DAGERAAD van A TOOMTIJDPERK Licht van explosie onbeschrijfelijk schoon GENEVE heeft men wel „de grote school der naties55 genoemd Een waarlijk internationale stad Einde eerste ronde 30 Juli „Werken in eigen stad of dorp" y I- RU ROL 16 Juli 1945, 05.30 uur bij donder en bliksem het was God versoeken de hand te slaan aan krachtendie aan Hem waren voorbehouden Nobelprijswinnaars waarschuwen Huidgenezing Stempel Grote Vier ê:095S Illustere gasten mSm Nieuw voorstel tot grondwetswijziging CONFERENTIELEIDER ZATERDAG 16 JULI 1955 PAGINA 5 °P 30 niets dit gang Plano Jum 1945 had bet (ien al 1950 millioen dollars Atoomoorlog het einde van gehele naties Middelbare scholieren naar Amerika DOUWE EGBERTS C^l pijptabak in plastic tabakszak! ZOMER-FOTO WEDSTRIJD 1955 IS1.S.-personeel mag geen fooien aannemen Mgr. Hanssen onderweg naar Brazilië MME M.WIJ6-S Mm0 Mogelijkheid tot snelle uitzending militairen PROF. EINSTEIN jNe natuur is soms een buitengewoon «nappe regisseur. Zij had gezorgd voor luguber decor, waartegen het in itiale toneel zich kon voltrekken. Som- j re, dreigende wolkenluchten, een uit ae hemel neerhozende regen, rollende oonderslagen en felle bliksemschichten "laakten de nacht van Zondag 15 op laandag 16 Juli tot een spooknacht. zeer zelfs, dat men er zelfs het pro- hr,frnrna voor wÜzigdein verband met eeï fechte weer werd het uur van deze rste atoombomontploffing van 4 uur 4 ,nachts naar 5 uur 30 verschoven, "üerhalf uur onbegrijpelijk hoge span- "g toegevoegd aan een periode van eer dan vijf jaar. Niet dat men vijf jaar gewerkt had ®an de atoombom. Die was het ïesul- arK*' -van drie jaar fantastische pioniers arbeid: in de zomer van het jaar 1942 d as een nieuwe speciale afdeling van "e Amerikaanse genie opgericht, die atoombomplan te verwezenlijken tri t®' Net „Manhattan Engineer Dis- zo werd deze afdeling gedoopt, ont pooit was een afdeling zulk een pp t,glïjk groot budget ter beschikking ho rfld' „Millioenen, milliarden des- °°ds mag het kosten, kreeg brigadier- fe^nera; ..M, al Groves, het hoofd van het anhattan-plan", van de minister van pp °g, Stimson, te horen. En dat dit h loze beloften waren, bleek toen hij zilverdraad nodig had voor een groot aaiHal enorme electromagneten, die djenst moesten doen bij de uranumver- "jning. Zilverdraad had Groves nodig. Niet maar zo'n beetje, maar een vijf tienhonderd kilometer zilverdraad. Want k0per het strategisch materiaal Was te schaars. Toen liet Stimson zien, Wat zijn woord waard was. Hij deed een greep in de schatkist en legde zilver op tafel. Niet minder dan 27.680.000 pond, met een waarde van 400 millioen goede Amerikaanse dollars. En er werd zilver draad van gemaakt, 1500 kilometer. Zo iets zegt ons iets, maar het was slechts een van de geringste moeilijk heden, waarvoor men bjj het „Man- hattanplan" kwam te staan. Kinder spel, vergeleken bij de andere. Drie jaren had men gewerkt, de twee daaraan voorafgaande was er gewikt en gewogen. Dat wikken en wegen was begonnen in October 1939, toen drie Europese er"igranten Albert Einstein en nog tv-'ee atoomgeleerden president ii-oosevelts aandacht gevestigd had- d?a op de mogelijkheden van de °°hikernsplitsing. dpp°°sevelt wikte niet lang, maar de -Lp?rtementen van oorlog en marine Zen p11 deskundigen tenminste ko- tiip. de weg van hen die geloven en zich Schpi aasten. Er was een schok de om van Pearl Harbor - voor nodig, toe„ zaak op gang te brengen. Maar Wat herinnert u zich van 16 Juli 1945? Bitter weinig, waarschijnlijk. Was het zonnig weer, of was het een regendag? Zelfs als men die dag juist op vacantie ging, zal men er nu geen