NATO-KINDERTJES bezoeken
DE SHAPE-SCHOOL
/k
Mét
meer
ma.
De bekeerling in de Katholieke
gemeenschap
Internationaal instituut in
Germain-en-Lave
APOSTOLAAT IN EIGEN LAND
Sint-Willihrordvereniging bevordert
verspreiding van de H. Schrift
r
Verwaarloosd apostolaatsaspect
V.
Alleen als ik onparlementair word
spreek ik Nederlands
Andere levenssfeer
pagina
Amerika biedt
S alk-vaccin aan
Ook aan Nederland
Jezuïeten mogen weer
naar Noorwegen
J
J
ZATERDAG 10 NOVEMBER 1956'
PI
Parlement aanvaardt wets
voorstel met 111 tegen
31 stemmen
V
Toelagen voor vluchte
lingen-kunstenaars
H.M. de Koningin bij
balletuitvoering
Liturgische weekkalender
Sociaal-Economische Raad
©e
Pontificale Requiemmis
voor pastoor J. Ruhe
é-
V
(Van onze speciale verslaggever)
T n Germain-en-Laye, nabij Parijs, ligt het Chateau d Henne-
mont; een fraai en uit de kluiten gewassen kasteel, waarin sinds
mei 1952 de Shape -school is gevestigd. Deze naam, die in de
loop der jaren burgerrecht heeft gekregen, is eigenlijk enigszins mis
leidend. Het instituut immers is in het leven geroepen door het
Franse departement, van Onderwijs. De Shape is er financieel
slechts in zoverre bij betrokken, dat zij steun verleent in de vorm
van vrijwillige bijdragen. Niet helemaal ten onrechte overigens;
want de meeste kinders, die onderwijs genieten op de school, zijn
Shape-, mutatis mutandis N.A..T.O.-kindertjes. Waf niet wegneemt
dat de leerlingen ook zijn gerecruteerd uit de kringen van bijvoor
beeld in of nabij Parijs wonend Philips- of K.L.M.-personeel
uit die van civiel personeel van andere buitenlandse maatschap
pijen.
Maar de meesten zijn .toch wel N.A.T.O.-kinders. Zij
wonen voor het overgrote merendeel in de riante, witte flatgebou
wen, die in de onmiddellijke nabijheid van de school zijn opge
trokken. Op de heuvel die voor de officieren, in het dal die voor de
onderofficieren.
en
Advertentie
NEEM PER MAN
DRIEKWART KAN
rublikati* Nederland» Zuiveibureao 't-Grov
In het betrekkelijk korte tijdsverloop
van vier en een half jaar is de Shape-
school uitgegroeid tot een instituut van
betekenis. Zevenhonderdenvijftig kin
ders van vijftien verschillende nationa
liteiten genieten er onderwijs. Er wordt
les gegeven volgens het Franse leer
plan. De voertaal is ook Frans. Slechts
aardrijkskunde, geschiedenis en uiter
aard het taalonderwijs worden gegeven
in de taal van het desbetreffende land.
En dwalend door het gebouw stuit men
dan ook wel degelijk op een „Ecole
Italienne" een „Ecole Turque", een
„Ecole Suédoise" en natuurlijk ook op
een „Ecole Hollandaise". Het hoeft in
dit verband nauwelijks betoog, dat al
leen de Engelsen een eigen, comple
te „English School" hebben ingelast.
Ook hier is de befaamde „splendid iso
lation" onverkort gehandhaafd. De En
gelse kindertjes mogen zich weliswaar
overgeven aan een studie in de Franse
taal, maar alléén dan wanneer zulk
door hun ouders passend en billijk is
bevonden.
Alle andere kinders worden, wanneer
zjj zich voor de school hebben aange
meld, gedurende drie maanden ge
plaatst in een apart „opvang-klasje"
waar zij worden onderwezen in de
grondbeginselen van de Franse taal.
