Geboortedag van Eindhovens
T.H. luisterrijk gevierd
Hogeschool fonds gesticht
Gemeente geeft
v*
RANG
Ontploffing bij de
Haagse gasfabriek
Laboratorium geheel vernield
Huidig systeem van loonvorming
niet door vakcentralen gewenst
Desondanks loyale medewerking
Samenhang tussen activiteit
K.A.B. en stemmen op K.V.P.
Exqiwen
Scheidende verbondsbestuurder
bouwgrond om
niet
Salaristoestanden
doorgaans niet
gunstig
A
Op trouwdag
gearresteerd
o)jg
SC3
msttapeutty. tkmetemtfetoty.
HET RUMOERIG VERLEDEN
Twee eeuwen gevangenis
Ook op reis
LEXI mee!
Twee weken voor
Lou uit Muiden
J. W. v. d. Akker
VOORZITTER K.A.B. TOT VERBONDSRAAD:
Wrijf Kou en Pijn
MAANDAG 25 JUNI 1956'
PAGINA
Öe dies natalis, de geboortedag
van de Eindhovense Technische
j Hogeschool is een dag gewor-
jj. n> rijk aan hoogtepunten, een dag,
I® Vol was van beloften voor de toe
tst van deze boreling. De plechti-
beëdiging van de curatoren door
Minister van Onderwijs, Kunsten
Wetenschappen, mr. J. Cals, het
^stekend georganiseerde en op hoog
j b staande symposion van het Aca-
j^^isch Genootschap, de bekendma-
k van de stichting van een Eind-
vens Hogeschoolfonds, de char-
^nte en gastvrije ontvangst van de
^Irijke genodigden door de heren
ka^ Hoorne in de D.A.F.-kantine, het
d©S t van burgemeester en wethou-
van Eindhoven om mr. H. L.
j acob te benoemen tot ereburger
t r stad, de buitengewone gemeente-
adszitting in het Van Abbemuseum
ten slotte de juichende lichtstoet,
i,j arin de gehele Eindhovense bevol-
d haar vreugde om de geboorte
|j t Technische Hogeschool uitvierde,
rtip waren even zo vele momenten,
W-.?e dag maakten tot een onverge-
■ike feestdag.
T oonkunstenaars
congresseren
U kocht wel eens drups of populair
gezegd „zuurtjes".
Als u echter naar RANG vraagt, kunt
u veel meer genieten, maar....let op
dat u werkelijk RANG ontvangt.
from America's Best Tobaccos
Als Uw maag
in lichter laaie raakt
van Brandend Maagzuur
MIDDELHUIS CONSTATEERT
Benoemingen bisdom
Rotterdam
Kort kersenseizoen
weg met DAMPO
beëdigingsplechtigheid was, mede
(f.k "et nog steeds bestaande ruimte'
0,, ,ek in het gemeentehuis, sober ge-
'Sö De curatoren zwoeren trouw
W M. de Koningin, ook in deze
ho en beloofden zoveel in hun ver-
bLg?n ligt te zullen bijdragen tot de
t6(.e' van de nieuwe hogeschool. Het
®te, curatorium der Eindhovense T.H.
SCk in functie getreden en de hoge-
»°01 kan haar leven beginnen.
llJtC' E. R. van Geldern, voorziter van
t|J, Academisch Genootschap, bena-
!ioh de opening van het sympo-
vrh de grote betekenis van deze dag
Nederland en voor Eindhoven in
bijzonder.
(1^ eerste spreker op deze zitting, die
hi?' werd bijgewoond door de Commis-
|)e 's der Koningin in Limburg, dr. Hou-
tj0a> door oud-minister prof. F. Rutten,
de leden van de stichting Techni-
Q. e Hogeschool in het zuiden en voorts
ÜAr tal van vooraanstaande figuren uit
flj'Uurlijke en industriële kringen, was
biinister van O., K. en W., mr. J.
^'s- Hij wees er op, dat op deze dag
Wettelijke regeling in werking is ge-
Vhen, die de decentralisatie van het
tM]er onderwijs betekent en de eerste
V,standige instelling voor hoger onder-
Vs met rechtspersoonlijkheid. Spr.
