Twee veilingen draaien na elkaar E En de kip zij legt maar voort! c J VERBORGEN KETTERIJEN Openlijke bekentenissen in affaire van gebr. Krijnen IfpiS A Veluws monopolie bedreigd? VERSE, 'O lier ie in rich tingen wordt een nationaal bedrijf Het gevaar van traditionalisme E SPOTSPIEGEL Mcoim T- Af faire-Van Meegeren ZATERDAG 19 NOVEMBER 1955 PAGINA 9 n de kip, zij legt maar voort. Onwetend, de naarstige nutkip, omtrent de weg, die haar legsel gaat, het profijt, dat pluimvee houder, verzamelaar, grossier, exporteur, winkelier en wie al niet meer van haar pogen te trekken. Zich evenmin bewust van de strijd, die thans is ontbrand in van ouds het eierdorp Bameveld met als inzet het monopolie, dat zich het Veluwse ei hier verworven heeft, dank zij de meer dan honderdjarige eiermarkt ter plaatse, tot een begrip geworden. De situatie is zo: elke donderdag is er in Barneveld een veiling van Veluwse eieren, waar wekelijks één miljoen eieren wordt aangevoerd, gevolgd door de markt in de grote eierhal, waar een aanbod is van nog eens tegen de twee miljoen eieren, ook allemaal van de Veluwse grond. Deze Barneveldse eieren hebben zich in de loop van de tijd een eigen reputatie verworven, zodat de prijzen er altijd hoger liggen dan elders en tevens als maatstaf gelden voor heel het land. In hetzelfde gebouw van de Veluwse eierveiling is nu echter een tweede veiling gevestigd, eveneens op donderdag, gesticht van buitenaf, door handelaren en coöperaties in voornamelijk het Oosten van het land. Haar bedoeling is om elke week nog eens een miljoen eieren aan te voeren, van precies dezelfde kwaliteit als de Veluwse, alleen dus aan de verkeerde kant van de IJssel gelegd. Barneveld is helemaal niet gelukkig met deze activiteit. Het beschouwt de nieuwe veiling, de „Stichting Binnenlandse Eierafzet Barneveld", als een koekoeksei in het Veluwse nest, en de eerste daad van het gemeente bestuur is dan ook geweest de indringster op grond van een artikel in de lokale Politie Verordening te doen verbaliseren. Een rechter lijke beslissing wordt thans afgewacht. FRED THOMAS s AL'.'I jé® ^e'4ën Cen Onregelmatigheden bij rijks politie te Schagen Liturgische weekkalender „Bron van Christelijke Geest" 25 jaar Migir. De Liva benoemd! tot raadsheer DOCENTENTEKORT Baccalaureaatsstndie? EIEROORLOG in Bariievekl jAtlAA Zo draaien er nu donderdags twee veilingklokken in Barneveld, vreed zaam onder hetzelfde dak, en zijn er twee compleet ingerichte veilinglokalen, slechts door een schotje van board van elkaar gescheiden. Donderdags in het vroege uur wordt eerst de veiling gehou den van de „vreemde" eieren. Vervolgens begeven de kopers zich een deur verder, waar onmiddellijk daarna de autochtone eieren aan bod komen. En als ook hier dé partijen geveild zijn of opgehou den, zeggen boze tongen begint het grootscheeps bedrijf van de markt, de enorme gemeentelijke eierhal, die van voor tot achter vol staat met kisten, kratten en manden vol eieren, waar tussen kippenboeren en handelaars heel de verdere ochtend door zaken doen. Na afloop komt er een commissie bij een, uit de betrokken groeperingen samengesteld, die gaat vergaderen Een die weet wat een ei waard is: veteraan in het Mekka van de eierhandel Door boze tongen zeggen: elkaar in het haar vliegt om de uiteindelijke marktno- teringen, de Barneveldse I ijzen dus, te bepalen. De noteringen gaan per ge wicht in kilogram, en ei, ei, hoe is dat mogelijk, vragen alweer de boze ton gen. Want in tegenstelling tot de