Tien-jaren-plan voor
moet de achterstand
„Diepvrieskettingen
Nieuwe schepen
de zeevisserij
we gwerken
SPREKENDE CIJFERS
T achtigduizend
betogen tegen
Vlag met Pauselijke kleuren aan regeringsgebouw
katholieken
Perón
Donderdag opening der sluis
bruggen te IJmuiden
Duurzame regeringsbevoegdheid
inzake prijsbeleid
ARABESKE
IA PERPER
Na vijftig jaar verwaarlozing
Goedkope vis tot
in alle uithoeken
Groter bouwvolume
gevraagd
„De dood voor Perón, leve C
Grote ontlasting van
I MeTcS!?l,7"SS sra
Adviescollege uit bedrijfsleven
k.
J
S.E.R. STELT ADVIES VAST
MAANDAG 13 JUNI 1955
PAGINA 4
Ziekenhuizen
Gritieke situatie
Benoeming kantonrechters
door W. H. VANEEMLANDT
DR. A. v. d. WEY O.Carm.
25 JAAR PRIESTER
(Van een medewerker)
Ondanks de deze keer niet bijster geslaagde Vlaggetjesdag belooft 1955
voor de Nederlandse Zeevisserij een goed en misschien zelfs groot jaar
te worden. Niet zozeer vanwege de gunstige aanvoerverwachtingen,
die altijd toch ongewis blijven. Ook niet vanwege het feit, dat Biervliet een
standbeeld gaat oprichten voor Willem Beukelszoon, de uitvinder van het
haringkaken. Maar vooral, omdat na vijftig jaar van verwaarlozing thans
door de overheid eindelijk grote plannen moeten worden verwezenlijkt, die
aan de achterstand der Nederlandse visserij op velerlei gebied een eind
zullen maken en deze tak van bedrijf kunnen doen uitgroeien tot een gezond
en harmonisch opgebouwd geheel.
Aan de gunstige ligging van ons land, zowel ten opzichte van de visgronden
als ten aanzien van het West- en Midden-Europese achterland danken wij
het, dat onze zeevisserij door de eeuwen heen een belangrijke tak van be
drijvigheid is geweest. Weliswaar liep haar betekenis relatief terug door de
ontwikkeling der industrie, maar groot bleek de bijdrage, die de visserij na
1945 leverde tot bestrijding van het manco in de eiwitvoorziening van ons
volk. In tijden van deviezennood was het onze vissersbevolking, die direct
na de bevrijding een der meest lucratieve bronnen van inkomsten tot redres
onzer betalingsbalans wist aan te boren. En bovendien als reservoir voor de
aanvulling van de bemanning onzer Nederlandse koopvaardijvloot deze in
staat stelde, enorme bedragen in het internationale scheepvaartverkeer te
verdienen.
Tot 1919 maakte de Nederlandse zee
visserij een periode van bloei door, na
dat aan het eind der negentiende eeuw
de stoomtrawler en de haringdrijfnet-
logger tot bloei waren gekomen. Na
1920 volgde een reeks van moeilijke ja
ren, tot het in de hausse van 1924-1929
ook in de visserij weer beter ging. De
economische crisis van 1930 bracht haar
een zware slag toe. De export van ver
se vis ging grotendeels verloren, die
van haring ondervond grote moeilijk
heden. Het binnenlands visverbruik
daalde tengevolge van het ineen
schrompelen der koopkracht. Noodge
dwongen moesten verschillende takken
van visserij financieel worden gesteund
en zowel productie als afzet geregeld.
Door het uitbreken van de tweede we
reldoorlog kwam het echter niet tot
saneringsmaatregelen, waardoor de vis
serij de oorlog in ging zonder financiële
reserves of vernieuwingsfondsen van
enige betekenis.
De Duitse bezetter heeft danig onder
onze vissersvloot huisgehouden, zo zelfs
dat van de haringvloot bij de bevrij
ding weinig meer over was. Commis
sies van bedrijfsgenoten moesten de
havens van Duitsland en Frankrijk
gaan afspeuren op zoek naar Neder
landse vissersschepen. Het geluk was
met hen, want reeds in 1945 wer
den ongeveer zeventig schepen terug
gehaald.
Daarna volgde de lijdensweg van de
wederopbouw. Maar al maken de re
ders er met erkentelijkheid gewag van.
dat het in technisch opzicht niet aan
medewerking der overheid heeft ont
broken, de financieel gunstige regeling
die hun is voorgesniegeld, liep op een
teleurstelling uit. De vloot bleef ver
ouderd. ook al werd een aanzienlijk
deel direct na de bevrijding met een
overheidsbijdrage van tien millioen gul
den weer bedrijfsklaar gemaakt in het
belang der voedselvoorziening, die toen
zeer nijpend was - speciaal in het op
zicht van dierlijk eiwit.
