TWEEDE KAMER
vraagt strengere
straffen tegen de
wegpiraten
■Jlet rijbewijs moet hun voor
goed worden afgenomen
Moskous streven
naar expansie
9
Minister Luns ontvangt mr. Utojo
DJAKARTA werkt aan
een verklaring over
strafprocessen tegen
Nederlanders
Lijst van verdachten zal
opnieuw
worden bezien
Tussen neus en lippen
Die Malcolm
L
Jong neger-priester
ÊÊÊÊHHKI
Tegen lichter
van offerblok
1 Vi jaar geëist
Bestrijding van pijn
belangrijk verbeterd!
f.hpfarme.4
i
„Wij zijn geen
koloniën meer"
Indonesiërs
in Hollandia
veroordeeld
Zes maanden
geëist voor
inbraak in kerk
Father Ludovicus
Okodoy
J
WOENSDAG 23 NOVEMBER 1955
PAGINA
Kamer kan Justitie
friet meer bijhouden
fel Za3fs Ten" ^Jd*£ ff
Verkeersonveiligheid
Zaak-Anneke Beekman
Gratiebeleid
Stakingsrecht
Premier Ned. Antillen
en Suriname:
Geen rapporten meer
aan de VN.
Teruggave omzet
belasting
ShesfjekS
SMOKKEL
onze parlementaire redacteur)
hana'e kamerleden hebben bii de be-
ti n™e'ing van de begroting van Justi-
het n waardering uitgesproken voor
respectabele werk van de minister
j Justitie, mr. Donker. In die waar-
school echter ook angst voor een
M werklust. Freule Wttewaall van
iat gen begon te geloven,
Üj. ZÜ prof. Gerbrandy (A.R.) nog ge-
ïtta ?l)u moeten geven, die eens om
y^'piële redenen gewaarschuwd heeft
Éteen te „wetgeverige" overheid.
*'sch b,emaire (KNP) toonde het prak
gevaar dat daarin stak nader
j^eeds ongeveer een derde deel van
j> biensheid wordt door communisten
i„ ®geerd. Op het westelijk halfrond en
„Afrika heeft het communisme zich
b g hiet op grote schaal weten te ver-
en, maar in Europa en Azië heeft
- enorme successen geboekt De
Btn c"orme successen geuuesi. De
tisr-v, te Europese en de grootste Azia-
».^be mogendheid worden bestuurd vol-
tlen® communistische beginselen. Vóór
W i eede wereldoorlog ging reeds de
Soc n§ van de omvangrijke Unie van
Soó v nS van de omvangrijke unie van
k.r^hstische Sovjet-Republieken ge-
S«t oi"
zi"
;>.Pese
„j"'1- onder een rode dictatuur. Sinds-
èur z^n eerst een reeks andere Oost-
ijj ropese landen in handen der com-
nisten gekomen, en vervolgens werd
d6n Uitgestrekte China door deze lie-
tjc overweldigd. In de eerste helft van
W utigste eeuw is aldus de politieke
V; ®'dkaart volkomen gewijzigd. In
Vh u 's men voldaan over wat er
»„f s bereikt werd, en de Russische
«h]Ste vice-premier Kaganovitsj heeft
j, ahgs dan ook verklaard dat nog in
Luveede helft van de twintigste eeuw
«^communisme alom zou zegevieren;
„(5 bewering die men overdreven kan
4 n. maar die men niet als een hol-
ffet euze naast zich neer kan leggen,
li ge c°™munisme heeft tenslotte gewel-
's momenteSSien behaald, en het stelsel
Moskou's strke®chtiger dan 00it
l'ormt een ontzt^P naar expansie
^gelijkheid dat de Sovjetmacht-
sobers nog eens met geweld van
ten hun wereld zullen traeh-
„P te vergroten, is nog altijd
de 4 uitgesloten, en terecht hebben
anti-communistische landen de laat-
J jaren sterke strategische bolwer-
h0a°Pgebouwd en sloten zij defensieve
Voedgen°otschappen. Maar intussen
t a n de communisten een propa-
1 s t i s c h e strijd tegen het
w!sten,
.en trachten zij hun invloeds-
Sord uiten het ijzeren- en het bamboe-
ciaj 1Ju uit te breiden, waarbij zij spe-
tot belangstelling tonen voor naties die
toe als rnin of meer neutraal
lelpri0 beschouwd. Zo hebben zij kort-
'srw .hun aandacht gericht op enige
tof,,®'1 in het midden-oosten, waar het
WpjVbunisme tot op heden weinig ver-
V0q'o Was, Syrië, Saoedie-Arabië, maar
dt, ,?1 Egypte worden momenteel door
tpeS°yjets benaderd, in de hoop hier
Hgj ale contacten te kunnen leggen.
besten heeft langs Ruslands zuid-
een verdedigingsketen opge-
Ma die zich uitstrekt van Turkije,
r* Tv, ZilUIX LXX Lo II ClVt V,
g&W»ak en Perzië, tot Pakistan. Deze
JSc? .nioet de Sovjets van eventuele
N^if'epogingen in zuidelijke richting
gouden. Rusland heeft echter de
K,e(S jSe bedwingingspolitiek in dit ge-
n'blo doorkruist door een verrassende
PaUvre: Rusland sprong eenvoudig
'ie, keten heen en knoopte o.m. re-
I ^aaaan met Cairo.
b-ff behalve voor het midden-oosten
2r|k ,Sseren de Russen zich momenteel
Uty ®U zeerste voor Zuid-Oost-Azië.
