60 JAAR GELEDEN REED DE
boeren heten kar en paard in de steek en vluchtten gillend de wei in
Transatlantische
per scon f er entie
per telefoon
I. A. Aler vertrouwt op een
gunstige uitslag
Het helse
geluid der
aöers
str
Rijdend oud roest van koninklijke allure
HET IDEALE KABINET....
bonier Automobielen Club, vereni-
ging van romantici en fanatici
moet
naar
toe?.
DONDERDAG 27 SEPTEMBER 1956
PAGINA
IliiBP
°Uaste^9°ï*? P. A. C. kent, is een De Dion Bouton van 1898, onlangs
aangekocht door de sportvlieger Jan Daams uit Loosdrecht.
Examens
LUCHTVAARTBESPREKINGEN MET V.S.
45 minuten
Tegenspraak
Ouderdomsvoorziening
VOOR DUITSERS IN
NEDERLAND
Asfaltwegen aan de
lopende band
Twee meter weg per
minuut
Eerste auto in ons land
Advertentie
's het omtrent zestig jaar geleden, dat de
ferste automobiel in Nederland werd ingevoerd. Dat
V* i0en een gebeurtenis geweest, waarover in de vele
''ie,, lan9s de toen nog openliggende wallen en de
Wf7mnrkt in Amsterdam, lang is nagepraat. De hele
,ta<* was uitgelopen on het moment, dat die eerste,
v°ortbewegende koets op het Centraal Station
uitgeladen. Het was een produkt van de Daimler
fch.- 1en Werke Canstatt, een uitermate vooruitstrevende
1 oj cLb gaten had waar het met de automobiel naar
Baan. In 1900 maakte men daar reeds een renwa-
W die in alle opzichten verschilde van rijtuigen, die
i'cp 171 dagen elders fabriceerde en onder een heuse-
motorkap 24 paardekrachten verborg, die voor een
Lheid van 75 kilometer per uur zorgden. Die eerste
i^ler dan was voor notaris J. P. Bakx uit Wieringer-
S(3rd en Kuiper, zijn trotse koetsier, was naar Canstatt
'ün?71' om de wagen zelf af te halen en er de geheimen
u 'e leren.
i^trrafgegaan door politieagenten te voet en met de chef
ï0? het hoofdstedelijke voermanwezen naast hem op de
lA feed Kuiper zijn Daimler door de straten van Am-
dam. Kinderen verborgen zich gillend en schreeuwend
Sje plooien van de. baaien rokken van hun moeders,
G, in ach en wee hun ogen naar de hemel keerden,
it^fjrnels probeerden het knetterende monster van dich-
oji 9 te bekijken, maar werden door de dienders die
fs''Bens helemaal niet zeker van zichzel. waren op
afstand gehouden. Jonge mannen keken hun ogen uit
(jeö® ouderen schudden hun wijze hoofden. Zij zagen met
ktc aimler weinig minder dan het einde der tijden na-
^iten de stad durfde voerman Kuiper wat meer gas ge-
Via Purmerend, Alkmaar en Schagen ging het op Wie-
Jy^rwaard aan. In de polder veroorzaakte de verschij-
ii van de Daimler nog groter opschudding dan in de
Boeren sprongen van de bok van hun karren en ren-
y jammerend het land in, alsof zij door de baarlijke
waren herkend en op de hielen werden gezeten,
de koetsier van een Jan Plezier kon de aanblik van
rook uitspuwende monster niet verdragen en liet zijn
j sa.giers en paarden in de steek, om het op een lopen
zetten, De paarden kregen het eveneens op hun zenu-
sloegen op hol en sleurden de Jan Plezier met inzit-
en al een vaart in.
K ijb i"=e
waar men voor de eeuwwisseling al drommels
De heer H. Visser, initiatiefnemer van de Pionier Auto
mobielen Club, moet zijn T. Ford opslingeren, voordat de
trouwe „hoge zije" op gang komt.
