0Hingin Juliana rent expositie schilderijen Rembrandt ^0ïlder van zijn kunst en e plekken in zijn oeuvre op de Staal- li>tters jay Mgr. J. G. van Schaik ten gedrag en grave Verlaging der collegegelden komt in zicht Eerste kreet van borelingske op de grammofoonplaat E' E! Ter herdenking Geen onjuist gebruik van wapens lXJV Zeer veel belangstelling Motorrijder verongelukt Duur van verrekening hangt af van universiteiten Zieken-missiedag Tussen neus en lippen PK^2i!!!2 d>.ïï: s iS' «f ZATERDAG 19 MEI 1956 PAGINA 5 Van tent°onstelling van Rembrandts teke- z' f'r^aSavond in Rotterdam, nog een aangelegen- C binnen de muren van het museum voltrok, S R-bamerglsteren in feeststemming, vlaggende huizen, VWen aan trams en bussen en de Koningin zelf was "1 gekomen om de opening te verrichten van laf)^en gebracht en zijn aangevuld met twintig stukken ovlusteloze Xlja i2 Vft ZlJtl gave en be" fól Setraat dezen is 'V fötówak? en op siga" t*>, 2 "iet V" r iN- kl s «m gewaad l 2 ket Lie dat Geen audiëntie BENOEMINGEN WITTE PATERS Hohdenvriend Zeepost per fles (Van onze Haagse redactie) Ingevolge een wetsontwerp, dat door de regering bij de Tweede Kamer is in gediend, zal het onrechtmatig gebruik van emblemen en wapens van Neder land, de rijksdelen buitenlandse mo gendheden of organisaties van staten strafbaar wordèn gesteld. Aanleiding tot het ontwerp is een verzoek van De Verenigde Naties om een onjuist ge bruik van haar embleem te voorko men. Tot nog toe gold een dergelijke strafbepaling slechts voor het Rode Kruisteken, het woord Rode Kruis en het Zwitserse wapen. Aan de wens der V.N. wordt in zo verre tegemoet gekomen, dat slechts het misbruik van de emblemen, wapens of aanduidingen wordt strafbaar ge steld. De regering acht het bepaald te ver gaan, om namen als „hotel Polen" te gaan verbieden. S«Klit A dl'i7enri00r,zijn werk !ay 2i>n vrpfen landgeno- XVfeS in zü®?*de gelegen- JW toiete" Va kunst te ver- 1% v'an wat hij tot itótW 2eid?Seel' etsnaald minister mr. 'w Öft ySSS*4 en hU ver- 'j|'tu aS de mensen 'Nth 5'd slotenterden jaren Ki i 'e Tln en zijn hand Door het onthullen van een van de zelfportretten van Rembrandt heeft H. M. Koningin Juliana gis termiddag in het Rijksmuseum te Amsterdam de tentoonstelling ge opend van honderd werken van de grote meester, daar ingericht icr gelegenheid vna het feit, dat Rembrandt 350 jaar geleden in Leiden wérd, geboren. w te 'u'ehn en zijn „scheppen. Voor tijd, "ePPen. vVt k?r de 0ns toeganke" st-" eeWeldiSe ont- u-.-'nfdste musea, hi-„ nst in het al- j aridt in het bij- kj? tonrt 1 in het by* ■■'We? do vv anSs de doe- JtA v2.l1tlip.^roegste werken bfl wu1?" de schoon- isCkv6n ni ln zi)n latere ti'dep iVeau bereikte, Jn de historie t> l5ar 'n de historie a ^'Jh t«S kenners der kV* Stotl hebben zijn l\wV uj. ketterij ver- \VJ*etn de historie •\V btona nauweiyks ge- en verklaarden wie 7ial wesen ten *re--als b-oven ölö UUVCI1 .öarent Jantz V^Vof n de Keysers vv.vrstr=„- daer de geweest. AO gcwccai V Segget voort. ^ote nationale held 4<C „dan de kaper VlNÏHe£?r zÜn gegaan Sl aarï? 0p koektrom- VW w «Is zouden het- ■VoJiilt *s a,^embrandt nu .V vfosiaii alle groten hem zÜn mede- X L eeuwenlang V Kanendroom ge- t dit, "en We nu pas \i.; dn wezenlijke «il ®*e£ta augus- *4 ''nin s, vooral door ik QiU;,.. fUl e>, stnok- jMC* aUes bijeen- ki l«hh n was- Er b\ *4 dit arde Politiek - "togen lenen UiV'i) "t,,'1 o,ls "togen lenen, S tW** «evoel, dat v x 7 ei» üat lA l;isu 0|'rckLS et tvon- \lh d W« toen hij \Vb7h Hfts door her co d 'ceis: Ra- d„ tt'g gepas- m'hii h/ond- VtV' tvdópn hepfl bad toen WkiSSetl^n b«na „de J d branden- 'VvNltia^ de 4Se bruid, hadiaaimees- Q, do Qle het n p„ ëepenseel- n, rtP°rt.r?tje van "let Waarb« v"at "Poedig n j>' Zoaio '®er- v"n die rV\ Vi'vSe 'de «K Portret ■W iSi/'1",, f"U\v L.