Gaat Adenauer bemiddelen in
stakingsgeschil
Roofmoord op postbesteller
Ander soort van
vergeten groepen
Het Institut Néerlandais in
Parijs feestelijk geopend
MEDISCHE ENCYCLOPEDIE
H
w
Lichte muziek op
zwarte schijven
Ernstige crisis in Slees wijk-Holstein
Beter toezicht op
luchtverkeer
vereist
Buit f300.-;
dader bekent
Kwestie-Jemen
„opgeblazen"
Militie in Oostduitse
universiteiten
Londen laakt Sovjet
propaganda
ZATERDAG 12 JANUARI 1957
PAGINA 6
Boven Atlantische Oceaan
- .V
i
De leek die leest over ziektebeelden en
geneeswijzen gaat licht lijden aan
„candidaten-ziekten"
GRETA KELLER is terug op de plaat (Decca 33 toeren nr LK
4126) en dat zal menigeen plezieren, die haar tijdens haar
glansperiode rond de dertiger jaren heeft zien en horen
optreden. Bij het beluisteren van de plaat zal men zich dan ook met
een wel weer herinneren, om welke redenen Greta in die dagen zo
boeide behalve dan om haar verschijning, die schoon was en stra
lend en welke nu weliswaar getekend wordt door de tijd, die intussen
niet heeft stilgestaan, doch aan charme aan lieflijke charme, mo
gen wij wel zeggen nauwelijks heeft ingeboet. Als vocaliste impo
neerde Greta Keller door haar bijzonder zuivere dictie, waaraan zij
evenveel aandacht besteedde als aan de schildering der teksten van
die liedjes, die zij zong. Door haar sterk persoonlijke zeggingskracht
in letterlijke en in figuurlijke zin trok Greta Keller stampvolle
zalen. Zij heeft haar aparte stijl van zingen behouden en men zou
zelfs kunnen beweren, dat en mogelijk juist doordat ook haar ja
ren zijn verstreken, met alle vreugden en verdriet van dien haar
zingen nog dieper, warmer, voller van gevoel geworden is. Terwijl de
pianist Harry Jacobson op illustratieve wijze het klavier hanteert,
zingt Greta een twaalftal van haar geliefde songs Remember me,
The very thought of you, AU of a sudden my heart sings, Easy
come, easy go, That old feeling, Lights out, Don't ask me why, Dar
ling, je vous aime beaucoup, They can't take that away from me,
Auf Wiederseh'n my dear, Deep in a dream en The party's over now.
De weergave van deze plaat is magnifiek.
(Van onze correspondent in Bonn)
Om de industrie in Sleeswijk-Holstein,
het financieel zwakste land der Bonds-
repabiiek, op de been te helpen, heeft
de Bondsregering: uit federale midde
len in de loop der jaren vijftig miljoen
mark geïnvesteerd. Door de staking der
thans 42.000 metaalbewerkers in 38 be
dreven, die al meer dan twaalf weken
dnurt, bestaat de kans dat ook deze
lores tering verloren zal gaan. Dit leek
de Westduitse bondskanselier dr. Ade
nauer naar hij gisteren op zijn twee
wekelijkse persconferentie verklaarde
een reden, die belangrijk genoeg is
om het initiatief te nemen tot een per
soonlijke poging het geschil bij te leg
gen.
De bondskanselier sprak de vrees uit,
dat naarmate de staking der metaal
bewerkers nog langer zal duren, ook
anderen in de Bondsrepubliek er de ge-
Communistische studenten van de
Karl Marx-universiteit in Leipzig heb
ben het Centrale Comité van de Oost
duitse communistische partij voorgesteld
afdelingen van de communistische mili
tie aan te stellen om de terreur" aan
de Oostduitse universiteiten te bestrij
den, aldus meldt het studentenblad van
de communistische jeugd-organisatie
Forum".
Gevechtsgroepen, die zouden moeten
zijn samengesteld uit studenten en ar
beiders, zouden in staat moeten zijn
,,de resultaten van de socialistische op
bouw tegen terreur en putschen te be
schermen".
Een dergelijke militie bestaat reeds
in Oostduitse fabrieken. Zy is samen
gesteld uit betrouwbare communistische
arbeiders en is uitgerust met geweren
en machinegeweren. Waarnemers zien
in het bericht in „Forum" een bewijs,,
dat de Oostduitse regering bevreesd is,
dat studentenonlusten zouden kunnen
lelden tot een revolte, zoals die zich
in Hongarije heeft voltrokken.
volgen van zullen gaan ondervinden en
niet alleen de Sleeswijk-Holsteinse in
dustrie, die een scherpe concurrentie
ondervindt vooral van werven in Oost-
Duitsland.
