Nieuwe Haarlemsche Courant | 1956 | 10 november 1956 | pagina 7

Hoofdagent M. Gerners uit
Haarlem acteur in nieuwe
verkeersfilm

Koor Katholiek Haarlem met
Haydns „Stabat Mater" en het
„In Convertendo'van Rameau

D

Raadslid J .vanVelsen
opent expositie van
Kunst Zij Ons Doel

Judo in Katholiek verband trekt ook
in Haarlem grote belangstelling

Bakermat voor Nederland
in de St.-Liduina-parochie

DOOR EEN ZATERDAGSE BRIL

H'

irolientje uit de 18e eeuw plotseling
verdi>iqald in de verkeerschaos van

onze tijd

DONDERDAG IN CONCERTZAAL:

Buurtcentrum Harmenjansweg

Voetgangers krijgen eindelijk rechten

Nationaal insti-
MJUT STEUN WETTIG
GEZAG

In Huis Van Looy

«ïl* JPrtj RAWiK^

ZATERDAG 10 NOVEMBER 1956

PAGINA

7

Hacirlemse politierechter

Opkoper van gestolen
lood en koper tot twee
maanden veroordeeld

&il j artkampioenschap
3e klas libre

Upgerijjke Stand Haarlem

K.A.B.-feestavonden
afgelast

In conventionis

JOHANNA MARTZY

Antonietti.

heeft.

Goede leiding

Gradueringen

Ai" ji5jiB.tr -"■

=9

Lenige u^gen geleden is de Mirror-
tj film te Amsterdam begonnen
met het maken van een film
yer de nieuwe voetgangerswet, die
'"nen niet al te lange tijd (waar-
^ïjnlijk 1 april 1957) in werking
treden. De film wordt gemaakt
°Pdracht van een groot bedrijf in
ye Zaanstreek, dat de film aan het
*erbond voor Veilig Verkeer zal
sa»bieden. In de nog naamloze film
'Peelt de Haarlemse hoofdagent van
P°ntie M. Gerners een bescheiden
Het behoort verder tot de taak
,an de heer Gerners de mensen van
,e film verkeerstechnische adviezen
j Reven teneinde fouten in het pro
act
ft

te voorkomen. Mirror-film
veeft in de loop der jaren reeds ze-
®n verkeersfilms gemaakt. Bij het
aken daarvan riep de productielei-
l^r> de heer N. Th. Werner uit Haar-
iA1' steeds het gewaardeerde advies
Van de in de Draktijk geschoolde
01,tie-agent. Enkele malen heeft
en een beroep gedaan op de Am-
erdamse politie en dit keer heeft
zich willen voorzien van het ad-
es van een Haarlemse politie-des-
'ndi^e, die daarvoor toestemming
?!eeR van zijn hoofdcommissaris en
chef.

film wordt gemaakt naar een
te:'Pf van de Rotterdamse hoofdinsoec-
laa van Politie, de heer Müller en
een scenario van Dimitri-Frankel-
t*WT De tijdsduur bedraagt vijf en
ij '"tig minuten. Zoals gezegd wordt in
hie, aandacht geschonken aan de
0ri„. e voet dangers wet en dat op een zeer
e6nmel? .wÜze- De hoofdrolspeelster is
t>lot»,'n?-eis-'e uit de achttiende eeuw, die
Vin~ JPg vanuit een landelijke omge-
ivorat Limburgse plaatsje Thorn)
Veru neergeplant in de hedendaagse
aeerschaos op een van de vele Am-

j5]/l meisje uit de achttiende eeuw, die
voeling vanuit een landelijke omge-

^>rdt

Stera ialJllaus op een van ae vele Am-
Carnrmse pleinen. Zij heet Carolientje.
raa?nentje weet zich uiteraard geen
stranV draalt, wanneer zij een drukke
jnoet oversteken. De automobi-
ee zlJn niet zo hoffelijk om haar
fn hatame toch te laten voorgaan,
de kr>ay was dat anders. Toen was
Carr.1-6 van een karos zo charmant
gevp„ ntfe alle tijd en gelegenheid te
gebeur°Ver te steken. Toen ook kon het
en, dat hij haar een rode roos

