Amerika's nieuwe vakorganisatie
mi
i
AFLCIO, gevormd door fusie van tweetal bonden
Indonesië
radio -toverwoord
een
F, M.
Ongedachte mogelijkheden
HONDSDOLHEID
D
E
Vraas
Antwoord
Zorg voor geestelijke gezondheid
Nederland als voorbeeld voor Amerika
in de lens
Nog velen zijn
ongeorganiseerd
Groter toonbereik
rustiger ontvangst
J
HET BEGON MET 'N KRISTAT.T.FTTF
ZATERDAG 17 DECEMBER 1955
PAGINA 9
(Van onze New Yorkse correspondente)
ndien men voortaan over de grote Amerikaanse nationale vakvereniging
wil spreken, zegt men: AFLCIO. Een mondvol letters, maar iedereen weet
dat men de nu tot één vereniging versmolten vroegere CIO (Congress of
Industrial Organization) en AFL (American Federation of Labor) bedoelt.
Het huwelijk is dus eindelijk voltrokken! Onder het boze oog van John
L. Lewis, vele sceptische bijstanders en een niet onvriendelijk gezinde pers.
Natuurlijk weet de president van de nieuwe vakorganisatie, de 61-jarige George
Meany, een vroegere New Yorkse loodgieter, evenals Walter Reuther, presi
dent van de Verenigde Auto-arbeiders en tot nu toe van de CIO, dat de fusie
alleen tot stand kon komen, omdat ze allebei grote moeilijkheden voorlopig
maar uit de weg hebben geruimd door ze „onder het tapijt te vegen", zoals
men hier pleegt te zeggen. De fusie is voorlopig alleen voltrokken op het
federatieve plan. De staats- en plaatselijke organisaties van CIO en AFL
zullen twee jaar tijd hebben om het federatief voorbeeld te volgen en wezenlijk
te versmelten. Zelfs die versmelting moet men zich nog niet voorstellen in de
zin, dat men organisatorisch dan van één vakvereniging zal kunnen spreken.
Want juist de kwestie van verschillende wijze van organisatie - welke
aanleiding gaf tot moeilijkheden in de voormalig elkander vijandig gezinde
verenigingen. - was oorspronkelijk oorzaak voor het ontstaan van de CIO.
SV n^lVr,°eg-fr' toen de Sint Mleen
Spaans to sprak en zelfs ziin
In West-Duitse leger
geen vrouwen
„Begrepen onze Jonkvrouwen hef gevaar van liefkooze
ryen, den Schoothonden aangedaan, zij zouden daar
mede waardigere voorwerpen dan Honden vereeren..."
Overwerk
Rijbewijs
Liturgische weekkalender
George Meany, de voorzitter
van de AFLCIO.
Reuther, de vice-voorzitter van
de AFLCIO.
De A. F. L. organiseerde zijn arbei
ders op beroepsbasis, dus alle arbeiders,
die eenzelfde beroep uitoefenden, waren
in bonden georganiseerd. Maar de
C. I. O. ging volgens industrieel prin
cipe organiseren, dus plaatselijke vak
bonden omvatten alle arbeiders in fa
brieken van ingenieurs tot de mannen
®an de lopende band.
Onder de aangegane fusie nu is over
eengekomen, dat beide organisaties vol-
'edig naast elkaar blijven door functio-
eten als daarvoor. En George Meany
's ervan overtuigd dat er over tien jaar
bog wel vakverenigingen in de AFLCIO
gullen zijn, die op deze tweelingbasis
baast elkaar voortwerken. Maar men
Belooft toch dat de meerderheid der le
nen in enkele jaren gewend zullen ra-
ben aan de fusie en in de termen van
een vakvereniging zullen gaan denken;
terwijl bovendien, wanneer zij de
bracht van hun versterkte organisatie
gaan bemerken in het politieke, econo
mische en industriële leven, zij allengs
bet gevoel van solidariteit ook organisa
torisch zullen willen uitgedrukt zien.
Maar het lijdt geen twijfel of voor het
zover is, zullen er heel wat rivaliteiten
bjoeten uitgevochten worden. Doch pre
sident George Meany en vice-president
Walther Reuther van de AFLCIO ver
trouwen dat hun organisatie uit deze
•.kinderziekten" zal groeien.
Een derde partij?
De Eisenhower-Republikeïnen wensen
de nieuwe organisatie alle goeds, we
tend overigens dat het niet verstandig
*ou zün minder dan dat te wensen.
Maar het hoeft geen betoog, dat voor
al de Republikeinse rechtervleugel en
de Knowlandgroep verbolgen zün over
de fusie. De ultra-reactionairen voor
spellen somber dat de fusie een mono
polie zal creëren; dat die tot de vor
ming van een derde partij zal leiden;
dat de nieuwe organisatie er op uit is
"m controle over de Democratische
fartü te krügen en op een geweldige
'chaal de komende verkiezingscampag
ne zal trachten te beïnvloeden.