Aanzienlijke hoeveelheden vis wer
den in de jaren na 1945 aangevoerd, ter
wijl ook de export geleidelijk kon wor
den hervat. Speciaal de aanvoer van
platvis, haring en makreel kwam op bo-
ven-vóóroorlogs niveau te liggen, de
rondvis daarentegen stelde teleur. De
Nederlandse zeevisserij bleek wederom
niet alleen een typisch Noordzee-vis-
serij te zijn, doch bovendien in belang
rijke mate een haringvisserij. Een on
gunstige ontwikkeling was de achter
uitgang der grote trawlvisserij van
IJmuiden, die goeddeels te wijten is
aan het in hoofdzaak op de Noordzee
visserij georiënteerd blijven der IJmui-
der rederijen.
Door overbevissing van de rondvis in
de Noordzee moeten de trawlres thans
een grotere actieradius hebben dan
voor de oorlog. De Nederlandse rege
ring is er dan ook in 1954 toe over
gegaan, bij wijze van proefneming de
zogenaamde „verre visserij" (d.i. de
visserij in de Noord-Atlantigche wa
teren) te bevorderen. Om de nodige
ervaring met deze tak van visserij op
te doen. is voor een tijdvak van twee
jaar een aantal grote trawlers, die
zich goed lenen voor de visvangst
rondom IJsland uitgerust en op ver
re vaart gestuurd Prijsgaranties en
tegemoetkomingen in de exploitatie
kosten door de overheid leveren me
de de economische basis op voor de
ze experimenten, die om te slagen
ook gepaard zullen moeten gaan met
een goede organisatie van de bin
nenlandse afzet.
Bepaald zorgwekkend is de toestand
waarin de haringvisserijvloot verkeert.
Na de oorlog bleek haar sterkte per
saldo met één zesde te zijn vermin
derd. Sedertdien kwamen slechts en
kele nieuwe loggers in bedrijf. De helft
van de loggervloot is geheel verou
derd. heeft een te gering motorver
mogen. alsmede accomodatie voor de
bemanning, die niet beantwoordt aan
de eisen, thans daaraan gesteld.
Terecht rijst hierbij de vraag, hoe het
mogelijk is geweest, dat in de jaren
van goede conjunctuur na 1945 de Ne
derlandse vissersvloot niet vernieuwd
werd op een groep motorkotters na.
Van officiële zijde wordt dit „ver
klaard" door te wijzen op het feit, dat
de investering in het moderne- vissers
vaartuig zo hoge eisen stelt, dat het fa
miliebedrijf, waarop de Nederlandse
visserij gebaseerd is, daar -niet meer
zelf in voorzien kan. Deze verklaring
verzwijgt angstvallig, dat de Staat
door zijn fiscale afromingspolitiek zelf
de hoofdoorzaak er van is, dat deze fa
miliebedrijven geen vervangingsfond
sen hebben kunnen creëren, terwijl
het ook de Staat is geweest, die de kos
ten van moderne vissersvaartuigen
door de devaluatie van de gulden in
1949 naar een veertig percent hoger
prijspeil heeft opgejaagd.
Tenslotte zijn dit dezelfde moeilijkhe
den als waarmede de kleine en mid
delgrote ondernemingen in de industrie
ook te kampen hebben.
Doch evenals bij de middenstand het
geval is gaat de Staat langs de weg
van credietverlening ook een aantal der
afgeroomde millioenen naar de vis
serijbedrijven terugvoeren. Binnen het
kader van een Plan uiteraard, eep
Vlootplan, dat richting-gevend moet
zijn voor de opbouw en de omvang der
visserijvloot gedurende tien jaren.
Daarna zal men verder zien.
Voor een visserij-mogendheid als Ne
derland ziet het tien-jaren-plan er ta
melijk bescheiden uit. Er zullen nieuw
gebouwd worden: tien trawlers voor
in totaal 12,5 millioen; veertig loggers
voor in totaal 20 millioen; twintig
kotters voor in totaal 4 millioen. Ver
der veertig kleine kotters voor in to
taal 5,4 millioen ten behoeve van IJs-
selmeer-vissers, die op de Noordzee een
nieuw bestaan willen vinden. De reeks
sluit met honderd voor een zacht
prijsje (totaal 2 millioen) aan te
schaffen tweede bands vaartuigen, waar
mede garnalen- en ansjovissers geluk
kig zullen worden gemaakt. Ook zij
immers oefenen thans hun bedrijf uit
met ondoelmatige en verouderde
scheepjes.