I^s de grote voortvarendheid waar-
vJ' door allen aan de totstandkoming
4,1 de T.H. is gewerkt. Hij noemde met
'be prof. Holst en mr. s'Jacob, onder
ens voorzitterschap door de commis-
tl?esUbsidieerde muziekscholen kunnen
V^bwoordig aan toonkunstenaars een
"Ua bestaansbasis en een redelijke
lipt ''omsverzekering bieden, hetgeen
^.'"gesubsidieerde, waaronder bonafide
Ie» r° scholen, helaas niet kunnen. Bij
laatste instituten bestaan op sala-
icscbied ten hemel schreiende mistoe-
bden. Dit constateerde zondag op het
h *res van de Koninklijke Nederlandse
bi ^kunstenaarsvereniging te Maastricht
tit,'- dr. K. Ph. Bernet Kempers, voor
at van irenoemHe vprpnirinr.
van genoemde vereniging.
voorbeeld noemde spreker de
^'ekschool van het Amsterdams Con-
atorium. Deze school kan de sala-
jij b maar ten dele garanderen. Zelfs
»6S, bet Amsterdamse Conservatorium
W aan op het gebied van de pensioe-
■5 dusdanige slechte toestanden, aldus
'tl |°orzitter, dat er van een nationale
^'ccale schande kan worden gespro
ts,.,; Leraren aan provinciale scholen
V:?ren vaak in een meer bevoorrechte
Sv lsP°sitie dan hoofdleraren aan con-
]uatoria.
w ,et betrekking tot het muziekleven
W*e Provincie, deelde prof. dr. Bernet
^jbers mee, dat daar thans grote
's Rijkheden liggen. Tengevolge van
Itt'bd
ePsensembles groeien in de provin-
h't tot volwaardige orkesten en tal
volks- en gemeentelijke muziek-
Jlttrt n worden daar opgericht. In ver
dij hiet de vele vacatures bij de Ne-
»6?bdse beroepsorkesten (50) bepleitte
pttn6 r het doen van een goede instru
ct d®bkeuze. Aanstaande musici, zo zei
SSte n er 8°ed aan om andere instru
ct,»,11 dan uitsluitend piano te leren
Sibben" Muziekscholen en de overheid
k brv, een verantwoorde keuze van in-
|Mig bt te stimuleren. Dit is temier
.8 5' als men weet, dat b.uiten de vijf-
A Jboemde vacatures in de toekomst
e en zestig plaatsen bij beroeps-
'f peeb vrijkomen. Dit in verband met
iNb* bsioeneringen. Nadelig is voorts,
>a. hidustrialisatie is het werkterrein
be musicus thans minder dan voor-
%'^hl de steden geconcentreerd. Seml
tSjjgbe voorzitter, dat het aantal par-
dit muziekscholen enorm toeneemt.
Cbebaa Verband spoorde hij de toonkun-
''ere aan zo weinig mogelijk parti-
lessen te geven.
L.etipo
Va 'e H^b :'aar werd bij het gezin Vrü-
th^r mogeveen ingebroken. De hoofd-
f®n 28-jarige inwoner, van Hel-
'd6®st *rf;en 'aar lang voortvluchtig
V?' Vh-j verbleef in België en Duits-
Vh^°0£,o kwam de recherche van
dat ui®nse gemeentepolitie te we-
V.t hu mi zich in Utrecht bevond,
-h'Ijk ti °P het punt stond, in het hu-
flüK kreeo. 5den' De Utrechtse recher-
'•w aan Hp door en vervoegde
l<*5 Wey. j ae woning, waar de medede-
t> l het Seriaan, dat de gezochte zich
V bet stoLï^b van het huwelijk juist
huis bevond. De recherche
kV? te, !es buiten tot de plechtig-
Vev,a'gelopen, waarna de man
ebure mee te ®aan naar het
sie een rapport is tot stand gekomen,
waarvan hij de bondigheid en de con
creetheid aan alle rapporteurs ten voor
beeld wilde stellen. Een bijzonder woord
van lof sprak hij ook tot drs. A. Wijf
fels, voor zijn uitstekend werk als se
cretaris van de commissies s'Jacob en
Do Quay.
De president-curator van de tech
nische hogeschool te Eindhoven, prof.
dr. J. E. de Quay, memoreerde ver
volgens in het kort enkele punten uit
de voorgeschiedenis, waarbij hij her
innerde aan de eerste activiteiten in
deze, ontwikkeld door de te jong ge
storven mr. E. Koning, wiens woord
vooral in industriële kringen weer
klank vond. Spr. noemde in dit ver
band de namen van de heren Regout,
Van Doorne, Van Spaendonck, Groot-
hoff en Philips. Dat de conclusie van
de Stichting Technisch Hoger Onder
wijs in het Zuiden, die Eindhoven
aanwees als stad van vestiging, door
alle partijen is aanvaard en gerespec
teerd, noemde spr. een der mooiste
momenten uit de geschiedenis van
deze hogeschool.
