Door spionagezaak te Bern
Neutraliteit van
Zwitserland staat
op het spel
Zelfmoord van de procureur-
generaal Dubois bemoeilijkt
ondersoek in ernstige mate
MAKARIOS
Slagen van filmproduktie ook
zaak van gemeenten
ONGEWONE FAMILIE
REÜNIE IN SWALMEN
48 neven en nichten bijeen
7/ic?meecmj
Onthullingen
over de
Suez-operatie
aoi&rmet
KAAS
Tweede Kamer schaaft de
politiewet op een aantal
punten wat bij
Duitsers drinken ijverig thee
VRIJ GELATEN
Even rust met n
4*
81 miljoen meer
nodig in 1956
Positie van de burgemeester beter
geregeld
Inspectenr-
Tussen neus en lippen
AGRé-GOLA
Kielstra
I
Z7
VERSLAG BIOSCOOPBOND
Mr. A. Gieben benoemd
tot commissaris bij de
K.L.M.
Voor defensie
Wetenschappelijke atlas
BuMe/uWnv Urulf
ÓO
Hand gestolen
Vis in fles
Eerste prijs
VRIJDAG 29 MAART 1957
PAGINA 7
Turkije verbaasd
Everest, het rode pakje met de witte berg!
Wat kiest U
Wij willen
Eisenhower belt af
Engeland ingelicht
■Aoeéf,'^jetóAl4/i,
kjtl£f>yH' tfCtZotutZjUd/
N.V. PHILIPS-ROXANE Amsterdam
Geen staatssecretaris
Amerikaanse ambassadeur
door L. J. SCHMIDT
(Van een redacteur)
De president van liet districtshot te
Horgen nabij Ziirich, dr. Hans
Fürst, is door de Zwitserse fede
rale regering, de Bondsraad, belast
met het onderzoek in de opzienbarende
spionagezaak, die zondag j.l. in het
middelpunt van de belangstelling kwam
door de zelfmoord van de federale pro
cureur-generaal, Bené Dubois. In de
Zwitserse en ook in de Franse pers
wordt aangedrongen op een snel onder
zoek en op een spoedige onthulling
vah de toedracht. Maar dr. Fürst, die
Is benoemd tot buitengewoon procu
reur-generaal, stoort zich niet aan deze
wensen. Hü is er zich terdege van be
wust, dat aan hem, zoals de „Neue Züri.
cher Zeitung" het uitdrukte, „een van
de pijnlijkste en moeilijkste affaires"
uit de Zwitserse geschiedenis is toever
trouwd. Het voornaamste principe van
de buitenlandse politiek van zijn land,
de traditionele neutraliteit, staat op het
spel. En bovendien kan dr. Fürst niet
vlug opschieten, want de voornaamste
figuur in het hele drama is dood en
voor de rest is hij goeddeels afhanke
lijk van de vrijwillige verklaringen van
buitenlandse diplomaten.
De Franse bladen steken over het
algemeen hun sympathie voor Dubois
niet onder stoelen of banken. De Zwit
serse procureur-generaal, zo betogen zij,
is het slachtoffer geworden van zijn
Fransgezindheid. Sommige bladen voe
gen hieraan toe, dat hij in een val is
gelopen, die door de Egyptische ambas
sade te Bern en communistische agen
ten in vereniging is opgesteld. In ieder
geval heeft de Egyptische persattaché
het wenselijk geacht mee te delen, dat
van zijn ambassade in deze affaire geen.
enkel initiatief is uitgegaan.
Dubois sloeg de hand aan zichzelf,
nadat hij vorige week zaterdag van zijn
chef, bondsraad Feldmann, te horen had
gekregen, dat hij verdacht werd van
feiten, die voornamelijk in november
j.l. zouden zijn gepleegd. Met medewe
ten of door toedoen van Dubois zou een
Zwitsers inspecteur van politie, Max
Ulrich, inkomende en uitgaande tele
foongesprekken van de Egyptische am
bassade te Bern hebben afgeluisterd en
op geluidsbanden vastgelegd. Deze ge
luidsbanden zouden in handen zijn ge
speeld van een handelsattaché op de
Franse ambassade, luitenant-kolonel
Marcel Mercier. Het staat vast, dat Du
bois en Mercier veel met elkaar omgin
gen en dat zij samen een vakantie in
Parijs hebben doorgebracht. Het in Zu
rich verschijnende socialistische blad
Volksrecht" meldt, dat overste Mer
cier in feite hoofd was van een speciale
Franse inlichtingendienst voor Noord-
Afrika en het Midden-Oosten en dat hij
Zijn vriendschap met Dubois alleen aan
kweekte om des te gemakkelijker in
contact te kunnen blijven met inspec
teur Ulrich. Overste Mercier is tijdens
het afgelopen weekeinde naar Frank
rijk teruggekeerd en het wordt mogelijk
geacht, dat de Zwitserse regering na
voltooiing van het onderzoek van dr.
