Door een monument
blijft de kardinaal
in ons midden
Morgen begint de verkoop van
gedachtenisplaatjes
Dankbaarheid
Feestelijke opening van de
Boekenweek
Prinses Beatrix in de Amster
damse Stadsschouwburg
Tandartsen moeten recht
streeks worden betaald
SPOEL OM die melkfles!
Boekenbal
DE
l
GOUDELAMSTER* het nieuwe
voor
Garagehouder
rdacht van
<W i
chting
VAN
m
SMEEK1
9
i",
1'klas
Mgr. dr. B. J. Alfrink:
Ziekenfondsen zullen de gelden niet
terugbetalen
V,
la
r
Tien tegen één!
MET INGANG VAN MAANDAG
0
\/Af
N
ZATERDAG 30 MAART 1957
PAGINA 5
Een kwartje per plaatje
Zondag aan kerken
de vlaggen uit
Koningin ontvangt nieuwe
ambassadeur van Turkije
Half vol water, schudden maar:
Twee seconden en 't is klaar l
mum
Priester in Siberië
overleden
In een wip
POLYCOLOR
Almeloër aangehouden
;v)*V
Eerste aardbeien in
Roelofarendsveen
Baby-verzorging
met Babyderm-preparaten
„Moge het prentje, dat u vandaag
wordt aangeboden en dat het bewfjs
vormt, dat u hebt bijgedragen tot het
monument voor Kardinaal de Jong,
straks In géén kerkboek ontbreken."
Aldus eindigt de opwekking, die de
aartsbisschop van Utrecht, mgr. dr.
B. J. AUrink, in het aartsdiocesaan
parochieblad „Omhoog" van deze week
schrjjft voor de grote actie, welke de
stichting Kardinaal de Jong Monument
morgen aan alle parochiekerken zal
houden.
De stichting had alle bisschoppen van
Nederland gevraagd een opwekking te
willen schrijven. Mgr. Alfrink willig
de dit verzoek zeer gaarne in, zoals
hij schrijft. ,,Wij, die werden geroepen
Kardinaal de Jong in zijn bisschops
ambt op te volgen, kunnen waarschijn
lijk beter dan wie ook beseffen, hoe
zwaar de last is geweest, welke de
Kardinaal heeft gedragen onder die
Uitermate zorgwekkende omstandighe
den, welke de Voorzienigheid hem voor
hield toen zij hem plaatste op Sint
Willibrord's zetel."
De aartsbisschop gewaagt van de
dankbaarheid van katholiek Nederland
voor de onschatbare verdiensten van
de overleden Prins der Kerk en van de
deugden, welke hem tot een ideale lei
der maakten in rampzalige tijden van
vervalsing, onderdrukking en vervolging:
nederigheid, waarachtigheid, vastbera
denheid, voorzichtigheid en grandioze
moed. „Een kostbare erfenis, welke
wij, de directe erfgenamen, weer moe
ten overdragen aan ons nageslacht."
Mgr. Alfrink wijst er op, dat wij op on
ze beurt allereerst van die deugden uit
moeten denken en doen. „Maar rich
ten wij een monument op ter ere van
de Kardinaal, dan blijft hij, die ons ge
ïnspireerd heeft, ook op een bepaalde
wijze in stoffelijke gedaante in ons mid
den vertoeven om ons daaraan te her
inneren en maken wij zijn grootheid
voor het nagesacht ogenblikkelijk zicht
baar."
In ruim 1600 parochies heeft de heer
A.M. Bergers, de organisator van de
plaatjesactie, contact-personen aange
steld, die zich morgenochtend met de
verkoop zullen belasten. De twee mil
joen beschikbare plaatjes zijn zodanig
verdeeld, dat er in geen parochie een
groot overschot of tekort verwacht
wordt. Wanneer er ergens toch gedach
tenisplaatjes tekort mochten zijn, zorgt
een speciale dienst voor onmiddellijke
aanvulling.
