Schmidt houdt
zelf pleidooi
Anderhalf miljoen nodig voor
eigen Rode Kruis-ziekenboot
Tevreden!
Reden
Eden
Binnenkort
geheim
consistorie
Sneltrein uit Parijs reed in op
23 koeien in Voorhout
9
Gen. CHRISTISON
reageert op het
enquêterapport
dug
Mouéeid, grip-
Complex van pensioenwetten ontmoet
bij ambtenaren grote bezwaren
DODEN
in het
verkeer
BOND ZONDER NAAM
OOK IN BELGIË EN
FRANKRIIK
„Men heeft uit eigenbelang tegen mij
samengespannen
Nederlandse journalist verdedigt
mevrouw Bouman tegen een menigte
Vonniswijzing op
15 oktober
Rode Kruis-uniformen ondergaan
détailveranderingen
Nederlands scherm-succes
Nederland zoekt zondebok
Regering volgt voorstellen van de
commissie-Van Poelje niet
K<l on
Ernstig ongeval op onbewaakte overweg
Kind in wasketel
verdronken
MAANDAG 17 SEPTEMBER 1956
PAGINA
Voorkom en blos
die znnrbrand op de maag.
Met Bennies.
gOTHi
Van ouds de héél
bekende VIRGINIA:
ch de /tytt v&tduHf*f/
Dit weekeinde
Secretariaat jongste
Prinsessen
Op de zitting van het iandgerecht te
Djakarta heeft de 53-jarige Nederlan
der H. Schmidt vandaag verklaard on
schuldig te zijn De zitting verliep in
een gespannen atmosfeer.
De zaal was zeer vol, toen rechter
Rochjani de zitting anderhalf uur later
dan de bedoeling was, opende.
Honderd jongeren wachtten buiten.
Zij waren vroeg in de ochtend naar
het gerechtsgebouw gekomen en be
dekten de hekken en muren met plak
katen, waarin de doodstraf voor
Schmidt werd gevraagd. Bewapende
politie bewaakte de rechtszaal en het
erf voor het gebouw. De politie was
versterkt na de vijandige uitbarstingen
tijdens de zitting van de vorige week,
toen naar de beklaagde gespuwd werd
en met stenen werd gegooid. Vandaag
kon de menigte luisteren naar de per
soonlijke verdediging van de heer
Schmidt, daar de Radio Republik In
donesia op verschillende punten luid
sprekers had geplaatst.
De verdedigster, mevrouw Bouman,
verzocht de rechter haar cliënt toe te
staan zijn pleidooi in het Nederlands
voor te lezen, daar hij slechts over een
passieve kennis van de Indonesische
taal beschikt. De rechter besliste, dat
heer Schmidt in het Indonesisch kon
voorlezen en dat de heer Schmidt
het daarna in het Nederlands kon
voorlezen. De heer Schmidt toon
de geen emotie. Hij had zichzelf
geheel in bedwang, zoals dit altijd ge
durende zijn hele proces is geweest.
Het publiek in de rechtszaal was stil,
toen mevrouw Bouman begon met het
voorlezen van het 40 pagina's tellende
pleidooi. De zitting werd o.m. bijge
woond door het hoofd van de politieke
afdeling van de Nederlandse vertegen
woordiging in Indonesië de heer H.
Menke, en door de kroongetuige a
charge, Manoppo, die naast de heer
Menke zat.
Een Nederlandse journalist verde
digde mevrouw Bouman tegen een
woedende menigte, die zich met ge
weld toegang trachtte te verschaffen
tot de rechtszaal. De journalist, Wil
lem Mooyman, correspondent van Het
Vrije Volk, die er niet in was geslaagd
de demonstranten tot bedaren te bren
gen door een beroep op hen te doen
zich kalm te houden, hield ze met
een bank van het gerechtsgebouw
tegen, terwijl mevrouw Bouman een
toevlucht zocht in een kamer aan de
achterkant van het gebouw. Het inci
dent geschiedde op het einde van de
zitting van heden, nadat mevrouw
Bouman in het Indonesisch en de
heer Schmidt in het Nederlands het
pleidooi van Schmidt hadden voorge
lezen.
De openbare aanklager, Suwondo, gaf
geen repliek. Hij persisteerde in zijn
eis van vijftien jaar gevangenisstraf.
Rechter Rochjani zal 15 oktober het
vonnis uitspreken. De politie moest op
het erf van het gerechtsgebouw plaats
maken voor de politie-auto, waarmee
de heer Schmidt naar de gevangenis
werd vervoerd. Een van de demonstran
ten werd gewond door de kolf van het
geweer van een der agenten, hetgeen
de verontwaardiging van de menigte
opwekte.
