SINGER MEMORIAL te Laren
pwg
Soekarno a.s.
woensdag in
Washington
Visserijgolf
Renault
J)e. fuMwupi win óle Eiiand^l
Eerste Herderlijk
Mgr. M. A. Jansen aan zijn
Erger nog dan de stoffelijke nood is de noo
van de mens naar God
Schrijven
bisdfl'1
i
D
Moord betekent
levenslang
v..
Vé
Strati
uit Fr
voor F'
1
„GIJ ZIJT EEN BRIEF VAN CHRISTUS"
r
MrsSinger bij de opening benoemd
tot officier Oranje Nassau
-Fregate
Garage DEN HOUT
De noden van
deze tijd
Door de alles overheersende //?l'
van de techniek kan de m
meer tot zichzelf kornG1
MAANDAG 14 MEI 1956
Hèryews
mat en
jaar garantie op onderdelen en
arbeidsloon.
SCHOMMEL TEiGIEIN
HET HDOiFID
Ki nidie r pio I'i tlie zoeikit
sleuifcefe
Brand' im leegstaand huis
aam Kennemerpletn
„Het Witte Paard"
„1t Kopje sim de winter"
Geschenk aan gemeente
Bloemendaal
Subsidie voor handenarbeid
HEEMSTEDE
Echtpaar Gr ij mans
50 jaar getrouwd
ZANDVOORT
Winkelactie in Zamdivoort
fi
LIKDOORNS WONDEROLIE
door EWOUT SPEELMAN
jv
eK°
Marien van de Brink biedt mevr. Singer bloemen aan bij de opening van de
Singer Memorial Foundation. Rechts van mevr. Singer de neren J. Dooiewaard
en P. Leffelaar.
Zaterdag is in aanwezigheid van
talloze autoriteiten door dr. Prinsen,
commissaris van de Koningin in Noord-
Holland, het Singer Memorial te Lar
ren geopend. Jhr. van Nispen tot
Sevenaer, voorzitter van de Commissie
van Beheer, de heer N. van de Ven,
burgemeester van haren, en mrs. Sin
ger hebben bij deze gelegenheid het
woord gevoerd. Van H. K. H. Prinses
Wilhelmina was er een gelukwenste-
legram gericht aan mrs. Singer, terwijl
de commissaris van de Koningin aan
het eind van zijn openingsrede de
verheugende mededeling kon doen, dat
het H. M. de Koningin had behaagd
mrs. Singer te benoemen tot Officier in
de Orde van Oranje-Nassau. Een donde
rend applaus barstte los, toen hij de
versierselen, aan deze koninklijke on
derscheiding verbonden, had opgespeld.
Hierna verliet men de grote concert
zaal, om het museum en het overige
deel van de Foundation te gaan bezich
tigen.
De belangstelling bij de opening was
groot: de ambassadeurs van Noorwe
gen en da V.S. hadden zich doen ver
tegenwoordigen, de burgemeester van
Amsterdam en de Gooise gemeenten
Advertentie
V HEI ZENUWTONICUM
President Soekarno van Indonesië
zal woensdag in Eisenhowers privé-vlieg-
tuig in Washington aankomen voor een
staatsiebezoek. Soekarno zal op het
vliegveld verwelkomd worden door de
vice-president, Richard Nixon, en waar
schijnlijk door de minister van buiten
landse zaken, John Foster Dulles. Op
het Witte Huig zal hij daarna lunchen
met president Eisenhower. Functiona
rissen van het departement van buiten
landse zaken beschrijven het bezoek als
een zuiver protocollair, beleefdheids- en
goodwillbezoek. Zij zeggen, dat Soekar
no geen „zakelijke" besprekingen met
Amerikaanse leiders zal voeren.
Het program voor zijn bezoek van
twee en een halve dag aan Washington
is gevuld met officiële diners, ontvang
sten en bezichtiging der bezienswaardig
heden.
Vrijdag zal hij spreken voor de Na
tionale Pers Club. Zaterdagochtend ver
trekt hij uit Washington voor een tocht
van twee weken door de Verenigde Sta
ten vóórdat hij naar Canada reist.
Autoriteiten te Washington weige
ren zich uit te laten over de vraag of
leden van het gevolg van de president
tijdens het bezoek officiële besprekin
gen zullen voeren. Doch volgens ge
woonlijk welingelichte kringen was het
„zeer wel mogelijk", dat minister Rus-
lan Abdulgani de gelegenheid zou be
nutten om te trachten steun van Dulles
te verkrijgen voor de Indonesische aan
spraak op westelijk Nieuw-Guinea, wel
ke kwestie waarschijnlijk wederom be
sproken zal worden op de volgende bij
eenkomst van de Algemene Vergade
ring der Verenigde Naties.
