Heilige Vader ondersteunt plan voor
internationaal bewapeningsakkoord
Verbod van proeven met en gebruik van
atoombommengepaard met
Eindhovense
jongens in
arrest
Helper bij inbraak aangegeven
bij de recherche
Nationale veteranen
te Amsterdam
De dag erna
Vleugeltiptanks voor de KLM
INDRUKWEKKENDE KERSTBOODSCHAP
„Gewetensplicht van alle volken
hun regeringen"
en
Pegasus op Schiphol
gearriveerd
Voetganger tegen
auto gelopen
en overleden
Motorrijder door
een vrachtauto
gegrepen
DINSDAG 27 DECEMBER 1955
PAGINA
(Van onze Romeinse
correspondent)
„Hoezeer zouden wij wensen, dat
alle mensen, verspreid over de
ganse oppervlakte der aarde, we
derom de stem van de Engel zou
den horen, die - als sprak hij tot
ieder afzonderlijk - het geheim
van de goddelijke grootheid en on
eindige liefde aankondigt: „Vreest
niet, want ziet, ik verkondig U
een grote vreugde, die voor het
gehele volk bestemd is". Men kan
zich echter met angstige bezorgd
heid afvragen, of de moderne mens
nog zo gestemd is, dat hij zich laat
grijpen door zoveel bovennatuur
lijke grootheid en haar innerlijke
blijheid tot zich laat doordringen."
Aldus begon zaterdag de Heilige
Vader, na een korte inleiding, zijn
Kerstboodschap aan de wereld. Een
indrukwekkende rede, die hij in
drie delen had opgebouwd: de hou
ding van de moderne mens tegen
over het Kerstfeest, Christus in
het historisch en maatschappelijk
leven der mensheid en de nood
zakelijke vervolmaking in Christus
van het leven van de mens.
In dit laatste deel behandelde
hij opnieuw het vraagstuk van de
vrede, „de altijd brandende kwes
tie, die Ons met voortdurende en
intense bezorgdheid vervult". Een
onderdeel van dit vraagstuk, zo
verklaarde de Heilige Vader,
dient met bijzondere aandacht
beschouwd te worden: de atoom
wapens en de bewapeningscon
trole. En daarbij noemde hij
een internationale overeenkomst,
waarbij: a. proefnemingen met
atoomwapens worden stopgezet;
b. van het gebruik van atoom
wapens wordt afgezien en c. een
algemene controle op de bewape
ning wordt ingesteld, „een gewe
tensplicht van de volken en hun
regeringen". Hierbij beklemtoon
de de Paus evenwel, dat een der
gelijke overeenkomst in alle drie
genoemde punten zou moeten
voorzien en bijvoorbeeld niet
alleen in het eerste.
Gevaren der huidige
industriële macht
New YorkAmsterdam
zonder tussenlanding
Wegens gangstermethoden
Radioreporter deelt
bankbiljetten uit
Belandt daardoor, tijdelijk,
op het politiebureau
Geheimen rond kraak in boerenleenbank
Houtrakpolder thans onthuld
„Gemaakte fouten
kunnen nog goed
gemaakt worden"
Slachtoffer later overleden
Ook dit jaar heeft Z. H. de Paus zijn jaarlijkse Kerstboodschap tot de wereld gericht. Links ziet men de H. Vader
voor de microfoons tijdens de toespraak. Rechts de begroeting door het College van Kardinalen.
De bewonderaars van de uiterlijke
menselijke macht," aldus de
Heilige Vader, „dromen een vage
droom van de „vergoddelijking van de
mens", zoals de bouwers van de toren
van Babel. Zij geloven, dat de ver
worvenheden van wetenschap en tech
niek deugdelijk en toereikend zijn voor
iedere eis van het lichamelijk en
geestelijk leven. Anderen Zijn geslagen
door de ondervinding der laatste twin
tig jaren, die, zoals zij zeggen, de in
menselijk gewaad geklede brutaliteit
der tegenwoordige maatschappij heb
ben duidelijk gemaakt. Zij trekken zich
terug en geloven, dat de mens moet
verzaken aan het dynamisme en in zich
zelf gekeerd de rijkdom moet vinden
van een geheel eigen, uitsluitend men
selijk leven. Te vaak echter is deze
ingekeerdheid een hooghartige, bijna
wanhopige afzondering, ingegeven door
de vrees en door het onvermogen om
zich een uiterlijke orde te scheppen en
deze heeft niets gemeen met de echte,
volledige, dynamische en vruchtbare in
gekeerdheid.
