„Carte Blanche na
325 atoomaanvallen
gisteren geëindigd
Definitieve resultaten
laten nog wel een half
jaar op zich wachten
TV. en F.M.-ontvangst op vele
honderden kilometers mogelijk
Wichelroede onderzocht op de
Landbouwweek te Wageningen
Hedenmorgen
te IJmuiden
geplaatst
Eerste Duitse vliegtuigen
op papier gereed
Film-regisseur pur sang
Huiduitslag
DÉBRALIIME
Tactiek
Vermogen der
vakbeweging
is aanzienlijk
gestegen
ft
r
Nederlander commandeert
met succes een Brits-Noors-
Nederlandse jachtgroep
tgd
Advies aan S.E.R.
gevraaj
Mijnwerkers
monument
Tachtigjarige man
overvallen
Door constructie van buis met
veel minder „ruis 5
Mijnhardt's tabletten
Yves Allégret
Hof: Zoon gaat
vrijuit
Efficiënt beheer bij de R.A.B.
Millioenen
Salarissen
J
DINSDAG 28 JUNI 1955
PAGINA
Blank bij „Carte
Blanche"
Werktijd winkelpersoneel
Nieuwe opdracht aan Frans
Gast en Wim van Hoonn
Te Oostkapelle
Vissersgedenkteken
POSTZEGELS VOOR DE
KANKERBESTRIJDING
Mej. Geldens eredame in
de Huisorde van Oranje
Vader mishandeld
School te Bolsward
wint enorme kaas
Vanaf morgen:
Automatische netten
alle automatisch
verbonden
(Van onze speciale verslaggever)
Laarbruch, Maandagavond
Vanavond om half negen is de inter
nationale luchtmanoeuvre Carte Blan
che" geëindigd. De drieduizend deelne
mende vliegtuigen zijn op de basis te
ruggekeerd en bij het opmaken van de
balans bleek, dat beide partijen in
agressiviteit niet voor elkaar hebben
ondergedaan. De „vijand" - Zuid-
land met de vierde tactische lucht
macht heeft in deze „zo realistisch
mogelijk© oefening" 161 atoombommen
afgeworpen. En Noordland de
tweede tactische luchtmacht, waar ook
ons land bü is ingedeeld, heeft zelfs
nog vier atoomaanvallen méér onderno
men. Indien er voldoende plaats voor
zou zijn geweest, zouden er dus, alles bij
elkaar, 325 paddestoelvormige rookwol
ken prijken op de grote kaart, waar
op militaire waarnemers en verslagge
vers het verloop van de atoomstrijd
in een „vredeshoofdkwartier" bij Mün-
chen-Gladbach volgen. Ondanks zijn
strikt neutrale karakter is ook dit
hoofdkwartier vandaag het slachtoffer
geworden van een atoomaanval van
,,Zuidland". Maar het leven gaat er
even ongestoord voort als op alle an
dere denkbeeldige puinhopen.
Alleen op de luchtbasis Ahlhorn viel
vanmorgen om negen uur een beklem
mende stilte, toen volgens afspraak vol
komen onverwacht door middel van
een enorm vuurwerk te kennen werd
gegeven, dat er op dat moment een
atoombom ontplofte. Alles en iedereen
bleef volgens afspraak als versteend
staan om militaire experts de gelegen
heid te geven vast te stellen hoe grot
de vernietigende uitwerking in werke
lijkheid zou zijn geweest. Met behulp
van deze gegevens hoopt men de be
schermingsmaatregelen tegen onver
hoopte werkelijke atoomaanvallen te
kunnen verbeteren. Vanavond was men
nog niet gereed gekomen met alle ana
lyses en waarschijnlijk zal dat morgen
bjj de slot-persconferentie van de ma
noeuvre ook nog naet het geval zijn.
Ondanks die 325 „atoomaanvallen"
is niet iedereen blij, dat thans een eind
is gekomen aan deze nagebootste
strijd. Majoorvlieger-waarnemer Pou-
blon bijvoorbeeld, vindt, dat zijn man
nen er nu net goed in zitten en hij
zou deze training graag nog een week
langer hebben voortgezet, alhoewel
hij evenals vrijwel alle andere mili
tairen op de luchtbasis Laarbruch per
dag niet meer dan vier uur geslapen
heeft. „Dat is heel normaal", ver
zekerde hij ons. „In oorlogstijd ben
je ook zeker 21 uur aan één stuk in
touw". Verscheidene van zijn man
schappen hadden uiteraard zo hun ei
gen mening over de afgelopen slape
loze nachten...