Wij hebben een bezoek gebracht aan
de lokaliteit waar dat gebeurde. De
Klaartjes en de Giuseppes, de Hein-
zen de Duitsers mogen, zoals U be
grijpt, pas sinds kort meedoen en
de kleine Andersens zaten er kris kras
door elkander om zich onder leiding
van een bijzonder geestdriftige Fran
se onderwijzeres vertrouwd te maken
met de vervoeging van het werkwoord
marcher. „Je marche, il marche,
vous marchez, nous marchons". En
ook trachtten zij de onbegrijpelijkhe
den van het „m o n crayon" en het
„m a plume" onder de knie te krij
gen. De onderwijzeres vertelde ons
dat de Duitse en de... Hollandse
kinders tot haar meest taalgevoelige
leerlingetjes mochten worden gere
kend. Maar, zo voegde zij er aan toe,
het meest leren de leerlingen van el
kander. En dat hadden wij trouwens
ook al vernomen van mevr. Polder
mans, de leidster van de „Ecole Hol
landaise". Het verwondert al lang
niemand meer, zo zei zij, wanneer
Johnnie, het Engelse jongetje, opeens
zoal geen Frans, dan toch vrü aar
dig Nederlands kan spreken. Dat heeft
hij dan wel van zijn Hollandse vriend
je geleerd. En zulke dingen komen
natuurlijk voor in alle richtingen. Er
is daar een internationaal taalver-
keef op de Shape-school dat bepaald
niet onderdoet voor dat van tie U.N.O.
De Amerikaanse regering heeft het ex
portverbod van Salk-vaccin, dat aan de-
farmaceutische industrie was opgelegd,
gematigd, zodat de regeringen van daar
voor in aanmerking komende landen,
thans in gelegenheid worden gesteld, dit
polio-vaccin te betrekken. Ook aan de
Nederlandse regering is een aanbieding
gedaan. Naar wij vernemen heeft de re
gering nog geen beslissing over dit aan
bod genomen. Het is echter niet waar
schijnlijk, aldus werd ons van de zijde
van het departement en sociale zaken en
volksgezondheid medegedeeld, dat de re
gering zelve tot aankoop zal overgaan.
Met 111 tegen 31 stemmen heeft het
Noorse parlement het bijna anderhalve
eeuw oude verbod op de aanwezigheid
van Jezuïeten in het land opgeheven.
Het verbod was opgenomen in de
grondwet van 1814, welke bepaalde, dat
„de Jezuïeten en andere monnikorden
niet getolereerd zullen worden". De
grondwet ontzegde eveneens aan de
Joden het recht in Noorwegen te leven.
In 1851 werden de Joden toegelaten,
in 1897 de „andere monnikorden". Het
verbod tegen de Jezuïeten bleef gehand
haafd, doch slechts officieel en niet in
de praktijk. Vele jaren komen de Je
zuïeten vrij Noorwegen binnen, zij het
dan als particulier. In 1953 diende de
regering tenslotte een wetsvoorstel in,
dat het verbod ook officieel zou ophef
fen, omdat het in strijd werd geacht met
het handvest der Ver. Naties over de
rechten van de mens, hetwelk Noor
wegen mede had ondertekend.
Wij hebben overigens de stellige in
druk gekregen, dat de Nederlandse af
deling op het instituut het bijzonder
goed doet. Mevrouw Poldermans geeft
elk van haar discipelen zes uur per
week les in de typisch Nederlandse
vakken. Het zijn betrekkelijk kleine
groepen, die zij te „bewerken" krijgt.
Én dat heeft dan tot zegenrijk gevolg,
dat het onderwijs vrijwel individueel
kan zijn. Hetgeen van grote waarde is,
aangezien het verloop op de school vrij
groot is. Dc meeste kinderen blijven
niet langer dan twee jaar op de school;
sommigen drie en heel enkelen vijf
jaar. Dat hangt uiteraard af van de
al of niet snelle overplaatsing van va
der. Maar in ieder geval is het zo. dat
de kinderen die de school veriaten
zonder meer ingeschakeld kunnen wor
den in de normale Hollandse school en
zij kunnen worden overgeheveld in de
zelfde klasse als die waarin zij zijn
blijven „steken".
Er is nog een Nederlander, die op de
Shape-school bij het onderwijs is be
trokken. Bij het onderwijs dat meer in
de musische sfeer ligt. De heer Jaap
Emner, Nederlands vfolist van beteke
nis, geeft er n.l. les in instrumenten-
bouw. De heer Emner staat n.l. aan
het hoofd van een strijkkwartet, dat
zelf gebouwde instrumenten bespeelt.
Bij een optreden van het ensemble in
Parijs was ook de directeur van de
Shape-school aanwezig. Na het concert
richtte hij zich tot de heer Emner met
deze voortvarende vraag: ,Kunt U dat
onze kindertjes ook leren, instrumenten
maken?" Een vraag, die slechts be
vestigend beantwoord kon worden. Wel
nu, op 't ogenblik onderwijst dus de heer
Emner in ettelijke talen in het vervaar
digen van een viool en van fluiten-in-
bamboe „Alleen vloeken", zo verklaar
de hij ons „doe ik, wanneer het nodig
is, in het Nederland. Maar het merk
waardige is, dat iedereen dat onmid
dellijk verstaat." Zijn leerlingen hebben
pas een keurig harpje gebouwd, dat op
13 november a.s. aan Generaal Gruen-
ther zal worden aangeboden. Op die
dag immers komt de opperbevelhebber
van de N.A.T.O.-strijdkrachten een be
zoek aan de school brengen om er de
internatibnale kinder-bibliotheek te ope
nen. Een bibliotheek die dan weer door
de Shape werd geschonken.
