De woningbouw
een zaak
is
van
principiële
politiek
Waar Khroesjtsjev
in geheime rede
Stalin zoal van
beschuldigde
Apostolaat inplaats
godsdienst snobisme
va'1
15?
I
Ss
m
Revisie met de hand
s
Moord betekent
levenslang
<1
Kï
M,
Premier Marshall
treedt af
Verloren Paradijs
v
fis-
KhS
Onder ongodsdienstigen veel 111
interesse voor de godsdienst da*1
verwachten, aldus Mgr. Huibe
Flits en uw vakantie is veel zonniger
h
ï,JSS
Üfefr..
MAANDAG 4 JUNI 1956
PACI^
In Singapore
Jan van der Marei
niet gefli,st'
Het onmisbare zonlicht!
4
V'
'Qem.
■?Po
v.v;-V
Zon energiebron voor
vliegtuigen
Ranidiunig-conferenttie
begonnen
Prof. Rogier op jubileum van de Open
EWOUT SPEELMAN
door
>:Vit
t vi
Bjjf
<pêV:4/
^relrotTofdeKo>^4^;
Stepe» <y/
Sl
Met een drukbezet J£js
m
1 V"
J. W. ANDRIESSEN
..stromen van leed....
MINISTER WITTE
....gebrek aan arbeiders....
PROF. ROMME
.zedelijke beginselen....
De premier van Singapore, David
Marshall, is gisteren op zijn verzoek
door zijn partij, bet „Arbeidsfront", ge
machtigd af te treden als eerste mi
nister. Het partijbestuur verzocht hem
aan de gouverneur voor te stellen de
minister van arbeid en sociale zaken,
Dim Yew Hock, te benoemen tot ka
binetsformateur.
Het bestuur heeft voorts de ontslag
aanvrage van Lim Yew Hock als par
tijvoorzitter aanvaard en Marshall tot
zijn opvolger benoemd. Premier Mar
shall wil aftreden, omdat zijn onder
handelingen met de Britse minister van
koloniën over onafhankelijkheid voor
Singapore mislukt zijn. (A.F.P.)
(Van onze parlementaire redacteur)
Tegen de achtergrond van een bouw-
steiger met cementbank en stenen, die
daar als sprekende attributen aanwezig
waren, stond zondag in de Rotterdamse
Ahoy-hal de oud-bouwvakarbeider An-
driessen op een massale verkiezingsbij
eenkomst van de K.V.P. Hij zei, dat het
werkelijk geen sinecure is om voor de
fractie specialist in woningbouwkwes-
ties te zijn, omdat het leed dat met de
woningbouw verbonden is dagelijks in
stromen op zo iemand afkomt. Het be
toog van de heer Andriessen was een
verdediging van het gevoerde beleid
tegen de door dik en dun gaande kritiek
van de socialisten die het in hun rode
bladen voorstellen, alsof minister Witte
de arrogantie zou hebben gehad te zeg
gen: ik zal dat probleem wel eens even
uit de wereld helpen. Daartegenover
stelde de spreker bezwarend materiaal
ten nadele van de socialistische voor
ganger van minister Witte, die het maar
beter vond om de woningproduktie tot
55.000 per jaar af te remmen met het
oog op het werkloosheidsgevaar.
Minister Witte zelf deed daar nog
enige anti-socialistische schepjes boven
op en vertelde o.m. dat de heer In het
Veld althans nog kón bouwen, omdat hij
over arbeiders beschikte. De arbeids
markt bood er in zijn tijd tienduizenden
meer dan hij voor zijn beperkt pro
gram nodig had. Hoewel er op het mo
ment geen bouwvakarbeider meer te
vinden is, is de produktie in ieder geval
tot 70.000 per jaar opgevoerd. Dit moet
inderdaad nog meer worden. Beiden
waarschuwen echter tegen gevaarlijke
illusies, die nog altijd van allerlei stuur
lui langs de politieke wal te vernemen
zijn. Zo opereert thans de Oppositie
Unie met de slagzin: „iedere maand
10.000 woningen". Men voerde gedocu
menteerd aan waarom dit illusies zijn
alleen geëist om in verkiezingstijden
de massa zand in de ogen te strooien.