heugenis meer aan hebben. Toch was het een bijzondere dag, een gedenkwaardige dag, want zijn ochtend aanschouw de de dageraad van het atoomtijdperk: het verblindend witte lichtschijnsel van de eerste atoombom, die op aarde ooit tot explosie was gebracht. De 16e Juli 1945 was de dag, waarop in een afgelegen hoek van het Amerikaanse vliegveld Alamogardo, op een 120 mijl afstand van Albuquer que in Nieuw-Mexico, om 5 u. 30 's ochtends, de eerste experimentele atoom bom tot ontploffing werd gebracht. Tweehonderd mijl ver had men de explosie gevoeld en op meer dan hon derd mijl afstand had men haar nog kunnen zien. De stalen toren was ver dwenen, hij was totaal verdampt. Slechts een grote, gloeiende krater vond men op de plaats waar hij gestaan had. En in de wijde omtrek was het zand door de geweldige hitte van de atoombom in eengesmolten tot een amorfe glasach tige massa. Allen zo besluit generaal Farrel zijn verhaal schenen te beseffen, dat zij aanwezig waren geweest bij de geboorte van een nieuwe eeuw de eeuw van de atoomenergie. wezig. Wij tastten in het onzekere, en wij wisten niet, wat er zou kunnen ge beuren. Men kan veilig zeggen, dat de meesten der aanwezigen hebben gebe den en zelfs vuriger gebeden dan ze eerder ooit gedaan hadden. Als het schot raak zou zijn, zou dat de rechtvaardi ging betekenen van verscheidene jaren intense inspanning van tienduizenden staatslieden, wetenschappelijke vorsers, ingenieurs, industriëlen, soldaten en zo vele anderen uit iedere laag van de maatschappij. En professor Oppenheimer, de man op wiens schouders de verantwoordelijk heid voor dit alles rustte? Steeds meer gespannen had hij de seconden afgeteld. Hij durfde nauwelijks ademhalen en hield zich vast aan een paal. Dromerig staar de hij voor zich uit, tot het woord „Nu!" uit de luidspreker klonk, de lichtschijn opflitste en het gerommel van de explo sie over de met aarde overdekte schuil plaats rolde. Toen ontspande zich zijn gelaat. Zijn assistent, dr. Kistiakowsky, omarmde hem onder luide vreugdekre ten en allen waren vol blijdschap en vol doening. Oorlogsgeheim Geen krant in de Verenigde Staten, noch daarbuiten, bracht een bericht over dit spookachtig gebeuren. Het was 's werelds best bewaarde oor logsgeheim. Maar op 6 Augustus daar- opvolgende, om 10 uur 43 des ochtends maakte president Truman in een so ber communiqué wereldkundig, dat een Amerikaans vliegtuig een atoom bom geworpen had op de Japanse ba sis Hirosjima. De As-mogendheden hadden niet al leen een militaire maar ook een weten schappelijke oorlog verloren. Hitler had de atoombom gemist. Op het randje. Want in 1942 al wisten de geallieerden, dat de Duitsers koortsachtig werkten aan het ontdek ken van een methode om de atoom- PROF. OPPENHEIMER energie te gebruiken voor oorlogs doeleinden. Dch hun fanatisme en hun rassenwaan hadden bijna alle grote atoomgeleerden verjaagd naar de Nieuwe Wereld. Met inspanning van alle krachten trachtten de geallieerde intelligence ser vice en de luchtmacht alles in Duits land op te sporen, wat gelijkenis ver toonde met de atoomfabrieken, die in de Ver. Staten opgericht werden. Dit leidde bijvoorbeeld tot de vernietiging, op 20 Februari 1944, van de voorraad zwaar water een van de belangrijke ingrediënten voor de bouw van 'n kern reactor van de Norsk Hydrofabrik in Noorwegen, die door de Duitsers naar hun land getransporteerd werd. Een stoutmoedig stuk sabotagewerk van Noorse en Britse parachutisten te za- men met de Noorse ondergrondse, dat de Nazi's van deze onontbeerlijke stof beroofde. De oorzaak van het falen der Duit sers? Een Amerikaans rapport, van de