eu
°nmgin Elisa beth van België
vandaag 80 jaar
<-4
Ossestaarl soep
MAGGI
Prins Bernhard bij
de binnenkomst
van het kletsnatte
V ierdaagseleger
VIER NIEUWE RECORDS
TEGEN IISLAND
leven in toegewijde en nederige dienst
aan wetenschap en kunst
Bewoners van Eist dragen
droge kleren aan
J*er van het conformisme
ik'SS,,h"
Hieuw I Verrukkelijk
met stukjes rundvlees
Het Nederlands in
Belgisch Kongo
Harris en French
winnen Grote Prijs
van Amsterdam
Kleine Tour" ie
Amsterdam
A. J. Kropholler
75 jaar
De onzichtbare
getuige
5-
Èf. Sw,
Chefarine „4"
doet wonderen
WOENSDAG 25 JULI 1956
PAGINA 7
BELGIË'S GRAND OLD LADY
N> te »ren had °p
,7 k ^u,,:r'one Kun-
huli de Koni"
Js .^hiiryWe
*°,rdt °p
M»6 iuilmaar wei"
iX dynam?Uuerdom
iSb sV ien' Een
fit
-tellet00gte ge'
Proef ze 1
Goede stemming bij
Apeldoormse
Vierdaagse
Rechter Grootaert
met sancties bedreigd
Goede stemming
Soppende sokken
Atleten winnen met klein verschil
Befaamd bouwmeester
Handel met commu
nistische landen stelt
Djakarta teleur
Spoorwegstaking
in Italië
lY
Sta? Wordt
®lisab
??chtigr
V!» Hof
bij deze
llNh, hm?, •!arii?e een
C C' Gist wi,len
X fikken een
K, Ji'iePteehtig--
A, teR,,?enmorgen
Ko-
k6' ^'sabeth van
*Ak?. taehti„ jaar
en de
in
betuig*«
j^tleh een V Paleis te
S 5' tvaar^ecePtie ge
ls1' «NKS verschei
dt tlle eenodig-
iV ^nL ev°lkings-
J'iike t1er ri«l? zullen
X. vL^e nadrnk-
v'^n rt'NiilX zouden
l yerik ^che Ko-
•ItS.^t VMCleden Ver"
de
com-
pers:
- r» kuldebe-
t? vanaar
ver-
Wi|9f1 haar
CL^yèekT^niseren.
«C thpjhaar lde wens
«»Sk geen n ?e ge'
Mn h| t'nr(1' enkel ge-- uP
\S e*etw toegezon-
d'e blijk
MAGGI5
,-vttZHUK 68 cl VOO» °'OT '0RDEN -H
Ondanks de regen die met bakken
neerviel, was de stemming op de eer
ste dag van de derde N.W.B.-Vierdaag-
se rond Apeldoorn voortreffelijk. Voor
al, toen de plensregen veranderde in
een miezerig motregentje, dat al spoe
dig verdween omdat de krachtige wind
het loodgrijze wolkendek in flarden
scheurde.
De wandelaars op de veertig kilome
ter gingen in gezelschap van de deel
nemers aan de vijftig kilometer naar
Ernst. De eersten keerden van hier
met een grote boog via Vaassen naar
Apeldoorn terug, terwijl de laatsten de
tocht voortzetten naar Epe. De deel
nemers aan de dertig kilometer hadden
al eerder de terugtocht aanvaard. Om
streeks twaalf uur kwamen de eerste
deelnemers al bij de finish terug en
na hen volgden, vrolijk zingend, de
andere tippelaars. Na de eerste dag wa
ren er geen uitvallers.
deze vooroorlogse toto ziet men van links naar rechts wijlen koningin Astrid, wijlen
koning Albert, koningin Elisabeth en koning Leopold.