Na deze inleiding deelde Ir. F. Philips
mede, dat vorige week de stichting
Technisch Hoger Onderwijs in het zui
den is gelikwideerd, maar dat tegelij
kertijd een nieuwe stichting is opge
richt, namelijk „Eindhovens Hogeschool
fonds". Het nog resterende kapitaal van
de oude stichting, zijnde f 60.000, is als
eerste begin van dit fonds aan de nieu
we stichting overgedragen. Het doel der
nieuwe stichting is het bevorderen van
de technische wetenschap en het tech
nisch onderwijs in het algemeen, het
bevorderen van samenwerking tussen
het Nederlandse bedrijfsleven en de
Nederlandse ingenieurs en de hoge
school, het oprichten van leerstoelen en
het aantrekken van gastdocenten, het
bevorderen van studiereizen en weten
schappelijke onderzoekingen door hoog
leraren, docenten, lectoren en studenten
en het versterken van de bibliotheek.
De stichting kent stichters, beschermers,
donateurs en begunstigers. Tot secre
taris is benoemd drs, J. Teppema, tot
beheerder prof. ir. F. M. Roeterink.
Als iaatste spr. gaf burgemeester mr.
H. A. M. T. Kolfschoten zijn inzichten
over de inpassing van de hogeschool in
de Eindhovense gemeenschap, een on
derwerp, waarover spr. zich zeer opti
mistisch toonde.
's Avonds werd in het Van Abbe
museum een buitengewone raadszit
ting gehouden ter luisterrijke viering
van de stichtingsdag der Eindhovense
technische hogeschool. Hier deelde
burgemeester Kolfschoten mee, dat
het college van burgemeester en wet
houders had besloten de gouden ere
penning der stad over te reiken aan
mr. H. L, s' Jacob voor zijn bijzon
dere verdiensten voor de totstandko
ming der Eindhovense T.H. Aan de toe
kenning van deze penning is het in
formele recht verbonden zich erebur
ger der stad te noemen. Mr. s'Jacob
heeft de penning in dank aanvaard en
de lof, hem toegezwaaid, teruggewe
zen naar de gehele commissie s' Jacob.
Nadat burgemeester Kolfschoten nog
eens de bijzondere betékenis van de ves
tiging ener technische hogeschool in
Eindhoven had belicht, bracht hij het
enige voorstel, dat voor deze vergade
ring op de agenda stond, in stemming,
namelijk om de gronden, waarop de ge
bouwen van de technische hogeschool
zullen worden opgetrokken, om niet aan
het bestuur der hogeschool over te
dragen. Met algemene stemmen en war
me instemming werd het voorstel door
alle aanwezige leden aanvaard.
Advertentie
De naam RANG staat duidelijk op het be
schermend omhulsel van elk „Rangetje" en
OP IEDERE ROL RANG.
„Tusschen Maandag- en Dinsdagnacht
ontstond alhier een brand in het Land-
schaps Tucht- en Werkhuis; de brand
was Z09 verwoed, dat de oudste men-
schen zich niet geheugen, iets dergelijks
ooit gezien te hebben. De vlammen
sloegen dra tot de vensters uit en
berstten door het dak. Het angstelijk
schreeuwen, en het naare kermen der
Gevangenen, die alleroogenschijnlijkst
de ongelukkigste en smertelijkste dood
tegemoet zagen, keerden schier de
ingewanden om der toegevloeide me
nigte. Eenige dezer Ellendelingen, men
zegt vijf in getalle, zag men de han
den door de traliën steken, wanneer
ze half verstikt in damp geen geluid
meer konden geven en kort daarop
onder de glandige puinhopen verbra-
den wierden". Dit is niet alleen een
staaltje van journalistieke uit
beeldingskracht van pennevoerders uit
1754, maar het is tevens de aanlei
ding tot een historisch feit.
Gisteren namelijk bestond het
„Landschaps Tucht- en Werkhuis" te
Leeuwarden, dat in gebruik is als bij
zondere strafgevangenis, twee eeuwen,
want in 1756, twee jaar nadat die af
schuwelijke brand het blokhuis te
Leeuwarden had verwoest, werd het
gebouw van de huidige gevangenis op
geleverd en dat is een aanleiding om
een greep te doen uit de soms nogal
roerige historie van een van de oudste
gevangenissen in ons land.