Een 39-jarige opkoper uit kronune-
d'e, die vanax 19o± regelmatig partyen
«estoten koper en lood had gekocht,
wera vrijdag wegens opzetneung tot een
•evangemssa-at van twee maanden ver-
fdeem door de naariemse poiitierecn-
Jnl' Iru' J- V- Eetersen. ue oiiicier van

ee Ue' mr' ar- w- ^1U0> had

Kp ZejIde strai geeist. Een montagear-
vtcter naa ae goeaeren ontvreemd op
tJedrijven, waar nu werazaam was.
waarde van net gesioiene Dedroeg,
aar ae otficier van justitie medeaeei-
<j, veie honaerden guiuens. De inoma-
'varueiuer gar aan ae opaoper een vai-
haam op, üie in net upncpersregrsier
®fd ingescnreven. kater noorae ue op-
vper, ure reeds vut maat eerder we-
*e"s misarur is veroordeeld, evenwel ae
h,axe naam van de aroeiaer, maar Dieet
wttemin de valse naam mscnrüven.
hder een ander pseudoniem veraocht
a htontagearbeider later gestolen waar-
an een opaoper te rvrmnmeine, die
Jgens scnuidneling veroordeeld werd
1 een boete van 60 en een maand
horwaardelük. De raadsman van de-
jj, laatste verdachte, rm. W. Glastra, be-
vrijspraak, c.q. een voorwaarde-
*Uh- verooi"deling. De eis luidde 100
ubsidiair dertig dagen.

de week van 12 - 18 november
jwfdt onder leiding van de B.C. 't Cen-
g hm in café Muller aan de Spekstraat
H.°ha het kampioenschap 3e klas libre
K.N.B.B. afd. Haarlem gespeeld,
deelnemers zijn: N. Nieuwenhuis,
g'V. 1939-BloemendaalC. Ooievaar,
{j'p- Excelsior-Beverwijk; P. Stokman,
(j'V- 't Centrum, Haarlem; A. v. Won-
:f,£en, B.C. Ken. land-Haarlem; G.
1 herveld, B.C. 't Kruispunt, Haarlem;
K Guldemond, B.C. IVO-Haarlem; H.
jyer, B.C. O. Genoegen-Heemstede;
de Wit, B.C. De Zon-Heemskerk.

3 woensdag, 14 november a.s., des
ÏJaa ds 8 uur zal op het stadhuis te
b'ich, m voor buitengewoon dienst-
en voor elke niet-dienstplich-

lege 'h de leeftijd van 21 tot 50 jaar ge-
Wj|jj "eid zijn zich op te geven als vrij
er, ®er bij de Nationale Reserve of bij

Jüi n de andere reservediensten.
v6Hjk xn deze tijd, met het verschrik-
«^5 gebeuren in Hongarije tot voor-
Hrj d. is het nodig dat iedere goede
J'ilth-.dder zich van zijn verantwoorde-
bewust wordt en een offer
"k-ijT ter verdediging van onze VRIJ-
Sew EN DEMOCRATISCHE begin-
Bet N.I.S.W.G. rekent op U.

ydssp^EENA.C. Corver-van der
Sch- Z-1 J- M. van Rü-van der
Hitf.2'' D. M. Kuijper-Groen, z.
ver-va,, "ger-SUedrecht, d.; A. C. Cor-
Reboptv! der Vossen d.: P C
°°hi van Bu

j^RLEDEN: H.

P. C. J. M. ho-

van Buggenum-Barnhoorn, d.
ia7«r,''^DEN: E. van Saai
,0Wann ™Slfan 1 chr" .y1' in 't Hout-

temSsenbmnumet de tragische gebeur-

bestuur h "iS ngf rü,e heeft het K A.B,
i de feestavonden op 11.

van Saarloos,
«isiaan; vjnr. M. in 't I
n> 69 j., Dr. Leijdsstraat.

