*3
0
4i
H. VADER RICHT ZICH TOT DE
VERVOLGDE KERK
n
De Kerk buiten de muren
I
VAKANTIE,
O
EN DAN? H
Lichte muziek op
zwarte schijven
Blikseminslag
in Eibergen
p
Het
re
ieuze verzet tegen het
katholicisme
GASTEN VAN COTY
„Jeugd wordt doordrenkt met valse leerstellingen"
Aansporing geloof moedig te blijven
verdedigen
Oproep tot gebed
en offers
e brand te
WRIGLEYS
nOUBLEMlNT
<\>.,arlinoen
Schrijven der Synode
over de r.-k. Kerk
'n Barstende
hoofdpijn
een AKKERTJE
51
ZATERDAG 14 JULI 1956
PAGINA 13
Twee woningen uitgebrand
Bij het zwemmen
verdronken
Liturgische weekkalender
kauw
de iÜ ^ers°nen dakloos
^fc^hd0n^°omsrthaVun in Harlingen is
bit 0Wj6 °°rzaaifG negen uur door
Ee"a.ak een felle, brand uit-
mm
Kinderen zien vaak ernstig op tegen eerste schoolgang
of veranderingen alshogere klas, nieuwe onderwijzer enz.
U
CtN TwiN'NS
Tijdens een vrij hevig onweer dat
zich gistermiddag boven Eibergen ont
last heeft, is in de buurtschap Olden-
Eibergen een dubbele landarbeiderswo
ning, bewoond door de families E. N.
en J. B.B. door de bliksem getroffen.
De toegesnelde buren trachtten
de brand met behulp van twee schuim-
blusapparaten en emmers water te
blussen, doch het vuur greep snel om
zich heen.
Toen de Eibergse brandweer arri
veerde, had deze het ongeluk op korte
afstand van de toen reeds fel branden
de woningen met haar tankwagen in
een slootje te rijden, waardoor de wa
gen muurvast kwam te zitten. De Bor-
culose brandweer moest te hulp ge
roepen worden. Hoewel deze vrij snel
ter plaatse was, waren de woningen
toen geheel uitgebrand. De inboedels
werden grotendeels gered.
Door deze brand zijn twee gezinnen
van ieder vijf personen dakloos ge
worden.
Gisteravond omstreeks half acht is
tijdens het zwemmen de 12-jarige A. J.
D. Jzn bij de keersluis in de haven
van Ooltgensplaat verdronken. De jon
gen was met enkele vriendjes in een na
bijgelegen put bij de haven gaan zwem
men en is later op een autoband de
haven ingegaan. Hij is echter van de
band afgegleden en daar hij de zwem
kunst nog niet machtig was, verdron
ken.
ZONDAG 15 juli: 8e zondag na Pinkste
ren; eigen mis; 2 geb. H. Henricus; (Den
Bosch en Roermond: 2 geb. H. Plechel-
mus); Credo; pref. van de H. Drieëen-
heid; groen.
MAANDAG; O. L. Vr. van de berg Car-
mel; eigen mis; Credo; pref. van O. L. Vr.;
wit.
DINSDAG: H. Alexis, belijder; eigen mis;
wit. (Utrecht: 2 geb. voor bisschop).
WOENSDAG; H. Camillus, belijder; eigen
mis; 2 geb. H.H. Symphorosa en gezllen;
wit; (Utrecht: H. Fredericus, bisschop
martelaar); mis Sacerdotes; 2 geb. H. Ca-
mis; 2 geb. H.H. Symphorosa en gezellen;
len; rood.
DONDERDAG: H. Vincentius, belijder; eigen
mis; wit. (Utrecht: H. Bernulphus, bis
schop-belijder); mis Statuit; 2 geb. H. Vin
centius; wit.
VRIJDAG: H. Hieronymus, belijder; eigen
mis; 2 geb. H. Margarita; wit.
ZATERDAG: O. L. Vr. op zaterdag; 2 geb.
H. Praxedes; (Haarlem: 2 geb. H. Frede
ricus; 3 geb. H. Praxedes); pref. van
O. L. Vr.; wit. (Breda: Kerkwijdings-
feest; mis Terribilis); Credo; wit. (Roer
mond: H.H. Monulphus en Gondulphus,
bisschoppen-belijders); mis Sacerdotes; 2
geb. H. Praxedes; wit.
ZONDAG 22 juli: 9e zondag na Pinkste
ren; eigen mis; 2 geb. H. Maria Magda-
lena; Credo; pref. van de D. Drieëenheid:
groen.
