Politieapparaat achter
toenemende
taak
Ordeverstoringen en verkeersonveiligheid
eisen intensiever optreden
I
Kindje
BUNGALOWOORD VOOR
DE OORLOGSGEWONDEN
Lied
Het
H
huis van een miljonair
H
Grootmeester der geologie
Beroep moet aantrekkelijker worden
Een man wint het van 11 voetballers
Taxichauffeur
nu beschuldigd
van moord
Minister Staf legt eerste steen
Oorzaak en gevolg
Mr. Schokking dijk
graaf
Nieuwe constitutie
voor Derde Orde
Z aak-N ieuwland
IMPRESSIES VAN EEN EMIGRANTE NAAR DE V.S.
Gemeentesecretaris
.van Heeze ontslagen
Horeca en zondags
rijverbod
Vonnis tegen stelende
varensgezel bevestigd
Prof. dr. ir. H. A.
Brouwer
ZATERDAG 16 FEBRUARI 1957
PAGINA 5
c
BABYDERM
Adres mgr. Bekkers
Verzamelaar zonder geld
Zoemende machines leveren
comfort
Geen proces tegen de staat
t~\ ij de behandeling van de begroting van Binnen-
r\ landse Zaken in de Tweede Kamer stonden de
burgemeestersbenoemingen en de salarissen voor
de hogere ambtenaren zodanig in het centrum van de
belangstelling, dat er niet veel aandacht overbleef voor
het politieapparaat. Het antwoord van de minister,
kort en vrij vaag, heeft in politiekringen enige teleur
stelling gewekt. Men had een duidelijker antwoord ge
wenst met betrekking tot de nodige herziening van de
bezoldiging en de uitbreiding van het apparaat. Twee
kwesties, die nauw met elkaar verweven zijn en in
direct verband staan met de toenemende moeilijkhe
den, waarvoor het politie-apparaat zich gesteld ziet.
Met name moeten hiervan genoemd worden het stij
gende aantal ordeverstoringen en de groeiende ver
keersonveiligheid.
In de grotere plaatsen eist het handhaven van de
Bende? Ook in Nederland doen Ame
rikaans gangsterachtige verhalen de
ronde over georganiseerde bendevor
ming, maar in werkelijkheid bestaat de
bende nauwelijks. De samenklontingen
ontstaan vanzelf, omdat de jongens in
iedere plaats wel weten waar zij hun
soortgenoten kunnen vinden. Het zijn
dan ook meestal dezelfden, die de straat
onveilig maken en die vooral in de
Peripherie van de steden een vorm
van baldadigheid bedrijven, welke lang
zamerhand ontstellende vormen heeft
aangenomen. In Utrecht b.v. moeten
speciaal de clubhuizen het ontgelden;
zij worden in één avond finaal afge
broken. Dat elke stad jaarlijks duizenden
guldens schade lijdt aan kapotgegooide
lantaarns, is niet nieuw meer; dat auto
bezitters 's morgens hun wagen terug
vinden met krassen op het lakwerk en
afgebroken richtingwijzers, evenmin.
Dit is niet alleen het werk van kinde
ren tot 14. 15 jaar, die men dergelijk
kattekwaad desnoods nog wel verge
ven kan, maar evenzeer van de oudere
jeugd, die uit eindeloze verveling niets
beters weet te doen dan zich vergrijpen
aan andermans goed.
Meer surveillance nodig
Het constateren van deze straat
schenderijen sommige bladen ver
meien zich en hun lezers met larmoyan
te beschrijvingen is eenvoudiger dan
het aangeven van een oplossing. Het is
ook niet moeilijk de oorzaken aan te
wijzen: tekortschietende opvoeding,
krappe behuizing, afnemend gezagsbe-
grip, aanstekelijke lectuur en films,
enz. enz. Maar een afdoende remedie
is nog niet gevonden. Psychologen, peda
gogen en jeugdleiders breken er zich het
hoofd over, er worden boeken over ge
schreven, congressen over gehouden,
hiaar veel effect sorteert dit alles niet.
De overheid subsidieert en honderden
vrijwilligers offeren hun vrije tijd,
maar meer dan incidentele oplossingen
worden niet bereikt. Clubhuizen, buurt
werk enz. bereiken wel een deel van de
jeugd en jongeren, maar het andere deel
blijft vooralsnog ongrijpbaar om de
doodeenvoudige reden, dat het nergens
voor en nergens door gegrepen wil wor
den, althans dit voorgeeft.
