K 77 de snelle VELPON
PRIMITIEVE KUNST
In Nederland zwerven
mensen langs 'sHeren
10.000
wegen
THUISLOOSHEID: Een teisterend gevoel van de
meest ellendige verlatenheid
ij
SOEK ARNO stelt beslissing
twee dagen uit
Ministerslijst met voor hem
onbekende namen
Zo is mijn zoon
DE OPLOSSING: geen tehuis,
maar een thuis
Itf/onS 7Z"'T "h s« ss:
Sastroadmidjojo geslaagd
Amerikaanse prijs
voor schilderkunst
ZATERDAG 17 MAART 1956
PAGINA 9
Inlichtingen verstrekt
OUD-POLITIEMAN
VRIJGESPROKEN
Metselaars en stukadoors
Wél doorberekening
van de drie procent
Werkloosheid' licht
gestegen io februari
Compromis uitbetaling
aan voormalige
slavenarbeiders?
Geliefde van Mussolini
wederom begraven
Faroek zond krans van
witte lelies
Index landbouwprijzen
in jan. verder gedaald
Franse Katholieke
literatuurprijs
Spaarcijfers in februari
DE SNELSTE
LIJMER
door
CL. BUDINCTON KELLAND
(Vertaling van Sjoerd de Vries)
Liturgische weekkalender
Groot 10.000 dollar
Hoeveel er precies zijn in Nederland, mensen die geen onderdak hebben,
Weet niemand. Sommigen zeggen er zijn er tienduizend. Maar bij de Stich
ting voor Thuislozenzorg in Den Haag wéét men van het bestaan van ruim
zesduizend van hen af. Thuislozen. Dat is niet een benaming die men alleen
uit een oogpunt van discretie heeft gegeven aan hen, die men in de volks
mond nog steeds ruwweg als zwervers aanduidt. Want de thuisloosheid be
staat niet uit het gebrek hebben aan een dak en vier muren alleen, maar
veel meer uit een verstoken zijn van al datgene wat een beschaafd mens
voor ogen staat wanneer hij denkt aan „thuis". Onder de thuisloosheid mag
men gerust verstaan: een teisterend gevoel van de meest ellendige verlaten
heid en de slopende zekerheid dat men er nooit en nergens bijhoort. Want de
tijden van de vrolijke, trekkende flierefluiter behoren, voor wat ons land
aangaat althans, tot het verleden. Het zwerven is bepaald geen romantisch
bedrijf meer, dat men in Duitsland wel aanduidde als zijnde „das Wandern".
Zwerven betekent vandaag uitgestoten zijn, paria wezen.
Laten wij aannemen, dat er tiendui
zend zijn; zesduizend, die zijn inge
schreven, vierduizend, die zich schuil
houden in zogenaamde Volkslogemen
ten, dan hier, dan daar. Ach ja, zij zijn
onmaat-„schappelijke elementen". Het
brave burgerdom is eigenlijk een
beetje bang voor hen en nog meer
vies van hen. Zij zijn inderdaad ook
onmaatschappelijk; zij hóuden zich
niet aan de regels. Dat ziet en er
vaart iedereen. Maar voor men hen
deswege gaat kapittelen zou het, dunkt
ons, zijn nut hebben goed vast te
stellen, dat alles wat in deze maat
schappij gebeurt door toedoen van al
lerwegen als fatsoenlijk erkende en
„er bij horende" mensen, niet altijd
getuigt van de mooie en brave maat
schappelijke gevoelens, die men de
zwervers met veel vertoon van ver
ontwaardiging ontzegt. Is het gooien
met bommen of het dag in dag uit
verspreiden van de meest ergerlijke
misverstanden dan werkelijk zo prach
tig maatschappelijk?
Maar goed, de zwervers, de thuislo
zen. Ja, het zijn voor het vierendeel
ellendige wezens, soms door hun eigen
schuld en soms zelfs buiten hun
schuld. Zij doen kwaad, en soms doen
zij ook goed. Buiten de maatschappij
staand, doen zij eigenlijk al die din
gen, die mensen in de maatschappij
ook plegen te doen. Alleen, zij kun
nen niet voor t zichzelf zorgen, laat
staan voor een ander. Nee, dat kun
nen zij niet. En zij willen ook niet,
dat er al te opvallend voor hen wordt
gezorgd. Dat alles is misschien wel
hun tragiek.
