Pastoor H. A. Bots ten grave gedragen Plechtige Requiemmis in de parochiekerk van Halfweg „Een menselijk priester is de parochie ontvallen" Dodelijk ongeval in Warmond Het „Papieren Museum Huis van Looy in het KUNST DER ESKIMO'S In Haags Gemeentemuseum H MUZIEKDEMONSTRATIE D DOOR EEN ZATERDAGSE BRIL w H Gemeentelijke subsidie voor het amateurtoneel in Haarlem Reprodakties Van klassieke moderne schilders Interscholair Jeugdtoernooi Wat is de bedoeling en hoe geschiedt de verdeling? De jeugd verzorgt de zwanen SLEUTEL WEG? m m ZATERDAG 4 FEBRUARI 1956 PAGINA 3 Hart der parochie Gave des woords KA.V. in Oud ■Schoten Eén maand geëist tegen dronken automobilist Kaippersibedrij f Thoolen 25 jaar „DE SLEUTELSPECIALIST" Solisten •fmwi KADIO MOORS Culturele avond1 door leerlingen van het Mendelcollege MENDELCOLLEGE GAAT TER STILLE OMGANG Cabaretavond! WEDSTRIJDEN OP „NOVA ZEMBLA" Completen in Sint-Joseph- kerk H.H. MISSEN OP ZON- DAG Verkooplokaal NOTARISHUIS Inboedelveiling 14/15 febr. '56 In de rust en de stilte van het foren- Bendorp Halfweg is vanmorgen onder belangstelling van honderden parochia nen en vele priesters uit de bisdommen Haarlem en Rotterdam het stoffelijk overschot begraven van pastoor H. A. Bots, na een bijna 25-jarig pastoraat te Halfweg dinsdag jl. vr(j plotseling te 's-Gravenhage overleden. In de parochiekerk van O.L. Vrouw Geboorte werden gisteravond de plech tige Metten gezongen, waarbij deken d. Th. Jacobs van Alkmaar agens was. Vanmorgen werden in de parochie kerk de plechtige Lauden gezongen, waarop aansluitend deken W. N. Zijl stra uit Haarlem de plechtige Requiem mis opdroeg. De deken werd daarbij ge assisteerd door kapelaan J. P. J. Kraak man uit 's-Gravenhage, een neef van de overledene, en door een der parochie kapelaans, dr. H. W. J. Kuipers. Can- tores waren kapelaan J. Th. van der Zalm van de Halfwegse parochie zelf en kapelaan H. J. Kaandorp uit Am sterdam. Onder de aanwezigen bevonden zich o.m. pastoor F. S. Wolff, die met zijn kerkmeesters gekomen was uit Lewe- dorp, waar pastoor Bcts destijds de H. Eligiusparochie heeft opgericht en drs. J. J. M. Visser, burgemeester van Haar- lemmerliede en Spaarnwoude, waaron der ook Halfweg ressorteert. De gezangen werden verzorgd door het parochieel zangkoor, dat onder de absoute in de kerk, het meerstemmige „Libera me" zong van Perosi. Na de plechtigheid werd het stoffe lijk overschot ten grave gedragen naar het kerkhof, waar het werd bijgezet in het priestergraf. Aan het eind van de Requiemmis sprak kapelaan W. J. de Graaff uit Am sterdam, oud-kapelaan te Halfweg, de lijkrede uit, waarin hij pastoor Bots een blijmoedig mens noemde, wiens leven gekenmerkt werd door een onverwoest baar optimisme. Het was dit optimisme, zijn milde ~®lfspot, aldus kapelaan De Graaff, die 5?s deze week, toen wij stonden bij zijn °j°ffelijk overschot, een glimlach rond de ^PPen plooide bij de gedachte aan humoristische wijzei waarop hij vaak zelfrt 2Ün dood sprak. Doch het is dit- liik optimisme, dat het ons zo moei- Hij, bjaakt te geloven in het onomstote- laatst t: Pastoor Bots is niet meer. De stervo iaron was de gedachte aan zijn wann ons niet vreemd meer. Maar het nf r wij hem weer ontmoetten, was ?f zijn onverwoestbaar optimisme «nc ïfo werkte. Dan kwam ook in VG ;fr,t bet geloof weer en de hoop, 1 de beide jubilea van het volgen^ Vieren°S t6 Inidden van de zÜnen zou Het heeft niet zo mogen zijn. Op de morgen dat hij opging naar het altaar van God, die de vreugde was van zijn altijd jeugdige kracht, heeft God hem geroepen tot de eeuwige jeugd en de grenzeloze^vreugde van het eeuwig Hei ligdom. Wij blijven achter als een gezin, waaraan plotseling de vader is ontval len, als een lichaam, waarvan het hart stil viel. Het hart van zijn parochie, dat is hij altijd geweest, meer nog dan de bezieler, de leider en de stuwer. En ik geloof ook, dat, wanneer wij hier in zo grote getale aanwezig