Er is aan de Shape-school sinds
korte tijd ook gelegenheid tot middel
baar onderwijs. Er zijn enkele ly
ceum-klassen, waarbij het ook weer
zo is geregeld dat het „basisonder
wijs in het Frans wordt gegeven. Al
leen weer geschiedenis, aardrijkskun
de en de nationale literatuur wor
den in de desbetreffende taal gedo
ceerd. Dat geldt dus ook in dit ge
val niet voor de Engelsen-met 'urn
eigen-school, maar ook niet voor de
Amerikanen, die, waar het hoger on
derwijs betreft, ook de voorkeur heb
ben gegeven aan de „apartheid".
Het mooie echter van de Shape-
school lijkt ons de onderlinge lotsver
bondenheid, die er groeit tussen de
kinders van vele nationaliteiten. Tijdens
ons verblijf in het gebouw maakten wij
kennis met een kleine Turk, die er pas
bij was. Hij wilde in het geheel niet
spelen, niet leren en zelfs nauwelijks
eten. Hij beperkte zich er toe, om zich
op te houden in de nabijheid van zijn
Turkse lerares, het enige menselijke
wezen, dat hij vooralsnog vertrouwde.
En voor de rest wierp het manneke
slechts onverschillige, ietwat hautaine
blikken om zich heen. Het zou ons ech
ter niet verbazen als het ventje te zij
ner tijd naar huis gaat met een dege
lijke portie kennis omtrent de Holland
se bloembollen en de sprookjes van An
dersen.
Wat wij maar willen zeggen: zij kan
te zijner tijd wellicht enig nut afwerpen
deze kleinbegonnen internationale ver
broedering op de Shape-school in St.
Germain-en-Laye.
Op voordracht van de stichting in
ternational social service, afdeling Ne
derland, in samenwerking met de ver
tegenwoordiger in Nederland van het
hoge commissariaat voor vluchtelingen,
is door het Frans M Kooijman-fonds
te Genève een toelagé verleend aan de
zangeres Tatiana Kozelkin-Bufall, leer
linge van het Amsterdams conserva
torium, en aan C. Joukuvitch, winna-
resse van de tweede prijs van het inter
nationale muziekconcours „B. G. Viotti"
te Vercelli als aanvulling o;) de studie
beurs, welke deze prijs inhoudt.
Na het overlijden, ongeveer twee
jaar geleden van de Nederlandse ds
Frans M. Kooijman. ti'dens zijn leven
medewerker van het hoge commissariaat
voor vluchtelingen te Genève. werd
door verschillende particuliere orga
nisaties, werkzaam op het terrein
van de vluchtelingenhulp en door
vrienden van ds. Kooijman in binnen-
en buitenland een fonds te zijner na
gedachtenis opgericht met het doei op
bescheiden schaal gelden ter beschik
king van vluchtelingen te stellen ten
einde hen te stimuleren in hun verdere
loopbaan.
H. M. de Koningin is voornemens
de uitvoering die 't Nederlands Ballet op
12 november in Den Haag zal geven,
bij te wonen. De opbrengst, die aan
vankelijk ten goede zou komen aan d^
blinden in Nederland, wordt op verzoek
van de stichting Het Nederlandse Blin
denwezen ter beschikking g°steld van
het comité Hulpverlening Hongaarse
volk.
In het Ch&teau D'Hennemont te
St. Germaine-en-Laye nabij Parijs is
een Shape-school gevestigd. Kinders
van 15 verschillende nationaliteiten
ontvangen er onderwijs. En zij „ver
broederen" er zich zonder enige
moeite, zoals U op nevenstaande foto
wel kunt constateren.
ZONDAG 11 november: 25e zondag na Pink
steren; eigen mis; 2 geb. H. Martinus;
Credo; pref. van de H. Drieëenheid;
groen.
MAANDAG: H. Martinus, paus-martelaar;
mis Si diligis; rood. Utrecht: H. Le-
buinus, belijder; mis Os justi; 2 geb.
