De K.Y.P. groeit
mede door de
aansluiting van
de Welter-groep
Prof. Romme is voor menings
verschillen niet bevreesd
Jolly
6r/c de Morman,
Historische voorlopers van
de nieuwe bisdommen
Ir. Kraayvanger luidt de
alarmklok
Schip met
tweeduizend
telefoons
Hitiers laatste getrouwen terug
uit gevangenschap
K.V.P. wil rechtvaardigheid
en menselijkheid
r
„Moedige daad'
Privé-piloot en kamerbediende
bevestigenHitier verbrand
Bormann dood
J
PAGINA
Het positieve
Tocht door Rusland
een vergissing
Ondernemende Amerikaan
krijgt in Moskou geen
benzine
Perón niet uitgewezen
Paraguay verbiedt verdere
politieke verklaringen
L
yfv,
yv
1
tI 0 i
f:
Tien jaar Wereld
omroep
Pastoor J. Verhoef f f
Alle zeilen moeten worden bijgezet om
uit de woningnood te geraken
62.000 bezoekers op
Horecafexpositie
Bij vechtpartij op schip
Duitser met mes
gedood
Relaas over laatste
minuten
Conclusie congres te Utrecht
Meer leerling-vliegers
naar Canada
(Van onze parlementaire redacteur)
Spontane vreugde over de groei van
de Katholieke Volkspartij door aanslui
ting van de groep-Welter, waar menig
applaus op viel, maar vooral ook over
de innerlijke groei door toenemende ka
dervorming en bezinning in studieclubs,
dat was een van de hoofdthema's die
het congres te Utrechtt beheersten. Voor
de moedige daad van de heer Weiter,
zoals de heer Middelhuis het noemde,
brachten drie sprekers hem en zijn be
stuur hulde. Mr. H. van Doorn, voor
zitter der partij, die van deze overeen
stemming ook invloed verwachtte op de
volgelingen van de heren Willems en
Ruygers, prof. Romme, die wees op het
opmerkelijke feit, dat in 1956 niet meer
dan één katholieke partij aan de ver
kiezingen zal deelnemen en de heer
Middelhuis, die ronduit verklaarde, dat
hij nog wel vaak met de heer Weiter
van mening zal verschillen, maar die
eerbied en respect had voor zijn moed.
Voor een meningsverschil was prof.
Romme niet bevreesd. ,,Er wordt wel
eens geklaagd, dat er te weinig opposi
tie is in de partij en teveel van buiten
af op ons toekomt, en terecht", merkte
hij op.
Het congres heeft geprofiteerd van
een opmerkelijk vlotte regie, die tus
sen allerlei politieke problemen door
werkte met muziek en die bovendien
een originele ontspanning had verzon
nen in het middaguur. Aan de vijfdui
zend deelnemers, „de bloem van ons
kader uit alle provincies bijeen", zoals
de heer Van Doorn opmerkte, werd een
maaltijd van boerenkool met worst aan
geboden. Men verhuisde daarvoor van
de Margriethal naar de Prins Bernhard-
hal, waar tafels gedekt klaar stonden.
Het Jaarbeursrestaurant heeft deze
„invasie" met gemak in minder dan
één uur kunnen verwerken. Vierhonderd
meisjes en tweehonderd kelners waren
in dat uur bezig. Een nog jonge traditie,
om des morgens een H. Mis op te dra
gen werd eveneens gehandhaafd. De
dag begon met de spontaan door allen
gezongen vaste gezangen rond een ge
ïmproviseerd altaar, waar pater Stok
man het H. Offer opdroeg. Een schola
trok met de priester daarheen door een
haag van congresgangers. Men vond el
kaar in de liturgie aan de voet van het
altaar aan het begin van een dag vol
levendige contrasten, die alle zwaarte
van problemen wist te verdrijven na re
devoeringen waarin de problematiek nu
eenmaal niet te vermijden was.
Toch verliep ook dat gedeelte van
het congres opmerkelijk in optimis
tische stemming. Geen van de drie
sprekers heeft nagelaten te wijzen op
het positieve in het streven van de
katholieke politiek, die vooral een
rechtvaardige politiek moet zijn. Ook
dit was een hoofdthema, dat in me
tershoge letters boven de bestuursta
fel over bijna de gehele breedte van
de Margriethal te lezen was. Het was
tevens het Leitmotiv van de beschou
wing van partijvoorzitter Van Doorn,
die zijn gasten welkom heette: de ka
tholieke ministers en staatssecretaris
sen, leden van de Raad van State en
de beide Kamers en de buitenlandse
gasten. Hieronder bevonden zich de
heer Lefèbre, voorzitter van de Chris
telijke Volkspartij van België en de
heer Winkin, van de Partie Chrétien-
ne te Luxemburg. Ook de deken van
Utrecht werd hartelijk begroet.