Beide sprekers en ook prof. Rom-
me hebben uiteengezet, waarom juist
dit materiële onderdeel van regerings-
zorg, de woningbouw, alleen door een
katholieke eenheidspartij, die haar be
ginselen werkelijk geldend kan maken,
voor katholieken bevredigend kan wor
den opgelost. Men stelde daarbij voor
op, dat huizen met meer dan een of
twee slaapkamers gebouwd moeten
worden. De cijfers voor grote steden
zijn ontstellend. Den Haag bouwt 65
pet., Rotterdam 68 pet. met niet meer
slaapkamers dan een of twee. De norm
moet zijn minstens drie. Voor grotere
gezinnen nog meer. Het gemiddelde
percentage voor Nederland is 25% pet.
Voor Brabant en Limburg resp. 14 en
10 pet. met slechts twee en drie slaap
kamers. Daaruit blijkt wel duidelijk:
dat het katholieke beginsel in de prak
tijk zijn uitwerking niet mist en dat
er het een en ander hapert aan plaat
selijke bouwverordeningen in de grote
centra.
Het toekomstbeeld van de K.V.P. op
woninggebied nader uiteenzettend zei de
heer Andriessen, dat dit alles is ont
sproten aan het inzicht, dat dit alles
de mens moet helpen zijn eeuwige eind
bestemming bij God te bereiken.
Men wil ons gaarne in de omheining
van enkele specifiek katholieke aange
legenheden terugdringen met onze poli
tiek, aldus prof. Romme. Men noemt
dan steevast het processieverbod en het
onderwijs, twee zaken waaromtrent in
onze dagen al heel andere opvattingen
heersen dan vroeger. Er zou dus eigen
lijk niets meer voor ons over zijn en
wij zouden geen reden van bestaan meer
hebben. Hij stelde daar tegenover, dat
de actuele kwesties van sociale en eco
nomische aard en van internationaal
karakter alle te maken hebben met
actuele politieke zaken, waaraan zede
lijke beginselen ten grondslag liggen.
Advertentie
Men zal bepaaldelijk niet
kunnen beweren, dat ons goe
de vaderland gebrek zou lijden
aan voorzitters. Integendeel,
men zal eerder geneigd zijn
zich af te vragen of er nog wel
een Nederlander is, die niet
ergens voorzitter van is, al
zou het slechts zijn van bij
voorbeeld de vereniging tot
behartiging van de belangen
van pindakaasfabrikanten. In
ieder geval was de heer Jan
van der Marei uit Wassenaar
nog nergens voorzitter van,
maar is hij het nu wel, ook al
is zijn functie dan nog min of
meer in-spé. Zij wordt beslist
wel effectief, want de heer
Van der Marei is de man,
waarop gewacht is. Hij is
namelijk de initiatiefnemer tot
de oprichting van de bond van
ondernemers in gebruikte auto
mobielen, waarvan de doelstel
ling voorshands duidelijk is: de
organisatie zal zich teweer gaan
stellen tegen al het kwalijke
gescharrel in tweedehandswa
gens, waarvan goedgelovige en
niet of nauwelijks terzake kundige particulieren dag in dag uit de dupe wor
den. De leden van de bond zullen aan stevige eisen en voorwaarden wor
den gebonden. Een eerste voorwaarde voor een bonafide bedrijf in twee
dehands wagens zal de aanwezigheid zijn van een werkplaats. Er zal
controle komen, er moet garantie zijn. De handel in gebruikte auto's,
welke na de oorlog door allerlei factoren, m :t name door de welvaarts
situatie, zich op een revolutionaire wijze heeft ontwikkeld, zal nu via de
BOGA eindelijk eens beschermd gaan worden.
