Binnenkort bespreking
tussen de ministers Luns
en Von Brentano
Oud lied
op oude toon
Medische missiezusters naar de
Belgische Congo
Drogisten protesteren tegen de
wet geneesmiddenlenverkoop
Luchthaven
Rhein-Main"
breidt uit
WANNEER MET PENSIOEN?
Bezwaren van landbouwschap
DIMITRI PROGRESSIVNY VERDWIJNT
Sjepilov
vervangen
Thans overeenkomst mogelijk inzake
kivestie Auslandbonds
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
Wantrouwen over te vage regeling
van hun positie
„Guys and Dolls"
blijft verboden
ZATERDAG 16 FEBRUARI 1957
PAGINA 6
Atmosfeer gunstig voor compromissen
Vier zusters vestigen
kraamkliniek en
ziekenhuis
Grootste vliegveld
van West-Duitsland
De leeftijd in jaren geeft geen uitsluitsel over
energie en levenskracht
Euromarkt
Tolera ntie
afgestraft?
Nogmaals herkeuring
aangevraagd
Te veel kandidaten
voor het driebanden
Nog geen beslissing in
„kwestie-Kruin"
Strakkere band met
satellieten
Vierde testmatch
GOEDE START VAN
ZUID-AFRIKA
Overdekt reuzenstadion
te New York
Geschikt voor autoraces
Van bevoegde zijde in Bonn is ver
nomen, dat de Westduitse minister
van buitenlandse zaken, Von Brentano,
zijn Nederlandse collega, mr. J. M. A.
H. Luns, voor een bezoek aan Bonn
heeft uitgenodigd. De datum is nog niet
vastgesteld.
Naar onze correspondent in Bonn be
richt is men in de Westduitse Bonds-
hoofdstad zeer ingenomen met de posi
tieve reacties die men van Nederlandse
zijde meent te hebben kunnen consta
teren op de uitnodiging van het Bonds-
republikeinse ministerie van buitenland
se zaken om de besprekingen tot oplos
sing van de Duits-Nederlandse kwes
ties te hervatten. Men rekent er in
Bonn op dat de ministers Luns en Von
Brentano binnen afzienbare tijd bijeen
zullen komen om „schoon schip" te
maken in de Duits-Nederlandse verhou
dingen, die nog steeds worden gestoord
door een lange rij van controversen.
Men gelooft in Bonn, dat wat
de Nederlandse regering betreft het
initiatief om het Nederlands-Duits ge
sprek te heropenen op een juist ogen-
Advertent ie
ZONDER SCHADELIJKE LAXEERMIDDELEN
- en u zult 's morgens
kiplekker uit bed springen
Elke dag moet uw lever een liter gal in uw
Ingewanden doen stromen, anders verteert
uw voedsel niet. Het bederft. U voelt u op
geblazen. u raakt verstopt. Uw lichaam wordt
vergiftigd, u bent humeurig, voelt u naar en
loom.
De meeste laxeermiddelen zijn slechts
lapmiddelen. Neem CARTERS LEVER-
PILLETJES - onschadelijk, plantaardig en
zacht - om de liter gal op te wekken, die uw
lichaam dagelijks nodig heeft. U zult zich
weer een ander mens voelen. Vraag Carters
Leverpilleties. f. 1.20 per flacon.
(Vervolg van pagina 1)
Het zal wel de schaamteloosheid zijn
van de „in zijn binnenste op de loer
liggende dictator" die hem noch erg
schuldbewust noch woordeloos doet zijn.
Natuurlijk zal de verantwoordelijkheid
voelende organisatie-leider altijd onder
een zekere onrust gebukt gaan, omdat
hij niet méér kan doen voor de berei
king van „het ideaal der BeWeging".
Misschien roept dit zelfs wel een ge
voel van schuldbewustzijn op, maar dan
met een geheel andere oorzaak dan de
heer Feber meent te moeten oproepen!
Wat de beschuldigingen betreft die
de heer Feber uit betreffende de aan
matigingen van de organisaties, zouden
we de vraag willen stellen: wie heeft
ooit beweerd, dat de organisatie een
toverdrank is, die kuddedieren in chris
tenstrijders verandert of in fiere strijd
bare leeuwen? Maar als het nooit be
weerd is, waarom stelt de heer F. het
dan aldus? Mogen wij het hier nu eens
speciaal voor de K.A.B. opnemen. Het
kost, bij huisbezoek of in het overre
dend gesprek in de eantine aan de vrij
willige propagandisten (géén bonzen)
vaak veel moeite een ongeorganiseer
de tot het lidmaatschap te bewegen. Is
een lid eenmaal gewonnen, dan kan
men op hem van toepassing verklaren
wat geldt voor een nieuw lid van een
fanfare-corps: hij krijgt uniform en in
strument, maar is daarmee nog beslist
geen muzikant. Daaraan moet de oefe
ning onder deskundige leiding vooraf
gaan.