De geschiedenis van het Leeuwar
der blokhuis gaat terug tot 1498 toen
besloten werd om aan de rand van
de stad een citadel te bouwen, opdat
de Saksers, die toen heer en meester
waren, het opstandige Friese volk in
bedwang konden houden. Er is om
deze sterkte meermalen strijd gele
verd. Zo bijvoorbeeld in 1580 toen het
werd belegerd en hoewel de bezetters
zich dekten achter vrouwen en kin
deren en monniken en nonnen uit de
kloosters, werd het blokhuis toch
overgegeven op voorwaarde van vrije
aftocht voor de bezetting en een jaar
geld van 200 voor de commandant.
Het eigenlijke tucht- en werkhuis is
rond 1600 gesticht om „de veiligheid
der ingezetenen zoveel mogelijk te be
schermen tegen de aanranding van
,,'t zedeloos gemeen". Het was eigen
lijk een soort sociaal instituut, want
men zou daar een vak leren aan „alle
loye en ledige inlandse ofte vreemde
bedelaers, so Mans, Vrouwen als Kin
deren, Vagebonden, Nachtbidders,
Keesjagers, Sweertdansers, Nieuw-
jaerssingers, Heydens en andere dier-
gelycke." Voor dat doel had men
klaarblijkelijk ook een schavot, een
galg, een ontkleedkamer en een gee-
selzaal nodig. Het toezicht was ech
ter toch te slap en zelfs op klaarlichte
dag ontvluchtten hele ploegen gevan-
genen, terwijl er herhaaldelijk brand
stichtingen voorkwamen. Na bijna
een eeuw, juist toen men meen
de een tikje te zijn opgeschoten,
staken de gevangenen het gebouw ge
heel in brand.
Twee jaar later verrees dan
de huidige gevangenis, waarin
toch ook weer direct twee gevan
genen gegeseld en gebrandmerkt wer
den wegens een poging tot brandstich
ting. Het nieuwe gebouw, dat was
aanbesteed voor 23.125,- was volgens
de Engelse gevangenishervormer
John Howard zo goed ingericht dat
het de beste gevangenis van de hele
republiek moest zijn.
Twee eeuwen later klinkt die kwali
ficatie voor een inrichting, waar gese
ling en brandmerken aan de orde van
de dag waren, nogal zonderling. Het
regime van nu heeft dan ook met het
regime van toen niets gemeen. Men
mag ze zelfs niet vergelijken en als
straks ook de gracht rond het huidige
strafgesticht is verdwenen, zal ook
uiterlijk de laatste gelijkenis met dat
roerige verleden zijn opgeheven.
Advertentie
LEXINGTON
De inwoners van de Residentie wer
den zondagmorgen door het geluid van
een hevige explosie in hun zondags
rust opgeschrikt. De aanvankelijke ver
onderstelling van velen dat het wel
weer een straaljager zou zijn geweest,
die de geluidsbarrière had doorbroken,
zoals de laatste weken enkele keren is
geschied bleek al spoedig niet juist te
zijn. De ontploffing had zich In lagere
regionen afgespeeld en met name op
het terrein van de gemeentelijke gas
fabriek aan de Trekweg.
Op deze terreinen is o.a. het labora
torium gevestigd waar de Nederland
se gasfabrieken voor gezamenlijke re
kening proeven nemen met allerlei soor-
gas, die worden gebruikt in het huis
houden. Buiten dit laboratorium lag een
negental gascylinders opgeslagen. Door
onbekende oorzaak was een tweetal van
deze gascylinders tot ontploffing geko
men waardoor de betonnen muren van
het laboratorium geheel werden inge
drukt en brand in het gebouw zelf ont
stond. De ontploffing was zo hevig,
dat een van de beugels, waarmee een
drietal cylinders bijeen werden gehou-
(Van onze Utrechtse redacteur)
De loonpolitiek heeft in 1955 van de
K.A.B. veel werk, inspanning en zorg
verlangd. De verbondsvoorzitter, de
heer J. A. Middelhuis, die hedenmorgen
te Utrecht de verbondsraadsvergade-
ring van de K.A.B. opende, karakteri
seerde 1955 zelfs als „het jaar van de
loonpolitiek", waarbij hy de eerste drie
maanden van 1956 inbegreep. Hy noem
de het de „meest langdurige loonopera-
tie,. sinds de bevryding uitgevoerd."
