Gandhi s politieke erfgenaam
JAWAHARLAL NEIIROE. strijder voor
een onafhankelijk Indië
14 augustus 1947 ging zijn ideaal in vervulling
Terugblik
Uit zuinigheidsoverwegingen
Hongaarse regering
ontslaat am btenaren
en mijnwerkers
V'VvH'
BIJ HET AFSCHEID VAN 1956
Ei
Wisselvallig
jaar
B
IN TOTAAL MEER DAN TIEN
JAAR GEVANGENISSTRAF
SPECIAL
27cl.
STIC ETUI
Pal Maleter zou in het Bakonywoud
een partisanenoorlog organiseren^
m
ZATERDAG 29 DECEMBER 1956
PAGINA S
t
Nieuw j aarsreceptie
Mgr. Huibers
Hongaars echtpaar
verdwaalt op zijn
vlucht
Negen maanden oude
baby doodgevroren
Ziekenfondspremie
voor bejaarden
if NIEUW!
stuks
N.V. VERENIGDE VERZEKERING
MAATSCHAPPIJEN IV.V.M.)
Terugblik op problemen als: woningnood, te veel eten,
longkanker, kankervrees en kinderverlamming
Sinds 30 januari 1948, de dag waarop Gandhi werd vermoord, is Jawaharlal Nehroe
de leider van het Indische volk en het levend symbool van de eenheid van Indië.
Het is al weer bijna negen jaar geleden dat de Mahatma, de Grote Ziel, in Birla
House te Delhi de geest gaf en dat zijn geestelijke erfgenaam Nehroe zich voor de
onmetelijke taak geplaatst zag de idealen van de Vader van de Natie te verwezenlijken.
In die negen jaar heeft Nehroe het land met krachtige hand geregeerd, maar hij heeft dit
Vooral kunnen doen, omdat hij het vertrouwen genoot van zijn landgenoten. Nehroe be-
Srijpt de Indiërs en de Indiërs begrijpen hem. Hij is iemand die vat heeft op de massa.
Zijn grote charme en vurig idealisme hebben hem niet slechts het respect maar ook de ge
legenheid doen geworden van alle lagen van het volk. Overal in Indië, in eenvoudige ar
beiderswoningen en in schoollokalen, in fa briekskantines en in de residenties van de
gouverneurs ziet men, van Cape Comerin tot Chandigarh en van Bombay tot Cal
cutta, drie portretten: dat van dr. Prasad, de president, dat van Gandhi, en dat van
Jawaharlal Nehroe, de premier. Die portretten hangen er niet onder pressie, zoals in
communistische landen de afbeeldingen van de historische leiders overal te zien zijn. Neen,
'n Indië is de bewondering voor Gandhi, Prasad en Nehroe oprecht, en beschouwt men
Vooral de premier als de verpersoonlijking van de natie.
Nehroe heeft verscheidene autobiografische werken geschreven, maar het eerste werke
lijk belangrijke boek dat iemand anders aan zijn loopbaan heeft gewijd is pas kort gele
den verschenen. Het is een zeer uitvoerige biografie*) van de hand van Frank Moraes,
de hoofdredacteur van de „Times of India Evenals Nehroe heeft ook Moraes op een
Engelse universiteit gestudeerd, en evenals de premier beschikt zijn biograaf over het
talent om zijn gedachten in een meeslepend proza onder woorden te brengen. Moraes
beeft Nehroe's opkomst van dichtbij meegemaakt, en vooral de carrière van de Indische
leider sinds de onafhankelijkheid van Indië heeft hij op de voet gevolgd. Maar Moraes
beeft in zijn boek de bewonderenswaardige zelfbeheersing opgebracht zichzelf nauwe
lijks ten tonele te voeren. Zijn boek heeft de grote verdienste dat het de levensloop van
E<ehroe voortdurend plaatst in het perspectief van de geschiedenis van Indië gedurende de
laatste halve eeuw. Het is daardoor meer dan een biografie, het is een stuk geschied
schrijving over een heel land en een heel volk, Het is een boek waarin wij behalve
°ver de hoofdfiguur ook veel lezen over Gandhi, de man die Nehroe een levensdoel gaf.