(Van onze speciale verslaggever)
De militaire leiders van dè nieu
we West-Duitse strijdkrachten zijn
tijdens het laatste gedeelte van
„Carte Blanche" voor de eerste maal
in de gelegenheid gesteld alles te be
zichtigen en te bestuderen, zelfs de
nieuwste en meest geheime radar-
apparatuur. Vroegere officieren van
de Luftwaffe he" ben in deze
„atoomstrijd" de tactiek onder de
loupe genomen, die de geallieerde
luchtstrijdkrachten thans besloten
hebben toe te passen. En zij heb
ben daarbij gretig gebruik ge
maakt van de gelegenheid een
vlucht te maken met een Britse
Canberra-straalbommenwerper. On
der de Duitse gasten bij „Carte
Blanche" bevond zich ook de West-
Duitse minister van Defensie Blank.
De staatssecretaris van Sociale Za
ken heeft de Sociaal-Economische Raad
advies gevraagd over een ontwerp van
een algemene maatregel van bestuur
tot wijziging van het Werktijdenbesluit
voor winkels 1932.
Aangaande dit ontwerp kan in het al
gemeen worden opgemerkt, dat met na
me de twee belangrijkste punten, te
weten het terugbrengen van de normale
werktijden op 48 uur per week en het
laten vervallen van de mogelijkheid, om
de vrije halve dag op een andere och
tend dan Maandagmorgen te geven,
tussen de werkgevers- en werknemers
organisaties geen overeenstemming kon
worden bereikt. Tegenover de werkne
mersbonden die een 48-urige werk
week over de gehele week voorstaan,
bleken de middenstandsbonden een 50-
urige werkweek voor enkele groepen
uit de voedselvoorzieningsbranche en
een 48-urige werkweek voor de overige
winkels aanvaardbaar te achten, ter
wijl het grootwinkelbedrijf zich uitein
delijk op het standpunt stelde, dat voor
de levensmiddelengroepen een 53-urige
werkweek en voor de overige winkels
een 51-urige werkweek noodzakelijk
was. Alle werkgeversorganisaties pleit
ten voorts voor het behoud van de mo
gelijkheid, om de vrije halve dag op
een willekeurige ochtend te kunnen ge
ven, daar in tal van branches 's mid
dags de verkoop het grootst is en de
voormiddag zich derhalve beter leent
voor het geven van een vrije halve dag.
In het ontwerp is tenslotte de beslis
sing van de overheid gevallen op de
48-urige werkweek als algemene norm
met het openlaten van de mogelijkheid
om gedurende een bepaalde over
gangsperiode in oepaalde branches spe
ciale werktijdenregelingen te volgen.
Voorts is in het ontwerp de mogelijk
heid voor het geven van een vrije hal
ve dag in de voormiddag niet meer op
genomen, behalve voor de Maandagoch
tend.
Majoor Poublon heeft ondanks het
onvermijdelijke rasechte Nederlandse
gekanker met zijn mannen een uitste
kende demonstratie gegeven van de
wijze waarop de luchtstrijdkrachten van
de verschillende NATO-landen thans zijn
geïntegreerd en op elkaar ingesteld.
Deze Nederlander heeft in „Carte
Blanche" op een Westduitse luchtbasis
het commando gevoerd over een jacht-
groep die was samengesteld uit een
Britse vliegverkeerleiding en een Noor
se en twee Nederlandse Thunderjet-
squadrons. Deze squadrons waren in
allerijl met hun hele hebben en houden
uit Noorwegen en Nederland (Eindho
ven) naar Laarbruch verhuisd en had
den hun intrek genomen in tenten, die
gecamoufleerd waren opgesteld in de
bossen rond het vliegveld. Binnen 48
uur waren we over en klaar om in
actie te komen. De samenwerking was
fantastisch", zo vertelde majoor Pou
blon. „Ik had niet gedacht dat het zo
goed zou kunnen gaan".
Het 306de Nederlandse squadron, dat
normaal permanent op deze NATO-
basis in West-Duitsland is gestation-
neerd, leverde tijdens „Carte Blanche"
een aantal kilometers meer naar het
Zuid-Oosten, op de luchtbasis Guters-
loh, het bewijs, dat ook de Britse en de
Nederlandse piloten succesvol in geza
menlijke eenheden kunnen opereren.
Ondertussen buigen de staven zich nu
over de onafzienbare papierwinkel die
„Carte Blanche" heeft opgeleverd. En
pas over een half jaar zullen de mili
taire deskundigen al hun conclusies uit
de manoeuvre hebben getrokken.
Als een hulde aan alle Limburgse
mijnwerkers, vooral aan hen, die het
leven in de mijnen hebben verloren,
zal in Kerkrade, de oudste mijnstad
van ons land, een groot mijnwerkers-
monument worden opgericht. Maandag
avond heeft een jury, oestaande uit
de beeldhouwer Niel Steenbergen, de
kunstcriticus Geurt Brinkgreve de ar
chitect Huysmans, prof. O. Jespers ©n
prof. H. Minkenberg (Duitsland) de
uitslag bekend gemaakt van een be
sloten prijsvraag, waaraan was deel
genomen door de beeldhouwers Marius
van Beek, Wim van Hoorn, Frans Gast
en Frans Timmermans.