Meany en Reuther hebben op die be
schuldigingen geantwoord en het zal
kerkelijk allemaal zo'n vaart niet lo
pen. Voorlopig zullen de nieuw-gehuw-
den zich trouwens moeten concentreren
bp orde in eigen huis. Daar zullen ze de
handen vol aan hebben. Dan willen ze
wachten eerst in de chemische en
ohe-industrie, later in het zuiden van het
land nieuwe leden aan te werven. En
tevens proberen al die groepen te gaan
(Van onze correspondent in Indonesië)
De maatregelen tot bevordering van
de export in Indonesië blijken niet zon
der uitwerking te blijven. Het export
gemiddelde voor november van dit
jaar was 192, het hoogste cijfer sinds
januari 1951. Bij de bepaling van dit
e*Portgemiddelde wordt uitgegaan van
jaar 1950, waarvoor het op 100
^ordt gesteld. Voor 1951 behaalde men
gemiddelde van 149, voor 1952 van
fU2> voor 1953 van 89, voor 1954 van 94,
rteb\viji thans voor de eerste elf maan-
ffh van 1955 het gemiddelde 119
■"'t is vooral aan het hoge gemiddelde
^ab oktober en november (resp. 145
®h 192) te danken. Het hoogste maand-
'-middelde was in 1954 117, in 1953
MO, in 1952 142 en in 1951 217.
Van een aantal artikelen heeft de In
donesische regering bepaald, dat deze in
bet vervolg alleen door Indonesische en
biet langer door buitenlandse impor
teurs mogen worden geïmporteerd. Dit
m.in: textiel, kramerijen, patentmedicij-
ben, verschillende soorten ..papier en
kantoorbehoeften, alle soorten melk en
melkpoeder in blik
spijkers.
organiseren die zich altijd buiten het
vakverenigingsleven hebben gehouden
zoals bank- en kantoorpersoneel. (Al de
grote vakorganisaties der CIO-helft
hebben al beloofd per lid een dollar bij
te dragen voor die wervingscampagne
en men kan dus wel rekenen op een ex
tra fonds van zeven of acht miljoen dol
lar). Daar minder dan één vierde van
de 65 miljoen arbeidskrachten in de
V.S. georganiseerd is, valt er wel een
en ander te doen.
Tegen de corruptie
Een gevolg van de fusie zal ook zijn,
dat met verenigde krachten corruptie
welke vooral in de leiding van som
mige onderdelen van de AFL bestaat
(men denke aan de corrupte Interna
tional Longshoreman Association van
New York, die door de AFL geroy
eerd werd) veel steviger dan vdbr-
heen kan worden aangepakt. Een an
dere strijd kan ook met meer succes
worden gestreden: doorvoering van
rassengelijkheid. De wat meer con
servatieve AFL heeft van deze pro
blemen meer last gehad dan de CIO.
De CIO, veel jonger dan de AFL, is
altijd de meest vooruitstrevende van
de beide organisaties geweest. De CIO
trachtte de aangesloten arbeiders ook
politiek op te voeden. Het kan niet an
ders en als de Republikeinen dat
vrezen hebben ze gelijk of de AFL-
helft van de nieuwe organisatie zal
door de vooruitstrevendheid van de
CIO zeker worden aangetast. En na
tuurlijk zal de versterkte organisatie
politiek een belangrijke rol gaan spe
len en met groter autoriteit zich in
het Congres kunnen laten horen.
Maar men vergist zich wanneer men
denkt dat de arbeiders de politieke
ideeën van hun leiders min of meer
klakkeloos zullen aannemen.
Hoewel de nieuwe verenigde arbeids
macht inderdaad een grote gebeurte
nis is, waarvan de gigantische aspec
ten iets beangstigends hebben, vooral
als men er aan denkt, dat deze kolos
van een organisatie zich nog gaat uit
breiden en versmelten, toch is het tege
lijk geruststellend en van betekenis, dat
mannen als George Meany en Walter
Reuther de leiding in handen hebben.
Twee mannen, diep doordrongen van
hun verantwoording, niet alleen tegen
over hun eigen organisatie, maar tegen-
over die van alle georganiseerde arbei
ders elders in de wereld. Want beiden
zijn zich wel bewust, dat de ontwikke
ling van de Amerikaanse vakbeweging
in de hele wereld wordt gevolgd.
De vitale, eerlijke Reuther, een man
die onmiddellijk inneemt door uiterlijk
en optreden, is een harde werker. Hij
rookt noch drinkt en in tegenstelling tot
menige andere leider van vakvereni
gingen in Amerika is zijn salaris niet
groter dan 18000 dollar per jaar; toen
zijn organisatie de Verenigde Auto-ar
beiders, waarvan hij president is, hem
een verhoging tot 25.000 wilde geven,
wees Reuther dit met dank af.
George Meany is een vurig katho
liek, die in zijn veel te druk leven
nooit een verontschuldiging ziet om
kerkbezoek over te slaan. Toen hij de
ze zomer in Zürich van 's middags 4
uur tot de volgende ochtend kwart
over 6 per auto naar Wenen was ge
reden voor het bijwonen van een con
gres, at hij haastig wat bij aankomst,
ging daarna naar de kerk, kwam om
8 uur terug, sliep vier uur en was
prompt 1 uur aanwezig op de conven
tie.
Met Meany en Reuther aan het hoofd
mag men vertrouwen hebben dat de
AFLCIO ook aandacht voor de positie
van de consument zal bewaren. Aan de
verklaringen van Reuther en Meany
bij de fusie kon men ook weer bemer
ken, dat in de opperste lagen van de
arbeiderswereld de vakverenigingsbelan-
gen met die van het algemeen welzijn
beginnen geïdentificeerd te worden. Dit
wijst op een geheel nieuw doordenken
van de rol van het arbeiderswezen. En
uiteraard: hier in Amerika is dat we
zen zo sterk geworden, dat het zich kan
permitteren vele politiek negatieve hou
dingen van voorheen te laten vallen.
