Nieuwe Haarlemsche Courant | 1956 | 13 juni 1956 | pagina 5

staat vast:

kinderen
en Moeders

kiezen voor
Vaderdag

^STORISCHE DAG VOOR

Minister van oven

jïO keurt pl an
1956 goed

tv-

FOSTER DULLES OVER DE
NEUTRALITEIT

Twee doden in
het verkeer

Wie was Rembrandt?

MINISTER VAN THIEL IN
UITVOERIG DEBAT MET
EEN 85-JARIGE

„Wat komt U eigenlijk doen; de
stemmen staan toch al vast"

Stemmen

Congres voor christelijke
beschaving en vrede

Alleen maar goed spelen

IS

...GnMisan* Al oiA

'nister Pineau

Aaar de V.S.

L taUmstisclie
^in Zweden

V

°Hs

Welterusten

Legion of Merit" voor Baretta

Geert verschil tussen het standpunt
van Eisenhower en het zijne

Volgende week
anti-hongeractie

Chefarine

In bad gestikt

r$te Kamer aanvaardt gelijkheid in rechten
voor man en vrouw op proef

<1 en Spaak

Acker
liMar Rusland?

kpilov ook naar
^Griekenland

Louis Saalborn

WOENSDAG 13 JUNI 1956'

PAGINA

V

NCerluidt, zo schrijft
wSa11 België en de

li

Twee kapitein®

Afbetaling

Opzienbarende moord
zaak komt vrijdag voor

Miller moet gehoord
worden

Sir Frank Branigwyn

Dl;ti jaar 10.000 Neder-
landers maar Canada?

Advertentie

Vraag Vader't winkelier SENATOR

In speciale Vaderdag-verpakking!

n on

j, 2e Parlementaire redacteur)

N (lJ'rSte Kamer heeït op de dag
s'itie VerWezingen de minister van
0ve de '5-jarige prof. mr. J. C.

het genoegen gedaan zijn
V ^r'ts T°e<i te keuren door z.h.s.

erP aan te nemen waarbij
Ij' S 6 'n8s°nbekwaamheid van de
()ii v*"ouw wordt opgeheven.

'e,ttg jaar geleden heeft prof.
toen hoogleraar te Gronin-

k Stye,!.Van Columbus gevonden, om

e'9ksgoederenrecht zo te wjjzi-

en vrouw, ook als zij

lat

V*1, f?se minister van buitenlandse
®tlan Pineaii, zal morgen
S 'j'S uit Parijs vertrekken voor
van zeven dagen aan de
a1s oft een woordvoerder van

ih ministerie van buitenlandse

X eegedeeld.
ive0<!

V. {ij deze woordvoerder zal mi-
3 au vrijdag en zaterdag be-
;j T; voeren met gedelegeerden
Am teè en een ontmoeting hebben
ft'Üldetaris-generaal Dag Ham-
Wa,L. Maandag zal hij zich
.ifi< j^dington begeven voor bespre-
Vllit de Amerikaanse minister
®blandse zaken, John Foster
(Rtr.)

ïi zÜn over een cultureel ak-
iWerover zou zijn gesproken door
\x en Russische persoonlijkhe-
I ihJi de jongste pianowedstrijd
S,.a Elizabeth te Brussel.

Le Soir'
Sovjet-Unie

'Vlrt'^te kringen sluit men de mo-
niet uit, dat eerste-minister

11 en de minister van buiten-
r*6h n' Spaak, naar Moskou zul-
voor de ondertekening van
KW 'ijk document. Voorts schrijft
'■-ta t verwacht wordt dat ver-
\S <5 Belgische ministers eerlang
i Sovjet-regering zullen worden
'M. (Belga)

''Oo/^atluntische raad heeft een
j bfig 1956 goedgekeurd, met de
'"5 daarvan ongeveer een mil-
'AijSlg is gemoeid. Ruim 400 mil-
daarvan is voor werken
•SS vi- voornamelijk voor de aan-
- "1 j 'egvelden bestemd.