Advertentie
kauw Wrigley Doublemint. Even kauwen
een door en door frisse adem krijgen.
En iaat de kinderen kauwen -
snoepen ze niet zoveel -
krijgen ze witte tanden.
Ze vinden het lekker, dubbel lang lekker
en heerlijk verfrissend.
De Heilige Vader heeft een aposto
lisch schrijven gericht tot de vervolgde
kerk in de landen achter het ijzeren
gordijn, en wel in het bijzonder en met
name tot de kardinalen Mindszenty,
Stepinac en Wyszynski, en tot de bis
schoppen, geestelijken en gelovigen van
Albanië, Bulgarije, Tsjecho Slowakije,
Hongarije, Joegoslavië, Polen, Roeme
nië, Oost-Duitsland, benevens tot aUe
volkeren van Europa, die onder de
kerkvervolging lijden. In deze brief, die
begint met de woorden „Dum maerenti
animo", zegt de H. Vader, dat hem,
11II11111II1111 IIIIIIIIIIIIIII1IIIIIIIIIIIIIIII1IIIHIIII"I"II""IHI"I
IIIIIIIIIIIIII1IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIII1IIHIIIIIIIIKIIIIIIHIIHHI"
wanneer hij alle zorgwekkende om
standigheden in ogenschouw neemt
waaronder de Kerk in vele streken van
de wereld lijdt, en ziet, hoe het godde
loos materialisme daar de scepter
zwaait onwillekeurig de omstandig
heden voor de geest komen, waarin
(Nadruk verboden)
WarbHrSa! ,etag® is Seheel
U bhlii?' terwbï u 'nventaris verlo-
"hU d»- 2WaiV ket onderliggende
brand waterschade opliep.
§Kborden n!i nege.n Personen
%hd Uurt reed» voorjaar zijn in
eeds vyf woningen uit-
n onze vorige beschouwing naar aan
leiding van pater Van Doorniks
mooie boek over het hedendaags
apostolaat binnen Nederland hebben wij
erop gewezen hoeveel verzet tegen
Rome er bestaat bij andersdenkenden
op kerkelijk en sociaal-politiek terrein.
Uitzonderingen daargelaten kan men
zeggen, dat deze kritiek over het alge
meen zeker in vergelijking met
vroeger oprecht en beschaafd is.
Op zuiver godsdienstig terrein is de
situatie tegenwoordig totaal anders, ten
minste in de leidende kringen. Waar
voorheen nauwelijks enig persoonlijk
contact bestond en men elkander om
zo te zeggen slechts uit de verte be
streed is, vooral sinds de laatste we
reldoorlog, een wederzijdse belangstel
ling gegroeid, welke men eertijds een
voudig niet voor mogelijk had gehou
den. Het schijnt dat de gezamenlijk
gedragen onderdrukking en ellende van
het kampleven veel daartoe heeft bij
gedragen. Men leerde elkander meer
zien en waarderen als mens en christen
en daaruit is de behoefte voortgekomen
dieper door te dringen in leven en op
vattingen van de ander.
Z1in de oecumenische of gods-
o- uctuuinciiiatjuc ui
,i:ir„?esPrekken ontstaan, waarin pro-
LJïï£r?e en katholieke theologen de
half? bespreken. Op die manier
van beide kanten menige
verrassende en verheugende ontdekking
gedaan, waardoor beide partijen dich
ter bij elkaar gekomen zijn. Er werd
en wordt meer nadruk gelegd op wat
bindt dan op wat scheidt, echter zonder
dat daardoor de verschillen verdoezeld
worden. Men beeft leren begrijpen, dat
belden echte christenen zijn en men kan
zelfs zeggen, dat men, in het echte
oecumenische gesprek, zoals pater Van
Doornik het uitdrukt, hoopt bij de ander
zoveel mogelijk waarheid, dus zoveel
mogelijk Christus te vinden. Iedere ont
dekking op dit gebied brengt de ver
scheurde christenheid een stap nader
tot haar lang verdrongen ideaal van
eenheid.
