Indonesië wil een gesprek over
kwestie-Nieuw-Guinea
Djakarta rekent op de steun van de
Afrikaans-Aziatische groep
WYBERT
Radio en TV.
1pp
lm"
Boek over controversen in het
geallieerde kamp
Gupa: HOUTEN STOPSEL van Ceta Bever
inspecteur
VOETBALPOOLS EN
TELEFOONGIDSEN
M1
STALIN IN HOLLYWOOD
PHILIPS .Infraphil'
Zondagsrijverbod
overtreden
reünies m
Alle
Indonesië ver
boden
Circus op de T.Y.
Churchill een
moeilijk man
Kielstra
TE VERWACHTEN STANDPUNT IN DE V.N.
Bevestiging vonnis
geëist tegen twee
doktoren
Bestedingsnota
Voldoening zonder
voldaanheid in
landbouwkringen
Toscanini/s
uitvaart
Monsieur Vincent
Vanavond
DE TWEEDE WERELDOORLOG
Honorarium met
6 pet. verhoogd
DINSDAG 19 FEBRUARI 1957
PAGINA 7
DR. LUCAS GAAT
GOED VOORUIT
Jo
PHILIPS „Infraphil" bij de sport:
grotere prestaties, sneller fiti
met dieptewerking
Ere-comité voor de
vluchtelingenwedstrijd
Minister Klompé presidente
door L. J. SCHMIDT
Seixas niet meer in
wedstrijdsport
Dames hockeyteam
tegen Ierland
Specialisten
Nieuwe actie van
de K.A.B.
Italianen verbeteren
drie wereldrecords
De totocalcio
(Van onze correspondent in Indonesië)
Hoewel Indonesië nog steeds kampt
met een ernstige interne crisis,
begint men op het ogenblik de
aandacht weer sterk te concentreren op
de behandeling van het geschil over
Nieuw-Guinea in de Verenigde Naties.
Van officiële Indonesische zijde is men
daarbij wel bereid toe te geven dat de
Indonesische zaak er nog nooit zo slecht
heeft voorgestaan als dit keer. Het is
nu het derde achtereenvolgende jaar
dat Indonesië in de Verenigde Naties
Nieuw-Guinea aan de orde stelt, doch
dat gebeurt dit keer op een ogenblik
dat Indonesië wordt geconfronteerd met
Advertentie
Rokershoest
wordt voorkomen
en bestreden met
(Van onze correspondent)
De procureur-generaal bp het Bos
sche gerechtshof heeft tegen twee art
sen die door de economische politierech
ter wegens overtreding van het zon
dagsrijverbod veroordeeld waren, beves
tiging van dit vonnis geëist. De dokter
Uit Mierlo was op de eerste auto-loze
zondag naar een voetbalwedstrijd in
Eindhoven gereden en kreeg daarvoor
een boete van 500 subs. 2 maanden
hechtenis opgelegd. Hij meende dat, om
dat voor kerkbezoek en concerten aan
artsen ontheffing werd gegeven, dit ook
wel voor voetbalwedstrijden zou gelden.
De procureur-generaal was echter van
hiening, dat intellectuelen ook in deze
zaken in de maatschappij het voor
beeld dienen te geven en achtte een ge
voelige straf op haar plaats. De dokter
uit St.-Michielsgestel die met zijn auto
naar de kerk was gereden om spoedig
bij eventuele patiënten te kunnen zijn,
was veroordeeld tot 250 boete subs.
1 maand hechtenis. Het bleek, dat die
patiënten wel zeer eventueel waren,
want de dokter had zich daar nog geen
week gevestigd en de eerste patiënt had
zich nog niet gemeld. De verdedigers
van beide artsen vroegen op grond van
onduidelijkheden in de ministeriële re
dactie vrijspraak subs, clementie. Uit
spraak op 27 februari.
onrust over vrijwel het gehele land, met
een afbrokkelende regering en met een
precaire economische situatie. Het is
duidelijk dat men op het ogenblik dat
Nieuw-Guinea in de V.N. aan de orde
komt geen kabinetscrisis wenst, doch
dit is het dan ook alleen wat het res
tant regering nog bij elkaar houdt. Uit
alle delen van Indonesië komen eisen
voor geld voor de opbouw, waaraan de
regering teneinde erger te voorkomen
alleen maar kan toegeven. Deze nieuwe
uitgaven verslechteren de financiële po
sitie van het land echter nog verder, zo
dat een uitweg steeds moeilijker te vin
den valt. De uiterst grote onderlinge ver
deeldheid maakt daarbij een oplossing
nog lastiger. Het is duidelijk dat dit
alles het aanzien can Indonesië in de
wereld geen goed doet. Het enige wat
Indonesië daar in de V.N. tegenover zal
kunnen stellen is de eensgezindheid van
de sterke Aziatisch-Afrikaanse landen
groep, waarop het ook dit keer hoopt.