Herhaaldelijk klaterde het applaus de
ze zondag door de enorme Margriethal.
De bekendmaking van mr. Van Doorn
dat de partij op 3 mei 1955 reeds
465.000 leden telde werd op deze wijze
begroet alsook de mededeling dat de
Nederlandse katholieken de laatste tijd
opmerkelijke financiële offers voor de
party hebben gebracht.
Was de heer Van Doorn verheugd
over de grote offervaardigheid van de
katholieken, al zal hierop in verband
met de komende verkiezingen nog een
ernstig beroep moeten worden gedaan,
niet geheel gerust was hij op de invloed
van het katholieke volksdeel in het over
heidsapparaat; hij vroeg zich af of wij
wel voldoende kracht hebben om daarin
een stem te doen horen. Spreken wij wel
voldoende mee in de organen, waar het
uitgangspunt voor het overheidsbeleid
wordt gelegd? Naar zijn mening wordt
het tijd, dat wij ons anders dan in
cidenteel met dit vraagstuk gaan bezig
houden. De K.V.P. meent redelijke in
vloed van de katholieken te mogen pre
tenderen.
De eerste die de gehele zaal in en
thousiasme omhoog kreeg was de voor
zitter van de Belgische Christelijke
Volkspartij, de heer Lefèvre, die in een
vurig betoog protesteerde tegen het on
recht dat zijn katholieke landgenoten
wordt aangedaan door de schoolwetten.
Het natuurrecht leert, dat een volk on
der bepaalde omstandigheden het recht
heeft revolutie te maken; met die revo
lutie zijn de katholieken in België nog
niet zover gegaan als de socialisten in
1950, alhoewel de christelijke gemeen
schap bij ons toch naar de keel wordt
gegrepen. Ik ben de heren te onzent
dankbaar, dat zij met de aankondiging
van nieuwe schoolwetten een einde heb
ben gemaakt aan de laatste illusies die
wij nog hadden. Men kan ervan verze
kerd zijn dat wij de strijd met heftig
heid weer op zullen vatten, aldus de
Belgische spreker, die de Nederlandse
katholieken gelukwenste met hun een
heid in de K.V.P. De Maastrichtse har
monie speelde na dit applaus de Bra-
bangonne.
Aan het begin van de bijeenkomst
werd in alle stilte Kardinaal De Jong
herdacht. ,,Als een Nederlands staats
burger bij uitnemendheid", zoals mr. Van
Doorn hem plaatste in het kader van
deze politieke bijeenkomst. Aan het
eind werden telegrammen gestuurd aan
H.M. de Koningin en aan het Episco
paat, waarin de aanhankelijkheid en de
oprechte trouw van de leden der K.V.P.
werd te kennen gegeven.
Zij nog vermeld, dat voor het eerst
alle stands, en vakorganisaties verte
genwoordigd waren, evenals afgevaar
digden van de vrouwelijke en manne
lijke jeugdbeweging.
De correspondent van het in Lon
den verschijnende zondagsblad
„Sunday Graphic", Roderick
Mann, berichtte gisteren, dat hij
op het terras van het „Hotel de Pa
ris" in Monte Carlo ongeveer 50 gasten
zag opstaan en „For he's a jolly good
fellow" hoorde aanheffen, toen daar
sir Winston Churchill binnenkwam, die
op het ogenblik een vacantie aan de
Rivièra doorbrengt.
Mann zei, dat hij tegen een kellner
opmerkte: ,,Ik heb niet geweten, dat
Churchill zo populair bij de Fransen
was", waarop de kellner antwoordde:
„Dat is hij in feite ook niet, 80 pro
cent van de mensen op dit terras zijn
namelijk Duitse toeristen
Brethold, Schulz, een Amerikaanse
tandarts, is na de laatste wereldoor
log de eerste geweest, die uit het Wes
ten per auto de Sovjet-Unie heeft be
zocht. Zaterdag werd hem echter te
Moskou verteld, dat het een vergissing
was.
