THOMAS MANN
Gommandeur in de Orde
van Oranje-Nassau
Drager van de Duitse geest
Parochie en wijk
VERZEN hebben eigen actualiteit
Maar de eeuwigheid ruist
er doorheen
E
Benno Stokvis meldt zich aan
als lid van de P.v.d.A.
In kort bestek
Tegen het methodisch modderspuiten
Voor gevallen vliegers
HpHH
RESA - HILVERSUM
ZATERDAG 2 JULI 1955
PAGINA 11
Roofoverval te Peize
De twee verdachten
vrijgesproken
Verwijdering strafblad
uit strafregister
Sociale wijkopbouw
Opnieuw verlenging C.A.O.
in het grafisch bedrijf
Rididers Oranje Nassau
KVP-Collecte Zondag 3 Juli
Vroeger communistisch Kamerlid
STAATSEXAMEN H B S en Cymn.
i I
Examens
/gVfftT
V0NB
%P¥
y\
H.M. de Koningin heeft de 80-jarige
Duitse schryver Thomas Mann, op het
ogenblik in ons land om in het Holland-
Festival over Friedrich Schiller te
spreken en om vacantie te houden, be
noemd tot commandeur in de orde van
Oranje-Nassau. De minister van Bui
tenlandse Zaken, mr. J. W. Beyen,
heeft daarvan gisteravond in de aula
van de Amsterdamse Gemeente-Uni
versiteit, waar Thomas Mann zijn eer
ste lezing hield, mededeling gedaan en
*}em de versierselen van deze hoge on-
erscheiding uitgereikt.
-Minister Beyen zeide o.a.: „Thomas
in Nederland te kunnen eren is
h bijzondere gebeurtenis". Niet alleen
sta t^fiiver en scheppend kunstenaar
Uw h gi' hij ons volk in hoog aanzien,
(jen öetekenis is voor ons gegroeid tij-
Nazi kde vreselijke tragedie van het
Schi nd' U bent in deze jaren mis-
Schi-^-1 "^er dan welke andere Duitse
cult r 0°k de drager van de Duitse
Ree tUr en de behoeder van de Duitse
V,J! geweest. Deze geest is belangrijk
elk r wereld en ons land. Het is voor
t-5® Europeaan belangrijk, dat de wer-
bjke Duitse geest behouden blijft",
jh.bs minister Beyen, die vervolgde:
ml alleen uw betekenis in deze tijd,
r ook die welke gij draagt voor de
W van de Duitse geest, maakt
®t voor ons belangrijk u op deze avond
namens de Nederlandse regering te
"bjdigen".
Na de woorden van de minister volg
de een langdurig applaus. De aula was
Wegens het plegen van een roofover
val op een boer te Peize eiste de off!
cier van justitie bij de arrondisse
mentsrechtbank te Assen op 17 Juni
v'er jaar gevangenisstraf tegen twee
Peizer boeren, S. v. V. en J. V. Maar
Vrijdag sprak de rechtbank de ver
dachten vrij wegens onvoldoende be
wijs. Een half jaar geleden werd boer
Tolner te Peize 's nachts om een uur
in zijn woning neergeslagen en be
roofd van een geldkistje. De twee ver
dachten ontkenden bij de behandeling
Van de zaak hardnekkig schuld.