Tussen deze twee groepen staan z(j,
die zeggen ermee tevreden te zijn om
van ogenblik tot ogenblik te leven en
die niets anders verlangen dan er
zeker van te zijn, dat de vergankelijke
goederen hun in de ruimste mate ten
dienste staan.
Maar de mens kan niet straffeloos de
komst en het verblijf van God op aarde
afwijzen en vergeten, omdat dit in het
heilsplan der Voorzienigheid van we
zenlijk belang is voor de vestiging van
de orde en voor de juiste verhouding
tussen de mens en het zijne enerzijds,
en de dingen van God anderzijds. De
apostel Paulus heeft de volledige om
vang van deze orde op wonderbare
wijze samengevat, toen hij schreef:
„Alles is het Uwe, maar gij zijt van
Christus en Christus is van God."
(I Cor. 3, 23). Wie van deze onver
woestbare ordening God en Christus
zou willen laten vallen en alleen maar
het recht van de mens op de dingen
dezer wereld zou willen behouden, zou
een wezenlijke breuk veroorzaken in
het plan van de Schepper.
gewende macht, waarop de moderne
mens zich beroemt.
Zeker, de hedendaagse veroveringen
van de wetenschappelijke en technische
vooruitgang zijn verbazingwekkend. Zij
spreiding over de nationale bodem en
de opeenhoping van werkende mensen
in industriecentra, het uiteenvallen van
de maatschappij (en speciaal van het
gezin) in aparte en individuele subjecten
van arbeid en consumptie, het feit, dat
de bestaanszekerheid meer en meer in
gevaar gebracht wordt, omdat deze
steunt op de opbrengst van het bezit
(in welke vorm ook), terwijl dit bezit
te zeer is blootgesteld aan de devalua
tie van het geld, het risico tenslotte dat
erin gelegen is, deze zekerheid te ver
leggen naar het lopende arbeidsinko
men alléén, dat alles zijn tekenen aan
de wand, dat de maatstaven welke
men aanlegt onjuist zijn en getuigen
van een eenzijdige visie op het beperkte
heden, zonder breder te zien en vooruit
te kijken.
Hel communisme
Met recht kan gezegd worden, dat
het communisme de volkeren, waar
over het heerst, van hun vrijheid heeft
beroofd. Maar daarnaast moet erop ge
wezen worden, dat in de rest van de
wereld die vrijheid een zeer twijfelach
tig bezit zal zijn, indien de veiligheid
van de mens niet meer geworteld is
in een structuur, die overeenkomt met
zijn ware natuur. Over het communis
me verklaarde de H. Vader verder: Wij
wijzen het communisme ais maatschap
pelijk systeem af krachtens de christe
lijke leer en wij leggen daarbij op bij
zondere wijze de nadruk op de grond
slagen van het natuurrecht. Om die
zelfde reden verwerpen Wij de mening,
dat de christen het communisme thans
zou moeten zien als een noodzakelijk
verschijnsel of een noodzakelijk ont
wikkelingsmoment in de historie, te
aanvaarden als vastgesteld door de
Goddelijke Voorzienigheid.
De christenen in dit industriële tijd
perk kunnen noch mogen zich tevreden
stellen met een verzet tegen het com
munisme, dat slechts steunt op een
leuze en op de verdediging van een
vrijheid zonder inhoud. Zij dienen te
ijveren voor een samenleving, die in
zullen de mens stellig een uitgebreide haar opbouw terugkeert naar de door
De hedendaagse ondervinding leert,
dat het vergeten of het voorbijzien van
Christus in de wereld het gevoel van
verwarring heeft opgewekt en het ge
brek aan veiligheid heeft veroorzaakt.
Het vergeten van Christus heeft er toe
geleid, dat men minachting is gaan
voelen voor de werkelijke aard van
de menselijke natuur, die door God is
geplaatst als grondslag van de samen
leving in ruimte en tijd.