5*1(1 P dit gebied heeft de vrije we-
ïah aen defensieve keten gelegd, waar-
J'Ofiv SpftaVolc n m wnr/lon rroimrm
f.V.OrT schakels o.m. worden gevormd
A j^e landen Pakistan, Siam, Austra-
Vaar „Pw-Zeeland en de Philippijnen.
die het doelwit vormen van
b*ei dgtoenaderingspogingen. En hoe-
Tli w]h ir auutcii xvusocii lxc
^„Pj^mgspolittiek van de anticommu-
wereld te dwarsbomen door
te leSgen in die nog vrije lan-
4f z'c'b n'et bij de defensieve keten
Willen aansluiten. Hier zijn het
b uesj^stan, Indië, Burma en ook In-
flteiijj Sovjets gelegen is aan een uit-
fo-V» Van bun invloedssfeer in dit
„j't- dat1 _,de wereld blijkt wel uit het
2]Sf'sche i hoogste Russische eommu-
fjjj'd-o®, 'eiders zich. persoonlijk naar
zië hebben begeven om er
to* "Peut*, te gaan maken- z« willen
da °P hn i Zuid-Oost-Aziatische sta-
Zo kbaa*n band krijgen, waarbij zij een
rt staten gebruik maken van het in de-
jn1 Vf) heersende anti-kolonialisme,
bo°?ePdho^ tegen de grote westerse
hl.1 hier, -"a is gericht. In Moskou
Val8eOom»* rtijd met genoegen ken-
ge?, PanciitenMlan de beftige protesten
in i°ten z„meJ?roe tegen het in Manilla
Cl e RussC"?os^Azië Pact- Men weet
ge,. PPdenkha hoofdstad dat het vrij-
hUi*a'ddadig is dat Indië- zonder
tjP'stisch i*nagriiPen, ooit een com-
Vn* iërs euiWordt, maar men hoopt
ti-AF de Soviet rr'^ te bunnen stemmen
l*01 er 1 kanisnC e en tegelijk hun an-
be, bet mi C aan te wakkeren.
Süi^bt mèt «n"°osten wordt Egypte
kelUL°0st-Azi ^Pf'euie^'eranties en in
daaJbe econnt*,? Indië aantrek-
nie.P; Aldus tCcht v, ,aanbiedingen ge-
ibvi^ e gebierte? 5 het communisme in
lan?edssfeer va te. Penetreren, om de
1 Pgzaam maar 1 rode wereldrijk
jL?n "PtCkkeiin te vergroten. Het
Zo? Vreedzame ng. waaraan het westen
Ui* boeten ïïfn lddelen Paal en perk
trpflsp°litiek te* ?r de hulpverle-
h o Pd e on a 1 aanzien van de be-
rz'en, onderontwikkelde landen te
.—en, h°dfrontwikkelde landen
°eten gehef*en ?et grote spoed
bgste mogendhdrt °0ral voor de rnach-
Cmerika 1;"? *id van de vrije wereld,
J°Uden ook ria oerJeen grote taak, al
l!n aandeel ?n Hbondgenoten van de VS
1 ln deze edele strijd kunnen
aan. Niet alleen de Kamer kan
het vruchtbare departement van Justi
tie niet meer bijhouden, ook de rechts
geleerde wereld kan zijn onmisbaar kri
tisch element niet meer laten gelden.
Prof. Oud (V.V.D.) had minder waar
dering voor de staatsrechtelijke dan
voor de wetgevende eigenschappen van
de minister. De manier waarop hij met
het wetsontwerp inzake de reorganisa
tie van de rechterlijke macht is omge
sprongen kon hem geenszins bevredi
gen. De minister heeft dit ontwerp in
getrokken nadat het door de Tweede
Kamer was aanvaard en, voorzien van
amendementen, naar de overkant van
het Binnenhof was gestuurd. Nog voor
het daar in behandeling kon komen was
het weer op het departement van Jus
titie. Wonderlijke geschiedenis voor
prof. Oud. die de minister erop attent
maakte, dat hij zich in het parlement
verkeerd had uitgedrukt. Hij had het
ontwerp onaanvaardbaar moeten noe
men, dan had men geweten waar men
aan toe was. Nu had hjj slechts van
„bezwaren" gesproken, die achteraf on
overkomelijk bleken te zijn. Als tegen
stelling bracht hij het wetsontwerp in
zake de salariëring van de rechterlijke
macht in de herinnering. Toen was het
„onaanvaardbaar", terwijl de minister
alleen maar bezwaren had.