Het is ook heel typisch dat de idee van
„klassenstrijd" en de leuzen daarvoor,
nog zo gebruikelijk in de oude AFL, nu
in het programma van de organisatie
geschrapt zijn. Meany's toespraak die
hij dezer dagen voor de aartsconservatie
ve Nationale Vereniging van Fabrikan
ten hield, bewees die volwassenheid
van de Amerikaanse vakverenigingslei
ders. Wat zich uit de nieuwe fusie ook
verder ontwikkelen moge: wat hier in
de Amerikaanse arbeiderswereld ge
beurt, is uitermate interessant en kan
verstrekkende invloed op vakbewegin
gen elders hebben.
(Van onze medewerker voor radio en T.V.)
Radio en televisie, wat zijn het een fantastische uitvindingen geweest
doch hoe „gewoon" vinden wij het al weer. We draaien maar aan een
Knop en het geluid of het beeld komt bij ons binnen. Het begon alle
maal met dat „kristalletje", dat ook nu nog door menige middelbare scholier
m„ verrukking toegepast wordt: z'n eigen radio, voor een paar gulden.
Maar veel mensen zijn een soort maniakken geworden. Zij kunnen niet
buiten geluid, of het nu rijp of groen is wat er uit het toestel komt. Het be-
g<;en. betoog dat zij eigenlijk geen radio waard zijn. Zij missen ten
t"genieten 6 verwonderm£ die altijd nodig is om van iets moois naar waarde
De techniek staat niet stil, integendeel, zij gaat, ook op dit gebied, nog
steeds met reuzenstappen vooruit. Voor de werkelijke genieters valt er steeds
meer te beleven, want de mogelijkheden lijken wel onbegrensd. Dit is een
eerste verhaal over deze mogelijkheden.
De leek die zich enig inzicht wil ver-
?a"affen op radiogebied, bemerkt al
rno„ ug dat door de hoeveelheid bo-
bos. niet meer kan zien. In een
als PM n,'¥ kwamen „uitvindingen"
lavf^e^'Bi Amph, ruimtelijke weer-
naar' vw n fitfr®^ enz- enz.
luidsprekers een len met meerdere
pen en een zeer groot aantal lam-
een
knoppen aan
groot aantal bedienings-
ïs
ra
de
meel, cement en
Groepen van de voorlichtingsdienst
trekken door Indonesië om de kiesge
rechtigden uit te leggen hoe zij bij de
verkiezingen moeten; handelen: zii
fh°eten op het formulier, dat zij mee
dogen in hun stemhokje, het symbool
rj?rsteken of aankruisen van de partij,
Epnr°P ziJ hun stem willen uitbrengen,
ook Ongelijke voorlichtingsgroep heeft
te Paleis bezocht om deze uitleg
hier, n- OP een vraag naar de reden
dat aan antwoordde een functionaris,
led!, vorige keer gebleken is dat vele
ice en van het paleispersoneel niet ble-
n te weten hoe zij moesten handelen,
zelfs mevrouw Fatmawati Soe-
fn dat
«ar:
zijn"0 rdet soed op de hoogte bleek te
Naar
n„_ - aanleiding hiervan overigens
opmerking van het altijd scher-
dat ?fia Raya: dit blad schrijft
ep„tPre^ent Soekamo zelf deze bij-
daar tr Iliet heeft kunnen bijwonen,
ders u Ji op reis was gegaan. An-
ate.,, ,.J hunnen vernemen wat hij
voor» jltut'oneel president aan de
vooravond der verkiezingen
hy niet mocht zeggen.
aan
wel
en
ookh? as v«f zwarte Pieten
komst ?nfsle,. geweest en zijn aan-
Zelfs ,,;?i j vliegveld Kemajoran is
Indone^f T°vt an door Radio Republiek-
de eopda' fze rePortage bleek dat
hesifohde Smt tegenwoordig ook Indo-
Raya virSt i6t blad Indonesia
gam^r^It w een hele vooruit-
spaans te wensen rmouiot
dan ook inderdaad^ Het
gang'en' zfch \Z
Men zoekt, met succes, naar middelen
om zowel de door de ontvang™ te be"
stryken gebieden uit te breiden ate de
kwaliteit van het gereproduceerde ee
luid aanmerkelijk te verbeteren.
Allereerst is er dan het toverwoord
van de laatste tijd: Frequentie-modula
tie. Dit is een geheel nieuw systeem
van zenden en ontvangen, dat zich af
speelt in het vooralsnog geheimzinnige
gebied van de drie meter golven. Het
tot nu toe gevolgde systeem op de lan
ge- en middelgolven wordt aangeduid
met de letters AM: amplitude-modula
tie systeem.
De AM golven verspreiden zich in
verticale bewegingen, de FM golven in
horizontale bewegingen. Men zou het op
de afstemschaal afgebeelde golfbereik
kunnen voorstellen als een lange straat.
Aan de ene zijde is een blinde muur,
aan de andere zijde staan huizen. Ieder
huis is een zender en is even breed en
bovendien van rubber, zodat die huizen
zowel krimpen als rekken kunnen. De
maximale breedte wordt bepaald door
de hoogste toon die de zender kan voort
brengen, de maximale hoogte door de
maximale sterkte van de zender.