70

offreerde, waarmee een meisje bijzon
der ingenomen was. Die tijden zijn
voorbjj, dat merkt Carolientje wel. De
voetganger is aan zijn lot overgelaten,
zo schijnt het. Zo schijnt het, maar de
nieuwe voetgangerswet geeft de voet
ganger veel meer rechten, het geme
chaniseerde verkeer veel meer plich
ten. Die rechten en plichten worden nu

in de nieuwe film van Mirror-Film op
bevattelijke wijze voorgeschoteld. De
heer Gerners, de Haarlemse hoofd
agent, figureert in de film als koetsier
en automobilist. Waarschijnlijk zullen
in Haarlem enkele opnamen van de
film gemaakt worden. Zeker is, dat in
Thorn het dorp van de witte hui
zen en in Amsterdam het grootste
gedeelte van de film zal worden op
genomen. Van de film zullen twintig tot
vijf en twintig copieën worden ge
maakt. Verwacht wordt, dat de film in
februari van het volgend jaar gereed is.

Hoofdagent M. Gerners uit Haarlem als
acteur in een nieuwe verkeersfilm. Hij
is hier in gezelschap van Caroline.

12

en ticcsiavunaen op 11,

datum! a£ te lasten tot na"

onderdag 15 november geeft het
koor Katholiek Haarlem onder
leiding van Albert de Klerk in de
Gemeentelijke Concertzaal een uitvoe
ring van Haydn's „Stabat Mater" en
het „In Convertendo" van Rameau.

De aangrijpende tekst van het Stabat
Mater, die wordt toegeschreven aan de
Franciscanermonnik Jacopone da Todi,
heeft de meest uiteenlopende compo
nisten ginspireerd. Josquin, Palestri-
na, Pergolesi, Haydn, Rossini, Diepen-
brock, v. d. Sigtenhorst Meyer, De
Klerk. Het Stabat Mater behoort tot de
meest gecomponeerde werken van alle
tijden. In de katholieke liturgie vervult
het nog twee functies, als sequentia in
de Mis van O.L.Vrouw van Zeven Smar
ten, en als strofenlied gedurende de
Kruiswegoefening. Zelfs in de protes
tantse eredienst is het aangewend,
waar dan doorgaans Christus in de
plaats van Maria werd gesteld. Men
begrijpt dat dan een elasticiteit ge
wenst was die als zeer ongewenst be
schouwd moet worden. Trouwens, er
zijn legio bewerkingen en vertalingen
waardoor de dichter zich in zijn graf
moet omkeren. Wat vindt u van dit
Bilderdijkje?:

Gij, gekruiste! Zie gij neder! Gij,
voor wie u mint, zoo teder!" Hoeveel
mooier is dan de aanhef bjj Vondel:
„Jesus nat bekrete moeder stont by
't Kruis, daer ons Behoeder, Haer be
minde Zoon, aen hing".

Het is niet geheel zeker of da Todi
inderdaad de dichter is. Benedictus XIV
schrijft de beroemde sequentia toe aan
Innocentius III, die in 1216 stierf. Dan
zou het gedicht ongeveer vijftig jaar
ouder zijn. Het doet er ook eigenlijk
niet zo heel veel toe; we zijn gelukkig
dat we dit wonderschone stuk poëzie
bezitten en dat het zo inspiratief op
vele toondichters heeft ingewerkt.

Joseph Haydn heeft in 1773 deze tekst
in cantatevorm getoonzet, met aria's,
duetten, solo-quartet in combinatie met
koor, en, zeer merkwaardig, met een
aria voor de koorbassen. De bezetting
is voor vier-stemmig gemengd koor,
strijkers en twee hobo's, afgewisseld
met twee althobo's, of zoals men ze
meestal ten onrechte noemt: Engelse
hoorns. Het werk is overwegend homo-
phoon, behalve in het slotkoor, waar
een grote koorfuga optreedt, die twee
keer onderbroken wordt door een so
praansolo, die typerend voor Hay dn is.
Het geheel doet echter niet zozeer aan
de Muze van Haydn denken dan wel
aan de Napolitaanse stijl, resp. aan
Pergolesi. Koor Katholiek Haarlem
geeft er de eerste uitvoering van in
Haarlem, en dat ken als een daad van
betekenis beschouwd worden, daar het
een wonderschoon opus is.