Alles bijeen genomen komt dit
Vlootplan neer op 43,9 millioen, nieuw
te investeren, waarvan 17,5 millioen
via de Herstelbank in de vorm van
facilitaire Staatsbedrijven beschikbaar
Welke betekenis heeft de zeevisserij in het kader onzer economie?
Onderstaande kerngegevens werpen hierop een duidelijk licht.
Visaanvoer f 100 millioen per jaar
Omzet groothandel en visverwerkende indus
trie (w.v. f 110 mill, wordt geëxporteerd) f160
Omzet kleinhandelf 100
Vervangingswaarde van de vlootf 225
ld. gebouwen en opstallen aan de walf 15
ld. activa groothandel en verwerkende ind. f 25
Vloot- en walpersoneel12.000 personen
Werkzaam in visverwerking, handel enzovoorts 11.000 personen
Niet in cijfers uit te drukken is de betekenis, die de vissersbevolking
heeft als reservoir voor de aanvulling van de bemanning der Neder
landse koopvaardijvloot en van de Koninklijke Marine. Thans is meer
dan dertig percent van de vissersbevolking werkzaam op de koopvaardij.
komen. De bedrijven zélf krijgen 6.9
millioen uit eigen middelen te four
neren en zullen daarnaast 16.8 mil
lioen aan normale bankcredieten moe
ten opnemen. Al zit Vadertje Staat
gaarne op de bok en al is hij num
mer één bij het afromen en opdelen
van winsten, wij z'en hem ook by dit
Vlootplan, als het om financieren en
risico lopen gaat, optreden in de al
te bescheiden rol van medepassagier.
Wij krijgen niet de indruk, dat men
in de visserijwereld erg gelukkig is
met dit al te beperkte Vlootplan, maar
men waardeert het toch als een be
langrijke stap in de richting van een
positief visserijbeleid, waarop nog ver
dere dienen te volgen, wil het moge
lijk zijn rente en afschrijvingen op
het huidige, vijfvoudige kostenniveau
uit het water te vissen. Bezwaar heeft
men tegen het niet toekennen van
slooppremies, die het tempo der ver
vanging van oud door nieuw zouden
kunnen stimuleren. Maar vooral be
treurt men de slakkengang onzer
overheidsinstanties, die in schrille te
genstelling staat tot de haast, waar
mede o.m. in Duitsland en in Enge
land aan de vernieuwing der vissers
vloot wordt gewerkt. Ruim een jaar
na de indiening van het Vlootplan is
het wachten nog altijd op de eerste
stappen tot zijn uitwerking.
Het bouwen van een „nieuwe" voor
haar taak berekende vloot dient zijn
pendant te vinden in een efficiënt wer
kend distributiestelsel. De vis moet
immers een voor iedere beurs bereik
baar voedsel worden, wil men er in
slagen, de consumptie van vis (goed
kope eiwitten) in het belang van brede
lagen der bevolking te vergroten.
Met het visverbruik is het in Ne
derland, na de opleving van 1945-1948,
wederom treurig gesteld. Wjj doen het
met slechts negen kilogram per hoofd
en per jaar tegenover 12 kg in Duits
land, zestien kg in Denemarken, twin
tig kg in Zweden en vijf en twintig
kg in Engeland. Daarin moet en kan
verandering komen. Cok al is het niet
gemakkelijk, de voedingsgewoonten
van een volk te veranderen, de voor
uitzichten zijn toch veelbelovend, mits
maar hoogwaardige, panklare vispro
ducten geregeld in alle delen van het
land tegen redelijke prijzen worden
aangeboden.
De vishandelaren beschikken ook al
niet over voldoende financiële midde
len tot uitbreiding en verbetering van
het distributie-apparaat. Gelukkig ko
men uit de Amerikaanse Moody
Funds" twee millioen gulden op ta
fel, met behulp waarvan een groot aan
tal diepvries-containers bij de detaillis
ten zullen worden geplaatst. Koel- en
vrieshuizerf komen verspreid over het
land tot stand, zodat stevige „vriesket-
tingen" de vis van aanvoerhavens naar
de verst verwijderde verbruikscentra
brengen zullen. En om het publiek
meer „fish minded" te maken trekt
straks een demonstratie-auto door Ne
derlands dreven teneinde de receptuur
van de vis te verbreiden. Uiteindelijk
beoogt men het zover te brengen, dat
vis in de vorm van filets, panklaar en
verpakt als merkartikel, overal tegen
een vaste prijs wordt'verkocht.