in te tekenen op de door de regering
iVan hun
V kth 'hsrk kunnen di* doen door
ving- Hare Majesteit zal hun hiervoor dankbaar zijn." De
vkjft'keu 'hschrijving moet dienen om het Fonds Koningin Elisabeth
hV 6en filantropische stichting, die de jarge zeer dicht aan het
tv1] hgj J.f" als het ware het symbool vormt van een leven in toegewijde
hr ïh bi;-f,n.st aan wetenschap en kunst. Van deze toewijding gaf Elisa-
'n haar prilste jeugd, toen zij haar vader, de Beierse hertog
°°fch V°n Wittelsbach, ais verpleegster bijstond in de door hem op-
A e'kundige kliniek te Possenhofen.
p! hllWS", zij in het huwelijk met
f \r i R®» België en tijdens de
'S1 J*1 i^Storlog wijdde zij zich met
%t e a; en aan de ziekenverple-
~eéJ~ hospitaal ingerichte Ho-
s? hr Ó-A»? te De Panne, waar zij
l|Af brei de beroemde dr,
NjWIi zicr™ctPeYe<rl7e- Ook daar-
SfHe Hngen op he? S»mS!7en voor
WNtenschal en da^ÓoL,Van A
de, kanke.r^strijcling0Ha^
strekte zich echter ook uit
6n geesteswetenschappen.
l^t>hd.Ün fonds op voor E*ypto-
'?0n >rzoek en stelde de bekende
in 7n Capart aldus in de ge-
te rtet Nijldal vruchtbare na-
V't onn'?,en- In samenwerking met
Kj i,auit ov? holo°g K°ch gaf zij een
V t vogels van het park
Sf «hatlgstet]iinelangfijke mate ging
W d6 kn °°k Uit naar de
S .th^löhou?ns^naars- Zelf musice-
K? b» r®hd ~ncL en het schilders-
«f>Sa=er als'v zij eerst aIs P"n-
contact met de
^V1Coterli dlchters Verhae.
Ss^vl^^ein i.N-** Hai fi^ncuvuuiua
l.'ih snP,ke®ft. als hij in Brussel
i V. ttw? aarv !fnde koningin verschei-
a„,ahfl d® vleugel begeleid. Ro-
rs jkoorde tot de buiten-
_de schilder Laerman,
Meunier en de viool
waren haar geliefkoosde
°bvL?ie "haar voorkeur ge
Vs- f9ar eekbare vriendschap
lSet de Franse schrijfster
zij het lnter-
Eugène Ysaye
'"izieknn^11116 zii
c°ncours Er
in en sindsdien woonde zij alle concer
ten bij.
zy is vooral begaan met de toekomst
van de jonge musici. Om hen in de ge
legenheid te Stellen hun talenten vrij
van materiële zorg tot ontplooiing te
brengen, verrees de muzikale kapel Ko
ningin Elisabeth, een grote wit-rode
villa, gelegen te Argenteull, in de be
boste vallei van Waterloo. De oorlog
maakte een einde aan het Concours
ïsaye, maar in 1951 kwam het Inter-
nationaal Concours Koningin Elisabeth
beroem?' dat Jan B™»sel een wereld-
maakt 1 centrum heeft ge-
Voor de kunstminnende koningin zijn
grenzen niet van belang en zij aarzelde
b.v. niet in 1955 het vliegtuig naar War
schau te nemen, evengoed als zij naar
Milaan, naar Salzburg of naar Parijs
reist. Dat men haar in sommige kringen
voor crypto-communiste verslijt, kan
haar niet deren. Zij haat het conformis
me en zij heeft een diepe afkeer van alle
krachten, die de vrede en de toenadering
tussen de mensen in de weg staan. Met
stoïcijnse gelatenheid heeft zij zeer
zware slagen gedragen: de dood van
haar te Marche-les-Dames bij een rots
beklimming verongelukte echtgenoot in
1934, die van haar bij een auto-ongeval
te Küssnacht omgekomen schoondochter
Koningin Astrid in 1935, de tegenslagen
van haar dochter Marie-José, de voor-
malige Koningin van Italië, en tenslotte
het Belgische Koningsdrama van na de
bevrijding, dat zulke sterke en partijdige
Passies ontketende en waarin sommigen-
poogden de moeder tegen de zoon uit
te spelen. In die dagen was het de
Koningin-Moeder, die mede de continu
ïteit van de monarchie in stand heeft
gehouden.
