Russen hebben geen
betere vliegtuigen
dan Amerikanen
°P 4en
Nescafé
"Mèt is koffie!
m
Nederlands ereveld
Frankfort geopend
u
«öks? atr
Misbruik van
gastvrijheid
lïSÏÏ- f»»
A la Russe
Vonnis pas in
oktober?
Asgfs" r»^hebbw"
iïf's» S,es 5?
Russii duikb
Bevrijdt U
Va miljoen voor
legering Ned.
militairen
o
Laatste rustplaats van 755 oorlogs
slachtoffers
Sjah dient de
Russen van
repliek
Sov j et-luchtruim
geschonden?
De onzichtbare
getuige
Commissie zal
arbeidsduur
bestuderen
Generaal Twining verklaart
Ö'ESioSULTATEN VAN
doppen wei
A eilloignage
Chretien"
v™a' kS;
Duitse logé pleegde
huisvredebreuk
Morgen begrafenis van
Van Heuven Goedhart
»er
u
PAGINA 7
^^pj>Oint over:
H|KARiMO'S RiEIIS
A^eer succes bij
I Zljd. otn „Irian"?
De zaak-Schmidt
DUITS AANBOD
DE KABINETSFORMATIE
?we6 -:/erv*ig in China
K,enkve;
De kiezer:
Dr. Drees
„Komt het niet uit, Excellentie?'
Patience, patience"
Protest bij V.S.
Autodiefstal gestraft
Benoemingen
door ANTHONY CILBERT
in de vertaling van J. C. H. v, d. Bovenkamp Jr.
Katholieke Illustratie
Kent U haar?
Besluit Mijnindustrieraad
Vandaag overbrenging
naar Nederland
"Ucbtmacht Van de Amerikaanse
langs een Ke»eraal Twining, die on-
heett KebrachtZOek aan de Sovjet"Unie
de comrni beeft in een verslag aan
m de Ie
- Senaar Voor de strijdkrachten
kua techj|0| Verklaard, dat de Russen
"esten gP|0?'sctle achterstand op het
J^arde, f|, '(1,!'ijk inlopen. Hij ver-
ad gezien ''i in de Sovjet-Unie niets
Uorden dat beter genoemd kon
V'ie8tuigen de beste Amerikaanse
®°mmige 10 dezelfde categorieën. Op
eewerbt'f611 hadden de Russen
S. 0rn m een richting, die de
^"len inslaan611 redenen niet hadden
koi)?en'J' °ver8ideeic! om iets Sewaar te
en i?enwerpers s°vjet-productie van
«toom»risl geleide
ho0fdlu0mwapèns projec,tieien
Sehï, gestoten vi; hb overal het
d noord was vonri?,. had gezien en
hu)i„Wat de Srwri merendeel slechts
'en. °v.iets verkozen te ont-
de Sovjet-Unio r¥aarde voorts, dat
r,?- c°nstructie f bezig houdt met
'Ulrne verseht-^an een ..verrassend
IT- HeT^leaheid van vliegtui-
Veersn?ee^deel vaA de ón^er-
lp??„VVeten<?nh? ,.."een hoog niveau
om °ok en technisch ta-
b^erPers l6®k er ft. dat de Sovjet-
str, van HÓ p ZIChzelf op het ge-
riSentie aan hm°d'er"e vliegtuigcon-
ken s had m- Plonieren zijn." Ove-
dfn', dat ook ageiSeend op te mer"
st^.hebben k de Russen moeilijkhe-
diteit p„ het combineren van
Genera ge snelheden.
ie'w6 Rdssen'dnpnguwas van 00rdeel.
Utaiï s kenho ,r hem uit te nodigen
ternm- SegeVen?r adden gemaakt, mi-
hïsnp l®£ voor te wisse'en als al-
ctie van „i?l®enhowers plan voor
t de lucht. Bij herhaling
Zak*J!*scJ}e minister van buiten
bol het Ir,^' Ruslan Abdulgani, heeft
ro tg rorZ0nesische parlement een uit-
Sn ,ltaten doen toekomen over de
en r no }j"ln de reis, die president
ten r°Pa n" gemaakt naar Amerika
heSdat minister meent te kunnen
was hem gebleken, dat de Russen
hoopten, dat zijn bezoek het begin zou
zijn van een uitwisseling op grotere
schei 3.1
Generaal Twinmg heeft zich overigens
voorstander verklaard van een verho
ging met 900 miljoen van de begroting
van de Amerikaanse luchtmacht, een
verhoging, waartegen de minister van
defensie, Charles E. Wilson, bezwaren
heeft geuit.