We spraken boven van een ouderwet
se tang, waarin de heer Feber de or-
ganisatienoot heeft getracht te kraken.
Met name in de K.A.B. is de tijd vol
ledig voorbij waarin men zijn kracht
zocht in liefst veel en massaal vergade
ren. Tenzij men demonstratief iets uiten,
vieren of iemand huldigen wil, komen
massavergaderingen bijna niet meer
voor. Voor zover wij ons herinneren
was de demonstratie in het Feijenoord-
stadion te Rotterdam in 1951 het laat
ste „grote" geval. En in de afdelingen?
We kennen veel landelijke functionaris
sen die sinds jaar en dag ageren tegen
de „ledenvergadering - met - een - spre
ker - en - gelegenheid - tot - vragen -
stellen." De K.A.B. telt momenteel
ruim 300 vrijgestelden. „Bonzen" noemt
de heer Feber hen, die er wel bij zou
den varen wanneer de vergadering
steeds denkt beneden haar eigen stand.
De heer Feber vergeve ons. wanneer
we het misschien wat scherp zeggen,
maar met deze beweringen geeft hij
duidelijk weer, niets (meer) af te we
ten van de huidige situatie in onze (ka
tholieke) sociale organisaties. Zijn re
denering zou misschien nog opgegaan
hebben (althans ten dele) in de tijd toen
de afdelingsvergaderingen nodig waren
voor het voorbereiden van locale acties.
Maar de mannen die nu avond aan
avond het land intrekken, kan men vin
den in kleine bestuurskamers of gezel
lige woonvertrekken, waar zij niet op
de eerste plaats spreken maar luisteren
en leiding geven aan gesprekken, die
heus dieper gaan dan het door de heer
Feber veronderstelde geblaat. Het zal
Roch ook de heer Feber duidelijk zijn,
dat de methode van beïnvloeding afhan
kelijk is van tijd, plaats en omstandig
heid.
Tenslotte nog een enkel woord over
de „waardering" die de schrijver zegt
te hebben voor het goede door de or
ganisatie bereikt.
Voor deze waardering somt hij be
haalde sociaal-economische resultaten
op en het bereiken van een iets hoger
cultureel niveau.
Alsof dat alles ware!
Het is bepaald historie-ontkennend,
dat hij geen aandacht schenkt aan de po
sitieve bijdrage, die met name door de
katholieke arbeiders-beweging is gele
verd in de godsdienstige gezindheid van
de arbeidersstand, een bijdrage die nog
dag-in dag-uit geleverd wordt. We zul
len het hier niet meer gaan opsommen.
We willen volstaan met de heer Feber de
ernstige raad te geven eens te gaan pra
ten, neen, niet met de „heimelijke dic
tators", de bonzen, maar met afde
lingsbestuurders, met de mannen die,
geen enkele functie bekledend, er altijd
maar weer opnieuw op uittrekken om
hun medemens, die in geestelijke nood
verkeert, te helpen. Had de schrijver
dit eerder gedaan, zijn bijdrage zou hij
waarschijnlijk „te elfder ure" hebben
ingehouden. Wij bedoelen met dit alles
niet te zeggen, dat er geen fouten en
gevaren kleven aan onze organisaties,
maar men dient de zaak objectief te
blijven stellen.
blik is gekomen. De regering in Den
Haag is „ingewerkt" en als straks de
begrotingsdebatten in de Tweede Ka
mer voorbij zijn krijgt zij de handen
enigszins vrij. De atmosfeer is zeer
gunstig. Van beide kanten is men be
reid, compromissen te sluiten.
Niet vergeten mag worden, dat de
Westduitse regering thans voor alge
mene verkiezingen in september
staat en dat er haar iets aan moet zijn
gelegen, nieuwe successen te boeken op
het terrein der buitenlandse politiek,
daar die op het binnenlandse politieke
vlak niet al te dik gezaaid zijn. Even
min mag worden vergeten, dat er een
althans redelijke kans is dat na septem
ber een andere Westduitse regering
met een sterk sociaal-democratische in
slag aan het roer zal komen en dat
het zeker een open vraag is, of deze
regering in bepaalde Duits-Nederlandse
geschilpunten niet een veel „harder"
standpunt zal innemen. Het is dus zo
wel voor Nederland als voor de Bonds
republiek zaak, zo mogelijk tot een ver
gelijk te komen.
