Begin met de armsten.
dan ontbreekt nooit
iemand iets
Veiligste dag
van het jaar
Gr/c de TVóormcm,
Over drie jaar geen
Nederlanders meer
in Indonesië
Katholieke werkgevers
critiseren agrariërs
KAB maakt plannen
voor de toekomst
i Het raadsel vanTvaimMor^
Abbé Pierre in Oosterbeek
Als men in Afrika de mensen huizen
had gegevenvloeide er nu geen bloed
Lagere benzineprijs
in Indonesië
Voert landbouw „apartheidspolitiek"?
Bij het zwemmen
verdronken
INTERNATIONALE KAJOTTERS
DAG TE TILBURG
long K.A.J. in het
openbaar
ARABESKE
IN PERPER
P
MAANDAG 29 AUGUSTUS 1955
PAGINA r
Benoemingen bisdom
Haarlem
Verdwenen oude dame in
ziekenhuis te Parijs
Vrouw uit gevangenis te
Alkmaar ontvlucht?
Symbolisch geschenk bij
verjaardag van
Prinses Wilhelmina
Oostenrijkse artsen
houden weer spreekuur
Rechten van de vrouw
voor de radio
(Q
Amerikaan®Japanse
besprekingen
Onder meer over vrijlating
van oorlogsmisdadigers
Brand in Amerikaanse
olieraffinaderij.
Twee doden en honderd
millioen dollar schade
K.N.A.F. viert eerste lustrum
Herdenkingsrede
in mineur
LIKDOORNS WONDEROLIE
Nederlands meisje in
Frankrijk omgekomen
Examens
Studiedagen te Voorhout
door W.H. VANEEMLANDT
Woningen te klein
■<yrj
Abbé Pierre tijdens zijn rede op het ILCOP-congres, dat in de afgelopen dagen
te Oosterbeek werd gehouden.
,,De armsten der wereld zijn de mees- I men deze hiërarchie in acht, dan zijn
ters van vrede en oorlog", dat was de
eerste stelling en tevens heel de ten
dens van de toespraak, die de zeer eer
waarde heer H. A. Grouès-Pierre uit
Parijs, beter bekend als Abbé Pierre,
Zaterdagavond te Oosterbeek in het
conferentieoord St. Piersberg hield.
Abbé Pierre had zijn voddenrapers
te Emmaüs voor twee dagen alleen ge
laten en was in zijn zwarte battledress-
toog, waar boven de linkerborstzak een
respectabel aantal insignes van mili
taire onderscheidingen prijkte, naar
Oosterbeek getogen, om het jaarlijks
congres van de Ilcop, (International
liaison committe of organisations of
peace) waarvan hij een van de vijf
Vicevoorzitters is, bij te wonen.
Ilcop is een organisatie, welke tot
stand gekomen is in 1949 in Genève,
toen daar een groot aantal vertegen
woordigers van nationale en internatio
nale vredesbewegingen en organisaties
bijeen waren gekomen om te bespre
ken in hoeverre de constructieve ar
beid voor de wereldvrede zou kunnen
worden gecoördineerd. Ilcop is dus een
superorganisatie, waarbij op het ogen
blik een acht-tal nationale vredesbewe
gingen en verscheidene internationale
organisaties zijn aangesloten. Pax Ro-
mana, de internationale beweging van
katholieke intellectuelen, is ook onlangs
als lid tot de Ilcop toegetreden. Deze
organisatie heeft nauwe contacten met
de Unesco en een vast vertegenwoordL
ger in het hoofdkwartier van de Ver
enigde Naties in New York. r
Slechts de communistische vredesbe
wegingen van achter het ijzeren gor
dijn wenst de ILCOP van haar lid
maatschap uit te sluiten. Ze distanti
eert zich daarvan uitdrukkelijk, omdat
aan de leiders van deze organisatie
talloze malen duidelijk gebleken is, dat
mirabile dictu zelfs het begrip
„wereldvrede" in de publieke opinie
besmet is door communistische propa
ganda.
Van levensbeschouwelijk standpunt
was het in Oosterbeek, op het congres
van de Ilcop, een bonte mengeling; ve
le protestantse secten, Quakers, metho
disten, vertegenwoordigers van het Hu
manistisch verbond en enkele katho
lieken.
Het onderwerp van de rede, die Abbé
Pierre Zaterdagavond te Oosterbeek
heeft gehouden op het congres van de
Ilcop, stond in het congresprogramma
niet aangeduid. Zelfs achteraf is zulks
niet eenvoudig, omdat deze Franse
priester denkt en eekt in categorieën,
die vreemd zijn aan de abstracte me
thoden van een wetenschappelijk con
gres. Hij maakte zich tot profeet van
de armen in de letterlijke zin van dat
woord: iemand, die spreekt voor hen;
want de macht van het leed ontneemt
aan deze mensen de mogelijkheid zich
uit te drukken. Hij schilderde hun toe
stand uit eigen ervaring in de felste
bewoordingen. De kennis hiervan
dringt wel door tot de anderen, maar
dat is een kennis van rapporten en sta
tistieken, die via het oneindig aanta
rolletjes in het mechanisme van de
hedendaagse maatschappij belandt bij
hen, die de toestand van Ce armen en
onderontwikkelden hebben te beharti
gen; maar dan is die kennis ontdaan
van al de tragiek, die haar moest aan
kleven.