Schulz kwam 23 september met zijn
auto aan de Fins-Russische grens. De
Russische grenswacht was zo verbaasd,
dat hij twee schoten in de lucht afvuur
de om de aandacht van een officier
te trekken. Het visum van de Ameri
kaan was echter in orde en hjj mocht
het land binnen. In Moskou is hij echter
zonder succes twee weken doende ge
weest om een vergunning te krijgen
voor de aankoop van benzine om het
land per auto te bereikenen. Intourist,
het Russische reisbureau, heeft hem
verteld, dat hjj overal heen kan rei
zen per spoor of vliegtuig, maar niet
per auto. Met dit laatste vervoermiddel
mag hjj alleen de weg gaan die hjj
gekomen is. (Rtr.)
De regering van Paraguay heeft Ar
gentinië meegedeeld, dat Perón voort
aan geen verklaringen meer in het
openbaar mag afleggen. Als Argentinië
zulks wenst, zal hjj geïnterneerd wor
den. Argentinië heeft dezer dagen een
scherpe nota aan Paraguay gezonden
naar aanleiding van een politieke ver
klaring van Perón. Wat de eis van
Argentinië tot ultwjjzing van Perón be
treft zegt Paraguay, dat dit een zaak
is van het asylverlenende land.
(Rtr)
v'f.
38. Fergus, de hoofdman der krijgers, tuimelt voorover, als Eric hem met
zijn volle gewicht op de rug springt. Gelijktijdig drukt de Noorman hem
de hand op de mond en Fergus' kreet van schrik verstikt in een dof
gebrom. Snel maakt Eric zich van de speer meester, die de krijger ont
vallen is. „Eén geluid en het is je laatste geweest", sist Eric, terwijl hij
de speer dreigend op Fergus' keel richt. „Zo, en wat weet je nu van mijn
vrouw?" vervolgt de Noorman grimmig, „dat beweerde je immers zo even?"
Fergus likt, star van ontzetting, zijn droge lippen. „Ikehdaar weet
ik niets van, edele heer; genade! Ik niet, m-maar Heer Monoch w-w-wel
hij weet alles-eh-van haar". Scherp neemt Eric hem op, maar er is slechts
doodsangst in diens ogen en de Noorman kan er niet achter komen, of
de man liegt of niet. Hij aarzelt even. De kerel verder ondervragen is nut
teloos en gevaarlijk bovendien, in verband met de krijgers, die in de
omtrek naar hem zoeken. Snel bindt hij dus de hoofdman en hij staat
al op het punt, hem een lap voor de mond te doen, als hij zich eensklaps
bedenkt. „Wie is Tuaim Mor?" bijt hij zijn gevangene toe. „WIE?" her
haalt Fergus verbouwereerd. „Dat is niemand, edele Heer. Dat is een
graf". Plotseling zwijgt hij, met een vreemde gespannen blik in de ogen.
„Welnu?" gromt Eric achterdochtig. „Eenehgraf h-heuvel, edele
heer", stottert Fergus benauwd. Twee dagreizen naar het Noorden", laat
hij er dan haastig op volgen. „Al wat ik gedacht had, maar zeker niet,
dat deze geheimzinnige naam een grafheuvel betrof", peinst Erit* verwon
derd, terwijl hij Fergus stevig de mond snoert en hem helmmantel en
wapens afneemt. Zijn gedachten zijn er nog mee bezig, als hij even later
gebukt door het kreupelhout glijdt. Om hem heen verraadt een gekraak,
dat de andere krijgers nog steeds naar hem zoeken en dat komt hem nu
mooi van pas. Zodra hij de krijgers in het oog krijgt, die bij de paarden
zijn achtergelaten, springt hij met veel lawaai op en zwaait opgewonden.
Hierheenmannen", roept hij de wachters gesmoord toe, „we hebben de
kerel ontdekt". Gespannen wacht Eric af, of zijn list zal gelukken.
Dat Groningen zetel wordt van een
der belde nieuwe bisdommen is niet
verwonderlijk. Groningen is immers
reeds korte tijd bisdom geweest. Over
eenkomstig het plan van de Habs-
burgse vorsten, reeds ontworpen door
Karei V en opnieuw door Philips II
aanhangig gemaakt, richtte Paulus IV
in 1559 in de Nederlanden drie Kerk
provincies op. verdeeld in 18 bisdommen:
voor de Waalse gewesten het aartsbis
dom Kamerrijk: voor Brabant en Vlaan
deren het aartsbisdom Mechelen met
Ieperen, Brugge, Gent, Antwerpen, Den
Bosch en Roermond; voor de Noorde
lijke Nederlanden het aartsbisdom
Utrecht met Middelburg, Haarlem. De
venter, Leeuwarden en Groningen.
