Twee veilingen draaien na elkaar
E
En de kip zij legt maar voort!
c
J
VERBORGEN
KETTERIJEN
Openlijke bekentenissen in
affaire van gebr. Krijnen
IfpiS
A
Veluws monopolie bedreigd?
VERSE,
'O lier ie in rich tingen wordt een
nationaal bedrijf
Het gevaar van
traditionalisme
E
SPOTSPIEGEL
Mcoim
T-
Af faire-Van Meegeren
ZATERDAG 19 NOVEMBER 1955
PAGINA 9
n de kip, zij legt maar voort. Onwetend, de naarstige nutkip,
omtrent de weg, die haar legsel gaat, het profijt, dat pluimvee
houder, verzamelaar, grossier, exporteur, winkelier en wie al
niet meer van haar pogen te trekken. Zich evenmin bewust van de
strijd, die thans is ontbrand in van ouds het eierdorp Bameveld met
als inzet het monopolie, dat zich het Veluwse ei hier verworven heeft,
dank zij de meer dan honderdjarige eiermarkt ter plaatse, tot een
begrip geworden. De situatie is zo: elke donderdag is er in Barneveld
een veiling van Veluwse eieren, waar wekelijks één miljoen eieren
wordt aangevoerd, gevolgd door de markt in de grote eierhal, waar
een aanbod is van nog eens tegen de twee miljoen eieren, ook allemaal
van de Veluwse grond. Deze Barneveldse eieren hebben zich in de
loop van de tijd een eigen reputatie verworven, zodat de prijzen er
altijd hoger liggen dan elders en tevens als maatstaf gelden voor heel
het land. In hetzelfde gebouw van de Veluwse eierveiling is nu echter
een tweede veiling gevestigd, eveneens op donderdag, gesticht van
buitenaf, door handelaren en coöperaties in voornamelijk het Oosten
van het land. Haar bedoeling is om elke week nog eens een miljoen
eieren aan te voeren, van precies dezelfde kwaliteit als de Veluwse,
alleen dus aan de verkeerde kant van de IJssel gelegd. Barneveld is
helemaal niet gelukkig met deze activiteit. Het beschouwt de nieuwe
veiling, de „Stichting Binnenlandse Eierafzet Barneveld", als een
koekoeksei in het Veluwse nest, en de eerste daad van het gemeente
bestuur is dan ook geweest de indringster op grond van een artikel
in de lokale Politie Verordening te doen verbaliseren. Een rechter
lijke beslissing wordt thans afgewacht.
FRED THOMAS
s AL'.'I jé®
^e'4ën Cen
Onregelmatigheden bij rijks
politie te Schagen
Liturgische weekkalender
„Bron van Christelijke
Geest"
25 jaar
Migir. De Liva benoemd!
tot raadsheer
DOCENTENTEKORT
Baccalaureaatsstndie?
EIEROORLOG in Bariievekl
jAtlAA
Zo draaien er nu donderdags twee
veilingklokken in Barneveld, vreed
zaam onder hetzelfde dak, en zijn er
twee compleet ingerichte veilinglokalen,
slechts door een schotje van board van
elkaar gescheiden. Donderdags in het
vroege uur wordt eerst de veiling gehou
den van de „vreemde" eieren. Vervolgens
begeven de kopers zich een deur verder,
waar onmiddellijk daarna de autochtone
eieren aan bod komen. En als ook hier
dé partijen geveild zijn of opgehou
den, zeggen boze tongen begint het
grootscheeps bedrijf van de markt, de
enorme gemeentelijke eierhal, die van
voor tot achter vol staat met kisten,
kratten en manden vol eieren, waar
tussen kippenboeren en handelaars heel
de verdere ochtend door zaken doen.
Na afloop komt er een commissie bij
een, uit de betrokken groeperingen
samengesteld, die gaat vergaderen
Een die weet wat een ei waard is: veteraan in het Mekka van de eierhandel
Door
boze tongen zeggen: elkaar in het haar
vliegt om de uiteindelijke marktno-
teringen, de Barneveldse I ijzen dus,
te bepalen. De noteringen gaan per ge
wicht in kilogram, en ei, ei, hoe is dat
mogelijk, vragen alweer de boze ton
gen. Want in tegenstelling tot de vei
ling is er van de eieren, ter markt aan
gevoerd, geen gewicht bekend: knappe
jongens, zegt men, om dat allemaal
zo precies te schatten. En hoe gemak
kelijk, veronderstelt men, om de offi
ciële cijfers speculatief te flatteren.
