H. M. de Koningin in kersttoespraak
Christus de bron.
wij alle
ellende
werpen
waarin
leed en
kunnen
l
A
De Paus sprak met
duidelijke stem en
levendige gebaren
Amerika verhoogt hulp op
initiatief van ir. Staf
sugwesjs aj&st&s ai wwi®»
Kruiswoordraadsel
Ontroerende Kerstviering in
Ze>
ERIC Dl NOORMAM
Iedereen trekt zich nu graag terug om
na te gaanwat er aan warmte en
licht is in de samenleving
Grote invloed bij het opstellen van
defensie-program der N.A.T.O.
vluchtelingenkampen
m mijn zoon
DINSDAG 27 DECEMBER 1955
PAGINA 4
De rekenimg thuis
Gemeenschappelijke
schuld'
Allerschoonste taak
Brief van mevr. Schermuly
aan Marga Klompé
Kerstboom in brand
woning verloren gegaan
Koninklijke familie
naar Sankt Anton
BEDEVAARTEN IN 1956
O
Rede van drie kwartier
EEN MILJARD DOLLAR
De heer C. E. Kauffmann
verlaat de K.L.M.
Kritieke tijd
NIEUWE NOTARISSEN
Vitale indruk
Gesmokkelde sigaretten
achterhaald
Vier arrestaties in
Rotterdam
Brand op Fins schip
te Rotterdam
Ur'bi et Orbi
8 9 10 11
Plechtige Nachtmissen
in America en
Griendtsveen
rnpoaya rseVD%f- Supers enSpanter
f,' Sloveense of Hongaar-
door
CL. BUDINCTON KELLAND
(Vertaling van Sjoerd de Vries)
Derde slachtoffer van
explosie overleden
Overval op grossier
te Rotterdam
KoreaansChinees
zee-incident
Plan voor Brits passagiers
schip met atoommotoren
„Het is mij altijd een bijzonder voor
recht, met Kerstmis een heilwens tot u
allen te kunnen richten en me als het
ware met u te bezinnen op dit feest.
Bijna iedereen trekt zich nu graag te
rug uit de afleiding van het dagelijks
leven, om na te gaan, wat er aan warm
te en licht is in de menselijke samen
leving de grote optelsom van wat
er in ieders leven gebeurt, die beduidt
wat er in aller leven aan de orde is.
Daarbij blijkt er dan in de menselijke
samenleving niets om trots op te zijn.
Geschiedde hier of daar een nodige
verbetering of vooruitgang, dan was
dat een eenvoudig staaltje van plicht,
en het werd hoog tijd, dat het daar van
kwam." aldus begon H.M. Koningin
Juliana op Eerste Kerstdag haar radio
rede tot het Nederlandse volk.
Klinkt t te somber? Toch zeker niet
in de oren van de velen, die bij het
opentrekken van de gordijnen op Nieuw
jaarsochtend, en zelfs in de lichtschijn
van Kerstmis, dat vreselijke gevoel heb
ben van het nutteloze van alle streven,
van een algemeen schaakmat, zo ver
volgde H.M.
De enkeling is dikwijls wijs, maar de
mens in groepsverband is vaak van
een beangstigende kortzichtigheid. Hij
sluit de ogen voor wantoestanden el
ders, hij wil niet beseffen, dat die al
leen nog erger dreigen te worden en zet
daarom nog liever zijn denken stop, en
vergeet dan maar dat de rekening,
H. M. Koningin Juliana
voor wat elders verkeerd gaat, hem nog
wel eens thuis gepresenteerd zou kun
nen worden. Dt mens in onze tijd ver
eenzaamt in eigen kring. Hoe groter en
dichter de menigte om hem heen wordt,
hoe verlorener voelt hij zich. Een en
keling, alleen in de woestijn, is even
eenzaam als een naamloos nummer in
de massa. Bovendien heeft hij twee we
reldoorlogen meegemaakt, en leeft
sindsdien voortdurend met op de ach
tergrond angst.
Het enige verlossende gevoel, dat hij
in zijn leven soms ervaart, is het sa
men met anderen werken voor een doel,
dat niet zijn eigen, maar een groter en
hoger belang dient. Vreemd genoeg
voelt hij zich dan door de voldoening,
die het geeft, weer tot zijn recht ko
men, zijn eenzaamheid en angst ver
zwakken; hij heeft het gevoel, dat zijn
wezen verruimd is geworden. Over het
algemeen lijkt het dan toch echter alsof
we allen samen zijn gekomen, niet een
keer bij de kerstboom, zoals vandaag,
maar alle dag in een groot moeras,
door de onnadenkendheid van elk van
ons.
In hoeverre een ieder voor zich zich
betrokken voelt in deze gemeenschap
pelijke schuld, is zijn eigen strikt per
soonlijke zaak. Hij zal dit zelf tegen
over God en zijn medemens moe
ten verantwoorden.