Mr. Van Rijckevorsel (K.V.P.) wilde
de minister ertoe overhalen, het ont
werp alsnog een kans te geven door het
in tweeën te knippen. Het regelt n.l. de
structuurverandering van het Openbaar
Ministerie en tegelijk wil het een betere
opleiding voor leden van de zittende
magistratuur. Dat laatste kan als niet
urgent wel even rusten, dan hoeven wij
het eerste niet te missen. Er bestaat een
dringende behoefte aan. Prof. Lemaire
sloot zich daarbij aan. De Kamer had
destijds duidelijk voor de keuze moeten
zijn gesteld: een wetsontwerp zonder
de amendementen die men nu heeft aan
gebracht, of in het geheel geen regeling,
doordat de minister het ontwerp in de
Kamer zou terugnemen. Minister Don
ker heeft de verhoudingen tussen hem
en het parlement onduidelijk gemaakt
Een kernpunt in het debat was de
verkeersonveiligheid. Mej. Tendeloo
(P.v.d.A.) zag heil in het overbrengen
van de strafbepalingen van het ver
keersreglement naar het Wetboek van
Strafrecht. Waarom zijn brandstichters
in de openbare mening nog altijd meer
strafbaar dan wegpiraten, vroeg zjj. Het
rijbewijs voorgoed intrekken voor deze
categorie kwam haar wenselijk voor.
Prof. Oud (V.V.D.) dacht aan straf
fen voor allen die een te hoog percen
tage alcohol in het bloed vertonen, ook
al veroorzaken zij geen ongevallen.
Freule Wttewaall (C.H.) stelde de Ame
rikaanse wetgever als voorbeeld, die de
politie ogen van voren en van achteren
geeft. De briefjes met boetes van vijf
dollar vliegen daar in de brievenbussen
voor de kleinste overtreding. Prof. Le
maire zag de oorzaak van de fout in de
grote personeelstekorten bij de politie.
Uit het optreden van de massa spreekt
een totaal verkeerde mentaliteit, gebrek
aan zelfdiscipline en orde. Dat is alleen
met een voortdurend actieve verkeers
politie recht te trekken.
De zaak-Anneke Beekman gaf mej.
Tendeloo (P.v.d.A.) aanleiding tot het
uiten van haar afschuw tegen iedere
hetze. Het lijkt erop, dat de zaak naar
twee kanten wordt uitgebuit, omdat
de veroordeelde katholiek is. Een deel
vad de katholieke pers achtte zij
schuldig aan bewust suggereren, dat
het vonnis tegen katholieken zou zijn
gericht. Prof. Oud sprak van een min
achting voor de burgerlijke wet en
achtte een opheldering van de won
derlijke gebeurtenissen in België ge
wenst.
In het streven naar zo groot moge
lijke vrijheid zou volgens prof. Oud in
beginsel passen, dat wjj naar aanleiding
van het „Haarlemse huwelijk" eens on
derzoeken of het niet mogelijk is het
burgerlijk wetboek in dien zin te wij
zigen, dat kerkelijke bedienaren ook
bevoegdheid krijgen om op te treden
als ambtenaren van de burgerlijke stand.
Hij vond het hinderlijk dat de Haar
lemse zaak met het voldoen van de ma
ximum geldboete was afgedaan. „Aan
niets minder heb ik behoefte dan aan
een strijd van rooms tegen niet-rooms",
aldus prof. Oud, die een beroep deed op
katholieken om een verbetering van de
verhoudingen te heipén bevorderen, die
door affaires als deze verstoord dreigen
te Worden. Freule Wttewaall van Stoet
wegen (C.H.) kon degenen die zich op
het standpunt van het canonieke recht
stellen wel begrijpen, maar niet billij
ken. In de toekomst moeten dergelijke
dingen voorkomen worden.