Het pleidooi van de heer Schmidt zou
oorspronkelijk vorige week maandag
door hem persoonlijk zijn uitgesproken,
maar toen eiste de rechter een vertaling
in het Indonesisch. De beklaagde zei, na
lang nadenken waarvoor hjj ruim
schoots de tijd had gehad tot de con
clusie te zijn gekomen, dat de zaken,
die hem ten laste zijn gelegd, moeten
zijn opgezet door enkele personen, oor
spronkelijk met het doel hieruit goede
munt te slaat voor zichzelf. Het is deze
personen aldus de heer Schmidt
gelukt, do wind mee te krijgen, hetzij
door hun meerderen een rad voor ogen
te draaien, hetzj door de steun te ver
werven van een oi andere groep, die
hierin lolitiek voordeel zag, de kans nl,
deze zaken te gebruiken als wapen te
gen de algemeen erkende buitenlandse
tegenstander, Nederland, zowel als in
tern tegen binnenlandse tegenstanders,
die hiermede verdacht konden worden
gemaakt.
In zijn uitvoerige verdediging ver
klaarde de heer Schmidt zichzelf te re
kenen tot de groep in Indonesië, die men
„blijvers uit inclinatie" kan noemen. Na
enig zoeken hart hij een werkkring ge
vonden, die hem beviel, zodat hij „in
dit land van eeuwige zonneschijn"
zonder zich mvt de politiek te be
moeien gehoopt had een rustig leven
te kunnen slijten, totdat hij op 18 de
cember 1953 was gearresteerd. ,,Naar
de eigenlijke aanleiding tot mijn arresta
tie kan Ik eigenlijk alleen maar raden".
zei de heer Schmidt. „Ik was volkomen
verbijsterd en verwilderd, toen ik op
mijn bromfiets gezeten op Djalan Wa-
stukentjana staande werd gehouden
door inspecteur Enduh, die mij een
pistool op de berst richtte met de woor
den. dat hij mi) arresteerde als zijnde
de beruchte bendeleider kapitein Smith.
Voor mij leek het een misverstand van
de hoogste orde. Heeft de politie mij
dan niet eerst, voor tot deze stap over
te gaan, geobserveerd? Heeft zij dan
geen inlichtingen ingewonnen? Het
laatste bleek wel gebeurd te zijn, want
twee dagen laier vertelde commissa
ris Junus, die rnjj overbracht van Ban
dung naar Djakarta, dat hij aan het
twijfelen was gebracht toen uit alle in
lichtingen van hem bleek, dat ik als
een zeer goed mens bekend stond. Ech
ter naar zijn mening zou ik po
tentieel in staat kunnen zijn, verzet te
leiden. Maar ik zat en bleef zitten, hoe
wel overtuigd, dat er geen spoor van
bewijs of aanwijzing tegen mij kon wor
den geproduceerd".
De heer Schmidt betoogde voorts, dat
het politieke aspect van zijn arrestatie
al spoedig bleek, waarbij hij verwees
naar de door de politie gelanceerde be
richten, dat hij, gekleed in uniform, zou
zijn aangehouden in een auto van het
Nederlandse commissariaat. Uitvoerig
ging hij in op de kwestie van de per
soonsverwisseling met de bendeleider
Smit. „In de Ciodok-gevangenis had ik
al gehoord, dat ik de derde persoon
was, aldaar opgesloten geweest, met de
naam Smit of Schmitt, die ervan ver
dacht werd de beruchte bendeleider te
zijn". Op 11 februari 1954, zei hij voorts,
werd ik geconfronteerd met een reeks
getuigen, van wie ik mij herinner Ma-
noch, Zwartjes, Reynst en Haris, die
met strakke gezichten de grootst moge-
U1ke onzin uitbraakten. De heer Schmidt
betoogde voorts dat de levensbeschrij
ving, die hij op verzoek in de gevange
nis had gemaakt, schromelijk werd mis
bruikt om fouten in reeds afgelegde
getuigenverklaringen weg te werken.
Hij voerde aan, dat de logica in deze
zaak volkomen zoek is en dat ook het
steeds weer noemen van de naam
Westerling slechts geschied kan zijn om
de sentimenten te doen oplaaien. „In
de getuigenverklaringen wordt deze
naam er herhaaldelijk met de haren bij
gesleept. Zelfs werden geheel nieuwe
getuigen, die nog niet op de lijst voor
kwamen, erbij gehaald, in wier ver
klaringen geen ander nut te zien is dan
het maar steeds hameren op dit aam
beeld.
Van groot belang achtte Schmidt het,
dat op 12 mei 1954 bekendgemaakt werd
dat de behandeling van zijn zaak bin
nenkort zou begmnen. Men had toen de
beschikking over de verklaringen van
alle getuigen a charge, behalve de leden
van de „Darul Islam" uit de dessa's.