De Philippijnen hebben echter reeds
medegedeeld in het Indonesisch-Neder-
Iandse geschil neutraal te zullen blijven.
In Indonesië zelf beseft men natuur
lijk wel dat het internationale aanzien
van het land door de gebeurtenissen
van de laatste maanden geschaad is.
Men heeft echter de neiging om toch
nog te trachten daarvan niet de schuld
bij zichzelf te zoeken. En als men dan
een schuldige zoekt, wie zal dat dan
anders zijn dan Nederland? Een aan
grijpingspunt meent men hierbij gevon
den te hebben in de reis van het echt
paar Bouman door Amerika, die men
alleen maar wil zien als een door de
Nederlandse regering georganiseerde
en betaalde poging „om Indonesië
zwart te maken."
Ook het oude verhaal over de subver
sieve bewegingen in Indonesië, die door
Nederlanders geleid en betaald zouden
worden doet weer opgeld. Indonesië
heeft er nu zelfs een „witboek" over
uitgegeven
Daartegenover hoort men zo nu en dan
ook wel eens stemmen van mensen als
dr. Hatta en mr. Moh. Yamin, die be
togen dat Indonesië nu zo langzamer
hand lang genoeg onafhankelijk is om
de hand in eigen boezem te mogen ste
ken en niet altijd anderen de schuld te
hoeven geven. Maar het Indonesische
propaganda-apparaat past deze metho
de daarom niet minder graag toe.
„Werkelijke" leiders
De Indonesische pers geeft de anti-
Nederlandse sensatieverhalen nog al
tijd bijzonder gaarne. Zo kwam ,,Be-
rita Minggu" onlangs met het verhaal
dat de benden in West-Java in con-
tact staan en geholpen worden vanuit
de bungalow van de Nederlandse di
plomatieke vertegenwoordiging op de
Poentjak, tussen Buitenzorg en Ban
doeng. Het blad stort daarbij een
stroom van details over de „werke
lijke" leiders van de Dural Islam, zo
als Van Kleef, Teerling en Peters,
over zijn lezers uit. Ook de eeuwige
verhalen over infiltraties in de Mo-
lukker en Atjeh, waar buitenlandse
vliegtuigen en schepen wapens en
munitie zouden aanvoeren zijn bekend.
Daarnaast specialiseren vooral de in
Oost-Indonesië verschijnende kranten
zich in uitgesponnen verhalen over
de wreedheden die de Nederlanders
op Nieuw-Guinea jegens de arme,
onderdrukte bevolking bedrijven. Der
gelijke verhalen worden in de rege
ringsuitzendingen van Radio Repu
bliek Indonesia dan weer klakkeloos
overgenomen.
Erg serieus heeft men al deze beschul
digingen inmiddels niet te nemen. Het
Indonesische publiek is zijn belangstel
ling ervoor al lang kwijtgeraakt. Veel
ernstiger is het min of meer officiële
Indonesische dreigement van een ver
dere verslechtering der betrekkingen
met Nederland.
De Indonesische ambassadeur in Ma
nilla, mr. Nazir Datuk Pamuntjak, heeft
er nadrukkelijk voor gewaarschuwd dat
de betrekkingen tussen Nederland en
Indonesië ernstig geschaad zullen wor
den indien geen oplossing voor het ge
schil over Nieuw-Guinea gevonden
wordt. Hij wees er daarbij op dat Iindo-
nesië op dit ogenblik nog niet om een
onmiddellijke overdracht van Nieuw-Gui
nea vraagt, maar dat men althans be
sprekingen vraagt die kunnen leiden tot
een vreedzame oplossing van het ge
schil.
Nieuw „succes"
Het is wel duidelijk dat de ambassa
deur hier het officiële Indonesische
standpunt verkondigde. Er is de Indo
nesische regering veel aan gelegen een
diplomatiek succes te behalen dat zij
aan haar lijst van „successen" (waarop
o.a. de verbreking van de Unie met
Nederland prijkt) kan toevoegen. Zo'n
succes zou zpn als Nederland zou moe
ten toestemmen in onderhandelingen
met Indonesië over Nieuw-Guinea. Zou
Nederland dit echter niet doen, dan zal
men zeker trachten ook daarvan een
„succes" te maken, een politiek succes
wel te verstaan. Er als zodanig zou een
verdere beknotting van de betrekkingen
met Nederland zeker opgevat worden.
Economisch bezien zullen maatregelen
in deze richting Indonesië evenzeer of
nog meer schaden dan Nederland, doch
het is nu eenmaal zo dat in Indonesië
meer in politieke dan in economische
zin gedacht wordt. Men zal dan ook
stellig niet aarzelen om onder bepaalde
omstandigheden dit economische na
deel tegen het politieke voordeel te la
ten jpwegen.
