INDONESIË wil de meeste
Nederlanders
Beswaren tegen Chinezen.
kwijt
Indiërs en
Arabieren veel geringer
Waarom moet alles
schoon voor Pasen?
D
MADURODAM ook lichtstad
50 doden bij
aardbevingen
in Santos
Samenzwering
tegen
Eisenhower?
Fruit venter
schiet neger
in been
Schaak
Wijlen Jozef Stalin heeft in de
Sovjet-Unie afgedaan
D
I
Er zit GRIEP in de lucht!
Monniken van de luchtwachtdienst
De tragiek der
Indo-
-Europ
eanen
is m
dooié Auis!
Fièts even geleend.
Ernstig incident
Steeds meer attracties in het
Haagse miniatuur stad je
Lichtflits
Rotterdam ontvangt
nieuwe bisschop
Oppositie tegen
Walter Ulbricht?
Tussen neus en lippen
DINSDAG 27 MAART 1956
PAGINA
Ernstige klachten tegen
t, vadervan bejaarden
tehuis
Boekje voor nieuwe
'Goede-week liturgie
Griep gaat rond in Europa, ook in Neder*
land. Wapen U tegen deze irriterende
ziekte.
Neem biy de eerste verschijnselen van
griep of van verkoudheid, waarmede de
griep dikwijls begint, onmiddellijk Aspirin.*)
Wees voorbereid. Het merk Aspirin en het
Bayerkruis op elk tablet garanderen U
betrouwbaarheid, snelle werking, con
stante samenstelling.
Tussen rechercheur en
officier van justitie
Vergiftigde dranken in
zijn spoorwagon
Negers nemen revanche
Besloten vergadering van
Oostduitse communisten
Hotelportiers
(Van onze correspondent in Indonesië)
relke wending de zaken in Indonesië ook zullen
nemen, één ding staat wel vast en dat is, dat voor
de Nederlanders daar geen grote toekomst meer
is weggelegd. Onmiskenbaar is in Indonesië het streven
naar vermindering van de daar nog woonachtige Neder
landers. Dit lijkt vreemd, omdat men het de Chinezen
hier bijvoorbeeld veel minder lastig maakt, maar het is
nu eenmaal niet anders. Indonesië wil de Nederlanders,
of althans de meesten van hen, kwijt. De bezwaren, die er
tegen het veel grotere contingent Chinezen stellig ook wel
bestaan, zijn veel minder ernstig van aard en hun aanwe
zigheid in Indonesië is min of meer als fait accompli aan
vaard. De 80.000 Nederlanders, die er in Indonesië nog
over zijn, zijn het land er echter 80.000 teveel. Daarbij
beseft men natuurlijk wel, dat men een aantal Nederlan
ders (hoogleraren, vliegers, planters, dokters, zeelui etc.)
nog steeds niet missen kan, maar de overigen ziet men
graag zo vlug mogelijk vertrekken.
Wat men in Indonesië, althans ten aanzien van de Ne
derlanders mist, is de tolerantie, die men in andere lan
den aantreft en die er op neerkomt, dat men mensen, die
een bepaalde periode in een land gewoond hebben, zodat
ditmin of meer hun tweede vaderlam is geworden, ook
toestaat om daar tot hun dood te blijven wonen. Indonesië
kent een dergelijke tolerantie wel in zekere zin tegenover
andere landaarden, met name Chinezen, Arabieren en In
diërs, maar niet tegenover de Nederlanders. Voor hen
geldt, dat er voor hen voor zover het land ze om hun
capaciteiten niet goed kan gebruiken geen plaats meer
is in Indonesië.
Dit is natuurlijk vooral tragisch voor
de Indo-Europeanen, de gemengd-bloe-
digen. Deze mensen, die doorgaans in
Indonesië zijn geboren, er meestal hun
hele leven hebben doorgebracht en die
daarnaast de bloedband hebben zijn
sterker dan wie ook aan Indonesië ge
bonden. Het koloniale bestel van voor
de oorlog heeft hun echter geleerd hun'
Nederlandse nationaliteit te zien als
iets dat hen verheft boven de „inlan
der", zodat zij daarvan slechts zeer
moeilijk afstand kunnen doen. Trouwens
de kans daarop is thans niet eens meer
aanwezig: alleen de eerste twee jaren
na de soevereiniteitsoverdracht kon
voor het Indonesische staatsburger
schap geopteerd worden. Daarna is de
ze gelegenheid nog niet heropend.