zijn bij zijn uitvaart, dit minder is, omdat wij hem zozeer be wonderden, dan wel omdat wij zoveel van hem hielden. Zijn goedheid, zijn liefde, hebben liefde gewekt in ieder hart, in ieder gezin waar de zijnen bij eenwoonden. Er is veel in zijn leven geweest, zo ging spreker voort, dat onze be wondering afdwingt. In Zeeland staat de kerk, die hij te Lewedorp bouwde en leeft de dorpsgemeenschap, die daaromheen groeide als een blijvend monument voor zijn priesterlijke ijver en zijn werkkracht. De desolate financiële toestand van zijn parochie in Halfweg heeft hij in de jaren, hier doorgebracht, grondig gesaneerd. Maar voor alles heeft hij het verstaan de steeds zo moeilijke overgang van dorpsparochie tot stads wijk op de juiste manier op te van gen. Met zijn scherpe blik, zonder veel schokken of stoten, heeft hij het pa rochieel apparaat te rechter tijd en op de jyiste wijze weten aan te pas sen en te doen meegroeien tot de bloei ende moderne parochie, die Halfweg op het ogenblik is. Bewonderenswaardig was hij ook in Kijn welsprekendheid. Als een van de eersten in den lande geroepen tot de Lijdensmeditaties voor de radio, heeft hij heel zijn leven in dienst gesteld van de verkondiging van het Woord. Hij deed het met vurigheid en liefde. En heel zijn leven, tot de laatste dag toe, dat hij in ons midden was, heeft hij het verstaan om op de schoonste wijze en met het juiste woord het hart te raken. Zelfs toen zijn preekstijl, naar onze be grippen begon te verouderen, heeft zijn vurig hart ons nog weten te begeeste ren. Om dit alles hebben wij hem be wonderd. En toch, niet zó zal hij in on ze harten blijven voortleven. Daar is zijn plaats gevestigd, toen al dat be wonderenswaardige, met de jaren, ging teruglopen en hij steeds meer ver scheen zoals hij werkelijk was: een echt goed mens. In die zin was pastoor Bots een echt moderne priester: een menselijk pries ter. Hem waren alle pose en gewild heid vreemd. Hij gaf zich zoals hij was in alle eenvoud, in de eenvoud van zijn heH6 On-Schotense afdeling van de KAV ter .donderdagavond in het Kajot- ia=-get)OUW aan de Lingestraat haar homVfrgadering gehouden. De op- gist overtrof de verwachtingen. kwan,Secretaresse' mevr- van Baaren, de ij; Tet een keurig jaarverslag van acties afgelopen jaar gepasseerde plaUs Waarvoor ze een hartelijk ap- resse !/?8stte. Ook de penningmeeste rs bèhe 6Vr" v- Baer had de zaken zui- batie «of/d, zodat er nog een vrij aardig Alle vj?0, Was gebleven, terwijl uurs]eden werden herkozen, Zeeland h deze stemming mej. T. van De Vnn' bestuur kwam aanvullen, enigde ap tster> mevr. Oudendijk ver- tuur al<T stemmen op haar kandida- wezigen ,,„orzitster en dankte de aan- vertrouwen°r*het in dit bestuur gestelde tot medew4rk£WijK--zt aansp"orde van nriizpn g blJ het vervaardigen het bouwfonaV00r de fancy-fair voor a s StiJten en mee te doen aan de Epn w*pmganS en Bid- en Boetedag. «int van rfo h vormde een gezellig ■lot van deze avond. hart. En hij kon dit, omdat hij de kunst verstond zichzelf te nemen zoals hij was, met zijn deugden en zijn gebreken. Het was voor zijn kapelaans een vreug de met deze mens te mogen omgaan en te genieten van zijn echt menselijke ijdelheid, van zijn eenvoud en van zijn benijdenswaardige zelfspot. Persoonlijk heb ik wel eens dé indruk gekregen, dat hij zijn priesterschap soms voelde als een last, juist omdat de feitelijke positie, waarin de priester is geplaatst, hem vaak belet om ge woon menselijk te zijn. En toch geloof ik, dat hierin juist de zin van het pries terschap van pastoor Bots heeft, gele gen, namelijk dat hij ons iets heeft doen voelen van de goedheid en de mense lijkheid van God. die ons in hem is ver schenen. Door deze goedheid trok hij de kleinen tot zich, was hij een steun voor de volwassenen en een troost voor de ouderen en de zieken. Kapelaan de Graaff besloot zijn lijk rede met de woorden: „Wij kunnen slechts zeggen, hoe pastoor