|s. het *Vl l haar h" tkn' ktji.daar het Nrnt de VNo «"enl"ar ach® feller en directer, levendiger en spit ser is de speling van lijnen op het perkament. Zwakke plekken De tentoonstelling geeft Rembrandt niet ais een figuur, waarbij men slechts knielend mag rondgaan. Bij alle ver heerlijking die terecht aan onze groot ste schilder in de tijd van een jubi leum wordt toegezwaaid is het goed ook zijn zwakke punten te zien, zijn ijdelheid, zijn spelen met het talent, waarvan hij zich terdege bewust was. Zulke ontdek kingen herstellen hem in een menselij ke maat. Een schilderij als ,,Het bad van Diana" moet bepaald op de lach lust van de -talianen uit de zeventiende eeuw gewerkt hebben. Hoe kan men een dergelijke pierenbak met lelijke, dik ke, naakte vrouwen au sérieux nemen. Maar recht er tegenover hangt het landschap onder omveerslueht, en de geslachte os, en weer bevangt u die ver bijstering.De St. Jozef op de acn- tergrond van de H. Familie uit de Her mitage, met de bijl stuntelig in de han den, de houterige engeltjes die als ma rionetten uit de lucht komen zakken doen denken aan de lijst bij de ver koop van Rembrandts boedel: twee naeckte kinderkens van pleyster, een slaepent kindeken van pleyster, een cleyn landschappieHeel die ach tergrond op het schilderij is mediocre, Advertentie JOY - t* land an tar aaal U kent reeds JOY Sinas en JOY Cassis, die heerlijke, altijd welkome verfris singen. Nu is er ook IOY Citron. Een nieuwe, pare «itrusdrank, verrassend verkwikkend en verrukkelijk lekker. Een gezonde hulp om jong en fitte blijven! JOY nu In 3 imaken i Sinas Citron Casala 2 volle glazen uit (in bottel nazond on razend lokker I veel 18 in e" veel Z. H. Exc. de bisschop van Haarlem zal woensdag 23 mei geen audiëntie verlenen. maar beneden begint het leven zo fel te gloeien, is die relatie tussen vrouw en kindje in de wieg zó intens, dat men er stil van wordt. Jammer dat de „Nachtwacht" niet in de expositie is opgenomen. Waarom niet dit brillante stuk geplaatst tussen het kleiner werk? Men komt er zo moei lijk toe eens extra naar de andere vleu gel te lopen na al dit schoons gezien te hebben. Het „Joodse bruidje" en „De Staalmeesters" blijven hoogtepunten op de tentoonstelling. Ik moet denken bij het weerzien van het rood in het kleed op tafel aan wat de jonggestorven dichter Gerard Bruning er over schreef in zjjn beroemd opstel uit de twintiger jaren: „daar gaat een rood, een hevig rood gloeien, branden tegen-aan, tegen-op de stugge, zwarte kleedij der vijf. O dit schreiende, donker-rui- schende, hunkerende rood; rood alom tegenwoordig, maar hun verborgen, rood, dat smeekt en zindert en pre velt en zich heft in een almachtige vloed, dat opkruipt en terugvalt en klaagt en schreit, rood, dat adngloeit tot een beweegloze scharlaken ver rukking en rood, dat aangevreten in grauw schuw verebt. Daarover hun gebaar, daarover hun wikkende be moeienis, daarover hun hoon, hun kleine zelfverzekerdheidjes, hun trots, hun twijfelende bevreemding, hun schrik. Èn barrehoofds achter den dwazen zwier dier breed-gerande hoeden ah! de groteske dans de zer hoeden rijst, rijst uit het duis ter omhoog: de knecht der vijf". „Simeon in de tempel" is het laat ste schilderij uit Rembrandts oeuvre. Stockholm heeft het afgestaan. Het is door tijdgenoten op Rembrandts ezel gezien, maar hij heeft het nooit afge maakt. Pas kortgeleden is het ontdaan van overschilderingen die zijn nakome lingen wilden toevoegen. Een oude, zie ke man heft een klein kind. De dode, haast van ziekte uiteenvallend, draagt het leven, geeft het leven dóór, heiligt het, ademt er zijn laatste mens-zijn over uit. Op i oktober 1669 is hij gestorven! MARIUS VAN BEEK. Advertentie Onder grote belangstelling uit de krin gen van de