Een jaarlijks terugkerende klacht te
gen minister Donker is zijn gratiebe
leid. Mr. Van Rijckevorsel herinnerde
eraan, maar hij gaf het op om nu voor
de zoveelste maal de minister weer
trachten te overtuigen. Dat deed freule
Wtewaall (C.H.) echter wel. Zij be
streed de mening van mej. Tendeloo
(P.v.d.A.), dat de laatste politieke de
linquenten terecht ook de zwaarste
straffen hebben gekregen. Er is ergens
een geheel verkeerde norm in het be
leid binnengeslopen, n.l. bij de wisse
ling van de portefeuille. Toen die in
handen kwam van mr. Donker werden
degenen wier naam met de laatste let
ters in het alfabet begint, langer vast
gehouden. Ook prof. Oud (V.V.D.) zag
ongelijkheid in de berechting, die hij
veroordeelde. Hij vond het verder on
juist, dat aan een groep delinquenten
bij gelegenheid van de tienjarige bevrij
dingsfeesten gratie is verleend. Volgens
hem had men slechts amnestie kunnen
geven. In dat geval had ook de Kamer
erin gekend kunnen worden, omdat
amnestie een zaak is die de wetgever
moet regelen. De mening van prof. Oud
werd aangevallen door prof. Lemaire,
die niet aannam dat gratie in principe
De
eerste Nederlandse militaire vlieger Marinas van Meel wordt maandag
75 jaar. Men ziet de veteraan hier bij een straaljager.
slechts aan één persoon en amnestie al
leen aan een groep verleend zou kun
nen worden. Ook mej. Tendeloo was het
niet met prof. Oud eens.
Minister Donker zal vandaag mr.
Van Rijckevorsel duidelijk moeten
maken waarom aan voormalige Ne
derlanders in Indonesië visa gewei
gerd worden. Er was hem weer een
geval ter ore gekomen van een wei
gering op geen andere grond dan dat
het ongewenst was, dat er een „trek
naar Nederland" zou ontstaan van lie
den die dan nog genaturaliseerd zou
den moeten worden ook.
Ontevreden was prof. Oud over de
gebrekkige regeling van het recht tot
staken. Wanneer men daartoe in Am
sterdam bij het trambedrijf besluit, dan
mag het niet, omdat het een overheids
bedrijf is. Gaan de arbeiders van de
Haagse tram daartoe over, dan kan het
weer wel, omdat men daar met een N.V.
te maken heeft. Wanneer de minister
zegt. dat de arbeidsrust hem te lief is,
om in te grijpen, dan antwoordt prof.
Oud: wanneer er een tijd komt waarin
u moet spreken van arbeidsonrust, dan
is het nog veel moeilijker om dit te re
gelen.
Freule Wttewaal van Stoetwegen
vroeg, waarom men in de strafgevange
nis van Breda ook intern aan de uiter
ste gestrengheid vasthoudt, nu reeds een
maximum beveiliging van het gebouw
extern is tot stand gekomen.
De gevangenen mogen niet eens de
stenografische verslagen van de Staten-
Generaal lezen. „Hoe kan men ze zulke
boeiende lectuur onthouden" merkte
de freule niet zonder zelfspot op. Zij
vroeg om de noodzakelijk geachte ver
bouwingen aan penitentiaire inrichtin
gen niet onder de bouwstop te laten val
len. De goede theorie van de nieuwe ge-
vangeniswet zou niet echt tot praktijk
kunnen worden.
Mevr. Ploeg-Ploeg (P.v.d.A.) vroeg
de aandacht voor de verwildering van
de jeugd. Zij rekende hieronder met
alleen de schooljeugd die op losbandige
wijze tegenwoordig aan het fuiven is
geslagen, maar ook de jeugdige landlo
pers die zij aantrof in Veenhuizen en de
„nozems" in vele grote steden. Justitie
heeft een bescheiden maar belangrijke
taak om de geestelijke nood en het va
cuum adn persoonlijkheid bij deze jon
gelieden op te vullen.
Een ingezetene van Breda stond dins
dag voor de rechtbank te Maastricht
terecht wegens het lichten van offer
blokken in tal van kerken in Limburg,
o.a. te Holtum-Born, Buchten, Nuth,
Broekhem en Grevenbicht. Al deze
diefstallen pleegde de Bredanaar rond
30 augustus van dit jaar. Op grond
van deze feiten vroeg de officier van
justitie 1% jaar gevangenisstraf door
te brengen in een jeugdgevangenis. Bij
zijn eis hield de officier rekening met
het feit, dat verdachte reeds drie keer
veroordeeld is.
Uitspraak 6 december.
Advertentie
Vier werkelijk betrouwbare middelen
helpen elkaar en.... doen wonderenI
Geleerden hebben ontdekt, dat bepaalde
combinaties van geneesmiddelen een bij
zonder weldadig effect hebben. Ofschoon
de werking van elk middel afzonderlijk
bekend was, bleek zulk een combinatie
krachtiger te werken dan kon worden
verwacht. De vier middelen verenigd in
Chefarine„4"- elk afzonderlijk al beroemd
werken tezamen nog beter. Ze helpen ook
dan, wanneer andere middelen falen en
doen werkelijk wonderen
TEGEN PIJNEN EN GRIEP 20 TABLETTEN 85 ct
De wereld rond
De 30-jarige Fransman
Claude Genet heeft de
stoute schoenen aange
trokken, of liever gezegd:
hij heeft de stoute schoe
nen uitgetrokken, is met
een geruit blousje en een
zwarte Bebobbroek op
een vlotje gekropen, dat
hij „Tonu Bonu" heeft ge
doopt, en is nu onderweg
op een reis om de wereld.