•V \A^ay' de secretaris-generaal
it'-f -fO, heeft meegedeeld dat nu
0 vliegvelden gereed zijn.

dan 2.000 km buisleiding
(Reuter)

A znf'!!o^e minister van buiten-
3 |j n> Sjepilov zal binnenkort
!iAn 6z°el? aan Athene brengen tij-
U"'s in het Middellandse-Zee-

'"Pilov zal naast Griekenland

en de Libanon

bezoeken.
(U.P.)

is een nieuwe commu-
V'iiAn li. die Stalins politiek wil
1he't °Pgericht. Leider van deze
iji Vijj...gemeenteraadslid Set Pers-
i K0,hst' n "eden van de partijraad
;#Ni sta» u't de aanhang van de
Jde communistische par-
Set]s rsson in 1952 geroyeerd
e afwijking van de partijlijn.
v'.;r)t,,sve ®artij heet „communistische
^^n<jeQigmg". Het aantal leden

2&N ^klaringen van leden wil

v Dn --wnugcu van icucn «u

H|vati iTÏ'j z'ch inzetten voor de
A v Marx en Lenin, die ook
vli.i Russische communis
me^ °nder het leiderschap van

V Rainier en prinses

S'^üh g'steren hun eerste of-
'tRtÜr gegeven en zij hadden
°b Churchill als ere-gast.

5 d Bw vakantie-adres
„"Sen voor Uw vertrek

ora"i":c een kleine moeite

°ns op te geven.

- van groot belang,
Af j het is onmogelijk om

^Oh °P2aven van
°htv ees nog op de dag van
v. ahgst te behandelen,
"bat,

wij dus ln ons
0o^ in Uw belang
n °P Uw mede-

De administratie

onder de
ritische se-
eerste die

in gemeenschap van goederen zijn ge
huwd, gelijke rechten tot handelen krij
gen. Zjj kunnen beiden hun eigen bank
rekening aanhouden en beheren en de
vrouw hoeft niet meer goedkeuring van
de man te verkrijgen wanneer zij iets
wil aanschaffen of een andere rechts
handeling wil plegen.

De wet was nauwkeurig
loupe genomen door enkele
natoren. Mr. Witteman, de
de minister met de goedkeuring geluk
kwam wensen, was niettemin zijn
zwaarste opponent.

Gij hebt man en vrouw toch geen
achttien karaats gemeenschap gegeven,
zo merkte hij op. Als er schulden wor
den gemaakt, dan wordt wel de ander
daar met zijn eigen part in de ge
meenschap voor aansprakelijk gesteld.
In zoverre kan men spreken van een
complete gemeenschap, maar bij het
beheer blijft er scheiding. Mr. Witteman
vond dat dit de eenheid van het hu
welijk niet bevorderde Beide echtge
noten voeren nu het beheer en het is
niet eens mogelijk precies aan te geven
over welk deel z\j samen of alleen iets
te zeggen hebben. Er zijn ook goederen
waarvan niet meer kan worden nage
gaan wie van beiden ze heeft ingebracht.
Naast de goederen van ieder afzonder
lijk is er dan nog een deel dat aan
het gehele gezin behoort. Er zijn dus
al vier verschillende soorten. Er zijn
ook nog twee kapiteins op het huwelijks
schip.

Minister van Oven vond, dat de re
geling de beste was die in deze zeer
moeilijke technisch-juridische puzzle
te bereiken viel. Hij waarschuwde er
tegen hierin iets principieels te zien.

Mevrouw Verwey-Jonker (PvdA)
deelde hij mede, dat binnenkort een
nadere regeling omtrent de afbetalings
kwestie is te verwachten, welke in zijn
wettelijk systeem past en tevens tege
moet komt aan de eisen tot beperking
van de afbetalingszaken. Hij stelde met
haar vast, dat de verantwoordelijkheid
van de vrouw door dit ontwerp groter
wordt. De socialistische spreekster ver
wachtte geen moeilijkheden van dit ont
werp in de praktijk, in dien zin dat de
vrouwen nu ineens van haar wettelijk
recht om allerlei te gaan kopen mis
bruik zullen gaan maken. „Er zullen al
tijd over-royale mannen blijven, naast
spilzieke vrouwen, die bontmantels en
auto's kopen boven hun stand."

Prof. Anema (A.R.) was met zijn par
tijgenoten in de Tweede Kamer slecht
te spreken over het ontwerp. Hij zag
een principieel bezwaar, dat aan het
primaatschap van de man ernstig af
breuk wordt gedaan en bovendien een
flagrant conflict met het levend volks
recht.

De heer De Vos van Steenwijk
(V.V.D.) vond het alleen een goede re
geling voor idyllische toestanden. Men
was echter bereid een proef te nemen
waarbij mr. Witteman optimistisch, de
beide laatstgenoemden pessimistisch
bleken.