In een verklaring aan de pers drong
de generaal aan op grotere uitgaven
aan onderzoek en ontwikkeling tenein
de de wat hij noemde „kwalitatieve
voorsprong" die de Amerikaanse lucht
macht over de Russische heeft, te be
houden. Hij achtte het mogelijk dat de
Russen verrassend nieuwe wapens zul
len uitvinden. (Rtr.-U.P.)
Naar de correspondent van het A.N.P.
in Djakarta verneemt, kan het nog wel
tot oktober duren, voordat er in de
zaak-Schmidt, die op dit ogenblik al
22 maanden slepende is geweest, een
uitspraak wordt gedaan. De officier van
justitie, Sunarjo, heeft ook nog ver
klaard het niet waarschijnlijk te ach
ten, dat mevrouw Bouman vervolgd zal
worden wegens het in bezit hebben van
een pamflet, dat in de omgeving van
Sukabumi door Indonesische autoritei
ten is verspreid.
Het hoofd van de militaire veilig
heidsdienst in dit gebied, majoor Rivai,
heeft enkele dagen geleden aangedron
gen op een verhoor van mevrouw Bou
man, omdat hij persoonlijk had verbo
den, dat bedoelde pamfletten buiten het
gebied van Sukabumi zouden worden
gebracht. In het pamflet wordt een op
roep gericht tot de opstandelingen in
de omgeving van Sukabumi om zich
over te geven, aangezien „de leiders
van de opstand zijn gepak". Ter illu
stratie is in het pamflet een levensbe
schrijving van de heer Schmidt afge
drukt onder de foto van een andere
Nederlander. (ANP-UP).
2iiknp de bezochte landen meer
J e Politielij1 voor de „onafhanke-
die Indonesië nastreeft.
Met
ÏÏ^tTle in
»ustanre£&de Staten iuu
holV* T,n^nesitbvfUlgani thans
t dat13" met de
n «evaar hr„„ °°k de V^"er?kaanse
°ok WoMp 86"' v,ereldvrede
de minister a' I3aar het
seh 0p Nieuw6 Gndonesisch°er<leel Van
ckouwd alc Ulnea niet ®ansPra-
academiseh i,?" kwestie er be-
met ean kraehif8' aar alf sle<*ts
®es. heeft tT0, aartsbisschop van Rm
f oi8nageSpv,NathoUeké weekb]arl tegen
«egeven® ®hrétien". een verbw »Té-
velen Was het ak van deze
b'ad over°Htstaaa ovwSh°eetfn' dat
vanmeTer dan eenft re ,Vel«aart ®aï
kah Vp Verricbt anderzijds het dn6"
de? nif
Richaud SSch0p
d('rgelijkG ItrV66" verkf°rdeaux' mgr.
Qen in gyPbsch^
duikboten °mende rtP rsberichten wor-
®cheepvaartila Egvnta8en verscheidene
dfikbotf krmgen verwacht. In
Gordon door de q men, dat de
EPr^ent N Sovjet-Unie geleverd
ri2al persoonlijk de
^c'hfl^d^e ple?ftid5.onderzeeërs hij-
Advertentie
van
reumatiek, spit, ischias, hoofd
en zenuwpijnen. Neemt daarvoor Togal,
het middel bij uitnemendheid, dat
baat waar andere falen. Togal zuivert
de nieren en is onschadelijk voor hart
®n2 ™afg' 8 aP°th. en drog. f 0.95,
Tegen 'n 23-jarige chemiearbeider
uit Krefeld in Duitsland is gisteren voor
de rechtbank in Rotterdam zes maan
den gevangenisstraf met aftrek geëist.
Hij had tijdens zijn vacantie in Neder
land gelogeerd bij een familie in He
kendorp. Toen deze familie voor de
begrafenis van ben zoontje, dat een
ngeluk had gekregen, naar Gronin
gen vertrok, moest hij ook het huis
verla';en. Hij nam toen zijn intrek in
een hotel in Gouda. Op de morgen
van de 31ste mei werd een keuken
raam van het huis vernield aangetrof
fen, binnen vond men voetstappen en
brandsporen en in een sloot bij het
huis lagen twee gedeeeltelijk ver
brande kussens. De Duitser, die ervan
verdacht werd in het huis te zijn ge
weest, kon bij de grens aangehouden
worden.