99
99
De chef-staf van de Indonesische
landmacht, generaal-majoor Nasution,
heeft bekend gemaakt, dat in geheel
Indonesië in het vervolg het houden
van „Reünies" verboden is. In decem
ber vorig jaar heeft de reünie van de
leden van de vroegere Banteng-divisie
tenslotte geleid tot de militaire staats
greep in deze provincie. In Borneo
hebben de leden van een andere inmid
dels opgeheven divisie bekend ge
maakt, dat zij begin volgende maand
een reünie zullen houden ter bespre
king van de mogelijkheid van het „re-
volutioniseren" van de opbouw in
Borneo.
Een zekere voldoening, zonder voldaan
heid echter, heerst in leidende land
bouwkringen over de bestedingsnota en
de daarin vervatte financiële plannen
voor de landbouw.
Het voornemen echter om een deel
der thans toegerekende eigenaarslasten
te blokkeren is in minder goede aarde
gevallen. Een der tegen-argumenten is,
dat tal van bestaande bedrijfsgebouwen
reeds zozeer onder gebrek aan onder
houd hebben geleden, dat iedere beschik
bare cent er zo gauw mogelijk aan
moet worden besteed. Weliswaar wordt
erkend, dat de overheid het recht heeft
aan subsidies en garanties voorwaarden
te verbinden, doch men acht deze voor
waarde wel zeer rigoreus. Aangezien
dit blokkeringsplan nog verder moet
worden uitgewerkt, waarbij o.m. omvang
en termijnen ter sprake moeten komen,
wensen velen vooralsnog een afwach
tende houding aan te nemen.
De gezondheidstoestand van dr. Lu
cas, die enige tijd geleden in het St.-
Joannes de Deo-ziekenhuis te Den
Haag is opgenomen, is goed vooruit
gaande. De financiële expert van de
KVP zgl echter nog enige tijd het bed
moeten houden en niet kunnen deel
nemen aan het grote bezuinigingsdebat
dat de volgende week in de Tweede
Kamer zal beginnen. Zijn taak zal ver
moedelijk worden overgenomen door
de heer Janssen en een van de land-
bouwexperts in de KVP-fractie.
Er zjjn onderwerpen die zich zeer le
nen voor een reportage op de TV, ande
re zijn er juist minder geschikt voor.
Een TV-uitzending van een circusvoor
stelling is altijd een feest om te zien.
De camera's lijken te goochelen met
de verschillende nummers, ze halen ze
dichtbij, ze bekijken ze van boven of
van veraf, steeds weer ziet men het
anders.
Ook deze uitzending van de K.R.O.-
TV vanuit Carré was een succes. Het
was een zeer afwisselend programma
met enerzijds de grote stunts met in
gewikkelde apparatuur of in de nok
van het dak, anderzijds de paarden-
dressuur, die bij het circus Strassburger
gelukkig nooit verwaarloosd wordt.
Van alles kregen wij een door Ben
Mettrop goed voorbereid en zonder ha
peringen overkomend beeld. Uiteraard
stond niet alles op hetzelfde peil, er
was wat weinig humor. Want al werd
er gelachen om het ezeltje, ook dat
gesol was geen humor. Met dat ezeltje
werd door vrijwilligers een soort rodeo
uitgevoerd. Al kwam er niemand öp
het dier, leuk was het daarvoor zeker
niet. Jammer was dat de aankondigin
gen zo slecht verstaanbaar waren. Er
was geen spreekstalmeester, doch een
van de dames Strassburger fungeerde
als zodanig. Haar microfoon was ech
ter niet op de TV aangesloten.
Bijzonder indrukwekkend was de uren
lange reportage die gistermorgen door
de Italiaanse TV werd gegeven van de
uitvaart van Toscanini. De beschrijvin
gen van Verdi's uitvaart benaderen
iets van hetgeen wij hier te zien kre
gen: niet te overziene mensenmassa s,
wagens vol kransen, indrukwekkende
plechtigheden. De geweldige Italiaanse
bouwwerken zijn al een grootse entou
rage, ze zo omstuwd en gevuld te zien
met zovele dankbaren was ontroerend.
Als contrast daartegenover de lege
Scala met alleen het orkest op het po
dium en de gelezen Requiemmis, want
eerst daarna volgde Verdi's Requiem.
Dan weer de onafzienbare menigte, de
laatste groeten brengend met een vlag,
met een vaandel of met de hoed al
leen. Het was een onvergetelijk beeld,
's Avonds gaf het N.T.S.-journaal nog
een op de telerecorder opgenomen sa
menvatting van de plechtigheden.