Van de Canarische eilan
den is hij dezer dagen
weggevaren naar het
eerstvolgende station
Martinique.
Onderwater-vliegtuig
Een van de verschil
lende nieuwe wapens,
waarmee Japan op het
ogenblik proeven neemt,
is een „onderwater-vlieg
tuig". Dit toestel wordt
beschouwd als een verbe
terde uitgave van de 70
ton metende „£.kiryu"
de „Zeedraak", welke in
het laatste stadium van
de jongste wereldoorlog
als een speciaal zelfmoord
wapen werd gebouwd. De
nieuwe vinding in
feite een „dwerg"-onder
zeeboot heeft aan bei
de zijden vinnen en is in
staat om onder water met
een snelheid van 20 kno
pen te varen. De beman
ning zal uit negen koppen
bestaan. Het „onderwater
vliegtuig" zal worden uit
gerust met een nieuwe
vinding, die het beschermt
tegen radio-actieve „re
gen".
Volle neef
John Spencer Churchill,
neef van zijn grote naam
genoot sir Winston en
zwager van de Britse pre
mier Anthony Eden, die,
tezamen met zijn echtge
note, enige tijd geleden
te Londen door de politie
werd aangehouden wegens
„wanordelijk gedrag onder
invloed", ontkende voor de
rechtbank, dat hij na zijn
arrestatie een hondenge-
huil zou hebben aangehe
ven. „Ik heb in mijn cel
alleen maar de klaagzang
uit de tweede acte van
„Fidelio" gezongen, om
dat ik vond, dat mijn om
standigheden met de zij
ne overeenkwamen", ver
klaarde hij. John Chur
chill en zijn echtgenote
zijn beide beroepskunste
naars. Zij zullen dezer da
gen opnieuw voor het ge
recht moeten verschijnen.
Dan zullen namelijk getui
gen worden gehoord.
Pleister
De filmactrice Linda
Christian heeft dezer da
gen een hoeveelheid sie
raden ter waarde van
132.500 dollar teruggege
ven aan een internationale
juweliersfirma, die bij de
rechtbank geklaagd had,
dat de filmster-met-de-
groene-ogen de kostbaar
heden had gekregen van
een bewonderaar, die er
voor had betaald met een
valse cheque. Politieon
derzoek bewees, dat de be
wering van de juwelier
klopte als een bus, maar
Linda voelde er in eerste
instantie helemaal niets
voor, de juwelen terug te
geven. Zij betoogde, dat zij
ze in goed vertrouwen
had ontvangen en dat zij
buiten de transactie tus
sen de bewuste bewon
deraar en de juwelen
stond. Er kwamen levens
grote advocaten aan de
zaak te pas. Linda besloot
tenslotte tot een schikking,
zij gaf de juwelen terug,
maar kreeg van de ju
welier een stevig bedrag
aan geld als pleister op
de wonde. De partijen zijn
toen maar overeengeko
men, dat de rechter er nu
verder wel buiten kan
blijven.
De Indonesische ambassadeur met
speciale missie, mr. Utojo Rarnlan,
heeft gistermiddag op het ministerie
van buitenlandse zaken in Den Haag
een eerste „werkgesprek" gehad met
minister Luns. Mr. Utojo heeft van
zijn regering opdracht ontvangen om
een Nederlands-Indonesische conferen
tie op ministerieel niveau voor te be
reiden. Dit eerste gesprek droeg een
algemeen karakter. Er zijn geen dé
tails ter sprake gekomen en ook de
vraag, waar de conferentie gehouden
zou moeten worden, is niet aangeroerd.
Van Nederlandse zijde was gistermid-
j da.g voorts aanwezig de regeringscom-
i missaris voor Indonesische aangelegen
heden, mr. N. S. Blom. De heer Kwee
I Djie Hoo, Indonesisch zaakgelastigde
in ons land, nam eveneens aan het
j gesprek deel. Vandaag zullen de be-
1 sprekingen worden voortgezet met mr.
Blom. Morgen zullen mr. Utojo Kam-
ian en minister Luns elkaar opnieuw
ontmoeten. Naar het A.N.P. van Indo
nesische zijde verneemt, kan binnen af
zienbare tijd van de regering in Dja
karta een verklaring worden verwacht
over de kwestie van de processen tegen
Nederlanders in Indonesië. Men stelt
zich van Indonesische zijde overigens
op het standpunt, dat deze kwestie
evenmin als die van de destijds uit
Nederlands Nieuw-Guinea ontvoerde
Nederlandse politieman Van Krieken
een object van onderhandelingen bij de
komende besprekingen kan zijn. Aan
deze kwestie, zo zei men, wordt in
Djakarta hard gewerkt en zo zal b.v.
de lijst van verdachten opnieuw worden
bezien.