Toen de Calvinisten zich kort daarop
in 1572 meester maakten van de
heerschappij in Holland en Zeeland, en
kele jaren later, van 1580 af, in Utrecht,
Friesland, Gelderland, Overijssel en
Drente, en het laatst, in 1594, van de
stad Groningen en de katholieken de
uitoefening van hun godsdienst belet
ten, zijn de zetels leeg gekomen, of
wel door overlijden van de bisschop
Het is tien jaar geleden dat de eerste
werelduitzending door Radio-Nederland
Wereldomroep werd verzorgd.
Z. K. H. Prins Bernhard zal op de
ochtend van 13 oktober, zoals gemeld, in
een bijeenkomst in de burgerzaal van
het Hilversumse raadhuis, het be
schermheerschap over de Wereldomroep
aanvaarden.
Bij die gelegenheid zal ook het
tweede lustrum kort worden herdacht,
Op zaterdag 15 oktober zal in Grand
Hotel Gooiland te Hilversum een intiem
feest worden gehouden voor het perso
neel en een aantal genodigden. Er zal
een groot aantal bekende artisten aan
het programma medewerken.
Ook in zijn uitzendingen wijdt de
Wereldomroep aandacht aan de mijl
paal. Er is o.a. een prijsvraag voor de
luisteraars, die over de gehele aardbol
verspreid zijn, uitgeschreven.
Zaterdag is te Breezand (N.-H.) plot
seling op 72-jarige leeftijd overleden
pastoor J. G. Verhoeff, sedert 27 decem
ber 1928 herder van de parochie van
St. Jan de Evangelist aldaar.
De thans overledene werd 28 juni
1883 te Zoetermeer geboren, en ontving
19 december 1908 de H. priesterwijding,
waarna hij als kapelaan werkzaam was
te IJmuiden, Kwadendamme, Amster
dam (H. H. Nicolaas en Barbara) en
Gouda (O. L. Vrouw Hemelvaart). In
september 1928 werd hij belast met de
oprichting van een nieuwe parochie te
Breezand. Hij was ridder in de orde van
Oranje-Nassau.
Hoge gasten op het K. V. P.-congres. V. I. n. r.: Staatsraad mr. J. R. H. van Schaik, minister van Staat;Th. Lefèvre,
voorzitter der C. V. P., de Belgische zuster-organisatie van de K. V. P.; ir. H. B. J. Witte, minister van Wederopbouw
en -Volkshuisvesting; mr. J. M. L. Th. Cals, minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen; dr. G. M. J. Veldkamp,
staatssecretaris van Economische Zaken.
(Van onze parlementaire redacteur)
„Als in een stormachtige januarinacht
de alarmklok luidt, dan snelt iedereen
toe en wordt ook geen auto met materi
aal aangehouden om na te gaan, of alle
papieren wel kloppen. Wjj moeten min
der praten, sneller doen en minder be
zwaren maken," aldus het Eerste-Ka-
merlid ir. E. H. A. Kraayvanger in
zpn beschouwing over de woningbouw
op het K.V.P.-congres te Utrecht. De
heer Kraayvanger, die lid is van de
bouwcommissie, welke de K.V.P. on
langs heeft opgericht, liep reeds vooruit
op het rapport dier commissie, dat bin
nenkort zal verschynen. Hy gaf de oor
zaken aan, waarom de staat zich In
ons land na de oorlog meer dan nor
maal met de woningbouw heeft moeten
bemoeien en wat de nadelige gevolgen
daarvan zün.
Wanneer het particulier bouwbedrijf
de zaken weer in handen zou nemen,
zouden er niet alleen betere, maar ook
meer woningen gebouwd worden, was
de mening van de Rotterdamse archi
tect die wel degelijk de huurpolitiek
als een belangrijk element in de huis
vestingspolitiek aangaf. Hij begreep
echter dat de loon- en prijspolitiek de
abnormale toestand onvermijdelijk heeft
gemaakt.
De kwaliteit van de woningen zou dan
echter beter zijn, omdat thans terwille
van de rijkssubsidies de plattegrond te
veel wordt gewrongen. Er zouden bo
vendien meer woningen worden ge
bouwd, omdat de ambtelijke bemoeiin
gen vertragend werken. Ir. Kraaijvan-
ger zag echter de onmogelijkheid in
om ineens naar deze begerenswaardige
toestand terug te keren, waarbij de bou
wers weer zelf de kwaliteit van de wo
ningen controleren, omdat het hun
direct eigen belang is. Hij waarschuwde
echter, dat, willen wij de woningbouw op
peil houden, wij ervoor zullen moeten
zorgen, dat deze critische geest weer
zijn invloed kan gaan uitoefenen.
