Ontmoeting met een hinde
aan de drenkplaats
c
h
D
Gaat men zich beter kleden
voor de schouwburg
Beroep aangetekend bij de
Kroon inzake Streekplan
IJmond-Noord
te
Koninklijke bossen van
Soeren, van Asselt en
de Dassen-berg
l
8
Jaarlijkse Maria-
novene in
Santpoort
DIOR toont 26 Juli
zijn wintercollectie
VEELBELOVEND RENNERSVELD
VOOR DE ASSER T.T.
Meer buiten
landersmeer
fabrieken
Streekplan is te dwingend en toont
weinig souplesse
«Af
f
Waterpolo
Haarlemse Kamer van Koophandel
DONDERDAG 21 JUNI 1956
PAGINA 9
Door
FRED THOMAS
"A
0
N -
Programma H.'CJB.
HlNTIEIRIMA.TI'OlNiAILtE
ZWEMWEDSTRIJDEN
IN RHOBE-BiAD
HAARLEMSE
REDDINGSBRIGADE
Het fabeldier Polkadot
I ijiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiisjj
liimiiiiiifMiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiHiiiiiiiiimiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiniiiHiMimiiHHiiiiiiiiiiiiir;
*"HHIII||||H|M|||||||||||||H||||||||||||||S
=iiiiiiniiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiHiiiiuiiiiuin
Y T et hondje Polkadot, van de
r~l buren van ons Veluws bosho-
-* tel, zou een fabeldier kunnen
Wezen, zoals de griffioen of de Mock
Turtle uit Alice in Wonderland. Een
ban zijn ouders is onmiskenbaar een
Scotch terrier geweest, dat ziet men
direct, maar wie hem nader obser
veert stelt een merkwaardige diag
nose: de andere partij was zonder
twijfel een varken, een wild varken
Wel te verstaan, een everzwijn. Dit
maakt het hondje Polkadot tot een
geheimzinnig wezen, zoals het daar
ruig en borstelig en laag op de
benen rondscharrelt tussen ons ter
ras en het grasgazon, een beetje
Vreemdsoortig, een beetje caricatu-
raal. Wij voor ons hebben uitge
maakt, dat Zebedeus zijn vader moet
zijn, Zebedeus, de legendarische pa
triarch van al het Veluws borstel-
Wild, stokoud en lichtelijk invalide,
slechts in heel strenge winters een
enkele maal gezien op de voeder-
Plaatsen. Alleen Zebedeus mocht in
staat worden geacht tot zulk een
biologisch ruiterstukje, Zebedeus. re
gelrechte afstammeling van Gulli-
bursti, de ever met de gouden bor
stels in het naaste gevolg van lente
god Fro, Zebedeus, die zelfs de meest
geroutineerde bosman niet op het
spoor kan komen. Zebedeus, zoals
zijn silhouet bij zeldzame gelegen
heden zich aftekent in de rauw-kou-
de lucht van een herfstavond, ver
Weg op een heuvelkam. Zebedeus uit
het eeuwig zingende Veluwebos, oud
en gehavend, maar onverminderd
viriel als de grote, oude beer uit de
trilogie van Gulbranssen. Wij hadden
bij ons verblijf op de Veluwe vurig
gehoopt op een ontmoeting met Ze
bedeus, maar helaas, het is bij Pol
kadot gebleven, zijn al te onecht
kroost.
Alle mensen in ons hotel waren van
eenzelfde hartstocht bezeten: zij wilden
nerten zien, en als het wezen mocht
«en varken. Daarover liepen de gesprek
ken, van het ontbijt tot laat na het di-
ler. Ervaringen werden uitgewisseld,
lauwkeurig met tijd en plaats, nuttige
Wenken gegeven aan wie nog altijd te-
Vergeefs had uitgekeken, en elke och
tend en elke avond trok het gezelschap
vol goede moed er op uit, te voet, op
ufo fletAof met de auto. Er waren er,
on hprtc eeluk hadden en elk ogenblik
varkanl reeën stuitten en wie de
arkens zo maar voor de voeten liepen.