Nee, de naarstige nutkip heeft er
geen flauw idee van hoe haar eerzaam
produkt in opspraak komt. Burge
meester Kuntze van Barneveld echter
des te meer. Toen wij bij hem ons
licht kwamen opsteken, distancieerde
hij zich onmiddellijk van alle verwik
kelingen van de eierhandel: geheim
zinnig, griezelig! Wel echter be
schouwde hij het als zijn plicht te
waken voor het Barnevelds belang,
dat is gelegen in een onbedreigde
markt. De prijzen, die hier worden
gemaakt, liggen inderdaad iets hoger
De handel, die eieren kiest voor zijn geld: twee veilingklokken houden thans in
Barneveld de kopers in hun ban
het binnenland, dan zal de prijs onher
roepelijk dalen en hopen de exporteurs
hiervan te profiteren. Dat is de lezing
van belanghebbend Barneveld, waar
aan de heer Aartsen nog als zijn over
tuiging wilde toevoegen, dat de nieuwe
veiling het kwaliteitspeil van haar
aanvoer nooit zal kunnen handhaven,
zeker niet als de zomer komt. Het op
de Veluwe gewonnen Barneveldse ei zal
z.i. altijd superieur blijven, een repu
tatie, die echter in gevaar komt als
nu ook niet-Veluwse eieren te Barne-
dan elders. Als dit door een vergrote ve]fj wor(jen geveild en met de afglans
aanvoer of welke andere invloed ook
teniet zou worden gedaan, zou dit
voor Barneveld een enorm verlies be
tekenen. Zolang men dus de zekerheid
mist, dat de nieuwe veiling geen na
delige gevolgen heeft voor de Bar
neveldse markt, kan er geen sprake
zijn van het verlenen van een ver
gunning. De Veluwse veiling als in-
geborene des huizes heeft die ver
gunning wel gekregen, wat de nieu
we betreft lijkt het beter nog eens af
te wachten. Vandaar het verbaal. Ik
geloof, zei de burgemeester, dat wij
een goed besluit hebben genomen.
De directeur van de Veluwse eiervei
ling de heer A. Aartsen, bleek begrij
pelijkerwijs zeer hevig gekant tegen de
nieuwe concurrent, die hij er van ver
dacht door vergroting van de aanvoer
te Barneveld uiteindelijk de marktprijs
te willen drukken. Vooral de bij de
nieuwe veiling aangesloten exporteurs,
zo is hier de mening, hebben daar be
lang bij want als de landelyke prys
met die van Barneveld daalt, vergroot
dit de mogelijkheden van uitvoer. Tot
dusver heeft de binnenlandse handel,
die meer besteden kan dan de expor
teurs, de Barneveldse aanvoer by na ge
heel afgenomen. Komt er echter een
NADRUK VERBODEN surplus, dus meer dan de behoefte van
(Van onze
Wanneer de s,„fSSe redactie)
goedkeuring aan „^a-Generaal er hun
^^^.-"fv^nTzaTSë'NTV.-Xr"
n* nationaal bedrHfV°rden omgezet in
tCePen. bedrijf
karakter spe-
m het leven ge
in? '"vloed in het h^ri m8 kri->?!' een
}"twoordeiijkheid L t 1Jf' °m zljn ver"
s hij bevoegd di kunnen uitoefenen
K arch en llu Prioriteiten bij re-
feftuur besta?? vast te' stellen. Het
rii<len. samenlLtiEeen raad van acht
d'gers van vprJ?? Ult vertegenwoor-
t®!1- Na overW lende dePartemen-
*lJ de algemen r de directie stelt
?ast- Hef hert??;f }nen van het bedrijf
de A)»pm komt onder toezicht
biljoen vnn ?ne Rekenkamer. De 28
de N.v wo?den0tten van het rijk aan
kapitaal' ,n omgezet in aandelen-
waardoor nationaal bedrijf, dat
dragen miljoen gulden komt te be-
De personeelskosten zullen in begins-
sel door het bedrijf worden gedragen.