Waarom eigenlijk blijft de mens zo
volslagen berustend neerzitten bij de
pakken van deze gemeenschappelijke
schuld, waar de onderlinge verhoudin
gen immers uit ontstaan zijn? Er is
toch geen enkele reden waarom we
deze onhoudbare toestand in ons aller
levens zouden behoeven te dulden? Is
er een gemeenschappelijke uitweg?
Ons gemeenschappelijk geweten kan
die wijzen, want het is het geweten,
dat de beste krachten in ons wezen
actief maakt.
niet morgen of overmorgen gedoofd,
maar wordt het steeds sterker, totdat
het de krachtbron is, waaruit de mens
heid leeft. Christus is de bron, waarin
wij alle leed, ellende en mislukking kun
nen werpen, omdat Hij zelf de liefde
is, die zuivert tot nieuw leven en het
mensenleven van zijn begin tot zijn ein
de verlost, evenals het gehele wereld-
bestaan.
Wat is het, dat verruimt? Dat ons
uit onszelf haalt? Is het niet al wat
wij voor een ander over hebben? Heb
ben wij veel over, overvloed misschien
van welwillendheid, voor al wie in we
zen onze broeder of zuster is? En
daarbij gaat het niet alleen om het
willen, maar vooral ook om het doen.
Het 'wonder van het leven is, dat het
alles kan doen verkeren, zelfs het
meest volstrekte kwaad in het meest
volstrekte goed. Het is ieder mens ge
geven hierin de hand te hebben. Een
toestand kan als bij toverslag veran
deren, zeggen we, en wij allen be
zitten zelf de toverstaf, dat is de ga
ve, die God ons bij de geboorte heeft
meegegeven om alles op te kunnen
wekken en in stand te houden, wat
maar menselijk denkbaar is om het
leven op een hoger plan te brengen.
Daardoor zal pas blijken welke mo
gelijkheden er in het leven verborgen
liggen, hoe het ons tegemoet kan ko
men en ons helpen en hoe ons zo open
baar kan worden, wat het leven in een
mens vermag.
In tegenstelling hiermee, dus wanneer
wij ons deze mogelijkheden niet ten nut
te maken, worden wo tot degeneratie
gebracht en tot een ondergang gevoerd,
die tenslotte door niets kan worden
weerstaan. God houdt rekening met on
ze hoogste verlangens, als wij onze ge
concentreerde kracht opbrengen, en
strijdvaardig zijn.
De allerschoonste taak ligt nu klaar,
juist nu, waar de wereld is geworden
tot een volstrekt onhoudbare woon
plaats voor mensen, die van goeden wil
le zijn en die vaak menen, dat zij tegen
de muren te pletter zullen lopen de
allerschoonste taak om met ons allen
deze wereld uit liefde voor God, die
ons haar geschonken heeft als tijdelijke
woonplaats, weer te maken tot een
gastvrij oord, zoals God het bestemd
heeft en daardoor op aarde te besten
digen die vrede, waarin Hij welbeha
gen heeft.
De echtgenote van de vroegere Duitse
majoor Schermuly, die als oorlogsmis
dadiger te Breda gevangen zit, heeft in
een brief aan het Nederlandse Tweede
Kamerlid Marga Klompé verklaard, dat
volgens haar haar man niet schuldig is
aan de oorlogsmisdaden, die hem ten
laste werden gelegd. In het schrijven
betoogt mevr. Schermuly dat haar man,
toen hij Nederlandse verzetsstrijders
liet neerschieten, alléén maar de beve
len van zijn superieuren opvolgde.
Schermuly werd indertijd veroordeeld
tot twintig jaar gevangenisstraf, omdat
hij, zonder vorm van proces, zeven Ne-
In Joure is Tweede Kerstdag een
woning, bewoond door de weduwe Zel-
denthuis met haar vijf dochtertjes, in
vlammen opgegaan. Deze brand is
hoogstwaarschijnlijk begonnen bij de
kerstboom nadat een achtjarig doch
tertje van mevr. Zeldenthuis gistermor
gen vroeg een aantal kaarsjes had
aangestoken bij een kerststalletje on
der de kerstboom. Toen mevr. Zelden
thuis ijlings naar beneden ging nadat
zij geknetter had gehoord in de kamer,
trof zij al een vuurzee aan. De brand
greep zo snel om zich heen dat van
de inboedel vrijwel niets kon worden
gered.
Vanmorgen tien minuten voor half
twaalf is Koningin Juliana met haar
dochters Beatrix, Irene en Margriet per
koninklijke trein uit Baarn vertrokken
naar Sankt Anton in Oostenrijk.
Prins Bernhard nam in de trein af
scheid van zijn echtgenote en kinderen.
Alvorens de trein zich in beweging
zette onderhield de Prins zich op het
perron voor een der ramen nog enige
tijd met zijn gezin.