Bots onder ons zal voortleven. Ons mensen past geen oordeel. Wel weten wij allen, dat hij soms ook al te menselijk, al te goed kon zijn. Niemand trouwens, die dat be ter wist dan de pastoor zelf. Ons rest de plicht van het gebed, opdat hem veel zal vergeven worden, omdat hij veel heeft lief gehad." Tijdens het snoeien van bomen op de Kloosterlaan te Warmond is de heer G. Versluys van een ladder gevallen. Hierbij kwam hij zo ongelukkig terecht dat hij op slag werd gedood. Het slacht offer laat een vrouw en negen kinderen na. De procureur-generaal bij het ge rechtshof te Amsterdam heeft een maand gevangenisstraf en 5 jaar ont zegging van de rijbevoegdheid geëist tegen een 45-jarige ingenieur uit Haar lem, omdat hij op 20 september ].l. in de late avonduren in Heemstede een aanrijding had veroorzaakt, terwijl hij onder invloed van drank verkeerde, en waarbij een motorrijder een hersen schudding had opgelopen. De r®cht- bank te Haarlem had hem veroordeeld tot twee maanden gevangenisstraf en 5 jaar ontzegging. Op 20 september, zo verklaarde hij ter zitting, had hij in de loop van de dag op verschillende tijdstippen alco hol gebruikt. De verdediger vond dat verdachte uitermate voorzichtig had gereden, en met misschien iets te veel zorg het kruispunt Pauwweg-Heren- weg was overgestoken. Verdachte had twee naderende motoren niet gezien, althans niet op hun juiste waarde ge schat, aldus de verdediger, dat be hoeft niet te liggen aan de alcohol, die hij had gebruikt. Tenslotte vervaagt de natriumverlichting op het kruis punt de verkeersverlichting. Doordat verdachte wat traag het kruispunt was overgestoken, was een van de motor rijders tegen zijn auto opgereden. De verdediger vond een geheel voorwaar delijke straf op zijn plaats, temeer om dat verdachte uit eigener beweging had besloten niet meer te zullen rij den. Kort na de behandeling van zijn zaak voor de Haarlemse rechtbank had verdachte een ernstige hartaanval ge kregen. Uitspraak 17 februari. n deze weken trekken hele klassen middelbare scholieren op naar Het Huis Van Looy om er het „Papieren Museum" te gaan bekijken dat daar zijn jaarlijkse uitstalling beleeft tot 19 februari. Hoewel ook ouderen (en jongeren) en de rijpere jeugd buiten schoolver band toegang hebben tot de expositie is zij toch typisch aan het onderwijs gebonden. Haar enig bestaansrecht is het ontbreken van de mogelijkheid voor het onderwijs in Haarlem e.o. om de ontwikkeling der internationale schil derkunst in de twintigste eeuw te le ren kennen aan de hand van een re- Op 16 februari zal het vjjf en twin- tie jaar geleden zijn dat de heer Ton Thoolen zich zelfstandig vestigde als kapper. Thans heeft hij na diverse uitbreidingen van zijn zaak een ge heel gemoderniseerde drukke dames- en herensalon aan de Marnixstraat 119 te Haarlem. Op de jubileumdag zal hij aan dit adres van 10-12 en van 2-5 uur recipiëren. Advertentie LANGE VEERSTRAAT 10 TEL. 11493 presentatieve collectie originelen en de behoefte niettemin om instructie in deze materie. De commissie die zich met de aesthetische vorming van de rijpere schooljeugd op het van beeldende kunst bezig houdt, heeft het onderwijs de hand toegestoken door voor alle scholen in de omgeving éen algemene collectie van reproducties aan te leggen. Ofschoon die reproducties „maar" papier zijn, is toch aan de kwaliteit der natuurgetrouwheid een dergelijke aandacht besteed, dat het bij eenzoeken van een collectie die de re cente kunsthistorische stromingen doet vertegenwoordigen door de belangrijk ste schilders in hun meest typerende werken, een kostbare affaire is. Van jaar tot jaar wordt de verzameling dan ook verder opgebouwd. Voor deze ex positie is het bezit uitgebreid met 20 nummers waardoor de namen Breitner, Corinth, Léger, Lurgat, Marquet, Modig- liani en Munch thans ook in het over zicht opgenomen zijn. Het totaal be draagt thans 77 reproducties naar wer ken van 40 grote