Fürst de definitieve terugroeping van
de attaché zal verzoeken.
Over de aard van de overgebrachte
inlichtingen is niet veel bekend. Het
wordt nagenoeg zeker en ook geenszins
(Vervolg van pag. 1.)
vrouwen en kinderen verdrongen zich
gisteravond in de straten van Nicosia
en andere Cyprische steden, toen de
vrijlating van Makarios in een radio
nieuwsuitzending uit Londen bekend
werd gemaakt. Sommige vrouwen huil
den, terwijl vele andere het kruisteken
maakten, zeggend: „Onze ethnarch is
vrij". Het bericht werd van balkons en
daken en uit geopende huisdeuren luid
keels doorgegeven, totdat geheel
Nicosia het wist. Britse militaire pa
trouilles werden gisteravond in de stra
ten van Nicosia toegejuicht. Er werden
dozijnen handdrukken gewisseld.
Te Athene werd gisteravond van ge
woonlijk betrouwbare zijde vernomen
dat de Griekse regering thans, als eer
ste reactie, haar ambassadeur te Lon
den, die een jaar geleden, bij de ver
banning van aartsbisschop Makarios,
als protest tegen deze Britse maatregel
werd teruggeroepen, weer naar zijn
standplaats zal doen terugkeren.
De Griekse premier Karaman-
lis pleegde onmiddellijk na ontvangst
van het nieuws, overleg met de waar
nemende minister van buitenlandse za
ken, Tsatsos. Daarna werd een bijeen
komst van het kernkabinet belegd. Na
afloop hiervan legde Karamanlis de vol
gende verklaring af: ,,De vrijlating van
aartsbisschop Makarios kan een beslis
sende stap zijn in de richting van een
oplossing van het geschil om Cyprus.
De politieke betekenis van deze maat
regel zal worden bepaald door de toe
komstige houding der Britse regering.
Ik hoop, dat de vrijlating van de aarts
bisschop zal leiden tot herstel van de
oude Brits-Griekse vriendschap". Gis
teravond trokken studenten, onder het
roepen van „Makarios komt", door de
straten van Athene. In Griekse kerkelij
ke kringen verwacht men, dat de eth
narch zich na zijn vrijlating naar Grie
kenland zal begeven.
Uit Istanbul wordt gemeld, dat men
zich in Turkse politieke kringen ver
baasd toont over hetgeen werd genoemd
het „vrij laten van aartsbisschop Maka
rios, zonder dat deze het optreden der
E.O.K.A. op afdoende wijze heeft ver
oordeeld". Ook het feit, dat de Britten
de E.O.K.A.-leider, kolonel Grivas, een
vrijgeleide uit Cyprus hebben aangebo
den, wekte verbazing. Een zegsman,
die in verbinding staat met het Turkse
ministerie van buitenlandse zaken, ver
klaarde dat deze beslissingen, „in strijd
zjjn met de verklaringen, die de Britse
minister van koloniën, Lenmox-Boyd,
verleden week heeft afgelegd". Het ver
luidt te Istanbul, dat Turkije eerst uit
de officiële Britse bekendmaking ken
nis heeft verkregen van de voorgeno
men vrijlating van de ethnarch van Cy
prus. (U.P., Rtr.)
laakbaar geacht, dat Dubois de Franse
ambassade op de hoogte heeft gehou
den van de activiteit der Algerijnse na
tionalisten, die de grond in Algerije
te heet onder hun voeten achtten en in
groten getale naar Zwitserland zijn ge
komen. Sommigen veronderstellen zelfs,
dat Dubois de noodzakelijke tips heeft
verstrekt, die vorig jaar hebben geleid
tot de spectaculaire arrestatie door
de Fransen van een aantal Algerijnse
nationalistische leiders, die per vlieg
tuig op weg waren van Marokko naar
Tunesië en Egypte. Maar het is ook
bekend, dat de ongewoon mededeelza
me Dubois een verklaard tegenstander
van het communisme was (hij eiste
milde straffen tegen de mannen, die
twee japr geleden de Roemeense am
bassade te Bern overvielen) en dat hij
in november zonder reserves het Frans-
Britse standpunt inzake het Suez-con
flict steunde. De Zwitserse Bondsraad
heeft duidelijk gemaakt, dat de 49-ja-
rige Dubois, die in juli 1955, waar
schijnlijk op voorspraak van sociaal
democratische zijde, prof. dr. Werner
Lüthi, als procureur-generaal opvolg
de, geen spionage ten nadele van zijn
eigen vaderland heeft gepleegd. Maar
dat is in een land, dat zo angstvallig
neutraal is als Zwitserland, geen discul-
perende factor.