De tachtigste verjaardag van Ko
ningin Elisabeth valt samen met de
herdenking van de 125ste verjaardag
van het zelfstandig Koninkrijk België.
De jarige heeft in niet geringe mate
bijgedragen tot het verstevigen van
de banden die het koningshuis aan het
land binden. Door haar grote eenvoud
heeft zij de harten veroverd van al
diegenen die haar benaderden. Terecht
heeft Jean Cocteau kunnen schrijven
dat hij de Belgen het lang bezit toe
wenste van „een glimlach zo bekorend,
dat hij de duivel overwint, het ijs van
de eerbied doet smelten en de afstand
opheft, welke een naar het geringste
menselijke contact hunkerende vorstin
van haar onderdanen scheidt".
afvaardiging van Vlaamse parle
mentsleden onder leiding van burge
meester Craeybeck van Antwerpen
"ept,™et de Belgische minister van
kolomen, Buisseret, een onderhoud ge
had over het geval van de rechter
Grootaert, die met sancties wordt be
dreigd, omdat hjj te Elizabethstad in
Belgisch Kongo een vonnis in het Ne
derlands heeft geveld.
De afvaardiging heeft de minister ge
zegd te verlangen, dat het de Belgische
Nederlandstalige burgers wordt toege
staan zich voor de rechtbanken in Kon
go in hun eigen taal uit te drukken
en dat vonnissen in het Nederlands mo
gen worden gewezen.
De minister heeft beloofd zijn aan
dacht aan de zaak te zullen wijden.
(Belga)
Advertentie
BCMCMDC CtHEtSMtDDELtH
IN ÉÉN TABLET
T«g«n pijnen en griep. Geschikt voor de gevoeligst» maag.
want die wordt beschermd door het bestanddeel Chef arox.
an de 12463 optimisten die zich voor
ae veertigste Nijmeegse Vierdaagse
hadden laten inschrijven, hebben er
dinsdagmorgen slechts 11600 de al spoe
dig doorweekte stoute schoenen aange
trokken, Onder de optimisten waren er
791 die de moed 7.0 snel was ont7.onkcn,
dat ze^ niet eens in Nijmegen arriveer
den. an de overigen gaven er 72 dins-
dagmorgen do voorkeur aan om in bed
te blijven, zodat er tenslotte maar 11600
een nat pak aan waagden. Niettemin
nog altijd 1438 meer dan vorig jaar
Nat zijn die dapperen geworden, velei
tot op hun huid toe. De Betuwe, marsge-
bied op de eerste dag, leek in de vroege
morgenuren op een reusachtig wateror
gel, dat pas een meer pianissimo melo
die inzette na de nieuwsberichten var.
achten. Maar toen hadden de stoottroe
pen van het grote leger er al vier me
uren opzitten.
Dat desondanks de stemming goc.
en hier en daar zelfs uitbundig bleef,
kwam door de spontane en hartelijke
reacties van de Betuws. bevolking,
even verknocht en vergroeid met de
Vierdaagse Is de Nijmeegse. Vele
wandelaars kregen warme koffie en
andere dranken aangeboden, anderen
warmden zich in de keukens bij de for
nuizen en in Eist waren zelfs wel
doeners, die met droge kleren aan
kwamen dragen.
Toen de tros van het leger in de
Betuwse hoofdstad arriveerde, was het
gezegde „regen voor acht uren, zal de
hele dag niet duren" eindelijk in ver
vulling gegaan. Eist was weliswaar een
show van de Coldstream Guards mis
gelopen, die hun dure operettekledij
niet aan een Hollands zomerbuitje wil
den bloot stellen, maar een ferm bla
zende Luchtmachtkapel vergoedde die
teleurstelling zo goed mogelijk. Tot ge
noegen van de Elstenaren; tot genoe
gen ook van de Indische ambassadeur,
Z. Exc. B. Krishna Kapur en diens
echtgenote, die in gezelschap van de
commissaris der Koningin in Gelderland
jhr. dr. C. G. C. Quarles van Ufford
tegenover het gemeentehuis het Vier-
daagseleger zagen voorbijtrekken.