vei ling is er van de eieren, ter markt aan gevoerd, geen gewicht bekend: knappe jongens, zegt men, om dat allemaal zo precies te schatten. En hoe gemak kelijk, veronderstelt men, om de offi ciële cijfers speculatief te flatteren. Nee, de naarstige nutkip heeft er geen flauw idee van hoe haar eerzaam produkt in opspraak komt. Burge meester Kuntze van Barneveld echter des te meer. Toen wij bij hem ons licht kwamen opsteken, distancieerde hij zich onmiddellijk van alle verwik kelingen van de eierhandel: geheim zinnig, griezelig! Wel echter be schouwde hij het als zijn plicht te waken voor het Barnevelds belang, dat is gelegen in een onbedreigde markt. De prijzen, die hier worden gemaakt, liggen inderdaad iets hoger De handel, die eieren kiest voor zijn geld: twee veilingklokken houden thans in Barneveld de kopers in hun ban het binnenland, dan zal de prijs onher roepelijk dalen en hopen de exporteurs hiervan te profiteren. Dat is de lezing van belanghebbend Barneveld, waar aan de heer Aartsen nog als zijn over tuiging wilde toevoegen, dat de nieuwe veiling het kwaliteitspeil van haar aanvoer nooit zal kunnen handhaven, zeker niet als de zomer komt. Het op de Veluwe gewonnen Barneveldse ei zal z.i. altijd superieur blijven, een repu tatie, die echter in gevaar komt als nu ook niet-Veluwse eieren te Barne- dan elders. Als dit door een vergrote ve]fj wor(jen geveild en met de afglans aanvoer of welke andere invloed ook teniet zou worden gedaan, zou dit voor Barneveld een enorm verlies be tekenen. Zolang men dus de zekerheid mist, dat de nieuwe veiling geen na delige gevolgen heeft voor de Bar neveldse markt, kan er geen sprake zijn van het verlenen van een ver gunning. De Veluwse veiling als in- geborene des huizes heeft die ver gunning wel gekregen, wat de nieu we betreft lijkt het beter nog eens af te wachten. Vandaar het verbaal. Ik geloof, zei de burgemeester, dat wij een goed besluit hebben genomen. De directeur van de Veluwse eiervei ling de heer A. Aartsen, bleek begrij pelijkerwijs zeer hevig gekant tegen de nieuwe concurrent, die hij er van ver dacht door vergroting van de aanvoer te Barneveld uiteindelijk de marktprijs te willen drukken. Vooral de bij de nieuwe veiling aangesloten exporteurs, zo is hier de mening, hebben daar be lang bij want als de landelyke prys met die van Barneveld daalt, vergroot dit de mogelijkheden van uitvoer. Tot dusver heeft de binnenlandse handel, die meer besteden kan dan de expor teurs, de Barneveldse aanvoer by na ge heel afgenomen. Komt er echter een NADRUK VERBODEN surplus, dus meer dan de behoefte van (Van onze Wanneer de s,„fSSe redactie) goedkeuring aan „^a-Generaal er hun ^^^.-"fv^nTzaTSë'NTV.-Xr" n* nationaal bedrHfV°rden omgezet in tCePen. bedrijf karakter spe- m het leven ge in? '"vloed in het h^ri m8 kri->?!' een }"twoordeiijkheid L t 1Jf' °m zljn ver" s hij bevoegd di kunnen uitoefenen K arch en llu Prioriteiten bij re- feftuur besta?? vast te' stellen. Het rii<len. samenlLtiEeen raad van acht d'gers van vprJ?? Ult vertegenwoor- t®!1- Na overW lende dePartemen- *lJ de algemen r de directie stelt ?ast- Hef hert??;f }nen van het bedrijf de A)»pm komt onder toezicht biljoen vnn ?ne Rekenkamer. De 28 de N.v wo?den0tten van het rijk aan kapitaal' ,n omgezet in aandelen- waardoor nationaal bedrijf, dat dragen miljoen gulden komt te be- De personeelskosten zullen in begins- sel door het bedrijf worden gedragen. Een personeelsstatuut waarborgt de rechtspositie tegenover de