Plotseling bleek de zaak uitgesteld te
zijn tot september. Schmidt vroeg zich
af, of men er in mei achter gekomen
was, dat een aar.tal van de reeds aan
wezige getuigen onbruikbaar zou blijken
en daarom vlug vervangen werden door
anderen, die men beter in de hand dacht
te hebben. In elk geval wist de djaksa
tinggi Sunario wat later, dat de getui
gen van Nederlandse afkomst hun ver
klaringen wilden intrekken. Wat betreft
de beloften om valse beschuldigingen
te uiten, zei Schmidt: „In de gevangenis
deden allerlei geruchten de ronde over
de vermindering van straf of kwijtschel
ding als men als getuige tegen mij of
wijlen Jungschlëger optrad". Schmidt
noemde hierop enige feiten, die volgens
hem de geruchten bevestigden. Zo heeft
getuige Manoch, „die op grond van alles,
wat hij over zichzelf vertelde, toch zeker
in de gevangenis behoorde te zitten, et
telijke verhalen gedaan, waaruit blijkt,
dat hij grote vrijheid genoot. Getuige
Tomasoa werd uit de gevangenis in
Bogor gehaald om als getuige op te
treden". Schmidt zei dat hij hem met
eigen ogen zonder enige bewaking over
straat had zien lopen. „Ik heb steeds
de mij verhorende politieambtenaren
uitgedaagd om in plaats van met een
stelletje op zijn zachtst gezegd hoogst
zonderlinge individuen van de zelfkant
van de samenleving, nu eens te komen
met een van mijn duizenden vroegere
ondergeschikten, die een fatsoenlijk le
ven leiden, en deze verklaringen te laten
afleggen over mijn zogenaamde anti-
Indonesische gezindheid en mijn te
gen de staat gerichte activiteiten. Als ik
zulk een verzetsorganisator was, zou ik
hen toch wel in de eerste plaats hebben
meegesleept. Ik ben er trots op en
dankbaar voor, dat dit blijkbaar nimme
is gelukt".
Advertentie
Wacht niet tot Uw maag door overtollig
maagzuur „opstandig" wordt. Smoor dat
pijnlijk zuurbranden in de kiem. Met
Rennies. Uw apotheker of dogist heeft
Rennies voor U in drie verpakkingen:
klein groter - grootst en iedere Rennie
is apart verpakt. Hygiënisch en practisch
om bij U te steken! Rennies helpen
iedereen altijd direct en.zij zijn
nog smakelijk ook.
De plannen van het Nederlandsche
Roode Kruis, een eigen schip ten be
hoeve van de vakantieboottochten voor
zieken aan te schaffen, zijn niet meer al
te ver van realisatie verwijderd. Binnen
afzienbare tijd hoopt het bestuur hier
over positieve mededelingen te kunnen
doen Inmiddels is reeds een commis
sie gevormd, die alles in het werk zal
stellen de benodigde gelden voor een
eigen Rode Kruis-boot bijeen te bren
gen. Benodigd is een bedrag van ander
half miljoen gulden.
De commissie zal trachten dit bedrag
bijeen te zamelen zonder daardoor de
andere Rode Kruis-acties te schaden.
Zolang het eigen Rode Kruis-schip er
nog niet is, zal de Kasteel Staverden
worden gehuurd. In verband met het
grote aantal zieken, dat van een der
gelijke boottocht wil genieten, wordt ge
probeerd de huurtermijn van de Kasteel
Staverden uit te breiden van april tot
oktober. (Tot nu toe was dit april
Juli.)
Dit is zaterdag door de directie van
het Nederlandsche Roode Kruis op de
algemene jaarvergadering in het Staar-
gebouw te Maastricht meegedeeld. Op
deze vergadering, gepresideerd door de
algemeen voorzitter, ir. F. C. C. baron
van Tuyll van Serooskerken van Zuy-
len, kwam tevens ter sprake de kwes
tie van de Rode Kruis-uniformen. De
huidige uniformen lijken ondanks de di
verse onderscheidingstekens te veel op
de legeruniformen.
Men heeft besloten voor de vrouwe
lijke Rode Kruis-leden speciale hoedjes
te laten vervaardigen, terwijl voor de
mannen een speciale uniformpet zal
worden ontworpen.
Het ledental steeg in 1955 tot 515.341.
Het bestuur van het Nederlandsche
Roode Kruis zal aan de minister van
O- K. en W. verzoeken, ondanks de
velschillende nieuwe spellingsregels de
naam „Het Nederlandsche Roode Kruis"
ongewijzigd te handhaven, dus met sch
en dubbele o. Dit op grond van het feit,
dat „Het Nederlandsche Roode Kruis"
beschouwd wordt als een eigennaam.
Advertentie
mmmsmm
C.X!abIN,A
Wederom gaan in Rome geruchten,
dat op korte termijn de aankondiging
van een Geheim Consistorie, waarin
officieel de namen van nieuwe kardi
nalen door de Paus bekend gemaakt
worden, te verwachten is. Weliswaar
duiken deze geruchten eens per half
jaar op, maar deze maal lijken zij
hardnekkiger te zjjn dan anders. Als
vermoedelijke datum voor deze verga
dering van de Paus met de in Rome
aanwezige leden van het H. College
wordt genoemd medio december a.s.
Mocht dit waar zijn, dan zou de aan
kondiging in de Osservatore Romano
volgens gebruik in de tweede helft van
oktober te verwachten zijn. Met de be
kendmaking van zulk een geheim con
sistorie wordt tevens een lijst gepubli
ceerd van de prelaten, „die 't Zijne Hei
ligheid behaagt tot het heilig purper
te verheffen".