Ook in deze regels wordt geen pas
klare oplossing geboden. Meer politie-
surveillance lost het probleem niet op,
omdat er slechts met positieve midde
len iets bereikt kan worden. Maar dit
neemt niet weg, dat de surveillance
intensiever moet worden om althans
het publiek te beschermen tegen de
toenemende ordeverstoringen.
Dat het Amsterdamse politie-apparaat
Zondag 4 november 1.1. niet in staat was
onmiddellijk en afdoende in te grijpen
in de anti-communistische rel naar aan
leiding van de gebeurtenissen in Hon
garije, moet geweten worden aan de on
voldoende bezetting. Dit voorbeeld zou
»net vele andere aan te vullen zijn.
Het behoort ook tot de taak van de
politie het bezit van de burgers te be
schermen. De bevolking zou schrikken
Wanneer zij wist hoe weinig mensen
hiervoor 's nachts beschikbaar zijn. Het
aantal vermogensdelicten kleine in
braken, insluipingen, rijwieldiefstallen
enz. is de laatste jaren afgenomen,
omdat de arbeidsmarkt werk in over-
(Van een onzer redacteuren)
orde steeds meer aandacht van de politie, dus ook meer
manschappen. Er gaat in de stadscentra, vrijwel geen
avond of weekend voorbij zonder relletjes door opge
schoten jongelui, die het publiek lastig vallen, soms
zelfs molesteren. Iedereen kent die samenklontingen
wel op de Nieuwendijk in Amsterdam, het Vreeburg
in Utrecht, de Steenstraat in Leiden, de Venestraat in
Den Haag. Jongelui die met hun tijd blijkbaar geen
raad weten en doelloos in de winkelportieken staan te
hangen, totdat de verveling hen tot agressiviteit drijft.
Voorbijgangers wordt een beentje gelicht, meisjes na
gefloten. agenten getreiterd, kinderen aan het schrik
ken gebracht. Zij gooien elkaar, zogenaamd per on
geluk, tegen passerende voetgangers aan, zaaien on
rust met hun branie-brommers en schromen zelfs geen
handtastelijkheden. Nu en dan wordt een van de kor
nuiten door een spiegelruit gegooid, waarop de bende
naar alle kanten uiteen vliegt.
Als agent heb je het dikwijls voor het
zeggen, maar dit feit alleen blijkt voor
Velen 'niet voldoende om het beroep
aantrekkelijk genoeg te maken.
Het gebrek aan politiepersoneel is
geen binnenlands probleem. In tal
van landen heeft de sterke hand
al het zwakke geslacht te hulp
moeten roepen, om het tekort zo
veel mogelijk op te heffen. In
Duitsland houdt men niet alleen
de agent, maar ook de politie
hond in ere.
vloed biedt, waarbij ook de sociaal min
der sterken aan bod komen. Maar wan
neer de conjunctuur zou omslaan, met
toenemende werkloosheid tot gevolg, kan
de politie haar taak op geen stukken na
vervullen. De surveillance in de buiten
wijken van de grote steden is beslist
onvoldoende.
Permanente bezetting
De toenemende verkeersonveiligheid
vraagt eveneens meer aandacht van de
politie. Op tal van drukke verkeerspun
ten zou een permanente bezetting geen
overdreven luxe zijn. Herhaaldelijk
constateert men opstoppingen, waarbij
de politie niet onmiddellijk optreedt
omdat hiervoor te weinig manschappen
beschikbaar zijn. Wegpiraten en bra- i
vourrijders zouden eenvoudig geen
kans mogen krijgen om het verkeer on
veilig te maken, maar bij gebrek aan
toezicht kunnen zij hun gang gaan.
Agenten op solomotoren, die zich in
het drukke verkeer gemakkelijk en snel
kunnen verplaatsen, zouden in groten
getale ingezet moeten worden. Maai
de manschappen ontbreken.
De bezetting van het politie-apparaat
wordt nog steeds bepaald door normen,
die sedert 1949 niet herzien zijn. In tal
van gemeenteraden wordt geklaagd
over de te krappe bezetting, mede in
verband met de groeiende nieuwe wij
ken, maar de normen staan geen ver
dere uitbreiding toe.
Niet veel belangstelling
Het is overigens de vraag of verrui
ming van de normen veel effect sor
teren zal. Nu reeds kost het de politie
corpsen veel moeite om hun sterkte op
peil te houden. De belangstelling voor
een politieloopbaan is niet bijzondef
groot, mede omdat de salariëring
hoewel verbeterd niet aantrekkelijk
is.
Bovendien is het verloop vrij groot.
Na enige jaren is het een deel van de
jongere agenten gebleken, dat de dienst
minder romantisch is dan zij dachten.