(Van onze parlementaire redacteur)
De Tweede Kamer heeft gisteren een
v/etsontwerp aangenomen, waardoor na be
paalde tijd het strafblad uit het strafregis
ter verdwijnt. De termijn is vier jaar voor
een overtreding en 8 jaar voor een misdrijf
Tot dusverre was het mogelijk dat de ge-
rlngste overtreding, in het verleden be
gaan, na tientallen jaren bij emigratie en
sollicitatie nog de grootste moeilijkheden
opleverde. Ook bewijzen van goed gedrag
trenteldezeam1!t1+t T°rden afg®ë®ven. Om-
regeling getroffen een betere
(Vervolg van pagina 1)
De minister van Maatschappelijk
Werk,, mr. F. J. v. Thiel, schrijft
in een voorwoord van de bro
chure Enige aspecten van sociale wijk
opbouw" o.a.: „Deze snelle uitgroei
(bedoeld wordt: de snelle uitgroei van
Meden en dorpen) heeft in sommige ge-
vallen reeds tot een zekere maatschap
pelijke desintegratie geleid, terwijl zich
^er en daar in de nieuwe wijken symp
tomen van vereenzaming van indiv d
en gemeenschap openbaren. ,.De
^■Ist, of deze mede uitingen zijn van het
?eit> dat de ontwikkeling van verschil
de sociale vormen, waarin zich het
Matschappelijk leven zou kunnen ont-
p °°ien, en de integratie van individu en
"szin in de nieuwe woonomgeving £e®n
^ijke tred houden met de technische
°ntwikkeling en uitbreiding."
Set verlangen naar „samenzijn", sa-
*P®n iets tot het gemeenschappelijk wel-
tfn bijdragen, ligt besloten in de mens,
maar wordt geremd door de moderne
.°ciale verhoudingen, door de moderne
®chniek, de moderne stedebouw en bo
thal door het wegvallen van een ge-
zamenlijk Ideaal.
Hoe we ook speuren in de heden-
aagse lectuur over wijkopbouw, wijk-
Semeenschap enzovoort, we ontdekken
Sök&e"8 een definitie van „wijkgemeen-
hap- en vergeefs zoeken we naar een
(ikheid van gemeenschapsideaal. Zijn
tp6 n'et zwaar op weg iets kunstmatigs
scheppen, wat we als surrogaat op
j Plaats willen brengen van de ver-
gemeenschap der parochie
°e mens is een sociaal wezen
tot de laatste plaats bezet.
Thomas Mann dankte de minister voor
zijn waarderende woorden en de hoge
onderscheiding welke hem ten deel was t sy<'V ,i§H
gevallen. Hij hoopte persoonlijk in de
gelegenheid te zijn H. M. de Koningin t ij j
te kunnen bedanken.
„Dat ik deze hoge onderscheiding mag
dragen van een land, dat zoveel leed
heeft moeten ondergaan zonder zich te i 'w
buigen is een grote eer, die mij met een HH
gevoel van trots en vreugde altijd bij
zal blijven. Deze onderscheiding is voor
mij een symbool van sympathie van het
Nederlandse volk, die ik van ganser
harte zal beantwoorden. Ik heb van Ne
derland van mijn jeugd af gehouden, in
het bijzonder om zijn menselijke en mo- jS?*
rele eigenschappen, die bewaard zijn
ontworteld Duitsland, waarvoor ik de
naam „Duitsland" amper durf te ge-
bruiken, zulk een ontzettend en moeilijk ÜM K,-'
te vergeten leed over Nederland heeft I t
gebracht. De heroïsche en niet te bre
ken weerstand, die het Nederlandse volk
in grote saamhorigheid heeft geboden
zield", zo eindigde Thomas Mann zijn
dankwoord.
Zijn lezing over Schiller besloot de ^H|
schrijver met de vermaning: „woede,
angst, bijgeloof, haat en panische ver-
schrikkingen beheersen vandaag een
mensheid, die zich verstout in de kos-
mische ruimte strategische bases te wil-
len aanleggen en die zo vermetel is de
kracht van de zon te willen gebruiken
voor vernietigende wapens. Wij moeten
aan Schillers woorden gehoor geven, en
een be-
grippen scheppen en zuivere principes
volgen als wij de ondergang willen ont- Minister Beyen hangt Thomas Mann de versierselen om, behorende bij het
gaan". commandeurschap in de orde van Oranje-Nassau, dat hem is toegekend.
Harriet Laurey, wier verzen sa
men met die van haar echtgenoot,
Ton Neelissen, worden gepubli
ceerd in de charmante bundel
„Onder de Roos".
hel.
uo ia ccu o„i.,ucw y. hele
He mens is een sociaal wezen,
alle.
emaal accoord. Maar dat is hij niet
e ®n. Op de allereerste plaats is hij
®h individu, een persoonlijkheid, hij
zijn gezin.