Nee, deze zwervers, deze thuislozen
vallen niet onder die groep van men
sen, van wie wij dezer dagen een
rechter hoorden verklaren- „Verbiedt
hun het trekken en dan pas zal het
mis met hen gaan". De thuisloze trekt
uit hulpeloosheid. En soms vervalt hij
tot de misdaaduit hulpeloosheid.
Maar men „zit" er mee met de
thuislozen, zoals zij met zichzelf „zit
ten En natuurlijk, onze maatschappij
is in haar „bovenlaag" heus wel zo
humaan, dat zij iets doet voor deze
mensen Ook het welbegrepen eigen
belang telt daarbü terdege mee. Daar
zijn de asyls in de grote steden, die
bereid iijn zwervers op te nemen*
want geen thuisloze in Nederland
hoeft ook maar één nacht tégen zijn
zin in, in de open lucht door te bren
gen. Hij kan ergens terecht. Het asyl
biedt hem onderdak. Blijvend des
noods, maar in dat geval moet hij wer
ken. Overigens, het asyl is een insti
tuut waarop wij wellicht in een vol
gend artikel kunnen terugkomen.
Daar is de Stichting voor Thuislo
zen, het overkoepelend orgaan voor al
die instanties, die zich bezig houden
lriet z.or? voor de zwervers: de Hulp
voor Onbehuisden, het Labre-werk en
het Leger des Heils.
Eif erWkomenUfn hrieUs wel iets gedaan,
chiaters aan te pafew^en ze?fs P^"
Zij willen hen genézen, de thuisLzIn
Wij geloven echter met m de ziekte,"
die zwerven heet; wij geloven eerder
in psychische afwijkingen, tengevolge
van een leven van duistere eenzaam
heid. En dat is een heel andere zaak.
Hoe kan men de thuislozen helpen?
Het meest eenvoudige antwoord op
deze vraag is: door hun een thuis
te geven. En daar zit men dan met
een midden in de problematiek.
Want een „thuis" is, zoals wij reeds
constateerden, niet een dak en vier
muren, een thuis dat is een vrouw,
die zorgt en kinderen voor wie ge
zorgd moet worden. Een thuis, dat
is althans enige levenszekerheid. En
dat kan men een mens niet géven. Op
zijn best kan men de thuisloze iets
bezorgen dat op een thuis lijkt.
Wij hebben daarover gesproken met
pater Vasen O.E.S.A., directeur van het
Labrehuis aan de Plompetorengracht
in Utrecht. Hij heeft, als man van de
praktijk, een zeer helder inzicht in een
zaak als deze. En wij mogen hem in
dit verband dan ook wel citeren: „Wij,
die het welzijn van eenzame en meestal
gedegenereerde thuislozen willen behar
tigen", zo zegt hij, „kunnen hun van
alles verschaffen: onderdak, een bed,
eten, kleding, zakgeld, werk in eigen
werkplaatsen of in loondienst. Ze zijn
er echter niet mee gebaat zo lang ze
geen thuis hebben, waar levensbindin
gen zijn. Niemand echter is in staat
aan thuisloze mensen een gezinsthuis
te verschaffen, waar vooral een man
pas tot zijn recht kan komen en zon
der hetwelk hij echter meestal nog
hulpelozer is dan een moederloos kind.
Ook kan niemand hem iets bieden, wat
het gezinstehuis helemaal kan vervan
gen. Als dit gemis al zo groot is voor
de doorsnee, gezonde en evenwichtige
man, hoe ernstig in zichzelf en in zijn
gevolgen moet dan dit gemis zijn voor
onze gasten, ook of juist dan als ze
dat zelf niet beseffen en het niet pijn
lijk voelen?"
En verder: „Huiselijk leven is voor
onze gasten pas mogelijk in een huise
lijk leef-milieu van een klein mannen-
gezin, waarbinnen, als hij er rijp voor
is, de afzonderlijke mens ook de kans
heeft in een eigen kamertje eens met
zichzelf alleen te zijn. Meerdere van zul
ke kleine mannengemeenschappen zou
den dan een groter geheel kunnen vor
men, een soort nederzetting. Het lijkt
me werkelijk de taak van de Thuislo
zenzorg en dus van ieder, die voor
thuislozen een zorgende taak heeft, aan
thuislozen een bezield huiselijk milieu
te bieden, waarin ze zich thuis kunnen
voelen en dat ook zij op hun beurt weer
kunnen bezielen, naarmate zij weer
de aard krijgen in het leven en niet
alleen maar vegetatief en sensitief
scheef blijven functioneren."
