SLOTERPLAS, het blinkende hart
van het nieuwe Amsterdam
leden van hoofdstad hebben
recreatie voor de deur
sat& *sus&
Bejaarde man stal fluit
uit Conservatorium
Talrijke auto's gestolen
NA DE LAGERE SCHOOL
De man van
uw dromen
HECTAREN CULTUURGROND GAAN WEER ONDER WATER
ÖE MAAND GAAN DE
SUJIZEN OPEN
Strandbad voor
tienduizenden
Reeds 22 maal veroordeeld en nu
weer voor de rechtbank
Emissie is
mislukt
Anderhalf jaar tegen
onverbeterlijke dief geëist
Twee doden in
het verkeer
I
leidt
ffttTuop zater-
Renate Leonhardf
Domein der vrouw
(tMSW1- nL en acht
£f!v rfef onlök tot
ernt en om het
\v» alt, Nati°"ale
Ik. 11 tie^houden ter
ZATERDAG 4 AUGUSTUS 1956
PAGINA 5
'factie
KVis>?lender
Wy -lle zondag
V'sfati 2 geb- 0
L& ..e. atie van de
p^rste2erandering
1 t paars'
>e maTtelaar=
C&en voorrang verleend
In Aalsmeer
DE BLOEMETJES
BUITEN
Ook in onze tijd doen nog allerlei verouderde
denkbeelden opgeld inzake de beroepskeuze
i ®&vi ani lg bestaan
l^C jerfondsen, in
Het klinkt bijna als boosaardige spot in de vaderlandse oren wanneer
men, in dit land van droogmakers en bedijkers ontbult, dat binnen
kort 200 hectaren vruchtbare weidegrond definitief aan het water zullen wor
den prijsgegeven. Tweehonderd hectaren rijke cultuurgrond ten prooi ge
worpen aan de waterwolf. Is dat geen aanval in de rug voor de water
staatsmannen, die in noord en zuid hun dijken in de zeegaten bouwen
om nieuw land te winnen voor het benauwde boerenvolk? Men kan er
zich over opwinden of niet, maar de volgende maand gaan de sluizen
van de voormalige Slotermeerpolder in Amsterdam open om 2V2 miljoen
kubieke meter zoet water uit de boezemvaartenvan het Hoogheemraad
schap Rijnland toe te laten. De oude polder, inmiddels reeds omgedoopt
'°t Sloterplas, krijgt dan de 2V2 meter water, die het nog ontbeert om
op fcijn definitief niveau te komen. Een plas van twee bij een halve
L*T
1 °meter. Geprojecteerd op de oude stad, zou het van het Centraal
Station tot aan het Rijksmuseum reiken. Een rijk gebied voor vissers,
zeilers, zwemmers en wandelaars in het hart van de vier westelijke tuin
steden. Een blinkend hart voor de nieuwe stad.
Maar toch ïs het niet op de eerste plaats de oude liefde tot het
er toe heeft gedreven om
aan
de ki
rans van plassen,
breki
en en
oude lietde tot
een nieuw meer toe te
dieën, die tot blijvende
Pri- voegen
£>0 fc na Van T TT
tol0^lige°ïj-d"le vreug van Watersportliefhebbers het veengebied om de stad ver-
°wrst meer. Ievendigen.
Die waterliefde gaat, ondanks de heer
Kaasjager, weliswaar zeer ver, maar
in de zenuwslopende uitbreidingshaast
van na de oorlog had men ongetwijfeld
dit plan in portefeuille gehouden, als
er niet een zeer praktische reden was
geweest om het uitgraven van de Slo
termeerpolder punt één op de urgentie-
lijst te plaatsen. De Sloterplas zoals ze
thans is, met zijn groene boorden, zijn
strandbad en jachthavens, is ondanks
alles slechts het bijprodukt, het onver
mijdelijke restant van de meest groot-
Bernhard
vanavond
5
3 'ijfi aren?CUs- Largus
j» eigen mis;
nv zondag
2 geb
be H. Drie-
scheepse zandafgraving, die ooit in Ne
derland is ondernomen. De waterplas
van 200 hectaren is in werkelijkheid
een volgelopen zandput van 35 meter
diepte, waaruit Amsterdam in de afge
lopen acht jaren vier miljoen kubieke
meter klei- en veengrond heeft geput
voor parken en sportveldencomplexen
en acht miljoen kubieke meter puur
zand voor de ophoging van drie tuin
steden. Acht miljoen kubieke meter
zand zegt de burger weinig.