J. v. S.
In de tiende uitzending van de K.R.O.-
reeks „En Gij zult het aanschijn der
aarde vernieuwen" wordt vanavond het
leven geschetst van St.-Vincentius a
Paolo, zoals dit geschreven werd door
de bekende Franse schrijver Jean de la
Varende, in een radiobewerking door
Benjamin Romieux. Nadat in vooraf
gaande uitzendingen enkele historische
exponenten van de christelijke chari-
tas werden belicht en vervolgens di
verse actuele uitingsvormen van deze
charitas in klankbeeldvorm werden be
sproken, wordt dit keer de levensge
schiedenis verhaald van Monsieur Vin
cent, wiens naam onverbrekelijk ver
bonden is met het werk van de naas
tenliefde. Het spel, dat door drs. A. H.
Chr. Meertens vertaald werd, is vaker
uitgezonden o.m. door de Zwitserse om
roep, die voor de hoofdrol Fernand Le-
doux van de Comédie Frangaise uitno
digde. In de Nederlandse vertaling
speelt Henk Schaer de rol van Mon
sieur Vincent (298 m 20.45 u).
Ter nagedachtenis van Arturo Tosca
nini geeft de Homeservice vanavond
een grammofoonplatenprogramma_ van
opnamen van hem. Er is werk bjj van
Mozart, Mendelssohn en La Mer van
Debussy. (330 m 20.30 u).
Het omroeporkest speelt voor het
Vlaamse Brussel o.l.v. Jef Vereist werk
van Mendelssohn, Massenet, Saint Saens
en de grote serenade voor strijkorkest
van Dvorak. (324 m 21 u).
Advertentie
In Hollywood is Stalin herleefd in de persoon van de acteur Maurice Manson,
die de overleden Russische leider zal uitbeelden in de nieuwe film van Uni
versal-International Het geheime dagboek van Jozef StalinLex Barker
en Zsa Z sa Gab or spelen in deze film de hoofdrollen.
n
°0° 0
"q° 'o
O O 0 0
Spierstijfheid Philips „Infraphil"
topprestatie!
PHILIPS
Dit infrarood bestra
lingsapparaat kan ook
met succes worden ge
bruikt bij spierreuma-
tiek, spit, verstuikin
gen, verwondingen,
steenpuisten, verkoud
heid, winterhanden en
wintervoeten.
Arthur Bryant, een historicus die ge
durende de tweede wereldoorlog tot
Churchills kring van adviseurs behoor
de, heeft aan de hand van de oorlogs
dagboeken van veldmaarschalK Alan-
brooke een boek geschreven over diens
oorlogstaak als chef van de Britse ge
nerale staf. De titel van het boek is
„Turn of the tide" (De kentering van
het getij). In het boek wordt veel aan
dacht besteed aan enkele controversen,
die tijdens de oorlog het geallieerde
kamp in opschudding hebben gebracht.
In het boek, dat gisteren in Londen
is verschenen, noemt veldmaarschalk
Alanbrooke Churchill „de moeilijkste
man die ik ooit heb gediend". Hij voegt
hier echter aan toe: „ik zou voor niets
ter wereld de kans om met hem_ samen
te werken gemist willen hebben".
Lord Alanbrooke somt veel gelegen
heden op waarbij hij met Churchill, die
toen premier was, over strategische
kwesties in botsing kwam, maar geeft
hierbij voortdurend duidelijk blijk van
zijn grote bewondering voor Sir Win
ston.
In het begin van 1942, toen de Japan
ners Australië en Indië bedreigden en
toen er niet genoeg transportmiddelen
voor vervoer over zee waren om de
frontlijnen in het Midden-Oosten en
Verre Oosten te verdedigen ,n Rusland
te helpen, zou Churchill zich volgens
Alanbrooke hebben beziggehouden met
het bewerken van plannen voor „een
invasie in Frans Noord-Afrika, een lan
ding te Cherbourg en een landing in
Noorwegen". Bovendien zou Sir Win
ston toen doende zijn geweest met plan
nen voor een expeditie naar Madagascar
om te voorkomen dat dit eiland door
de Japanners overmeesterd zou wor
den."
Churchills plan voor een invasie in
Noorwegen was een „voortdurend
terugkerende nachtmerrie" voor veld
maarschalk Alanbrooke. Volgens de
veldmaarschalk was „de enige reden
die Churchill hiervoor gaf het feit dat
Hitier te beginnen met Noorwegen de
kaart van Europa had opgerold en
dat hij, Churchill, met Noorwegen zou
beginnen om de kaart weer af te rol
len. „Dit plan bood geen enkel strate
gisch uitzicht en toch stond Churchill
erop het steeds weer aan te vatten.
De hemel mag weten wat wij in Noor
wegen hadden moeten doen als wij
daar waren geland".
Een jaar later, in mei 1943, schreef
Lord Alanbrooke: „Bij tijden kon vol
gens Churchill de oorlog misschien door
bombardementen gewonnen worden en
alles moest daaraan worden opgeofferd.
Op andere ogenblikken was het volgens
Churchill noodzakelijk dat wij ons op
het vasteland van Europa lieten dood
bloeden, omdat Rusland dit ook deed.