Twee trawlers, Haarlem IJm. 9 en Vr-
kingbank IJm. 183, twaalf loggers en
negen en twintig kotters zorgden er
zaterdag voor, dat de IJmuidense visaf-
slag werd voorzien van een totale aan
voer van 4500 kisten verse vis. Er wa
ren 600 kisten schelvis, 100 kisten wij
ting, 300 kisten gul en kabeljauw, 15
kisten haring, 1650 kisten makreel, 310
kisten schol en 150 kisten stokkebit. Er
waren voorts 1100 stijve kabeljauwen,
130 kleine kistjes haring en 28000 kilo
tongen.
De prijzen waren wederom laag. Gro
te schelvis noteerde 11 tot 14,
f-oot middel 11 tot 14, klein middel
12 tot 15, pennen 11 tot 13 en
braad 12 tot 15 per kist van 50 kilo.
Kleine regels kabeljauw noteerden
slechts 22 tot 27, grote regels 35 tot
f 48, grote kisten kabeljauw 46 tot
49 per 125 kilo. Grote tong deed
2,40 tot 2,45, groot middel 1,90
tot 1,80, klein middel 1,90 tot 2,
tong I ƒ2.25 tot ƒ2.35 en tong II 1.80
tot 1,90 per kilo. Schol I werd verkocht
voor 35 tot 38 en de overige grote
soorten deden 35 tot 45. Wijting
noteerde 12 tot 15, makreel 12,50
tot 10 en haring was onverkoopbaar.
De trawler Tzonne IJm. 1 liep te
IJmuiden voor de maandagmarkt bin
nen met 1000 kisten verse vis aan
boord, waarvan 130 kisten schelvis en
piepers, 400 kisten haring, 120 kisten
makreel, 200 kisten koolvis en 75
kisten diversen. De Beatrice IJm. 72
zorgde voor 775 kisten verse vis, waar
van 200 kisten schelvis en piepers, 40
kisten kabeljauw, 260 kisten koolvis,
40 kisten makreel, 200 kisten haring,
20 kisten wijting, 15 kisten diversen
en 400 kleine kistjes haring.
waren aanwezig, vele kunstenaars, wier
werken in het museum zijn geëxposeerd.
Ook talrijke vrienden van de onlangs
benoemde directeur, de heer P. Leffe-
laar, van het Singer Memorial, waren
uit Haarlem naar Laren gekomen om
de opening bij te wonen.
Advertentie
V.a. f 7500.
Wagenweg 164168
De 7-jarige Govert Visser kreeg gis
termiddag bij het spelen in de speel
tuin aan de Antonie Fokkelaan in Haar
lem Noord een schommel tegen zijn
hoofd. Hij liep een wond aan het linker
oog, een gebroken neusbeen en een lich
te hersenschudding op en werd overge
bracht naar het Diaconessenhuis.
De Kinderpolitie te Haarlem, waar
van het bureau gevestigd is aan de
Lange Wijngaardstraat, verzoekt dege
ne, die een sleutelring kwijt is geraakt
met vijf sleutels, haar hiervan op de
hoogte te stellen. Dit in verband met
een politioneel onderzoek.
In een leegstaand huis aan het Ken-
nemerplein te Haarlem, waar vroeger
het kleuterhuis „Margriet" gevestigd
was, is gistermiddag om kwart over
vijf een brandje uitgebroken. Vier jon
gens van 11 en 13 jaar zagen de vlam
men uit het zolderraam schieten en be
gaven zich onmiddellijk naar boven.
Daar wisten zij het vuur met stokken
en door het stuk maken van de betenge-
ling te doven. De brandweer, die later
arriveerde, behoefde niet op te treden.
Het vuur is waarschijnlijk ontstaan,
doordat spelende kinderen onvoorzich
tig zijn geweest met lucifers.
Voor de onderlinge competitie van de
r.-k. Schaakvereniging „Het Witte
Paard" werden de navolgende partijen
gespeeld: Reeuwijk-Holtkamp y7
Hopmanv. Emmerik 01, v. Rijnsóever
Pancras afgebr., HuyboomHaver
kort 10, V. d. VeldeReeuwijk V4,
BleekemolenHoltkamp 10, V. d.
SBergKomen Vs14, RasingGoede-
mans 10, OverdijkBaas 10, v. d.
StoopResting 011, Hunieker—v. d.
Berg 10, GoedemansOverdijk 0—1,
HunekerKomen 0—1.