H. Martinus; wit. Haarlem: H. Li-
vinus, bisschop-martelaar; mis Statuit;
2 geb. H. Martinus; rood.
DINSDAG: H. Didacus, belijder, mis Justus;
wit.
WOENSDAG; H. Josafat, bisschop-marte
laar; eigen mis; rood.
DONDERDAG: H. Albertus de Grote, bis
schop-belijder-kerkleraar; mis In me
dio; Credo; wit.
VRIJDAG: H. Gertrudis, maagd; mis Di-
lexisti; wit. Haarlem: H. Lebuinus,
belijder; mis Os justi; 2 geb. H. Ger
trudis; wit.
ZATERDAG; mis van O. L. Vrouw op za
terdag; 2 geb. H. Gregorius; pref. van
O. L. Vr.; wit.
ZONDAG 18 november: kerkwijding van
de basilieken van de H.H. Petrus en
Paulus; mis Terribilis; 2 geb. van 26e
zondag na Pinksteren; Credo; wit
In de vrijdag gehouden openbare ver-,
gadering van de Sociaal-Economische
Raad is met 31 tegen 8 stemmen beslo
ten te adviseren tot de instelling bij
wet van een bedrijfschap voor de de
tailhandel in alcoholhoudende dranken.
Het ontwerp-advies inzake de instel
ling van dit bedrijfschap werd vervol
gens zonder hoofdelijke stemming aan
genomen.
Het grote belang van dit onderwerp,
waarover wij verleden week reeds
het een en ander hebben verteld,
maakt het wenselijk er nog eens op
terug te komen. Wij hebben erop gewe
zen hoe groot de moeilijkheden voor een
bekeerling zijn zich geheel en al thuis
te voelen in de Katholieke levenssfeer
en eraan herinnerd, dat in zeer veel be
keringsgeschiedenissen hierover ernstig
wordt geklaagd. De Franse priester Ig
natius Lepp heeft zelfs een heel boek
over dit thema geschreven, daar hij, zelf
bekeerling, in dit opzicht talrijke teleur
stellingen heeft moeten incasseren. Zijn
opmerkingen zijn voor ons zeer leerzaam,
want, indien er werkelijk het een en
ander ontbreekt aan onze manier van
d nieuw-bekeerden tegemoet te treden,
dan is het toch een eerste vereiste, dat
wij dit goed begrijpen en inzien alvorens
ertoe te kunnen overgaan daar verbete
ring in aan te brengen.
Niemand zal wel
willen tegenspre
ken, dat er in
Katholieke milieus
vaak een groot
verschil bestaat
tussen leer en le
ven. Goed, wij zijn
zwakke mensen,
zondaars, allen,
en dat verklaart
veel. Maar daar-
mee zijn we er nog
niet. Meb zou mogen verwachten dat
de levenssfeer onder de katholieken
'n soort voorafschaduwing van 't Rijk
Gods was. Maar daar zijn we nog lang
niet aan toe! Eerder ligt er een diepe
kloof tussen de Kerk, het mystieke
Lichaam van Christus, en de katholie
ke wereld, het katholieke leven, de
katholieke levenssfeer.
De Kerk is nu eenmaal geen zuiver
geestelijk instituut. Zij moet eenvoudig
een zichtbaar lichaam hebben, daar zij
haar zending hier op aarde en in de tijd
heeft te vervullen. En dat lichaam, die
uitwendig waarneembare vorm, bestaat
noodzakelijk uit aards materiaal. De
Kerk heeft haar bestuurseinstellingen,
haar. organisaties, haar ambtenaren en
wetten precies als elke menselijke maat
schappij. Dat daarmee fouten en gebre
ken verbonden zijn is onvermijdelijk en
men kan daaraan geen aanstoot nemen
zonder zich aan farizeïsme te bezondi
gen. Toen de Zoon van God de mense
lijke natuur aannqm, was Hij, met uit
zondering van de zonde, aan alle men
selijke narigheden en moeilijkheden on
derworpen net als wij. Vermoeidheid,
honger, dorst, leed, pijn, zelfs de doods
strijd bleven Hem niet bespaard. Jesus
behoorde in alle opzichten tot het Jood
se volk zoals dit was ten tijde van Zijn
leven op aarde.
Kan men verwachten, dat het met de
Kerk anders is gesteld? Zij bestaat uit
mensen, die allen kinderen zijn van hun
tijd met alle gevolgen van dien. Het gaat
er maar om, dat wij ervoor zorgen het
goddelijke in de Kerk niet te laten ver
stikken door het al te menselijke of lie
ver, dat wij ons uiterste best doen het
goddelijke steeds duidelijk uit onze hele
houding te doen spreken.