T^Pesterkte levert niet zo heel veel
moeilijkheden op, omdat de naburige
nuizen daarvan alleen belemmering
V j? *ïet uitzicht ondervinden: de be-
°f„5ZinS_van de reikwijdte van de
zender De hoogste toon die mag wor
den uitgezonden, bedraagt 4500 herz,
aangeduid Hz, dit zijn de hoeveelheid
trillingen per seconde. Deze 4500 Hz
hgt juist iets hoger dan de hoogste
toon van een concertvleugel. Zou een
station hogere tonen willen uitzenden,
dan komt hy op het terrein van zijn
buurman.
Aan twee kanten zelfs, want de uit
zending is precies gelijk voor de beide
zijden van het huis. De moeilijkheden
die ontstaan uiten zich in het toestel
in de vorm van fluiten en loeien
Nog erger wordt dat, wanneer eeii
zender zich niet aan zijn voorgeschre
ven frequentie of golflengte houdt.
We leren hieruit dus dat de hoogste
uitgezonden toon bepaald wordt door
de ruimte die de zender toegemeten is
op de afstemschaal. Bij AM ligt de
grens bij 4500 Hz.
Het toongebied dat door het mense
lijk oor waarneembaar is loopt van 16
tot 15 a 16 duizend Hz. Ideaal zou het
zijn wanneer de gehele toonreeks door
ons toestel geleverd kon worden. Dan
immers zou de geluidsweergave een zo
perfect mogelijke weergave van de
werkelijkheid geven. Bij Am gaat dat
niet op, zodat we ons steeds met een
nogal schriele begrenzing van het toon
gebied tevreden moeten stellen.
Onze oren zijn daar al aan gewend ge
raakt, maar zonder dat wij ons dat rea
liseren protesteren ze wel. Dit is dan
ook de reden dat we niet te lang ach
ter elkaar naar de radio kunnen luis
teren zonder dat dit vermoeiend werkt.
Bij FM liggen de zaken geheel anders.
Op de eerste plaats worden deze uitzen
dingen op een zeer korte golflengte of
wel met ultra hoge frequentie uitge
voerd. Deze ultra hoge frequentie-straat
is zeer lang, bijna 14 maal langer dan
de straat van de middengolf. Ook de
plaatsen die men in de straat ter be
schikking heeft zjjn veel ruimer. Het
kunnen wel villa's worden, want men
heeft 20 maal zoveel ruimte. Daardoor
«an mén een geheel andere modulatie
systeem toepassen: FM.
a zenderfrequentie (plaats) schuift
r-offnS in het haar toegemeten gebied
„;to„<T &,van de ene naar de andere
„iiaaoit zUde, aan weerskanten van het
sterkte va wze zwaai bepaalt de
an. het geluid. De snelheid.
J.i? d,e sehuifpartij geschiedt,
wmhn 1?.door de toonhoogte. De
toonhoogte heeft nu dus niet<? meor t6
maken met de plaatsruimte: er is geen
grens meer aan het toongebied
Er is echter nog iets belangrijks: de
hoogte van het „huis" is ook nu weer
een maatstaf voor de reikwijdte van de
zender. By AM nu liggen de muzikale
trillingen in het verticale vlak dus
kunnen we ons voorstellen dat het
„huis" dan m het ritme van de mu
ziek steeds hoger of lager wordt. Maar
storingen door stofzuigers, apparaten
enz. beïnvloeden het „huis" op precies
dezelfde wijze als de muziektrillingen.
Bij FM echter liggen de trillingen ho
rizontaal. Door middel van een schake
laar kunnen we de storingen uitbannen
zonder de kwaliteit van het geluid te
beïnvloeden. Naast de groter toonbereik
geeft FM ook een veel rustiger ont
vangst.
Is het nu op het moment met de FM
alleen maar rozegeur en maneschijn. We
zouden het niet graag beweren. Om te
beginnen hebben de horizontale, ultra
korte golven de hebbelijkheid, recht
door de dampkring, naar men aan
neemt, het niet in te gaan. Wij komen
daar nog uitvoerig op terug. Daardoor
is de reikwijdte van een FM-zender
zeer beperkt, n.l. ongeveer 60 kilometer.
Woont men dus binnen de cirkel van
het ontvangstgebied van een FM-zender
dan heeft men een zeer goede ont
vangst. In het Oosten van ons land b.v.
kan men de verschillende Duitse FM-
zenders prachtig ontvangen. Men is er
in dat land toe overgegaan FM-zen-
ders te bouwen toen de geallieerden na
de oorlog beslag legden op de Duitse
midden-golven. In het midden en wes
ten van ons land make men zich echter
niet te veel illusies. Er is vrijwel geen
sprake van dat men een FM-zender ont
vangt, ook al bouwt men nog zó'n an
tenne.
In de nieuwe Westduitse strijdkrach
ten zullen geen vrouwen dienst kunnen
doen. Wel zullen vrouwen kunnen die
nen by verzorgingsdiensten voor de
strijdkrachten, bij het Rode Kruis of
soortgelijke organisaties, doch zy zul
len geen legeruniformen dragen, aldus
heeft dr. Richard Jager, voorzitter van
de defensiecommissie van de Bonds
dag, bekendgemaakt.
(Van onze medische medewerker) zij zouden die spaaren, om daarmede
e laatste jaren le
zen wy geregeld
berichtjes in de
krant over hondsdolheid
en aangezien over deze
gevreesde ziekte in vroeger
jaren, en misschien ook
nu nog wel, verschrikke
lijke verhalen in omloop
waren, zullen wij er van
daag iets over vertellen.