Hij bekende het huis in die nacht
bezocht te hebben en zei, dat hij, toen
hij er langs gekomen, gemeend had een
gebroken ruit te zien. Hij zou er toen
door geklommen zijn en ongeveer twi-
tig minuten zijn binnen gebleven.
Hij zei niets in het huis gedaan te heb
ben. Bij huiszoeking werd ook niets ver
mist.
De officier van justitie zei in zijn
requisitour te menen, dat de Duitser
ook in het huis geslapen heeft; een bed
had de indruk gemaakt beslapen te zijn.
Vermoedelijk, zei de officier verder,
heeft hij toen op bed nog wat gerookt,
is het beddegoed in brand geraakt en
heeft hij dit naar buiten gegooid. Po
ging tot diefstal met braak achtte de
officier niet bewezen, evenmin brand
stichting, maar wel het plegen van huis
vredebreuk.
Mr. J. Leopold, de verdediger, vond,
dat de ondergane hechtenis voor dit
feit al voldoende geweest is en hij
vroeg onmiddellijk invrijheidsstelling,
hetgeen door de rechtbank werd afgewe
zen.
Uitspraak 20 juli a.s.
West-Duitsland heeft zich bereid ver
klaard, aan Nederland een bedrag van
773.000 mark (ruim 750.000 gulden) te be
talen voor de legering van de Nederland
se troepen in de Bondsrepubliek tot vijf
mei 1957, zo heeft het ministerie van
buitenlandse zaken te Bonn bekend ge
maakt.
De Bondsrepubliek heeft onlangs der-
gehjke overeenkomsten gesloten met de
V. S., Engeland, Frankrijk en andere
landen die op haar grondgebied troe
pen gelegerd hebben.
MAROKKO Sultan Sidi Mohammed
Ben Joessef van Marokko is voorne
mens Frankrijk en Madagascar te be
zoeken. (A F.P.)
Acixienentte
100KOFFIE
100'/, KOFFIE
10 0% KOFFIE
I„„r ten minste
Uus voot 5
r&
100% KOFFIE - 100% KOFFIE
De opening van de laatste twee ere-
velden voor in Duitsland tijdens de
tweede wereldoorlog omgekomen Neder
landers, dinsdag in Frankfürt am
Main en donderdag in Düsseldorf, wordt
bijgewoond door enige honderden nabe
staanden. Deze zijn, evenals destijds hun
naar Duitsland gevoerde familieleden,
uit alle delen van Nederland afkomstig.
Het is een prachtig stukje Neder
landse grond, het ereveld, dat vanmor
gen op het Waldfriedhof te Frankfürt
am Main-Oberrat is geopend. Het is
helaas groot: 755 Nederlandse oorlogs
slachtoffers, omgekomen in de jaren
1940-45 in zuid-DuitsIand, liggen er be
graven. Dan staan er nog op een grote
gedenksteen 200 Nederlandse namen
van die slachtoffers, die in massagra
ven rusten of wier graf niet kon wor
den teruggevonden.
De Nederlandse Oorlogsgravenstich
ting, die ook dit ereveld heeft aangelegd,
heeft, evenals op alle graven van de
andere erevelden in Duitsland, op elk
graf afzonderlijk een steen gezet, waarin
de naam, de geboortedatum en de over
lijdensdatum van het slachtoffer en de
Nassause leeuw zijn gebeiteld. Bij elk
graf staan kleine bloemen geplant.
De rouwkapel was te klein om alle 400
nabestaanden die naar Frankfort waren
gekomen, de officiële vertegenwoordigin
gen en de leden van de Nederlandse ko
lonie in Frankfort te bevatten. De een
voudige plechtigheid die aan de opening
voorafging, werd daarom gehouden op
een open ruimte vóór de kapel, die werd
omzoomd door hoog oprijzende denne-
bomen. Op het bordes van de kapel
stond een katafalk, bedekt met de Ne
derlandse vlag en omgeven door kran-
sen en bloemen.
De heer C. Vreede, ambassaderaad te
Bonn, sprak woorden van troost tot de
nabestaanden en bracht dank aan alle
instanties in Duitsland, die hebben me
degewerkt aan de totstandkoming van
het ereveld.