Anderen echter keken telkens weer in
het verkeerde bos en kwamen teleur
gesteld thuis. Zo ongeveer dachten wij
ons in, moest de spanning wezen in al
ue hotels rondom het Krugerpark, waar
ae een van zijn uitstapje terug kwam
met het verhaal van een leeuw, snuffe
nd aan zijn wagen, een ander, die
jebra's had gezien of een kudde giraf
fan, en nog weer iemand, die een neus
hoorn moest laten passeren, op het nip
pertje voor zijn bumper langs. Wij zijn
zeker van. dat er in ons geval geen
gnoe op zou overschieten, zoals wij in
•Jet Veluwse bos maar één keer en nog
Per ongeluk één eenzame ree hebben
aanschouwd en tot onze bittere spijt
liet één varken.
Nu hebben allerlei mensen en wel
licht ook wij over ontmoetingen met
Jvild een heel vreemde voorstelling in
het achterhoofd. Dat begint al bij het
lien van al die borden langs de weg:
..Overstekend wild", bekroond met
de afbeelding van een hertekop onder
een rijk vertakt gewei. Hier, denkt
men, zal het gebeuren, zo'n bord is
tenslotte niet voor niets op uitgere
kend déze plaats gezet. Zo zijn wij,
brave tweevoeters, in het verkeer ge
drild, dat wij oprecht geloven, dat
herten en reeën zich stipt aan die
borden houden, omzichtig als 'n stads-
voetganger aan zijn spijkerpad. Wij
hebben twee dagen geduldig bij zo'n
bord gezeten voor wij vermoeden kre
gen van het misverstand. En na al die
verhalen over wilde varkens zou je
waarlijk gaan geloven, dat zij op elk
kruispunt staan, met prentbriefkaar
ten van zichzelf, raison van een
kwartje. Ook dit, weten wij nu, is
anders. Behalve Polkadot, het hondje,
met zijn gelijkenis van een wild zwijn,
hebben wij alleen maar de kop van
een ever aan de wand gezien, in de
hal van ons hotel.
„Denk nu niet, dat daarmee ons uit-
ftapje mislukt is. Daarvoor is Neder-
•,ahd en de Veluwe in het bijzonder in
?aze tijd van het jaar waarlijk te mooi.
®*et is het feest van het vaderlands
8roen in zijn rijkste gamma, honderd
I
van de stilte, die immers zo zeldzaam
zijn geworden. Het hotel had princi
pieel geen radio en het lag afzijds
van het verkeer, van de orgie van
snelheid en lawaai, waar haast geen
ontkomen meer aan schijnt. En vlak
bij was het woud met zijn toppen en
wildzang en de volmaakte vreugde
van het alleen zijn. Echte wandelaars
zijn wij niet, maar zo heel ver be
hoefden wij niet eens te gaan voor
ons ideale plekje aan een kleine bos-
vijver onder de bomen en tussen het
dichte struweel, precies als in een ge
dicht van Ary Prins: ,,Diep in 't heilig
woud gezeten, met zijn vijvers en zijn
plassen, en zijn wuivende gewas
sen, ver van elk mensbedrijf".afijn,
dat was ons lustverblijf. Daar hebben
wij uren en uren zoekgebracht, lui uit
gestrekt op de welige plokken mos,
kneuterig in de zon, die door een
opening in het bladerdak, hoog boven
ons uit, onze vierkante meter stoven
wou. Geamuseerd door allerlei rond
scharrelend gedierte, zoals rode bos
mieren, die maar sleepten en zwoeg
den, en niets beschouwelijker dan zo'n
glanzend geharnaste doodgraverstor;
die plechtig voorbijwandelde, het
zwarte werk in de natuur. Een
vliegend insect, was als een dol
geworden Tzigane alsmaar aan 't ve
delen aan ons oor en een witte vlin
der maakte een tussenlanding op onze
broekspijp, bleef ons voortdurend be-
flirten, om eindelijk als een ballerina
weg te dansen over het water. Maar 't
mooist was de zang der vogels in zijn
volle voorjaarsluister, die heel het
bos doortrilde, met soli, waarvan wij
dachten, dat ze alleen maar in de
boekjes bestonden. En als er even
stilte viel hoorde je het bos ademen
en telkens heel diep zuchten, een ge
heimzinnig geluid vol behagen en be
vrediging.