De stichting Kardinaal de Jong
Monument dringt er op aan, dat men
niet meer dan één kwartje per plaat
je geeft. Wie meer wil geven, wordt
verzocht ook meer plaatjes te ne
men. Dit vereenvoudigt de afreke
ning. Met nadruk wijst de stichting
er ook op, dat iedere katholiek het
zich tot een ereplicht moet rekenen,
door het kopen van een plaatje zijn bij
drage te leveren tot de oprichting van
de gedachteniskapel. Dit betekent,
dat ook op een bijdrage van de kin
deren gerekend wordt. De ouders
wordt daarom verzocht hun kinde
ren een kwartje mee te geven naar
de kerk of zelf voor hen een plaatje
te kopen. „Moge het prentje straks
in géén kerkboek ontbreken."
Van de stichting die voor grotere
bijdragen haar girorekening 190613 t.n.v.
de Ned. Credietbank te Utrecht aan
beveelt vernemen wij nog, dat het
resultaat van deze actie eerst enige da
gen na zondag bekend zal zijn. In Rot
terdam en Gouda, waar morgen een an
dere actie wordt gehouden, zullen de
gedachtenisplaatjes zondag 7 april
worden verkocht.
Morgen zal aan de deuren van alle
parochiekerken een gedachtenisplaat
je worden aangeboden, waarvan de
opbrengst bestemd is voor de oprich
ting van een kapel ter blijvende na
gedachtenis aan wijlen Z. Em. Joan
nes Kardinaal de Jong. Het is wel
haast overbodig voor deze actie nog
een aanbeveling te schrijven, waar
de herinnering aan de onverschrok
ken kerkvorst nog zozeer in de her
innering van het katholieke volks
deel leeft, dat zeer velen deze gele
genheid gaarne zullen aangrijpen om
uitdrukking te geven aan hun gevoe
lens jegens hem, die behalve een
groot vaderlander ook een groot lei
der van de Nederlandse katholieken
in benarde tijden is geweest.
In de herinnering van de huidige
generatie blijft de Kardinaal voort
leven, ook zonder monument. Maar
de tijd gaat snel en zoveel nieuwe
feiten dringen zich in aller aandacht
op, dat wij ons een generatie na ons
kunnen voorstellen, die nog slechts een
zeer vaag beeld zal hebben van wat
de Kardinaal voor onze generatie
heeft betekend. Speciaal voor dit na
geslacht richten wij een monument
op, mede om op stoffelijke wijze uit
drukking te geven aan onze dank
baarheid. Moge morgen, waar de
stichting slechts een kwartje per per
soon vraagt, niet zozeer uit het to
taalbedrag dan wel uit het aantal
k"iartjes blijken, dat deze dankbaar
heid door geheel katholiek Neder
land gedeeld wordt.
Advertentie
Tien tegen één dat negen van
de tien huisvrouwen MAÏZENA
DVRYEA gebruiken. Een keuken
geheim, dat overgaat van moeder
op dochter, al sinds vele genera
ties. Voor het binden van groen
ten, soepen en sausen is er niets
beters. Met MAÏZENA DURYEA
ejfn mislukkingen uit ge sloten.
Maar... laat niets aan het toeval
over. Als V Uw leverancier vraagt
om maisena, zeg er dan uitdruk
kelijk bij DUR YEA. Dan pas weet
hij, dat V de echte, originele
MAÏZENA verlangt.
De stichting „Kardinaal de Jong-
monument" verzoekt de zeereerwaar-
de heren pastoors, zondag aan hun
kerken de vlag met de geel-witte
wimpel uit te steken. Het is de stich
ting uit talloze reacties uit den lande
gebleken, dat katholiek Nederland
zich gelukkig prijst, eindelijk het be
wijs te kunnen geven van de diepe
dankbaarheid en de grote bewonde
ring, waarin het de nagedachtenis van
Kardinaal de Jóng bewaart. De vlag
gen aan de kerken zullen die vreugde
tot uitdrukking brengen.
Aan dr. W. K. Dicke is op zijn
verzoek eervol ontslag verleend als lid
van het college van curatoren der rijks
universiteit te Leiden; tot lid van dat
college is benoemd dr. J. Goedbloed
te 's-Gravenhage.