Het ontwerp van de jonge Maas
trichtse kunstenaar Frans Gast werd
met een eerste prijs bekroond. De jury
was echter van oordeel, dat eigenlijk
geen der vier ingezonden ontwerpen in
hun huidige vorm voor uitvoering in
aanmerking kwamen. De prijswinnaar
Frans Gast en de beeldhouwer Wim van
Hoorn uit Am-sterdam kregen dan ook
een nieuwe opdracht, waarbij zij meer
aandacht moeten besteden aan de ste-
debouwkundige situering van het mo
nument, dat op het gerestaureerde
Marktplein te Kerkrade zal worden
opgericht.
Zondagmorgen onder kerktijd is de
80-jarige alleenwonende boer P. Sander-
se, te Oostkapelle, het slachtoffer ge
worden van een roofoverval. Een hem
vreemde bezoeker, die zijn fiets bij het
huis had neergezet, kwam binnen, toen
de oude man eten aan het klaarmaken
was. Hij eiste het geld van de boer
en wierp hem zijn eigen wambuis, dat
in de kamer hing, over het hoofd. Er
ontstond een worsteling, toen de tach
tigjarige weigerde zijn geld af te ge
ven. Hij werd hardhandig op een stoel
neergezet en zag zich, na bedreiging
met geweld, genoodzaakt te zeggen, dat
het geld in zijn beurs zat, die in een
kastje op de slaapkamer lag. De rover
haalde de beurs daaruit en verdween.
De aanvaller was niet gewapend.
De boer liep de weg op, waar hij door
een passerende fietser van zijn wam
buis werd bevrijd. De politie ging on
middellijk aan het speuren, maar heeft
de dader nog niet gevonden.
Vorig jaar werd er ingebroken bij de
boer. Deze heeft toen zijn geld op de
bank en bij de notaris in veiligheid ge
bracht, zodat de rover genoegen moest
nemen met een bedrag van tachtig gul
den.
Op zijn inspectietocht langs eenheden van de Nederlandse, Engelse en Ameri
kaanse luchtmachten, welke deelnemen aan de grootscheepse NAVO-lucht-
verdediginsgoefening „Carte Blanche", bezocht Z. K. H. Prins Bernhard gisteren
na Driebergen de vliegbasis Soesterberg, waar hij zich uitvoerig over de stand
van zaken liet voorlichten. De bovenste foto toont de vorstelijke bezoeker
tijdens het bekijken van een Sabre-straal jager van het 512e Amerikaanse Sabrc-
SQuadron op Soesterberg. Bij de machine staat ook lt-kol. Alden E. West, com
mandant van het squadron, terwijl ook de squadron-mascotte toekijkt. Foto
onder: Prins Bernhard bij een paar Nederlandse deelnemers aan de oefening
op de basis, die door het bezoek volkomen werden verrast.
Een aantal Europese technici zou er
in geslaagd zijn de ontvangst van
televisiebeelden en frequentie-modula
tie (FM)-radio-uitzending over vele hon
derden kilonieters mogelijk tu maken.
Tot voor kort kwam men doorgaans
niet verder dan de „horizont" van de
zender, zo ongeveer 50 tot 80 kilometer,
afhankelijk van de plaats en de hoogte
van de zendmast. Maandenlange proe
ven zouden hebben bewezen, dat door
zenden en ontvangen in de FM- en
TV-kanalen dag en dacht reeds op 700
tot 800 kilometer mogelijk is. De ont-
wikkeling is nog niet afgesloten.
De ontvangst van een radio- of
televisie-signaal in de zeer korte golven
is o.m. afhankelijk van de „ruis" van
de ontvanger. Slaagt men er in buizen
te construeren, die in de ontvanger
minder „ruis" geven, dan een uitge
zonden zwak signaal, dan zal de ont
vanger dat signaal weergeven. De sig
nalen van televisie en frequentie-modu
latie worden naarmate van de afstand
van de zendmast, steeds zwakker. Zodra
de „ruis" van de ontvanger gelijk is
aan of sterker wordt dan het gezonden
signaal in deze geringe golfbereiken,
wordt het signaal niet meer weerge
geven.
Men gelooft er in geslaagd te zijn
een buis^. te construeren met een zo
zwakke „ruis", dat zeer zwakke signa
len in de TV- en FM-kanalen tot op
grote afstand niet overstemd worden,
waardoor ontvangst mogelijk wordt.
Dit betekent, dat bij het overbren
gen van programma's van het
ene land naar het andere, b.v.
eurovisie, de tussenstations, behalve de
noodzakelijke „lijnbeeldvertalers" op
den duur waarschijnlijk grotendeels
zouden kunnen vervallen.