De Nederlandse minister van justi
tie, mr. J. C. van Oven, heeft on
langs medegedeeld dat vele Indo-Eu
ropeanen die indertijd het Indonesi
sche staatsburgerschap verwierven
spijt hebben en graag de Nederlandse
nationaliteit zouden terugkrijgen.
Daarop reageerde een voorman van
de „Indonesische" Indo's, drs. Mayor
Polak, met de mededeling dat vele
Indo-Europeanen die naar Nederland
zijn gegaan graag naar Indonesië zou
den terugwillen. Beiden spraken de
waarheid: dit is juist het tragische
van deze groep, men wordt voortdu
rend naar twee kanten getrokken en op
het ogenblik dat een beslissing geno
men werd kon men daarvan de draag
wijdte niet overzien. Ook nu nog, als
wederom de keus gesteld zou worden,
zouden velen deze niet weten te be
palen.
Wat in hun hart de meesten waar
schijnlijk zouden willen is: Nederlander
blijven en toch in Indonesië blijven wo
nen en dan liefst nog onder zo gunstig
mogelijk omstandigheden ook. Dit ech
ter is niet mogelijk. De Indonesische re
gering is de mening toegedaan dat de
genen met een Indonesisch paspoort in
Indonesië maar degenen met een Ne
derlands paspoort in Nederland thuis
horen. Dit geldt zowel voor de volbloed
Nederlanders als voor de Indo-Europea
nen en een ieder dient dus zijn keuze
te bepalen, voor zover de kans daartoe
nog niet definitief voorbij is. Ook
huidskleur van de betrokkene speelt
daarbij, hoe tragisch het ook is, vaak
een rol: een donkere Indo zal gemakke
lijker Indonesiër een lichte gemakkelij
ker Nederlander worden.
De hoofdredacteur van de Chicago
Daily News, Hal O'Flaherty, heeft op
uitnodiging van het Indonesische pers
instituut (een regeringsinstelling) een
bezoek gebracht aan Indonesië, waar
hij in verschillende steden voordrach
ten hield voor journalisten. In deze
voordrachten ging O'Flaherty uitvoerig
in op begrippen als persvrijheid, ethiek
van de pers, etc. Daarop volgden dan
discussies, waaraan uitsluitend hoofdre
dacteuren mochten deelnemen, ter
wijl andere journalisten als toehoorders
aanzaten. Over het algemeen verliep de
ze gedachtenwisseling zeer geanimeerd.
Vooral punten als het gescheiden hou
den van nieuws en commentaar en de
opvatting dat een beklaagde als on
schuldig moet worden beschouwd zo
lang hij niet veroordeeld is hadden zeer
de aandacht van de Indonesische jour-
Ongeveer een maand geleden is }n
een particulier bejaardentehuis te
Raamsdonksveer een 76-jarige man
overleden. Kort na de begrafenis ver
spreidde zich door het dorp het gerucht,
dat de man gestorven zou zijn ten ge
volge van mishandeling door de „va
der" van het huis. De oude, debiele man
had de gewoonte te pruimen en op de
grond te spuwen, iets waarover, aldus
de verhalen, de „vader" zich zo boos
had gemaakt, dat hij de man met het
gezicht op de grond zou hebben ge
duwd en hem een aframmeling zou
hebben gegeven.
Deze geruchten waren voor de offi
cier van justitie te Breda aanleiding het
stoffelijk overschot te laten opgraven
en sectie te doen verrichten. De sectie
leverde geen .aanwijzingen op, dat hier
sprake zou zijn van misdrijf. Wel werd
het inmiddels duidelijk, dat het gedrag
en optreden van de „vader" van het
huis allerminst van die aard zijn, dat
zij deze titel rechtvaardigen.