Nehroe werd geboren op 14 novem
ber 1889, toen de twintigjarige Gandhi
Londen rechten studeerde. Nehroe's
vader, Motilal. een briljant jurist, had
°P het ogenblik van de geboorte van
zUn zoon Jawaharlal een bloeiende ad
vocatenpraktijk in Allahabad, een stad
,b de staat Uttar Pradesh, toen nog de
herenigde Provinciën geheten. Oor
spronkelijk kwamen de Nehroes ech-
'er uit Kashmir, en het is deze staat
^yaarnaar tot op de dag van vandaag
«awaharlals grootste liefde uitgaat. In
waarlijk lyrische bewoordingen kan hij
uitweiden over de schoonheid van deze
betoverende streek, Indië's meest noor
delijke gebied. De Nehroes waren van
duds Hindoes van de hoogste kaste,
die der Brahmins. Zij hadden het recht
ere-titel van Pandit, dat is: Geleer-
jA te voeren. Ook Jawaharlal komt
altijd deze titel toe, te meer omdat
jll zich inderdaad tot een zeer erudiet
^an heeft ontwikkeld. Maar Nehroe, die
!bet Gandhi steeds voor de opheffing
*®n het kaste-stelsel heeft geijverd, wil
®r niet aan herinnerd worden dat hij
?en Brahmin is en hij heeft de wens te
bennen gegeven niet meer als Pandit
Aangeduid te worden.
Motilal Nehroe was aanvankelijk
een groot bewonderaar van de En
gelse levensstijl en hjj liet zijn zoon
dan ook door Engelse gouvernantes
en huisleraren groot brengen. Tot
zijn zestiende jaar is Jawaharlal nooit
haar school geweest. Hij genoot thuis
onderwijs van een reeks leerkrach
ten, onder wie een zekere Brooks de
voornaamste plaats heeft ingenomen.
Het was Brooks die Jawaharlal en
thousiast maakte voor de Engelse li
teratuur, en vooral voor de Engelse
Poëzie. Die liefde voor de letterkun
de van Groot-Brittannië is hem zijn
hele leven bij gebleven, en nog altijd
kan men in zijn privé-bibliotheek ver
scheidene Engelse verzenbundels vin
den. Nehroe, die in de loop der ja-
hen zeer goed Hindi heeft leren spre
ken, drukt zich ook nu nog het best
Uit in het Engels. Frank Moraès zegt
ut zijn biografie dat de premier waar
schijnlijk in het Engels denkt.
In 1905 werd Jawaharlal naar de be
roemde Engelse „public school"
Harrow gestuurd. Onder de leerlin-
fe1 van Harrow bevonden zich, in de
jj?°P der eeuwen, de latere premiers van
^hgeland: Peel, Palmerston, Baldwin en
jjhurchill, en het is opmerkelijk dat een
jji.dere „Old Harrovian" de eerste pre
ker werd van het van Engeland afge
scheiden Indië. Jawaharlal was op Har-
een goede maar niet bijzonder uit
lijnende leerling. Hij wist zich rede-
j5* aan te passen aan zijn Engelse
'asgenoten, hoewel hij hun enthousias
me voor cricket en voetbal niet geheel
Nei helen. Daarentegen had de jonge
ehroe een bijzondere belangstelling
In maart 1948 werd de premier van
I"dië, Nehroe, doctor honoris causa
in de faculteit van de Letteren van
de Universiteit van Delhi, Promotor
was de toenmalige Gouverneur-Gene
raai van Indië, Mountbatten, die op
trad in zijn kwaliteit van Kanselier van
de universiteit.
waarbij hij het presteert gedurende
meer dan vijf minuten op zijn hoofd
te staan. Als het weer het toelaat,
maakt hij 's morgens een paardrit, ter
wijl hij nu en dan ook graag wat zwemt
in het bad achter zijn ambtswoning.
