De "Prooi vcut de PocCe Potó
Verrassende nederlaag van
Hartwig te Wimbledon
Nederland slaat pover figuur
Zuid-Afrika neemt in testmatch
de leiding
Draw voor bondselftal
tegen Cambridge
S.LS.-rallye eist reeds uitvallers
fcric <fe Hootfna*
DE HEILIGE ADALBERT
Nijmegen 1850 jaar
Kalverschieters
Tekencursus
Ring
De eerste
stoomwagen
TAFELDRAMA
Resultaten van
Wimbledon
Nederlandse zege
te Luxemburg
Fraai resultaat
Waarom is de lucht blauw?
li
VRIJDAG 24 JUNI 1955
PAGINA 7
Masjumi tegen protocol
tot opheffing van unie
met Nederland?
Athletiek
Fraaie prestatie van
Roovers
Tot nader order
Geen autoraces in
Frankrijk
Luchtbedevaart naar
Lourdes vertrokken
Tak heeft tegenslag
HAarL
(Van onze sportredacteur)
LONDEN, Donderdagavond.
De laatste zestien van de heren, die
nu onderling moeten uitmaken wie er
de volgende week in de beslissende
ronden moeten spelen, zijn bekend. Na
tuurlijk vindt men onder hen vrijwel
alle favorieten, Seixas, die gisteren
werd uitgeschakeld, en de Australiër
Rex Hartwig, die vandaag een verras
sende nederlaag moest Incasseren, uit
gezonderd. Maar favoriet nummer één,
Trabert, en zijn voornaamste concurren
ten, de Australiërs Hoad en Rosewall,
zjj zijn nog present en niemand twijfelt
er eigenlijk aan, dat zij tenminste
tot de halve eindstrijd zullen door
dringen. En wie de vierde man zal
zijn? Misschien de Amerikaan Shea de
overwinnaar van Seixas misschien
ook wel de Italiaan Pietrangeli, een
natuurtalent, maar nog te weinig ge
schoold, en wie weet wordt het wel de
Zuid-Afrikaan Segal, de man die van
daag Rex Hartwig heeft verslagen in
drie sets. Hartwig kreeg zelfs geen
been aan de grond en men had hem
nog wel als vijfde geklasseerd.
Het was vandaag een rustige dag op
Wimbledon. Fraaie partijen waren er
in elk geval nagenoeg niet. Trabert,
Hoad en Rosewall deden opnieuw met
hun tegenstanders wat zij wilden. Zij
namen geen enkel risico, lieten hun te
genstanders als schooljongens over de
baan draven om bijna steeds de smash
te gebruiken als dodelijk en doorslag
gevend wapen.Vooral Trabert en
Hoad waren ongenaakbaar. Bij Drobny,
de winnaar van het vorig jaar, staan
de zaken altijd heel anders. Drobny doet
in zijn partijen altijd slechts zoveel dat
het practisch voldoende is om de te
genstander te verslaan. Meestal gelukt
zoiets, een enkele keer zijn de gevol
gen fataal. Nu, tegen de Australiër Ar-
kinstall, had Drobny weer succes. In
de eerste de beste game van de partij
doorbrak hij de service van Arkinstall
en daarna beperkte hij zich tot het win
nen van zijn eigen service-games. Toen
Arkinstall in de tweede set spoedig een
game op Drobny veroverde, schonk de
titelhouder meteen de hele set. De vol
gende set was weer voor' Drobny, met
zoveel gemak veroverd zelfs dat hij er
zich in de vierde set toe bepaalde te
wachten op het ogenblik dat Arkinstall
even zou verslappen. Dat was o.verigens
eerst in de negentiende game en direct
daarna was de partij met 11-9 uit.
Engeland, dat gisteren met de ne
derlagen van Angela Mortimer, Mot
tram en Paish een slechte dag heeft
?:ehad, voelde zich vandaag weer ge
roost. Twee jonge knapen, negentien
jaar oud, beiden en in het dagelijks le
ven hun militaire dienstplicht ver
vullend, hun namen zijn Knight en
Heren enkelspel, derde ronde: Tra
bert (V.S.)Stewart (V.S.) 64 63
6—1; Davidson (Zweden)Knight
(G.B.) 6—3 6—3 2—6 4—6 6—3; Perry
(V.S.)Stockenberg (Zweden) 26
6—2 64 4—6 6—4; Hoad (Austr.)-—
Skonecki (statenloos) 63 63 64;
Rosewall (Austr.)—Barrett (G.B.) 63
62 62; Orobny (E.G.)—Arkinstall
(Austr.) 6—4 2—6 6—2 11—9; Shea
(V.S.)—Quist (Austr.) 6—2 5—7 7—5
6—3; Flam (V.S.)— Huber (Oostenr.)
46 6—2 64 6—2; Patty (V.S.)