In geïnteresseerde kringen vraagt
men zich nu af. of bij een volgende
kardinaalscreatie ook een „zwarte"
kardinaal zijn intrede in de Grote
Raad der Kerk zal doen. Het ont
waken van Afrika en de uitbreiding
van de Kerk in dit werelddeel doen
deze speculaties niet fantastisch voor
komen.
Het is niet onwaarschijnlijk, dat bij
een eerstvolgend Consistorie mgr. Mon-
tini, thans aartsbisschop van Italië's
grootste diocees Milaan, de kardinaals
waardigheid zal krjjgen. Voegt daarbjj,
dat aan de zetels van Wenen, West
minster en van Lima (Peru) traditio
neel het kardinalaat verbonden is en de
speculaties, wat de H. Vader zal wensen
te beslissen in andere gevallen
(Utrecht?) en men heeft een notie,
waarheen al niet gedachten en vermoe
dens kunnen gaan.
Rome, wijs door de wisselvalligheden
der historie, zwijgt en beslist, wanneer
de tijd daartoe rijp is.
Zaterdagmiddag omstreeks half vier
is de sneltrein Parijs-Amsterdam op de
spoordijk Voorhout-Noordwijkerhout in
volle vaart op een koppel koeien inge
reden. Zes van de 23 beesten werden
op slag gedood, de overige dieren kwa
men met de schrik vrij. Een der koeien
kwam in een sloot terecht en moest er
worden uitgetakeld.
De zoon van de veehoudster, de we
duwe van der Poel uit Voorhout, was
met twee buurjongetjes bezig de koeien
over de spoorwegovergang te brengen,
die op hun landerijen ligt. De overweg
is uiteraard onbewaakt, maar de vee
houders weten doorgaans precies wan
neer de treinen komen. De laatste tijd
is men egr oplettend, want de oude
seinen zijn vervangen door knipper
lichten. Bovendien ligt de overweg in
een bocht van de spoorlijn, waardoor
men de rails niet verder dan over on
geveer een halve kilometer kan zien.
Menend, dat de sneltrein uit Parijs on
middellijk na de gewone sneltrein van
half vier zou komen, dreef de heer Van
der Poel zijn koeien over de lijn, maar
plotseling zag hij de D-trein komen aan
snellen.
Hü sprong tussen de koeien en tracht
te nog de beesten die nog niet op de
overweg stonden te keren. De dieren
verspreidden zich echter, waardoor hun
trefkans nog vergroot werd. De bestuur
der van de D-trein heeft door krach
tig remmen nog getracht een botsing
te voorkomen, maar dit gelukte niet
meer. De trein reed op de 23 koeien in
en kwam ongeveer vijftig meter voorbij
de overweg tot stilstand. De voorzijde
van de trein was geheel met bloed be
spat. Vier koeien werden in stukken
gereden en twee werden er totaal ver
morzeld. De drie begeleiders wisten
zich tijdig in veiligheid te brengen. De
overwegwachter die de post Voorhout
bediende, had een noodsignaal van de
bestuurder van de D-trein opgevangen
en onmiddellijk alle treinverkeer stilge
legd. Daardoor kon voorkomen worden,
dat de sneltrein van half vier in te
gengestelde richting nog meer schade
zou aanrichten. Het treinverkeer heeft
verschillende minuten vertraging gehad,
de D-trein zelfs 36 minuten. De ver
ongelukte dieren zijn naar een nood-
slachtplaats in Sassenheim overge
bracht. De veehoudster was verzekerd.
D(T"laatste keer dat een dergelijk on
geluk zich heeft afgespeeld was dertig
jaar geleden, toen een sneltrein acht
koeien doodreed op de spoorlijn Voor-
hout-Sassenheim.
Vrijdag won de Nederlandse schermster mevrouw T. Steensmav. d. Klaaui
van de Roemeense kampioene mevrouw Vicol-Taitis tijdens de wedstrijden
om het wereldkampioenschap dames-schermen te Londen. Mevrouw Vicol was
de eerste, om mevrouw Steensma te feliciteren met haar overwinning.