Christus in het menselijk leven
Er bestaat, zo begint het tweede
deel van de Kerstboodschap, een
natuurlijke orde, ook al verande
ren haar verschijningsvormen met de
historische en maatschappelijke ont
wikkeling. De wezenstrekken waren en
zijn evenwel nog steeds dezelfde: het
gezin en de eigendom, als grondslag
voor de persoonlijke voorziening; ver
volgens als aanvullende krachten der
veiligheid: de plaatselijke organisaties
en tenslotte de staat. Maar de mense
lijke krachten zijn in zich beperkt en
ontoereikend en het gebed moet ver
krijgen, dat een veel hogere macht hun
ontoereikendheid aanvult. Dat in het
zogenaamde industriële tijdperk het ge
bed in onbruik is geraakt, is wel het
meest opvallend kenteken van de voor
zeggingschap kunnen geven over de
krachten der natuur, over ziekten, en
zelfs over het begin en het einde van
het leven. Maar even zeker is het,
dat zulk een beheersing van de dingen
alléén de aarde niet zal omvormen in
een paradijs van veiligheid en genot.
Reeds deden zich nieuwe verkeerde
ontwikkelingen voor en nieuwe ziekten,
die het eenzijdig karakter aantonen van
een denkwijze, die het leven uitsluitend
wil beheersen op grondslag van wat
de Paus noemt „de kwantitatieve ana
lyse en synthese". Haar toepassing op
het maatschappelijk leven is niet alleen
vals, maar ook een in de praktijk ge
vaarlijke vereenvoudiging van zeer in
gewikkelde processen.
Men moet niet afzien van onder
zoek, toepassing en nieuwe vormen
om 's mensen bestaanszekerheid te
•imiiiiiiiiiiJiiiiiiiiiiiHi'iuiiiHiiimiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiii
vergroten, maar tevens dient men op
zijn hoede te zün voor de bekoring
om orde en veiligheid te laten steu
nen op een complex opvattingen, die
hoegenaamd geen rekening houden
met de orde der natuur.
Dan geeft de H. Vader enkele voor
beelden: Het is bijzonder gevaarlijk het
ganse lot van de mens toe te ver
trouwen aan de geweldige industriële
macht van de tegenwoordige tijd. Er
zijn theoretici, die stellen, dat een
steeds toenemende produktiviteit, een
steeds volmaaktere automatisering der
voortbrenging tezamen met de beste
methoden van organisatie en bereke
ning, zoveel economische vrucht zal af
werpen, dat hierdoor op de duur de
bestaanszekerheid van allen, die wer
ken en van hen die daartoe met in
staat zijn (kinderen, zieken en ouden
van dagen), gewaarborgd zal zijn. Het
zal daarom niet meer nodig zijn een
beroep te doen op de eigendom, per
soonlijk of collectief, in natura of in
geld. Maar dit systeem van veiligheid
wordt op gevaarlijke wijze gescheiden
van die grondeigenschappen en krach
ten voor de ordening der maatschappij,
welke juist tot het wezen van de men
selijke natuur behoren en die alleen een
solidaire binding onder de mensen
mogelijk maken. Aangepast aan de
tijdsomstandigheden zullen, hoe dan
ook, gezin en eigendom blijven beho
ren tot het fundament van de vrije,
persoonlijke regeling van het leven. De
kleinere gemeenschappen en de staat
zullen tussenbeide komen, naar plaats
en omstandigheden, als aanvullende
krachten der veiligheid.
De onophoudelijk stijgende levens
standaard en de voortdurend toenemen
de produktiviteit op zichzelf genomen
zün geen bewijs voor de werkelijke
de mensgeworden Zoon van God ge
heiligde bronnen. Zouden de christenen
deze taak verwaarlozen en, voor zover
het van hen afhangt, de ordenende
kracht van het geloof werkeloos laten
in het openbare leven, dan plegen zij
verraad aan de Godmens. Dit, zeide
de H. Vader, moge volstaan om ge
tuigenis af te leggen van de ernst en
de diepe beweegreden van het chris
telijk werken in de wereld en tevens
om iedere verdenking, als was het de
Kerk te doen om een medestreven naar
aardse macht, te doen verdwijnen.