De voornaamste problemen zijn de
gecorrigeerde gebieden (Elten en de
Zelfkant), de z.g. tractaatlanderijen
(vroegere Duitse boerderijen die in Ne
derlandse handen zijn overgegaan en
die Duitsland voor een deel wenst terug
te hebben), de z.g. Auslandsbonds, de
grensbepaling in de Dollard, het per
manente probleem van het Nederland
se aandeel in de Rijnscheepvaart en de
Duitse oorlogsmisdadigers die in de
Bredase gevangenis zitten. Alleen over
de tractaatlanderijen is af en toe in
Den Haag op diplomatiek niveau
nog wel eens gesproken. De Bondsre
publiek beseft, dat de landerijen die
reeds in handen van Nederlandse boe
ren zijn overgegaan thans niet nogmaals
van eigenaar kunnen veranderen. Zij
acht het evenwel redelijk, dat de vroe
gere Duitse eigenaars voor het verlies
dezer gronden worden schadeloos ge
steld. Bepaalde andere gronden zijn
nog onder bestuur van het staatsbosbe
heer. Deze meent de Westduitse rege
ring te kunnen terugvorderen.
In de kwestie der Auslandsbonds is
men sinds de laatste officiële onderhan
delingen over dit vraagstuk elkanders
standpunten ook iets genaderd. Terwijl
Nederland aanvankelijk een schade
loosstelling voor de door de nazi-be
zetters nit Nederland geroofde aande
len van 200 miljoen gld. eiste, bood de
Bondsregering 27 miljoen gld. Neder
land heeft aldus informaties die wij
in Bonn ontvingen zijn „prijs" laten
zakken tot 120 miljoen gld. Men hoopt
in de Bondshoofdstad deze kloof van
rond 100 miljoen gld. te kunnen over
bruggen. Gedacht wordt aan een we
derzijdse tegemoetkoming, resp. in de
kwestie der grenscorrecties en der
Auslandsbonds.
Men mag intussen niet verwachten, dat
alle problemen snel zullen kunnen wor
den opgelost.
Vrijdagmorgen is nabij het lichtschip „Goeree" het Noorse tankschip „North
Monarch" in aanvaring gekomen .met het Duitse vrachtschip „Tilly Böge".
Een der opvarenden van het Noorse schip wordt vermist. De Tilly Böge ziet
men hier met zwaar beschadigde boeg in de Lekhaven te Rotterdam.
2 en 31 maart zullen telkens twee
medische missiezusters naar de Belgi
sche Congo vertrekken om er in het
apostolisch vicariaat van Inongo (even
boven Leopoldstad) een kraamkliniek
en later een ziekenhuis te vestigen. Dit
is de eerste nederzetting van de me
dische missiezusters uit Imstenrade in
de Congo in een zeer arm en achterlijk
gebied, waar de kindersterfte ongeveer
75 pet. is. Als plaats van vestiging werd
Vele honderden drogisten uit het ge
hele land hebben in de Haagse Dieren
tuin een bijeenkomst gehouden, die
een scherpe resolutie heeft opgeleverd
tegen het wetsontwerp geneesmiddelen
voorziening. Het ontwerp is reeds meer
malen van de agenda der Tweede Ka
mer afgevoerd, waar het een jaar ge
leden reeds op voorkwam. De Kamer
leden voelen blijkbaar met de drogis
ten mee, die tegen het plan zijn om hun
positie als verkopers van geneesmidde;
len aan nieuwe banden <e leggen. Zij
beriepen zich in hun vergadering op
Thorbecke, die hen al in 1865 vrije con
currentie met de apothekers beloofde.
Volgens de voorzitter van hun kartel
Pharmacon geheten, is de praktijk,
die zich sindsdien heeft ontwikkeld met
de tekst van deze wet in strijd geweest
en deze ervaring maakt hen thans zeer
wantrouwig tegen het ontwerp dat bin
nenkort door de Tweede Kamer zal
worden behandeld. Daarin wordt nog
De ,,Rhein-Main"-vlieghaven van
Frankfurt zal de eerste Westduitse in
ternationale luchthaven worden, die ge
schikt zal zijn om te worden gebruikt
door passagiers-vliegtuigen met straal
aandrijving. De luchthaven, die thans
reeds een van de grootste en best-ge
outilleerde van de Bondsrepubliek is,
zal daartoe nog verdere verbeteringen
ondergaan.
De voornaamste startbaan van
„Rhein-Main" zal tot 3.500 meter wor
den verlengd. Een nieuwe, grote ont
vangst-hall zal worden gebouwd. De ex
peditie-gebouwen zullen eveneens wor
den uitgebreid. Het aantal „parkeer
plaatsen" voor vliegtuigen zal zodanig
worden vermeerderd, dat tegelijkertijd
28 toestellen zullen kunnen worden „af
gewerkt". In de naaste toekomst zullen
nog nieuwe hangars gebouwd, alsmede
een tweede grote startbaan worden aan
gelegd.
De ligging van de „Rhein-Main"-
luchthaven is vooral gunstig, omdat zij
op staatsgrond ligt midden in een
bosrijke streek waar te allen tijde
over grond voor uitbreidingsdoeleinden
kan worden beschikt. Aan de burger
luchthaven grenst een grote Amerikaan
se militaire luchtbasis, die dezelfde ca
paciteit heeft. Als het eenmaal eens zo
ver mocht komen, dat de Amerikanen
deze luchtbasis zouden prijsgeven, kan
de Frankfurtse luchthaven van de ene
dag op de andere tweemaal zo groot
worden gemaakt.