Een personeelsstatuut waarborgt de
rechtspositie tegenover de overheid en
zal voldoende soepel zijn om het bedrijf
naar zijn eigen aard te doen functione
ren. Het personeel wordt in dienst ge
nomen op basis van de tweezijdige ar
beidsovereenkomst. Deze is onderwor
pen aan een algemene maatregel van
bestuur ,die onderwerp van bespreking
zal vormen in het georganiseerd over
leg voor ambtenarenzaken.
Er zy'n enige ongerechtigheden aan
de dag getreden bij de groep-Schagen
van de rijkspolitie. Eén ambtenaar is
geschorst. Ten aanzien van twee ande
ren wordt een onderzoek ingesteld. Deze
zullen waarschijnlijk disciplinair worden
gestraft.
van Barneveld naar hun bestemming
gaan.
Op dit alles blijft de andere partij
het antwoord niet schuldig. Aan het
zelfde tafeltje in „Het Hof van Gel
derland'', waar wij met de heer Aart
sen spraken, hebben wij geluisterd
naar de argumenten der heren K.
Enthoven, voorzitter, en W. Boorsma,
directeur van de nieuwe veiling. De
heer Enthoven meende, dat men ais
koopman het recht had te trachten
zijn artikel daar te verkopen waar
men de beste prijzen maken kan en
de situatie het voordeligst is. Voor
de eierhandel is Barneveld zo een
plaats: de markt is er gunstig en altijd
zijn er kopers. De bestaande veiling is
echter exclusief ten profijte van een
coöperatie van Veluwse pluimveehou
ders. De handel heeft dus recht op
een vrije veiling, waar hij ook zelf
kan aanvoeren.
Maar Barneveld wil zich isole
ren, een gedragslijn, die riekt naar
kartelvorming. Als het de mensen
van de nieuwe veiling er om te doen
is hier het prijspeil te drukken, zo
verklaarde de heer Enthoven, dan
stonden er wel andere wegen open.
Voorlopig wacht men af wat de rech
ter beslissen zal.
Zo staan de partijen in Barneveld
scherp tegenover elkaar, een stille
eieroorlog, waarbij wij er niet aan moe
ten denken hoe zoiets in Italië zou wor
den uitgevochten. Dan kwam er waar-
schijnlijK bioed aan te pas en zeker
struif. Want het ei is in het gevecht
een dankbaar projectiel. In Barneveld
echter wordt geen schaaltje gekneusd
van heel de voorraad eieren, die donder
dags in de vroege ochtend in de handel
komt. Zeker niet in het najaar, nu de
eieren behoorlijk duur zijn. Overigens is
de aanvoer tegenwoordig het hele jaar
door verzekerd, het broeden kunstmatig
gespreid, zodat er in elk seizoen jonge
hennen staan aangetreden om de markt
van verse eitjes te voorzien. Zo blij
ven de Veluwse veiling en de Barne
veldse markt regelmatig eiermiljonairs,
terwijl de pas begonnen nieuwe veiling
nog niet aan haar kwantum toe is. Het
ligt in haar bedoeling voorlopig 600.000
eieren aan te voeren, maar j.l. don
derdag waren het er nog pas 380.000.
Maar het bleek inderdaad, dat de prij
zen, althans voor de kleinere maten
opmerkelijk lager waren dan die van
de Veluwse veiling. Men verklaarde dit
uit de omstandigheid, dat de nieuwe
veiling andere condities heeft, nl. con
tante betaling en ook niet, zoals de Ve
luwse, partijen ophoudt omwille van het
prijsniveau.
Wij hebben de beide klokken in
Barneveld zien draaien Het bleek
dezelfde firma, die ze geleverd
had zoals ook de ruimte, die
de vijandige zusters moeten delen,
onder het dak ligt van een en hetzelf.
de eierpakhuis, waarvan de eigenaar
het nog zo gek niet vindt. Inderdaad
kwam de aanvoer op de B.E.B., zo
als de nieuwe veiling by afkorting
wordt aangeduid, in hoofdzaak van
over de IJssel: eieren uit Groenlo en
Bredevoort, Raalte en Lichtenvoorde,
Olst en Winterswijk, van kippen die
evenzeer hun best hadden gedaan als
haar roemruchte Veluwse nichten.