De Koningin nam afscheid van de heer
Nap, stationschef van Baarn, die voor
de laatste maal de koninklijke trein
„affloot" wegens zijn benoeming tot
hoofdcontroleur in Groningen.
Prins Bernhard zal over enkele dagen
vertrekken en wordt met Oudejaar in
Sankt Anton verwacht. Prinses Marijke
zal evenals verleden jaar haar Kerst-
vacantie doorbrengen in het kinderhuis
„Le Genise" te Arveyes-Villars in
Zwitserland.
De vereniging tot samenstelling van
Nederlandse bedevaarten zal in 1956 de
volgende nationale bedevaarten organi
seren: 60e bedevaart naar Lourdes (met
zieken); 26 april tot en met 3 mei; bede
vaart naar Rome; 27 mei tot en met
7 juni; 5e bedevaart naar Echternach:
30 juni tot en met 2 juli; 61e bedevaart
naar Lourdes (met zieken): 1 augustus
tot en met 9 augustus; 5e bedevaart
naar Fatima (via Lourdes): 6 oktober
tot en met 18 oktober; vliegtochtbede
vaarten naar Lourdes: zo mogelijk iede
re maand, vanaf mei tot en met okto
ber.
De 60e bedevaart naar Lourdes (jubi
leum-bedevaart), alsmed de 5e bede
vaart naar Echternach zullen staan on
der de hoge geestelijke leiding van Z. H.
Exc. mgr. dr. B. J. Alfrink, aartsbis
schop van Utrecht; Z. H. Exc. mgr. J. P.
Huibers, bisschop van Haarlem, zal de
61e bedevaart naar Lourdes leiden.
31. Terwijl Cendrach langzaam, volgt, snelt Eric naar beneden. Op zijn
dringend verzoek trekken Winonah en Astara zich met Hrulf, Wolf en Pum
Pum achter de rotsen terug, waar Cendrach zich bij hen voegt. De piraten
schepen blijven een eindweegs uit de kust en slechts vergezeld door een
paar krijgers komt Hake aan land. Met Halfra treedt Eric hun tegemoet
en afgemeten deelt hij de piraat mede, dat zij besloten hebben zich niet aan
te sluiten. Op hetzelfde moment echter komen enkelen van Eric's mannen
haastig naar voren. „Uw besluit is niet het onze, Heer", zegt de krijger, die
al eerder zijn mening ten beste heeft gegeven. „Wij zijn vrije mannen, het
gaat om ons allen. Laat de meerderheid beslissen". „Muiterij!" krijst Halfra,
„oproer, verraad!" „We muiten niet", snauwt de krijger, „we zijn altijd trouw
gebleven, al hebben we al ik weet niet hoe lang geen soldij meer gehad.
Maar er zijn grenzen". „Zo is het, vader", valt Erwin opgewonden in. „De
m.annen hebben ons trouw gediend; we mogen hen nu niet in de steek laten".
De jonge prins buigt zich naar zijn vader toe. „Het is uw plicht als koning
tegenover deze mannen, tegenover Noorwegen". Erwins fluisterende woor
den zijn Hake echter niet ontgaan en een ongelovige spotterige grimas vliegt
over het gelaat van de zwarte Vikinger. „Wel,^vader", dringt Erwin onge
duldig aan, als Eric nog steeds blijft zwijgen, „waarom wilt ge nu niet toe
geven, waarom niet inzien, dat wij gelijk hebben? Ze willen het nu niet
langer zo. Zij nieten ik niet". Een dodelijke bleekheid trekt over Erics
gelaat. „Als ge meent gelijk te hebben, als ge meent goed te doen, je bij een
bende nekkensnijders aan te sluiten, als je meent, dat dit de enige wijze is,
om in Noorwegen terug te komen danga! En mogen de Goden je dan bij
staan", fluistert Eric hees, „jouw en allen, die dit vervloekte pad kiezen".
Als door een adder gebeten, richt Erwin zich op. Trots, koppig, beledigd
klinkt zijn stem: „Dan gaan wij!"
(Van onze Romeinse correspondent) .onder een hel blauwe lucht te pralen
,IO lag in het mooiste licht dat Rome kent.
Op het vigilie van Kerstmis heeft het licht van de „winterzon". Toen de
Paus Pius XII het H. College, klokken van de Vaticaanse basiliek het
de Romeinse curie, ae prelatuur middaguur geslagen hadden werd het
en de leden van zqn hof ont-1 bekende venster geopend op de boven-
vangen voor het wisselen van de geluk- ste verdieping van het Apostolisch Pa-
wensen voor het Kerstfeest en voor het ieis nabij de naar de stad toegekeerde
nieuwe jaar. Toen de Paus om kwart i hoek. Hartelijke ovaties stegen op, toen
voor tien de Aula van het Consistorie, i de nog immer niet gebogen gestalte
QOn Jon cf-n fï Anrri 1 Hu hol t X 1i i T J 1., 4
Verenigde Staten Tengevolge van
kortsluiting is te North Guildford in de
Amerikaanse staat Connecticut een kloos
ter afgebrand. Van de vijftig kloosterzus
ters kwamen er drie om het leven en een
liep verwondingen op. (Rtr)
Maar de grote moeilijkheid in het al
gemeen gezien is, dat we altijd weer
onze beperkingen hebben liefgekregen.
