ft
11 rises Beatrix wil
udente sijn met
de studenten
WBÊÊÊ3Ê
te
Dreivemfeest in het
Westland
Onrust in
V.S. duurt
voort
Blank en zwart
in Amerika
ROXY ruiken
is
ROXY roken!
w
8
I
feiten
Onfortuinlijke
studenten in
hof-auto
Speelgoedwinkel als bagage
Grote belangstelling voor
menselijke verhoudingen
i
ja graag!
^tidhaving van representatieve
taken naast studie
v
«rine „4"
5>nderen!
Mej. Ans Budde
Lijdt niet langer
Opnieuw aandacht gevraagd voor
toespraak Koningin tot Jeugdraad
K'
CONGRES TE NIJMEGEN
WOENSDAG 5 SEPTEMBER 1956
PAGINA
Wfë
-
R K^eidheeftrheeir er eens
V *vi de schoorsteen versie-
v'. S, ®naatskamer van de uni-
fc\
waarde
'üi.
^otterdam
Vd U
\\Xa, r°nken
JÉ
üiPi
p 3
Maak zo'n pakje Roxy
eens helemaal open
en snuif die heerlijke geur
van zon-doortrokken,
volrijpe tabakken op.
Steek dan op en U weet
waarom steeds meer
mensen zeggen:
3 Roxy Rook Redenen
Dubbel gefermenteerd
Dubbel gezuiverd
-k Standvastige melange
rr
I?- p
'Ur nses Beatrix op het Rapenburg samen met rechtsmej. M. van
1 s> haar particulier secretaresse en (links) een mede-studente.
l\U|, onze correspondent)
'fiVs is de Leidse universiteit
4% der Oranjes geweest. De
$1 het vorstenhuis met de uni-
A ^dt, werd zelfs in een tijd,
.yn *!uis van Oranje géén deel
'ili hl. staatsregeling, niet ver-
I C<li„ u" dr- J. Huizinga, de hoog-
J^f'idse studie van konin-
k ajs de beeltenis van Prins
tV "hivv'ddelpunt, dateert van
'Cl*® Or. siteit werd gesticht door
k wiens naam aan de
jV'S, ®»fstandigheid verbonden
\V^d 'aurits studeerde in de
j l, k Ppns Willem III, koning
iC'aila nS Willem III en konin-
V 6 r Yoisde hem. Gaen won-
X (../"'ddse burgerjj er min of
ta eb(l(> dat ook de kroon-
IVtn* behalen van het eind-
1.1 .''hsium zich aan de Leid-
't zou laten inschrijven.
öiet
L'. 'k pr,ns Willem III, koning
'ti, Aw! 70 ver- Ten overvloede
'v^o'king van Leiden het ver-
Vt' =en het incognito van de
V®de sPecteren. want evenals
\,kls is bet ook de wens van
-JiJV Sewoon studente te kun-
M 4 Zi-i maakt de noviciaats-
V zal zeker ook van ver
zijg v subverenigingen van de
B (v®n Vrouwelijke Studenten
■V tl. 'V.S.L.) deel uitmaken.
A Jjtu, Prinses echter, die haar
i vlij taak blijft vervullen,
w ^erbiijven om voor exa-
S Ke o Haar Studierichting
Mi* es?n de prinses is van plan
>.v?8t tentamens af te leg-
Vtp?® sociologie, die zij niet
'ch Vs.en bestudeert, zal de
it,, Au met de studie van de
V Ai n'et vast hoe lang deze
Vpk rt Uren. Dit hangt in hoge
s omstandigheden af. Ge-
I N^it een studieduur van on-
V i^ar, maar dit sluit een
ytjj ar>gere periode niet uit.
,7'1' zo veel mogelijk aan
Vt »rBiVe" deelnemen, zoals zij
'ijt He, mogelijk het noviciaat
y'V verheugend, dat de
hgjente grote waarde toe-
studentenleven als zo-
V\ 'k?i„Y°rmende waarde ervan
1 'ik,, Uiteraard is de we-
AVAta N1*,K'ie juist voor haar
I .betekenis, maar deze
V'\k fe °°k beïnvloed door
vvfc 'ie "mstandigheden en be-
I, At i>etpt'se.n van de toekomst,
iWk' ekonis missen, indien zij
i, BNde K met karakter- en
1 Oontarming- diB eelelren is
%is Ct
kcti?g. ye'nig bekend over
"VpAyiteiten van de prinses
and. Haar sportiviteit
die gelegen is
met medestuden-
M-vertentle
G*»chikt
v°or de gevoeligste maag,
or het bestanddeel Cheferox.
te R°tterdi
\Sl vj H. b-Y ^heke van de 26-
am is het
VI A e. v 'eKe va
?otser>burg
ls 2Ü tussen de wal
Altt ^aar vader „La
doet vermoeden, dat ook in deze rich
ting de universitaire gemeenschap haar
veel bieden heeft. Verheugend is
het, dat haar schoolvriendin mej.