hand van een voormalige landgenoot, prof. Goudsmit van de universiteit van Michigan, spreekt van gemis aan vi sie bij de Duitse geleerden, van een te kort aan coördinatie, van het plaatsen van niet competente geleerden op ge wichtige posten en van gemis aan offi ciële steun voor het fundamentele zui ver wetenschappelijke onderzoek. En daarnaast ook van het effect der geal lieerde bombardementen. Mr. H. C. M. EDELMAN Achttien Nobelprijswinnaars die in Lindau congresseren hebben in een ver klaring de wereld gewaarschuwd dat de mensheid zal ophouden te bestaan in dien zij weigert de atoomoorlog te ver werpen als politiek middel. „Het volledig gebruik van alle be schikbare wapens zou de aarde zozeer met uitstralingen besmetten dat gehele naties er aan ten onder zullen gaan." zeggen zij o.m. „Wij ontkennen niet dat wellicht thans de vrede behouden blijft door vrees voor die dodelijke wapens. In weerwil daarvan echter geloven wij dat een regering zichzelf bedriegt door te denken dat vrees voor die wapens nog lange tijd een oorlog zal laten uitblij ven. Vrees en spanningen hebben vaak oorlogen tot gevolg gehad. Alle landen moeten besluiten zich te onthouden van het gebruik van atoomenergie als uiterste politieke mid del. Doen zij dat niet dan zullen zij ophouden te bestaan." Achttien Nederlandse jongens en meis jes, die van het jaar eindexamen H.B.S. of Gymnasium hebben gedaan vertrek ken einde Augustus naar Amerika om daar een jaar onderwijs te volgen aan een Amerikaanse middelbare school, de z.g. „high school". Aan hen werd een beurs verleend door de American Field Service international scholarships. De American Field Service, die in de eerste en tweede wereldoorlog als vrij willige ambulance-dienst voor geallieer de oorlogsgewonden heeft gewerkt wendt nu haar dienst aan voor vredes doeleinden en wel in het bijzonder voor het bevorderen van een goed begrip en vriendschap onder de volkeren der we reld. Daartoe brengt de A.F.S. elk jaar buitenlandse scholieren naar Amerikaan se scholen en bezorgt hun een gastvrij onderdak bij zorgvuldig geselecteerde Amerikaanse families, terwijl in de zo mermaanden Amerikaanse scholieren door haar bemiddeling zes weken bij een familie in het buitenland kunnen door brengen. Advertentie ready rubbed (los gewreven) is een zachte pijptabak, samenge steld uit de fijnste tabakssoorten, geïmporteerd uit de „beste tabaksgebieden ter wereld en gefabriceerd met de ervaring en vak kennis van meer dan twee eeuwen. Deze zachte-en geurige tabak wordt volledig gegarandeerd. DOUWE EGBERTS KONINKLIJKE TABAKSFABRIEK Joure (Fr.) Utrecht Advertentie Huidzuiverheid- Huidgezondheid Voeten en oksels fris door Purol-poeder Dia*?, Juni 1945 had bet „Manhattan- rier, al 1950 millioen dollars verslon- lat "och toen kon ook veertien dagen bojJ de eerste atoombom een proef- tot explosie gebracht worden. Verblindend schijnsel T je j^Nos Alamos, een afgelegen plek- \va, -de bergen van Nieuw Mexico, tr„| ue geheime werkplaats, het cen- hen punt in het web dat uitgespan- j" was tussen een aantal van de «est vooraanstaande atoomgeleerden t, mi htaire medewerkers. Professor siwr!,J°pPe"heimer, van de univer sal X T^A°,rnië' was de directeur Los Alamos laboratoria. he?Pvlfegveld, Smd men^l? t0ren' °P teerd. Een paar dlïll 0m gernon" Leslie Groves, nu mlW VOren waren Vannevar Bush en dr W^r1' dr' nant, twee van de hoofdpersoon va°n het project, gearriveerd en w?r"n ee tuige geweest van het voltooien van de" bom en het plaatsen er van op de tn ren. Om drie uur in de nacht van 15 op 16 Juli betrokken zjj de schuilplaat sen. Prof. Oppenheimer en