(Van onze Haagse redacteur)
Zoals te verwachten viel, is het jong
ste rapport van de parlementaire en
quêtecommissie voor wat betreft de be
spreking van de gebeurtenissen, die zich
in 1945 in Nederlandsch-Indië hebben
voorgedaan, in Engeland niet ongecom
mentarieerd gebleven. De Britse gene
raal Sir Philip Christison, die in deze
affaire een rol heeft gespeeld, welke de
enquêtecommissie aanleiding gaf tot
ernstige kritiek, heeft te Londen de be
schuldiging van de hand gewezen als
zouden de Engelsen de Nederlanders in
het Verre Oosten na de capitulatie van
Japan in de steek hebben gelaten. De
Nederlanders zoeken naar een zonde
bok, aldus een verklaring van de heer
Christison, afgelegd tegenover Engelse
bladen. Generaal Christison meent, dat
het generaal MacArthur is geweest, die
weigerde tijdig troepen van Singapore
naar Nederlandsch-Indië te laten ver
trekken. Volgens het enquêterapport
hebben de Nederlanders echter op de
eerste plaats te maken gehad met het
feit, dat de Engelsen aan Nederlandse
troepen verhinderden deel te nemen
aan de pacificatie van Nederlandsch-
Indië. De „Sunday Times" schrijft, dat
er geen Nederlandse troepen beschik
baar waren om op Java te landen. Er
Advertentie
ASPR0
De sanering van de ambtenarenpen-
sioenen heeft in twee gecompliceerde
wetsontwerpen haar neerslag gevonden.
Een van die ontwerpen beoogt de op
trekking van de reeds lopende pensioe
nen aan het salarispeil van eind 1956,
het andere wil de wijze waarop de pen
sioenen tot nog toe berekend werden
veranderen. Deze beide ontwerpen zijn
echter tot een complex verbonden met
nog een derde, reeds eerder ingediend,
wetsontwerp, namelijk datgene waarbij
de ambtenarenpensioenen worden aan
gepast aan het komende ouderdoms
pensioen. De ambtenaren wensen name
lijk geen aanpassing van hun pensioe
nen te aanvaarden als niet voor die
tijd de lang beloofde sanering van die
pensioenen haar beslag zou hebben ge
kregen. Vandaar dus drie wetsontwer
pen, die als een complex door de Ka
mers moeten worden behandeld.
Inmiddels is het nog maar kort dag,
omdat de algemene ouderdomswet 1 ja
nuari in werking treedt. Nu kan het
parlement als het werkelijk nodig
wordt zeer snel werken. Voor tijd
nood zou dus niet direct gevreesd hoe
ven te worden, als niet tegen een van de
saneringswet-ontwerpen dat over de
berekeningswijze ernstige bezwaren
bestonden. Bezwaren van de zijde der
ambtenaren-organisaties, die, als wij
goed zijn ingelicht, bij een aanmerke
lijk deel van de Kamerleden weerklank
zullen vinden.
Het betreffende wetsontwerp volgt op
een groot aantal punten niet de voor
stellen, die de bekende staatscommissie
Van Poelje aan de regering heeft ge
daan. Bij een overzicht van de bezwa
ren kan men de voorstellen van de re
gering en die van de staatscommissie
dus het best met elkaar vergelijken.
De commissie had voorgesteld de
wachtgeldjaren automatisch te laten
meetellen voor het pensioen; de pen
sioenen automatisch te laten aanpas
sen aan de stijging of de daling van
het bezoldigingspeil (zoals dat bij de
ouderdomswet gebeurt); de wachttijd
te verkorten en tenminste aan de
passen aan de wachttijd van vijf jaar
volgens de pensioen- en spaarfond
senwet; het invaliditeitspensioen te
verbeteren, zodat het tenminste de
regeling in het vrije bedrijf zou be
naderen. Al deze voorstellen heeft de
zelf zou geen van deze feiten mis
schien tot verwerping van het wets
ontwerp hoeven te leiden. Er is ech
ter meer.
Vroeger werden de pensioenen van
de pensioengrondslag van 6.857 af be
rekend volgens een degressieve schaal.
Het pensioen werd dus, relatief geno
men, minder naarmate men meer ver
diende. De commissie-Van Poelje stelde
nu voor om tot aan de pensioengrond
slag van 6.000 een pensioen te garan
deren van 2 pet van deze grondslag
over ieder dienstjaar. Over het gedeel
te van de pensioengrondslag, dat boven
de 6.000 en niet hoger dan 20.000
ligt, zou 1,5 pet per dienstjaar toege
kend worden, met dien verstande ech
ter, dat het pensioen nooit minder zou
bedragen dan 1,75 pet per dienstjaar.
Dit voorstel heeft de regering niet
overgenomen. Zij vond deze berekening
te gecompliceerd en vreesde bovendien,
dat ambtenaren met minder dan 6.000
salaris een te groot pensioen zouden
krijgen als het nog verhoogd wordt met
het bedrag van het (aangepaste) ouder
domspensioen. Het wetsontwerp zegt
nu dat over alle pensioenrondslagen
tot aan het maximum van 20.000
1,75 pet per dienstjaar zal worden ge
garandeerd.
De ambtenarenorganisaties zijn het
daar niet mee eens. Het voorstel als zo
danig zint hen, speciaal voor de kleinere
salarissen reeds niet, maar daar komt
nog bij, dat de regering de ambtena
ren 7,5 pet van de pensioengrondslag
als premie wil laten betalen. Dit zou
voor de pensioengrondslagen van 3.100
tot (>.857 betekenen, dat zij een hogere
premie dan tot nu toe gaan betalen,
terwijl het uit te keren pensioenbedrag
niet stijgt! Bij een pensioengrondslag
van 6.000 stijgt de premie met 165
per jaar. Bij 7/000 wordt het pensioen
wel iets hoger, maar de premie stijgt
met 220. Bij 10.000 een premiestij
ging van 375 en bij 20.000 van zelfs
935. Daar komt dan nog bij, dat de
ambtenaren ook de premie voor het
oudedagspensloen moeten betalen,
waarvan de uitkering, na aanpassing
echter slechts 1,5 gedeelte bedraagt.