Advertentie
KING SIZE
EV 2
Het verslag over 1956 van de Neder-
landsche Bioscoop-Bond staat uitvoerig
sti\ bij de oprichting van de Stichting
Productiefonds voor Nederlandse films,
welke ten doel heeft het bevorderen
van de Nederlandse filmproduktie in
het algmeen en de produktie van Ne
derlandse speelfilms in het bijzonder,
in hoofdzaak door het scheppen van fi
nancieel gunstige voorwaarden voor de
continuïteit van die produktie en wat
verder voor dat doel bevorderlijk is. Dit
initiatief is voortgesproten uit de over
tuiging, dat een regelmatige Nederland
se speelfilmproduktie, hoe bescheiden
ook, te midden van de overige uitdruk
kingsmiddelen niet langer kan worden
Donderdag zijn Z. K. H. Prins Bernhard en minister Algera tijdens een korte
plechtigheid in Den Haag tot „Skippers" van de K. L. M. benoemd. Hier bekijken
de nieuwe skippers na de uitreiking van de diploma's het bij het „skipperschap"
behorende glaasje. Links de president-directeur van de K.L.M., de heer I. A. Aler.
In Maastricht is opgericht een Ni-
neve, geen herinnering aan de 5.000
jaar geleden gestichte hoofdstad van
het Assyrische rijk, maar een familie
vereniging van kleinkinderen van een
zeer bekende Maastrichtse familie
Crijns. Het zijn de kleinkinderen van
de honderd jaar geleden te Maastricht
geboren Lambert Crijns, die een boer
derij exploiteerde aan de Ververhoek,
thans een plek in het centrum van
de stad. Zijn familiegeschiedenis vormt
een typisch parallel met de econo
mische en sociale historie van zijn ge
boortestreek. Deze Lambert Crijns en
zijn echtgenote Anna Nijsten hadden
negen kinderen en 26 kleinkinderen, die
met hun echtgenoten een groep van 48
neven en nichten vormen.
Het denkbeeld een vereniging van ne
ven en nichten te stichten werd gebo
ren uit het geregeld samenkomen op de
jaardienst voor Lambert Crijns in de
St.-Servaaskerk te Maastricht.
Een bejaarde vrijgezel Jules Crijns,
zoon van Lambert CrijnsNijsten, die
te La Selva bij Reims in Frankrijk
woont, is de enige vertegenwoordiger
uit de tweede generatie, die in Nineve
werd opgenomen en wel in de bijzon
dere functie van „erevoorzitter" omdat
hij als een suikeroom wordt beschouwd.
De hele familie komt zaterdag voor
het eerst op een voltallige familiebij
eenkomst samen in een pension te Swal-
men. Het was niet zo eenvoudig alle
neven en nichten met hun echtgenoten
bijeen te halen, want negen paren moe
ten uit Duitsland komen en één uit Bel
gië en Frankrijk. Zelfs één in Canada
getrouwde nicht heeft de vakantiereis
met haar man zo geregeld, dat ze de
ze week in Limburg, en dus in Swal-
men, zal zijn. De taalverscheidenheid,
welke door vele tientallen jaren buiten
lands verblijf wellicht zou kunnen ont
staan, geldt niet voor de neven en nich
ten Crijns, want ondanks hun emigra
tie zijn ze allen erg aanhankelijk aan
hun geboortegrond en spreken het Maas
trichts nog perfect. Een merkwaardig
heid bij de uitgroei der familie Crijns
is, dat deze in een vorige generatie
uitgesproken landbouwers-familie in
Limburg, zelf allerlei beroepen beoefent
behalve juist dat van landbouwer, ter
wijl de naar Duitsland, Frankrijk en Bel
gië verhuisde echtparen aan het boe
renbedrijf trouw zijn gebleven.
gemist. Met deze fondsvorming wordt
slechts beoogd met handhaving van het
particuliere initiatief de helpende hand
te bieden zodra plannen worden inge
diend, die een redelijke kans van slagen
hebben.