Hoewel de heer Middelhuis niet nader
inging op de inhoud van de beslissing,
die de regering 19 maart 1.1. met be
trekking tot de loonpolitiek nam, wees
hy er wel op, dat met deze beslissing
een geheel ander systeem van meer
gedifferentieerde loonvorming is inge
voerd dan de Stichting van de Arbeid,
de S.E.R. en de drie werknemersvak-
centralen hadden aanbevolen. In het
systeem van Stichting en S.E.R. was
de nationale richtlijn het centrale punt,
waaromheen de differentiatie zich dien
de te voltrekken. In het systeem van
19 maart hebben wy echter in feite
evenveel richtiynen gekregen als er
contracten of bindende loonregelingen
zün, aldus de voorzitter. Bovendien is
door het noemen van concrete percen
tages minister Suurhoff heeft in
„Het Parool" 6 pet. als maximum ge
noemd het gevaar van de magneet
werking bepaald niet denkbeeldig ge
worden.
Ook de K.A.B. heeft tenslotte de op
lossing van 19 maart aanvaard, omdat
de loonpolitiek toen reeds meer dan
een half jaar lang was getraineerd, de
werkgevers onoverkomenlijke bezwaren
hadden tegen een verhoging van de
richtlijnen met 3 pet. en slechts op basis
van de voorstellen van minister Suur
hoff overeenstemming mogelijk bleek,
welke voorstellen materieel misschien
evenveel voordeel brachten als de voor
stellen van de drie vakcentralen.
De bezwaren tegen de beslissing van
De rechtbank te Amsterdam heeft de
58-jarige vroegere viskoopman „Lou" uit
Muiden, die geweigerd had als getuige
voor de rechter-commissaris in Amster
dam te verschijnen nadat hij per dag
vaarding daartoe was opgeroepen, bij
verstek veroordeeld tot twee weken ge
vangenisstraf. Vier weken was tegen
hem geëist.
De man noemt zich „de weergekeerde
Christus met de nieuwe naam en dat is
Lou". De rechter-commissaris wenste
hem te horen in een zaak tegen twee
zijner volgelingen, een echtpaar uit
Weesp, waarvan het jonge kind gestor
ven was aan een ernstige longontsteking
zonder dat de ouders de hulp van een
medicus hadden ingeroepen. Als volge
lingen van Lou hielden zij zich aan
diens leer, dat men bij ziekte in hem
moet geloven en geen dokter te hulp
roepen. Tegenover rechercheurs, die
hem thuis kwamen opzoeken, had Lou
verklaard geen gevolg te willen geven
aan de dwang van een dagvaarding. „Als
mèn mij toch uit mijn huis sleurt en
voor de justitie brengt, dan zal ik daar
staan als Jezus voor Pilatus en dan
spreek ik geen woord".
19 maart nader uitwerkend, wees de
heer Middelhuis er op, dat deze beslis
sing geen rekening houdt met het feit,
dat reeds lang voor 19 maart in col
lectieve contracten en loonregelingen
de nodige afwgkingen van de richtlijnen
waren binnengeslopen, met als gevolg,
dat geen serieuze poging is gedaan de
ontwikkeling van 1955 wat meer in de
hand te krijgen. Dat zou met een ver
hoging van de nationale richtlijn met
3 pet. beter mogehjk geweest zijn.
Bovendien, aldus de heer Middelhuis,
zijn wij met het praktisch overboord
gooien van de centrale richtlijnen kwijt
geraakt „de aanwijzing omtrent het met
het oog op de doeleinden van de alge
mene economische en sociale politiek
meest wenselijke loonniveau," welke
aanwijzing nauwelijks gemist kan wor
den bü het in concreto regelen van lo
nen en andere arbeidsvoorwaarden op
een wijze, dat en aan de differentiatie
en aan de coördinatie recht wordt ge
daan.
In de derde plaats heeft deze beslis
sing het nadeel, dat de partijen niet
gedwongen worden zich een beeld te
vormen van de economische situatie in
de bedrijfstakken alvorens met differen-
tiatievoorstellen te komen. Dit maakt
het welslagen van de differentiatiepoli-
tiek niet gemakkeiyker „De verwijten",
aldus de voorzitter, „dk minister
Suurhoff richt aan de heftigste voor
standers van de differentiatie in het
politieke en sociale vlak, kan hy naar
onze mening beter richten tot de werk
gevers en aan het adres van de rege
ring. Desondanks, of misschien juist
hierom, zullen wy alles in het werk
moeten stellen deze eerste poging te
doen slagen. Want er zyn er biykbaar,
die op mislukking hopen." De heer
Middelhuis meende daarom, dat de
K.A.B. zich, ondanks de kritiek uit
loonpolitieke overwegingen, loyaal aan
deze ook door haar aanvaarde beslis
sing dient te houden.