Naast de directe consumptie is ook
de visverwerkende industrie voor de
afzet van aangevoerde vis van niet
te onderschatten belang. Meer dan
één kwart van de totale aanvoer van
verse haring wordt thans jaarlijks in
de vorm van visconserven geëëxpor-
teerd. De haringrokerijen verzorgen
een groeiende exportmarkt. Terwijl
vóór 1940 de productie van vismeel in
Advertentie
Nederland niets te betekenen had,
bedraagt zij thans 12.000 ton per jaar,
hetgeen echter nog altijd maar een
fractie is van de totale behoefte.
Teneinde de expansiemogelijkheden te
benutten en op de exportmarkt in
prijs en kwaliteit te kunnen concur-
ren, moet de outillage der visconser-
ven-industrie worden verbeterd. Door
gebrek aan eigen middelen zijn de
bedrijven ook hier weer afhanke
lijk van de Staat, die bijspringen zal
met „Herstelbank"-credieten tot ma
ximaal 25 millioen gulden, door de
Staat gegarandeerd.
Wanneer al deze plannen tot ver
nieuwing der vissersvloot en verbetering
van het distributie-apparaat gereali
seerd zijn zal de positie der Neder
landse zeevisserij zowel naar binnen
als naar buiten de versterking hebben
ondergaan, die zij zo dringend behoeft.
Helaas geven de Staten-Generaal er
nog altijd blijk van, het spoedeisende
karakter der te nemen maatregelen niet
in te zien. Op 1 April 1954 legde minis
ter Mansholt de ruwe schets der pro
jecten voor in een Visserijnota. Op 31
December 1954 volgde het Voorlopig
Verslag der Tweede Kamer, waarna
het weer tot 10 Mei 1955 duren moest
alvorens de Minister met zijn Memorie
van Antwoord gereed kwam.
Niet uit ongeduld spreken wij de
verwachting uit, dat de Tweede Ka
mer het tot een van haar eerste ta
ken rekenen zal, de visserijprojecten
ten spoedigste af te doen. Daarna moe
ten immers ook nog de beschikkingen
e.d. nodig om tot daden te komen, door
de departementen worden uitgewerkt.
Dit alles kost tijd, veel tijd, meer tijd
dan de situatie gedoogt.
De positie van Nederland binnen het
geheel der West-Europese visserij loopt
groot gevaar. Aan de bedroevende
achterstand der Nederlandse visserij
op velerlei gebied moet een einde ko
men, willen wij ons nog niet meer
dan nu reeds het geval is, laten over
vleugelen doorWest-Duitsland, dat
er in geslaagd is, een jonge efficiënte
vloot op te bouwen, die ons in menig
opzicht de loef afsteekt.
De stichting „Het Nederlandse Zieken
huiswezen" en de Vereniging van Ka
tholieke Ziekenhuizen, zijnde de twee
overkoepelende top-organisaties van zie
kenhuizen, sanatoria en psychiatrische
inrichtingen in Nederland, hebben een
gemeenschappelijk schrijven gericht tot
de raad van ministers, waarin gezegd
wordt dat een critieke situatie voor
vele instellingen op het gebied der
volksgezondheid is of dreigt te ont
staan ten gevolge van de „bouwstop"
in deze sector, die door de regering in
September 1954 werd afgekondigd.
Betoogd wordt, dat zeker een bouw
ten bedrage van 120 millioen nodig is
om in de eerste behoefte te voorzien.
Daar dit jaar slechts voor een bedrag
van 31 millioen mag worden gebouwd,
ontstaat er een zeer grote achterstand,
die nog wordt vergroot, doordat uit de
ze 31 millioen in de eerste plaats wordt
bestreden de overloop uit voorgaande
jaren met als gevolg, dat in dit jaar
met een minimaal aantal nieuwe ob
jecten een begin kan worden gemaakt.
Het schrijven eindigt met een drin
gend beroep op de ministers om bij de
verdeling van het bouwvolume aan de
sector gezondheidszorg bijzondere aan
dacht te besteden, opdat de bouwacti
viteit niet te sterk wordt afgeremd met
alle schadelijke gevolgen van dien.
Tenslotte wordt een speciale toewij
zing gevraagd boven het bouwvolume
voor 1955 van 15 millioen.