Het is echter de vraag, of een
nieuwe, vrijwel ruisvrije buis ooit in
particuliere TV- of FM-ontvangers zal
worden gebruikt. De FM- en TV-fre-
quenties zijn vanwege het geringe
aantal beschikbare kanalen zowel in
Europa als in de Ver. Staten zo ver
deeld, dat meerdere zenders op thans
storingvrye afstand van elkaar, dus
zonder elkaar te hinderen, van de
zelfde kanalen gebruik maken. Maakt
men die signalen dus „sterker" door
het toepassen van practisch „ruis
vrije" buizen in ontvangers, dan zal
ernstige storing kunnen optreden. Wel
iswaar kunnen thans meer ruisvrije
buizen dan voorheen worden toege
past om de ontvangst op iets grotere
afstand dan voorheen met wellicht
gerichte antennes te verbeteren, maar
zeer ver zal men op dit punt toch
niet kunnen gaan.
(Van onze correspondent)
Maandagmiddag heeft te Wageningen
professor dr. A. C. Schuffelen, voorzit
ter van het Nederlands Genootschap
voor Landbouwwetenschap, de twintig
ste Nederlandse Landbouwweek ge
opend. Prof. Schuffelen zeide onder
meer, dat hij slechts ten dele ver
heugd kon zijn bü dit vierde lustrum
van de Landbouwweek. Van het oor-
spronkelpke doel, van deze voordrach
tenserie een trefpunt te maken van wé
tenschap en praktpk, is helaas niet dat
gene terecht gekomen, wat men ervan
had verwacht.
De eerste middag was gewijd aan het
wichelroedevraagstuk. Drie sprekers
van de door de Koninklijke Academie
Vanmorgen tussen half elf en elf uur
is op de Kop van de Vissershaven te
IJmuiden het 790 kg. wegende bronzen
beeld van de visserman, die als het wa
re met de stormlamp in de hand de
dodenwacht bij de zee betrekt, op het
voetstuk van basaltkeien geplaatst. In
aanwezigheid van de beeldhouwer H. M.
Wezelaar en diverse leden van het co
mité Vissersgedenkteken IJmuiden is
het beeld met een kraanwagen op zijn
plaats gebracht. Vrijdag 8 Juli zal de
Koningin dit monument officieel ont
hullen.
Bij de onthulling zullen o.m. de di
recteur en vier bewoners van de Pr.
Hendrikstichting uit Egmond aanwezig
zijn. De vertegenwoordiging van vier zal
bestaan uit bekende oud-schippers van
IJmuiden. Wordt op deze manier te
ruggegrepen naar het verleden van de
visserij, het heden zal vertegenwoordigd
zijn door de aanwezigheid der schippers
van de op 8 Juli in IJmuiden binnen
liggende trawlers.
Na de plechtigheid zal de Koningin
zich onderhouden met de nabestaanden
van de op zee omgekomen vissers. Hier
bij is niet alleen gedacht aan de beman
ningen van de trawlers Alkmaar en
Cath. Duyvis, maar ook aan stuurman
v. d. Leek van de Tzonne, die ongezien
overboord sloeg met Kerstmis 1951aan
een opvarende van de Gorredijk IJM. 75,
een matroos van de Annie IJM. 14, de
bemanningen van de HD 8 en UK 174,
aan een jongen van de KW 5, een ma
troos van de IJM. 272 Magda, en aan
schipper v. d. Berg van de UK 60, die
met zijn stuurhuis van boord werd ge
slagen.
Van 15 Augustus tot en met 10 Sep
tember zullen bijzondere postzegels
verkrijgbaar worden gesteld met een
toeslag ten bate van het Koningin
Wilhelminafonds voor de kankerbe
strijding.
De voorstelling is voor alle waarden
gelijk en geeft als hoofdmotief een
microscoop te zien en omvat voorts
een krab met het embleem van de
kankerbestrijding. De zegels zijn in de
volgende waarden verkrijgbaar: 2 cent
plus 3 cent; 5 cent plus 3 cent; 4 cent
plus 5 cent; tien cent plus 5 cent en
25 cent plus 8 cent.
Voor de frankering zullen zij geldig
zijn tot en met 31 December 1956.
Advertentie
HOOFDPIJN - LAXEER
ZENUW-
WAT MiinhaRDT MAAKT I5&0ED
De beide eerste naoorlogse Duitse
vliegtuigen - helemaal van metaal - zijn
klaar. Op papier tenminste. Ze zijn
ontworpen door de voormalige direc
teur-generaal van de Arado-fabrieken,
prof. dr. ir. Walter Blume, die zijn
werkkamer heeft in het Huis met de
Duizend Vensters in Duisburg-Buhrort.
De productie zal zéér binnenkort begin
nen in een fabriek in Nordrhein-West-
falen.
Het tweetal heet BI 501 en BI 502.
Het zün éénmotorige vierpersoonsvlieg-
tuigen die kunnen worden gebruikt als
trainingsvliegtuigen, sporttoestellen,
slepers van zweefvliegtuigen, en natuur
lijk ook als reisvliegtuig voor particu
lieren, die met hun geld geen raad
weten.