Het heeft echter geen zin ons te ont
veinzen, dat dit alles uitermate moei
lijk is .Men dringt zo maar niet door
in het gedachten- en gevoelsleven van
een ander. Vooral niet, wanneer, zoals
op godsdienstig terrein, daar niet alleen
bepaalde opvattingen maar ook per
soonlijkheden achter staan, die door
een langdurige en veelsoortige reeks
van oorzaken beïnvloed zijn, ook bui
ten-persoonlijke. „Het geestelijke kli
maat in Nederland immers is als het
meteorologische: steeds onderhevig aan
storingen. Er is altijd wel wat aan de
hand. Er. is altijd wel onlangs een
schandaaltje gebeurd, een kwestie ge
rezen. En de partijen zijn nog te ge
voelig om daarop niet terstond te
reageren."
Wie dit alles bedenkt, zal begrijpen,
dat de moeilijkheden vooralsnog bij
lange niet opgelost zijn. Maar de we
derzijdse belangstelling is er en daar
over mogen wij ons oprecht verheugen,
ook al gaat zij samen met veel kritiek.
Het duidelijkste en zelfs officiële
bewijs hiervoor levert wel Het
Herderlijk Schrijven der Neder
landse Hervomde Synode over de R.K.
Kerk. Er wordt hierin zeer veel ge
zegd, dat voor katholieken uiterst pijn
lijk is. Maar het is eerlijk bedoeld en
men tracht zijn mening ook te bewij
zen. Van katholieke zijde hebben enige
hoogleraren van Nijmegen daarop ge
antwoord en aangetoond waarom der
gelijke opvattingen afgewezen moeten
worden. Hoewel hun reactie de kwestie
natuurlijk niet oploste, heeft zij toch
bijgedragen tot beter onderling begrip
en het gezamenlijke gesprek vooruit
geholpen.
In genoemd Schrijven tracht de Sy
node te bewijzen, dat het wezen van
de R.K. Kerk noodzakelijk leidt tot
streven naar macht en onverdraag
zaamheid. Daarom kan die Kerk niets
anders zijn dan een gevaar voor vrij
heid van denken en doen.
Het ligt voor de hand, dat men als
katholiek dergelijke beschuldigingen
niet op zich kan laten zitten. Temeer,
daar, naar onze heilige overtuiging, hier
een beeld getekend wordt van onze
Kerk, dat niet alleen volkomen vals
is, maar dat bovendien juist zó is uit
gevallen, omdat daardoor moet worden
aangetoond onbewust misschien
hoeveel voortreffelijker het protestan
tisme is.
Zoals reeds gezegd is op dit protes
tantse geschrift een weerlegging ge
volgd. Het Herderlijk Schrijven der
Synode heeft echter ook duidelijk ge
maakt, hoe uiterst moeilijk het is eens
anders godsdienstige leer zuiver en
juist weer te geven. Dat men daarin
beslist niet is geslaagd, is begrijpelijk,
al moeten wij eraan toevoegen, dat
bepaalde opvattingen niet alleen had
dien kunnen maar ook moeten vermeden
worden.
Waar het ons hierbij om te doen is
kan het best aldus worden samenge
vat: in dit schrijven zijn duidelijk twee
strevingen te onderscheiden: „verlan
gen naar een objectieve kennis en een
zekere belangstelling voor het katholi
cisme enerzijds, naast vrees en wan
trouwen op het maatschappelijke vlak."
Al is het geheel dan teleurstellend
prof. Kreling O.P. spreekt van een
karikatuur van het katholicisme
toch moet men zich met pater Van
Doornik afvragen, of men bij de huidige
stand van zaken wel meer had mogen
verwachten. Wij menen van niet. Daar
komt nog bij, dat dit officiële schrijven
van de Synode zeker niet de mening
van alle protestanten weergeeft. Velen
zijn beter op de hoogte en gaan in die
richting door. Er is nog veel werk te
doen. Biddend en studerend zal men
elkander beter leren kennen en zodoen
de steeds duidelijker inzien, dat alles in
het werk moet worden gesteld om
Christus' verlangen: één Kerk en één
herder tot werkelijkheid te maken.
zich 5 eeuwen geleden de volkeren van
Midden Europa bevonden.
Paus Pius XII wijst er dan op,
dat de volkeren van die gebieden
thans weer in droeve omstandighe
den verkeren. De Kerk van Christus
is daar nu al meer dan tien jaren be
roofd van haar rechten, al is het dan
niet overal op dezelfde wijze. Gods
dienstige verenigingen en instellingen
zijn gewelddadig ontbonden, de her
ders worden in de uitoefening van
hun ambt gehinderd of zjj zijn of wor
den in ballingschap gevoerd. Soms
zelfs in gevangenissen opgeslotc -.
Velen worden vervolgd, omdat zij
hun geloof met vrijmoedige dapper
heid beleden hebben en zich grote
moeite hebben getroost het geloof te
verdedigen.
