Nieuwe Haarlemsche Courant | 1956 | 16 juli 1956 | pagina 4

Oefensmaldeel V

stoomt op naar
Leningrad

Volgens de kwartiermeester is
het voor een eenvoudig mens
ondoenlijk om zonder een
pilsje Russisch te leren

Rembrandt herdacht
zijn geboortedag

G

W. M. wil katholieke eenheid
niet verbreken

H. BONIFATIUS PATROON
BISDOM GRONINGEN

En Sint-Bureaucratius
gniffelt van plezier

I

A

Verkeer eist
5 doden eö
8 gewonden

Nederlandse Koninklijke Marine op
vlootbezoek in de Sovjet-Unie

Intiem wereldje apart

3 procent voor
het bouwbedrijf
goedgekeurd

In Amsterdam, Peking, Lwow?
Moskou

„Nog een top koffie?"

„Ik ben vrijgezel"

RECTOR J. DOESBURG MET
GESCHENKEN OVERLADEN

Eenheid aangepast aan gewijzigde
maatschappelijke verhoudingen

2,5 miljoen kg
stro verbrand

Mgr. Alfrink vijf
jaar bisschop

Tussen neus en lippen

Samenwerking

met de C.H.U.?

ïyi

4

v
'v*

V

paginaJ.

„That's all"

Kiniderverlamruïnig in
Leidischendam

„Goede vaart!"

OP ZILVEREN PRIESTERFEEST

„Pastoor van 's lands grootste parochie"

Kath. Vereniging van Mijnbeambten

Blikseminslag

De prijs voor 'haarden
en kachels

A.R. en verkiezing^

Stemmen op P.v.d
beschamend en
gevaarlijk

hity
Ce9Ó„ a

MAANDAG 16 JULI 1956

ft -

RiijikislbemididleJiaaris akkoord

Den Helder was al dagenlang vol van

otfl

feSi

N;
iHi
fUe?l

WeeSt de m

fj

De Sovjets zullen een nieuwe kier openen in hun beruchte ijzeren gor-
dijn. Ditmaal zal de bres erin worden geschóten, op het moment,
dat donderdag in de Finse Golf of mogelijk al eerder, in de Oostzee,
een gidsjager van de Russische vloot het Oefensmaldeel V van de Konink
lijke Nederlandse Marine tegemoet zal varen en dan dertien saluutschoten
zal afvuren ter begroeting van zijn vlagofficier. Mochten er dan nog
scherpe kanten aan de bres zijn, dan zullen die wel worden gladgeschoten
door de retoursalvo's uit de vuurmonden van „De Zeven Provinciën". Na
dit internationaal gebruikelijk begroetingsceremonieel zal de bijna 10.000
ton metende Nederlandse kruiser, met zijn lengte van 188 meter, zijn 8
kanonnen en 16 mitrailleurs met versgeverfde neuzen in de wind, en met
aan boord een duizendkoppige bemanning-op-oorlogssterkte de Sovjet Unie
binnenvaren. De kruiser wordt vergezeld door de „Friesland" en de „Zee
land", twee van Hr. Ms. jongste onderzeebootjagers, elk 2500 ton metend
en met een totale bemanning van nog eens 400 officieren, onderofficieren
en manschappen. Het officiële welkom zal pas later door het geschut wor
den „beklonken". Dat gebeurt vlak voor Leningrad. De kanonniers van de
kruiser zullen dan nog eens een-en-twintig losse flodders uit de lopen ja
gen. Het saluut van het Smaldeel aan de U.S.S.R. En als alles dan goed
gaat en daar valt niet aan te twijfelen, want het vierdaagse Nederland
se vlootbezoek aan de Sovjet Unie is aan weerskanten tot in de finesses
geregeld dan zal de commandant van het Smaldeel, Schout by Nacht
L. J. Goslings zoals dat heet schot voor schot terugkrijgen.

Mogelijk is bij de Sovjetregering de herinnering aan de eertijds, onder Czaar
Peter de Grote, zo prettige connectie tussen de Russische en de Nederlandse
Marine, wel debet geweest aan de omstandigheid, dat sinds het neerlaten van
het ijzeren gordijn en vlak na de visite van de Engelsen, het nu eerst de
Nederlandse Marine is, die in Rusland haar vlag mag komen vertonen. Het
is daarbij alleen maar toevallig, dat de som van het voorgeschreven aantal
saluutschoten, straks bij Leningrad en dat zijn er dus twee maal 21 pre
cies het aantal jaren telt, dat het geleden is, dat een Nederlands oorlogsschip
aan een Russische kade meerde. Dat was in 1914 het pantsertankschip „Her-
tog Hendrik". Na de ineenstorting van de Czarendynastie werden de diplo
matieke betrekkingen tussen Nederland en Rusland verbroken. Ze werden
pas weer hersteld in de tweede helft van de jongste wereldoorlog.