Het waren vrijwel allemaal mannen,
die de veilingbanken vulden en de
lichtjes lieten gloeien op de klok, ter
wijl toch een ei zo een bij uitstek
vrouwelijk artikel is. Er zaten mach
tige heerschappen onder, echte eier-
baronnen, eierpotentaten, dachten wij
zo. Zij kochten eerst bij de ene, de
verboden veiling, toen bij de andere,
en later zouden wij hen nogmaals
ontmoeten in de grote eierhal, handje
klappend met het puik van de Veluw
se pluimveehouderij. Dat bleken nog
voor een groot deel echte Toorop-boe.
ren, in plechtig kerkezwart, een enke
le patriarch nog met het zijden petje
en ringetjes in het oor. En dik zilver
op de borst en allemaal de voeten
in krijtwitte of dooiergele klompen.
Men loopt er tussen de eieren in alle
nuances van bruin en wit, eieren en
overal eieren, grote eieren en kleine
eieren en vreemdsoortig langwerpige
eieren zorgvuldig in vakjes gebed, in
kratten en kisten, maar ook de man
den er zo maar mee gevuld. Een won
derlijke tederheid moet dan toch weer
in die mannenhanden schuilen, die boe-
renknuisten, want het gaat allemaal
goed, wij hebben geen kneusje gezien.
Zo viert het Mekka van eierproduce-
rend Nederland zijn wekelijks markt-
festijn, met ook wat stalletjes buiten,
rondom de kerk, dampende bakolie uit
de viskraam, die omhoog wolkt tot m
de neus van Jan van Schaffelaar, die
hoog op zijn sokkel het bedrijf overziet,
held en schutspatroon van Barneveld,
vandaag de benarde veste van het Ve
luwse ei.
Toen wy in onze vorige beschou
wing met enkele voorbeelden ter
overpeinzing alvast de richting
hadden aangeduid waarin de bedoelde
moderne „ketterijen" binnen de Kerk
moeten gezocht worden, waren wy na
tuurlijk lang niet volledig. Dat was ook
niet de bedoeling. Men kan niet eens
alles opsommen, wat hieronder zou val
len. omdat het juist gaat om meningen
en opvattingen, die niet officieel wor
den bekend gemaakt. Het gaat immers,
zoals wij herhaaldelijk hebben betoogd,
om een mentaliteit, een houding, een
denksfeer waarin langzamerhand min
of meer vagemeningen ontstaan, die
niet met de goddelijke Openbaring over
eenstemmen.
Als voorbeelden hebben wij genoemd:
het geloof aan de hel, de grote waarde
der kloosterlijke geloften en van de
kloosterlijke staat. Wij kunnen hier nog
aan toevoegen onderwerpen als tijdelij
ke zondenstraffen, vagevuur, aflaat, en
gelen, vasten, de duivel, en nog verder,
verschillende geloofspraktijken of liever
woonhuispraktijken, die weliswaar niet
direct de eigenlijke geloofsleer raken,
maar toch in een min of meer verwij
derd verband daarmee samenhangen.
Bij elk geval gaat het steeds over za
ken, die wij, direct of indirect uit de
Openbaring kennen. Zy hangen dus sa
men, alweer onmiddellijk of middellijk,
met ons geloof.
Nu valt het niet te ontkennen, dat
in onze moderne en zo zeer „verlich
te" tijd gemakkelijk gesproken wordt
van „ouderwets", van niet meer pas
send in de tegenwoordige opvattingen,
die immers zo graag tot de kern van de
zaak doordringen met veronachtzaming
van alles, wat dan „franje" heet. Wan
neer wij nu met deze mentaliteit boven
genoemde onderwerpen benaderen dan
moet het toch wel duidelijk zijn, dat
om het nog maar voorzichtig te zeggen,
het gevaar van ontsporen heus niet
denkbeeldig is. Als wij daarbi' dan be
denken, dat het steeds op een of andere
manier geloofszaken betreft, dan is een
ernstige ongerustheid toch wel op haar
plaats.
Gods waarheid is eeuwig en dus voor
alle tijden en alle plaatsen. Aan het we
zen daarvan kan nooit iets veranderen.