Als reprise van 10 januari 1948 wordt
het belangrijke werk „In Convertendo"
van Jean-Philip Rameau gegeven. De
bezetting is voor drie solostemmen,
zes-stemmig gemengd koor (twee vrou
wen- en vier mannenstemmen) en een
nogal opvallende orkestratie met orgel,
waar Saint-Saëns vermoedelijk wel de
hand in heeft gehad. Het stuk heeft
virtuose kenmerken, o.a. prallers in de
hoornpartij. Het is polyphoon geschre
ven behalve bij „Laudemus nomen Dei".

We twijfelen er niet aan dat Koor
Katholiek Haarlem onder leiding van
Albert de Klerk er een mooie uitvoering
van zal geven. Ook de namen van de
medewerkenden staan er borg voor:
Lucienne Bouwman, sopraan; Paul Ha-
meleers, tenor; Maartje Kliffen, alt;
Jan van der Ree, bas en Aat Broersen,
orgel. De begeleiding wordt verzorgd
door het Noordhollands Philharmonisch
Orkest. Moge muziekminnend Haarlem
tonen, dat het goede oratoriummuziek
op prijs weet te stellen.

TOM DE VRIES

JEAN-PHILIP RAMEAU

Voordat de architect Jacq. van Vel-
sen de gelegenheid kreeg om de
ledententoonstelling van KZOD te
openen, sprak namens het genootschap
de heer F. Souwer over de medewer
king der kunstenaars aan de hulpactie
Hongarije. Afgezien van de verkoop
van kunstwerken gecombineerd met
een concert van het N. Ph. Orkest, stelt
KZOD als vereniging haar 10 pet. van
de verkoop op de tentoonstelling, be
nevens een bedrag uit het voorzienings-
fonds, ter beschikking.

Na de conservator van het museum,
de heer H. P. Baard te hebben be
groet en gewezen te hebben op de ver
diensten van de heer Jacq. van Velsen
als pleitbezorger voor de cultuur in de
gemeenteraad gaf de .heer Souwer hem
het woord om zijn openingstoespraak
te houden.

De heer Van Velsen bood de ver
eniging een drietal losse gedachten ter
overweging en ter discussie aan. Om
trent haarzelve waardeerde hij het har
monische samengaan van vakmensen
en amateurs, nu al gedurende ander
halve eeuw, maar zeide tevens de re
volutionaire geest die zo belangrijk is
voor een artistenverefiiging, slechts no
de te missen. Aangaande het werk
mee de spreker opgemerkt te hebben,
dat men alle factoren die in een kunst
werk moeten werkzaam zijn, hier niet
in evenredigheid aantreft. Met name
het verstandelijk gesprek zou aan on
derwaardering lijden.

Tenslotte bevreemdde het spreker dat
de leden zich slechts bezighouden met
het vrije schilderij terwijl de monumen
tale kunsten zo boeiend zijn, ofschoon,
aldus spreker, deze tak van kunst van
geheel andere aard is. Met een oproep
aan de Haarlemmers om te komen be
zichtigen wat met talent, liefde en ge
duld bereikt is, verklaarde de heer
Jacq. van Velsen de najaarstentoonstel
ling van KZOD voor geopend. Bloemen
voor zijn echtgenote vertolkten de dank
van het bestuur.