Zuiver gezien binnen het maritie
me ceremonieel van vlootbezoek
ken aan andere naties beschouwt
de Koninklijke Marine het vlagvertoon
aan Leningrad tenminste toch wel als
een letterlijk en figuurlijk niet
alledaagse gebeurtenis. Bogend op haar
roemruchte geschiedenis en tradities
maar ook zeker om haar moderne
geoefendheid en paraat-zijn, mag zij
waarachtig haar vlag tonen aan wie
die maar zien wil, of dat nu Ameri-
kanen of Arabieren zijn, Britten of Ber
bers. En zy toont haar wimpels met
rechte trots. Maar de Russen zijn nu
eenmaal Russen. En er is tenslotte nog
altijd die min of meer geheimzinnige
Sovjet-politiek ook al hebben de bra
ve Oekraïners, die, op vakantie in Am-
Sterdam, voor drie jaar tegelijk nylon
ondergoed inslaan, er part noch deel aan
en ook al heeft Het Oefensmaldeel V
er als Oefensmaldeel V nauwelijks en
dan alleen nog maar zijdelings mee
van doen.

Het Smaldeel gaat alleen maar op
vlagvertoon, op een maritieme beleefd
heidsvisite, op dezelfde tijd, dat er in
Rotterdam Russische oorlogsschepen zul
len zijn. In principe komt aan zulke
vlootbezoeken geen politiek te pas.
Hoogstens wordt er tijdens wederzijdse
ontvangsten of recepties en dan mits
het getij gunstig is, „huishoudelijk" of
in volkomen privé-sfeer over gespro
ken. Het zal er straks in Leningrad
waarschijnlijk niet anders aan toe gaan,
ofschoon er altijd de moeilijkheid blijft,
dat men van de Russen maar niet weet,
waar hun politiek precies begint en
ophoudt. Vandaar dat zelfs een typisch
protocolaire aangelegenheid als een
vlootbezoek. waar het nu de Sovjet-
Unie betreft, toch wel ergens en al
voorshands naar avontuur smaakt.

Dat de reis naar Leningrad, die za
terdag is begonnen, voor de particuliere
beleving van die 1400 vaderlandse ma
rinemannen van de schout-bij-nacht,
die voor de marine wil leven en sterven
tot aan de matroos-bottelier-zeemilicien-
-der-derde-klasse, die liever nog van
daag dan morgen demobiliseert in
tussen een bijzonder avontuur is,
spreekt wel vanzelf.

Overigens vertoonde de marinehaven
van Den Helder de dag voor het ver
trek geen ander beeld dan wanneer het
smaldeel naar Lyblë inplaats van naar
Leningrad zou gaan afvaren. De Ma
rine ziet die dingen nuchter. De Moor-
manbrug aan de ingang van het mari
ne-gebied had dezelfde bewaking als
altijd. Onze speciale pas was niet spe
cialer dan anders. Ons fototoestel
mocht gerust mee.

Aan de kade lag De Zeven Provinciën
glanzendgrijs en doodstil aan de ge
spierde trossen. Driftig water klotste
tegen de boeg. Een straffe zeewind tol
de met de radarschermen, hoog in de
masten. Op de lopen van de kanonnen
speelde de zon met schaduwen van wol
ken. Tjoekende kranen hesen gulzig de
kisten en kratten met voorraden uit de
vrachtwagens, die op de kade af en
aan reden. De schouders van de matro
zen torsten de rest de valreep op,
dozen, balen, tonnen vol. Aan de voet
van de commando-valreep stond strak
een marinier op wacht. Als te doen
gebruikelijk.

Boven aan de valreep wachtte ons
met stram saluut de officier van de
wacht.

„U heeft een pas?"

„Alstublieft".

„De Schout bij Nacht verwacht u".

Wij troffen de schout-bij-nacht L. J.
Goslings aan in gezelschap van de
chef staf, kapt.lt. ter zee jhr. W. C. M.
de Jonge van Ellemeet. „De reis naar
Leningrad is weer eens wat anders,"
aldus de schout-bij-nacht. „Hij is in zo
verre anders, dat wij er eigenlijk niets
mee te maken hebben. De marine moet
varen, dat is duidelijk. Ons varen is
oefenen. Zoals een infanterist zijn
schoenen slijt en een truck zijn banden,
zo gebruikt een schip olie, munitie en
zo meer. Dat is allemaal begroot, niets
bijzonders. Wij oefenen echter bij voor
keur niet op de Noordzee. Die zee is
vervelend. We gaan naar de Middel
landse Zee of naar een ander water.
Tijdens de weekeinden doen we dan
in dat oefengebied een of meer havens
aan, al dan niet officieel. In eerste
instantie wordt zo'n oefen- en bezoek-
plan door de Marine zelf gemaakt en
bij het ministerie ter goedkeuring in
gediend. Dit keer niet. Het vlagvertoon
aan de Sovjet-Unie gebeurt in opdracht
van het ministerie van buitenlandse
zaken. Het ministerie heeft de hele zaak
geregeld. Wij voeren de opdracht uit.
That's all."