generaal Farrel de dichtst bij gelegen, op 6 km afstand, Groves en Bush een observa tiepost op 10 km van de bom. „Minus 20 minuten"minus 15 minuten", zo brulden de luidsprekers, die de tijdsignalen van de controle ruimte uit doorgaven, boven het ge rommel van de donderslagen uit. „Minus vijftien seconden...." Nu ham, zo wist men, een robot-mechanis me de controle van de mens over. Be spanning steeg tot het uiterste. Op het tijdstip nul had de explosie Pteats. Het hele gebied, zo vertelde ge- "eraal Farrel, werd verlicht door een *®rblindend schijnsel, met een intensi ef van vele malen die van de middag lof1' Net was goudachtig, purper, vio- W Srauw, en blauw. Het bescheen elke jP' spleet en rand van de nabije berg- heil11 met een helderheid en schoon- tji'd die niet te beschrijven is, maar haen gezien moet hebben, om zich Lte kunnen voorstellen. ,j uertig seconden na de explosie volg- di aerst de drukgolf, die mensen en gr'gen buiten de schuilplaats tegen de Ijjjj 'd sloeg en daarna, bijna onmiddel lijk' "et lang aangehouden, afschuwe- deer) Seloei, dat aan de oordeelsdag dat denken en ons deed beseffen, no,,het God verzoeken was, om als V bouw. Het werd in 1937 geopend met een vorstelijke receptie, gegeven door de toenmalige president van de Bondsvergadering, de Aga Khan. De politiek van traditionele neutra liteit, die door Zwitserland wordt ge voerd, is nimmer in felle botsing ge komen met de aanwezigheid op zijn grondgebied van een lichaam als de Volkenbond. Maar dat komt ook alleen archist Lucheni. „Allen die geen vast maar, omdat de Bond na 1938 niet over- j ÖGroGD hebben moeten vernieticd wor- eenkomstig* hef Hftiiclvest neeff eneve, dat is aangewezen om de conferentie van de regeringsleiders <jen» zei Maar een dereeliike leuze werkt- Ware dit wel het geval geweest van de Verenigde Staten, de Sovjet-Unie, Groot-Brittannië en Frank- is in een stad als Genève geen lang rijk te herbergen, is door de Franse historicus Jules Michelet in de ven beschoren en het blééf de verbluf- gegaan, dan waren ernstige wruvin„en (Van een redacteur) Gvan de Verenigde Staten, de Sovjet-Unie, Groot-Brittannië en Frank- fs'in 'een s tad als" G en ve" geen *i a ng le- en zou rijk te herbergen, is door de Franse historicus Jules Michelet in de ven beschoren en het blééf de verblijf- gegaan, vorige eeuw eens de „grote school der naties" genoemd. Nadat de Volken- plaats van vorsten en revolutionnairen ™hdnnjk „Tt|ebleven. bond er tot mislukking kwam, is die uitdrukking bepaald minder gelukkig beTlda'. uhór do r geworden. Maar een internationale stad is Genève nog steeds en bij uitstek Eerste Wereidoorlog rondgezworven en „afm vlnTe^ilternattónMl'^taTver! Dat Calvijn er in de zestiende eeuw zijn theocratisch regime vestigde, had nog n;et zo iang geleden brachten ko- bonden blijft, is de ondertekening ge in dit verband waarschijnlijk minder rechtstreekse gevolgen dan dat Jean- ning Leopold II van België en zijn ge- weest in 1924* van het historische Pro- Jacques Rousseau er in 1761 zijn bestseller „Julie ou la Nouvelle Héloïse" zin enkele jaren in Genève door, even- tocol van Genève, een nieuwe indirecte publiceerde, een nogal tranenrijke en uiterst romantische geschiedenis, die als ex-koningin Marie-Jose van Italië, poging om de oorlog uit te bannen. Zou zich afspeelde in Vévey en in de buurt van het kasteel Chillon. Voor de gevoelige zielen van het Europa van de achttiende eeuw werkte Rousseau's beschrijving van ruige bergen en van het door de storm opgezweepte meer als een krachtige magneet en opeens verwierf de hele omgeving van het Meer van Genève een