Wanneer wij ons nu afvragen wat nu
eigenlijk de „Katholieke wereld" is, die
in feite een andere levenssfeer moet
worden genoemd dan die welke er bui
ten haar kring heerst, dan zou men dat
kunnen beschouwen als een vermenging,
een samengaan van de Kerk met een
bepaalde beschaving, b.v. die van onze
tijd. Het is daarbij heus niet altijd ge
makkelijk duidelijk uit te maken wat in
onze opvattingen en gebruiken zijn oor
sprong vindt in het Christendom en wat
in de heersende beschaving of in het
sociologische milieu, waartoe wij beho
ren. Vaak is het zo, dat wij te goeder
trouw menen als christenen te handelen,
terwijl wij in feite handelen als Neder
landers, als zakenmensen, als Westerlin
gen, of ook gewoon als „burger".
Voor een bekeerling, die met grote
geestdrift de Kerk binnentreedt,
kan dit op ernstige teleurstellin
gen uitlopen, daar deze meestal geen
vermoeden heeft van het grote verschil
tussen de Kerk van Christus en de „Ka
tholieke wereld". Velen worden al spoe
dig gedwongen te erkennen, dat er
eigenlijk geen verschil, of nauwelijks,
bestaat tussen de Katholieke levenssfeer
en welke andere ook. Onze tijd streeft
naar een zo ver mogelijk doorgevoerde
nivellering, wat bedoelde gelijkvormig
heid nog in de hand werkt. En is het
dan feitelijk niet zo, dat de tekortko
mingen van de katholieke levenshou
ding bizonder opvallend zijn, omdat an
derzijds de voortreffelijkheid van onze
Kerk en haar leer terecht overigens
zo sterk worden onderstreept?
Het betreurenswaardige hierbij is
vooral, dat zij, die zich hevig teleurge
steld voelen door de katholieke levens
sfeer, maar al te licht er toe komen de
Kerk daarvan de schuld te geven, alsof
zij het is die hen teleurstelt. Toch moe
ten wij, met alle nadruk steeds blijven
wijzen op het verschil tussen de Kerk
en onze levenshouding, ook al noemen
wij deze laatste graag katholiek. Onze
levenshouding, onze opvattingen en ge
bruiken komen en gaan. terwijl alleen
de Kerk de goddelijke belofte heeft ont
vangen blijvend te zijn tot aan het einde
der tijden.
Er is een tijd geweest, dat de Kerk
zo'n grote invloed had op het leven der
mensen, dat men met recht van een
mgr. M. A. Jansen, bisschop van
terdam, met assistentie van mgr.
Bokelch, deken van Den Haag.
J. P. Huibers, verrichtte op het 1
kerkhof aan de Kerkhoflaan de
soute.
Morgen viert katholiek Nederland het jaarfeest
van zijn patroon Sint Willibrord, welk feest,
traditiegetrouw, voor de St.-Willibrordvereniging
aanleiding is alle katholieken van Nederland op te wek
ken tot bezinning op het apostolaat in het eigen land.
De Willibrordzondag staat dit jaar geheel in het teken
van de Heilige Schrift, mede doordat de jaarlijkse Wil-
librordcollecte morgen gehouden wordt voor de bijbel
verspreiding. Een en ander in verband met de nieuwe
vertaling van het Nieuwe Testament, die de St.-Willi-
brordvereniging volgend jaar hoopt uit te geven.
Het verband tussen apostolaat in eigen land, het doel
van de St.-Willibrordvereniging en de verspreiding van
de Heilige Schrift moge niet iedereen direct aanspreken,
doch is zeer zeker aanwijsbaar. Vooral in deze tijd kan
de katholiek slechts apostel zijn door vanuit het geloof
te leven en aldus de weg te wijzen naar Christus. Een
der grootste middelen om uit het geloof te leven is een
nauw contact met de prediking van de Blijde Bood
schap in het Boek der Boeken. ,,Wie zich dagelijks voedt
met het merg der Heilige Schrift bewaart zijn christe
lijk bewustzijn voor geestelijke bloedarmoede en schenkt
aan zijn vroomheid een gezonde levenskracht. De Schrift
immers wijst ons de weg naar Christus." Aldus schreef
wijlen Kardinaal de Jong in een voorwoord tot de eer
ste na-oorlogse uitgave van de Heilige Schrift.
het Nieuwe Testament wordt o.m.
ei»
schildering gegeven van de politieke
religieuze toestand in Palestina ten t J
de van Christus.