Ziet u, dat zou men voor de thuislo
zen kunnen doen. En er wordt dan ook
in die richting wel degelijk gewerkt.
Het Labre-huis in Utrecht is er een
voorbeeld van. Er zijn daar van die
„Zwerven betekent vandaag uitgestoten, een paria zijn"
kleine mannen-gemeenschappen. En de
thuislozen vinden er een huiselijk milieu.
Maar pater Vasen vat heel goed de
kern van het werk onder de thuislozen.
Men kan zich met hen bemoeien met
het oog op hun welzijn in sociaal op
zicht. Dat is goed. Men kan zich met
hen bemoeien uit een humanitair oog
punt; dat is nog beter. Maar in diepste
wezen kan de thuislozenzorg slechts
zijn een kwestie van caritas in de enig
ware zin van het woord. In die zin.
namelijk dat men in hen de lijdende
Christus onderkent. Daarvoor is nodig
geloof.
H. Hn.
Het Haagse gerechtshof heeft een
voormalige hoofdagent van politie te
's-Gravenhage conform de eis vrijge
sproken. Verdachte was ten laste ge
legd, dat hij in strijd met zijn plicht aan
de personeelchef van een broodfabriek
inlichtingen had verstrekt over de cri
minele en politieke antecedenten van
personeel van deze fabriek of sollici
tanten, waarvoor hij geldsbedragen had
aangenomen. De eis was zes maanden
gevangenisstraf.
De besturen der verenigingen van
.etselaars- en stukadoorspatroons in
Amsterdam, Den Haag, Rotterdam en
Utrecht zullen op dezer dagen te hou
den ledenvergaderingen aan hun leden
adviseren niét akkoord te gaan met de
verlenging van de vakantie in het bouw-
bed ijf, air de daaraan verbonden ho
gere kosten niet ten volle voor de met
selaars en stukadoorspatroons in reke
ning zijn te brengen boven hun vast
gestelde aanneemsom.
Tijdens februari nam het aantal werk
loze mannen toe van 49.713 tot 55.046,
terwijl de bezetting van de aanvullende
werken daalde van 19.971 tot 19.088, zo
dat de totale geregistreerde arbeids
reserve van 69.684 met 4450 opliep tot
74.134, aldus een mededeling van het
ministerie van Sociale Zaken en Volks
gezondheid.
Hoewel februari in de regel een da
ling van het werkloosheidscijfer te zien
geeft, was de stenge en aanhoudende
vorst er ditmaal oorzaak van, dat de
arbeidsreserve in de meeste bedrijfs-
klassen en beroepsgroepen toenam, zo
dat de stijging van de geregistreerde
arbeidsreserve in de afgelopen maand
vrijwel geheel op rekening van de sei
zoenwerkloosheid geschreven mag wor
den.
De relatieve werkloosheid was eind
februari het hoogst in Groningen met
52 werklozen per 1000 mannelijke be
roepsbeoefenaren en het laagst in Lim
burg met 7, het rijksgemiddelde 17 be
droeg, tegen 16 op 31 januari.
Het aantal als werkloos geregistreerde
vrouwen daalde van 4166 tot 3931.
Volgens een woordvoerder van de
commissie, die belast is met de liqui
datie van het I. G. Farben concern, zul
len de schadeloosstellingseisen voor in
totaal ruim 55 miljoen gulden, die onge
veer 2.200 voormalige slavenarbeiders
tegen de I. G. Farben in liquidatie heb-'
ben ingediend, waarschijnlijk door mid-
len 16 nationale prijzen van elk 1000
dollar gegeven worden aan schilders uit
die landen die nationale secties hebben
in de internationale raad van musea,
de internationale bond van kunstcritici
en de internationale vereniging voor
plastische .kunst, die alle drie met de
stichting zullen samenwerken.
De naties die op het ogenblik in aan
merking komen voor de nationale prij
zen zijn Oostenrijk, België, Brazilië, De
nemarken, Egypte, Frankrijk, Italië, Ja
pan, Nederland, Polen, Portugal, Zwe
den, Zwitserland Engeland de Verenig
de Staten en Joegoslavië.
