OONHUYS
Het nog onverbruikte deel van
onze ruimte
PASEN
WAT IS DROP? Wat is toch die zwarte,
zoute, zachte, zalige katjesdrop?
E
0
6 Jrocent voor
metaal
bewerkers
Griephoest
Ui
Renedie voor
de onrust
Het is thans tijd om het wathoe en waar
de drop te achterhalen
om van
mijnwerkers
Mijnen gaan poly
bereiden
ZATERDAG 31 MAART 1956
PAGINA 5
(Van onze verslaggever)
Onze generatie kent meer vrije tijd dan vroe
ger ooit het geval is geweest, maar tegelijk
heeft ons land nog nooit zo weinig ruimte
geboden om van die vrijheid te kunnen genieten.
Vooral in de randstad Holland is het vraagstuk
der recreatie acuut, blijkt het haast ondoenlijk
om tegemoet te komen aan de behoefte van de
stadsmens aan ook zijn deel in Gods vrije natuur.
Wat is er nog over van voorheen de duinen, bos
sen en dreven, het landschapsschoon, de een
zaamheid en rust, waar onze tijd meer dan ooit
behoefte aan heeft. In het toenemend gedrang
van onze bevolking wordt elke vierkante meter
als het ware onder de voet gelopen: buiten de
overvolle, rumoerige wegen is bijna nergens res
pijt meer. Tenzij men op de recreatie het accent
zou gaan verleggen naar de waterkant en naar
het water, het nog onverbruikte deel van de
vaderlandse ruimte. Want hier zal in toenemen
de mate de oplossing moeten worden gevonden:
voor de ontspanning van ons volk ligt de toe
komst op het water. Water hebben wij, althans
in het westen en noorden, overal bij de hand: de
meren, plassen, vaarten, kanalen, de grote en
kleine rivieren. Een belangrijke stap is onlangs
de afschaffing gewesst van de weeldebelasting
op plezierschepen, waardoor de jachtbouw van
een druk werd bevrijd en onze werven nu vol
zitten met orders. En verder is het scheppen van
accommodatie geboden waar zich maar de ge
legenheid voordoet: aanlegplaatsen, jachthavens,
winterberging. Het blijkt dan overal, dat een
latente behoefte aan watersport aanwezig is: elke
nieuwe jachthaven wordt in korte tjjd bevolkt.
Meubelen voor:
DIRECTIEKAMER-VERGADERZAAL
Ziel onze etalage Leidsestraat
HjH. Wijdingen bisdom
Den Bosoh
Koninginnedag
EX^RA-VERLOF VOOR
Liturgische weekkalender
i
MEER RECREATIE
op het
.Ni?'
v. v - V
Advertentie
LEIDSESTRAAT 73-75 PRINSENGRACHT 709-713 AMSTERDAM
Er is An ook geen land, dat zo van
nature «disponeerd is voor alle tak
ken vaj watersport als juist het onze.
Door a^e tijden heen is hier het zeilen
en roeen een vermaak geweest, heeft
men *Jn ontspanning gezocht op en aan
het -ater. Jan ter Gouw vertelt hoe
voor-' in Amsterdam en Rotterdam
het silen in admiraal een jaarlijks
hoogtpunt was, een feest, waar de be-
volkig naar uitliep om de schepen te
L
Hel.colleg» van rijksbemiddelaars
heefthch, in afwachting van een door
de Stuiting van de Arbeid uit te bren
gen wies, voorlopig kunnen vereni
gen An de vrijdag door de vakraad
voor metaalindustrie gedane gewij
zigde voorstellen met betrekking tot een
meuive CA.O. in de metaalindustrie. De
ze voorstilen houden in, dat de loop
schalen 6r vandaag aflopende C.A.O.