Vrijdagavond is in tegenwoordigheid van H. K. H. Prinses Beatrix de boeken
week geopend met een uitvoering in de Amsterdamse Stadsschouwburg. Op de
foto ziet men de prinses, die bij haar aankomst werd verwelkomd door mr. G. van
Hall, burgemeester van Amsterdam.
(Van onze verslaggever)
Met al de pomp en statie die letter
lievend Nederland maar kan opbren
gen is gisteravond in de Amsterdamse
Stadsschouwburg de Boekenweek-1957
geopend. Tegen half negen betrad een
zonnig glimlachende prinses Beatrix de
Koninklijke loge, begeleid door mr. G.
van Hall, burgemeester van Amster
dam, en door de heer Chr. Leeflang,
voorzitter van de Commissie voor de
Collectieve Propaganda van het Neder
landse Boek. Het „Wilhelmus" weer
klonk en meteen daarna een krachtig
„Hoera" voor de prinses, in wier on
middellijke omgeving de ministers
Cals, Hofstra, Mansholt, Samkalden en
Suurhof plaatsnamen.
Vervolgens betrad dan de heer Leef
lang het toneel om zijn jaarlijkse gas
ten welkom te heten. Burgemeester van
Hall hield de officiële openingsrede on
der meer zeggend er verheugd over te
zijn dat de „Vereniging ter bevorde
ring van de belangen des boekhandels",
die in 1842 in de hoofdstad werd op
gericht, in Amsterdam haar hoofdzetel
zal blijven behouden.
Vervolgens was het woord aan de
Knst zelve. Nel Oosthout droeg twee
verhalen voor. „De Binocle" van Louis
Couperus en „De Gelijkenis" van Har
ry Mulisch. De keuze van laatstgenoem
de, ietwat op het visionnair-hallucinante
afgestemde vertelling leek ons minder
geslaagd. Zoals zij werd gezegd door
Nel Oosthout wekte zij althans meer
malen de lacherige hilariteit op van
de toeschouwers. Noch de auteur, noch
de voordrachtskunstenares kon zulks
hebben bedoeld.
Het Nederlands Ballet kwam hierna
met een opvoering van „Dessin pour
les six" op muziek van Tsjaikowsky en
in een choreografie van John Taras. Het
gezelschap had voor deze feestelijke ge
legenheid ook voor een première ge
zorgd. En het had daarvoor „Gradua
tion Ball" op muziek van Johann
Strauss gekozen in een choreografie
van David Lichine. Het werd een pittig
en met vaart gedanst balletje, met een
wel Uitgekiend ensemblewerk. Het
meest opvallend was overigens, naar
onze smaak, een met veel „pointe"
en kostelijke plastiek gedanste Tam
boer van Conrad van de Wetering.
Deze „Graduation Ball" verwierf een
bijzonder geestdriftig onthaal bij het
toegewijde auditorium en het stuk
vormde een zeer passende overgang
Het hoofdbestuur van de Nederland
se maatschappij tot bevordering der
tandheelkunde deelt o.m. het volgende
mede:
„De stappen, door de minister van
sociale zaken en volksgezondheid en
door de ziekenfondsraad ondernomen
in verband met de tussen de maatschap
pij en de organisaties van algemene
ziekenfondsen gerezen moeilijkheden,
hebben geen uitzicht gegeven op een op
lossing binnen de termijn die daarvoor
nog openstond.
Het hoofdbestuur is van mening, dat
gezien de lange periode, gedurende wel
ke reeds getracht is een basis te krij
gen voor tandheelkundige hulp aan zie
kenfondsverzekerden op een verantwoor
de wijze, de tijd voor de tandartsen is
gekomen om, zeer tot hun leedwezen,
de grens te trekken.
Het hoofdbestuur drukt er nogmaals
zijn spijt over uit dat de ziekenfonds
organisaties hebben gemeend het tij
dens de besprekingen door de maat
schappij gedane aanbod tot arbitrage
van de hand te moeten wijzen."