En weer op andere tijdstippen moesten
wij onze voornaamste inspanningen
beurtelings tegen Italië en de Balkan
richten, waarbij hij tevens sporadisch
Voor de wedstrijd tussen Feijenoord,
mogelijk met enkele gastspelers ver
sterkt. en een Engelse Eerste-Divisie-
club, die op 15 mei a.s. in het belange
loos ter beschikking gestelde stadion-
Feijenoord wordt gespeeld ten behoeve
van de internationale vluchtelingen
hulp, heeft zich een ere-comité ge
vormd, waarvan Z.K.H. Prins Bernhard
ere-voorzitter is. Presidente van het
comité is minister dr. M. A. M. Klompé.
Tegen welke vereniging Feijenoord
de wedstrijd zal spelen is nog niet be
kend. Uitgenodigd werd Arsenal. Mocht
de Londense club niet beschikbaar zijn,
dan zal wellicht Bolton Wanderers als
tegenstander fungeren.
Advertentie
VOOR DUIZEND
EN ÉÉN
DOELEINDEN
Oorspronkelijke politieroman
26
„Dat onderschrijf ik volkomen," zei Kielstra.
„Enfin, we kwamen een paar dagen geleden in
Den Haag aan. Hélène nam zoals gewoonlijk haar
intrek in hotel Central en bracht mij naar een kamer
in dé Balistraat. De kamer ziet er vrij behoorlijk
uit, maar de juffrouw stond me niet aan en het
eten bleek bepaald slecht te zijn. Zodra ik wist, dat
ik onderdak had, schreef ik een briefje aan mijn
hospita in Brussel met vermelding van mijn adres.
Ik deelde haar mee, dat ik elke week op maandag
een briefkaart zou sturen. Op de adreszijde links
onderaan, zou ik een klein kruisje zetten, ten teken
dat ik de briefkaart zelf en dus zonder enige dwang
had geschreven. Je vindt het misschien overdreven,
maar ik wil geen risico lopen."
„Je hebt je maatregelen uitstekend genomen.
Hoewel Den Haag nu niet bepaald een beruchte stad
is, juich ik je voorzichtigheid toe. Ik zou willen, dat
allé jonge vrouwen, die onder dezelfde omstandighe
den verkeren, dat ook zouden doen. Al zou zo'n
maatregel absoluut overbodig zijn, al zou 't maar
voor één geval op de duizend succes boeken, dan
al zou de wenselijkheid zijn aangetoond. Tenslotte
kost 't geen moeite."
„Toen ik dan bij meneer Derby kwam, was dat
onder geleide van Hélène. Zowel meneer als ma-
die ik, eerlijk gezegd, met tegenzin aannam, maar
eens kennis moest maken met de leden van de club.
Ter bestrijding van gemaakte en eventueel nog te
maken onkosten, gaf hij mij tweehonderd gulden,
die ik eerlijk gezegd, met tegenzin aannam, maar
helaas bitter nodig had.
Vanavond zouden Hélène en ik weer samen naar
Derby gaan voor een clubbijeenkomst. Ik ging naar
Central om haar af te halen. Zij vertelde mij, dat
haar vriend van Bevenvoorde ons zou opwachten in
het café. We gingen er dus heen en de rest weet
je... Ach waren we maar niet gegaan!"
„Ja, 't is ellendig, afschuwelijk..." Kielstra zweeg
even... „Je moet me niet kwalijk nemen, dat ik je
verder vragen moet stellen... maar... heb je die
Van Bevenvoorde al eerder in gezelschap van Hé
lène ontmoet?"
„Ja, ze waren toen samen uit. Ik moest hem maar
John noemen."
„Had je het idee, dat Hélène verliefd op hem' was?"
„Verliefd?... Ze was dol op hem, krankzinnig ver
liefd. dat was dan ook de reden, waarom ze telkens
een paar dagen, soms zelfs een paar weken, naar
Den Haag kwam. Zc kon niet buiten hem!"
„En hij
„Daar heb ik geen oordeel over. Mannen zqn op
dat gebied ondoorgrondelijk."
Kielstra ging maar niet op deze opmerking m.
„Heb je de indruk, dat Van Bevenvoorde haar
geld als primair beschouwde?"
„Ik zou daar niet graag antwoord op geven, om
dat ik onvoldoende op de hoogte ben van feiten en
verhoudingen."
„Was de verhouding tussen de Derby's en Helene
goed te noemen?"
„Jamaar niet overmatig. Hij was veel aardiger
voor haar dan zij."
„Ik dank je zeer voor je waardevolle inlichtingen
Je zult wel erg moe zijn en naar huis verlangen."
„Ik ben meer verdrietig dan moe. Ik zal blij zijn,
als ik alleen en mezelf kan zijn."
„Het zal nu niet lang meer duren of we kunnen
gaan. Ik zal je thuis brengen."
„Wanneer je dat niet te veel last bezorgt, heel
graag."