Als hij in New Delhi vertoeft is zijn
dag gevuld met het dicteren van brie
ven, het houden van toespraken, het
bijwonen van parlementszittingen en
het voeren van besprekingen met mi
nisters en buitenlandse diplomaten. Hij
gunt zich, op een leeftijd waarop vele
van zijn landgenoten van hun oude dag
genieten, maar weinig tijd voor ont
spanning. Slechts gedurende een half
uurtje voor het slapen gaan leest hij
voor zijn plezier dichtbundels, en boe
ken over filosofie, ontdekkingsreizen en
de. wonderen van de techniek.
Die technische belangstelling is hem
sinds Cambridge steeds bijgebleven en
de industriële ontwikkeling van Indië
geniet dan ook zijn heel bijzondere
aandacht, zoals onder meer blijkt uit
het feit, dat hij persoonlijk de leiding
op zich heeft genomen van het minis
terie voor Atoomenergie.
Het Indische volk mag zich gelukkig
prijzen geregeerd te worden door een
zo idealistische, sociaal-voelende en ca
pabele premier als Jawaharlal Nehroe.
HANS BRONKHORST
Nu het Oude Jaar ten
einde spoedt, werp ik een
blik terug. Merkt u wel
hoe plechtig ik ineens
word? Normaliter zou ik
zeggen: het is bijna Oude
Jaar, beste vrienden, en
nou gaan we eens even na
wat er zoal gebeurd is in
1956. Alhoewel zelfs dat me
nog niet helemaal vrij en onverveerd
uit de mond wil rollen. Nee, het is
niet zo eenvoudig onbekommerd terug
te blikken.
Goed. Hoe was 1956? Nou,ik zal het
dan maar meteen zeggen. Het was een
jaar van veel lief en leed. Dat was
het althans voor mij. Voor u ook na
tuurlijk. Voor de rest was het een
jaar met licht en schaduw. Jazeker,
dat was het. Waar licht is heb je trou
wens allicht schaduw. En licht was er.
Ook ben ik tevreden, maar niet vol
daan. Sommige wensen werden ver
vuld, andere wensen weer niet. Ja,
het was een typisch jaar, 1956. Er zijn
dingen gebeurd, die ik helemaal niet
had voorzien; maar daar staat dan
weer tegenover dat ik sommige ge
beurtenissen wél had zien aankomen.
Het jaar 1956 werd overigens ge
kenmerkt door onzekerheid. Dat er
nog nooit een jaar is geweest, dat ge
kenmerkt werd door zekerheid doet
hier verder niet terzake.
En nu staan wij dus weer op de
drempel tussen Oud en Nieuw. Een
fijne drempel vindt u niet? Echt een
drempel om op te blijven staan.
Maar dat kan niet. Wij moeten
vooruit: moedig vooruit. Al was het
maar omdat wij moeilijk weer achter
uit kunnen gaan. Vooruit dus.
Wij werpen nu met zijn allen een
blik in de toekomst; een zogenaamde
toekomstblik.
Maar nee, dat wilde ik maandag
met u doen.
Advertentie
Nehroe, zijn zuster, mevrouw Pandit, en Truman bij een bezoek van de Indi
sche premier aan Amerika enige jaren geleden.
0e(ejen bezoek aan Londen enkele jaren
eisl*1 u'erd Nehroe door een Indisch
bit i met een bloemenslinger verrast.
de traditionele Indische begroe-
nO van vooraanstaande gasten.
voor geschiedenis, politiek en natuur
kunde.
Zijn belangstelling voor de natuur
wetenschappen, of met een Engels
woord „Science", deed hem in 1907 be
sluiten in Cambridge scheikunde, geo
logie en plantkunde te gaan studeren,
een combinatie die op deze universiteit
een bepaalde studierichting vormde.