Nu het aantal klachten over de ge
dragingen van de huismeester steeds
talrijker is geworden, heeft de officier
van justitie een nieuwe instructie in
deze zaak gelast.
Hoewel ook bij het college van re
genten ernstige twijfel is ontstaan aan
de geschiktheid van de „vader" voor
zijn functie, is nog geen definitief be
sluit genomen over zijn ontslag.
Het Spectrum heeft voor alle missaal
gebruikers een handig boekje uitgege
ven met de Missen en plechtigheden van
de Goede Week volgens de nieuwe richt
lijnen.
Het is daardoor een belangrijk, bo
vendien handzaam, hulpmiddel tot het
meevieren van de liturgie der komen
de dagen. De verschillende plechtighe
den worden uitvoerig ingeleid en ver
klaard.
Bovendien staan in dit boekje alle
nieuwe missen die sinds 1950 aan het
Missaal zijn toegevoegd, alsmede de
nieuwe kalenders van het eigen van
de tijd en van de feesten der heiligen,
met alle wijzigingen die in kalender
en rubrieken zijn aangebracht door
het Decreet van de H. Congregatie
tfer Riten.
nalisten. Stellig is de tournee van
O'Flaherty, die zich een journalist toon
de met een hoge opvatting van zijn taak,
door Indonesië een bijdrage geweest tot
het bijbrengen van meer journalistiek
fatsoen aan diverse journalisten hier.
Brastagi, een bergstadje op 65 km
afstand van Medan, wordt de laatste
tijd onveilig gemaakt door benden, die
het erop gemunt schijnen te hebben
alle buitenlanders uit deze streek te
verdrijven. Zo zijn in het totaal thans
reeds 350.000 te velde staande koolplan-
ten vernield. Elders werden ook maïs-
aanplanten vernield en schuren platge
brand. In bijna al deze gevallen betrof
het eigendommen van Chinezen en in
een geval van een Nederlander. Ook
bij berovingen en moorden blijkt men
zich vooral te concentreren op Chine
zen. Indonesische grondeigenaars kre
gen dreigbrieven, waarin hun verboden
werd grond aan buitenlanders te ver
huren. Enkele Chinese busondernemin
gen hebben hun diensten op Brastagi
reeds gestaakt, terwijl verschillende
Chinezen naar elders zijn verhuisd.
In Menado hebben ongeveer honderd
jongelui een inval gedaan in het kan
toor van de KPM, waar zij gedurende
ongeveer vijf minuten dreigementen
schreeuwden als: „De Nederlanders
moeten weg. Terug naar Nederland en
te voet." Alle Nederlanders moeten op
gehangen worden", etc. De jongelui
kwamen met vrachtauto's, waarop op
schriften als: „De opheffing van de
RTC-overeenkomsten moet met ernst
uitgevoerd worden. Eensgezind tegen
het Nederlandse grootkapitaal." Inci
denten deden zich niet voor.
Nu is het natuurlijk zo dat het kiezen
van de Nederlandse of Indonesische na
tionaliteit voor de betrokkene zelf nog
niet zo belangrijk is als voor zijn na
geslacht. Immers, dit zal moeten assi
mileren met het land dat men gekozen
heeft. Het voortbestaan van de Indo-
Europeanen als afzonderlijke groep is
uitgesloten.
Vast staat dat op de duur voor men
sen met een Nederlands paspoort in
Indonesië geen plaats meer zal zijn,
tenzij Indonesië hen om persoonlijke
kwaliteiten goed kan gebruiken. Ook
dan nog zullen zij echter na het verlo
pen van hun dienstverband naar Ne
derland dienen terug te keren. Voor
de volbloed Nederlanders, die op een
buitenlands contract in Indonesië wer
ken, is dit alles niet zo'n groot pro
bleem: hun opzet is het altijd geweest
naar Nederland terug te keren. Voor
de anderen echter, voor zover zij hun
keuze positief op het Nederlanderschap
hebben laten vallen, geldt als regel dat
hoe eerder zij al is het dan ook vaak
voor het eerst naar hun vaderland,
Nederland gaan hoe eerder de nood
zakelijke assimilatie zal kunnen plaats
vinden. Het is dus zeker in het belang
van de betrokkenen, nog afgezien van
andere motieven hiervoor, dat de Ne
derlandse regering deze komst van Ne
derlanders uit Indonesië naar Neder
land niet onnodig tracht af te remmen.
e lente is in he; land gekomen
als een lieftallige fee, op de
voet gevolgd door wilgekatjes,
speenkruid en de voorjaarsschoon
maak. Hoe komt het toch, dat in
de mooiste tijd van het jaar de
Hollandse huisvrouw zich wapent
met emmers en dweilen en haar hele
huis met bezemen keert?