reputatie. Zware reiskoetsen, elegante postwagens en ranke rijtuigjes brachten naar deze streek de jonge vertegenwoordigers van Jje'T een van de talrijke voorlopers van de Engelse en de Franse aristocratie, met poederpruiken en al. Een bezoek de Volkenbond aan Genève en de andere plaatsen aan het Meer was een essentieel onderdeel geworden van de Europese reis, die een jongeman ter voltooiing van zijn educatie moest maken. En het Genève van Calvijn en Rousseau werd lang zamerhand ook de stad met de promenades en de quais en die bruisende waterkolom van wel honderd meter, de „jet d'eau". In 1820, drie jaar voordat de Ameri- dit uitbannen gelukken, dan moest een kaan Edward Church met zijn stoom- ander systeem worden gevonden om in boot „Guillaume Teil" de eerste plezier- het internationale vlak recht te krijgen, vaarten over het meer zou beginnen, Daartoe werd in het Protocol het ele- stichtte Jean-Jacques de Sellon in Ge- ment van de arbitrage opgenomen nève zijn „Gemeenschap voor de Vre- Men sprak nu van de Trias van Ge- j- nève: arbitrage, internationale veilig- Hef Rode Kruis Naar aanleiding van klachten van rei zigers heeft de directie van de N. S. in overleg met de personeelsraad het regle ment dienstvoorwaarden aangevuld met h7 henaling dat het de personeelsleden verboden is fooien aan te nemen Het verDoaeii gewoonte fooien was weliswaar gee^n g bieek aan te nemen maar de directie, d hun houding personeel waren cue oo lieten merken graag eea is nu reizigers te ontvangen. Hieraan is nu een einde gemaakt. Vrijdagmiddag vertrok mgr Hanssen, bisschop-coadjutor van Roermond, op doorreis vanuit Frankfort van de vlieg- naven Zurich (Zw) naar Brazilië, waar hij Nederland bij het 36ste Int. Eucha ristisch congres zal vertegenwoordigen, fn hetzelfde vliegtuig bevinden zich kar- r-hlt 1 Wendel, aartsbisschop van Mün- leider van de Duitse pelgrims en ?u Nöwenstein, president van het centrale comité der Duitse katholieken. «w Op aandringen van Henri Dunant, die het jaar tevoren zijn boek „Un sou venir de Solferino" had gepubliceerd, werd op 9 Februari 1863 in Genève het Internationale Rode Kruis gesticht. Weer een jaar later kwam de eerste Conventie van Genève tot stand, een diplomatieke overeenkomst, die de on dertekenende staten verplichtte zorg te dragen voor de zieken en gewonden van oorlogvoerende landen, ongeacht hun nationaliteit, en bovendien de medische staven en de hospitalen te ontzien. heid, ontwapening. Een kwaad voorte ken was het, dat het Protocol door al lerlei omstandigheden nergens is gera tificeerd, behalve in Tsjechoslowakije. Europa ging voor de tweede keer in een kwart eeuw zijn noodlot tegemoet. De twintigste zitting De twintigste zitting van de Vol kenbond in 1939 werd „sine die" ver daagd. Wilson's grote plan was de finitief ineengestort. Op 8 April 1946 werd de verdaagde zitting eerst weer hervat, maar alleen om haar ge sloten te verklaren. De 21e zitting be gon onmiddellijk daarna en op 18 April werd een resolutie aangenomen tot ontbinding van de Volkenbond. De 30ste Juli, de dag waarop de eer ste ronde van onze grote Zomer-foto- wedstrijd wordt afgesloten, nadert. Nog veertien dagen en de jury begint haar taak. De deelnemers moeten dus lang zamerhand hun plannen uitwerken. Ten gerieve van hen en van de velen, die daarom verzochten, herhalen wij nog eenmaal alle wedstrijdbepalingen. 1. De wedstrijd staat alleen open voor abonné's van ons blad. 2. De wedstrijd telt drie ronden. De eerste ronde loopt van Zaterdag 18 Juni tot en met Zaterdag 30 Juli. De tweede ronde van Zondag 1 Aug. tot en met Woensdag 31 Aug. en de derde ronde van Donderdag 1 September tot en met Vrijdag 30 September. Men kan aan alle ronden of slechts aan een of twee der ronden deelnemen. In alle gevallen maakt men kans op een prijs. 