Thans doet de nood van de dag alles
accepteren. Hij ontkende, dat deze dat
er voldoende ambtenaren zouden kun
nen zijn, om over het gehele land ver
spreid ervoor te zorgen, dat alleen goe
de plannen voor rijkssteun in aanmer
king komen.
De heer Kraaijvanger wees voorts
op de verantwoordelijkheid van archi
tecten, aannemers en bouwers, voor
de kwaliteit van de woningen, die
thans gebouwd worden. Hij stelde
echter ook de goedkope manier aan
de kaak, waarmede met streefcijfers
wordt geschermd. Dat er 100.000 wo
ningen per jaar gebouwd kunnen wor
den is naar zijn stellige overtuiging
een leugen. Wij zullen echter .vel alle
zeilen, ook de allerkleinste, moeten
bijzetten, om het althans tot 80.000
te brengen.
De afremming van rijksgoedkeuringen
voor niet-woningbouw, waartoe per 1
augustus weer is overgegaan, had zijn
goedkeuring. Maar de overheid zal
meer moeten doen. Het kabinet heeft
in zijn geheel onvoldoende aandacht ge
schonken aan het loonpeil. De overheid
zal moeten erkennen, dat werken in
weer en wind een hoger loon rechtvaar
digt. Van de andere kant heeft het be
drijfsleven een 'taak, door te zorgen
voor betere recreatiemogelijkheden en
betere hygiënische verzorging.
Bij het winnen van jonge bouwvak
arbeiders moeten wü verder zien dan
de dag van vandaag. Een goed georga
niseerd leerlingenstelse] moet de jonge
arbeiders opvangen die van de am
bachtscholen komen. Efficiency in de
arbeid zal nodig zijn.
Hierbij kan de overheid de hel
pende hand bieden. Zij zal ook moe
ten zorgen voor loonvorming, waarin
bekwaamheid en prestatie beter tot ui
ting worden gebracht. Ir. Kraaijvanger
vroeg zich af, of moet worden voortge
gaan met het geven van financiële steun
aan bouwvakarbeiders die nu nog emi
greren, terwijl de nood in eigen land
zo hoog gestegen is.
Hij zag de werkzaamheden van grote
organisaties op 't gebied van de monta
gebouw verstikt worden door de inge
wikkelde maatregelen, richtlijnen en
beschikkingen, deels van lokaal karak
ter, hetgeen met applaus door het con
gres werd onderstreept. „Ik vrees, dat
als hier niet iets revolutionairs gebeurt,
de montagebouw niet het nuttig resul
taat zal opleveren dat mogelijk is.
Dertien punten
Hij gaf de volgende programmapun
ten op:
Terugwinnen van arbeiders, die het
bouwvak hebben verlaten, desnoods
met loontoeslag In de tpd van her
scholing; een beroep op het jonge ge
slacht om in het bouwvak te komen,
met loontoeslag in de leertijd; grens
arbeiders en emigrerenden winnen voor
een vaderlandse taak; vrijstelling van
militaire dienst, voorzover mogelijk,
voor bouwvakarbeiders en minstens in
de zomer; een geheel andere aanpak
van de montagebouw; afremming van
alle niet strikt noodzakelijke bouwwer
ken, doch speciaal in de gebieden waar
in de woningbouw in de knel zit; wat
meer armslag voor kleinere gemeenten,
waar zonder verstoring van het geheei
enkele woningen meer zouden kunnen
worden gebouwd; vergroting van de
productie-capaciteit van fabrieken van
noodzakelijke bouwmaterialen, zo nodig
met garantie voor rendabiliteit van in
vesteringen; bevordering van het gé
bruik van machines ter opvoering van
de efficiency en het tempo; maatrege
len tot het doorwerken bij geringe vorst
en aanpassing van de vorstverletrege-
ling; geen onderhoudswerk in de zomer;
import van houten huizen; loonregeling
waarby bekwaamheid en prestatie
beter worden beloond.
Om al deze zeilen te kunnen hijsen
is de medewerking van ons gehele volk
nodig. Voor verschillende punten zal
het kabinet in zijn geheel zich moeten
interesseren en zal moeten worden af
geweken van tot nog toe bewandelde
wegen. Verschillende zullen ogenschijn
lijk geld kosten. Ogenschijnlijk omdat
er iets mede verkregen kan worden van
een waarde, die in geld niet eens is
uit te drukken.