Wat is het voor een geheimzinnige
macht, die van de zachtzinnigste
vrouw een furie maakt, verbeten ja
gend op stof en spinnewebben, een
niets ontziende kenau met een rage
bol?
Waarom moet alles schoon voor
Pasen? is het niet voldoende wan
neer huis en huisraad het hele jaar
door worden onderhouden. Of zit
daar juist de schoonmaakkneep?
's Winters is het koud in huis, en
wint de warme kachel het terecht
overigens van de lust tot schrob
ben. Maar met het stof op de kast en
het spinrag langs het plafond hopen
zich ook de schuldgevoelens op, en
die maken de schoonmaakwoede in
eens beter verklaarbaar.
De handelaren in sponsen, zeem
lappen en borstelwerk beleven gou
den tijden, om van de leveranciers
van gordijnstof niet te spreken. De
dweilen gaan met karrevrachten weg,
en in aller belangstelling staan ook
de plasticemmers, die licht en geluid
loos zijn, en zeil en parketvloer spa
ren. Er is weer vraag naar de na-
tuurspons, die toch meer water blijkt
vast te houden en niet zo druppelt
als haar nylon-stiefzus.
Onze hofleverancier voor schuur
poeder en wrijfwas vroegen wij om
schoonmaaknieuws. „Blijf hier maar
even staan", zei hij, „binnen het
kwartier heb je stof genoeg". Hij had
gelijk.
Stofdoeken, haren boenders, ter
pentijn, witkwasten, schuurpoeder,
kastpapier, het "loog de winkel uit.
Schoonmaken leek ons een prettige,
verfrissende bezigheid. Totdat er een
klant «wam, die om zenuwtabletten
vroeg. En toen veranderde het visioen
van de vrolijke schoonmaak in een
van mattenklopperruzie, van ongare
aardappels en brommerige echtgeno
ten, die in hun eigen huis geen rus
tig plekje, maar wel een afgetobde
wederhelft vinden. Voor de huisva
ders is er goed nieuws: de echte
fikse voorjaarsschoonmaak raakt uit
de tijd. Men offert er tegenwoordig
niet vaak meer enige weken aan op,
om het hele huis, van zolder tot kel
der, uit te soppen. Het echte fijne
tegen-de-wand-vliegen is er niet meer
bij. Alweer een oud gebruik dus, dat
langzaam maar zeker het raam wordt
uitgewerkt. Waarschijnlijk heeft de
stofzuiger tot deze vernieuwing de
eerste stoot gegeven, en daar mogen
we onze goedige stofslikker wel
dankbaar voor zijn. Hij maakte im-
Advertentie
gedeponeerd handelsmerk
Commissaris P. F. J. van Mulbregt
van de Delftse politie kreeg maandag
een brief, welke ondertekend was
door „een gedetineerde". De schrij
ver van de brief deelde mee, dat hij
kort geleden in Delft een fiets had
weggenomen, welk hij op dat moment
dringend nodig had. Het was echter
niet zijn bedoeling geweest te stelen
en dit bewees hij, door het stallings-
bewijs in te sluiten van de stations
rijwielbewaarplaats te Schiedam en
een gulden om de stallingskosten te
betalen
De politie heeft de fiets direct ge
haald en teruggegeven aan de recht
matige eigenaar, die weldra kon wor
den rpgespoord.
Tussen een rechercheur en mr. W.