Doch de H. Vader is bijzonder be
droefd over het feit, dat de geest van
kinderen en rijpere jeugd doordrenkt
wordt met valse leerstellingen. Zij wor
den van God afgetrokken tot grote scha
de van hun tegenwoordig en tot gevaar
voor het toekomstige leven. Hoewel de
H. Vader zich bewust is hierover reeds
in vorige brieven te hebben gesproken,
kan hij niet zwijgen zonder tekort te
schieten in het vervullen van de op
dracht, die de Heer aan de Prins der
apostelen en aan diens opvolgers heeft
gegeven: „Bevestigt uw broeders".
Daarom zijn wij er altijd op uit u te
bemoedigen, zo gaat de H. Vader voort,
en U onze genegenheid te betonen, aan
U, die om Uw trouw en liefde tot
Jezus Christus zoveel smart, kwelling
en kommer te verdragen hebt.
Op de eerste plaats wendt de H. Va
der zich dan tot de kardinalen Mindszen
ty, Stepinac en Wyszynski, die door
hetzelfde decreet van hem met het pur
per werden bekleed, vanwege de ver
diensten, die zij in de vervulling van
hun herderlijke plichten hebben ver
worven, alsmede bij de verdediging
van de rechten der H. ,Kerk. Helaas
zijn zij onrechtmatig uit hun residen
ties en van hun heilig dienstwerk weg
gevoerd. Zij hebben geleden en lijden
nog steeds voor Jezus Christus, aldus
schrijft de Heilige Vader.
Hij richt zich voorts tot de bisschop
pen, die een voorbeeld van trouw zijn
aan de apostolische stoel, en tot de
priesters, reguliere zowel als seculiere,
en tot de schare van mannen en vrou
wen, die zich aan de dienst van God
hebben gewijd, en tot allen, die temid
den >ian zovele moeilijkheden zich totaal
geven aan de verdediging en vooruit
gang van het rijk van Christus. De H.
Vader bidt voor hen, dat God hun ge
loof moge ondersteunen en versterken,
hun nood moge lenigen, en hem en hen
moge troosten.
Paus Pius XII herinnert er aan, dat de
Verlosser Zijn Kerk nooit vergeet of
in de steek laat al lijkt het wel eens zo.
Jezus is met U en nooit zal Hij Zijn
hulp aan U weigeren. Maar van allen
eist Hij ook, dat zij gehoorzaam blijven
aan de voorschriften van de Kerk, dat
zij hun geloof moedig verdedigen. Wie
zich aldus .gedraagt zal nooit ten onder
kunnen gaan. Het geeft ons grote troost
dat velen bereid zijn met edelmoedig
heid alles op te offeren, zelfs vrijheid
en hun leven, om de ongereptheid van
het katholieke geloof te bewaren.
De H. Vader verklaart dan ver
nomen te hebben, dat velen „tot moe
deloosheid vervallen en erger nog,
tot de conclusie komen, dat het nood
zakelijk is de leer van Jezus Chris
tus aan te passen aan de nieuwe tij
den en de nieuwe omstandigheden.
Zij verkrachten de beginselen van de
katholieke godsdienst en komen ten
slotte tot een bastaard-huwelijk tussen
de katholieke godsdienst en de dwaal
leer van een valse vooruitgang. De
zieleherders hebben de plicht de ont
moedigden aan te sporen en hun ver
trouwen in de voorzienigheid te beves
tigen. „Die Hij bevestigt in de hecht
heid van Zijn liefde onthoudt Hij Zijn
bijstand niet."
De Paus spoort de geestelijkheid en
gelovigen aan nauw met de bisschoppen
verenigd te blijven, ook al worden niet
weinigen onder hen in de uitoefening
van hun ambt gehinderd.
De H. Vader roept dan allen op de
offers aan Jezus Christus aan te bie
den door zijn allerzuiverste moeder,
die ons aller moeder is.
Het pauselijk schrijven is gedateerd
29 juni, feest van St. Petrus en Paulus.
Advertentie
U voelt U weer "stralend'
In het Ely see in Parijs heeft de Franse president René Coty stamhoofden uit
Equatorial Afrika ontvangen, die naar Parijs zijn gekomen, om de jaarlijkse
militaire parade van de Franse strijdkrachten op „Bastille-cLag" (14 juli) bij
te wonen
medii
(Van onze medische medewerker)
nlangs hebben wi)
een kroniek ge
wijd aan een be
langrijk verschijnsel in
de moderne maatschap
pij, namelijk vakantie en
de voordelen en noodza
kelijkheid overwogen
voor volwassenen en
voor kinderen.