„Overigens is dit bezoek aan Rus-

8, i i i

Over het dek, waar tientallen matro
zen met bezem en kwast en groene
zeep „schoon schip" maakten, dan naar
beneden, langs steile trapjes, door een
labyrinth van smalle gangen, waar het
krioelde van kabels en leidingen en
van nog weer honderden andere ma
rinemannen en waar die echte scheeps-
geur.was, die van teer en olie en verf,
van geklopte dekens, ongebanderolleerde
sigaretten, zwarte koffie en van de
„vette hap" (vandaag worteltjes), voor
bij de hutten, de een naast de ander,
waar officieren gebogen zaten over de
kaarten van de zee en een Janmaat over
een afscheidsbrief aan zijn meisje, dwars
door dat intieme wereldje-apart, zoals
dat bruist en bloeit en bindt achter de
patrijspoorten van een marineschip, ging
een andere officier ons voor naar het
verblijl van de Schout bij Nacht.

Het college van rijksbemiddelaars
heeft goedgekeurd een overeenkomst
tussen de werkgevers en arbeidersorga
nisaties in het bouwbedrijf, waarin de
lonen met drie procent werden verhoogd
en enkele sociale voorzieningen werden
verbeterd. De vraag of de drie procent
zal mogen worden doorberekend, is op
het departement van economische za
ken in studie. Tevens heeft het college
van rijksbemiddelaars een bindende
regeling afgekondigd ter sanering van
het vorstverletfonds, welke sanering
noodzakelijk was geworden tengevolge
van de twee langdurige vorstperioden
in de afgelopen jaren.

In Leidschendam hebben zich twee
gevallen van kinderverlamming voor
gedaan.

De eigenlijke herdenking van het feit,
dat 350 jaar geleden Rembrandt in Lei
den werd geboren, is zaterdagmiddag
om twaalf uur begonnen met een krans-
legging aan de voet van het monu
ment op het naar de schilder genoem
de plein in Amsterdam.

„Voor de onsterfelijke mens Rem
brandt" stond vermeld op het lint, ge
hecht aan de krans van gele anjers,
die bij het gedenkteken werd gedepo
neerd door de 74-jarige Nederlandse
schilder Jan Sluyters. Mevr. Rika Hop
per, de oud-toneelspeelster en voor-
drachtskunstenares, droeg enkele nog
niet uitgegeven gedichten voor, over
werk van de meester..

Ook in China herdenkt men de Am
sterdamse meester.

Naar Radio-Peking gisteravond meld
de is de Nederlandse schilder Jacob
Bruyn (ons onbekend) vrijdag j.l. ter

Hij is een van die 1400 man van de
Koninklijke Marine, die de bemanning

uitmaken van het oefensmaldeel V.

land", zo ging de heer Goslings ver
der, „geen officieel, maar een onoffi
cieel bezoek. In het eerste geval zouden
wij onze opwachting maken bij de re
gering, nu doen we dat alleen bij de
burgemeester van Leningrad, dat is
daar de voorzitter van het uitvoerend
comité, vervolgens bij het plaatselijk
hoofd van het leger en de marine en
dan uiteraard bij onze Nederlandse am
bassadeur in Moskou. Verder zullen er
de gebruikelijke maritieme ontvangsten
zijn.

Voor zover de bevolking van Le
ningrad daar idee in heeft, mag zij de
schepen komen bekijken. De Mariniers
kapel, die meegaat, zal in Leningrad
concerteren. Verder zullen wij op onze
schepen nog een kinderfeest organise
ren."

„Heeft u voor dit vlootbezoek aan
Rusland nog bijzondere maatregelen
moeten treffenVeiligheidsmaatre
gelen?"

Het antwoord van de schout-bij-nacht
was duidelijk: „Wilt u nog een kop
koffie?"