Misschien zegt het daarom meer dat
globaal genomen 20.000 nieuwe wonin
gen zijn of worden gebouwd op het zand
van de Sloterzandput. Woningen die
even droog zijn als de villas op de Gooi-
se heiden, vanwaar vroeger het opho-
gingszand voor de Amsterdamse stads
uitbreidingen, schuitje voor schuitje,
moest worden gehaald.
Er stak dus dubbele winst in de uit
graving van de polder. Enerzijds kon
Amsterdam 't zand voor 't opspuiten van
de slappe veengebieden in West op de
plaats van de bouw zelf uit de grond
halen en anderzijds won men en pas
sant een prachtig recreatiegebied. De
buitenlandse stedenbouwers, die in de
zomermaanden hij tientallen de tuinste
den komen besnuffelen om ideeën op te
doen voor hun eigen ambitieuze projec
ten, hebben menig compliment over de
ze inval achtergelaten. Zelfs de Ameri
kanen konden een gevoel van bewonde
ring niet onderdrukken, al hadden ook
zij enige moeite om te begrijpen, hoe
de nazaten van Hans Brinker er toe
hadden kunnen komen een plas, die
reeds in 1642 werd drooggemalen, weer
aan het water prijs te geven.
Dit is namelijk een pikante bijzonder
heid van het hele project. De Sloter
plas, toen nog Slotermeer geheten,
heeft reeds een belangrijke staat van
dienst als vaar- en viswater achter de
rug. Al in 1479 gaf Maria van Bour-
gondië het „profijt en onderhoud" van
de Slotermeer aan de „kerke van Sloo-
terdjjk" ten geschenke. Het kerkje staat
er nog en tot voor enkele jaren kregen
de kerkmeesters jaarlijks tweehonderd
gulden uitbetaald van het polderbestuur,
zijnde het bedrag waarvoor de droog
makers Cornelis Gerritsz. van Dijk en
meester Sybrant Albertsz. Kort in
1639 het recht van inpoldering van de
plas a raison van „twee guldens en
twee stuivers voor iedere Morgen
grond per jaar" hadden gekocht.
De gemeente Amsterdam, weinig ge
neigd tot het handhaven van eeuwen
oude overeenkomsten, heeft het kerkbe
stuur enkele jaren geleden uitgekocht.
Er is trouwens voor Sloterdijk toch geen
toekomst, nu de hoofdstedelijke storm
loop naar het westen het dorpje vol
komen onder de voet loopt. Het kerkje,
dat Maria van Bourgondië zo aardig
heeft bedacht, verdwijnt met het hele
dorp onder een enorm verkeerscircuit.
Maar met het water is toch de vis en
speciaal de snoekbaars in de plas te
ruggekeerd. De gemeente Amsterdam
heeft de visrechten voor meer dan 200
gulden verpacht aan de Amsterdamse
hengelaarsbond, die er al heel wat teelt
Het beeld, dat de Sloterplas en de
tuinsteden hier op de maquette ver
tonen, verschilt niet veel meer van de
realiteit. Boven ziet men een deel van
de tuinsteden Slotermeer en Geuzen
veld. Rechts de tuinstad Slotervaart.
Op de plas ontbreken in werkelijkheid
nog de zeiljachten, die eerst volgende
maand worden toegelaten. De jachtha
ven aan de noordrand en het strand
bad linkliggen al gereed.
heeft uitgezet. Met het diep wil het niet
lukken, want onze zoetwatervis is niet
gewoon om tientallen meters te duiken,
maar op het zachtglooiende talud van
de meerbodem heeft al menige snoek
baars het leven voor de hengelsport
geofferd.