Ook in andere landen
Zowel de uitgave van deze Inleidi®*
op de Bijbel als die van het Nie®»\,
Testament een nieuwe vertaling VN
liet Oude Testament zal t.z.t. evcnee®
verschijnen wijzen op een stijgen®.
De verspreiding van de Heilige
Schrift onder de katholieken van Ne
derland heeft vooral de laatste decen
nia grote opgang gemaakt. In zijn vas
tenbrief van 1912 moest de toenmalige
bisschop van Breda, mgr. Luyten, nog
constateren, dat het lezen van de Bij
bel bjj de katholieken jammer genoeg
meer en meer in onbruik was geraakt
en dat zij het Boek der Boeken veel
te weinig kennm. Thans constateert
men een belangstelling, die tot een we
zenlijke religieuze behoefte is geworden.
Weliswaar wordt de Bijbel in vele ka
tholieke gezinnen nog ongelezen ergens
in een boekenkast weggeborgen, maar
in talrijke andere vooral jongere
gezinnen heeft de Bijbel een vaste plaats
in het gezinsleven ingenomen. Boven
dien bestaan er tientallen bijbelkringen
en worden er honderden bijbelavonden
gehouden om door studie, lezing en
gebed meer deelachtig te worden aan
de inhoud van de Heilige Schrift en
daaruit te leven. „De tijd om de Schrift
te stellen tegen de Kerk is voorbij",
mocht prof. dr. J. G. M. Willebrands
voorzitter van de St. Willibrordvereni-
ging, dezer dagen in een toelichting aan
de pers constateren.
De Apologetische Vereniging Pe
trus Canisius, warrvan de St.-Willi
brordvereniging de voortzetting is,
heeft in de verspreiding van de Hei
lige Schrift en het wekken van meer
belangstelling hiervoor onder de ka
tholieken fan Nederland een groot
aandeel gehad. In 1906 verscheen de
eerste uitgave (voor één kwartje
van het Canisius-bijbeitje, een verta
ling van de Evangeliën en de Hande
lingen der Apostelen. Onafhankelijk
van elkaa) waren de paters Jezuïe en
De Groot en Van Rasteren en daar
naast pastoor Sloet van Harderwijk en
kapelaan Richard Schutte van Nij-
kerk met de vertaling begonnen, die
in 1905 aan het Canisius-bestuur werd
aangeboden, op voorwaarde, dat er
'n goedkope volksuitgave van zou ver
schijnen. Dat was het heqin. Binnen
twintig jaar waren er 175.000 Cani-
sius-bijbeltjes verspreid.
Hoe verdienstelijk ook. het werk was
zeer beperkt. Een volledige vertaling
van het Nieuwe Testament was voor het
katholjeke volksdeel niet bereikbaar.
Sloet, Van Kasteren en de inmiddels
Benedictijn geworden Schutte besloten
daarom in 1910 het hele Nieuwe Tes
tament te vertalen. Later werden an
dere medewerkers aangetrokken, onder
wie vooral pater Reginald Jansen O.P.
genoemd moet worden. De laatste nam,
samen met Keulers en Mets zitting in
een commissie voor Bijbelverspreiding,
opgericht door Petrus Canisius. De
nieuwe vertaling van het volledige
Nieuwe Testament kwam in 1929 ge
reed.
Duizenden exemplaren verspreid
Reeds tien jaar leefde toen in de
vereniging het plan een volksuitgave van
de gehele Bijbel te maken, in 1937 ver
scheen „De Heilige Schrift, vertaling uit
de grondtekst met aantekeningen, in op
dracht van de Apologetische Vereniging
Petrus Canisius Tot nu toe is dit de
gewone en meest gebruikte katholieke
vertaling in Nederland, bekend als de
„P.C.-vertaling."
Na de laatste, oorlog werden van het
Nieuwe Testament 295.000 exempk' en
verspreid, waarvan 200.000 in een poe
pocketuitgave. Van de gehele Bijbel
werden de laatste jaren 46.000 exem
plaren in omloop gebracht.
De St. Willibrord vereniging, die dit
werk voortzet, is van mening, dat in de
toekomst de uitgave en verspreiding
van een katholieke bijbelvertaling in Ne
derland een nieuwe 'opzet vraagt, reden
waarom zij besloten heeft tot oprichting
van een Katholieke Bijbelstichting (zie
De lijd van zaterdag 3 november), die
zich naast de uitgave van de Heilige
Schrift ook de stimulering van de ka
tholieke bijbelstudie ten doel stelt.