Renée Röell, met wie zij zich nauw
verbonden voelt, haar Leidse studiege-
note wordt. Ook zij neemt haar intrek
bjj de familie Drjjber aan het Rapen
burg, waar prinses Beatrix enige ka
mers betrokken heeft. Mej. Röel heeft
evenwel een andere studierichting ge
kozen, n.l. psychologie.
Ook twee andere vriendinnen die te
gelijk mt dp prinses eindexamen heb
ben gedaan, hebben de universitaire
studie te Leiden aangevangen. Bijzon
dere voorkeur heeft prinses Beatrix ge
toond voor een verblijf in Leiden zelf
in tegenstelling tot haar moeder,
die in ,,'t Waelre" te Katwijk ver
bleef. Z' heeft het ideaal van vele
studenten gevolgd door op het Rapen
burg, dicht bjj de universiteit, in het
centrum van de universitaire wereld
te gaan wonen.
Muskaat van Alexandrië, Fran-
kenthaler, Black Alicante, is
het wonder dat al deze wellui
dende, bedwelmende namen zo iets
poëtisch als een prinses, een druiven-
prinses, in het leven geroepen heb
ben? Er is haar een vluchtig leven
beschoren van welgeteld vijf dagen,
dagen die echter zullen sprankelen als
een beregende druif in de zon, en
dagen, waarop de prinses de roem
van deze Westlandse vrucht bij uitstek
feestelijk en vorstelijk zal uitdragen
tot ver over de grenzen. In Naald
wijk, het centrum van de druivencul-
tuur en een dorp vol onverwacht schil
derachtige hoekjes er staat een
magnifiek gerestaureerde kerk uit de
dertiende eeuw is gistermiddag het
sappige festijn van de druif begon
nen, dat ditmaal al voor het vijfde
achtereenvolgende jaar wordt gehou
den en dus gevoeglijk gerangschikt
kan worden onder de Westlandse tra
dities. Een bijzonder gelukkige tradi
tie mogen wij wel zeggen. Niet dat het
zo'n origineel idee is om een char
mant meisje tijdelijk met koninklijke
waardigheid te bekleden, ons land
dreigt van dergelijk vorstelijk bloed
zoetjesaan over te vloeien, maar de
druif is een bijzonder edel teeltpro-
dukt, die het wel verdient om eens
onder aller aandacht te worden ge
bracht. En een aardige maagd met de
titel van prinses is een sprekend sym
bool van der druiven adel en voor
naamheid.
Het oude raadhuisje op het Wilhel-
minaplein was gisteren gestoken in
feestelijke tooi en onder een rood
scherm stond de zetel van de druiven-
prinses. De binnenkomst van Jantine
Hofman zo is haar naam in
Naaldwijk mocht zich verheugen in
een grote interesse van dorpsgenoten
en vreemdelingen. Tal van buiten
landse consuls, burgemeesters uit om
liggende gemeenten en ook mr. J.
Klaasesz, commissaris van de Konin
gin in Zuid-Holland, waren er getuige
van hoe Jantine, gekleed in een mus-
Twee Nijmeegse studenten kregen gis
teren de kans van hun leven: een ritje
in de auto van Hare Majesteit. Bij het
begin van de middagvergadering bleek
de actentas van Prins Bernhard met de
papieren van de conferentie, welke hij
moest leiden, zoek te zijn. Wellicht la
gen ze nog in het hotel te Berg en Dal,
waar Z.K.H. die middag de lunch ge
bruikt had. Twee leden van de com
missie van orde boden hun diensten aan
Z.K.H. aan en in de grote hofauto waar
mee Koningin n Prins die morgen ge
arriveerd waren ging het in de richting
Berg en Dal. Toen echter de chauffeur
van H.M. na gestopt te hebben voor
een van rechts komend bestelwagentje,
dat geen voorrang wilde nemen, weer
optrok, doch tegelijk met het bestelwa
gentje, dat nu weer wel van zijn voor
rang gebruik vilde maken, is de hof-
auto uitgeweken en tegen een boom ge
reden. De wagen heeft ernstige schade
opgelopen. Een van de studenten is met
zijn hoofd door de voorruit geschoten,
maar werd slechts licht gewond. De po
litie, die de grote Cadillac zag en daar
in twee studenten in jacquet met co-
carde, meende aanvankelijk met een
grap te doen te hebben. De wagen is
nadien door een garage weggesleept.