-
W was zestig jaar geleden. Thans
seen duizendkoppige menigte
uit om een auto te zien en de
Itö&elieden van weleer zijn nu bezadigde
Waards die terecht het hoofd kun-
V s-hudden bij het aanschouwen van
it, sloping die in zestig jaren tijds
h Amsterdam is aangericht door de
Sffiingen van het stalen, ronkende
iU, dat door her in 1896 aanbeden
L d. Er is in het goede west-Europa
V blijk nog maar één enclave, waar
Jh auto geen toegang gekregen heeft
i^ellicht nooit zal krijgen ook; Vene-
Sn begenadigde oord. waar men
W. lang luisteren kan naar het har-
fWjfUze geluid van alleen maar voet-
VrPen, van stemmen en van kabbe-
Lh .Water. Overal elders is de stilte
jW 'arden gereten door de haast, waar-
%-de mensheid wanhopig poogt dit
te rekken.
is overigens bevreemdend genoeg
snelheidsmaniakken, mensen
/'L Wie de haast van een moderne
rlta„ biel nog altijd een te trage slak-
K bg lijkt, feitelijk helemaal geen
XA hebben. Wereldkampioenen in het
J<V'iden nemen het er van, die en-
V'iren dat zij achter een stuur zitten
N 'onderd. Het zijn gemoedelijke men-
Vv Over het algemeen helemaal niet
Av'hs, die van een goed en rustig
;V houden, iets waartoe het dikwijls
A|,!benale inkomen dat zij met hun
bedrijf verdienen, hen dan ook
u h staat stelt.
|]%|D vinden dat dit voor de automo-
h ts bie overigens genoeg schade aan
.<«it bsen levensrust heeft berokkend,
a Want die lieden die van zo nu
/Wjbn bijzonder haastig zijn hun be-
i- iü.*haken, zijn normale luiaards. De-
leriken dan zitten ook niet in een
1 bhidat zij er een economisch ver
voermiddel in zien, omdat zij er alle
mogelijke maatschappelijke voordelen
aan wensen te verbinden, maar omdat
zij nu eenmaal iets voor dat ingenieuze
mecaniek dat tot formidabele snelhe
den in staat is, voelen, er een soort
„efd® en genegenheid voor koesteren,
riet is met jjen als met eerzarne
fflisvaders, meestal zonder zonen, die
L kk° een compleet spoorwegstelsel
aAngeiegd, met stations, be-
weegDare bruggen, tunnels, overwegen,
Wokfee f6Wen en klingende dorps-
vj in papieren torentjes. De-
Zn eenV^,inJo?ers doen dat niet alleen
uit een mm of meer verfoeilijke poging
een jeugdillusie opnieuw wakker te ma
ken. Veeleer zvm zu verzamelaar van
kunstige machientjes, waarvoor zii een
intense bewondering koesteren.
Zo zijn er ook leden van onze maat
schappij d'e auto's sparen, grote, rij
dende auto's liefst op hoge leeftijd. Wij
kennen een inwoner van Leiden, die
er negen heeft, prachtige exemplaren
die wel niet allemaal meer ryden, maar
mooi oud zijn en herinneren aan de
tijd van zestig jaar geleden toen de
boeren bij het zien van zo n ding nog
krijsend het weiland invluchtten. Die
man houdt van de auto niet als rust
verstoorder, maar als produkt van men
selijk vernuft en als drager van een
romantisch verleden. Zo zijn er meer
mensen in ons land, die een door an
deren wel eens ten onrechte als zieke
lijk aangemerkte - voorliefde voor de
auto's koesteren.
Een van hen is de heer H. Visser,
vertegenwoordiger in technische zaken,
in Amsterdam. Een jaar geleden kocht
hij een fraaie T-ford, uit 1926. Een bij
zonder gaaf exemplaar. Zwart en sta
tig als de hoge hoed van een senaatslid en
zeker zo eerbiedwaardig. Het motor
tje liep nog als een Zwitsers uurwerk
banden waren zo goed dat zij
onder het rijden. Het leek een
koninklijke koets die in tegenstelling
tot modernere volgelingen tot rust
maande, tot een zich vredig nestelen
achter het stuur en een trots en met
majesteit rijden van hooguit veertig ki
lometer per uur. De wagen werd in
de achtertuin gepoetst en gewreven.