Niet allen beschikken over capaciteiten
om geplaatst te worden in speciale
diensten; voor hen blijft de gewone
straatdienst over met onaangename
consequenties als nachtdienst, zondags
dienst, enz. Agenten, die in de lagere
rangen blijven hangen, ondervinden de
sterke zuigkracht van het bedrijfsleven,
dat veelal beter betaalt en gunstiger ar
beidsomstandigheden biedt.
Om het politievak aantrekkelijker
te maken, zou de opleiding op jon
gere leeftijd moeten beginnen, b.v.
reeds na één jaar militaire dienst.
Toekomstige agenten kunnen een
deel van de gespecialiseerde militai
re opleiding missen, omdat zij in ge
val van oorlog toch niet opgeroepen
worden. Bovendien zou het geen 7 a
8 jaar moeten duren alvorens agen
ten in de lagere rangen aan hun
maximum-salaris toe zijn en zou het
verrichten van nacht- en zondags
dienst aantrekkelijker gemaakt moe
ten worden, b.v. door compensatie in
de vorm van een vijfdaagse werk
week.
Advertentie
Advertentie
Qltijd gaaf huidje
Poeder - ZaW - Olie - Zeep
Ordeverstoringen komen in ieder land voor en dan is er een krachtige hand
nodig.
Naar te Den Haag verluidt, bestaat
de mogelijkheid, dat de oud-burgemees
ter van Den Haag. mr. F. M. A.
Schokking, door de kiesvergadering van
het hoogheemraadschap Rijnland als
eerste zal worden geplaatst op de voor
dracht voor de functie van dijkgraaf
van genoemd hoogheemraadschap. Deze
post komt binnenkort open; de huidige
dijkgraaf, mr. Slagter, heeft namelijk
per 1 mei ontslag gevraagd uit zijn
functie wegens het bereiken van de
pensioengerechtigde leeftijd.
De generale oversten der vier Fran
ciscaanse Orden hebben aan de pre
fect der H. Congregatie der Religieu
zen, kardinaal V'aleri, het ontwerp aan
geboden voor de nieuwe constitutie
der Derde Orde van St.-Franciscus voor
leken.
Tegelijkertijd overhandigden zij de
kardinaal het verzoek bestemd voor de
H. Vader om Zijn goedkeuring van de
nieuwe regels.
De Constitutie is het resultaat van
jarenlange voorbereidingen. Zij heeft
tendoel de organisatie en de vorming
der tertiarissen aan te passen aan deze
tijd.
Dit zijn slechts enkele suggesties,
die men in politiekringen vernemen
kan. Er zullen nog wel meer wensen
zijn, ook van dien aard, dat zij niet
binnen afzienbare tijd te verwezenlij
ken zijn. Maar dat het politie-apparaat
dringend aanpassing behoeft aan zijn
steeds toenemende taak, is duidelijk
voor iedereen, die constateren kan, dat
het tekortschiet tekort moet schie
ten in het handhaven van orde, rust
en veiligheid. Niet voortdurend en over
al, maar juist op die plaatsen en mo
menten, waarop onmiddellijk en af
doend ingrijpen noodzakelijk is. De toe
nemende ordeverstoringen en verkeers
onveiligheid met name eisen een poli
tie-apparaat, dat qua getalssterkte en
uitrusting in staat is zijn taak op ade
quate wijze te vervullen.
Het gerechtshof te 's-Gravenhage
heeft het appèl, dat een taxichaffeur
te Nieuwland tegen zijn arrestatie had
aangetekend, verworpen.
Na hem aanvankelijk te hebben be
schuldigd van diefstal van gelden uit de
woning van de omgekomen weduwe E.
K. 4e Nieuwland, heeft de officier van
justitie inmiddels een nieuwe aanklacht
tegen hem ingediend, namelijk moord.
Hij is echter hiervoor nog niet ver
hoord.
De vrouw van de taxi chauffeur en
een horlogemaker uit Middelburg zijn,
zoals bekend is, deze week gearresteerd
op verdenking van medeplichtigheid
aan de diefstal.
Aanleiding tot de arrestatie van de
horlogemaker waren zijn antecedenten
en zijn nauwe relatie met de nu van
moord verdachte taxichauffeur. Vrij
dagmiddag is hij weer op vrije voeten
steld.
Sinds 12 februari heeft mgr. W. M.
Bekkers, bisschop-coadjutor van de bis
schop van 's-Hertogenbosch, zijn intrek
genomen in zijn ambtswoning. Papen
hulst 2 te 's-Hertogenbosch. Telefonisch
zal mgr. W. M. Bekkers, zodra de aan
sluiting tot stand is gebracht, te berei
ken zijn onder nummer 04100-2033.