Van de honderd auto's, die in Nederland worden verkocht, zijn er
65 tweedehands. Er zijn keurings- en controle-organen, zoals de A.N.W.B
de K.N.A.C., de E.V.U. en het instituut Arts en Auto, maar deze instan
ties zijn volkomen particulier, werken op basis van interne of externe
service-verlening. In de praktijk kan iedereen in auto's „doen" zonder
controle en zonder keuring en wanneer er, vaak in letterlijke zin, brok
ken van komen, dan is het in negen van de tien gevallen onbegonnen
werk, om ergens verhaal op te nemen.
De heer Van der Marei zegt het op zijn eigen manwr: „Geen revisie
van auto's meer met de mond in de schemering van een automarkt, ergens
op een bovenhuisje of in een woonwagen, maar revisie met de hand in
een behoorlijke werkplaats". „Dat zal het parool van de BOGA zijn".
De jongste, 38-jarige voorzitter heeft recht van spreken. Zijn kolos
saal bedrijf aan de rijksweg tussen Den Haag en Leiden is er een
bloeiende getuigenis van, dat men, alle schijnbare uitzonderingen ten spijt,
met een bonafide handel het verste komt.
Binnen een handvol jaren groeide Van Mareis petieterige werk
plaatsje met anderhalve auto uit tot een bedrijf, waar 60 man handenvol
werk aan hebben aan de inkoop, revisie en verkoop van gebruikte auto's
1500 per jaar waarnaast dan mede nog alle werk aan het dealer
schap van verscheidene wereldmerken en aan de autoverhuur het leven
en werken van Van der Marei en zijn mannen van 's morgens vroeg tot
's avonds laat doet bruisen van activiteit.
Het is niet op de laatste plaats uit dankbaarheid, om mijn eigen
succes, zegt de BOGA-voorzitter, dat ik er voor vechten zal om de smet,
die door zoveel zwendel ook op de naam van de bonafide handelaar is
komen te staan, weg te nemen en er vertrouwen voor in de plaats te
stellen.
Mijn nichtje Josée heeft
samen met haar vriendin
netje Carien een gedichtje
gemaakt over Adam en
Eva. En ik meen U dat
paradijselijk brokje poë
zie, dat ik alle experimen
telen ter lezing aanbeveel,
niet te mogen onthouden.
Hier is het:
ADAM EN EVA
Adam en Eva, die bouwden saam
een huis
Adam droeg de stenen aan
En Eva het fornuis
Adam en Eva die rustten op een ton
netje
Adam had een broekje aan
En Eva een japonnetje
Adam en Eva, die aten samen gort
Adam at zijn buikje rond
En Eva kwam te kort
Adam en Eva die gingen samen
slapen
Adam droeg de dekens aan
En Eva lag te gapen
Adam en Eva die lagen saam te
dromen
Adam over het paradijs
En Eva over bomen
Adam en Eva die werkten saam
op 't land
Adam trok het onkruid uit'
Met Eva aan zijn hand
Adam en Eva die gingen samen dood
Adam met een zuivere ziel
En Eva op zijn schoot
Vakantiefoto's zijn gezellige foto's. Kiek daarom zowel overdag
als 's avonds met Philips „Photoflux" flitslampjes. Zet de
leukste plekjes en de aardigste momenten in uw eigen zonnetje.
Niet alleen in boot of tent, maar ook bij het kampvuur of
op een terrasje. Zelfs bij regenweer is het de flits, die uw
foto waardevol maakt. Neem dit jaar Philips „Photoflux"
lampjes mee op reis! Ze geven veel licht, zijn klein en...
maar 25 cent.
Waarom bier
Met Philips „Pbo"?
flux" altijd rat"
foto's.
r
m m m
De „New York Times" meldt uit
Washington, dat de Amerikaanse re
gering de tekst in handen heeft ge
kregen van de geheime rede van de
Sovjet-partijsecretaris Khroesjtsjev
van 24 februari, waarin deze, op het
20ste partijcongres in Moskou, zijn fel
le kritiek op Stalin uitte. Volgens deze
tekst was Khroesjtsjevs veroordeling
van Stalin scherper dan eerder is ge
meld.