L. de Walle, officier van justitie te
Alm o. '»ft een pijnb'k cident
plaatsgevonden. Enige tijd geleden
werd tegen de rechercheur een intern
onderzoek gelast in verband met ver
meende onregelmatigheden tijdens een
door de betrokken rechercheur geleid
onderzoek in een bepaalde zaak. De
rechercheur zou een naaimachine en
een rijwiel gekocht hebben van perso
nen waarmee hij beroepshalve in aan
raking was gekomen. Uit het onderzoek
kwam vast te staan dat de rechercheur
slechts een geringe fout had begaan
waardoor hem een disciplinaire straf
werd opgelegd.
Onverwacht kreeg de betrokken re
chercheur daarna bericht dat hij zich
voor deze aangelegenheid in het kan-
'o erec :ts«ebonw te Enschede ook
nog voor de officier van justitie te
Almelo en twee leden van de rijksre
cherche te Arnhem moest verantwoor
den. Hieraan wilde hij niet voldoen en
tijdens het gesprek geraakte de recher
cheur volkomen over zijn toeren. Hij
slingerde de officier allerlei scheld
woorden naar het hoofd en pakte ten
slotte een stoel waarmee hij op de
grond sloeg. Hierop werd de hoofdcom
missaris van politie te Enschede ont
boden, maar ook deze poiitie-autoriteit
gelukte het niet de rechercheur te be
wegen tot het opnieuw afleggen van ver
klaringen. Hij stelde zich op het stand-
De miniatuurstad „Madurodam" opent
woensdag drie uur officieel haar poor
ten. De president van de Nederlandsche
Spoorwegen, ir. F. Q. den Hollander,
zal om half vier het stadhuis van het
stadje openen en het door de Spoorwe
gen aangelegde spoorwegnet in bruik
leen aanbieden. Daarmee begint voor
Madurodam het vijfde seizoen
Elk jaar heeft het stadje nieuwe as
pecten. De Leidse universiteit en de ko
ninklijke bibliotheek zijn nu verrezen,
er zijn drie kiosken bijgekomen voor de
lectuurvoorziening in het stadje, het
sportpark heeft nu de outillage voor het
houden van „avondwedstrijden", en de
t: :.'.A
mers het vegen met de hand, dat in pUnt fjat reeds een onderzoek was in-
feite niet veel anders was dan het gesteld en een straf was opgelegd en
aanwezige stof doen verhuizen van -
de ene hoek van de kamer naar de
andere, overbodig. Bovendien zitten
wij niet meer zó dik in de gordijnen
als onze voorouders, die van hun
huis moedwillig ee:i stofnest maak
ten. Wat de schoonmaak betreft ziet
onze toekomst er dus rooskleurig uit.
Met een raad aan de opgejaagde
heren de" schepping zouden we wil
len eindigen. Doe ten eerste alsof u
dol bent op de lucht van boenwas
(over veertien dagen is het toch weer
afgelopen). Merk niet, dat u aange
brande aardappels eet. Dirigeer uw
vrouw na het eten naar de zonder
twijfel pas geluchte en uitgeklopte
divan en was de vaat 'het gaat heus
allemaal voorbij).
Tenslotte: verras haar tussen de
bedrijven door met een boeket voor
jaarsbloemen, omdat het, behalve
schoonmaaktijd, óók lente is. U zult
gr, na de schoonmaak, zeventig maal
zeven maal voor worden beloond.
daarmee de zaak als afgedaan kon wor
den beschouwd. Na het gebeurde meld
de de betrokken rechercheur zich ziek.
Als gevolg van een hevige wolkbreuk
zijn in Brazilië's koffiehaven, Santos,
aardverschuivingen voorgekomen. Het
aantal doden wordt op 50 geschat, ter
wijl er ongeveer honderd gewonden zijn.
De stad is in een modderzee herscha
pen, zodat de openbare diensten gestaakt
moeten worden. Reeds eerder deze
maand vielen er 60 doden in deze stad
tengevolge van een hevige storm.
Boven op een abdij in Dubuque in de Amerikaanse staat lowa speuren Trappisten dag en nacht de hemel af naar
vijandelijke of ongeïdentificeerde vliegtuigen. Veertig mon niken uit het eeuwenoude klooster zijn n.l. toegetreden
tot het Amerikaanse „Ground Observer Corps", de luchtwachtdienst, en doen hun plicht, gekleed in hun pijen.