geestelijkheid uit het aarts bisdom, de K.A.B. en de parochianen van de St. Martinus te Utrecht geschied de vanochtend de beaarding van mgr. J. G. van Schaik, proost van het Me- tropolitaan Kapittel, oud-adviseur van de K.A.B. en oud-pastoor van genoem de parochie. Nadat vrijdagmiddag het stoffelijk overschot door het kerk bestuur van St. Martinus uit het zieken huis te Amersfoort naar de kerk achter de Twjjnstraat was overgebracht en voor het priesterkoor was opgebaard, werden des avonds half acht de plech tige Metten gezongen, waarbij mgr. D. Huurdeman, vicaris-generaal van de aartsbisschop als agens fungeerde. Zo wel voor als na de Metten defileerde een groot aantal vrienden en oud-paro chianen voor de ontslapen prelaat en herder. Vanochtend tien uur celebreerde mgr. dr. B. J. Alfrink de olechtige Lauden, in aansluiting vaarop de Pontificale Requiemmis volgde, eveneens door de aartsbisschop opgedragen met assisten tie van het Metropolitaan Kapittel. De lagere functies werden daarbij vervuld door theologanten van het seminarie Rijsenburg, wier schola het parochieel koor assisteerde bij de uitvoering der liturgische gezangen. Een zeer grote menigte woonde de indrukwekkende plechtigheid bij, o.w. de dekens van Utrecht. Oldenzaai, Hengele en Apel doorn. voorts dr. H. Fortmann, pre sident van het filosoficum Dijnselburg, mag. dr. J. Stokman O.F.M. en pastoor de Jong uit Vinkeveen. Aanwezig waron voorts minister A. C. de Bruijn, het voltallig dagelijks bestuur van de K.A B,, deputaties van het kerk bestuur van de St. Martinusparochie, de rector van het St, Bonifatiuslyceum. een deputatie van twee zusters en een verpleegster uit het St. Elisabeth zie kenhuis te Amersfoort, waar de overle- Een 34-jarige motorrijder uit Rhenen, bedrijfsleider van de kalkzandsteenfa briek te Rhenen, is donderdagavond do delijk verongelukt op de Utrechtse Straatweg onder Rhenen. Een bestel auto verleende geen voorrang; de mo torrijder trachtte nog te ontwijken, slip te en werd zwaar gewond naar een Arnhems ziekenhuis vervoerd. Na aan komst is hij overleden. Het slachtoffer was ongehuwd. Het ziet er naar uit, dat de zeer lang durige geschiedenis van de verlaging der collegegelden nu toch binnen af zienbare tijd tot een afsluiting zal ko men. Zoals bekend is deze zaak afge handeld in de Tweede Kamer. De be raadslaging in de Eerste Kamer over de desbetreffende wijziging van de Ho ger Onderwijswet en het daarmee sa menhangende wetsontwerp, dat de com pensaties voor de inkomstenderving bij de bijzondere universiteiten en hoge scholen regelt, zal waarschijnlijk de volgende week plaats vinden. Daarna wordt de nieuwe regeling spoedig van kracht. Dat de belanghebbenden er thans in derdaad op mogen rekenen, dat voor het nieuwe collegejaar het verlaagde collegegeld zal gelden, kan blijken uit het feit, dat een zo pas in opdracht van het ministerie van O., K. en W. verschenen publikatie bü de leraarsop leiding voor het collegegeld het bedrag 200,- noemt. Bij deze vermelding is dus rekening gehouden met de te ver wachten aanvaarding van de verlaging door de Eerste Kamer. De verlaging, die volgens de aanvan kelijke, niet gerealiseerde bedoeling zou hebben gegolden met ingang van het studiejaar 1953-1954, krijgt nu terug werkende kracht tot en met het studie jaar 1954-1955. De praktische behande ling van de terugbetalingen, c.q. verre keningen wordt in de wat niet gere geld. Wanneer de wet eenmaal van kracht is zal het tempo, waarin deze financiële afwikkeling kan geschieden, afhangen van de verschillende universi teiten en hogescholen zelf. De openbare demonstratie naar aan leiding van het eindexamen van de Toneelschool zal te Amsterdam op 2 juni (1 uur 30) in de Stadsschouw burg gegeven worden. Herhalingen zullen worden gegeven op 5 juni