De machtigen een categorie waar
toe abbé Pierre zich steeds maar richtte
- die in de oorlog van de wapenen
het voor het zeggen hebben, ontbreekt
het aan die bewogenheid met h£t lot
van de verschoppelingen volstrekt, want
de hunnen bevinden zich doorgaans in
veilige geborgenheid. Maar niet tegen
c oorlog wilde -bbé Pierre op de eer
ste plaats waarschuwen. Het gevaar
daartoe is naar zijn -lening voorbij.
In plaats daarvan vroeg hij aandacht
voor de strijd om de onderontwikkelde
gebieden. Ook hier stelde hy tegenover
de constructies, van de experts in de
Internationale organisaties met hun
fabelachtig hoge salarissen het eenvou
dig én daadwerkeiyk ingrijpen daar,
v aar de hoogste nood heerst. Neemt
Z. H. Exc. de Bisschop van Haarlem
heeft benoemd tot: kapelaan te Wasse
naar (de Goede Herder) en tevens tot
moderator en godsdienstleraar van 't St.
Adelberts-college te Wassenaar, de wel-
eerw. heer N. P. Landsman; tot kapelaan
te Sassenheim J. P. M. v. d. Does; te
Middelburg Th. J. Kempers (Neom.); te
's-Gravenhage (O. L. Vrouw v. Goede
Raad» J. S. Steenman; te Zandvoort L.
Cornelis; te Alkemade J. C. v. Roode
(Neom.); te Amsterdam fH. Ger. Majel-
la) J. P.'H. Koomen; te Vlaardingen (H.
Joan, de Dooper) S. C. Th. de Vette; te
Spierdijk J. C. van Klink (Neom.).
alle conflicten omtrent voorrang uit de
wereld.
Begin met de armsten, dan ont
breekt nooit iemand iets. Abbé Pier
re liet daarbij zijn blik gaan over
heel de wereld; in alle delen wees
hij de plaatsen aan waar men dit
verwaarloosd had. Als men in Noord-
Afrika de bevolking behoorlijke
huizen gegeven had in plaats van
benzineblikken, zou er thans niet
zoveel bloed vlceien.
Abbé Pierre sprak de taal der een-
voudigen, toen hy wees op die onver
klaarbare tegenstellingen: Men schrikt
er niet voor terug, om in de oorlog
gratis moordwerktuigen, die millioe-
nen kosten, op de mensen af te sturen,
maar als aan de armen en aan de onder
ontwikkelde gebieden te hulp moet
worden gekomen, rijzen duizenden
moeilijkheden; met het oog op een
eventueel dreiger.de oorlog geven alle
jongemannen twee of drie van de
mooiste jaren van hun jeugd prijs.
Waarom is er haast niemand te vinden,
om vrijwillig één jaar weg te schenken
om een actue- bestaande nood te leni
gen? Ontzaglijke krachten slaat deze
onbaatzuchtige offergezindheid los. Dat
v i de eigen ervaring van de abbé in
zijn werk voor de daklozen van Pa-
rys. Hy waarschuwde wel voor een
stupiede interpretatie van dit werk als
zou in Parijs alléén een noodtoestand
bestaan; er zijn plaatsen ter wereld,
waar de nood minstens even groot, zo
niet groter is.
Het laatste woord in deze zaken,
dat hij steeds met een verontschuldi
gend gebaar naar voren bracht, was:
men moet de dwaasheid van de liefde
weten te stellen tegenover de dwaas
heid waarin het leed de ellendigen ge
stort heeft. Zou het verontschuldigend
gebaar van de Parijse abbé tegenover
d- mensen, waartoe hij zich richtte,
gerechtvaardigd zijn?
Mevrouw Catherine Dupuy geboren
Hahn uit Amsterdam, die sinds enige
tyd spoorloos was, is teruggevonden in
een ziekenhuis te Parijs. De doktoren
deelden mede, dat zy aan geheugen
verlies lfldt. Op 4 Augustus vertrok zy
per trein uit Nice naar Amsterdam,
doch zy kwam hier niet aan.