met 6 pet worden verhoogd, met dien
verstande achter, dat door het sys
teem der hundingen, dat ditmaal zal
worden totepast, het percentage van
zes niet n volle wordt bereikt. In
verband dirmede heeft het college
van rijksbniddelaars onder het hier-
bovengenonde voorbehoud, behalve
met de wngingen in de loonschalen,
bovendien net enkele andere wijzigin
gen van e< beperkte strekking kunnen
instemme; Het geheel van de aldus
aangebracte verbeteringen wordt door
het collegvan rijksbemiddelaars, me
de gelet c de loonstructuur in de me-
taalinduste, in overeenstemming ge
acht met in het regeringscommuniqué
van 19 nart aangegeven richtlijnen
Onze lagse redactie verneemt van
verschilltle zijden dat de officiële
mededelil inzake de toekenning van
de loonPrhoging van 6 pet. in de
metaalnierheid, in geen geval zodanig
opgevat'toet worden, dat het college
Van Rijbemiddelaars in betekenende
mate zo&ijn afgeweken van de letter
lijke inrpretatie van het regerings-
commwiué van 19 maart. Van een
Precede: voor andere bedrijfstakken
ln die n dat nu voortaan overal de
gecundaP arbeidsvoorwaarden, los van
ae verlging van de primaire lonen
ze procent, mogen worden ver
beterddan ook geen sprake.
He beikte overeenstemming in de
Groot-Iwtfal wijst daar ook niet op.
De totse loonsverhoging in deze be
drijfstak al nu immers, inclusief ver-
beteringe van andere arbeidsvoor
waarden, neerkomen op ongeveer 6,3
procent. >ij een interpretatie van het
regeringpmmuniqué, zoals die aan-
vankelijdoor de vakbeweging gewenst
Werd, zi deze verbetering 7,5-8 pro
cent beflgen hebben. De werknemers
ln de Got-Metaal hebben verschillen
de eiseraten vallen, zoals bijvoorbeeld
de vertering van de ploegentoeslag.
De vertering in de andere arbeids-
voorwaden heeft nu alleen nog be
trekkin, op de verbetering van de
jeugdlo'-n.
zien, de fraai vergulde boeiers en jach
ten met zijden vlaggen en lange wim
pels, die hun kanonnetjes losten en de
scheepsmuziek lieten weerklinken langs
Amstel, IJ en Maas, Elke stad of dorp,
gelegen aan bezeilbaar water, had
trouwens zijn hardzeilerijen, meestal
met een vlag als prijs. Ook roeipartij
en trokken altijd bekijks. En verder
was dit het land bij uitnemendheid voor
het spelevaren, het watertoerisme, zo
als wij tegenwoordig zeggen. De speel
jachten van zeventiende en achttiende
eeuw deden in luxueuze inrichting voor
de meest moderne toerboot niet onder.
Juweeltjes waren het dikwijls, gebeeld
houwd en verguld, en „met kostelijke
kameren gelijk Princenwooningen", zo
als Melchior Fokkens zegt. In die
pronkkamertjes werd onder het varen
gemusiceerd en gezongen, de ketel neu
zelde op de theestoof of wel men zette
de lippen aan een roemertje wijn.
Natuurlijk waren zulke jachten te
kostbaar voor alleman. Maar overal
was in de stad of buiten de poort
wel een bootje te huren. Een Am
sterdammer, die een tochtje op het
IJ wou maken, liep maar eventjes
de Oudeschans op naar de Scheep-
jesbrug en was dadelijk gereed, en,
zoals Antonides zegt: „Zijn Rozemont
verzelt hem lichtlijk op dien tocht",
want ook het zwakke geslacht heeft
hier altijd van varen gehouden. Roei
en was niet minder populair. De def
tige zeventiende-eeuwers, die in Am
sterdam niet met koetsen mochten
rijden daar was de stad niet op
gebouwd! hadden hun tent jacht,
waarmee zij door de grachten voe
ren, het destijds nog „heldere nat",
waar zondags de jeugd zich amuse
ren kwam, varend met jachten of
schuitjes. En buiten op Amstel en
Wetering was 's zomers het water
met schuiten overdekt, allemaal men
sen, die op hun manier het water
toerisme beoefenden. Trouwens bet
avontuur van Hildebrand en Pieter
Stastok is er het klassiek geworden
voorbeeld van.
beier maakt. Onze jachtvloot is met
dat al tamelijk verouderd, maar het
wegvallen van de weeldebelasting
maakt het thans mogelijk op groter
schaal tot vernieuwing over te gaan.
Belangrijk is de ontwikkeling van
de nieuwe Jeugdklasse, de Stern, het.
ideale zeilschip voor de jongeren, dat
slaapruimte biedt voor twee perso
nen. Protype van de Stern is de
Pluis geweest, waarvan het model
iets vergroot en verbeterd werd, zo
dat het meer mans is op de plassen.
Zo'n Stern komt van hout op 1300,-,
van plastic op 1700,-.
