Te veel zittenblijvers in
de eerste klas van de
lagere school
L
Krasse grijsaard
trie <fe ttoorma«i
De Prooi vcui de "Rade Potó
m
G
met mei
Pil
Onderscheiding van
Nijmegen voor
Montgomery
arabeskë
VERSE KADETJE OM 8 UUR
's MORGENS IN DE "WINKEL
AT" b
0 PURPER
\HlSTöR,ISCm>
'S>.
POLitiek,
PSYCHO
LOGISCHE
[Term ENféosmwd,
Paratyphus in en
rond Giessendam
De Twentsche Bank
Plastic-kassen
voor de
tuinbouw
Veldmaarschalk begeeft zich onge
dwongen tussen het publiek
Waardering voor
het verzet
Rapport in „Het
Schoolbestuur"
25 niet kwaadaardige
gevallen
Strafverlichting voor
Sultan Hamid
BETALINGSVERKEER MET
BRAZILIË IN NIEUWE BANEN
Kapitein eni eerste
stuurman blijven op
slagzij makend schip
iv meer mesns driekwart kan
ZATERDAG 20 AUGUSTUS 1955
PAGINA 5
tr
DFNKjBN
s
DEVIEZENBERICHT
Uw financiële raadsman
Rest van de bemanning
werd gered
|fmmh* NEEM PER MAN
door W. H. VANEEMLANDT
*1
Augustus-September nummer van
['?*et Schoolbestuur", een maandelijkse
""gave van het Katholiek Centraal Bu-
ï®au voor Onderwijs en Opvoeding te
Pen Haag bevat een zeer belangwek
kend rapport van de heer C. Souren
Paed, en de heer B. M. Rijnders
J«-o. paed. De rapporteurs, beiden ver
boden aan het bureau, hebben een
•tudie gemaakt van de problematiek
(NADRUK VERBODEN)
verbonden aan de overgang van de
kleuterschool naar de eerste klas van
de lagere school. Het rapport, dat op
een geschikte tijd verschijnt in verband
met de Kleuterschoolwet, die minister
Cals op stapel heeft staan, en met de
drang naar vernieuwing, die zich in
onderwijskringen steeds sterker mani
festeert, heeft een basis gelegd voor
verdere uitdieping der problemen, wel
ker bestudering in ons land vergeleken
met de Duitssprekende landen en met
de Ver. Staten nog slechts een aarze
lend begin heeft gemaakt.
De rapporteurs hebben bij hun situ
atie-overzicht ruim gebruik gemaakt
van de statische gegevens van het cen
traal bureau voor de statistiek en van
door hen zelf samengestelde, respec
tievelijk afgeleide cijfers. Bovendien
schenken zij grote aandacht aan de
reeds bestaande pogingen tot vernieu
wingen. Het probleem, dat van alle
kanten wordt belicht, betreft vooral de
gevolgen van het niet schoolrijp zijn
van het jonge kind.
Statistieken tonen aan, dat ieder
jaar ongeveer 11 procent der kinderen
de eerste klas van de lagere school
moeten doubleren. Voor 75 procent
van deze zittenblijvers is dit te wijten
aan hun nieUschoolrijp zijn. Dat zitten
blijven niet het gevolg behoeft te zijn
van gebrek aan intelligentie bewast
een onderzoek naar 146 doubleerders.
Van hen waren er 34 met een intel-
ligentie-quotient beneden de 90, 88 met
een intelligentie quotient van 90 tot
en met 109 en 24 zelfs met een mtel-
ligentie-quotient boven de 110. Even-
eens grote aandacht wordt hesteed
aan de aanpassingsmoeilijkheden, die
zich bij de overgang van de speel-
school naar de leerschool voordoen.