De kinderen van 6 tot 9 jaar van le
den van de Haarlemse K.A.B. zullen
zondag 2 december in gebouw Sint Ba-
vo weer Sinterklaasin hun midden heb
ben. De goedheilig man zal die dag om
één uur, om drie uur en om vijf uur
telkens een groep kinderen ontvangen.

n de K.A.J. bij ons valt zo weinig te beleven, we moeten eens wat nieuws
gaan doen, al is het maar een spelletje. Met deze woorden luchtten een
paar knapen hun gemoed in november van 1953. Zij kwamen trouw naar
de bijeenkomsten van de Kajottersvereniging in de jongensschool aan de
Timorstraat, maar het was meer sleur dan geestdrift. „Weet je wat, jullie
zouden eens judo kunnen proberen, dan heb je sportieve ontspanning en 't
is prima voor je lichamelijke ontwikkeling", opperde een der ouders vaag.
Het was een goed idee. Zeven of acht jongens, die zich in hun verbeelding
al zagen afrekenen met messentrekkers en vals gespuis vormden een judo
clubje, dat de naam kreeg EE-KA-JU, de eerste katholieke judoclub van
Nederland. Een zwarte band-drager van de NAJA (Nederlandse Amateur
Judo Associatie), de heer P. Leder, nam belangeloos de technische leiding
op zich, de heren A. L. Hoogakker en W. J. Schuyt vormden met andere
energieke parochianen van St.-Liduina een bestuur, het kerkbestuur stelde
de gymnastiekzaal van de Petrus Canisiusschool als dojo beschikbaar
in Haarlem was de bakermat gelegd voor de beoefening van het edele, echt
mannelijke judospel. Thans, na drie jaar, waarin de vereniging ondanks
vele moeilijkheden is uitgegroeid tot een volwaardig lid van de NAJA, acht
men de tijd gekomen om de katholieke sportleiding in het Westen van ons
land algemeen voor de vormende waarde van het judospel te Interesseren.
Want het is helaas een feit dat velen, die bij judo denken aan ontwrichte
armen en gemeen vechten, het karakter van de sport niet kennen en het
belang van eigen katholieke verenigingen als irreëel wensen te zien.

Judo is in Japan ontstaan in 1870,
toen de beroemde diplomaat Jugoro
Kano ontdekte, dat uit het eeuwenoude
jiu jitsu een spel viel te destilleren
van soepelheid en intelligentie. Jiu-jitsu,
dat ook wel als ju jutsu wordt ge
schreven, is de naam voor de Japanse
vechtmethode, die officieel de edele
kunst der absolute zelfverdediging
wordt genoemd. Die zelfverdediging

JOSEPH HAYDN

De violiste Johanna Martzy zal maan
dag 12 november niet kunnen optreden
wegens eenb lessure aan haar pols. In
haar plaats concerteert de Franse vio
liste Janine Andrade. Zij speelt werken
van Cassanea de Mondonville, Bach,
Franck en Ravel. Aan de vleugel; Jean

Wonderlijk, hoe in enkele uren
tijds de sfeer in stad en
land volkomen kan verande
ren. Misschien is het niet wonder
lijk, hoogstens verrassend; maar de
vloedgolf van berichten, die laatste
zondag de huiskamer overspoelde en
die zelfs de man met de sterkste
zenuwen tot wankelen moest bren
gen, bracht die nerveuze spanning,
welke velen niet onbekend zal zijn
gebleken.

Het was een goede gedachte om
die zondag ook in Haarlem een
Nachtmis te vieren; niet alleen om
de Hongaren tenminste een geeste
lijke steun te zijn, doch ook om de
eigen mensen hun rust en zekerheid
terug te geven. Zo'n samenkomst
werkt ontspannend en geeft het
dankbare gevoel niet alleen te staan.
Een vertrouwde band wordt sterker
aangehaald en de spanning wordt op
het gezamenlijk lot afgereageerd.