In een diamantmijn te Kimberley is
een reuzendiamant van 572-1,5 karaat
gevonden, heeft „De Beers Consolida
ted" bekend gemaakt.
In de St. Jans Basiliek te 's-Hertogenkosch is Zaterdag de zoon van de Com
missaris der Koningin in Overijssel, P. ridder de van der Schueren, in het
huwelijk getreden met de dochter van de Commissaris der Koningin in Noord-
Brabant, mej. M. de Quay. Men ziet hier het bruidspaar bij het verlaten van
de kerk.
55
Het Amerikaanse ministerie van
Buitenlandse Zaken heeft bekend ge
maakt, dat Nederland en de V. S. een
voorlopig accoord hebben bereikt over
een bedrag van 16 miln., aan vijande
lijk bezit, vfaarop beide lar.den aan
spraak maakten.
Bij K. B. is benoemd tot kantonrech
ter te Haarlem mr. J. E. Goudsmit, thans
kantonrechter te Gorinchem. Tot kan
tonrechter te 's-Gravenhage is benoemd
mr. A. van Vuure, oud-tuchtrechter
voor de prijzen in het arrondissement
's-Gravenhage, kantonrechter-plaatsver-
vanger te 's-Gravenhage en tot kanton
rechter te Hilversum mr. H. W. Hui-
zinga, thans rechter in de arrondisse
mentsrechtbank te Groningen.
Na afloop van de plechtigheid in de
kathedraal van Buenos Aires, waarmee
Zaterdag in de Argentijnse hoofdstad
Sacramentsdag werd gevierd, zijn onge
veer tachtig duizend katholieken naar
het parlementsgebouw getrokken om
er te betogen tegen de regering-Peron.
Aan dezelfde mast waar de Argentijnse
vlag aan was gehesen, hebben katho
lieke demonstranten eveneens de vlag
met de Pauselijke kleuren bevestigd.
Katholieke jongeren maakten vanen
met de Pauselijke kleuren vast aan de
beugels van trolleybussen.
Op het plein voor de kathedraal had
den zich tijdens de plechtigheid onge
veer dertig duizend gelovigen verza
meld. Zij konden echter het gebeuren
in de kathedraal niet volgen, omdat
de luidsprekers die aan de gevel van
het gebouw waren aangebracht, niet
werkten. Toen reeds weerklonken op het
plein leuzen als „Wij willen de proces
sie!" Zoals bekend had de politie de
traditionele Sacramentsprocessie door
de straten van Buenos Aires verboden.
Na de betoging voor het parlements
gebouw trokken de demonstranten naar
het Noordelijk gedeelte van de stad,
waar zij vaantjes in de Pauselijke kleu
ren uitreikten. De ruiten van het re
geringsgezinde blad „La Prensa" wer
den ingegooid. Slechts zeven duizend
mensen waren naar het vliegveld ge
gaan om de bokser Perez die uit Tokio
terugkeerde in te halen, ondanks de
grote aandacht die radio en pers hier
aan gewijd hadden. Efen deel van de
extra vervoermiddelen die klaar ston
den om mensen naar het vliegveld te
brengen, bleef ongebruikt staan. Daar
entegen waren de diensten van de on
dergrondse gestagneerd, omdat een
grote menigte naar de kathedraal wilde.
President Peron heeft Zaterdag
avond onverwacht het regeringsge
bouw bezocht, waar hij een spoedbij-
eenkomst heeft belegd met de minis:
ter van binnenlandse zaken Borlenghi
over de betoging van de katholieken.
Voor de Radio-Omroep Buenos Aires
is een verklaring van het presidenti
ele voorlichtingsbureau voorgelezen,
waarin wordt gezegd, dat de de
monstraties op touw waren gezet door
„oligarchen en opstandelingen". Na
zijn bijeenkomst met president Peron
verklaarde minister Borlenghi dat de
politie gemakkelijk een eind had kun
nen maken aan de „uitspattingen van
een betrekkelijk gering aantal beto
gers", maar dat zij dit in opdracht
van de president niet had gedaan.
„De Argentijnse souvereiniteit is be
ledigd door het hijsen van de vlag ener
vreemde natie het Vaticaan aan
een voor de Argentijnse vlag bestem
de mast. Bovendien is een Argentijn
se vlag verbrand", aldus Borlenghi.
De minister deelde op een perscon
ferentie mee, dat de katholieken „da
den van vandalisme" hadden gepleegd.