De oplossing van het overgangsvraag-
stuk, aldus rapporteurs, dient als sleu
telprobleem van de vernieuwing van
het Nederlands onderwijs te worden
beschouwd. De vernieuwing zal naar
hun mening niet slagen, als het basis
onderwijs van de lagere school niet
voldoende aan de gestelde verwachtin
gen beantwoordt. Het basisonderwijs
kan niet gezond worden geacht, wan
neer reeds bij de aanvang er van ieder
jaar ongeveer een achtste van het to
taal aantal leerlingen mislukt, zoals
thans het geval is. Het rapport dringt
dan ook sterk aan op een geleide, syste
matische, wetenschappelijk verantwoor
de en gezamenlijke aanpak van het
vraagstuk met ruime financiële steun
van de overheid. Onmiddellijk dient
een begin te worden gemaakt met een
zo volledig mogelijke documentatie om
trent de aanwezige literatuur, de ver
richte onderzoekingen en experimenten,
de bestaande diagnostische en didac
tische hulpmiddelen en de huidige,
practische situatie in de kleuterschool
en in de aanvangsklassen van de la
gere school. Daarnaast geeft het rap
port tal van suggesties voor experimen
tele onderzoekingen.
7\ Taar de Moskouse bladen gis-
V teravond berichtten, brengt
-L op het moment de oudste
man uit de Sovjet-Unie, de 147-
jarige Mahmoed Aivazow, een be
zoek aan de grote landbouwten
toonstelling in de Russische hoofd
stad.
Aivazow, die uit Azerbeidsjan
komt, weigerde na het bezoek aan
de grote permanente tentoonstel
ling, om met de bus naar zijn ho
tel te gaan. „Ik houd van een fikse
wandeling", aldus de krasse grijs
aard, die volgens de bladen op zijn
boerderij in Azerbeidsjan nog steeds
groenten kweekt.
Reeds eerder hebben de Russi
sche bladen aandacht besteed aan
de uitzonderlijke hoge leeftijden,
die vele mensen in de Kaukasus be
reiken. Russische geleerden, die
onderzoekingen doen om het leven
van de mens te verlengen, gaan bij
hun vergelijkend wetenschappelijk
onderzoek vooral uit van de le
vensgewoonten en omstandigheden
van de Kaukasische bevolking.
In de gemeente Giessendam, het
buurdorp Hardinxveld en in mindere
mate te Sliedrecht zijn gevallen van
paratyphus geconstateerd. Het aantal
gevallen in de gemeente Giessendam
was Vrijdag ongeveer twaalf, het totale
aantal gevallen in de streek bedraagt
ongeveer 25. De ziekte heeft in het al
gemeen geen kwaadaardig karakter.
Bij kleine kinderen en bejaarden is ech
ter waakzaamheid geboden. Enige zie
ken zijn vervoerd naar omliggende
plaatsen, waar zij in barakken wor
den verpleegd. Slechts een enkele pa
tiënt is in een ziekenhuis opgenomen.
De inspectie van de volksgezondheid
stelt een uitgebreid onderzoek in naar
de oorzaak van de epidemie.
In overleg met de plaatselijke artsen
en de geneeskundige inspecteur van de
volksgezondheid heeft de burgemeester
van Giessendam de ingezetenen van zijn
gemeente een aantal richtlijnen doen
toekomen om uitbreiding van de epide
mie te voorkomen.
De Indonesische regering heeft van
daag de gevangenisstraf van Sultan Ha
mid van Pontianak verkort rtiet twee
maal drie maanden ter gelegenheid van
het tienjarig bestaan van de republiek
Indonesië. Hij zal nu over ongeveer vier
jaar vrijkomen. Vijf jaar geleden ging
Sultan Hamid voor tien jaar de gevan
genis in nadat hij schuldig was bevon
den aan samenzwering tegen de staat.
Advertentie
Het nieuwe betalingsaccoord met Brazilië
wordt op 22 Augustus a.s. van kracht. Ons
dat begin volgende week verschijnt, verschaft
U hierover alle inlichtingen. Deze publicatie
«enden wij U gaarne toe. U kunt haar
ook bij onze kantoren gratis verkrijgen.
Het bakkersbedrijf is tot een nieu
we regeling gekomen voor de verkoop
van het befaamde „verse kadetje" in
de zomermaanden, waarbij enerzijds te
gemoet wordt gekomen aan de verlan
gens van het publiek en van de andere
kant het verbod voor nachtarbeid on
aangetast blijft.