Undanks de moderne be
strijdingsmiddelen en de
medische organisatie is de ziekte nog
steeds niet uitgeroeid in West-Europa;
in het wild levende dieren (wolven,
vossen, katten, eekhoorns) houden de
verspreiding in stand. Hieruit blijkt
dat de naam van de ziekte niet ge
heel juist is, al komt de ziekte over
het geheel genomen by de hond wel
het meest voor (90 pet.).
Het virus dat hondsdolheid veroor
zaakt wordt met het speeksel van het
bijtende dier in de wond gebracht en
gaat dan naar het centrale zenuw
stelsel (hersenen en ruggemerg). Eni
ge weken tot maanden na de beet gaat
het slachtoffer zich ziek voelen. Spoe
dig komt hierby rusteloosheid, angst
en opwinding. Er gaan krampen op
treden en het slachtoffer gaat kwijlen
door de sterke traan- en speekselvloed.
Mede door dit vochtverlies ontstaat
hevige dorst die echter niet gelest kan
worden, want door aantasting van een
centrum in de hersenen krijgt de pa
tiënt een zo sterke afkeer van water
dat alleen al het noemen van het
woord water hem tot razernij kan
brengen. Vandaar de zondagse naam
van de ziekte: hydrophobia hetgeen
„vrees voor water" betekent. Als de
ze verschijnselen eenmaal zyn begon
nen volgt na enkele dagen onherroepe
lijk de dood door ademhalingsverlam
ming.
Van de fantastische verhalen over
deze tot de verbeelding sprekende
ziekte een enkel voorbeeld. Ik herin
ner mij, dat een brave oude onder
wijzeres ons vertelde, dat een man als
een hond zou gaan bijten. In vroeger
tijden is men blijkbaar zó bang ge
weest, dat tegen het eind van de 18e
eëuw een dichter schreef: „begrepen
onze Jonkvrouwen het gevaar, waar
aan zij door de liefkoozeryen, den
Schoothonden aangedaan, blootstaan,
waardigere voorwerpen, dan Honden
zijn, te vereeren." Gelukkig voor onze
dichter zijn er tegenwoordig niet veel
schoothonden meer en hebben de 20e
eeuwse jonkvrouwen wel iets anders
om handen.
Hondsdolheid is al beschreven door
de Griekse wijsgeer Aristoteies die
een van de grootste natuurkenners
was van de oudheid. In tegenstelling
tot veel andere virusziekten is het dus
geen nieuwe ziekte. Honderd jaar ge
leden was het aantal menselijke sterf
gevallen in Frankrijk jaarlijks meer
dan 30, bij dieren liep het aantal in
de duizenden. De grote Franse schei-
wordt niet zo vaak gebeten als men
wel denkt; integendeel, als elk angstig
dier zal de zieke hond de mens mij
den. Een dolle hond bijt een mens al
leen als hy wordt gehinderd. Als de
hond "tenslotte uitgeput raakt, zoekt
hij soms zijn huis weer op om te ster
ven. Bij de hond schijnt de afkeer van
water, zo typisch bij de mens, niet
voor te komen.
Na de eerste wereldoorlog zyn ook
in Nèderland enkele gevallen waarge
nomen, nadien niet meer. Op het ogen
blik komt hondsdolheid weer voor
langs onze oostgrenzen en is de ziekte
actueel. In en na de laatste oorlog
worden in Duitsland namelijk wolven,
afkomstig uit Joegoslavië, gesig
naleerd. De wolven komen in contact
met vossen, die aldus geïnfecteerd
worden. De vossen zijn niet erg in hun
schik met deze ontmoetingen en gaan
meer westelijk een rustiger woonge-
kundige en bacterioloog Louis Pasteur
heeft met de bestrijding van deze
ziekte zijn naam definitief gevestigd.
Nadat hij eerst proeven op honden en
konijnen had genomen heeft Pasteur
in 1885 voor het eerst een jongetje dat
door een dolle hond was gebeten met
zijn vaccin ingespoten. Hij zelf durfde
(zoals het een ernstig onderzoeker be
taamt) nog niet, maar voor de sterke
aandrang van ouders en doktoren van
het knaapje moest hij zwichten. Als
het kind namelijk door de hondebeet
besmet was, zou het zeker sterven.
Het kind bleef leven en sindsdien kan
iedereen die door een dol dier is ge
beten, worden ingespoten met een
vaccin dat het uitbreken van de ziek
te verhindert. Menselijke slachtoffers
worden nu zelden meer geteld en in
onze tijd is de ziekte voornamelijk nog
een probleem voor dierenartsen.
en zieke hond vertoont ongeveer
dezelfde verschijnselen als de
mens. Na een periode van jan
ken en onrust komt het opwindings
stadium; hij kan dan volkomen dol
zijn, gaat zwerven en gedraagt zich
zeer agressief tegen alles en ieder
een, hem voor de voeten komend,
vooral andere honden die de ziekte dus
verder kunnen verspreiden. De mens
legenheid zoeken. In normale tijden
werd bovendien veel jacht op vossen
gemaakt; aangezien de Duitse boeren
niet meer over vuurwapens beschik
ken kon de vos zich na de oorlog
sterk vermenigvuldigen. Dit kunnen
wij zien als een bijzonder voorbeeld
van een verstoring in het evenwicht
in de „natuur".
Hierdoor is het verklaarbaar dat de
ziekte momenteel in Duitsland weinig
voorkomt by honden en andere huis
dieren.
In elk geval is waakzaamheid ge
boden, daarom is in 7954 de invoer
van honden uit Duitsland verboden.