Mensen kwamen hier niet voorbij,
slechts één keer een bosman in dienst
van de koninklijke houtvesterijen, groen
hoedje op het hoofd, met een grote
haneveer. Haast on-Nederlands roman
tisch begrip, zo'n houtvester, zo'n een
zame bosvader, die natuurlijk zijn wo
ning heeft „tief in des Waldes Dunkel",
zoals het liedje zegt, das Fösterhaus,
en vanzelfsprekend een beeldschone
dochter, met donkere, lokkende ogen,
'n meisje, dat Christl heet of zoiets. Vol
strekt niet ondenkbaar, hier in het Soe-
rense, waar alle kinderen, die vlak bij
ons hotel het kleine bosschooltje bezoe
ken, met zijn twee klaslokalen, felle
kolenbrandersogen hebben, hoe blond
ze overigens ook mogen zijn. Naast het
schooltje staat de woning van de mees
ter, een echte Woudschoolmeester dus,
als in een hoek van Peter Rosegger,
'n man met een speciale roeping en won
derlijke dromen. Want in een bos krijgt
men altijd dromen, niet oftidat het als
in het liedje van Louis Davids nu een-
verschillende nuances en alles nog
mals en pril. Dit is het weligste groen
van heel de wereld, in de wisselende
belichting van lentezon en wolkenbuien
aldoor weer anders. Aan dit groen van
bossen en velden, het pastelgroen van
de polder, het wisselend groen der heu-
velingen omhoog, kan men zich nau
welijks verzadigen, zelfs de ruige pels
van het wild en bijster land, dat grote
delen der Veluwe nog altijd gebleven
zijn, is overal met frisse lover besto
ken, met glinsterende pailletten van
voorjaarsdauw. En alles wat bloesems
en bloemen heeft, staat in bloei. Velden
en bermen zijn met goud bevloeid, het
regent goud in de tuinen en overal
waar de brem zich nestelt, is met goud
gespat. De hagedoorn spreidt haar
schuimwitte sluiers, alle kastanjes
hebben hun kaarsen aan, en ergens
heeft een rode meidoornboom de gloed
van bougainville. En één grote bouquet
in alle tinten en kleuren vormt elk der
landelijkvolle bloementuintjes, die men
langs zijn weg ontmoet.
Op enkele meters van ons hotel be
gon het bos: de in letterlijke zin ko
ninklijke bossen van Hoog-Soeren, van
Asselt en de Dassenberg. Het was in
dezelfde bossen, dat F. W. van Eeden,
dc vader van de tachtiger, destijds zijn
„Botanische Wandelingen" maakte.
Brede, goed onderhouden jachtwegen,
zo zegt hfl hiervan, doorkruisen het bos
in alle richtingen, 't Is als zijn we in
de nabijheid van een grote stad. Toch
is het bos zeer eenzaam; alleen bij het
Aardhuis en Hoog-Soeren, op een open
vlakte tussen bouwland, zien wij men
selijke woningen. Overal blijkt, dat het
bos goed wordt beheerd en onderhou
den, zonder dat de indruk van oor
spronkelijkheid wordt gestoord. Als
Rijksdomein was het bos in treurige
toestand en zelfs zijn ondergang nabij,
als Kroondomein is het een bos gewor
den, dat tot de heerlijkse monumenten
van Nederland behoort. Soeren is een
vorstelijk bos, maar eenzaam. Ik heb
mij echter, zegt F. W. van Eeden, in
veel drukker bezochte bossen wel eens
eenzamer gevoeld.