overheid en zal voldoende soepel zijn om het bedrijf naar zijn eigen aard te doen functione ren. Het personeel wordt in dienst ge nomen op basis van de tweezijdige ar beidsovereenkomst. Deze is onderwor pen aan een algemene maatregel van bestuur ,die onderwerp van bespreking zal vormen in het georganiseerd over leg voor ambtenarenzaken. Er zy'n enige ongerechtigheden aan de dag getreden bij de groep-Schagen van de rijkspolitie. Eén ambtenaar is geschorst. Ten aanzien van twee ande ren wordt een onderzoek ingesteld. Deze zullen waarschijnlijk disciplinair worden gestraft. van Barneveld naar hun bestemming gaan. Op dit alles blijft de andere partij het antwoord niet schuldig. Aan het zelfde tafeltje in „Het Hof van Gel derland'', waar wij met de heer Aart sen spraken, hebben wij geluisterd naar de argumenten der heren K. Enthoven, voorzitter, en W. Boorsma, directeur van de nieuwe veiling. De heer Enthoven meende, dat men ais koopman het recht had te trachten zijn artikel daar te verkopen waar men de beste prijzen maken kan en de situatie het voordeligst is. Voor de eierhandel is Barneveld zo een plaats: de markt is er gunstig en altijd zijn er kopers. De bestaande veiling is echter exclusief ten profijte van een coöperatie van Veluwse pluimveehou ders. De handel heeft dus recht op een vrije veiling, waar hij ook zelf kan aanvoeren. Maar Barneveld wil zich isole ren, een gedragslijn, die riekt naar kartelvorming. Als het de mensen van de nieuwe veiling er om te doen is hier het prijspeil te drukken, zo verklaarde de heer Enthoven, dan stonden er wel andere wegen open. Voorlopig wacht men af wat de rech ter beslissen zal. Zo staan de partijen in Barneveld scherp tegenover elkaar, een stille eieroorlog, waarbij wij er niet aan moe ten denken hoe zoiets in Italië zou wor den uitgevochten. Dan kwam er waar- schijnlijK bioed aan te pas en zeker struif. Want het ei is in het gevecht een dankbaar projectiel. In Barneveld echter wordt geen schaaltje gekneusd van heel de voorraad eieren, die donder dags in de vroege ochtend in de handel komt. Zeker niet in het najaar, nu de eieren behoorlijk duur zijn. Overigens is de aanvoer tegenwoordig het hele jaar door verzekerd, het broeden kunstmatig gespreid, zodat er in elk seizoen jonge hennen staan aangetreden om de markt van verse eitjes te voorzien. Zo blij ven de Veluwse veiling en de Barne veldse markt regelmatig eiermiljonairs, terwijl de pas begonnen nieuwe veiling nog niet aan haar kwantum toe is. Het ligt in haar bedoeling voorlopig 600.000 eieren aan te voeren, maar j.l. don derdag waren het er nog pas 380.000. Maar het bleek inderdaad, dat de prij zen, althans voor de kleinere maten opmerkelijk lager waren dan die van de Veluwse veiling. Men verklaarde dit uit de omstandigheid, dat de nieuwe veiling andere condities heeft, nl. con tante betaling en ook niet, zoals de Ve luwse, partijen ophoudt omwille van het prijsniveau. Wij hebben de beide klokken in Barneveld zien draaien Het bleek dezelfde firma, die ze geleverd had zoals ook de ruimte, die de vijandige zusters moeten delen, onder het dak ligt van een en hetzelf. de eierpakhuis, waarvan de eigenaar het nog zo gek niet vindt. Inderdaad kwam de aanvoer op de B.E.B., zo als de nieuwe veiling by afkorting wordt aangeduid, in hoofdzaak van over de IJssel: eieren uit Groenlo en Bredevoort, Raalte en Lichtenvoorde, Olst en Winterswijk, van kippen die evenzeer hun best hadden gedaan als haar roemruchte Veluwse nichten. Het waren