Kielstra liet Alice uit, ging weer rustig zitten en
bleef zwijgend voor zich kijken tot Bruins zei:
„Ik moge opmerken, dat ik nu niet te horen krijg...
en Bruins, wat denk je er van... Nu mag Bruins niet
denken, maar hij is zo vrij om dit toch te doen en u
ongevraagd te zeggen, dat hij dit meisje niet alleen
mooi, maar ook een schat vindt, welke woorden zijn
directe chef, zijnde inspecteur Kielstra, rechtstreeks
uit het hart gegrepen zijn."
ICislstrd, lachte.
„Ik erken volmondig... dat haar aanwezigheid hier
is verklaard. Zij is direct noch indirect bij deze zaak
betrokken."
„Zou het nu geen tijd worden, inspecteur, dat we
Hélène naar het ziekenhuis laten brengen? Waarom
wacht u daar zo lang mee? Alles is voor het ver
voer gereed."
„Een moment, laat Hendriks even binnenkomen."
Deze rechercheur had het kamertje nauwkeurig
onderzocht, maar deelde mee, niets te hebben ge
vonden.
„Jammer," zei Kielstra, „maar een misdaad zon
der fout bestaat niet en één fout weet ik, de andere
vermoed ik."
,,U spreekt wel in raadselen, inspecteur," vond
Bruins.
„Er moet voor jou ook wat te denken overblijven.
Laat nu het lijk maar vervoeren. Ik had eerst ge
dacht Van Bevervoorden met Hélène te confronteren,
maar zie daar van af."
Kielstra ging naar de salon en waarschuwde de
geneeskundige dienst.
„Meneer en madame Derby," zei hij vervolgens,
„het stoffelijk overschot van uw nichtje zal direct
naar het ziekenhuis worden overgebracht. Mocht U
haar een laatste groet willen brengen, of jij Alice
of u meneer van Bevenvoorde, dan bestaat daarvoor
nu gelegenheid."
Niemand reageerde hierop, behalve Alice, die di
rect opstond. Ze liep naar een vaas, waarin witte
anjers prijkten. Voorzichtig nam ze een bloem uit
de vaas en liep met gebogen hoofd naar de deur.
Kielstra begeleidde haar. In de gang stond de draag
baar gereed. Alice knielde naast de dode en legde
de bloem op de borst van Hélène. Toen stond ze op.
Beiden volgden de baar tot de voordeur.
iWordt vervolgd.)
opnieuw de wens te kennen gaf om
Noorwegen binnen te vallen.Maar
nog vaker wilde Churchill, zonder re
kening te houden met het tekort aan
scheepsruimte, alle operaties gelijktijdig
uitvoeren".
Eisenhower geluksvogel
Alanbrooke verklaart in het boek dat
Eisenhower „tijdens de oorlog veel heeft
geleerd", maar dat strategie, tactiek en
bevelvoering nooit zijn grootste kundig
heden zijn geweest. „Hij blonk uit door
zijn kundigheid in het behandelen van
de geallieerde strijdkrachten: Met een
absolute onpartijdigheid wist hij uit de
geallieerde strijdmacht het allerbeste te
halen. Zijn grootste eigenschap was een
hoeveelheid geluk die wellicht groter is
dan de meesten van ons ooit in het le
ven ontvangen hebben."
De Observer oefent in een bespre
king kritiek uit op het boek. Lord
Alanbrook, zo betoogt het Britse blad,
heeft indertijd zijn dagboek geschre
ven zonder bepaalde bedoeling in een
opwelling van het ogenblik. Sir Arthur
Bryant heeft er nu een samenhangend
verhaal van gemaakt met een strekking
en een literaire pretentie, die het oor
spronkelijke dagboek niet had.
De Amerikaanse Daviscup-speler Sei
xas, Wimbledonkampioen 1953, heeft
verklaard, dat hij plannen heeft zich
terug te trekken uit de wedstrijdsport.
Hij wil een functie gaan vervullen bij
de televisie. De nu 33-jarige Amerikaan
zei, dat het voor hem bijzonder moeilijk
was om zich steeds opnieuw mentaal
goed voor te bereiden op een toernooi.
Het Nederlands dameshockeyteam dat
op 2 maart tegen Schotland speelt, is
als volgt samengesteld: Doel: Jo Juris-
sen (BDHC); achter: Henriette van
Riemsdijk (BDHC) en Jeanne Hoge-
steyn (Be Fair); midden: Irma den Tex
(A'dam), Bea Terlingen (Be Fair) en
Els Haaksma (HGC); voor: Marjolijn
Heering (BDHC), Marijke Teppema
(Groen Geel), Helen Jonker (TOGO),
Ans Rouwenhorst (TOGO) en Trix Nil-
lesen (EMHC).
Tussen de ziekenfondsen en de spe
cialisten is voor dit jaar een interim-
regeling getroffen over een stijging met
zes procent van het specialistenhonora
rium. De Ziekenfondsraad moet deze
overeenkomst nog goedkeuren.