Van dit ritje bewaren de studenten een
aantal scherven en een lampje uit de
vernielde koplichten als kostbaar sou
venir.
Vrijdagavond om
half zeven zal mej.
Ans Budde op
Schiphol voor een
periode van min
stens drie jaar af
scheid nemen van
haar ouders, haar
vijf broers, onder
wie haar heerbroer,
die kapelaan is in
de N.O. Polder, en
haar twee zusjes.
Nieuw-Guinea is
haar doel. Bijna
tien jaar lang stond
zij in Hengelo voor
de klas, toen ze op
een avond van de
Vrouwengemeen
schap in gesprek
kwam met een mis
sionaris, van wie
ze zich thans zelfs
de naam niet meer
herinnert. Acht
maanden verliepen
sinds dat gesprek,
waarbij de missio
naris zo midden in
een babbeltje de
opmerking plaat
ste: kom ons op
Nieuw-Guinea eens een paar jaar helpen. Vrijdag is het dan zover, dat de
Hengelose onderwijzeres, die geboortig is uit Ootmarsum, waar haar
vader een juwelierszaak heeft, in dienst treedt van de missie; een dienst
verband van minimaal drie jaar, dat overigens door het Gouvernement
wordt betaaldEen hoeveelheid bagage van liefst zeven kubieke meter
inhoud heeft ze vooruit gezonden. Slechts een zevende deel van deze
reusachtige hoeveelheid is haar eigen bagage: de rest is speelgoed. Het
is dan ook geen gewone school daar in Merauke, waaraan de Twentse
onderwijzeres verbonden zal worden. Alhoewel de missionarissen slechts
de intelligentste kinderen op hun missieschooltje bijeenbrengen, zijn de
„leermiddelen", die Ans Budde van huis heeft meegenomen, aangepast
aan het ontwikkelingsniveau van de zwartjes. „Via een speelgoedwinkel
naar het aap, noot, Mies", is haar parool. „Iedereen, die kon, heeft me
geholpen", zegt ze zelf. „Op het laatst stond er een halve zolder vol
pakken en dozen. Van een spiegelfabriek kreeg ik een kist met afval,
waar een kennis van mij weer leuke spiegeltjes van maakte. De zusters
van O. L. Vrouw te Ootmarsum maakten van een partij afvallapjes aller
aardigste kleertjes. Kortom van alles bevat mijn speelgoedwinkel; dozen
vol glazen stuiters, armbanden, ringetjes, schakelkettingen, poppen en
ballen in allerlei kleuren, tot geweldige slingers kralen voor de vrouwen
van de opperhoofden toe". De leerlingen van de katholieke scholen in
Hengelo en Ootmarsum sleepten elke dag nieuwe voorraden aan, tot
hun „missiejuf" als het ware onder het speelgoed bedolven was.
Intussen is Ans Budde er zich zeer wel van bewust, dat ze een alles
behalve gemakkelijke periode tegemoet gaat. Maar de meest objectieve
lectuur, waarin de primitieve toestanden op Nieuw-Guinea beschreven
worden, heeft haar niet kunnen afschrikken. Integendeel, ze heeft zich
ook in materieel opzicht zogezegd tot de tanden gewapend. Dertig jurken
zijn van Ootmarsum onderweg naar Nieuw-Guinea. Tot haar garderobe
behoren ook twaalf paar schoenen. En omdat ze weet dat je op Nieuw-
Guinea geen schoenmaker naast de deur hebt wonen, heeft ze zich voor
elk paar schoenen al maar vast een extra paar zolen laten snijden. Ze
zal straks zelf haar schoenen repareren, waartoe ze bij een Hengeloos
bedrijf college gelopen heeft. Vandaar dat tot haar bagage ook een
gereedschapskist behoort, en niet alleen om schoenen te kunnen repare
ren, maar ook om aan haar scooter, die meegaat, te kunnen sleutelen
wanneer dat nodig is. Want ook hiervan heeft zij een speciale studie
gemaakt, hetgeen natuurlijk niet wil zeggen, dat haar scooter nooit de
dienst zal weigeren. Zelf bekent ze althans heel openhartig: „Ik heb
hem al een keer helemaal uit elkaar gehad, maar of ik hem een volgende
keer ook weer in elkaar krijg is een tweede".