De Paruse politie zoekt naar een Ne
derlandse vrouw, die aan een Belgisch
toerist heeft verteld dat zy uit een Ne
derlandse gevangenis was ontsnapt. Het
betreft een blonde vrouw van ongeveer
veertig jaar. Zy zou uit de gevangenis
te Alkmaar zyn gevlucht. Sedert dien
heeft zy geleefd van diefstal en bede
len. (UP)
De afdeling Eist van het Verhond voor
Veilig Verkeer heeft met medewerking
van de gemeente Eist, de rykspolitie en
de Rykswaterstaat, een aantrekkeiyk
initiatief genomen. Uitgaande van de
gedachte dat H. K. H. Prinses Wilhelmi
na zich bijzonder interesseert voor de
veiligheid van het verkeer, wil men
trachten, speciaal de 31ste Augustus, de
vroegere Koninginnedag, tot een dag
zonder verkeersongelukken te maken en
tot de veiligste dag van het jaar, om
daarmee aan H. K. H. Prinses Wilhel
mina een symbolisch geschenk te kun
nen aanbieden.
De initiatiefnemers, waarbij zich ook
de afdeling van Veilig Verkeer in de
naburige gemeente Heteren heeft aan
gesloten, hebben langs de drukke auto
snelweg ArnhemNijmegen, zomede
op verschillende andere in- en uitvals
wegen in de Betuwe, opvallende bor
den, met pakkende opschriften geplaatst,
waarin de weggebruikers worden aange
spoord vooral op 31 Augustus de grootst
mogelijke voorzichtigheid te betrachten.
Het bestuur van het verbond voor Vei
lig Verkeer te Utrecht heeft reeds me
degedeeld, dat het plan haar volle sym
pathie heeft en dat men ernstig over
weegt deze actie volgend jaar een lan-
delyk karakter te geven.
De Indonesische regering heeft be
sloten de door de vorige regering in
gevoerde accynsverhoging op benzine
in te trekken. De benzineprys in Dja
karta zal daardoor dalen van Rp 1.80
tot de oorspronkelijke prys van Rp
1.04 per liter.
Ruim vijftien duizend Oostenrijkse artsen
en tandartsen zijn Zaterdag weer aan de
arbeid gegaan na een staking van acht en
veertig uur tegen het plan van de genationa'
liseerde medische behandelnig.
De Oostenrijkse artsenkamer, die zich op
het standpunt stelt dat het nationaliserings
plan schade toebrengt aan de particuliere
practijken en de onafhankelijke positie der
medici in gevaar brengt, zal de volgende
week een delegatie zenden naar kanselier
Julius Raab om voor hun zaak bij hem te
pleiten. (U.P.).
In de radiorubriek „Onder Ons", een
K.R.O.-programma voor de vrouw, spre
ken Dinsdag 30 Augustus om elf uur
vrouwen van verschillende nationalitei
ten over de problemen, welke met de
rechten van de vrouw samenhangen,
naar aanleiding van de September-
intentie van het Apostolaat des Gebeds.
Na een inleidend woord van mej. Agnes
Nolte, belichten achtereenvolgens de
toestand van de vrouw in eigen land;
Fraulein Margareth Winkler uit Zwit
serland, miss Mishiko Inoékal uit Japan,
miss Inez CerUti uit Zuid-Afrika, miss
Mary Louise Tully uit de Verenigde
Staten, miss Madeleine Kim uit Korea
en miss Ramira Megall uit Egypte.
Al deze dames op „De Tiltenberg" te
Vogelenzang, het opleidingscentrum van
de Vrouwen van Nazareth. Allen, met
uitzondering van miss Megalli, spre
ken Nederlands.
2. De onbekende een man met een lange, rossige baard -»■ stapt in het
water en loopt het schip tegemoet, als hij ziet, dat dit de steven wendt
en vaart mindert. „Wilt gij niet een arme, reizende Bard overtocht naar
de groene kitsten van Erin verschaffen, edele zeevaarders?" klinkt zijn
donkere, welluidende stem. „Ai! een echte Skalde!" roept Halfra verheugd
tiit. „Stellig, vriend.' Nimmer nog heeft onze Heer Eric Cultuur en Kunst
de deur ahem de boot gewezen, haha!" Glimlachend willigt Eric
het verzoek in en na zijn harp aan Halfra overgegeven te hebben, werkt
de Bard zich lenig aan boord. „Oh, hoe heerlijk het vooruitzicht de reis
onder weldadige zang en spel te kunnen voortzetten!" jubelt Halfra, ter
wijl hij met een artistieke vinger een snaar beroert. De Bard een
forse, gespierde kerel neemt Halfra zwijgend de harp uit handen,
mompelt een dankwoord en schrijdt naar het achterdek, als hij ziet, dat
Eric hem wenkt. Yarl Halfra beent er neuriënd achteraan. Een paar
donkere, scherpe ogen nemen Eric snel en onderzoekend op. „Dank
Heervoor uw gunst", zegt de Bard dan met een lichte neiging van het
hoofd. Er is weinig onderdanigs in zijn manier van doen, integendeel. De
houding van de Bard wekt eerder de indruk, alsof hij degene is, die zo
luist een gunst verleend heeft. „Hebt ge lang in deze streken rondge
zworven, Bard?'' vraagt de Noorman. „Zeer lang, ja Heer", knikt deze,
waarbij hij duidelijk laat blijken, dat hij er niet op gesteld is, onder-
'vraagd te worden. „Zijt ge tijdens uw omzwervingen vroeger misschien
.twee schepen met rode drakenkoppen op de boeg tegen gekomen?" ver
volgt Eric onverstoorbaar. De Bard. slaat snel de donkere ogen neer, als
ó.acht hij diep over deze vraag na. Het duurt even voor hij langzaam
antwoordt: „Schepen met drakenkoppen, zegt ge, Heer? Nee.... zulke
schepen zag ik nooit.... Waarom vraagt ge dat, Heer?"
