Te veel gezinnen in Haarlem zitten
te springen om goede hulp
50 JAAR KATHOLIEK ONDERWIJS
DOOR EEN ZATERDAGSE BRIL
Maar te weinig meisjes zijn
bereid om bij te springen
PAROCHIE H.H. ELISABETH EN BARBARA
Zusters Franciscanessen
startten met 107 leerlingen
TAXI IttOOfe
H
Bentveld is een
wandeling waard
KATHOLIEKE GEZINSZORG WIL GRAAG
AAN ALLE AANVRAGEN VOLDOEN
Onvoldoende
SLEUTEL WEG?
Thans groot scholen
complex in Noord
AUTO-RADIO
H. J. Maertens N. V.
Ruimtegebrek
Samensmelting
Feestviering
NAAIMACHINES
ZATERDAG 13 OKTOBER 1956
PAGINA 3
„DE SLEUTELSPECIALIST"
Dammen
COMPETITIE GAAT
WEER BEGINNEN
i m
MSm
Deze maand hebben de Zusters Franciscanessen van Bennebroek het
katholiek onderwijs in Haarlem precies 50 jaar gediend. Zij hebben
dit gedaan op een wijze, die ieders respect afdwingt. Niet alleen dat
de studie op de scholen van St. Lucia bij de parochiekerk van de H.H.
Elisabeth en Barbara en in de Velserstraat (H. Hartparochie) immer on
der uitstekende leiding heeft gestaan, maar daarnaast hebben tallozen
door de bekwame opvoeding van de religieuze en lekenonderwijzeressen
de schoolbanken met een dosis gezonde levensmentaliteit vaarwel kunnen
zeggen. Dat geldt vooral voor de U.L.O.-school aan de Generaal de la Rey-
straat, waar sinds 25 jaar zuster Gonzagua de scepter op haar eigen
wijze zwaait.
De lagere scholen St. Franciscus en St. Lucia, respectievelijk aan de
Tugelastraat en de Gen. de la Reystraat, en de kleuterschooltjes, die we
gens ruimtegebrek al lange tijd in verschillende gebouwen moesten worden
ondergebracht, hebben de laatste jaren zoveel lokalen opgeslokt, dat men
voor de meisjes-U.L.O. noodzakelijk naar een nieuwe school moest gaan
uitzien. De plannen hieromtrent zijn thans in een vergevorderd stadium.
Aan de Planetenlaan ten noorden van de Fuhropschool is men begon
nen met de bouw van een modern bolwerk van onderwijs, dat de St.-Lucia-
zusters en hun leerlingen in september van het volgend jaar in gebruik
hopen te nemen. Zo krijgt de weinig opzienbarende, maar misschien juist
daardoor ideale geschiedenis van het St.-Luciagesticht in de Spaarnestad
na 51 jaren een belangrijke draai. Hij heeft in ieder geval tot resultaat
dat in het wat plompe, maar binnen sfeerrijke schoolcomplex aan de
Kloosterstraat voldoende plaats vrij komt voor de kleuters en de lagere
scholen.
SMYRNA- en SOEDANWERK
NYLONS en SOKKEN
Speciaalzaak LABOR n.v.
Inhouw- en Service Station
CONCERT
A0.,, VS
ENGEL, Gr. Houtstr. 181, Tel. 14444
Basketbal
SLECHT SPEL VAN
SPORTCLUB HAARLEM
In talrijke gezinnen, waar de
moeder door omstandigheden haar
taak niet kan verrichten, is de
gezinsverzorgster een ware uit
komst. Zij vervangt de moeder,
waarby een belangrijke voorwaar
de is: een zonnig humeur.