Wilson (G.B.) 6—2 7—9 64 6—1; Se
gal (Z.-Afr.)—Hartwig (Austr.) 8—6
6—4 6—4; Ayala (Chili)—Krishnan
(India) 6—2 8—6 4—6 10—12 6—2;
Larsen (V.S.)—Williams (Z.-Afr.) 6—2
10—8 6—2; Nielsen (Den.)Froman
(Z.-Afr.) 6—3 8—1 6—2; Pietrangeli
(It.)—Ager (V.S.) 1—6 7—5 6—3 6—4;
Kumar (India)—Vermaak (Z.-Afr.)
6—3 62 36 9—7; Davies (G.B.)—
Merlo (It.) 6—8 6—1 4—6 6—3 (gestaakt
wegens duisternis).
Heren dubbelspel, tweede ronde:
Bergelin en Johanson (Zweden)Hoi-
berg (Den.) en Vincent (V.S.) 63
9—11 6—4 6—4.
Dames enkelspel, derde ronde:
Darlene Hard (V.S.)mej. D. Kilian
(Z.-Afr.) 6—2 6—1; Doris Hart (V.S.)
mej. J. Shiteock (G.B.) 60 64; mej.
A. Buxton (G.B.)mevr. M. Cheadle
(G.B.) 64 63; mevr. J. Fleitz
(V.S.)mej. De Spiers (G.B.) 64
61; Louise Brough (V.S.)mej. M.
Morgan (G.B.) 60 60; mej. B. Pen
rose (Austr.)mej. F. Lemal (Fr.)
6—1 62; mevr. Z. Kormoczi (Hong.)
mej. V. Koortzen (Z.-Afr.) 61 63.
Dames dubbelspel, eerste ronde;
mej. Walsh en mej. Woodgate (G.B.)
mej. Morgan en mevr. Speight (G.B.)
62 26 62; Shirley Bloomer en Pat
Ward (G.B.)mevr. R. Gilbert en
mej. S. Waters (G.B.) 62 6—1.
Het Indonesische parlement is op het
ogenblik bezig met de behandeling in
tweede termijn van het protocol tot op
heffing van de Nederlands-Indonesische
Unie. Namens de Masjumi verklaarde
Prawoto Donderdag, dat zijn partij het
antwoord van de regering niet overtui
gend acht en eerder neigt tot verwerping
dan tot aanvaarding van het wets
ontwerp.
Njoto van de P.K.I. stelde voor, alle
met de R.T.C. aan Indonesië opgelegde
schulden te annuleren. De aan het voor
malige K.N.I.L. verbonden kosten moe
ten door de Nederlanders worden gedra
gen, zeide de communistische afgevaar
digde. Indien mocht blijken, dat Neder
land niet wil onderhandelen over de
financieel-economische kwesties, diént
de unie unilateraal te worden opgehevèn
en moeten de diplomatieke betrekkingen
worden verbroken, zeide hij
Maruto van de Partai Murba zeide het
onnodig te achten, dat de kwestie Nieuw-
Guinea voor de V.N. wordt gebracht.
Z.i. dient Indonesië zowel in deze kwes
tie als ten aanzien van de financieel-
economische betrekkingen en de unie
unilateraal te handelen. (P.I.A.)
Wilson leverden enige verbitterde
duels met spelers van reputatie. Voor
al Knight kwam daarbij bijzonder goed
voor de dag, hetgeen de Engelse ten-
nisbond als een bevestiging zag van
het vertrouwen dat men in deze jon
gelui heeft gesteld door ze twee keer
de kar.s te geven om zich in
Australië verder in het spel te be
kwamen. Trouwens niet alleen Enge
land heeft enkele jeugdige spelers,
waarin het enig gerechtvaardigd ver
trouwen mag nebben. Zuid-Afrika
bracht op dit tournooi als het ware
een parade van jonge knapen, Italië
beschikt ook al over enkele veelbelo
vende spelers en ook Oostenrijk en
Duitsland mogen niet ontevreden zijn
over de door hun representanten ge
leverde prestaties.
Neen, wat dat betreft heeft Neder
land toch maar een heel pover figuur
geslagen. Nederlands Davis Cup-spelers
waren toch ook op Wimbledon, maar
niemand heeft ze feitelijk gezien en wat
nog erger is, ze hebben er gespeeld,
'espeend van alle hulp. Moederziel al-
een zjjn zij naar Wimbledon gekomen.
Andere tennisbonden geven enkele veel
belovende jongeren de gelegenheid om
zich verder te ontwikkelen. Nederland
doet zulks niet. Het haalt alleen een
aantal keren per jaar dure spelers naar
Noordwijk of Scheveningen, zoals de
I.C. van Amerika, een aantal Austra
liërs, enkele gerenommeerden van
Wimbledon en het tennis-circus van
Jack Kramer. En meestal verdient men
er nog aan ook! Maar dan verwacht
ge toch ook geen opvallende prestaties
van Nederlanders, is het wel?