meesters. De instructieve opzet blijkt ter ex positie uit een etikettering waardoor een ieder in staat is zich te oriënteren op figuren, en verschijnselen en stro mingen in onderling verband te plaat sen. Als index op het verschijnsel der moderne kunst is van de hand van Ewout de Kat een syllabus verkrijgbaar waaraan tevens de catalogus is toege voegd. Aan de didaktische bedoeling wordt zeker ook voldaan als jeugd- en vak organisaties en ontwikkelingsclubs de tentoonstelling bezoeken. Er op reke nend dat zij jaarlijks wordt gehouden kunnen zij een excursie naar „Het Pa pieren Museum" in hun winterprogram- ma opnemen. L.T. et seizoen is er naar om zich te verdiepen in de kunst der Eskimo's. Daartoe wordt thans de gelegenheid geboden in het Haags Gemeen temuseum. Het volk uit het arctisch gebied, waar het ijs alleen in de maanden juli en augustus afsmelt, waar maandenlang de poolnacht heerst, heeft in zijn tenten en sneeuwhütten beeldjes geslepen uit harde leisteen en soponite en het is een grote verrassing ze bijeen te zien. Uit het werk spreekt een bijzondere levensvreugde en grote ongekunsteldheid. De vor men zijn sterk en elementair. Soms moet men denken aan het werk van Henry Moore dat ook vaak dat karakter van ronde geslepen vormen ver toont. Maar bij het zien van de tentoonstelling doet men goed te bedenken, dat de Eskimo's nooit iets van de beeldhouwkunst van Europa noch van de andere grote culturen gezien hebben. Hun werk is daardoor totaal oorspron kelijk. De expositie duurt tot 26 februari. e eerste avond van de muziek- demonstratie, behorend tot het interscholair jeugdtoernooi 1956, vond vrijdagavond wederom plaats in het concertgebouw. Het leek ons toe dat de belangstelling van de zijde van het publiek dit jaar kleiner was dan in de voorafgaande jaren. De zaal telde tenminste vele lege plaatsen. Nadat de wethouder van onderwijs en kunstza- itm in de gemeente Haarlem, de heer D. J. A. Geluk, het toernooi 1956 ge opend had, ving het lange programma aan, dat echter een vlotte afwerking kreeg. Ofschoon de prestaties die er op avon den als deze geleverd worden meer be zien moeten worden als een demonstra tie, ontkomt men moeilijk bij de beoor deling aan het treffen van vergelijkin gen. Allereerst dan wat de koren betreft: Het Kennemer Lyceum en J. P- Thys- se Lyceum voerden een cantate voor koor en orkest van Vincent Lübeck uit. Misschien iets te hoog gegrepen, vol deed de uitvoering overigens in vele opzichten. Met ere moet 1)1 ei* de zang soliste genoemd worden. De Kennemer Streekschool maakte een uitstekende beurt met tien kleuterliedjes die wat de keuze betreft voor de a.s. kleuteronder- wijzeressen ook precies raak waren. Het koor van ,,Sancta Maria" blonk uit door heldere juiste toonvor- ming in drie liederen van Bach. De meisjes H.B.S. kwam goed voor de dag met een volksliedje m de bewer- kin- van Brahms en het niet gemak- ind en kou hebben deze week hun pelgrimage gemaakt H naar dê Lage Landen en zij hebben hun ijzige adem zoals dat literair genoemd wordt ge blazen over dorp en stad. Haar lem is een van de rustplaatsen ge bleken op die pelgrimstocht en de stad heeft zich tegoed gedaan aan erwtensoep of zuurkool met spek. Ik word thuis werkelijk niet ge bruikt als fietsende loopjongen en boodschappen-doen op basis van onvrijwilligheid pleegt niet voor te komen. Maar soms krijg ik wel eens. het verzoekje om dit of dat mee te nemen en achteraf blijkt dan, dat aan dat verzoekje niet zo eenvou dig voldaan kan worden als ik zelf aanvankelijk dacht. Zo bij voor beeld eergisteren. „Ach, jij moet toch de deur uit, neem even een paar pootjes mee voor de erwtensoep". Wat doe je? Je stapt bij de eer ste de beste slager binnen, een modelslagerij, zoals dat heet, een koelcel gelijk. De potige man achter de toon bank schudde echter zijn hoofd bij mijn vraag om pootjes. „Uitver kocht, meneer", zei hij, vriendelijk wuivend met een vlijmscherp