Regelmatig verscliijnen ia de dag
bladen advertenties van be-
k drijven die vrouwelijke werk
krachten vragen. Die annonces vallen
op door grootte, manier van opmaak
of door een slagzin, die als blikvanger
fungeert. Zij ademen over bet alge
meen een prettige losse stijf die de
psycholoog verraadt. Geboden wordt
een goede werkkring in een prettige
sfeer, waaraan in vele gevallen een
flink salaris en de nodige emolu
menten verbonden zijn. Vooral de
bedrijven wier produktie-proces min
of meer afhankelijk is van de diensten
van vrouwe Iijke werkkrachten leggen
in dat opzicht een merkwaardige
royaliteit aan de dag. Muziek, koffie
of thee tijdens het werk zijn al geen
voorrechten meer. Maar er zijn be
drijven die de meisjes aan het einde
van de maand tien doosjes cigaretten
cadeau doen. Anderen hebben een
soort schoonheidssalon, waar,de meis
jes na afloop van de dagtaak gema
nicuurd kunnen worden. Op velerlei
manieren proberen de bedrijven
meisjes voor zich te winnen. En het
lukt ze. De enorme zuigkracht van
de bedrijven is voor charitatieve in
stellingen als het Wit Gele Kruis en
Gezinszorg bijzonder funest, omdat zij
in geen enkel opzicht kunnen wed
ijveren met het bedrijfsleven, dat bet
jonge meisje vandaag zoveel te bie
den heeft.
T~\it is Ans Sanders (25) uit Over-
j veen, die al meer dan zes jaar
haar krachten wijdt aan de
katholieke gezinszorg in Haarlem.
Toen zij haar diploma MULO in
haar mantelzak had, bleef zij eni
ge tijd thuis in de huishouding. Haar
aandacht op het mooie werk van de
katholieke gezinszorg werd geves
tigd, toen zij in een katholiek dames
weekblad een artikel daarover aan
trof. Zij meldde zich direct voor
het werk. en tot nog toe heeft zij
van haar besluit geen moment spijl
gehad. Zij is nu aan haar vier en
negentigste gezin toe, zoals dat heet.
Ans Sanders zuster Sanders zeg
gen de mensen is een fris en
hartelijk meisje, afkomstig uit een
groot gezin, waar zij de oudste op
twee na is. Zij vindt het beroep van
gezinsverzorgster bijzonder afwisse
lend. Zij heeft het gekozen uit roe
ping, al vindt zij dat een te deftig
woord voor de drang om andere
mensen te helpen. „Het is niet altijd
rozengeur en maneschijn, maar zo
erg als de meeste jonge meisjes ons
beroep voorstellen is het ook weer
niet", zegt Ans en zij doelt dan op
de vuile was, schrobben en boenen.
„Het valt ontzettend mee". Over
het gebrek aan gezinsverzorgsters
zegt zij, dat dat verklaarbaar is,
omdat het beroep lang niet zo
„winstgevend" is als een ander.
„Wanneer er beter betaald werd,
zouden er ongetwijfeld meer meisjes
zich aanmelden", al wil zij daarmee
natuurlijk niet zeggen, dat het al
leen een kwestie van geld is.
Naast haar dagelijks werk is Ans
Sanders ook nog jeugdleidster bij de
kabouters in Overveen. Verder houdt
zij van toneelspelen zij beoefent
deze kunst actief en van een
bioscoopje. „Geen zware film, maar
een luchtig niemendalletje".
Nog onlangs hebben wij in deze ko
lommen aandacht gevraagd voor het
werk van het Wit Gele Kruis in Haar
lem. Aanleiding daarvoor was het grote
gebrek aan kraamverzorgsters. Na een
goede propaganda-actie is men er in ge
slaagd de opleidingen voor de eerstko
mende maanden te „bemannen", zodat
de toekomst verzekerd schijnt. Het suc
ces, dat deze charitatieve instelling
heeft geboekt, is voor de stichting ka
tholieke gezinshulp en gezinszorg in de
gemeente Haarlem aanleiding geweest
ook een stevige actie op touw te zetten.