Voor de rest vertelde hij, dat de vlag-
genkist is aangevuld met de vlag van
de U.S.S.R. en overigens was hij van
mening, dat wij en de chef-staf en hij
zelf zelfs thuis en voor de intiemste
visites nog niet, alle kasten en laden
openzetten

Bijzonder aan het vlagvertoon in Le
ningrad vond de schout-bij-nacht het
uitgebreide programma van ontvang
sten, uitstapjes en excursies en nog een
reeks van andere festiviteiten, die de
Russen voor de bemanning van het
smaldeel in petto hebben. „Voor zo'n
onofficieel bezoek aan een haven van
een andere natie is zo'n programma
wel opmerkelijk. Het ziet er interessant
en gastvrij uit."

de reis, vooral tijdens de avonduren,
wanneer het passagieren was geblazen
en de marinemannen uitzwermden door
de kromme straatjes van Nieuwediep,
post haalden bij vrienden en kennissen
of een partij biljard speelden in het
militair tehuis.

De kwartiermeester, die wij ontmoet
ten, had pak weg driekwart van
de wereld afgereisd. Europa, Azië, Afri
ka, Korea en „noemt u maar op". En
hij had dan aan de wal van de vreem
de havens zijn woordje wel kunnen
doen. Met een mondjevol Engels en
Frans wac hij een heel eind gekomen.
De nieuwe reis had dap toch wel een
apart probleem. Vandaar dat hij aan
de vooravond van het vertrek in het
stamineeke van tante Aal zijn- uitgekien
de woordenlijstje nog maar eens gron
dig doornam. Ten overstaan van de
tapkast weliswaar, want volgens de
kwartiermeester is het voor eenvoudige
mensen ondoenlijk om zonder pilsje
Russisch te leren. En daar re
peteerde hij dan maar weer: „Mi gol-
landskawo korolefs kawo wajenno-
marskowo flota," wij zijn van de Ko
ninklijke Nederlandse Marine, en „ja
golostjak", ik ben vrijgezel en „Kakda
posjedniej tram?" wanneer gaat de
laatste tram?

De gehele bemanning van het smal
deel heeft verscheidene lessen in het
Russisch gehad. Van een van de ma
rine-tolken, die op deze reis aan de
staf zijn toegevoegd. Het waren mon
delinge lessen. Vervolgens hebben de
stencylmachines van de kruiser dagen
lang de lijsten gedraaid met de Russi
sche woorden en uitdrukkingen waar
mee de mannen zich straks op de wal
in Leningrad enigszins kunnen redden.
Mochten er nog moeilijkheden zijn, dan
kunnen ze altijd terecht bij de pater,
vlootaalmoezenier Van Hout van de
Afrikaanse Missiën, die zich intensief
op deze reis heeft voorbereid. Per
spoedcursus leerde hij in nog geen zes
weken tijds zoveel Russisch, dat hij
3000 woorden kan verstaan en er 900
beheerst. Een prestatie op zich.

Wij zochten hem op in zijn hut, die
veel weg had van een V.V.V.-bureau.
Zijn schrijftafel was bezaaid met
Russische tijdschriften en folders,
met vertalingen en artikeltjes, die
nog'moesten worden afgedrukt in de
scheepskrant van morgen en over
morgen. Artikeltjes over de reis, over
Leningrad zelf, over het volk van
Rusland, over de houding van de
passagierende marineman tegenover
de Russische vrouw.

„Waar je als aalmoezenier op een
schip k-oal niet aan toe komt," zei de
pater, die intussen zijn voorlichting
over Rusland, zo die al niet ressor
teerde onder zijn priesterlijke taak,
weloverwogen in zijn geestelijke verzor
ging had ingepast.

„Ze lopen mijn hut plat. Ze vragen me
van alles en nog wat over Rusland. Van
het ene gesprek komt het andere. De
marineman heeft zo zijn eigen zorgen
en zwarigheden."

De telefoon rinkelde. De pater nam

de hoorn op. „Jawel kolonelHet

artikel over de Russische vrouw is

klaar, kolonelIk zal het u komen

brengen, kolonel

„Wilt u mij excuseren?" vroeg de pa
ter en hij gaf ons de hand.

„Uiteraard pater en.... goede vaart!"
En dat „Goede vaart" 'herhaalden wij
nog eens stilletjes voor ons uit, toen wij
over de Moormanbrug Den Helder weer
verlieten en nog eens omkeken naar de
machtige kruiser en de ranke onder
zeebootjagers, die toen nog doodstil ge
meerd lagen aan de gespierde trossen,
thans Denemarken al zijn gepasseerd en
over enkele dagen achter het ijzeren
gordijn zullen zijn.

„Maar begin augustus zijn we weer
thuis", zei de Schout bij Nacht.

Matrozen maken „schoon schip" op de
kruiser „De Zeven Provinciën", welke
thans, tezamen met twee onderzeeboot-
jagers voor vlagvertoon op weg ls naar
de Sovjet-Uniet.