Voor een groot aantal
kinderen is de grote va
kantie niet alleen een
heerlijke tijd zonder zor
gen, maar ook een tijd van spanning
om wat komen gaat; een hogere klas
met nieuwe moeilijkheden en misschien
een andere onderwijzer, of een nieuwe
school met allerlei ongewisheden en
zwaardere eisen waar het kind tegen
opziet.
Vanzelfsprekend beleeft niet elk
kind deze spanningen op dezelfde wij
ze en hebben gelukkig lang niet alle
kinderen er last van, zoals kinderen
die goed kunnen leren en/of zich niet
gauw problemen maken.
Er is echter een niet onbelangrijke
groep die er wel degelijk mee te kam
pen heeft, ook al spreken zij er mis
schien niet over en kunnen de ouders
hoogstens vermoeden, dat er iets
schort als het kind nu en dan anders
is dan anders.
De ouders zullen hun kinderen wil
len helpen, maar daarvoor is nodig,
dat zij enig begrip hebben van wat er
omgaat in het kind. Dit begrip moet
gebaseerd zijn op een aanvoelen van
de kinderlijke problemen en enige
kennis van dergelijke zaken in het al
gemeen.
De problemen waar een kind mee
kan worstelen, moet u niet onder
schatten. Een kind heeft een beperkte
gezichtskring. Hierdoor is het minder
in staat dan de volwassene dit be
hoort te zijn, om zijn moeilijkheden
te relativeren, in groter verband te
et is evenzeer nodig, dat een
kind wordt voorbereid als het
voor het eerst naar school gaat,
grote school of kleuterschool.
Het kleintje dat voor het eerst een
groot deel van de dag (de dag is voor
een klein kind niet zo lang) aan de
hoede van vreemden wordt toever
trouwd, heeft het recht op een inlei
ding tot dit gebeuren door zijn moe
der. Kleuterscholen zijn in het alge
meen nuttig en vooral voor verwende
kinderen heilzame instituten, óók voor
de moeders, maar de overgang van
zien. Als een kind in grote spanning
zit of ernstig verdriet heeft, is alles
troosteloos en uitzichtloos.
Veranderingen als bovengenoemd
zijn voor een kind ingrijpende gebeur
tenissen. Zelfs de schijnbare ongecom
pliceerde overgang naar een hogere
klas, kan voor sommige kinderen zo
veel donkere kanten hebben, dat de
jongen of het meisje het nieuwe school
jaar met sombere gevoelens tegemoet
gaat en de vakantievreugde ten dele
bedorven wordt.
Daarom is het goed als ouders regel
matig belangstelling tonen voor het
schoolleven met zijn lief en leed en
het kind laten vertellen. Al pratend
kan het kind dan zijn gemoed luch
ten en spanningen afreageren en
worden mogelijke misverstanden uit
de weg geruimd.
de intieme huiselijkheid naar die
vreemde juffrouw in een onbekend ge
bouw met allemaal vreemde kinderen
moet zonodig door de moeder voor
bereid en aantrekkelijk worden ge
maakt, omdat 't kind de eerste school
gang niet zal voelen als een daad van
moederlijke ontrouw.
Voor de eerste gang naar de grote
school geldt ongeveer hetzelfde, met
dat verschil, dat het kind nu wel ouder
is, maar de overgang groter omdat
het spel-element, waar het kind zo
vertrouwd mee was thuis en op de
kleuterschool, hier plotseling heel
sterk wordt afgeremd en opgespaard
moet worden voor de vrije uurtjes.
Het kind moet zijn levenswijze sterk
veranderen, begrijpelijk dat zulks niet
altijd meteen lukt en nog al eens
strubbelingen veroorzaakt. St.