Links ziet men twee monniken op wacht. Rechts een vliegtuig-herkenningskaart in de cel van broeder Hillary.
Deze tekeningen, welke werden gepu
bliceerd in „Naval Aviation News", een
officieel orgaan var de Amerikaanse
Marine, tonen in drie verschillende
standen de slanke Russische „Licht
flits", een met terugwijkende vleugels
uitgeruste twee-persoons straaljager,
die onder alle weersomstandigheden
kan worden gebruikt. Het toestel, dat
van de nieuwste snufjes moet zijn
voorzien, zou een zeer effectief wapen
zijn om luchtaanvallen op gronddoelen
te onderscheppen. De twee straalmo
toren zijn onder de vleugel bevestigd.
Andere kenmerken van de „Lichtflits"
zijn de stevige ronde neus en het
grote stabilo.
De Amerikaanse geheime dienst stelt
een onderzoek in naar vergiftigings
verschijnselen die zich hebben voorge
daan bij drie mensen die limonade ge
dronken hebben in de spoorwagon van
president Eisenhower.
De president was met de trein van
Washington naar White Sulphur
Springs gereisd, waar hij gisteravond
besprekingen begon met de Canadese
premier, Louis St. Laurent, en de pre
sident van Mexico, Adolfo Ruiz Corti-
nes. Volgens het blad „Huntington Ad
viser" heeft een aantal mensen in
White Sulphur Springs de speciale
spoorwagon van de president bezocht en
zij kregen daarbij limonade aangeboden.
Bij drie van de bezoekers, twee vrou
wen en een man, deden zich kort
daarna vergiftigingsverschijnselen voor.
De chef van de geheime dienst, Bagh-
man, verklaarde gisteravond niet te ge
loven, dat er sprake was geweest van
een samenzwering tegen de president.
„Wij proberen uit te zoeken wat er pre
cies gebeurd is", zo zei hij.
(ReuterA.F.P)
B. en W. van Rotterdam zullen 13
april 's middags half vier de bisschop
van Rotterdam, mgr. M. A. Jansen, in
de burgerzaal van het stadhuis begroe
ten. Aan burgerlijke en militaire auto
riteiten en aan vertegenwoordigers van
r.-k. organisaties zal dan gelegenheid
gegeven worden met de bisschop kennis
te maken.
12 april des avonds half acht wordt
mgr. Jansen door katholiek Rotterdam
ontvangen in de kathedrale kerk aan de
Westzeedijk.
kermis is uitgebreid. Verder is onder
meer het spoorwegplan uitgebreid. Men
heeft dë gelegenheid in een mooi ge
legen oriëntatiepost de treinenloop
door middel van een zeer vernuftig ta
bleau te volgen. Er is voorts een nieuw
restaurant niet in miniatuur ge
bouwd. Van 29 maart tot 15 oktober
kan men Madurodam gaan bewonde
ren. Ook als lichtstad, 's Avonds ver
lichten meer dan 20.000 lampjes het
stadje. De huizen en gebouwen zijn ook
inwendig verlicht. In totaal werden
voor die verlichting 34 kilometer laag-
spannings- en 2900 meter hoogspan
ningskabel gebruikt. Met dat al wordt
Madurodam een steeds meer fascinerend
en karakteristiek miniatuur van een
doorsnee-Nederlandse stad met omge
ving.
De stichting tot bijstand van het Ne
derlands Studentensanatorium, die ach
ter Madurodam staat, hoopt er ook dit'
jaar financieel wel bij te varen. In vier
jaar kon reeds 200.000 gulden worden
afgedragen. Men hoopt, dat de cijfers
van 1955 geslagen zullen worden. In
dat jaar had het miniatuurstad je
635.000 bezoekers en bracht het 75.000
gulden netto op.