Wij mogen, nu de alarmklok luidt,
de regering vragen te handelen als in
tijden van nood; en aan heel ons Neder
landse volk mogen wij offer en inspan
ning vragen. Wij moeten nu schouder
aan schouder gaan staan en met de
tanden op elkaar de nood proberen te
keren, aldus de heer Kraaijvanger.
zonder dat een nieuwe opvolger werd
benoemd ofwel doordat de bisschop de
wijk moest nemen.
Daarbij is het, volledigheidshalve, wel
nuttig in herinnering te roepen, dat niet
alleen de actie der Calvinisten oorzaak
is geweest van het uiteenvallen van de
katholieke kerkorganisatie. Hoe het
kerkelijk leven in die tijd geweest is,
behoeft nauwelijks in herinnering te
worden geroepen, al heeft het zijn nut,
om niet in eenzijdigheid te vervallen,
nog eens te zeggen, dat de keus der eer
ste dignitarissen niet al te gelukkig is
geweest; van de eerste Noordneder
landse bisschoppen was alleen die van
Middelburg, Nicolaus de Castro (van
de Burg), een ijverig en bekwaam op
perherder.
In Groningen was de bisschoppelijke
waardigheid geschonken aan Joannes
Knijf. die 12 september 1563 door kar
dinaal Granvelle werd gewijd. Daar hij
zijn zetel nog niet bereiken kon, werd
hij door de aartsbisschop van Utrecht
tot wijbisschop aangenomen en door
de vijf kapittels als dusdanig erkend.
In die hoedanigheid heeft hij veel in
Groningen en Ommelanden gewerkt;
Eerst had hij behoord tot de orde der
Franciscanen, doch was naar de Do
minicanen overgegaan. Aan de tegen
stand van kerkelijke en meer nog van
burgerlijke gezagsdragers is het toe
te schrijven dat hij eerst 3 oktober
1568 te Groningen plechtig werd in
gehaald. Hij overleed daar 1 oktober
1576 en werd in zijn kathedraal begra
ven.
Na zijn dood werd Johannes van
Bruheze te Breda geboren, tot zijn op
volger benoemd (10 november 1589).
Hij ontving, nog voordat hij de pause
lijke bevestiging had ontvangen, de be
noeming tot aartsbisschop van Utrecht
(3 januari 1592), maar heeft ook die
waardigheid niet bekleed; hij overleed
10 steptember 1600 als protonotarius
apostolicus en kanunnik te Keulen.
Op de bisschoppelijke troon van Gro
ningen volgde Arnoldus Nijlen, Domi
nicaan, geboren te Groningen. Hij had
voordien het bisdom reeds als vicaris
capitularis bestuurd. Na zijn benoeming
regeerde hij vier jaar met veel beleid
en wijsheid, doch de bisschopswijding
ontving hij niet. Bij de inneming der
stad door het Staatse leger, in 1594,
werd hij gevangen genomen. Met zijn
medepriesters moest hij de stad en het
land verlaten. Hij nam de wijk naar
Brussel, waar hij 7 maart 1603 is over
leden. Een opvolger werd niet gekozen.
De keuze van Rotterdam lijkt, als men
op historische gronden afgaat, minder
voor de hand te liggen. Logischerwijze
zou eerder Middelburg in aanmerking
zijn gekomen, temeer daar een eenmaal
geschapen bisschopszetel naar kerkelijk
recht niet teloor gaat. Men mag aan
nemen, dat de enigszins geïsoleerde lig
ging van Middelburg een rol heeft ge
speeld bij de keuze van de zetel. Daarby
kan nog worden opgemerkt, dat ook in
1853 bij bet herstel van de bisschoppe-
lijke hiërarchie in Nederland stemmen
zyn opgegaan om de zetel in Middelburg
te herstellen; ook toen is wegens te ex
centrische ligging van de stad de voor
keur gegeven aan Breda.
Let men niet zo zeer op het kerke
lijk verleden, dan zou men de keuze
van Rotterdam kunnen verklaren uit
de motieven, die by de instelling der
nieuwe bisdommen hebben voorgeze
ten en die voor een groot deel in het
zielzorgiyke vlak liggen. Rotterdam is
een grote stad, gelegen in een gebied,
waar de ontkerkelijking grote zorgen
baart. De bisschop zetelt daar temid
den van zün gelovigen.