Als we boven zeiden, dat de pastoor
an een parochie in zijn wezenlijke func-
e wordt miskend, dan treft het ons,
Va« humanistische zijde gestreefd
dl naar een ambtelijke wijkleider,
le m de wijk een soortgelijke rol moet
in h Vervullen als de pastoor vervult
in ri par°ehie. Alweer: het surrogaat
de b Plaats fan het Ideaal. We hoorden
fan d J' c- van Dam- de directeur
ciaie 7,gemeentelijke dienst voor So-
getuicY en te Amsterdam dezer dagen
reertc dat men deze ambtenaar
rnen Ult de wijken heeft teruggeno-
hek i 0rndat „de Amsterdammer een
,,\y heeft aan overheidsbemoeiing."
c'ia 6i rtl0eten de mensen niet al te so-
Wa f 'uaken", aldus de heer Van Dam,
ant dan verliezen ze het meest waar
holle, hun persoonlijkheid.
vergelijking van wijk met parochie
Oert ons tot de conclusie, dat een wer-
.JÖhe gemeenschap een ideaal behoeft,
wil zij tot leven komen. Wijkbelangen
en zekere wijk-doeleinden zijn daartoe
onvoldoende. De afnemende binding van
het christelijk ideaal in de katholieke
WlJk, de parochie, zal moeten worden
omgezet in een hernieuwde leef- en
streef gemeenschap, opdat zij tot voor
beeld diene voor andere gemeenschap
pen. En worde dan ons huis „een huis
met een heel groot venster naar buiten,
Waardoor men kan waarnemen wat daar
buiten gebeurt en met een heel grote
deur, waardoor men gemakkelijk kan
binnenkomen en waardoor men ook ge
makkelijk naar buiten kan treden om
contacten op te nemen met degenen, die
buiten staan."
r zijn zo op de brede kentering van lente naar zomer weer tal van
verzenbundels verschenen. Ze vormen tezamen een stapeltje, dat
nèt noq in de hand is te houden. Het weegt niet „zwaar op de hand",
De bundeltjes tellen gemiddeld slechts een 36 pagina's. Maar met elkaar
drukken ze met een loodzware levensernst op het gemoed van de man
die ze wil bespreken; hij zou ze zo gaarne afzonderlijk recht doen. Ze
zijn het, hoe dan ook, waard, ook daar waar het oordeel negatief uit
moet vallen. Een afdoening in kort bestek gelijk de onderhavige is abso
luut onevenredig aan de toewijding, waarmee de dichters en dichteressen
ieder voor zich gebogen hebben gezeten over het blank papier.
Te weinig beseffen wij, lezers, wat
er aan Inspiratie en transpiratie ge
vergd werd vóór de tekst, waar wij met
de ogen over heen vliegen, zwart-op-
wit tot stand kwam. Wij gaan met een
afschuwelijke onachtzaamheid voorbij
aan de scheppende geest, die zich achter
de rijmen en beelden van het gedicht
roert.
Elk verzenbundel, elk vers is een
proeve die aandachtig in ogenschouw
v/il worden genomen. Pas daarna heeft
de lezer-criticus recht tot oordelen
tot een met redenen omkleed afwijzen
of aanprijzen.
Het is geen geldig excuus, wanneer
wij hieronder „wegens ruimtegebrek"
zo'n groot aantal proeven van dichten
onder één noemer brengen. De journa
listieke gronden, waarop dit geschiedt,
zijn veeleer: dat de krant iets Anders
moet brengen dan uitdiepingen van al
lerlei in verzen neergelegd zielsgebeu-
ren; de vlotte leesbaarheid der overige
kolommen verdraagt geen gepeinzen.
Actualiteit moet het trefwoord blijven,
ook op het stuk van letterkundige be
richtgeving. Terecht. Het komt er op
aan, de actualiteit in alles zichtbaar te
maken,
Welnu, verzen hebben, als zij goed
zijn een heel eigen actualiteit; er ruist
eeuwigheid doorheen.