De belangrijkste punten van deze
tekst, die ook in het bezit van an
dere Westelijke regeringen zou zijn
gekomen, zijn:
Stalin was van plan de minister
van buitenlandse zaken, Molotov, en
de eerste vice-premier Mikojan uit
de weg te ruimen. Als hij niet op
5 maart 1953 was overleden, zouden
Molotov noch Mikojan nu hier aan
wezig zijn, zo verklaarde Khroesj
tsjev. Khroesjtsjev beschuldigde Sta
lin van persoonlijke lafheid, paniek
en een vrijwel psychotische neer
slachtigheid tijdens de Duitse inval in
juni 1941.
Door waanzinnig ingrijpen van Sta
lin op militair gebied zijn honderddui
zenden Sovjet-militairen om het leven
gekomen. Het ergste geval was wel de
mislukte poging om Charkof te omsin
gelen in 1942-'43. Deze poging werd,
tegen het advies van het Sovjet-op
perbevel in, ondernomen. Stalin lan
ceerde opzettelijk valse beschuldigin
gen tegen zijn vroegere kameraden van
de bolsjewistische partij. Hij zou hun
persoonlijk alle genade geweigerd heb
ben en de geheime politie opdracht
hebben gegeven de executie uit te
voeren.
Volgens Khroesjtsjev leidde Stalin
de buitenlandse politiek zo zonderling
en willekeurig, dat de internationale
positie van de Sovjet-Unie materieel
verzwakt werd. Stalin zei, dat hij zich
van Tito kon ontdoen door met zijn
vingers te knippen. Hij knipte met zijn
vingers, doch er gebeurde niets.
Stalin verspreidde boosaardige ge
ruchten over maarschalk Zjoekov,
probeerde diens militaire reputatie te
kleineren en liet hem na de oorlog
naar de provincie verbannen. Stalin
verloor bijna de oorlog doordat hij
waarschuwingen van Churchill en de
toenmalige Britse ambassadeur in Mos
kou, Sir Stafford Cripps, voor een op
handen zijnde Duitse inval negeerde.
Volgens de „New York Times" hebben
de felle bewoordingen, waarop
Khroesjtsjev Stalin aanviel, de func
tionarissen in Washington verbaasd.
Uit Praag meldt een correspondent
van de „New York Times", dat, vol
gens berichten uit communistische
bron, Khroesjtsjev, toen hij in maart
voor de begrafenis van de Poolse lei
der Bierut in Warschau was, heeft ver
klaard, dat Stalins optreden bijna een
breuk met communistisch China tot
gevolg heeft gehad. Mao Tse Toeng
had nl. geweigerd ie voldoen aan eco
nomische eisen. Stalin eiste de uitein
delijke zeggenschap over de ontwikke-
ling van communistisch China op, zo
als hij ook in andere landen van het
Sovjet-blok had gedaan. Slechts de
hardheid van de Amerikaanse politiek
ten aanzien van communistisch China
heeft een openlijke breuk van Peking
met Moskou, zoals die van Tito in
1948, verhinderd, zo zou Khroesjtsjev
hebben verklaard. (Reuter)
De president van de maatschappij
„Hoffman Electronics" heeft op een
pers-conferentie een klein model van
een vliegtuig getoond, dat wordt voort
bewogen door zonne-energie. Het bevat
een batterij, welke volgens Hoffman de
eerste is, die aan het zonnelicht een
hoeveelheid „werkelijk bruikbare elek
trische energie" onttrekt. (A.F.P.)
Het is in Parijs niet gebruikelijk dat
ezels in een auto rondrijden maar op
bijgaande foto ziet men een ezel, die,
wanneer het regent, zijn toevlucht
neemt tot een auto. Zijn eigenaar ge
bruikt hem als levende propaganda
voor zijn handel: straathandel in frisse
lavendel.