De heer H. B. Post, dameskapper te
Haarlem, behaalde op een internatio
naal kapconcours, dat in Keulen werd
gehouden, een zeer eervolle prijs. De
equipe, waarin hij uitkwam, eindigde
tevens als beste van de Nederlanders.
De Haarlemse Toneelclub komt dins
dag 22 en woensdag 23 mei in de Stads
schouwburg met een voorstelling van
James Bradley's „Destrop om de
hals". De regie is in handen van Wim
Pauw.
De heer en mevrouw Van Geluk-Van
Dooren te Overveen hebben aan de ge
meente Bloemendaal ten geschenke
aangeboden het schilderstuk „Het Kop
je in de winter" vervaardigd door de
heer G. van Duffelen te Bloemendaal
en voorstellende de bekende sleebaan
op de Hoge Duin- en Daalseweg.
B. en W. van Bloemendaal delen de
raad mede verheugd te zijn op deze wij
ze in de gelegenheid te zijn dit schilde
rij, dat op de tentoonstelling in 't Open
luchttheater geëxposeerd werd en dat
zo'n karakteristiek punt in de Bloemen-
daalse samenleving weergeeft, een blij
vende plaats in het gemeentehuis te
kunnen geven. Zij stellen de raad voor
het geschenk in dank te aanvaarden.
De afdeling Haarlem van de Vereni
ging voor Handenarbeid heeft de ge
meente Bloemendaal verzocht om een
tegemoetkoming in de kosten voor iede
re leerling uit deze gemeente. Tot nu
toe werd de cursus volledig gesubsi
dieerd door het gemeentebestuur van
Haarlem. B. en W. van Bloemendaal
achten het bezit van een handenarbeid-
diploma voor de jeugdleiding van groot
belang en geven de raad dan ook in
overweging om in principe tot subsidi
ering te besluiten. Zij stellen zich voor
lopig voor een maximum van 40 per
leerling beschikbaar te stellen.
Op 23 mei zullen de heer P. J. Grij-
mans en mevrouw A. J. Grljmans - van
de Bos samen met hun tien kinderen
en een groot aantal kleinkinderen het
gouden bruiloftsfeest vieren. Vijftig jaar
geleden heeft de heer Grümans zijn
vrouw uit Oud-Schoten naar Heemstede
gehaald ze trouwden nog in het
Schotense raadhuis aan de Vergierde-
we g— en sindsdien zün ze Heemstede
trouw gebleven.
Zij hebben veel zien veranderen en
als de bruidegom daar over gaat ver
halen heeft hij stof voor weken. Het
oude Heemstede is hem steen voor
steen en naam na naam bekend. Zijn
geheugen heeft hem beslist niet in de
steek gelaten en hij geniet dan ook ken
nelijk als hij nog eens kan vertellen
van Heemsteeds oude buitenverblijven,
van de wasserijen waar van 5 uur des
morgens tot 8 uur 's avonds gewerkt
moest worden en de arbeiders in de
kost waren. Wasserijen waar de energie
nog geleverd werd door geblinddoekte
rondlopende paarden. En als het woord
„paarden" gevallen is zit de heer Grü
mans helemaal op zün stokpaardje. Ja
renlang is hij koetsier geweest bü een
grote rpderij in Haarlem („60 paarden,
mqnheer!"). Die tüd van „Jan Ple-
ziers" en het rü'den van bruidsparen
vormt beslist zijn prettigste herinnering
Dieren hebben altpd zijn liefde behou
den. Toen na de eerste wereldoorlog de
auto meer en meer in zwang kwam,
begon hü een hoenderpark en eierhan-
del waar de heren bezetters voortüdig
eerx einde aan maakten. Voor geen geld
ging hp achter het stuur van een auto
bus, alleen als ze er paarden voor span
den.
Nu moeten bruid en bruidegom het
wat rustiger aan doen. De jaren 75
de bruidegom en 74 voor de bruid
beginnen te tellen. Maar stil zitten kan
de baas niet, binnenkort komt er weer
een koppel eenden die hem dan weer
genoeg werk om handen geven. Ook
de krant, dat is dan al die jaren de
Nieuwe Haarlemsche Courant, interes
seert hem nog steeds en ook de bruid
zou hem niet graag willen missen. 23
mei zal het dus wel goed worden en
ook de buurt zal zich niet onbetuigd la
ten, getuige de erepoort die nu al voor
de deur prükst.
ten, getuige de erepoort die nu al voor
de deur prijkt.