De vossen zijn op het ogenblik echter
de voornaamste overbrengers van de
ziekte, een dergelijke maatregel heeft
dus slechts een betrekkelijk effect;
wilde dieren plegen zich niet aan men
selijke grenzen te houden. De verant
woordelijke instanties in het oosten
van het land zyn op hun hoede, want
behalve de genoemde vaccinatie is de
bestrijding vooral een kwestie van
nauwlettende controle op huisdieren
en hun wilde soortgenoten.
In het westen van het land, waar
deze krant verschijnt, is het gevaar
zo miniem, dat verdere richtlijnen
overbodig zyn.
overbodig zijn. St.
B. A. H. In ons bedrijf komt veel
en langdurig overwerk voor, hetgeen
eens per maand aan het personeel wordt
uitbetaald. Van dit overwerk wordt dan
1 ziektewet en 2 ziekenfonds in
gehouden, alzo 3%. Dit overwerk wordt
dus zuiver apart uitbetaald zonder in
begrip van het gewone salaris. Is dit
juist?
Antwoord: de ziektewet verstaat on
der loon o.m. het loon in de zin van de
coördinatiewet Sociale Verzekering. Op
grond hiervan is o.m. bepaald, dat on
der loon vallen behalve arbeidsloon, sa
laris of traktement, ook overwerkgeld
en b.v. gratificatie (deze laatste echter
alleen dan, als het bedrag meer dan
ƒ10 bedraagt). Ditzelfde geldt even
eens voor het ziekenfondsenbesluit.
Adressen
Mej. C. P. Hoe luidt het corres
pondentieadres van de filmster Mont
gomery Clift?
Antwoord: U kunt zich wenden tot het
filmverhuurkantoor Nederland N.V.,
Hobbemastraat 20, Amsterdam.
J. N. Hoe luidt het adres van het
meest verschijnende blad of courant in
Malmö en omgeving?
Antwoord: Dat is Sydsvenska Dag-
bladet Snallposten, Box 246, Malmö,
Zweden.
E' v". d- B. ik ben pas geslaagd voor
rijbewijs A en ontving een nieuw rij-
°eyzlJ®- Nu kom ik tot de ontdekking,
dat dit nieuwe rijbewijs geldig is van
november 1955 tot november 1960. ter
wijl mijn oude rijbewijs, dat ik heb in
geleverd nog geldig is tot november
1956. Is dat juist?
Antwoord: Volgens de bevoegde in
stanties is dit volkomen juist; er is niets
aan te doen.
Kale leren jas
C. v. L. Ik heb een leren jas die
kaal geworden is. Kan ik deze zwart
verven?
Antwoord: In leerzaken is hiervoor
een middel verkrijgbaar. Het zal u ech- j
ter niet meevallen, dit werkje zelf op
te knappen met kans op goed succes. I
Wie gaaf voor? i
C. F. V. Wie gaat er voor bij het 1
binnenkomen van een café of restau
rant, de dame of de heer?
Antwoord: De heer gaat voor, ten
einde in de gelegenheid te zyn een ge
schikte plaats te bemachtigen.
„Haarspecialist
C. N. Kunt u mij zeggen waar een
haarspecialist woont?
Antwoord: Wij kennen het verschijn
sel „haarspecialist niet, maar wanneer
u iets over haargroei wilt weten zoudt
u kunnen beginnen met eens bij uw
huisarts te rade te gaan.
Bromfiets en remmen
L. v. d. V. Wanneer treedt officieel
de wet in werking die gelast, dat er
zich op elke bromfiets 2 remmen moe
ten bevinden? Ik had gehoord 1 januari
1956. Wanneer dat juist is, is het dan
mogelijk dat je vóór die officiële in
werkingtreding van die wet bekeurd
kunt worden? Ik kreeg n.l. van het
voorjaar ƒ7,50 boete, omdat ik geen
extra rem had, in mijn geval geen voor-
rem.
Antwoord: Een bromfiets moest al
tijd al voorzien zijn van twee remmen,
maar met ingang van 1-1-1956 moet el
ke brommer voorzien zijn van minstens
één remnaaf (terugtrap- of trommel-
rem); men mag dus niet meer met twee
velgremmen rijden. Beide remmen moe
ten natuurlijk goed werkend zijn. Band-
remmen zijn geheel verboden.
(Van onze New Yorkse correspondente)
Het zegt wel iets ten aanzien van het peil van Nederlands
geestelijke gezondheidszorg, dat Amerikaanse psychiaters
met voorbijgaan van andere Europese landen regel
recht in Amsterdam zijn komen aankloppen, om de direc
teur van de Gezondheidszorg aldaar, prof. dr. A. Querido,
naar Amerika uit te nodigen, om hier confraters op grond
van zijn ervaring op het gebied van de geestelijke gezond
heidszorg van advies te dienen. Het betekent, dat de Ne
derlandse organisaties voor geestelijke hygiëne in Amerika
als een ideaal voorbeeld gelden, als de Amerikaanse me
dische wereld, getroffen door bij ons bereikte resultaten,
juist in ons kleine land, de vaklieden komt opzoeken en
weghalen, die hier zo dringend nodig zijn. Zeer onlangs b.v.
heeft Amerika ook al de secretaris van de Nationale Fede
ratie voor Geestelijke Volksgezondheid, Henk Nieuwen-
huize, hierheen laten komen maar op permanente basis
om o.m. de geestelijke gezondheid van de gebrekkigen in
de „International Society for the Welfare of Cripples" te
behartigen. Deze uitnodigingen staan gelijk met pluimen
op de Nederlandse hoed
schappelijk werk betreft.