De conferentie van Aziatische en Afri
kaanse studenten, die reeds drie dagen
geleden in Bandung officieel geopend
werd, is zaterdagavond tenslotte wer
kelijk begonnen. De leider van de Indo
nesische delegatie, Emii Salum, open
de de vergadering met een rede waar-
In hij drie problemen ter discussie voor
legde
1. De houding van de Aziatische en
Afrikaanse studenten t.a.v. het kolonia
lisme en hun rol in de wederopbouw
van hun landen.
2. De mogelijke bijdragen die studen
ten kunnen leveren tot het bevorderen
van wereldvrede en het verminderen
van bestaande spanningen, bijdragen
die uiteraard in overeenstemming zou
den moeten zijn met het streven van de
V.N.
3. Controle op het gebruik van atoom
energie, en andere wetenschappelijke
problemen.
De receptie ter gelegenheid van het
1214-jarig jubileum van de „Open
Deur" in Amsterdam, werd o.m. bij
woond door de bisschop van Haarlem,
mgr. Huibers
T«eu,
„Er is onder de onkerkelijken, zelfs
onder de ongodsdienstigen veel meer
interesse voor de godsdienst dan men
zou vermoeden". Dit zei mgr. J. P.
Huibers, bisschop van Haarlem, tijdens
de viering van het koperen jubileum
van de „Open Deur" in het Van Nis-
penhuis te Amsterdam in tegenwoor
digheid van tal vdn kerkelijke en bur
gerlijke autoriteiten. De bisschop ver
volgde, dat het succes van de „Open
Deur" een openbaring voor hem is ge
weest. Het werk is modern opgezet en
wordt door de paters, in voortreffelijke
samenwerking met leken, met veel vol
harding, zakelijkheid en vooral ook met
veel geduld verricht. De bisschop dank
te de Amsterdammers, die met de
„Open Deur" een voorbeeld hebben ge
geven voor het gehele land en ver
daarbuiten.
Prof. dr. L. J. Rogier uit Nijmegen,
die de feestrede hield, vermeldde dat
dank zij de „Open Deur" 2500 Amster
dammers in de afgelopen 12,5 jaar ka
tholiek zijn gedoopt. Reeds een uur na
de opening op Driekoningen 1944 meld
de zich de eerste bezoeker aan. De
„Open Deur" heeft een wereldnaam
verworven zodat bisschoppen uit ge
heel Europa en uit Amerika zich in
Amsterdam van het werk op de hoogte
hebben gesteld en de „Open Deur" na
volging vond in vele steden: Haarlem,
Delft, Dordrecht en Zutphen en Tree
beek en voorts in Engeland, Noorwegen,
Duitsland en Amerika.
In een uitvoerige historische schets
ging prof. Rogier na, dat het katholi
cisme in Nederland sedert de contra
reformatie meer de idee heeft gehul
digd dat de Kerk een vesting moet zijn,
zich verdedigend tegen haar vijanden
en de slechte wereld buitensluitend, dan
de apostolaatsgedachte uitdragend, die
de grondslag moet zijn voor de bekering
van ons vaderland. Nog tijdens de con
tra-reformatie was het mogelijk dat in
Amsterdam een uitwisseling van gods
dienstige gedachten tussen katholieken
en niet-katholieken bestond, hetgeen o.
a. de bekering van Vondel ten gevolge
heeft gehad.
Maar sedert de contra-reformatie heb-
63
„Meneer", zei-die, „ik heb altijd in eersteklas za
ken gewerkt, tot er wat gebeurde waardoor ik op
straat kwam te staan, 't Zal u niet interesseren
wat. Ik was toen al boven de vijftig en de wereld
heeft geen medelijden met mensen boven de vijftig.