kaatkleurig toilet, gracieus de praal
wagen waarop zij was voortgetrokken
verliet en zich te luisteren zette naar
het blijde welkomstwoord van burge
meester S. Hoogenboom van Naald
wijk. „Ambassadrice van de druif",
noemde deze haar. In haar weder
woord sprak de druivenprinses, zich
in het bijzonder richtend tot de com
missaris der Koningin, de hoop uit,
dat het Westland, de moestuin van
Europa, voor de tuinbouw behouden
mocht blijven. Daarna opende zij de
druiveneetgelegenheid, een enorme
kas midden op het dorpsplein, waar
iedere avond de sfeer van een Wiener
Grinzing zal worden opgeroepen. De
talrijke genodigden dronken daar een
glaasje (wijn uit Krems), en aten een
druifje, dat alles onder veel nieuws
gierige blikken van buitenaf, die onge
hinderd het glazen bouwsel konden
inkijken.
Prinses Jantine bezocht met haar
beide in het blauw geklede hofdames
en overig gevolg voorts nog een prach
tige bloemen- en druivenshow, en ge
bruikte tot slot in ,,De Torenburg"
enige verversingen, 's Avonds werd in
Naaldwijk de feestverlichting ontsto
ken en tot laat in de avond klonken
nog de muzikale bijdragen van var-
schillende blaasensembles. Het lus
trumfeest van de druif omvat deze
week nog veel uiteenlopende evene
menten in het Westland, Delft en Den
Haag. Prinses Jantine zal vandaag
in Den Haag officieel door de commis
saris van de Koningin ontvangen wor
den, zij zal bezoeken brengen aan zie
kenhuizen, en muziekgezelschappen
gaan luide de lof van de druif ver
kondigen. Het ganse gebeuren is ge
organiseerd door de Broederschap van
De druivenko.iingin onderweg.
de Blauwe Druif, die te meer reden
had het feest op touw te zetten, om
dat de druiven niet zuur blijken te zijn:
het suikergehalte bedraagt dit jaar
bijna zestien procent.
Advertentie
De toestand te Clinton in de Ameri
kaanse staat Tennessee, waar onlusten
waren uitgebroken naar aanleiding van
negerstudenten die zich bij de plaatse
lijke universiteit hadden laten inschrij
ven, nam een dergelijke omvang aan,
dat men het raadzaam achtte eenheden
van de Nationale Garde van Tennessee
naar de stad te sturen. Op de bovenste
foto ziet men een afdeling tanks dié
door de stad patrouilleren en juist de
universiteit passeren. De foto onder
toont de leden van de garde met bajo
netten op het geweer en gasmaskers
voor, die op weg zijn naar het plein
voor het gerechtshof om demonstranten
met traangas uiteen te jagen.
Advertentie
door reumatiek, spit, ischias, hoofd- en
zenuwpijnen. Neemt Togal, dat verdrijft
in al die gevallen snel en afdoende de
pijnen. Togal baat waar andere middelen
falen. Zuivert de nieren, is onschade
lijk voor hart en maag. Bij apotheek
en drogist 0.95, 2.40 en f 8.88.
(Van onze correspondent)
Z.K.H. Prins Bernhard had giste
ren de leiding van de beide plenaire
vergaderingen van de internationale
conferentie over menselijke verhou
dingen, welke in de voor- en namid
dag te Njjmegen gehouden werden.
H.M. Koningin Juliana, die in de
ochtendvergadering het congres had
toegesproken, woonde ook de namid
dagzitting geheel bij. De ochtendzit
ting werd behalve door de ministers
Drees, Cals, de Brujjn, Suurhoff, Lam-
pe en Pos, bovendien bijgewoond
door de ambassadeurs van Frankrijk,
Engeland, Peru Uruguay, Joegosla
vië, de pauselijke internuntius en de
gezant van Tsjechoslowakije.