„Immers, hoezeer ook de lezing van
de tekst zelf het belangrijkste is. even
zeer is het bekend, dat de lezing van
deze tekst, wanneer zij in menselijke
eigenzinnigheid geschiedt, tot dwaling
kan leiden in plaats van tot heil," al
dus prof Willebrands. „De Heilige
Schrift moet gelezen worden in de ge
meenschap der Kerk. zoals op exem-
plaire wijze geschiedt tijdens de Heilige
Mis. Maar ook wanneer men thuis de
Bijbel leest, ook dan doet men dit be
wust in gemeenschap met en als zoon
van de Heilige Kerk."
Bijbels Werkgenootschap
De nieuwe vertaling van het Nieuwe
Testament, die volgend jaar verschijnt,
wordt in opdracht van het Nederlands
Episcopaat en onder auspiciën van de
St.-Willibrordvereniging gemaakt door
het Bijbels Werkgenootschap St. Hiero-
nymus, dat in 1943 werd opgericht om
op wetenschappelijke wijze de proble
men betreffende de Heilige Schrift te
bestuderen en een stimulerend en be
vruchtend contact te leggen tussen de
katholieke beoefenaren van de bijbel
wetenschap. Na de fusie met een na
oorlogse groep jonge exegeten (1954)
kent Nederland thans maar één ver
eniging van katholieke exegeten, waar
van vrijwel alle beoefenaren van de bij
belwetenschap, zowel de professoren
van Nijmegen als van de seminaries en
kloosterscholen, lid zijn, in totaal 46.
Reeds verschillende publicaties zijn
onder auspiciën van het werkgenoot
schap tot stand gekomen. Een groot
werk staat thans op stapel en zal bin
nenkort worden uitgegeven: Inleiding
to( de Bijbel. Hierin worden de voor
naamste kwesties betreffende de Hei
lige Schrift behandeld. De ondertitel
„Een handreiking bij het lezen van de
Bijbel" geeft duidelijk de bedoeling
weer van de zestien samenstellers, die
ieder een onderdeel voor hun rekening
genomen hebben. Zonder volledig te
zijn en /.onder de systematiek van een
handboek na te volgen, wil dit werk
dt ontwikkelde lezer een antwoord ge
ven op vele vragen, die bij het lezen
van de Bijbei opkomen. Een dergelijke
inleiding bestaat nog niet in de katholie
ke Nederlandse literatuur, aldus nater
dr. J. Cools O.P., die ons deze uitgave
toelichtte.
Het eerste deel onderzoekt wat de
goddelijkheid van de Bijbel betekent en
welke consequenties dit meebrengt voor
de waarachtigheid van de Heilige
Schrift. Voorts wordt o.m behandeld
hoe de tekst van de Bijbel bewaard
gebleven en tot ons gekomen is. Het
tweede deel is gewijd aan het Oude
belangstelling onder de katholieken
Nederland voor de Heilige Schrift,
in andere landen is een dergelijke
va®
O®*
t>e'
in anaere ïanaen is een aergeujKe -
langstelling waar te nemen, evenee®
begeleid door nieuwe uitgaven. In
Duitsland is het Katholisches Bibelwe»
in 1952 opnieuw zijn werk begonnen:
heeft momenteel acht bekende veft
lingen in omloop, echter nog geen volk
uitgave. „f
In Spanje zijn de laatste tien
bijna anderhalf miljoen exemplaren
de Heilige Schrift verspreid De zes1'
druk van de vier Evangeliën is in voO
bereiding (verkoopprijs f 0.25).
nieuwe uitgave van de hele Bijbel
thans ter perse. m
Vrijwel alle grote uitgeverijen f
Frankrijk hebben ae laatste vijftig ;1A,
bijgedragen tot de „renouveau bib
que". De jongste gebeurtenis is de
schijning van de z.g. Bible de Jér®s
lem, een door de paters Dominica®.,
van de Bijbelschool te Jerusalem Y°
bereide uitgave, waaraan o.m. Etle®
Gilson en Gabriel Marcel meewerkt®,
Ei bestaat reeds een uitstekend veflIi
zorgde pocketuitgave van. gedrukt
kerkboekpapier h0'
Ook Engeland kent meerdere kat'
liëke bijbelvertalingen, waaronder
van mgr. Ronald Knox een bij zon 0
plaats 'nneemt om haar moderne ,-
De Catholic Truth Society heeft dit 1» J
een goedkope bijbeluitgave gelanc®a
(.1 3 60), waarvan wekelijks tienduiz® ,-t
exemplaren verspreid worden «•pi
voor zijn overlijden heeft Kard'r
Griffin gepleit voor het ter lezing
gen van katholieke Bijbels in hotel
mers a d.