Argentinië Overstromingen, welke
veroorzaakt werden door zware slag
regens, hebben het afgelopen weekein
de in Argentinië een enorme schade
veroorzaakt en aan tenminste 27 men
sen het leven gekost. (UP)
Amerika's machtigste oorlogsschip,
dat in New York ligt, is zaterdag j.l.
het U.S.S. „Saratoga" gedoopt. Het
reusachtige vliegdekschip, de zesde
oorlogsbodem, die deze naam draagt,
werd bezongen als een symbool van
de macht van het Amerikaanse volk,
besproeid met champagne, zeewater
en een regenbuitje en gegroet door
elk schip in de grootste haven van
het land.
Het schip zal, wanneer het volledig
met vliegtuigen en materiaal is uit
gerust, ongeveer 196 millioen dollar
kosten.
Het nieuwe schip (60.000 ton), dat
thans voor 80 procent klaar is, zal
niet alleen tal van technische snuf
jes te zien geven, maar ook veelbe
lovend zijn voor het comfort van de
bemanning. De slaapkooien worden
met fluodescerend leeslicht uitgerust,
een machine zal voortaan de piepers
jassen en de stoelen in de lounges krij
gen zachte kussens. Er wordt naar
gestreefd om zowel de gevechtswaarde
van het schip als het moreel van de
Demanning op een hoog peil te brengen.
Het schip heeft een lengte van 1.039
voet en een breedte van 252 voet.
Het krijgt een snelheid van 30 kno
pen en de 200.000 pk zullen een vloot
van 100 vliegtuigen en batterijen
uiterst effectief luchtdoelgeschut ver
plaatsen.
Voor het welzijn van de bemanning
wordf ai het mogelijke gedaan. Iedere
kooi krijgt airconditioning. Er zijn een
ziekenhuis met 84 bedden, een opera
tiezaal, vier kamers voor de fourage,
twee kapperswinkels, een schoenma
kerswerkplaats, drie cantines en on
geveer 2000 telefoons. Waar maar mo
gelijk zal het systeem van druk-op-
de-knop worden toegepast.
De eerste „Saratoga" van de marine,
een schip van 68 voet en 150 ton, dat
175 jaar geleden werd gebouwd, ver
dween in 1781, toen het zeerovers
nazat.
Elke avond heeft in de z.g. zomer-
tuin van de Horecafexpositie in het
R.A.I.-gebouw te Amsterdam een bui
tenlands volkslied geklonken als slot
van een eetfestijn volgens buitenlandse
trant en geserveerd door een buiten
landse kok, die daarvoor speciaal uit het
buitenland naar Amsterdam overkwam.
Zondag, de sluitingsdag van de tentoon
stelling, klonk het Wilhelmus. De 172
deelnemers aan het internationaal bar
tenders-congres, dat en passant in Am
sterdam is gehouden, waren vergast op
.een echt Hollands menu, klaargemaakt
door de Nederlandse chef-kok, de heer
Keuzenkamp met zijn staf van witge-
mutste koks, die na afloop hartelijk
werden toegesproken en in de keuken
hun werk met champagne besloten.
Intussen waren in de zomertuin al
lerlei grote zilveren bekers aangedra
gen, de ene nog groter dan de andere,
als prijzen voor de winnaars in de in
ternationale wedstrijd in het mengen
van cocktails. Twaalf teams elf uit Eu
ropa en een uit de Verenigde Staten,
namen aan de wedstrijd deel, winnaars
werden bartenders uit Italië, V.S. en
Nederland (resp. Ie, 2e en 3e prijs)
en teams uit Nederland, V.S. en Noor
wegen (in dezelfde volgorde).
In de zomertuin zijn de standhouders
na afloop van de expositie nog bijeen
geweest, waarbij de heer Meijer, bonds
voorzitter van Horecaf, hen allen voor
hun medewerking heeft bedankt. HU
deelde mede, dat de expositie 62.000
betalende bezoekers heeft getrokken.
Zondagmiddag is aan boord van het
Duitse schip „Ilmenau", dat ligplaats
had gekozen in de Minervahaven te
Amsterdam, tussen twee opvarenden
ruzie ontstaan, waarbij een hunner een
mes heeft getrokken en daarmee de an
der dodelijk heeft verwond. Het slacht
offer, een 23-jarige Duitser, werd in de
linker bovenhelft van de borst getrof
fen en overleed kort daarna. Het stof
felijk overschot is in beslag genomen
en door de GG en GD naar het Wilhel-
minagasthuis vervoerd. De dader, een
36-jarige Duitser. is aangehouden.