mes. Gelukkig telt Haarlem meer dan één slager, maar de volgende met een bloedrood voorschoot klet ste met zijn paars opgezette worst handen gemoedelijk op zijn buik, hetgeen zoveel wilde zeggen als: alles is de deur uit. Ik dus ook de deur uit, zonder pootjes en in een snijdende windkou. De nummers drie, vier, vijf en zes waren even teleurstellend in hun gebaren en nummer zeven sprak het vernieti gende oordel: ,,U denkt zeker de e. jge in Haarlem te zijn, die erw tensoep wil eten". En toen bekroop mij de angst de enige in het Haar lemse te zullen worden, die geen snert-feest zou beleven, en die angst deed mij mijn poot stijf hou den om toch met de steeds meer begeerlijk wordende buit thuis te komen. Straat in, straat uit heb ik gefietst, overal scheen mij uit de huizen de geur van erwten en poot jes toe te waaien, en pas in een heel klein straatje ontdekte ik een bijna bevroren maar lieve slagers vrouw, die mij rijkelijk met dier lijke benen bedeelde als gold het. de armsten der armen. Een gelukkig man fietste toen door Haarlem, een romeins triom fator op zijn karos, maar ik kon niet vermoeden, dat de lijdensweg tot aar. mijn huis zou voortduren. Een paar honden hadden letterlijk lucht van gekregen van wat ik meevoerde. Haarlemse honden zij staan er om bekend zijn bij zonder fanatiek, en zij hebben mij dus blaffend en springend de hele weg achtervolgd. Ik ben er tenslotte gekomen, trots op mijn moed om ontberin gen te durven lijden; als een ijspi- laat stond ik in mijn huis en, ach teraf razend om zo'n snert-bood- schap, de» ik mijn omstandig re- laar stond ik in mijn huis en, ach- ken, wat ik dank zij al die soep- etende Haarlemmers had moeten doorstaan. Veel indruk scheen mijn vurig en verwijtend verhaal niet te maken; het enige commentaar was: „Och kom, de soep wordt niet zo heet gegeten als ze wordt opgediend". Toen heb ik een heel lelijk woord gezegd en daarmee ontnam ik me zelf de kans om va een ijspilaar de eerste Haarlemse ijsheilige te worden. aarlems gemeenteraad heeft woensdag een royale bui ge had. Vooral de kuituur heeft daarvan rijkelijk kunnen profiteren. Voor de herdenking van Pieter Lan- gendijks sterfdag in 1756 werd 14.000 uitgetrokken. Arme Pie ter! Als hij op de Jongste Dag, met ons uit het graf opstaand, de kans zou krijgen een massief gouden stoel in de eeuwigheid te verdienen door een eeuwige klucht te schrij ven, dan zou hij dat zeker doen, en hij zou de klucht vinden in de tragi komische sfeer, dat hij in 1756 van de armen werd begraven en dat zijn sterfdag 200 jaar later met 14.000 werd gehonoreerd. Ik wil van di^| subsidie geen kwaad woord schrijven, want men kan de Haarlemmers van nu er slechts om prijzen, dat zij het wan begrip van hun voorvaderen willen goedmaken. Daarom gun ik ook Haarlems Bloei die 15.000 om in het voorjaar Haarlem weer wat (muzikaal) leven in te blazen. De bloemenmeisjes alleen al zijn het waard, is mij verzekerd. Ik moet mij nu nog tevreden stellen met de bloemen op de ruiten en het is nog zo moeilijk voorstelbaar, dat bin nenkort fleurige Haarlemse scho nen door onze straten zullen schrij den, serviel glimlachend en de stad verkopend met een bloem. Ik heb me laten vertellen, dat enkele van hen af en toe naar het buitenland zullen worden gezonden, vermoede lijk onder het motto: komt de berg niet naar Mohammed, dan komt Mohammed naar de berg. Laten we hopen, dat onze Haar lemse mohammedaantjes de bui tenlandse berg zullen nemen; an ders zou ik me met die escapade zeer genomen voelen. Maar zover is het nog niet. Vol gende week gaan wij eerst met onze vroede vaderen en moederen be groten op ons gemeenscTiappehik tekort. Tenminste, ijs en weder die nende. kelijke lied ,,Le Hérisson" van Fran- gis Poulenc. Mooi van klank was vooral het dameskoor van de Da Costa Kweekschool. De mannenstemmen kunnen nog iets meer gecultiveerd worden. Bij dit optreden was vooral de programmakeuze te roemen. Tenslotte