Een in Tokio wonende jonge Ja
panse timmerman is er in geslaagd,
tegen de kosten van enkele post
zegels, een verzameling moderne
schilderijen te verwerven.
De timmerman, die zelf zijn huis
heeft gebouwd, waarin deze kost
bare schilderijen thans hangen,
schreef de Zwitserse schilder Gerard
Sneider in 1952, dat hij zijn werk
ten zeerste bewonderde en dat hij
het bijzonder op prijs zou stellen een
schets van hem te mogen ontvangen.
Sneider zond hem deze toe.
Hierdoor aangemoedigd, schreef de
jonge Japanner andere bekende kun
stenaars, als de Britse beeldhouwer
Henry Moore, de Spaanse schilder
Jean Miro, diens Franse collega
Jean Arp e.a. Allen zonden hem
een of meer staaltjes van hun werk,
dat thans zijn woning siert.
Wanneer in het verwachte tempo kan
worden doorgewerkt, zal in het najaar
aan de Arnhemse Bovenweg te Doorn
een bungalowoord voor de revalidatie
van militaire oorlogsslachtoffers kun
nen worden geopend. Drie maanden ge
leden werd met de bouw begonnen en
vrijdag heeft de minister van oorlog en
marine, ir. C. Staf, de eerste steen ge
légd. De minister verheelde niet, dat
hij aanvankelijk met enige aarzeling te
genover het plan van de Nederlandse
bond van militaire oorlogsslachtoffers
had gestaan, maar bij nader inzien was
hij er een groot voorstander van ge
worden. Hierbij bedenkend, dat alles,
wat de maatschappij voor de oorlogs
slachtoffers doet, klein is ten opzichte
van hetgeen zij gedaan hebben.
Voor minister Staf de zilveren troffel
gebracht
In de trein zat een man
in een blauwe blazer tegen
over mij. Hij had een vei
beschreven muziekpapier in
de ene hand en een potlood
in de andere. Het schrijf
gerei gebruikte hij als maat
stok je, dat hij driftig heen
en weer bewoog, op de maat
van een ingehouden voort-
„pom-pom-pom".
Zonder enige inleiding wendde hij
zich plotseling tot mij en wijzend op
een woord in de partituur vroeg hij:
„Bitte, wie spricht man das gerade
aus."
Er stond: ster.
„Als ster", zei ik dus.
„Ach so", riep hij verheugd. „Schter,
danke schön".
„Ster", herhaalde ik.
„Schter", zei hij vroom.
„Nee", doceerde ik, „géén sj; gewoon
sssster".
Nu haalde de artist uit en riep ferm:
„Schter".
„Goed", "iei ik, „schter".
Nu legde de man mij uit dat -lij
een Duits liedjeszanger was, maar dat
hij nou eens een chanson in het Hol
lands wilde brengen; dat zou het
„poeblikoem" goed doen. Ik vond het
een nobel streven en even later waren
wij dus weer volop bezig.
„Das heisst: freulich en blai, nicht-
wahr?" vroeg hij.*
„Ja", zei ik, „vrolijk en blij".
„Fffreulich en blai", riep hij ver
heugd, „tieke-tieke-tack".
„Tikke-tikke-tak", deed ik er over
heen.
„Gerade, tieke-tieke-tack", zei hij.
En toen herhaalden wij het nog eens
unisono, zij het in verschillende toon
aarden. Want het was een lied over
een Uhr. Maar de Westerturm kwam
er ook in voor.
In Rotterdam moest hij er uit. En
terwijl hij zijn jas aantrok zei hij:
„Schone Stadt, was?"
„Sehr schön", zei ik.
„Ich war mal schon da, wahrend
des Krieges", legde hij uit.
„Freulich?" vroeg ik.
„Ja, ja ich weiss es jetzt ganz ge-
nau" zei hij verheugd: „én blai".
later zo beroemd geworden Enrico
Aftelli begon zijn eerste jongleurs-
Ptreden in een tweedehands voetbal
ten
jv-ue. Hij mocht invallen voor een zieke.
~*et circuspubliek, teleurgesteld over de
Programma-verandering, ontving hem
jpt ijzige stilte. Enrico jongleerde of z'n
Ven er van afhang: vier ballen, vijf bal.
zes ballen. Er kwam een zwak ap-
tuaus. Maar toen werden het er zeven,
ent, negen. En eindelijk cirkelden ook
e, Dn gen mee. Op dat moment deed een
dp van geestdrift het circus schud-
in iFen ontelbaar aantal malen riep
men hem terug, er was slechts één ge-
Prek na afloop: de jongleur. Later, aan
r t s'ot van zÜn nummer, herschiep
^astelli de piste in een voetbalveld. Hij
nii.fen c'oel van normale afmetingen op-
Dhten en nodigde al wie voetballen kon
nder de toeschouwers uit om zich met
nem te meten, allen tegen één.