Voor het bereiken van een definitieve
regeling stellen economische deskundi
gen al geruime tijd een onderzoek in
naar de grondslagen va: specialisten-
honoraria. Dit onderzoek is nog niet
gereed gekomen.
In afwachting van het uit te brengen
rapport hierover, is met de specialisten
de interimregeling getroffen. Dit in
verband met de stijgende kosten voor
levensonderhoud en onkostenstijging
van de specialistenpraktijk.
De K.A.B. gaat een grote actie onder
de ongeorganiseerden beginnen. Het
zwaartepunt komt te liggen op de grote
steden en de industrie-centra. Er komt
een nieuwe propaganda-krant en voorts
wil men de beste propagandisten uit
het gehele lEind in een soort club on
derbrengen. Binnenkort zullen 500.000
persoonlijke brieven naar de ongeorga
niseerden worden gezonden.
Intussen heeft de K.A.B. een (offi
cieus) ledenaantal van 417.800 bereikt.
In het sportpaleis te Milaan heeft de
Italiaan Pietro Musone het wereldrecord
voor de 10 kilometer (staande start) op
overdekte banen voor amateurs op 13
min. 23.4 sec. (gem. snelheid 44.753
km/u) gebracht. Het oude record stond
sinds 11 december 1955 op naam van de
Ier Elliott.
Zijn landgenoot Pesenti verbeterde
het wereldrecord voor de 500 meter met
vliegende start voor amateurs op over
dekte banen tot 29.4 sec. (gem. snelheid
61.224 km/u). Het wereldrecord stond op
zijn naam met 30 sec. sinds 18 januari
1956, een tijd die 27 ocL j.l. door de
Fransman Rousseau geëvenaard werd.
Pesenti verbeterde ook het wereldre
cord op de 200 meter met vliegende
start Het stond reeds op zijn naam
met 11.8. Nu liet hij 11,4 noteren.
Volgens het blad Ceskoslovensky Sport
zal Zatopek waarschijnlijk binnenkort offi
cieel worden aangesteld tot atletiek-coach.
Hij is thans belast met de training van
Ullsperger en Kobek, twee veelbelovende
lange-afstandlopers. en hij zai voorts op
31 maart te Parijs, als coach van de
Tsjechische ploeg, de atletiekwedstrijden
bijwonen welke elk jaar door het bied
L'Huminate worden georganiseerd.
(Van onze Romeinse
correspondent)
ilj oenen Italianen vul
len elke week het
biljet in van de To-
tocalcio, de voetbaltotaii-
sator. Met een 1, een 2
of een kruisje geven zij
aan, dat deze maal naar
hun beste weten „Roma
het zal winnen van „Ju-
ventus", of omgekeerd of
dat de strijd in gelijk spel
zal eindigen. Zo stellen zij
dertien prognoses en dan
nog twee van reserve
wedstrijden op de koop
toe. Voor 100 lire, de mini
mum inzet, mag men twee
maal de hele serie raden,
voor 300 lire zes maal.
Niemand of niets, tenzij
de beurs, belet de wedder
niet onmiddellijk, dan
leest men wel een week
lang sensationele stukjes
over de jacht op de onbe
kende miljonair en als de
man door een listigaard
gevonden is, roept ieder
een hoera. Deze publiciteit
heeft velen er toe ge
bracht om nooit van hun
levensdagen naam en
adres op het toto-biljet te
vermelden.
Zij volstaan met een
motto. Overlegging van
het gewaarmerkt regu (te
vens copie van het toto
formulier) is voldoende
om de saldi te kunnen op
strijken. Dat laat men dan
discretelijk door een bank
doen om vrij te blijven van
honderden spoedaanbie-
dingen zijn kapitaal te ste-
zesduizend briefjes in te ken in uitermate winstge-
leveren. Het Italiaans vende ondernemingen en
Olympisch Comité vaart van duizenden bedelbrie-
er wel bij. Het krijgt een ven.
vast part van de totale
buit, de rest wordt in twee
gelijke delen verdeeld on
der degenen, die dertien
goede uitslagen hebben en
die het tot twaalf brach
ten. De hoogste prijs in de
laatste jaren was 240 mil
joen lire, anderhalf mil
joen gulden, toen alle
gokkers, deskundigen of
systeemspelers het mis
geraden hadden en maar
één briefje van deijtien
goede wanten wist. Het
was van een brave man
op jaren, die het formu- is SDeeide
lier vrij had laten invullen ^Drager, P
Onlangs op een zaterdag
werd in een jong gezin dé
zoon geboren. Nog voor de
sluitingstijd der totocalcio
zaterdags te midder
nacht wist pa zijn brief
je in te leveren. En omdat
een nieuw geborene een
„portafortuna", een ge-
de vader op naam van zijn
tien uur oude stamhouder.