„Om na zoveel jaren eindelijk aan
de groeve te staan van hem of haar,
die door het oorlogsgeweld u werd
ontnomen, zal voor u een grote emo
tie zijn geweest", zo zei mevrouw H.
O. van Anrooy-de Kempenaar,^ presi
dente van de Oorlogsgravenstichting.
Wij hebben getracht uw graven
waardig in te richten. Moge de stilte,
nlr,„r,. c uuaerzeeers rui-
hieu'w« ag ook >»ph„lgheid zal de Egyp"
L 6 torpeHr,K„ n worden op vier
i tweÊ^agers, twee Russi-
aan
(AFP)
!?he
tv.,6» tWep D a®ers' twee E
ypte geleverd ztfn' die onlangs
inn. I t
Ck eeh gevang33?.86 geestelijken, dle
heh?a te HonkoS?ap Van drie 'aar in
d®bben verklaard Zljn aangekomen,
zit roams-kathnUe? de vervolging van
v ns is geluwd rfen ln Chlna geens-
e n h''t denktLS® communisten heb-
fen afgescheiden KVan oprichting van
ten varen f? „hervormde kerk" la-
tveging vsn vTi'8!," thans een be-
Jieken" "Vaderlandslievende katho-
twee Am??'i katholieken, aldus de
aich aarT de r?"^8- geestelijken. houden
aan de partijvoorschriften.
die op deze dodenakker heerst, ook uw
ziel binnentreden bij het staan aan de
witte steen, waaronder zij met ere
mogen rusten".
Bij het bronzen beeld werden kransen
gelegd van de ambassadeur te Bonn, van
de consul-generaal te Frankfort, de Ne
derlandse Oorlogsgravenstichting, de
„Kriegsgraberfürsorge" en het stadsbe
stuur van Frankfort. Een der nabe
staanden opende het ereveld door een
paars lint door te knippen. Aalmoezenier
P. G. M. Schoonebeek zegende de gra
ven van de r.-k. slachtoffers en leger-
predikant ds. P. Swagerman sprak een
gebed. Na afloop konden de nabestaan
den bloemen leggen en enige tijd vertoe
ven bij het graf .van hun verloren man
of zoon, die nu een ereplaats hebben ge
vonden op dit stukje Nederlandse grond
zo ver van huis.
President Vorosjilov van de Sovjet.
Unie heeft gisteravond in het Kremlin
een receptie gegeven ter ere van de Sjah
van Perzië en diens gemalin, keizerin
Soraya. In zijn begroetingstoespraak
deed de Sovjet-president een aanval op
het pact van Bagdad, waarvan ook Per
zië deel uitmaakt. De Sjah verklaarde
in zijn antwoord, dat zijn land nooit zal
toetreden tot een agressief blok tegen
de Sovjet-Unie. „Als mijn regering be
paalde defensiemaatregelen heeft geno
men, dan zijn die nodig in het licht van
de ervaringen in het verleden en de
algemene internationale toestand", aldus
de Sjah. (Reuter).
De Russische ambassadeur in de
V. S. Georgi Zarubin heeft namens zijn
regering aan de Amerikaanse minister
van buitenlandse zaken, Foster Dulles,
een protest overhandigd tegen beweer
de Amerikaanse vluchten boven Rus
sisch gebied. Het Russische luchtruim
zou vorige week woensdag en donder
dag en maandag j.l. zijn geschonden.
Zarubin verklaarde tegenover journalis
ten, dat enige toestellen wel 320 km
diep het Sovjetgebied waren binnenge
drongen. Zij hebben volgens Zarubin
gevlogen boven Minsk en Pinsk In het
westelijke deel van de Sovjet-Unie, Ka
liningrad in Litauen en verscheidene an
dere steden, waaronder Brest aan de
Russisch-Poolse grens.
De Utrechtse rechtbank heeft een 26-
jarige Rotterdamse monteur wegens
diefstal van een auto te Utrecht ver
oordeeld tot een jaar en zes maanden
gevangenisstraf met aftrek van voor
arrest. In de nacht van 25 op 26 mei
haalde hij samen met een collega, even
eens uit Rotterdam, een op de Uude
Gracht te Utrecht geparkeerd staande
wagen weg, welke op sleeptouw naar
Rotterdam werd vervoerd. Alvorens
het geld voor de koop was betaald,
werd het tweetal reeds door de politie
gearresteerd. De vriend, tegen wie een
jaar en drie maanden met aftrek was
geëist, en die onder invloed van eerst
genoemde verdachte had gehandeld,
werd veroordeeld tot een jaar met aftrek
Tegen de ander was tyvee jaar geeist.