Dit betekent met name, dat de bon
den van de gegeven mogelijkheden een
zo verantwoord mogelijk gebruik dienen
te maken
Er is op het ogenblik in het alge
meen sprake van een alleszins te
waarderen prijzenrust. Er zijn echter
wel incidentele gevallen van prijsver
hoging, die bruggenhoofden zouden
kunnen blijken te zyn voor meer alge
mene prijsverhogingen. Wat de con
sumenten betreft, komt het er nu op
aan, dat zij via een versterking van
hun prijsbewustheid „de consu
ment is sterker dan hp denkt"
worden opgewekt niet in de kaart te
spelen van hen, die zich niets aan
trekken van de centrale werknemers
organisaties en zonder toestemming
van de ministeries toch hun prijzen
verhogen.
Advertentie
geven Rennies onmiddellijk baat. Niet
zodra begint dat smakelijk tabletje te
smelten op Uw tong, of de brand be
daart en is volkomen geblust binnen
enkele minuten. Dat doet de wondere
samenstelling van Rennies, én de
natuurlijke wijze waarop de blussende
substantie 't overtollig maagzuur neu
traliseert, zonder de verhoudingen te
verstoren. Rennies geven uitkomst aan
honderdduizenden lijders aan Brandend
Maagzuur in ons land en in de hele
wereld o-ver-al
Hoewel de pas gestreden verkiezings-
stryd buiten de directe bemoeiingen van
de KAB ligt, gaat hy haar wel aan en
stonden ook haar belangen er by op het
spel. Het was hierom, dat de bonds
voorzitter van de KAB, de heer J.A.
Middelhuis, hedenmorgen in zyn ope
ningsrede op de verbondsraadsvergade-
ring te Utrecht de verkiezingsuitslag
releveerde. In de winst van de twee
grootste partyen, die sedert 1945 onaf
gebroken de regeringsverantwoordeiyk-
heid hebben gedragen, zag de voorzitter
een aanwyzing, dat de gevoerde politiek
in het algemeen bij ons volk een toe
nemend vertrouwen In deze partyen
heeft gebracht.
Voor het eigen kamp zijn er bepaalde
vraagtekens in verband met de uitslag
te stellen, aldus de heer Middelhuis.
„Als grote sociale organisatie dienen
wij met open oog de maatschappelijke
ontwikkeling te volgen. Het is ons, om
maar iets te noemen, wel opgevallen,
dat in verschillende plaatsen, waar onze
katholieke arbeidersbeweging een ac
tief leven leidt en waar onze propagan-
da-actie uitmuntende resultaten heeft
geboekt aan ledenwinst, dat daar in het
algemeen de verkiezingsuitslag voor de
KVP gunstig is te noemen. En ook zijn
er aanwijzingen, dat in plaatsen, waar
de KAB-activiteiten en ook de KAB-pro-
paganda te wensen hebben overgelaten,
ook de verkiezingsuitslag niet gunstig
is geweest. Ook wy zullen ons daarop
nader dienen te bezinnen".
De voorzitter noemde het zeker, dat
by een stijgend ledental en met het oog
op de toekomst ook vorming en ontwik
keling de volle aandacht moeten hebben.
„Het voorstel van het verbondsbestuur
om aan een speciale commissie op
dracht te geven ie toekomstige positie
van het A. C. de Bruyninstituut en van
de Ontwikkelingscentrale in studie te
nemen en daaromtrent advies uit te
brengen, duidt er reeds op, dat we,
waar nodig, zulien moeten herzien en
aanpassen".
„Heeft men zich wel steeds een ob
jectief beeld gevormd van de welvaarts
toeneming in een bepaalde becirijtstak
t.o.v. de gemiddelde Nederlandse situa
tie? Zyn er geen gevallen, waarin mis
schien te vlug is geredeneerd: laten wy
maar naar het maximum streven en het
aan de werkgevers overlaten om aan
te tonen, dat onze voorstellen niet ge
realiseerd kunnen worden?" De heer
Middelhuis meende te moeten zeggen,
dat, wanneer dit gebeurd zou zün, niet
de medeverantwoordeiykheid voor het
algemeen welzyn is opgebracht, die de
nieuwe loonvorming ook van de vak
bonden verlangt.