vrijwel allemaal mannen, die de veilingbanken vulden en de lichtjes lieten gloeien op de klok, ter wijl toch een ei zo een bij uitstek vrouwelijk artikel is. Er zaten mach tige heerschappen onder, echte eier- baronnen, eierpotentaten, dachten wij zo. Zij kochten eerst bij de ene, de verboden veiling, toen bij de andere, en later zouden wij hen nogmaals ontmoeten in de grote eierhal, handje klappend met het puik van de Veluw se pluimveehouderij. Dat bleken nog voor een groot deel echte Toorop-boe. ren, in plechtig kerkezwart, een enke le patriarch nog met het zijden petje en ringetjes in het oor. En dik zilver op de borst en allemaal de voeten in krijtwitte of dooiergele klompen. Men loopt er tussen de eieren in alle nuances van bruin en wit, eieren en overal eieren, grote eieren en kleine eieren en vreemdsoortig langwerpige eieren zorgvuldig in vakjes gebed, in kratten en kisten, maar ook de man den er zo maar mee gevuld. Een won derlijke tederheid moet dan toch weer in die mannenhanden schuilen, die boe- renknuisten, want het gaat allemaal goed, wij hebben geen kneusje gezien. Zo viert het Mekka van eierproduce- rend Nederland zijn wekelijks markt- festijn, met ook wat stalletjes buiten, rondom de kerk, dampende bakolie uit de viskraam, die omhoog wolkt tot m de neus van Jan van Schaffelaar, die hoog op zijn sokkel het bedrijf overziet, held en schutspatroon van Barneveld, vandaag de benarde veste van het Ve luwse ei. Toen wy in onze vorige beschou wing met enkele voorbeelden ter overpeinzing alvast de richting hadden aangeduid waarin de bedoelde moderne „ketterijen" binnen de Kerk moeten gezocht worden, waren wy na tuurlijk lang niet volledig. Dat was ook niet de bedoeling. Men kan niet eens alles opsommen, wat hieronder zou val len. omdat het juist gaat om meningen en opvattingen, die niet officieel wor den bekend gemaakt. Het gaat immers, zoals wij herhaaldelijk hebben betoogd, om een mentaliteit, een houding, een denksfeer waarin langzamerhand min of meer vagemeningen ontstaan, die niet met de goddelijke Openbaring over eenstemmen. Als voorbeelden hebben wij genoemd: het geloof aan de hel, de grote waarde der kloosterlijke geloften en van de kloosterlijke staat. Wij kunnen hier nog aan toevoegen onderwerpen als tijdelij ke zondenstraffen, vagevuur, aflaat, en gelen, vasten, de duivel, en nog verder, verschillende geloofspraktijken of liever woonhuispraktijken, die weliswaar niet direct de eigenlijke geloofsleer raken, maar toch in een min of meer verwij derd verband daarmee samenhangen. Bij elk geval gaat het steeds over za ken, die wij, direct of indirect uit de Openbaring kennen. Zy hangen dus sa men, alweer onmiddellijk of middellijk, met ons geloof. Nu valt het niet te ontkennen, dat in onze moderne en zo zeer „verlich te" tijd gemakkelijk gesproken wordt van „ouderwets", van niet meer pas send in de tegenwoordige opvattingen, die immers zo graag tot de kern van de zaak doordringen met veronachtzaming van alles, wat dan „franje" heet. Wan neer wij nu met deze mentaliteit boven genoemde onderwerpen benaderen dan moet het toch wel duidelijk zijn, dat om het nog maar voorzichtig te zeggen, het gevaar van ontsporen heus niet denkbeeldig is. Als wij daarbi' dan be denken, dat het steeds op een of andere manier geloofszaken betreft, dan is een ernstige ongerustheid toch wel op haar plaats. Gods waarheid is eeuwig en dus voor alle tijden en alle plaatsen. Aan het we zen daarvan kan nooit iets veranderen. Engelen