Lopen in soppende sokken en door
weekte schoenen is bepaald niet be
vorderlijk voor de voeten. Er werden
dan ook nog al wat litertjes jodium ver
goten en verbandjes en pleisters gelegd.
Dat desondanks het aantal uitvallers
op deze eerste marsdag maar 43 be
droeg was de grootste verrassing van
de dag.
Een andere, zij het minder onver
wachte verrassing, was het bezoek
van prins Bernhard aan de Vierdaagse
stad. Zowel bij De Vereeniging als op
de Wedren sloeg de prins de aankomst
van de deelnemers een tijdlang gade,
om zich vervolgens naar de hoofdpost
van do medische dienst te begeven. De
mannen (en vrouwen) van de zojuist
met de Oranje Nassauorde onderschei
den dr. J. A. Avenarius, hadden de
handen meer dan vol aan alle stijve
spieren en blaren.
De Londense vrouwelijke politieagen
ten hadden een extra behandeling nodig.
Door de regen waren hun rokken hard
geworden, waardoor ze vrij onplezieri
ge wonden aan hun benen hadden opge
lopen. Ingezwachteld en wel trokken ze
later naar hun inkwartieringsadressen.
Met als alle deelnemers aan deze eer
ste dag, uitvallers of niet, de herinne
ringsmedaille van deze jubileum vier
daagse in de hand.
De Engelsman Harris is gisteravond
na een prachtige finale met Van Vliet
en de Zwitser Plattner een eindstrijd
dus van de wereldkampioenen 1952,
1954 en 1953 winnaar geworden van
de Grote Prijs van Amsterdam voor
sprinters. Harris bleef na een felle
strijd met zijn rivalen een banddikte
voor op de Nederlander, die op zijn
beurt de Zwitserse kampioen met het
zelfde verschil versloeg.
Harris en Van Vliet kwamen recht
streeks in de finale. Harris versloeg
in zijn serie o.a. Plattner en in de
halve finale bleef hij Derksen en Platt
ner gemakkelijk de baas. Van Vliet
leverde het kunststukje om de huidige
wereldkampioen, Maspes, in de halve
finale geen schijn van kans te geven.
Via een herkansingsrit werd Plattner
de derde finalist.
In de eindstrijd nam Harris de lei
ding, maar op de laatste honderd meter
werd hem het vuur door Van Vliet
na aan de schenen gelegd. Harris was
in pure snelheid echter de snelste en
kon daardoor het lint en de niet te
versmaden geldprijs van Amsterdams
jaarlijkse Grand Prix veroveren.
Bij de stayers, die een wedstrijd van
één uur reden, zegevierde bij verras
sing de Australiër French. De wereld
kampioen Timoner, die lange tijd de
leiding had, werd door pech achter
volgd en was daarna niet meer bij
machte om met succes een tegenaan
val in te zetten. Hij moest zelfs toe
staan dat ook de Duitser Jacobi hem
passeerde. Koch was, met een achter
stand van één ronde, de beste Neder
lander French legde in één uur 79,300
km. af.
In het bijprogramma was onder meer
een omnium tussen de jonge Amster
dammer Peter Post en de Duitser Gie-
seler. Post zegevierde in alle drie de
wedstrijden. Bij de achtervolging haal
de hij zijn tegenstander zelfs één ronde
voor het einde in. Zijn tijd, 6.34,4, was
bijzonder goed en veelbelovend voor
de komende wereldkampioenschappen.
55
!}dll',rinntrlKharnoJltflLnP vlf, J?" dc vierdaa0-^' vergezeld van zijn
adjudant K. Geertsema, Nijmegen bezocht, waar hij werd rondgeleid door de
leider van de marsen, majoor b. d. J. N. Breunese. Op de foto ziet men de
prins tn gesprek met een der Nederlandse militaire deelnemers.