Dr. Adenauer zeide, dat de Sleeswijk-
Holsteinse staking wellicht een goede
aanleiding is om een federale wet uit
te vaardigen, waarin de bemiddelings
procedure wordt geregeld in het geval
het overleg tussen werkgevers en werk
nemers omtrent arbeids- en andere ge
schillen niet tot enig resultaat zou lei
den. De Bondsregering bezit op het
ogenblik daartoe geen dwangmiddelen
zoal» bijvoorbeeld de Amerikaanse
Taft-Hartley wet, die de president der
V.S. de mogelijkheid geeft om in te
grijpen wanneer een oplossing in een
arbeidsconflict niet kan worden be
reikt.
Een commissie der internationale
organisatie voor de burgerluchtvaart
is van oordeel, dat er verbetering moet
worden gebracht in het toezicht op het
verkeer in de lucht en de telecommu
nicatie in het gebied van het noordelijke
gedeelte van de Atlantische Oceaan.
De commissie vestigt er de aandacht
op, dat het luchtverkeer in dit gebied
drukker is dan waar ook ter wereld en
dat het in de komende jaren waarschijn
lijk nog zal toenemen.
De commissie, die bestaat uit verte
genwoordigers van de Verenigde Staten,
Frankrijk. Engeland, Spanje, Brazilië,
en Nederland, heeft op verzoek van
de internationale organisatie voor de
burgerluchtvaart een verslag uitge
bracht over de voornaamste verbete
ringen, die naar haar oordeel in de loop
van de komende vijf jaar moeten worden
aangebracht in de installaties en dien
sten van de luchtvaart. (A.F.P.)
Vrijdagmiddag heeft een 27-jarige
bakkerspatroon uit de buurtschap Miste,
bij Winterswijk, een roofmoord gepleegd
op de 59-jarige postbesteller J. G. Hes-
selink uit die buurtschap. De dader is
gearresteerd. Hij heeft bekend en is op
gesloten.
De postbesteller begaf zich vrijdag
omstreeks vijf uur met het die dag voor
de posterijen geïnde geld naar Winters
wijk om dat bedrag, groot ongeveer
f 300, aldaar aan de directeur van het
postkantoor af te dragen.
Op de Misterweg bood de bakkers-
patroon, die daar met een bestelauto
rreed, hem een lift naar Winterswijk
aan. Samen reden ze over de Dennen-
dijk in Winterswijk, waar de bestuur
der stopte, omdat, naar hij zei, de auto
gebrek aan benzine had. Terwijl H. uit
de auto stapte heeft de ander hem met
een lege fles op het hoofd geslagen,
waardoor de postbesteller dood neer
viel.
Uit het onderzoek is gebleken dat de
bakkerspatroon het stoffelijk overschot
in de auto heeft gelegd en via Groenlo,
Vragender en Corle naar de buurtschap
De Haart, gemeente Aalten is gereden.
Daar heeft hij het in een sloot gelegd,
nadat hij uit de portefeuille van het
slachtoffer f 300 had genomen. Daarna
begaf de dader zich naar zijn woning
in Miste, waar hij zich verkleedde.
(Vervolg van pagina 1)
Het doel van onze organisaties is de
wereld een meer christelijk gezicht te
geven, de menselijke verhoudingen te
enten op de wetten van het evangelie.
Maar dan is er meer nodig dan voor
de mensen te zorgen. Dit vereist n.l.
een individuele benadering en beïnvloe
ding. In feite is het contact tussen de
leiding en de leden echter uitermate ge
ring.
Naar onze stellige overtuiging wil de
massa van de leden heus wel iets meer
weten van de organisatie en de organi
satie-doelstellingen, dan uit de belang
stelling voor vergaderingen ogenschijn
lijk blijkt. Dat zij niet naar een ver
gadering toekomen, verbaast ons hele
maal niet. Nog afgezien van het feit
dat praktisch geen enkele vergader
zaal kan concurreren met een gezellige
huiskamer of met een van de vele
mogelijkheden op het gebied van ont
spanning, moet worden vastgesteld dat
nog al te veel wordt vastgehouden aan
methoden die het onder geheel andere
omstandigheden 50 a 60 jaar geleden
voortreffelijk deden.
In de geschiedenis van de maatschap
pelijke ontwikkeling zijn we reeds lang
op het punt beland, dat een halve eeuw
geleden als liggende voorbij het eind
doel werd beschouwd. Zijn we er dan
daarmee? Of moeten we stellen dat we
nu zijn aangekomen in een nieuwe pha
se, waarvoor de geesten evenzeer rijp
moeten worden gemaakt als toen men
in het begin van deze eeuw moest wen
nen aan het „ideaal" van een 8 uren
dag en sociale zekerheidswetten?