De „pastoor van de grootste paro
chie in het land", zoals verbondsvoor
zitter J. A. Middelhuis hem noemde,
rector J. Doesburg te Utrecht, heeft
zondag talrijke bewijzen van sympa
thy en waardering ontvangen bij de
viering van zijn zilveren priesterfeest.
Waar het feest een „pastoor" zonder
kerkbestuur gold, trad het verbonds-
bestuur van de K.A.B. als zodanig
op tijdens een receptie in hotel Noord
Brabant, welke gelegenheid de heer
Middelhuis aangreep om rector Does
burg „pastoor van een organisatie
met meer dan 400.000 leden, die met
hun gezinnen een miljoenenparochie

Op de algemene vergadering van de
Katholieke Vereniging van Mijnbe
ambten, die zaterdag te Heerlen werd
gehouden, heeft de heer A. J. a. van
den Donk, nationaal voorzitter van
de Werknemende Middenstand, met
klem de bewering van prominente fi
guren uit de arbeiderswereld tegenge
sproken, als zou de W.M. de eenheid
van katholiek werknemend Nederland
willen doorbreken. Niets is minder
waar, aldus spreker. De W.M. wil
alleen, dat de organisatorische struc-
teur zich aanpast aan de gewijzigde
maatschappij, waarin de middengroe
pen in tegenstelling tot vroeger 25
30 ürocent van de werknemers omvat
ten.

De grote fout ln de kritiek op de be
doelingen van de W.M. is, aldus de heer
Van den Donk. dat men met eenheid
altijd een bepaalde vorm voor heeft. De
ze eenheid wil de W.M. niet, maar wel
die eenheid, waarbij alle katholieke

Tijdens een zwaar onweer dat gepaard
ging met hevige slagregens en hagel
buien is zaterdagmiddag door bliksem
inslag brand ontstaan in een strobult
bij de n.v. kartonfabriek Beukema en
Co te Hoogezand. De brandweren van
Hoogezand en Sappemeer en de bedrijfs
brandweer van de fabriek vermochten
tegen de geweldige vuurzee niet veel
uit te richten. Een voorraad van twee
en een half miljoen kg stro moet als
verloren worden beschouwd. Verzeke
ring dekt de schade.

Dezelfde middag tussen vier uur en
half zeven hebben grote delen van Dren
the en Groningen zonder elektriciteit
gezeten. Tijdens een zwaar onweer viel
de elektriciteitsvoorziening uit. Vooral
voor ziekenhuizen en bedrijven heeft dit
veel moeilijkheden opgeleverd. Een

froot magazijn te Assen heeft ondanks

e zaterdagmiddagdrukte zijn deuren
moeten sluiten omdat het daglicht door
de zware bewolking zo goed als ver
duisterd was. Ook hebben enige continu
bedrijven te Emmen noodgedwongen
moeten stoppen.

Tenslotte zijn zaterdagmiddag tenge
volge van blikseminslag bi) de spoor
wegen seinstoringen opgetreden tussen
Olst en Zwolle en tussen Zwolle en Mep-
pel. Hierdoor hebben enige treinen op
deze trajecten een vertraging gehad van
tien tot vijftien minuten.

Zondag is in alle kerken en kapellen
van het bisdom Groningen onderstaan
de mededeling van de bisschop van
Groningen, mgr. P. A. Nierman, onder
de H. fi. Missen voorgelezen.

Beminde Gelov'gen,

Het is voor ons een grote vreugde de
gelovigen te kunnen mededelen, dat de
H. Vader de H. Bonifatius heeft ver
heven tot patroon van ons nieuwe bis
dom. Deze grote vaderlandse Heilige,
die wij altijd vereren en gedenken als
een van de grondleggers van de chris
telijke cultuur in deze gewesten, zal de
bijzondere beschermer zijn van de Kerk
in Groningen, Friesland, Drenthe en de
Noord-Oost-Polder. Tot hem zullen wi)
met vertrouwen onze toevlucht kunnen
nemen bij het moeitevol pogen, om het
christendom, dat hij heeft gevestigd, te
behouden en uitbreiding te geven.

Wij bereiden ons nu voor op de grote
bedevaart naar Dokkum op 23 juli,
waar wij elk jaar op de plaats, waar
hij de marteldood heeft ondergaan, in
dankbaarheid gedenken de weldaad, die

hij ons heeft gebracht, en bidden voor
de groei van onze Kerk.

De verheffing van de H. Bonifatius
tot patroon van ons bisdom moet voor
de gelovigen van het bisdom Groningen
een aanleiding zijn, om deze jubileum
bedevaart een groot succes te doen
worden.

Wij hopen van harte, dat nu en voort
aan elk jaar, een groot aantal pelgrims
van heel ons bisdom deelneemt aan de
nationale bedevaart, om op deze, in ons
bisdom zo begenadigde plaats, te bid
den voor het geloof, waarvoor de H.
Bonifatius ztfn leven heeft gegeven.