kwam het koor van het Mendelcollege met het orkest de „Mu- syekamer" in de vertolking van het Magnificat van Charpentier. Of het juist is in een interscholair toernooi als dit, gebruik te maken van een bestaand orkest dat geheel buiten ieder schoolverband staat, menen wij te moe ten betwijfelen. Intussen lof voor de keuze, die aan de andere kant technisch te hoog gegrepen was. Van de orkesten noemen wij dat van het Lorentz-ly- ceum dat naar onze smaak het meest in de bedoeling van dit toernooi musi ceerde. Ook Linos" gaf veel te waar deren in een mars van Sem Dresden. Een accordeon-kwartet speelde een uit voerige Russische Rhapsodie van Hugo van Dalen, hetgeen op beschaafde wij ze geschiedde. Aan het begin van de avond had het trio Alphenaar reeds veel succes geoogst met een Allegro van Telemann. Tot slot de solisten: slechts één violist trad deze avond op, maar deze was dan ook uitstekend. C. Overgauw speel de mooi van toon en muzikaal een deel uit de Sonate van Dvorak. De pi anisten waren technisch doorgaans van goed gehalte. Wim During spande uit muzikaal oogpunt bekeken, naar onze smaak de kroon, terwijl Rob de Groot technisch heel wat in zijn mars bleek te hebben. De overige pianisten bleven niet veel onder deze maat. Een zeer goede muzikale indruk maakte Irma Kerkhof op haar blokfluit. Zij had dan ook niet te hoog gegrepen in de keuze van haar nummer. Theo Holt blies voor treffelijk fluit in een Aria van Rous- sel, en Janny de Maar zong op char mante wijze het speldewerkerslied van Emiel Hullebroek. Tenslotte traden in dit programma nog een drietal organisten op, die zeer verdienstelijk werk deden op het grote Cavaillé-Coll orgel. Met het gezamen lijk zingen van de klokken van Haar lem en twee coupletten uit het Wilhel mus sloot deze eerste muziekdemonstra- tieavond. Onder de aanwezigen bevond zich de rijksinspecteur van het muziekwezen, dr. J. Daniskas. JAN LAARVELD I nkele keren hebben wij een plei te dooi gehouden voor daadwerke- lijke belangstelling van de ge meentelijke overheid voor het dilet tantentoneel, en wel belangstelling n de vorm van subsidie. Aan de ama teurtoneelspelers komt, dunkt ons, een gedeelte toe uit het subsidiepotje, dat elk jaar geopend wordt voor zovele andere vormen van cultuur, ontwik keling en vrije tijdsbesteding. In de begroting voor 1956 staat thans in het hoofdstuk Onderwijs, Kunsten en We tenschappen een post voor het dilet tantentoneel, en het is uiteraard pret tig voor ons te constateren, dat het denkbeeld, indertijd door ons geop perd, is verwerkelijkt en dat onze sug gestie is aangenomen. De zeer velen in Haarlem, die tijd, ambitie en aan leg aan het toneel geven, zullen het bericht met erkentelijke instemming hebben gelezen, en met gerechte vol doening vastgesteld hebben, dat de gemeentelijke instanties het nuttige en vormende element van hun streven erkennen. Er wordt in Haarlem druk toneel gespeeld, en de post op de begroting is niet zo groot. Vijfduizend gulden. De dilettanten zullen dus wellicht bevreesd zijn, dat ieders portie door het grote aantal deel-genoten slechts zeer bescheiden zal zijn. Het lijkt ens echter, dat deze mogelijke vrees mis plaatst is. Ten eerste moeten wij oog hebben voor laten wij zeggen de ideële waarde van die paar duizend gulden, nu B. en W. de subsidie-lijn conse quent hebben doorgetrokken en na muziekbeoefening door dilettanten, on derwijs aan volwassenen, allerlei in stituten voor ontwikkeling, ook het dilettantentoneel hebben bedacht. Ten tweede zal het er wel niet van komen, dat een bijdrage wordt uitgereikt aan iedereen, die nu en dan voor een handjevol supporters en bewonderende kennissen achter een primitief voet licht een rol opzegt en daaraan de pre tentie ontleent, dat hij op lofwaar dige wijze zijn vrije tijd besteedt en en passant de cultuur dient. Er zal uiteraard een selectie worden oege- past. Wij hebben vroeger hier en daar de vrezende