Als inleiding tot het zomerseizoen heb
ben de r.-k. middenstandsvereniging
„de Hanze", de Zandvoortse handels
vereniging en de stichting „Touring
Zand voort" een winkel-actie ingezet,
waaraan ook de Bond voor veilig ver
keer medewerkt. Van heden af verstrek
ken de winkeliers bü aankoop van elke
gulden winkelwaar een zegel; 25 ze
gels geveq recht op deelname formu
lier. Voor de invulling daarvan moet
men de verkeersborden raadplegen, wel
ke in de winkel-etalages zün opgesteld.
Voor de goede inzenders worden 250
fraaie prüzen uitgeloofd; waarbü ook
de beoordeling van een op het veilig
verkeer betrekking hebbende slagzin
een rol zal spelen. In het kader van
deze actie zullen in de week van 21
tot en met 26 mei verschillende evene
menten worden georganiseerd. De slui
ting van de actie zal samen vallen met
de intocht van de zeemeermin. Deze zal
op zaterdag 26 mei uit zee worden op
gevist en op een schelpenkar naar het
Raadhuisplein worden gereden. De
stichting „Touring Zand voort" opent
hiermede - evenals het vorig jaar - het
zomerseizoen.
De afdeling Zandvooort van de KVP
houdt a. s. woensdag, 's avonds om
8(4 uur in het patronaatsgebouw een
openbare vergadering. De heer Th. J.
Hooy, lid van de tweede kamer, zal dan
spreken over het onderwerp: „Waar
om op de KVP stemmen?".
39. Haastig keren Eric en Aranrod met Wolf weer terug naar de boot en kie
zen zee in de richting van het Eiland van Durrah. Tevergeefs speuren zij
over het water naar enig teken van de boten van Erwin, Svein en hun
troepje en Eric vraagt zich af, waar zij blijven. Misschien konden ze niet
uitvaren met dit slechte weer, veronderstelt Aranrod, maar dat lijkt Eric
niet waarschijnlijk. Ze naderen de landingsplaats en kunnen door het dichte
regengordijn een aantal masten onderscheiden. „Dat zullen wel de schepen
van Niall zijn", zegt de Noorman, „het lijkt mij het beste, eerst eens voor
zichtig poolshoogte te gaan nemen". Ze varen een eindje om het eiland heen
en sturen het scheepje naar een diep inlopende kreek. De krijgers worden
wederom op wacht gezet en Eric en Aranrod sluipen naar bgSpied fjlK,
punt, vanwaar ze de landingsplaats ongemerkt kunnen bgteri
schepen zijn duidelijk te herkennen, maar van hun eigen
zien. Bovendien zien ze overal verspreid de gedode beWa i'
dingsplaatsen, krijgers van Durrah, hetgeen hen het ergste do ^0\f, «il'
zij fluisterend overleggen, wat hun te doen staat, begint ft'
aan de heuvel de wacht houdt, dreigend te grommen. eJj ti
en zien van achter de rotswand door de regensluier heen
daante zich oprichten en op hen toe komen.
Zondag Is in alle kerken en kapellen van het bis
dom Rotterdam het volgende herderlijk schrijven
van mgr. M. A. Jansen voorgelezen:
Nu ik mij voor het eerst als uw bisschop in een per
soonlijke brief tot U allen mag richten, zou ik de vraag
van de Apostel Paulus aan zijn gelovigen tot mijn vraag
aan U willen maken: Heb ik soms, zoals sommige an
deren zo zou ik U willen vragen een aanbeve
lingsbrief aan U of van IT nodig?
Neen, U bent zélf mijn brief, mijn getuigschrift, ge
schreven in het verborgene van mijn hart dat U allen
in liefde moet omsluiten, maar niettemin gelezen en
gekend door alle mensen die U ontmoeten. Want omdat
U zichzelf en elkaar christenen noemt, beschouwt men
U als een brief van Christus; een brief van Christus,
door uw bisschop geschreven, niet met inkt, maar met
de Geest van de levende God. (Vgl. II Cor. 2, 13).
Zoals Paulus zich richt „tot de Kerk Gods in Corin-
the en tot alle gedoopten in gans Achaja", zo richt ik
mij tot U. „Gij zijt een brief van Christus." Immers,
mijn dierbare medechristenen, als Christus de Waar
heid is, dan bent U Zijn getuigschrift: het getuigenis
van de Waarheid in de wereld. Als Christus het Leven
is, dan bent U de getuigenis van Zijn en onze bevrij
ding en opstanding uit de dood. Als Christus de Weg is,
dan bent U Zijn wegwijzers door uw schreden te rich
ten naar Hem en aldus naar uw geluk.