T/" omedianten aan de piano zijn er geweest zolang er komedianten en
/V piano's bestaan, maar het is, geloof ik, gerechtvaardigd te beweren,
■*- dat er maar één Victor Borge is. Deze Deen van origine, die zijn
oorspronkelijke roeping van concertpianist prijs gaf voor de muzikale
komedie en die thans in Amerika met zijn éénmansshows triomfen viert,
waarover zelfs de hardste en zuurste critici niet raken uitgejubeld, mag op
dit terrein wel een grootmeester worden genoemd. Dit prijs-geven is in
tussen maar betrekkelijk, want het zijn naast de verbluffend rappe en
snedige geestigheid juist zijn van een gedegen klassieke scholing getuigen
de pianistische kwaliteiten, waaraan het optreden van Borge die bijzondere
intelligentie en aparte charme ontleent. Men kan daarvan naar hartelust
proeven, wanneer Borge bij voorbeeld op een welhaast elegante wijze de
klassieke componisten in het ootje neemt. Op de zojuist door Philips uit
gebrachte nieuwe R/prge-plaat een langspeel van 30 centimeter breed
is Mozart aan de beurt. Óp zijn manier voert Borge een opera a la Mozart
uit; een kostelijke parodie, ook al weet hij met de bariton dan niet hele
maal weg. Borges interpretaties van de Liebestraum van Liszt, de minu-
tenwals en een nocturne van Chopin worden, doorkruid met verrukkelijke
alleenspraakjes, voorafgegaan of gevolgd door een muzikale fantasie op de
thema's van melodieën, die hem vanuit de zaal door het publiek worden
opgegeven, door een babbeltje over zijn familie, dat van spitse grapjes aan
elkaar hangt en door diens vermakelijke demonstratie van -et gebruik van
fonetische lettertekens. Victor Borge windt het publiek om zijn vinger. Als
hij niet aan het woord of aan het klavier is, danst de plaat van een aan
stekelijk schaterlachen. Dat de luisteraar in de huiskamer geen deelgenoot
kan zijn aan de reacties op allerhande visuele capriolen van Borge, zal hij
beslist wel op /de koop van deze amusante plaat willen toenemen. De plaat
blijve intussen voorbehouden aan de rijpere luisteraar. De technische kwa
liteit van deze Philips LP (nr. B 07134 L) is magnifiek.
Het orkest van Malando is het
spelen van Latijns-Amerikaan-
se muziek wel toevertrouwd.
Men kan zich daarvan overtuigen
bij het luisteren naar het twaalftal
uitgekozen nummers, dat is samen
gebracht op de Philips LP B 08002 L.
De artistieke, zonnige hoes, waarin
de plaat is gehuld, geeft al bij voor
baat fleur en kleur aan de onbe
zorgde, levendige folkloristische me
lodieën en het temperamentvolle rit
me, eigen aan die muziek, die ge
boren wordt in het land van de zon,
het land van spontane mensen, fel-
getinte bloemen, witte huisjes en
wuivende palmen en waarvan die
bekoorlijke sfeer door het orkest van
Malando uitstekend wordt getroffen.
De uitvoering van de nummers ge
beurt met zorg en met bezieling.
Het repertoire vermeldt: Copla Ma-
laguena, Espera, Mambo Macoco,
Si si papa, Paramento, Les Lean-
dras, La Guayabita, Orientambo,
Maria Bonita, Lola, Me lo dijo ade-
la en Tres veces guapa. Frans Wan
ders en Francisca Deschamps leve
ren een zeer verdienstelijk vocaal
aandeel aan deze opgeruimde
en onderhoudende plaat. De vakman
aan de trommen verdient een aparte
pluim. Weergave van de plaat is
prima.
WT e houden de beentjes dan
W maar van de vloer, nu op
TT de vlotte accordeonmuziek
en de cadans van slagwerk-met-klep-
pers ten beste gegeven door The
Hodlars" en een ritme-man, het ge
heel gepresenteerd op de Columbia-
langspeelplaat nr. 33 HP 1US, een
bijzondere LP, waar zij deel uit
maakt van de jubileumserie, uitge
geven ter gelegenheid van het tien
jarig bestaan van Gramophone-Hou
se te Heemstede. „The Hodlars", een
accordeon-duo van eigen bodem, die
het Neerlands fabrikaat al jaar en
dag met succes tot ver buiten de
grenzen uitdraagt, spelen via deze
plaat een medley van foxtrots, La
tijns-Amerikaanse melodiën, walsen,
marsen en tango's, stuk voor stuk
bekende en beproefde nummers. Ze
worden door The Hodlars strak van
melodie gehouden, zonder al te veel
versieringen en improvisaties, en
met vaart en verve gespeeld. Weer
gave van de plaat is zonder manke
ren.