Indien zich de christenen verenigen
in verschillende instellingen en organi
saties, stellen zij zich geen ander doel
voor ogen, dan de dienst ten bate van
de wereld. Maar zij, en zij vooral, die
nen open te blijven staan voor elke
gezonde onderneming en voor elke ware
vooruitgang; zij leven niet in een ghetto
om zich tegen de wereld te beschermen.
En, zo voegde de Paus er aan toe:
Vervolmaking in Christus
Jezus Christus is de hechte steun van
het gehele mensdom, zo begint het
derde deel van 's Pausen Kerst-
boodschap. Hij is het enige ware fun-
i dament, want „alles is door Hem ont
staan en niets is ontstaan zonder Hem."
Niets kan Christus vervangen, ook niet
de scheppende arbeid van de mens.
De mens is gebonden aan de gren-
i zen, welke God hem in de natuurlijke
en in de boven t ituurlyke orde heeft
gesteld. Daarom kan het christelijk
vredesprogram niet zonder onderscheid
een coëxistentie zijn met allen ten
koste van alles, allerminst ten koste
van de waarheid en de rechtvaardig
heid. Waar deze grenzen in acht ge
nomen worden is ook heden in het
vraagstuk van de vrede de godsdienst
veilig beschermd tegen misbruiken van
de kant der politiek.
Deze gedachte brengt ons vanzelf
tot de altijd brandende kwestie van
de vrede, waarover wij ons voort
durend en intens bezorgd maken, en
waarvan een onderdeel op het ogen
blik een bijzondere beschouwing ver
eist. Wij doelen op een onlangs ge
opperd voorstel, dat beoogt door mid
del van een internationale overeen
komst de proefnemingen met atoom
wapens te staken. Men heeft er bo
vendien over gesproken, dat men ver
dere stappen zou willen doen, om tot
een overeenkomst te komen, krach
tens welke men van het gebruik van
deze wapens zou afzien en alle staten
zich aan een doeltreffende bewape
ningscontrole ouden onderwerpen.
Het gaat hier dus om drie maatrege
len: afzien van proefnemingen met
atoomwapens, afzien van het aan
wenden van deze wapens en algemene
controle op de bewapening.
Wat de proefnemingen met atoom
explosies betreft, schijnt de geloof
waardigheid steeds groter te worden
dat een toenemend aantal experimen
ten uitwerkingen te weeg zal brengen,
die gevaarlijk zijn voor het leven van
vele wezens.
Het gebruik der atoomwapens zal
zulke verschrikkelijke gevolgen heb
ben, dat er op aarde „geen over-
winningskreet zal worden gehoord,
maar alleen het ontroostbaar weekla
gen van de mensheid, die in diepe ver
slagenheid de catastrofe zal aan
schouwen, die aan haar eigen dwaas
heid is te wijten."
Wat de bewapeningscontrole betreft:
„Iemand heeft het voorstel gedaan van
inspectievluchten met speciaal tot dat
doel uitgeruste vliegtuigen, die over uit
gestrekte gebieden de atoomontploffin
gen zouden kunnen waarnemen. Ande
ren zouden misschien kunnen denken
aan de mogelijkheid van een net van
waarnemingsposten over de gehele we
reld, elk bediend door geleerden van
verschillende landen en allen onder de
waarborg van plechtige internationale
beloften. Dergelijke posten zouden moe
ten worden uitgerust met gevoelige
precisie-instrumenten voor meteorolo
gische en seismografische waarnemin
gen, voor chemische analysen, voor
massaspectografie en dergelijke, en de
ze posten zouden de doeltreffende con
trole van vele, helaas niet alle activi
teiten mogelijk maken, die op het ge
bied van proefnemingen door middel
van atoomexplosies tevoren verboden
zouden moet worden.