Dan kom je nergens meer aan de slag. En ik ken toch
mijn vak, hier in deze goenoeng hebben ze er geen
kijk op, maar u heeft méér goed drukwerk gezien,
u kent het verschil. Ik werk goedkoop, mijn behoef
ten zijn niet groot, ik werk niet om de winst. Ik ben
voor mezelf begonnen en een goeie vrind heeft me
wat spullen geleend. Ik wil wérken zie je, werken
in mijn eigen vak. Deze handen hebben altijd meer
gekund dan in de werkverschaffing de ene dag een
hoop zand wegscheppen en die de andere dag weer
teruggooien, zegt u het zélf".
Van Daatselaar en ik keken elkaar eens aan. Wat
moest je nou met zo'n kerel? Eeuwig zonde, en af
en toe zou je een hekel aan je vak krijgen. Ik heb
Galama wel eens een beetje halfzacht gevonden, en
gedacht dat hij wat te veel sentiment had voor een
opsporingsambtenaar. Maar nou zag ik zelfs Van
Daatselaar met zijn ogen knipperen. Die sloeber,
die Kovacs is een gToot psycholoog, hij heeft die half
wijze Brunius zover gekregen, dat ie niet eens wéét,
dat hij valse biljetten maakt. Voor hem is het wérk, een
order, een opdracht, als ik nog een kwartier met
hem had gepraat, had ik het eruit gekregen. Ik
heb natuurlijk meteen mijn ogen de kost gegeven, ik
heb méér drukkerijen van valse biljetten en gieterij
en van valse harde munt gezien. Die directeur, die
vroegere baas van Brunius, had gelijk, hij moet
een vakman bij de gratie zijn om met zulk materiaal
zo'n product te maken. Toen zijn we weggegaan,
we hebben een vertrouwd mannetje gestuurd om daar
de zaak in de gaten te houden. We zijn te weten
gekomen, dat iedere donderdagavond een blauwe
pel met de zogenaamde neef dat zal Silvester
wel zijn voor de drukkerij stopt en er tot laat
in de nacht geparkeerd blijA. We vermoeden dat in
die tijd Brunius wat anders maakt dan visitekaartjes
en niet-gewaardeerde circulaires. Het wordt zo lang
zamerhand tijd dat we ingrijpen. Morgen is het
wéér donderdag, dan moet het maar gebeuren. Veel
schade hebben ze nog niet aangericht, ze zijn heel
voorzichtig met de uitgave. In hun systeem kan dat
ook niet anders. Ze doen het zo: Kovacs is begon
nen met een écht biljet van vijf pond te kopen. Hij
heeft een vals biljet laten maken dat volkomen ana
loog is, wat serie en nummer betreft. Het papier
is het originele Engelse bankpapier, je weet waar
het vandaan komt, uit de magazijnen van wijlen
meneer Himmler. Het echte biljet houdt Kovacs vast,
het valse geeft hij uit. Je weet dat we in Den Haag
hebben opgemerkt dat Madame Z en Silvester zuinig
jes zijn met hun verteringen. Van het uitgegeven
valse bankbiljet brengen ze het grootste deel van
de échte tegenwaarde bij de baas terug. Van zijn
kapitaal die Kovacs heeft een paar losse centen
koopt hij weer nieuwe échte biljetten, en laat die
wéér namaken. Houdt de echte weer vast, geeft
de valse uit. In ieder bankbiljet steekt hij mis
schien een tienlje, het oedrag dat zijn trawanten
nodig hebben om het valse gewisseld te krijgen,
de restj vijftig gulden, doet hij bij zyn andere échte
geld in de spaarpot. Ik heb een idee, dat hij aan
stonds meer in het groot t 'oen, maar dan niet
hier. Met zijn hier opgedane ondervinding trekt hij
met Brunius en voorzover hij ze nodig heeft, met
de anderen naar Amerika en zet daar de zaak voort.
Intussen tracht hfj hier de Valsgeldcentrale min of
meer uit te moorden. Ik vind het jammer voor
Galama, maar langer /achten is niet meer verant
woord, de pap is nu gaar, we moeten ze slikken.