JJat werd altijd weer een uitzonderlijke
Krachtmeting, waarbij tien, elf man,
waaronder vaak spelers van naam, ver
geefs het doel verdedigden tegen Castel-
li's razendsnelle aanvallen, waarbij hij
de bal met voeten en hoofd telkens weer
door het kluwen van tegenstanders heen
in het doel wist te mikken!
Teleurstellingen en successen van 's-we.
relds grootste artiesten volgen elkaar op
in de boeiende reeks verhalen van „De
Bonte Droom van het Circus - ge
schreven door de circuskenners bij uit
stek J. van Doveren en Fred Thomas,
geïllustreerd met talloze leuke penteke
ningen. Voor slechts 2.50 kunt u dit
boekwerk kopen bij uw roomboterleve-
rancier of per brief (kaart) bestellen bij
het Kantoor „Roomboteralbum", Postbus
47, Den Haag. Vermeld vooral duidelijk
uw naam en volledig adres. U krijgt het
album dan per omgaande toegezonden,
onder rembours. De bijbehorende plaat
jes ontvangt u gratis voor rijksbotermer-
ken. U vindt zo'n merk op elk pakje
roomboter. (Natuurlijk ook op koelhuis-
boter)
Neem een pakje extra voor de zondag'
et toeval en onze spon
sor hebben ons wel
op wonderlijke wegen
gevoerd. Weinig hadden wij
een paar maanden geleden,
in onze 300 kubieke meter
nieuwbouw woning in Ne
derland, kunnen vermoeden,
dat onze eerste werkkring
in ons nieuwe vaderland in
de woning-van een miljonair,
ja zelfs een der rijkste man
nen van het rijke Amerika,
zou zijn. Van films en foto's
kennen wij allen de weidse
trappenhuizen van dit soort
woningen, die erop gebouwd
schijnen te zijn de lieflijke
filmschonen een passend en-
trée te laten maken. Dat ik
nu dagelijks zo'n trap op en
af kan „zweven" is mij nog
steeds een bron van genoe
gen! Het echtpaar, dat wij
door onze werkzaamheden
het leven trachten te veraan
genamen, bewoont dit huis,
dat, behalve bovengenoemde
trap, vierendertig kamers be
vat. Het heeft wel een poos
geduurd, voor ik er de weg
kon vinden. Zo meende ik
stellig bij de eerste rondgang
ergens een vleugelpiano te
hebben gezien, maar ik
heb zeker een week gezocht
voor ik haar terug had ge
vonden.
De slaapkamers zijn alle
in ^en eigen kleurenschema
gehouden met badkamers in
harmoniërende tinten. Er is
bijv. een kamer in ivoorkleur
met donkerblauw, met een
badkamer waarvan de wan
den en vloer donkerblauw
betegeld zijn met donker
rode wastafel, badkuip en
douchecel en dito handdoeken
en badmat. Het merkwaar
digste vind ik wel, dat de
zitplaatsen, waarheen volgens
het gezegde zelfs de keizer
zich te voet begeeft, hier
voorzien zijn van een deksel, huisvrouw, die levenslang
hetwelk weer bekleed is heeft moeten slepen met
met een overtrek, gebor- kolenkitten, die leeg en asla-
duurd met bloemen of zelfs den, die vol zijn op de meest
met goud- of zilverdraad, ongelegen ogenblikken, en
Dit schijnt echter bij de die, wie zal zeggen hoeveel
Amerikaanse „bon ton" te kostbare tijd doorbrengt met
behoren en is geen speci- haar pogingen, een onwillige
fieke rijkelui's smaak. kachel of haard tot branden
De douche-cellen hebben te bewegen. Bij dit systeem
niet één, maar zeven spuit- wordt hete lucht door roos
apparaten, een op de nor- ters boven in de kamers ge-
male plaats en drie aan blazen terwijl door andere,
weerszijden op knie-, middel- vlak bij de vloer, de koude
en schouderhoogte. Verder lucht wordt weggezogen.
bevindt zich boven elke was
tafel en ook boven de keu
kengootsteen, behalve de
gebruikelijke koud en warm
waterkraan, ook nog een
kraan voor ijswater. Onnodig
te zeggen, dat er een ruim zenuwen.