De ontwerpers van het pias-
gebied zien al deze groeiende activiteiten
met een vertederde blik. Zij hebben zich
de kans niet laten ontgaan om, toen
de cutterzuigers „Slotermeer" en',.Am
sterdam" 11a acht jaren alle zand, veen
en klei uit de oude polder hadden ge
krabd, van de zandput een recreatiege
bied te maken dat een hoog cijfer krijgt
op de internationale ranglijst. De 200
hectaren plasgebied hebben zij omringd
met honderd hectaren parkterrein. De
hele plas wordt gevat in een krans van
groen. Aan de zijde van de tuinstad Slo
termeer is over honderden meters een
strand gemaakt, dat het volgende sei
zoen op tienduizenden Amsterdammers
per dag rekent. Een veilig strandbad
met twee eilandjes op honderd meter
uit de wal en een park met heuvel in
de rug. Naast het strand is een hoog
bastion van bazalt opgemetseld, waarop
straks een restaurant verrijst dat de
bezoekers een prachtig uitzicht over het
meer zal bieden. „Straks" is misschien
wat optimistisch gezegd, want voor dit
diamantje in de kroon der tuinsteden
hebben de Haagse ambtenaren haastig
een bouwstopstokje gestoken. Men moet
nooit te toeschietelijk worden.
Aan de noordoever, waar, ook al
weer na de bouwstop de hoge woon
gebouwen zullen verrijzen, ligt de jacht
haven al gereed. Een eenzame dragline
graaft de laatste pollen uit de bodem,
waarboven straks de zeiljachten zullen
wiegelen in de straffe Noord-Wester.
Natuurlijk komt er ook een bou
levard langs de plas. Bij de jachthaven
ziet men de weg al groeien. En waar
de kromming bijna de oever raakt, is
een plateau uitgebouwd met een hoge
borstwering voor de golven, die bij een
flinke storm nu al met felle schuim
koppen tegen de muur bruisen.
Men moet enigszins thuis zijn in dat
particuliere chauvinisme van de tien
duizenden jonge bewoners van de Am
sterdamse tuinsteden achter de ring
dijk, om geheel de ingenomenheid van
de Slotermeerders. Geuzenvelders en
Slotervaarters te kunnen proeven als
zij. met hun zoon aan de hand, over
de muur leunend van hun eigen, grote
Sloterplas staan te genieten. Met grote
armzwaaien wijzen zij elkaar het
strandbad en de eilandjes. Elke meeuw,
die bij wijze van verkenning, traag cir
kelend het nieuwe viswater komt taxe
ren, krijgt de nodige aandacht. Rillerige
jongetjes komen schreeuwend het water
uit dat deze zomer niet op tempera
tuur is gekomen. De zon gooit, bij
schaarse opklaringen, wat dampig licht
over het tafreel en spiegelt zich behaag
ziek in de plas. De grote schepen van
de K.L.M., die ir, ononderbroken cirkel
gang op hun basis Schiphol komen aan
gevlogen, knipogen veelbetekenend te
rug. En aan de einder houdt de kleine
Schwiebeltoren van Sloten, prontig tus
sen de lage boerderijen, de wacht, in het
enige gespaarde tuindersgebied.
Maar wie zich omdraait ziet alleen
maar hoge stadsblokken, die nog moe
ten wennen aan zoveel groen en een
landelijke plas voor de deur. In al hun
nieuwigheid staan ze er nog verlegen
hij, al geeft de haringboer toch wel het
vertrouwen dat ook achter de dijk de
stad nog Amsterdam heet.
Het zal trouwens bjj die ene plas
niet bleven. In de Riekerpolder bij het
Stadion hebben de „Slotermeer" en de
„Amsterdam" een nieuwe zandkuil ont
dekt. Daar wordt de oogst nog groter.
Meer dan acht miljoen kubieke meter
zand, schatten de gravers. En op het
raadhuis zoekt men alweer naar nieu
we putten. Want de zgndnood van de
stad is altijd groter dan de voorraad.