De Verenigde Staten hebben overleg
gepleegd met hun bondgenoten uit de
tweede wereldoorlog, waaronder Neder
land, over vrijlating van Japanse oor-
logsmisadigers, één van de onderwer
pen die by de besprekingen tussen de
Amerikaanse en de Japanse minister
van buitenlandse zaken, Dulles en Sji-
gemitsoe, zullen worden behandeld. De
ze onderhandelingen zyn vandaag te
Washington begonnen.
Volgens welingelichte kringen te
Washington zullen de Amerikanen geen
wyziging brengen in hun beleid van her
ziening van de gevallen van de tweehon
derd en tien gevangenen in de Soegama-
gevangenis te Tokio op grond van per
soonlijke omstandigheden. Er zullen
waarschijnlijk binnenkort een paar ge
vallen voor een dergelijke herziening in
aanmerking komen. Naar verluidt, zijn
Australië, Groot-Brittannië en Neder
land het met de Verenigde Staten eens,
dat van een massale vrijlating van de
gevangenen in de genoemde inrichting
geen sprake kan zyn. (Reuter)
In een van de grootste olieraffinaderijen
van Amerika, die van de Standard Oil Cy.
te Whiting in de staat Indiana, heeft zich
Zaterdag een ontploffing voorgedaan,
waarvan de oorzaak nog niet vaststaat.
Twee personen kwamen om het leven. Er
zijn zeker vier en veertig gewonden. De
brand woedde vanmorgen nog steeds voort.
Er worden dammen aangelegd om de stro
men benzine op te vangen. Een deel van de
benzine wordt door de riolering vg,n de stad
naar het Michiganmeer geleid. Dé tien dui
zend bewoners van Whiting mogen op straat
niet roken.
Een deel van de raffinaderij is verwoest
en twee honderd huizen werden beschadigd.
De twee personen, die om het leven kwa
men, waren een driejarige jongen die door
de ontploffing werd gedood, en een voor
man. die tengevolge van een hartverlam
ming stierf. Men verwacht dat de totale
schade honderd millioen dollar zal bedragen.
(Van onze Haagse redacteur)
De Nederlandse landbouw voert
een „apartheidspolitiek", een poli
tiek, welke voor de agrariërs op
fundamentele punten een aparte en
geheel eigen behandeling verdedigt.
Dit is de essentie van een artikel,
verschenen in het jongste nummer
van „De Katholieke Werkgever",
welk blad met name de recente ver
klaring van het Landbouwschap
over de toekomstige loonpolitiek
critiseert.
Het orgaan van de A.K.W.V. stelt, dat
het standpunt van de landbouw inzake
de lonen in de kern hierop neer komt:
„Overig Nederland, wat gij met de loon
politiek verder wilt doen, moet gij zelf
maar weten, maar wij agrariërs willen
er geen last van hebben. Wy willen, ook
al aanvaardt men in Nederland het be
ginsel der differentiatie, steeds voor
onze arbeiders gelijke lonen als in de
industrie betaald worden en voorts wil
len wij als we deze eventuele hogere
lonen betalen, bepaaldelijk niet, dat de
ondernemer hiervan iets opvangt. Zo-
Dit jaar zullen vermoedelijk 20.000
Nederlanders uit Indonesië repatriëren;
het laat zich momenteel aanzien, dat
over drie jaar vrijwel alle Nederlandse
werknemers uit Indonesië zullen zijn
vertrokken. „Gevlucht", noemde de
heer J. Haring het. Als voorzitter van
de Federatie van Katholieke Neder
landse Ambtenaren en Particuliere
Werknemers in Indonesië opende hy
Zaterdagmiddag de byeenkomst in
Utrecht, die ter gelegenheid van het
vijfjarig bestaan gehouden werd. Te
vens werd herdacht, dat het voormalig
Nederlands Indië tien jaar geleden van
de Japanse overheersing werd bevrijd.
Ter gelegenheid hiervan hield de heer
P. A. Kerstens een herdenkingsrede.
Een herdenkingsrede in mineur. De
heer Kerstens gaf gaarne toe, dat het
geen feestrede was, hoewel het dit had
moeten zijn en nad kunnen zijn; wan
neer niet zoveel smartelijke herinnerin
gen opgeroepen zouden worden by het
terugzien op de afgelopen tien jaar.
