Knuppel het paard niet, maar laat het telkens even de rijzweep voelen Het ideale gezin voor deze tijd Vraaö en Antwoord 1 Vierde congres voor Christelijke vrede en beschaving Dr. Ponsioen S.G.J. op de Wijk- verpleegstersdag te Tilburg De zagende pijnen IX PURPER Auloverduisteraars op markt gesnapt WOENSDAG 29 JUNI 1955 PAGINA 4 Genève zal, zoals bekend, het Mekka voor het Europese kern- physische onderzoek gaan worden. Niet voor het opwekken van atoomenergie, maar voor het zuiver wetenschappelijke onderzoek van de atoomkern. De productie van atoomenergie is een technische aangelegenheid. Ze is uitermate belangrijk. Maar nog belangrijker is het niet op een „practisch" doel gerichte zuiver theoretische wetenschappelijke onderzoek, dat nergens anders om begonnen is dan om de mensheid méér inzicht te schenken in de structuur en het wezen der materie. In onze materialistische tijd, die het ietwat triviale „Wat koop je er voor?" als devies voert, is het soms nodig de aandacht er op te vestigen, dat de „nutteloze" theorie van vandaag soms de vader van de „nuttige" techniek van morgen kan worden. Daarmee heeft ze Zichzelf dan blijkbaar ge rechtvaardigd, ook voor hen die bij de vreugde om het oogsten soms de noodzaak van het vooraf zaaien schijnen te vergeten. De rijkdom van Genève zal dan ook niet bestaan in een kernreactor, maar in het bezit van zogenaamde „deeltjes-versnellers", machtige apparaten, waarmee men in staat zal zijn atomaire deeltjes enorme versnellingen te geven. Deze fantastische snelheden bereiken deze deeltjes aan het eind van een ademloze race, waarin die snelheid al maar wordt opgevoerd. Men zou de apparaten daarom gevoeglijk „renbanen voor atoom deeltjes" kunnen noemen. mm i mm „De wonderbare week van Florence" door W. H. VANEEMLANDT R.K. bakkers bijeen Advies S.E.R.: werktijd van 53 op 38 uur Beeldhouwer W. v. Kuilen burg overleden voor atoomdeeltjes -.v.w.V. Het Philips-cyclotron in de Watergraafsmeer hij Amsterdam. Wat is de zin ervan, dat men deze deeltjes zulke enorme snelheden tracht te geven? Een granaat in een opslagplaats kan men nauwelijks een projectiel noemen. Leg haar neer voor de deur van een brandkast en er gebeurt niets. Eerst als z\j afgeschoten is door een kanon en met een grote snelheid aan komt suizen, is het de moeite waard om op veilige afstand te kijken, wat er met de deur van de brandkast gebeurt. De explosie van de in de granaathuls opgetaste spring stof heeft aan de granaat van de plotseling vrijgekomen geweldig grote hoeveelheid energie medegedeeld, zij heeft haar een grote snelheid gegeven en daardoor is zij in staat de ravage aan te richten, die verwacht werd dat zij aanrichten zou. Hoe groter de energie, des te groter de snelheid en des te verwoestender het effect. De geheimen van de atoomkern zit ten in een brandkast, die men open schieten moet. En de projectielen wel ke gebruikt worden zijn atoomdeeltjes. En die brandkast dan, zo zult U vra gen, wat is die brandkast? Ja, die brand kast, dat is eigenlijk maar bij wijze van vergelijking gezegd. Want die atoomkern is zelf tegelijkertijd de brand kast en de daarin opgeborgen schat. De zaak zit namelijk zo, dat de onder delen, waaruit zo'n atoomkern is opge bouwd, door zo buitengewoon sterke krachten aan elkaar verbonden zitten, dat men geweld moet gebruiken om die krachten te overwinnen en iets uit het geheel los te maken. De kern moet „beschoten" worden. Simpel, zegt U? Oordeel zelf. De op gaaf was: Beschiet een atoomkern, waarvan de afmeting zowat het mil- lioenste deel van het millioenste van een centimeter is. Misschien vindt U het nu iets minder simpel. Toch gelukt het. De eerste aan wie het gelukte was de Engelse natuurkun dige Lord Rutherford in 1919. Hij ge bruikte radio-actieve stralen, de z.g. alpha-stralen van radium. Het was na melijk gebleken dat dat uit deeltjes be stond, uit heliumkernen. Hij beschoot er stikstof mee. Het projectiel deed van de stikstofkern een splinter een wa terstofkern afvliegen en daarna bleef het er zelf in steken en er ont stond zuurstof. Het schot was een meesterschot, want het maakte een oude droom tot werke lijkheid. De oude droom van hele ge slachten alchemisten: het ene element in het andere te doen overgaan. Zo'n transmutatie hier van stikstof in zuurstof was nu verwezenlijkt. Zelf