BANGKOK
Eerste prijs
Overleden in de warme
armen der dorpsbewoners
WAT DENK JE als je het
woord Holland
Twaalf prijswinnaartjes
Tweede prijs
BANGKOK
Dutch dreams
r
r
n
m
in
MET TWEE PASSAGIERS EN
EEN PAAR KRANTEN
Derde prijs
BANGKOK
Uit het diepst van mijn hart bid
ik voor Uw land
-v
1
Mijn pappa is in
Holland geweest
INITIATIEF VAN DE TIJD-PERS EN DE K.L.M.
Old grandfathers
are telling
Geld lenen aan
Gustaaf Adolf
Tot mijn maag
stijfstaat
<2
7
K
I'
ll
M
1^
fr
u
h
V
t
II
-f
IF
F*
„Castera", mijn lievelingseten
Diamond cutters
busy at work
EERSTE PRIJS TOKIO (JAPAN)
Tweede prijs, Santiago
Eerste prijs, Santiago
I-
T
%X
L
T?
1°
IT
JU
Sr
-v
1
£ïa
y7l
I?
DERDE PRIJS TOKIO (JAPAN)
TWEEDE PRIJS TOKIO (JAPAN)
ZATERDAG 30 JUNI 1956
PAGINA 9
Eerste prijs, Zweden
Het voorbeeld van
Louis de Geer
55
Santiago College, Santiago (Chili)
le prijs: JANE DURAN, tl jaar.
2e prijs: ELLEN CRADDOCK, 11 jaar.
3e prijs: SANDRA ROCHE, 11 jaar.
„Gyosei Kakuen", Tokio (Japan)
le prijs: TSUTOMU ISOBE, 11 jaar.
Assumption College, Bangkok (Thailand)
le prijs: HIENGJU SAE HENG, 13 jaar.
2e prijs: CHANV1THAYA, TANT1PH1PHAT, 12 jaa
3e prijs: SUN HENG SAE TIA, 13 jaar.
Solna Laroverk, Stockholm (Zweden)
le prijs: LENA BORINDEN10 jaar.
2e prijs CHRISTINA AMLERT, 10 jaar.
5e prijs: LENNART DAHLBORG, 10 jaar.
Derde prijs Zweden
Tweede prijs, Zweden
li-
7u
J)
-
"7
7s
2
ia
#-
b
X
Kt
t-K
1
T
tl;
MS A '4
}L*» fW éiyjuit»
Derde prijs, Santiago
Een klein intercontinentaal kinderwedstrijdje
Met deze tekening verdiende Hiengju Sae Heng van het „Assumption
College" uit Bangkok de tekenaar is dertien jaar de eerste prijs. De
tekst, aan de onderzijde van de plaatluidt: Holland heeft de eerste lucht
lijn. Er zijn molens, bloemen, visserij, scheepsbouw, klompen en export-
melk
Toen ik nog; een kleine jongen was
en in de tuin speelde, gebeurde
het dat ik hoorde van een land
waarvan de grond beneden de zeespie
gel ligt. Jaren later hoorde ik dat het
land „Nederland" heette. Dat betekent
dat het een „laag land" is. Als het
beneden de zeespiegel ligt, hoe kunnen
er dan mensen wonen? Ik vroeg mij
af hoe het mogelijk was, dat het niet
door het water werd overstroomd.
Maar ik voelde dat het kon toen ik
had ontdekt dat er dijken waren. Sinds
dien las ik uit weetgierigheid boeken
waarin artikelen over Nederland ston
den. Ik hernner mij de volgende ge
schiedenis nog heel duidelijk:
Een Hollandse jongen die nog laat
in de avond een vriendje had bezocht,
hoorde, toen hij terugkeerde, toevallig
het geluid van druppelend water. Hij
vond toen hij hier en daar had gekeken
al spoedig een gat in de dijk. Het gat
werd langzaam groter en groter. On
middellijk trok hij zijn jas uit en duwde
haar in het gat. Maar het water drong
door zijn jas heen. De jongen duwde er
nog meer van zijn kleren in en het
leek of het water ophield te stromen.