Het verslag wijst er op, „dat het
welslagen van deze door Rijksoverheid
en bedrijfsorganisatie gezamenlijk on
dernomen poging tevens zal afhangen
van de medewerking van de Neder
landse gemeenten. Indien de gemeen
ten in de komende jaren door een ver
standige vermakelijkheidsbelastingpo-
litiek dat wil zeggen door de Ne
derlandse film vrij te stellen of slechts
voor een zeer gering percentage te be
lasten betere mogelijkheden voor de
nationale film zullen scheppen in in
zonderheid haar concurrentievermogen
gunstig zullen beïnvloeden, zal dit in
uiterst belangrijke mate de continuï
teit in de produktie bevorderen. Een
aantal gemeenten, waaronder Amster
dam, Utrecht, Leewarden en 's-Herto-
gesnbosch, heeft reeds het voorbeeld
gegeven."
Het verslag meldt voorts: het aantal
permanente bioscopen is thans 531 met
252.000 zitplaatsen; het aantal reisbios
copen 17. Het aantal filmverhuurkanto
ren bedraagt 38, het aantal filmfabrie
ken 12 en het aantal filmproduktiezaken
28.
Ook blijkt dat de Invoer van hoofd
films, welke van 497 films in 1946 bij
na onafgebroken faalde tot 404 in 1954
en het jaar daarop weer steeg tot 449,
in 1956 verder toenam tot 485. Het aan
tal kleurenfilms steeg weliswaar van
222 tot 235, maar het aandeel van de
ze films in de totale import liep van 49,4
pet terug tot 48,5 pet. Daarentegen nam
het aantal kleurenfilms onder de
Europese produktie met bijna 42 pet
toe. Het aantal panoramische films, dat
in 1955 van 30 tot 95 pet was gestegen,
bereikte in 1956 een record van 123;
hiervan waren 25 films afkomstig uit
de Europese produktie tegen 11 in 1955.
Het filmbezoek beliep bijna 70 miljoen
tegen 66 miljoen in 1955. In tegenstel
ling tot het voorafgaande jaar gaven
nu ook Amsterdam en Den Haag een
toename te zien, doch procentueel geno
men behaalde Rotterdam van de drie
grote steden toch nog de grootste voor
uitgang. De stijging van deze drie ste
den gezamenlijk bedroeg 5,6 pet bij een
toename van 6,1 pet in de rest van het
land.
In de jaarlijkse algemene vergade
ring van aandeelhouders van de Ko
ninklijke Luchtvaartmij. werd tot lid
van de raad van commissarissen be
noemd mr. A. H. C. Gieben, die per
1 mei a.s. zal optreden als secretaris
generaal van het ministerie van Ver
keer en Waterstaat. Door de vergade
ring werd de door de directie voorge
stelde wijziging der statuten aangeno
men.
Advertentie
op Uw brood? Pindakaas Een
prima idee! Maar neem dan
meteen de beste die er is:
Mc Millan's pindakaas! Beter
van samenstelling, overheerlijk
van smaak Bovendien: voed
zaam en gezond! Beslist, al Uw
huisgenoten roepen in koor:
(Vervolg van pag. 1.)
De Brombergers zeggen, dat de Fran
se premier verbaasd was over deze ca
pitulatie en verzocht het staken van het
vuren 24 uur uit te stellen. Eden had
geantwoord, dat dat onmogelijk was
„vanwege onze vrienden overzee".
Later op de dag had Eden weer op
gebeld met de mededeling, dat Mollet
en hij de volgende dag in Washington
werden verwacht voor een herstel van
het Brits-Frans-Amerikaanse front.
De Franse premier was zeer ver
heugd over die uitnodiging, aldus de
Brombergers. Er kwam een totale ver
andering in de atmosfeer. Er werd af
gesproken, dat de staking van het vu
ren uit naam van beide regeringen zou
worden afgekondigd.
Een uur later had Eden echter voor
de derde maal opgebeld. Hij zei dat
Eisenhower van gedachte veranderd
was. Een conferentie van drie kon niet
worden gehouden, vóórdat alle besluiten
van de Assemblée van de V.N. waren
uitgevoerd. Dat om te voorkomen dat
de bijeenkomst „in de Verenigde Sta
ten en andere landen" een verkeerde
indruk zou wekken. Met die „andere
landen" werden volgens de schrijvers
van het boek ongetwijfeld de Afrikaans-
Aziatische landen bedoeld.
Ook het Parijse blad „Paris-Presse",
waarvoor Merry Bromberger de actie
tegen Suez versloeg, heeft stukken uit
het iek gepubliceerd.