Drie jaar heeft Nehroe in Cambridge
doorgebracht, en toen hjj op twintigja
rige leeftijd zijn studie in de bovenge
noemde vakken met een examen be
sloot, had hij zich een bescheiden aca
demische graad verworven. Tot op dit
tijdstip had hij zich niet als een bril
jant student doen kennen. En ook in
Londen, waar hij vervolgens tussen 1910
en 1912 rechten studeerde, blonk hjj
niet uit, hoewel hij er in korte tijd het
recht verwierf om als advocaat op te
treden. De grote carrière van Jawahar
lal Nehroe begon eerst na zijn terug
keer naar Indië. Hij kwam naar zijn
vaderland om het opnieuw te ontdek
ken. Pas vanaf zijn drie en twintigste
jaar heeft Nehroe Indië werkelijk leren
kennen, en het is dan ook niet zonder
betekenis dat hij jaren later een van
zijn autobiografische werken de titel
gaf: „Discovery of India".
Nehroe heeft eens, in een brief aan
de Amerikaanse journalist John Gun-
ther, erkend dat vooral drie personen
een grote rol hebben gespeeld in zijn
leven; zijn vader, Motilal, zijn vrouw,
Kamala, en Gandhi. Motial en Kama-
la hebben Jawaharlal voortdurend ge
steund in diens strijd voor de onafhan
kelijkheid van Indië en Gandhi was het
lichtend voorbeeld voor de jonge Neh
roe. Gandhi wilde zijn doel: Swaraj, of
zelfbestuur, met vreedzame middelen
bereiken. Zijn wapenen waren de ge
weldloosheid en de burgerlijke onge
hoorzaamheid, het niet meewerken met
het Britse bestuur. Beide beginselen
van Gandhi's politieke leer kunnen wor
den samengevat in de Indische term
„satyagraha". (Letterlijk: De kracht
van de waarheid). Met de „satyagra
ha" heeft de heftige en impulsieve Neh
roe aanvankelijk grote moeite gehad,
vooral omdat het principe van de ge
weldloosheid niet in overeenstemming
was met zijn aard. Maar zó groot was
de invloed die van Gandhi op Nehroe
uit ging dat Jawaharlal zich ontwikkel
de tot een toegewijd volgeling van de
Mahatma, ook al verschilde zijn natuur
essentieel van die van zjjn meester.
Nehroe werd in 1919 voor het eerst
door de ideeën van Gandhi ge
grepen. In april 1919 had de Ma
hatma een dag aangewezen waarop in
het gehele land geweldloze demonstra
ties zouden worden gehouden tegen eni
ge nieuwe Britse wetten die de over
heid in staat stelden Indiërs zonder
vorm van proces te arresteren en ge
vangen te zetten. Maar Satyagraha Dag,
zoals de bewuste dag genoemd werd,
vormde de aanleiding tot een afschuwe
lijke massa-moord. Een hoge Britse of
ficier, Generaal Dyer, liet zijn soldaten
op een menigte demonstranten schie
ten, en het gevolg was dat niet minder
dan 379 Indiërs door Britse kogels om
het leven kwamen. Het was deze gru
weldaad die Nehroe deed besluiten zijn
leven te wijden aan de strijd voor de
beëindiging van de „British Raj", de
Engelse heerschappij. In de Congres
partij ontpopte hij zich spoedig als een
talentvol politicus, maar het zou ge
ruime tijd duren voor Gandhi in de zo
veel jongere Nehroe zijn vurigste vol
geling zou ontdekken. Eerst sinds de
Conferentie van Lahore in 1929 werd
de toen veertigjarige Nehroe dooi- de
Mahatma erkend als zijn politieke erf
genaam.
Nehroe heeft grote offers moeten
brengen voor zjjn ideaal. Hij heeft
zijn overwinning op de aanvankelijke
Britse onwil om Indië onafhankelijk
heid te verlenen duur moeten beta
len. Talloze malen werd hij gearres
teerd en in de gevangenis geworpen,
beschuldigd van activiteiten gericht
tegen het wettig gezag. Hij werd voor
het eerst gevangen gezet in december
1921, en zijn laatste en langste ge
vangenschap 1041 dagen eindig
de op 15 juni 1945, slechts ruim twee
jaar voordat hij de eerste premier
werd van het onafhankelijke Indië.