kanonnen bouwen De natuur leverde dus het kanon, waardoor de projectielen werden af geschoten een stukje radium. Dat was wel aardig, maar men wilde zijn eigen kanonnen bouwen, zelf de deeltjes een snelheid geven. De man die op het idee kwam daar een elec- trische hoogspanning voor te gebrui ken heette Van de Graaff. In 1931 de monstreerde hij in Princeton, in de Ver. Staten, de naar hem genoem de electrostatische hoogspanningsge nerator. Het idee grijpt terug op de bekende oude electriceermachines. Zijn machi ne bestaat uit een isolerende zuil, waar bovenop een grote metalen holle bol. Binnenin zuil en bol bevindt zich een draaiende brede band-zonder-eind, waarop beneden door middel van een kam een electrische lading wordt aange bracht, waarmee boven de bol tot een hoge spanning van millioenen volt wordt opgeladen. Doch in 1929 al was in Californië een jonge physicus, Ernest Lawrence, bezig langs gans andere wegen een zelfde einddoel na te streven. En zelfs een hoger gesteld doel. Want die hoge spanningen waren eigenlijk niet ideaal. Integendeel, ze betekenden slechts last. De isolatie-moeilijkheden worden namelijk enorm groot bij die hoge span ningen. Bij spanningen, hoger dan en kele millioenen volts, isoleert de lucht niet voldoende meer. Met als resultaat enorme vonkoverslagen van meters lengte. En die hoge spanningen waren tenslotte geen doel, maar slechts mid del. Doel was: een hoge snelheid ge ven aan de deeltjes. Lawrence vond een ingenieuze me thode om ze die te geven, zonder dat daarvoor het aanleggen van enorme spanningen nodig is. Hij ging uit van het gezonde denkbeeld, dat om een paard op zijn hardst te laten draven het niet nodig is hem bij het begin van de race één duizelingwekkende knuppelslag te geven, maar dat men een beter resultaat krijgt door hem met tussenpozen een tik met de rijzweep te geven. Hij kreeg zijn deeltjes aan het draven, door ze vele malen achter een opeenvolgende stroomimpulsen, die een spanning van „slechts" 10.000 volt niet te boven hoefden te gaan toe te dienen. Ze op gezette tijden dus de rijzweep te laten voelen. Voor deze tactvolle en geniale metho de kreeg Lawrence in 1939 de Nobel prijs. Het apparaat, waarin dit spel ge speeld wordt deze renbaan voor ato maire deeltjes kreeg de naam Cy clotron. Het bestaat uit een in tweeën gesneden platte ronde metalen doos, waarvan de twee helften wat van el kaar geschoven zijn. De lage opstaan de rand van de doos is vervaardigd van niet-magnetisch materiaal, koper bij voorbeeld. Die twee helften vormen nu tezamen de versnellingsbak, de ren baan. Ze zijn geplaatst in het magne tisch veld tussen de polen van een enor me electromagneet. De magneet in het cyclotron te Amsterdam bijvoorbeeld weegt niet minder dan 180 ton! In het middelpunt van de doos bevindt zich een bron van deeltjes, van electronen b.v. of van protonen. Door het electri sche veld worden die in de dooshelften getrokken en dan beginnen zij onder invloed van het veld daarin een cirkel vormige baan te beschrijven. Wanneer het deeltje de ene dooshelft verlaat en via de tussenruimte naar de andere helft Schiet, wordt het door een elec trische spanning versneld het krijgt de rijzweep te voelen, telkens weer als het van helft verandert. Doordat de snelheid al maar wordt opgevoerd verandert de cirkelvormige baan in een steeds wijdere spiraal. Ten slotte racen de nu zeer snelle deeltjes langs de opstaande rand. en worden door een afbuigplaat gedwongen door een venster naar buiten te schieten. Het racepaard heeft de eindstreep bereikt. Maar niet om een prijs in de wacht te slepen, maar om met een snelheid van 100.000 kilometer of meer op te botsen tegen het doel, een atoomkern Niet op zijn eentje treedt het deeltje naar buiten, maar bij hele bundels te gelijk. Zulke bundels van protonen bij voorbeeld worden, als zij in de lucht komen, zichtbaar. De oorzaak daarvan is gelegen in het feit, dat de atomen van de gassen, waaruit de lucht bestaat, door de snelle protonen tot lichten wor den gebracht. Men ziet uit het venster, van aluminium of mica, waardoor zij het cyclotron verlaten, een roodachtige straal naar buiten komen. Om het be dienend personeel tegen de voor de ge zondheid schadelijke inwerking van de straling te beschermen, omgeeft men 't met betonnen kisten gevuld met water. Een