Pendzwa gekozen, waar reeds een klei
ne kraamkliniek tot stand komt.
Deze zware onderneming van de me
dische missiezusters vindt steun bij de
Ned. vrouwelijke jeugdbeweging, die op
verschillende manieren haar functie als
Thuisfront zal uitoefenen, zoals de Ka-
jotters de leken in Tanganyika in de
rug steunden. De jeugd van Oosterhout
heeft bijv. op zich genomen de lakens
voor de zusters te verzorgen.
Het afscheid van de vier zusters, Gu-
lielma yan Hövell van Wezenfeld en
Westerflier (Maastricht), Jacinta Pau
wels (Herwen), Christma Zoontjes (Til
burg) en Barbara Vernooy (Colken) ge
schiedt tijdens de avondmis, welke 1
maart in de St-Pancratiuskerk te Heer
len wordt opgedragen. Dan ontvangen
de zusters het missiekruis. Pater P.
Wesseling C.ss.R. zal een predikatie
houden.
Van onze medische medewerker)
en stelt wel eens
de vraag wat de
ideale leeftijd is
om met werken op te
houden. Op deze alge-
oz )aiu st 3\3BUA auaur
maar een antwoord te
.100 A )ip )UpUIO 'U3Aai>
-jnpsjaA suaui ajapai
suo}s3ooi] Ci/a ua si puaj
van een gemiddel
de leeft ij d kunnen
uitgaan. De kalender is
wel bruikbaar voor het bepalen van
iemands leeftijd volgens de burgerlij
ke stand, maar schiet te kort waar
het er om gaat een indruk te krijgen
van iemands levensfuncties.
De ene mens is tot op hoge leeftijd
nog veel vitaler dan zijn buurman die
tien of twintig jaar jonger is. De ene
mens veroudert veel sneller dan de
andere. Dat de pensioenregeling toch
van een bepaalde leeftijd als gemid
delde uitgaat, houdt verband met het
feit dat de uitvoering van een rege
ling die meer aan de individuele be
hoeften beantwoorlt, veel te ingewik
keld zou zijji. Het is echter toe te
juichen, dat in sommige bedrijven de
werknemer, als hij aan de zogenaam
de pensioen-g erechtigde leef
tijd is gekomen, de mogelijkheid krijgt
om in functie te blijven, totdat hij na
een paar jaar verplicht wordt met
pensioen te gaan. Als nadeel van de
ze regeling kan men noemen, dat niet
iedereen in staat is om zelf te beoor
delen in hoeverre hij fysiek en psy
chisch lichamelijk en geestelijk) in
staat is om nog aan het werk té ble
ven.
Nog één stap verder in de goede
richting zou zijn: de aanstaande pen
sioen-g erechtigde aan een keu
ring te onderwerpen, maar ik ben mij
er van bewust, dat deze kwestie vele
haken en ogen heeft, onder meer dat
een keuring medisch en vooral psy
chologisch altijd min of meer be
trekkelijk is. Daarenboven rijst de
vraag of zo'n keuring verplicht zou
behoren te zijn.
Ook de aard van het beroep is van
belang bij het vaststellen van de
leeftijd waarop de mens van zijn
welverdiende rust gaat genieten. De
In zekere zin lijkt het op een pel-
dooi voor een hogere pensioengerech
tigde leeftijd, zo is het evenwel niet
bedoeld. Wij willen slechts duidelijk
maken, dat het gaan genieten van een
rustige levensavond wel verdiend kan
zijn, maar voor de persoon in kwes
tie daarom nog niet altijd gewenst is.
Al te vaak moeten wij constateren,
dat mensen na het met pensioen gaan
snel aftakelen als zij niet meer in de
gelegenheid zijn een voldoende boei
ende bezigheid te vinden.
maatstaven die hierbij worden aange
legd zijn daardoor zeer verschillend.
Een beroep als chauffeur van een
vrachtwagen stelt hoge eisen o.a. aan
de ogen, de snelheid van reageren, het
uithoudingsvermogen, die stuk voor
stuk juist met het klimmen der jaren
achteruit gaan. En aangezien hier
mensenlevens van af kunnen hangen,
is dit dus bij voorkeur geen beroep
voor oudere mensen. Vanzelfsprekend
geldt dit geenszins voor alle beroepen.
Integendeel, nu in deze tijd van per-
sone sle taahcr osveseerennsiesl -eepg
soneelsschaarste veel gepensioneer
den weer aan het werk komen, blijkt
tot veler verbazing dat hun resulta
ten heel vaak niet of weinig onder
doen voor die van hun jongere colle
ga's. Dit geldt zowel voor handenar
beid als voor administratieve werk
zaamheden.