Evenmin als een halve eeuw geleden
het volk enthousiast kon worden ge
maakt, althans langer dan voor de duur
van een vergadering, voor grote idea
len, evenmin is dit thans mogelijk nu
het gaat om betere menselijke ver
houdingen.
Daarom is het zo verheugend dat
weer wordt teruggegrepen naar
het vormen van gespreksgroepen,
kleine selecte gezelschappen die in
zichzelf de geestelijke luiheid willen uit
bannen en waardoor de kostbaarste
contactmogelijkheden worden gescha
pen. Want het feitelijke contact van
mens tot mens ligt toch in het bedrijfs-
milieu en wat daarmee samenhangt.
Oprechte bewondering moeten we heb
ben voor de ijver van de tientallen be-
drijfsaalmoezeniers die we reeds ken
nen, maar zij moeten de medewerking
hebben van toegewijde leken, die, naar
het woord van Pius XI in Quadrage-
simo Anno, tot „het hart van hun broe
der weten door te dringen met de lief
de van een broeder". Reeds kent onze
katholieke arbeidersbeweging honder
den kleine gespreksgroepen waar ern
stig wordt gewerkt en gestudeerd, maar
het samenspel tussen priester en leek
heeft hier zeker nog niet zijn juiste
vorm gevonden. Omwille van de nood
der massa zal ook hieraan de meeste
aandacht worden geschonken.
Vervolgens reed hij naar een firma te
Aalten, waar hij met het geroofde geld
een gedeelte van zijn schulden afbetaal
de.
De man is met de bestelauto weer
naar de plaats gereden waar het stoffe
lijk overschot lag met de bedoeling om
dit ergens anders te begraven. Daartoe
had hij een schop meegenomen. Nadat
hij het in de auto had gelegd en op het
punt stond weg te rijden hielden twee
surveillerende douane-ambtenaren hem
aan, zij wensten de wagen aan een
controle te onderwerpen. Hierbij ont
dekten zij het ontzielde lichaam.
Sen uitgelezen gezelschap was bijeengekomen bij de opening van het Institut Néerlandais in Parijs. Op de voor
grond president Coty en prins Bernhard.
(Van onze Parijse correspondent)
PARIJS, hedenmorgen
Het was eerst tegen zes uur gister
middag toen Z.K.H. Prins Bernhard
slank, jeugdig, zeer op zijn gemak, ge
kleed in een donkergrijs colbert met de
onafscheidelijke witte anjer in het
knoopsgat het Institut Néerlandais
voor geopend verklaarde; zulks na een
saluut te hebben gebracht aan de klas
sieke voedingsbodem van de westerse
cultuur: Parijs, de stad waar het Insti
tuut is gevestigd. En deze opening dan
had plaats in tegenwoordigheid van
Frankrijks hoogste magistraat, de Pre
sident der Republiek monsieur René
Coty, een en al aandacht en beminne
lijkheid, en een gehoor van honderden
genodigden waaronder de hoge en zeer
hoge persoonlijkheden uit de wereld van
politiek, kunst, wetenschap en letteren
bij vele tientallen te tellen waren; Fran
sen en Nederlanders, doch ook de am-
In de Franse stad Cesanne heeft zich op het station een zware explosie
voorgedaan, toen bij het verladen van ammunitie een lid van de Franse lucht
macht een granaat liet vallen, die explodeerde en een hele wagen vol projec
tielen ontstak. Drie soldaten werden gedood en meer dan tien anderen liepen
ernstige verwondingen op. Het station werd gedeeltelijk vernield.
bassadeurs van België en Luxemburg
gaven met hun aanwezigheid blijk van
hun vriendschappelijk en in cultuur
verbonden medeleven.
Onmiddellijk nadat Prins en Presi
dent gearriveerd waren speelde een uit
leden van het Franse nationaal orkest
gevormd strijkkwartet de beide volks
liederen, rap de Marseillaise, zeer ge
dragen en zangerig het Wilhelmus. En
vervolgens vingen de toespraken aan.
Eerste spreker was de heer M. F.
Lugt, voorzitter van de bestuursraad
van het Instituut en over wiens grote
primaire aandeel in het totstandkomen
van deze onderneming wij woensdag j.l.
reeds uitvoerig berichtten.
Het was een toespraak waarvan vele
passages sprankelden van geest en hu
mor, nogal uitdagend waar hij het aan
het slot had over de tien jaren ver
traging waarmee hij zijn plannen ver
wezenlijkt zag. „Geestdrift", zo ver
klaarde hij, „is een grote aanstekelijke
kracht in de wereld van de particulie
ren, maar zodra overschrijdt zij niet de
plechtige poorten van een ministerie,
hetzij in Nederland, Frankrijk of waar
ook, of zij wordt opgesloten in een dos
sier. Zij teert daar weg, verstijft, be
vriest en sterft. Wij hebben dan ook veel
koppigheid en volharding nodig gehad."