Het watertoerisme is en blijft een
langzame vorm van toerisme. Een mo
tortoerboot haalt 12 tot 15 kilometer
en ook een zeiljacht is aan beperkte
snelheden gebonden. Zo zal hier de on
rust van de hedendaagse tijd maar nau-
In ons seeds meer bevolkte land
biedt het water de meest ideale
ruimte voor recreatie.
welijks door kunnen dringen, blijft het
water een wijkplaats voor de ontspan
ning zoekende mens, die in onze con
treien een wereld voor zich open vindt
met duizend wegen en duizend per
spectieven, zowel centra van gezellig
heid en vertier als oorden van een
zaamheid, midden in en toch weer ver
van de bewoonde wereld. Want altijd
zullen er zijn, die de drukte verkiezen,
het schepengewoel en de wemeling van
zeilen op Kaag of Nieuwe Meer, tegen
anderen, die de voorkeur geven aan het
alleen zijn met de verte, die de stille
waterwegen zoeken, slechts aan weini
gen bekend. De mogelijkheden, die het
water voor recreatie biedt, zijn voor
lopig nog onbegrensd. Amsterdam krijgt'
te eniger tijd zijn IJmeer en behoudt
de Gouwzee, Reeds thans voeren de
burgemeesters van een aantal Veluwse
gemeenten actie om te bereiken, dat
in het kader der gigantische Zuider
zeewerken voorbereidingen worden ge
troffen om langs geheel de lengte van
het toekomstig Randmeer recreatiegele
genheid te scheppen. De kanalisatie van
Nederrjjn en Lek schept eveneens een
situatie, die ideaal is voor de water
sport. En ook in Zuid-Holland en Zee
land ontstaan, bij uitvoering van het
Deltaplan, nieuwe mogelijkheden. Het
steeds snellere verkeer langs de weg
overbrugt daarbij de afstanden; ook de
verst afgelegen jachthaven is straks
naast de deur.
De instanties, die zich bezig houden
met de belangen van liet watertoeris
me, hopen, dat de Regering in toe
nemende mate de kansen benutten zal,
die het water biedt voor oplossing van
het probleem der recreatie. Alles wat
men te land onderneemt, kost waarde
volle ruimte, sportvelden zo goed als
vakantieoorden of kampeerterrein.
Maar met een steiger en een boot gaat
geen ruimte verloren, terwijl zich tege
lijk een wereld van vrijheid opent, al
les wat de dagjesmens, de vakantie
ganger, de toerist voor zich en voor de
zijnen zoekt. Men vraagt dan echter ook
begrip voor de redelijke eisen, die het
watertoerisme stelt: de behoefte aan
ligplaats en berging, maar ook een mi
nimum aan obstakels op de vaarweg,
de hoogte van nieuw te bouwen bruggen
aangepast, een vlottere bediening, ook
op zon- en feestdagen, van sluizen en
bruggen, in enkele gevallen, zoals op
de Oude IJssel tussen Doesburg en Ulft,
een beëindiging van hoge heffingen.
Mijn neefje Hans stelde
mij deze beslissende vraag:
„Waarom eten de mensen
met Pasen altijd eieren?"
Ik wist het ook niet.
Dus zei ik:
„Omdat de Paashaas ze
brengt."
„Waarom brengt de
Paashaas geen bananen?",
informeerde Hans.
Ik trachtte hem op een zijspoor te
brengen en vroeg:
„Heb jij liever bananen?"
„Nee", antwoordde Hans, liever
eieren."
„Nou dan," zei ik.
„Maar ik blief altijd eieren", hield
hij hardnekkig vol.
„Ja," zei ik, „maar met Pasen krijg
je gekleurde eieren."
„Eieren zijn wit," stelde mijn nèef.
„Met Pasen niet," zei ik
„Waarom niet?" vroeg hij.
En toen lag die Paashaas mij weer
op de lippen. Maar ik zweeg en haal
de de schouders op.
„Zal ik je zeggen waarom?" vroeg
hij.
„Ja", zei ik.
„Voor de verandering", legde Hans
uit.
„Juist", antwoordde ik instemmend.
„Omdat de mensen niet altijd ge
wone eieren willen eten", vulde hij
aan."
Ik knikte.
„Maar waarom eten ze op Pasen
gekleurde eieren?" vroeg hij.