In Pensacola, Florida, hebben onge
veer honderd negers een blanke, die
een neger in zijn been had geschoten,
zo ernstig mishandeld dat men hem
met een hersenschudding en een gebro
ken been moest opnemen in een zie
kenhuis. De blanke, een 50-jarige fruit-
venter, beschuldigde een neger ervan
sinaasappelen van zijn auto te hebben
gestolen. De venter trok zijn pistool en
schoot op de neger, die hjj in het been
trof. Het gebeurde in de neger wijk en
een grote groep negers kwam op het
geluid van het pistoolschot af en viel
de fruitventer aan. De politie heeft
twee negers gearrresteerd. (U.P.)
Dezer dagen heb ik een
partij schaak gespeeld. Te
gen een heel merkwaar
dige tegenstander. Mijn
partner begon n.l. met voor
de botsing der meningen
met enige nadruk vast te
stellen, dat hij het: a) nog
niet zo goed kon; b) dat
hij het in geen jaren ge
daan had. Twee opmerkingen, die mij
uiteraard gespitst deden zijn op het
geen komen ging. Want meestal zeg
gen mensen zulke dingen om je in een
hinderlaag te lokken.
Enfin, in het begin ging het heel
goed. Wij schoten beiden geen steek
op. Toen zei mijn partner:
„Tja, wat zou jij nou doen in zo'n
geval?"
Nu wil ik wel altijd winnen met
schaken, maar van scherp slijpen houd
ik niet. En ik begon dus ijverig met
hém mee te denken; hetgeen uiter
aard wél ineens een heel andere in
stelling vereiste. Hij deed tenslotte een
zet die ik had gesuggereerd. En ik be
gon weer voor mijzelf.
Bij het volgende kritieke punt ech
ter riep mijn tegenstander weer mijn
hulp in. Het was per slot van reke
ning een erg aardige jongen en ik deed
dus mijn best om een échte goede zet
voor hem te vinden. En zo ging het
nog een paar keer. Tenslotte verloor
hij.
„Eigenlijk", zei hij sportief „heb je
van jezelf gewonnen".
„Nou ja antwoordde ik.
„Tenzij", stelde hij na enig naden
ken „tenzij je mij de juiste zetten niet
hebt aangeraden".
„Hoezo?", vroeg ik verbaasd.
„Dan heb je van jezelf verloren."
„Zo", zei ik enigszins verward, „en
jij dan, wat heb jij eigenlijk gedaan?"
„Ik," zei hij fier „ik ben mezelf ge
bleven."
De conferentie van de Oost-Duitse
communistische partij heeft g stermid-
dag een besloten vergadering gehou
den, waarop slechts de 2.000 stemge
rechtigde afgevaardigden toegelaten
werden. Circa duizend gasten en weste
lijke journalisten werden niet toegela
ten. Waarnemers brengen deze verga
dering in verband met talrijke geruch
ten over oppositie tegen Walter Ul
bricht, de partijsecretaris. Op de agen
da stond aanvankelijk een verdere be
spreking van de rede van Ulbricht van
zaterdag doch aan het eind van de
ochtendvergadering werd meegedeeld,
dat deze bespreking dinsdag voortgezet
zou worden.
„De partij heeft niet alleen het recht,
maar ook de plicht de wetenschappelijk-
athelstische wereldbeschouwing sterker
dan tevoren te verbreiden. De kerkelijke
leiding heeft de preekstoel gebruikt om
de NATO-politiek te verdedigen. Dit is
voor de partij het teken geweest de we-
tenschappelijk-atheïstische propaganda
verder te organiseren", aldus heeft de
eerste secretaris van het bestuur van
de communistisch geleide „socialisti
sche eenheidspartij" op het congres ver
klaard. „In de kerken zijn het altijd
dezelfde machten, die tweedracht heb
ben gezaaid en van strijd om de gods
dienst spraken. Maar toch hebben zij in
twee wereldoorlogen de wapens maar
gezegend en nu beschuldigen zij de
S.E.D. de vrede te willen verstoren".
Hij verlangde van de kerkelijke leiding,
dat deze de democratie in Oost-Duits-
land respecteert. Zondagmiddag heeft
prof. Kurt Hager, propaganda-chef van
het centraal comité, een beschouwing
gewijd aan de „materiële eenheid in de
gehele wereld". Hij kwam tot de con
clusie, dat er in dit wereldbeeld geen
plaats voor een god is.