■list
In de H. Gerardus Majellakerk
Den Haag is vrijdag voor de ziele®1
van pastoor J. A. Ruhe, kanunnik
het bisdom Rotterdam en ere-kanu®®
tifi'
van het bisdom Haarlem, een po®1'
cale Requiemmis opgedragen. Deze 11 f
vaartdienst werd gecelebreerd d®^
presbyter-assistens. De lijkrede
gehouden door pastoor A. Th. B®°
wer. De Bisschop van Haarlem,
rn^'
af
christelijke samenleving mocht sprek
Stilaan echter verzwakte die invloed
toch bleef de samenleving zich chri®1
lijk noemen. De Kerk zelf ontkomt o
niet geheel en al aan het onvolmaa*
menselijke, en dat is wel het meest
treurenswaardige. Maar hoe zou dat
ders kunnen, daar zij immers uit r®
sen bestaat, die kinderen zijn van
tijd? zij
Als geestelijke instelling overtreft
natuurlijk alle menselijke beschaving
en verworvenheden. Maar de rnea&t
waaruit zij bestaat, kunnen zich rn»
moeilijk losmaken van hun binding
met de wereld waartoe zij behoren d®
afkomst en ontwikkeling.
Dit alles is oorzaak dat het goddelÜ
en menselijke in de Kerk dikwijls j
zeer dooreengemengd voorkomt, dat f
zelfs voor een aandachtig toeschouw^,,
moeilijk te ontwarren is. Bekeerling,
staan daarom niet zelden voor een. raa
sel, dat wel pijnlijk voor hen moet zti
omdat hun eigen geestdriftige stemmjG
zo weinig weerklank vindt om maar
minste te zeggen.
Voor ons komt een en ander neer
een ernstig gewetensonderzoek met
trekking tot onze eigen houding.
gaat eigenlijk om de vraag, of wij »»G
de moed hebben radicaal ons geloof
beleven, zoals Christus dat van
vraagt. Dat is een zaak. die ons zelf
treft. In eerste instantie althans. MN
wij mogen daarbij niet vergeten, d
daarmee niet gezegd is, dat onze
lofsbeleving individualistisch zou m®j
ten ziin. Wel verre van daar. Juist l»fl
katholicisme is in wezen voor allen,
daarom zeer sociaal gericht. De gr®,
goddelijke gave van het geloof moet®
wij uit ons leven doen uitstralen en
doorgeven aan anderen. Op de e®r
plaats dienen wij er dan ook vooï ,f
zorgen, dat onze levenshouding door
geloof wordt gevoed en voor ander®,
aantrekkelijk is. De Kerk is in »veze!(
een missie-Kerk. Elke katholiek ®10.
een apostel zijn. Zo luidt Christus'
dracht. En betekent dit niet heel sP
ciaal, dat wij de nieuwe „huisgenot
van het geloof" liefdevol en begrijp®®,,
in ons midden moeten opnemen en
helpen de moeilijkheden te overwin®e„
die hun overgang naar een totaal and®
levenssfeer noodzakelijk met zich r®e
brengt?
Testament en geeft o.m. een schilden®15,
van de landen van de Bijbelse gesel®
denis. Vragen ais „Is de Pentate®?t,
door Mozes geschreven?" worden
voerig behandeld. Een volgende 8®G
vering omvat de eigenlijke geschied®®^
van het Oude Testament. Betreff®®^
Het bovenstaande omva
e®
'ifi-
kele grepen. Een volledig overzien» jg'
meer ruimte vorderen dan hier bes
baar is. Afzonderlijke vermelding .jj>'
dienen echter de talrijke bijbelvert» e,t
gen in de missiegebieden. O.m
twee paters Oblaten het volledige
we Testament vertaald in het O»- Gi
ambi, de taal van de westeliike - .j(4'
men van Ovamboland in Z W- jV 4®
Andere paters Oblaten verzorg Tegt®,
eerste vertaling van het Nieuwe „of
ment in de Eskimotaai. 1Bl,n?-ieil»,'/
verschijnt een vertaling van het v®;,
Testament in de Truktaal Y,, ZU>4
schillende eilanden in de Stilte ,te
zee, in een geschreven taal d'e t.if'
dialecten is -eschanen. De m»®,®
werkten veertien jaar aan e „je®5/'
script. In Rio de Janeiro is eeni v-«
bijbelvertaling in het Portug® e
schenen, de eerste vertaling,
Brazilië tot stand kwam.