Verzen zijn: het hot-news van de ziel
in verwachting van de wereld. Ze geven
„itzicht op een oude, een nieuwe,
een met handen uit klei' te formeren
wereld van mensen en dingen in een
ZIHetkiJevan"dèze nog altijd ongescha-
wereld dat de dichters melding
LTkenW"Sende als vogeU van men-
SeDetjonge dichter Nico Scheep
maker (geb. 1930) zegt het als volgt:
Ik zou mens willen zijn
als een vogel
niet om te vliegen
want ik heb stalen vleugels
plenty
alleen maar als mogelijkheid
om een vollediger
mens te zijn
om een engel te zijn
zonder doodzonde
daarom
en daarom alleen.
Daarmee opent de bundel „Poëtisch
fietsen", verschenen in de Windroos
reeks onder redactie van Ad den
Besten 1). Tegelijk met deze tedere
nieuwe-zakelijkheidspoëzie van Scheep
maker verscheen van de Zuid-Limbur
ger Leo Kerberghs (geb. 1924) in
dezelfde reeks een bundel, waarvan de
titel reeds aanduidt hoezeer de dichter
zich met de wereld-in-wording verbon
den weet: „Met aarden vingers". Ook
daar duikt het mens-vogel-motief veel
zeggend op:
De meeste vogels kennen geen ont
moeten,
zij vliegen dwars door vijvers en door
ogen,
zij hebben andre dingen aan hun
vleugels
dan wij bezitten aan de beide han
den
Zij willen licht zijn en de wolken tillen
en niet bestaan bij gratie van de aarde.
Maar onder struiken, in een oud, grijs
bos
heb ik een vogel oog in oog ontmoet,
die neergeknield zat in het dorre gras
Een handvol kleine, bevende genade.
Windrozen per bos
Als feestuitgave ter gelegenheid van
de vijfde verjaardag van De Windroos
lanceerde Ad den Besten de bloem
lezing „Windrozen per bos", een keuze
uit de inhoud der dertig in die vijf jaar
verschenen Windroosdeeltjes 1); een
aardige kennismaking, temeer daar de
dingen van het leven te boek. Zó is de
„Gang van zaken":
Even is Pegasus in de kamer neerge
streken.
Hij vertelde mij, terloops, dat ik kon
vliegen.
Voor hij het zei, wist ik dat hij zou lie
gen
en dat ik zou geloven wat hij zei.
De ruimte leek mij veilig en het raam
dichtbij
Terwijl ik neerstortte heb ik hem
lachend aangekeken.
Het vogel-mens-motief is in boven
Reeds enige keren moest worden be
kendgemaakt, dat, gezien de lopende
onderhandelingen over de vernieuwing
van de technische C.A.O. voor het
grafische bedrijf, het contract dat 7 Mei
expireerde moest worden verlengd. De
onderhandelaars zijn inmiddels reeds
geheel met elkaar tot overeenstemming
gekomen. De voornaamste punten zijn
in Mei aan de Stichting van de Arbeid
en het College van Rijksbemiddelaars
voorgelegd. Tot nu toe zijn verscheidene
besprekingen met beide instanties ge
voerd, doch deze besprekingen hebben
nog niet tot een resultaat geleid. Aan
gezien het overleg met de Stichting en
het College nog gaande is, hebben
partijen besloten de C.A.O. opnieuw
met een week, dus tot en met 9 Juli
te verlengen.
Bij K.B. zijn benoemd tot ridder in de
orde van Oranje-Nassau B.B. van
Iperen, directeur van de gasbedrijven
der gemeenten Bedum, Appingedam en
Uithuizen, en mej. Chr. Salomons, direc
trice van de openbare leeszaal en biblio
theek te Hengelo (O.).
Advertentie
Voskuil tot Vermeer: „O, Evert, die rare Roomsen 1 Ze geven nu
zelfs extra!"
Het vroegere communistische Kamer
lid mr. dr. Benno Stokvis, heeft zich
aangemeld als lid van de Party van
den Arbeid.