Merkwaardig overigens tevens
toch een symptoom van die band
hoe letterlijk te elfder ure zo'n ge
meenschappelijke viering van de H.
Mis in de nacht tot stand komt. De
K.R.O.-studio bleek aanvankelijk
moeilijk te bereiken en de organi
satoren moesten zich beperken tot de
telefoon. Maar dan is een stad ook
gauw wakker gebeld. Vijf mensen
kregen een telefoontje, ieder van hen
belde weer vijf kennissen op en zo
ontstond er een rinkelende ketting
van belletjes, die in het late avond
uur sommigen zelfs uit bed haalden
om hen te waarschuwen voor de
Nachtmis. Het waren mechanische
„Klopjes", die op vleugelen door de
nacht zweefden en katholiek Haar
lem wekten.

Een kwartier slechts was er nodig
om de mensen vanuit alle wijken van
de stad naar de kerk aan de Jans
straat te laten komen, waar samen
gebeden werd en de gregoriaanse ge
zangen in één machtig koor opklon
ken. Ik heb nog niet zo'n bevrijdende
en indrukmakende Nachtmis meege
maakt, en nimmer zal ik die nach
telijke tocht na afloop vergeten, toen
wij met honderden door de oude,
zeer oude binnenstad trokken, onder
een niet aflatende regenbui en dwars
door de stilte, die het hart weer tot
rust bracht.

Praat nu niet van goedkoop sen
timent of valse romantiek; het ging

allemaal te spontaan om onecht te
zijn, en het zou mij niet verbazen,
als velen tijdens die tocht ook de
zegen over eigen stad hebben afge
smeekt. Want in die uren, toen wij
rond de Oude Sint Baaf en de Oude
Lieve Vrouwe Kerk in het historische
Bakenes liepen, heeft de nachtelijke
stad ons puur en met haar eigen
sfeer ontvangen; wij hebben haar
schoonheid bewonderd en zij is er ons
nog dierbaarder door geworden. Zij
is het waard, dat een enkele keer
voor haar gebeden wordt.

"et leven gaat gewoon door,
pleegt men te zeggen. Maar
deze week is het niet gewoon
doorgegaan. De telefoon op een re
dactie is vaak de graadmeter van de
emoties, die een stad beroeren. Het
willen-helpen, het wat-willen-doen,
bracht de mensen bijeen, en de te
lefoon moest overuren maken om al
die motorische bewegingen te kana
liseren in krantenberichten, die bij
elkaar al gauw verschillende kolom
men vulden. En zo is het ook goed.

Zelfs als je in de avonduren weg
geroepen wordt, omdat de jeugd op
verschillende plaatsen in de stad een
demonstratieve baldadigheid aan de
dag legt, wil je dat nog beschouwen
als „hoogtepunten" in die emoties.
Maar een pijnlijke ervaring is het

bij dat alles, als mensen in de loop
der laatste dagen klagend opbellen
en mededelen, dat zij bij hun krui
denier maar een pond in plaats van
een kilo suiker kunnen kopen, om
dat 's mans voorraad bijna uitgeput
is. Dan ga je jezelf afvragen, of ai
dat medelijden met anderen niet een
preludium is geweest op een veel
groter medelij met zichzelf.

Misschien zijn de al te bezorgden-
voor-zichzelf tot andere gedachten
gekomen, toen donderdag op het
middaguur de drie minuten stilte in
acht genomen werden. De grote stil
te, die tot bezinning leidde.

Wat kan een stad ook in die paar
minuten radicaal van aanzien ver
anderen. Het leven schijnt plotseling
weggegleden, en de bromfietser, die
met zijn altijd jakkerende haast
voortvloog, werd er zonder meer
door overvallen. Het scheen, of de
man volkomen machteloos was ge
worden onder de druk, die de stilte
hem oplegde. Hij moest zelf wel stil
worden, zoals men onbewust op een
kerkhof tot stilte gedwongen wordt.