Gegeven te Groningen, 12 juli 1956.
P. A. NIERMAN
Bisschop van Groningen.

PERU Manuel Prado Ugarteche ls
gisteravond in Lima officieel voor de
volgende zes jaren uitgeroepen tot pre
sident van Peru.

Er zijn twee vice-presidenten: Luis
Gallo Porras en Carlos Moreyra Paz Sol-
djn. (AFP)

groeperingen in onderlinge harmonie
aan hun trekken komen. De gedachten
van de W.l.I. gaan uit naar een katho
lieke eenheid van werknemend Neder
land, een katholiek verbond van de
arbeid, dat evenwel één is in verschei
denheid.

Van de 5250 leden, die de Katholieke
Vereniging van mijnbeambten telt, zijn
er reeds meer dan 1850 lid van de W.M.,
aldus deelde de K.V.M. voorzitter A.
Hennekens mee. Belangrijk, zo vervolg
de deze spreker is, dat de W.M. per
1 juli de 15.000 leden is gepasseerd.
Ofschoon de K.V.M. 81,6 pet. van alle
mijnbeambten (6.568) telt, mogen de
katholieke mijnbeambten nog niet te
vreden zijn, omdat de eenheid van de
katholieke vereniging van mijnbeamb
ten nog steeds op niet-verantwoorde wij
ze afbreuk wordt gedaan door het be
staan van een katholieke afscheiding.

Wanneer deze afgescheidenen en de
katholieken, die neutraal georganiseerd
zijn, naar de K.V.M. zouden komen, zou
deze bond ruim zesduizend leden tellen.

De afgescheidenen, aldus de heer
Hennekens, stellen zonder enig bewijs,
dat zij hjin belangen alleen maar goed
kunnen behartigen in een eigen vak
bondje. Het staat vast, dat het in stand
houden van een zelfstandige organisatie
voor ondergrondse technische beambten
niet in hun belang kan zijn, net zo min,
als dit het geval zou zijn voor de leden
van de overige groepen, die daarop min
stens evenweel recht zouden kunnen doen
gelden. Nodeloze splitsingen van de
mijnbeambten kan noch voor de be
ambten als geheel, noch voor de onder
scheiden groepen van nut zijn. Spreker
deed een dringend beroep oj» de afge
scheiden katholieke beambten, terug te
keren tot de K.V.M.

vormen als geestelijk adviseur van
de K.A.B. te verzekeren, dat het ver
bond hem hoog waardeert.

Een reeks kostbare geschenken onder
streepte de woorden van de heer Mid
delhuis. Namens de vak- en diocesane
bonden bood de heer H. Werkhoven een
televisietoestel aan. De heer J. Kolk
man. die namens de instellingen van
de K.A.B. sprak, voegde er een radio
toestel aan toe. Als voorzitter van de
Utrechtse diocesane bond, waarvan de
rector sinds 1951 eveneens adviseur is,
bood de heer Joh. Zwanikken een ver
gadertafel aan. De K.A.V. fleurde de
rij geschenken op met 'n kleurrijk schil
derij, terwijl de muzikale afdeling ge
completeerd werd met een pick-up, door
mevr. A. van Kessel-de Jong aange
boden namens de K.A. voor vrouwen in
het aartsbisdom. Ook vertegenwoordi
gers'van andere organisaties, waarvan
de jubilerende rector adviseur is, o.a.
de Katholieke Vrouwengemeenschap,
boden gelukwensen aan en bouwden de
stapel geschenken steeds hoger.

Rector Doesburg begon de viering van
zijn jubileum 's morgens met het op
dragen van een plechtige H. Mis in de
kathedraal, waarbij de jubilaris geas
sisteerd werd door pater drs Dom
Pillen O.F.M., directeur van het A.C.
de Bruijninstituut, en pater H. Hoekstra
O.F.M., leider van het Credo Pugno-
werk in het aartsbisdom. Onder de
velen, die in de namiddag ter receptie
verschenen, bevonden zich mgr. A. C.
Ramselaar, president van het klein-se-
minarie Rijsenburg, mgr. H. J. H. M.
Fortmann, directeur van het philoso-
phicum Dijnselburg, en mgr. A. M.
Jansen, pastoor van Maarssen. Na af
loop van de receptie bood de K.A.B.
de jubilaris en zijn familieleden 'n diner
aan.