Het optreden van geestelijke stoor
nissen bij oudere mensen wordt
overigens wel eens misverstaan.
Zij zijn namelijk niet altijd alléén een
gevolg van psychische aftakeling.
Huiselijke moeilijkheden, het gevoel
alleen te staan, een tekort aan belang
stelling en vooral ook gebrek aan
boeiende bezigheden, waardoor een
gevoel van nutteloosheid ontstaat, zijn
belangrijke factoren die een schijnba
re of zelfs echte aftakeling in de hand
werken. Zonder dat van duidelijke af
takeling sprake is, kan dit alles tot
uiting komen in neerslachtigheid, lus
teloosheid, apathie, gebrek aan eet
lust en vermagering.
Een ouder mens verlangt evenzeer
naar comfort, gezelligheid, werk, on
afhankelijkheid als een jongere. Hij
heeft er evenveel, zo niet meer recht
op. St.
In een brief aan de minister van
buitenlandse zaken vraagt het land
bouwschap opnieuw aandacht voor de
Nederlandse agrarische belangen bij
de onderhandelingen over de Europese
gemeenschappelijke markt. Ondanks
voldoening over niet zonder resultaat
gebleven pleidooien voor het Neder
landse bedrijfsleven te Brussel, heeft
het landbouwschap de indruk, dat het
Brusselse verdrag zich, ondanks amen
dementen in andere richting, voor wat
de land- en tuinbouw betreft, ontwik
kelt tot een vergaand protektionistisch
systeem. In verband hiermee wordt
met name de kwestie van de minimum-
importprijzen, de Europese controle
daarop en het gemeenschappelijk ta
rief van invoerrechten genoemd.
Het landbouwschap verzoekt de mi
nister, om ten aanzien van het stelsel
der minimum-importprijzen geen rege
ling te willen aanvaarden, die de auto
nomie van het importland langer in
stand houdt dan de door hem als uiter
ste concessie beschouwde periode van
vier jaar.
Aan het slot van de brief noemt het
landbouwschap, bij de beoordeling van
de gehele verdragstekst, de desiderata,
welke de volgende vier punten omvat
ten:
a. Temporisering van de sociale har
monisatie met name in verband met
het peil van de produktiekosten en de
exportbelangen op derde markten.
b. Waarborgen ten aanzien van het
institutionele aspekt, zodat inderdaad
op korte termijn een begin gemaakt
wordt met een waarlijk gemeenschap
pelijk beleid, en opdat de regelingen
voor de overgangsperiode geen blijven
de maatregel dreigen te worden.
c. Geen aanvaarding van de met na
me door Frankrijk verlangde kunstma-
meer in het onzekere gelaten wie „met
speciale toestemming van de minister"
nog geneesmiddelen zal mogen verko
pen als hij geen erkend apotheker is.
Wanneer men, zoals Den Haag sugge
reert, nadere regelingen later wel zal
treffen door deze kwestie aan de ves
tigingswet te koppelen, bestond de
kans dat er een zodanige vrijheid ont
staat, dat deze verkoop in handen komt
van duizenden die alleen aan eisen van
kredietwaardigheid voldoen en een di
ploma kunnen overleggen, zonder dat
met de speciale verantwoordelijkheid
die het vak vereist rekening wordt ge
houden.
Alle drogisten hebben een beroep ge
daan op de aanwezige Kamerleden en
op mr. Goudsmit, de vertegenwoordi
ger van de minister van sociale zaken
en volksgezondheid, om hun belangen
in een gewijzigd ontwerp beter te rege- i
len. Zij willen de status van drogist in
de wet duidelijk omschreven zien. Dan
zal het mogelijk zijn het publiek op de
juiste wijze de service van de toege
stane verkoop van geneesmiddelen te
bieden en tegelijkertijd te voorkomen,
dat iedereen zich van deze handel mees
ter maakt.
Sjepilov (rechts) bij een ontmoeting met John Foster Dulles.
De korte carrière van
Dimitri Trofimovitsj
Sjepilov als minister
van buitenlandse zaken van
de Unie der Socialistische
Sovjet-Republieken is een
sprekend voorbeeld van de
ondoorzichtigheid, de anoni
miteit van het politieke ge
beuren in Rusland. Acht of
tien maanden geleden maak
te hij zich ineens los van de
achtergrond en in juni van
het vorig jaar nam hij de
plaats in van Vyatsjeslav Mo-
lotov, de man met „de Si
berische glimlach" (Chur
chill), door John Foster Dul
les „de oudste en bekwaam
ste regeerder van de Sovjet-
Unie" genoemd. Men wist
van Sjepilov, dat hij in 1905
te Asjkabad, thans de hoofd
stad van de Turkmenische
republiek, was geboren, dat
hij in 1919 rechten ging stu
deren in Moskou en dat hij
zijn sporen als communist
verdiende tijdens de land-
bouwcollectivisatie van de
jaren dertig. Men wist ook.
dat hij hoofdredacteur van
de „Pravda" was, maar daar
hield het ook mee op. Dat
hij grootvader is, dat zijn
getrouwde dochter architect
is, zijn bijzonderheden, die
pas na zijn benoeming tot
minister aan het licht kwa
men. In de oorlog moet hij
politiek commissaris zijn ge
weest, met de rang van ge-
neraal-majoor bij de Oekraï-
nische legers. Zijn directe
superieur was toen Nikita
Khroesjtsjev.