Toen hij er -het derde stuk had inge
stopt hield het helemaal op. De vol
gende morgen werd de jongen, die de
hele nacht had gewerkt en geworsteld
om het lek te stoppen, gevonden door
de dorpelingen. Hij voelde zich gekoes
terd in de warme armen van een dorps
bewoonster en overleed.
Zoals u uit bovenstaand verhaal kunt
opmaken, buig ik mijn hoofd voor de
grote inspanningen van de Nederlandse
bevolking die hun land hebben opge
bouwd tot wat het vandaag is, ondanks
het feit dat zij steeds door het water
werden bedreigd.
Sprekend over Nederland denk ik
op de eerste plaats aan klompen, mo
lens en koeien. De mensen kunnen er
geen leren schoenen gebruiken omdat
de grond zo drassig Daarom trekkpn
zij over het algemeen klompen aan.
De Nederlanders hebben veel vorde
ringen gemaakt op het gebied van vee
Waar ik het allereerst aan denk,
als iemand over Holland spreekt,
is chocola. Mijn pappa is een paar
keer in Holland geweest en hij
brengt dan dikwijls chocola mee.
Hij koopt die meestal in vierkante
dozen, waar een molen op staat of
Hollandse vrouwen in zo'n Hol
landse klederdracht. Waar ik ook
aan denk, zijn de windmolens. Ik
vind het jammer, dat wij die hier
in Zweden helemaal niet hebben.
Er zijn ook nog de bloemen. Als
men dat ziet op platen of in boe
ken over Holland lijkt het zo mooi
en toch zegt pappa, dat het niet te
beschrijven is. Men denkt ook aan
Holland in verband met de ge
schiedenis, hoe de Hollanders hier
zijn gekomen om ons in Zweden te
helpen, bijvoorbeeld Louis de Geer.
Men denkt er dan ook aan, dat Hol
land de grootste zeemacht van de
wereld is geweest. Ik voor: mij zou
er niets op tegen hebben om eens
naar Holland toe te gaan.
LENA BORINDER
Solna Laroverk
10 jaar
fokken en van het land bebouwen en
ook zijn zij bekend om hun visserij. De
reden daarvan is dat Holland ligt aan
de Noordzee, een van de drie rijkste
visgronden ter wereld. De bekende, lek
kere Hollandse kaas wordt gemaakt van
de melk van de Hollandse koe. Maar
bovenal is de Hollandse landbouw erg
beroemd. Ik wilde wel dat ik van hun
verse groenten ':on proeven
Ook schittert Nederland in de we
reld van kunst en wetenschap. Bijvoor
beeld de beroemde schilder Rembrandt,
het genie van Gogh enz. Telkens als
ik naar de schilderijen van Rembrandt
kijk word ik getroffen door zijn prach
tig gemoed.
Ofschoon Nederland een klein land is
boekte het, als zeevarende natie, grote
vooruitgang in het buitenland, en het
heeft een welvarende visserij. Dat komt
omdat het aan de zee ligt. Het lijkt
op één punt op .Tapan, want beide lan
den zijn omringd door de zee. Men kan
niet vergeten dat Japan en Nederland
door 'een onverbrekelijke band zijn ver
bonden.
Japan heeft lang gedroomd van een
nationale isolatie-politiek. Gedurende
die tijd dreven alleen de Hollanders
handel met de Japanners in Dejima
en Nagasaki. Daarom kan men zeggen
dat de Westerse beschaving van „Edo
Era" door de Nederlanders werd over
gebracht.
Ik ken de naam van een man, Gen-
puka Sugita, die de Nederlandse me
dische wetenschap bestudeerde en die
„Tarfur Anatomia" vertaalde in „Kai-
tai Shinsko." Choec Takano, Gennai
Hiraga en Kazan Watanabe studeerden
Nederlands. Kortom, de Nederlanders
„verlichtten" de Japanners. Zij waren
als een brug tussen Japan en andere
landen, die alle soorten van Westerse
wetenschap, als de medische, de phy-
siologische, de natuurkundige, de che
mische en de rechtskundige brachten
Ze waren de gidsen, die wij volgden.
Nederland bracht zijn beschaving in
Japan.