en duivelen b.v. blijven even werkelijk zowel voor de eerste christe nen. de Middeleeuwen als voor ons en de toekomst. De mens, die altijd zal zondigen, verdient ook altijd straf, tij delijke of eeuwige. En God zal altijd God blijven met dezelfde rechten en eisen t.o.v. de hele Schepping of Hij ZONDAG 20 november: 25e zondag na Pink steren: eigen mis; 2 geb. H. Felix; Credo; pref. van O. L. Vr.; groen. MAANDAG: O. L. Vr. Presentatie; eigen mis; Credo; pref. van O. L. Vr.; wit. DINSDAG: H. Cecilia, maagd-martelares; eigen mis; rood. WOENSDAG: H. Clemens, paus-martelaar; mis Si diligis; 2 geb. H. Felicitas; pref. van de apostelen; rood. DONDERDAG: H. Joannes van het Kruis, belijder-kerkleraar; mis In medio; 2 geb. H. Chrysogonus; Credo; wit. VRIJDAG: H. Catharina, maagd-martelares; mis Loquebar; (Utrecht: Credo); rood. ZATERDAG: H. Silvester, abt; mis Os justi; 2 geb. H. Petrus; (Utrecht: 2 geb. oct. van H. Catharina; 3 geb. H. Petrus en Credo): wit. ZONDAG 27 november: le zondag van de Advent; eigen mis; (Utrecht: 2 geb. H. Willehadus; 3 geb. oct. H. Catharina; Haarlem: 2 geb. H. Albricus; 3 geb. A cunctis; Den Bosch: 2 geb. H. Oda; Breda: 2 geb. H. Acharius; Roermond: 2 geb. Amelberga); paars. De gebroeders Krijnen, betrokken in de affaire Van Meegeren, die door de bezitter van enkele valse Vermeers, de heer Van Beuningen, opnieuw aan het rollen is gebracht, hebben enkele op merkelijke bekentenissen gedaan. De gebroeders hebben namelijk verklaard, dat een deel van het door hen indertijd aangevoerde bewijsmateriaal omtrent de echtheid van „Het Laatste Avondmaal" vervalst is. De gebroeders Krijnen, kunsthanden laars in Utrecht, zijn jarenlang ver trouwenslieden van de collectionair Van Beuningen geweest en zij zijn thans betrokken in een proces voor de Zwolse rechtbank, omdat zij te grote bedragen zouden hebben uitgegeven om de echtheid van het schilderij „Het Laat ste Avondmaal" te bewijzen. Thans hebben de kunsthandelaars verklaard, dat de docuYnenten betref- jende het transport uit Nice op 22 mei 1941 volledig vervalst zijn. Deze da tum is van groot belang, omdat prof. Coremans in Brussel aangevoerd heeft dat het bewuste schilderij overgeschil derd zou zijn op een doek van Hon- dius. Volgens deze verklaring zou het schilderij eerst te Laren zijn geweest en wel in 1939, waar Van Meegeren de In heel Nederland richten zich de eierprijzen naar de markt te Barneveld vervalsing gepleegd zou hebben na en kele voorstudies in zijn villa te Nice. Stempels en datering op genoemd bil jet zouden volledig zijn vervalst vol gens de gebroeders Krijnen, om hier mede een argument te verkrijgen om trent de echtheid van „Het Laatste Avondmaal". Het behoeft geen betoog, dat deze verklaring van de gebroeders Krijnen als een boemerang zou kunnen gaan werken. Zij zouden immers kosten noch moeite gespaard hebben om de echtheid van „Het Laatste Avondmaal" te bewij zen. Zij zouden hieromtrent zelfs reizen tot in Canada en de V. S. hebben on dernomen. Hun getuigenis omtrent de vervalsing van documenten moge eerlijk zijn, zij geeft echter des te meer reden om te veronderstellen, dat in' deze zaak méér onregelmatigheden zijn gepleegd en dat er meer personen bij zijn betrok ken, dan velen op het eerste gezicht heb ben gemeend. Ook het proces in Zwolle komt hierdoor in een ander daglicht te staan en prof. Coremans in Brussel ver krijgt weer bewijzen te meer in een zaak die steeds uitermate duidelijk is gebleken, ondanks de beweringen van de heer