Bij beschikking van de minister van
onderwijs, kunsten en wetenschappen
is voor het tijdvak van 1 mei 1956 tot
en met 30 april 1957 benoemd tot weten
schappelijk ambtenaar bij de fysische
scheikunde aan de rijksuniversiteit te
Leiden, A. van Roggen, voor het tijd
vak van 1 september 1956 tot en met
30 september 1957 tot wetenschappelijk
ambtenaar bij de Nederlandse letteren
aan de rijksuniversiteit te Utrecht
L. Koelmans, thans assistent aan deze
universiteit, leraar aan de christelijke
h. b. s. te Veenendaal.
21
„Ik wilde u een laatste kans geven voordat ik maat
regelen neem."
„Wat voor maatregelen kunt u nemen?"
„Dit verhaal zou heel wat opzien baren in
laten we zeggen de SUNDAY RECORD."
„Mijn beste kind doe niet zo melodramatisch!
Alsof je de RECORD iets bijzonders zou kunnen
vertellen."
„Als u dat denkt, dan kent u de RECORD niet.
uVeen kolfie naar hun hand."
ai u- We' eens gehoord van chantage?"
„Als er in het verhaal niets is, dat u zich behoeft
aan te trekken en waarvoor u zich behoeft te scha
men, hoe kunt u dan spreken van chantage? Boven
dien, wat voor bewfjs hebt u, dat ik gedreigd heb?"
„ik zou werkeljjk van het plan afzien, als ik u
was,' zei de jongeman.
Terry wierp een blik op haar horloge. „Als Ik nu
halen n°8 3uist de trein naar de stad
„De redactie van zo'n blad stelt het op prijs als
Iran tn imrnn aam Cr r v
Barnes, toen deze op scherpe toon zei: „Dat is een
onverwacht genoegen, Miss Lawrence. Wilde u m;j
ja maar uw zoon heeft mij al duidelijk gemaakt,
dat het tijd verknoeien zou zijn. Ik had gehoopt, dat
u zou handelen in de geest van Mr Scott s verlan
gens met betrekking tot Pamela, maar het schijnt,
dat u haar beslist in dat weeshuis wilt houden."
„En Miss Lawrence is even vast besloten om het
kind er uit te halen," wendde Oliver zich tot zijn
moeder „en als die en gene tijdens het proces bespat
wordt met slijk wel je kunt nu eenmaal geen
ommelette maken zonder eieren kapot te slaan."
„En waarom?" vroeg Mrs Barnes koel. „stelt u
mij verantwoordelijk voor het meisje?'
„Omdat u weet dat Mr Scott van plan was voor
haar toekomst te zorgen en en stamelde
Terry.
„Bederf het nu niet!" fluisterde Oliver.
„Oh goed als uw moeder die bewuste dag niet
naar Swan House was gekomen, zou Mr Scott waar
schijnlijk nog in leven zijn!"
Een ogenblik heerste er een doodse stilte. Oliver
was de eerste, die zich herstelde. „Als het verhaal,
dat u wilt gaan vertellen bij de RECORD niet beter
gefundeerd is dan deze beschuldiging, geloof ik niet,
dat wij ons ernstige zorgen behoeven te maken. Bo
vendien is het uw plicht als ingezetene van ons goede
land om u tot de politie te wenden, als u iemand
verdenkt van een misdrijf."
„Maar dat bedoel ik zo niet!" zei Terry, die be
greep dat zij te ver gegaan was. „Maar als Mr Scott
zich niet zo had opgewonden, na de schok van
de vorige avond
„Dat is wel in orde," zei Mrs Barnes. „Het is
Dat hZ Je™Tc ™aakt'' werkelijk niet nodig ons allen te betrekken bÏÏ uw
1 heel leefzalm onde?ho,S°e «'ddag. Het is verontschuldigingen. Het geval interesseert me ho"
neel leerzaam onderhoud geweest." genaamd met. En Oliver, als je Miss Lawrence nu
nog langer ophoudt zal zij de sneltrein missen
„Ik breng haar wel even met de auto naar het
station," zei Oliver.