in zoverre het medisch-maat-
Prof. Querido, een dynamische persoonlijkheid en rijk
aan frisse ideeën, is wel de man om een nieuwe visie te
geven op een situatie, waarmee zijn Amerikaanse col
lega's langzamerhand nauwelijks nog raad weten. Een
van Amerika's grootste particuliere fondsen voor geeste
lijke gezondheidszorg, de z.g. „Millbank Memorial Fund",
heeft prof. Querido verzocht tot bijwoning van de jaar
lijkse conferentie, waarop 50 van de meest prominente
Amerikaanse psychiaters bijeenkomen. De voorzitter van
de Nationale Federatie van Geestelijke Volksgezondheid
zal daar een lezing houden. Vervolgens zal hij een bezoek
brengen aan het Amerikaans ministerie van Gezondheid
en Welvaart op uitnodiging van dr. Felix, hoofd van de
afdeling voor Geestelijke hygiëne van het Ministerie.
In Philadelphia zal hij een lezing houden over „integrale
geneeskunde" voor de New Yorkse Dienst van de Geeste
lijke Gezondheidszorg.
Een half uur na zijn aankomst op
Idlewild gaf prof. Querido in het hoofd
kwartier van de Verenigde Naties al
voor enkele nieuwsgierigen een nadere
omschrijving van de redenen voor de
Amerikaanse invitatie. De Amerikanen,
vertelde hij, die ons in 1928 op de nood
zaak van de oprichting van Medische
Opvoedkundige Bureaus gewezen
hebben, zijn intussen, dank zij
sterke ontwikkeling en uitbreiding
van de functies dezer bureaus, door Ne
derland voorbijgestreefd in de zorg
voor geestelijke gezondheid. Amerika
worstelt op het ogenblik met een pro
bleem, waarvan wij in Nederland één
kernaspect zo goed kennen, omdat we
er zelf een jaar of twintig geleden mee
te kampen hebben gehad. Bij ons ont
stond dat probleem op een ogenblik van
laagconjunctuur, toen, alhoewel het aan
tal patiënten constant bleef, het nodige
geld ons ging ontbreken. In Amerika
daarentegen neemt het aantal geestes-
gestoorden voortdurend toe: we zullen
buiten beschouwing laten waarom.
Men kan er, alhoewel er een hoogcon-
j'unctuur heerst en geld noch materiële
middelen ontbreken, toch het groeiend
aantal geestesgestoorden niet meer vol
doende helpen, omdat de aanwas ervan
te groot is. De gestichten zijn overvol,
waarbij ook de moderne geneeswijzen
tekort blijven schieten.
Amerika kwam dus in Nederland
raad zoeken, omdat men wist dat wij
door materiële nood gedwongen oplos
singen hadden gevonden, waardoor een
groot percentage van patiënten uit ge
stichten ontslagen konden worden of er
zelfs helemaal buiten werden gehouden.
Naast nieuwere ontwikkelingen in de
humanitaire zorg voor geesteszieken in
Nederland en de grote vooruitgang in
inrichtingsverpleging, werd ook een
nieuwe methode toegepast waarvoor de
Amerikanen een sterke belangstelling
toonden. Volgens deze methode wordt
geprobeerd de omgeving waarin de
geestelijk, gestoorde verkeert in wijde
re zin dus gemeenschap of maatschappij
begrip bij te brengen voor de patiënt.
Deze oplossing heeft Nederland het bou
wen van menig gesticht bespaard. Deze
economie interesseert de Amerikanen,
die nu voorlichting over de finesses van
onze methoden zoeken, welke na de oor
log wetenschappelijk werden uitge
bouwd.
De bovenvermelde methode heeft
n.l. niet alleen tot gevolg dat er geld
wordt bespaard, maar zij neemt ook in
veel gevallen de redenen, die aanleiding
hebben gegeven tot de stoornis van de
patiënt weg, doordat zijn omgeving een
verstandige tolerantie wordt bijge
bracht.
Prof. Querido gaf intussen wel te ver
staan, dat in Amerika het hele werk
van de geestelijke volksgezondheid op
natuurlijk veel grotere moeilijkheden
stuit dan wij hebben gekend. Al was
het alleen maar, zei hü, dat de Neder
landers een bijzonder hoog ontwikkeld
sociaal gevoel hebben en de aard van
het volk weinig agressief is. (Aantal
moorden in Nederland is minder dan
50 per 'jaar, met een bevolking van
ruim elf millioen. In New York City,
met acht en een half miljoen, een
moord per dag ongeveer) Bovendien be
zit Amerika niet federaal gesubsidieer
de diensten voor de volksgezondheid.
Prof. Querido raakte niet aan andere
aspecten en toestanden hier, welke de
geestelijke gezondheid niet bepaald be
vorderen, als b.v. het in het hele land
dagelijks uitgebreid publiceren van gru
welverhalen over moorden, o.a. in de
dagbladen met aanschouwelijk „toe
lichting" in de vorm van foto's van die
gebeurtenissen. Wel wees hii op het sys
teem, waarbij In Amerika de geeste
lijke gezondheidszorg aan het initiatief
van de staten apart wordt overgelaten.