Pas in 1947 verscheen hij
in het nieuws als hoofd van
de Agitatie- en Propaganda-
afdeling van het centrale
comité van de communisti
sche partij, de Agitprop.
Veel plezier van die functie
beleefde hij niet, want hij
liet zich verleiden in het
theoretisch orgaan van de
partij, toen nog „Bolsje
wiek" geheten (tegenwoor
dig: „Communist), enkele
prijzende .opmerkingen te
maken over Nikolai Voznes-
sensky, eertijds minister voor
de staatsplannen, een jong
en briljant econoom, van wie
later bekend werd, dat hij
door Stalin was „geliqui
deerd".
Deze faux-pas van Sjepi
lov kwam hem onmid
dellijk op een beris
ping van het centrale co
mité te staan. Het moet
Dimitri Trofimovitsj toen
wel onaangenaam te moede
zijn geweest, maar hij over
leefde de klap. En, wat meer
zegt, een jaar later werd hij
gekozen tot lid van de Op
perste Sovjet. Dat duidt er
wel op, dat hij toen mach
tige beschermers gehad moet
hebben. In 1953, na het ne
gentiende partijcongres, waar
Khroesjtsjev, zo kort voor
de dood van Stalin, al een
zeer gewichtige rol speelde,
werd Sjepilov volwaardig
lid van het centrale comité
en hoofdredacteur van de
Pravda.
Toen Boelganin en Khroesj
tsjev in augustus 1954 hun
vermaarde reis naar Peking
maakten, lieten zij de minis
ter van buitenlandse zaken
thuis, maar zij namen Sje
pilov mee. De Pravda gaf
intussen dagelijks blijk van
een zodanige bewondering
voor het genie Khroesjtsjev,
dat het principe van het
collectieve leiderschap een
aanfluiting dreigde te wor
den.
Op 24 januari 1955 publi
ceerde Sjepilov een opzien
barend artikel, waarin de
politiek van de toenmalige
premier Maienkov tot uit
breiding van de produktie
van consumptiegoederen fel
werd aangevallen. Dat arti
kel vormde het begin van
het einde van Malenkovs
bewind. Sjepilov stelde ook
de kolommen van de Pravda
open voor Tito's aanvallen
op Molotov en toen Boelga
nin en Khroesjtsjev in de
voorzomer Van 1955 naar
3elgrado gingen, lieten zij
weer Molotov thuis en na
men zij Sjepilov mee.
Er Is genoeg geschreven
over de manier, waar
op Sjepilov, eerst als
hoofdredacteur van de Prav
da en later als minister van
buitenlandse zaken, de Rus
sische infiltratie in het Mid
den-Oosten heeft voorbereid
en gelanceerd. Maar zoals
gezegd, veel van die bijzon
derheden werden pas be
kend, nadat Sjepilov minis
ter was geworden. Zonder
nadere aankondiging ver
dwijnt hij thans weer in de
mist. Hij is „vrijgemaakt
voor ander werk", meldt
Tass. Het is net, alsof men
een generaal- in de gelegen
heid stelt enkele wachtjes te
kloppen.
Sjepilov had, al vóór hij
minister werd, een bij
naam, „Dimitri Progres-
sivny". Dat sloeg voorname
lijk op wat men beschouwde
als zijn oprecht idealisme.
Men vertelde van hem, dat
hij een grenzenloos vertrou
wen had in het weldadige
karakter van het Sovjet-sys
teem en dat hij de manier,
waarop Stalin de leer van
Marx en Lenin had geper
verteerd, diep betreurde.
Sjepilov is of was een over
tuigd Leninist en waar het
Leninisme ten opzichte van
Marx' stellingen een wel zeer
„eigen weg naar het socia
lisme" vormde, is het heel
goed mogelijk, dat „Dimitri
Progressivny" ten opzichte
van „andere wegen naar het
socialisme" een tolerantie
aan de dag legde, die, naar
de ervaring heeft geleerd,
onverenigbaar is met het
machtstreven van Moskou.
tige preferentie van aan- en verkoop,
daar hierdoor de export van de ver
edelingsindustrie in grote moeilijkhe
den kan komen en daar Nederland de
meeste belangen heeft bij een regelma
tige bediening van markten, ook buiten
de zes Messinalanden.
d. Een zo laag mogelijk buitentarief,
teneinde de stijging van de produktie
kosten zo veel mogelijk te beperken.