France Clery, de jongste vocale
Philips-aanwinst, maakt een
nogal hautaine indruk, zoals
ze op de hoes van het 45 toe-
renplaatje 422075 PE is afgebeeld
Meteen zij dan gezegd, dat zij heel
wat vriendelijker en oprechter zingt
dan zij er, althans op de hoes,
uitziet. Intussen heeft ze flink wat
noten op haar zang in de letterlij
ke zin des woords en dan nog
wel over zo'n verbazende octaven-af
stand, dat zij terecht een tweede Ima
Sumac wordt genoemd. Tot in de
angstig-hoge toonregionen behoudt
haar stem een "ongeforceerde kracht
en blijft ook haar voordracht op peil.
Zij zingt bij illustratieve muziek van
het orkest van Pi Scheffer: Liego
la Rumba (met welk nummer zij dit
jaar de door de Philips platenorga-
nisaties toegekende Grand Prix du
Disque Artistique verwierf), Tam
bour de Libertad, Embrujo tropi
cal en Maoubé.
Een nieuw 45 toerenplaatje van
het merk Victory (nr. EP 7003)
met de zanger Claude Robin
begeleid door het Victory orkest,
vermeldt de nummers: C'est magni-
fique, Ave Maria no morrow, Sul
les Routes en A quoi pensait tu?
Claude Robin heeft een aantrekkelij
ke, natuurlijke stem, zijn voordracht
is eenvoudig, maar toegewijd en zijn
dictie is verzorgd. We hebben welis
waar ooit wel eens een betere, een
stemmiger uitvoering gehoord van
dat Boliviaanse Maria-liedje, maar
tenslotte kan niet iedereen een bril
jante zanger zijn. Claude doet echt
wel zijn best. Eerder geloof ik zelfs,
dat het „Ave Maria no morrow"
minder goed tot zijn recht komt,
omdat het terwille van de com
mercie pardoes maar achter oh-
lala-c'est-magnifique is gegroefd.
Men had wel een passender combi
natie kunnen uitdenken.
De Hawaiian-muziek is niet erg
dik gezaaid en heeft dan nog
slechts de belangstelling van
een beperkte kring van liefhebbers.
Dezen mogen zich dan verheugen in
de publikatie van Capitol-LP (T 715),
waarin authentieke hawaiian-muziek
is gegroefd, opgenomen op haar ge
boorte-grond, aan het strand
van Waikiki, en uitgevoerd door het
„Hawaii Calls"-orkest en koor met
aan de eerste gitaar; Al Kealcha
Perry.
De nummers, langzaam en vlug
ger van ritme, aldus dienstbaar aan
een dromerig dansje, heten: King's
serenade, Blue Hawaii, My little
grass shock, Sweet Leilani, Hilo
march, To you sweetheart, aloha,
Drifting and dreaming, Hawaiian
war chant. My isle of golden dreams,
Song of the islands, On the beach
of Waikiki, Hawaiian farewell song.
Wel, de titels zeggen al voldoen
de: zoet-exotische, weemoedige en
een tikkeltje zwoele muziek, zwe
vend op de langgerekte poëzie van
de plukgitaar, versierd met fluitto
nen en doortinteld van het klok
kenspel van de celesta. Muziekje om
bij te mijmeren over maagdekijnen,
met bloemenslingers omhangen,
over zwaarddansers in een heldere
maannacht of alleen maar over de
dansende golven van de Zuidzee, die
schuimbekken tegen het strand. Or
kest en koor kwijten zich met harts
tochtelijke tederheid van hun taak.
De harmonie in de instrumentering
getuigt vaak van een fijnbesnaard
samenspel. De weergave van de
plaat is uitstekend.
De 33 toerenplaat 260 V 044 van
het label Ducretet Thomson
laat onder de titel „Musique
Bleue" een 12-tal nummers, hoofdza
kelijk bolero's, horen, die kennelijk
bestemd zijn voor de huiskamer. Ze
worden in alle rust, naar mijn ge
voel wel eens een beetje futloos,
door verscheidene kleinere ensem
bles uitgevoerd. Geen onverdienste
lijke uitvoeringen zijn het, maar ook
zeker geen opmerkelijke. Van som
mige muziekjes is het arrangement
armoedig van constructie, voor an
dere compositie-bewerkingen zijn
daarentegen wel eens originele
klankfiguren gevonden. Niettemin:
een beschaafd dansplaatje. De num
mers zijn: Un amour perdu (slow-
fontrot), L'age d'or (langzame
wals), Blues violons (blues), Bolero
bleu (bolero), Tango bleu (tango),
Malaguena, Sources blues (bolero),
Vera Cruz (bolero), Danny Blues
(blues), C'est si doux (bolero-mam-
bo), Provincie blues en de Marno-
bolero.