De oude regeling hield in, dat de
Arbeidsinspectie aan de bakkers in een
bepaalde plaats vergunning kon verle
nen om z.g. kleinbrood vroeger dan 10
nur in de winkel te verkopen. In de
P™<*lik werd deze vergunning echter
n,TJYel niet verleend; slechts in enkele
LJ;„ïsen, die men als toeristencentra
Sf°cWl!e, zoals bijvoorbeeld Zand-
kcheveningen en Valkenburg,
fpit m°Belijkheid inderdaad een
7eer v?n andere plaatsen, even-
ken bleef°^,ristencentrum aan te nier-
10 ^ur gebonden330 de verkooptijd ,van
Deze kwestie heeft jarenlang onder-
de toestemming om kleinbrlodVan 8
uur af m de winkel te verkopen overal
verleend zal worden, waar werkgevers
en werknemers het hierover eenf zfjn
Het vroeger verkopen van broodjes iri
de winkel brengt Seen verandering in
de arbeidstpd mee, doch deze aangele
genheid moet als iedere arbeidskwes-
tie eerst het georganiseerd overleg tus
sen werkgevers en werknemers passe
ren Het Directoraat-Generaal van de
Arbeid heeft aan deze nieuwe regeling
zijn fiat gegeven.
Zij houdt dus in, dat het begrip „toe
ristencentrum" practisch is losgela
ten. In iedere gemeente kunnen de bak
kers van 8 uur af kleinbrood in de
winkel verkopen (niet aan huis bezor
gen). De practijk heeft uitgewezen, dat
aan deze faciliteit in vele plaatsen be
hoefte bestaat. Voor hotels bestond
reeds een bijzondere regeling; straks
kunnen echter ook personen en groepen,
die op vacantiereisjes e.d. gaan, vers
brood meenemen.
Dit seizoen zal men van de nieuwe
regeling nog wel niet veel bemerken,
doch volgende zomer zal zij vermoede
lijk in verscheidene gemeenten gaan
aarzeling tegenover te staan, doch vele
zelfstandige bakkers zijn voor de ser
vice van vroege verkoop van het verse
kadetje wel geporteerd,
veel filialen schijnen er nog met enige
Advertentie
Niet krabben. De heldervlof-1-
bare D.D.D. kalmeert de jeuk
1TTTV pare U.D.O. kalmeert de je
I I I I IV 1?.®°?,®!® «econden, doodt de
ziektekiemen en geneest
tot diep in de huidporiën.
GENEESMIDDEL TEGEN
huidaandoeningen t
VLOEISTOF BALSEM
57. Van alle gevangenen heeft er maar één zijn handen vrij: de man op
het offerblok. En dat is uitgerekend Svein Langtand, de gevaarlijkste van
allemaal. Het was deze gedachte, die Eric, met alle kracht, die in hem is,
de helm op de offerplaats deed toeslingeren. Hij weet zelf eigenlijk niet
wat er uit voort zal komen, maar Svein stelt hem niet teleur! Bijna
op hetzelfde moment, dat de zware bronzen helm de ene beulsknecht
tegen de slaap treft, schiet Svein's arm als een stalen veer omhoog. „Hier
heb je iets om te onthouden", buldert de Sakser, terwijl hij de zwart-
gemantelde aan zijn andere zijde een dreunende slap op de schedel geeft.
„Ik schud jullie allemaal uit je zwarte hemd". Met een verheugd geloei
schopt hij de anderen van zich af, grijpt bliksemsnel één der zware toort
sen, duikt met verbluffende lenigheid onder een paar naar hem geworpen
speren door, en zwiept de spetterende walmende flambouw met een mach
tige zwaai in het rond. Beduusd waggelen de krijgers achteruit voor de
zengende vuurgloed. „Dit wordt een ouderwets, goed gevecht, dat beloof
ik jullie", schreeuwt Svein brullend van het lachen. Met een fikse sprong
belandt hij op de grond, waar hij met een tevreden gegrom zijn geliefde
helm op zet. Inmiddels hebben de Fir Iboth zich hersteld van hun eerste
schrik. En razend van woede stormt een groot aantal krijgers de heuvel
op, om met dit brutale slachtoffer af te rekenen. Haastig grijpt Svein
het offermes.... om het echter even later weer te laten vallen. Een wilde
grijns komt op zijn verweerde kop. „Opzij jullie!" schreeuwt hij de ademloos
toekijkende gevangenen toe. Dan springt hij vooruit en geeft een ruk
can de kolossale offersteen. Allen begrijpen wat Svein van plan is. Maar
niemand houdt er een moment rekening mee. dat het de reus zal lukken,
ae steen van zijn plaits te krijgen. De krijgers houden zelfs hun pas
r.iet in. Niet, voor het te laat is, want dan zien zij het onmogelijke gebeuren.