Ja, U bent van Christus, die U uit uw eigen onmacht
en zonde heeft verlost en die U heeft vrij gemaakt om
God en alle mensen te kunnen liefhebben, zoals Hij de
Vader en alle mensen liefheeft. Gij zijt van Christus
en daarin bestaat uw vrijheid, de vrijheid der kinderen
Gods.
Terwpl de H. Paulus zegt, dat U
van Christus bent, laat hü tegelijker
tijd zien, dat U van de bisschop bent.
Hü schrijft immers: „U bent een brief
van Christus, die door ons is geschre
ven", Christus gaf het leven; Paulus
was daarbü de bedienaar. Ook heden
geeft Christus het leven; Uw bisschop
is daarbü de bedienaar. Ik heb, zoals
Paulus voor zün gelovigen, de opdracht
U te vervullen met de Geest en het
leven van Christus.
Deze opdracht heeft Jezus Christus in
volle rükdom ontvouwd, toen Hij, staan
de op de berg, tot Zün Apostelen zei:
,,Mü is alle macht gegeven in de hemel
en op de aarde. Gaat dus heen en maakt
alle volken tot leerlingen en doopt hen
in de naam van de Vader en van de
Zoon en van de Heilige Geest: en leert
hun alles onderhouden wat ik U geboden
heb. En ziet, ik ben met U alle dagen
tot aan het einde der wereld". (Mt. 28,
18-20)
Zo is de bisschop naar U toegezon
den door Jezus Christus, aan wie alle
macht gegeven is. Met de volheid van
Zpn Priesterschap is Christus in Uw
bisschop en daardoor cok in Zijn Kerk
en in Uw midden tegenwoordig.
De bisschop is de eerste getuige,
die in ons midden getuigenis aflegt
van de Waarheid, die Christus is. De
bisschop is de hogepriester, die in
de sacramenten, vooral in het Doop
sel, het Vormsel en de Eucharistie,
ons opneemt in de gemeenschap van
de verrezen Heer. De bisschop is de
nerder, die ons de weg leert tot Je
zus Christus, ons eeuwig leven. Alle
arbeid, door de bisschop in de Kerk
verricht, geschiedt in de Naam van
Christus en op Zün gezag. Aan de
bisschop is het beheer over Gods ge
nadegaven voor U toevertrouwd (vgl.
Ef. 3, 2).
Ik ben mü er van bewust, dierbare
mede-christenen, dat daarmee aan de
bisschop tevens de opdracht is gegeven
om de nood van deze wereld te kennen,
niet alleen theoretisch en zakelük, maar
met dezelfde gezindheid, dezelfde lief
de, die in Jezus Christus was. Van
Christus staat geschreven: „We hebben
geen Hogepriester, die onze zwakheden
niet kan meevoelen, maar een die be
koord werd, geheel op dezelfde wijze
als wü, behoudens de zonde". (Hebr.
4, 15) Christus heeft de nood gekend
van de mensen in Zün tüd, omdat Hü
de gestalte heeft aangenomen van een
slaaf en gelijk is geworden aan de men
sen (vgl. Filipp. 2, 7). Hü kent ook
de nood, die heden in deze wereld is,
ornaat Hy die wil meeleven in Zün
mystiek lichaam, de Kerk.
e noden van deze tüd! We denken
dan allereerst aan stoffelüke no
den, want deze raken het naakte
bestaan van de mens, maar daardoor
juist ook zijn diepste wezen, zijn gees-
teiijk bestaan. Bij het constateren van
deze stoffelijke noden mogen we onze
blik niet beperken tot ons eigfen land,
omdat de christen en zeker de bisschop
een wereldwijde blik moet bezitten,
want „uit één vader heeft God alle vol
keren der mensheid gemaakt om ze over
de aarde te doen wonen (Hand. 17:26)".
Als we met wijde blik de wereld over-
scliouwen, zien we, dat meer dan de
helft der mensheid nog door hongers
nood geteisterd wordt. Ganse gebieden
en volken worden „onder-ontwikkeld"
genoemd: geen mooi woord, dat echter
uitdrukt, dat daar het levenspeil bene
den het menswaardige ligt. Hoevelen
leven nog in kampen, kampen van ge
vangenen of kampen van vrije, ontheem
de mensen. En als we de technisch
meer ontwikkelde landen overzien, is
ook daar de stoffelijke nood soms nog
ontzettend groot, als we alleen maar
denken aan die ontzaglijke ramp èn in
ons land èn in zoveel andere landen,
dat velen nog geen behoorlijke woon
ruimte kunnen vinden. En toch zijn deze
noden niet de allerergste. Veel erger
nog is, dat de mensheid geteisterd wordt
Advertentie
I HfnAADKIC VERWIJDERD MET
Weg met onhandige likdoornrlngen en ge
vaarlijke scheermesjes. Een nieuw vloeibaar
middel, NOXACORN, neemt de pijn weg in
60 seconden. Eeltplekken en eksterogen ver
schrompelen met wortel en al. Bevat gezui
verde wonderolie, jodium en het pijnstillende
benzocaïne. Een flesje NOXACORN Anti
septisch Likdoornmiddel van f. 1.36 bespaart
U onnoemelijk veel ellende. (562)
46
„Gelük heb je," gaapte Bartels, „maar laten we
nu nog een paar uur gaan slapen. Het is haast dag."