in Haarlem, 8 juni in Rotterdam, 9 juni in Den Haag (matinee) en 11 juni in Utrecht. dene de laatste weken werd verpleegd en van de zusters van de congregatie van St. Jozef te Amersfoort, in wier huis aan de Vlasakker mgr. van Schaik zijn laatste levensjaren sleet. Tien leden van de K.A.B. droegen na afloop van de H. Mis de lijkbaar met het stoffelijk overschot buiten de kerk naar de gereedstaande hegrafenisauto en fungeerden ook als dragers bij de laatste tocht van de kapel op het kerk hof naar het graf. Omstreeks twaall uur arriveerde de stoet op het kerk hof aan de Rrinsesselaan, waar de be. aarding werd verricht door mgr. D. Huurdeman, vicaris-generaal. Hier wach- te een grote menigte belangstellenden om getuige te zijn van de bijzetting van het stoffelijk overschot, dat ge plaatst werd n een graf gelegen naast dat van wijlen mgr. H. v. d. Wetering. Mgr. H. J. J. van Hussen, nationaal 1 directeur der Pauselijke missiegenoot- 1 schappen, schrijft het volgende: Om van alle zieken over de gehele wereld de bijzondere medewerking te verkrijgen voor de bloei van het missie werk der H. Kerk heeft Z. H. de Paus de zieken-missiedag ingesteld op Eerste Pinksterdag, de stichting der Kerk. Voor die dag roept Z. H. de Paus alle zieken op hun smarten en lijden aan God op te dragen voor de bloei der missiën, voor de uitbreiding en vesti ging der H. Kerk. Het missiewerk, de geloofsverkondi ging aan alle volken is de voornaamste taak der Kerk: een kwestie van leven en dood voor de toekomst der Kerk en. van het christendom over de gehele wereld. Deze taak nu wordt juist in onze tijd in zovele landen bemoeilijkt; het be staan en de toekomst der Kerk worden juist nu ernstig bedreigd door grote ge varen. Alleen Gods bijzondere genade en hulp kunnen uitkomst brengen en het is daarom dat de H. Vader zo dringend het offer der zieken vraagt voor de be kering der zestienhonderd miljoen on gelovigen, die God nog niet kennen en. voor wier verlossing en zaligheid Chris tus toch ook geleden heeft en gestorven is. Voor de zieken ligt hier een grootse apostolische taak; hun machteloosheid op het ziekbed is niet zonder zin en be tekenis, ze heeft enorme waarde door het blijmoedig offeren. Voor deze zowel voor de missie als voor de zieken zelf zo waardevolle dag zijn voor de zieken prentjes met offer gebed verkrijgbaar bij de parochiële geestelijkheid. Het Generalaat van de Witte Paters maakt de volgende benoemingen voor de missie van de missionarissen van Afrika bekend: pater C. Moerel uit Ou dewater voor vicariaat Likuni (Nyasa- land;) pater R. v. Iterson uit Den Haag voor vicariaat Likuni (Nyasaland;) pa ter Fr. Bazelmans uit Eindhoven voor Kasama (Noord Rhodesia;) pater W. Reynen uit Rijkevoort voor seminarie Lubushi (Noord Rhodesia); br. Win- fried (Van Dijk uit Tilburg voor semi narie Lubushi (Noord Rhodesia;) pa ter P. de Wit uit 't Zand (N.H.) voor bisdom Mbeya (Tanganyika;) pater E. Geurts uit Roermond voor bisdom Ki- goma (Tanganyika;) pater A. de Jong uit Noordwijkerhout voor bisdom Kigo- ma (Tanganyika;) pater H. v. d. Ven uit Tilburg voor aartsbisdom Tabora (Tanganyika); pater J. Raymans uit Den Haag voor bisdom Mbarara (Ugan da); br. Radboud Groener) uit Olden zaai voor bisdom Mbarara (Uganda;) pater B. Veltman uit Den Bosch voor bisdom Rubaga (Uganda;) pater A. Pe ters uit Nijmegen voor groot-seminarie Katigondo (Uganda; pater C. van Da len uit Rotterdam voor seminarie Bu- kalasa (Uganda;) pater L. Melis uit Tilburg voor Kigoma bisdom (Ta- ganyika; pater M. van Stratum uit Eindhoven voor vicariaat Kabgayi (Congo); pater W. v. d. Hout uit Til burg naar Mozambique (Portugees Afrika); pater H. Franssen uit Veghel voor bisdom Nzérékoré (Guinée Fran- cais-A.O.F.)benoemd voor Canada (groot-seminarie) pater A. Simons