Intussen is de lof van Amerikanen
voor de Nederlandse organisatie voor
geestelijke hygiëne een voldoening, en
het ware te wensen dat onze zo hoog
staande maatschappelijke zorg, die een
van onze sterke .tanten is, meer be
wust door de Nederlandse overheid
werd uitgebuit. In die zin dat doelbe
wuster de aandacht van het buitenland
hierop werd gericht, b.v. zoals boven
genoemde Henk Nieuwenhuize meende,
door een „sociale attaché" aan onze
ambassades te verbinden. Andere lan
den hebben ze ook. En waarom moeten
wij ons licht onder de korenmaat stel
len? Zuinigheid?
Vragen voor deze rubriek moeten
worden gericht aan de Redactie van
ons blad (met in de linker-boven-
hoek der enveloppe„Vragenru-
briek"). De beantwoording geschiedt
gratis. De Redactie behoudt zich
echter het recht voor, bepaalde vra
gen niet voor beantwoording in
aanmerking te doen komen. Over
de beslissing dienaangaande kan
niet worden gecorrespondeerd. Gaar
ne vermelding van naam en adres
b(j de ingezonden vragen.
Men houde er nog rekening mee,
dat men minstens 14 dagen op ant
woord zal moeten wachten en dat
het ons niet mogelijk is, in te gaan
op verzoeken tot persoonlijke beant
woording der brieven.
Vakantiedagen
Mej. P. B. Stelt een principekwestie
over vakantiedagen.
Antwoord: Wij zijn het niet met u
eens, op grond van het feit, dat u geen
5% dag, maar Wi dag werkt. Het feit,
dat u geen verhoging hebt gekregen,
doch in plaats daarvan een dag minder
werken voor hetzelfde geld, doet niets
terzake aan uw werktijd. U kunt dit
ook gelijkstellen met een nieuwe over
eenkomst. U werkt dus 52 x 4y„ dag
per jaar 234 dagen. Een maand" heeft
26 werkdagen. 234 26 9, zodat u der
halve kunt rekenen op 9 dagen vakan
tie. U rekent 52 X dag 286 dagen
26 11, maar u werkt geen 286 dagen
doch slechts 234.
Aalmoezenier
Mevr. S. Kunt u mij naam en adres
geven van de aalmoezenier die gaat
over de militairen van de plaats Har
derwijk?
Antwoord: Dit is majoor pater A. J.
Thelen, Stationslaan 69, Harderwijk.
Houtworm
M. 3. 3. M. Ik heb in mijn meu
bels last van houtworm en dit wordt
gaandeweg erger. Is er iets aan te
doen?
Antwoord: Wij raden u aan gebruik
te maken van DDT bestuiving. Ook kunt
u de gaatjes volspuiten met benzine en
deze gaatjes daarna dichtmaken met
was. Beide middelen lange tijd volhou
den en doorlopende controle is zeer aan
te bevelen. Houtwormen komen ook af
op de reuk van eikels. Ze komen dan
te voorschijn en u kunt ze gemakkelijk
vangen. Maar ook hier is volhouden de
boodschap.
Schilderwerk
C. 3. P. Ik heb mijn huis laten
schilderen met rijkssubsidie. Naar mijn
mening is het niet goed gedaan. Waar
kan ik mij beklagen?
Antwoord: U kunt u wenden tot de
instantie, die u de subsidie heeft uit
betaald. Als u deze subsidie gekregen
hebt door bemiddeling van Bouw- en
Woningdienst in uw gemeente, dan be
klaagt u zich daar en anders bij de
dienst van Wederopbouw en Volkshuis
vesting te Den Haag, Van Alkemade-
kade, onder verwijzing naar het subsi
diebesluit.
Vestigingsvergunning
Mevr. V. L. L. Waar moet iemand
zich vervoegen, die een erkenning en
vestigingsvergunning wil krijgen als
aannemer of meester-timmerman?
Antwoord: Voor een vestigingsvergun
ning moet u zich wenden tot de Kamer
van Koophandel en voor de erkenning
tot het B.S.B. (Behartiging Samenwer
king Bouwbedrijf). Beide instanties zult
u in uw geval, waar u zich gaat vesti
gen in of in de dericte nabijheid van
Den Bosch, moet en zoeken in Den
Bosch, waar zowel een bureau van het
B.S.B. is als een Kamer van Koophan
del.
ZONDAG 18 december: 4e zondag van de
Advent; eigen mis; 2 geb. Deus qui; 3 geb
voor Kerk of Paus; Credo; pref. van dè
H. Drieëenheid; paars.
MAANDAG: Mis van de ferie; 2 geb Deus
qui; 3 geb. Fidelium; 4 geb. voor Kerk
of Paus; paars.
DINSDAG: vigilie van de H. Thomas; 2 geb.
van de ferie; 3 geb. Deus qui; paars.
WOENSDAG: H. Thomas, apostel; eigen mis:
2 geb. van de ferie; Credo; pref. van de
apostelen; rood.
DONDERDAG: Mis van de ferie; 2 geb.
Deus qui; 3 geb. voor Kerk of Paus:
paars. Utrecht en Haarlem: H. Hungerus,
bisschop-belijder, mis Statuit; 2 geb. van
de ferie; (Haarlem: 3 geb. Deus qui):
wit.
VRIJDAG: Mis van de ferie; 2 geb Deus
qui; 3 geb. voor Kerk of Paus; paars.
ZATERDAG: vigilie van Kerstmis; eigen
mis; paars.
ZONDAG 25 december: Hoogfeest van
Kerstmis; nachtmis Dominus; dageraadsmis
Lux; 2 geb. H. Anastasia; dagmis Puer
met laatste evangelie van Driekoningen:
telkens Credo en pref. en communicantes
van Kerstmis; wit.