Men legde er van Indonesische zijde
de nadruk op, dat deze verklaring van
de Indonesische regering ook zou zijn
gekomen, als er geen besprekingen met
Nederland op handen zouden zijn ge
weest.
Het Franse persbureau A.F.P.
meldde gisteravond uit Djakarta, dat
de Indonesische autoriteiten hebben
verklaard geen bezwaren te koesteren
tegen de komst van Nederlandse advo
caten naar Indonesië om de Nederlan
ders Schmidt en Jungschlager te ver
dedigen.
Over het Indonesische standpunt, dat
de besprekingen met Nederland gehou
den moeten worden voordat de kwestie
Nieuw-Guinea opnieuw in de Verenigde
Naties aan de orde komt, verneemt het
A.N.P., dat de Indonesische regering
daardoor wil voorkomen, dat de atmo
sfeer tijdens de besprekingen schade
ondervindt van eventuele „schermutse
lingen" tussen beide landen in de V.N.
Reuter verneemt in dit verband
uit diplomatieke kringen in
Washington, dat Nederland de Aus
tralische regering om opheldering
heeft verzocht over een passage in de
verklaring, die op 2 november door
de Australische minister van buiten
landse zaken, Richard Casey, en de
Indonesische minister van buiten
landse zaken, Anak Agung Gde A-
gung, aan het eind van het bezoek
van Casey aan Indonesië is uitgege
ven.
In die verklaring werd gezegd, dat
het geschil tussen Nederland en Indo
nesië over westelijk Nieuw-Guinea door
middel van vreedzame besprekingen
moet worden behandeld.
Reuter meent te weten, dat Neder
land van de Australische regering de
mededeling heeft ontvangen, dat deze
gezamenlijke verklaring geen wijziging
inhoudt van de krachtige Australische
steun voor de Nederlandse soevereini
teit over westelijk Nieuw-Guinea. Poli-
De eerste ministers van de Neder
landse Antillen en Suriname, E. Jonck-
heer en J. Ferrier, hebben dinsdag in
New York gezegd, dat zij donderdag
zullen verschijnen voor de beheer-
schapscommissie van de algemene ver
gadering der Verenigde Naties en offici
eel zullen verzoeken dat de V.N. hun
territoir niet langer zullen beschouwen
als afhankelijke gebieden.
De V.N. hadden er op aangedrongen
dat rapporten over de twee gebieden
nog ieder jaar zouden worden ingediend,
maar beide premiers zeiden onomwon
den dat „we niet van plan zijn nog
meer rapporten in te sturen. Wij zijn
geen koloniën meer. We zijn nu auto
noom binnen het Nederlandse konink
rijk".
De twee premiers lieten blijken dat
men bezig is een ontwerpresolutie op
te stellen die de simpele vaststelling in
houdt dat jaarrapporten over de Neder
landse Antillen en Suriname niet langer
nodig zijn. De heer Jonckheer deelde
ten overvloede nog mede- dat krach
tens het statuut van het koninkrijk der
Nederlanden de drie delen van het ko
ninkrijk, te weten Nederland, de Ned.
Antillen en Suriname wat de binnen
landse bestuursaangelegenheden betreft
volledig autonoom zijn.
Met ingang van 1 september j.l. is, zo
als men weet, de omzetbelasting voor
verschillende goederen afgeschaft (voor
textiel en suiker tijdelijk), of verlaagd.
In verband hiermede is toen een rege
ling getroffen, volgens welke bepaalde
categorieën handelaren en fabrikanten bij
de inspecteur der invoerrechten en ac
cijnzen c.q. der omzetbelasting op een
bepaald formulier een verzoek kunnen
indienen om teruggaaf van omzetbelas
ting over de bij hen op genoemde da
tum aanwezige voorraden van die goe
deren. De termijn hiervoor loopt nog
tot 1 december a.s.
tieke waarnemers achtten de tekst van
de verklaring, van Nederlands stand
punt bezien, nogal „ongelukkig", om
dat Indonesië hieruit voor het komen
de debat in de V.N. nuttige argumen
ten kan halen.
Hoe dan ook, van Indonesische zijde
wil men in de besprekingen met Neder
land in ieder geval drie punten naar
voren brengen: opheffing van de unie
(de overeenkomst van het vorig jaar
hierover is immers door de wederzijd
se parlementen niet geratificeerd), her
ziening van de financieel-economische
overeenkomst en de kwestie Nieuw-
Guinea.