Tien minuten later snorkte de Centrale Recherche
en de Valsgeldcentrale eendrachtiglük. Het kon nu
niet lang meer duren of het net kon worden toege
haald, meenden ze.
De inspecteurs vergisten zich. Ergens op de wereld
zat een kleine man op een stille kamer. Hü sliep
niet, h\j wist dat de Valsgeldcentrale de laatste we
ken op volle toeren werkte, meer niet, maar dat was
voldoende om hem extra op zün hoede te doen zün.
Ook was hem verteld, dat een jonge inspecteur van
een afdelingsbureau in Amsterdam een haast zie-
kelüke belangstelling had getoond voor het feest
gebouw Amicitia en het verhaal over een verloren
en teruggevonden ring geloofde hü maar half. Hü
had zün operatieterrein naar Nederland verlegd, om
dat men hem had verteld dat men daar gemoede-
lüke, haast argeloze mensen vond en de politie niet
over zulke knappe koppen beschikte als Scotland
Yard, de Parüse Süreté of het Amerikaanse F.B.I.
Hü had spoedig ingezien dat men hem verkeerd had
ingelicht en dat zelfs eenvoudige politiemannetjes als
Karei Ditsel zich in het bezit van een gezond stel
hersens verheugden. De hersens in die harde Neder
landse koppen werkten misschien iets langzamer dan
van anderen, maar ze werkten secuur. De man dacht
er een ogenblik over met een tactische terugtocht
het veld te ruimen, maar de verleiding bleef toch te
groot om door te zetten. Nog een paar maanden door
te zetten. Het stond goed bekeken, voor hem niet
vast, dat de politie hem verdacht. Bovendien.... wie
zou de veelbesproken Kovécs Tivadör, later schuil
gegaan in de snel naam makende Frank la Mondue,
thans nog herkennen?
De weken in Parüs, verleden jaar, waren goede
weken geweest, een nummer in het circus Gnidley
had hem op een idee gebracht: Kovacs Tivadör be
stond niet meer, Symen Silvester, de handige trans-
formatie-artist, destüds zwaar aan lager wal, nu zün
voornaamste medewerker, evenmin. Ook zün andere
assistenten waren van naam veranderd, zü oefen
den eerzame beroepen uit, en ze hadden braaf mee-
gestemd bü de Kamerverkiezingen, onder hun nieuw-
we namen. De Nederlandse regering had hen er
zélf aan geholpen, het was voor een knaap als Sil
vester niet moeilük geweest tüdelük copiïst te wor
den en op kleine gemoedelijke secretarieën de basis
te leggen voor hun nieuwe status. Nee, ètls de politie
al argwaan had, zocht ze te ver, jammer alleen
van die Ditsel, moord betekende in Nederland altijd
nog levenslang, hjj had niet willen doden. Maar
achter het raadsel van Ditsels dood waren ze niet ge
komen, stellig zocht men geen verband tussen dat
overladen en de zaken die hü nu dreef.
Kovécs Tivadör stak zün zoveelste sigaret op,
wierp ze na enkele ogenblikken weg, gaapte.
Enkele ogenblikken later sliep ook hü, rustig en
vast. Toen hü de volgende morgen ontwaakte, had
hü zün besluit genomen.
„We zullen dit afmaken," zei hij tot zün beeltenis
in de spiegel, en drukte het restje uit een tube
scheercrème op de natte kwast.
„We zullen dit afmaken," zei vrüwel op hetzelfde
ogenblik in Hamburg de ene inspecteur van politie
tot de andere en drukte een ènder restje uit een
andere tube scheerc-'ème op de natte kwast. En alle
betrokkenen bij de zaak Ditsel namen zich voor dat
„afmaken" grondig te doen
Van Daatselaar had zün werk, als gewoonlük, se
cuur verricht. Het had hem slechts twee dagen ge
kost om de bewüzen in handen te krügen van de al
te grote vlotheid waarmee Symen Silvester hier en
daar met de officiële bescheiden was omgesprongen.