Advertentie

Kunt U niet slapen door reumatiek, spit,
ischias, hoofd- en zenuwpijnen, neemt
dan Togal. Togal verdrijft snel en af
doende die pijnen en U slaapt weer rustig
de gehele nacht door. Togal baat waar an
dere middelen falen. Togal zuivert de nie
ren en is onschadelijk voor hart en maag.
Bij apoth. en drog. f 0.95, f 2.40 en f 8.88.

tr

Dinsdagmiddag heeft de chef van de luchtmachtstaf, luitenant-generaal-waar-
nemer A. Baretta, de versierselen ontvangen, behorende bij de onderscheiding
van commandeur in de Amerikaanse „Legion of Merit" ten huize van de
Amerikaanse ambassadeur in Den Haag. Ambassadeur Freeman Matthews hing
te zijnen huize de generaal de versierselen van de onderscheiding om.

kortzichtig" is, behalve in zeer bijzon
dere omstandigheden. Dulles wierp in
zijn persconferentie slechts weinig licht
op het verschil in deze verklaringen.
Hij zei, dat hij de vorige week donder
dag lang met de president over deze
kwestie had gesproken. Hij gaf de ver
zekering, dat er geen enkel verschil
van mening hierover tussen hem en de
president bestaat. Verder wilde de mi
nister niets zeggen. Desgevraagd ver
klaarde Dulles, dat hij de neutraliteit
van Zwitserland, dat zelfs geen lid van
de Verenigde Naties wil worden, niet
kortzichtig of immoreel vindt. Hij wil
de geen oordeel uitspreken over de neu
traliteit van landen als Indië en Indo
nesië.

Dulles verklaarde gisteren eveneens,
;i-Stalinistische cam-

De Amerikaanse minister van Buiten
landse Zaken, John Foster Dulles, heeft
gisteren op zijn persconferentie ver
klaard, dat er geen verschil bestaat tus
sen het standpunt van president Eisen
hower en het zijne ten aanzien van de
neutraliteit. De minister aarzelde lan
ger dan gewoonlijk met zijn antwoord,
toen journalisten hem vertelden, dat er
veel verwarring is gerezen door afwij
kende verklaringen van Eisenhower en
hemzelf over de neutraliteit.

De president verklaarde de vorige
week, dat, gezien de risico's die een
land neemt als het een bondgenootschap
aangaat, het hem niet verbaasde dat
sommige landen de voorkeur geven aan
neutraliteit. Dulles verklaarde zaterdag
echter, dat neutraliteit „immoreel en

Gistermiddag is een 69-jarige veehou
der uit Giethoorn, toen hij per fiets
plotseling de verkeersweg Steenwijk
Bloxwijk overstak, door een personen
auto gegrepen en op slag gedood.

Gisteren omstreeks 2 uur is op de
rijksweg Eindhoven's-Hertogenbosch
in de gemeente Boxtel een ongeval ge
beurd, waarbij een 49-jarig motorrijder
om het leven is gekomen. De motorrijder
botste na het passeren van een auto
in volle vaart tegen een voor deze auto
rijdende boerenkar. De man werd daar
bij zwaar gewond en overleed kort na
zijn aankomst in het Lidwinaziekenhuis
te Boxtel. Het slachtoffer, afkomstig uit
Meerveldhoven, was gehuwd en vader
van 3 kinderen.

Wie was Rembrandt? Het is een
vraag, die reeds velen hebben trach
ten te beantwoorden. Al tijdens het
leven van de grote Nederlander wer
den talrijke woorden gesproken en ge
schreven om de figuur Rembrandt te
doorgronden. Na zijn dood in 1669 zijn
nog ontelbaar meer pennen in bewe
ging gekomen. En allen die spraken
of schreven hebben zonder twijfel iets
bijgedragen tot de kennis die wij thans
van de grote meester bezitten. Velen
hebben zelfs meer gedaan dan het fei
telijke. Zij hebben geromantiseerd over
de eenvoudige molenaarszoon, die op
15 juli 1606 in Leiden werd geboren.
Zij trokken zijn leven in een sfeer
van legenden en verdichtsels, die, naar
ons nu nog blijkt, lang niet altijd en
overal strookt met de loop der ge
beurtenissen. Ook in dit jaar, nu het
driehonderdvijftig jaar geleden is dat
Rembrandt Harmenszoon van Rijn ter
wereld kwam, is er over zijn leven
veel geschreven en misschien ook wel
veel „gekletst". Om de feiten eens
voor zich te laten spreken, kwam dr.
J. Hulsker van het ministerie van
Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen
op het idee een werkelijk documentaire
tentoonstelling over Rembrandts leven
en werken te organiseren.