De motor ging wellicht ten overvloede
uit elkaar, om helemaal opgewreven,
weer in elkaar te worden gezet. Me
vrouw Visser maakte er gordijntjes in
en de zaak was klaar om met eerbied
op straat te worden gereden.
Maar dat ging niet. Een zo oude Ford
mag niet meer de straat op. De hui
dige wetgeving vraagt remmen op alle
vier wielen en die brave Ford kan al
leen zijn achterwielen maar schrap
zetten. Weg illusie, weg koninklijke
droom. Maar de heer Visser had bij
de viering van het zevenhonderdjarig
stadsbestaan van Alkmaar de Veteran
Car Club of Great Britain bezig ge
zien en in hem rijpte het plan om een
soortgelijke club in Nederland op te
richten. Hij vernam dat al eens eerder
pogingen in die richting waren gedaan,
maar dat die waren afgestuit op een
gebrekkige voorbereiding en organisa
tie. Oude auto's zijn in Nederland over
het algemeen in handen van garage
houders, die er weinig voor voelen, in
te gaan op een keurig gedrukte uitnodi
ging eens bij elkaar te komen om over
de oprichting van weer een nieuwe or
ganisatie te gaan praten.
De heer Visser besloot het meer spec
taculair te doen. Hij vatte het plan op
om een sterrit van oude auto's naar
Utrecht te organiseren, in de veronder
stelling dat de garagehouders hierin
voldoende reclame en een stunt zouden
zien om te komen. Een persbericht
werd gelanceerd en het eerste dat de
heer Visser hierop hoorde was de me
dedeling van een groep mensen, ver
zameld rond de directeur van het cir
cuit van Zandvoort, de heer J. Hugen-
holtz, dat zjj eveneens van plan waren
een club van eigenaren van oude auto's
op te richten. Of de heer Visser maar
eens wilde komen praten. Zo gezegd
zo gedaan en in maart van dit jaar
werd een voorlopig concept gemaakt
van de Pionier Automobielen Club, op
te richten op de 13e mei, de dag waar
op de sterrit van de heer Visser naar
Utrecht zou plaatsvinden.
Die dag kwamen er 23 wagens naar
Utrecht. alle ouder dan zesentwintig
jaar. De oudste was al over de vijftig,
een Peugeot uit 1904, van de heer
Brouwer, garagehouder in Utrecht. Er
werd een oprichtingsvergadering ge
houden en de Pionier Automobielen
Club, de P.A.C., was een feit. Vijftien
mensen meldden zich die eerste dag
aan en thans, nog geen half jaar later,
telt de club reeds 38 leden. Van het
eerste moment af regende het uitnodi
gingen. Vele verenigingen met goede
doelen, vele bedrijven met even goede,
maar meer commercieel gerichte doe
len, vroegen steun van de P.A.C., om
met de oude wagens van zijn leden be
paalde acties op te luisteren. „Maar
wij houden niet zo van het commercië
le," zegt de heer Visser, die secreta
ris van de P.A.C. is geworden. Daar
hebben wij onze wagens niet voor. Wel
menen wij dat wij ze moeten behouden,
oppoetsen en in goede staat brengen
voor de „gijn" van iedereen. Op de
eerste plaats bestaat de P.A.C., aldus
de heer Visser, om de leden in de ge
legenheid te stellen, zonder bezwaar
van de verkeerspolitie in hun oude wa
gen te rijden. Dan wil de club belasting
faciliteiten voor de hobby van haar le
den. Ook moeten de verzekeringsmaat
schappijen worden bewerki om kansen
fr scheppen om die oude wagens nog te
kunnen verzekeren. Men wil voorts de
auto-importeurs en -fabrikanten inte
resseren voor het feit dat er nog men
sen zijn die bewijzen dat de produkten
van die fabrieken het desnoods langer
dan vijftig jaar uithouden.