•Mr. dr. Stokvis heeft het bij zijn in
trede in de P.v.d.A. als zijn plicht
gezien een korte verklaring af te leg
gen. Hierin zegt hjj o.m. „Toen ik
in 1952 de Communistische Partij Ne
derland verliet, geschiedde dit omdat
in mij het onwrikbaar besef was ge
groeid, dat ik moest afscheid nemen,
wilde ik eerlijk blijven tegenover mij
zelf. Langzaam maar zeker was tussen
de partij en mij een klove ontstaan,
die ons scheidde en breder en dieper
werd. Het wederzijds vertrouwen taan
de. Ik wenste mijzelf te zijn. En met
réden verweet men mij individualisti
sche drang naar zelfstandigheid. Met
reden verweet men mij gemis aan
enthousiasme voor politieke axioma's,
waarvan ik de onjuistheid met open
ogen zag en waarvan ik wist, dat z®
morgen als onwaar en ketters zouden
verworpen zijn. Ik kon het niet op
brengen het parlement te zien als niet
meer dan een forum voor het produ
ceren van geforceerde party-propagan
da.
„Onthullingen" zyn van my niet te
verwachten. Ik heb trouwens niets te
„onthullen". Wat ik zou kunnen is al
duizendmaal door anderen, met en
staande regels niet moeilijk te achter- zonder overdrijving gezegd. Wat ik
u_iW£] w;j zeggen is dit: Ik heb een af
keer van dictatoren in de fabriek, in
een politieke partijformatie, in het
landsbewind, Ik heb een afkeer van
kronkelwegen van het opportunisme als
allesbeheersend moment in het leven
van de particulier, en in de politiek.
Ik heb een afkeer van het systemati
sche verwringen van de politieke
r°a'iteit ter bevordering van partij-doel
einden.
halen en te plaatsen. Aan de aarde en
haar actualiteiten ontkomt geen sterve
ling.
Ook een wijsgerig dichter als de Vla
ming Her wig Hensen (geb. 1917)
is zich dit fel bewust. Diens aanzien
lijke oeuvre is onlangs uitgebreid met
de bundel „Orpheus in dit avond
land" 6). De dichter zet daarin uiteen,
hoe de geest weliswaar zingende los
kan komen van de „onzin en misluk
king" der wereld, maar dat hij uitein
delijk als „groei van stof uit stof ge
boren" in de wereld toch zijn enige
functie vindt. Deze functie is: „voort
scheppen aan de dingen". En daarom:
zelfs al word ik stukgereten
en verminkt tot in het graf.
Mag dan niemand van mij weten:
binnen in mijn laatste kreten
tast ik nog de wereld af.
Tijdspoëzie, in de beste zin van het
woord, bevat „Onraad" 7) van de Am
sterdamse „poète maudit" Gerard
den Brabander (gob. 1900). De wa
tersnood, Sinterklaas, Dien Bicn Phoe,
het stadsbeeld vol rumoer, alles wat
„actueel" is krijgt in deze dichter weer
barstig stem. De wereld is vol onraad.
Maar „het kwaad van het geweld zal
niet ontkomen aan de oerkracht van de
goddelijke knuist".
Tenslotte J. B. Charles (geb. 1910)
Hij bracht onder de titel „Gedichten" 7)
een verzameling oud en nieuw werk
bijeen, die als geheel een der treffend
ste voorbeelden is van het na-oorlogse
willen en kunnen in de poëzie. De actu-
trouw, in het a priori brand
merken van ieder andersdenkende als
schavuit en „klassevijand", in het
methodisch modderspuiten op de
persoon van de politieke antagonist
om diens partij te treffen, in een al
tijd negatief afbreken zonder zelf te
bouwen, neerhalen zonder verlangen
te herstellen. Het Is mjj onverdraag
lijk, dat de begrippen „recht" en „ge
rechtigheid" gedenatureerd worden
tot speeltuig, tot politieke instrumen
ten in de stryd om de macht.