Voordien was de heer Lugt niet ka
rig geweest met zijn loflied op Parijs,
modern Athene, waar hij zelf en al
zijn landgenoten naar hij meende te
mogen zeggen in dankbaarheid hun
opvoeding konden overdoen. Op Frank
rijk, land van vruchtbaarheid en over
vloed aan alles: aan geest, schone din
gen, goede dingen, schone taal, bodem
en cultuur.
„Maar", vervolgde de heer Lugt, „ik
zou een slecht Nederlander zijn als ik
op mijn beurt niet een nationaal sen
timent had. Wij Nederlanders komen
de Fransen dikwijls voor als koud,
langzaam, zwijgzaam, zwaar, hetgeen gij
met uw gebruikelijke hoffelijkheid ver
taald als „gevoel voor evenwicht". Doch
wij hebben een lang en eerbiedwaardig
verleden, wij hebben enkele kunste
naars waarvan een Rembrandt, Hals,
Vermeer, Jongkind en Van Gogh nogal
bekend zijn en het ras is niet uitge
storven. Wij hebben uitvinders, inge
nieurs, geleerden van waarde, literato
ren, die er aanspraak op kunnen ma
ken meer te worden vertaald, en com
ponisten waard om gehoord te worden.
Van al deze intellectuelen en artistieke
activiteiten zou het Instituut in Frank
rijk een weerklank willen doen horen".
Nederlands contemporaine bijdrage
(Van onze medische medewerker) mag ook de leek wel enig inzicht heb- iedereen van belang zijn. Tot op zekere
eer dan een„ j.eb_ ben in de mogelijkheden en onmogelijk- hoogte is hij hierin geslaagd, al heeft
hpn wii in dpzp ru- heden van zijn eigen lichaam en geest, hij naar onze smaak toch concessies
hripk nndprwcrnpn rnaar de ervaring leert dat niet ieder- gedaan aan de menselijke nieuwsgierig-
jip hptrekkine een hiermee gebaat is en dat sommigen heid. Er worden bijvoorbeeld enkele
de meerdere kennis niet goed kunnen ziekten in genoemd, die de algemene
verwerken. medicus zelden ziet in zijn praktijk.
Dit is dan ook de reden, dat wij geen Het boek bevat vele verstandige raad-
enthousiaste voorstanders zijn van uit- gevingen, o.a. de zorg voor moeder en
hebben8op het voorkomen de "meërdere°kennis"niet goedkunnen ziekten^ in genoemd, die .de ^lgemene
van ziekten, omdat wij
dit belangrijker achten
^ii^R-v^H^^IipftPhppi11 gebreide medische encyclopédieën voor kind, "naast een aantal onjuistheden en
aüï. tt„1of ,Li ,ide leek als de samenstellers daarvan verouderde opvattingen, vooral betref-
to^'Tétp^ nipt inppwik" zich zonder beperking te buiten gaan fende geneesmiddelen, waarbij zelfs
ren meer aie nier mge - aan be(. beschrijven van alle mogelijke waardeloze geneesmiddelen worden
kpld 7Ïin nf wnrdpn Naar- aan oeauinijveu imi a lie juu^ujuc nacuucmc geileen..-"...-.
matp dp wotp'ncrhan ziekten en therapieën, waardoor scru- aanbevolen. Bij het doorbladeren van
puleuze naturen gevaar lopen te gaan een dergelijk boek is het verleidelijk
mate de wetenschap
voortschrijdt en nieuwe ontdekkingen
worden gedaan moeten wij ervaren dat
ziektebeelden en andere medische
vraagstukken, die de medicus oorspron
kelijk weinig hoofdbrekens kostten, aan
merkelijk gecompliceerder zijn dan men
vroeger dacht. Vanzelfsprekend heeft
dit ook het therapeutisch denken be
ïnvloed. Een enkel voorbeeld: toen
Landsteiner in 1900 zijn vier hoofdbloed
groepen ontdekte waardoor het moge
lijk werd zonder de voordien zeer grote
risico's bloed van de ene mens aan jijden aan de zogenaamde candidaten- om op details in te gaan. In kort bestek
?,n<tell geven, dacht men aanvan- zie^ten. Het begrip „candidaten-ziekten" is dit echter ondoenlijk. De vertaler
kelijk het probleem opgelost te hebben is afk0mstig uit de medische studie; of bewerker heeft kennelijk grote moei-
A1 spoedig bleek echter dat er veel het komt nogal eens voor, dat studenten te gehad met de trefwoorden: de onder
meer bloedgroepen zijn; nu weten wij dje voor het eerst kennis nemen van de werpen worden herhaaldelijk op er
dat er waarschijnlijk zoveel zijn, dat el- ziejjten, die zij later als arts zullen andere plaats besproken dan men zou
ke mens zijn eigen bloedgroep heelt. moeten behandelen, menen zelf aan een verwachten. Hierdoor maakt het boek,
Behalve de zogenaamde rhesus-groep yan dje ziekten te lijden. Een ander misschien ten onrechte een ietwat rom-
is dit voor de praktijk met van zo bezwaar ;S) dat werkelijk zieken zich melige indruk. Het aantal zetfouten is
bepaaldelijk te groot.