3. De opgave voor de eerste ronde luidt: Werken in eigen stad of dorp. Wij vragen dus, dat U een foto maakt van hoe er in Uw eigen plaats gewerkt wordt. Het voorbeeld dat wij hierbij af drukken zal U wel duidelijk maken, wat wij bedoelen. Denk er om het moet een foto van werk in Uw eigen plaats zijn en ze moet ten laatste op Zaterdag 30 Juli in ons bezit zijn. 4. De opgave voor de tweede ronde luidt: Vrij in eigen stad of dorp. Eigen lijk het tegengestelde van de eerste ron de dus. Nu niet een foto van werk, doch een van „vrij", van „vacantie" of „vrijetijdsbesteding" in Uw eiger. plaats. Deze foto moet uiterlijk 31 Augustus in ons bezit zijn. En nogmaals: denk er om het moet een foto met een beeld uit Uw eigen plaats zijn. s "v- ?ieti£ de i^e wezens de hand te slaan aan kochten die tot nu toe aan de tyegsachti£e voorbehouden waren ge- djck!^mat;e de tussenpozen tussen de ?eneri1®nT*cleiner werden zo vertelde Sipppn Farrel en de minuten over- diet ln secoiiden, nam de spanning ontzotiJ°?gen toe- Ben ieder kende de rem e moSelijkheden van wat di- ^are* gaan 8ebeuren. De geleerden binepn ®.yYan overtuigd, dat hun bereke- Zou m« moesten zijn en de bom dus te ierip>-„ °r°ffen. Maar toch was ieders geest een sterke twijfel aan- Op 1 Augustus van datzelfde jaar be gonnen onderhandelingen tussen de In Genève ook kwam het z.g. Ala- Zwitserse Confederatie en de nieuwe bama-geschil tussen Groot-Brittannië organisatie der Verenigde Naties, die en de Verenigde Staten tot een oplos- haar zetel in New York kreeg. Het Pa sing. De vijf internationale arbiters, C. lais des Nations werd bestemd tot Euro- H. F. Adams (V.S.), Sir A. Cockburn pees hoofdkwartier van de V.N. Het (Êngêland), graaf Sclopis (Italië), Internationaal Arbeidsbureau bleef Stampfli (Zwitserland) en graaf Itaju- evenals voorheen gevestigd in de on- ba (Brazilië) vergaderden van 15 tot middellijke nabijheid van het Palais des bpt 18 Juni 1872 zelfs in het Geneefse Nations, aan de overkant van de Rou- Pinevdnm van een riike OeneeUo il stadhuis en maakten op 14 September te Lausanne. In 1949 is in Genève een eigendom van een ryieeOeneefse in- beslissing bekend. diplomatieke conferentie gehouden over dus trie el, verblijft de president van de het voorjaar van 1919 moest wor- de bescherming van burgers in oorlogs- Verenigde Staten, Eisenhower, met dcn uitgemaakt, waar de zetel van de tijd en vier jaar later kwam in die stad Volkenbond zou komen. Verschillende het Europese centrum voor kernonder- plaatsen kwamen in aanmerking en zoek van de Unesco, werden met ijver gepropageerd (o.a. De Wereldraad van Kerken, de We- Brussel), maar tenslotte viel de keus reldgezondheidsorganisatie, de Inter- op Genève. parlementaire Unie en meer dan veer tig andere internationale organisaties Lord Robert Cecil noemde Zwitser- hebben zich in Genève gevestigd. En land met zijn traditionele neutrali- de jongste gebeurtenis van belang, die teit en Genève in het bijzonder het in de annalen der stad is opgetekend, „meest cosmopolitische oord ter we- is de conferentie over Korea en Indo- reld','. President Wilson meende, dat China, die vorig jaar van 26 April tot geen enkel land „zo'n onpartijdigheid 21 Juli is gehouden en die o.m. resul- heeft getoond als Zwitserland." Zijn teerde in de verdeling van Vietnam, oorspronkelijke gedachte, dat Zwit serland Genève beschikbaar zou stel len als een soort internationaal „Dis trict of Columbia" kon