Er ontbreekt nog veel aan onze ken
nis over onze Rembrandt, zo heeft dr.
Hulsker gezegd. Na besprekingen met
diverse autoriteiten werd de uitvoering
van zijn idee aan de Haagse Dienst
voor Schone Kunsten toevertrouwd.
De staf van het gemeentemuseum in
de Residentie kreeg er een flink kar
wei aan. Maar men had er plezier in,
ook al omdat Den Haag, in tegenstel
ling tot Amsterdam, Rotterdam en
Leiden nog geen Rembrandt-tentoon-
stelling binnen zijn muren had. Daar
bovendien bleek, dat velen in de pro
vincie belangstelling koesterden voor
de in te richten expositie, werd de
didactische tentoonstelling „Wie was
Rembrandt?" zo ingericht, dat zjj op
gemakkelijke wijze ingepakt en ver
voerd kan worden. De interesse strek
te zich zelfs zover uit, dat men be
sloot de expositie te vermenigvuldigen.
Het eerste exemplaar is inmiddels ge

reed. Aan de twee andere wordt nog
gewerkt. De tournee door de provincie
zal gemaakt worden met twee exposi
ties. De derde komt, op verzoek van
het ministerie van Oorlog ter beschik
king van de Welzijnszorg Militairen,
die een tournee langs de grote kampe
menten zal organiseren. Burgers en
militairen zullen door dit alles in de
gelegenheid gesteld worden kermis te
nemen van leven en werken van de
schilder, die soms Nederlands grootste
ambassadeur wordt genoemd.

De tentoonstelling geeft in vier af
delingen een beeld van Rembrandt.
Aandacht wordt besteed aan zijn le
ven, de omgeving waarin hij werkte,
zijn werk zelf, en zijn faam. Een groot
aantal foto-reprodukties van schilderij
en en etsen dient ter illustratie van de
tekst. Sprake is van een bescheiden
expositie, die door middel van staande
panelen overzichtelijk en duidelijk is
ingericht. Men kan kennis nemen van
de zuivere feiten omtrent Rembrandts
leven. Maar toch ook geeft het ge
heel bepaald iets weer van de roman
tiek, die de zeventiende-eeuwse Neder
landse schilderkunst uitdraagt. Een
fraai uitgevoerd nummer van het
weekblad van het ministerie van O.K.
en W. dient tot catalogus. Met die
catalogus neemt iedere bezoeker een
bondige biografie van Rembrandt mee
naar huis. Natuurlijk bestaat er veel
belangstelling van de zijde der scho
len. De rondleiding in Den Haag zes
maal daags is al volgeboekt. En
dat terwijl deze expositie, die dinsdag
middag door minister Cals werd ge
opend, toch tot 22 juli in de Residen
tie blijft. De Haagse kunststichting
voor de Jeugd heeft er het hare toe
bijgedragen. Zodra de twee andere
„uitgaven" gereed zijn kan de tour
nee door de provincie en langs de mili
taire kampen een aanvang nemen. De
plannen worden momenteel aan de
hand van de binnengekomen aanvra
gen opgesteld. Waarschijnlijk zullen
enkele tientallen plaatsen, waaronder
Groningen, Leeuwarden, Arnhem, Lei
den en Schiedam, worden aangedaan.
Dit alles onder het motto: Wie was
Rembrandt?"

dat ondanks de anti
pagne in de Sovjet-Unie hij geen bewij
zen heeft gezien van een wijziging in
het Sovjet-stelsel, dat zelf het Stalinis
tische kwaad heeft voortgebracht. Dul
les vreesde, dat de Sovjet-partijsecre
taris, Khroesjtsjev, Stalins excessen al
leen maar veroordeelde om in het Sov
jet-blok de indruk te vestigen, dat de
huidige dictatuur goed is, omdat zij
de oude dictatuur veroordeelt.

(Reuter)

Volgende week zullen de bakkers van
geheel Nederland in het kader van de
anti-hongercampagne aan hun clientèle
„papieren witjes" aanbieden. Elk pa
pieren witje kost 25 cents. Zo groot is
echter de macht van het kleine, dat
uit de opbrengst van slechts één enkel
witje een maand lang ergens in de
noodgebieden der wereld melk zal
worden verschaft aan een kind of een
moeder, die honger lijdt. De Bond zon
der Naam heeft deze taak op zich ge
nomen in samenwerking met de UNI
CEF, het Kindernoodfonds der Ver
enigde Naties.