waterlaag met een dikte van enige meters doet dienst als schild. Van dwerg tot reus Lawrence is klein begonnen. Zijn cyclotron was een machientje, verge leken bij de geweldige apparaten, die men in de daarop volgende twintig jaar heeft gebouwd. Machtige reuzen, die nog veel fantastischer snelheden voortbrengen. Lawrence's eerste cyclotron leverde protonen met een energie van 1,2 mil- lioen electron-volt. Deze energie-een heid, de electron-volt, is die energie, welke een deeltje met de lading van een electron of een proton krijgt, als het wordt versneld met een electrische spanning van één volt. Doch het grote, door de Amerikaanse Commissie voor de Atoomenergie te Brookhaven gebouw de apparaat kan een energie leveren van niet minder dan 2600 tot 3000 mil- lioen electronvolt. En nog steeds maar is de eis: sneller, sneller. Heeft de snelheidsduivel bezit ge nomen van de rustige geleerden en ze opgejaagd tot een zinneloze snelheids race? Geenszins. Maar hun geweldige resultaten hebben hun terzelfdertijd het bewustzijn van de geringheid van hun vermogen bijgebracht. Want de natuur lacht hen uit. Sommige deeltjes uit de kosmische straling, die door het aardse luchtruim schieten, hebben snelheden, die nog veel en veel groter zijn. En die door geen schild van honderd meter water af te schermen zijn. Domme, blinde ijverzucht op de grootse natuur dus? Ook dat niet. Maar juist van deeltjes met zulk een geweldig door dringingsvermogen valt, als projectie len, veel te verwachten voor de bloot legging van steeds diepere geheimen van de atoomkern. En daarom is het parool: vergroten, verbeteren, perfectionneren. Pardon wordt niet gegeven: men moet vooruit. Want er zijn nog vele raadselen met betrekking tot de atoom kern. Daar zijn bijvoorbeeld de mesonen. Bijzonder geheimzinnige deeltjes. Men beschiet een atoomkern: protonen en neutronen uit die kern vliegen weg. Maar ineens zijn daar ook die nieuwe deeltjes, mesonen. Wonderlijke deeltjes, want ze hebben een onvoorstelbaar korte levensduur: zo iets van nog geen millioenste seconde. Na deze tijdflits zijn ze al weer veranderd in een ander soort mesonen en ten leste worden het gewoon electronen. Een eigenaardig ge val, dat de atoomphysici in hoge mate intrigeert. „Wat is dat?", zo vragen zij geprikkeld, „wat speelt zich daar af?" En ze voelen aan, dat ze hier voor een pikant geheim staan en dat het wel eens zou kunnen zijn, dat dit alles iets te maken heeft met de vraag, wat wel die wonderbare „lijm" toch is, die de onderdelen van de atoomkern zo hecht aaneengekit houdt. Dat is de reden waarom men krach tiger apparaten bouwt, als het proton- synchrotron te Brookhaven. Dit appa raat levert een energie van 3000 mil- lioen electron-volt. Het was een half milliard electron volt meer dan het ver mogen van het Brookhavense „Cosmo- tron", waarmee men ten onrechte het vermogen van de kosmische straling meende te kunnen benaderen. Het klein ste van de apparaten, welke te Genève onder leiding van prof. Bakker gebouwd zullen worden, een proton-cyclotron, zal een vermogen van 600 millioen bezitten. Een nog nergens ter wereld be reikt vermogen van niet minder dan 23 milliard electron-volt zal het grootste versnellingsapparaat van Genève bezitten. Het is een synchro cyclotron, waarvan de versnellingsbak een middellijn van 200 meter krijgt. Het zal de eerste machine zijn die de energie van deeltjes der kosmische straling zal kunnen evenaren. Een jaar of vijf, zes zal In., wel duren, voor dit gigantisch apparaat voltooid zal zijn, maar het is duidelijk, dat tegen die tijd de verwachtingen hoog gespannen zullen zijn. Want de paarden in deze renbaan zullen van een bijzon der edel ras zijn. MR. H. C. M. EDELMAN Met nadruk heeft dr. J. Ponsioen S.C.J. Dinsdag op de Wijkverpleegsters dag, georganiseerd door de Provinciale Bond van het Wit-Gele Kruis in het Cenakel te Tilburg, gewaarschuwd tegen het gevaar, dat er kan schuilen in het idealiseren van een gezinstype uit een verleden tijd. Voor velen geldt nog steeds als het ideale gezin, dat gezin, waar de gezinsleden veel samen thuis zijn, waar de gezagsverhoudingen nog strikt worden gehandhaafd, kortom het gesloten gezin, dat een veilige schuil plaats biedt tegen de boze wereld. Spr schetste hoe dit gezinstype in de vorige eeuw is ontstaan als een reactie op