Dit is belangrijk, want het is onge
lofelijk moeilijk om voor die oude,
vriendelijke karkassen nog onderde
len te krijgen. In dat opzicht is de
P.A.C. eigenlijk iets te laat gekomen.
Tijdens en na de oorlog hebben veel
garagehouders onderdelen van oude
wagens als schroot verkocht. Het is
bekend dat Forddealers massa's
nieuwe onderdelen naar de schrot-
hoop hebben gebracht. Oude wagens
in goede staat zijn op die hoop even
eens hun roemloze einde tegemoet
gegaan en zodoende is het thans bij
zonder moeilijk om nog fraaie exem
plaren te kopen. Dat is wel mogelijk
in Frankrijk, waar de schroothande-
laren nog wel eens zo'n oud vehikel
een beetje opkalefateren. Dat is dan
per kilo te koop en voor 1000 kilo rij
dend oud ijzer betaalt men dan een
cent of twaalf per kilo. Daar komt
dan vijftig procent invoerrechten bij,
zodat men op die manier voor zo'n
tweehonderd losse guldens aan een
museumstuk komt. Dit zijn echter
uitzonderingen. De meeste oude wa
gens staan tegenwoordig op de an-
tieklijst en er worden hoge prijzen
voor gevraagd. Toch is het de heer
Daams in Loosdrecht onlangs nog ge
lukt om zo'n stuk antiek op de kop
te tikken en daarmee de P.A.C. aan
een wagen van voor 1900 te helpen.
Het is een zeldzame Dion-Bouton uit
1898. Na dit exemplaar volgt in be
langrijkheid de eerder genoemde
Peugeot, dan de Spijker van de Ford-
dealer Poel uit Zaandam. Voorts
heeft de club bezitters van Bugatti's,
Chandlers, oude Citroëns, van een
Amil Car, de voorloper van de M.G.
en van een Charon onder zijn leden.
Zonderlinge lieden allemaal, die elke
vrije zondag aan hun wagentjes zitten
te sleutelen en te poetsen, zoals Jor-
daners de hele dag aan hun motorfiet
sen prutsen. Er is een Bugatti-eigenaar
bij, die helemaal bezeten is door zijn
bewondering voor de grote constructeur
Ettore Bugatti. 's Mans jaartelling be
gint bij de geboortedag van Ettore
wiens naam met hemelse klank door
hem wordt uitgesproken. Als hij een
brief aan een Bugatti-vriend schrijft,
staat er als jaartal gegarandeerd bo
ven, 83 jaar na E.B. Die man is gek,
zult u zeggen. Niet zo gek, want hij
heeft een verdienstelijk bedrijf dat er
zijn mag. Maar ja, heeft u wel eens
in zo'n Bugatti 12 cylinder van rond
1920 gereden? Neen, als u het zou doen
werd u beslist ook gek. Dat stuurt en
ronkt en schakelt als geen enkele auto
meer doet. Dat is iets om over naar
huis te schrijven. En met rode letters.
Op 14 oktober aanstaande zult u al
deze oude wagens in Utrecht kunnen
bewonderen. Daar zal die dag de start
....op stevige basis. Kunsten en Wetenschappen onder Abe Lipkstra. Spoten Vrolijk
heid onder Toon Kan. Verder afschaffing belastingen, verhoogd staatspensioen voor
alle meerderjarigen en vrij roken: Lexington van America's Best Tobaccos.
plaats vinden voor een ralley, analoog
aan de door de film Geneviève beroemd
geworden London-Brighton rit, naar
Zandvoort, via oude wegen langs de
Vecht tot Vreeland, dan naar Uithoorn,
door de Kwakel naar Kudelstaart,
langs de Westeinderplas naar Leimui-
den, door de Haarlemmermeer over
Nieuw-Vennep naar Hillegom, binnen
door via Vogelenzang en Aerdenhout
naar het circuit in de duinen, waar een
aantal behendigheidsproeven gereden
zullen worden. Het is de bedoeling.-dat
elk jaar zulk een rit gehouden zal wor
den. En daarmee hoopt de P.A.C. dan
te bereiken dat die andere bezitters
van juwelen van oude auto's, die er
nog voldoende in ons land zijn, zich in
haar gelederen scharen.