Ook daar doet het gebrek aan personeel
zich heel sterk gelden, zozeer zelfs, dat
vaak beslissingen genomen moeten wor
den die indruisen tegen de intentie waar
mee het werk gedaan behoort te wor
den. Dat is een trieste ervaring voor
degenen, die een dergelijke beslissing
moeten nemen. Het kweekt een gevoel
van onmacht, dat niet altijd te onder
drukken valt. Op het ogenblik zijn er
veertien gezinsverzorgsters en twee en
twintig gezinshulpen die dag aan dag
naar de gezinnen trekken, waar de spil
van het familie-leven de moeder
door ziekte of overspannenheid is uit
geschakeld, waar het hart geraakt is.
De taak van de gezinsverzorgster en
van de gezinshulp is dat gezin over die
„hartaanval" heen te helpen.
Het spreekt vanzelf, dat de hierbo
ven slechts in weinig woorden geschets
te opdracht van de gezinsverzorgster
(-hulp) geen eenvoudige is. Haar werk
eist liefde, offerbereidheid, intelligentie
en doorzettingsvermogen. In de gezins
verzorgster moeten alle eigenschappen
van een moeder aanwezig zijn. Zij is
geen tweede of hulp-moeder, maar zij
is een moeder. Zij dient even snel be
grip te hebben voor het gesloten, stugge
kind als voor een koppel ondeugende
kleuters die het hart op de tong heoben.
Zij moet een feestmaal kunnen bereiden,
van oud nieuw kunnen maken en de
eindjes aan elkaar weten te knopen, ja
zij moet zelfs weten welke bloemen va
der in zijn tuintje heeft gekweekt. Te
gelijkertijd is zij de hulpe voor de man,
met wie zij praat over de zorgen om
zijn vrouw. Kordate, moedige en veel
zijdige meisjes kunnen als gezinsver
zorgster prachtig werk doen. Het is een
beroep dat het moederschap het meest
nabij komt en dat alle facetten van de
vrouwelijke psyche, van het vrouwelijk
karakter en van het vrouwelijk gemoed
tot hoogste werkzaamheid brengt.
In Haarlem zjjn zoals reeds gezegd
is veertien gezinsverzorgsters en
twee en twintig gezinshulpen. Dit aan
tal is beslist onvoldoende, hetgeen het
duidelijkst wordt gedemonstreerd aan
de hand van cijfers. Vanaf januari tot
vandaag werden 541 aanvragen in ont
vangst genomen. Daarvan werd minder
dan de helft namelijk 231 in be
handeling genomen. In dit getal zijn de
verzoeken, gedaan door chronisch zie
ken en bejaarden, niet begrepen. Het
verlenen van hulp aan chronisch zieken
en bejaarden is namelijk een tweede
taak, die de stichting op zich heeft ge
nomen. Er moeten dus meisjes komen,
die het kleine, maar niettemin uitge
lezen corps van gezinsverzorgsters en
gezinshulpen in Haarlem gaan verster
ken. Intussen heeft het Interparochieel
Centrum het plan opgevat de stichting
de helpende hand te bieden door te on
derzoeken of er in de verschillende pa
rochies in Haarlem dames bereid zijn
voor halve dagen of enkele dagen per
week „in te springen".
De opleiding die de meisjes ontvan
gen, die zich als gezinshulp hebben aan
gemeld, duurt negen maanden. Overdag
doen zij praktijk in de gezinnen en des
avonds krijgen zij les in kinderopvoe
ding, kinderverzorging, gezondheidsleer
ziekenverzorging en godsdienst. Op een
huishoudschool worden hun de beginse
len bijgebracht van koken, wasbehan-
deling, huishoudelijk werk en verstellen.
Een gedegen opleiding, gelijk men ge
waar wordt, aan het einde waarvan het
rijksdiploma voor gezinshulp, een uni
form en insigne wachten. Om als ge
zinshulp te worden aangesteld moeten
de meisjes minstens zeventien jaar zijn.