Hierin wordt gezegd dat een Frans
escortevaartuig, de „Kersaint" het vuur
opende op de Egyptische torpedoboot-
jager „Ibrahim-el-Awal" en de kanon
nen van dit schip tot zwijgen bracht.
Dit schip deed op 31 oktober een
poging om Haifa te bombarderen en
gaf zich later over aan de Israëliërs.
Volgens het verslag in „Paris-Pres
se" vloog een officier van de Franse
generale staf op 15 oktober veertien
dagen voor de Israëlische aanval
naar Londen om Eden ervan op de
hoogte te stellen, dat Frankrijk in
lichtingen had ontvangen, dat Israël
door Nasser met vernietiging be
dreigd besloten had om een offen
sief tegen Egypte te beginnen.
Op de geheime besprekingen tussen
de premiers van Frankrijk en Groot-
Brittannië, waarbij hun ministers van
buitenlandse zaken tegenwoordig wa
ren, werd besloten tot een gezamenlij
ke tussenkomst. Deze besprekingen
werden op 16 oktober te Parijs gehou
den.
Volgens Merry Bromberger wilde
Eden echter geen interventie voordat
de Israëliërs tot actie waren overge
gaan. Hij wilde slechts tussenbeide ko
men om de strijdenden te scheiden en
het Suezkanaal te beschermen.
In het verslag wordt voorts gezegd,
dat premier Ben-Goerion van Israël en
zijn Franse collega Mollet, vóór het
Israëlische offensief, een geheime ont
moeting hadden op het militaire vlieg
veld Fjj Parijs, Villacoublay.
Volgens Bromberger is het niet ge
bleken, dat er een geheim verdrag is
getekend. Wel zou er een „morele over
eenkomst" tot stand zijn gekomen, vol
gens welke Israël instemde met een
gelijktijdige interventie van Frankrijk
en Engeland in ruil voor bescherming
van zijn kust en vliegvelden door Fran
se jagers en de Franse marine.
De minister van defensie heeft voor
land-, zee- en luchtstrijdkrachten in het
begrotingsjaar 1956 ruim 81 miljoen
meer nodig dan aanvankelijk was ge
raamd. Bij de Tweede Kamer zijn twee
wetsontwerpen ingediend tot wijziging
van de begrotingen van oorlog en van
marine voor 1956. De begroting van oor
log moet met 60 miljoen worden ver
hoogd en die van marine met ruim 21
miljoen. De bedragen zijn nodig voor
aanschaffingen en voorzieningen in ver
band met de bijzondere omstandighe
den, die zich bij de opbouw van de
landmacht en de luchtmacht voordoen
en voor wat de marine betreft voor
het grootste deel voor personeelsuitga
ven. In het algemeen zijn de thans aan
gevraagde gelden nodig wegens de stij
ging van lonen, kostwinnersvergoedin
gen, pensioenen en dergelijke. Deze kos
ten waren aanvankelijk gedekt uit gel
den, die bestemd waren voor de mate
riële opbouw van de defensie.
Het Tweede Kamerlid de heer Ver-
mooten heeft aan de minister van on
derwijs, kunsten en wetenschappen
schriftelijk gevraagd, of het advies van
„de deskundigen van de rijksdiensten,
die voor de uitgave van een weten
schappelijke atlas van Nederland be
langstelling hebben," reeds is ontvan
gen en of een beslissing op korte ter
mijn kan worden genomen.
Advertentie
Publ. Ned. ZuiveJtureau - Den Haag
ledereen smull van
gebakken kaasboterhammen
(Van onze parlementaire redacteur)
De pogingen van mr. van Doom
(K.V.P.) om de positie van de burge
meester als hoofd van de politie wat
duidelijker te regelen dan in het ont-
werp-politiewet is geschied, hebben suc
ces gehad. De minister van justitie, mr.
Samkalden, vond zijn amendement een
aanwinst. De burgemeesters zullen
voortaan alle inlichtingen krijgen wan
neer de justitie in hun gemeenten maat
regelen meent te moeten nemen. Voor
het zover komt wordt bovendien met
hen overleg gepleegd. Een socialistisch
amendement, waarin is vastgesteld,
dat de burgemeester steeds, als het
gaat om het handhaven van de open
bare orde, het hoofd van de politie
blijft, ook wanneer er in zijn gemeente
rijkspolitie is, werd eveneens overge
nomen. Een poging van prof. Oud om
aan de burgemeester het bevorderen
van het opsporingsbeleid toe te vertrou
wen heeft de minister echter afgewe
zen.