Hopenlijk zullen wij zo'n tweede
week niet meer meemaken. Maar het
zij gezegd, dat het ons
allen in bepaalde op
zichten goed gedaan

kan men toepassen door een serie af-
weergrepen, waarbij handen, armen en
benen gebruikt worden. Tot de voor
naamste verdedigingsgrepen rekenen
degenen, die het weten kunnen, een
aantal worpen, welke ook bij het judo
spel te pas komen, verdraaiingen van
de spieren en de gewrichten en het
drukken en leunen op delen van het
beenderenstelsel. Er staan de aange-

De greep van de goede Judo'er is af
doend, zoals op deze demonstratie van
de Ee-Ka-ju te zien is.

vallene, die jiu-jitsu machtig is, dus
verschillende mogelijkheden ter be
schikking om de tegenstander onscha
delijk te maken. Een mesaanval weert
hij af met een armklem, een onver
hoedse greep van achteren met een
heupworp, of misschien een schouder
worp. Het is begrijpelijk, dat vooral
politie en bewakingspersoneel van de
kennis van dergelijke effectieve verde
digingsmiddelen profijt kan behben.
Voor sportief vermaak is jiu-jitsu ech
ter uiteraard weinig geschikt. Men kan
moeilijk krachtmetingen op touw zet
ten, die in de stijl van de sport moeten
eindigen in gewelddadige uitschakeling
van een dei partijen. De „zachte kunst"
kent in de Aziatische landen niettemin
enthousiaste beoefenaars, maar daar
heeft men ook minder vrees voor pijn
en letsel.

Voor een juist begrip van het ver-

verschil tussen jiu-jitsu en judo zij vast
gesteld, dat men bij het eerste de
tegenstander met een snelle reactie
hardhandig van repliek dient, als hij
een aanval doet, terwijl judoka's de
judo-beoefenaars zich distanciëren
van ruwheden en slechts trachten de
partner in het spel te handig af te
zijn. De judo-reglementen verbieden da
den, die de „veiligheid" van de tegen
speler in gevaar brengen.

Het gevaar verbonden aan het beoe
fenen van judo lijkt sommigen aanzien
lijk. Indien men echter het aantal wer
kelijke ongevallen vergelijkt met de cij
fers voor andere sporten, zoals hockey
en voetbal, is judo niet meer en zelfs
minder gevaarlijk. Karei Lotsy heeft
over dit Japanse behendigheidsspel ge
schreven, dat het mits beoefend on
der deskundige leiding minder risico
met zich brengt dan menige andere
sport. Het lichaam krijgt een grote sou
plesse, het zelfvertrouwen groeit, snel
heid van handelen en moed worden
bevorderd, kortom enige voorname ka
raktereigenschappen van de jonge mens
winnen er bij.

Het ontbreken van deskundige leiding
is er mede de oorzaak van geweest,
dat het judospel niet eerder in Neder
land bekendheid heeft gekregen. In het
jaar dat de befaamde Fugoro Kano zijn
spel in Japan introduceerde, hield het
in de overige landen nog steeds op
met een beetje ongeorganiseerd jiu
jitsu. Engeland, dat op sportgebied al
tijd een van de eerste violen heeft be
speeld, leerde judo in 1917 kennen door
bemiddeling van de Japanner professor
Koizumi.. Frankrijk kwam later, ook
met de steun van een Japanner, Ka-
waishi.

Pas in 1946 was Nederland zover, dat
er een bond werd opgericht, die de
belangen van jiu-jitsu en judo behartig
de. Nadat Fransen binnen onze lands
grenzen hadden laten zien, hoe het spel
moest worden gespeeld, ontstonden er
twee bonden, de N.J.J.B. en de Judo
Kwai, die respectievelijk bestemd wa
ren voor de „profs", d.w.z. de leraren,
en de amateurs. In 1951 vond men, dat
het eigenlijk veel beter zou zijn één
bond te stichten, de N.J.A., waarin door
samenwerking veel bereikt zou kunnen
worden. Een jaar ging het betrekkelijk
goed, toen scheidden zich de wegen
weer van amateurs en beroeps en kreeg
men de N.A.J.A. en de N.J.J.B.