Hij won, hij won zelfs een
aanmerkelijk bedrag. Daar
zal hij nu één en twintig
door zijn kleindochtertje
dat na een half jaar lagere
school al zo mooi en dui
delijk enen, tweeën en
kruisjes kon J11^ jaar op moeten wachten,
verschil nog niet keno'e want och arme. de totocal-
tussen een grensrechter en
een goalpaal.
De uitslagen der totocal
cio bieden iedere week
opnieuw stof tot artikelen
in de pers. Zit het mee en
moet de pot der dertienen
slechts onder vijf win
naars verdeeld worden,
wat neerkomt op een slor
dige veertig miljoen per
hoofd, dan komen de foto's
der gelukkigen met hun
hele familie in de dagbla
den, alsmede een minitieu-
ze omschrijving van hun
eerste reactie, hun toe
komstplannen, hun woon
stede, beroep en hobbies.
De gulden schijn der
dubloenen straalt ook later
nog af op het nageslacht
en het is geen uitzonde
ring, als een foto van een
bruidspaar in de krant
verschijnt met het verkla
rend onderschrift, dat „zij"
de dochter is van de heer
Zus en Zo, die twee jaar
cio keert niet uit aan
minderjarigen en reser
veert de gewonnen som
tot de dag, dat zo iemand
als volwaardig burger zijn
trompet zal mogen mee-
blazen in het Italiaans
concert.
Uit de anecdotes en ver
halen rond de voetbalpool
is een boek samen te stel
len met veel grappige en
bizarre verhalen, met veel
domme ook en tragische.
Alvorens de jongste
complicatie aan de open
baarheid prijs te geven,
dient een verklarende
uitstap gemaakt naar de
telefonie. De verschillende
in Italië opererende tele
foonmaatschappijen heb
ben de loffelijke gewoonte
de geachte cliëntele ieder
jaar gratis van een tele
foonboek te voorzien. Een
Nederlandse telefoongids
is bij de Italiaanse verge
leken, maar een armtierig
stuk werk. Men kan er
terug x miljoen uit de niet slechts op de gebrui-
Totocalcio in de wacht kelijke wijze een nummer
sleepte.
Meldt iemand van de
hoge prijswinnaars zich
in opzoeken, een tweede
deel rangschikt de aan
sluitingen nog eens naar
beroepsgroepen, terwijl op
gekleurd papier dan op
nieuw de hele lijst der
abonné's volgt, nu geor
dend naar straten en huis
nummers. Bij elke straat
wordt vermeld, met welk
middel van openbaar ver
voer tram, bus, snelbus,
metro - men er kan komen
en onder welk politie
commissariaat, ressort der
carabinieri, delegatie van
de burgerlijke stand, post
kantoor en parochie de
straat valt. Tenslotte wordt
opgegeven nabij welk be
langrijk punt zij zich be
vindt, waar zij begint en
waar eindigt. Daarom is de
normale stadsgids een
werk, dat bestaat uit twee
turven. De telefoonmaat
schappij stelt slechts een
voorwaarde aan de klant
om een nieuw telefoon
boek te krijgen: hij moet
het oude inleveren. Dit
heeft niets met militaire
of economische spionage-
gevaren te maken, maar
slechts met de papierfa
briek.
In voetbalpool nr. 19
van 1956 nu is een van de
winnaars niet komen op
dagen. De administratie
wist alleen, dat het spel-
briefje in Turijn was in
geleverd. Het ging hier
niet om fabelachtige be
dragen, maar per saldo is
twee miljoen lire twee
miljoen, dat is een ronde
twaalfduizend gulden. Nu
is bij het Openbaar Minis
terie der Turijnse recht
bank het verzoek binnen
gekomen om de in die
stad ingeleverde telefoon-
boeken-1956 te doen blok
keren. Het zijn er op de
kop af honderd acht en
zeventig duizend, vier
honderd negen en negen
tig. Het aantal pagina's be
draagt 235 miljoen. Re-
questrant verzocht de
Procureur der Republiek
zijn voorlopig veto er over
uit te spreken, dat eer
daags de 235 miljoen blad
zijden naar de papiermo
len gaan. Want tussen
twee van deze moet zich
het verloren regu bevin
den, zonder hetwelk re-
questrant zijn twee mil
joen niet kan toucheren.
Gesteld, dat de magistraat
goedgunstig beschikt, waar
haalt de verstrooide wed
der de tijd vandaan om
178.499 boekdelen door te
snuffelen, of wat zal van
de 4 waalf mille overblij
ven, als hij hulptroepen
aan moet trekken?
In Nederland zint men
op bestedingsbeperking en
totalisators. Als uw Ro
meinse correspondent de
„Uiltjesrubriek" schreef,
zou hij eindigen: Vrien
den, neemt een van de
twee. U krijgt er al moei
lijkheden genoeg mee.