De anti-hongercampagne treedt met
deze anti-hongerweek in haar tweede
fase. Zoals bekend, hebben de in eerste
aanloop behaalde resultaten ertoe ge
leid, dat nu reeds op Korea 40.000 kin
deren en 10.000 moeders één jaar lang
van melk worden voorzien. Met de hulp
van alle goedwillenden zal het mogelijk
zijn, de honger ook op andere fronten
te verslaan.

De Zutphense rechtbank zal vrijdag
15 juni a.s. de strafzaak behandelen
tegen een inwoner van Apeldoorn, die
ervan wordt verdacht zijn tante van
het leven te hebben beroofd en zijn
woning in de Hoofdstraat te Apeldoorn
in brand te hebben gestoken.

Onder valse voorwendsels lokte ver
dachte zijn tante naar zijn woning te
Apeldoorn, waar hij haar van het leven
beroofde.

Het lijk vervoerde hij vervolgens in
de bagageruimte van zijn auto naar de
spoorlijn Gouda-Rotterdam, waar hij
het op de spoorbaan legde. Het lichaam
werd gevonden en aanvankelijk stond
de politie voor een raadsel.

Nog dezelfde nacht werd het drama
echter nog opgehelderd, want terugge
keerd te Apeldoorn stichtte verdachte
brand in zijn woning om de sporen
van zijn misdaad uit te wissen.

Een zegsman van de commissie voor
on-Amerikaanse activiteit heeft ver
klaard dat Arthur Miller, de schrijver
o.a. van „Dood van een handelsreiziger"
in 1954 een paspoort aanvroeg om in
België een opvoering van zijn stuk „De
vuurproef" bij te wonen. Toen dat pas
poort hem niet op tijd verstrekt werd,
trok hij de aanvraag in. De commissie
wenst Miller hierover te ondervragen.

De Britse schilder Sir Frank Brang-
wyn is maandagavond te Ditchling in
Engeland op 89-jarige leeftijd gestor
ven. Vooral door zijn fresco's verwierf
hij internationale bekendheid. Ook ont
wierp hij meubilair, weefsels, aarde
werk en voorwerpen uit glas en metaal
Brangwyn had zeer veel buitenlandse
onderscheidingen.

Aan de vooravond van de verkiezin
gen heeft minister Van Thiel ongetwij
feld een van zijn interessantste propa-
ganda-ervaringen opgedaan uit deze
verkiezingsstrijd. Hij bezocht namelijk
te Tilburg, daartoe in de gelegenheid
gesteld door de directies, twee grote
v.ollenstoffenfabrieken om er voor de
leden van de ondernemingsraad en voor
een groep willekeurige arbeiders te
spreken over de Katholieke Volkspartij
en de wenselijkheid om zijn stem op
die partij uit te brengen. Vervolgens be
zocht hij ook een groot bejaardentehuis
te Tilburg, waar hij de inwonenden aan
de maaltijd trof en tot vier maal toe,
telkens voor een andere groep, zijn be
toog herhaalde.

Interessant was deze wijze van pro
paganda voeren vooral omdat hier voor
de aanwezigen een mogelijkheid was tot
debat, zij het jammer genoeg door de
beperkte tijd van de minister, niet voor
een al te uitvoerig debat. Die kans werd
ook benut, hoewel merkwaardig genoeg
slechts in zeer geringe mate door een
der leden van een ondernemingsraad,
die toch, blijkens zijn lidmaatschap van
het N.V.V. een principieel tegenstander
geacht kon worden, maar des te leven
diger door enige der andere arbeiders
en vooral tenslotte door een 85-jarige
bewoner van het bejaardentehuis.

„Wat komt u eigenlijk doen?", vroeg
een der arbeiders. „De stemmen staan
immers toch al vast".

„Dan begrijp ik niet, waarom de Par
tij van de Arbeid hier vanavond nog
een propaganda-bijeenkomst belegt",
repliceerde de minister, die van rnening
bleek, dat tienduizenden stemmen niet
vast staan voor het ogenblik, waarop
zij worden uitgebracht. „Heel veel men
sen weten twee minuten voor ze hun
stem uitbrengen nog niet op wie ze zul
len stemmen. Voor hen kan dat wat ze
het laatst zien of horen de doorslag ge
ven. Die laatste nu wil ik zijn", aldus
de minister, „en daarom ben ik hier".