In dit verband leek de heer Middel
huis de samenwerking met C.N.V. en
N.V.V. van bijzonder belang. Na de
breuk in de Raad van Vakcentralen en
de bedryfsunies is, na een tijdeiyk koele
periode, incidentele samenwerking op
nieuw mogelijk. Gedurende de jongste
loonactie was deze beslist goed. De
voorzitter verheugde zich hierover, om
dat 't zonder behooriyke samenwerking
en overleg tussen de drie richtingen in
de werknemersvakbeweging uitermate
moeiiyk is een werkeiyk verantwoorde
sociaal-economische politiek te voeren.
Over de rechtmatige aanspraken der
werkers kan verschil van inzicht be
staan, doch by de totstandkoming van
de ouderdomswet is bewezen, aldus de
heer Middelhuis, hoe met constructief
overleg een oplossing is te vinden voor
schünbaar onoverbrugbare tegenstellin
gen.
den, op de Goudriaankade werd terug
gevonden en een van de zware cylinders
zelf een vijftigtal meters verder werd
aangetroffen.
De brandweer van het gasbedrijf zelf
was snel ter plaatse en slaagde erin
met schuimblussers het vuur in het
laboratorium, waarvan het interieur
door de explosie geheel was verwoest,
snel te blussen. De Haagse brandweer
die met drie spuitwagens en een mate
riaalwagen uitrukte kon zich dan ook
beperken tot het nablussen en het af
koelen van de overige cylinders.
Persoonlijke ongevallen deden zich
niet voor daar zich niemand in de buurt
van de explosie bevond toen deze ge
schiedde. Een gelukkige omstandigheid
was het ook, dat de rondvliegende cy
linders geen gasketel troffen.
Wat de oorzaak van de explosie be
treft werd van de zyde van de brand
weer het vermoeden geuit, dat, aange
zien dergeiyke gascylinders niet tot
zelfontploffing kunnen komen, eerst
brand in het laboratorium zou zijn ont
staan waardoor de cylinders overver
hit zouden zijn geworden.
Advertentie
Rustig denken
M ij n h a r d t'*
uwtabletten
Z. H. Exc. de bisschop van Rotterdam
heeft in overleg met mgr. J. P. Huibers,
bisschop van Haarlem, benoemd tot pro
motor justitiae van het bisdom Rotterdam
de hoogeerw. hooggel. heer mgr. H. J.
van Deursen, president van het theolo-
gicum te Warmond. Mgr. van Deursen
blijft tegelijkertijd promotor justitiae van
het bisdom Haarlem.
Z. H. Exc. de bisschop van Rotterdam
heeft op zijn verzoek eervol ontslag ver
leend aan de zeereerw. heer G. P. A. van
Zuylen, die pastoor was te Lisse St.
Agatha); tot pastoor aldaar is benoemd de
zeereerw. heer G. F. Schneiders; tot
pastoor te 's-Gravenhage (H. Martha) de
zeereerw. heer S. Lightnart; tot pastoor te
Alkemade (O. L. Vrouw Praesentatie) de
zeereerw. heer F. A. Bernefold; tot rector
te Leiden van het St.-Elisabethziekenhuis
de zeereerw. heer B. J. Drost, die as
sistent was te Scheveningen; tot pastoor te
Rotterdam (H. Hildegardis) de zeereerw.
heer A. A. de Bot; tot pastoor te Vlaar-
dingen (H. Willibrordus) de zeereerw. heer
L. J. A. Boomgaard; tot pastoor te Middel-
harnis de weleerw. heer C. A. Watervis,
die kapelaan was te Leiden (O. L. Vrouw
Hemelvaart en H. Joseph); tot assistent te
Rijswijk (H. Bonifatius) de weleerw. heer
W. A. Nicolaas, die kapelaan was te 's-Gra-
venhage (H. Gerardus Majella). De weleerw.
heer W. A. Nicolaas heeft tevens de op
dracht ontvangen de oprichting van een
nieuwe parochie te Rijswijk voor te be
reiden.
Het kersenseizoen is dit jaar uitzon-
deriyk laat, zo deelt de Ned. Fruittelers
organisatie mede.
Pas in de week van 2530 juni zullen
de z.g. vroege Duitse kersen aan de
markt komen en eerst een week later
de eerste meikersen.
Advertentie
Op het eerste gezicht is de
heer J. W. van den Akker be
slist niet het prototype van ae
arbeidersleider. Hij heeft niet
het spontaan gemoedelijke van
een Middelhuis, eerder het iets
aristocratische voorkomen van
een De Bruijn. Zijn onmisken
baar „Haegs" accent bevestigt
de eerste indruk van een gent
leman, die zich uitsluitend in,
wat men noemt, de „betere
kringen" pleeg te bewegen.