Tot vreugde van de vissers, de zeilers
en de zwemmers. B. Kr.
De Officier van Justitie bij de Am
sterdamse rechtbank heeft 8 maan
den gevangenisstraf met aftrek van het
voorarrest geëist tegen een 67-jarige los
werkman uit Amsterdam, die op 6 juni
j.l. uit de solistenkamer van het Con
servatorium in de Bachstraat de fluit
van een leerlinge had weggenomen.
De grijze verdachte stond deemoedig
voor zijn rechters. „Ik ben het Conser
vatorium binnen gegaan op zoek naar
werk," trachtte hij zich te verontschul
digen. Deze verklaring vermocht de Of
ficier van Justitie niet te vermurwen.
„Deze man heeft tussen 1911 en 1955
twee en twintig veroordelingen tegen
zich horen uitspreken en dientengevolge
12 jaar ir, de gevangenis doorgebracht"
luidde zijn oordeel. „De verdachte zit
De voorzitter van de Coöperatieve
bergingsvereniging „Renate Leonhardt"
heeft medegedeeld, dat de inschrijving
voor nieuwe aandelen tot een bedrag van
f 35.000, om de expeditie mogelijk te
maken mislukt is.
Het bestuur overweegt thans alle le
den een kwitantie aan te bieden van
f 15.30, zijnde de verschuldigde contribu
tie, die de leden statutair verplicht zijn
te betalen aan de bergingsvereniging.
Daar tot dusver nimmer enige contri
butie betaald is, is de som van f 15.30
het bedrag over de jaren '54, '55 en '56.
Volgens de heer P. Visser, is dit de
enige uitweg die nog over is. Er zijn
pl.m. 3000 leden die voor dit bedrag in
aanmerking komen. Voldoet men het
bedrag hiet, dan staat de weigeraar een
deurwaarderexploit te wachten.
Voor de bouw van de werkput en
proceskosten is inmiddels een som van
f 350.000 verbruikt.
Wanneer het weer ook maar iets be
ter wordt deze maand, en het geld is
er, dan, zo verzekerde ons de heer Vis
ser, wordt uitgevaren.
Hoewel hij al zes veroordelingen ach
ter de rug had, stal een 28-jarige Bosse
automonteur vrijdag 13 april j.l. in Am
sterdam weer een auto.
De wagen behoorde toe aan de di
recteur van het Gewestelijk Arbeidsbu
reau Amsterdam, dr. G. F. Fortanier
en zijn echtgenote, het WD-Tweede
Kamerlid, mevr. A. Fortanier-De Wit
uit Overveen.
De monteur stond voor de Amster
damse rechtbank terecht en bekende
wel de diefstal van de autopapieren
waarvan hij het rijbewijs van dr. Forta
nier had vervalst om het zelf te ge
bruiken de accu en het reservewiel,
doch ontkende de diefstal van de auto.
Daarmede had hij, volgens zijn verkla
ring ter zitting, hoogstens twee minu
ten gereden en toen de wagen gepar
keerd niet ver van de plaats waar hij
hem had gestolen. Bij het dossier wa
ren processen-verbaal gevoegd van
autodiefstallen in Rotterdam, Leiden,
Arnhem, Nijmegen en Utrecht. ,,U doet
zeker wel afstand van de bos met
twaalf verschillende autocontactsleu
teltjes," vroeg de officier van justitie
Door geen voorrang te verlenen aan
een bestelauto is de zeventien-jarige
bromfietsberijder H. van As, landbou
wersknecht uit Veltum (gemeente Ven-
ray) vrijdagavond op de Provinciale
Weg te Leunen-Venray ter hoogte van
Brienshoek door een auto gegrepen en
vrijwel op slag dood.
De eenentwintig-jarige bloemist Huu-
ting uit Veenendaal is aldaar met zijn
motorrijwiel in volle vaart tegen een
personenauto gereden, waaraan hij
geen voorrang verleende. Hij was op
slag dood.
hem. „Die is nog van de vorige keer,"
antwoordde verdachte, die gewillig af
stand deed van dit voor hem zo nood
lottig geworden bezit.