Ik schaar my in de gelederen van
de Partij van den Arbeid. Ik doe het,
my bewust van de betekenis van deze
stap en de verantwoordeiykheid, die ik
daarmede op mü neem. Ik wil mij
inzetten voor de vreedzame opbouw
van een welvarender, een gelukkiger,
een democratisch vrij Nederland, de
bouw van een voor allen betere vrije
wereld", aldus mr. dr. Benno Stok
vis.
Advertentie
De kortste ei voordeligste opleiding:
(Bekende Schriftelijke Cursus)
Ik kan mij niet vinden in het prin
cipieel aan elke tegenstander ontzeg
gen van het recht op een eigen
oordeel, van eerbaarheid en goede
de moderne omgang kenmerkend zijn.
Onderstaande „Brief" is hiervan een
staaltje:
In antwoord op Uw schrijven van
de dato dinges kan ik U berichten
ik doe reeds wat ik kan
alleen ik kan niet veel verrichten
ik heb het zelf niet in de hand
en wat ik kan doe ik niet goed
niet goed genoeg naar ik het kan,
dus wacht U af zoals ik ook maar coe,
verblijvend in de hoop U hiermee te
verlichten:
ik doe al voor U wat ik kan.
NICO VERHOEVEN
1) Uitg. Mij. „Holland", Amsterdam. 2)
Uitg. „Helmond", Helmond. 3) Uitg.
„De Beuk", Stichting voor lit. publica
ties, Adm. de Ruyterweg 507, A'dam.
4) Uitg. „De Tijdstroom", Lochem. 5)
ele inslag is zeer sterk. Deze poëzie is Uitg. „Contact", Amsterdam. 6) Uitg.
een voortdurend, zeer levendig gevoer- Manteau, Brussel. Voor Nederland: Uitg,
de dialoog met de tijd, zulks met be
hulp van de beelden en media die voor
Querido, Amsterdam. 7) Uitg.
zige Bij", Amsterdam.
„De Be-
gebloemleesden zelf de keuze hebben
gemaakt en het geheel dus een staal
kaart is van de visies der jonge dich
ters op hun eigen werk.
„Onder de roos" heet de charmante
bundel, waarin Harriet Laurey
en Ton Neelissen zich aan het
publiek voorstellen: als dichtend en
elkaar zéér lievend echtpaar. Zulks
onder het motto van Gabriël Smit:
„Wij groeien tweemaal, want ook voor
elkaar" 1).
Het licht speelt daarbij een alles
bepalende rol. Waar de vrouw zingt:
Wij lopen in het licht en zonder
vroeger of later, enkel maar
herinneringen aan elkaar,
daar zegt de man:
In eender licht zijn wij elkaar besteed
en wederkerig noodzaak en spelende
beweegreden, die van zichzelf niet
weet.
Dit zomaar-zijn en van zichzelf niet
weten wordt door Harriet Laurey
speels, men zou haast zeggen met vol
leerd gemak op rijm gezet; door Ton
Neelissen moeizamer, minder perfect,
maar sterker door werkelijkheidsbe-
leven onderstroomd en deswege op
den duur boeiender. Wij zijn benieuwd
hoe straks dit Haarlemse poëtenpaar,
getweeën èn individueel, bedoeld wer-
kelijkheidsbeleven verder in zijn
liefdeslyriek zal weten te integreren.
De Brabanter Trans Babyion
(geb. 1924) bracht de beste verzen uit
zijn productie der laatste jaren bijeen
in „Bezonken keuze" 2). Nieuw, zon
overgoten werk bundelde hij in
Privé-feest" 3): verzen, waarin de. van
nature romantische dichter zijn strijd
met de broodnuchtere werkelijkheid
voortzet en waarin de schepping met
heldere metaforen beurtelings gestreeld
en gestriemd wordt als „miraculeus pa
radijs" en als „wereld van leugens en
leuzen".
Tegenover deze hoogzomerse bundel
van Babyion staat „Nu het wintert" van
de ongetwijfeld al wat oudere J o h a n
Toot 4): traditionele, maar zuivere
verwoordingen van wat het leven hem
leerde. De oude les van aanvaarding in
liefde.