„De Paashaas", kreunde ik.
„Nee", zei hij beslist, „de Paashaas
bestaat niet."
„O", zei ik..
Hans zweeg. Toen zei hij:
„Zal ik je vertellen waarom de
mensen op Pasen gekleurde eieren
eten?"
„Ja", zei ik.
„Nou", doceerde Hans, „omdat ze
met Kerstmis brood met een rood
lintje eten."
Mgr. W. Mutsaerts, bisschop van 's-
Hertogenbosch, zal Tweede Paasdag in
de parochiekerk aan de Gasthuisstraat
te Tilburg, het H. Priesterschap toedie-
ne„ aan de fraters Ludovicus Melis en
Waltherus van den Hout, beiden van
sociëteit der Witte Paters.
Advertentie
U loc-lot Uou gevat,
Cl hoest ev1 een Scioexirenole
|pyn van het veie hoesben
beklemt Uw borst. Tieimg
Uw luchtwegen van het.
gevaarlijke slijm wet
SIROOP)
AKKER -
De 'reeties van de gezamenlijke
Iteenk'enmönen hebben besloten,
maanAg 30 april, Koninginnedag, aan
het pe»oneel zoveel mogelijk extra ver
lof int behoud van loon te verlenen.
D» irbeiders, die tussen 6 uur voor-
iniddl op maandag 30 april en 6 uur
«wonlddag op dinsdag 1 mei moeten
fwltA, ontvangen 100 pet. extra boven
ha «k«oud* hm —lm Wm
Het beeld van vandaag is een toe
nemende liefhebberij voor het water,
minder voor de wedstrijdsport dan wel
het toerisme. De Nederlandse vloot van
zeil- en motorjachten wordt door de
afdeling Watertoerisme van de Ko
ninklijke Nederlandse Toeristenbond op
ruim 40.000 schepen geschat, in elk ge
val aanzienlijk meer dan het cijfer van
26.000, waartoe de jongste telling komt
van het Nederlands Economisch Insti
tuut. Iets meer dan een derde van dit
aantal zijn motorschepen, variërend
van luxueuze toerkruisers tot de won
derlijkste pieremegochels, zelfgebouw
de drijvende huiskamertjes, die door
de week langs de wallekant van een
stadsgracht sluimeren, maar elke zon
dag tx-ouw met heel het gezin, familie
en vrienden de ruimte zoeken, de vrij
heid en de rust van het water. Ook de
zeilvloot is van verschillende pluimage,
zeer veel kleine jachten, vooral sinds
de B.M. het ideale schip zou worden
voor de smalle beurs. Tegenover de
moderne, scherpe jachten vormen de
ronde en platboomde schepen, de boei
ers, tjotters, schouwen en de tot jacht
omgebouwde bedrijfsvaartuigen, zoals
botters en aken, nog slechts een klei
ne minderheid, al beleven zij in onze
tijd een reveil. Het is opmerkelijk, dat
ook Prinses Beatrix haar keuze heeft
laten vallen op een schip van deze ca
tegorie, een Lemster aak.
De kanosport, die voor de oorlog
zulk een grote bloei beleefde, is on
miskenbaar op haar retour. Men ziet
steeds minder kano's op het water en
verschillende verenigingen lijden een
kwijnend bestaan. Dit verschijnsel
houdt ten nauwste verband met de
hoogconjunctuur. Er is geen werk
loosheid meer, zodat de tijd en de lust
ontbreekt voor het zelf bouwen. De
werven, die zich vroeger op kano-
bouw moesten toeleggen, hebben nu
weer volop orders voor nieuwe jach
ten. En tenslotte is meer dan voor
heen de kanobezitter in staat de illu
sie te verwezenlijken van het bezit
van een tweede- of derdehands zeil-
nige zich van hun ver
antwoordelijkheid be
wuste personen in ons
land stootten een tiental jaren
geleden plotseling op de vraag:
wat is drop? Wat is toch die
zwarte, zoute, zalige drop,
wat zijn eigenlijk die knoop
jes en katjes, die veters en
vijfcentstukkenMen schrok
danig toen het antwoord uit
bleef. Nederland at iets wat
het niet kende. Fabrikanten
ontvingen uit het buitenland
blokdrop en Arabische gom,
de voornaamste ingrediënten.