Voorts komen er nog drie prijzen van
elk 1000, z.g. continentale sectie prijzen,
waarnaar gedongen kan worden door
kunstenaars uit een land dat niet in al
le drie samenwerkende organisaties ver
tegenwoordigd is, en door kunstenaars
die als hun redenen naar 't oordeel
der juries steekhoudend zijn - niet wen
sen deel te nemen als burgers van het
land hunner geboorte. De gebieden voor
de continentale secties zijn: 1 Noord-
Amerika plus Zuid-Amerika, 2 Europa
plus Afrika, 3 Azië plus Australië.
Een fonds van een miljoen dollar is
gesticht voor de prijzen.
Het werk waarmee de schilder naar
enige prijs dingt dient in de drie jaar
die aan de wedstrijd voorafgaan ge
schilderd te zijn en het doek dient bin
nen de laatste twee jaar in een.kunst
zaal geëxposeerd te zijn.
(U.P.)
De geliefde van wijlen Benito Musso
lini, Claretta Petacci, die de Italiaanse
dictator tot in de dood trouw bleef, heeft
eindelijk een laatste rustplaats in het
door glas omheinde familiegraf der Pe-
tacci's op het Veranokerkhof in Rome.
De deerlijk geschonden stoffelijke
overblijfselen van de eens zo mooie
vrouw, die in april 1945 tezamen met
Mussolini door communistische parti-
sanen werd doodgeschoten, werden gis
teren met een minimum aan ceremo
nieel in het prachtige graf bijgezet. Een
grote politiemacht had niet de minste
moeite om ca honderd nieuwsgierigen op
een eerbiedige afstand te houden. Onder
de vele kransen bevond zich ook een
krans van witte lelies, welke gezonden
was door ex-koning Faroek van Egypte.
Volgens het C.B.S. vertoont het prijs
indexcijfer voor landbouwprodukten een
verdere daling van 113 in december
tot 109 in januari. De index der akker-
bouwproduktie was 104, hetgeen een
stijging van 6 punten t.o.v. december
betekent. Die der veehouderijprodukten
daalde van 117 op 110. Het indexcijfer
der kostenfactoren bleef 116:
De grote Franse katholieke literatuur
prijs, die woensdag j.l. is toegekend,
wordt gedeeld door Yvonne Chauffin
voor „Le cycle des Rambourt" en
Louise Bujeaudd voor „La barre aux
Faucons". De prijs bedraagt honderddui
zend francs. Hij is vorig jaar ingesteld en
de eerste maal toegekend aan Paul-An-
dré Lesort voor diens gezamenlijke
werk. De jury bestond uit Daniel-Rops
van de Academie Francaise, Gebriel
Marcel e.a.
De spaarbanken aangesloten bij de
Nederlandse Spaarbankbond hebben in
februari een overschot behaald van
f 27.554.126. Inleg en terugbetaling be
droegen resp. f 77.949.292 en f 50.395.166.
Bij de niet-aangesloten algemene
spaarbanken werd de vorige maand
f 3.931 ontspaard. De inleg bedroeg
f 129.599, maar de terugbetaling was
groter t.w. f 133.530. De bankspaar-
banken hebben een voordelig saldo ge
boekt van f 1.401.112.
Bij de Rijkspostspaarbank werd de
del van een compromis "worden ge- vorige maand een spaaroverschot be
regeld. (Reuter) haald van f 33,8 min.
op van een vrouwenfiguur uit Belgisch Kongo. Illustratie uit het
door W. Muensterberger geschreven, van uitstekende
reprodukties voorziene, boek Primitieve Kunst uit West- en
Midden-Afrika, Indonesië, Melanesië, Polynesië en Noord-West-Ame
rika" (Ars Mundi, deel III. Uitg. Contact). Muensterberger geeft een
helder en beknopt overzicht over de primitieve kunst en wijst erop,
dat aan het eind van de vorige eeuw hier in West-Europa de tijd voor
de „ontdekking" van de primitieve kunst rijp was. Terwijl de doeken
van schilders als Ingres, Millet en Corot nog de vredige rust schenen
te vertolken van de periode voorafgaande aan het „Technische Tijd
perk" voorspelden de schilderijen van mannen als Van Gogh, Lantrec
en Ganquin reeds de op handen zijnde veranderingen in de kunst.
De schrijver wijst erop, dat de primitieve kunst, veel meer dan de
Westelijke, afhankelijk is van traditionele ideeën en idealen van ge
hele stammen en daarom noodzakelijk conservatief is. Aan het eind
van zijn boek schrijft hij de zeer juiste constatering neer: „Met de
komst van de Westerse zeevaarders was de wereld van de inboor
lingen ten ondergang gedoemd. Maar in hun kunstwerken lieten zij
een monumentale erfenis na, onze blijvende bewondering waardig".