Hij weigerde voorts de koninklijke
marechaussee te erkennen als een on
derdeel van de algemene politie. De
marechaussee heeft volgens de minis
ter een militaire politietaak en daar
buiten moet op dit wapen niet te veel
beslag worden gelegd. De bezorgdheid
van de Kamer voor het slechts beperkt
geven van opsporingsbevoegdheid aan
de marechaussee kon de minister niet
delen. Alleen wanneer dit in verband
met de bijzondere politietaak nodig is,
kan dit geschieden.
De beide ministers, één „echte", zo
als prof. Gerbrandy opmerkte, en één
oud-minister van justitie, thans van
Advertentie
binnenlandse zaken, hebben het com
promis dat in deze wet tot uiting komt,
verdedigd. Mr. Struycken was van oor
deel, dat een hechte samenwerking tus
sen de beide departementen thans kan
worden verwezenlijkt. Beiden richtten
zich tegen de opvattingen van sommi
ge Kamerleden, dat de politie slechts
als onderdeel van de gemeentelijke be
stuurstaak kan worden gezien en dat
het departement van justitie door een
greep op de politie zijn taak zou over
schrijden. Men ziet dan in „justitie"
een bestuursfunctie, maar het gaat er
om een zelfstandig opsporingsbeleid te
verschaffen aan de rechtspraak. Daar
mede staat of valt juist een van de
elementaire voorwaarden voor het hand
haven van de rechtsstaat, waar prof.
Oud en anderen zo bezorgd voor zijn,
aldus mr. Samkalden.
Wèl voelden beide bewindslieden iets
voor de samenwerking die tussen kleine
gemeenten zou kunnen groeien ook op
het terrein van de politie, maar dan
toch niet door dit nu reeds in deze wet
mogeliik te gaan maken. Men wil hoog
stens later, als zich concrete verlangens
naar die samem erking in bepaalde
groepen openbaren, met een aparte wet
zo'n concreet geval mogelijk maken.
Nu reeds in die richting drijven door
de wet op dit punt om te werken kwam
beiden niet verstandig voor.
Minister Samkalden noemde als voor
beelden om aan te tonen dat een der
gelijke gemeentelijke samenwerking op
politieterrein niet zo eenvoudig is, de
IJmond en Den Haag. De politie heeft
in de omliggende plaatsen met geheel
andere problemen te maken dan in de
centrale gemeenten.
Een andere poging om tot meer co
ördinatie te komen van het politieappa
raat werd ondernomen door freule Wtte-
waal van Stoetwegen (C.H.). Zij dacht
aan een staatssecretaris, die de gehele
verantwoordelijkheid voor het politiebe
leid en dus een deel van de taken van
de beide minister zou overnemen. De
ze gedachte wees mr. Struycken af om
dat zij bij dit wetsontwerp niet aan de
orde kon zijn.
Mr. van Doom (K.V.P.) heeft van
minister Samkalden de toezegging ge
kregen dat de grensbewaking door de
koninklijke marechaussee op meer doel
matigheid zal worden gecontroleerd,
vooral met het oog op de ontwikkeling
van de Europese integratie, die de
grensfaciliteiten nog verder zal uitbrei
den.
Minder succes had hij met zijn plei
dooi voor een eigen gemeentepolitie in
Valkenburg. De minister van binnen
landse zaken wil wel het verzoek van
de gemeente Steenwijk daartoe inwilli
gen, maar kon niet ingaan op de ver
langens van de Limburgse toeristen
plaats, juist omdat dit een plaats is met
grote vakantiedrukte. De rijkspolitie
kan in zo'n geval gemakkelijker tijde-
hjk Worden uitgebreid dan de gemeen
tepolitie. Voor Enkhuizen en Oegstgeest
ziet hij daartoe evenmin aanleiding.
Vandaag zal bij de replieken moeten
blijken in hoeverre het parlement zich
bij de beslissing van de minister zal
neerleggen. Dat er voor het wetsont
werp zelf een grote meerderheid be
staat, is reeds duidelijk.
De Amerikaanse senaat heeft de be
noeming van Philip Young tot ambassa
deur van de Verenigde Staten in Neder
land bekrachtigd.
Oorspronkelijke politieroman
Legrand trok zich van deze uitbarsting niets aan,
maar Alice greep Brentano sussend bij de arm en
zei:
„Wees verstandig en laat mij rustig meegaan. Ik
ben immers onschuldig, niemand kan mij iets doen
of ten laste leggen. Men zal mij dadelijk weer
moeten vrijlaten."