In diezelfde „Botanische Wandelingen"
heeft Van Eeden ook aandacht besteed
aan duinen en bossen van Kennemer-
land en als men die beschrijvingen leest
en het beeld van de streek, zo'n zeven
tig jaar geleden, vergelijkt met dat van
thans, is het catastrofaal wat allemaal
voor onze generatie verloren is gegaan.
En dan wordt het met haast angstige
verbazing, dat men constateren mag
hoe alles vandaag in het Soerense bos
nog precies hetzelfde is gebleven als
toen de botanische wandelaar het zag,
op het eind van de zeventiger jaren.
Nog verheffen er zich de zuilvormige,
als uit arduin gehouwen stammen der
beuken, nog ligt er het tapijt van jong
lachend groen der gretig spruitende
vossebessen. En men ontmoet er de lan-
te houtwagen en de geduldige paarden,
ie in het ongelijk doorvallend zonlicht
op een Ruysdael schijnen te wachten.
Het is nog helemaal het jachtbos vol
herinnering aan Koning-Stadhouder Wil
lem de Derde, het bos met de allure
van Fontainebleau. Het vorstelijke bos
en vooral het eenzame.
Van die eenzaamheid hebben wij in
de ons toegemeten dagen hartstoch
telijk genoten. Van de eenzaamheid en
c—
-
,.sv
maal moet rijmen op bomen, maar door
alles in de sfeer, het ernstig meditatie
ve, de schemer ook en de verholen
heid. En toch hebben wij 't echt niet ge
droomd: onze ontmoeting met de blik
van een hinde, een hinde aan de drenk
plaats. Want onze vijver in het bos werd
als bad- en drinkplaats ijverig benut,
ook in onze aanwezigheid. Allerlei vo
gels kwamen er de buikjes spoelen, met
vleugelgespartel en gespriets. Tot die
ene ochtend opeens de hinde er stond,
of misschien was het wel een reegeit.
Wij bleven roerloos, maar het dier had
ons gezien. Het keek ons met grote
heldere ogen secondenlang aan voor
het zich langzaam omkeerde en tussen
de bomen verdween.
Wij bleven achter als een oude ree
bok, wie een zeer groen blaadje is ont
gaan.
Onder de algemene intentie „Maria,
Koningin over de gezinnen, wees de
band die ons in eenheid bindt" wordt
van 23 juni tot en met 1 juli in Sant
poort de jaarlijkse Maria-novene gehou
den ter ere van O. L. Vrouw van Altijd
durende Bijstand, patrones van de pa
rochie. Geestelijk leider ls pater fr.
Anthymus Bosdriesz, Capucijn.
Op zaterdag 23 juni wordt de novene
's avonds om 8 uur met een plechtig
Lof geopend. In het novene-lof van
zondag 24 juni, 's avonds om 7 uur,
worden alle jongeren, verloofden en zij
die zich op het huwelijk voorbereiden,
verwacht. In de week wordt ieder^
morgen om kwart voor zeven een korte
predikatie gehouden. Het novene-lof is
rs avonds om 8 uur, waar op maandag
25 juni alle gehuwden, die hun koperen
huwelijksfeest nog niet gevierd hebben,
worden verwacht, dinsdag alle gehuw
den van middelbare leeftijd en woens
dag alle gehuwden in de leeftijd der
bejaarden. Donderdag is het novene
lof speciaal voor alle ongehuwden.
Zondag 1 juli is het aanbiddingsfeest.
Algemene H. Communie voor heel de
parochie, 's Middags om 5 uur is er
aanbidding door de kinderen en 's avonds
om 7 uur solemneel sluitingslof met
processie, Te Deum en Pauselijke Ze
gen.