opmerking gehoord, dat sub sidie een soort financiële afhankelijk heid meebrengt en dat bij de aanvrage een uitvoerig accountantsrapport moet worden gevoegd, waaruit blijkt, dat de kas aan tekorten lijdt. Deze vrees is echter ongegrond; bij de voorwaarden wordt geen bepaling opgenomen, dat subsidie alleen wordt verleend aan verenigingen, die haar begroting niet sluitend kunnen maken. Het lijkt ons in de lijn te liggen, dat voor het dilettantentoneel dezelfde methode wordt gevolgd als bij de muziekverenigingen. Bij de aanvrage moeten dus enkele gegevens verstrekt worden omtrent datum van oprichting, aantal leden, aantal voor stellingen per jaar, aantal bezoekers per voorstelling, enzovoort, waaTuit levensvatbaarheid en levensmogelijk heden van de verenigingen blijken. Wat betreft de kwalitatieve eisen kan men in de Memorie van Antwoord op de begroting lezen: „Een verdeelme- thode voor dit subsidie, welke o.i. allereerst de verenigingen in staat moet stellen verantwoorde voor stellingen te geven en pas daarna kan dienen tot verhoging van de kwaliteit daarvan, is bij ons in studie. Wij zul len u daarover nader inlichten". Voor dat de beurs open gaat zullen de ge meentelijke instanties zich vermoede lijk wel omtrent een en ander laten voorlichten door een ter zake kundige en onpartijdige commissie. De aanvragen Een andere kwestie is, of de ver enigingen individueel een aan vrage om subsidie moeten indie nen, ofwel via de afdeling van W. K. A., K. T. H. of N. A. T. U. Hierover kan men in de Memorie 'an Ant woord lezen: „Wij zijn inderdaad voornemens over de besteding van dit subsidie overleg tië plegen met ver tegenwoordigers van organen, welke voor het amateurtoneel representatief kunnen worden geacht. Wij merken echter daarbij op, dat van de circa dertig zelfstandige amateurtoneelver enigingen in Haarlem slechts iets meer dan de helft is aangesloten bij over koepelingsorganen". Aangezien ook niet-aangesloten ver enigingen voor subsidie in aanmerking kunnen komen en men op het stadhuis aan één methode van aanvragen de voorkeur zal geven, lijkt het ons in de lijn te liggen, dat elke vereniging zelve de aanvrage indient. Wordt het verzoek ingewilligd, dan zal de pen ningmeester toch tot 1957 moeten wachten, "eer hij het eventueel subsidie voor de in 1956 gegeven voorstellingen kan incasserenen bij dit alles wordt uiteraard verondersteld, dat de gemeenteraad aan een en ander zijn stem geeft. Het staat nog niet vast, in welke vorm het subsidie mettertijd zal worden verleend, doch het komt ons waarschijnlijk voor, dat men daar- I bij dezelfde gang van zaken in acht zal nemen als bij de muziekverenigin gen. Voor het toneel zou dat hierop neerkomen, dat ééns per jaar een ze ker bedrag voor één of twee voorstel lingen beschikbaar wordt gesteld. Dat bedrag zal niet hoog zijn.... laten «'ij aannemen f 100. Wellicht wordt een of andere vereniging daardooT niet defini tief van alle zorgen bevrijd, het bedrag kan echt r wel een krachtig medicijn worden tegen de vrij algemene kwaal, dat de uitgaven voor een voorstelling in de Stadsschouwburg niet door de in komsten worden gedekt. Wanneer de penningmeester met steeds de rem op prijzenswaardige plan nen behoeft te zetten, kan verlichting van de financiële zorgen een vereniging brengen tot keuze van stukken, welke men graag zou spelen, maar te duur zijn en geen kans op een uitkoopje en versterking van de kas bieden; tot aan trekking van deskundige gidsen, die de weg kunnen wijzen in oud en nieuw repertoire, eventueel tot het geven van opdrachten, zij het niet aan schrijvers, dan toch aan vertalers en bewerkers van goede stukken, die anders onge bruikt moeten blijven liggen, tot schade van spelers en publiek. Subsidie is ten slotte ook bedoeld als aanmoediging, ter stimulering van „verantwoorde voorstellingen", zoals in de Memorie van Antwoord staat, „en van de verhoging van de kwaliteit". De overheid zal