In de tussenliggende periode hadden
de Britten hem zeven maal voor kor
te of lange tijd van zijn vrijheid be
roofd, ter bestraffing van zjjn opstan
dige houding. In totaal heeft hij meer
dan tien jaar in gevangenissen
vertoefd. Maar Nehroe is altijd een
moedig man geweest, die de conse
quenties var zijn daden volledig wilde
aanvaarden. „Vrees is erger dan ziek
te," had Gandhi hem voorgehouden.
„Vrees voor mensen is de mens on
waardig. Vreest God alleen!"
Het hoogtepunt in zijn carrière be
reikte Nehroe op 14 augustus 1947. Het
was op deze dag, toen het middernach
telijk uur was aangebroken, dat Indië
een Dominion werd, en dat aan de laat
ste Britse onderkoning Mountbatten,
door de Indische Wetgevende Verga
dering de functie aangeboden werd van
Gouverneur-Generaal. Indië is echter
niet lang een Dominion gebleven. Op
26 januari 1950 werd de jonge staat een
Republiek, een Republiek echter die
vrijwillig bleef aangesloten bij het Brit
se Gemenebest.
Jawaharlal Nehroe, die de vorige
maai.d 67 werd, kan zich verheu
gen in een sterk gestel. Hjj is een
bijzonder hard werkend man. Of
schoon hfj zelden vóór 1 uur 's nachts
naar bed gaat, staat hij 's morgens
meestal om 6 uur op. Iedere ochtend
houdt hij zich fit met yoga-oefeningen,
„Jawaharlal Nehru, A Biography"
by Frank Moreas. Published by The
Macmillan Company, New York 1956.
Z.H. Exc. de bisschop van Haarlem zal
dinsdag 1 januari receptie verlenen aan
de religieuzen (broeders en zusters) en
de leken van 12 tot 1 uur en aan de
priesters van 1 uur tot 2 uur.
Een zakenman uit Boedapest en zijn
vrouw hebben, met hun negen maanden
oude baby bij zich, geprobeerd vanuit
Hongarije de Oostenrijkse vrijheid te
bereiken door over het Neusiedler Meer
te roeien. Zij verdwaalden echter en na
een tocht van 30 uren werden zij pas
gered. Beide echtelieden hadden toen
bevroren ledematen en hun kindje was
doodgevroren.
Antal Fenyö en zijn vrouw ondervon
den hun grootste moeilijkheden toen een
storm opstak. In de ijskoude nacht werd
hun roeibootje een speelbal van wind
en golven. Na twaalf uur roeien kon
de heer Fenyö het niet meer volhouden;
zijn handen waren helemaal stuk en
raakten bevroren. Mevrouw Fenyö had
de kleine voortdurend tegen zich aange
drukt gehouden, het kind zo goed als
dat kon tegen de snijdende wind be
schermend.
Bij Pamhagen, in de provincie Bur-
genland, bliezen de wind en de golfslag
't bootje tenslotte tegen de wal. Het kind
was dood, de moeder had bevroren voe
ten, de vader had bevroren handen.
Gisteren zijn zij overgebracht naar
Wenen, waar het kindje begraven wordt.
En dat is dan het eind van een van
zovele ontvluchtingen uit het voortdu
rend scherper bewaakte Hongarije.
(U.P.)
In het staatsblad is geplaatst een K.B.,
waarbij de premie van de ziekenfonds
verzekering voor bejaarden voor het jaar
1957 wordt bepaald op 55 cent per week
voor verzekerden met een inkomen van
ƒ2400 of minder en op 110 cent per week
voor verzekerden met een inkomen hoger
dan 2400.
Dit K.B. is een uitvoeringsbesluit van
de wet op de ziekenfondsverzekering
voor bejaarden, die eveneens in het
staatsblad is geplaatst.