Brentano was echter niet voor rede vatbaar.
„Je bent vanavond onder mijn hoede en niemand,
ook niet die vervloekte politieman daar, zal een
haar van je hoofd la-enken, dat verzeker ik je. Blijf
vlak naast me."
Alice werd hoe langer hoe zenuwachtiger, ze voor
zag een drama.
59
Nu Alice met Brentano alleen was achtergebleven
én tegenover de onverstoorbare Legrand zat, besefte
zij hoe oneindig veel in spannende momenten als
deze, van de koelbloedigheid van een misdadiger wordt
gevraagd. Een enkele fout en het spel is onher
roepelijk verloren. Het was haar, alsof zij haar rol
verder speelde, terwijl deze toch in werkelijkheid
geëindigd was. Zij stond aan de zijde van Legrand
en niet van Brentano, ze had zich evenwel zó in de
toestand ingeleefd, dat zij dit nauwelijks besefte.
Brentano antwoordde luchtigjes.
„Dank voor uw belangstelling inspecteur. Tot mijn
vreugde moet ik zeggen dat de zaken voortreffelijk
gaan."
Legrand leunde achterover in zijn stoel en keek
om beurten Alice en Brentano aan. Hij scheen een
oplossing te zoeken. Tenslotte wendde hij zich tot
Brentano.
„Mademoiselle zal zeker haar aandeel in de winst
krijgen, jammer dat zij daar niet van zal kunnen
profiteren. Ik wens een diepgaand onderzoek in te
stellen en beschik over voldoende gegevens, om
mademoiselle aan een nader verhoor te onderwerpen.
Mag ik u verzoeken, mademoiselle, met deze heer
mee te gaan, hij is rechercheur en zal u naar het
hoofdbureau brengen."
Brentano werd wit van woede en stoof op. Hij
boog zich naar Legrand en siste:
„Waag het niet mademoiselle aan te raken. Ze
is volkomen onschuldig, dat zweer ikWees voor
zichtig inspecteur, ze is onder mjjn geleide."
Op verzoek van Legrand was Alice meegegaan
naar het hoofdbureau, waar zij met alle zorg werd
omringd. Zenuwstillende middelen misten hun uit
werking niet en zo zat zij dan tegenover Legrand
op diens bureau.
„Ik kan u niet zeggen mademoiselle, hoe enorm
het me spijt, dat alles zo gelopen is, maar ik had
Brentano gewaarschuwd. Op kritieke momenten kun
nen we niet anders dan doortastend optreden. Het
lag geenszins in onze bedoeling hem het leven te
benemen, dat was een ongelukkig toeval, maar hij
moest buiten gevecht worden gesteld, anders waren
wij de dupe geworden en u zult wel begrepen heb
ben, dat ik door het oog van een naald ben gegaan."
„Ik vind het zo vreselijk," snikte Alice, „dat ik
indirect de oorzaak ben van zijn dood. Het drukt
me des te zwaarder, omdat ik een verraderlijke rol
Legrand was opgestaan, de beide politiemannen
stelden zich achter hem op, gereed om in te grijpen.
„Monsieur ie comte, doe geen domme dingen. Dit -
zou de ernstigste gevolgen kunnen hebben. Ik kan tegenover hem heb gespeeld. Had hvj geweten, dan
u verzekeren, dat mademoiselle geen kwaad zal ge- ?°u hij niet opzo n ndderlvjke wijze mijn partij heb-
schieden, maar ze gaat naar het bureau, basta." öeP genomen.
„Dat zullen we zien," schreeuwde Brentano. je g,ra, ooog zich naar haar toe, legde zijn hand
°P t!e[z* ogenblik gingen alle lichten uit. Het '"S, kom, mademoisell"!k in mitogen stierf
ogen te ifien ^ice drukte^zich0fn^^nfekstemmlng ilSfad^fn
tegen de muur. De stralenbundel van een zaklan- ®!"ond^ Jlfö' „ïf« v el
taarn sneed door de duisternis, ging zoekend over hfi herfiw.S mdruk op
het tafeltje en door de ruimte. Een secondeeen £„2™ tege"spoed
schotnog een schothet vallen van een li- te" a(iaS0d0e'1ffn°0dA ??n°^gen OTelln5
chaamlen worstelinghijgende ademSuhTd»T™n™i?tïF Z J baan- Naderh^nd
eindelijk de stem van Legrand in de duisternisI?" SL&ÏÏ \a"z„e„lf _wei ^e]Lm !er en aanzien
„heb je hem Dubois"geen antwoordde buiten
deur werd opengerukt.... een schot.... een kreet
„lichten aan", schreeuwde LegrandAlice had
het gevoel, dat ze gek werd van angst, ze durfde
zijn hersteld. Maar neen, hij koos de weg van de
minste weerstand en verrijkte zich ten koste van zijn
medemensen, die hij naar hun ondergang dreef,
langzaam maar zeker. Vergeet u toch vooral niet,
dat iemand die verslaafd is aan verdovende midde-
zich niet te bewegenweer licht van een zaklan- ien reddeloos verlnron is Fr
taarntwee snel op elkaar vallende schotenEr 1S v00r hem of haar
toen een doffe slagstilte.