De spanwijdte is 10.5 m, de lengte
8. 15 m de hoogte 2.40 m. De toestellen
zullen worden voorzien van een Ameri
kaanse Lycomingmotor, een van 125 PK
voor de BI 501 en een van 140 PK
voor de BI 502, Beide toestellen kunnen
een snelheid van 230-240 km per uur
bereiken. De landingssnelheid zal slechts
80 km bedragen. Ze kunnen een hoogte
van 5000 m bereiken en vüf en een
half uur in de lucht blijven.
Prof. Blume is ook de constructeur
van de Arado 234 C, die nog tegen het
eind van de oorlog werd ingezet. Deze
met vier straalmotoren toegeruste
machine had toen met haar snelheid
van meer dan 900 km per uur en een
tophoogte van 12 km een voorsprong
op alle andere vliegtuigen en vloog dan
ook onbewapend.
Volgens prof. Blume zal de weder
opbouw van de Duitse vliegtuigindustrie
zich in de volgende drie stadia ontwikke
len: De eerste vüf jaren zullen uitslui
tend sport- en reisvliegtuigjes worden
gebouwd en daarnaast buitenlandse
vliegtuigen in licentie. De volgende
vüf jaren zullen de Duitsers verkeers-
toestellen mogen bouwen. En daarna
zullen, aldus prof. Blume „straalvlieg
tuigen worden gebouwd, die geen enkele
buitenlandse concurrentie zullen behoe
ven te vrezen!"
(Reuter)
H. M. de Koningin heeft benoemd tot
eredame in de huisorde van Oranje mej.
J. C. M. M. Geldens, particulier secre
taresse van Prinses Wilhelmina.
V.V
Nog vóór de „film-week" in
Arnhem officieel was begonnen
gistermorgen namelijk
kwam de befaamde Franse
filmregisseur Yves Allégret
zich in de lounge van het
„Rembrandf'-theater in de
Gelderse hoofdstad aan „de
Pers" voorstellen. Hij deed
zulks, voortdurend schuilgaand
achter een typisch Gallische
discrete hoffelijkheid en ach
ter een alles verhullende zon
nebril. En er zat een dame
naast hem, die a bout portant
alles in het Frans vertaalde
wat zo links en rechts in het
Nederlands werd opgemerkt.
Allégret dan werd in 1907
geboren en twintig jaar later
had hij zijn eerste bemoeienis
met de film. Dat wil zeggen:
hij fungeerde als assistent van
Cavalcanti, toen deze zijn
„Petit chaperon rouge" ver
vaardigde. En hij werd daarna
geconfronteerd met al de fa
cetten van de „filmproductie"
vóór hij Auguste Génina as
sisteerde bij diens „Les Amants
de Minuut", Jean Renoir bij
zijn „La Chienne", Paul Fèjos
bij zijn „l'Amour a l'Améri-
caine" en zijn broer Mare Al
légret bij diens „Lac aux Da
mes".
Ook met het toneel hield Yves Allégret zich een poos bezig. Hij
maakte deel uit van de fameuze „Groupe Octobre". In 1940 kwam hij
tot zelfstandig filmwerk. Hij maakte in dat jaar namelijk een documen
taire, „Jeunes Filles de Frances", getiteld. Zij werd vertoond in het
Franse Paviloen op een tentoonstelling in New York. Enkele maan
den later had Allégret zijn eerste echte speelfilm klaar: „Tobie
est un Ange". Zij kwam echter nooit aan een vertoning toe, want
zowel de copieën als de negatieven gingen bij een brand in de vlam
men om. Niemand weet of daarmee wellicht een meesterwerk werd ver
nietigd.
Allégret was echter niet in het minst ontmoedigd door deze op het
eerste gezicht fnuikende tegenslag. Hij veranderde van (achter)naam en
kwam als Yves Champlain met de film „Les deux timides" op de markt.
Maar de Duitsers verboden de vertoning van deze rolprent
Na de oorlog pas kreeg en greep Allégret zijn kans. In 1945 al ver
scheen onder zijn eigen naam nu de film „Les Démos de l'Aube";
en hij oogstte daarmee, in Frankrijk althans, veel succes. Internationale
faam verwierf hij met films als „Une si jolie petite plage" en „Manéges".
En ook „Les Orgueilleux", naar „Typhus" van Jean Paul Sartre, trok
sterk de aandacht, evenals zijn laatste film „Oates" uit 1954.
Yves Allégret vertelde ons iets over zijn toekomstplannen, voor
zover het zijn cinematografische activiteit betreft althans. Begin Juli
verschijnt in „la douce France" namelijk een nieuwe film van zijn hand;
zij heet „La meilleure part" en zij is, wat de medewerking betreft, van
Franco-Italiaanse makelij, al speelt Gérard Philippe er dan de hoofdrol
in. Middelpunt van de intrige echter is een in aanbouw zijnde stuwdam.;
en dit bouwwerk is, aldus Allegret, „un personnage", dat de actie en
zelfs een drama-in-zijn-geheel bepaalt. Uiteraard speelt ook de liefde mee
in deze Cinemascope-film in kleuren, waaraan vierhonderd Franse, Ita
liaanse en Noord-Afrikaanse arbeiders hebben meegewerkt. Inmiddels
is Allégret al weer aan een nieuwe film begonnen, maar hoe die heten
zal, weet hij zelf nog niet.