Ook de Nederlandse Vereniging van
fabrikanten van gecondenseerde melk
toont zich in een brief aan de minister
van landbouw tegenstander van een ge
meenschappelijke Europese markt.
Haar exportpositie, aldus de brief,
die geheel gericht is op markten buiten
Europa, zal ernstig hebben te lijden
van een duurdere grondstoffenvoorzie-
ning en van hogere sociale lasten. De
ze moeilijkheden worden niet ondervon
den door de andere condensexporteren-
de landen. Gevreesd wordt dat vooral
Denemarken hiervan zal profiteren.
Van de te beramen overgangsmaat
regelen wordt weinig heil verwacht, ge
zien de slechte ervaringen in Benelux-
verband. Hier is België, dank zij de
beschermende maatregelen, in staat
De film „Guys and Dolls, een Ame
rikaanse show-film, gebaseerd op een
kort verhaal van de schrijver Damon
Runyon, is deze week na een derde
keuring door de Centrale Commissie
voor de Filmkeuring, nogmaals ver
worpen en verboden voor openbare ver
toning in ons land. In haar (laatste)
keuringsrapport zegt de Commissie van
oordeel te zijn dat „de geest van de
film ook door het aanbrengen van eni
ge coupures niet is te veranderen. Het
blijft", zo gaat het rapport verder „een
geval van kwetsing van de gevoelens
van een waarlijk godsdienstig mens,
zoals hier met begrippen als getuige
nis, bekering etc. gesold wordt. Het is
geen gebrek aan zin voor humor (die
naar het inzicht der Commissie in deze
film ver is te zoeken) maar de afkeer
voor de bespotting van geloof, die deze
film kenmerkt, die de Commissie de
film de kwalificatie „in strijd met de
goede zeden" heeft laten behouden.
De publicity director voor Europa
van de Metro Goldwyn Mayer was gis
teren speciaal van Parijs naar Amster
dam komen vliegen om ten overstaan
van de pers zijn bevreemding over het
besluit van de Commissie kenbaar te
maken. Ook kondigde hij aan dat een
vierde keuring zal worden aangevraagd
Reeds eerder had de Keuringscom
missie, in haar tweede rapport n.l.
verklaard dat door de film het Leger
des Heiis en zijn werk in een belache
lijk daglicht wordt gesteld. Inmiddels
echter werd medegedeeld dat de M.G.M.
een brief van generaal Welfred Kitch-
ing van het internationale hoofdkwar
tier van het Leger des Heils in Lon
den heeft ontvangen, waarin deze ver
klaart geen bezwaren tegen de film te
kunnen opbrengen.
In feite wordt overigens in de film
een rol toebedeeld aan de „Save a
Soul Mission", die niet gelijk gesteld
schijnt te kunnen worden met de orga
nisatie die wij kennen als het „Leger
des Heils". Feit is voorts dat ook de
„Save a Soul Mission", nadat „Guys
and Dolls" als musical vier jaar op
Broadway is vertoond, nimmer een
woord van protest heeft laten horen.
Voor het biljart-kampioenschap van
Nederland ere-klasse driebanden, dat
van 14 tot en met 17 maart in Kras-
napolsky te Amsterdam wordt gehou
den, zijn dertien biljarters ingeschre
ven. Zij moeten nu voorwedstrijden spe
len en alleen de kampioen Popeyus is
van het spelen van die wedstrijden vrij
gesteld.
De overige twaalf zijn als volgt inge
deeld: Amsterdam: Van Braam, De
Haan, Sweering, Schmidt, Stikkelman
en Van Bommel. Rotterdam: Van Gils,
Broekhuizen, Baay, Teegelaar, Metz en
De Ruyter jr.
De voorwedstrijden moeten voor het
einde van deze maand gespeeld zijn.
De sectie betaald voetbal van de
K.N.V.B. heeft zich vrijdagavond in
een te Utrecht gehouden vergadering
nogmaals beraden over het „geval-
Kruin". Het sectie-bestuur is evenwel
nog niet tot een besluit gekomen. De
kwestie zal derhalve in een volgende
vergadering opnieuw aan de orde wor
den gesteld.
Zoals reeds eerder werd gemeld, is
na de wedstrijd Elinkwijk-BVV van 20
januari j.l., toen de Surinaamse inter
national Kruin in het Nederlandse com
petitie-voetbal debuteerde, aan Kruin
een speelverbod opgelegd. Een suppor
ter van Blauw Wit had namelijk ver
klaard dat de Surinamer reeds con
tractueel aan die club zou zijn gebon
den.