De tweede opposant, die meende,
dat er toch eigenlijk pas na de oorlog
iets gedaan is aan sociale wetgeving,
bleek zeer verrast toen hij hoorde,

Advertentie

i»

i»

T«g«n pijnen en griep. Geschikt voor de gevoeligste maag,
want die wordt beschermd door het bestanddeel Chefarox.

dat onder minister Romme in 1939
de kinderbijslagwet was tot stand ge
bracht, een mededeling, die hem ken
nelijk zó verraste, dat hij er verder
het zwijgen toe deed.

Minder gemakkelijk te overtuigen was
de 85-jarige oud-onderwijzer in het be
jaardentehuis, die bij herhaling beweer
de, dat hjj „geen politiek persoon" was,
maar die desniettemin boudweg ver
klaarde, dat de hele sociale vooruit
gang te danken was aan de stuwkracht
van de sociaal-democraten. Dat kon mi
nister Van Thiel natuurlijk moeilijk over
zijn kant laten gaan. De sociale wetten
van Aalberse, Romme en Verschuur,
daterend uit de tijd van de christelijke
coalitie kwamen er aan te pas en voor
wat de na-oorlogse periode betrof het
socialistisch verzet tegen de progressi
viteit in de kinderbijslag en tegen de
kinderaftrek. Natuurlijk bij welk po
litiek debat is het wel het geval wer
den de beide woordvoerders het niet
met elkaar eens en de tijd ontbrak om
het al te lang voort te zetten, maar het
was duidelijk, dat de opposant hier niet
al te veel aanhang vond bij zijn mede
bewoners. Toen hij tenslotte de klacht
uitte, dat er van minister Drees zoveel
lelijke dingen werden gezegd, terwijl mr
Van Thiel zich uitsluitend in prijzende
zin over de minister-president had uit
gelaten, zei ten minste een van hen:
„nou wordt het me te gortig. Ik stap
maar aan!" Een voorbeeld dat de mi
nister volgde, maar niet dan nadat hij
beloofd had na de verkiezingen eens te
zullen terug komen om nog eens dieper
op de zaak in te gaan.

Deze nieuwe wijze van propaganda-
voering behoort bepaald niet tot de
eenvoudigste, maar wel tot de meest
voldoening gevende. Minister Van
Thiel toonde er zich ten minste zeer
over voldaan.

Toen ik vanmorgen in
het stemhokje stond, voelde
ik mij een gewichtig man.
Nietwaar, ik ging dan toch
maar mede ons staatsbe
stel regelen. Ik had laat ik
zeggen een honderdste mil
limeter van een zetel weg
te geven. Ik had macht. En
ik heb er enkele minuten
weloverwogen van staan genieten. Ik
zag dwars door mijn stembiljet
heen de begerige gezichten van de
kandidaten: en om het heleméél
mooi te maken, heb ik even gedaan
of ik nog niet wist wie ik nemen
zou. Wie zal het dit keer nou ereis
wezen, heb ik tot mijzelf gezegd.
Natuurlijk weer Drees of natuurlijk
weer Romme? Natuurlijk niet domi
nee Zandt. Dat is de enige man, die
mijn stem beslist niet wil hebben;
want ik ben Rooms. En als ik het
nou tóch eens deed, om te pesten?
Ik zag de dominee rood aanlopen en
ik ging dus gauw met mijn potlood
boven het hoofd van de heer Oud
hangen. Hij keek mij met een
schalkse wie-komt-er-in-mijn-hokje-
blik aan en fluisterde: „Recht voor
allen". Maar ik was per slot van re
kening nu eens voor één keer uitslui
tend op mijn eigen recht uit en ik
ging de grijze staatsman dus voorbij.

Nou ja, het was allemaal maar on
zin. Ik wist al lang vie ik rood zou ma
ken. En ik vulde dus vastberaden
mijn hokje in; in het fijne bewust
zijn, dat ik politieke invloed stond
uit te oefenen. Prof. Romme zou
zeggen: „In 's lands belang".

En natuurlijk hebben wij gewon
nen vandaag. Of heeft u soms ooit
een partij horen verliezen? Nu dan.

Verwacht wordt dat dit jaar ongeveer
10.000 Nederlandse immigranten naar
Canada zullen komen en volgend jaar
20.000, aldus de heer G. J. Vink, leider
van een gezelschap van Nederlandse
landbouw- en immigratie-deskundigen
dat een rondreis door Zuid Alberta in
Canada maakt.