Gistermiddag hield Yves Allégret tijdens de „herdenking van het
60-jarig bestaan der Cinematografie" een „discours", zoals zijn toe
spraak werd aangeduid. Men mag niet zeggen, dat hij daarin opzienba
rende dingen aankondigde. Maar dat mag men de man, die alles wat
hij te vertellen heeft en dat is niet weinig in filmhelden pleegt
te „zeggen", nauwelijks kwalijk nemen.
van Wetenschappen ingestelde commis
sie tot onderzoek van het wichelroede-
en aardstralenprobleem lichtten de re
sultaten van hun onderzoek toe.
Dr. ir. C. K. van Daalen, oud-inspec
teur van het landbouwkundig onder
zoek kwam aan de hand van liet onder
zoek, gericht op een aantal Friese stal
led met in totaal 841 veestanden, tot
de conclusie, dat geen der wichelroe
delopers in staat bleek te voorspellen,
welke standen of zelfs welke stallen ge
vaarlijker zouden zün dan andere. De
proeven en waarnemeningen verricht
met afschermapparaten hebben aange
toond, dat er van enige invloed van
deze apparaten op besmettingsgraad,
gezondheidstoestand en opbrengst van
vee en gewassen niets is gebleken.
Ook ir. J. H. Makkink, physicus aan
de Technische Hogeschool te Delft,
wees de waarde van het opsporen van
aardstralen door middel van wichel
roedelopers af. In Delft zijn proeven
genomen om de reproduceerbaarheid
van waarnemingen van wichelroedelo
pers na tegaan. Daarvoor werden zü
in een kartonnen kamer in de gelegen
heid gesteld, de zelfde aardstraalbanen
aan te wijzen, die zü eerst in de vrije
ruimte van de zaal hadden geregi
streerd. Het bleek, dat de waarnemin
gen in de kartonnen kamer niet klop
ten met die van deze zelfde plek voor
die tüd.
Drs. L. H. van der Tweel, hoofd
van het laboratorium voor medische
physica te Amsterdam, heeft zich
beziggehouden met het onderzoek
van de bekende grafkelder te Wie-
werd in Friesland. De eigenschap van
deze grafkelder, dat iüken hierin niet
ontbinden doch mummificeren, werd
lange tüd toegeschreven aan de aan
wezigheid van zoveel aardstralen,
dat deze plek als de bron van alle
aardstralen van Nederland werd ge
kenschetst. Op het laboratorium te
Amsterdam is men erin geslaagd een
kunst-Wiewerd te creëren. Men kwam
na het nemen van een aantal proevem
tot de conclusie, dat de conservering
der lichamen niet het gevolg is van
de inwerking van aardstralen, doch
aan uitdroging.
Tqdens de discussies deelde profes
sor C. Komijn mede, dat op zijn labo
ratorium thans een onderzoek wordt
ingesteld in opdracht van de octrooi-
raad om na te gaan of het afscherm-
apparaat van de heer Mieremet voor
een octrooi in aanmerking komt. De
proef loopt nu 14 dagen; de heer Mie
remet heeft een kamer mét en één zon
der aardstralen aangewezen, in elk der
kamers worden nu honderd piepkui
kens opgefokt om de werking van de
aardstralen op de groei na te gaan.
Advertentie
vergalt Uw leven. Gij zult j
verbaasd zijn over de snelle
EE^en afdoende werking van het .-==
r beroemde huidgeneesmiddel .=1=1
In vroeger tijden schreef
ik raadsverslagen voor mijn
krant. En ik begaf mij dus
eens in de week met een
blocnote en een potloodje
naar het raadhuis van de
stad, om uit de mond van
de vroede vaderen op te te
kenen, welke scherpzinnig
heden zij zoal hadden te
zeggen. Ik weet nog wel, dat het een
baantje was om oud bü te worden.
Maar daar gaat het nu niet om.
Ik zat destijds aan de perstafel naast
mijnheer Van Veen, een collega die
enkele tientallen jaren ouder was dan
ik en die al helemaal was vergrijsd in
het vak. Hij kende alle raadsleden van
hun geboorte af en noemde hen, onge
zien hun politieke overtuiging, bij hun
voornaam. Ik zag dus erg tegen hem
op. En als ik aan het begin van de zit
ting aan zijn zijde plaats nam zei ik
altijd schuchter:
„Dag mijnheer Van Veen".
Tot mijn onuitsprekelijk verdriet was
zijn reactie immer een nors. onduide
lijk gebrom; zelfs al informeerde ik
vol medeleven naar zijn nachtrust.