Op de Nenijtobaan in Rotterdam is
het tweede en laatste gedeelte gehou
den van de atletiekwedstrijd tussen de
herenploegen van Nederland en IJs
land. Nederland zegevierde met 111 te
gen 103 punten. Bovendien werden vier
Nederlandse records verbeterd. Parle-
vliet won de 400 meter horden in 53.1
sec en Vergeer zegevierde op de 3000
meter steeple in 9 min 23.6 sec. Beide
records waren tien dagen geleden in
de landenwedstrüd tegen Tsjecho Slo
wakije te Praag eveneens verbeterd.
De Nederlandse estafetteploeg, be
staande uit Koudijs, Moerman, de
Kroon en Coenen, liep de 4 x 400 meter
in 3 min 16.9 sec, waarmede het oude
record met bijna 2 seconden omlaag
werd gebracht. Fikkert tenslotte verbe
terde met een worp van 69.495 meter
het nationale record speerwerpen, dat
met 68.24 meter op naam stond van
Lutkeveld.
Ondanks al deze successen heeft de
Nederlandse ploeg veel moeite gehad
de zondag verkregen voorsprong te
handhaven. Deze bedroeg na 16 num
mers nog maar 3 punten. Het kogel
slingeren was namelijk een IJslandse
aangelegenheid, terwijl Koch in Her-
mansson zijn meerdere moest erkennen
bij het kogelstoten. Ook het tweede
sprintnummer, de 200 meter leverde,
vooral ook door het gemis van Van Har-
develd en Aret, een zege op voor de
snelle Thorbjoernsson.
Door een blessure van Visser, die
verstek moest laten gaan, werd het ver
springen een vrijwel onbedreigde over
winning voor Einnersson met 6.94 me
ter. De jeugdige Invaller Weisscher
kwam met 6.32 meter niet verder dan
de vierde plaats. Het hinkstapspringen
ging weer geheel naar IJsland, zoals
Viset en Verra geheel de 10.000 meter
beheersten. Het spannendste nummer
was wei de 1500 meter waarop Roovers
steeds de leiding had, doch bij het in
gaan van de laatste ronde werd voor
bijgestreefd door de gemakkelijk lopen
de Markusson. Meer dan twee meter
winst gaf de sterke Brabander hem
echter niet en bij een tegenaanval in de
laatste bocht, slaagde hij er zowaar in
zijn aanvankelijke leiderspositie weer
in te nemen. Zijn tijd van 3 min 51.6
sec was een nieuw baanrecord.
De uitslagen
Kogelslingeren: 1. Sirgurdsson 48,80
meter; 2. Arinbjarnason 46,44; 3. Romani
43,65; 4. Kamerbeek 42,77. 400 meter
horden: 1. Parlevliet 53,1; 2. Gudmunds-
son 55,6; 3. Hoalldorsson 56,6; 4. Zoek
59,1. Kogelstoten: 1. Hermansson 15,245
m.; 2. Koch 14,735; 3. Thorarensen
14,495; 4. Meyer 13,70. 300 meter steeple:
1. Vergeer 9 min. 23,6 sec.; 2. Lam 9.34,7;
3 Arnason 9.51,6; 4. Hallgrimsson
9.53,2. 200 meter: 1. Thorbjornsson 21,3;
2. Karlsson 22; 3. Moerman 22,4; 4. Van
de burg 22,6. 1500 meter: 1, Roovers
3 min. 51,6 sec.; 2. Markusson 3.53 2- 3
Blankenstein 3.57,5; 4. Gudnason 3.58,o]
Speerwerpen: 1. Fikkert 69,495 meter-
2. Sigurdsson 63,50; 3. Van -der Heyden
60,51; 4. Holm 51,61. Verspringen: 1.