Even totaal is de opleiding tot gezins
verzorgster. die gericht is op de vor
ming van de eigen persoonlijkheid, op
de bewustwording van de katholieke
Gezinshulpen en gezinsverzorg
sters treffen elkaar natuurlijk in
haar eigen huis, waar zij met
elkaar de nodige ontspanning
vinden.
levens- en wereldbeschouwing, van de
verbondenheid met land en volk. Zij ver
schaft de meisjes inzicht in de grond
slagen, structuur en waarden van hu
welijk en gezin, ouderschap, lichamelij
ke en geestelijke opvoeding. De oplei
ding vindt plaats in een der negen in
ternaten, die de stichting nationale kat
holieke gezinszorg rijk is.
De propaganda-actie van de Haar
lemse stichting zal voornamelijk bestaa
uit het houden van lezingen voor alle
mogelijke soorten van verenigingen.
Verder zullen folders worden verspreid
waarin in korte trekken en aan de hand
van enkele foto's gewag wordt gemaakt
van het werk van de stichting.
Advertentie
LANGE VEERSTRAAT 10 TEL. 11493
Zoals gebruikelijk in de herfstmaan
den gaan de competitiewedstrijden in
de Ned. dam bond weer de aandacht
vragen. Bezien we het speelrooster dan
valt direct op het ontbreken van be
kende namen. Het merkwaardige is
daarbij, dat het juist de clubs zijn in de
„buitengemeenten" die de kracht niet
meer kunnen opbrengen om wedstrij
den te blijven spelen. Zo missen we
Hoofddorp, Cruguius en Halfweg, ver
enigingen, waarvan de leden met de
landbouw te maken hebben. Wil de
Kon. Ned. Dambond ook deze dammers
in clubverband houden dan zal het no
dig zijn zich er eens over te beraden
om de competities wat later te laten
beginnen.
In verband met het deelnemen van
Wim de Jong aan de wedstrijden om
de wereldtitel heeft het bestuur van
Het Oosten verzocht om enige wedstrij
den vóóruit te mogen spelen, hetgeen
natuurlijk toegestaan is. Zo zien we nu
in de gespeelde wedstrijden dat Het
Oosten grote plannen heeft in de eer
ste klas, VKD werd het eerste slacht
offer en bracht het niet verder dan
3-17; DCY II kwam naar Haarlem en
ging met 8 van de 20 bordpunten naar
huis; Sportief overkwam hetzelfde,
doch kreeg slechts 5 punten. DCY II
was tegen HSC II niet opgewassen en
verloor met 8-12. Haarlem OK kreeg
Hillegom op bezoek en won met 12-8.
BDCI ging naar Santpoort om het met
Sportief uit te vechten maar deze dam
mers konden op één avond nog niet
klaar komen, want er werd in een stand
van 8 om 8 afgebroken.
Deze week staat er een volledige ron
de op het programma en komen ook
de tweede klassers aan bod. De KNC-
ers zullen wel trachten om het verlo
ren terrein te herwinnen én zijn der
halve favoriet maar er zal terdege
voor gewerkt moeten worden.
V
Een plaatje van de binnenplaats uit de
eerste jaren van het scholencomplex.
Geheel rechts de vroegere kerk.
Het was de 29e september van het
jaar 1906, dat de 15 oktober a. s. 109
jaar bestaande Congregatie, waarvan
het hoofdbestuur sinds 1920 in Benne
broek zetelt, opgewekt de stichting van
een klooster in Haarlem begroette. Het
grote gebouw stond in de Klooster
straat 34 en was eigendom van het
kerkbestuur van de parochie van de
Advertentie
Haarlem - Rijksstraatweg 127 - Tel. 24642
Advertentie
Nassaustraat 5 - Haarlem - Tel. 15220
Maandag 22 oktober wordt een con
cert gegeven in de H.J.M.V., Lange
Margarethastraat te Haarlem, door de
Gem. Zangv. „Ons Genoegen", met me
dewerking van de Liedertafel „Zang en
Vriendschap" uit Hilversum. Dit con
cert zal een bijzonder karakter dragen,
daar het voor de pauze geheel gewijd
ls aan Haarlemse componisten. Het ge
heel staat onder leiding van Jan Hen-
sen.