Als Galama uit Frankrijk terugkomt, hebben we het
hele zaakje achter slot en grendel, en dan moet
Brunius me meteen maar -.te'' waar vriend
Kovacs uithangt. Brunius is de zwakste schakel, de
anderen zijn doorgewinterd, nou ja, misschien be
halve meneer Z, maar dat is maar een bijlopertje,
die kunnen we voorlopig niet anders ten laste leg
gen dan het verduisteren van staat. En dat was
het
D&t was het. en nu is het denAërdag en'mi zwerft
Jan Nierop als vooruitgeschoven post al een paar
uur om de fabriek en „akt de foto s die hij mor
gen of overmorgen nodig zal hebben. Nog een paar
uur en de duisternis zal invallen. Dan zullen in
twee auto's Bartels en zijn mannen komen en zij
zullen een cordon om de oude fabriek leggen. De
blauwe Opel zal voorrijden en de „neef" zal naar
binnen gaan. De rechercheurs zullen hem laten be
gaan, voorzichtig de cirkel vernauwen. Twee zullen
op het dak klimmen. Er is een dakruiter waardoor
ze in de drukkerij kunnen zien, wanneer deze ten
minste niet met een luik is beveiligd. Het lijkt on
waarschijnlijk. Kovacs verwacht geen inval, alleen
een enkele nieuwsgierige voorbijganger misschien en
daérvoor zijn de luiken voor de scheefgetrokken ra
men in de buitenmuur voldoende bescherming.
Jan kan de rechte weg langs de poldersloot over
zien, hij ligt in het gras van de dijk, in dekking
achter een paar slordig neergeworpen konijnenhok
ken van een van de bewoners uit de tot „huis"
gepromoveerde bouwval.
De schaduwen worden al langer, de contouren van
de fabriek beginnen te vervagen, de kilte kruipt bij
hem op, hij huivert. Jan besluit nog maar weer
eens een stukje te gaan wandelen, het duurt zeker
nog een uur, voor Bartels er kan zijn en Symen Sil
vester of wie het dan ook is, komt nog later. Hij
neemt de richting van het dorp. Een reeds bejaard
man passeert hem, hij heeft een mandje boodschap
pen aan de arm, en groet naar de gewoonte van
de streek vriendelijk. Jan krpgt een geur van gema
len koffie in de neus; Brunius, want de oude man
kan niemand anders zijn, moet een zakje tussen
de boodschappen hebben. Boven het mandje steekt
de hals van een flesje uit. Koffieroom. Jan herkent
de blauwe opdruk, hij gebruikt het merk zelf ook.
Vreemd, hij gunt het de valsemunter, dat hij
straks zijn koffie gedronken zal hebben, vóór Bartels
toeslaat, In het Huis van Bewaring zal de koffie
niet zo best zijn en koffieroom wordt niet geschon
ken.
(Wordt vervolgd)
da« V7
ben we niet meer
x'ingd zijn door niet
we onze kracht gezocht m
de Hemel beschouwd als e jf
mein, zoiets als een vaste i't .p
kerk, zonder te beseffen pjef j
vele miljoenen, die zich mf K' J
hemelpoort slechts enkele
zijn gedoopt. ui'l Kf
Katholiek Nederland is J™. eeJpFj
product van de schuilkerk^, <ju
damde, verduurzaamde c0„vel9Vv'!k
tie. Het verlies van de ket er -1»
werd voor de Kerk veel
dan de voortdurende ontke
het openbare leven. Toen j j i
voor de katholieken in <>n n j Kj'k
kwam, wat hebben we ijfti
vrijheid gedaan? Een vesWfiirjtj
bouwd om de Kerk te v ,eiP V
de Kerk van het marktp1 r
SSh.