de ontwikkeling van de maatschappij. Ongetwijfeld heeft dit gezin in be langrijke mate bijgedragen tot het be houd van belangrijke waarden voor ons volk. In wezen echter geeft dat gezins type een arm gezin te zien. Immers tal van taken zijn het ontnomen door ar beidsmilieu, school, organisatie. Het ge zin heeft nog slechts „gezelligheid" te brengen. In onze tijd zijn er nog velen, die dat gesloten gezin in de open maat schappij zien als het ideale gezin. Zij kunnen het echter niet opbrengen het ook inderdaad te scheppen. Naar buiten willen zij echter de schijn ophouden, maar mede door de huidige omstandig heden en de ontwikkeling van de maat schappij is het hun in feite niet moge lijk het ideaal te verwezenlijken. Dit is de oorzaak van zeer veel spanningen in het gezin, die zelfs tot neurotische gezinnen kan leiden. Soms geeft men op de duur de strijd op en dan kan het „kosthuisgezin" ont staan, waarin de gezinsleden elkaar Advertentie van rheumatiek, spit, ischias, hoofd- en zenuwpijnen worden snel en afdoende verdreven door Togal. Er is geen Deter niddel tegen dan Togal. Togal baat waar andere middelen falen. Togal zuivert door de nieren en is onschade lijk voor hart en maag. Bij apotheek en drogist f 0.95, f 2.40 en f 8.88 Jarig op Hemelsvaarfsdag N. P. S. Mijn vrouw is geboren op 19 Mei 1898. Dit jaar is zij voor het eerst op Hemelvaartsdag jarig ge weest. De ge'n. rte was ook op een Hemelvaartsdag. Hoe is dit mogelijk? Antwoord: Ja, inderdaad, U hebt gelijk. Een en ander houdt nauw ver band met de Paasdatum. Zoals U weet hebben we af en toe een vroege of een late Pasen. De datum waarop Pasen valt houdt verband met de maanstand. Hulp in de huishouding G. H. Wij hebben een hulp in de huishouding van 18 jaar, soms 2 x in de week, soms 3 x in de week. Ze verdient 11,50 per week. Wij plakken per dag een rentezegel van 10 cent. Hoeveel loonbelasting moet zij afdra gen en moeten wij inhouden: A als zij tweemaal in de week komt: B als zij driemaal in de week komt? C Hoeveel mag zij verdienen om vrij te zijn van loonbelasting? D. Aan welke sociale verplichtingen moet voor haar voldaan worden? Antwoord: Aangezien Uw hulp geen 5 dagen per week bij een werkgeefster in dienst is, wordt zij beschouwd als werkster: zij valt hierdoor niet onder de bepalingen or huishoudelijk per soneel. U behoeft geen belasting in te houden en kunt volstaan met het plak ken van rentezegels (dagzegels). Verdere sociale verplichtingen hebt U niet. Een ongehuwde met een in komen van minder dan 1380.per jaar is geen loonbelasting verschuldigd. Zij doet verstandig een aangifteformu lier bij de belastingdienst aan te vra gen als zij naast haar inkomen ook vrije kost geniet. School verlaten A. W. Kan ik mijn dochter thuis houden? Ze heeft 1 April 8 leerjaren gehad en wordt eind Juni 15 Jaar. Ze mag nog steeds niet van school van het hoofd der school. Antwoord: Ze mag aan het einde van dit leerjaar de school verlaten. 65 jaar en belasting betalen L. M. J. v. d. W. Is het waar dat men boven de leeftijd van 65 jaar min der inkomstenbelasting behoeft te be talen? Antwoord: Ongehuwde belasting plichtigen, die vóór 1 September van het kalenderjaar de leeftijd van 65 jaar hebben bereikt, vallen onder tarief groep II. Pensionhouder en huurder A. v. G. Welke eisen mag een pensionhouder stellen, wanneer het pension door huurder verlaten wordt, vóór de opzegtermijn van één maand verstreken is? Nadere gegevens: de pensionprijs (voor ongemeubileerde kamer en kost) wordt maandelijks bij voortuitbetaling voldaan. Aan het eind van de maand wordt het pension op gezegd, terwijl de huurder op de eer ste van de daaropvolgende maand ver trekt en de vrijgekomen kamer direct door een nieuwe huurder wordt betrok ken. Bestaan hier vaste normen of voorschriften? Antwoord: Kamerhuur dient op be talingstermijn van te voren opgezegd te worden. De betaling voor overeenge komen kost moet bij afwezigheid van langer dan 5 dagen met één derde ver minderd worden. Overigens maken wij U er op attent, dat Uw nadere gege vens afwijken van de eigenlijke vraag. Als wij afgaan op Uw nadere gege vens, lijkt ons de hele kwestie vol maakt in orde. Recht op schadevergoeding P. C. v. d. L. Ik bewoon reeds drie jaar een huis van de gemeente N. Toen mijn dochtertje 10 maanden oud was, stierf zij na een