Wanneer men een indruk wil hebben
van de Nederlandes architecteur op het
gebied van de woning-en de villabouw
in de naoorlogse jaren, dan doet men
goed eens een wandeling te gaan ma
ken in de tot de gemeente Zandvoort
behorende buurtschap Bentveld. Deze
aan Aerdenhout grenzende villawijk
heeft een oude historie. Bentveld ligt
op de grens van de binnen- en buiten
duinen, die in het begin van onze jaar
telling werden gevormd door massale
zandverstuivingen. Hierdoor ontstonden
„vlakken" of „velden" waarvan Bent
veld er een was. Van Bentveld wordt
reeds melding gemaakt in 730 in een
oorkonde van de Frankische hofmeier
Karei Martel. De historische kern van
Bentveld wordt gevormd door de hof
stede „Groot Bentveld", de bekende, or
chidee ënk wek erij van de familie Posthu-
ma. In de twintiger jaren werd tussen
de Zandvoortse laan en „Groot Bent
veld" een stratenplan in uitvoering ge
bracht en daar verrezen toen geleide
lijk grote en kleinere villa's. Talrijke
terreinen bleven nog onbebouwd. Na
1945 kwam Bentvelt zeer in trek voor
villabouw en in enkele jaren tijds wa
ren alle beschikbare terreinen bebouwd.
Een groot deel van de lint-bebouwing
langs de Zandvoortse laan was in de
oorlogsjaren onder de hamer van de
slopers vernietigd en daar men er niet
voor voelde om deze lint-bebouwing op
nieuw tot stand te brengen, werd
Bentveld vergroot met een wederop-
bouw-gebied, waarin aan verschillende
lanen bouwterrein voor een kleine vijf
tig villa's werd verkavel^. Aanstonds
meldden zich talrijke gegadigden aan
en in een snel tempo werd dit weder-
opbouwplan gerealiseerd. Van de Zand
voortse laan af, kan men de verschil
lende types van villa's reeds zien, maar
het loont zeer de moeite om eens een
wandeling te maken door deze weinig
bekende maar fraaie wijk Van Zand
voort.
Advertentt e
Weet u nog, hoe de meester,
de zuster of de juffrouw
vroeger op school boos
werd, wanneer u een vreemd
woord gebruikte, dat net zo goed
in het Hollands gezegd kon wor
den. Ik herinner me nog, hoe wij
in de zesde klas van de lagere
school een heel net jongetje, dat
verhuisd kwam van een andere
stad, tot leergezelschap kregen.
Dat jongetje kraaide nogal hoog
van de toren en vertelde tegen ie
dereen, die het maar horen wilde,
dat zijn vader coiffeur was. Bij
ons in de parochie, die maar dood
gewoon was, kenden wij geen coif
feur en dus zag de vriendenschaar
met de grootste bewondering op
naar des coiffeurs zoontje.
Maar de meester bezorgde het
jongetje de grootste ontluistering
van zijn leven, toen hij uit de doe
ken deed, dat coiffeur een mooi
Frans woord was voor ons „kap
per". En hij bracht ons wel aan
het verstand, dat wij er beter aan
deden onze moedertaal te ge
bruiken.
Aan die beste meester moet ik
toch altijd weer denken, wanneer
ik hoogst zelden aan het win
kelen sla. Het is verbazingwekkend
en soms zelfs verbijsterend, hoe
nog erger dan het Frans in vroe
ger dagen het Engels bezit heeft
genomen van onze etalages. Dat
eén zo door-en-door Hollandse stad
als Haarlem zich geestelijk laat be
zetten door een vreemde mogend
heid, heeft mij tot verzet geprik
keld.
Wat moet ik nou in hemelsnaam
in een „shop" beginnen? Wat heb
ik aan een „milkbar"? Wat willen
de Haarlemmers eigenlijk met een
super-market"? Ik heb laatst een
referee ontmoet, die een voetbal
wedstrijd leidde, terwijl zijn vrouw
naar de beauty parlour was. Hij
moest 's avonds naar „The Dutch
Swingcollege" in het concertge
bouw, maar hij deed zulks meer
terwille van de human relations
van zijn vrouw dan om de muziek.