Wü aarzelen niet, Onze mening uit te
spreken, ook in de zin van Onze vroe
gere toespraken, dat het geheel van
deze maatregelen als onderwerp van
een internationale overeenkomst, een
gewetensplicht is van de volken en hun
regeringen. Wü zeiden: het gehéél van
deze voorzorgsmaatregelen, want de
reden van hun zedelijke verplichting is
ook: de vestiging van een gelijke vei
ligheid voor alle volken Indien daar
entegen alleen het eerste punt zou
worden uitgevoerd, dan zou een toe
stand ontstaan, die de genoemde voor
waarde niet zou verwezenlijken, te
meer, omdat men dan met recht er
aan zou kunnen twijfelen, of men wer
kelijk tot het aangaan van de twee
andere overeenkomsten zou willen ko
men.
De vredespogingen mogen overigens
niet alleen bestaan in voorzorgsmaat
regelen, die de mogelijkheid van een
oorlogvoering beperken, maar ook en
nog meer moet er naar gestreefd wor
den om de tegenstellingen tussen de
volkeren tijdig te voorkomen of te ver
minderen.
Uit de vele wijzen waarop dit ge
schiedt en kan gebeuren, neemt de H.
Vader één onderwerp, dat van de ver
houding tussen de Europese volkeren
en die buiten Europa, welke streven
naar hun volledige politieke onafhan
kelijkheid. Zij het binnen de grenzen
van een gezonde werkelijkheidszin moe
ten de staatslieden hier bijzonder waak
zaam zijn en zich laten leiden door een
geest van onpartijdige rechtvaardigheid
en van grootmoedigheid. De Europese
volkeren mogen niet passief blijven in
een nutteloos treuren over het verleden
of in wederzijds verwijt van kolonialis
me. Zij dienen zich opbouwend aan het
werk te zetten om de gerechtvaardigde
vrijheid der jonge volkeren te hulp te
komen en zo hen behoeden voor de
verleiding van een vals nationalisme.
Dit is hun ware vijand, die hen eens
tegen elkander zou kunnen opzetten tot
voordeel van derden.
De mensheid van heden, ontwikkeld,
machtig, dy .amisch, zo besluit de H.
Vader, maakt misschien een grotere
aanspraak op aards geluk >n veiligheid
en vrede. Maar zij zal deze niet kunnen
verwerkelijken als zü in haar bereke
ningen, plannen en overleg de voor
naamste en beslissende factor weglaat:
God en Christus. Moge de God-Mens
terugkeren onder de volkeren ais Ko
ning, die erkenning en gehoorzaamheid
vindt, zoals Hij geestelijk bü elk Kerst
feest terugkeert om zich neer te leggen
in de kribbe tot offer voor allen. Dat
is de Kerstwens, die Wy heden de grote
familie der mensheid aanbieden in de
overtuiging haar de weg van haar heil
en haar geluk te wyzen.
De K. L. M. heeft vleugeltip-tanks in gebruik genomen. Het eerste toestel, dat
met deze nieuwigheid is uitgerust, is de Lockheed Constellation „Pegasus".
(Van een verslaggever)
Vroeg in de morgen van de Eerste
Kerstdag is de eerste van de vier
nieuwe super Constellations van de
K.L.M., de Pegasus, op Schiphol ge
arriveerd. Het is een nieuwe versie van
de normale super Connie, waarvan de
K.L.M. er twaalf in -*ebruik heeft. Er
zijn meer dan honderd verbeteringen in
aangebracht, waarvan er slechts één
onmiddellijk in het oog valt. De super
Constellation L1049g is namelijk met
extra-brandstoftanks uitgerust, die aan
het uiteinde van de vleugels zijn beves
tigd. Deze tanks stellen het vliegtuig
in staat ruim dertien honderd kilome
ter verder te vliegen dan zijn voorgan
ger. Hierdoor kan de super-G de af
stand New YorkAmsterdam zonder
tussenlanding afleggen.
Van de overige verbeteringen is de
voornaamste een radar-installatie, waar
mee de bemanning reeds op grote
afstand voor slecht weer wor gewaar
schuwd. Om deze èn de andere nieu
wigheden te kunnen omvatten is het
vliegtuig in geringe mate in omvang
toegenomen. Voor. g zal slechts in
een van de vier nieuwe K.L.M.-vlieg
tuigen een slecht-zicht radar-installa
tie worden aangebracht, bij wijze van
proef.