ziekteproces, dat geweten moet worden aan een lek in de schoorsteen ten gevolge waar van schadelijke dampen in de kamer drongen. Kan ik in dit geval van de Vragen voor doze rubriek moeten worden gericht aan de Redactie van ons blad (met in de linker-boven- hoek der enveloppe: „Vragenru- briek"). De beantwoording geschiedt gratis. De Redactie behoudt zich echter hot recht voor, bepaalde vra gen niet voor beantwoording in aanmerking te doen komenOver de beslissing dienaangaande kan niet worden gecorrespondeerd. Gaar ne vermelding van naam en adres bij de ingezonden vragen. gemeente schadevergoeding eisen? Antwoord: Een van de gronden, waarop U schadevergoeding zou kun nen claimen is het nadeel, ontstaan door een gebrek, waarvoor de verhuur der volgens de wet moet instaan. Er zijn overigens in dit geval diverse pun ten, die nog opgehelderd moeten wor den, alvorens Uw kwestie volledig te kunnen beantwoorden. Het lijkt ons het beste dat u eens contact zoekt met een kantongerechtsdeurwaarder te Lei den, die zich persoonlijk beter in uw ge val kan inwerken dan wij op deze plaats. Nalatenschap J. S. te V. Ik ben in gemeenschap van goederen gehuwd en heb twee zoons, die gehuwd zijn. Kan de langst levende van ons beiden de gehele na latenschap van de ander in bezit krij gen zonder dat de kinderen daarop recht kunnen uitoefenen? Antwoord: Een dergelijke bepaling, bij testament gemaakt, zou geen zin hebben, omdat de medegerechtigde erfgenamen terstond boedelscheiding kunnen vorderen ter verkrijging van hun wettelijk erfdeel. Een boedel kan evenwel ongescheiden worden gehou den in onderlinge oveeenstemming, doch niet langer dan voor 5 jaar. Daar na kan deze afspraak voor maximaal dezelfde tijd weer worden verlengd. R.K. Accordeonvereniging H. H. Is er in Amsterdam een R.K. Accordeonvereniging? Antwoord: Vraagt U eens inlichtingen bij Vita Nova, mej. N. Hölscher, Ba- taviastraat 48 hs, Amsterdam. Dit is het synchor-cyclotron van de Columbia Universiteit. Dit cyclotron het grootste ter wereld en kan 385.000.000 volt voortbrengen. In het historische Palazza Vecchio te Florence is in de afgelopen dagen het vierde Internationale Congres voor Christelijke Vrede en Beschaving ge houden. Aan het initiatief van de bur gemeester van de stad, prof. Giorgio La Pira, is het te danken, dat in 1952 voor het eerst een dergelijk congres werd gehouden. De belangstelling er voor is sindsdien blijven groeien en af gevaardigden van niet minder dan 53 landen, van de Souvereine Orde van Malta, het Internationale Rode Kruis en de Unesco hebben zich deze keer ge wijd aan de bespreking van het thema „De Hoop in theologische en menselijke zin". Met een magistrale rede heeft prof. La Pira het congres Zondagavond geopend. „Florence", zo zei hij o.m., „twijfelt er niet meer aan, dat Godde lijke genade en vrede de lotsbestem- 15 „Ik vind dit belangrijk... héél belangrijk! Het spijt me erg, dat ik spelbreker zal moeten zijn... maar de vrije dagen moeten wijken voor een kans om een diefstal van twee millioen gulden op t.e helderen. Neemt u onmiddellijk maatregelen om naar Zwit serland te vertrekken, wanneer uw collega u de ze kerheid geeft dat die mensen zich in Lugano bevin den Zonder onnodig critisch te zijn, acht ik het zeker niet uitgesloten, dat de politie in zo'n kleine plaats het wild aan het schrikken maakt en opjaagt, Van Houthem!.... Dan zijn we nog even ver, wat? Dat moeten we beslist voorkomenHet treft ellendig, dat we juist met die vrije dagen zitten! Weet U wat! Ik bel persoonlijk even de Zwitserse consul opDie ken ik. Als hij thuis is zal hij mij zeker helpen met de visa.... Wie gaan er met U mee?" „Brigadier Staring heeft destijds met mij in het onderzoek gezetten.... En voor identificatie wil ik graag beschikken over een paar getuigen...Een paar man van het personeel uit Metropole, die destijds het echtpaar Duclos van dichtbij hebben gezien „Prachtig. Dat laat ik graag aan Uw eigen in zicht over. Rekent U er op om met de nachttrein te vertrekken. Als ik mij niet vergis gaat die om streeks half acht van het Centraal Station.... over Luxemburg en BazelU kunt dan morgenmid dag om een uur of zes in Lugano zijn. En zegt U maar tegen ieder, die U voor reisgeld of paperas sen nodig hebt, dat ik U heb opgedragen dit onder zoek in te stellen. Ambtelijke