Dinsdag viert de aartsbisschop van
Utrecht, mgr. dr. B. J. Alfrink, het
eerste lustrum van zijn bisschopswij
ding. De bisschopswijding in 1951 ge
schiedde door Z. H. Exc. mgr. Paolo
Giobbe, terwijl mgr. Lemmens en mgr.
Jan Olav Smit als mede-consecratoren
fungeerden. 28 mei 1951 werd mgr.
Alfrink tot coadjutor van de kardinaal
benoemd. 4 december van het vorige
jaar nam hij de aartsbisschoppelijke
zetel in bezit.

(Van onze Haagse redactie)
Onlangs berichtten wij over de ac
tiviteit van het consumentencontact-
ergaan in verband met een stijging van
de prijzen voor haarden en kachels.
Wij stellen er nu pri,s op mee te de
len dat deze activiteit betrekking
heeft op een individueel geval, waar
uit dus niet tot een algemene prijs
stijging geconcludeerd mag worden.

gelegenheid van de Rembrandthe
king in de Chinese hoofdstad aary,ait>|
men. De Nederlandse schilder I

naar Peking op uitnodiging va," if
Chinese vereniging voor culturei
trekkingen met het buitenland.

Ook in de Oekrainse stad Lwow
vroegere Poolse Lemberg) hee" eIi-
herdenkingstentoonstelling ter geCBgS»
heid van het feit, dat Rembran"
jaar geleden geboren werd, word
houden. .ejce*

In het museum zjjn schilderijen- y
ningen en etsen van de Ho"'1 rit
meester bijeengebracht, welke 9'Ae
geleend werden door de HermitaS^a
Leningrad, het museum in Dre® jje'
het Rijksmuseum te Amsterdam eI
Mauritshuis in Den Haag. p

zich bij de politie te melden. De poli
tie besloot haar niet te arresteren,
alhoewel het wettelijk zou zijn ge
weest, maar klaagde haar wel aan
wegens minachting voor de wet.

De heer Roberto Pancalli, te Rome
en 81 jaar oud, ontdekte dat hij zijn
einddiploma lagere school kwijt was
toen hp de vergunning voor een auto
rijschool, waarvan hij eigenaar was,
moest laten vernieuwen. De wet was
onvermurwbaar. Pancalli spoorde

n Italië zeggen ze, dat er behalve
de Paus ook nog een andere hei
lige woont: St.Bureaucratius en
hjj heeft het hele land in een ijzeren
greep.

De heer Michele Cantatore te Bari
meende dat hij zijn rekening met
vrouwe Justitia vereffend had toen hij
in 1953 een boete van 50 lire 0,28)
had betaald omdat hü een militaire
oefening ten tijde van het fascistisch
bewind niet had bijgewoond.

Hij had het echter mis. Een paar
dagen geleden verscheen de politie
aan zijn deur en deelde mee, dat de
agent die de boete had opgehaald ver
geten was een bedrag aan admini
stratie kosten te innen. Dit bedrag
was 55 centesimi (minder dan een
halve cent).

Centesimi bestaan bovendien niet
meer sinds de inflatie. Maar de poli
tie verklaarde dat de heer Cantatore
zich geen zorgen behoefde te maken.

Over honderd jaar zou de som met de
rente op 100 lire (64 cent) komen.

Dat mocht hjj nu wel vooruit betalen.

Volgens de ambtenaren zelf is het
hun schuld niet. Zij werken slechts
letterlijk volgens de honderden jaar
oude voorschriften, die nooit onge
daan zijn gemaakt. In een land waar
het geschreven woord vereerd wordt
raakt een ambtenaar in moeilijkhe
den als hjj niet alle voorschriften op
volgt. Wanneer nieuwe voorschriften
gemaakt zouden moeten worden kost
dit op zijn minst enige jaren. En
geen regering heeft er zin in.

In Verona ontdekte de politie dat
mevrouw Anna Antevere, 78 jaar oud
en in het armenhuis woonachtig, in
1937 geen gevolg had gegeven om felen van plezier.

zijn school op en ontdekte dat die
niet meer bestond. Daardoor werd hij
genoodzaakt opnieuw op de school
banken te gaan zitten en tot verba
zing van zjjn jonge vriendjes haalde
hij het betreffend diploma in een
maand tjjds.

En Siint Bureaucratius maar grif-

De Moskouse televisiestudio -
de afgelopen weken drie uitzend' y
over de Nederlandse schilderkunst y,
zorgd. „Nederland", zegt de dir®c„eM.
„heeft in de ontwikkeling van de 0f
dende kunsten van de wereld een
me rol gespeeld". y

Tijdens deze uitzendingen, die jjj
ciaal aan Rembrandt waren „y
maakten Moskouse televisietoescy
wers ook kennis met de werken
Frans Hals, Potter, Jacob en SaFy
van Ruysdael, Pieter de Hoogh,
borg en Vele andere beroemdheden j
Hollandse stadjes. k

Bij zijn analyse van de voor de

'«eei

verkiezing1

rzi'

partij teleurstellende
slag heeft de nieuwe partijvoor- m
dr. W. P. Berghuis, op het zaterj
te Utrecht gehouden A.R.-partijco"

aandacht geschonken aan de orgs1'

torische gescheidenheid van protes'
christelijk Nederland.