®oo0
;ftk
i'i» ha
'Seti
oarktple"py^
stille zijstraat verdrongen^jC e y
werd een belangengemeen^, 0 J> jj
zitters van het Ware Ge rj 9
de politieke democratie \Al'
zijn bedrieglijke _>elichain' j.
een politieke partij. Hoe gfg
.Wi,
alles af van de religi?'
waarmede de eerste cWlS,e
zich gevestigd hebben in
cultuurlanden.
Met een voorbeeld tooPg/jfoT
gier aan hoe zelfs nu n MAl, i\
Belgische studenten wo'C) #J
in hun „gelijkhebberij" ej5| j1 jA,
gewekt de kerkelijke d°&(f
riel en ongenaakbaar \*£/>sts.
Hoevelen hebben wij afe^l djjL
ons godsdienstsnobisme, oh. 'sj
brek aan apostolaat, Mt.
nische belevenis van ons D rA,
bomen van kaarsen st» P \tP j,
heiligenbeelden, maar cl1, r f\,
brandt slechts het verpl tel» j5 i-
De Kerk wordt voorge°g p &t
veilige haven
Christus een
waarvan alleen
terwijl
het
avontuurlijk
staat. De geijkte hand^s
godsdienstleer weten pi* >v' (r,j
gere dwalleringen maaj' 'Jv
hedendaagse
len
ketterijen
doordringen in de
dan moeten we eerst
moderne gesprekspartnji- a j,
klagen over massific». e flbtt.f
ken we zelf de eenvoud p'i pi
grauwheid der stad? v. ja"
sale evangelisatie meer j
soonlijke gesprek.
Menige pastorie is
„open deur", waar de veU v ,1
toegang tot de pastopr
„niet dan over mijn UjAgeh"' jLf J
over de inquisitie zijn v
staan door gesprekken
der pastoriën met deze u
roomse sleutelmacht'
toch nog de pastoor hee pa Jj
reiken, die juist allerlei„
materiële beslommering
ten afdoen, ga dan 111 gje ,el J
openleggen. Degenen, dooP f
hebben ongetwijfeld het
geerte al verworven,
doopsel des bloeds.
Er moeten priester»
zoekenden
opdringen.
wachten
Het m
oderoe
upunugeu. nei nlP^-fIrAf
„Open Deur" is door v0i(5» A]
begin veroordeeld a19 H\apv Afij
het bekeringswerk en1alpele. ,(™p
de moderne
sn er 250°
geloof geV 'fflh
de paters doen? Als ,^,1 9
door boekhouders ha 0 J ,c.
waren ze nooit aan t ge J 4
van
toch hebben
het ware
kent dat op
Amsterdam het KeV""„on0'"0^« 'jj
ten? Lijkt het geenj^
wereld begonnen. ,f,rpëP,6vS'W'
ze hun netten uitgework y
ben ze geen wonder
wTchtT ÏTat'is het gr** A
Gelukwensen werdei-p_ j f /jr,
sproken door mgr. A, V.ep
deken van Amsterdam ,c
M.S.F. tiamens de f of/74
derde provinciaal &e 1 qPJ.fi
van de H. M
bedienen, rector jng,
St. WiUibrordveren'gj
rfp dat er in Nederlf Ae ,<AOe,/
de dat er in Neae"^Ae
zijn die het werk v v,-ijte,0o<'
op ongeveer geib^ rg, v
heer J. H. E. Asberë
het werkcomité. t er ppZ/fr
Hü deelde mede'V y 'jf
een is gebracht ?.k9rfleOv'0,,t h
en bood een P®F htiO? dj:
.„na-in He stlC^ J. W
min»
telegram
mgr. W.
pegaai
van huid to0r
Noiet, P»? vo
die zoveel
Deur" gedaan he erpi
in Soestdijk wordt
d.
Uly
V t! s
lét
v,
Pater J. v. oei
medewerkenden^" óe f, V
Nieuwenhof, die "F jjgK K 5 IqjÉ
"och
de etalages zo
het feest besloten, 0p
met een Pleehtlg®g KrgfjjC*
G. P. J. v. d. Burs jjyi
kerk te Amsterda stp
lebrands hield de