In de namiddagzitting werd aller
eerst het woord gevoerd door dr. Jo
seph Folliet, hoofdredacteur van de
Chronique Sociale de France en voor
zitter van de Franse Sociale Studiewer
ken te Lyon. Hij sprak over de weer
standen die de menselijke verhoudin
gen ontmoeten, en hij onderscheidde
die in weerstanden van economische,
sociologische, politieke en psychologi
sche aard. Hij noemde o.a. de weer
stand, die de invoering van dit begrip
bij de arbeiders maakt, die het zien
als een middel in de hand van de onder
nemer tot verhoging van de produk-
tie. Uiteindelijk wilde h\j de weer
standen herleiden tot een diep wanbe
grip van de menselijke natuur.
Prof. dr. Oliver Brachfeld, direc
teur van het Instituto de Psicosintesis
y Relaciones Humanas te Caracas,
sprak vervolgens over de veranderin
gen in de menselijke verhoudingen. Hjj
greep daarbij telkens terug op het boek
dat prof. Rutten en een aantal mede
werkers in het begin van he1 vorig
jaar 't licht hebben doen zien over men
selijke verhoudingen, en waarvoor deze
Venezolaanse hoogleraar in afwachting
van de eerstdaags verschijnende ver
taling zich graag de moeilijkheden van
het Nederlands getroost had. In ver
band hiermede wilde hij tegenover het
Amerikaanse begrip van human rela
tions, waar de industrie haar stempel
op gedrukt heeft, een Europees begrip
stellen dat meer recht doet aan de in
tegrale menselijke natuur. Ook deze
spreker vroeg opnieuw de aandacht
van de congressisten voor de toespraak
die H.M. Koningin Juliana het vorig
jaar te Leiden voor de Ned. Jeugd
raad heeft uitgesproken en aan de ver
spreiding waarvan hij in de Zuid-Ame
rikaanse landen met overtuigde toewij
ding had medegewerkt.
y y i.
V Xv,
Twee kinderen, Kofia Busia, 5 jaar oud, van de Goudkust, en Harry
Grijns, 4 jaar oud, uit Nederland, hebben H. M. de Koningin bloemen
aangeboden. Een plechtigheidje bij het congres over „menselijke verhoudingen",
dat gisteren in Nijmegen werd geopend.
De rust blijkt nog lang niet te zijn
teruggekeerd in die delen van de V.S.,
waar het vraagstuk der segregatie de
gemoederen in opschudding heeft ge
bracht. Uit Clinton, in de staat Ten
nessee, Poolesville in de staat Mary
land en Mansfield in de staat Texas
wordt melding gemaakt van demon
straties en incidenten.
In Poolesville kwam het slechts tot
een kleine demonstratie, maar het was
opmerkelijk, dat zo dicht bij Washing
ton een segregatieincident plaatsvond.
Een groe„ ,-an circa veertig personen
verzamelde zich voor de plaatselijke
middelbare school van Poolesville,
maar na enig geredekavel begonnen de
lessen gewoon. Het ging hier om veer
tien negerleerlingen. Van de zijde der
blanke Sc. 'iere was er geen woord
van protest tegen de toelating van de
negers. De opkomst van de blanke scho
lieren was evenwel opvallend klein.
In Clinton is een deel van de blanke
scholieren een soort schoolstaking be
gonnen. In Mansfield wist een grote
menigte v or de tweede maal de in
schrijving van negerleerlingen te voor
komen; tengevolge van de demonstra
tie meiaden zich geen gegadigden.
(U.P.)
Dat in Amerika de rassendiscrimi
natie nog lang niet opgeheven
is, blijkt uit de gebeur
tenissen in het stadje Clinton, in de
staat Tennessee. Het geval herinnert
ons aan het feit dat de leer van de
rassenscheiding in bepaalde delen van
de V. S. diep geworteld is, en dat een
gerechtelijke uitspraak niet eenvoudig
weg een einde kan maken aan een er
gerlijke mistoestand. Vooral in de zui
delijke staten zijn vele blanken voor
standers van een apartheids-leer, die
tegen de negerbevolking is gericht.
Duistere krachten ageren tegen alle
jogingen tot integratie, en het zal nog
ang duren voor in heel Amerika de
kleurling werkelijk gelijke rechten zal
hebben als zijn blanke broeder.