Maar wat is blokdrop? „Het
aftreksel van de zoethoutwor
tel" wisten sommigen. Op alle
verdere vragen moest men het
antwoord schuldig blijven.
Men ging onderzoeken, rei
zen maken naar de landen
van herkomst. Doch niemand
in de gehele wereld bleek er
veel meer over te kunnen
vertellen. „We doen zoals onze
voorouders deden", zo sprak
men in die verre landen, „we
hebben nooit gehoord dat
iemand door het consumeren
van drop gestorven is". De
Nederlandse fabrikanten ke
ken elkander aan met puzzel
gezichten en besloten uitein
delijk tot daden over te gaan.
Het is nu zo ver dat binnen
kort het Centraal Instituut
voor de Dropverwerkende In
dustrie officieel geopend zal
worden. Een laboratorium met
een biochemicus aan het hoofd
in de Henri Polakstraat te
Amsterdam.
Geloof overigens niet dat
de dropfabrikanten ooit onze
volksgezondheid in gevaar
hebben willen brengen. Zij
eisten dat de zendingen blok-
drop en Arabische gom verge
zeld gingen van analyse-rap
porten en certificaten. Toen
hun nieuwsgierigheid naar de
herkomst, samenstelling en
kwaliteit van deze grondstof
fen geprikkeld werd. gaven
zij opdracht hiervan een lite
ratuur-studie te maken. De
uitkomst was nogal verras
send. De beroepsspeurders
ontdekten dat in het oude
Egypte reeds op drop werd
gezogen, dat de Grieken het
tijdens hun vele op schrift
gestelde tochten wel als een
soort medicijn innamen, dat
telfs de Chinezen niet schroom
den bij een lichte ongesteld
heid van drop gebruik te
maken. Het fijne evenwel, het
precieze, bleef in het duister
gehuld. Men moest er meer
van weten. In de Duitse stad
Bamberg werd de zoethout-
plant gekweekt. De wortels
werden fijn gehakt en in het
water gezet, waarin men het
water liet vei-dampen. Wat er
na verwijdering van de wor
tels overbleef, was blokdrop.
in een Engels plaatsje han
delde men ongeveer gelijk om
Engelse drop te vervaardigen.
Hier werd men dus niet veel
wijzer.
De Nederlanders reisden
naar de landen om de Mid
dellandse Zee. Uit deze lan
den kregen zij hun grondstof
fen gestuurd. Zij verbleekten
echter in de warme zon, toen
zij constateerden, dat de pro-
duktie van blokdrop een nog
al ongeorganiseerde bezigheid
was.
Nagenoeg alles op het ge
bied van drop was sedert de
oiide historieschrijvers onver
anderd gebleven. Men moest
zelfs bekennen, dat men
thans nog veel minder wist
over de geneeskundige kracht
dan vroeger.
gomcultures. Er bevond zich
ook een grote Amerikaanse
fabriek, waar per jaar dui
zenden kamelen gom kwamen
brengen. De Amerikanen had
den de historische produktie-
methoden van de inlanders
gemechaniseerd. De zaken
verliepen uitstekend. Tot re-
search-werk waren zij echter
evenmin gekomen. De Neder
landers zagen geen heil meer
in een bezoek aan de Kauka-
sus en China, waar ook drop
gefabriceerd wordt
Zij hadden geleidelijk ge
leerd, dat al de toegezonden
dropblokken en al het gom
niet steeds van de beste
kwaliteit was. De smaakver
schillen van de drop, die zij
in de handel brachten, ble
ken verklaarbaar uit de
p Sicilië en in Italië ver
wijderden arme' sprok
kelaars de zoethoutplant
uit de grond, omdat zij als
onkruid werd beschouwd. Een
enkeling was er mee op de
hoogte, dat men met de
zoethoutplant een paar cen
ten kon verdienen, als mei
maar voorzichtig de wortel
te voorschijn kon trekken en
onbeschadigd inleveren. De
gene, die de wortels opkocht,
deed er mee wat hij er van
wist: water er bij en verdam
pen, sturen naar Nederland
of waar men er ook geld
voor wilde geven. „En uw
analyse-verklaringen dan?"
informeerden de Nederlandse
reizigers in opperste verba
zing. „U wilde ze per se heb
ben, daarom schreven we ze
uit. Onze vaderen en voorva
deren hebben zo drop ge
maakt en zo zal het dus wel
goed zijn. Meer weten wij er
ook niet van", aldus het ant
woord. De Nederlandse fabri
kanten, die zorgvuldig de
formulieren bekeken hadden
met vermelde kwaliteiten
en oogstjaren, over verdam-
pingstemperaturen en pro-
duktiedata, verwensten tijd
genoten en voorvaderen en
gingen met hernieuwde moed
naar Spanje, Frankrijk en
Noord-Afrika, waar de situa
tie echter weinig anders bleek
te zijn.