Het land „verlichtte" Japan.
Wij voelen ons zeer verbonden met
dat land.
TSUTOMU ISOBE,
Tokio.
11 jaar.
■j—i nige Tijd geleden vatten de K.L.M. en de Tijd-pers
hi samen een, naar het hun leek, mooi plan op.
-*—J Een plan, geïnspireerd door de vraag „wat zou
den de kindertjes in den vreemde wel denken wanneer
het woord Nederland of Holland valt?" Zouden zij precies
dezelfde gedachten hebben als de Hollandse kindertjes
wanneer die plotseling met „China" worden geconfron
teerd? Vragen, intrigerend genoeg om het plan tot uit
voering te brengen. En dus werden vier scholen, gele
gen in vier uithoeken der aarde, door de initiatiefnemers
overrompeld met deze opgaaf: „Vertel wat jullie weten
van Nederland". Het waren met name de zesde klasse
van de „Gyosei Gakuen" in Tokio, het „Santiago Col
lege" in Santiago, het „Assumption College" in Bang
kok en de tweede klasse van een school in Stockholm.
Zo ontstond de „Youth Goodwill Action", die onge
kende activiteiten ontketende en hele mooie resul
taten, die U hierbij aantreft, opleverde.
En wat bleken de knapen en meisjes van zulk een
uiteenlopende nationaliteit nu wel te weten van dat
bijzonder kleine stukje van de wereldbol, dat Neder
land heet? Wel, U had het wel gedacht: tulpen, boter,
kaas, dijken, grachten en „wooden shoes" vormen de
kern van hun wetenschap; een wetenschap, die hun
dan ook overgeleverd moet zijn, want geen van hen
had uiteraard de gelegenheid gehad om ons land op
grond van eigen aanschouwing te beschrijven. In Chili
schijnt men overigens te denken, dat onze Koningin
in Den Haag woont; want bijna alle kindertjes van de
school uit Santiago wisten dat te vertellen.
Hoe dat zij, de jury heeft met een zekere ontroering
gekeken naar de zorgvuldig getekende Japanse ka
rakters, waarin de jongetjes uit Tokio hun kennis
hadden uitgegoten. Gelukkig had men er een Engelse
vertaling bijgeleverd, zodat zij het werk ook op zijn
exacte merites kon beoordelen. En zij, de juryheeft
oprecht gegniffeld om dat knaapje, dat schreef: „1
have tasted your butter and cheese. Oh, delicious!"
Oprecht heeft zij ook genoten van het meiske uit
Chili, dat heel het verhaal over dat folkloristische
Hollandse jongetje, dat met zijn duim op het gat in de
dijk destijds een overstromingsramp zou hebben voor
komen, had opgediept en naverteld.
Bij de toekenning van de prijzen had zij het alles
bij elkaar lang niet gemakkelijk. Zij was geneigd om
alle kindertjes, die zo van Holland hielden en die zo
graag eens onze tulpen zouden willen zien, toe te roe
pen: „Kom maar gauw. Jullie zijn van harte welkom!"
Maar dat kan nu eenmaal niet. Zelfs niet met behulp
van een machtig lichaam als de K.L.M.die overigens
inderdaad een degelijk gevestigde wereldfaam blijkt
te hebben. Ook dat blijkt overduidelijk uit de inzen
dingen.
j 7-oor deze kleine „intercontinentale kinderwedstrijd" hebben
Iwij in totaal vier scholen uitgenodigd. Per school hebben wij
drie prijzen toegekend en de teksten, die door deze prijswin
naartjes gemaakt werden, drukken wij op deze pagina af. De Ja
panse en Zweedse teksten hebben wij vertaald; op het „Santiago
College" in Chili bleek de voertaal Engels. Deze teksten er is een
versje bij lieten wij onvertaald. De kinderen uit Bangkok zoch
ten het uitsluitend in tekeningen met kleine bijschriften. De criteria,
die wij bij het vaststellen der prijzen hanteerden, laten zich moeilijk
omschrijven. Mogen wij volstaan met de opmerking, dat wij meer
hebben gelet op belangstelling vóór dan op kennis van het onder
werp en bovendien, dat wij ook in dit geval voor alles op enige oor
spronkelijkheid gelet hebben. Dat viel overigens niet mee, want de
affiches met molens, klompen en tulpen doen het best in het buiten
land. Een beetje te goed, als U het ons vraagt.