Op een goede middag betrad ik weer
de vergaderzaal. Mijnheer Van Veen
zat er al de stukken te bestuderen. En
plotseling, in een immense behoefte
hem te behagen, trad ik op hem toe,
sloeg hem fiks op de schouder en riep
met een bulderstem:
Zo, ouwe jongen, heb je je roes van
gisteravond al uitgeslapen?"
Nimmer zal ik vergeten hoe mijnheer
Van Veen stralend naar mij opkeek
en zei:
„Hoe gaat het met jou".
Van dat moment af tot aan zijn dood
zün wij vrienden gebleven.
Het gerechtshof in Den Bosch heeft
de jongeman N. W. uit Gilze-Rijen, die
in September van het vorige jaar zijn
vader had mishandeld, tengevolge'
waarvan deze een dag later in een zie
kenhuis is overleden, van rechtsvervol
ging ontslagen. De rechtbank te Breda
had de jongeman eveneens van rechts
vervolging ontslagen. De vader was op
de bewuste dag dronken thuis geko
men. Zijn beide zoons waren op zqn
thuiskomst blijven wachten. De vader
zou hierop hebben gereageerd door zon
der reden de jongste van de twee zoons
onverwacht met de hand een klap in
de nek te geven. De oudste nam zijn
broer in bescherming en stelde zich
tegen de vader teweer.
(Van onze correspondent)
Zeer tot hun verrassing ontvingen
de leerlingen van de Chr. Landbouw-
huishoudschool te Bolsward dezer da
gen bericht dat zij een eerste prijs
hadden gewonnen in een wedstrijd met
betrekking tot het bereiden van kaas
ingrediënten, uitgeschreven door het
Ned. Zuivelbureau. Noch de leerlingen,
noch de directrice mej. J. Eerdmans
waren zich bewust dat zü aan de wed-
strüd hadden deelgenomen. Het vorig
jaar echter had de school ter gelegen
heid van een expositie van het Ned.
Zuivelbureau verschillende kaasgerech
ten samengesteld zonder te weten dat
hieraan een wedstrijd was verbonden.
Maandagmorgen vond de prijsuitrei
king plaats, waarna de prijs, een kaas
van bijna een meter doorsnee, in
triomf door de stad werd gedragen.
Uiteraard vormde dit oer-Nederland-
se product daarna de hoofdschotel bij
de koffietafel.
Een der gevolgen van de sociale vre
de, die sedert de bevrijding welhaast
ongestoord bewaard bleef, is de accu
mulatie van een aanzienlijk vermogen
in de „kassen" der vakbeweging. Blij
kens het recente jaarverslag, door het
Centraal Bureau voor de Statistiek uit
gebracht over de om.ang der vakbewe
ging in Nederlai bedroeg het geza-
menlük vermogen van vakcentralen,
vakbonden en vakverenigingen op 1 Ja
nuari 1954: 75,9 millioen, tegen een
stand van io,8 millioen op 1 Januari
1948. Er valt dus een accres van tot
dusver 57,6 millioen te constateren. Het
jaar 1948 leverde een vooruitgang van
3,3 millioen op, 1949: 14.7 millioen,
1950: 6 millioen, 1951: 12,4 millioen,
1952: 9,3 millioen, 1953: 11,9 millioen.
Doordat de Communistische Eenheids
Vak Centialr geen gegevens aan het
C.B.S. verstrekte, kunnen deze cijfers
niet bogen op volledigheid. Intussen zijn
de geregistreerde vermogensstügingen
niet uitsluitend en zelfs niet in de eerste
plaats aan gunstige „exploitatie"-resul-
taten toe te schrüven. Uit de boedel
van het voormalige N.A.F. uit de be-
zettingstyd werden namelijk aanzien-
lüke bedragen ontvangen, die eveneens
op het vermogensaccres van invloed
zijn geweest. Bij de bevrüding had de
Nederlandse vakbeweging een claim op
het N.A.F. tot een totaalbedrag van
54,4 millioen, waarvan tot 30 Septem
ber 1950: 36,9 millioen ontvangen was.
Dit tekent zich mede af in het ver
loop van het vermogen der drie grote
vakcentralen. Dit steeg van 1,5 millioen
per 1 Januari 1948 op 10,2 millioen per
1 Januari 1954. Het N.V.V. komt met
4,5 millioen als grootste millionnair uit
de bus, op de hakken gevolgd door de
K.A.B. met 4,2 millioen, het C.N.V. met
1,5 millioen. Op 1 Januari 1948 hadden
deze vakcentralen vermogens van nog
slechts 540.000, 538.000 en 361.000 gul
den. Van de 65,7 millioen aan vermo
gens, geconcentreerd in de kassen der
vakbonden en vakorganisaties, behoort
54 percent tot de bü het N.V.V. aan
hol
gesloten vakverenigingen, 26 pet. tot
het K.A.B.-complex, 11 percent tot de
groep van het C.N.V.de resterende 9
percent tot andere organisaties. De
N.V.V-bonden zagen hun gezamenlük
vermogen stijgen van 8.6 millioen per
1 Januari 1948 op 35,6 millioen per 1 Ja
nuari 1954, de K.A.B.-organisaties boek
ten een vooruitgang van 4 millioen op
16,8 millioen, die van het C.N.V. kwa
men van 2,8 millioen op 7,5 millioen.