Spr. ging in gedachten terug naar de
Japanse kampen, waarmee vrijwel alle
aanwezige leden kennis hadden ge
maakt, en wees er op, dat .vele ge
detineerden in hun kampjaren een pro
ces van veredeling hadden doorge
maakt. Hun geestkracht was ongebro
ken en, hoezeer ook uitgeput toen op
17 Aug. 1945 de bevrijding kwam, zij
waren vastbesloten opnieuw aan te pak
ken en samen met hun bruine broe
ders, die zij waarlijk als broeders wil
den zien, een nieuw Nederlands rijk in
Oost en West te bouwen. Het heeft niet
zo mogen zijn. De bezetter was ver
dwenen, maar de frustratie bleef. Voor
de meeste Nederlanders betekende dit
het einde van hun Indische carrière.
De consequenties hiervan werden
Advertentie
Weg met onhandige likdoornringen en ge
vaarlijke scheermesjes. Een nieuw vloeibaar
middel, NOXACORN, neemt de pijn weg in
60 seconden, Eeltplekken en eksterogen ver
schrompelen met wortel en al. Bevat gezui
verde wonderolie, jodium en het pijnstillende
benzocaine. Een flesje NOXACOBN Anti
septisch Likdoornmiddel van f. 1.36 bespaart
U veel ellende. (56)
nodig moeten dan maar de garantiepry-
zen omhoog."
Dit laat zich, aldus „De Katholieke
Werkgever", maar op één manier uit
leggen: men heeft een bepaalde geprivi
legieerde positie en men wenst dit te
behouden. Het beginsel van de mogelyk-
heid van verschillen in de lonen wordt
niet geaccepteerd. Als men immers aan
vaardt, dat er verschillen in lonen en
arbeidsvoorwaarden tussen de onder
scheiden bedrijfstakken kunnen bestaan,
dan kan men deze differentiatie met
tegelykertyd voor de landbouw afwijzen.
De A.K.W.V. wil graag erkennen, dat
de landbouw een bepaalde geprononceer
de economische prpblematiek kent, maar
de werkgevers kuftnen daarom nog niet
verstaan waarom de Nederlandse boer
zo blyft vasthouden aan de z.g. R^ge-
ringsgarantie t.a.v. de bestaanszekerheid.
Beseft men, zo vraagt het werkgevers-
blad, in de landbouw wel ten volle, dat
elk risico, groot of klein, dat de land
bouwer zelf niet wenst te dragen, ergens
anders door andere schouders m de
Nederlandse volkshuishouding moet wor- de vaandels zyn Zondag ongeveer drie
den opgevangen? duizend Belgische Kajotters en Jong-
nogmaals duidelijk belicht door de
voorzitter, die er op wees, dat de
uit Indonesië „ontvluchten" in Ne
derland huisvesting en arbeid moe
ten vinden. Hij stelde zich achter
het K.V.P.-standpunt inzake het be-,
kostigen van de overtocht, maakte
de leden, duidelijk, dat het tijdstip
van de overtocht niet door de be
trokkenen zelf vrij gekozen kan
worden en noemde in dit verband
de motie-Lemaire alleen maar een
propagandastunt, die slechts uitge
haald kon worden in de overtuiging
dat de motie toch verworpen zou
worden.
Een botsing tussen een auto en een
vrachtauto te Vendeuil, Frankrijk,
heeft de levens geëist van een Neder
lands meisje en een Amerikaanse mi
litair. Een tweede Amerikaan en een
ander Nederlands meisje werden ëe"
wond.
Het omgekomen Nederlandse meisje
is de 23-jarige Dina Bickman uit Den
Haag.
Zondagmiddag is door onbekende
oorzaak in Bad Boekelo onder de ge
meente Enschede de 27-jarige Ensche-
deër A. Bijkerk Verdronken. De Enschc-
deër werd door andere badgasten op
de bodem van het bassin aangetroffen.
Pogingen om door kunstmatige adem
haling de levensgeesten alsnog weer op
te wekken, hadden geen resultaat.
's-GRAVENHAGE 27 Aug. Notarieel
examen: J. J. Kok te Utrecht, le ged.:, v*
Meuleman, te Amsterdam, 2e ged.
In deze tyd, nu de sociale voorzie
ningen over het geheel genomen be
antwoorden aan de doelstellingen, wel
ke de Nederlandse Katholieke Arbei
dersbeweging zich als doel had gesteld,
zullen de bakens moeten worden ver
zet. Gold eerst als devies: bescherming
tegen aanvallen van buiten, voortaan
zal deze bescherming naar binnen ge
richt zyn. Het gaat om de beïnvloeding
van het individu, vooral van de mens,
die losgerukt is uit zyn traditionele be
staan en geplaatst wordt in een omge
ving, die hem vreemd is. Want de mi
gratie is een gevolg van de voortschrij
dende industrialisatie, welke weer no
dig is door de bevolkingsaanwas en het
tekort aan cultuurgrond.