Nu kan de regering zich natuurlijk be
roepen op het feit, dat de commissie-
Van Poelje in zekere zin zelf gekomen
is met het premiepercentage van 7,5
pet. Men moet echter niet vergeten
regering naast zich neergelegd. Op zich- dat de commissie dit percentage niet
in het wetsontwerp zelf wilde zien op
genomen. Het 'zou later bij algemene
maatregel van bestuur moeten worden
vastgesteld. Had zij geweten, dat de
regering het voorstel van de 2 pet en de
1,5 pet niet zou willen aanvaarden, dan
zou zij waarschijnlijk tenminste een
lager premiepercentage dan 7,5 pet heb
ben voorgesteld.
Tot zover de bezwaren, die alle amb
tenarenorganisaties naar voren zullen
hebben gebracht. Er is nog een ander
bezwaar, dat vooral door de katholieke
organisaties wordt gevoeld. Het betreft
de regeling van de weduwen- en wezen
pensioenen zoals die in het nieuwe wets
ontwerp in navolging van de voorstel
len van de commissie-Van Poelje is
geregeld.
Op het ogenblik wordt het weduwe
pensioen berekend naar de laatste pen
sioengrondslag van de man. De weduwe
krijgt 50 pet van de eerste 2.000, 40
pet van de volgende 3.000, 20 pet van
de volgende 5.000 en 5 pet over de
rest. Dat komt bij een pensioengrond
slag van 5.000 neer op een weduwe
pensioen van 2.200. Het nieuwe voor
stel is nu, dat het weduwepensioen ge
steld wordt op 62,5 pet van het wer
kelijk genoten pensioen van de man,
of op het pensioen dat hij genoten zou
hebben als hij, in leven zijnde, op 65-
jarige leeftijd ontslag gekregen zou heb
ben.
Dat komt echter neer op een pensioen
van 2.188, dus minder dan vroeger.
Een ongunstiger weduwenpensioen dus
voor allen die na 1 januari 1957 in
dienst treden met een pensioengrond
slag van 5.000 of minder en bovendien
voor allen met een pensioengrondslag
boven 5.000 doch een te gering aantal
dienstjaren. Bezwaren van gelijke aard
gelden voor het wezenpensioen.
Het is met het complex van pensioen
wetsontwerpen dus niet gunstig gesteld.
Aanvaardt de Kamer de saneringswet-
ten, hetgeen nog zeer de vraag is, dan
zal ook de aanpassingswet wel aan
vaard worden. De ambtenaren zullen
dit dan echter wel aanvoelen als een
discriminatie ten opzichte van de par
ticuliere sector, waar een aanpassing
van de pensioenen aan het ouderdoms
pensioen niet mogelijk is vóór er tussen
de belanghebbende partijen overeen
stemming bestaat over de vraag of er
bestaande rechten aangetast worden.
Deze overeenstemming bestaat tussen
de overheid en haar ambtenaren niet.
Aanvaardt de Kamer de saneringswet-
ten niet, dan zal zij zeker ook het wets
ontwerp over de aanpassing verwerpen.
Met de datum van 1 januari, waarop
de ouderdomswet gaat werken, in het
verschiet, ontstaat dan wel een zeer
ingewikkelde situatie.
waren, afkomstig uit krijgsgevangenen
kampen, acht compagnieën KNIL-troe-
pen, die volkomen ongedisciplineerd
waren.
Het enquêterapport geeft daartegen
over de volgende uitspraken: „Ofschoon
van Nederlandse zijde in Indië telken
male is getracht toestemming van de
geallieerde opperbevelhebber te krijgen
om eenheden van ex-krijgsgevangenen
van het KNIL naar Batavia over te
brengen, is dit door deze opperbevel
hebber niet toegestaan, met uitzonde
ring van de bataljons die begin oktober
1945 zijn gekomen. Ook de bataljons uit
Nederland wensten de Engelsen in dit
tijdvak niet te laten debarkeren te Ba
tavia. Tot aan het einde van 1945 zijn
er zeventien Nederlandse bataljons
scheep gegaan naar het Verre Oosten.