„De man kan zich niet voldoende be
heersen en gaat met deze diefstallen
door," aldus de officier van justitie,
die anderhalf jaar met aftrek van het
voorarrest eiste.
Verdachte's verdediger achtte de
diefstal van de autopapieren wel, doch
die van de wagen zelf niet bewezen.
Hij deelde mede, dat verdachte had uit
gerekend, dat als de hem voorwaarde
lijk opgelegde straffen omgezet zullen
worden in onvoorwaardelijke, hij nog
totaal veertien maanden tegoed heeft.
Uitspraak 17 augustus.
Zoals eerder gemeld zal bloemen
stad Aalsmeer van 25 augustus tot
8 september zijn bloementooi te pronk
hangen. Langs een route van 24 kilo
meter zullen enige honderden aan
trekkelijke punten ingericht worden
met bloemversieringen, waterpartijen
en bloemmozaïeken. 's Avonds zal
Aalsmeer zijn verlicht. Het grote bloe
mencorso met daarop aansluitend de
bloemenshow in het Olympisch Sta
dion is op 1 september. „Fotografeer
de bloemenpracht van Aalsmeer", is
de titel van de fotowedstrijd, die de
V. V. V. heeft uitgeschreven naar aan
leiding van het florafeest. Deelnemers
kunnen bij de V. V. V. gratis een toe
gangsbewijs krijgen voor het maken
van foto's op kwekerijen. De Stichting
ter Bevordering van de Amateurfoto
grafie richt in Aalsrpeer een gebouw
tje in, waar de fotografen inlichtingen
kunnen verkrijgen.
China De wervelstorm Wanda
heeft in Hangtsjou 83 doden geëist. 300
inwoners van de stad zijn gewond en
20.000 hebben hun woning verloren. In
Sjanghai heeft de storm reeds negen
doden en meer dan honderd gewonden
geëist.
(Van onze medische medewerker)
u weer een groot
aantal kinderen
de school veria-
IJl ten heeft, heerst er in
W veel kinderharten de
spannende verwachting
l II om hetgeen komen gaat.
JIV Een deel der kinderen
/y\. leert verder en gaat
naar Ambachtsschool,
SI L\ Mulo, HBS, Gymnasium
n J en dergelijke, de ande
ren gaan een baan zoe
ken, omdat zü niet verder willen of
kunnen leren.
Voor de eerste categorie zullen de
veranderingen niet zo groot zijn als
voor de kinderen die het beschermde
en onbezorgde milieu van een school
verlaten en het volle leven in gaan,
zoals men dat pleegt te noemen. Voor
if1/ caLegorieën geldt dat er op het
14e/15e jaar en vaak al eerder een
keuze gemaakt moet worden uit de
toekomstmogelijkheden voor de jon
gen of het meisje. Het kind zelf heeft
op die leeftijd zelden een duidelijk
beeld voor ogen van wat het wil en
zou kunnen, het bekommert er zich
ook niet al te veel om.
Voor de ouders is deze tijd niet min
der spannend. Zij zien, of in de kinde
ren hun verwachtingen en idealen al
of niet in vervulling gaan. Een belang
rijke vraag is in hoéverre de ouders
de richting, die een kind uitgaat, res
pectievelijk kiest, moeten beïnvloe
den. Hiervoor is geen algemene regel
te geven. Elk kind is anders en geen
ouderpaar is gelijk.
Op de allereerste plaats moet het
belang van het kind staan. Voor
veel ouders is dit gelukig van
zelfsprekend. Er doen echter ook in
onze tijd nog tal van „verouderde"
en onjuiste denkbeelden opgeld, o.a.
inzake beroepskeuze. Zo is het niet
zeldzaam dat ouders hun wensen en
idealen boven de redelijke verlangens
van hun jongen of meisje stellen
en het kind een beroep opdringen
waar het niet geschikt voor is of dat
het zelf nooit gekozen zou hebben.