(Vervolg van pagina 1)
Politieke waarnemers in Bonn hebben
als hun mening uitgesproken, dat de
hoofdlijn van de Russische buitenlandse
politiek tamelijk constant is, en dat het
er uiteindelijk weinig toe doet, wie die
politiek ten uitvoer legt. Men meent in
Bonn ook, dat Gromyko een carrière-di
plomaat is en dat het weinig zin heeft
hem als Stalinist of anti-Stalinist te be
titelen. Daarmee is -overigens wel het
probleem van de interne machtsverhou
dingen in het Kremlin aangeroerd.
Sjepilov is vrij algemeen beschouwd
als een protégé van Khroesjtsjev, ter
wijl Gromyko ten tijde van Stalin altijd
uitstekend heeft kunnen samenwerken
met Vyatsjeslav Molotov. Sjepilov heeft
een belangrijk aandeel gehad in de ont
wikkeling van de theorie der vreedza
me coëxistentie en in het helen van de
breuk tussen Moskou en Belgrado.
Molotov, wiens ster de laatste tijd
weer rijst, heeft zich voortdurend ver
zet tegen het vieren van de teugels der
tirannie. Het wordt daarom heel goed
mogelijk geacht, dat Gromyko zo spoe
dig mogelijk zal beginnen met het ver
sterken van de banden tussen de com
munistische partijen in het buitenland
en Moskou. Hij zou in de eerste plaats
de communistische discipline, die door
de gebeurtenissen in Polen en Hongarije
is verslapt, moeten herstellen.
In een eerste commentaar op de re
geringswijziging in de Sovjet-Unie heeft
de Israëlische radio er gisteren op ge
wezen, dat Sjepilov de man is geweest
van de bovenmatige bewapening van
Egypte en Syrië en dat zijn naam is
verbonden aan de inmenging van de
Sovjet-Unie in het Midden-Oosten.
In politieke kringen te Tel Aviv wordt
eraan herinnerd, dat Gromyko in 1947
heeft gestemd voor het plan tot deling
van Palestina. In die tijd is er sprake
geweest een straat in Tel Aviv naar
Gromyko te noemen, maar dit plan
werd niet uitgevoerd.
De Sovjet-ambassadeur te Bonn,
Smirnov, heeft gisteravond journalisten
op een receptie in de Sovjet-ambassa
de „zijn strikt persoonlijk oordeel" ge
geven over de vervanging van Sjepilov
door Gromyko. Volgens een Duitse ver
slaggever had Smirnov gezegd, dat deze
vervanging „kan worden beschouwd als
een poging om tot een beter naast
elkaar bestaan met het Westen te ko
men." Smirnov noemde de nieuwe mi
nister een man, die goed met het Wes
ten op de hoogte is.
Volgens eer Joegoslavische journa
list heeft Smirnov tot hem gezegd, dat
Sjepilov misschien wel is ontslagen we
gens zijn recente aanvallen op Joegosla
vië.
De Russische regering heeft de Mos-
kouse correspondent van het Ameri
kaanse persbureau „International News
Service", Charles Klensch, uitgenodigd
het land zo spoedig mogelijk te verla
ten. In de Russische pers is herhaalde
lijk kritiek op zijn persoonlijke en be
roepsactiviteit geoefend.
Het centrale comité van de commu
nistische partij van de Sovjet-Unie heeft
de eerste secretaris van de afdeling
Leningrad van de partij, Kozlov, geko
zen tot plaatsvervangend lid van het
presidium van het centrale comité.
Het Zuidafrikaanse cricketteam Is
de vierde testmatch tegen Engeland
goed begonnen. Op de eerste dag van
de ontmoeting scoorden de gastheren
234 runs voor het verlies van slechts
vier wickets. Dank zij prachtig werk
van Trevor Goddard, die met 67 runs
topscores werd, en John Waite, dit
maal goed voor 61 punten, bouwden de
springbokken een tweede wicketstand
op van 112. Een mooie prestatie lever
de ook Roy McLean, die met 56 not
out bleef.
Opvallend waren de bowlingcijfers
van de Engelse bowler Trevor Bailey.
Hij kwam tot 3 voor 38 en veroverde
zijn 100e wicket in testcricket.
In New York heeft een groep zaken
lieden plannen aangekondigd voor de
bouw van het grootste overdekte sta
dion ter wereld, dat accomodatie zou
krijgen voor 150.000 toeschouwers. De
kosten van het project worden geschat
op ca 57 miljoen dollar, ongeveer 217
miljoen gulden.
Het stadion, dat de naam krijgt van
„Olympic City", zal worden gebruikt
voor paardenraces, autowedstrijden en
honkbalwedstrijden. Het krijgt een alu-
miniumdak. De lengte wordt 425 meter,
de breedte 330 meter en de hoogt*
komt overeen met die van een gebouw
van 25 etages. Met de bijgebouwen e.d*
wordt de totale oppervlakte van h.e'
project 100 a 150 hectares.