„Ik heb hem moeten neerschieten, inspecteur
Iemand ging met een zaklantaarn naar het buf
fetenige ogenblikken later brandde er weer licht
op de grond lag het lichaam van Brentano, een
kogel dwars door het hoofd
Legrand, het boord aan flarden om zijn hals, na
derde het levenloze lichaam van BrentanoAlice
liet zich op een stoel vallen, sloeg de handen voor
haar gezicht en barstte in krampachtige snikken uit.
geen weg meer terug.
„Maar hij wés niet slecht," protesteerde Alice,
„het leven, de mensen hebben hem slecht gemaakt.
Hij, en ook die Engelse, waren vol haat tegen het
mensdom. Ze zochten vergelding, ze namen, nadat
alles hun ontnomen was."
Legrand keek haar vriendelijk aan.
(Wordt vervolgd.1
pri
uit een loterij had getrokken. Een
paar dagen later werd bij haar thuis
een groot-model televisietoestel af
geleverd. De eerste prijs. Maar me
vrouw had er niets en niemendal
aan, omdat haar huis nog niet op
het elektriciteitsnet is aangesloten.
De statistiekelingen hebben zich
voor de verandering eens op
de thee geworpen en ze zijn
dat gaan doen in West-Duitsland,
waar de zogenaamde koffieleuten wel
iswaar nog groot in aantal zijn, doch
de laatste jaren ook de theedrin
kers van zich doen spreken. Het
verbruik van thee in West-Duitsland \T»
is met het jaar gestegen, zo delen ]\l0t 7Q KacF
de mannen van het fijnere cflfer-
werk mede. In 1954 bedroeg het
aantal thee-grammen per hoofd van
de bevolking 98, in 1955 liep dat ge
wicht op tot 103 gram. Verleden jaar
schepten de Westduitsers 120 gram
thee. Dit jaar verwacht men een hoe
veelheid van rond de 150 gram.
De inspecteur van dienst in het
politiebureau in de staat Wash
ington wierp in eerste instantie
een blik van olijkheid over zijn bril-
leglazen heen, toen er een man het
kantoor binnenstapt? en aangifte
kwam doen van diefstal van z'n hand.
De inspecteur veranderde evenwel
zijn blik, toen bleek, dat de man
helemaal geen grapjes verkocht. Hij
had zjjn kunsthand in zijn auto la
ten liggen. Zij was verdwenen, toen
hij, nadat hij enige boodschappen had
gedaan, bij zijn wagen was terugge
keerd. De inspecteur zond een radio
wagen uit. Even later kwam de me
dedeling, dat de hand was gevonden.
Belhamels hadden de hand uit de
auto gestolen en waren net bezig,
haar aan een winkelier in handschoe
nen te verkopen, toen de politie tus
senbeide kwam.
De directeur van het F.B.I., de
centrale recherche en inlichtin
gendienst van de Verenigde
Staten, heeft dezer dagen met bit
terheid in zijn stem vastgesteld, dat
het aantal misdaden in de Verenig
de Staten nog almaar blijft toene
men. In 1956 werden niet minder
dan 2.534.000 misdaden begaan. Dit
cijfer ligt bijna 13 procent hoger
dan dat van het jaar ervoor.
Een visser heeft onlangs in de
Deense wateren een merkwaar-*
dige vangst gedaan. Hij vond
in zijn net namelijk een fles, waar
in een kabeljauw weliswaar benauwd
Terwijl enerzijds de techniek haas
tig voortsnelt, heersen er' an
derzijds nog achterstanden. Een maar nochtans leefde. De vis moet
vrouw in het Engelse plaatsje Lough- als een jong beestje in de fles zijn
borough werd onlangs met deze terechtgekomen. De kabeljauw had
waarheid geconfronteerd, toen z{j zich met plankton in het leven ge-
een briefje kreeg, waarin haar werd houden.