De schrijver, die blijkbaar een vol
geling van Adler is, bespreekt een aan
tal psychologische en sexuele onder
werpen in een aanhangsel. Het is te
begrijpen dat hij hierin onvolledig moest
zijn, maar hjj gaat op een aantal pun-
groot belang, maar het demonstreert ongeruster maken dan veelal nodig is,
hoe voorzichtig wij in de geneeskunde
moeten zijn bij het trekken van con
clusies.
Nog een ander actueel voorbeeld is
de zogenaamde bloederziekte (hemofi
lie), die eigenlijk een groep ziekten om
vat. Dezer dagen hebt u in de krant
kunnen lezen dat de Amsterdamse pro
fessor van Creveld, die een wereldnaam
heeft als onderzoeker van deze ziekte,
van de Ned. Organisatie voor Zuiver
Wetenschappelijk Onderzoek een subsi
die heeft gekregen om zijn studies op
dit gebied voort te zetten en uit te
breiden.
als zij lezen welke mogelijke compli
caties hun ziekte wel eens zou kunnen
hebben. Daarenboven gebeurt het wel
eens dat zij hun hoop stellen op be
handelingsmethoden en geneesmiddelen
waar zij over gelezen hebben, terwijl
die voor hun geval misschien minder ten, o.a. waar het opvattingen van Ad-
of helemaal niet geschikt zijn
Het is nu eenmaal zo dat de mens
zodra het hem zelf betreft moeilijk in
staat is tot objectief en zuiver oordelen.
Tot deze gedachten kwamen wij naar
aanleiding van: „De nieuwe medische
encyclopedie voor het gezin", die on
langs op onze schrijftafel werd gedepo
neerd met het verzoek er een bespre
et heeft dus voor de leek weinig
zin zich veel bezig te houden met king aan te wijden. 1)
de ziekten die hem plagen of hem
zouden kunnen treffen. Hij zal er toch
niet meer dan een deel van kunnen
begrijpen en juist door de onvolledige
kennis gemakkelijk tot het trekken van
ver :eerde conclusies komen. Natuurlijk
Ier betreft, dieper in. Hierdoor ontstaat
een onevenwichtig en hier en daar ver
tekend geheel, zonder dat wij hier mo
gen spreken van onjuistheden. De mo
rele opvattingen van de schrijver, zoals
zij in dit boek tot uiting komen zijn
aanvaardbaar.
Resumerend: een boek met zeker
waardevolle bladzijden, dat zonder tot
enthousiasme op te wekken geen reden
biedt tot afwijzing. St.
1) „De nieuwe medische encyclope
die samensteller heeft kennelijk die voor het gezin", samengesteld door
zijn best gedaan de nadruk te G. Somerville, vertaald door P. Lopez
leggen op algemene onderwerpen be- Cardozo. Uitgeverij Born, Assen-Am-
treffende de gezondheidszorg, die voor sterdam.
at de opzet van het werk betreft.
aan de beschaving condenseerde de
volgende spreker, de culturele atta
ché te Parijs en vice-president van
de bestuursraad van het Instituut de
heer Sadi de Gorter, in de vraag of
men wist dat ons land tien Nobelprij
zen telde, hetgeen zoals een Franse
vriend had opgemerkt 't grootste aan
tal Nobelprijzen per vierkante kilome
ter vertegenwoordigde. Het Nederlands
verleden is zichtbaar in het Instituut,
met name in de rijke schilderijen
verzameling, een picturale en psycho-
loische geschiedenis van Holland,
door Claudel genoemd: „dat weids
platform, waarvandaan het oog zich
zo gemakkelijk verplaatst dat het aan
de voet geen enkel verlangen laat."
Maar de culturele uitwisseling en toe
nadering zijn in onze dagen toch voor
al een gecompliceerd technisch vraag
stuk van specialisten geworden. Het Ne
derlands Instituut heeft tot taak, al
dus de heer de Gorter, het erfdeel van
ons verleden te behoeden en de inter
nationale toekomst voor te bereiden van
onze jeugdige elite.