Bij een vaardige en geestige be
geleiding van het orkest van
Pierre Wijnobel zingen op het
45 toerenplaatje van Philips, nr.
317600 PF de troubadours Black and
White hun genegenheid uit voor
„Marjah, oh Marjah" om zich dan
aan de andere kant van het zwarte
schijfje af te vragen of het van
een andere lieve zus (in een autobus)
heur ogen, heur haren of heur
kersenrode mond zijn, die het twee
tal van streek hebben gemaakt. Ge
zellige tekstjes op vlotte melodietjes
en met spirit gezongen Dankbaar
dansplaatje ook.
Op de hoes van het 45 toeren
Deccaplaatje OE 9172 zijn de
bekende jazzmusici genoemd,
die de illustratieve begeleiding ver
zorgen van het zingen van Billie
Holiday, de negerin en jazzvocalis-
te, die eertijds in één adem werd
genoemd met de blues-zangeres Bes
sie Smith, doch wier optreden thans
allengs meer wordt getekend door
de wrekende veronachtzaming van
haar gezondheid. De opnamen op dit
plaatje dateren uit haar nog goede
jaren. Het zijn de songs Big stuff
(1946), No more (1944), Baby I don't
cry over you (1946) en I'll look
around (1946). Billie Holiday's stem
en voordracht boeien door ongekun
steldheid, primitieve expressie en de
Armstrong-achtige intonaties. Het
best komt Billie tot haar recht in
de langzame nummers.
Tenslotte een greep uit de 78
toeren-klasse. Daar is dan
vooreerst een nieuw Philips
piaatje met Georges Brassens, cue
bij gitaarbegeleiding twee hedjes-van-
zich-zelf zingt, twee „gedichtjes" voor-
uraagt, één over cie parapiuie (La
Parapiuie), de ander over de dood
graver (Le Fossoyeur). Chansons
en een chansonnier van pure aiiure.
Bob Carroü zingt met energie en
vuur de song „Sway" op de Konnex-
plaat nr. lóoü; aan de andere kant
aoet trudy Richards in „Sugar-loaf-
junction" niet voor Bob onaer. Het
gaat dan met de wat overladen or-
Kestmuziek zelts hard tegen hard.
Het arrangement voor „Sway"
het nummer wordt gespeeld door het
orkest van Frank de Vol is meer
solide. Gekruid plaatje.
De Duitsers komen weer los met
blaasmuziek. Het nieuwe merk
„Club" laat op plaat 16063 de
r reisegger-Marsch en de mars Hei-
matgrüsse en via plaat 16177 de
Kaïsenjager-marscn en de Deutsch-
meister Reigiments ivlarsch horen.
<Se worden niet indrukwekkend,
maar wei met de nodige „Schwung"
ten beste gegeven door het „Grosses
Blasorchester" van Ignaz Neusser.
Beproefde Duitse humpapa-muziek,
die het nog best doet. De marsen da
teren uit de goede oude tijd.
Voor de rock-en-roll-uefhebbers
is er het Ronnexplaatje nr. 1155
met de nummers „Let there be
rockin", „Mop Top", waarbij Jum
ping Jacks zijn voiumineuse stem er
zelis moeite mee heelt om boven het
driftige lawijt van saxofoon, drums
en handgeklap uit te croonen. Het
eerste nummer is nog wel rustig,
maar het tweede gaat het er met ae
rock-en-roll van langs. Nou ja, die
plaatjes moeten er ook zijn. Voor de
ueftige naturen.
De Xelelunken-plaat F 46234 is dan
weer heel wat anders. Zij presen
teert de Duitse versie van „Memo
ries are made of this" onder de titel
„Heimweh" een sentimenteel fox-
trotje en de tango „Ein schwar-
zes Zigeunermadchen". Rolf Sanson
zingt er bij. Een beste bariton. En
dat het orkest van Bela Sanders uit
stekend is, is bekend. Zoet, maar
goed plaatje.
Tot slot dan nog een stevig stuk'
dansmuziek, een selectie uit de
„Glenn Miller Story" (o.a. In the
mood, American Patrol en I know
why) met uitgetrokken en gestopte
trompetregisters uitgevoerd door het
orkest van Erwin Lehn. Perfect ge
speelde muziek, op een even soepel
als strak ritme. Prima dansplaat
(Vlugge en langzame foxtrot). Merk
Columbia, nr. 5526.
FRéDéRIQUE.