We zitten in een kooi, we zien door de
tralies heen het zonlicht. We zouden wel
graag onze vleugels uitslaan en ons in orde van Oranje Nassau,
het volle licht begeven. Maar uit de]
Het is op aandringen geweest van de
Nederlandse minister van Oorlog, ir. C.
Staf, dat het Amerikaanse ministerie
van Defensie heeft besloten de rege
ring te vragen grotere bedragen be
schikbaar te stellen voor hulp aan het
buitenland, aldus verneemt TJ.P. uit
Washington.
Tijdens zijn recente bezoek aan de
V.S. heeft ir. Staf functionarissen van
het Amerikaanse ministerie van Defen
sie er op gewezen, dat de NATO-lan-
De heer C. E. Kauffmann, hoofdver
tegenwoordiger van de K.L.M. voor
Zwitserland, zal na een ruim 35-jarig
dienstverband op 1 januari de dienst
van de K.L.M. met pensioen verlaten.
De heer Kauffmann, die de gehele
ontwikkeling van de burgerluchtvaart
heeft meegemaakt van de open twee-
zits de Havilland tot de bestelling
door de K.L.M. van viermotorige straal
vliegtuigen, werd In 1921 op dertigjarige
leeftijd door dr. Plesman belast met de
leiding van 's werelds eerste^ luchtpas-
sagekantoor op het Leidseplein te Am
sterdam. Eind 1925 werd Dij benoemd
tot commercieel vertegenwoordiger te
Londen, waar hij een groot aandeel
kreeg in de uitbouw van de K.L.M.-or-
anisatie in Groot Brittannië. In okto-
er 1945 werd de heer Kauffmann be
noemd tot hoofdvertegenwoordiger voor
Zwitserland met standplaats Zürich.
De heer Kauffmann is ridder in de
kooi komen kost moeite, ja misschien
pijn. Dat is schijnbaar onaanvaardbaar.
Och, laten wjj erin blijven. De kooi
is toch ook zo knus, en sluit zoveel bui
ten wat wij niet aandurven ja, maar
niet de ondergang, en dat beseffen we
n?* *''eP heimwee naar de vrij
heid. W ant velen weten uit eigen erva-
rmg hoe sterk de geestkracht is, waar
door een mens kan stijgen tot op grote
hoogte en hoe hii gedragen kan wor
den tot in een zeer hoge vlucht, van
waar zijn uitzicht veel wijder en ruimer
wordt.
Door de ons gegeven mogelijkueden
ongebruikt te iaten, laadt men voort
durend schuld op zich. In het bijzonder
spreekt dat in onze kritieke tijd. Wij
moeten niet alleen samen in een kring
blijver: ronddraaien en op dezelfde la
ge hoogte, die daarbij steeds lager wil
worden. Wij moeten voo- ons behoud
gemeenschappelijk naar hoger peil. Al
leen z kunnen wij de nood van al
onze broeders overzien en die ter harte
en ter hand nemen. Alleen z 6 is het
licht van vandaag het Kerstlicht
Bij K. B. zijn benoemd tot notaris te
Leiden J. A. Post, kand.-not., won. te
Velsen-N., in de plaats van B. H. Stumpel;
te Enschede H. J. Bessem, kand.-nota-
ris, won. te Deventer, in de plaats van
G. Lammeree; te Almelo H. M. Oos
terhout, kand.-not., won. te Almelo, in
de plaats van K. de Jong; te Winkel J.
C. Kort, kand.-not., wonende te Nieu-
wer-Amstel, in de plaats van G. J. van
Leersum; te Steenwijk B. G. ten Kate,
kand-not., won. te Velp (Gld.), in de
plaats van L. Volkes; te Giessendam C.
J. W. Hoogendoorn, kand.-not., won. te
Deil (Gld.), in de plaats van H. A. Dek
ker; te Epe (Gld.) mr. A. van Door-
ninck, kand.-not., won. te Deventer, in
de plaats van J. H. Verheus; te Sint-
Odilienberg P. A. E. Tijssen, kand.-not.,
won. te Roermond, in de plaats van P.
Tijssen; te Budel J. A. M. Smits, kand.-
not. te Tilburg, in de plaats van J. Th.
A. Hermans; te Waalwijk H. J. G. M.
Peters, kand-not., won. te Tilburg, in de
plaats van A. Schaap; te Gorssel mr. J.