De K.L.M. is niet de eerste lucht
vaartmaatschappij die de super-G in
gebruik neemt; de vloot van de Air
France is ook reeds sinds enige tijd met
dit type uitgeriist. L -.
De Eindhovense politie heeft de hand
gelegd op vier jongelui, die er gangster
methoden op na hielden. Hun jongste
slachtoffer was een automobilist, die,
toen hij dezer dagen tegen het midder
nachtelijk uur zijn auto op de Emmasin-
gel parkeerde, een revolver onder zijn
neus kreeg geduwd. Later bleek, dat het
een imitatie-revolver was. Hem werd
daarop een portefeuille met een bedrag
van 1400,- uit de zak genomen. De da
ders twee jongelui werden de vol
gende dag door de politie gearresteerd.
Het voortgezette onderzoek leidde tot
de aanhouding van nog twee jon
gens. Het viertal is in verzekerde bewa
ring gesteld. Het heeft zich de laatste
maanden aan verscheidene berovingen
schuldig gemaakt. De leeftijden varië
ren van 16 tot 20 jaar.
Op de avond van Tweede Kerstdag
is de 82-jarige voetganger N. L. uit 's-
Gravenhage, toen hij tien meter voor
een door de 34-jarige C. A. N. G. uit
Monster bestuurde auto, de Loosduinse
kade nabij de overweg van een tram
lijn wilde oversteken, tegen de auto ge
lopen. Hij kreeg verwondingen aan he*
hoofd en is ter plaatse overleden
Tweede Kerstdagavond heeft een ra
dioverslaggever, toen hij op het Leidse-
plein te Amsterdam aan voorbügangers
bankbiljetten van 10.- aan het aanpra
ten was, nogal wat deining veroorzaakt.
Via een verborgen microfoon en een klei
ne zender gingen zijn belevenissen de
aether in. Op de courses te Hilversum
was vrouwe Fortuna hem gunstig ge
weest; nu wilde hij ook anderen in de
winst doen delen.
Een Engels echtpaar had onmiddellijk
deze stunt door. Maar een politie-agent,
die via een telefoontje van een taxi
chauffeur naar het hoofdbureau van po
litie, door de wachtcommandant van
het bureau Leidseplein er op uit was
gestuurd, om eens poolshoogte te nemen,
trad op vriendelijke doch beslissende
wijze als „spelbreker" op. De reporter
werd uitgenodigd mee naar het bureau
te gaan.
Later op de avond konden de luiste
raars deze gang naar en het bezoek aan
het bureau horen. Met opzet waren
bankbiljetten gekozen die de datum 4
maart 1949 droegen, waarvan, zoals be
kend, ook valse exemplaren in omloop
zijn. Voor alle zekerheid werd het laat
ste exemplaar dat de verslaggever nog
bij zich had door de politie op zijn
echtheid, gecontroleerd.
De 76-jarige Amsterdammer G. J., by-
genaamd „Thijs Wys, de schoorsteen
veger", die reeds meer dam 25 jaren in
de gevangenis heeft doorgebracht, en
de 61-jarige A. J. C. v. B. uit Amster
dam, eveneens een recidivist, hebben
dezer dagen de geheimen onthuld, die
nog steeds zweefden rondom de gerucht
makende inbraak, welke Eerste Kerst
dag 1951 werd gepleegd in de Boeren-
ieenbank Houtrakpolder te Halfweg.
buit bedroeg meer dan 50.000.
De twee vakbekwame »nbrekers
deelden thans aan de P°' k betrok.
er een derde de 40 iari
T M C B uit de hoofd-
stad, die gc^ijk h de
halve ton.