De offersteen wijkt, kantelt en wentelt bonkend de helling af, de van ont
zetting gillende krijgers tegemoet....
ZEEP
aat plastic het glas in de tuinbouw
vervangen? Reeds kan men op
diverse jaarbeurzen in binnen-
en buitenland demonstraties met lichte
kassen met plastic in plaats van glas
gadeslaan, maar men is nog niet veel
verder dan het experimentele stadium.
Rij kstuinbouwconsulenten verdiepen
zich in het vraagstuk. De initiatiefnemer,
de heer Groenveld uit Westzaan, van
Groenveld's Eerste Nederlandse Agrari
sche Plastichandel, reist binnen- en bui
tenland af om te confereren met profes
soren en om op proefboerderijen de eer
ste resultaten te zien. Men brengt de
plastic-kassen nog niet in de handel,
omdat men over verschillende onder
delen nog in het onzekere verkeert. Maar
de experimenten duren voort, de weten
schap helpt en stimuleert.
Toepassing van plastic inplaats van
glas zou een enorme besparing beteke
nen. Nederland heeft millioenen vier
kante meters glas in gebruik voor de
tuinbouw. Glas is breekbaar en zwaar.
Vooral bij toepassing van platglas zou
plastic goede kansen maken. Het is
licht en kan in dunne lijsten worden ge
vat. De vervoerbare kassen van glas zijn
practisch, maar duur. Een verplaatsbaar
kasje van plastic is gemakkelijk weg
te trekken. De soms grote hagelschade
zou niet meer voorkomen. Van balda
dige jeugd zou men geen hinder meer
hebben. Men heeft echter een grote
moeilijkheid te overwinnen. Op plastic
blijven de druppeltjes gecondenseerd
water namelijk hangen. Zij hebben een
nadelige invloed op de doorlaatbaar
heid van het licht. Ook de vervuiling
bij plastic is belangrijk groter dan bij
glas. Onder de vuile en gedeeltelijk met
condenswater bezette plasticramen blijft
de temperatuur lager dan onder glas.
Dit is een groot bezwaar, daar het er
juist om gaat elk zonnestraaltje te be
nutten om zo vroeg mogelijk groente
te kweken.
Met de gebruikmaking van plastic
voor het inkuilen van gras en voeder
bieten is reeds veel succes geboekt. In-
plaats van het afdekken van dit winter-
voer voor het vee met een dikke laag
zand, maakt men gebruik van een plas
tic zeil, waarop een laag water van mi
nimaal 30 cm wordt gepompt. Het be
langrijkste voordeel is, dat de voedings
bestanddelen beter worden bewaard. De
plasticzeilen worden al veel gebruikt.
Rijkslandbouwconsulenten zijn vol lof
over dit kuilsysteem.
Reddingsboten van hef Zweedse pas
sagiersschip „Kungsholm" hebben negen
en twintig opvarenden gered van het
Britse schip „Argobeam", dat ernstig
gehavend is tengevolge van brand op
de Noordelijke Atlantische Oceaan.
Maar de kapitein en de eerste stuur
man van het slagzij makende Britse
vaartuig weigeren het te verlaten. Zo
als eertijds kapitein Carlsen geeft nu
kapitein George Watson er de voorkeur
aan op zijn gehavende vaartuig te
blijven.
Alle een en dertig bemanningsleden
van de „Argobeam" hebben de ramp,
op wonderbaarlijke wijze overleefd,
maar de negen en twintig, die schip
achterlieten, moesten, van del achter
steven in de onstuimigfe zee springen
en zich verlaten op tijdige hulp van
(UP)
de boten der „Kungsholm"
Advertentie
111 1 I 1 1 1
O-
r
Publicatie Nederlands Zuivelbureau, 's Gravenhage
In het slikken van pil
len afgezien van de
bittere dan ben ik nooit
iets geweest. Ik houd niet
van pillen; pillen zeggen
me niets. En daar heb je
nou ineens die radio-ac
tieve pil; wat moet ik
daar nu ineens weer mee
aan? In elk geval zal ik
er nooit een consumeren. Nooit. Want
wat lees ik? „Bij het opsporen van
kwalen door middel van de radio-ac
tieve pil zullen de artsen over zeer
gevoelige instrumenten moeten be
schikken voor het vaststellen van de
mate van uitstraling die bij de pa
tiënt plaats vindt, opdat ongelukken
worden voorkomen." Welnu, ik wan
trouw in dit opzicht alle instrumen
ten; en speciaal de zeer gevoelige.