B. de Neeling, kand.-not., won. te Eefde
»FerH' Gorssel), in de plaats van A. de
Neeling.
den vóór hun vergadering in Parijs
dienden te weten, of de Amerikaanse
hulp in de toekomst zou worden voort
gezet. Hij zou voorts het grote belang
hebben onderstreept om het NATO-pro-
gramma onverminderd af te werken.
Zijn argumenten zouden de Ameri
kaanse functionarissen er toe hebben
gebracht de regering te vragen de mi
litaire toewijzingen met een miljard dol
lar (1.000.000.000) te vermeerderen, zo
dat de militaire hulp aan het buiten
land voor het komende Amerikaanse be
lastingjaar in totaal vier miljard negen
honderd miljoen dollar (4.900.000.000)
zou kunnen bedragen.
In betrouwbare kringen in Washington
verwacht men dat minister Staf tevens
een grote invloed zal blijken te hebben
bij de opstelling van het defensiepro
gram van de NATO in de toekomst. Het
feit, dat hij een klein NATO-land verte
genwoordigt en daarbij een vurig voor
stander is van handhaving van de defen
sieve kracht van de NATO, wordt in
Washington als bemoedigend beschouwd
voor de solidariteit onder de NATO-lan-
"en- (United Press)
een der statiezalen in het Apostolisch
Paleis had betreden, bood de deken van
de Senaat der Kerk, kardinaal Tisse-
rant uit aller naam de Heilige Vader de
felicitaties aan in een korte rede, waar
in hij ook 's Pausen ziekte en het alge
heel herstel memoreerde.
De Paus was gezeten op een troon.
Naast hem stonden de Opperkamerheer
mgr. Callori di Vignale, de Sacrista
mgr. Van Lierde en de dienstdoende
Geheim kamerheren mgr. Toraldo en
mgr. Nasalli Rocca di Corneliano. Vóór
het uitspreken van zijn grote kerstrede
dankte de H. Vader de aanwezigen voor
hun wensen en in het bijzonder richtte
hij zich tot kardinaal Tisserant, wiens
geleerdheid hij prees, zijn leiding van
de congregatie der Oosterse Kerk en
zijn zorg voor zijn suburbicaire bisdom
men. Even was er een kleine pauze,
waarin de microfoons gesteld werden en
toen de radioklok elf had geslagen be
gon de Paus zijn kerstboodschap voor te
lezen, die door de Vaticaanse radio uit
gezonden werd. Vele Europese en bui
ten Europese stations waren voor de
uitzending met radio Vaticana verbon
den. Gedurende de rest van de dag en
eveneens op Eerste Kerstdag heeft Ra
dio Vaticana de uitzending in een veer
tigtal talen voortgezet.
Met duidelijke stem en levendige
gebaren sprak de Paus gedurende 45
minuten. Daarna onderhield hü zich
met de aanwezige kardinalen en bleef
vrjj lang in gesprek gewikkeld met de
Argentijnse kardinaal Copello. Van
prelaten, die de bijeenkomst in de
Aula van het Consistorie medemaak-
ten, vernamen wij, dat Pius XII er
bijzonder goed uitzag en de indruk
maakte als het ware jonger te zijn,
dan vóór zijn ziekte van een jaar ge
leden.
De Paus heeft 's middags zijn gewone
wandeling door de Vaticaanse tuinen
gemaakt. Te middernacht las hij in
zijn privé kapel de H. Mis, daarbij ge
assisteerd door mgr. dell'Acqua. In de
kapel, die slechts klein is, waren enkele
van 's Pausen naaste familieleden te
genwoordig. Het altaar, dat nog stamt
uit de tijd, dat mgr. Pacelli nuntius
was te München en te Berlijn, was met
witte bloemen versierd. Tijdens de H.
Mis werd gewijde muziek gespeeld dip
de Paus zelf had uitgezocht.
Bij de derde loggia, die in het verleng
de ligt van de particuliere vertrekken
van de Paus stond een Kerststal opge
steld, waarbij de cadeautjes lagen, wel
ke de H. Vader Eerste Kerstdag 's mid-
gens de dageraads en de dagmis gele
zen.
verscheen van de Paus, wiens tachtig
ste verjaardag nadert. De H. Vader
dankte en wuifde en sprak daarna de
drievoudige zegen uit over de menigte.
Dit jaar heeft de Paus weder de oude
gewoonte hersteld, dat hij alle leden
van het bij de H. Stoel geaccrediteerde
Corps diplomatique afzonderlijk in pri-
valissimum audiëntie zal ontvangen.