uit Tilburg; benoemd voor studie in Rome: pater H. v. Beugel uit Rotterdam en voor studie in St. Andrews (Schot land) pater Fr. v. Vlijmen uit Utrecht. De directeur van de Bredase diocesane katholieke middenstandsbond, de heer Jan Mol heeft per 15 juni ontslag ge vraagd, wegens het aanvaarden van een functie aan het bureau van de NRKM in Den Haag. en ziekenhuis in Los Angeles, dat eerst een luidsprekerinstal latie liet aanbrengen waardoor trotse vaders de eerste kreet van hun kind konden horen, is nu nog verder gemoderniseerd. Men maakt nu een grammofoonplaat van het eerste kreetje en schenkt deze aan de vader, bij wijze van service. i en man, die weigerde zijn hon den af te maken, werd onlangs na twee dagen van een straf van twaalf weken te hebben uitgeze ten, uit de gevangenis van Manches ter ontslagen. Toen de nationale ver eniging ter verdediging van honden van het geval hoorde, betaalde zij de boete van 44 pond, die de honden vriend was opgelegd, toen deze zijn beide herdershonden, die volgens de politie vals waren, niet wilde doden. De man kon de boete niet betalen en werd derhalve opgesloten. Maar nu de boete is voldaan, is de hon denbaas weer vrij man en daarbij een gelukkig man, want zijn honden leven nog. as Eerste kreetjes wel, toen de bank dit papier niet als wettig betaalmiddel aannam. Er D-. drijven tenslotte nog andere flessen e Nationale Geografische Ver- in de wereldzeeën. Een Nederlandse eniging in Washington heeft wandelaar langs de waddenkust, dezer dagen een rapport vond onlangs namelijk een kist uitgegeven over brieven in flessen met twee dozijn uitstekende port. - de zeepost per stroom - uit welk verslag blijkt, dat deze gewoonte RnrlQrno nog steeds niet is uitgestorven. Op IvcCiame kerstavond 1945 schreef een jonge soldaat, die uit Europa terugkeerde een flesbrief, waarin hij zijn oprechte liefde verklaarde aan de vindster van de fles. Een jaar later kreeg hij een brief uit Ierland, waar een meisje, dat met haar hond langs lfduizend belangrijke lieden in Tokio, de hoofdstad van Japan kregen dezer dagen een ge parfumeerde brief - zo weet „Het Volk" te verhalen - En die brief werd juist in de brievenbus gede- het strand wandelde, fles en brief poneerd, toen die elfduizend belang- had gevonden. En ze leven nu lang rijke lieden naar hun werk waren, en gelukkig.... Een strandjutter in Het tijdstip van de bezorging van Californië vond in 1949 een fles, met de brief was blijkbaar precies uit hef testament van een sentimentele gekiend. Op de eerste bladzijde stond Engelse miljonaire, waarin haar te lezen: „Veel maneschijnen zijn ganse fortuin tussen de vinder van voorbijgegaan sedert wij van elkaar de fles en haar advocaat werd ver- gescheiden zijn, maar ik zal die deeld. Het testament werd echter avond nooit vergeten". De brief was ongeldig verklaard. Onder de rege- ondertekend: uw Tsuyuko - wat zo- ring van koningin Elizabeth de Eer- veel wil zeggen als: uw kind uit ste vond een visser een fles, waarin de nevel. Waar de enveloppe nog was een belangrijk politiek geheim was gemerkt met „strikt persoon- verborgen. Onmiddellijk stelde de koningin de functie van „flessenont- kurker" in, welke positie thans ln Engeland nog wordt bekleed. Vroe ger gaf de Amerikaanse marine, die door het afwerpen van flessen en plastic drijvers de stromingen meet, geldelijke beloningen aan de vinders die bericht zonden aan de oceano- grafische dienst. Sinds enige tijd echter zendt men nu aan vinders kaarten van het zeegebied waaraan zij wonen. Een inwoner van Somali- land was bijzonder verheugd met lijk" werden de brieven na tuurlijk promp door de elfduizend nieuwsgierige vrouwen van de elf duizend belangrijke lieden voornoemd geopend. Er ontstonden, toen man lief thuis kwam, elfduizend woorden wisselingen