„Oh, ik wil u geen last veroorzaken
Dat is het volstrekt niet."
„Uit uw woorden zou men kunnen' afleiden, dat
w(j elkaar niet meer zullen ontmoeten."
..Dat zullen we ook niet.".
™9.b Ja heel vaak zelfs," zei Oliver,
van zo verdiePt in hun gesprek dat zij geen
dh a EU'den het tuinhek hoorden opengaan en zich
ewust werden van de aanwezigheid van Mrs
Hij hield het tuinhek voor haar open.
Terry aarzelde en wendde zich noe e.
zich nog even tot Mrs
Banres. ,,U moet niet denken, dat die opmerking
van mij de bedoeling had om u in een kwaad
„Het interesseert me niet. Miss Lawrence. Mijn
zoon maakte u zoeven al duidelijk dat een fatsoen
lijk mens dergelijke belachelijke insinuaties niet
serieus neemt."
Met een hoog rode kleur liep Terry naar de auto.
„U moet mijn moeder niet verkeerd begrijpen,"
zei Oliver, terwijl hij achter het stuur ging zitten,
„maar zij is buitengewoon gewetensvol en u zult
moeten toegeven, dat u ten opzichte van dat kind
bevooroordeeld bent. Maar ik wil niet onsympathiek
schijnen en ga u een gunst vragen."
„Denkt u dat uw moeder het daarmee eens zal
zijn?"
„Ik zal haar aan het verstand brengen, dat het
verstandiger is. Ik had u willen vragen mij te be
loven, dat u de eerste acht en veertig uur niets zult
ondernemen."
„Zodat u de tijd hebt om Pamela te laten over
brengen naar een andere Inrichting."
„U bent handig genoeg om het meisje in het
oog te laten houden. Ik wil alleen acht en veertig
uur hebben om de zaak rustig met mijn moeder
te bespreken. Tenslotte is dit haar aangelegenheid,
en ik weet zeker, dat zij er goed over nagedacht
heeft, voordat zij iets deed. Ik kan me evenwel
voorstellen, dat zij bereid zal zijn haar beslissing te
herroepen en andere maatregelen te nemen. Ik kan
u natuurlijk niets beloven, maar ik zal mijn best
doen. En zelfs u moet inzien, dat haar woord voor
een rechtbank meer gewicht in de schaal zou leggen
dan het uwe, als jong, ongetrouwd meisje. En tussen
haakjes, ik neem aan, dat het niet in uw bedoeling
lag om mijn moeder te beschuldigen van moord
met voorbedachten rade wel?"
„Natuurlijk niet. Ik
„Ik dacht ook niet, dat uw enthousiasme zover
zou gaan. Vergeet bovendien niet dat uw positie
niet zonder gevaar is."
„Dat begrijp ik niet."
„Stel eens voor dat zjj een aanklacht wegens laster
i fï^aad tegen u indient. Uw motleven kunnen zo
vlekkeloos ziin als maagdelijke sneeuw, maar de
man in de straat zal er het zijne van denken.
(Wordt vervolgd)
In het nummer van deze week begint
een serie rijk geïllustreerde artikelen over
het thema „Herontdekking van Europa",
waarvan de bedoeling is meer begrip te
wekken voor het feit, dat ons werelddeel
een veelzijdige eenheid vormt en „een won
derlijke en schone werkelijkheid". Mr. H. C.
M. Edelman schrijft over het olieboren op
zee en de race van de verschillende lan
den om de minerale schatten van de oceaan
bodem. Jan Glissenaar, van de jeepexpres,
wijdt een beschouwing aan het in India he
laas diepgewortelde waandenkbeeld, dat de
Kerk er enkel zou zijn voor de westerlingen,
een idee dat de missiearbeid begrijpelijker
wijze bemoeilijkt. Verder is er een cause
rie over „Tropisch Amsterdam", dat wil zeg
gen over Artis en zijn buitenlandse be
woners, voor wie de temperatuur van ons
land in werkelijkheid lang niet van zoveel
belang is als het voedsel. Interessant is ook
het artikel over de „fotomobiel" en de vele
foto's van grote en kleine verkeersfouten,
door de heer H. J. Peppink, wonende in
Den Haag, uit zijn auto genomen. Actueel
in deze vakantiemaanden is de reportage
over Sark, een van de Britse Kanaaleilan
den voor de Franse kust. Ten slotte een
verhaal over de ontdekking van de coe-
lacant, eep vis die men reeds lang uitge
storven waande maar waarvan in de laat
ste decennia tot verrassing van de geleer
den enige exemplaren zijn gevangen. Het
korte verhaal is van Leonhard Huizinga.