Ook verkrijgbaar
in kistjes van
50 en 25 of
cartons van
10 stuks
Radio-Boedapest heeft gisteravond
bekendgemaakt, dat op 15 januari een
zeer groot aantal ambtenaren uit zui
nigheidsoverwegingen ontslagen zal
worden. De ontslagen ambtenaren krij
gen zes maanden salaris. Zij kunnen
aanspraak maken op werkloosheids
uitkeringen, of, als zij dat wensen, ver
gunning krijgen om zich als winkelier,
handelaar of handwerksman te vesti
gen. De Hongaarse radio meldde even
eens, dat een derde deel van de mijn
werkers van de Hongaarse uranium-
mijnen hij Pees zal worden ontslagen
of worden overgebracht naar kolenmij
nen. De geruchten, dat de uranium-
mijnen niet meer werken en dat alle
arbeiders worden ontslagen, zijn niet
waar, aldus de radio. Wel is uranium-
winning op normale voet niet mogelijk
door gebrek aan elektrische energie.
Soms kan er in het geheel niet worden
gewerkt. De onderhoudswerkzaamheden
in de uraniummijnen worden voortge
zet en de mijnen zijn niet beschadigd,
aldus radio-Boedapest. (Vluchtelingen
in Oostenrijk hadden in november mee
gedeeld, dat opstandelingen de mijnen
hadden opgeblazen).
Het radiostation klaagde gisteravond
over de „vakantiestemming" onder de
Hongaarse mijnwerkers. De radio deel
de mee, dat vele Hongaarse mijnwer
kers sedert Kerstmis zijn thuisgebleven
en „betaalde vakantie" zeggen te heb
ben. Deze „vakantie" komt hun vol
gens hun zeggen toe omdat zij tevoren
geen vakantie konden nemen wegens
de staking.
Advertentie
Gaat een verzorgde
toekomst tegemoet met een
LEVENSVERZEKERING bij de V.V.M.
MALIEBAAN 50, UTRECHT
Hongaren te Wenen hebben gisteren
meegedeeld, dat een speciale koerier
een brief van generaal-majoor Maleter,
minister van defensie in het laatste
kabinet van Imre Nagy, naar Wenen
heeft gebracht. In de brief schrijft ge
neraal Maleter, dat hij vrij is en een
partisanenoorlog in het Bakonywoud
ten noorden van het Balatonmeer or
ganiseert. De Brief zal op 5 januari
worden voorgelezen op de eerste bij
eenkomst van de wereldvereniging van
om politieke redenen vervolgde Hon
garen, aldus de Hongaren te Wenen.
De bijeenkomst wordt te Straatsburg
gehouden. Bij de wereld vereniging zijn
politieke partijen en andere Hongaarse
organisaties in ballingschap aangeslo
ten. Lid zijn ondermeer kardinaal Mind-
szenty, de Hongaarse socialistenleidster
Anna Kethly, de oud-secretaris-generaal
van de nationale boerenpartij, Imre Ko-
vacs, en de oud-premier Ferenc Nagy.
In Boedapest is gisteren bekend-
geworden, dat drie van de twaalf
tot veertien Russische divisies uit
Hongarije naar Rusland zijn terugge
keerd. Dit komt erop neer dat een
kwart van de massale gepantserde
strijdmacht, die de Hongaarse op
stand neersloeg, nu niet meer in Hon
garije staat. 127 treinen hebben de
tanks, bevoorradingsmateriaal, man
schappen en kortom de gehele uit
rusting van deze drie divisies naar
het oosten gevoerd. Op het ogenblik
rijden nog steeds treinen vol Russisch
oorlogsmateriaal naar het oosten.