Voor de competitie van de Haarlemse
Cricketbond zijn voor zaterdag de vol
gende wedstrijden vastgesteld:
BMHC 2-Rood en Wit 6a; Rood en
Wit 6b-Haarlem 4; Haarlem 5-CVHW 2;
CVHW 3-Rood en Wit 6d.
s~\ p 26 Juli als we net plezierig in onze
f J zomerkleren ingegroeid zijn en het
met de vakantiegarderobe eindelijk
zo ver is begint in Parijs weer die ener
verende week, waarin de nieuwe mode
voor de komende winter wordt geopen
baard. Niemand heeft dan nog zin in
winterkleren, maar in de haute couture
wereld is het een evenement van de
eerste rang want de haute couture
vertegenwoordigt een groot stuk van
het Franse prestige.
Dior opent ditmaal het seizoen, iets
wat, voor zover wij ons herinneren,
nog niet is gebeurd sinds hij in het
voorjaar van 1947 plotseling met zijn
new-look te voorschijn kwam en
van een onbekende modelist bij het
huis Lelong met één slag een be
roemdheid werd.
Waarmee gaat hij ons ditmaal
verrassen als op de eerste show
des ochtends om tien uur in de
grijze salons, de brede traptre
den, die naar de paskamers lei
den volgeklit met kijkers en
kijksters, die hun hals rekken
om. een glimp op te vangen,
zijn hooghartige mannequins
in snel tempo tussen de op
eengepakte persmensen door
zeilen? In de Franse bladen
worden er alweer gissingen
over gemaakt. Iets van het
nieuws zweeft er altijd wel
in de lucht. Dior heeft zelf
eens gezegd, dat iedere
volgende mode een re
actie is op de vorige en
dat de ontwerper een
wezen is, uitgerust met
bepaalde voelhorens om
op te vangen in welke richting de wensen van
de vrouwen gaan. Of er echter ingrijpende ver
anderingen zullen komen is ook ditmaal de vraag.
Want naar wij menen is de mode op een dood
punt aangeland en in het onrustige zoeken, dat
zij doet, weerspiegelt zij precies de tijd, die wij
beleven en waarin ook de vrouw allerminst ge-
Balmain, die er van noudt mooie vrouwen nog mooier
te maken, ontwierp dit galatoilet van wit en donker
grijs orlon-satiin.
stabiliseerd is. Daarom biedt de mode
van de laatste jaren haar dan ook het
hele gamma aan kleren corresponderend
met de allures, die ze kan aannemen,
van de slobberige long-torso trui met
uitdagend nauwsluitende beenbekle
ding (door iemand de kelderrat-kledij
genoemd) tot de rijke romantische
gewaden van de prachtigste mate
rialen, die met de renaissance kun
nen wedijveren, zoals het avond
toilet van de foto.
Op het schommelend getij van
de mode in dit weinig rustige
midden van de twintigste eeuw
zullen wij mee moeten dobberen
al zijn wij in ons land niet zulke
sterke individualisten als de
Franse vrouwen, die iedere
nieuwe mode sterk naar de
ogen zien omdat ze er voort
durend naar streven anders
te zijn dan een ander en
een nieuwe uitdrukkings
wijze voor hun persoon te
vinden.
Een ontwerper heeft ons
eens gezegd, dat de nieu
we mode van een vol
gend seizoen aanknoopt bij
de avondkleding, die het
laatst gelanceerd is. In
dat geval zou de dra
perie wel eens kunnen
terugkeren. Wij wachten
ons er echter voor om
profeet te zijn. In verband met het naderend Hol
land Festival beelden wij hier een avondtoilet af.
Het is waarschijnlijk een symptoom van de toe
nemende welvaart, dat men de laatste tijd in de
schouwburg wat beter en feestelijker gekleed pu
bliek ziet. Wat tot de plezierige sfeer van een uit
gaansavond veel kan bijdragen. A. Bgl.