Zij was namelijk een goede kennis
van de bandleader en hoopte daar
ook een oude huisvriend te ont
moeten, die als crooner bepaald
geen newcomer was.
Ik heb de referee maar gauw aan
zijn lot overgelaten, maar een
paar dagen ontmoette ik hem weer
op een show in de Vleeshal, waar
zijn vrouw als lady-speaker optrad.
Zijn good-bye-groet deed mij haas
tig rechtsomkeer maken, doch nog
geen uur later zat ik in een jeugd
voorstelling, waar een crazy magie
goochelaar optrad.
Nou, het was om kreesie van te
worden. En dat in Haarlem.
•et laatste culturele initiatief
in Haarlem mag thans op
naam geschreven worden
van „Sancta Maria" en het „Tri-
niteitslyceum"..Volgens de berich
ten is er nu een koor opgericht
van Marianen en Trinitariërs en
de dakpannen fluisteren, dat de le
rarencorpsen in dat zangerig ge
doe veel perspectief zien. Maar
liefst honderd jongelui hebben zich
aangemeld om dit interscholaire
koor te vormen, en de plannen
schijnen van dien aard te zijn, dat
Haarlem binnen afzienbare tijd bij
zondere muzikale evenementen te
wachten staan.
Intussen hebben vele vaders en
moeders bedachtzaam hun hoof
den geschud. Niet dat zij er be
zwaren tegen hebben, dat hun zoon
of dochter gaat zingen in de rey
van joffers en knape Integen
deel. Maar zij hebben met heim
wee terug gedacht aan hun eigen
jonge tijd, toen geen Trinitaniër
het moest wagen in de omgeving
te komen van „Sancta" en geen
Mariaan, op straffe van de ban,
de moed mocht opbrengen om een
oogje te werpen naar de Triniteit.
Natuurlijk, zij hebben elkaar
toch wel ontmoet. Doch hoeveel
om weggetjes hebben zij toen moe
ten maken om bij de boom-van
afspraak, ergens in Bloemendaal,
te komen. Dat is nu allemaal an
ders geworden. Ze spelen toneel,
dansen en gaan nu ook samen zin
gen. De list of het (altijd tot mis
lukken gedoemde) uitvluchtje zijn
verdwenen. En de ouderen menen,
dat de jeugd van tegenwoordig het
leven aangenamer aantreft.
Maar diep in hun hart moeten
zij erkennen, dat het vroeger toch
romantischer was. Dat er moed
en durf voor nodig was om een
meisje te veroveren en dat de lief
de er des te groter om werd.
Laat ze nu echter zingen. Een
machtig koor van fragiele meis
jesstemmen en baard-krijgende
jongensK"! n -Maar •••luidt. wordt
het Bruidslied uit de
Lohengrin het eerst
op het repertoire ge- (gyv>/
nomen. w
T DIT?
in it w 111' ui
fjyt ii» Imi
1 H. H. Elisabeth en Barbara, dat in pas
toor Meews een vurig strijder had voor
verantwoord, katholiek onderwijs. Op 1
oktober van dat jaar gingen de school
deuren open van de lagere school aan
de Gen. de la Reijstraat. De „beman
ning" bestond uit zeven zusters, onder
leiding van de energieke overste, zus
ter Veronica. Met de bewaarschool mee
waren er 107 leerlingen, terwijl de naai
cursus ook nog door 20 kinderen gevolgd
werd.
De onderneming van de zusters bleef
niet zonder succes. Een jaar na het be
gin moesten er al lokalen worden bijge
bouwd aan de Tugelastraat naast het
Pretoriaplein en telkens nam het aan
tal leerlingen toe. De annalen vermel
den dan ook dat er twee onderwijzeres
sen van bijstand kwamen en dat alle
klassen een volle bezetting hadden. In
november 1909 deed pastoor Meeuws
het voorstel om het gesticht met de
twee scholen, de oude hulpkerk, het
washuis en de inboedel te verkopen aan
de Congregatie voor de somma van
94.000.- Dat gebeurde en drie jaar la
ter konden er weer zes lokalen worden
opgetrokken, waarna de twee lagere
scholen gesplitst werden. Het onderwijs
door de zusters en de leken-onderwijze-
ressen samen bleek alleszins een suc
ces, zodat de school steeds meer uit
groeide.