natuurlijk niet verwezenlijkt worden. In het „Maison de Saussure" zijn staf, gedurende de viermogendhe- denconferentie. Sinds l?80 is het de m°eite waard om in de Geneefse gastenboeken te speuren naar illustere of soms ook be ruchte namen. Madame de Stael zag zich gedwongen Parijs te verlaten en op weg naar het befaamde chateau de Coppet, waar zij op haar wijze de op positie tegen het Empire evendig hield, passeerde zij Geneve; keizerin José- nhine volgde haar voorbeeld, evenals later Mazzini, de Italiaanse aarts-re publikein en samenzweerder. Chateau briand Pellegrino Rossi, Byron, Dos- tojevsky. Goethe, Victor Hugo en Al MaÊIIÊÊk'- Dit is mr. Wilkinson, een Britse diplo maat, die optreedt als secretaris-gene raal voor de Conferentie van de Grote Vier te Genève. Mr. Wilkinson is de man, die derhalve de verantwoording draagt voor alle organisatorische rege lingen. Ook die voor de veiligheid. De Volkenbond werd eerst onderge bracht in het Hotel National aan de fred de Musset,' Balzac, Stendhal en Qua! Wilson, waar ook thans nog en- Tbéonhile Gautier kwamen naar Genève. kele internationale organisaties zijn ge- Comnonirtel verbleven er, zoals Gré- vestigd. De plenaire zittingen van de trv FoD Montmorency, dat zijn eigen- Bondsvergadering werden toen gehou- dom werd) en Liszt, die er Madame den in de Salle de la Reformation. In rl'Aeoult ontmoette, piano doceerde 1926 besloten de staten-leden evenwel, aat hl Conservatoire en George Sand dat architecten uit alle landen plannen aan. nat. Vj Cojnf Qapnc m mochten indienen voor een nieuw ge- bezig biald: Wagner en Samt-Saens en mocme^ djscussie wer<J dg later ook Jacques-Da c uiteindelijk toevertrouwd aan vijf archi- Vorsten en revolutionnairen be- tecten: Nénot en Lefèvre uit Parijs, waarden voor Genève een plaats in Broggi uit^ Rome^ Vago^uit Boedapest hun hart. Karei, hertog van Bruns- wijk, schonk zijn gehele vermogen Ter gelegenheid van de Conferentie der Grote Vier kunnen in Genève in het „Huis voor de pers" de poststuk, ken op een speciale wijzè worden gestempeld. aan de stad, waar hij in 1873 stierf en waar ook de Parijse „Commu nards" en Henri de Rochefort een toevlucht zochten. Niet altijd verliep deze co-existentie in Genève van tegenstrijdige elemen ten even vreedzaamin 1898 werd kei zerin Elisabeth van Oostenrijk op de Quai du Mont Blanc met een roestige vijl neergestoken door de Italiaanse an- en Flegenheimer uit Genève. Samen met een donatie door John D. Rockefeller van vier millioen Zwit serse francs was tenslotte een be drag van 28 millioen Zwitserse francs beschikbaar. Schilders, beeldhouwers, schrijnwerkers en tapijtwevers uit al le delen van de wereld droegen bij tot de pracht van het Palais des Nations, dat maar weinig kleiner is dan het paleis van Versailles. Philips verzorg de de verlichting van het immense ge- „La Pastorale", de villa, waar de Russische ministers Boelganin en Molotov zullen vertoeven gedurende de Geneefse conferentie. 5. De opgave voor de derde ronde luidt: „Probeer te blijven leven". Dat Hjkt moeilijker, doch het is nogal een voudig, dunkt ons. Ook in Uw plaats, zo hebben wij geredeneerd neemt het verkeer hand over hand toe. Met an dere woorden: het is moeilijk om in al die drukte het hoofd koel te houden. Het gevaar bedreigt U elk ogenblik. Maak daarvan nu een foto. Van dit enor me verkeer en de moeilijkheid om te midden daarvan „te blijven leven". En denk er om: het moet weer uit Uw eigen plaats en deze laatste foto (zie ook het voorbeeld) móet binnen zijn op Vrijdag 3 September. 