De prijzen vielen tenslotte als volgt:
2e prijs: MAK1YO OHTAK1, 11 jaar.
3e prijs: KUN1H1KO NA1TO, 11 jaar.
When I hear the word Holland I think
of windmills pumping water, and tulips
growing on the dunes. Young and old
people are walking around in wooden
shoes. The boys are wearing baggy
pants and blouses. The girls are wear
ing full skirts and blouses, white
aprons and little white hats.
I think of clean houses with sparkling
floors, and always a pair or two of
shoes on the doorstep.
I think of dikes holding back the
great waters of the seas, and canals
in every place. Boys and girls with
rosy cheeks and noses are ice skating.
Old grandfathers, in rocking chairs,
puffing at their pipes, are telling the
children of their young times.
I think Holland would be a wonderful
place to visit and see the sights. Don't
you?
ELLEN CRADDOCK
Santiago
f fr*
Axdif.o/.
aw.
«(fZ
OVv<U:-
Y AS
■JDA'. YS'
De tweede prijs in het Assumption College in Bangkok is voor Chanvit-
haya Tantiphiphat, die 12 jaar oud is. De tekst luidt: Holland heeft de
eerste luchtlijn ter wereld. Het heeft een prachtig landschap, molens en
tulpen.
A little Dutch girl, long ago,
Sat quietly beside a stream,
And watching it so gently flow,
She fell into a waking dream.
She saw the tulips round her sway,
She saw the fields blow with the breeze,
And far away she saw the dikes,
Towering oer the salty seas.
She saw the windmills turning slow
The cattle grazing in the grass,
And up and down the wide canal,
She saw the loaded barges pass.
Her cap pulled tightly oer her head.
Her wooden shoes were thrown aside,
Her skirt was of the brightest red,
Her big blue eyes were opened wide,
To see the barges sailing by,
With cheese, and eggs, and sugar beets,
With vegetables, and milk, and bulbs,
And boxes full of chocolate sweets.
Oh! Holland, thank thee for thy lands,
And thank thee for our queen so kind.
So, saying this, she gently rose,
With only Holland in her mind.
JANE DURAN
Santiago, Chilie
Als ik het woord Holland hoor, denk
ik aan de uitgestrekte bloemenvelden,
waar Holland om bekend is. Op de
film heb ik dikwijls opnamen uit de
lucht gezien van bloemenvelden, waar
op je bloemen ziet van allerlei soort
en kleur. Ik heb goed op de tulpen
gelet, die een groot exportartikel zijn.
Ik denk dan ook aan Hollands water
wegen en de strijd van de Hollanders
tegen het water. Toen Holland over
stroomd werd, was ik er meteen bij om
kranten te kopen zodra ze uitkwamen,
om alles te lezen over de strijd van
de Hollanders tegen het water.
's Winters als ik aan het schaatsen
rijden ben, benijd ik de Hollanders om
hun lange kanalen, waarop ze kunnen
rijden.
Als iemand over Holland spreekt,
denk ik dikwijls aan hun grote koloniën,
die Holland aan het einde van de
15e eeuw kreeg en aan het geld, dat ze
aan Gustaaf II Adolf hebben geleend
in 1613.
Als ik over kunstenaars hoor spre
ken, denk ik aan Hollands grote kun
stenaar Rembrandt, wiens schilderijen
nu en dan in Stockholm worden ten
toongesteld.
LENNART DAHLBORG
Solna Laroverk
10 jaar.
Als ik het woord Holland hoor, dan
denk ik aan bloemen, kaas en windmo
lens. Ik ben dol op kaas en ik zou
graag naar Edam willen reizen. Als
ik daar ooit eens kom zou ik heel veel
geld meenemen, kaas kopen en eten
tot mijn maag stijfstaat. Ik houd ook
van tulpen. Het is heel erg mooi in
Holland als alle tulpen bloeien, en dan
allemaal tegelijk. Alleen al het woord
Holland klinkt, net als Skane (spr. uit
Skoone, deel van Zuid-Zweden) prettig
en aanlokkelijk.