Einersson 6,94; 2. Mooy 6,67; 3. Rogn-
valdsson 6,44; 4. Weisscher 6,32. Hink-
stapsprong: 1. Einersson 14,49 m 2
Stefansson 14,21; 3. Snippe 14,14- 4 De
Jong 13,91. 10 km.: 1. Viset 32 min. 2,6
??c-; 2: Verra 32,7; 3. Johansson 33; 4.
Hallgrimsson 37.14,2. 4 x 400 meter esta
fette: 1. Nederland (Koudijs, Moerman,
De Kroon, Coenen) 3 min. 16,9 sec.; 2.
IJsland 3 min. 19 sec.
Eindstand: Nederland 111 punten;
IJsland 103 punten.
Maandagavond zal de Nederlandse Toui
ploeg gehuldigd worden in het Amsterdam
se Stadion. Op het programma staat een
„kleine Ronde van Frankrijk", bestaande
uit een klassements-wedstrijd over 50 kilo
meter met evenveel klassementen als er
etappes zijn in de tour, dus 22. Hierin zul-
i len alle tien renners van de tourploeg uit
komen en voorts Van Est. de Zwitser Ko-
blet, Derksen, Van Vliet, Schulte. Post en
nog enkele anderen.
Het program wordt gecompleteerd door
een ploegomnium wedstrijd tussen een team,
gevormd door Van Vliet, Van Est, Koblet en
Peters, en een ploeg waarvan Schulte,
Derksen, Hyzelendoorn en Post deel uit
maken.
De architect A. J. Kropholler, be
faamd om zijn streven naar een natio
nale bouwstijl, gebaseerd op de beste
Nederlandse bouwtradities, wordt van
daag 75 jaar. De talrijke gebouwen,
die hij overal in het land gezet heeft,
illustreren zijn streven, zoals hij dat
in zijn boek „Over bouwstijl vroeger
en nu" omschreven heeft: „In de
bouwkunst kan het nooit de goede
weg zijn om gedachteloos buitenlan
ders te volgen en te vergeten, dat ons
land een eigen stijl heeft, die op het
inheemse materiaal en op onze volks
aard berust en die elke bouwmeester
voor zich moet verwerven om hem
te bezitten. Een nationaal gebouw in
ons land behoort van buiten en van
binnen hiervan te spreken, niet alleen
door de rijke en veelkleurige toepas
sing van de baksteen, maar ook door
de voor die steen eigenaardige vormen
en constructies zoveel mogelijk te ver
tonen".
Kropholler is leerling en volgeling
van Berlage geweest in die zin, dat
hij een voorvechter was voor het zui
ver en ambachtelijk bouwen, maar hij
interpreteerde en verwerkte die begin
selen op eigen wijze, consequenter een
traditionalist, maar in een eigen, sterk
persoonlijke stijl. Veel van zijn wer
ken zijn stoer en doordacht, nobel van
proporties, met overleg versierd, ner
gens banaal.
Vooral in de nieuwe kerkbouw is
Kropholler een kracht van betekenis
geweest. Met zeer eenvoudige midde
len, met een bedwongen spel van ver
houdingen heeft hij orde en klaarheid
weten uit te drukken. Er staan er
van hem o.a. in Amsterdam, 's-Graven-
hage, Rotterdam, Leiden en Vught.
Ook de raadhuizon t- Waalwijk,
Noordwijkerhout, v Leid-
schendam en Medemblik zijn bekend.
evenals het
Eindhoven.
Van Abbemuseum
door ANTHONY GILBERT
in de vertaling van J. C. H. v. d. Bovenkamp Jr.
£i'zabeth van België een bezoek aan Gouda,
Van de h een Bach-concert luisterde. Men ziet haar hier
°urgemeester van Gouda, mr. K. F. O. James.