assortiment aanwezig is van het
et voortdurend aan- en
afslaan van al deze
machines doet overi
gens wel lichtelijk fabriek-
achtig aan en werkte de
eerste tijd danig op mijn
Maar alles went,
gerinkel van het
diepvries- en gewone ijskas- half dozijn, op strategische
ten, bordenwas- en gewone punten opgestelde, telefoons,
wasmachines met centrifuge jjg jn hun kleur, rose, olijf-
en droger, een humidifier, groerii ivoortint, ook weer
die het vochtigheidsgehalte zjjn aangepast aan hun om-
in huis op peil houdt; ver- geving. Onnodig te zeggen,
der televisietoestellen in alle ^at voor de warme tijd ook
formaten, van een snoezig airconditioning aanwezig is.
draagbaar apparaat van 20 Kasten en laden in de
bij 15 centimeter tot een keuken zijn gevuld met de
kleuren TV met een beeld-
oppervlakte van 55 bij 45.
De verwarming geschiedt
met gas en is geheel automa
tisch. 's Morgens om zes uur
springen de thermostaten op
75° en begint de machine
te werken, om 's avonds om
elf uur haar werk te beëin
digen. Het is de vervulling
van de dromen van elke
allernieuwste snufjes op
huishoudelijk gebied. Van
vele heb ik zelfs het doel
nog niet kunnen ontdekken.
Maar daarnaast liggen broe
derlijk bijeen dezelfde soort
ordinaire blikken raspen, die
voor een paar dubbeltjes op
onze markten te koop zijn.
En de Hollandse huisvrouw
met haar uitrusting van gla
zen en kopjes-, poets- en
stofdoeken staat wel even te
kijken als zij ziet, dat hier
voor deze werkzaamheden
oude lappen en afgedankte
hemdjes en broekjes worden
gebruikt. Naar ik hoor is dit
een typisch Amerikaans en
ook Canadees verschijnsel en
vindt men hier ons doeken
stelsel een volkomen over
bodige luxe.
Het huis ligt midden in
een groot park met tennis
banen en broeikassen, en
op enige afstand garages
voor vier auto's en ruimten
voor het opbergen en onder
houd van de uitgebreide col
lectie gemechaniseerd tuin
gereedschap. Daarboven is
het zes-kamer appartement,
dat wij bewonen. Als de
familie niet uitgaat of be
zoek verwacht worden
's avonds om zes uur de
poorten gesloten. Schijnwer
pers aan alle hoeken van
het huis en de garage worden
ontstoken, terwijl vier grote
herdershonden worden losge
laten, die het voor een
vreemde tot een hachelijke
onderneming zouden maken,
zich binnen de hekken te
wagen.
En de bezitter van dit
alles, de man, die verder
nog een zomerverblijf in Ca-
lifornië, een paar privé-
vliegtuigen en een jacht zijn
eigendom kan noemen, woont
elke ochtend om half acht
de H. Mis bij, werkt van
's morgens vroeg tot 's avonds
laat en gaat zaterdagsmid
dags voor zijn vrouw naar
de food-market om vlees
en groenten te halen. En
hij poetst zijn eigen schoe
nenmet een elektrisch
schoenpoetsapparaat!
H.L.B.
hanteerde, welke hij als herinnering
mee naar huis mocht nemen, werden
vele militaire en burgerlijke autoriteiten
o.w. de commissaris van de koningin
in de provincie Utrecht, mr. C. Th. E.
Graaf van Lynden van Sandenburg,
verwelkomd door de voorzitter van de
N.M.B.O., de heer W. Ch. J. M. van
Lanschot, die herinnerde aan de finan
ciële moeilijkheden, welke aan de stich
ting van het woonoord voorafgegaan
zijn. Het beroep op de Nederlandse be
volking bleef echter niet onbeantwoord
en de overheid steunde het initiatief
met 600.000.
Voor de verdere plannen van de bond
kon de minister nog geen toezeggingen
doen, maar hij beloofde wel de grootst
mogelijke steun. Er zijn vele mogelijk
heden om leze slachtoffers te helpen,
aldus de minister. Laat men het doen
voor hen, die zoveel moed en doorzet
tingsvermogen hebben getoond.
Het plan omvat de bouw van veertien
bungalow-woningen, een centraal ge
bouw en een werkplaats, alle bestemd
voor de z.g. dwarslaesie-patiënten, die
door langdurige oefening zover gebracht
kunnen worden, dat zij zich in de vrije
maatschappij kunnen handhaven. Een
aantal van deze patiënten uit het na
burige revalidatie-oord was, gezeten in
rolstoelen, bij de plechtigheid aanwezig.
Nadat de minister de gedenksteen
had ingemetseld, sprak hij de wens uit,
dat de vrijgevigheid van het Nederland
se volk groot genoeg zal zijn om de ver
dere plannen van de bond te verwezen
lijken.