tot en met slaande ru zies; totdat de dames de brief nog verder gingen lezen en tot de ont dekking kwamen, dat ze te doen hadden met een reclame voor een film, welke binnenkort in Tokio zou gaan draaien. Toen was het tijd ge worden voor de elfduizend belang de kaart, want hij meende met rijke lieden om zich kwaad te maken een enorme cheque voor een flink Zij protesteerden heftig tegen deze bedrag aan dollars te doen te heb- onbetamelijke reclamepraktijken van ben. Groot was zijn ongenoegen even- de betrokken filmmaatschappij. Het is nog maar enkele maanden geleden dat de hoogbejaarde ad viseur van de Nederlandse K.A.B. op een maandagmorgen in een verga dering van het dagelijks bestuur het woord verzocht. Steeds zeldzamer was dit gebeuren de laatste jaren geworden. Wel was hij elke maandagmorgen aan wezig, wel bleek onverminderd zijn in tense belangstelling voor alles wat de katholiek sociale beweging in Nederland betrof, maar een meningsuiting kwam hem niet vaak meer over de lippen. „Ik heb gehoorddat was dan als regel het begin van een waarschu wing. Een artikel, waar hij niet mee kon instemmen, een beluisterde radio toespraak, een redevoering, hetzij van een priester of van een leek op een verantwoordelijke post, had steeds zijn gretige aandacht en onmiddellijk was dan zijn actieve geest bezig de verkon digde mening te toetsen aan het be lang van de beweging, die in zo bijzon dere mate in de loop der jaren z ij n beweging was geworden. Hoe kon het anders. Deze leerling van Schaepman heeft vaak tot in de uiterste consequenties de grondgedach te van Schaepmans emancipatiearbeid onder de arbeiders verdedigd, ook wan neer het soms gaan moest tegen de opinie van zijn beste vrienden. Toen dr. Schaepman in 1903 aan katholiek Ne derland kwam te ontvallen werd daar mee de band tussen de katholiek socia le beweging en het Nederlands Episco paat een aanmerkelijk lossere. De dio cesane bonden en de vakbeweging moes ten hun vorm nog vinden. Het is op merkelijk dat de toenmalige aartsbis schop van Utrecht voor dr. Schaepman feitelijk geen opvolger heeft benoemd maar pastoor Bult aanwees als waar nemend bondsadviseur. Dientengevolge was pastoor Van Schaik feitelijk pas de tweede adviseur, die de katholieke arbeidersbeweging in het aartsbisdom kende. Wanneer we over deze aange legenheid met hem spraken kon hij tot in details gaan vertellen over de moei zame ontwikkeling van de ideeën voor al tussen 1910 en 1916. Reeds in zijn Groningse kapelaansja ren had hij aan de ideeën van Schaep man practische vorm weten te geven en zich daarbij vooral de merkwaardige plaats gerealiseerd, die een adviseur in neemt in een organisatie waarvan op de eerste plaats de leken de verant woordelijkheid dragen. Bij de vele advi seurschappen die pastoor Van Schaik in zijn lange en vruchtbare priesterle ven heeft bekleed, is hij aan deze oor spronkelijke lijn altijd trouw gebleven. Ongevraagd zou hij slechts zelden ad vies geven eq altijd weer klonk daar bij zijn opmerking: jullie moeten het tenslotte zelf weten, ik ben maar ad viseur, jullie dragen de verantwoorde lijkheid. Men onderschatte inmiddels de ze uiting van bescheidenheid niet. Waar het nodig was stond hij, desnoods met gespreide armen en als het moest met het scherpe zwaard van zijn groot ver stand strijdensgereed, voor zijn mannen en hun beweging. De laatste jaren is er rond de or ganisatie van de katholieke le ken in ons land veel te doen. Het rapport van de commissie Beau fort is reeds geruime tijd geleden uit gebracht en wacht op een nadere be slissing. Het is welhaast vanzelfspre kend dat deze commissie werd inge steld op een moment, dat in de boezem van de sociale organisaties bepaalde spanningen waren ontstaan, t.a. waar van sommige vooraanstaande leidende figuren