In Clinton hebben zich afschuwelijke
tonelen afgespeeld. De haat van blan
ke extremisten tegen hun zwarte me
deburgers heeft zich op weerzinwekken
de wijze gedemonstreerd. Toen op een
middelbare school met 700 blanke leer
lingen vorige week, bij het begin van
het nieuwe schooljaar, 12 negerkinde
ren werden toegelaten, werd in Clin
ton een betoging tegen deze integratie
georganiseerd. Een van de blanke aan
stichters tot deze betoging werd vrij
dag j.l. „wegens belediging van het
gerechtshof" tot een jaar gevangenis
straf veroordeeld. Die veroordeling nu
gaf aanleiding tot nieuwe demonstra
ties, welke ditmaal ook tegen de ge
rechtelijke autoriteiten waren gericht.
Een organisatie van voorstanders van
de rassenscheiding, „De federatie voor
een constitutionele regering", had bo
vendien de brutaliteit bij het Hoge Ge
rechtshof van de staat Tennessee een
verzoek in te dienen strekkende tot het
onwettig verklaren van de integratie
op de betreffende middelbare school in
Clinton. Dit verzoek werd uiteraard
prompt afgewezen.
Maar intussen gaan in het zuiden van
de V. S. lieden die in Amerika „Zuid-
Afrikaanse toestanden" zouden willen
scheppen voort met hun schandelijke
activiteiten. Gelukkig neemt echter de
invloed van dit soort fanatici de laat
ste jaren sterk af, en begint men in
de V. S. steeds beter te begrijpen dat
de rassendiscriminatie moreel volko
men verwerpelijk is.
Op 17 mei 1954 heeft het Ameri
kaanse Opperste Gerechtshof
een uitspraak gedaan die van de
grootst mogelijke historische betekenis
was. Het Hof bepaalde dat discrimina
tie op grond van rassenonderscheid op
de openbare scholen ongrondwettig
was. De oude leuze „seperate but
equal" werd terecht een contradictio
in termininis genoemd. Van gelijkheid
kon, volgens het Hof, bij een scheiding
van blank en zwart geen sprake zijn.
In het betreffende arrest, uitgesproken
door Opperrechter Earl Warren, werd
verklaard dat de apartheid strijdig was
met de constitutie, krachtens de bepa
lingen van het Veertiende Amendement
op de Grondwet, welk amendement
vast stelt dat de Amerikaanse wetge
ving aan alle burgers gelijke bescher
ming moet geven. Het arrest gaf ove
rigens geen concrete datum waarop de
integratie op de scholen moest zijn in
gevoerd. De tenuitvoerlegging van de
uitspraak van het Hof werd aan de af
zonderlijke staten overgelaten.
De opheffing van de rassenscheiding
is intussen vlotter verlopen, dan zelfs
de meest optimistische waarnemers
hadden durven hopen. Van de zeven
tien zuidelijke staten, waar in 1954 nog
apartheid bestond, waren er slechts
vier die bij de aanvang van het school
jaar 1955-1956 nog ernstige moeilijkhe
den maakten. De integratie in het on
derwijs is intussen met rasse schreden
gevorderd, en een situatie zoals die
nog in Clinton blijkt te bestaan vormt
een uitzondering, al staa' het geval-
Clinton helaas niet alleen. (In het dorp
Mansfield in Texas en in Poolesville
in Maryland hebben zich bijvoorbeeld
dezer dagen ook incidenten voorgedaan,
met betrekking tot de integratie van
het onderwijs).
Voor het prestige van Amerika in het
buitenland is een gebeurtenis als die
welke in Clinton heeft plaats gevonden
bijzonder schadelijk. Dergelijke inci
denten worden door de hele wereldpers
gepubliceerd, en voorai onder de zich
snel emanciperende volkeren van Afri
ka en Azië wordt dit soort berichten
met afgrijzen gelezen.
Vorige week is in New Delhi op
grootscheepse wijze hulde gebracht aan
de Amerikaanse Opperrechter, Warren,
die momenteel een reis door Indië
maakt. Warren wordt in Indië gezien
als een groot strijder voor het beginsel
van de rassen gelijkheid. Maar wat
Warren voor Amerika in Indië aan
goodwill wint, zou verspeeld kunnen
worden door lieden als die welke zich
in Clinton zo misdragen hebben.
4»