Na zün escapades was hü in Amsterdam afgeschre
ven als zünde naar Duitsland vertrokken, en het
leek onwaarschünlqk dat hij zich weer ereens in Ne
derland had laten inschrijven toen hü terugkwam.
Hü leefde nu legaal, als Madame Z, zoals de inspec
teurs hem bleven noemen, illegaal als Symen Sil
vester. Ook mqnheer Z droeg een andere naam dan
waarvoor hü zich uitgaf en Johan de Vries stond
eerder geboekt als Hendrik Godefridus de Ruyter.
Het strafblad van Symen Silvester, artist, was blan
co, dat van Hendrik Godefridus de Ruyter niet be
paald en een politieblad van 1949 verzocht namens
een districtscommandant der rü'kspolitie zün opspo
ring, aanhouding en voorgeleiding wegens diefstal
met geweldpleging in de gemeente Woenseradeel
(Fr.), waar Hendrik Godefridus de kassier van de
boerenleenbank sindsdien niet meer tot zijn vrienden
mocht rekenen. Hü debuteerde dus niet, toen hü, zo
als inspecteur Galama vermoedde, de ól te nieuws
gierige agent van politie Pieter Spoelstra had neer
geslagen...
„Een fraai stel," vond Bartels, „maar heb je niets
over onze vriend Kovacs Tivadör kunnen vinden?
Wat weet de vreemdelingenpolitie van hem?"
„Niets," zei Van Daatselaar spütig. „We hebben
die Silvester, die zogenaamde man van haar, of van
hem, ik raak waarachtig de draad kwüt mijnheer,
we hebben die De Vries alias de Ruyter, en we
hebben Brunius, tenminste als we hem vinden, en
dat lqkt me geen heksentoer. Maar die Hongaar
neehü heeft zich niet gemeld, ik heb nergens
een hewüs kunnen vinden, dat hij in Nederland ge
komen is."
„Ik heb genoeg bewüs tegen Madame Z en Johan
de Vries," overwoog Bartels. „Ze hebben in ieder ge
val vals bankpapier uitgegeven, dat is artikel 213,
daar kan ik ze op grüpen. Maar dat kan ze niet
meer dan drie maanden kosten en dan moet ik de
opzet nog kunnen bewüzen. En dat zullen ze ont
kennen."
„Je hebt ze dan in ieder geval voorlopig ter be
schikking en preventief zou je kunnen laten rekken,"
meende Varf Daatselaar.
Wordt vervolgd)
door een andere nood: de nood naar
God.
In de afgelopen weken heb ik reeds
in verscheidene richtingen Groot-Rotter
dam doorkruist. Ik heb gestaan bij de
olieraffinaderüen van Pernis en Hoog
vliet, ik zag het geweldige havenbedrüf,
ik zag de kolossale fabrieken en kan
toren, uit de grond gerezen of nog in
aanbouw, ik zag de breede verkeers
wegen, die iedere dag duizenden auto's
te verwerken hebben en ik geraakte
onder de indruk van de macht der
techniek, die door de mens op mees
terlijke wqze beheerst wordt. Zo is het
beeld van nagenoeg alle steden in Z.-
Holland, wellicht anders genuanceerd,
maar in wezen precies hetzefde: over
heersing van techniek en cüfers. Zelfs
op het land domineert de stad, want
ook het landondergaat in steeds toe
nemende mate de geheimzinnige, maar
plaats door zelf voorbij vjWa.'
te zün, die ons def ofyö.
deze wereld thuis voe» -m >jy
ten, dat we bestemd 'V
reld van God, ons v«°r
we inderdaad stuk v0%
broeders en zusters e0p^
tus. Dit is ons aller
mü en die van U.
Nu ik als dienf\'j'
Zün plaats
kleed, zou L ffljA
van St. Paulus w» teg irt.
„Ofschoon ik vrü f f
heb ik mü toch m
gemaakt. (I Kor.
mü echter van be„ gvf
kan roemen op rruln oP A
zal dit gaarne doe1?' fpSJy;.:,
van Christus in nil)
Kor. 12:9)". De ta<%
legd is, deel ik i»
met mjjn priesters.ó',s
wil ik vragen, dat --
liefde, die In Ch^
P'fïw#5!
heel de kudde, wa4# i'/t
mensen, in zich zul
van allen: „Geef a'
U als bewakers
Gods Kerk te bestwj
door Zq'n eigen BI®
ven. (Hand. 20:28)
Ik deel mün taak
het volk Gods, waar®
schrüft: „Gü züt ef pf«
slacht, een koninklpk
heilige natie, een aa?£ügö
te verkondigen de i f
die U riep uit de
wonderbaar licht.