Om nog even op het jonge Engeland
terug te komen, Knight heeft een aardig
duel geleverd met de als achtste ge
classificeerde Sven Davidson, Zwedens
sterkste speler en waarschijnlijk de bes
te Europese tennisser van het ogen
blik. Davidson had zich voor het duel
tegen Knight kennelijk voorgenomen om
niet meer te doen dan strikt noodzake
lijk was. Hij wilde evenals Drobny pro
beren zo snel mogelijk eens door de
service van zijn tegenstander te bre
ken om dan vervolgens de set uit te
spelen. En het ging wonderlijk goed in
het begin. Knight werd door Davidson
met lange, harde en goed geplaatste
slagen van de ene hoek naar de ande
deze manier vlotte winst op: 6-3 en 6-3.
Maar hoe gaat het dikwijls in het spel?
Als alles precies zo loopt als beraamd
is, als er dus geen volledige concen
tratie wordt gevergd, dan verslapt uit
eindelijk de pressie. En zo ook hier.
Knight zag zijn kans en veroverde zo
waar de derde set: 2-6. En toen Da
vidson er niet tijdig in slaagde om zijn
oude vorm terug te vinden, kon Knight
zowaar ook de vierde op zijn naam
brengen: 4-6. Maar in de vijfde en be
slissende set had Davidson toch alle
positieven weer bij elkaar en zonder
Knight nog veel kans te geven her
haalde hij de winst en dus ook de over
winning in deze partij.
De Nederlandse athletlekploeg heeft
met royale cijfers de avondwedstrijd in
de Luxemburgse hoofdstad gewonnen
van de vertegenwoordigende teams van
Luxemburg en Saarland. De weersom
standigheden waren bijzonder fraai voor
athletiek. Het was windstil weer, de
temperatuur uitstekend voor athletiek
geschikt, de baan bevond zich in prima
conditie.
De Nederlandse ploeg behaalde dub
bele overwinningen in de nummers 110
meter horden, de 100 meter, de 400 me
ter, het speerwerpen, het discuswerpen,
terwijl beide estafettenummers eveneens
in een zege voor de teams'van ons land
eindigden.
Zeer spannend was de 1500 meter,
waarin de strijd in hoofdzaak ging tus
sen Roovers, Fekkes en Barthel, de
Olympische kampioen van 1952. Fekkes
had de leiding genomen met Barthel
op de tweede plaats. Bij het ingaan van
de laatste ronde nam Roovers de kop
van zijn landgenoot over. Volgens het
oordeel van de jury finishte Roovers
juist iets eerder dan Barthel en werd
onze landgenoot tot winnaar verklaard.
Voor beide athleten werd dezelfde tijd,
3 min. 58,8 sec. genoteerd. De Vlug en
Lenig-man Smildiger won op fraaie
wijze de 400 meter in de persoonlijke
recordtijd van 49,1 sec. Damman verbe
terde zijn persoonlijk record op de 5000
meter en bracht het van 15 min. 9,5 sec.
op 15 min. 9 sec.
Nederland behaalde in totaal 150
punten en won met 54 punten verschil
van Luxemburg en 82 punten verschil
van Saarland.
De algemene vergadering van de
Franse Automobiel Club, die te Parijs
bijeen is geweest, heeft met algemene
stemmen een resolutie aangenomen,
waarin zij mededeelt, genoodzaakt te
zijn alle vastgestelde wedstrijden en
toeristische evenementen tot nader or
der te annuleren. De vergadering gaf
het bestuur opdracht zo spoedig moge
lijk bij de bevoegde regeringsinstanties
stappen te ondernemen om aan de hui
dige situatie een einde te maken, welke
zij in strijd acht met het prestige èn de
nationale belangen.
De eerste nationale luchtbedevaart
van dit jaar is Woensdag per KLM-
Dakota naar Lourdes vertrokken. Het
toestel vervoerde een groot aantal zie
ken. Onder de 21 passagiers aan boord
bevonden zich dokter Peutz, zuster
Tilmans uit Den Bosch en pater Euse-
bius Schuurmans.
De luchtbedevaart zal Zaterdag in
ons land terugkeren. De eerstvolgen
de vlucht wordt in September ge
maakt.
Gisteren begon op Lord's Cricket
Ground te Londen de tweede testmatch
tussen Engeland en Zuid-Afrika. Aan
het einde van de dag hadden de Zuid-
Afrikanen de leiding op de eerste in
nings veroverd met 9 runs en nog 5
wickets ter beschikking, zodat de
Zuid-Afrikanen zich kranig hersteld
hebben na de débacle in de eerste
testmatch, die met innings verloren
ging.