Jan Cottaar schrijft over de Nederlandse
ploeg in de Bonde van Frankrijk.
Advertentie
Als U goed kijkt, weet U
wie dit is. Als U goed Iet
op komende advertenties,
leert U iets kennen, wat U
dagelijks zal verwennen!
In zijn vergadering heeft de Mijnin-
dustrieraad de wijze besproken, waarop
in het mijnbedrijf het vraagstuk van de
arbeidsduur zal worden bestudeerd. De
raad besloot tot instelling van een com
missie voor het verrichten van deze stu
die. Het dagelijks bestuur zal over de
samenstelling dier commissie in een vol
gende vergadering adviseren.
Gisteren heb ik met een
Rus in Amsterdam ge
wandeld. Met een echte
Sovjet-Rus. Er was ook
een dame bij, die als tolk
fungeerde. Om eventuele
misverstanden te voor
komen.
Het aardige van met een
Rus wandelen en praten is
overigens dat er iets van
het verbodene aan kleeft. Ergens
om dat woord nu ook maar eens te
gebruiken ergens mkg het niet hele
maal. Al stelde ik mij gerust met de
gedachte dat ik geen atoom-geheimen
onder mij had. Wat maar goed was
ook, want soms kan ik eenvoudig mijn
mond niet houden. Overigens bleef er
nog de mogelijkheid dat die Rus iets
wist van de geheimen, die B. en C.
tegenwoordig zo luidruchtig in stand
houden. En dat gaf ons samenzijn ook
al iets van een prikkelende sensatie.
Hij zei overigens niet veel, de Rus.
Maar wel was hij één en al glimlach.
Een poosje trachtte ik mijzelf voor te
houden, dat ik zulks verdacht moest
vinden. Ik hield dat echter niet zo
heel lang vol en toen begon ik ook
maar te glimlachen.
Op een gegeven moment zaten wij
dus beiden schaapachtig grinnekend,
tegenover elkaar aan een café-taf eitje.
Want mijn Rus had, via de tolk, te
kennen gegeven dat hij wel een
glaasje Hollandse „Schnaps" zou wil
len consumeren. Nu, de verschillende
jenever-soorten vallen in Nederland
nog steeds niet onder de staatsgehei
men.
Ik hief het glas, zei: „Proost" en
nam een slok. Mijn Rus uitte iets in
blank Russisch en zette zonder te
drinken zijn glas weer neer. Ik keek
hem niet begrijpend aan. Toen legde
de tolk mij uit dat het in Rusland da
gewoonte was een glaasje in één teug
te ledigen. Ik gaf mijn bewondering
voor zo'n mooi gebruik te kennen, zei
nogmaals „proost" en slikte het vocht
zonder meer weg. Nu straalde mijn
metgezel van welbehagen en een ogen
blik dacht ik dat hij het glaswerk ook
zou inslikken.
Nog steeds vrolijk en samenzweer
derig lachend keken wij elkander over
de lege glaasjes aan. Er groeide lang
zamerhand een mooi wederzijds be
grip tussen ons. De gezamenlijke
geesten van Genève en Schiedam be
gonnen in ons te leven.
Toen zei mijn Rus iets.
„Hij vraagt of u mee naar zijn schip
gaat", verklaarde de tolk, „hij wil u
zijn Wodka laten proeven."
Bijna had ik hardop „Njet" gezegd.
Maar ik kon de verleiding nog net
weerstaan. Ook om met hem mee te
gaan overigens.
Want je weet het nooit met die Rus
sische drink-folklore. Voor je het weet
sta je staatsgeheimen te verklappen,
die je niet kent.
Toen wij hartelijk afscheid namen
van elkander zei die Rus dat ik gauw
eens naar Moskou moest komen.
En ik kon hem niet eens antwoor
den:
„Zorg jij maar eens eerst dat je naar
Amsterdam mag".