De hoofden van missie bieden dan na
mens hun land de Paus hun nieuw
jaarswensen aan. De audiënties hebben
deze week plaats. Het vorig jaar was
de Paus niet in staat het Corps diplo
matique te ontvangen, in vroeger jaren,
wanneer de afzonderlijke bezoeken de
H. Vader wel eens te veel vermoeiden,
heeft hij ook wel het gehele Corps tege
lijk audiëntie verleend, maar thans
zal hij zich weer met elke ambassadeur
en gezant onderhouden. Deze stellen na
afloop van de audiëntie, die in 's Pau
sen bibliotheek plaats vindt, de leden
van hun missie aan Pius XII voor.
Een zestienjarige knaap die in de
nacht van Eerste en Tweede Kerstdag
in de buurt van een Chinees pension
op Katendrecht een vreemde belang
stelling toonde voer voorbijgangers (en
die, naar later bleek, daar op de uitkijk
had gestaan), trok de aandacht van
enige rechercheurs. Zij verscholen zich
in de buurt en zagen even later dat
een andere knaap, met een groot pak,
uit het huis der Chinezen kwam en zich
bij de eerste voegde.
De rechercheurs grepen in; het bleek
dat zich in het grote pak voor een
waarde van 4.000.aan importsiga
retten bevond, die gesmokkeld moesten
zijn. De politie stelde vervolgens in het
kosthuis een onderzoek in en troffen
daar nog een grote partij van dezelfde
sigaretten.
De beide jongens en twee Chinezen
zijn in arrest gesteld, de sigaretten zijn
in beslag genomen.
Op het 2484 ton metende Finse s.s.
Adeny uit Mariehaven uit Finland (re-
Tegen twaalf uur had zich een grote
menigte Romeinen en vreemdelingen
verzameld op het St. Pietersplein, dat
pierhout b^j Wilton-Feyenoord te Rotter
dam ligt, is brand uitgebroken. Ver
moedelijk is b;j het aansteken van ae
ketels olie, die op het water dreef, in
brand geraakt. De brandweer bestreed
het vuur met tien stralen.
Het schip kwam daardoor vol water,
zodat veel schade werd toegebracht aan
lading en verblijven.
Horizontaal:
1. Franse liedjes
2. klein scheeps-
verblijf
geringe hoe
veelheid
3. regering van
enkele adellij
ken
4. pater van or- co
de, bekend om
haar bier
5. klimtol
London Mid
land and Scot
tish Railway 10
6. avond (Eng.)
7. bijzonderheid
8. japon van de
18e eeuw
1000 X 1000
9. reclameleus
onderstelling
10. pasgewijd
priester
11. wegglooiing
rund o*
Verticaal;
1. voetzoeker o
met voorbe- -1
houd der titels
(Lat. afk.)
2. smalle bergpas
langwerpig
rond
3. kwartje
(Bargoens)
bepaalde plant
4. steile diepte
5 American Air
lines-
NO
00
een of andere
persoon
rolletje feest-
papier
Code pénal
(afk.)
vocht van de
lever
in orde (Ame
rikaans)
8. niets
Intern. Jeugd-
verkeer (afk.)
onderwijs-
richting
aardbevings-
leer
klef
vordering
11. spil
zuiverste
9.
10.
Ofschoon ver verwijderd van zijn va
derland en niet eens in een ideale woon
plaats heeft Csaba Czerep, een veer
tienjarige Hongaarse vluchteling, dit
jaar toch de mooiste Kerstmis van zijn
leven meegemaakt. Samen met tiental
len andere vluchtelingen vierde de jon
ge Hongaar dit feest in zijn nieuwe
vaderland Nederland, waar hij tijdelijk
in woonoord America, (gemeente Horst)
verblijft.
Van zaterdag middernacht tot maan
dagavond Is de kantine van dit woon
oord praktisch onafgebroken gevuld ge
weest met de meest gelukkige kerst-
vierders van ons land. Deze sober in
gerichte zaal bleek de meest ideale
plaats om het kerstgebeuren te bele
ven. Rond een eenvoudig altaar en,®rU
voorstelling van de kerstkribbe - d°
kampbewoner Iwan Jausovec op pap
geschilderd - waren, zoals aalmoeze
nier F. Sampers tijdens zijn PeP
merkte, herders van _tal^ va^nahonaln
teiten, Slovenen, Kroaten,
Hongaren samengeto en bjHem
troost te vinden, Die Zelf de grootste
nood heeft gekend.
Maar ook waren zij allen bijeen om
God te danken voor hun herwonnen vrij
heid en hun nieuwe toekomst in Neder
land.