In een vrijdagmiddag gehouden ver
gadering heeft de gemeenteraad van
Heeze op voorstel van B. en W. beslo
ten de gemeentesecretaris, tevens amb
tenaar van de burgerlijke stand, ontslag
te verlenen. Hij was 13 maart 1956 reeds
geschorst met het oog op het feit, dat
hij strafrechterlijk moest worden ver
volgd.
De tijd, waarin de socialistische
pers zich verzette tegen elke vermin
dering van lasten voor het particu
liere bedrijfsleven, omdat de onder
nemers de daardoor vrijkomende
middelen niet voor nieuwe investe
ringen ten behoeve van de industria
lisatie zouden gebruiken, maar in hun
privé-zdk of in die van de aandeel
houders zouden steken, ligt al weer
lang achter ons. De particuliere on
dernemers hebben zo goed geïnves
teerd en geïndustrialiseerd, dat de
arbeidsmarkt overspannen raakte en
het full-employment" uitliep op een
ernstig tekort aan arbeidskrachten
met als gevolg zwarte lonen en an
dere narigheden. Sinds de langdurige
kabinetscrisis is men uit een ander
vaatje moeten gaan tappen. Het is
nu bestedings- en investeringsbeper
king geblazen. De gevolgen daarvan
voor de arbeidsmarkt beginnen zich,
zij het nog sporadisch, te manifeste
ren. Zo zien hier en daar enkele be
drijven zich genoodzaakt binnenkort
arbeiders te ontslaan, omdat de be
stedingsbeperking tot uitstel of af
stel van bepaalde plannen en ver
minderde afname van hun produkten
leidt. De N.V. Schokbeton in Kam
pen b.v. zal eerlang méér dan hon
derd arbeiders gedaan moeten geven,
omdat de door haar vervaardigde
Ipro-keien voor wegenaanleg door
verschillende gemeenten vanwege het
afremmen van verschillende wegver-
beteringen niet meer worden gekocht
en er nog een voorraad van 8 mil
joen stuks aanwezig is. In zoverre
deze gang van zaken een gezonde
normalisering van de arbeidsmarkt,
d.w.z. het definitief verdwijnen van
zwarte lonen in welke vorm dan ook,
het ontstaan van redelijke en nood
zakelijke arbeidsreserve en een ma
tiging van economisch niet verant
woorde looneisen, tot gevolg zal heb
ben, kan men er vrede mee hebben.
Eerst als er een grotere werkloosheid
dan structueel onvermijdelijk is, zou
ontstaan, zou er aanleiding zijn alarm
te blazen. Zo ver is het echter ge
lukkig nog niet. Er is nog voldoende
werk aan de winkel.
Het fonds ter behartiging van de be
langen der door het zondagsrijverbod
getroffen Horeca-ondernemers heeft af
gezien van een procesvoering waarin
de staat een onrechtmatige daad ten
laste wordt gelegd. Dit wordt meege
deeld in het vakblad Horeca. Het fonds
is tot dit besluit gekomen omdat minis
ter Zijlstra zich bereid verklaard heeft
begin maart in overleg met de organi
saties van het bedrijfsleven de toestand
nader onder ogen te zien.
Het fonds meent, dat het op de weg
van het bedrijfschap Horeca ligt, bij de
regering een verzoek tot schadevergoe
ding in te dienen.
Bij arrest van het gerechtshof in Den
Haag is het vonnis van de Rotterdamse
rechtbank tegen een varensgezel, die na
zijn ontsnapping uit een gesticht in de
omgeving van Wolfheze onder meer in
Nijmegen en Rotterdam inbraken en dief
stallen heeft gepleegd, bevestigd. De va
rensgezel houdt dus zijn gevangenisstraf
van twee-en-een-half jaar. De tijd in voor
lopige rechtenis doorgebracht, zal volle
dig in mindering worden gebracht.
Het portret hiernaast stelt prof.
dr. ir. H. A. Brouwer voor. Het
is geschilderd door zijn oudere
broer, die eerst scheikunde ge
studeerd heeft, vervolgens
Frans, die ook leraar Frans ge
weest is, maar zich nadien met
felheid geheel aan de schilder
kunst gewijd heeft. Het portret
is gemaakt bij de zeventigste
verjaardag van prof. H. A.