Het stoffelijk overschot van de over
leden Hoge Commissaris der V.N. voor
de vluchtelingen, dr. G. J. van Heuven
Goedhart, is vandaag per auto naar
Zürich vervoerd, van waar het per
vliegtuig naar Amsterdam zal worden
gevlogen. Vannacht omstreeks half drie
wordt het toestel van de Swissair met
het stoffelijk overschot op Schiphol ver
wacht.
De begrafenis zal donderdag in alle
stilte geschieden. Vanmorgen hebben
leden van het V.N.-personeel. van het
diplomatieke corps en bij de V.N. ge
accrediteerde correspondenten langs het
stoffelijk overschot, dat in het Palais
des Nations ligt opgebaard, gedefileerd.
Waagt u zich, lezer, eens aan een
ruwe schatting naar de duur van de
opleiding tot straatmaker. Wat denkt
u: drie maanden of misschien wel een
half jaar? Maar toch zeker niet lan
ger? Dit antwoord zouden wij vroeger
ook gegeven hebben, maar een be
zoek aan de jaarlijkse metsel- en
straatmaakwedstrijden, die dinsdag en
wgensdag op de speelweide tegenover
het Bouwcentrum in Rotterdam zijn
gehouden, heeft ons in dit opzicht de
ogen opengedaan. Na vijf jaar studie
is het pas mogelijk het diploma straat
maken te verwerven, wel een bewijs
hoe degelijk en veelomvattend de op
leiding in de loop der jaren geworden
is. Want het lijkt immers zo eenvou
dig: pak een steen en sla hem de grond
in, als je er maar voor zorgt, dat ze
allemaal op gelijke hoogte blijven. Ja
wel, maar een blik op het program,
dat de leerling-straatmakers moesten
uitvoeren doet wel anders leren. De
volgorde der werkzaamheden van een
der opdrachten luidde: „gedeelte van
de kruising bestraten met het aanslui
tende keperwerk; kantlagen uitzetten
en bestraten; diagonalen en profielen
uitzetten en hoogtestenen plaatsen;
naaldstenen plaatsen; opzet maken
op de diagonaal en verder straten
gelijk met de naaldstenen; het straat
werk met de kantlaag gelijk straten.
Geen klik; de sluitstukken in het hak-
werk mogen niet kleiner zijn dan een
halve steen." Nu is het iets begrij
pelijker waarom die opleiding heel wat
langer duurt dan men gewoonlijk
denkt. Het vak van straatmaker is
dan ook een volwaardig ambacht, dat
recht heeft op de waardering van een
ieder die zich over het geplaveide deel
van de wereld voortbeweegt. De pro-
duktie van asfalt en bitumen zal er
dan ook wel nooit geheel in slagen het
bestraten met klinkers te verdringen.
Vooral in Nederland met zijn grillige
klimaat, zoals de laatste dagen weer
eens gebleken is, voldoen klinkerbe
stratingen goed. Ze zijn poreus en
technisch zeer duurzaam. Bovendien
geven ze sfeer aan het stads- of
dorpsbeeld, meer dan enig ander weg
dek. In ons land worden jaarlijks
500 miljoen straatstenen gebakken,
voldoende voor 900 kilometer straat ter
breedte van zes meter.
Behalve straatmakers waren in de
geweldige tent tegenover het Bouw
centrum ook nog 93 leerling-
metselaars aan het werk, afkomstig
van 38 verschillende technische scho
len in Nederland, die met onafgebro
ken toewijding kaphamer, sabel en
troffel hanteerden om het bezit van
de wisselprijs: de Zilveren Troffel, be
schikbaar gesteld door de vereniging
„De Nederlandse Baksteenindustrie'
en de Stichting Bouwcentrum, door
welke instellingen de wedstrijden wa
ren georganiseerd. De jongste deelne
mer was de 15-jarige Arie in 't Veld
uit Raalte. Met groot enthousiasme
werkte nij aan zijn opdracht om een
soort schouw in elkaar te metselen.
Voor oudere deelnemers waren moei
lijker opgaven samengesteld. Doel van
dit alles is om het onderwijs in met
selen en straatmaken aan de techni
sche scholen te bevorderen en in het
algemeen om de animo voor deze vak
ken bij jong en oud aan te moedi
gen. Want ook aan dit soort werklieden
heerst in Nederland een nijpend te
kort. Dat de wedstrijden succes heb
ben, blijkt uit de cijfers: vier jaar
geleden werd begonnen met 23 deel
nemers en ditmaal waren het er al
94.