Men reisde naar de Soedan,
net land van de Arabische
gom. Deze gom is het hars
van een acacia, zo zag men
daar. De Soedanese planters
vertelden er bij, dat er ver
schillende soorten acacia's
waren, die ook andere gom
opleverden, maar de voor
ouders hadden al uitgemaakt.
welke betrouwbaar waren.
„Mogen we ook uw labora
toria bezichtigen, waar u de
gom onderzoekt?" vroegen de
Nederlanders beleefd. Bij de
schuren en hutten, waar de
gom verzameld werd, stond
echter nergens een laborato
rium.
Op sommige plaatsen in de
Soedan was men evenwel zo
ver, dat men gronden ge
schikt had gemaakt voor de
nogal primitieve opvattingen.
Zij speelden het klaar Italië
voor een ietwat intensievere
oebouwing van zoethout te
interesseren. Vervolgens be
sloten zij wetenschappelijke
onderzoekingen te gaan ver
richten.
Deze onderzoekingen moe
ten vooral uitmaken wat de
medische mogelijkheden van
drop zijn. Verder wil men
verklaringen zoeken voor ver
schijnselen, die tot dusverre
altijd als ondoorgrondelijk
werden aanvaard. Bovendien
wenst men uit de jaarlijks
ingevoerde 2500 ton gom en
'iOO ton blokdrop een produkt
ie vervaardigen van onveran
derde hoge kwaliteit. Kort
om: hoewel men wil toege
ven, dat alle voorvaderen
het niet slecht hebben ge
daan, het is thans tijd om het
wat, hoe en waarom van drop
te achterhalen.
Het Amsterdamse laborato
rium, dat reeds enige tijd met
de voorbereidingen voor zijn
werkzaamheden bezig is, on
dervindt thans al stormach
tige belangstelling uit het
buitenland. „Voorlopig door
gaan met salmiakdrop en
Jropveters eten. We weten
nog niets meer", zo wordt
daar verteld. De definitieve
opening verbeidt menigeen
met spanning. He. S.
(Vervolg van pagina 1)
tende Kerk", die woekert met de tijd
en zorgt, dat het Christendom aan
trekkelijk wordt in deze wereld?
Brengen wij de moed op ontevreden
en onverzoenlijk te zijn, zodat wij ons
niet laten vangen door de wereld,
omdat wij wachten op en uitzien
naar de Heer? Dit wachten is tege
lijkertijd onze diepste levenstragedie
en onze hoogste levensvervulling, om
dat het geloof ons de werkdadige een
heid leert tussen onze taak op aarde
en het komende eindrijk. De natuur
lijke plichten van ons mens-zijn krij
gen door de bovennatuurlijke heilsor
de pas hun juiste oriëntatie. Daar
om verdraagt het gezonde, christelij
ke humanisme ook geen breuk met
de geopenbaarde eschatologische
perspectieven. Het „Rijk der Heme
len" is reeds begonnen op onze aar
de, in heel de schepping: in de ver
rezen Christus hebben de nieuwe aar
de en de nieuwe hemel reeds een
aanvang genomen en streven van af
de eerste Paasmorgen naar de glorie
rijke openbaring der uiteindelijke vol
tooiing onder de leiding van de H.
Geest, door Wiens genadewerking in
ons, in de Kerk, in heel de wereld
de liefdevolle God Zijn heilsplannen
met de Schepping onweerhoudbaar
verwezenlijkt.
Het christelijk leven, gebouwd op
het geloof en gericht door de hoop
is dan ook in wezen een streven naar
de volmaaktheid, naar „een hemel-
in-wording". reeds hier op aarde.