Engeland, dat de toss won, koos eerst
batten. 'Tyson was wegens een zere
hiel verhinderd te spelen; in zijn plaats
deed Trumen van Yorkshire mee. Tot
ieders verbazing (en teleurstelling),
echter niet van de Zuid-Afrikaanse
zijde, verloor Engeland al zijn wickets
voor slechts 133 runs, weliswaar op
een minder makkelijk wicket, doch ze
ker niet op een onbespeelbare pitch.
Alleen Barrington (Surrey) met 34,
Compton en Evans elk met 20 en
(Van onze cricketmedewerker)
Wardle eveneens met 20, w.o. twee zes
sen, kwamen in de dubbele cijfers. Gra-
veney nog 15. P. Heine, de lange fast-
bowler nam 5 wickets voor 60 runs,
Goddard bowlde 4 voor 59 en Adcock
nam 1 voor 10.
De innings van Zuid-Afrika begon
sensationeel, daar eerst McGlew voor
0 op Statham verdween en 7 runs la
ter Goddard eveneens voor nul uit was
op Trueman, beide batsmen achter
wicket door Evans gevangen. Men
vreesde een débacle, doch eerst
Cheetham met 13 en Endean met 48,
voerden hierna het totaal tot even bo
ven de 100 op. Daarna speelde McLean
een brillante partij, en hoewel hij zijn
partner Waite (8) nog voor het einde
van de dag achter het wicket zag ge
vangen, wederom door Evans (zijn
derde vang) wist McLean tot het einde
van de dag stand te houden. Zijn sco
re bedraagt 62 n. o. Het totaal van
Zuid-Afrika is aan het einde van de
eerste speeldag: 142 voor 5.
(Van onze cricketmedewerker)
Op het fraaie terrein van de Ny-
meegse Cricket Club „Quick" had een
ontmoeting plaats tussen een Bonds
elftal en de Cambridge Crusaders, die
In een draw geëindigd is. Het Bonds
elftal, dat eerst batte, scoorde een to
taal van 159 runs, gemaakt in de tijd
Voor de start van de vierde S.L.S.-rally e,
die gehouden wordt onder auspiciën van
de R.A.C.-West, bestond op het parkeer
terrein op de boulevard te Scheveningen
flinke belangstelling. Om precies zes uur
Donderdagavond werd de eerste deelnemer,
de heer H. Herwyer met zijn mederijder
R. Boekhout (beiden uit Voorburg) gestart
voor de 24-uursrit van ruim 1000 km. De
start had de vorm van een eenvoudige klas
sementsproef, meer bedoeld als een ~y-
vaardigheidsproef, zeer simpel van opzet,
doch die reeds direct enkele deelnemers in
de eerste halve minuut van de wedstrijd
strafpunten bezorgde. Een der deelnemers,
rallyerijder W. Tak uit Amsterdam, was zó
onfortuinlijk om in deze proef de koppe
ling van zijn Ferrari stuk te draaien, doch
desondanks begon Tak rustig aan zijn lan
ge rit naar Luxemburg, ongetwijfeld steu
nende op zijn ervaring, die hij o.a. als uiin-
jurar van de Tulpenrally. 1955 heeft.
146 wagens werden gestart, waarbij men
gebruik maakte van de capaciteiten van en
kel* beroepstijdopnemers van een fabriek
van technische apparaten die de tijden der
klassementsproef tot in honderdsten van
seconden opnamen. De snelste in deze proef
was W. Richters Jr. uit Wassenaar met
DKW (20.46 sec.), terwijl ook no. twee met
20.55 sec. een DKW was, bereden door A.
J. te Siepe (Windesheim).
Het eerste doel van de deelnemers, die
met tussenpozen van één minuut werden
gestart, was Valkenburg (Limburg), welke
etappe met een gemiddelde snelheid van 45
tot 50 km per uur moest worden afgelegd,
daarna staan tal van speciale routes op
het programma; Vrijdagavond om zeven
uur wordt volgens het tijdschema de eerste
deelnemer weer te Scheveningen verwacht.
Van Luxemburg uit zullen dan ook de Lu-
remburgse deelnemers, die In Diekirch star
ten, arriveren.
Voor de Rotterdamse équipe B. D. Groen
C. Barten is de S.L.S.-rit van korte duur
geweest. Groen, die voor de derde .aal
am deze rit deelnam, gaf in de buurt van
Lopïk het stuur over aan zijn teamgenoot.
De Austin vloog in een bocht op de berm,
sloeg over de kop en kwam op zijn wielen
in een sloot terecht. Beide inzittenden
kwamen er zonder kleerscheuren vanaf.
van drie uur, waarna de Cambridge
Crusaders het tot een totjal van 131
runs voor het verlies van 8 wickets
brachten, waarna de tyd verstreken
was.