Vervolgens voerden de beide aanwe
zige ministers van Onderwijs het woord,
de Franse en de Nederlandse. De heer
Billères voerde de onze beide volken
zo gemeenschappelijke vreugde in het
artistieke scheppen aan; de traditie van
wederkerige culturele uitwisseling ,die
een reeds zeer oude harmonie tussen
Nederland en Frankrijk in het leven
heeft geroepen. Hij riep Descartes op:
ons beider gemeenschappelijk bezit; en
uit de Franse negentiende eeuw de nos
talgie der dichters naar Holland, Bau
delaire, Rimbaud. Ten aanzien van de in
het Instituut aanwezige kunstverzame
lingen merkte de heer Billères op: de
jonge mensen die wij hierheen zullen
sturen zullen ze zien: „les yeux éblouis."
Excellentie Cals bracht het niet altijd
gemakkelijk in de moderne maatschap
pij te bereiken evenwicht ter sprake
tussen de rol van de staat en de par
ticuliere initiatieven en wist aldus
geestig en goedmoedig een repliek te
plaatsen aan het adres van de geeste
lijke vader van het Instituut de heer
Lugt, die geleden had onder de einde
loze verwikkelingen die aan de ope
ning vooraf waren gegaan.
De taak van het Instituut formuleer
de de heer Cals als: de eeuwenoude
traditie der Nederlandse beschaving in
terpreteren tegenover het bevriende
Franse volk; een zeer verantwoordelijke
taak die echter vergemakkelijkt zal
worden dank zij de adviezen van het
comité de Patronage, dat in meerder
heid gevormd wordt door Franse per
soonlijkheden.
Vervolgens verzocht de Nederlandse
minister Z.K.H. Prins Bernhard ook
door hem in navolging van zijn Franse
collega voortdurend aangesproken met
Monseigneur de officiële inauguratie
te verrichten. Hetgeen geschiedde.
In groepen van twintig konden daar
na de genodigden zich laten rondleiden
om de salons en de verzamelingen van
het Instituut te bezichtigen. Er werd
druk gebruik van gemaakt evenals van
de gelegenheid voor een nog lang en
geanimeerd samenzijn rond de diverse
welvoorziene buffetten.
Een woordvoerder van het Britse
ministerie van buitenlandse zaken heeft
meegedeeld, dat de recente incidenten
tussen het Britse protectoraat Aden en
Jemen niet ernstiger zijn dan die in
het verleden. Zij zouden echter zijn
„opgeblazen" in de propaganda die
Jemen onder Russische invloed te
Cairo voert.
De woordvoerder verklaarde voorts,
dat de Britse regering de bedreiging
van Jemen om een beroep te doen op
„vrijwilligers", Russen inbegrepen,
niet ernstig opneemt.
Groot-Brittannië is op het ogenblik
niet van plan het conflict voor de V.N.
te brengen en van de zijde der Britse
regering wordt evenmin een verzoek
aan de V.N. overwogen om waarne
mers naar het gebied te zenden.
De Jemenitische gezant in Caïro
heeft nu ook een beroep gedaan op de
V.S. Hij verzocht de Amerikaanse am
bassadeur de regering in Washington
„officieel in kennis te stellen van de
ernst van de toestand in Jemen, ont
staan na de Britse aanval op het zui
den des lands". De gezant verzocht de
Amerikaanse ambassadeur voorts te
vragen om een „ingrijpen der Ameri
kaanse regering die er naar streeft
de vrede in het Midden-Oosten te be
waren door Groot-Brittannië er toe
te bewegen op te houden met zijn aan
vallen op het vreedzame Jemenitische
volk" (AFP-Rtr.).
0
en This is heaven to me, in het lang
zame of middentempo, waarbij Lady
Day het best tot uitdrukking komt.
Dit jongste plaatje met oude num
mers tekent sterk Billie's stijl, die
nauwverwant is aan die van Arm
strong, met name waar de fraserin
gen van haar stem juist even achter
de maat van de muziek aankomt.
Slanke voetjes, in balletschoen
tjes gestoken, sieren de hoes
van de 33 toeren Deccapublica-
tie LK 4161, die een keur van opna
men bevat van befaamde balletmu
ziek, uitgevoerd door het orkest van
Mantovani. Mantovani zelf en voorts
arrangeurs als Milner en Binge
schreven de speciale „vertalingen"
voor Mantovani's orkest, waarbij dus
tal van zwierige partijen werden ge
reserveerd voor de afdeling violen.