In 1917 waren er ruim 900 kinderen
op de St. Luciascholen. In dat jaar
kreeg de noodkerk een wel zeer onge
bruikelijke bestemming toen 140 solda
ten er een verblijfplaats vonden. Dat
was gelukkig maar voox een paar maan
den en nadat de oorlog was afgelopen
achtte men het tijdstip daar om een
ULO te stichten, die in een grote be
hoefte in Haarlen-noord zou voorzien
Op de eerste verdieping van het ge
bouw aan de Gen. de la Reijstraat ga-
van de zusters de eerste lessen in gloed
nieuwe lokalen. In 1924 werd zuster Gon
zagua waarnemend hoofd van de ULO;
zij heeft de teugels thans nog steeds in
handen, zowel van de ULO als van de
zesjarige lagere school.
In september van 1925 werd in de Ti-
mwrstraat in Haarlem-noord de St. Pe
trus Canisiusschool geopend, die veel
leerlingen van de Luciaschool overnam.
De overvolle klassen dunden elk met
ongeveer 10 leerlingen, wat het lesge
ven uiteraard prettig verlichtte. Het
ruimtegebrek deed zich echter langza
merhand in toenemende mate gelden.
Daarom begon men in 1929 met de slo
ping van de oude kerk om er voor in
de plaats te krijgen een gymnastiek
zaai, een filmlokaal en daarboven vijf
klassen. In 1930 was de bouw van de
St. Franciscusschool aan de Tugela
straat voltooid.
In die jaren was het aantal zusters
vanzelfsprekend aanzienlijk groter ge
worden, maar regelmatig vertrokken
er nonnen naar de Missie om het werk
van de Congregatie ook op dit terrein
met een benijdenswaardige moed en
levenslust te beginnen of voort te zet
ten.
In 1934 meende minister Marchand
dat sommige bijzondere scholen opge
heven dienden te worden, welk idee het
bestaan van de Uloschool bedreigde.
Gelukkig bleef het bij een idee, zodat
het St. Luciagesticht in Haarlem in
1935 drie lagere scholen, vier bewaar
scholen en een modevakschool onder
haar beheer had, die tezamen 1100 leer
lingen telden.
,Drie jaar later besloot de bisschop
van Haarlem dat de ULO alleen nog
meisjes zou gaan opleiden, terwijl de
jongens op de nieuwe RK. ULO aan
de Overtonstraat in Haarlem-noord
zouden komen. Op de 8ste september
van hetzelfde jaar nam de St. Lucia-
stichting een kleuter-en Montessori
school aan de Velserstraat in het Kle
verpark in gebruik. Het onderwijs van
de zusters bleef niet beperkt tot de
verplichte studievakken. Er bestond
weldra ook gelegenheid modecursus
sen te volgen, het steno- en typedi
ploma te behalen en zich toe te leg
gen op de handelscorrespondentie of
het coupeusevak. Buiten het school
verband viel het velen op, dat de
leerlingen van St. Lucia elk jaar re
gelmatig zulke goede eindexamenre
sultaten boekten. Het systeem van
strenge tentamens was en is hier wel
debet aan, maar het neemt niet weg,
dat de zusters zonder zelfoverschat
ting kunnen bogen op hun degelijk on
derwijs.
Een jaar na de oorlog werden de twee
lagere scholen aan de Tugelastraat, de
St. Franciscus en de St. Elisabethschool
gecombineerd en nam zuster Hedwiges
de leiding hiervan op zich. Zij doet dit
thans dus tien jaar en, naar wij durven
te beweren, op beproefde wijze.