CHRISTINA AMLERT
Solna Laroverk
10 jaar.
•s
n
B
s
1
roen ik het woord Nederland hoorde, dacht ik onmiddellyk aan molens,
tulpen, boter en kaas. Mijn leraar vroeg mij een opstel te schrijven over
de luchtvaart in Holland, en dus begon ik te luisteren naar verhalen
daarover en ook las ik er boeken van. En ik hoorde van een boel dingen,
behalve molens, bloemen en kaas. Ik zal nu opschrijven wat ik van de lucht
vaart in Nederland heb geleerd.
Het Nederlandse volk was er in
vroeger dagen zeer op gebrand zich
naar buiten te ontplooien en die op
vatting werkte de ontwikkeling van de
luchtvaart in de hand. Het Nederland
se luchtvervoer neemt in Europa een
zeer vooraanstaande plaats in. Het
binnenlandse en internationale Neder
landse luchtvervoer is geheel in han
den van een maatschappij, genaamd
Koninklijke Luchtvaart Maatschappij
(afgekort KLM).
De KLM-Hjnen zijn over de hele we
reld verspreid. Van Amsterdam worden
over Glasgow bekend door het ver
haal van Macbeth verbindingen on
derhouden met Montreal en New York.
De derde prijs voor Bangkok gaat naar de maker van deze tekening, de
dertienjarige Sun Heng Sae Tia. Hij schrijft erbij: Holland heeft de beste
luchtlijnen. Het is een beschaafd land. Het kent molens, visserij, tulpen,
klompen, melk in blik en scheepvaartlijnen.
7\ Tederland, dat wordt begrensd door België en Denemarken en
over de zee door Engeland, ligt in Europa. Het heeft een
oppervlakte van 40.300 vierkante kilometer en één kwart van het
land ligt beneden de zeespiegel. In het jaar 1815 werd Nederland onaf
hankelijk. De hoofdstad is Amsterdam.
In 1600 kwamen Nederland en ons land voor de eerste maal
met elkander in verbinding.
Mijn lievelingseten „Castera" (de naam van een koek) werd door
een Hollander in Nagasaki ingevoerd. Ik heb ook Hollandse boter en
kaas geproefd. Oh. Wat zijn die heerlijk. Men zegt, dat de beroemde
molen tot voor kort werd gebruikt om het water af te voeren, omdat
het land beneden de zeespiegel ligt, maar tegenwoordig gebruikt men
daarvoor elektrische kracht. Ik heb een molenaarshuisje gezien, toen ik
het „Unesco"-dorp heb bezocht. De tulp is ook heel bekend. Ik zou ze
graag in Holland zienals zij in volle bloei staan. Ik heb gehoord, dat
in Den Haag een Internationaal Gerechtshof is.
Dr Siebold van de „Western Medical Science", die in 1820 naar Naga
saki kwam, was een Nederlander. Hij vertaalde „Tarfur Anatomia", een
Nederlands medisch boek, samen met Genpuka Sugita en Rystaku
Maeno, en het werd in 1774 gépubliceerd. De Nederlandse medische we
tenschap had veel invloed op de Japanse.
Laat ons ook in de toekomst meer en meer verbonden zijn en elkaar
helpen door handel en door de medische wetenschap.
Ik bid uit het diepst van mijn hart voor de welvaart van uw land.
MAKIYO OHTAKI,
Tokio, 11 jaar.
Van daar uit heeft men verbindingen
met Zuid-Amerika en ook met Mexico,
Guatemala en Panama, bekend door
zijn kanaal.
Ik zoek naar andere routes. Op de
kaart voor mij zie ik een stuk netwerk,
dat Amsterdam met Azië verbindt. Het
is de route van Europa via Indië naar
Japan en Australië. In dat netwerk van
lijnen vindt men vele beroemde steden
als de knopen van een net.