Hij zei, dat de katholieken herhaal
delijk „De dood voor Peron, leve Chris
tus-Koning" hadden geroepen. Bor
lenghi deelde verder mee dat voor de
Joegoslavische ambassade een botn
is gevonden en dat de muur met teer
was besmeurd. De auto van de ambas-
muiden aangelegde bruggen voor het brug bii het binnenhoofd de eerste^da-
verkeer van personenauto's worden
opengesteld. Deze verbinding is aan
gebracht ter ontlasting van het zeer
drukke verkeer per Velserpont, in de
route Haarlem-Alkmaar v.v.
Voor het zeer intensieve Noord-Zuid
verkeer over het Noordzeekanaal be
tekent de openstelling van de bruggen
een aanzienlijke verbetering, daar thans
personenauto's de overbelaste Velser
pont kunnen vermijden, hetgeen én voor
deze automobilisten én voor het zware
vracht- en busverkeer dat wél van de
ponten gebruik moet blijven maken,
aanmerkelijk minder oponthoud zal be
tekenen, zo meent de A.N.W.B. De be
stuurders van personenauto's dienen
DEEL I
Op Zaterdag 21 September 1935 zat 's morgens een
man in zijn werkkamer met het uitzicht op de achter
tuin van zijn huis in de Koningslaan. Hij had een
regelmatig, bijna klassiek Oosters gezicht, dat
jammer genoeg ontsierd werd door een blauwrode
vlek, die bij de linkerslaap begon en over de wang
tot bijna aan de kin reikte. Een jaar of wat geleden
had hij de witte, in rococo-stijl opgetrokken villa
gekocht, haar door de duurste zaken laten stofferen
en meubileren en haar gevuld met een kleine staf
van personeel.
Voor de buren was hij een raadsel. Niemand be
greep waarom een, volgens alle uiterlijke kentekenen
gefortuneerd mens, een comfortabel pied-a-terre liet
inrichten en daarvan slechts enkele weken per jaar
gebruik maakte. Beschikte hij over meer dergelijke
benijdenswaardige domicilies? Had de reiskoorts hem
aanbod van illegaal oorlogstuig, maakte in een voor
ieder ander onleesbaar geheimschrift notities op de
bladen van een kleine kartotheek on ordende in
algemene zin zijn oude ervaringen en nieuwe plannen.
Tegen elf uur bracht zijn Duitse secretaris hem
een juist afgeleverd telegram. Met een kort hoofd
knikje beduidde hij de man, dat deze kon ver
trekken en pas nadat de kamerdeur zich weer had
gesloten, opende hij eindelijk het formulier. Hij las:
Project goedgekeurd, vertegenwoordiger onderweg,
aflevering bestelling vier uur morgenochtend. Het
telegram was 21 September gedateerd, afkomstig uit
Parijs en droeg de ondertekening Mercator.
Indien een nieuwsgierige de moeite zou hebben
genomen de betekenis van dit laatste woord uit te
vorsen, zou hij hebben ontdekt, dat het een tele
gramadres was van het Franse hoofdkantoor van een
over de gehele wereld bekend handelshuis; zou hij
zijn nasporingen verder hebben voortgezet, dan zou
hem echter zijn gebleken, dat niemand bij dat hoofd
kantoor bekend was met de afzending van het
draadbericht.
Mikailian bleef na de lezing enige tijd onbeweeglijk
willen wagen zich te laten insluiten, zonder enige
moeite zou zijn ontdekt en voorkomen. Toch ver
richtte de procuratiehouder zijn controlerende taak
met pijnlijke nauwlettendheid. Hij opende kasten,
keek onder tafels, schudde de terzijde van de ramen
tot op de vloer afhangende gordijnen en liet niets
achterwege om zich ervan te overtuigen dat alles
was, zoals het moest zijn.
Toen hij ervan verzekerd was, dat niemand in de
kantoorruimten zich verborgen hield, opende hij de
op straat uitkomende deur van het filiaal om de
nachtwaker binnen te laten, die reeds op de stoep
stond te wachten.
„Ik heb alles nagezien. Je maaltijden staan op
de gewone plaats en ik heb in het hokje van de
portier een electrisch kacheltje laten neerzetten. De
nachten willen wel eens koud zijn, nu de herfst be
gonnen is. Tot Maandagmorgen, Bart!"
Hij trok de zware, met bronzen lofwerk versierde
deur achter zich dicht, stak een sigaret op en wan
delde, genietend van de nog bijna zomerse dag, lang
zaam naar zijn huis.