Onder de Duitse krijgsgevangenen die
gisteren uit de Sovjet-Unie in West-
Duitsland zijn teruggekeerd, bevonden
zich Hans Linge, voormalig majoor by
de S.S., die Hitlers kamerbediende is
geweest en die als laatste Hitler in le
ven heeft gezien, en Hitiers piloot, Hans
Bauer.
Linge verklaarde tegenover verslag
gevers, dat hij de laatste was geweest
die op 30 april 1945 in de schuilkelder
van de kanselary in Berlijn afscheid
nam van Hitier en Eva Braun. Toen
hij twee minuten na het afscheid terug
ging in de kamer waar hij hen had ach-
Het congres van de Katholieke Volkspartij heeft de volgende con
clusie aangenomen:
Het verheugende feit, dat een groep katholieke Nederlanders in de
K.V.P. wil terugkeren, tracht men hier en daar te hanteren als wapen
tegen de K.V.P.
Men wil de opvatting ingang doen vinden, als zou van de K.V.P.
thans een meer conservatieve politiek te verwachten zijn.
Het congres 1955 van de K.V.P. protesteert tegen deze misleiding
en stelt vast, dat de begrippen „conservatief" en „progressief" noch
op het programma van de K.V.P., noch op het politieke beleid van
haar fractie van toepassing kunnen zijn.
Zoals op het congres 1955 wederom ten duidelijkste is gebleken,
gaat de K.V.P. haar eigen weg, geleid door rechtvaardigheid en men
selijkheid.
Het congres juicht het toe, dat de partij de valse tegenstelling „con-
servatief-progressief" volstrekt afwijst en er zich in de komende ver
kiezingsstrijd op generlei wijze, ook niet bij wijze van verweer, mee
zal inlaten.
Het is er zeker van, dat de demagogie dier tegenstelling de Neder
landse katholieken niet zal kunnen misleiden, doch dat deze met de
geestdrift van hun diepste overtuiging de politiek zullen beamen, die
zij naar waarheid in haar vaandel heeft staan: rechtvaardigheid en
menselijkheid.
tergelaten,- had Hitier zichzelf doodge
schoten en Eva Braun zichzelf vergif
tigd.
Linge, van wiens drie kinderen Hitier
peter was, verklaarde, dat hp en andere
officieren van de S.S. de lijken van Hit-
Ier en Eva Braun in lakens naar de
tuin achter de schuilkelder hadden ge
bracht, waar zfj met meer dan 200 liter
benzine werden verbrand. De as van Hit-
Ier en zün echtgenote werd begraven.
Linge ontkende, dat Hitler in de laat
ste weken van zijn leven woedeaanval
len had gehad. „Wel was hij beverig",
zo zei hij, doch in zijn laatste uren was
Hitier „rustig en kalm".
Linge hoopt zijn nieuwe leven te be
ginnen met het verkopen van een ge
detailleerd verslag over de gebeurte
nissen in Hitiers schuilkelder en zijn
leven als Hitiers bediende. Hij zei
reeds „aanzienlijke aanbiedingen" van
westelijke persorganen gekregen te
hebben.
Linge heeft in de Loebljankagevange-
nis in Moskou een volledig verslag moe
ten schrijven over zijn leven en alles
wat hij van Hitler wist. In 1946 werd
hij naar Berlijr geuracht, waar hij in
de kanselarij moest aanwijzen waar Hit-
Ier en Eva Braun waren verbrand.
Hans Bauer, Hitlers eigen piloot,
bleek diegenen uit de droom te kunnen
helpen, die nog altijd niet willen gelo
ven, dat de beruchte Martin Bormann
zijn einde heeft gevonden In de hel van
Berlijn. Bauer vertelde hoe hij Hitiers
laatste bevel had willen uitvoeren, Bor
mann per vliegtuig in veiligheid te bren
gen. Bij de vlucht uit Berlijn in een
tank was Bormann echter neergescho
ten. Hans Linge heeft dit relaas beves
tigd.
Onder de gisteren teruggekeerden be
vond zich ook een broer van Alfred
Krupp, de erfgenaam van Hitlei„ voor
naamste wapensmidse.
De Nederlandse regering zal uit h"
nanciële overwegingen in de toekomst
minder militaire leerling-vliegers voor
opleiding naar de Ver. Staten en méér
naar Canada sturen. Tot dusverre werd
op gezette tijden veelal een groepje
van vijf leerlingen naar Canada gezon
den, doch in het voorjaar zal dit aan
tal verveelvoudigd worden. Zo zullen
b.v. in April zestien, in mei twintis
leerlingvliegers voor opleiding naar
Canada gaan.