„Hopen betekent: vanuit een reeds
verborgen en aanvankelijk bezit van
de eeuwigheid heel de menselijke tijd
binnenhalen in dit verborgen bezit
van het eeuwig leven; hopen is me
de-verlossing, die haar kracht put uit
de uitsluitend door Christus gebrach
te verlossing. De hoop is een biddende
en werkende Godsw i 1, een doende
verlangen naar waarachtige verlos
sing over heel de lijn en in alle men
selijke dimensies, en daarom tevens
een apostolische inzet voor onze me
demensen" (Schillebeeckx). Zij eist
uiteraard een voortdurende „beke
ring", een leven „naar Gods geest",
een volledige „zedelijk-religieuze in
zet", want Christus zal bij Zijn zekere
wederkomst de eindvoltooiing niet al
leen bewerkstelligen als Koning maar
ook als Rechtei.
Het is onze onvergankelijke ere
titel, dat ons op God gerichte aardse
leven, uit Christus kracht, 'n positie
ve waarde mag hebben voor ie escha
tologische voltooiing, ook al blijft de
ze een geheel nieuwe liefdedaad van
God. De tijd tussen Christus' verrij
zenis en Zijn wederkomst wordt zo
doende een g oeiproces naar het eens
door de Verlosser te voltooien Gods
rijk. tijdens welke periode onze ac
tieve hoop zowel individueel als so
ciaal een onbeperkte heilswerkzaam-
heid kan ontplooien. Aan haar verhe
ven object ontleent de hoop echter te
vens dwingende aanwijzingen voor
ons gedrag van nu. Gods alwerkzaam-
heid is geen alleen-werkzaamheid. Of
schoon wij, als wij werken, steeds en
uitsluitend werker „vanuit de door
Christus reeds behaalde overwin
ning" zullen wij toch zonder onze
persoonlijke en totale zedelijk-religi
euze inzet nooit bereiken, „dat het
aanvankelijk genadebezit uitgroeit
tot zijn volle manifestatie."
De mogelijkheid daartoe L ons door
Christus' verrijzenis geschonken. Pa
sen geeft zin aan ons leven en wer
ken door de op Goddelijke belofte
gebaseerde hoop, dat het eeuwige
eindrijk van liefde, rechtvaardigheid
en vrede onfeilbaar zeker komen zal.
Heel de schepping is daarheen op
weg. Vertrouwend op Christus' God
delijk Woord mogen wij hopen teg<
alle menselijke hoop in. Die hoop
tn feite de hoop der gehele werel
waarvan God de eindbestemming
eeuwigheid heeft vastgelegd.
Zo reikt de kracht van C
verrijzenis ver over onze pers
ke bevrijding van zonde
heen. Dit besel geeft ons
leven zijn juiste gerichthe'
de vlucht. Wij herdenken
sing der hele mensheid,
schepping, die sinds het
feest haar
lossing biddend en
gaat, „in het besef, dat
tegemoett reding, funda
gedragen worden is
macht van God,
mensengestalte van
heilsalmacht, die de
lijkste, onvermoede
laatst bewaart. Dat is
blijdschap," onze grootst
de „in hope."
De staatsmijnen zullen binnen
bare tijd de bereiding van 1
ter hand nemen. Polyethyleen
chemisch produkt dat behoort
kunststoffen of plastics. Het ka
grondstof dienen voor een groot
artikelen. Met de produktie van p
ethyleen, welke men eind 1957
kunnen beginnen .zetten de
nen een stap verder op het gebied van
de kunststoffenbereiding, waarop zij
zich reeds verscheidene jaren met suc
ces bewegen, o.a. ten behoeve van de
akulon- en enkalon-grondstoffen.
Verscheidene niéuwe installaties zul
len worden opgericht op een terrein dat
ten noorden van de cokesfabrlek Em
ma is gelegen.
ZONDAG 1 april: Verrijzenis van Onze Heer
Jesus Christus, eigen mis, Credo; eigen
pref.; wit.
MAANDAG: 2e Paasdag; eigen mie; Credo;
pref. van Pasen: wit.
DINSDAG ln de Paasweek: eigen mis; ver
der als maandag.
WOENSDAG ln de Paasweek; eigen mis;
verder als maandag.
DONDERDAG ln de Paasweek; eigen mis;
verder als maandag.
VRIJDAG in de Paasweek: eigen mis; ver
der als maandag.
ZATERDAG in de Paasweek: eigen mis; ver
der als maandag.
ZONDAG 8 april: Beloken Pasen; eigen
mto; Credo; pref. ven Pasen; wit