LEIDEN, 26 sept. Doet. ex. gen. 2 mej.
M. R. Jurgens, Wassenaar, G. H. Boer,
Wassenaar, W. J. Franke, Den Haag, D.
J. Happee, Oegstgeest, G. H. M. Land
man, Voorburg, W. H. Leers, Heerlen,
J. Z. Teilegen, Eindhoven, J. P. M. Wage
naar, Maasniel (L.) en A. A. Wehrmann,
Katwijk a Zee. Semi-artsexamen mej. dr.
L. D. F. Lameyer, Leiden, mej. C. F.
Schüller, Amsterdam, Bong Wie Lie,
Leiden, H. Meinardi, Den Haag en M.
B. Rosenthal, (USA). Artsexamen: E.
Broekman, Voorburg, dr. M. W. van Hof,
Rotterdam en E. B. G. M. van de Voort,
Epen (Z.-L.)
NIJMEGEN, 26 sept. Kand. Neder
landse taal- en letterk.: J. A. Kolkhuis
Tanke, Hengelo (O.).
(Van onze Haagse redactie)
Driehonderdnegenendertig dollar vorm
den de directe kosten van de eerste
transatlantische, telefonische perscon
ferentie die op deze wereld werd ge
houden. Zelfbewust en spits beant
woordde gisteren Iaat in de middag de
president-directeur van de K.L.M., de
heer I. A. Aler vanuit zijn kantoor op
de bovenste verdieping van het K.L.M.-
gebouw in Den Haag de vragen, die
Wagen UZfSp9fcer van de heer Poel uit Zaandam ts
waarin nu nog een vorst zich zou kunnen
laten toejuichen.
Vele eigenaars overdrijven het geboortejaar van hun vehi
kel. Deze wagen is beslist niet uit 1908, maar het staat
wel, zo nonchalant op de radiateur.
hem door de telefoon door Amerikaan
se journalisten werden gesteld.
Het was gisteren de eerste dag dat
telefoongesprekken tussen Amsterdam
en New York mogelijk waren via de
zojuist in gebruik genomen trans-atlan-
tische telefoonkabel tussen Londen en
New York. Tot op heden was deze te
lefonische verbinding slechts mogelijk
via de radio. Dat de bewuste kabel
glasheldere gesprekken mogelijk maakt
bleek gistermiddag overduidelijk. De
persconferentie kon door middel van
v ersterkers in de cantine van de K.L.M.
uitstekend worden gevolgd.
Nadat de verbinding tot stand geko
men was, begon de heer Ajer het vijf
enveertig minuten durende gesprek
met acht journalisten aan de overzijde
an de oceaan, te weten vier uit New
York. twee uit Washington en twee uit
Miami, met een korte inleiding. Zeer
:terk Het hij daarin uitkomen, dat de
vuidige toestand in de burgerluchtvaart
;eenszins die is van ideale harmonie tus-
?n techniek en vrijheid.
Daarna gaf de heer Aler in het kort
-van het Nederlandse verzoek aart de
\merikaanse regering om drie nlmwe
luchtlijnen te mogen openen: van Am
sterdam naar Los Angeles en naar
Houston in Texas en van de Nederland
se Antillen naar New York. Tussen
Texas en Nederland zijn meer handels
betrekkingen, dan met welk ander
'and in Europa, zo lichtte de president
directeur van de K.L.M. onder meer
toe.
De toeneming in sterkte van het ge
luid, dat vliegtuigen proetdraaiend en
vliegend maken, is een verschijnsel,
waarvan men zich in alle ernst kan
afvragen: „Waar moet dat naar toe?"