Mogelijk gelooft een deel van deze
ouders oprecht, dat zij handelen in het
huis zou komen. Als reden gaf zij op,
dat zij (de moeder) dan geen aan
spraak meer zou hebben. De meeste
ouders zal dit ongelofelijk in de oren
klinken, maar zulk ouderlijk egoïsme
is geen uitzondering. Overigens moet
een moeder als deze bedenken, dat
een offer door haar gebracht als re
gel veelvoudig vruchten afwerpt. Het
is een natuurlijke gang van zaken,
dat volwassen kinderen het nest ver
laten en uitvliegen.
Eerst dan kan hun persoonlijkheid
zich tot volle rijpheid ontplooien. De
ervaring leert bovendien, dat de band
tussen ouder en kind door de schjjn-
belang van het kind, ook al is dat
in feite niet zo. Zij zeggen terecht,
dat het kind alles nog niet kan over
zien en zich dus geen goede mening
kan vormen, maar zij vergeten dat
het kind een zij het nog jonge
mens is, die er recht op heeft
zijn eigen keuze te maken, hierin zo
veel en zo goed mogelijk geholpen
door de liefde en de wijze raadgevin
gen van zijn ouders. Helaas zijn er
zelfs.ouders die vinden dat het kind
er alleen is te hunnen pleziere.
Een ouderpaar heeft recht op liefde
en eerbied van de kinderen, maar
dat houdt niet in dat het kind daarom
in alles de ouders moet volgen. Bij
een dergelijke instelling van één van
beide ouders zijn later ook moeilijk
heden te verwachten als de liefde
in het leven van een jongen of meisje
gaat komen. Onlangs heb ik meege
maakt dat een moeder haar vol
wassen dochter niet naar een ande
re plaats wilde laten gaan, waar het
meisje een prettige werkkring kon
krijgen en bij een bevriende familie in
bare verwijdering op een gezonde ma
nier verstevigd wordt, omdat het stil
zwijgende offer van de ouder door het
volwassen geworden kind meestal
evenzeer stilzwijgend geapprecieerd
wordt, terwijl het de vertrouwde vei-
'igheid van het ouderlijk huis des te
meer leert waarderen.
Ook voor verstandige ouders is
het echter niet altijd eenvoudig
het kind op de goede weg te
helpen. De beroepskeuze is tegenwoor
dig veel moeilijker dan vroeger, er
zijn veel nieuwe beroepen bijgekomen
en sommige oude beroepen zijn in
de loop der jaren dusdanig veranderd,
dat men met recht van een nieuw
beroep kan spreken. Dit alles maakt
het voor ouders en kinderen niet ge
makkelijk. Daarom is het verstandig,
zo nodig advies te vragen en te over
leggen met mensen die uit hoofde
van hun functie in staat zijn om kind
en ouder te helpen. Volgende week iets
over de wegen die men hiertoe kan
bewandelen. St.
met smart te wachten op het staats
pensioen voor ouden van dagen, dat
waarschijnlijk op 1 januari 1957 ingaat.
„Ik vind de straf, die de Officier
eist, eigenlijk wel een goede overbrug
ging," aldus de verdediger van de fluit-
stelende recidivist. Deze laatste vertel
de dat hij geen uitkerin van Drees
kreeg. Het bleek echter dat hij er nooit
om gevraagd had. De fluit waarde
825 gulden is ongeschonden in het
bezit van de Conservatoriumleerlinge
teruggekeerd. Verdachte had het instru
ment als onderpand gegeven aan
iemand, die hem 20 gulden had ge
leend.
Uitspraak 17 augustus a.s.
re leven nu eenmaal in het tijd
perk van de enquête. Iedereen
vraagt iedereen naar zijn me
ning over van alles en nog wat en
zo is men bij een, natuurlijk Ameri
kaans, dagblad op het denkbeeld ge
komen, om aan ca. honderdduizend
gehuwde vrouwen van allerlei leef
tijden en uit allerlei rangen en stan
den in achttien Europese landen de
vraag voor te leggen, of haar echtge
noot inderdaad de man van haar dro
men was. In totaal hebben maar
veertien vrouwen geantwoord, dat zij
inderdaad de ideale man gevonden
hadden, zo hebben wij gelezen. Het
heeft ons enigszins verbijsterd. Hoe
veel van deze vrouwen zouden, wan
neer haar die zelfde vraag op haar
huwelijksdag was voorgelegd, het
zelfde antwoord hebben gegeven,
zo hebben wij ons afgevraagd.