Half november 1945 hadden te Batavia
aanwezig kunnen zijn acht Nederlandse
bataljons en ongeveer acht bataljons
gevormd uit de Indische krijgsgevan
genen, en er waren er maar twee. De
voornaamste reden voor de Engelsen
om deze bataljons niet toe te laten was,
dat de Britse regering niet betrokken
wenste te rakenin een strijd tussen Ne
derland en Indonesië. Andere rede
nen door de Engelsen naar voren ge
bracht waren, dat de Nederlandse troe
pen nog onvoldoende getraind waren
en dat de discipline, met name bij ver
schillende KNIL-eenheden, naar de
mening van de Engelse bevelhebber te
gering was om hen te kunnen inzetten
voor de taken zoals deze bevelhebber
die zag. De Nederlandse regering, die
telkens in oktober, november en decem
ber zoveel bataljons als zij kon sturen
naar Indië zond, had genoegzame rede
nen om teleurgesteld te zijn toen de
hulp die zij in de vorm van deze batal
jons verstrekte niet aanvaard werd. Dit
temeer, daar het in de eerste plaats om
Nederlandse belangen ging. Voor lichte
infanterie-bataljons konden inderdaad
zakelijke argumenten aangevoerd wor
den om hen niet direct toe te laten. Deze
zakelijke argumenten golden echter
zeker niet voor de mariniersbrigade,
welke eind december 1945 ter rede van
Batavia kwam. Deze brigade was be
hoorlijk opgeleid en bovendien voorzien
van het beste oorlogsmateriaal, dat toen
te krijgen was. Uit het feit dat ook deze
brigade niet werd toegelaten, conclu
deert de commissie dan ook, dat poli
tieke, Nederland niet welgezinde, over
wegingen de voornaamste redenen zijn
geweest voor het niet toelaten van de
Nederlandse troepen op Java."
Deze conclusies in het enquêterap
port steunen op onder ede afgelegde
verklaringen van insiders als de heren
Van Mook, Van de Plas, generaal Van
Oyen, admiraal Helfrich en v. Klef-
fens.
Een belangrijk punt tegen generaal
Christison blijft voorts de verklaring,
waarin hij zonder over het Nederlands
gezag en het Nederlands bestuur te
spreken aankondigde, dat de Britse
troepen als gasten van de Indonesiërs
op Java zouden landen, teneinde de Ja
panners te ontwapenen en de geallieer
de krijgsgevangenen en geïnterneerden
te rehabiliteren. Deze verklaring van
generaal Christison was, zo zegt het
enquêterapport, geheel in strijd met de
afspraken, welke de heer Van de Plas
met admiraal Mountbatten had gemaakt.
Zij was ook in strijd met het legal
agreement. Mountbatten was daaraan
gebonden en hij had op een conferentie
te Singapore nog uitdrukkelijk toege
zegd dit te zullen nakomen.
(Van onze correspondent)
Het verkeer op de wee heeft dit
weekeinde negen doden geëist.
Bij het afdalen van de Keerderberg
e Kadier en Keer is zaterdagavond a
>0-jarige Nederlandse controleur C.
d. W. uit de Belgische plaats Genk me
zijn motor tegen een personenauto °F
gereden en op slag gedood.
Zondagmiddag wilde de 73-jarige me
vrouw J. Waninge-Huts uit Engelanu
(Ruinen) te Ruinerdijk de grote vei
keersweg oversteken. Op dit mom.e
naderde uit de richting Pesse een u
Groningen afkomstige personenauto-
De vrouw weifelde even en werd doo
de auto gegrepen. Zij werd dermate ge
wond dat zij spoedig overleed. Emgf
inzittenden van de auto liepen verwon
dingen op. Een va.i hen kreeg een her
senschudding.
Zondagavond is de 68-jarige brom
fietser G. Brouwer te Ruinerwold op «f
zelfde weg door een auto aangereden
en op slag gedood.
Op de rijksstraatweg te Wassenaar
ter hoogte van De Deil is zondag de
49-jarige fabrieksarbeider A. van Trie1
uit P.otterdam, die met enkele andere
voetgangers de rijweg overstak, aan
gereden door een motor en op slag ge
dood.
De motorrijder liep een hersenschud
ding op en zijn r4-jarige echtgenote, die
op de duo zat, kreeg verwondingen aan
het gezicht. Beiden moesten worden
overgebracht naar het' Academisch zie
kenhuis te Leiden.
Een echtpaar uit Utrecht, de 57-jarige
G. de H. en zijn 47-jarige vrouw, 's
zondagmorgen bij de kruising van de
Utrectuse weg en de Amersfoortse
straatweg in De Bilt met zijn brom
fiets in botsing gekomen met een bus.
Man en vrouw kregen beiden een sche-
delbasisbreuk. De vrouw overleed ter
plaatse, de man bij aankomst in het
Stads en academisch ziekenhuis te
Utrecht.
Op de ooilandseweg onder Weesper-
karspel is zaterdagmiddag een 75-jarige
wielrijder, die daar de verkeersweg
over wilde steken, door een auto uit
de richting Amsterdam gegrepen en
tegen de weg geslingerd. Het slachtof
fer werd met zwart verwondingen over-
gebrach naar de Majellastichting in
Bussum. De man had geen papieren
bij zich, zodat men zijn identiteit aan
vankelijk niet kon vaststellen. Een ra
diobericht hielp de politie van Weesper-
karspel verder. Het bleek te zijn de
75-jarige K. Veerman wonende te Hui
zen. Het slachtoffer is in de loop van
zondag aan zijn verwondingen overle
den.