omslag moet voor vandaag maar eens opzij worden gezet! Laat mij straks even het antwoord van Lugano horenIk blijf de hele dag thuis en voor U beschikbaar, wan neer het nodig mocht zijn Van Houthem legde de hoorn op de haak. Sta ring was in de kast naar het dossier van de roof bij de Continentale aan het zoeken, maar voor hij de stukken gevonden had, kwam reeds het telefoon gesprek met Zwitserland door. Inspecteur Büchll begon met zijn Nederlandse ambtgenoot een geluk kig Kerstfeest te wensen. Hij voegde er aan toe, dat wanneer de telefonische oproep vij f minuten later was gekomen, hij op weg naar de kerk en vermoe delijk voor de verdere dag onvindbaar zou zijn ge weest. „Ik ben bang, dat ik Uw programma in de war zal moeten sturen," begon Van Houthem, die uit stekend Duits sprak en dankbaar was, dat er geen Italiaans sprekende Zwitser aan het andere eind van de verbinding zat. „Ons heeft juist een bericht bereikt, dat de daders van een grote bankroof, die drie maanden geleden hier in Amsterdam werd gepleegd, in Lugano moeten wonen. Zij heten Gérard en Eugè- ne de Versigny. Het adres is Piazza Santa Marina 14. M\jn procureur-generaal heeft mij opgedragen mij onmiddellijk voor identificatie naar Lugano te begeven, wanneer die mensen bestaan en aanwezig zijn. Ik doe een dringend beroep op Uw mede werking, want er is ons natuurlijk veel aan gele gen de zaak rond te krijgen. Kunt U dadelijk laten nagaan of namen en adres juist zijn, mij daarover berichten en onopvallend de betrokkenen laten scha duwen?" „Blijf even wachten, collegaDe telefoon bracht enige vreemdsoortige geluiden en enkele ge smoorde uitroepen overEén moment! Ik heb hier het telefoonboek te pakkenEven kijken of de naam daarin voorkomtInderdaad. Ingenieur G. de Versigny, 14 Piazza Santa MarinaEen chique buurt, collega! Geen omgeving waar ik een dievenbende zou verwachten. Maar je kunt nooit weten, nietwaar. Laten we dit afspreken, mijn waar de Ik stuur een paar rechercheurs op onderzoek uit. Zijn de De Versigny's thuis, dan zorg ik voor be waking en U krijgt onmiddellijk bericht. Wij maken dan gelijk een afspraak voor Uw overkomst. Aan welk telefoonnummer kan ik U in Amsterdam bereiken?" Toen het gesprek was afgelopen, keek Van Hou them zijn brigadier meewarig aan. „Daar gaan onze Kerstdagen, Willem. We moeten direct aan de slag, want er woont aan het opgege ven adres een meneer de VersignyIk was er al bang voor, want de toon van die kleverige verrader was nogal zelfverzekerd. Allereerst moet jij er op uit om een van de hoofdinspecteurs of inspecteurs te halen, die de dienst van mij kan overnemen. Zodra je iemand gevonden hebt je gaat natuurlijk met de dienstauto dan onmiddellijk naar Hotel Metro pole. Zoek twee man van het personeel uit, die het echtpaar Duclos hebben bediend en ze dus van nabij hebben gezien. Ze moeten zich klaar houden om vanavond mee naar Lpgano te reizen. We zullen ze tijdig laten afhalen met een wagen. Ik zal intussen iemand zien te vinden die ons aan reisgeld kan helpen. Misschien weet de P.G. daar iets op. Dan de papieren voor de aanhouding en de voorlopige aan vraag om uitlevering. Die maak ik in orde. Ik vind wel iemand die er een stempel en een handtekening op kan zettenOok moeten onze vrouwen gewaar schuwd wordenWacht even. Ik bel mjjn vrouw nu even op en zal haar voor stellen, dat jij en je vrouw ons komen helpen om vanmiddag het Kerstdiner op te peuzelen... dan gaan wij daarna gezamenlijk naar het stationWat nog meer? Onze papierendat maakt de P.G. in orde met de Zwitserse consul. Heb je dat dossier van de Continentale al gevonden? Laat daar maar lig genIn de trein hebben we tijd genoeg om ons geheugen op te frissen Rillerig in zijn jas gedoken, met de hoed van zacht vilt diep in de ogen getrokken, liep inspecteur Büchli het tochtige perron van Lugano op en neer. Zijn donkere haviksgezicht met de scherpe ogen en het bor stelige zwarte snorretje, ging bijna geheel schuil in de hoog opgeslagen jaskraag en onder de rand van de hoed. De trein naar Milaan had enige vertra ging, maar werd nu elk ogenblik verwacht. Reizi gers voor het Zuiden kwamen reeds te voorschijn uit de hel verlichte, warme wachtkamers; kruiers en stationspersoneel verlieten schoorvoetend de ban ken bij de snorrende kachels in de dienstlokalen en het inrijsignaal