De algemene ziekenfondsen delen het
volgende mede:
H. K. H. Prinses Beatrix op het boekenbal. De prinses is in gezelschap van Nel
Oosthout en de voorzitter van de commissie voor de collectieve propaganda
van het Nederlandse boek, de heer Chr. Leeflang (midden).
naar het „Boekenbal", dat daarop volg
de en waaraan iedereen met veel over
tuiging deelnam. Tot diep in de nacht
waren de door Wim Bijmoer joyeus
versierde gangen, foyers en hallen van
de Stadsschouwburg gevuld met een op
recht feestelijk gestemd gezelschap van
schrijvers, lezers en zo-maar-plezier-
hebbers.
H.M. de Koningin heeft ten paleize
Huis ten Bosch de nieuwe Turkse am
bassadeur, de heer Selahaddin Arbel,
ontvangen ter overhandiging van zijn
geloofsbrieven.
De heer Selahaddin Arbel is de eerste
Turkse ambassadeur in Den Haag se
dert de beide landen overeenkwamen de
wederzijdse gezantschappen tot ambas
sade te verheffen. Hjj volgt de gezant
dr. A. Zeki Polar op, die hier Turkije
bijna zes jaren heeft vertegenwoordigd.
Advertentie
Speciaal voor u naar het
Boekenbal geweest om en
kele saillante, nieuwe ge
vleugelde woorden voor u
op te vangen. Ziehier een
kleine bloemlezing.
„Hij heeft een maat-rok-
kostuum aan, gesneden op
de maat van een ander."
„Hij ziet er uit of hij zo
juist het vierde deel van een trilogie
voltooid heeft."
„Mijn hemel, wat doe ik een stof op."
„Honny soil qui mal y Gans."
„Hij is hier nog van het vorig jaar."
„Daar heb je een ex-pierementeel."
„Volgend jaar beginnen ze met het
bal."
„Waar zijn ,nou die schrijvers?"
„Wat een omslag."
„Wat ziet ze er al jong uit voor haar
leeftijd."
„Ga nou mee."
H. M. de Koningin heeft vrijdag
op Huis ten Bosch drs. A. B. Speeken
brink beëdigd als gouverneur van de
Nederlandse Antillen.
„Als gevolg van de omstandigheid,
dat de tandartsen van 1 april af niet
meer aan de algemene ziekenfond
sen verbonden wensen te blijven, zjjn
de ziekenfondsen op grond van wette
lijke en reglementaire voorschriften
genoodzaakt, de tandheelkundige hulp
verlening te beëindigen.
De ziekenfondsen moeten constateren,
dat z\j voor de onmogelijkheid zijn ge
plaatst hun verzekerden de hulp, ver
leend door tandartsen, overeenkomstig
de bepalingen van het ziekenfondsbe-
sluit, hun statuten en reglementen, te
verstrekken.
Om dezelfde redenen kunnen de zie
kenfondsen ook geen terugbetaling doen
van door de verzekerden rechtstreeks
aan de tandarts betaalde bedragen voor
verleende hulp.
De verzekerden wordt ln overweging
gegeven zelf te beoordelen of het inroe
pen van tandheelkundige hulp onder
deze omstandigheden dringend noodza
kelijk is. Indien blijkt, dat tandartsen
bereid zijn na 31 maart de verzeker
den op de tot dusverre voor de zieken
fondsen geldende voorwaarden te blij
ven behandelen, kunnen de verzekerden
uiteraard op de normale wijze van de
tandheelkundige hulp voor rekening van
het ziekenfonds gebruik maken.
De verzekerden wordt aangeraden
zich zo nodig te vergewissen of hun
tandarts bereid is aan ziekenfondsver
zekerden op de voor 1 april 1957 gelden
de voorwaarden voor fondsrekening
tandheelkundige hulp te blijven verstrek
ken."
Blijkens een bericht dat gisteren We
nen bereikte is een Oostenrijks geeste
lijke, pater Peter Werhun, in een sla
venkamp in Siberië gestorven.
Hoewel pater Werhun werkzaam was
als priester van de (met Rome) ge
ünieerde Oekrainische katholieke kerk,
was hij Oostenrijker van nationaliteit
gebleven en diende hij in de eerste we
reldoorlog in het Oostenrijkse leger. Na
de val van Berlijn werd pater Werhun
door de Sovjets gearresteerd en naar
Siberië verbannen. Pogingen door de
Oostenrijkse regering hem daar van
daan te krijgen bleven immer vruchte
loos. (U.P.)