(Van onze sportredacteur)
Het is begrijpelijk dat op de pers
conferentie die aan de T.T.-races van
Assen pleegt vooraf te gaan deze keer
uitvoerig is gesproken over de „staking"
onder de deelnemers van het vorig jaar.
Door deze staking immers zal Gilera
verstek moeten laten gaan in de race
der zwaarste klassen en zal men dus
ook de veelvoudige wereldkampioen
Geoffrey Duke niet op het nieuwe cir
cuit van Drente kunnen zien rijden.
Het ligt voor de hand dat men zich
heeft afgevraagd of de staking en de
onverkwikkelijke gebeurtenissen die
maandenlang op dit incident zijn ge
volgd in de internationale motorsport
wereld geen nadelige gevolgen hebben
gehad voor de T.T. die zaterdag 30 juni
weer duizenden naar Assen zal trekken.
Welnu, er is géén boycot van de Asser
T.T. geweest. Zo langzamerhand heeft
iedereen wel ingezien dat de organisa
toren destijds volkomen correct hebben
gehandeld. Zelfs de Engelsen, die het
toch moeilijk valt om te bekennen dat
een continentaal het soms beter weet
dan zij, zullen present zijn.
Bekijkt men dan de inschrijvingen
voor de komende T.T.-races, dan valt
het op dat de belangstelling van de
zijde der fabrieken en renners zelfs
groter is dan het vorig jaar. In 1955
zijn er 161 deelnemers gestart en onder
hen bevonden zich 119 buitenlanders.
Nu bereikten de organisatoren inschrij
vingen van 163 renners, waarvan niet
minder dan 131 buitenlanders. De fa
brieken waren het vorig jaar met negen
officiële teams vertegenwoordigd. Nu
zijn het er veertien en men kan gevoeg
lijk van drie meer spreken. NSU, Mon
dial en BMW houden zich dit seizoen
weliswaar niet officieel met de ren
sport bezig, maar sturen toch maar hun
beste rijders op het beste materiaal
Intussen is het zo, dat men bijzonder
interessante races mag verwachten wat
betreft de spanning en de aard van de
motoren die in de baan komen. Nog niet
zo heel lang geleden was het zo, dat
men eigenlijk bij voorbaat kon zeggen
welk merk en in welke klasse met de
overwinning zou gaan strijken. In de
lichte klasse was MV favoriet, bij de
kwartliters twijfelde men niet aan de
kwaliteiten van NSU, Guzzi leek on
overwinnelijk in de 350 cc-klasse en
Gilera was onbetwist de sterkste bij
de halve liters. Nu liggen de zaken toch
wel iets anders. Piet Nortier, die weer
zijn oude vertrouwde plaats in de dui
ventil zal opzoeken om zo de toeschou
wers langs het parcours op een wijze
die men alleen hem kan toevertrouwen
snel en deskundig in te lichten, zei
tenminste: „Ik kan me de jaren niet
meer herinneren dat de strijd in alle
klassen zo open en onzeker is geweest".
Welnu dan, op gezag van de heer
Nortier kunnen wij U zeggen dat de
wereldkampioen Ubbiali op MV favo
riet is voor de overwinning in de kleine
klasse, maar dat deze Italiaan moet
rekenen op bijzonder grote concurrentie
van Sandford op Mondial, Hobl op
DKW, Parus op CZ een Tsjechisch
merk en van zijn stalgenoot Taveri.
Erg benieuwd is men in de interna
tionale motorwereld voorts naar de ge
dragingen van het Spaanse produkt
Montesa, dat in Engeland tweede, derde
en vierde is geworden. Ubbiali behoort
met Sandford en Taveri ook tot de
favorieten in de 250 cc-klasse, maar
men heeft grote verwachtingen van de
Duitser Baltisberger op NSU, terwijl
van de Tsjechen verwacht wordt dat
zij misschien voor een verrassing zullen
zorgen.