Om drie uur in de vroege morgen van Zondag 22
in zijn stoel zitten. Met halfgesloten ogen staarde September stond Mikailian geruisloos op. Met zorg
hij, niets ziende, in zijn zonnige tuin, waar het eerste
geel van de herfst de bladeren met een vale tint
overtoog.
Op diezelfde gedenkwaardige Zaterdag, om twee
uur 's middags,* legde de hoofdkassier van het drukke
filiaal ener grote bankinstelling in het centrum van
Amsterdam, aan de hoofdboekhouder, die bezig was
zo zeer te pakken, dat hij, nauwelijks terug in zijn met het afsluiten van zijn weekstaten, zijn tot in
weelderige woning, er weer op uit moest trekken onderdelen gespecificeerde kassaldo voor.
om rond te zwerven in de wereld? Wat wist men „We zittten er vandaag bijzonder dik in", merkte
eigenlijk van hem? Slechts, dat hij volgens de koperen hij op terwijl de accountant de kasstaat doorkeek,
naamplaat op het tuinhek Tigran Mikailian heette, „Totaal in contanten alleen al ruim twee en een half garage te bereiken. Voorzichtig opende hij de goed-
kleedde hij zich in avondcostuum, trok een lichte
overjas aan, stak in de revers daarvan een witte
bloem en zette zich de hoge hoed op het hoofd, juist
onder die hoek, welke in overeenstemming was met
het gevorderde nachtelijk uur. Uit een karaf in zijn
kleedkamer schonk hij zich een glas cognac en be
vochtigde daarmede keel, mond en lippen. Toep zette
hij het glas neer zonder te drinken.
Hij ontstak geen licht en de zachte lopers en
tapijten maakten het hem mogelijk, zonder dat
iemand hem kon horen, de binnendeur naar zijn
er geen gezin op nahield, zich met de uiterste zorg millioen!'
kleedde en dit had zich èen ambtenaar van de „Ook een wonder!
belastingen laten ontvallen een buitenlander was,
een Armeniër. Maar wat hij periodiek in Amsterdam
kwam uitvoeren, waarheen hij ging, wanneer hij
met zijn slee van een Rolls-Royce uitreed, hoe hij
aan de kost kwam, dat was voor de Koningslaan een
onoplosbaar geheim.
Op die Zaterdagmorgen dan, bestudeerde dit leven
de probleem aandachtig een stuk of wat door de
post bezorgde rapporten over de vraag naar en het
gesmeerde schuifdeuren, die naar het brede pad voer-
antwoordde de aangesprokene den, dat terzijde van het huis met bijna onmerkbare
helling naar het tuinhek leidde. Ook dit laatste
draaide hij open zonder onnodig gerucht te veroor
zaken. Toen duwde hij zijn glanzende auto met de
hand naar buiten tot in de Koningslaan en eerst
met een licht schouderophalen. „We naderen het eind
van de maand en van het kwartaal. Over veertien
dagen zal er niet veel van je kasgeld meer over zijn,
Henk".
Drie uur later maakte de oudste procuratiehouder daar stelde hij de starter in werking. De motor
na het vertrek van de schoonmaaksters zijn ronde sloeg onmiddellijk met zacht gebrom aan en als een
door de kantoren van het bankfiliaal. De inrichting schaduw verdween de wagen in de richting van de
van de lokalen was zodanig, dat de aanwezigheid stad.
van een ongewenste gast, die een poging zou hebben
(Wordt vervolgd)
gen om-en-om" zal worden doorge
laten.
De bond heeft er zorg voor gedra
gen, het verkeer ten Noorden én ten
Zuiden van het kanaal reeds ver voor
het punt waar het verkeer van perso
nenauto's en vrachtwagens zich splitst,
opmerkzaam te maken hoe er door de
diverse categorieën moet worden ge
reden.
Door. middel van richtingsborden van
een groter formaat dan gebruikelijk en
van afwijkende kleur wit fend met
blauw-wit geblokte rand en zwarte op
schriften wordt het de bestuurders
van personenauto's duidelijk gemaakt
in welke richting zij de bruggen over
de IJmuidersluizefi gemakkelijk kunnen
bereiken.
Er komen weegbruggen in de weg te
liggen, vlak voor de kleine sluis en
aan de Noordkant van de Noorder-
sluis. Wanneer een auto zwaarder dan
'het maximaal toegestane gewicht de
weegbrug passeert, wordt automatisch
een claxon ingeschakeld. Zou de auto
mobilist toch doorrijden, dan kan hp er
op rekenen een eindweegs verder aan
gehouden te worden om een proces-ver
baal te incasseren.
sadeur van Peru was vernield en de
chauffeur gewond. Volgens hem hadden
de demonstranten ook schade aan het
parlementsgebouw aangericht.