Die gescheidenheid is, aldus
van tweeërlei aard, n.l. de verdeel0, [i
en gescheurdheid van datgene, ka,#
elkaar behoort, te weten het geselt® ji
optrekken van de A.R.-partij e*{
CHU. Van vele zijden wordt er "y
aangedrongen, dat we op snelle en v
treffende wijze tot de een of
vorm van samenwerking geraken-
zal niet eenvoudig zijn en veel G t'
lijkheden met zich brengen, aid"
heer Berghuis. J!

Die verdeeldheid verzwakt het Pjjjf
stants-christelijke invloed in ons U f
leven. Dit werkt voor ons vooral y
negatieve zin. Daarmede hangt sg|i
dat zeer veel kiezers, klaarblijK'
beducht voor de „macht van Ttotl
vooral in de P.v.d. a. een bolwerk
ben gezien tegen de wassende inri
van het rooms-katholicisme. Way
dit inderdaad het geval is, noemt x
ker dit zowel beschamend als g®
lijk. Beschamend in deze zin dat J
de protestants-christelijke partijen J
meer aanvaardt als principiële
hangers van de KVP„ en dat m® j
dit opzicht meer verwachting heen
de P. v.d. A. Maar gevaarlijk 'j.f,
tevens, omdat aldus spreker daSy;
de geestelijke kern van haar cr'htl
dat aan de protestanta-christelijk®
tijen is toevertrouwd, onder de 1"
komt van de P. v.d. A„ waard"".1-!
in een vorm van anti-papisme dry/
ontaarden, waartegen we ons s
hebben verzet.

Bij een verkeersongeval, dat z G
morgen te Drachtster Compagn' -«
schiedde is een 52-jarige vro"yjJ
Leeuwarden, mevr, Telman de s<>
om het leven gekomen. Haar ma", j N
zeer ernstig gewond en is na" f>,
ziekenhuis in Groningen vervoer"-
andere mannelijke inzittenden uit Yy
ten werden met ernstige verwon
in het ziekenhuis te Drachten 0r

eer»t Li

in >ci'
'e

ft. tQn,.

De 49-jarige gehuwde, invalid®. Jj-j
aan de rijkswerkplaats te Lei",^ Y
Snelders, is zondagmorgen rijden ViE
zijn invalidewagen met hu'jdi'
op de weg van Abbens naar Ho°
verongelukt. A

Bij het kruispunt met de Venl

weg verleende hij geen voorra' yV
een van Hillegom komende Peeg(1'!/,
auto. Hij werd door de auto yj
en uit zijn wagen geslingerd. p
met zijn hoofd op het trottoir' f
en was op slag dood.

De autobestuurder treft geen,0fP'
aldus de rijkspolitie te Hoofd"

Op de Buitendijk te Rottef^^
zaterdagmiddag een tragisch „yc
gebeurd. Een moeder, reed
de fiets met haar achtjarig i
naast zich op een kinderrijk1 ppy
toen een autobus passeerde y y
moeder met het gevolg dat ^hehet
val het meisje omverwierp- f
kwam met het hoofd onder zjjn
terecht en moet op slag doo"

Het zevenjarig zoontje van GjsO1,;
B. uit Doetinchem stak zatfLji VV
zonder op het verkeer te 1®' ^eè^trA
een groene wagen langs de j
Het kind is daarbij door e g!t.
rijder uit Doetinchem gegr®JjS Jie
nacht van zaterdag op zondag j(;
de verwondingen overleden. gtodVj'

In Varssel is de SJ-jarigeJ^ge^j
J. uit Hengelo (G) zondag1" gliy,
moedelijk door de
de bocht gevlogen
op de duo zat.

'1

QCl

«1

>1

b>,

'Is
do»

toestand naar het ziekenhuis
overgebracht. V

De vier leden van het £eZ'?eWotl f

ster zijn zaterdagmiddag e vaNj»/
de rechter voorband teêdfl'

auto sprong en de wag®" te j

langs de Haarlemmerweg jl'

dam staande lichtmast re eefl$L;

De 45-jarige S. kreeg(Y
schouderfractuur en emge of,t'.

ben en werd evenals zijn Jyi'm1/
tertje, die een wervelt ra

naar het Wilhelminagasth ec" f>

dam overgebracht. ZU pa y
die de wagen bestuurde

zoontje kregen lichte ver