3 december sloten de gevangenisdeu
ren zich achter v. B.. nadat hij zijn
straf had uitgezeten voor de inbraak te
Halfweg- Paar maanden eerder
was „De schoorsteenveger" vrijgeko
men. Van de 16.500, die zij ieder rij
ker zouden zijn geworden van de
kerstactie van vier jaar geleden, was
niet veel over. Daarom besloten zij een
beroep te doen op de man die ook had
meegeprofiteerd van de buit, maar niet
had behoeven te zitten door de hard
nekkige zwijgzaamheid van de beide
doorgewinterde beroepsinbrekers. De
derde man gaf echter niet thuis en
daarom togen zijn beide „vrienden"
naar de recherche, die een reeks nog
duistere punten omtrent deze affaire in
haar dossier had zitten. Van B. en J.
wezen de Amsterdamse autohandelaar
als de mededader aan, die tijdens die
bewuste kerstnacht de auto had be
stuurd en de wacht had gehouden. Zij
waren om vier uur 's morgens naar de
Boerenleenbank in de Houtrakpolder
getogen, omdat zij wisten, dat de kas-
Maandagmiddag heeft het „Vetera
nen Legioen Nederland" met twee bü-
eenkomsten in de oude Lutherse kerk
aan het Spui en ir de Nieuwe Kerk te
Amsterdam de nagedachtenis geëerd
van de na 1945 in Indonesië, Korea,
en Suriname, gesneuvelde militairen van
zee- land- en luchtmacht. In dc by'een-
komst in de Oude Lutherse kerk spra
ken pater R. D. Lamers, oud-leger aal-
moezeniei. in Korea, en ds. 3. H. Ko-
vèrbetering van het economisch leven nlngsberger, oud-hoofdlegerpredikant in
van een volk. Een onbezonnen verbruik Indonesië.
van de schatten en reserves der natuur
en helaas ook van voorhanden zünde
menselijke arbeidskracht, de groeiende
wanverhouding tussen de bevolkings
in de Nieuwe Kerk legde de heer B.
H. J. Doppen, algemeen voorzitter van
het „Veteranen Legioen Nederland"
namens het V.L.N. een krans by de
Indonesische urn van het nationaal
monument.
In zijn toespraak, na de kranslegging,
zei de heer Doppen o.m.: ,,Zü die hier
om ons staan zijn allen één in waarde
ring voor wat de gevallenen voor ons
hebben gedaan. Maar zy zijn ook één
in hun teleurstelling over de wijze
waarop deze doden van na 1945 offi
cieel worden vergeten. Men kan van
mening verschillen over de wjjze waar
op een machtsapparaat wat een
leger is wordt gebruikt. Maar het ge
tuigt van weinig eerbied, wanneer de
gesneuvelden in de discussies over dit
punt worden betrokken, aldus spreker,
die vervolgde: „Degenen die na de oor
log zich vrywillig hebben gemeld voor
de bevrijding van Indonesië hebben de
illegaliteit voortgezet. Het is grond
wettelijk en feitelijk onjuist scheidingen
aan te brengen".
De heer Doppen zei voorts, dat de
gemaakte fouten ten aanzien van de na-
Ter nagedachtenis aan de na 1945 in
Indonesië, Korea, Suriname en waar
elders ter wereld gesneuvelde militairen
van zee-, land- en luchtmacht werd op
Tweede Kerstdag een nationale vetera
nen-herdenking gehouden by de urnen
van het Nationaal Monument in de
Nieuwe Kerk te Amsterdam. Na de
kranslegging door autoriteiten en depu
taties werd een défilé gehouden langs
de urnen.
gedachtenis van de na de tweede we
reldoorlog gesneuvelde Nederlanders
nog kunnen worden goed gemaakt.
„Er zyn veeitien nissen geprojecteerd
in het nationale monument. Twaalf ur
nen zullen er worden geplaatst. Het
V.L.N. heeft twee urnen doen vervaar
digen om de lege plaatsen op te vul
len. Eén ervan is gevuld met aarde van
het ereveld te Poessan, en de andere
met aarde van het graf van wijlen
generaal Spoor. Wanneer het Neder
landse volk deze twee urnen uit handen
van het V.L.N. en uit naam van de
nabestaanden wil ontvangen, zal de na
gedachtenis van onze doden op passende
wijze zijn geëerd."
Verschillende leden van het voorma
lig K.N.I.L. bevonden zich onder de ca.