Sinds de oorlog dateren de moeilijk
heden met het onderbrengen van de
kleuterklassen. Drie klassen moesten
worden overgeplaatst naar de school in
de Schoterstraat, terwijl een klas onder
dak kwam in de Willem de Zwijger-
school.
Twee kleuterklassen zijn nog in de
school gevestigd, maar er ontbreken
de zo noodzakelijke speellokalen, ter-
wijl ook de ruimte op de binnenplaats
slechts een povere speelgelegenheid
biedt. Zuster Joachim, het hoofd van
de beide kleuterscholen, ziet daarom
gelijk haar medezusters verlangend
uit naar het jaar 1957, wanneer de
aannemer Th. Ebbing, naar men
hoopt, klaar zal zijn met het bouwen
van de ULO-school aan de Planeten-
laan. Het werk, waarvoor de aanne
mingssom 528.224 bedraagt, is deze
week begonnen. De bedoeling is, dat
er in totaal 12 lokalen komen, waar
van zes beneden en onder meer een
aula, die tot de eerste verdieping
doorloopt. Ofschoon de urgentiever
klaring wel is verstrekt, is het nog
niet mogelijk om een gymnastieklo
kaal bü de school te projecteren,
maar men heeft goede hoop dat dit
binnen niet te lange tijd ook verwe
zenlijkt zal worden.
Aan het eind van deze maand zal het
50-jarig bestaan op feestelijke wijze her
dacht worden. Hierbij zullen naast de
zusters ook de onderwijzeressen betrok
ken worden, van wie er vier in mei
j. 1. nog zijn gehuldigd vanwege hun
40-jarig jubileum op de school. Op zon
dag 28 oktober om negen uur is er een
plechtige Hoogmis in de parochiekerk
van de H. H. Elisabeth en Barbara, op
gedragen door een oudleerling en ge
assisteerd door twee oud-leerlingen.
Ook de feestpredikatie wordt gehouden
door een oud-leerling. In de middagu
ren is er een receptie. Op woensdag 31
oktober komen de leerlingen bijeen in
het Concertgebouw, waar een revue,
geschreven door Bob Jansen wordt op
gevoerd. De muzikale verzorging is in
handen van Jan Laarveld. Op die dag
is er ook een H. Mis in de parochiekerk
die om kwart voor acht begint.
Advertentie
Alle merken, dus ruime keuze
De plaatselijke ontmoeting in de
overgangsklasse van de Nederlandse
Basketbal Bond, districten Haarlem,
Den Haag en Rotterdam tussen H.O.C.
en I.H.J, is in een kleine zege van
H.O.C. geëindigd (3430).
Sportclub Haarlem zal dit seizoen ze
ker grote moeite hebben om zich in de
ze klasse te handhaven, want het ver
toonde spel in de eerste wedstrijd tegen
het Haagse Deco was zeer pover. De
Sportclub heeft door het niet uitkomen
van enige jeugdige spelers een ader
lating ondergaan. De aanval werkt nu
met weinig succes.
Ook. in deze ontmoeting kwam dit
duidelijk aan het licht, want een vlotte
voorsprong (52) ging geheel verloren
(rust 1715). Ofschoon ook het spel
van de bezoekers zeker geen openbaring
was, slaagden de Deco-spelers er in
de voorsprong regelmatig op te voeren
en zodoende een verdiende zege te be
halen (39—27).
In de overgangsklasse dames zorgde
H.O.C. II, dit seizoen gepromoveerd,
voor een grote verrassing door tegen
Sportclub Haarlem een overwinning te
behalen (1814).
Een spannende strijd werd gestreden
door I.H.J. 2 en White Stars 2 (heren),
in welke ontmoeting de bezoekers aan
het langste eind trokken (2420).
De uitslagen waren:
Dames: AuroraI.H.J., 227; H.O.C. 2
S.C. Haarlem, 18—14; White Stars 3—
Antilopen 4, 237.
Heren: I.H.J. 2—White Stars 2, 20—
24; H.O.C.—I.H.J., 34—30; S.C. Haar
lem—DECO, 27—39; H.O.C. 2—White
Stars 3, 30—23.