En wat verstaan al die hon
derdduizend vrouwen onder „de
ideale man"? Het ideaal, de man ba
rer dromen, zal meestal voor een
meisje van achttien iets anders zijn
dan voor een vrouw van vijf en der
tig. Het meisje van achttien droomt
van een knappe man, van het film
ster-type of van een sportheld. De
wat oudere vrouw zal over het alge
meen meer geneigd zijn op de gees
telijke kwaliteiten van de man te
letten dan op zijn uiterlijk, al zal ook
een iets oudere vrouw nu niet be
paald een uitgesproken lelijkerd, al
is hij nog zo goedaardig en oprecht,
als ideaalbeeld voor ogen staan.
-r -ret zou dan ook, dunkt ons, eer-
t—Ê lijker geweest zijn, als men
JL niet gevraagd had of de vrou
wen haar mannen beschouwden als
de man van haar dromen, maar of
ze, als ze opnieuw haar keuze moch
ten doen, toch weer de man zouden
kiezen, die ze nu gekozen hebben.
Vermoedelijk zou het antwoord dan
heel wat gunstiger uitgevallen zijn
voor een groot gedeelte van die 99.986
mannen, die nu niet aan het ideaal
beeld van hun vrouwen bleken te
beantwoorden. Hebben deze vrouwen
zich immers wel gerealiseerd, dat het
helemaal nog de vraag zou zijn of
ze met die man van haar dromen
wel zo gelukkig zouden zijn als ze
zich in haar dromen mogelijk wel
eens hebben voorgesteld! Vermoede
lijk zouden de meeste van die vrou
wen van haar ideale man verwach
ten, dat hij altijd beminnelijk, goed
gehumeurd en zorgzaam voor vrouw
en kinderen was, maar, eerlijk ge
zegd, geloven wij, dat zo'n man bin
nen twee weken van een ideaal in
een obsessie zou veranderen. Ik ge
loof tenminste, t ik persoonlijk
stapelgek zou worden van een man,
die nooit eens uit zijn slof zou schie
ten, die mijn kwade buien en ik
ben zo vrij te veronderstellen, dat
99.999 van de 100.000 ondervraagde
vrouwen ook wel eens kwade zin
hebben steeds met een vriende
lijke glimlach en begrip tegemoet
zou treden. En wat het uiterlijke
schoon van een man betreft, ik houd
het maar bij ons oude dienstmeisje,
dat graag van haar galant zei: „Theo
mag dan al niet van de knapsten
zijn, ik heb hem tenminste alleen.
Dat kunnen die vrouwen met die
heel mooie mannen me niet alle
maal nazeggen".
raarom, zo hebben wij ons af
gevraagd, stellen die enquê
teurs altijd zulke dwaze vra
gen? Natuurlijk zijn die honderddui
zend vrouwen niet met de ideale
mannen getrouwd. De veertien, die
beweren, dat het wel zo is, zijn mo
gelijk nog te kort getrouwd of niet
helemaal eerlijk, of misschien hebben
zij werkelijk het lotje uit de loterij
getrokken. Maar heus, ook de hon
derdduizend mannen in kwestie heb
ben niet de ideale vrouw getrouwd.
Gelukkig maar, want waar zouden
we heen moeten als mannen en
vrouwen niet meer bij tijd en wijle
fouten in elkaar konden ontdekken?
Of zouden die veertien uitverkoren
vrouwen zo verstandig geweest zijn
zich een r. an te dromen met naast de
begeerde goede ook een aantal slech
te kwaliteiten, waaraan zij zich op
gezette tijden zouden ergeren? De
man van onze dromen is er in elk
geval een met wie je nu en dan eens
slaande ruzie kunt krijgen, al was
het alleen maar om het later weer
goed te kunnen maken.