Het batten van het Bondselftal is
in hoofdzaak gedragen door een goede,
zij het wat gelukkige 42 runs van Piet
van Katwijk (H.B.S.), een fraaie, ge
heel kansloze innings van M. v. d.
Most (P.W.) die een voortreffelijke 34
scoorde en voorts een vlotte 29 van H.
van Eek, C. J. Slagter en H. C.
v. d. Bijl kwamen nog met resp. 11 en
10 in de dubbele cijfers. Na drie uur
batten kwam het einde op 159, een
totaal dat nog hoger had kunnen zijn,
doch de staartwickets faalden.
P. Harris was met 4 voor 57 de snel
ste, aanvoerder Allies met 3 voor 36 de
listigste bowler. Het fielden van deze
Engelse ploeg was goed zonder meer,
het vangen heel wat minder, het wicket-
keepen van Riley (drie slachtoffers)
iets bijzonders.
De Êngelsen kregen iets meer dan drie
uur tijd van aanvoerder Ingelse om
de runs te maken, doch „on top" zijn
ze niet gekomen, daarvoor was het bow
len te goed van lengte en had Ingelse
zijn veld goed uitstaan. Vooral Burki
(Quick N.) bowlde een onberispelijke
lengte en was vele Engelse batslieden
te machtig. Aan het einde hadden zij
131 runs op het bord voor het verlies
van 8 wickets. (Lezard 29 n, o„ Drew
en Allies ieder 22). Burki bowlde 6
voor 38, Leeftink 129, A. de Waard
0—27 en H. C. v. d. Bijl 0—33. Het
fielden van de Hollandse ploeg stond
op gelijk niveau als dat der Engelsen,
ook hier liet het vangen te wensen.
Het wicket-keepen van Ingelse was
echter nóg fraaier dan dat van Rileyl
9. Nog enige tijd varen de schepen verder. Op een teken van Eric wordt lang
zaam de steven gewend, zodat ze weer in tegenovergestelde richting komen te lig-
gen. Men strijkt de zeilen en de roeiers brengen de riemen uit. Eric wenkt de tweede
Drakar naderbij en roept Erwin en Halfra zijn plannen toe. Zij zullen het voor de
eilanders doen voorkomenalsof zij onverricht er zake wegvarenmaar zodra zij ge
heel uit het gezicht zijn verdwenen, zullen zij met een grote boog terugkeren en
Hjaltland aan de andere zijde naderen. En zo zien de ruige eilandbewoners met een
vage verwondering, hoe de beide Noormannenschepen zich hoe langer hoe verder
van hun grondgebied verwijderen. Vit de open zee komen echter nevels opzetten en
het duurt niet lang meer of de Noormannen zijn in een dichte mistbank verzeild
geraakt. Eric houdt zich zo ingespannen met de navigatie bezig, dat hij niet op-
merkt, hoe een wat oudere krijger zich onopvallend naar de roerganger beweegt. Dg
mannen wisselen een nauw waarneembare blik van verstandhouding. „Let op mij.
sist de krijger. „Zodra ik een sein geef, verleg je de koers! Begrepen?' Een hardt
grijns glijdt even over het gezicht van de roerganger„Begrepen!", knikt hij kort
Tot de grote Evangeliepredi
kers, die ons land bekeerd heb
ben, hoort ook de heilige Adal
bert.
Zeer waarschijnlijk kwam hij
tegelijk met de heilige Willl-
brordus de zee overgestoken
naar ons land.
Sint Adalbert moet een zeer
bescheiden man geweest zijn.
Hij drong zich nimmer op de
voorgrond en bleef steeds een
trouw dienaar van de grote
Willibrord. Hij vergezelde hem
op zijn reizen, hij onderrichtte
op verzoek van Sint Willibrord
de heidense Friezen en hielp zo
op zijn eenvoudige manier mee
aan de bekering van dat volk.
„Nederigheid!" zo zei Adal-
bertus, „is het behoud van
alle andere deugden"
Toch zou ook voor deze Evan
gelieprediker een grootse taak
zijn weggelegd. Wantzo
als we Sint Willibrord de Apos
tel van Nederland en Sint Bo-
nifacius de Apostel van Duits
land noemen, zo is Sint Adal
bert door zijn werken gewor
den de Apostel van Kennemer-
land. Wanttoen door Sint
Willibrord de eerste grondsla
gen voor een christelijk leven
in Kennemerland gelegd wa
ren, moest hij weer verder, naar
andere streken. Maar...hij liet
zijn trouwe dienaar Adalbert
in Kennemerland achter met
de opdracht, daar zijn werk
voort te zetten.
En dat heeft Sint Adalbertus
met grote ijver gedaan.
Waar nu het plaatsje Eg-
mond ligt bouwde hij zijn eer
ste kerkje. Later volgden er
meer. Lang hebben deze kerk
jes echter niet gestaan. Want
de heidense Koning Radboud
begon weer met zijn strijd te
gen de Frankische machten en
toen moest ook Kennemerland
het ontgelden.