meenden, dat slechts door een bisschoppelijke beslissing de oplossing zou kunnen worden gevonden. Uit het begin van die periode herinneren wij ons menig gesprek met pastoor Van Schaik over de structuur van de Katho lieke Arbeiders Beweging. Het is iede re objectieve toeschouwer duidelijk, dat het bij de arbeid van de commissie Beaufort over veel grotere zaken ging dan uitsluitend de organisatie van de arbeiders op katholieke grondslag. En hieruit moge duidelijk worden, dat de vermeende verwijdering die in de op vattingen over die organisaties tussen de twee grote vrienden dr. Poels en mgr. Van Schaik werd geconstateerd uiteindelijk zal blijken niet van zo we zenlijke aard te zijn geweest. Dr. Poels was de verdediger van de integrale standsorganisatie, bij welke omschrijving op beide woorden de na druk moet vallen. Integraal betekende bij Poels en betekent bij Poelseanen nog immer een organisatievorm, die beïn vloedend zou inwerken op de totale mentaliteit van de aangesloten leden. Standsorganisatie duidde en duidt op het feitelijk bestaan van zich kennelijk onderscheidende maatschappelijke groe pen. Er waren en zijn ook nu nog men sen die deze Poelseaanse opvattingen zo extreem vertaalden en vertalen, dat zij onder die belangenbehartiging door de standsorganisatie uitsluitend ver stonden en verstaan de godsdienstig- zedelijke vorming in engere zin en de materiële belangenbehartiging op ge specialiseerde terreinen. In die zin be zag en beziet men de vakbeweging als een aan de standsorganisatie onder geschikte deeltaak. Tegen dezulken heeft vooral in de latere jaren mgr. Van Schaik zich fel gekeerd. Standsor ganisatie was voor hem een totaal be grip, waarvan de vakbeweging een we zenlijk deel uitmaakt. En als we aan het begin van dit herdenkingsartikel herinnerden aan zijn allerlaatste, reeds moeilijk uitgesproken woorden, dan is het omdat hij daarbij nog eens een plei dooi leverde voor het behoud van het wezenlijke karakter der totale organi saties voor de onderscheiden maat schappelijke groepen, die wij gewend zijn met het woord standsorganisaties aan te duiden. Midden in de gedachtenwisseling over deze kwestie, die voor de toekomstige maatschappijstruc tuur van de allergrootste betekenis is, ontviel aan de K.A.B., die nog jubelde over een sterke groei in ledental, een man, een steun, een vriend, die allen steeds met eerbied omringden. Hij noemde zich gaarne leerling en erfgenaam van Schaepman. En als wij in de Utrechtse bond ons op een gege ven moment gedwongen zagen af tp wij ken van de lijn van Schaepman en de bond van verenigingen transformeerden tot een werkliedenbond dan was het pastoor Van Schaik die waarschuwend de vinger hief: denk er om dat het niet om een bond gaat maar om de men sen, die je leren moet maatschappelijk volwassen te zijn. De wet van het leven voltrekt zich zonder aanzien van persoon of zaak. In voorzichtig vooruitzien had pastoor Van Schaik zich reeds in 1936 een medewer ker in zijn adviserende taak gezocht en gevonden door de benoeming te bevor deren van wijlen pastoor Van Leeuwen als waarnemend adviseur van de Utrechtse Bond. Enkele jaren geleden bevorderde hij de benoeming van di recteur Doesburg tot zijn assessor bij het verbondsadviseurswerk. En ook in de ze daden van zelfverloochening ligt een uiting van zijn grote wijsheid, die wij als zijn erfgenamen mogen meedragen bij de verdere afbouw van het werk waaraan hij zijn leven wijdde. In dankbare en eerbiedige herinne ring herdenken wij de man wiens naam met ere genoemd zal worden door ie der die de sociale geschiedenis van ka tholiek Nederland van de laatste halve eeuw ooit zal trachten te beschrijven. God geve hem de eeuwige rust. JOH. ZWANIKKEN.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1956 | | pagina 5