De landrechter te Hollandia heeft gis
teren uitspraak gedaan in de rechts
zaak tegen 30 Indonesiërs, die in ok
tober 1954 zijn geïnfiltreerd in de Etna,
baai op Nieuw-Guinea. Hij veroordeelde
de leider, Johannes Dimaro, tot 8 jaar
en diens plaatsvervanger, Oihart Tau-
ran, tot 6 jaar gevangenisstraf met af
trek van de tijd in preventieve hech
tenis doorgebracht. Twee beklaagden
kregen 5 jaar gevangenisstraf, terwijl
26 anderen tot 3 jaar gevangenisstraf
werden veroordeeld. Alle beklaagden
tekenden hoger beroep aan. Een be
klaagde is nog niet berecht, omdat hij
in het ziekenhuis is opgenomen.
De tenlastelegging hield in: aanslag
met het oogmerk het grondgebied van
de staat gedeeltelijk onder vreemde
heerschappij te brengen, het teweeg
brengen van een omwenteling, mensen
roof, het invoeren van vuurwapens zon
der vergunning en diefstal met geweld.
Advertentie
's werelds beste
vulpen
Een zéé. geluk
kige combinatie
SHEAFFFR'S
SNORKEL VUL
PEN (met de be
roemde zuigbuis)
en
dt vulptninkt voor een verjgnd xbrijf-
genot
Vroeger was ik altijd erg
geïmponeerd door die he
ren, van wie ik in boeken
las dat zij 's morgens bij het
opstaan „zich zorgvuldig
een das uitkozen". Wan
neer ik ze, al lezend, te
genkwam, gingen mijn ge
dachten immer een wijle
uit naar de toekomst, waar
in ik mij zelf roekeloos projecteerde
als een vent, die iedere morgen weer-
aan met zekere wellust in zijn collectie
dassen stond te graaien. Nu, daar is
niets van terecht gekomen. Ik doe mo
menteel een half jaar met één strikje.
Later werd ik hevig jaloers op Mal
colm. U kent Malcolm toch wel? Mal
colm is de man. die in boeken altijd in
hotelbars wordt neergelaten. Dat gaat
zo: „Malcolm keek in de spiegel. Hij
zag dat zijn rok hem als gegoten zat
en hij ging neuriënd naar beneden. De
barkeeper schoof hem zijn dubbele
whisky toe. Malcolm ging op de kruk
zitten, trok zorgvuldig zijn broekspij
pen op en keek naar de punt van zijn
schoenen. Hij verveelde zich".
Malcolm was dus in die dagen mijn
ideaal. Niet alleen omdat hij in de spie
gel keek, een rokcostuum droeg en
dubbele whisky's dronk, maar vooral
omdat hij het in die omstandigheden
bovendien nog bestond zich te verve
len. Sinds lang ben ik hem uit het oog
verloren. Maar gisterenavond moest ik
weer aan hem denken.
Ik logeerde in een provinciaals ho
tel met een bedrieglijke Waldorf Asto
ria-allure. Een hotel kortom, waar je
wegzakt in de ietwat valse lopers, maar
waar de portier je verstoord aankijkt
als je om een postzegel van tien vraagt.
Het had natuurlijk ook een bar. Nu,
ik keek niet in de spiegel en ik droeg
geen rok, maar ik ging er voor het
slapen gaan toch even heen. Nee, stel
u gerust, het werd geen dubbele whis
ky. En zelfs heb ik, vrees ik, mijn
broekspijpen niet opgetrokken toen ik
op de kruk ging zitten. Erger nog, ik
heb mij ook niet verveeld. Want er wa
ren allerlei merkwaardige lieden in die
bar, daar was de pianist, die met een
wonderlijk bars gezicht allerlei vro
lijke deuntjes zat te spelen. Er was een
heuse, vitale Amerikaan: „You don 't
look cheerfully, my boy; have a
drink". Er zat ook een dame in het ge
dempte licht opvallend te kwijnen.
Daar was een heer, die zei dat de be
roepsvoetballerij ook je ware niet was.
En ergens aan een tafeltje zaten vier
mannen luidkeels te klaverjassen.
Nou vraag ik u, hoe zou ik mij dan
vervelen.
Die Malcolm
In de nacht van 27 op 28 augustus
brak een Maastrichtenaar in de gere
formeerde kerk te Maastricht in. Hij
werd hierbij door de politie op heter
daad betrapt. De inbreker probeerde
te vluchten, waardoor de politie ge
dwongen werd te schieten. Na de ver
eiste waarschuwingsschoten schoot de
politie de vluchtende inbreker aan. Het
gevolg was, dat de man geruime tijd
moest worden verpleegd.
Hij moest zich dinsdag voor de
rechtbank te Maastricht verantwoor
den. Daar diste hij het verhaal op, dat
hij helemaal niet had willen inbreken
maar dat hij in een keldergat van de
kerk was gevallen en zodoende in de
kelder was terecht gekomen, waar hij
een bijl vond. Hiermee probeerde hij
een deur te forceren. Zijn verhaal werd
door de officier van justitie als zuiver
fantasie aangemerkt. De officier vroeg
een gevangenisstraf van zes maanden.