Uit brieven van oud-premier Imre
Nagy en zijn veertig aanhangers, die
vorige maand door de Russen naar
Roemenië zijn overgebracht, blijkt, dat
(Van onze medische medewerker)
en terugblik aan
het eind van een
periode hoe lang
en van welke aard ook,
kan in veel opzichten
heilzaam zijn. Het nut
van het dagelijks gewe
tensonderzoek bijvoor
beeld is genoegzaam be
kend. Aan het eind van
een loopbaan gekomen
is het eveneens zinvol
in gedachten die lange
baan nog eens af te leggen en zichzelf
de vraag te stellen wat wij en hoe wij
alles gedaan hebben. Dit geldt in het
bijzonder voor hen die met ingang van
het nieuwe jaar van een welverdiende
rust gaan genieten en wier blik meer
dan ooit op de eeuwigheid gericht zal
worden. Tenslotte leven wij voor die
eeuwigheid, ook al denken wij hieraan
meestal te weinig. Ook de gewoonte
om aan het eind van een jaar terug te
denken aan de snel vervlogen maan
den en te mijmeren over wat wij ge
zien en beleefd hebben kan de moeite
waard zijn.
Wat de medische kroniek be
treft: schouwen wij terug naar wat er
op medisch gebied in het afgelopen
jaar voor opmerkelijks is gebeurd, dan
valt er voldoende te memoreren om
een hele pagina van de krant te vul
len. Wij doen daarom een keuze.
Op de allereerste plaats de woning
nood, nog steeds een kolossaal pro
bleem en een voortdurende bron van
bezorgdheid met name voor hen, die
zich bezighouden met de zorg voor
de lichamelijke en geestelijke gezond
heid van ons volk. En dat terwijl de
welvaart zo groot is.
In samenhang met die grote wel
vaart zien wij hoe de Nederlander niet
alleen lekkerder maar vooral ook meer
eet, meer dan goed voor hem is. Van
medisch standpunt bezien is het daar
om eigenlijk te betreuren, dat de ker
kelijke overheid dit jaar de vastenwet
zo zeer heeft verlicht dat het neer
komt op een afschaffen van de jaar
lijkse periode van matigheid, die ons
met zachte hand om hogere motieven
werd opgelegd.
dingsgewijs alle vormen van kanker
zjjn toegenomen.
Aangezien de gemiddelde leeftijd
van de mens steeds hoger wordt en
de meeste kankeraandoeningen op ho
ge leeftijd voorkomen, mag het ons
niet verbazen dat er meer oude
mensen sterven aan kanker dan
vroeger, hetgeen niet wegneemt dat,
zoals gezegd, de toename van long-
Het verband tussen roken en long
kanker wordt steeds duidelijker:
nieuwe cijfers die gepubliceerd
worden versterken alleen maar dit
inzicht. De situatie is nu wel zo, dat de
meesten van hen die sceptisch staan
tegenover de overtuigingskracht van
de cijfers hun tegenstand hebben opge
geven, ook al is nog steeds niet be
wezen hoe precies de tabaksrook de
gezwelgroei in de luchtpijpvertakkin
gen veroorzaakt, respectievelijk in de
hand werkt.
Gezond verstand moet er ons toe
brengen het roken weer als een
genot te beoefenen. Nu is het veel-»
al zonder meer een slechte gewoonte,
door sommigen op een lijn gesteld met
snoepen, nagelbijten, neuspeuteren e.d.
Vrees voor kanker kan geen goed
correctief zijn, de ervaring leert het
tegendeel. De kankervrees is een
vraagstuk apart. Het is zeker waar,
dat het aantal gevallen van herken
de kanker hoger is dan vroeger, toch
is het onjuist te denken dat verhou-
kanker groter is dan hiermee ver
klaard wordt.
Bij dit alles moeten wij niet uit het
oog verliezen, dat de mens een ster
felijk wezen is en dat wij populair ge
zegd toch eenmaal aan ons eind
moeten komen. Hetgeen weer niet
betekent, dat kanker de meest ver
kieslijke ouderdomsziekte is en dat wij
zouden moeten verflauwen in onze
strijd er tegen.