Samen, U en ik.
onontkoombare aantrekkingskracht van
de stad. Voor al deze werkelükheden
mogen wij onze ogen niet sluiten, maar
het is in hoge mate beangstigend, dat
wü dit alles moeten constateren. Door
de alles overheersende invloed van de
techniek kan de mens niet meer tot
zichzelf komen. Hü bezint zich niet
meer. Groot is het gevaar, dat God,
Geloof en Godsdienst voor hem geen
betekenis meer hebben, want dit alles
stamt uit een andere wereld, die niet
meer de zijne is. De wereld waarin
hij zich thuisvoelt, is immers vanzelf
sprekend de wereld, die hü vooral in
onze tüd heeft leren kennen en door
gronden, beheersen en overheersen: de
wereld van de techniek. Op dit terrein
kan hij triomfen vieren, daar is hü de
meester. Daarom is het niet te ver
wonderen, dat hij onwennig staat tegen
over een werkelükheid, die hü niet kan
doorgronden en die hij niet beheersen
kan: de werkelükheid, die God is.
En toch roept de mens om God en
het tragische is, dat hij dat eigenlijk
zelf niet meer beseft. Daarom kan hij
niet meer openstaan voor de bevrijding,
die Christus hem biedt: het Kindschap
Gods. „God heeft ons bevrijd uit de
macht der duisternis en ons overge
bracht naar het Rijk van Zijn geliefde
Zoon, door Wie we verlossing hebben
verkregen (Kol. 1:13-14)". Dat deze
verlossing hem niets meer zegt, d#
is de nood van onze tijd, de nood naar
God. Velen in ons land misschien
zelfs vooral in ons bisdom verkeren
in die nood, des te verschrikkelijker,
omdat men het zichzelf niet bewust is,
en wij allen staan aan hetzelfde ge
vaar bloot.
Hiermede, veelgeliefden, is ons aller
opgave duidelyk. Wü moeten onszelf
onbesmet bewaren voor de geest der
wereld.
Dit is geen gemakkelü'ke opgave,
want we leven midden in de wereld en
deze wereld is thans die van de tech
niek. En toch is diezelfde techniek ons
door God gegeven. We hebben immers
de Goddelüke opdracht om de wereld
en de stof te beheersen.
Wetenschap en techniek zijn dus kost
bare gaven, maar zü zijn niet de enige
en ook niet de kostbaarste. We moeten
deze gaven dienstbaar maken aan onze
opgang naar God, onze Vader. We zün
immers geen kinderen van deze wereld,
maar kinderen, die thuis horen in Gods
Vaderhuis.
Dit is echter niet onze enige opgave.
Wü zün immers met zeer werkelüke
banden verbonden aan alle mensen.
Daarom moeten wü in het rük van deze
wereld het rük van Christus vestigen,
m.a.w. de mensheid kerstenen. We moe
ten laten zien, dat beide rüken, het rük
van de wereld en het Rük van Chris
tus, een onverdeelde eenheid moeten
worden. En dat doen we in de eerste
de opgave, die M
te volbrengen. Het..
taak, om de ^iList^Jl JÉ
Boodschap van Ch g(lSt M,;
heid te brengen inif]e,^J(i
met wie wü leven- tyd s'W
derne tüd niet, dL0etef& irfU
techniek, want v"effndaf0gelfÜ[
in de wereld van .e
die zovele ongedac t rj-
zich bergt. Maar f/
is ook ons nieuwe Q0%p
allen te roepen na o0r h
derhuis wagenwijd, v„eeil' dj
zondering geopend e(V.i/f)j
Gaarne en va»
V allen voor
ea V ,1»'
WÜ meeleven n*e V*
en met mij als „pjed ii'1
echter voor uw ef
ken van voorberel'
Wijding.
idiflif
Eén blüvend inSpf W
trouw aan °ns. tuS, d't efjjU
Geest van „xeb
Liefde is, ons vV
velen verlichten d m
een stad op de bs 2 J':
baken van Chr
Moge Gods ofdt
Oosten vereerd O
zeggende naam
weg", ons die we<= n\
De Franse v
terdag door
buitenlandse ej N .et[pi ji.
Luitenant V#
van Egypte. G*t, fy .A,
wacht bezoek ebra®te.mAt
elische srensj„efifd*^ty£
voor een
waarin
zienlijk sterk ,„gf' dfw
ker worden z d jgf pf jtfa.
Het Egypt^t £fdVW
onderworpen.