Om de problemen, welke hieraan,
met name in de randstad Holland,
vastzitten, onder ogen te zien, een be
gin te maken met de katholieke wel
zijnsplanning en de voor de K.A.B. hier
door ontstane nieuwe taken te belich
ten, zijn van Zaterdag tot en met Maan
dag in de bisschoppelijke nyverheids-
schooi te Voorhout ongeveer alle drie-
honderavyftig kaderleden van de K.A.
E. uit het bisdom Haarlem byeenge-
weest. De eerste inleider op de studie-
Met slaande trommen en wapperen-
Voor het betalen van de huur, die hij zyn zwager
schuldig was, kwam hy met een bankje van honderd
gulden voor de dag, dat hy uit een portefeuille
haalde, waar nog heel wat meer in zat. De zwager
was te verstandig om onbescheiden vragen te stel
len, maar hy dacht er het zijne van. Sanders is
ook by de kostjuffrouw van de Phstoor geweest.
Daar hoorde hy dat Besteland in de avond van 15
Juni met een koffertje op reis is gegaan. Hy zei,
dat hy een tydje voor zijn gezondheid naar het
strand ging. Sedertdien heeft de -juffrouw niets meer
van hem gehoord. Nu herinnerde Sanders zich, dat
de Pastoor vroeger vaak met een boezemvriend sa
menwerkte, een voormalig bokser, die de Bonzer
wordt genoemd. Juist voor jij terugkwam telefo
neerde hy me, dat ook de Bonzer verdwenen is.
De griet, die voor zyn vrouw doorgaat sedert een
halfjaar, had op 16 Juni in de vroegte tweehonderd-
vyftig gulden van hem gekregen om het huishou
den te doen. Sanders veronderstelt, dat de Pastoor en
de Bonzer samen de badplaatsen afreizen om daar in
de vacantiedrukte hun slag te slaan. Dykema is al
bezig met een opsporingsbericht...."
De telefoon rinkelde. Van Houthem, die de haak
had opgenomen, zei kortaf: „Laat hem wachten. Ik
ben bezig en zal bellen als hy bovengebracht kan
worden......" Tot de brigadier ging hy voort: „Je
ziet, Willem, dat er wel lyn zit in het nieuws van
Sanders. Op 14 Juni, direct na het misdryf, ver
bekt de gevaarlykste, want door zyn gelykenis met
Ferouch het makkelykst te herkennen, handlanger
van X met een zak vol duiten naar Parijs. In de
avond van de dag daarop gaat de Pastoor er tussen
uit, ook met veel geld op zak en de volgende mor
gen neemt de Bonzer de benen, na zyn vriendin
ruim van huishoudgeld te hebben voorzien. Laten we
voor een ogenblik aannemen, dat deze drie heren
in dezelfde zaak betrokken waren en dat Koster de
leiding had, dan blijft de vraag: hoe is Koster, die
ik niet als inwoner van Amsterdam beschouw, aan
dit groepje voor zyn doel uiterst geschikte zware
jongens gekomen? Je weet even goed als ik, dat
dit onmogelyk is zonder tussenpersoon. Ook op dit
punt heb ik mijn licht by Sanders opgestoken
Zegt de naam Telsinger jou iets, Willem?"
„Ouwe Arie!" Staring behoefde zich geen ogen
blik te bedenken. „Een opkoper van oude rommel,
die er een soort pakhuis op nahoudt in een van
de steegjes tussen het Singel en de Nieuwezyds Voor
burgwal. Ik ben er een paar keer op bezoek ge
weest naar gestolen goed, maar hy had de bullen
zó goed verstopt, dat er niets te vinden was. Die
loopt nog wel eens tegen de lamp'wegens heling!"
„Sanders vertelde my, dat Telsinger een loods
mannetje is voor verschillende zware jongens. In
voorkomende gevallen brengt hy deskundigen van
diverse pluimage tot elkaar en stelt zich dan garant
voor de wederzydse betrouwbaarheid. Het is natuur-
lyk haast ondoenlyk in een dergelyk bedryf bewys
te vinden, want Telsinger houdt zich op een afstand
van de karweitjes, die door de klanten van zyn
arbeidsbureau worden opgeknapt. Het is geen straf
baar feit dat hy, wanneer hy met een kennis een
biertje zit te drinken, een andere makker uitnodigt
er bij te komenWat die twee dan later met
elkander afhandelen als hy weg is, gaat hem niet
aan. Maar dat is zeker, althans volgens Sanders,
als iemand als de Bonzer voor een vreemdeling heeft
gelymd, dan moet het Arie Telsinger zyn geweest.
Overigens zal het een kunst zyn dit er bij hem uit
te trekken, want hy is glibberiger dan de gladste
paling. Hy is het, die beneden zit te wachten om
hier te worden gebracht."