De dingen uit de Belgische Kongo blijken het mooist en het. mense
lijkst, zoals mede uit bovenstaande reproduktie blijkt.
De Indonesische kabinetsformateur,
mr. A Sastroamidjojo, heeft gaster-
avond zün lijst van ministers aan pre
sident Soekarno overhandigd. Het
staatshoofd heeft de beslissing hierover
echter twee dagen uitgesteld. President
Soekarno zei dat de lijst een paar na
men bevat van mensen die hfj niet
kent en dat hij meer inlichtingen over
hen wil hebben. Hij gaf „geen com
mentaar" op de vraag of dit zon kun
nen betekenen, dat er veranderingen
in de samenstelling van het kabinet
zouden optreden
Twee uur voor het aflopen van de
termijn, die president Soekarno ge
steld had, slaagde de formateur er
in, een lijst van ministers te voltooi
en, gebaseerd op een coalitie van de
drie grote en vijf kleinere niet-com-
munisti che partijen.
Ali Sastroamidjojo overwon na uit
voerige besprekingen met vertegen
woordigers van de Masjumi de moei
lijkheden, die zich op het laatste ogen
blik over het bekleden van portefeuil
les voordeden. De kandidaat van de
Masjumi voor justitie was de aftreden
de premier, Burhanuddin Harahap, die
volg -s zegslieden niet aanvaardbaar
A avert entte
Onderdakeen bed en eten kunnen wij hun verschaffen. Maar ze zijn er niet
mee gebaat zolang ze geen thuis hebben".
74
Mijn vader staarde me enkele ogenblikken zwij
gend aan.
„Meen je dat werkelijk, mijn zoon?" vroeg hij
dan rustig.
„Dat is me liever dan ue hoogste lof voor een
historische studie," verzekerde ik hem.
„Wel vervloekt!" mompelde hij. En hij herhaalde
verbijsterd: „Wel vervloekt!"
Hij herstelde zich plotseling van zijn aandoening,
maar er bleef een glans in zijn blauwe ogen, die
ik er nog nooit eerder in ontdekt had.
„En hoe gaat het nu verder met de ranch?" in
formeerde hij bruusk.
„Daar peins ik nog over," antwoordde ik. „En
ik vraag me ook af, wat ik zal gaan doen, wan
neer mijn jaar hier verstreken is.1'
„Je tijd hier is om!" zei hij.
Hoewel ik niet altijd op de ranch zou willen
blijven, zou de juiste man hier heel wat kunnen
bereiken," hernam ik nadenkend.
„Maar wel zou ik hier zo nu en dan wel eens
terug willen komen. Mijn belangstelling is niet ver
anderd ik ben een man met wetenschappelijke
interesse en ik zou me graag in de historie willen
verdiepen. Misschien lijkt dat wel een nutteloze be
zigheid, maar ik zou er een grote bevrediging in
kunnen vinden."
„Wat nutteloze bezigheid!" stiet mijn vader
strijdlustig uit. „Laat iemand dat maar eens in mijn
gezicht proberen te zeggen! Ik zal 'em! Waar zouden
we blijven, wanneer er geen historici op de wereld
waren?"
Ik glimlachte en een ogenblik later grijnsde mijn
vader ook.
„Met uw toestemming zullen we een aandeel in
de helft. Ik zou graag zien dat deze ranch zich
tot een bloeiend bedrijf ontwikkelde en ik wil er
zelf ook nog wel iets aan doen. Maar er moet ie
mand zijn, die hier de leiding op zich neemt. Straight
is daarvoor de geschikte man. Wat zou je ervan
denken, als we hem eens het andere aandeel gaven,
op voorwaarde dat hij de ranch in beheer neemt?"
„Wat?" riep Straight uit.
„Voel je er niet voor?" vroeg ik helft.
„Wat denk je?" informeerde hij verbijsterd. „Het
is altijd mijn droom geweest om de Flying H. te
leiden."
„Wat zeg je vader?"
„De zaak is beklonken," antwoordde deze onmid
dellijk. Hij stak Straight de hand toe met de woor
den: Veel succes, compagnon!"