Men kan het dan met de interpre
taties van Mantovani's orkest al dan
niet eens zijn, men zal intussen Man
tovani en zijn mannen niet kunnen
verwijten, dat zij er maar een slag
naar slaan. Integendeel, de arrange
menten zijn met uiterste zorg en met
eerbied voor de oorspronkelijke par
tituur gekozen, terwijl de uitvoering
van de werken aan precisie en aan
gaafheid niets te wensen overlaat.
Deze plaat mag beslist wel aanbe
volen worden. Het programma: Val
se des Fleurs (Casse Noisette Tsjai-
kowsky), Spectre de la Rose (Invi
tation to the Waltz, Weber), Pas de
deux (Giselle, Adam), Wals uit
,The sleeping beauty (Tsjaikowsky),
Dance of the Hours (,La Gioconda'
Ponchielli), Wals uit ,Swan Lake'
(Tsjaikowsky), Le Cygne (.Carnival
of the Animals', Saint Saëns), Wals
uit Faust' (Gounod), Dance of the
Comedians (,De verkochte Bruid',
Smetana) eri de wals uit Eugene
Onegin' van Tsjaikowsky. Uitsteken
de opname en weergave.
De Capitolplaat 33 toeren T 592
mag de waardering „subliem"
worden toegekend, maar zjj is
dan ook gewijd aan 't King Cole Trio
in zijn beste dagen. In die beste da
gen gold het King Cole Trio in de
jazzwereld als het feilloze drieman
schap (Piano: Nat King Cole; gui
taar: Oscar Moore of Irving Ashby;
bas: Johnny Miller dan wel Joe Com
fort; bongo drums: Jack Costanzo)
De plaat bevat de navolgende num
mers: The man I love, Body and
Soul, Easy listenin' blues, What is
this thing called love, Rhumba azul,
Laugh cool clown (een meesterlijke
fantasie op Leoncavallo's ,Ridi, Pa-
gliacci') Sweet Georgia Brown, Ho
ney suckle Rose, Prelude in C sharp
minor (een prima improvisatie op
de gelijknamige compositie van Rach
maninoff), This way out, Bop-kick en
Smoke gets in your eyes. .Instru
mental classics' heet de plaat en zij
is fijn jazz-werk, technisch knap en
fjjnere jazz-werk, technisch knap en
van een gave inhoud. Naar het steeds
weer wisselende mozaïek van vaak
subtiele toonkleurtjes te luisteren, is
de moeite waard. Zij wordt geschapen
uit een onbaatzuchtige muzikaliteit
en bezield door grote toewijding.
Yan Nederlands fabrikaat is de
kamermuziek-jazz, die op het
Philips 45-toerenpIaatje 422052
PE is vastgelegd. Zij wordt uitge
voerd door het Frans Eisen kwartet,
waarbij Frans piano speelt, Robby
Pauwels guitaar, Chris Bender de bas
hanteert en Cees See het slagwerk
voor zijn rekening heeft genomen. Ze
zijn aan elkaar gewaagd, deze man
nen-broeders in de Jazz en wat zij
laten horen, klinkt serieus en soepel.
Sfeervol ook en dan met name in
het smaakvol gespeelde .Autumn in
New York'. De andere nummers dra
gen tot titel: All the things you are,
Dufti Chris en Mops.
New Orleans jazz van de boven
ste plank wordt de luisteraar
gepresenteerd, wanneer hij
eenmaal de saffier heeft losgelaten
op het 45 toeren Deccaplaatje nr.
OE 9257, want de uitvoerenden van
.Tishomingo blues, You always hurt
the one you love, Alexander 's Rag
time Band en Maryland, my Mary
land zijn niemand minder dan Bunk
BUNK JOHSON
Johnson (cornet), Jim Robinson
(trombone), George Lewis (clarinet)
Alton Purnell (piano), Lawrence
Marrero (guitaar), Alice Pavageau
(bas) en Baby Dodds (drums), te
zamen: Bunk Johnson en zijn New
Orleans Band. Het nummer Mary
land, my Maryland, waarin het mo
tief van „O, denneboom, o denne-
boom" wordt omlijst door een „reveil-
le'-fantasie van Bunk-himself, is in
teressant.
Het jongste plaatje met Billie Ho
liday (Decca 45 toeren nr. OE
9251) bevat vier opnamen uit
1949-1950, t.w. God bless the child,
Them there eyes, Keeps on rainin'
Het 45 toerenplaatje Decca nr
BME 9085 vestigt de aandacht op
vier trompetsterren, met name
Randy Brooks, Bobby Hackett. Louis
Armstrong en Roy Eldrigde in,
respectievelijk de nummers Man
plays a horn, More than you know,
Sweethearts on parade en Stardust.