Maar ook die storm ging
voorbij.
Nieuwe kerkjes werden opge
bouwd en Adalbert kon zijn
werk onder de West-Friezen
weer voortzetten.
Groot was de droefheid in
Kennermerland toen Adalbert
stierf. Vlak bij het eerste kerk
je in Egmond werd hij begra
ven. Maar al was Adalbert
dood, de herinnering aan hem
zou blijven bestaan.
Jaren gingen voorbij.
Nieuwe stormen raasden over
Kennemerland.
De gevreesde Noormannen
lieten ook deze streek niet met
rust en plunderden de dorpen
en vernielden de kerken..
Het leek wel, of al het werk
van Adalbert en zijn opvolgers
vergeefs was geweest.
Maar dat was natuurlijk niet
zo.
Ook Adalbert laat zijn land
niet in de steek.
Volgens het verhaal ver
schijnt hi), bijna driehonderd
jaar na zijn dood, aan een kloos
terzuster in Egmond en zegt
haar:
„Ik ben Adalbert, de be
schermer van deze landstreek.
Ga naar de graaf van dit land
en zeg hem, dat mijn gebeente
moet opgegraven worden."
Pas na de derde verschijning
heeft zuster Wilfsit de moed
naar het kasteel te gaan van
graaf Dirk en hem de bood
schap van Adalbert over te
brengen.
In ieder geval: het lichaam
van Sint Adalbert wordt opge
graven. Veel is er niet van
over; maar een kleed, dat het
lichaam onthuld heeft en een
kruis blijken nog in goede staat
te zijn. En dan, het wonderlijk
ste van al: bij die opgraving
ontstaat een bron, die rijkelijk
water doet vloeien en blijft
vloeien, de eeuwen door, tot
op de dag van vandaag. Een
bron, waar velen in de loop
der jaren genezing gevonden
hebben voor ziekten en kwalen.
In het oude kerkje wordt voor St.
Adalbertus een nieuw graf ge
maakt. En deze plek wordt
het middelpunt van een grote
verering van de H. Adalbertus.
Een nieuw klooster verrijst
hier: de alom bekende abdij
van Egmond. Wel wordt die
abdij in 1573 door de geuzen
totaal vernield, maar in 1935
is men aan de herbouw begon
nen.
Egmond heeft nu weer zijn
schone abdij.
En de naam van Sint Adal
bertus zal er altijd aan ver
bonden blijven.
25 Juni vieren we het feest
van deze Evangelieprediker.
Kronenburgerpark, op de achtergrondtoren van oude ruïne
De meest voor de hand lig
gende verklaring voor het feit
dat de lucht blauw is, is de
veronderstelling, dat de lucht
een blauwe kleur heeft, wat
pas zichtbaar is bij een zo dik
ke luchtlaag, als zich om de
aarde bevindt. Inderdaad be
zit de lucht, vooral de zuur
stof en blauwachtige kleur,
maar deze geringe sporen kun
nen niet het donkere blauw
van een door de zon verlicht
uitspansel veroorzaken. Dat de
kleur van de lucht afhankelijk
is van andere invloeden, wordt
reeds bewezen door de grote
verscheidenheid van kleuren,
die deze op verschillende plek
ken van de aarde hebben kan.
Het trillen van de lucht op
warme zomerdagen bijv., wat
de kleur iets schitterends, voch-
tig-glanzends geeft, wordt on
middellijk herkend als verdam
pen van de vochtigheid, die in
de vorm van kleine doorzich
tige dampblaasjes op- en af-
zweeft. Inderdaad wordt de
kleur bepaald door de aard
van de atmosfeer en van de
zwervende deeltjes waterdrup
peltjes, nevelblaasjes, stofdeel
tjes en gasdelen zijn. Vloeit n.l.
door de atmosfeer wit licht,
dan worden de blauwe stra
len voor het grootste deel „op
geslorpt", de rode daarentegen
doorgelaten. Precies omgekeerd
is het resultaat, wanneer het
witte licht door de vertroebe
lende deeltjes van de lucht te
ruggeworpen en verstrooid
wordt, daar dan juist de blau
we en violette stralen bevoor
recht worden. Gewoonlijk heeft
in de atmosfeer het terugge
kaatste en daarom voor ons
oog het blauwschijnende licht
tegenover de zon 't overwicht.
Wordt daarentegen de door
straalde luchtlaag zeer dik, b.v.
tegen zonsondergang, wanneer
de zon de kim nadert, dan
worden blauwe stralen opge
zogen.
Een vermenging van beide
kleuringen heeft plaats in de
onmiddellijke nabijheid van de
Het was in de Spaanse tijd
en te Delft staan, bij late
avond, een paar wachters op
de wallen. Het was een bange
tijd, en door angst overmand
zegt de een: „Hoor je niets?"