In 1955 zijn 7.000 Nederlandse immi
granten naar Canada gegaan.

(Van onze Romeinse correspondent)
Het vjjfde internationale congres voor
de christelijke beschaving en de vrede
te Florence zal gehouden worden van
21 tot 27 juni. Florence's burgemees
ter La Pira, de initiatiefnemer dezer
congressen, heeft de ministerpresiden
ten van alle landen (ook van die achter

(als Willy Loman in „De dood van een
handelsreiziger")

Louis Saalborn is vandaag
jarig. Hij wordt vijf en
zestig. Dat betekent voor
het toneel in ons land, dat de
oude generatie, die wij de
generatie van Royaards noe
men, haar langste tijd heeft
gehad. Dit is dus wel het
ogenblik om er aan te herin
neren, dat van die oude gene
ratie Louis Saalborn een der
meest briljante vertegenwoor
digers mag genoemd worden,
een man, die meer dan vele
anderen de smaak voor het
toneel in Nederland heeft be
vorderd. Noch bij het volk,
noch bij de overheid heeft
het toneel kans gekregen
werkzaam te zijn, zoals dat
bijvoorbeeld in toneellanden
als Frankrijk en Duitsland het
geval is geweest en nog is.

Maar wie toneelspelers als
Saalborn aan het werk ziet,
moet toch op z'n minst tot de
ontdekking komen, dat het to
neel een aangelegenheid is, die
belangstelling verdient en ge
not verschaft. Spelers als
Saalborn zijn vóór alles vak
lieden. Hij beheerst het am
bacht als weinigen. Zijn jong
ste rol bijvoorbeeld, die advo
caat uit het toneelstuk „Van
de brug af gezien", is weer
een van die feilloos gespeelde
creaties, die de liefhebber tel
kens weer met de grootste be-

wondering vervullen. Wat Saalborn daarvan maakt, wat hij aan beheer
sing van de kleinste bijzonderheden demonstreert, wat hij met zijn stem
en wat voor een stem! weet te doen, wat hij in een heel of een hal)

gebaar weet te leggen en hoezeer hij meester is over zijn mimiekhet

wordt alles weer gedemonstreerd in die ene rol. Maar overigens al even
zeer in zijn verhaal van de Bode in Gysbreght of in Egmont, of ir een
luchtige creatie als „Zij kregen wat zij wilden" of in Strindbergs Droom
spel, waar hij vele jaren geleden riep om Victoria, of om weer naar
het heden terug te grijpen, in „De dood van een handelsreiziger". Overi
gens zijn de rollen, waarin hij heeft geschitterd, bij tientallen op te
noemen, en er is geen verzwakking te bespeuren. Bij zoveel vakmanschap
dreigt steeds het gevaar, dat de routine de plaats in gaat nemen van de
bezieling, maar bij Saalborn doet zich het wonderlijke geval voor, dat
men daar niet achter kan komen. Als het waar is, dat bij zulk een per
fect vakmanschap de bezieling niet altijd tot gelding kan komen, dan
zouden wij toch niet de rol kunnen noemen, waarin die stelling bij hem
wordt bevestigd. Bij Saalborn staat men vrijwel steeds voor het merk
waardige verschijnsel, dat routine en bewogenheid elkaar volmaakt in
evenwicht houden. De man kan alleen maar goed spelen, geloven wij. We
hebben hem namelijk nooit iets anders zien doen. Het is alty'd een genot,
hem bezig te zien. Hij is de vleesgeworden soliditeit van het toneelspelen
Hij beheerst het toneel door op te komen, maar hij leheerst het niet
meer dan nodig is. Daaraan herkent men de man van het métier en de
eerlijke artist.

Maar wie over Saalborn spreekt als acteur en dat doet op zijn ver
jaardag, dient hem ook in het zonnetje te zetten om zijn andere gaven
Hij is namelijk ook beeldend kunstenaar. Hij schildert veel in zijn vrije
tijd, en die schijnt hij nog te hebben bij al zijn werkzaamheden voor
het toneel en terwijl hij sinds enige tijd bezig is rijn herinneringen te
schrijven. Naar die herinneringen zijn we wel een beetje benieuwd.
Saalborn kan namelijk heel wat vertellen over de ontwikkeling van het
vaderlands toneel, vóór, tijdens en nd Royaards. En uit die mémoires zou
we', eens kunnen blijken, dat de „oude" generatie toneelspelers wel haar
langste, maar daarom nog niet haar beste tijd achter de rug heeft. We
wachten dan maar af. En intussen wensen wij de jubilaris, die geen
drukte gemaakt wil zien van zijn feest, maar deze korte ontboezeming
toch zal moeten slikken, dat hij nog heel veel jaren zijn zwierige panache
zal laten wuiven in de eerste schouwburg van het land. Tot zijn en ons
aller vreugde. En dat hij de spelers in Brabant moge bezielen met de
geestdrift, die hem zelf altijd heeft gedreven.