6. Na ieder ronde kiest de jury de vijf beste foto's uit. Deze foto's en de namen der meikers worden gepubliceerd en wel resp. op Zaterdag 6 Augustus, op Zaterdag 10 September en Zaterdag 8 October. Tussen deze vijf wordt geen verschil gemaakt. Er is dus geen eerste, tweede of derde. 7. Voor de publicatie van zijn foto ontvangt de maker het normale hono rarium van een persfotograaf. 8. Na 8 October beschikt de jury over driemaal vijf bekroonde foto's. Uit deze vijftien foto's kiest de jury de vijf defi nitieve winnaars. Hun namen en hun fo to's worden andermaal gepubliceerd op Zaterdag 22 October. Dat wordt de eind uitslag. 9. Degene, die op 22 October de eer ste prijs verwerft, ontvangt 250: twee de prijs 200: derde prijs 150: vier de prijs f 100: vijfde prijs f 50. 10. De jury tvordt gevormd uit de redactie van ons blad. Door deelname legt men zich bij voorbaat bij haar beslissing neer. 11. Aan de in te zenden foto's worden geen absolute eisen gesteld ten aanzien van de grootte. De jury spreekt echter een voorkeur uit voor het formaat 18 x 24 cm, hoogglanzend. Ook foto's, ge maakt met gewone boxjes komen in aanmerking. En wij herinneren ons, dat, daarbij vorig jaar prijswinnaars wa ren. Afdrukken en ontwikkelen (evt. ver- I groten) behoeft niet door de inzender zelf te zijn geschied. Gaarne opgave van merk toestel, grootte diaphragma, merk film, lichtsterkte, uur en plaats van op name. Ook leeftijd en geslacht van in zender zijn van belang. Deze gegevens dienen op de achterzij de van de ingezonden foto's te worden vermeld. 12. De jury behoudt zich het recht voor bijzondere inzendingen extra prij zen toe te kennen. c 13. Bij inzending op enveloppe ver melden: „Foto-prijsvraag 1955". Inzen dingen richten aan de redactie van ons blad. 14. -Wanneer men daartoe de wens te kennen geeft en extra postzegels in sluit, zullen de ingezonden foto's na afloop van de gehele wedstrijd worden geretourneerd. Aan de slag. Op 30 Juli a.s. is d« eerste slag betwisten. (Van onze parlementaire redacteur) Voortaan moet het mogelijk zijn, zon der een aparte machtigingswet mili tairen van land- en luchtmacht naar de Overzeese Rijksdelen te zenden. De re gering heeft te dien einde een voorstel tot wijziging van de Grondwet bij de Staten Generaal ingediend. Zij wijst er op dat de bestaande grondwettelijke bepaling gebaseerd was op opvattingen die reden van bestaan hadden in een tijd, waarin de verdediging van de Over zeese Rijksdelen nog door een eigen krijgsmacht werd verzorgd. In de nieu we structuur van het Koninkrijk past dit niet meer. Hierin hebben zeemacht land- en luchtmacht alle drie een taak ten aanzien van de verdediging van het gehele Koninkrijk, dus met inbegrip van de Overzeese Rijksdelen. De af zonderlijke krijgsmacht van de Over zeese Rijksdelen is vervallen. Het Grondwetsartikel is bovendien verouderd door 't defensief bondgenoot schap van de landen van het Noord- Atlantisch Verdrag. Met verblijf van eenheden van de landmacht buiten de grenzen van het Koninkrijk werd voor- heen geen rekening gehouden. Verblijf buiten Nederland werd dan ook geen belemmering in de weg gelegd. Daar door doet zich thans de vreemde situatie voor dat de Grondwet verblijf buitens lands niet verbiedt maar uitzending van militairen naar de Overzeese Rijksdelen wel belemmeringen in de weg legt. Vandaar deze wijziging. Tenslotte is nog de naam krijgsmacht ingevoerd, welke in de plaats komt van zee- en landmacht. Dit laatste geschiedt om de luchtmacht, evenals in het bui tenland, een zelfstandige plaats naast land- en zeemacht te kunnen geven, waartoe reeds eerder was besloten.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1955 | | pagina 5