De politie van Buenos Aires heeft een
cordon gelegd om het paleis van aarts
bisschop kardinaal Copello. Een groep
van ongeveer 150 betogers had zich
voor het paleis verzameld. Er werden
kreten gehoord zoals: ,,Wjj wensen het
aftreden van Copello" en „Wp willen
het'hoofd van Tato". Mgr. Manuel Ta-
to is de coadjutor van Buenos Aires
en hij wordt, aldus Reuter, in brede
kringen beschouwd als de ziel van de
rooms-katholieke oppositiebeweging in
Argentinië.
Van gezaghebbende Vaticaanse zijde
wordt verklaard, dat de berichten over
vandalisme in Argentinië niet als waar
aanvaard dienen te worden, alvorens
alle feiten bekend zijn geworden. Er
zouden reeds documenten zijn binnen
gekomen, die provocatie bewezen.
Volgens Reuter drong een groep
de kerk binnen. Men poogde geslo
ten deuren te openen en er werden
ruiten gebroken. Drie mannen en een
vrouw zouden bij relletjes nabij de
kathedraal gewond zijn. Sommige
groepen werden door de politie uiteen
gedreven. Zij maakte gebruik van
traangasbommen. Politiepatrouilles
doorkruisten het centrum van de
stad, waar een gespannen stemming
heerste.
De Argentijnse radio heeft meege
deeld, dat alie religieuze plechtigheden
en manifestaties in het gehele land ver
boden zijn. voor zover zij zich afspelen
buiten de kerkgebouwen, zulks met het
oog op de recente strubbelingen.
Dr. A. /an der Wey O. Carm., thans
te Boxmeer, viert 14 Juni zijn zilve
ren priesterfeest. Indertijd is hij te
Rome aan de Pauselijke Universiteit
Gregoriana gepromoveerd tot doctor
in de philosophie op iet proefschrift
„Jacob Anton von Zallinger zum
Thurn und seine Kantschrift v. J.
1799".
In Nederland is hij aan een breed
publiek vooral bekend geworden door
de krantenartikelen, die hij in groten
getale geschreven heeft. Om beurten
de gast van vrijwel al de katholieke
dagbladen, die Nederland kent. Hij
onderscheidde zich daarin doorgaans
door een felle, levendige stijl, waarbij
hij gaarne gebruik maakt van de mo
derne journalistieke methodes, die er
op uit zijn de nieuwsgierigheid te
prikkelen. Hij wendt die middelen aan,
om de aandacht te trekken naai le
vensbeschouwelijke vraagstukken, die
hij in populaire zin voor het moderne
krantenpubliek begrijpelijk wil maken.
Op het terrein van zijn eigenlijke
vak, de philosophie, heeft hij vooral
in vaktijdschriften gepubliceerd. In
het begin van de oorlog hebben zijn
zeer critische artikelen over de phi
losophie van het nationaal-socialisme
de aandacht getrokken, ook van dege
nen die hij bestreed; hij is er door
in het concentratiekan, r terecht ge
komen.
(Van onze Haagse redactie)
De S.E.R. heeft in zijn vergadering
van 13 Mei een advies aan de regering
vastgesteld, dat handelt over de in de
toekomst bij de wet te regelen perma
nente bevoegdheden van de overheid
tot ingrijpen op het gebied van de prijs
vorming. Over de principiële juistheid
van een dergelijk overheidsingrijpen is
in de Raad in vrij grote mate overeen
stemming bereikt. Het advies bevat
echter het voorstel een adviescollege
uit het bedrijfsleven te scheppen, zon
der welks uitspraak als regel niet tot
maatregelen zal worden overgegaan.
Voor bijzonder urgente en belangrijke
gevallen schijnt de Raad een ingrijpen
zonder advies van het college echter
niet te willen uitsluiten.
De overheid heeft de S.E.R. medio
1954 om het uitbrengen van het onder
havige advies verzocht, üver bevoegd
heden van meer incidenteel en tijde
lijk karakter beschikt de regering mo
menteel uit hoofde van de Prijsopdri.1-
vings- en Hamsterwet 1939. Deze wet,
welke in September afloopt voorzag in
het tegengaan van ongewenste ontwik
kelingen als gevolg van schaarste en
past; dus niet meer in het huidige be
leid. Het na-oorlogse beeld van de eco
nomie deed echter behoefte ontstaan
aan een aangepaste wetteliike regeling
van duurzame aard.