het ijzeren en bamboe gordijn) ge
vraagd hun regeringen er te doen ver
tegenwoordigen.

„Juist in onze tijd, Excellentie",
schreef La Pira in zijn uitnodiging, „in
een tijd dus, waarin het lijkt of het
denkbeeld van Gods tegenwoordigheid
in de historie der wereld voor altijd in
een crisis is geraakt, blijkt iedere dag
meer, dat deze mysterieuze presentie de
dominant is, welke finaliteit en struc
tuur geeft aan de gehele gang der ge
schiedenis. De congressen van Floren
ce beogen deze dominant in het histo
risch proces in het licht te stellen en
daarop de grootste problemen van onze
dagen te stoelen. Het is de bijzondere
reden, waarom voor dit congres het
onderwerp gekozen is: Geschiedenis en
Profetie".

De belangstelling voor de Florentijn
se congressen is steeds groeiende. Toen
La Pira in 1952 het eerste opende, wa
ren 34 naties vertegenwoordigd. In 1953
waren het er 42, 46 in 1954 en het vorig
jaar woonden behalve het zeer grote
aantal geïnteresseerden en vele Itali
aanse en buitenlandse journalisten, 53
officiële vertegenwoordigers de dagen
bij.

De congressen streven met naar di
rect bruikbare en praktische oplossin
gen voor de huidige brandende vraag
stukken, zij pogen richtinggevend te
zijn, een handwijzer: gaat die weg om
uw doel te bereiken. La Pira zoekt
naar de bronnen van de christelijke be
schaving en van de vrede. Zijn convegni
zijn geen besloten studie-kringen van
personen uit eenzelfde groep, levens
richting of nationaliteit, maar een open
forum voor de wereld. Hoe gaarne hij
in discussies tegenovergestelde menin
gen poogt te verzoenen of het gemeen
schappelijke in de opinie der opposan
ten beklemtoont, zijn fundament en uit
gangspunt bij alles is de door hem
sterk beleefde christelijke leer en vi
sie. het Woord van God.

In de achtereenvolgende bijeenkomsten
werden tot nu toe behandeld de the-
mata: Beschaving en vrede, gebed en
poëzie, cultuur en openbaring, theologi
sche en menselijke verwachting.

In hun begroetingstoespraken plegen
de officiële gasten bij te dragen aan het
gestelde onderwerp, dat door een aantal
internationaal bekende referenten uit
voerig behandeld wordt.

Deze maal zal de president der Ita
liaanse Republiek een der zittingen bij
wonen en het woord tot de aanwezigen
richten. De sprekers, die de inleidingen
over „Geschiedenis en Profetie" zullen
verzorgen, zijn prof. Walter C. Langsam
(Amerika), Father Corbishley (Enge
land), Père Daniélou S.J. (Frankrijk),
Jacques Madaule (Frankrijk), Prof. E.
Montes (Spanje), Dr. A. Fanfani (Ita
lië), prof. Dr. W. Asselbergs (Neder
land). Bisschop Alberto Castelli van
's Pausen staatssecretarie zal de H.
Stoel vertegenwoordigen.

De Nederlandse delegatie bestaat uit
dr. J. Poelhekke, directeur van het Ne
derlands Historisch Instituut te Rome
en cultureel attaché der ambassade en
prof. Asselbergs. Zoals steeds zijn de
belangrijke Italiaanse en buitenlandse
bladen uitgenodigd hun vertegenwoor
digers naar het congres af te vaardi
gen.

De 28-jarige mej. Van den Bogaerde
uit Eindhoven is gisteravond levenloos
aangetroffen in een badkuip van een ap
partement te Albert Plage, waar zij
bij een arts uit Eindhoven, die te Knok-
ke met vakantie was, als gouvernante
in dienst was. Hét onderzoek heeft ge
leid tot de conclusie dat zij is gestikt
doordat gas aan de geyser ontsnapte.