De prachtige Zwitserse stad Genève,
omgeven door de hoge Alpen, de lief
lijke bloemenstad Parijs, Rome, Mi
laan met de resten van de oude bescha
ving, Athene, hoofdstad van Grieken
land, beroemd door de mythologie. Is-
tanboel, hoofdstad van Turkije met ho
ge torens in de vorm van potloden en
tempels r et ronde daken. Als ik de
namen van die steden, bekend uit
sprookjes en verhalen, lees, Jijkt het of
ik de schitterende tonelen zie alsof ik
vóór die steden stond. De volgende stad
is Bagdad. Dan moet ik denken aan
dieven, toverkollen, vliegende karpetten
en dan voel ik mij dromerig worden.
De naam van die stad klinkt ook zo
vreemd.
Tot dusver heb ik te ernstig ge
schreven, dus nu vertel ik iets om te
lachen. Ik heb gehoord van het trans
port per vliegtuig van paarden en
koeien, maar ik heb nooit geweten
dat ook circus-olifanten konden wor
den vervoerd. De KLM heeft veel be
langstelling voor het vervoeren van
olifanten. Misschien komt dat wel om-
dat Nederland zo uitblinkt in de vee
fokkerij, dat er meer koeien zijn dan
mensen. Met een speciaal transport
vliegtuig voor dieren kunnen slechts
drie olifanten worden vervoerd; maar
olifanten zijn nerveuze dieren en
kleine dingen kunnen hen opge
wonden maken. Als olifanten in de
lucht beginnen te trappelen zou het
vliegtuig kunnen verongelukken. Het
leuke is nu dat, wanneer men een kip
op de kop van een olifant zet, hij rus
tig blijft. Een kip is zoveel als een
stewardess voor de olifant.
Toen ik al het bovenstaande leerde
merkte ik ook dat Nederland en Japan
oude vrienden ziin en dat zelfs geduren
de de jaren dat Japan gesloten was rela
ties werden onderhouden met China en
Nederland. In het Meiji-tijdperk werd
ineens heel wat vreemde beschaving
naar Japan gebracht en het was een
hele opgave haar te accepteren en te
verwerken. Echter, tijdens het „geslo
ten" tijdperk, dat er jaren en jaren aan
voorafging, kwam de vreemde bescha
ving beetje bij beetje binnen. Dat was
de Nederlandse beschaving. Met andere
woorden, Nederlandse wetenschap open
de de gesloten ramen van Japan.
Toen ik de zesde graad haalde, leerde
ik dat een oud-scholier, Gempaka Su-
geta, de „Anatomia" vertaalde van het
Nederlands in het Japans. Toen ik dit
wist, voelde ik veel vriendschap voor
Nederland, niet alleen om zijn molens,
bloemen en kaas, maar ook omdat het
een land van oude vrienden is.
KUNIHIKO NAITO,
Now our plane is landing in Amster
dam, the largest city in Holland. It is
also the capital, banking center, and
chief port for trading with the colonies.
We see diamond cutters, busy at
work in their shops, for Amsterdam
is famous for its cutti..g and polishing
of diamonds. We see Queen Juliana and
her gracious family. We see a little
Dutch girl gathering the beautiful tu
lips for which they are famous and
we see windmills near the canals.
We ask the little Dutch girl to tell
us about her country. She tells us that
before manufacturing was held back
because of lack of fuel, but now the
Dutch people discovered coal deposists
near the Meuse river.
There are sandy dunes, that keep
the water out, for Netherlands is below
the sea level. The people must be on
constant guard day and night. If there
is one leak, the whole country can be
drowned overnight. We all shiver as
she tells us this.
Then she takes us to a dairy farm,
where we see cows grazing in the sunny
pasture. Holland is famous for its dairy
products. After we all buy some sou
venirs for ourselves and our friends,
we look at our watches and we see
we must go. We thank the little Dutch
girl and we hurry back to the airport.
The stewardess calls us and tells to go
into the plane for soon we will go
home again. Everybody is very excited.
Each one is thinking „Will Mary like
this handkerchief? I wonder if Joe will
like this penknife." and so on. But
then our thoughts are interrupted. The
motor starts and we are on our way
home again. Farewell, Holland!
SANDRA ROCHE
Santiago