„Jawel, ik hoor wat", zegt de
ander, „zou het misschien een
Spaanse spion zijn?" „Dat kan
best wezen, het komt naderbij
zie je wel''. „Wat zullen we
doen?" „Schieten in die rich
ting zeg ik je, of de Span
jaard schiet op jou nog". Daar
knalt een schot, de nagalm
sterft weg. Dodelijke stilte.
„Hoor jij nog wat?" „Nee",
„Nu, dan is hij geraakt".
Bij het eerste schemeren van
de dageraad wordt een onder
zoek Ingesteld, dat tot de ont
dekking leidt van een dood
geschoten kalf. Toen dit voor
val bekend werd, veroorzaak
te het een grote pret. En de
spotters zongen later de Delf
tenaren toe:
Nooit zullen wij vergeten,
Dat, tot verweer van lijf en
goed,
Uw wakkere burgers, vol van
moed,
Voorheen ten tijde van Due
d'Alf (Alva),
Geschoten hebben op een
kalf".
Tot buiten Delft hoorde men
het lied:
Zij schoten met groot ge
druis
en ongemene dapperheden,
Een kalf, terzijde van het
kruithuis,
Met kruit en lood door al
ziin leden.
Zo waren de Delftenaren
voor goed tot kalverschieters
gestempeld. Doch dezen lieten
het er niet bij zitten en brach
ten er tegen in, dat het beter
Is, kalveren voor vijanden, dan
vijanden voor kalveren te hou
den!
De „Keizer Karelstad", Nij
megen, bestaat 1850 jaar en
grote feesten worden er gehou
den. Maar geschiedschrijvers
schatten het ontstaan van Nij
megen reeds 400\ jaar vóór
Christus. Oudheidkundigen zijn
het daar weliswaar niet over
eens, maar zeker is wel,
dat in Nijmegen in wijde om
geving overblijfselen en ge
bruikte voorwerpen zijn opge
dolven uit het Steentijdperk.
Stenen wapens zijn gevonden.
De vele belangrijke vondsten,
welke er gedaan zijn aan mun
ten, wapens, oude graven en ge
bruiksvoorwerpen, roepen her
inneringen op aan voorname
Romeinse nederzettingen, waar
mede de toenmalige bewoners
uit deze streek, de Batavieren,
nauwe betrekkingen onderhiel
den. Haar natuurlijke gunstige
ligging op de heuvelrug be
stemde „Batouwe" tot neder
zetting van volkeren, welke in
hun primitieve boten Rijn en
Waal kwamen afzakken naar
lager en -vruchtbaarder landen.
Noviomagum werd Nijmegen
vroeger genoemd, dat is Nieuw-
megen en betekent „Nieuwe
burcht". Nijmegen weten jullie
zeker wel te vinden op de
kaart, in Zuid-Oost Gelderland,
aan de Waaloever.
Karei de Grote bouwde er
in 775 een burcht. Zelfs de ge
vreesde Noormannen overvie
len Nijmegen in het jaar 880,
doch zij moesten spoedig de
stad verlaten.
De haan tekenen we op de
zelfde wijze als de kip (vorige
week). Let vooral op nek en
staart. Voor verdere hulp trek
je het (stippellijn) vierkant en
verdeel dit in vier gelijke delen.
Let ook op 22, dan merk je
zó dat de staart in het linker
deel valt en de hals in het
rechterdeel. De poten vallen te
midden bij A.
De eigenlijke stadsrechten
verleende Koning Hendrik
VII aan Nijmegen in 1230.
Vele Nederlandse steden kre
gen toen ook stadsrechten, voor
Nijmegen brak er toen een be
langrijke periode aan. De Waal,
de grote verkeersstroom, was
van grote betekenis voor de
handel op Nijmegen. Vele
mooie gebouwen kwamen tot
stand, ook begon men aan de
bouw van de St. Stefanuskerk
aan de Markt, omstreeks 1248.
Men vergat de vestingbouw
patuurlijk niet, want dat was
van belang in de middeleeu
wen. (Slot volgt)
Reeds in de Bijbel wordt over
het dragen van ringen gespro
ken. (o.a. Genesis 4142, over
de ring welke de Farao aan
Jozef schonk). De oude Egypte-
naren droegen fijne ringen met
prachtig gekleurde stenen (o.a.
aangetroffen bij de mummies).
De Grieken en Romeinen droe
gen veelal aan elke vinger een
ring. Op de ring werden (be
halve de edelstenen) verslerin
gen aangebracht. Zegelringen,
welke gebruikt werden om
brieven, koffers e.d. te ver
zegelen, kwamen duizenden
jaren vóór Chr. al bij de
Koreanen, Japanners en Chine
zen voor. In het begin van onze
jaartelling schonk de aanstaan
de echtgenoot aan zijn verloof
de een ring als onderpand van
hun verbintenis en werd aan de
linker ringvinger gedragen.