De baten der vakorganisaties beliepen
in 1953: 42,7 millioen, de lasten 36 mil
lioen, latend een exploitatiesaldo van
6,7 millioen. Het totaal der uitkeringen
bij werkstakingen beliep in 1953 slechts
172.372 gulden (in 1952: 170.345 gulden.)
Een aanzienlyke post vormen de 8.3
millioen, die incl. sociale lasten en pen
sioenpremies aan salarissen van be
stuurders en personeel werden uitge
keerd, naast de 800.000 gulden, die de
vakcentralen zelf aan salarissen uitbe
taalden. Voor de vervulling van hun
taak hebben de vakorganisaties nu een
maal een omvangrijk apparaat in het
leven moeten roepen. In 1954 werden
622 bezoldigde bestuurders geassisteerd
door 1.438 beambten, zodat het perso
neel in totaal 2.060 man sterk was, 200
man meer dan in 1953.
Zowel in absolute als in relatieve
zin is de personeelssterkte bü de KAB-
centrale in vergelijking met N.V.V. en
C.N.V. uiterst gering. Ook bü de vak
bonden, aangesloten bij de K.A.B., is
het aantal bezoldigde bestuurders en
beambten in verhouding tot die van het
N.V.V. laag gebleven, ondanks een aan
zienlijke stijging in het afgelopen jaar.
Dit wüst er op, dat bü de K.A.B. een
efficiënter beheer wordt gevoerd dan
bü de concurrenten. Daardoor kon de
gemiddelde contributie per lid bü de
K.A.B. 35 gulden bedragen tegen 38
gulden bü het N.V.V.
Bü beschouwing van de uitgaven der
drie grote vakcentralen blijkt verder,
dat uit de kas van de K.A.B. een gro
ter bedrag besteed wordt aan de ex
ploitatie van haar organen dan uit de
kassen van het N.V.V. en het C.N.V.
het geval is. Tegenover dit hogere be
drag staan echter lagere bijdragen van
de bij de K.A.B. aangesloten vakorga
nisaties in de exploitatiekosten van de
K.A.B.-organen. De K.A.B. is behalve
vakbeweging en vakcentrale ook stands
organisatie, hetgeen een extra-druk legt
op haar financiën.
Als leemte in de C.B.S.-statistiek
moet worden gesignaleerd, dat van de
jaarlykse lasten niet minder dan 10.5
millioen ongespecificeerd blijft, terwyl
ook niet de minste aanwijzing wordt ge
geven van het karakter dezer uitgaven.
Evenzeer ontbreken gegevens ten aan
zien der samenstelling van het in to
taal 75,9 millioen bedragend vvermogen
der vakbeweging. De wijze, waarop het
C.B.S. dit presenteert suggereert dat
het hierbü uitsluitend om „geldmidde
len" gaan zou, hetgeen wel zeer on-
waarschijnlijk is, gelet op de investe
ringen in bedrijven enzovoorts, waartoe
de vakorganisaties in de loop der ja
ren overgingen.
Om behalve de omvang ook de fi
nanciële kracht der vakbeweging in het
juiste licht te stellen, zouden de C.B.S.-
statistieken moeten worden aangevuld
met een gecombineerde balans. Het is
niet zonder betekenis, of de 75 millioen
voor een groter of kleiner deel zijn vast
gelegd in moeilijk te realiseren vermo
gensbestanddelen dan wel onmiddellük
in liquide vorm beschikbaar kunnen zijn.
De vakbeweging heeft van oudsher kas-
vorming nagestreefd ter verhoging van
haar weerstandskracht in sociale con
flicten. Het is duidelyk, dat bü de
aanzienlyke toeneming, die de leden
tallen ondergingen, ook de omvang der
weerstandskassen moest worden aange
past tot dekking der risico's van aan
spraken op steunverlening bü eventu
ele stakingen.
Tien jaar van sociale vrede mogen
het begrip „staking" welhaast tot een
anachronisme hebben gemaakt, kracht
metingen blijven tot de mogelijkheden
behoren. Een neergaande conjunctuur
zou eveneens zware gevolgen kunnen
hebben voor de financiën der vakorga
nisaties. De v: kbeweging ziet daarin
blijkbaar reden om haar kruit droog
te houden en te blijven streven naai
jaarly'kse overschotten.
Woensdag zal door de indienststelling
van de abonné-koppeling tussen de te
lefoondistricten Haarlem en Arnhem de
automatische bereikbaarheid van alle
geautomatiseerde telefoonnetten in Ne
derland voltooid zyn. Hiermee zal een
mijlpaal in de geschiedenis van de ont
wikkeling van de telefoondienst in ons
land bereikt zijn.