Zij deden dit door tijdens de plechtige
Nachtmis opgedragen door aalmoeze
nier Linders M.S.F. met assistentie
®,eB„ lederen te zingen. De gezangen
van Hp Js, zongen zij met de leden
s™°la van het college voor late
eprngen van de missionarissen van de
uit Horst. De studenten
van dit college offerden spontaan één
iniiiiiiinniniiuiiliiiiiiiiiiiin,,,,HiHiinnim innimmu
4
F'v f-Z «,wa.rn ik er <"lus toe om New York voor
nfK i.I m s te verwisselen een deel van het
uuu'4 gezien had. Ik wist dat het rijk
ao? v, n. van voorhistorische volkeren
fr0?1 in de belangstelling van de
mcl' Maar verder kon ik me er
hoegenaamd geen idee over vormen. En een ranch
was in mijn verbeelding een reusachtige, malse wei
de, waar een fl'nke kudde koeien graasde. Ik be
ll ff'6LJienS nn tiïj t zwaar werk moest zijn om al
die koeien -op tijd te melken en ik vroeg me af
wat er met al die melk gedaan werd. Miin vooreel
voel zei me dat ik daar in het Westen als een
groentje beschouwd zou worden, maar daar zag ik
niet tegenop. Het leiden van een ranchbedrijf leek
me trouwens met zo bqzonder moeilijk. Wanneer de
koeien maar flink gras aten en niet van de kudde
afdwaalden, dan behoefde je de dieren alleen maar
op tijd naar de markt te brengen om te verkopen
Nee ik stelde me voor dat ik daar op dé
ranch heel veel tjjd zou hebben om me aan mijn
eigen belangstelling te wijden. Ongetwijfeld zou ik
er zo nu en dan wel tussenuit kunnen breken om
naar de universiteitsbibliotheken in de omgeving te
gaan. Ik had het plan om in mijn eerste boek
een diepgaande studie te publiceren over de tijds
periode van 1300 tot 1500, welke voor Italië zo bijzon
der invloedrijk is geweest.
Op de twaalfde september stapte ik in de Cen
tury, die mij naar Chicago zou brengen. Hier moest
ik overstappen op de Chief, die verder naar Arizona
gmg. Ik genoot al bij het vooruitzicht van een Jaar
rust en studie.
HOOFDSTUK II
Ik volgde de witkiel naar mijn compartiment.
Hy schoof de deur open en mompelde:
„Er zit al iemand."
„Dat is in orde, witkiel," zei een stem.
De witkiel haalde zijn schouders op, zette mijn ba
gage neer en nam mijn dollar aan. Vervolgens maak
te hij plaats voor me.
In de hoek van mijn coupé zat een meisje, dat me
glimlachend aankeek. Ze was tenger, had hoge juk
beenderen en gave, witte tanden. Haar mond leek
me tamelijk groot, maar bijzonder aantrekkelijk. Zij
had bruine ogen met lange wimpers en haar baar
was mahoniekleurig. De blik, die ze me toewierp,
was ernstig:
Ik zag dat het licht in de coupé aan was en het
gordijn voor het raam neergelaten.
„U hebt toch geen bezwaren?" vroeg zij.
„Nee natuurlijk niet," antwoordde ik. Ik vond
de situatie tamelijk vreemd.
„Die hebben mannen over het algemeen ook niet,"
zei zij.
„Wat?"
„Bezwaren!" verklaarde ze. „Wilt u de deur even
sluiten, alstublieft."
„Wat is er aan de hand?" vroeg ik.
„Ik wil hier alleen maar even blijven zitten, tot
de trein in beweging is," zei ze.
„Met het gordijn naar beneden!" merkte ik op.
„Ik zal u geen kwaad doen, Mr. Strawn," stelde
ze mij met een brede glimlach gerust. „Als ik een
vijandige beweging maak kunt u altijd om de trein-
bediende schreeuwen."
„U kent mijn naam!" zei ik. Ik meende hieruit
op te moeten maken dat haar aanwezigheid in
mijn compartiment geen toeval was. Ik heb geen
argwanend karakter, maar deze geschiedenis leek
me nogal eigenaardig.
„Ik heb u wel eens gezien," antwoordde ze. „In
een fatsoenlijke omgeving natuurlijk."
,,U hebt dit compartiment niet toevallig uitgeko
zen," beschuldigde ik haar.
„Dat kunt u ais een compliment beschouwen,"
antwoordde zij. „U hebt een zeer goede reputatie."
Dit klonk ontwapenend, maar toch vertrouwde ik
het zaakje niet. Ik houd niet van raadselachtige din-
feel er rï® voorkeur aan de dingen, die ge
beuren, te begrijpen.
zei ik 00^ deur maar open zal laten,"
'-^jstublieftzei ze. Haar stem klonk niet be
paald smekend en evenmin helemaal bevelend. Ze
lachte even en voegde er aan toe, ,,Ik heb werkelijk
hi et de bedoeling om u te compromitteren. Ik heb
het niet op uw portefeuille en evenmin op uw
deugd voorzien. Ik wil alleen vermijden dat be
paalde mensen afscheid van me komen nemen."
„Ik behoor niet tot het type van de avonturier,"
antwoordde ik.
„Dat is mij bekend," zei het meisje, en haar
opmerking beviel mij helemaal niet. Elke man vindt
het prettig om door een charmant meisje een beetje
voor een avonturier aangezien te worden.