Pas in de middeleeuwen kwam
het gebruik om verlovings- en
trouwringen te dragen.
Behalve vingerringen dragen
sommige natuurvolken (in Afri
ka vooral) ook hals-, arm- en
beenringen, zelfs oor-, neus- en
lippenringen, niet zozeer als
sierraden, doch als toverringen.
Karolingische kapel op het
Valkhof te Nijmegen
A v-
De eerste stoomwagen werd
in Engeland op de weg gepro
beerd tussen Greenwich en
Bromley. Het was een groot
succes, daar de wagen een
snelheid bereikte van 20 mijl
per uur. Ongelukkiger wijze
deed hij gedurende de proef
rit het paard van een bereden
politieagent schrikken. De man
viel en brak een been. Dit
ongeval ls een van de oorza
ken die leidden tot het aanne
men van een wet in 1865, wel
ke stoomwagens op de weg ver
bood, tenzij zij werden vooraf
gegaan door een man met een
rode vlag. Deze wet maakte
een einde aan de ontwikkeling
van dit voertuig. Eerst in 1896
na de invoering van de ver
brandingsmotor werd de wet
veranderd.
zonschijf. Zijn daarentegen de
nevelblaasjes zeer groot, dan
weerkaatsen ze ook in verhoog
de mate andere dan blauwe
stralen; we krijgen, zoals bij
dreigende regen een witachtig
blauw, dat tot grauw kan over
gaan.
Een tafel! Wat kan daar nu
mee gebeuren? Nee, met die
tafel niet veel! Maar bij die
tafel horen mensen.
Daar had je op de eerste
plaats moeder.
„We moeten een nieuwe ta
fel hebben"! zei ze telkens.
„Die vierkante tafel, die we
nu hebben is oud! Die staal
te wankelen op zijn poten. En
hij is ook te klein."
Ja, daar had moeder wel een
beetje gelijk aan, vonden va
der en de kinderen.
Maar wat wou moeder dan?
„Ik wil zo'n ronde tafel heb
ben. Die je uit kunt schuiven.
Waar we met zijn allen gezel
lig aan kunnen zitten."
„Dat is ouderwets!" zei Olga.
de oudste. „Die horen in een
kloosterzaal thuis."
„Hoe kom je aan zo'n ding?"
vroeg vader.
„En waar moet zo'n gevaar
te staan?" zei weer een ander.
Neen, veel bijval kreeg moe
der niet!
En toch wou ze zo'n ronde
tafel hebben. Die je uit kon
schuiven, waar je met zijn al
len aan kon zittenjaja, ze
wisten het zo langzamerhand
wel. Moeder kwam er bijna
iedere dag op terug.
„Misschien heeft de een of
de ander wel zo'n tafel op zol
der staan!" meende vader.
„Dan zal je er toch eens op
uit moeten gaan!" zei moeder
Maar vader vond de oude ta
fel nog best. Als het aan hem
gelegen had, dan was er niet zo
gauw een andere tafel gekomen
En ook geen tafeldrama!
Maar moeder wou wel èen
andere tafel.
En nu kwam tante Nel op de
proDDen.
„Waarom ga je niet eens
naar een verkoping!" zei die.
„Daar vind je zo vaak van
dergelijke meubelstukken. Die
gaan daar voor een appel en
een ei weg"
Dat was een Idee! Een ver
koping.
„Ik weet wel een goed adres
voor je! zei tante Nel weer.
„We hebben daar laatst nog
een pracht van een boeken
kast gekocht. Ik zal wel eens
voor je uitkijken."
Een paar dagen later kreeg
moeder al een seintje!
„Er staat er een. Een ron
de Dat is vast wel wat
voor jullie".
Zonder iemand iets van haar
plannen te vertellen trok moe
der naar het verkooplokaal. Je
mocht daar zo maar in en had
alle tüd om rond te neuzen. Het
was nog maar „Kijkdag".
Nou, moeder keek. Ze zag
wel honderd dingen, die ze
graag zou willen kopen. Maar
het was haar om een tafel te
doen. En ja hoor, tante Nel
had gelijk. Daar stond er een.
Het was wel geen ronde, maar
toch wel bijna rond! Een ovale.
(Wordt vervolgd)
1. Slangenring van goud uit de
oudste tïjden der Egyptische kunst
3. Byzantijnse ring uit de vijfde
eeuw
4. Ring uit de tijd der Merovingere
15. Ring uit de vierde eeuw
16. Byzantijnse ring
6. Zegelring uit de 7e eeuw
7. Engelse ring uit de 15e eeuw
8. Doodskopring (Duits) 17e eeuw