Er hoeft maar ergens een schroefje
los te zitten of een haakje niet te slui
ten en het is gebeurd. Daar sta je in
eens radio-fictief te stralen tot de
dood er op volgt. Nee, voor mij be
slist geen radio-actieve pil. Ik wil
weten waar ik aan toe ben. En als ik
tóch moet sterven, dan liever aan de
kwaal dan aan het geneesmiddel.
Bovendien heb ik iets tegen radio
activiteit in het algemeen. Mijn buren
zijn er door bezeten.
„Als wij van Nijmegen nit niet naar
het Oosten, naar Duitsland waren ge
gaan, maar eerst getracht hadden, het
Westen van Nederland te bevrijden, had
dat grote verwoestingen teweeg ge
bracht. De historie zal uiteindelijk be-
Veldmaarschhlk Bernard Montgomery is Vrijdag voor een bezoek aan Nijmegen
per Rijnboot aan de Lage Loswal aan de Waalhaven gearriveerd. Hij maakte
vervolgens in gezelschap van burgemeester Ch. Hustinx een rijtoer naar het
stadhuis van de stad, die op het ogenblik haar 1850-jang bestaan viert. Op het
stadhuis bood de burgemeester aan de beroemde bezoeker de eremedaille van de
stad Nijmegen aan.
59
„Dat was toen we ons na het Kerstdiner bij u
thuis naar de trein moesten haasten om die twee
mensen in Lugano op te halenDe Versigny
heetten zij. Ze kregen elk zeven jaar
„En herinner je je nog, dat hun handlanger, de
man die hen bij ons aanbracht, er met de poet van
door ging en nooit werd gevonden?"
„JaHoe heette die vent ook weerTiger
TiranTigran Mikailian!" Staring keek zijn chef
triomfantelijk aan; dat oude geheugen liet hem god
dank nog niet in de steek.
Van Houthem haalde zijn portefeuille uit de zak en
nam daaruit een foto, die hij Staring voorhield. Het
was een ongeretoucheerde afdruk van hetzelfde por
tret, dat de brigadier twee dagen lang met uitda
gende ogen had aangestaard, terwijl hij de archief
iaden doorzocht.
„Tigran Mikailianzei de commissaris effen.
Enige ogenblikken zat Staring volkomen onbe weeg-
i wToen fluisterde hij met overtuiging, bijna
plechtig, de vier woorden, die ook zijn chef die mid
dag na het lezen van Suthers' rapport niet had kun
nen weerhouden.
„Hoe kan het bestaan!" Peinzend voegde hij er bij:
„Geen wonder, dat ze hem hebben afgemaakt."
„Tut, tut...... Nu loop je mij te hard van stapel.
Ik heb dadelqk dat oude dossier laten lichten. De
gebroeders de Versigny kregen zeven jaar, zoals je
zei. In Februari 1942 werd hun straftijd verminderd.
In de stukken vond ik een rapportje, dat de direc
teur van hun gevangenis ons na de bevrijding zond.