Maar voor wie hem beter kent,
is de heer Van den Akker, hoe
wel gentleman in de minder
uiterlijke betekenis van het
woord, toch een man, die er trots
op gaat, dat hij voortgekomen is
uit het arbeidersmilieu, en die
aan zijn maatschappelijke po
sitie een sociale bewogenheid
paart, welke hem tot een ras
echte leider van de arbeiders
maakt. Bovendien een keiharde
vechter, die zich niet spoedig
laat verdringen. Hierin herkent
men nog de jonge metaalbewer
ker, die leerde met hard ma
teriaal om te gaan. Zijn werk
materiaal werd nauwelijks
zachter, toen hij in 1919 nog
geen 25 jaar oud benoemd
werd tot gesalarieerd bestuur
der van de R.-K. Metaalbewerkersbond, in weli-s functie hij
menig gevecht moest leveren met keiharde werkgevers, o.m. voor drie
vakantiedagen per jaar, die het personeel, uit angst voor de baas, niet
eens durfde op te nemen.
„Ik heb het meegekregen van mijn vader", zegt hij. „Een doodgewone
arbeider, die straatarm was, maar desondanks in een buurt vol
weekend-dronkaards een gelukkig gezinsleven opoouwde. Van hem
leerde ik, dat het geluk niet schuilt in rijkdom. Een levenswijsheid, die
al hebben we gevochten voor meer welvaart onder de arbeiders
ik geprobeerd heb tot ondergrond te maken van al mijn sociale arbeid".
Die arbeid kreeg in 1928 een ander aanzien, toen de heer Van den Akker
vrijgestelde werd van de Haarlemse diocesane bond. Vwee jaar later
werd hij voorzitter. Na de oorlog benoemde het nationale verbondsbe
stuur hém tot vice-voorzitter. In 1950 volgde het afscheid als voorzitter
van de Haarlemse bond en kon de heer Van den Akker rich geheel aan
het verbond wijden, waarin hij zich voornamelijk het standsorganisa-
torische werk zag toebedeeld. Hieraan komt binnenkort een einde, want
op de vandaag te Utrecht gehouden verbondsraad trad hij af als gesala
rieerd verbondsbestuurder wegens het bereiken van „e pensioengerech
tigde leeftyd.
Wat de heer Van den Akker in zijn veeljarige werkzaamheden alle
maal heeft meegemaakt, laat zich in dit korte bestek niet beschrijven. „Ik
zou er een roman over kunnen schrijven", zegt hij er zelf van. Ongetwij
feld een boeiende roman met als spannend begin, dat h' als veertienjarige
knaap, bij het verspreiden van verkiezingspamfletten, door de „rooien"
in het water werd gegooid. En het einde? Dat laat rich nog niet voor
zien Want het afscheid van vandaag betekent slechts, dat de heer Van
den Akker meer tijd zal hebben voor andere activiteiten, o.a. voor de
katholieke woningbouwvereniging in Den Haag, waarvan lij reeds 26 jaar
voorzitter is. Tot nu toe heb ik dit gedaan als vrijetijdsbesteding"
Wanneer men weet, dat hij bovendien bestuurslid van de K R. O. is,
reeds 18 jaar kerkmeester van de HM. Engelbewaarders en meer dan
twintig jaar lid van de centrale filmkeuring, is de veronderstelling ge
wettigd, dat de heer Van den Akker nog niet van zijn otium cum digni-
tate gaat genieten, al heeft de dokter hem bevolen het wat kalmer aan te
gaan doen.
Wanneer we voorts vermelden, dat hij 17 jaar de K. V. P. in de
Haagse gemeenteraad vertegenwoordigd heeft, even lang in Den Haag
een sociaal adviesbureau geleid heeft „erger dan een biechtstoel"
en voorzitter is van het R.-K. Bureau van Maatschappelijk en Cultureel
verleg, zijn nog lang niet alle activiteiten van de scheidende verbonds
bestuurder opgesomd. Hij heeft zitting in tientallen commissies en
dienstreizen per vliegtuig naar Madrid, Rome en Zürici behoren niet
tot de uitzonderingen van zijn veelzijdige arbeid, die vandaag hoogstens
een ander accent krijgt, maar die gedragen zal btij"en dooi dezelfde
begeestering. Hoewel zijn grijze hoofd begint te kalen, ziet de ridder t>cm
St.-Silvester en de officier van Oranje-Nassau er nog niét naar uit, dat
hij aan de kant wil gaan staan.