Decoen. Op zondag 20 november 1955, de laat ste zondag van het kerkelijk jaar, wordt de 25ste jaargang afgesloten van de reeks zondagsmissaais „Bron van Christelijke Geest". Op zondag 30 november 1930, de eerste zondag van het nieuwe kerkelijke jaar, verscheen no. 1 van deze eendags- missaaltjes-reeks, die hun naam danken aan een woord van de H. Paus Pius X. De verspreiding beperkte zich aanvan kelijk tot het aartsbisdom. Op nieuw jaarsdag 1931 werd het bisdom Haarlem ingeschakeld, op 1 februari volgden de bisdommen 's-Hertogenbosch en Roer mond en op 22 februari van datzelfde jaar sloot het bisdom Breda als laatste de rij. De liturgische verenigingen in de ver schillende bisdommen waren d_e promo tors voor de landelijke verspreiding van de volksmissaals, die als vorm van apos tolaat door het hoogwaardig episcopaat zijn aanbevolen. De „Bron van Christelijke Geest'- missaaltjes, die over een eigen missaal- letter beschikken, volgen de romeinse misritus. In de loop der jaren zijn ech ter neven-edities aan de reeks toege voegd volgens de eigen ritus van de Do minicanen en de Carmelieten. Ook wor den thans de edities verzorgd met het proprium van de Augustijnen en de Franciscanen. De H. Vader heeft mgr. Ottavio de Liva, tot nu toe auditeur bij de nuntia tuur te Den Haag, tot raadsheer be noemd. Mgr. De Liva, Italiaan van geboorte, is van 1947 af in diplomatieke dienst, arbeidde achtereenvolgens in Wenen, Praag, Bonn en kwam in juli 1954 naar Nederland als opvolger van mgr. Gino Paro. 99 door de mens als zodanig erkend wordt of niet. Evenzo blijft de kerk steeds het enige heilsinstituut voor de hele mensheid: haar opdracht de mensen met onfeilbare betrouwbaarheid naar hun eeuwige bestemming te leiden zal zij moeten en blijven vervullen tot de jongste dag. Tegenover deze goddelijke ordening is menselijke eigenwijsheid en betweterij maar een zielige vertoning als het niet tevens zo verschrikkelijk tragisch was. God eist de volledige overgave van de hele mens aan Zijn totale waar heid. Wij hebben het recht niet naar eigen believen een keuze te doen uit de Openbaring. Hier geldt letterlijk: alles of niets. Het kan dus ook onmogelijk verantwoord zijn zich tevreden te stel len met „gewoon katholiek te blijven" en tegelijk slechts die geloofspunten te aanvaarden, die „ons nog iets zeggen" met -ptale verwaarlozing van de zaken, die wij als behorend bij een minder ont wikkelde tijd, maar naast ons neer leg gen. Zo denkend, zijn wij niet eens meer „gewoon katholiek", bedrijven wij zon der meer een „ketterij", omdat wij fei telijk weigeren de „hele" geloofsinhoud te aanvaarden. en andere vorm van moderne ket terij binnen de Kerk ziet Rahner, o.i. zeer terecht in een zekere on verschilligheid voor het echte, le- v e n d e Christendom. Om dit goed te begrijpen moeten wij vooropstellen, dat Gods waarheid eeuwig en onverander lijk is en zo geldt dan ook de officiële verklaring door de Kerk van welke ge loofswaarheid ook voor alle mensen van alle tijden, zoals de Kerk een dogma formuleert, zo is het juist, omdat Gods geest haar daarbij voor dwaling be hoedt. Maar deze waarheid, aldus Rah ner, in menselijke bewoordingen uitge drukt, is daarom nog niet gegeven om alleen maar in gedrukte zinnen, eeuwig en altijd hetzelfde, telkens weer op nieuw te worden herhaald in de leer boeken der dogmatiek. De bedoeling is, dat zij een levend bestanddeel wordt van de hele mens, zijn leven doordringt en daaraan leiding geeft voor heel zijn denken, doen