Engelen en duivelen b.v. blijven even
werkelijk zowel voor de eerste christe
nen. de Middeleeuwen als voor ons en
de toekomst. De mens, die altijd zal
zondigen, verdient ook altijd straf, tij
delijke of eeuwige. En God zal altijd
God blijven met dezelfde rechten en
eisen t.o.v. de hele Schepping of Hij
ZONDAG 20 november: 25e zondag na Pink
steren: eigen mis; 2 geb. H. Felix; Credo;
pref. van O. L. Vr.; groen.
MAANDAG: O. L. Vr. Presentatie; eigen
mis; Credo; pref. van O. L. Vr.; wit.
DINSDAG: H. Cecilia, maagd-martelares;
eigen mis; rood.
WOENSDAG: H. Clemens, paus-martelaar;
mis Si diligis; 2 geb. H. Felicitas; pref.
van de apostelen; rood.
DONDERDAG: H. Joannes van het Kruis,
belijder-kerkleraar; mis In medio; 2 geb.
H. Chrysogonus; Credo; wit.
VRIJDAG: H. Catharina, maagd-martelares;
mis Loquebar; (Utrecht: Credo); rood.
ZATERDAG: H. Silvester, abt; mis Os justi;
2 geb. H. Petrus; (Utrecht: 2 geb. oct.
van H. Catharina; 3 geb. H. Petrus en
Credo): wit.
ZONDAG 27 november: le zondag van de
Advent; eigen mis; (Utrecht: 2 geb. H.
Willehadus; 3 geb. oct. H. Catharina;
Haarlem: 2 geb. H. Albricus; 3 geb. A
cunctis; Den Bosch: 2 geb. H. Oda; Breda:
2 geb. H. Acharius; Roermond: 2 geb.
Amelberga); paars.
De gebroeders Krijnen, betrokken in
de affaire Van Meegeren, die door de
bezitter van enkele valse Vermeers, de
heer Van Beuningen, opnieuw aan het
rollen is gebracht, hebben enkele op
merkelijke bekentenissen gedaan. De
gebroeders hebben namelijk verklaard,
dat een deel van het door hen indertijd
aangevoerde bewijsmateriaal omtrent de
echtheid van „Het Laatste Avondmaal"
vervalst is.
De gebroeders Krijnen, kunsthanden
laars in Utrecht, zijn jarenlang ver
trouwenslieden van de collectionair
Van Beuningen geweest en zij zijn
thans betrokken in een proces voor de
Zwolse rechtbank, omdat zij te grote
bedragen zouden hebben uitgegeven om
de echtheid van het schilderij „Het Laat
ste Avondmaal" te bewijzen.
Thans hebben de kunsthandelaars
verklaard, dat de docuYnenten betref-
jende het transport uit Nice op 22 mei
1941 volledig vervalst zijn. Deze da
tum is van groot belang, omdat prof.
Coremans in Brussel aangevoerd heeft
dat het bewuste schilderij overgeschil
derd zou zijn op een doek van Hon-
dius. Volgens deze verklaring zou het
schilderij eerst te Laren zijn geweest
en wel in 1939, waar Van Meegeren de
In heel Nederland richten zich de eierprijzen naar de markt te Barneveld
vervalsing gepleegd zou hebben na en
kele voorstudies in zijn villa te Nice.
Stempels en datering op genoemd bil
jet zouden volledig zijn vervalst vol
gens de gebroeders Krijnen, om hier
mede een argument te verkrijgen om
trent de echtheid van „Het Laatste
Avondmaal".
Het behoeft geen betoog, dat deze
verklaring van de gebroeders Krijnen
als een boemerang zou kunnen gaan
werken. Zij zouden immers kosten noch
moeite gespaard hebben om de echtheid
van „Het Laatste Avondmaal" te bewij
zen. Zij zouden hieromtrent zelfs reizen
tot in Canada en de V. S. hebben on
dernomen. Hun getuigenis omtrent de
vervalsing van documenten moge eerlijk
zijn, zij geeft echter des te meer reden
om te veronderstellen, dat in' deze zaak
méér onregelmatigheden zijn gepleegd
en dat er meer personen bij zijn betrok
ken, dan velen op het eerste gezicht heb
ben gemeend. Ook het proces in Zwolle
komt hierdoor in een ander daglicht te
staan en prof. Coremans in Brussel ver
krijgt weer bewijzen te meer in een
zaak die steeds uitermate duidelijk is
gebleken, ondanks de beweringen van
de heer Decoen.