aHij heeft die mannen ze hadden zich voorbeeldig
werken. De grote broodfabrieken met i tijdens hun opsluiting gedragen over de grens ge
holpen. Ze hadden hem gezegd, dat ze terug wilden
naar Lugano. Onmiddellijk vroeg ik een ijlgesprek
aan met de politie daar en ik kreeg waarachtig on
ze oude vriend Büchli aan de telefoon, die intussen
ook al commissaris is geworden. Hij vertelde, dat
de broeders sedert Maart 1942 in hun oude huis za
ten, op de Piazza Santa Marina en dat zij hun leven
hadden gebeterd. Ik vroeg hem te onderzoeken of zq
op 14 Juni thuis waren'en mij zo gauw mogelijk te
rug te bellen. Zijn antwoord kwam door, vlak voor
ik naar huis ging. De jongste de Versigny, Eugène,
werkt tegenwoordig als ingenieur bij een fabriek en
de directeur daarvan heeft verklaard, dat hij op de
14e de hele dag dienst heeft gedaan. De oudste is al
een week of vier bedlegerig. Büchli heeft een be
trouwbare doktersverklaring, dat hij deze maand
niet in staat is geweest op zijn benen te staan...",
hij heeft een nierziekte. Neen, die lui uit Lugano heb
ben Mikailian-Ferouch niet de das om gedaan^
„Hoe hebt u Ferouch met Mikailian geïdentifi-
feerd?"
„Tjadat is zó'n wonder, dat ik er speciaal
Simms over heb opgebeld. Hij verbond me door met
de sergeant, die bij Harper's Bank het onderzoek
deed naar Mustafa. Je moet weten dat die detec
tive in zijn rapport, waarin hij ons Mustafa s signa
lement gaf, er ook helemaal onnodig een be
schrijving bijvoegde van de directeur van Harper's
in San Francisco, een zekere Mikailian. Ik vroeg
hem hoe hij in 's hemelsnaam op die gedachte was
gekomen. Nu dan, het was dan door zo'n toevallig
heid, zonder welk ons beroep nu eenmaal niet schijnt
te kunnen bestaan. De agent van Harper's in Lon
den had die sergeant op de tenen getrapt, door
hem bij het eerste onderhoud nogal onbeleefd te be
handelen. Dat nam hij niet. Bij zijn tweede bezoek
toen ik er een officiële kwestie van had ge
maakt ging Suthers van het standpunt uit, dat hij
een getuige in een moordzaak hoorde. Hij heeft die
agent zitten opsarren met een zo lang mogelijk ge
rekt verhoor. Toen hij niets meer wist, maar het
jammer vond er een eind aan te maken, hield hij
hem nog wat bezig met vragen over Mikailian,
wiens naam hij op een briefhoofd van Harper's had
zien staan. Hij nam een signalement op, dat de
identificatie van Ferouch tot een uitgemaakte zaak
voor mij deed wordenInderdaad, zoals je zegt:
hoe bestaat het!"
„Als u klaar bent, meneer Van Houthem, heb ik
ook nog een kleinigheid." Staring deed een greep in
zijn tas en haalde de archiefkaart van Jacob Ketel
te voorschijn. Hjj hield zijn chef de daarop geplakte
politie-opnamen van de Baron voor en zei even so
ber, als daarstraks de commissaris:
„De pseudo-Ferouch."
„Goed werk, Willem. Nu kunnen we morgen ten
minste aan de slag!"
Na enkele dagen begonnen de berichten uit het bui
tenland op het hoofdbureau in Amsterdam binnen
te komen.
San Francisco liet weten, dat Mikailian zich in
Europa moest bevinden, adres onbekend. Correspon
dentie van Harper's Bank werd naar het filiaal in
Parijs gezonden, waar deze op bepaalde tijdstippen,
door de uitstedige directeur in ontvangst werd ge
nomen. Mikailian was ongehuwd, had geen intieme
vrienden in zijn woonplaats. Men kon alleen zakelijke
informaties over hem geven en die waren uit een
subjectieve bron afkomstigHarper's hoofdkan
toor. Hij was president van de bank, commissaris
van enige exportondernemingen en deed althans
dit was de mening van de Bank nog andere eigen
zaken buiten de Verenigde Staten. De politie veron
derstelde, dat het gezien de geheimzinnigheid, die
werd betracht wel niet veel goeds zou zijn, maar
had geen enkel bewq's. Harper's kon of wilde op dit
punt geen duidelijke inlichtingen geven. Over de
langdurige perioden van afwezigheid van de presi
dent maakte men zich niet ongerust. Hij was mans
genoeg op zichzelf te passen en zijn tegenwoordig
heid was niet urgent. Mikailian was in 1946 in de
Staten genaturaliseerd, maar volgens zijn papieren
op 7 Augustus 1892 in Trebizonde geboren. De re
cherche in San Francisco stelde grote prijs op de
ontvangst van foto's en een volledig stel vingeraf
drukken van de vermoorde en van een vertaling van
het proces-verbaal, wanneer de zaak rond was.