Het kinderverlammingsepidemietje
heeft, zoals wij hadden mogen ver
wachten, geen grote uitbreiding geno
men; de meeste mensen hebben in
hun jeugd kinderverlamming doorge
maakt, zodat zij een natuurlijke im
muniteit hebben verkregen. Daarom
is in ons land overgrote bezorgdheid
niet nodig. Bevoegde instanties zijn
echter op hun hoede. Dit voor het ge
val u er toch nog niet geheel gerust
op zou zijn.
Tenslotte wensen wij u een gelukkig
en voorspoedig 1957 toe in goede ge
zondheid! St.
zij een goede gezondheid genieten, maar
zich vervelen. Deze brieven zijn ont
vangen via de Roemeense ambassade
te Boedapest en het Hongaarse depar
tement van buitenlandse zaken. Nagy
blijkt zich te Sinaia te bevinden, de
overigen zijn groepsgewijze elders on
dergebracht.
(Vervolg van pagina 1)
Een bijzonder jaar zal 1956 blijven,
doordat een voorlopig sluitstuk
werd geplaatst in de ring van so
ciale zekerheden die het gehele Neder
landse volk langzamerhand omsluit: de
algemene ouderdomswet.
De plannen die de regering heeft en
welke in jarenlange discussies zowel in
arbeiders- als in andere maatschap
pelijke kringen zijn voorbereid, tonen
de ernst waarmede het Nederlandse
volk wil bouwen aan een zo gezond
mogelijke maatschappij. De uitslag van
de verkiezingen is daar trouwens even
eens een bewijs voor. De opbouw van de
fractie der K.V.P. in de Tweede Kamer
bijvoorbeeld vertoont nogal een sterk
verschillend beeld met vroegere perio
den. Naast de specialisten immers is
er nu ook sprake van een meer even
wichtige verdeling van de zetels tussen
de verschillende maatschappelijke groe
pen. Het aantal arbeiders-afgevaardig
den steeg van 4 tot 9, terwijl ook het
werkgevers-element versterkt werd.
Toch valt juist op dit stuk ook de K.V.P.-
fractie nog wel iets te verbeteren.
Al ligt het op een ietwat ander vlak,
wij denken hierbij met name aan het
feit, dat na het vertrek van mejuf
frouw Klompé als Kamerlid het aantal
vrouwen in de K.V.p.-fractie tot twee is
teruggebracht, hetgeen toch wel be
paald onder het reële minimum is.
racht enerzijds de politieke sector,
sociaal gezien, een winstpunt, of
wij in elk opzicht tevreden moe
ten zijn met de huidige gang van zaken
is een geheel andere vraag. Met name
heeft minister Suurhoff meerdere groe
pen werknemers en andere „kleine luy-
den" reeds menige teleurstelling be
zorgd, zo zelfs dat zijn eigen partijge
noot Van Lienden hem op een gegeven
moment het voeren van een krenten-
politiek verweet. Herinnerd moge hier
bij worden aan het feit dat hij een amen
dement Hazenbosch-v. d. Ploeg om een
wat grotere groep bejaarden reductie te
verlenen op de steeds stijgende zieken
fondspremie, onaanvaardbaar verklaar
de; dat hij aan de bejaarden ondanks
een advies van de Stichting slechts een
halve maand uitkering wenste te geven
in plaats van een maand; dat hij de
slechtstbetaalden onder de werknemers,
de geplaatsten in de GSW-regeling (Ge
meentelijke Sociale Werkvoorziening)
de 3 pet. extra uitkering weigerde; dat
hij halsstarrig bleef in het afwijzen van
een ruime subsidie voor de beroepskeu
zevoorlichting enz. Het ergste is, dat
de Kamer telkens moest zwichten, om
een woord van de heer Hazenbosch te
gebruiken, niet voor de argumenten van
de minister, doch voor diens macht.
Neen, veel extra sympatie heeft de
minister van Sociale Zaken zich sinds
zijn hernieuwde optreden nog niet ver
worven.
Mogen de waakzaamheid en de wijs
heid van de katholieke sociale organi
saties en van de katholieke politieke par
tij in 1957 een productieve bijdrage le
veren in de verdere gezondmaking van
ons maatschappijbeeld.