dan inderdaad heilzame invloed kunnen uitoefenen op deze vorm van cultuur in Haarlem, dat van oudsher de stad van bloeiend amateurtoneel is. Hk. A. ftrilöL ir\ Kom, dacht een klein meiske: laat ik eens gaan zien, hoe die arme zwanen het maken bij dit koude weer, en warm gekleed, met een levensgrote das om de hals dribbelde ze riaar de bevroren vijver, waar zij haar geve derde vrienden in een „ijzige" stem ming terug vond. Toen zij evenwel haat mandje met brood voor de dag haalde, was „het ijs spoedig gebroken" en begon een smulpartij, waaraan beide partijen evenveel plezier beleefden..,. Advertentie Van ouds bekend. Tel. 14609 Phi lips-r eparate ur Officieel Kruisstraat 38 Haarlem Op maandag 13 februari zullen de leer lingen van het Mendelcollege onder lei ding van hun docenten in de aula van het college een culturele avond verzor gen. De avond begint om half acht pre cies, zodat men voor elf uur weer klaar kan zijn. Het programma vermeldt o.m. een Frans en een Engels toneelstukje, terwijl men kan genieten van declamatie en een klein toneelstuk, getiteld: „De Egyptische Meesterdief", dat gebaseerd is op het verhaal van de Griekse histo rieschrijver Herodotus. De leraren Ne derlands en Geschiedenis studeren het stuk in, terwijl een aantal leerlingen on der leiding van de tekenleraar de Egyp tische decors zullen vervaardigen. Ook het koor van het college zal die avond optreden. De leerlingen en docenten ge ven deze avond speciaal voor de ouders. De leerlingen van het Mendelcollege van 15 jaar en ouder zullen in de nacht van 4 maart met de paters van het col lege in Amsterdam ter Stille Omgang trekken. Ook de vaders van de leerlin gen zijn uitenodigd deze bedetocht mee te maken. Men vertrekt die nacht om drie uur per bus van het college naar Amsterdam. Ter afsluiting van de viering van haar 30-jarig bestaan organiseert de r.-k. Sportvereniging ..Onze Gezellen" morgenavond in het gebouw ,,St.-Bavo" voor haar leden en donateurs een c«- baret-avond. Het bekende cabaretgezel schap „Florida" uit den Haag zal de muzikale show: „We gaan hem weer versieren" presenteren. Na afloop is er bal tot 2 uur, waar bij medewerking wordt verleend door „The Rythme Collegians". De IJsclub „Nova Zembla" organiseert zondag 5 februari op haar baan in Spaarndam kortebaanwedstrijden voor mannen. Er zal worden geschaatst om flinke geldprijzen. Morgen, eerste zondag van de maand, worden in de Sint-Josephkerk aan de Jansstraat 's avonds om zeven uur de completen gezongen. H. Bavo (Kathedraal): 6.30, 7.30, 9 (Hoog mis) 11 en 12 uur. H. Antonius van Padna: 6.30, 730, 830, (Hoogmis) 10, 11 en 12 uur. H. Jozef: 6.45, 8, 9.15 (Hoogmis) en 11 uur: 18 uur: Avondmis. O. L. Vr. Rozenkrans (Spaarae): 6, 730, 9, 10.30 (Hoogmis) en 12 uur. B. Joannes de Doper (Amsterdamstraat): 6.30, 7.30, 8.30. 930 (Hoogmis). 11 en 12 u. H. Hart (Kleverpark): 6.30, 7.45, 9, 1030 (Hoogmis) en 12 uur. H.H. Elisabeth en Barbara (Paul Kruger- straat) 630. 7.45, 9 (Hoogmis) en 11 u. H. Liduina (Rijksstraatweg): 6.30. 7.30. 830, 9.45 (Hoogmis) en 11.30 uur. O L. Vr. van Zeven Smarten (Rijksstraat weg). 6.30, 7.30, 8.45 (Hoogmis). 10.15 en 11.30 uur. 18 u. Avondmis. HH. Petrus en Paulus (Tesselschade- straat): 6.30. 7.45. 9 (Hoogmis). 10.45 en 12 uur. Allerheiligste Drieëenheid: 730, 9 (Hoog mis). 10.45 en 12 uur. Hulpkerk Bloemendaal: 7.30 en 9 uur. O. L. Vr. Onbevlekt Ontvangen (Overveen) 7, 8, 9 (Hoogmis). 10.30 en 1130 uur. H. Agatha, Zandvoort: 7.30. 9 (Hoogml») en 11 uur. H. Bavo (Heemstede) 7, 8.30, 10 (Hoog mis) en 11.30 uur. O. L. Vr. Hemelvaart (Heemstede), 7. 830 (Hoogmis). 10. 11 en 12 uur H. Antonius van Padua Aerdenhout)7.30, 9 (Hoogmis) en 11 uur. Advertentie Directeur W. N. WOLTERÏNfC Bilderdiikstraat btt de Ztllweg Haarlem - Tel (K 25001 11928 Inzendingen van huisraad worden dage lijks aangenomen. Eigen afhaaldienst.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1956 | | pagina 3