De vraag is minder vreemd dan ze wei-
licht schijnt te zijn. Het geluid, dat een
moderne straaljager die op drie kilo
meter hoogte vliegt voortbrengt, is in
staat om kinderen uit hun slaap te
wekken. Het geluid, dat een straal
vliegtuig maakt, nadert de pijngrens
en is hinderlijk voor de oren. De op
Soesterberg gestationeerde Amerikaan
se Super Sabres overschrijden de pijn
grens zelfs al. De militaire luchtvaart
gaat de burgerluchtvaart voor in ont
wikkeling. De militaire luchtvaart van
nu maakt de burgerluchtvaart van over
enkele jaren mogelijk.
Als het vermogen van het geluid, dat
een vol, modern verkeersvliegtuig In
de start - met vol gas dus - voortbrengt
wordt vergeleken met dat van
een straaljager, dan is de verhouding
één staat tot tien. Als men bovendien
weet, dat de B 52, een viermotorig
straalvliegtuig, dat als tanker en als
troepentransportvliegtuig dienst doet,
voortbordurend op dezelfde vergelij
king, met het getal honderd zou wor
den aangeduid, dan begrijpt men, dat
met veel recht gesproken kan worden
van een belangrijk vraagstuk.
De komst van het squadron F 100-c
Super Sabres, het squadron der Ameri
kanen, dat operationeel werkt voor de
Koninklijke Luchtmacht, heeft het
probleem opnieuw onder de aandacht
gebracht. Immers, tussen de Engelse
Meteor, de straaljager die niet lang
meer operationeel deel uit zal maken
van de Nederlandse luchtmacht, en de
Super Sabre is er voor wat het geluid
betreft, een even groot verschil als
tussen een bromfiets en een Meteor.
En met de moderne straalvliegtuigen
is het zo, dat het zeer sterke geluid er
ineens is, zonder dat men er zich op
kan instellen. Het is in dit opzicht voor
Nederland intussen wel gelukkig, dat
straalbommenwerpers niet in de lucht
macht zijn opgenomen. De B 52 bijvoor
beeld maakt in zijn eentje evenveel
geluid als wanneer alle mensen van de
wereld op een kluitje zouden gaan
staan en opeens zouden beginnen te
praten.
In de toekomst zal het lawaai van de
vliegtuigen eerder meer dan minder
worden, zo heeft men ons verzekerd.
Dat is geen prettig vooruitzicht voor
degen, aan wie door dat lawaai overlast
wordt aangedaan. De Luchtmacht is
zich bewust van die overlast, die zij
de mensen noodzakelijkerwijs moet
aandoen.
Voorlopig is er aan het probleem
niets te doen, zo vertelde men ons.
Zolang de fabrikanten er niet in sla
gen het geluid van de motoren binnen
de vliegtuigen te verminderen, zullen
alle middelen lapmiddelen blijven. Dat
men momenteel „detuners" produceert,
geluiddempers, die het geluid van
proefdraaiende vliegtuigen kunnen be
perken, doet aan die stelling niets af.
Te meer daar met de aanschaf van één
dergelijk apparaat een bedrag van een
half miljoen gulden is gemoeid. De
Koninklijke Luchtmacht heeft dan ook
nog niet een dergelijk apparaat ge
kocht. Mogelijk zal het tweede Euro
pese Congres voor Luchtvaarttechniek,
dat momenteel in ons land bijeen is,
zich ook met het geluidsprobleem bezig
houden. Voor uw en onze gemoedsrust
hopen wij dat.
De directeur van de Engelse posterijen,
Charles Hill, heeft dinsdag vanuit Lon
den door een ivoren hoorn het eerste
via een kabel overgebrachte telefoonge
sprek met de Verenigde Staten gevoerd.