Henriette Mooy kwam grillig-
vrouwelijk in verzet tegen het akelig
vaste verloop der dagelijkse dingen. Met
zuurzoete humor wapent zij zich tegen
een al te kwetsbare impressionabiliteit.
Het resultaat heet: „Hak dan mijn kop Vr^dagmiddag heeft de chef luchtmachtstaf Nederland, luitenant-generaal
minr October" 5) stelde de jonge A. Baretta, een krans gelegd aan de voet van het monument voor de
Ank ie Peypers haar eerste bevin-I tijdens de oorlog gevallen Nederlandse vliegers bij de vlieflbasis Soesterberg.
AMSTERDAM, (Ignatiuscollege)
Afdeling B: F. v. d. Berg, P. Bouwer,
B Damman, G. Duits, E. van Eick, W.
Julien, B. Moulijn, K. Slootman, G.
Cox, H. Geene, A. Kool, P. Kramer, J.
Maarschalkerweerd, J. Mascini, J. Post,
Th. Remmers, A. Richter, A. Schippe-
rijn, A. v. Weerdenburg, A. Westerbos,
J Wismeier, Tjan Sing Boen, A. Vrijen-
hoef, Th. Wellens, J. Witters, H. Zwart
kruis
UTRECHT, 30 Juni Utr. Conserva
torium: Orgel C II: J. J. Klein Bog,
Utrecht, W. Mesdag, Zeist. Piano C I:
G. J. Dorleyn, Amersfoort, mej. E. W.
Klören, Utrecht, G. Kuitenbrouwer,
Utrecht, P. T. Langelaar, Haarlem (met
onderscheiding), G. J. van Leeuwen,
Utrecht, mej. E. te Nijenhuis, Bussum,
mej. M. Zuuring, Amsterdam, mej. W.
Zyistra, Amersfoort. Viool C I: mej. E.
L. van de Brink, Utrecht. Viool C O
(orkestsp.): A. de With, Utrecht. Hobo
C O (orkestsp.): A. H. van de Brul,
Zeist. Clarinet C I: J. Schaap, Wormen-
veer. Clarinet C O (orkestsp.): J. Oos
terbroek, Utrecht. Hoorn C O (orkest
sp.): H. T. van Ingen, Rhenen. Trompet
C I: G. J. van Nerynen, Dordrecht.
Zang C I: mej. C. T. Goedhart, Utrecht,
mej. L. Ridderhof, Driebergen. Koor
directie C II: A. P. M. Bots, Utrecht,
G. J. Lichteveld O.P., Utrecht. School
muziek C II: H. J. Bont, Deventer, H.
J. Brilman, Almelo, G. Ham, Utrecht,
mej. A. W. J. Wartenberg Den Bosch.
DELFT 1 Juli. Ingen. werktuigk.: A. A.
Bahasoean Delft, B. van den Berg Hilver
sum, H. J. G. Bongers Arnhem, L. van der
Borden Amsterdam, H. Borst Oss, P. Breu-
ning Leiden, Y. Buurma 's-Gravenhage, H. C.
van Cappelle Eindhoven, Cho Junichi Paul
Delft, J. Dickhoff Rotterdam (met lof), J.
T. G. Erhardt 's-Gravenhage. W. P. van Er
ven Dorens Bussum, B. B. Ester, Den Hulst,
C. Frankfoort Utrecht, K. Gorter Groningen,
H. P. M. Heere Raamsdonksveer, P. H. F.
van Hoek Berghem (N. Br.), Ie Keng Gie
Delft, W. G. Janssen Rotterdam, P. Kolff
Rijswijk (Z.-H.), Kwa Tjong Liem Delft, P.
C. W. Meulenhoff Bloemendaal, P. van Oos
terhout Rotterdam (met lof), A. van der
Padt Utrecht, W. A. Pessers, Eindhoven, F.