Ondanks de moeite die men overal
heeft gehad om deskundige leiders
te werven heeft de judosport in de
NAJA zich de laatste jaren sterk ont
wikkeld. Naast het westen ontstonden
er bijvoorbeeld in Groningen en Lim
burg clubs, die na allerlei vooroor
delen te hebben overwonnen, lang
zaam maar zeker mee begonnen te
spreken in het verenigingsverband.
De oprichting van EE-KA-JU leidde
korte tijd later tot die van een katho
lieke Alkmaarse club: Hasjime. Ver
enigingen in Rotterdam en Zaandam
maakten het kwartet vol. Van de 60
bij de NAJA aangesloten verenigingen
zijn ook een paar orthodox-protestant
se.

Een van de factoren, die EE-KA-JU
door de eerste jaren van zijn bestaan
hielp, was de medewerking van de
NAJA, waarvan de Bloemendaalsé
tandarts G. F. M. Schutte (4e dan)
al na een paar maanden persoonlijk
kwam gradueren. Bij het judospel on
derscheidt men verschillende graden,
kyu's, die worden aangeduid door kleu-
ren-banden. Men klimt op van rood
wit tot wit, geel, oranje, groen, blauw,
bruin en zwart, welke laatste kleur ge
lijk staat met eerste dan. EE-KA-JU
had zijn trainingsavonden woensdag en
zaterdag en het bleek al snel, dat de
regelmatige komst naar de dojo-gym-
nastiekzaal successen afwierp. Onder
de leiding van de heer Leder, die zelfs
de stijfste figuur het valbreken leert,
kon de Haarlemse club, waarin leden
zijn uit Beverwijk, Heemstede en Ben-
nebroek, weldra aan wedstrijden deel
nemen. De jeugdraad van de St.-Lidui-
naparochie begreep de noodzaak van
judo in katholiek verband en verstrekte
een renteloos voorschot, waarmee een
paar behoorlijke matten konden worden
aangeschaft. Toen er weer geld te kort
was, offerden de leden uit eigen zak.

De penningmeester, de heer P. Veldt,
was daarna voorlopig uit de zorgen en
intussen steeg het ledental, jongens van
ongeveer 14 tot 23 jaar, tot 70. De uit
blinkende judoka's van EE-KA-JU
mochten nieuwe, ongeoefende leden ten
slotte zelf instrueren, wat als een mijl
paal van betekenis was te beschouwen.
In de toekomst zullen misschien meer
leden van EE-KA-JU hun ervaring van
het judospel in practijk kunnen brengen,
wanneer de sport zich in katholie kver-
band breder zou gaan ontwikkelen.

Vanavond wacht de EE-KA-JU-ers
waarschijnlijk een interessante Verras
sing. De heer Schutte zal de training
in de school bijwonen en misschien ver
gezeld zijn van de Japanner Tokio Hira-
no (zesde dan), die de absolute compe
tentie heeft gradueringen toe te ken
nen. Morgenmiddag wordt er een de
monstratie gegeven voor een aantal
geestelijken, N.K.S. bestuursleden en
leiders van sportverenigingen.

De oefenmeester van EE-KA-JU, de
heer P. Leder, heeft zijn jongens zo
goed de grepen van het judospel bij
gebracht, dat hij nu zelf wel eens het
loodje moet leggen in een duel met een
van de beste leerlingen.

e komende weken wordt de laatste hand gelegd aan het interieur van
het Buurtcentrum aan de Harmenjansweg. Het gebouw nader nu zijn
voltooiing en het zal een even fraai als degelijk trefpunt worden voor
velen uit de omgeving van de Harmenjansweg.

De stichting van dit buurtcentrum, op de inrichting waarvan wij binnen
kort zullen terugkomen, is mogelijk geworden dank zij medewerking van de
Haarlemse, gemeenteraad, die destijds de nodige gelden voteerde om het
bouwplan te realiseren.

Het beheer komt in handen van het Haarlems Maatschappelijk Buurtwerk.
Zoals wij gisteren reeds mededeelden, zal de burgemeester van Haarlem, mr.
O. P. F. M. Cremers, het Buurtcentrum zaterdag 1 december, 's middags om
drie uur, officieel openen.