De man die, met de hand van een welgedane
hoofdagent op zyn schouder, het vertrek onder pro
test binnen schuifelde, nam vanonder halfgesloten
oogleden en borstelige, saamgetrokken wenkbrauwen,
Van Houthem en Staring scherp op voor hy plaats
nam op de stoel, die voor hem in het volle zon
licht was neergezet. Nog voor hem iets gevraagd
werd, opende hy het debat en zette in een nerveuze
stortvloed van woorden uiteen, dat het niet aanging
iemand op de drukste tyd van de dag uit zijn win-
te slepen, dat hy de gemeente Amsterdam aa -
sprakelyk stelde voor alle minder aangename ge;
beurtenissen, die tydens zyn afwezigheid uit ,.d®
konden plaatsgrypen en dat hy nu wel eens zou_wii
len weten, waarom hij tegen zyn zin op het hoorn
bureau was gebracht.
De commissaris ging onverstoorbaar verder met
het lezen in een voor hem liggend dossier, dat blijk
baar al zyn aandacht opeiste, Staring monsterde
met slaperige ogen het uiteriyk van de man, die
hem de baas was geweest by de vruchteloze huis
zoekingen en de hoofdagent zette zich, m afwach
ting van de dingen, die komen zouden, breed en stoer
"by de deur.
Men kon Ouwe Arie aanzien, dat hy zonder enige
voorbereiding uit zyn negotie was weggehaald. Over
een openhangend groezelig overhemd droeg hy een
gevlekt grys colbertje en de wyde pypen van zijn
bruine corduroy-broek lieten een paar onfrisse en
kels en in trypen pantoffels gestoken blote voeten
zien. Onder verwarde haren, die vochtig aan het pa
relende voorhoofd plakten, waren de borstelige
wenkbrauwen grimmig gefronst; ze lieten nauwelijks
ruimte voor het uitzicht van de gitzwarte ogen die
achter smalle spleetjes vonkend rondloerden Ziende
dat de commissaris niet de minste notitie 'van ziiri
jeremiades nam, vertrok Telsinger Zyn weinig in
nemend gezicht tot een achterdochtige griins De
smalle mond zakte half open, de wenkbrauwen ver-
lor en hun frons, ae felle activiteit in het gezicht
doofde uit en Arie camoufleerde met verbluffende
handigheid zyn waakzame geest achter het domme
suffe masker van een oude man, die in seniele afta
keling afwachtte wat hem boven het hoofd hing.
Van Houthem klapte zyn dossier dicht en hief
het hoofd op. Zwygend monsterde hij het gelaat
van zyn bezoeker, die in goed gespeelde verwar
ring hulpeloos op de uiterste rand van zyn stoel
heen en weer draaide en met de ogen in de na
middagzon knipperde. De commissaris opende met
het gebruikelyke gambiet.
„Je weet zeker wel, waarom ik je heb laten ko
men!"
CWordt vemolgd)
Kajotters T'lb»r|e duizenden N j>.
waar zij met iders een internatin
landse jonge
naai feest v Nederlandse Jong-Kaiot-
m Voten getale in het openbaar
optraden.
In een fiere mars door Tilburgs stra
ten presenteerden de Belgische Kaiotters
zich, een st°et frisse, jonge ke-
re „„rrion D afdelingsvaandels
f™nS» G,BrUSSel' Antwerpen, Den-
dermonde, Leuven, en nog zoveel ande-
nten van het Vlaamse
loüj waren ze opgekomen naar Neder-
er zich met de Nederlandse
.5 meten en om een demonstra-
H®*? 8even van hun kunnen. Natuurlijk
mod er °ok een internationale voetbal
wedstrijd op het programma tussen een
ploeg van de Jong-K.A.J." Nederland en
die van België. Met grote geestdrift wist
de nog jonge Nederlandse Jong-K.A.J.
de wedstrijd te winnen. Terwijl een
drietal Nederlandse drumbands en alle
Belgische vaandeldragers defileerden,
bouwden de Kajotters m ijltempo een
openlucht-altaar op, waar tot besluit
van de dag voor de jongt? arbeiders een
H. Mis werd opgedragen.
Een teleurstelling voor de talryke aan
wezigen was het, dat de proost van de
Wereld-K.A.J., de vier en zeventigjari
ge mgr. Cardijn, niet aanwezig kon zijn
doordat zijn reis naar Brazilië onver
wacht enige weken was verlengd. In zijn
plaats sprak de heer Marcel van de
Wiele, oud-voorzitter van de Belgische
K.A.J. Deze stelde vast, dat op het ogen
blik de K.AJ. frisser en vuriger leeft
dan ooit. Er worden Kajottersafdelingen
gesticht in Congo, in Chili, in Brazilië
en vijfduizend jong-Kajotters, aldus spr.,
dragen hun vlaggen door Nederlands
straten en brengen er hun vrienden-
groet. Het is echter niet alleen een dag
van uiterlijk vertoon, zo ging hij verder.