Brouwer, het vorig jaar okto
ber, en het is gereproduceerd
in het gedenkboek, dat bij die
gelegenheid is uitgegeven. Dat
men zulk een boek voor hem
heeft samengesteld, met bij
dragen van vele bekende geo
logen uit diverse landen, is te
kenend voor de wetenschappe
lijke faam van de Nederlandse
geleerde, aan wie het Konink
lijk Nederlands Geologisch en
Mijnbouwkundig Genootschap
vandaag de bronzen Van Wa
terschoot-van der Gracht-pen
ning uitreikt als officiële er
kenning van zijn grote ver
diensten op het terrein van zijn
wetenschap, de geologie.
Prof. Brouwer is oprichter
en hoogleraar-directeur van het Geologisch Instituut van de Gemeente-
Universiteit van Amsterdam. Wanneer men tegenover hem zit in zijn
werkkamer in dat fraaie, ruime gebouw aan de Nieuwe Prinsengracht
in de hoofdstad, kost het weinig moeite de sprekende gelijkenis van het
portret te ervaren. Beter nog dan het in die weinige ogenblikken moge
lijk is, leert men hem echter kennen uit de biografie, die een van zijn
oud-leerlingen in het gedenkboek geschreven heeft. Merkwaardig, hoe
men in de beide hier genoemde broers, maar tegelijkertijd ook in de
hoogleraar afzonderlijk de beide ouders terug vindt: het erfdeel van de
vader gekenmerkt door wilskracht, arbeidslust en verstand, dat van de
moeder door hoge begaafdheid, intelligentie en superieur ontwik
kelde kunstzinnigheid, tezamen met bohémientrekken. De hoog
leraar, zo onthult zijn levensbeschrijver, was in zijn jonge jaren een
„geweldige" rakker. Op de H.B.S. in Haarlem brachten temperament en
aanleg hem tot dichten, zijn blijkbaar ongebreideld verlangen naar af
wisseling, naar een lokkende en veelbelovende weg lieten hem naar een
loopbaan als zeeofficier uitzien. Toch was hij nog maar vijftien jaar,
toen hij feitelijk al de wetenschappelijke loopbaan koos, die overigens
niet alleen wetenschappelijk, maar ook avontuurlijk en afwisselend ge
noeg zou wezen door de vele speurtochten in verre, moeilijk toegankelijke
gebieden, in Indië, in Brazilië, in Noord-Amerika. Het moet voor hem
een welhaast ideale mogelijkheid geweest zijn, om zijn temperament en
zijn aanleg uit te vieren, geestelijke en lichamelijke ontplooiing tege-
lijkertijd.
Dat dubbelleven van zwerver en geleerde heeft zijn gestalte gete
kend: lang en tenger is hij, levendig in gebaar en oogopslag, en tegelij
kertijd uiterst bedachtzaam in zijn manier van spreken, al voelt men
daar ook de bezieling en de geestdrift uit, die op al degenen, die hem
hoorden spreken in zijn colleges of op congressen, zulk een diepe indruk
hebben gemaakt. „Wat een redenaar, wat een bezield man!" riep een
van zijn internationaal befaamde collega's bij zulk een gelegenheid uit.
De aristocratie van zijn geest, die op het portret duidelijk spreekt, ver
leent hem een charme, die zijn felheid, waar het om zijn werk en zijn
wetenschap ging, toch niet voor iedereen heeft weten te verzachten,
hetgeen, meent zijn biograaf, er wellicht toe bijgedragen heeft, dat hij
nooit profeet in eigen land is geweest.
Toch is zijn nationale bewustzijn sterk, toch is hij ondanks de vele
internationale contacten, die tot vele vriendschappen leidden, ,Jioïlander"
gebleven. „Schrijf toch in het Nederlands", bijt hij een van zijn studen
ten toe, die een Franse vertaler zoekt. ,^ls je werk goed is, wordt het
wel vertaald".
Zijn eigen grote werk is prof. Brouwer tn 1910 begonnen, tn zijn
Indische jaren, op Timor, op Sumatra, in de Oostelijke Indische Archi
pel. In 1918 kreeg hij zijn eerste hoogleraarsambt in Delft te vervullen;
in 1922 werd hij exchangeprofessor aan de universiteit van Michigan; in
1925 bijzonder hoogleraar te Utrecht; in 1929 hoogleraar te Amsterdam.
Dat is zowel in zijn eigen leven als in zijn loopbaan als hoogleraar eer
keerpunt geworden, het begin van de drukste en levendigste periode van
zijn carrière, het startpunt van de school, die hij met zijn vele studenten
gevormd heeft en waarin hij de grootmeester is. Met zijn komst werd
de geologie in Amsterdam volledige studierichting in de faculteit der
wis- en natuurkunde en ontstond het Geologisch Instituut, het omvang
rijke wetenschappelijke werk, dat, zegt zijn biograaf, zijn enige doet
en zorg geworden zijn.