Bijzonder hooggespannen zijn de
verwachtingen rond de wedstrijd in
de 350 cc-klasse. De hegemonie van
Guzzi lijkt in gevaar. MV heeft name
lijk echte vier cilinder drieëneen
halve liter gefabriceerd en Surtees
heeft met deze motor in Engeland ge
ruime tijd aan de kop gelegen. Dat
hij niet het eerst over de eindstreep
is gegaan, komt omdat men wat ai
te nonchalant te werk is gegaan met
het tanken van de brandstof. Boven
dien heeft Surtees de naam een ex
pert te zijn in het rijden op moei
lijke banen. En aangezien het Asser
circuit zeker niet gemakkelijk is, is
de mogelijkheid er dat Surtees een
succesvol debuut in Nederland maakt.
De afwezigheid van Duke en Gilera in
de zwaarste klasse, heeft uiteraard tot
gevolg dat de spanning om de eerste
plaats groter wordt. Daar komt nu bij
dat Guzzi een geheel nieuw produkt
op de baan brengt: een acht cilinder.
Dat is de allersnelste motorfiets die
er ooit is gebouwd, aldus Piet Nortier.
De motor is één keer in het openbaar
verschenen. Dat was bij de training in
België, maar is toen uit elkaar gevlogen.
Inmiddels is er een jaar aan gewerkt.
Het besluit van de races zal gevormd
worden door de wedstrijd der zij
spannen.
Ter gelegenheid van de komst naar
Nederland van de „Bremischer
Schwimm-Verband" uit Bremen heeft
de Z.C. Haarlem de gelegenheid aan
gegrepen om op dinsdag 26 juni in het
Riche-bad te Zandvoort internationale
zwem- en waterpolowedstrijden te or
ganiseren.
Het programma bevat naast een wa-
terpolodriekamp tussen de verenigingen
B.S.V., H.V.G.B. en Z.C. Haarlem een
aantal zwemnummers, waarbij behalve
de gasten de snelste zwemsters en zwem
mers uit Haarlem en omgeving aan
de start komen. Enkele deelnemers zijn
F. de Bruin van D.W.R., G. Bijlsma
van Z.C. Haarlem en W. Geurtsen en J.
Bouwman van H.P.C. uit Heemstede
e.a. Ook de dames zullen felle strijd
leveren, daar ook hier de bezetting
sterk is.
De B.S.V. uit Bremen beschikt over
ploegen van vier internationals.
De Haarlemse Reddingsbrigade hield
woensdagavond in een lokaal van de
meisjes H.B.S. aan de Tempeliersstraat
een vergadering, naar aanleiding van
een verzoek van de Zandvoortse Red
dingsbrigade om medewerking te ver
lenen bij het „doen" van stranddienst
gedurende de zomermaanden. Door de
besturen van de HRB en de ZRB bleek
hierover reeds van gedachten te zijn
gewisseld, zodat het bestuur de verga
dering opwekte de gevraagde medewer
king te verlenen. De heer Joh. G. van
Gennip hield een korte inleiding over
de organisatie en het werken van een
stranddienst. De vergadering toonde
zich ook zeer enthousiast over het ver
richten van stranddienst, waarvoor vele
leden zich opgaven.
Vervolgens deelde het bestuur mede,
dat met ingang van zondag 24 juni des
morgens van 9 tot 10 uur oefeningen
zullen worden gehouden in de zwem
inrichting aan de Delft, dit naast het
oefenuur van woensdagavond dat blijft
bestaan. Aan de wedstrijden van de Ko
ninklijke Nederlandse Bond tot het Red
den van Drenkelingen, die op zondag
15 juli in Zaltbommel worden gehou
den, zal de brigade met een ploeg deel
nemen.
De heer Joh. M. Schmidt vertoonde
aan het eind van de vergadering enige
nieuwe filmpjes betreffende het zwem
mend redden.