Zaterdagmorgen vroeg is op de Ca-
tharijnebrug te Utrecht het stoffelijk
overschot gevonden van de 18-jarige J-
K„ die in Utrecht theologie studeerde
en afkomstig was uit Ernst (Gld.)-
Zijn fiets lag enkele meters verder, zo
dat een verkeersongeval voor de hand
ligt. Een vrachtautobestuurder, die om
streeks die tijd op het Vredenburg reed,
is bij het Jaarbeursrestaurant aange
houden door een voorbijganger, die hem
waarschuwde dat er op de Cathariine-
brug iets aan de hand was. De politie
zoekt naar dez> voetganger.
De hoofdcommissaris van politie te
Utrecht verzoekt eenieder, die inlich
tingen kan verstrekken, zich persoon
lijk of telefonisch in verbinding te stel
len met de wachtcommandant van de
verkeerspolitie te Utrecht, telefoon 26151
K 30.
In Neede is zaterdagavond de 48-jarlge
bromfietser G. Wennink in een sloot te
recht gekomen en ernstig gewond. Hij ts
kort daarop in het ziekenhuis te En
schede overleden.
Vanmorgen om half tien is het an
derhalf-] arige, dochtertje van de hee'
G. H., wonende in de Kerkstraat 1®
Bunschoten, vlak bij de ouderlijke wa
ning in een onbewaakt ogenblik in een
wasketel met water geraakt en ver
dronken. Toen de moeder haar doch
tertje vond, waren de levensgeeste
reeds geweken. Nog en'-ele uren heel
men kunstmatige ademhaling toege
past, echter zonder resultaat.
De voorkomende secretariaatswerk
zaamheden voor de jongste "X
Prinsessen, waarmede zoals werd 0
richt mej. mr. M. Meurs, particulier -
cretaresse van Prinses Beatrix,
werd belast, zullen op paleis Soestdu
worden verricht.
Toen minister Van Kleffens nam f
de Nederlandse regering bij minis
Bevin tegen een en ander protesteer d
bleef laatstgenoemde het antwo f-
schuldig. Minister Van Kleffens je;
klaarde tegenover de enquêtecomm>® j
„Wanneer de heer Bevin het gevoel
gehad dat de beschuldiging ongegr
was, zou hij zeker niet hebben nas pit
ten aanstonds hierop te reageren-
heeft hg echter niet gedaan."
Naar het voorbeeld van de Neder
landse Bond Zonder Naam zullen in
België en Frankrijk propaganda-insti-
tuten voor de naastenliefde worden ge
sticht. Dit d lelde zondag pater W. Loop
S.M.M. mee te Maastricht, waar in het
Staargebouw de eerste Limburgse D-
dag werd gehouden. In België is reeds
een bureau gevestigd te Antwerpen.
Voorlopig wordt dit bureau door leken
beheerd. Het ligt in de bedoeling, dat
o'ok in Belgie binnenkort een priester
belast zal worden met de leiding van
de Belgische Bond Zonder Naam. In
Frankrijk heeft pater Loop reeds een
priester bereid gevonden de leiding van
de Franse beweging op zich te nemen.
Het is abbé Le Tonguesse, die het
bondsbureau heeft gevestigd te Monba-
len Laroque (departement Lot et Ga
ronne).
Met betrekking tot de Nederlandse
Bond kon pater Loop meedelen, dat de
anti-honger-campagne bijzonder is ge
slaagd. Een bedrag van 200.000,- kan
dank zij deze actie worden overgedra
gen aan de Unicef van de Verenigde
Naties. Een gedeelte van dit bedrag is
reeds overgedragen ten b®b°®Vgedeeil>
de jeugd in Korea. Het ander Lo0p
te 125.000,-) zal door P^1®® p-d®.
september tijdens de Haarle van A
aan een vertegenwoordiging 1(J Pb
Unicef worden ter hand g® vaSt, d
enige trots stelde pater Lo I jqaam
de Nederlandse Bond zond de 0p
eerste instantie is gewee?hijH heef*,)-
dacht van de massa geves g hodë
het grote wereldprobleem- ainpag*L
Naast deze anti-honger-camP pc
naast u«.c tvt«am iop
voerde de Bond Zonder x:eS# V°?n 00°
ces nog tal van andere a den - 'aji-
actie mensen in nood aan w\e ^e.
personen geholpen „--tip kor
dere organisaties geen nu f &e g Ae
den. De kalenderacUt W» ever>a pro-
genen slaagde v°°rtre£feHl rden-aerd'
jeugdeieractie voor de b J pon j d>
pagandamateriaal werdpreld. rdeP
duizenden exemplaren ve B,c
werk zal, zo zei Pat®r_r0te k' aftSg
voortgezet. Een meuwe aCtie. werK>dt-
tie staat op stapel. Dez med? en
Maastrichtse kunstena pon
verleenden, wordt do
KRO gevoerd.