Maar Miss Manyard versperde haar de weg en
bracht haar resoluut naar de salon. Miss Martin
ging bij de deur in een stoel zitten en luisterde
aandachtig. Als iemand de hoorn van de telefoon
nam, rinkelde altijd even een belletje, zodat zij be
slist zou horen of iemand van dc telefoon gebruik
maakte. Zij hoorde evenwel niets en daarom wist
zij, dat Miss Manyard haar alleen maar had willen
beletten om naar Londen te bellen. En het was toch
zo dringend noodzakelijk dat zij zich in verbinding
stelde met Crook!
zy wachtte geduldig tot na het eten en op een mo
ment, dat zij de kust vrij waande, sloop zij de hall
in, maar nauwelijks had zij de hoorn van het toe
stel genomen of Miss Mariyard kwam aanlopen en
rukte haar het instrument weer uit de hand.
„Wie wilt u zo laat nog opbellen?" gromde zij.
„Mr Crook in Londen," antwoordde Miss Martin
„En dat zal niet langer duren dan enkele minuten.'
„En wie is Mr Cook?" vroeg Miss Manyard.
Miss Martin begon de naam te verbeteren, maar
zag er dan van af. Of de man nu Cook heette of
Smith, het bleef Crook.
„Hij is die vriendelijke meneer die me een lift
heeft gegeven," vertelde zij. Het leek haar beter
om maar niet te 'praten over een particuliere de
tective. Als men haar geloofde zou men haar be
letten te telefoneren omdat men niet in moeilijkhe
den wilde komen en geloofde men haar niet, dan
zou men haar voor zwakzinnig verslijten.
„Ik moet me beslist met hem in verbinding stel
len," ging z\j wanhopig voort. „Ik heb hem beloofd,
dat ik hem zou opbellen, als..."
„Het mens is werkelijk niet goed bi) haar hoofd,'
dacht Miss Webster, die er ook bij gekomen was.
„Maar die meneer is nu toch niet meer op zpn
kantoor," merkte zij vriendelijk op.
„Hij heeft gezegd dat ik hem tot tien uur op zijn
kantoor zou kunnen bereiken," antwoordde Miss
Martin en Miss Webster keek haar medelijdend aan.
„Als hij zo hard moet werken, dan zal hij het he
lemaal niet prettig vinden als u hem nu i*ig lastig
valt," zei zij. „Kom Miss Martin u moet redelijk
blijven."
Er was geen twyfel meer mogeiyk; het arme
mens was niet normaal meer. Het was maar goed
dat Doreen en de dokter de volgende dag zouden
komen. Niets is zo slecht voor een inrichting als
wanneer een van de inwoners de goede naam in op
spraak brengt.
Hoe kon Miss Webster weten dat Miss Martin op
dat moment als een Trojaan aan het vechten was
voor haar leven en dat alles heel anders zou zyn ge
lopen, als zy haar had laten opbellen?
Verslagen liet Miss Martin zich terug brengen
naar de salon en tijdens het nieuws van negen uur,
dat alty'd met de grootste belangstelling werd ge
volgd, trachtte zy ongemerkt naar de hall te gaan,
maar daar hielden Miss Manyard en Miss Webster
trouw de wacht bij de telefoon.
Toen Miss Martin die avond de dekens over haar
smalle schouders trok, was haar laatste gedachte
voordat zq in slaap viel: „Morgen moet ik op de
een of andere manier het huis verlaten en Mr Croo!
vanuit de stad opbellen."
De volgende morgen was het echter somber weer
en guur en regenachtig en Miss Webster maakte aar
het ontbyt al bekend, dat de dames die dag maar
niet naar buiten moesten gaan met het oog op de
mogeiykheid van kou vatten. Er waren hele zendin
gen oude tijdschriften gekomen en zü was er van
overtuigd, dat iedereen zich zou amuseren.
Mrs Mount zorgde voor de vrolijke noot in het
drama door op te merken: „Als ik een zeehond was,
rou ik nu een grote gekleurde bal willen hebben
om op mqn neus te laten dansen. Dat is niet zo ver
velend als de oude tijdschriften."