vertoonde het witte licht, ten teken dat het baanvak Lugano-station veilig was voor rei zigers uit het Noorden. (Wordt vervolgd) ming zijn voor de eeuwen en generaties, die komen. De Almachtige zal onze steden, kathedralen en kerken, onze huizen en akkers, onze werkplaatsen, scholen en hospitalen opnieuw zegenen en Hij zal het tijdperk van strijd en angst sluiten en voor het hele mensen geslacht een nieuwe werkdag doen be ginnen, waarin allen vreugde, vrede en hoop zullen vinden." Sindsdien hebben vele sprekers het woord gevoerd. Alfian Jusuf Helmi, In- donesisische vertegenwoordiger bij de H. Stoel, prees de H. Vader als „de grote kampioen van de vrede" en gaf een uiteenzetting van de Pant ja Sila, de vijf beginselen, waarop de Indonesische staat wil zijn gegrondvest. Bruce Marshall zei, dat het denkbeeld van de automatische vooruitgang, zo als dat in de vorige eeuw leefde, thans heeft afgedaan. Slechts onze deugden, zo verklaarde hij, kunnen onze bescha ving nog redden en het is daarom no dig om terug te keren tot een volledige naleving van het Evangelie. Tot slot van het congres is gisteren een resolutie aangenomen. De hoop op de toekomst aldus de resolutie hangt niet alleen af van de econo mische ontwikkeling. Zij moet zich openbaren in een vastberaden strijd tégen de macht van de dood en het egoisme en vóór vrede en rechtvaar digheid. Geen enkele maatschappij mag de door een religie ingegeven hoop op een leven hiernamaals, zijnde een fundament teel recht van da menselijke ziel, iets in de weg leggen. De waarheid is de hoeksteen van iedere ware godsdienst. Zij moet in de moderne wereld ook in het openbare leven tot uitdrukking wor de gebracht. In het menselijk vlak dient de hoop van de noodlijdende en de be hoeftige in vervulling te gaan. Behoeftig in onze hedendaagse wereld is een ieder, wie de mogelijkheid ontbreekt zijn rechten op vrijheid, arbeid en be schaving te verwerkelijken. De vooruitgang der wetenschap al dus het congres die al zoveel men selijke nood gelenigd heeft, is ook voor de Christen een bron van hoop. De vooruitgang is evenwel niet bij machte het hart der mensen te veranderen. De ontdekking van de atoomenergie is een der geweldigste vorderingen in de geschiedenis der mensheid. Zij kan de mensen onnoemelijke voordelen ver schaffen, mits aangewend ten dienste van de vrede. Op de slotzitting van het congres hebben de Franse schrijver Frangois Mauriac en de gedelegeerde van de H. Stoel mgr. Castelli, dank ge bracht aan de initiatief-nemer en de or ganisator van et congres, burgemees ter La Pira voor de „wonderbare week van Florence". (K.N.P.) slechts sporadisch ontmoeten, vaak zelfs niet eens meer samen de maaltijden ge bruiken. Lijnrecht tegenover dit laatste staat het oude patriarchale gezin, waar de vader in alles de gezagdrager is, soms zelfs ten koste van de kinderen. Een nieuw gezinstype zien we ech ter zich een plaats veroveren in de huidige maatschappij, nl. het open ge zin in de open maatschappij. Bij dit type behouden de gezinsleden de vrij heid om zich elk in zijn eigen institu ties en organisaties te bewegen. Zij spreken daarover echter thuis in het open gezin met elkander, brengen er hun vrienden en kennissen binnen. Kortom, daar brengt men de maat schappij in het gezin en het gezin speelt zijn rol in de maatschappij. Het kenmerkt zich door een grote mate van gelijkheid voor alle gezinsleden, het gezag is er niet aanwezig als een macht, maar als overwicht. Hier vat men het gezin op als iets, dat men samen moet bouwen. De kennissen kring neemt daarbij een groeiende plaats in, een plaats, die in zekere zin te vergelijken is met de plaats die vroeger de familie innam. Ken nissen passen wederzijds op de kinde ren, als dat eens nodig is en bieden een helpende hand, waar die ge vraagd wordt. Op de vraag: wat is nu het goede ge zin?, is geen afdoend antwoord te geven. In deze maatschappij echter is het goe de gezin een gezin, dat past in de maat schappij. Wij moeten niet vasthouden aan verouderde opvattingen, zo betoog de de spr., die een schijngezin opleve ren, maar wij moeten de nieuwe ele menten een kans geven. Dan zal het ge zin andere vormen gaan vertonen en er zullen andere gezagsverhoudingen bestaan, maar het biedt de mogelijk heid te komen tot een gezond gezin, ook in geestelijk-hygiënisch