Uitspraak 6 december.
udovicus Okodoy, een
jonge neger-priester uit
het diocees Kisumu (Ke
nya), is voor enige weken te
gast in ons land bij de fathers
van Mill-Hill. Als jongetje van
een jaar of negen is hij bij de
missionarissen van Mill-Hill
naar het catechumenaat geko
men, is er katholiek geworden
:n enige tijd later het klein
seminarie te Kakamega gaan
bezoeken. De jeugdige semina
rist bleek zeer intelligent te
zijn en zo wees zijn bisschop
hem, nadat hij in Kakamega
de filosofie had doorlopen, aan,
om zijn theologische studies te
maken in Rome. In 1951 ver
liet hij zijn stamgenoten en
reisde naar de eeuwige stad.
Hij was toen ongeveer vijf
en twintig jaar oud. De juiste
datum van zijn geboorte is niet
bekend. In Rome ontving hij
7 december 1954 de priester
wijding en na enige tijd paro
chiewerk gedaan te hebben in
Engeland, is Ludovicus Okodoy
thans op weg naar zijn vader
land, waar hij onder zijn ras
genoten zal gaan werken als
twaalfde zwarte priester in zijn
bisdom.
Voor zijn vertrek wilde hij
graag Nederland bezoeken,
omdat zo vele van de missio
narissen, die in Kenya werken,
daar vandaan komen. Hij brengt
hier groeten aan ouders en familieleden van deze priesters en hy xs vol lof
over dt hartelijke ontvangst, die hem hier te beurt valt. Hij is ver
heugd dat hij, als priester, hier de mensen kan bezoeken, niet omdat
hij met zijn pikzwarte huidskleur, zijn kroeshaar en brede neus zo graag
als bezienswaardigheid fungeert, maar omdat hij vindt, dat de mensen,
die steeds maar bidden en offeren voor de missie, recht hebben om het
gelukkige resultaat van hun missie-ijver, een neger-priester, te zien. De
tijd, waarop de zeereerwaarde heer Okodoy ons land bezoekt, brengt
soms verrassende reacties te weeg. Kleine kinderen, die hem op straat
zien loven roepen soms „dag Zwarte Piet" en komen hem een handje
geven Sinds hij gehoord heeft, wat die begroeting te beduiden heeft,
steekt hij snoepgoed in de zak van zijn toog als hij uit gaat.
Als St. Nicolaas zijn taak weer volbracht heeft, juist op 6 december,
vertrekt Ludovicus Okodoy met het Raptimvliegtuig naar Afrika, waar men
ongetwijfeld al met verlangen uitziet naar zijn komst. Van de naar
schatting vijf miljoen inwoners van Kenya zijn er thans 400.000 katho
liek Daarvan wonen 280.000 in het diocees Kisumu. Het woord ~an
Christus- De velden staan wit van de oogst" geldt zeker voor Kisumu,
waar vólgens de statistieken in het afgelopen jaar 14.000 bekeerlingen
werden gedoopt en 9000 uit reeds gedoopte negers geboren babies het
doopsel ontvingen. Op het ogenblik telt men er 32 000 doopleerlingen.
Welk deel van de zielzorg hem zal worden toevertrouwd, wist de jonge
prieste nog niet, toen wij hem in Tilburg spraken. Vermoedelijk echter
is de benoemingsbrief van zijn bisschop reeds onderweg, waarin hem zal
worden meegedeeld, of hij bestemd is voor parochiewerk, voor missio
nering of mogelijk voor de opleiding van toekomstige priesters aan het
seminarie. Dat hij onder zijn eigen stamgenoten zal gaan werken, is niet
waarschijnlijk, want slechts een klein deel van df Teso-stam, waartoe
hij behoort, woont in het bisdom Kisumu, en onder hen werken reeds
twepriesters.
Father Okodoy vertelt ons dan van zijn land, dat een agrarisch land
is, waar men zeer geleidelijk aan tracht te komen tot het verbeteren en
moderniseren van de landbouwmethoden. Hij spreekt over het grote
belang van het onderwijs, dat hij ziet als een noodzakelijke basis voor het
bekeringswerk en over de grote invloed, die het voorbeeld in leven en
levenswandel van de in de Afrikaanse steden wonende Europeanen kan
hebben op de primitieve neger en daarmee op het bekeringswerk. Hij
meent niet, dat er van reële communistische invloed in dit gebied, zeker
niet op de bevolking in het algemeen, sprake is. „Maar", zo besluit hij
zee: bescheiden ons gesprek, „u moet alles wat ik gezegd heb met enig
voorbehoud nemen. Ik ben al vier jaar uit mijn vaderland weg en in een
land dat zich zo snel ontwikkelt, is vier jaar een hele tijd".