Bunny kwam binnen met een reusachtige appel
taart. Hij zette het pronkstuk op tafel en zei:
„Eigenlijk mag deze taart maar in vier stukken
gesneden worden. En jullie zijn met zijn vijven. Je
rhoet je maar bij de onvoorziene omstandigheden
neerleggen."
Nadat we bij de koffietafel Bunny's lekkernij
verorberd hadden stond Maggie eensklaps van tgfel
op. Ze leek wat uit haar gewone doen en was onder
de maaltijd opmerkelijk stil geweest.
„Ik denk dat ik een eindje ga wandelen," zei ze
en haar stem klonk wat vermoeid. Zij liep de deur
uit en haar stap was niet zo krachtig als anders.
Nadat het meisje verdwenen was, heerste er een
vreemde stilte in het vertrek. Ik merkte plotse
ling dat iedereen me aanstaarde.
„Nou, waar is zijn hooggeprezen moed gebleven?"
vroeg Mollie Tacker.
En vader wierp me een bezorgde blik toe.
„Je hoeft zélf toch niet dood te zijn om je in de
studie van historische personen te verdiepen," merk
te hij misnoegd op.
Ik staarde hem aan en eensklaps kreeg ik het
gevoel dat ik ongelofelijk eenzaam was. Er scheen
iets in mijn bestaan te ontbreken, dat ik tot op
dit ogenblik nog nooit gemist had. Ik schoof mijn
stoel achteruit en zei:
„Jullie willen me misschien wel even veront
schuldigen. Er is iets, dat ik onmiddellijk moet aan
pakken."
Ik liep het erf op, maar zag het meisje nergens.
Haastig begaf ik me naar het hek en ontdekte Mag-
j J ui 1UV nucu UCl 11CA CI1 VAIlWACrVLt; IVAÈlk;-
de ranch houden, vervolgde ik. „Laten we zeggen gie's tengere gestalte b« de corral. Mijn bloed klop-
te sneller, toen ik haar naderde. Ik greep haar wat
ruw bij de schouders en draaide haar naaT me toe.
„Wil je een ogenblik naar me luisteren?" vroeg ik
haar hees..
Ze bleef me zwijgend aanstaren.
„Wat heb je onlangs ook gezegd?" vervolgde ik op
dezelfde schoolmeesterachtige toon.
Zij haalde haar schouders op.
„Over de woorden van Ruth in de Bijbel," hielp
ik haar. „Meende je dat toen werkelijk?"
„Dat hangt er van af," zei Maggie.
„Waar hangt dat van af?" vroeg ik beklemd.
„Van wat je me verder te zeggen hebt!"
Ik werd kwaad, omdat ze deed alsof ze me niet
begreep.
„Hoor eens begon ik.
Maar Maggie onderbrak me en vroeg:
„Waarom ben je me achterna gekomen?"
„Omdat ik me eenzaam voelde, toen je de kamer
uit was," biechtte ik eerlijk op.
„Ga verder!,, beval Maggie.
„En omdat ik voortaan altijd met jou samen In
één kamer wil zijn,..." vervolgde ik hakkelend. „Ver
duiveld aan toe! dat is de reden, waarom ik je
achterna gekomen ben."
„Dit is niet slecht voor een beginneling," con
stateerde Maggie rustig. „Maar er is iets, waar- je
nog niet over gesproken hebt!"
Ik begreep haar niet onmiddellijk. Maar even la
ter ging me een licht op. Tenslotte ben ik toch
een tamelijk intelligent individu.
„Liefde?" informeerde ik.
„Is dat een vraag of een bevestiging?" wilde zij
weten.
Nu glimlachten we allebei en ik nam haar voor
zichtig in mijn armen.
„Lieveling, ik houd van je," zei ik en ik meende
het uit de grond van mijn hart.
Zij hief haar gezicht naar me op en haar ogen
glansden. Zij zei zacht:
„Waarheen gij gaat, daar zal ik u voigen
Dan sloeg ze haar armen om mijn hals en fluis
terde:
„Is het niet heerlijk, kleine Mike?"
EINDE
(Dit feuilleton is onder de titel „Dtt is mijn zoon"
in boekvorm verschenen bij de uitgeverij „De
Combinatie" te Rotterdam).
was voor de formateur. Overeenstem
ming werd ereikt over dr. Muljatno,
professor aan de universiteit Gadja
Mada te Djogjakarta. De Masjumi had
in beginsel bezwaar tegen opneming
van de crypto-communistische Sadjar-
wo als minister van staat voor trans
migratie. Volgens waarnemers wilde de
formateur door een portefeuille te ge
ven aan Sadjarwo. die minister van
landbouw was in zijn vroegere door de
communisten gesteunde kabinet, de
communistische oppositie verzachten.