2000 personen, die de plechtigheden in
de hoofdstad bijwoonden.
lil de nacht van zaterdag op zondag
is de 26-jarige A.C.H. uit Apeldoorn op
de hoek Nieuwstraat-Asselsestraat met
een militaire vrachtauto, bestuurd door
F.P.M.H. uit de legerplaats de Witten
berg, in botsing gekomen doordat de
laatste geen voorrang verleende. H.
schoot met zün motor onder de auto en
raakte hierbij bekneld. De motor vatte 1
onmiddellijk vlam. Slechts met zeer
veel moeite kon H. door ijlings toege
schoten voorbijgangers uit zijn benarde
positie worden bevrijd. Overdekt met
brandwonden werd hy naar het Juliana-
ziekenhuis overgebracht, waar hy later
is overleden.
De echtgenote van H., die op de duo
zat, werd licht gewond.
sier van de bank om. ""^^eerst" tegen
naar de Nachtmis gmg en eerst legen
7pvpnpn thuis zou komen.
Dit had de bejaarde J. al geconsta
teerd in de kerstnacht van 1950, toen
hij eveneens met kwade bedoelingen
naar de Halfwegse bank was gegaan,
maar onvernchterzake moest terugke
ren wegens verstek van zijn assistent,
die de inbrekerswerktuigen zou mee
brengen^ Maar wat in het vat zit, ver
zuurt niet, dacht de Amsterdammer
toen waarschijnlijk. Tijdens de rechts
zitting vier jaar geleden ontkenden de
Amsterdammers met de grootste stellig
heid hetgeen hun ten laste was gelegd.
Thans echter, na een langdurig ver
blijf in de Leeuwarder gevangenis, ver
telden zij hoe zij binnen de twintig mi
nuten de brandkast hadden weten te
forceren, die toevallig niet het norma
le bedrag van 5000, maar het tien
dubbele bevatte.
Zaterdagmorgen is de 40-jarige au
tohandelaar, die de auto zou hebben
bestuurd, waarmee het trio op pad was
gegaan, voor de officier van justitie te
Haarlem, mr. dr. R. W. H. Pitlo, geleid.
De man ontkende hetgeen zijn twee
aanklagers hadden verteld. Hij is inge
sloten.
Eerste Kerstdag is in Breda de 57-
jarige kleermaker P. Heberlé door kolen
dampvergiftiging om het leven gekomen.
Zijn vrouw werd bewusteloos in het St.
Ignatiusziekenhuis opgenomen. Zij is
buiten levensgevaar.
Als ik me niet vergis zijn
wij, Nederlanders, alleen
een inzoverre wij op vrij
wel eensluidende wijze de
kerstdagen beleven. Wij
zijn dan allen beneveld
door de sfeer en door de
vermoeienis veroorzaakt
door het treffen van de
voorbereidingen, die voor
het bereiken van die sfeer noodzake
lijk waren. Wij werpen ons met ver
moeide geestdrift op ons kerstkonijn
en wij steken met landerig enthousias
me het suikeren kerstkransje in onze
mond. De feestdagen zullen voor de
drommel feestdagen zijn, al kost het
ons ons laatste restantje energie. Wij
zingen kerstliedjes en wij stellen met
aan voldoening grenzend afgrijzen
vast dat het nog steeds geen echte
vrede op aarde is.
En vandaag hebben wij elkander
weergevonden, want wij hebben allen
een mooie kerst gehad. Wij hebben
met blijde spijtigheid geconstateerd,
dat het helaas allemaal weer voorbij
is en dat het toch wel een beetje ver
moeiend is geweest. Volgend jaar zul
len wij het anders inpikken. Dan zul
len wij niet op het allerlaatste mo-
nent onze kerstinkopen doen. Integen
deel, dan beginnen wij een weekje eer
der en wij zetten het allemaal niet zo
groots meer op. Nietwaar, dan heb je
toèh wat meer aan je kerstdagen zelf.
Dan geniet je er meer van. Niet, dat
het nu niet prachtig gegaan is, maar
Maar het volgend jaar doen wij pre
cies zo als wij het dit jaar hebben ge
daan, en vorig jaar, en tien jaar ge
leden. Natuurlijk moet het ook dan
weer allemaal op het laatste nippertje
gebeuren en natuurlijk zijn wij ook
dan weer met de kerstdagen in alle
feestelijkheid „kapot". Dat weten wij'
allen heel goed. Dat is even onver
mijdelijk als een kerstkransje rond is.