Hierop begon zij een gedresseerde zeehond te imi
teren met zo veel enthousiasme en vaardigheid, dat
ledereen in de lach schoot en haar bewegingen met
de grootste belangstelling volgde. Alleen Miss Mar
tin loerde op haar kans om de voordeur te bereiken
en naar buiten te lopen. Telkens werd zü echter
weer opgevangen door Miss Webster of Miss Man-
yard.' die .haar streng schenen te bewaken en toen
zq eindelijk in haar wanhoop naar haar kamer ging,
liep zq alweer Miss Webster tegen het Iqf.
"Ga u nu weer niet verbergen op uw kamer, Miss
Martin," zei de vrouw niet onvriendelijk. „Miss Bla
ke kan nu elk ogenblik hier zqn en u wilt haar toch
met laten wachten?"
„Dat zou me geen steek kunnen schelen," ant
woordde Miss Martin in haar wanhoop, want de
naam Doreen betekende voor haar alleen maar
moeilijkheden. En Doreen zou haar helemaal belet
ten om zich in verbinding te stellen met Mr Crook.
„Wat wilde u eigenlqk op uw kamer gaan doen?"
vroeg Miss Webster.
„Een schone zakdoek halen," antwoordde Miss
Martin, die de wanhoop naby was. Zq ging haar ka
mer binnen en nam een zakdoek uit een lade, maar
maakte tevens van de gelegenheid gebruik om haar
hoed uit de kartonnen doos te pakken.
„Hier in huis hebt u geen hoed nodig," klonk de
stem van Miss Webster bij de deur.
„Ik wil de hoed ook niet opzetten," verdedigde
Miss Martin zich. „Het leek me vandaag alleen een
mooie gelegenheid om haar wat op te knappen
nn het strikje vast te zetten en zo."
„Ik zie niets aan de hoed," zei Miss Webster en
met een diepe zucht legde Miss Martin haar hoed
»p haar bed.
„Och, misschien kan ik ook beter wachten," zei zij.
Als die hoed daar op het bed bleef liggen en de
lirectrice zou ongetwqfeld af en toe naar binnen
"ijken dan zou men natuurlqk aannemen, dat Miss
Martin in het gebouw was. Zonder hoed naar buiten
gaan was iets ondenkbaars voor Miss Martin en ie
dereen wist dat. Maar Mrs Mount had haar wat
zy een tuinhoed noemde aan de kapstok in de hall
hangen en in het brein van Miss Martin rijpte het
plan om met. de hoed van Mrs Mount een slap
geval van zwarte crinoline met rose rozen er op
naar buiten te sluipen.
(Wordt vervolgd)
Indonesië heeft ongunstige ervaringen
opgedaan met vrijwel alle handelsover
eenkomsten, die het tot dusver met
communistische landen heeft afgesloten.
Dit is meegedeeld door functionarissen
van de afdeling handel van het ministe
rie van buitenlandse zaker te Djakarta.
Alleen de handelsbalans met communis
tisch China wijst een gunstig saldo aan.
Indonesië zal voortaan aldus de func
tionarissen, alleen nog handel drijven
met die landen, die de gunstigste voor
waarden bieden Bestaande handelsver
dragen zullen slechts dan verlengd wor
den, als zij voor beide partijen voor
delig zijn. De handelsverdragen met
zes communistische landen zijn opge
zegd, aldus de functionarissen, en wel
die met Polen, Tsjechoslowakije, Oost-
Duitsland, Roemenië. Hongarije en
Joegoslavië. Bovendien zijn enkele over
eenkomsten met Mexico en Egypte be
ëindigd.
Ongeveer driekwart van alle 200.000
spoorwegarbeiders in Italië hebben gis
teren gehoor gegevfen aan de oproep
van hun vakbonden om te staken.
Uit bronnen van de regering wordt
vernomen, dat slechts 80 van de 5.920
tremen, die anders in Italië rijden, in
dienst waren.
De toeristen namen hun toevlucht tot
autobussen en vliegtuigen of wqzigden
hun afspraken en besloten 24 uur later
naar hun bestemming te gaan. Het le
ger heeft ervoor gezorgd, dat enkele
essentiële treindiensten normaal zqn
uitgevoerd.
CUP)