opzicht. In de ochtend had dr. Chr. Mol, voor- ziter van de Provinciale Bond van het Wit-Gele Kruis gesproken over het werk der Wereldgezondheidsorganisatie. Ten aanzien van het geestelijk- hygiënisch werk der wijkverpleegsters zei spr., dat zij dat moeten integreren in haar gewone werk. Belangrijk in ver band met de voorlichting en de diagnose omtrent rheuma en kanker is een zo vroeg mogelijk contact. Ook de voor lichting en de zorg voor het juiste milièu is van veel betekenis omdat juist bij die chronische ziekten het mi lieu zo belangrijk is. Dit laatste vooral doet een beroep op de roeping van de verpleegster. Voor ons land achtte spr. vooralsnog het beproefde systeem van de voorlichting door persoonlijk con tact met de deskundige, het meest ge schikt. Van deze gelegenheid werd tevens ge bruik gemaakt om het nieuwe verpleeg stersuniform, dat uiterst correct, prac tisch en verzorgd is, te tonen. Zuster Maquiné gaf er een uitvoerige toelich ting op, die door de aanwezigen met veel interesse werd aanhoord en die gevolgd werd door een stroom van vra gen omtrent het hoe, wat, waar enz. van het blauw-grijze gabardine mantelpak je en de royale mantel van hetzelfde materiaal. De banketbakkers delen niet in de huidige hoogconjunctuur. De bedrijfs- onkosten stijgen voortdurend en de in komsten houden daarmee geen gelijke tred. Dit pessimistische geluid liet de secretaris van de R.K. Banketbakkers patroonsbond „St. Nicolaas" horen op het twee-daagse congres van deze bond in Venlo, dat Dinsdag onder grote belangstelling van de zijde der katho lieke bakkers begonnen is. Op deze bondsvergadering werd uit voerig van gedachten gewisseld over het „bedrijfschap banketbakkerij", dat er volgens het hoofdbestuur zo spoe dig mogelijk moet komen. De voor waarden voor dit bedrijfschap, aldus de bondsvoorzitter, de heer A. van Aren- donk uit Breda, zijn in de inmiddels omgewerkte vorm door de S.E.R. goed gekeurd. Men kon nu spoedig de ondertekening door de drie ministeries verwachten. De bondsvoorzitter deelde mee, dat hij over het bedrijfschap een onder houd had gehad met de staatssecreta ris voor economische zaken dr. Veld kamp en dat toen als streefdatum half Juli was vastgesteld. Naar aanleiding van de bespreking met dr. Veldkamp wist hij verder te melden, dat het ad vies van de S.E.R. betreffende het werk tijdenbesluit gereed is en dat daarin wordt voorgesteld de werktijd voor het winkel- en bakkerijpersoneel van 53 op 38 uur per week te brengen. Toen twee jongemannen Dinsdag avond op de Tilburgse automarkt een auto aan de man wilden brengen, kreeg de aspirant-koper aanstonds enige argwaan. Andere marktbezoekers bemoeiden zich met het geval, waar op de beide mannen ijlings in hun auto stapten en wegreden. Een achtervol ging werd ingezet en in de St. Sebas- tiaanstraat werd de race voor de jon- gelui blijkbaar zo moeilijk, dat zij de wa- gen in de steek lieten en trachtten via turnen en schuttingen „veiligheid" te vinden in een der woningen aldaar. De mannen verborgen zich in een slaapkamer en liepen zo in de val, want een kwartier later kwam de poli tie het tweetal ophalen. Tijdens het onderzoek kwam vast te staan, dat z\j de 26-jarige P. H. uit Amersfoort en de 22-jarige C. H. uit Utrecht, de wagen hadden gehuurd en zich derhal ve, door de wagen ten verkoop aan te bieden, aan poging tot verduistering hadden schuldig gemaakt. Voorts bleek dat dit veelbelovend tweetal al eerder van dergelijke „stunts" had uitgehaald zodat het zich ook daarvoor binnen kort zal hebben te verantwoorden. Te Utrecht is op 66-jarige leeftijd overleden de beeldhouwer W. v. Kui lenburg, die zich op het gebied van de stedelijke beeldhouwkunst een grote naam verworven had. Twintig jaar heeft hij als steenhouwer meegewerkt aan de restauratie van de Domtoren. Daarna vestigde hij zich als zelfstandig beeldhouwer en voerde vele opdrach ten uit van decoratieve aard, zoals de beeldengroep aan de Dambrug te Utrecht en beeldhouwwerk aan het gebouw van een verzekeringsmaat schappij te Dordrecht. Hij werkte voorts mede aan de restauratie van de kerk te Zaltbommel en van het Paleis op de Dam. Ook voor de Rotterdamse diergaarde maakte v. Kuilenburg, wiens dierenplastieken bekend zijn, enige beelden.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1955 | | pagina 4