Op zondag 20 november 1955, de laat
ste zondag van het kerkelijk jaar, wordt
de 25ste jaargang afgesloten van de reeks
zondagsmissaais „Bron van Christelijke
Geest". Op zondag 30 november 1930, de
eerste zondag van het nieuwe kerkelijke
jaar, verscheen no. 1 van deze eendags-
missaaltjes-reeks, die hun naam danken
aan een woord van de H. Paus Pius X.
De verspreiding beperkte zich aanvan
kelijk tot het aartsbisdom. Op nieuw
jaarsdag 1931 werd het bisdom Haarlem
ingeschakeld, op 1 februari volgden de
bisdommen 's-Hertogenbosch en Roer
mond en op 22 februari van datzelfde
jaar sloot het bisdom Breda als laatste
de rij.
De liturgische verenigingen in de ver
schillende bisdommen waren d_e promo
tors voor de landelijke verspreiding van
de volksmissaals, die als vorm van apos
tolaat door het hoogwaardig episcopaat
zijn aanbevolen.
De „Bron van Christelijke Geest'-
missaaltjes, die over een eigen missaal-
letter beschikken, volgen de romeinse
misritus. In de loop der jaren zijn ech
ter neven-edities aan de reeks toege
voegd volgens de eigen ritus van de Do
minicanen en de Carmelieten. Ook wor
den thans de edities verzorgd met het
proprium van de Augustijnen en de
Franciscanen.
De H. Vader heeft mgr. Ottavio de
Liva, tot nu toe auditeur bij de nuntia
tuur te Den Haag, tot raadsheer be
noemd.
Mgr. De Liva, Italiaan van geboorte,
is van 1947 af in diplomatieke dienst,
arbeidde achtereenvolgens in Wenen,
Praag, Bonn en kwam in juli 1954 naar
Nederland als opvolger van mgr. Gino
Paro.
99
door de mens als zodanig erkend wordt
of niet. Evenzo blijft de kerk steeds
het enige heilsinstituut voor de hele
mensheid: haar opdracht de mensen
met onfeilbare betrouwbaarheid naar
hun eeuwige bestemming te leiden zal
zij moeten en blijven vervullen tot de
jongste dag.
Tegenover deze goddelijke ordening is
menselijke eigenwijsheid en betweterij
maar een zielige vertoning als het niet
tevens zo verschrikkelijk tragisch was.
God eist de volledige overgave van de
hele mens aan Zijn totale waar
heid. Wij hebben het recht niet naar
eigen believen een keuze te doen uit de
Openbaring. Hier geldt letterlijk: alles
of niets. Het kan dus ook onmogelijk
verantwoord zijn zich tevreden te stel
len met „gewoon katholiek te blijven"
en tegelijk slechts die geloofspunten te
aanvaarden, die „ons nog iets zeggen"
met -ptale verwaarlozing van de zaken,
die wij als behorend bij een minder ont
wikkelde tijd, maar naast ons neer leg
gen. Zo denkend, zijn wij niet eens meer
„gewoon katholiek", bedrijven wij zon
der meer een „ketterij", omdat wij fei
telijk weigeren de „hele" geloofsinhoud
te aanvaarden.
en andere vorm van moderne ket
terij binnen de Kerk ziet Rahner,
o.i. zeer terecht in een zekere on
verschilligheid voor het echte, le-
v e n d e Christendom. Om dit goed te
begrijpen moeten wij vooropstellen, dat
Gods waarheid eeuwig en onverander
lijk is en zo geldt dan ook de officiële
verklaring door de Kerk van welke ge
loofswaarheid ook voor alle mensen van
alle tijden, zoals de Kerk een dogma
formuleert, zo is het juist, omdat Gods
geest haar daarbij voor dwaling be
hoedt. Maar deze waarheid, aldus Rah
ner, in menselijke bewoordingen uitge
drukt, is daarom nog niet gegeven om
alleen maar in gedrukte zinnen, eeuwig
en altijd hetzelfde, telkens weer op
nieuw te worden herhaald in de leer
boeken der dogmatiek.