Interessant plaatje, waar het im
mers laat horen, wat men zoal met
een trompet kan doen. En dat is
nogal wat. Plaatje is ook op een
dansavondje best te gebruiken.
Close harmony, waaronder de
Amerikanen de moderne meer
stemmigheid plegen te ver
staan van allerhande „sisters" en
„brothers" in de song-kunst, is naar
keuze te beluisteren op de navol
gende 78 toerenplaten: Capitol nr.
3567 met de Andrews Sisters in
twee zang-dansnummers: Crazy
arms, van het pittige soort en I
want to linger, in het ietwat zoetige
genre. De Sisters zetten weer een
flink mondje open. Decca nr M
34003: de Paris Sisters zingen bij
het orkest van Jack Pleis: „Daugh
ter, daughter", dat er bij een uit
stekende begeleiding vlot en vaar
dig uitkomt en „So much, so very
much" waarbij de Paris Sisters zich
van de weemoedige kant laten ho
ren. Philips N 21991 H: de bekende
Four Lads in „Makin ahoopee „en
„On the .sunny side of the street"
bij een rijk van blaaswerk voorzien
muziekje van het orkest van Claude
Thornhill. De drummer doet overi
gens even goed zijn best. London
nr L 572: De Hilltoppers met orkest
begeleiding zingen „Only you" en
„Until the real things comes along",
twee nogal emotionele songs, aan
gezet door gepassioneerde muziek,
maar met overtuiging en gloed (en
nogal wat kracht) gezongen.
De „tophit" Lay down your arms
hebben we ooit wel eens met
meer pit horen zingen, hetgeen
niet wegneemt dat de vocaliste Be
ryl Templeman op „Embassy" (78
toeren WB 210) haar uiterste best
doet en het orkest van Johnny Gre
gory voor een aardige begeleiding
zorgt. Het andere nummer op deze
plaat „We kiss in a shadow" is een
filmisch gevalletje, waarbij onze
Beryl zich van haar dromerige kant
laat zien.
Annette Scott legt een blues-ac
cent in haar vertolking van
„I almost lost my mind" op de
78 toerenplaat Embassy W B202 -
een nummer, waar wel sfeer in zit -
maar kan het andere nummer „Al
legheny Moon" niet helemaal baas,
ofschoon dat ook wel te wijten kan
zjjn aan de compositie als zodanig,
die nogal traag en droog is. Het is als-
Df Annette ervan huilen moet, of
schoon dat dan wel weer kan liggen
aan de.... moon. Nu ja, ieder zijn
smaak.
Warren Covington and the Com
manders komen via de 78
toerenplaat Decca nr. M
35009 en dan met name in het num
mer Petticoats of Portugal met
een gedisciplineerd dansmuziekje uit
de bus, waarbij de melodie gedragen
wordt door vakkundige trombonis
ten. Het oehoe- en awawa-gezang op
de achtergrond klinkt onbenullig. In
„Trombone-boogie" zetten de bla
zers er tempo in en stimuleren daar
bij de slagwerker, die dan prompt
Rock and Roll-neigingen gaat verto
nen.
Of Johnny Hoes zingt te zacht
en bovendien roept hij meer
dan dat hij zingt of het or
kest van Jack Buiterman speelt te
hard, een van de twee, maar in ieder
geval komt het Philipsplaatje 78 toe
ren P 17659 niet helemaal tot zijn
recht. „Kom in m'n duivenhok" heet
het eerste „Mosselen" het tweede
nummer. Tekst: gewoontjes. Melo
die: gaat wel.
De donkergekleurde tonen uit de
pijpen van het zogenaamde
mortierorgel leveren in com
binatie met de fris-nijdige geluidjes
van de „ritmesectie" een prettige
klank op. Een medley van populaire
melodietjes, uitgevoerd door zo'n
mortierorgel, valt te beluisteren via
het 78 toerenplaatje van Philips nr
P 19331. De nummers heten: Arri-
vederci Roma, Ballade van Davy
Crockett, Twenty tiny fingers, Scho
ne Frauen kosten geld (Waar zo'n
mortierorgel al niet over „pijpt"),
De Kaspische zee en Tante Nitte.
Charles Aznavour mag in de rij
van de Franse liedjeszangers
een aanwinst worden genoemd.
Hij heeft een stem met dat typisch
Franse timbre, een prettige stem,
en weet de sfeer van de liedjes, die
hij zingt, wel te treffen. Hij zingt
verzorgd, mag men zeggen, en met
gevoel voor de fijnere nuances. Zijn
repertoire op het 45 toerenplaatje
nr 460 V013 van het label Ducretet
Thomson vermeldt: „Ah!" - „Parqe
que", „Mos j'fais mon rond" en
„Viens au creux de mon épaule".
FRéDéRTC