In het zwemstadion in Naarden is
voor de tweede klasse dames een polo
wedstrijd gespeeld tussen De Vest en
Haarlem. In het begin van de strijd
toonde de Vestdames zich de sterksten
en hadden al spoedig een voorsprong
van 2—0. Geleidelijk aan kwamen de
Haarlem dames echter op toeren zij
vielen meer aan en het was Tineke
Steensma die tot tweemaal toe het Vest-
doel wist te doorboren. Met de stand
22 werd gepauzeerd. Na de hervat
ting verkreeg Haarlem een voorsprong
door een treffer van Corry Holm en in
de laatste seconde bracht Tiny Hak-
kert de stand op gelijke voet (33).
De Kamer van Koophandel en Fa
brieken voor Haarlem en Omstreken
heeft bij de Kroon beroep aangetekend
tegen het door de Provinciale Staten
van Noord-Holland op 20 maart van dit
jaar vastgestelde streekplan voor de
IJmond-noord. In het bezwaarschrift, dat
de Kamer van Koophandel op 11 juni
heeft verzonden aan de Kroon, worden
de bezwaren gehandhaafd, die de Ka
mer reeds op 29 september van verle
den jaar ter kennis heeft gebracht van
Gedeputeerde Staten van Noord-Hol
land en die zij op 27 december 1955
nader heeft toegelicht.
De Haarlemse Kamer van Koophan
del is van oordeel, dat de te grote ge-
detailleerdreid van het streekplan voor
de IJmond-noord, vooral in zijn vast
stelling van de bestemmingen, een on
gewenste belemmering kan betekenen
voor de ontwikkeling van het bedrijfs
leven aldaar in de toekomst. Vooral de
catagorische indeling van de industrie-
en en het vaststellen niet slechts van
haar plaats, maar zelfs van haar ter-
reinvorm en -grootte, wordt niet in
overeenstemming geacht met het be
ginsel, dat een bedrijf zich voortdurend
soepel en vlot moet kunnen aanpassen
aan de economische ontwikkeling, die
zich niet tot een bepaalde streek be
perkt. maar zich voltrekt in het land
en zelfs in de wereld.
Bovendien maakt de Kamer van
Koophandel voor Haarlem ij Omstreken
juridische bezwaren tegen het feit, dat
de gemeentelijke autonomie wordt aan
getast door de grote gedetailleerdheid
van het vastgestelde streekplan. Zo
heeft men in het streekplan niet slechts
in het algemeen een recreatiegebied
vastgesteld, maar men is gaan onder
verdelen in gebieden voor meerdaagse
ontspanning, voor dagelijkse ontspan
ning en voor ééndaagse ontspanning
aan het strand. De Kamer is van oor
deel dat deze materie in haar uitwer
king zeker overgelaten dient te worden
aan de gemeenten.
TE DWINGEND
Als derde bezwaar wordt aangevoerd,
dat het streekplan in strijd met de wet
niet alleen gebieden voor industriële
doelinden bestemt, maar zelfs zover
gaat, dat de voor industriële doeleinden
bestemde terreinen worden ingedeeld
in terreinen voor bepaalde industrieën.
Hierdoor wordt de ruimtelijke ordening
te zeer toegespitst tot een dwingend
eenzijdig gerichte economische orde
ning. Door deze gedetai'leerd'ceid wor
den bepaalde ondernemingen verzekerd
van de nodige gronden voor uitbreiding
en het gevolg moet dan zijn, dat zekere
ondernemingen een voorkeursrecht
wordt gegeven, hetgeen zeker niet het
doel van een streekplan mag zijn.
Aan het slot van het bezwaarschrift
herinnert de Haarlemse Kamer van
Koophandel aan de discussies in de
Staten-Generaal over het Wetsontwerp
Nationale Plan en Streekplannen in
1955, waaruit h.i. duidelijk is gebleken,
dat zowel de regering als de volksver
tegenwoordiging de nadruk blijven leg
gen op de gemeentelijke autonomie, die
niet mag worden doorkruist door het
vaststellen van een streekplan.