„Ik ben zelf ook tamelijk conventioneel," verklaar
de ze.
„Dat moet dan ook wel ergens bekend zijn," merk
te ik ironisch op. „Zou ik mij uw naam ook mis
schien kunnen herinneren?"
„Nee, want u hebt mij nooit ontmoet," antwoordde
zij prompt. „Maar ik beet Maggie Jones."
„Ik kan u nog onmogelijk zeggen, of het me
aangenaam is om kennis met u te maken," zei ik
kortaf.
„Wees toch niet zo ouwerwets!" vermaande ze
me. „Kunt u niet eens een keertje uit de plooi
komen? Het is prettig om je eens door de om
standigheden te laten meeslepen. Hebt u nooit eens
naar de een of andere fantastische gebeurtenis ver
langd, alleen om de eentonigheid te doorbreken?"
,,1-Iet fantastische heeft geen attractie voor me,"
antwoordde ik met klem.
„Je moet het avontuur een eerlijke kans geven,"
zei het meisje.
Nu had mijn vader hetzelfde tegen me gezegd
niet over het avontuur, maar over het zakendoen.
En hem had ik beloofd, het zakenleven een eerlijke
kans te geven.
w,ec\ u' het niet geweldig zou kunnen
zijn. onaerbrak het meisje mijn gedachten. „Hebt
u ooit wel eens werkelijk plezier gehad?"
(Wordt vervolgd)
dag vakantie op, om de nachtmissen
in het kamp America (om twaalf uur)
en in kamp Griendtsveen (om vier uur)
op te luisteren.
Op Tweede Kerstdag was de kantine
herschapen in een stijlvol versierde
feestzaal, waar de bewoners van de
beide woonoorden een goed verzorgde
kerstavond gaven.
In het algemeen zi^e"^uendeetolstand
na vele weken z°^wdee,d<achttienjarige
te hebben verkeerd. rfie op 23 novem-
mej. S. L. °verle.e het iaborat0rium
ber bij een exp iekenhUjs zwaar werd
van het Veip^f
^Twee laboranten liepen zulke ernstige
brandwonden op, dat zij enkele uren na
het ongeluk overleden.
In de gang -an zijn woning te Rot
terdam is de 51-jarige groentegrossier
L.G. aangevallen door twee mannen met
een zwart masker voor hun gezicht. De
grossier verweerde zich hevig, maar
kon niet voorkomen, da hij enige slagen
met een hard voorwerp op zijn hoofd
kreeg. Hij moest latei in het Bergweg
ziekenhuis worden behandeld.
Zijn echtgenote, die op het lawaai uit
de huiskamer toe kwam lopen, kreeg
ook enige slagen op het hoofd. De da
ders zagen zich genoodzaakt, zonder
buit te verdwijnen.
Op Kerstochtend heeft zich tussen
Z'ud-Koreanen en Chinese communisten
een incident voorgedaan, dat een Zuid-
Koreaanse regeringswoordvoerder, een
„oorlogsdaad" van communistisch China
heeft genoemd.
Op Kerstochtend hadden zes Chi
nese schepen voor de westkust van
Korea op een Koreaanse patrouilleboot
geschoten, die een Chinese vissersboot
had aangehouden. Ten minste zestien
Chinese vissersboten visten binnen
honderd km afstand van de Koreaanse
kust, hetgeen volgens de Zuid-Koreanen
binnen de territoriale wateren is. De
bewapende Chinese schepen kwamen
de vissersboten te hulp Vier Koreanen,
die aan boord van de aangehouden vis
sersboot waren gegaan, zijn met de
Chinezen meegevoerd.
Zuid-Korea heeft de geallieerden om
steun verzocht. De woordvoerder voeg
de daaraan toe: „Indien de communis
ten de vier mannen niet uitleveren,
zullen wij van onze kant tot de krach
tigst mogelijke actie moeten overgaan".
Hij beschuldigde communistisch China,
Noora-Korea en Japan er van zich in
een agressief pact aaneen te sluiten om
Zuid-Korea te omsingelen. In het ver
leden zijn meermalen Japanse vissers
binnen de genoemde grens gearresteerd.
Het Zuid-Koreaanse kabinet is vandaag
bijeengekomen om het incident te be
spreken. (Rtr-AFP-UP).
Technici van de Cunard Line, de Britse
scheepvaartmaatschappij die de twee
gi-ootste passagiersschepen van de we
reld de Queen Elizabeth en de Queen
Mary bezit, hebben met Sir John Cock,
roft, de directeur van het Britse cen
trum voor atoomonderzoek, plannen op
gesteld voor een door atoommotoren aan
te drijven passagiersschip van 50.000 tot
60000 ton, dat de blauwe wimpel zal
moeten heroveren op het Amerikaanse
passagiersschip United States, aldus ver
neemt U.P. in welingelichte kringen.