Het kabinet van Ali Sastroamidjojo
zou kunnen rekenen op een meerder
heid van meer dan vijftig zetels in het
eerst gekozen parlement, da. uit 260 le
den bestaat en dat de volgende week
zal worden geïnstalleerd. Het zon het
zestiende kabinet sedert de afkondiging
van de onafhankelijkheid en het zeven
de sedert de soevereiniteitsoverdracht
zijn.
De onofficiële lijst bevat de volgende
namen: premier: mr. Ali Sastroamid
jojo (P.N.I.); le vice-premier: Moh.
Rum (Masjumi); 2e vice-premier: Id-
ham Chalid (N.U.); buitenlandse za
ken: Ruslan Abdulgani (P.N.I.); bin
nenlandse zaken: Sunarjo (N.U.); de
Rnsie a.i.: Ali Sastroamidjojo (P.N.I.);
financiën: Jusuf Wibisono (Masjumi);
econ. zaken: Burhanuddin (N.U.); jus
titie: prof Muljatno; verbindingen:
Suchjar Tedjasukmane (pres. Indon.
Kamer v. Kooph.) (Masjumi); open
bare werken: Pengerap Moh. Noor
(Masjumi), landbouw: Any Karim
(resident Midden-Sumatra) (P.N.I.);
arbeid: Sabilal Rasjad (P.N.I.); socia
le zaken: Fatah Yasin (N.U.); gods
dienst: Hadji Iljas (N.U.); agraria:
p. i dr. Suhardi (katholiek)gezond
heid: dr. Sinaga (christenpartij);
onderwijs: Sarino Mangunpranotó
(P.NJ.); voorlichting: Sudibjo
(P.S.I.I.); algemene zaken: Rusli Ab
dul Wahid (Perti); veteranenzaken:
oud-legerofficier Dahlan Ibrahim
(I.P.X.I.; legerpartjj)planning en
transmigratie ir. Djuanda (partijloos)
loos);, economische zaken: Nico Um-
bas (christen); openbare werken: Ra-
zari (katholiek) en landbouw: Sjech
Marhaban (P.S.I.I.) (A.N.P.)
ZONDAG 18 maart: Passiezondag: eigen
mis; Credo; pref. van H. Kruis; paars.
MAANDAG: H. Jozef, bruidegom van O. L.
Vrouw; eigen mis; 2 geb. van de ferie;
Credo; eigen pref.; wit.
DINSDAG: Mis van de ferie; pref. van H.
Kruis; paars. (Roermond: 2 geb. H.H.
Landoaldus en gezellen; 3 geb. voor de
bisschop, verjaardag van wijding). Utrecht
en Haarlem: H. Wulfrannus, bisschop-be
lijder; mis Statuit; 2 geb. van de ferie;
pref. van H. Kruis; wit.
WOENSDAG: H. Benedictus, abt; mie Os
justi; 2 geb. van de ferie; pref. van H.
Kruis: wit.
DONDERDAG: mis van de ferie; pref. van
H. Kruis; paars.
VRIJDAG: Zeven Smarten van O. L. Vrouw;
eigen mis; 2 geb. van de ferie; Credo;
pref. van O. L. Vr.; wit.
ZATERDAG: H. Aartsengel Gabriö; eigen
mis; 2 geb. van de ferie; pref. van H.
Kruis: wit.
ZONDAG 25 maart: Palmzondag; eigen mis;
Credo; pref. van H. Kruis; laatste evang.
(in stille missen) van palm wij ding:
paars.
rankrijk. Rajah, een vier meter
leng. boa constrictor, die drie weken
geleder, in Parijs uit de auto van zyn
baas vtrdween is enkele honderden
mete.s verder teruggevonden. Hij is
30 pond afgevallen.
De Solomon R. Guggenheim stichting
heeft bekend gemaakt dat zij ieder jaar
10.000 dollar zal uitloven voor het bes
te schilderij ter wereld. De prijs zal in
de loop van het jaar voor de eerste
maal aan de winnaar worden overhan
digd door president Eisenhower. De be
oordeling geschiedt door een internatio
nale jury.
Behalve dat een internationale prijs
van 10.000 dollar wordt uitgeloofd, zul-