(Wordt vervolgd)
oordelen of onze opvatting juist is ge
weest." Met deze woorden heeft veld
maarschalk Montgomery Vrijdagmiddag
in Nijmegen een verklaring gegeven
van de beweegredenen, die er toe heb
ben geleid, dat het Westen nog eerst een
hongerwinter moest doormaken, terwijl
het Zuiden van het land reeds maanden
bevrijd was.
Montgomery bezocht Vrijdag Nijmegen
tijdens een driedaags bezoek aan Neder
land. In een plechtige zitting van de
Nijmeegse raad werd de veldmaarschalk
onderscheiden met „the Freedom of the
City of Nijmegen", als blijk van erken
telijkheid en bewondering van de Nij
meegse Devolkmg voor zijn verdien
sten als oorlogsleider en voor zijn aan
deel in de bevrijding van Nijmegen in
het bijzonder.
Om goed drie uur arriveerde de veld
maarschalk met zijn staf per boot aan
de Nijmeegse kade. Daar waren ter be
groeting aanwezig burgemeester mr. Ch.
M. J. H. Hustinx, de commissaris der
Koningin in Gelderland, jhr. dr. C. G.
C. Quarles van Ufford en de Britse am
bassadeur in ons land, Sir Paul Mason.
Het gezelschap begaf zich rechtstreeks
naar het stadhuis, waar de Nijmeegse
raad, in bijzondere zitting bijeen, de
speciale onderscheiding aan de veld
maarschalk verleende.
In zijn dankwoord merkte Montgome
ry op, dat de weg van El Alamein, via
Sicilië en Normandië naar Nijmegen een
lange is geweest. Hij zei er zich bewust
van te zijn, dat bevrijd worden een
moeilijke tijd voor de burger betekent,
want „waar wij langs trokken hebben
wij een spoor van verwoestingen moe
ten achterlaten".
„Die verwoestingen", aldus Mont
gomery, „hebben ons er van weerhou
den dit land in één slag te bevrij
den. Het is de reden w-aarom wij
Oostwaarts inplaats van Westwaarts
zijn gegaan." Met bijzondere waarde
ring sprak de Britse veldmaarschalk
over de verzetsbeweging. „Boven de
grond was het in vergelijking nog be
trekkelijk gemakkelijk, maar de man
nen en vrouwen die ondergronds heb-
gen gevochten, hebben het moeilijkste
deel van de oorlog gestreden. Toen wij
eenmaal in Duitsland waren en de
steun van de ondergrondse moesten
missen, hebben wij pas de volle bete
kenis van de verzetsbeweging erva
ren".
Zijn opmerking, dat hij meer in men
sen en kinderen geïnteresseerd is dan
in plaatsen en steden, maakte Montgo
mery waar toen er even later in
de Schepenhal van het Nijmeegse raad
huis een officiële ontvangst was. In
plaats van een verfrissing te nemen,
maakte Montgomery de wens kenbaar
om even naar buiten te gaan om het
geduld van de wachtende mensen niet
te lang op de proef te stellen. De veld
maarschalk daalde de trappen van het
bordes af en begaf zich de straat op
om langs de juichende rijen mensen te
wandelen en hier en daar een hand te
drukken. Amateurfotografen kregen de
kans van hun leven, want geduldig po
seerde Montgomery herhaaldelijk voor
boxcamera's. Ook later bij verschillen
de bezoeken in de stad begaf Montgo
mery zich ongedwongen tussen het pu
bliek om te poseren voor de beroeps-
en amateurfotografen.
Na een intiem diner bij candlelight
in de Trêveszaal van het Nijmeegs*
stadhuis begaf de hoge gast zich in d*
avonduren naar het Groene Balcon aa*
de rivierzijde. Aan de overzijde van he|
water ontstak de achttienhonderdvijftig,
jarige Keizerstad het grootste vuurwerli
uit haar geschiedenis. Duizenden en dui«
zenden omzoomden de rivierzijde tij
dens dit pyrotechnisch festijn en mej
een ovationeel gejuich werd een spe*
ciaal stuk begroet ter ere van Monl»
gomery.