Gy zyt naar Nederland gekomen om te
getuigen, dat ge wilt zyn een fiere, blije,
veroverende christelijke arbeidersjeugd,
dragers van de boodschap van een waar
lyk vrye jeugd.
Spr. hoopte, dat Belgen èn Nederlan
ders vriendschap en dankbaarheid mee
naar huis zouden dragen.
dagen, drs. W.J. Kusters van het
KI te Den Haag, noemde enkele taKen
voor de K.A.B. om de vereenzaming
van de mens, wélke onvermijdelijk op
treedt by verstedelyking, te bestryden.
Allereerst moet de K.A.B. steun geven
aan bet streven om activiteiten te ont
plooien, gericht op het maatschappe-
lyk welzyn van de na de migratie ver
eenzaamde mens. Voorts de mens déér
by te staan waar hem, vooral op het
gebied van zijn maatschappelyk reli
gieus leven, gevaren bedreigen, n.l. in
zijn totaal veranderd woon-, werk- en
ontspanningsleven. Die mens te bege
leiden, van wie door verandering in be
roeps- en geografisch milieu een te gro
te aanpassing wordt gevergd, zomede
als de juiste bydrage te leveren aan de
moderne vormen van bedryfsaposto-
laat. Verder bepleitte drs. KusterS
beraad tussen de land- en tuinbouwbon-
den alsmede de oprichting van katho
lieke bevolkingsbureaux.
Over de aanpassingsmogelijkheden
resp. in het woonmilieu, t.a.v. ge ziel"
zorg en in het werkmilieu spra^«en za
terdag achtereenvolgen^ 4^
Koeleman, leidster "riem, de wei-
werk in het bisdom.»t uit Amsterdam
eerw. heer J.M^- veenhuizen, secre-
taris6 "="0r d Algemene Katholieke
Werkgever* Vereniging.
Mej. Koeleman oefende cri«f^n
op de architecten. Zij vond W^'te
de huidige woningen te klein ,.e 7ich
eenvormig, Ook verklaarde zij y.ü
voorstandster van een selectie
binnenlandse migratie evenals zu
geschiedt by emigratie. ,t;e,
Kapelaan Keet bestreed het fabelj
dat de randstad Hol -nd de zonae
olifant is voor de ontkerstening. L>e
bodem, waar de nieuwkomers zich
vestigen, moet beter wor"eJJj - f
De heer Veenhuizen meende dat-de
werknemers over de hele linie
weinig contact hebben met hun
verse meerderen en hun eigen Dearu
te weinig, soms zelfs in het gene
niet, kennen.
De socioloog, dr. J.A. Ponsioen S-C.J-
en de bondsvoorzitter, de heer J
Kortink, waren de inleiders van Ao
dag. Als menseiyke gevolgen van
verstedelyking somde dr. Ponsioen °P'
de optredende overgevoeligheid voo
alle nieuwe indrukken, waarna het g®
vaar dreigt van een te grote afharding'
de innerlyke verdeeldheid van de men®;
die zich steeds anders moet gedrag®"
in wisselende milieux, als parochiel®
ven, ontspanningsleven, werkmillie^
terwyi in het dorpsleven alles samen
ging. Door dat laatste kan de persoon
lykheid verloren gaan. Voorts de tota®"
andere verhoudingen in stands- eI
klasseverschillen en vooral de omgang
met andersdenkenden. De verstedelU
king maakt een einde aan het traditie
neel belyden van het geloof, thans
een persoonlyke daad vereist. De zwaj
ken en middelmatigen zullen veelal t?
nihilisme vervallen; de sterken zulk
zich ontwikkelen tot krachtige persoo''
lykheden. Tot slot behandelde pat®
Pensioen de veranderingen in de grj
zinsstructuur. Tegenwoordig gaat ni|
meer vanzelfsprekend in het gezin, b
kind krygt een wezeniyk aandeel in
creëren van het gezinsleven. Over
uitermate belangryke onderwerp he®,
dr. Ponsioen onlangs in Sociaal Ko'e
pas een beschouwing geschreven, t
als inleiding en tot aanmoediging dl de
van verder studies aangaande j,
nieuwe verhoudingen in de Nederl»"
se gezinnen. Dit artikel gebruikteV
ter Ponsioen als slot voor zyn inleidi"
De heer Kortink gaf in zijn
vatting enige voorstellen en pW* et
van de K.A.B. In samenwerking
KASKI zal men landelijk gaan
el«k
ledenl
n»—i
Wet
welke de oorzaken zijn van het mg
verloop. Zodra het financieel ®°„hia4
is, zal de KAB een eigen ledeno
gaan uitgeven. Ook van radio en
levisie zal méér gebruik moeten w" e„
gemaakt. De Credo-PugnocluDS
het bestaande kader zullen qua vorn
en ontwikkeling op een andere lee
schoeid moeten worden.