(AFP—Reuter—KNP)
Het grootste schilderijenmuseum 'n Franse reparatiewerkplaatsen
van de Sovjet Unie, het Tret- gewerkt en ik geef nu de recruten
yakofmuseum in Moskou, onderricht m de mechanische onder
heeft plotseling en in alle stilte alle delen van de tanks aldus de sol
schilderijen vin wijlen Josef Stalin 1 Volgens Courtet. wandelde de
verwijderd. Toen een delegatie van soldaat daarop naar zijn kameraden
negen Amerikanen het museum be- terug zonder ook maar een moment
zocht, verklaarde een bejaarde vrou- de houding te hebben gestaan
rnan hu tnt H a wiTTi mar* cnralz AT AA L-
welijke gids ietwat bedremmeld: er
waren er -oeger enkele, maar ze
toen hjj tot de officier sprak of ook
maar enig ander uiterlijk teken van
zijn er nu niet meer. Er waren wel respect te hebben gegeven. De con-
veel schilderijen van Lenin, aldus versatie tussen een voorman met
het verhaal van de Amerikanen. een van z'Jn monteurs in een dood-
Toen zij de gids vroegen, waarom,
antwoordde zij: „We houden meer
gewone Franse garage zou beslist
niet minder correct en beleefd heb-
van Lenin moet u weten". Het is ben kunnen zijn" aldus Courtet. Vol-
nog maar enkele maanden geleden, ®ens ..Combat lijken de uniformen
- - van de Bundeswehr op die van ho
telportiers. Het blad beloofde ten-
dat er in het museum tenminste 25
portretten van Stalin hingen. Weste
lijke waarnemers in Moskou menen j de artikelenreeks over de
nog andere tekenen te zien, dat de Bundeswehr te zullen voortzetten,
herinneringen aan Stalin worden zljn benieuwd,
weggenomen. Zo wordt de pianist
Emil Gilels thans aangekondigd als
volkskunstenaars, terwijl hij vroeger VdStSfiSetcn
steeds genoemd werd, de „Stalin-
prijsdrager". Gilels draagt trouwens
de medaille van de Stalinprijs ook
al lang niet meer.
e Fransen klagen erover, dat
het nieuwe Westduitse leger
de Bundeswehr, zoals het te
genwoordig heet niet correct ge
noeg is. En dit, terwijl men in
Frankrijk jarenlang benauwd is ge
weest, dat het nieuwe Duitse leger
te Pruisisch zou worden. Het invloed
rijke Franse blad „Combat" besteed
de maar liefst zijn voorpagina aan
een artikel van de correspondent
Frangois Courtet over het opleidings
centrum van de Bundeswehr in An-
dernach. Volgens „Combat" was
Courtet als door „de bliksem" ge-
n Hannover is de 36-jarige Georg
Schulze voor acht maanden de
gevangenis ingezonden omdat
troffen toen hij het kamp bezichtig- zijn maag groter bleek te zijn dan
de. Courtet gaf het volgende smeu- zijr ogen. Schulze werd door de po-
ige verslag over een soldaat, die een Utie gearresteerd toen hij aangetrof-
majoor te woord stond. „Toen de fen we.d in een chocolaterie. Hij had
majoor hem aansprak het was een het glas van de etalage stukgeslagen
kleine dikke knaap met rood haar en na door een afschermend traliewerk
handen als die van een monteur geb. oken te zijn. Toen hij zich te
wandelde hij op zijn gemak naar de goed had gedaan aan enkele pon
majoor toe en zei, zonder zijn siga- den chocolaadjes en andere zoetighe-
ret uit zijn mond te nemen, dat de den was zjjn maag zozeer uitgezet,
tanks daar Patton M 47's waren, dat hij niet meer door het tralie
die voor opleidingsdoeleinden ge- ./.rk terug kon. Er moesten drie
bruikt werden. „Hoe weet je dat?" agente., aan te pas komen om hem
vroeg de majoor „Ik heb tien jaar 't de etalage te bevrijden.