Reimert Loosduinen, J. A. Rietdijk Bergen
op Zoom, A. Riezebos Rotterdam, Tan Tiong
Bing, Delft, M. F. J. A. van der Velden
Tilburg, J. W. Velzeboer Hoorn, J. K. Ver-
heij Voorburg, J. A. M. Verlaan Nijmegen
en J. Wind Bennekom.
Prop. scheepsbouwk.: W. W. baron van
Dedem 's-Gravenhage, Hadiprono Rijswijk
(Z.-H.), Raden Hariadi Soemarsono Delft, F.
W. Hoff Amsterdam, Raden Kasman Moe-
hamad Soetaiman Wibisono Delft, J. A. M.
Kramer Heemstede, J. E. Los Delft, A. G.
van der Lugt Huizen (N.-H.j, J. J. Muntje-
werf Wageningen, W. B. J. Paat Delft, J. J.
van Rijn Rotterdam, Teng Hwie Bo Delft, M.
Vertregt Haarlem en A. J. Zinkweg Rotter
dam.
Prop, scheik.: J. J. van Aartsen Middel
burg, M. P. P. Blind Oegstgeest, A. J. Bo-
gers 'Rotterdam, D. Borgman Groningen, H.
Borkent Amsterdam, J. A. Bos Alphen a. d.
Rijn G. H. M. Couwenberg, Waspik, H. J.
Cijfer Amsterdam, J. J. Damen 's-Graven-
hage, K. Delcour 's-Gravenhage, J. J. Eike
naar Meppel, J. van Elk Alphen a. d. Rijn,
R J. van Erven 's-Gravenhage, J. N. C.
van Geel Eindhoven, L. T. Groet 's-Graven
hage A. P. H. Groot Antink Vught, F. I.
M. van Haaren Tilburg, G. Jansen Rotter
dam, J. de Jonge 's-Gravenhage, A. A. de
Keijzer Middelburg, H. R. Kok 's-Graven
hage D. Korf Heemstede, A. C. J. Kroesen
's-Gravenhage, H. K. Kroeze Voorburg, A.
van Langevelde Sint Laurens, P. H. van
Lent, Rotterdam, C. J. Lugtmeijer Voorst
(Gld.), D. Medema 's-Gravenhage, W. T.
van der Meer 's-Gravenhage, M. Mellema
Voorburg. A. van der Meij Alkmaar, L. H.
de Nie Maasland, H. H. den Otter Haar
lem, E. Ravoo 's-Gravenhage, J. G. R.
Rockland Breda, D. J. Scholten Dieren, J. M.
Schoneveld 's-Gravenhage. P. M. M. Schreur
's-Gravenhage. C. J. G. Slieker Rotterdam,
Soewarno Delft, J. van der Toorn Delft,
J. J. van Touw Rotterdam, W. J. W. Ver-
mijs Voorburg, T. Vlot Gouda, M. Vlugter
Rotterdam, G. D. Vogels Eindhoven, R. M.
Voncken Houthem (L.), H. van der Weerd
Enschede, F. E. van Wely 's-Gravenhage, J
van Westelveld Ernst (gem. Epe), J. Witt
's-Gravenhage en J. L. F. M. Zwinkels Hon-
selersdijk.
AMSTERDAM, 1 Juli. Aan
de Vrije Universiteit is gepromo
veerd tot doctor in de theologie de heer
P. P. A. Kamfer, op een dissertatie
over: „Die volksorganiese sendingsme-
thode bij Bruno Gutmann" Promotor was
prof. dr. J. H. Bavinck.
AMSTERDAM 1 Juli. V. U. Doet. rechten
mej. R. Deenik, Hilversum, B. H. Vroom,
Amsterdam en mevr. C. E. A. Houwink—
von Baumhauer, Amsterdam. Cand. rechten
de dames M. J. Ouwens, IJsselmonde, N.
Westerveld, Amsterdam, J. A. P. Langedijk
Den Haag, P. Colenbrander. Bilthoven, Th.
H. Hommes, Borgsweer Gron. en G. Lager-
wey, Baarn.
(Nadruk verboden)