De bedoeling is, dat zij een levend
bestanddeel wordt van de hele mens,
zijn leven doordringt en daaraan leiding
geeft voor heel zijn denken, doen en
laten. Daarom moet de mens zich die
waarheid ook altijd weer opnieuw eigen
maken. ..De blijde boodschap moet hem
vanuit zyn eigen tijd, zijn ervaringen en
levenslot, vanuit geheel zyn geestelijke
situatie, die niet alleen die van het
Christendom der Kerk is, maar ook die
van zyn tijd zonder meer, overeenkom
stig zijn eigen geaardheid, steeds op
nieuwe wijze worden verkondigd."
Gods Waarheid is een levend iets,
die voor alle vormen en omstandighe
den van het menselijk leven haar blij
vende betekenis heeft. En telkens wan
neer die vormen en omstandigheden
zich wijzigen zal Gods Waarheid ook
voor die veranderde situatie haar volle
betekenis behouden. Het is zelfs zó,
dat de zuivere waarheid van het Evan
gelie, zoals ze in een bepaalde tijd fei
telijk wordt gekend en zoals ze feitelijk
wordt erkend, het kenteken draagt van
die tijd."
Dit is beslist noodzakelijk. De waarheid
van het Evangelie, gedragen door de
denkwijze van een vroegere tijd. waar
aan men gewoon is geraakt en die men
wegens haar ouderdom en algemene be
kendheid ten onrechte beschouwt als
eeuwig, onveranderlijk, geldig, wordt
daardoor niet bovefltijdelijker en meer
algemeen geldend. Dit is een punt van
groot belang. De Goddelijke Waarheid
verstart op die manier door een tekort
aan aanpassingsvermogen bij hen, die
maar blijven zweven bij de oude tra
ditionele vormen. Dit traditionelisme
sluit een werkelijk gevaar in zich, n.l.
het gevaar van onverschilligheid voor
de echte, levende geloofsinhoud. Men
moet nu eenmaal met zijn tijd meegaan
en meewerken de oude waarheden zó
te doen begrijpen, dat ze ook voor de
moderne tiid hun volle betekenis en
rijke inhoud blijven bezitten.
Want dat is de bedoeling van God.
Doen wij daar niet aan mee, dan ver
vullen wij in een „dode ortodoxie", die
in wezen onverschilligheid voor de waar
heid is. En waartoe dat kan leiden toont
de groeiende ontkerstening in onze da
gen 'overduidelijk aan.
Wij bezitten in ons geloof een onuit
puttelijke schat. Maar om te ervaren
wat dat geloof voor ons kan betekenen
(en ook betekenen moet) dienen wy
het eerst naar Gods bedoeling goed te
beleven. Zonder die persoonlijke erva
ring is geen beoordeling mogelijk. En
toch wordt zo gemakkelijk de staf ge
broken over godsdienst en Kerk.
Zou het niet zeer nuttig zijn over het
uitermate onredelijke van een dergelijke
houding eens ernstig na te denken
(Van onze Haagse redactie)
De vele problemen van het onderwijs
hebben in het voorlopig verslag van de
begroting van O., K. en W. alle aan
dacht gekregen. De grootste nadruk
daarbij viel op de noodzaak van ver
betering in het tekort aan leraren en
docenten. Het uitblijven van de toege
zegde verhoging van de bezoldiging
van het U.L.Ö.-personeel werd alge
meen betreurd.
Vele leden pleitten voor toelating van
bezitters van hoofd- en enkele andere
akten tot de universitaire opleiding.
Voor het V.H.M.O. is dit van zeer groot
belang. Vele leden denken aan een bac-
calaureaatsstudie met beperkte onder
wijsbevoegdheid.
De subsidie aan het bijzonder hoger
onderwijs was gebleven beneden de
verwachtingen. De voorgestelde verho
ging is niet voldoende om de gestegen
kosten te dekken, waardoor het wel
zeer moeilijk wordt het gewenste niveau
in het onderwijs te bewaren.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiii iiiiiiiimiiii
„U komt toch van de tandarts en dan
zo'n vrolijk gezicht?" „Ja, ha, ha, hij
was op vakantie."
(Neue Post)