Hill sprak enige tijd met de heer Cleo
F. Craig, de president van de Ameri
kaanse telefoon, en telegraafmaatschap-
pij, op die manier officieel het nieuwe
tijdperk inluidend, waarin felefoonver-
l?er tussen Europa en Amerika, onaf
hankelijk van atmosferische storingen,
mogelijk is. Men ziet hier de heer Hill
(midden) bezig met zijn historische ge
sprek. De heer Norman Robertson
(L.iks), de hoge commissaris voor Ca
nada in Engeland, en de heer Winthrop
Aldrich, de Amerikaan e ambassadeur
in Londen (rechts), luisteren mee.
Als gevolg van een onlangs tussen
Nederland en Duitsland gesloten over
eenkomst kunnen Duitse onderdanen,
die in Nederland wonen, onder dezelfde
voorwaarden en tot dezelfde bedragen
voor een ouderdomsuitkering ingevolge
de noodwet ouderdomsvoorziening in
aanmerking komen als Nederlanders.
Een dergelijke regeling werd reeds eer
der voor personen van Belgische en van
Franse nationaliteit getroffen.
De maatregel is voor betrokkenen ook
van belang met het oog op de bepalin
gen van de algemene ouderdomswet.
Vreemdelingen, die op de dag vooraf
gaande aan de intrekking van de nood
wet ouderdomsvoorziening d.i. de datum
van de inwerkingtreding van de alge
mene ouderdomswet in Nederland wo
nen en die recht hebben op een uit
kering krachtens de noodwet ouder
domsvoorziening, behouden namelijk de
ze uitkering zolang zij geen aanspraak
op ouderdomspensioen ingevolge de al
gemene ouderdomswet hebben.
De Raden van Arbeid zullen aanmel
dingen van Duitsers, die menen op
grond van voornoemde overeenkomst
voor een uitkering in aanmerking te
kunnen komen, in behandeling nemen.
Ook sprak de heer Aler van de wei
gering van de Amerikaanse regering.
De gronden waarop die weigering be
rustte viel hjj aan. De Amerikaanse
theorie vliegen op basis van weder
kerigheid in deze wereld van als
maar voortdurende vooruitgang van de
techniek is een zo grote tegenspraak
dat ze eenvoudig onhoudbaar is, zo zei
hij.
Deze inleiding, die blijkens het Ame
rikaanse wederwoord verbazingwek
kend helder was ontvangen, vormde
aanleiding tot Amerikaanse vragen. Op
de vraag wanneer het overleg tussen
Nederland en Amerika zal worden her
vat, antwoordde de heer Aler, dat dit
wellicht in November zal zijn; na de
presidentsverkiezingen in de V.S. en
na de totstandkoming van een nieuw
kabinet in Nederland. „Ik heb het vol
ste vertrouwen dat die besprekingen
een gunstig resultaat zullen hebben", zo
zei de heer Aler.
(Van onze correspondent)
In Midwolda (Gr.) worden asfalt
wegen aan de lopende band afgeleverd.
De moderne installatie, onlangs door
de Nederlandse Heidemaatschappij aan-
gekocht voor het maken van grond-
cementfunderingen, maakt twaalfhon
derd meter per dag gereed. Met een
sukkelgangetje van twee a drie meter
per minuut trekt de „asfalt-trein" over
het zandpad en laat een grond-cement-
fundering achter, waarop alleen nog maar
het koud-asfalt behoeft te worden aange
bracht om een uitstekende weg te ver
krijgen. De N.H.M. heeft deze nieuwe
installatie getoond aan een groot aan
tal autoriteiten, burgemeesters van di
verse plaatsen in de provincie Gronin
gen.
Deze volautomatische wijze van we
genaanleg geïmporteerd uit Engeland
is vooral van betekenis voor de ont
sluiting van afgelegen gebieden voor
verbindingswegen met de boerderijen,
dus voor de z.g. „niet-planwegen". De
machine zorgt er voor dat het zand
wordt gemengd met cement, vochtig
wordt gemaakt, aangestampt en „ge
trild". Op deze grond-cementfundering
wordt dan een dun laagje asfalt aange
bracht als voorlopige afdekking en ter
bescherming van te snel uitdrogen.
Daarover heen komt dan een deklaag
van drie cm koud-asfalt.