en laten. Daarom moet de mens zich die waarheid ook altijd weer opnieuw eigen maken. ..De blijde boodschap moet hem vanuit zyn eigen tijd, zijn ervaringen en levenslot, vanuit geheel zyn geestelijke situatie, die niet alleen die van het Christendom der Kerk is, maar ook die van zyn tijd zonder meer, overeenkom stig zijn eigen geaardheid, steeds op nieuwe wijze worden verkondigd." Gods Waarheid is een levend iets, die voor alle vormen en omstandighe den van het menselijk leven haar blij vende betekenis heeft. En telkens wan neer die vormen en omstandigheden zich wijzigen zal Gods Waarheid ook voor die veranderde situatie haar volle betekenis behouden. Het is zelfs zó, dat de zuivere waarheid van het Evan gelie, zoals ze in een bepaalde tijd fei telijk wordt gekend en zoals ze feitelijk wordt erkend, het kenteken draagt van die tijd." Dit is beslist noodzakelijk. De waarheid van het Evangelie, gedragen door de denkwijze van een vroegere tijd. waar aan men gewoon is geraakt en die men wegens haar ouderdom en algemene be kendheid ten onrechte beschouwt als eeuwig, onveranderlijk, geldig, wordt daardoor niet bovefltijdelijker en meer algemeen geldend. Dit is een punt van groot belang. De Goddelijke Waarheid verstart op die manier door een tekort aan aanpassingsvermogen bij hen, die maar blijven zweven bij de oude tra ditionele vormen. Dit traditionelisme sluit een werkelijk gevaar in zich, n.l. het gevaar van onverschilligheid voor de echte, levende geloofsinhoud. Men moet nu eenmaal met zijn tijd meegaan en meewerken de oude waarheden zó te doen begrijpen, dat ze ook voor de moderne tiid hun volle betekenis en rijke inhoud blijven bezitten. Want dat is de bedoeling van God. Doen wij daar niet aan mee, dan ver vullen wij in een „dode ortodoxie", die in wezen onverschilligheid voor de waar heid is. En waartoe dat kan leiden toont de groeiende ontkerstening in onze da gen 'overduidelijk aan. Wij bezitten in ons geloof een onuit puttelijke schat. Maar om te ervaren wat dat geloof voor ons kan betekenen (en ook betekenen moet) dienen wy het eerst naar Gods bedoeling goed te beleven. Zonder die persoonlijke erva ring is geen beoordeling mogelijk. En toch wordt zo gemakkelijk de staf ge broken over godsdienst en Kerk. Zou het niet zeer nuttig zijn over het uitermate onredelijke van een dergelijke houding eens ernstig na te denken (Van onze Haagse redactie) De vele problemen van het onderwijs hebben in het voorlopig verslag van de begroting van O., K. en W. alle aan dacht gekregen. De grootste nadruk daarbij viel op de noodzaak van ver betering in het tekort aan leraren en docenten. Het uitblijven van de toege zegde verhoging van de bezoldiging van het U.L.Ö.-personeel werd alge meen betreurd. Vele leden pleitten voor toelating van bezitters van hoofd- en enkele andere akten tot de universitaire opleiding. Voor het V.H.M.O. is dit van zeer groot belang. Vele leden denken aan een bac- calaureaatsstudie met beperkte onder wijsbevoegdheid. De subsidie aan het bijzonder hoger onderwijs was gebleven beneden de verwachtingen. De voorgestelde verho ging is niet voldoende om de gestegen kosten te dekken, waardoor het wel zeer moeilijk wordt het gewenste niveau in het onderwijs te bewaren. iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiii iiiiiiiimiiii „U komt toch van de tandarts en dan zo'n vrolijk gezicht?" „Ja, ha, ha, hij was op vakantie." (Neue Post)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1955 | | pagina 9