Advertentie
mooier haar!
jonger haar!
frisser haar!
gebruik óók
kleur-shampoo
niet geverfd, alleen bij-
getint. grijzende Haren?
onzichtbaar! doe het
zélf, doe het thuis!
Grote tube voor
2 tintgevende
wassingen:
Overal
verkrijgbaar I
Een garagehouder uit Almelo is in
verzekerde bewaring gesteld verdacht
van oplichting. Hij wordt ervan ver
dacht, dat hii tussen mei 1955 en het
tijdstip van aanhouding geregeld op
dracht heeft gegeven om kilometertel
lers van auto's te demonteren en te
rug te draaien. Ook zou hij in tweede
hands auto's gehandeld hebben, waar
van de kilometerstand een lager aantal
kilometers aangaf, dan in werkelijkheid
was gereden. Voorts bestaat verden
king, dat de garagehouder aan zijn
klanten meer olie in rekening placht
te brengen dan geleverd was. De zaak
kwam aan het rollen, nadat de man
bij de recherche een klacht ter zake
van verduistering had ingediend tegen
een doorsmeerder, die op de hoogte
was van manipulaties met kilometertel
len.
TT et hoort bij het tegenwoordi-
r~j ge stadsbeeld: een woon-
■*- blok vol ramen en achter
een van die raamvierkanten een
grote goedige hondekop en twee
poten parmantig op de venster
bank. De huisvriend, de hond, die
met honde-resignatie zich dan
maar vanuit zijn veel te geringe
levensruimte met de bewegende
vrijheid daar beneden bemoeit.
Wie klein en hoog woont kan
haast geen hond meer houden,
noch voor het dier noch voor hem
zelf. Maar blijkbaar kunnen ook
de engbehuisden zich zo moeilijk
van het gezelschap van hun huis
dier ontdoen, dat ze er al het ge
tob voor over hebben. Ondanks
het mankeren van woonruimte en
het gedrang van steeds meer Ne
derlanders op de vaderlandse bo
dem, is de vraag naar honden heel
groot. Er is blijkbaar behoefte aan
zo'n rustig, luisterend, begrijpend,
altijd solidair gezinslid.
Merkwaardig is, dat de aandacht
altijd veel meer uitgaat naar de
hond dan naar de poes, hoewel
het bijna overal op de wereld zo
is ook in ons land dat als
een derde van de huisdierbezit-
ters een hond heeft, tweederden
een poes houdt. Weet u waar de
relatie poes-mens van stamt? De
kat moest al in de grijze oudheid
's mensen voorraden in de schu
ren bewaken tegen de muizen.
Denk niet te gering over „die el
lendige kat" als u een tuin met
vogels heeft, die in een opgewon
den alarmgepiep de waarschuwing
doorgeven als de loerende rover
tussen de struiken sluipt. Zonder
poes in huis en pakhuis zou
's lands economische situatie, die
nu zo over de tong gaat, nóg moei
lijker zijn. Want dan aten de mui
zen en ratten voor nog meer op
dan de dertig miljoen gulden, die
ze nu per jaar wegknagen.
Poezen zijn heel merkwaardige
wezens, volstrekt hautain tegen
over de mens, die daartegenover
soms een fanatieke aanhankelijk
heid stelt! Wie zijn poes wil be
grijpen, die moet het alleraardig
ste brochuretje „Kattepraat" uit
de AO-reeks van de Stichting
Ivio, Amsterdam, lezen, samenge
steld door de dierenarts dr. E. J.
Voute te Amersfoort en de dieren
psycholoog van Artis, H. Rensen-
brink. Daarin wordt van alles ont
huld over het meest merkwaar
dige en fascinerende huisdier, dat
tot metgezel is gebombardeerd
van de heks en dat even onschul
dig met een muis, in wier gezel
schap het wordt grootgebracht,
kan leren spelen als met een mens,
die kattenhumor begrijpt. Het is
een goed gedocumenteerd en gees
tig geïllustreerd vlugschriftje. Men
leert er zelfs uit, dat een poes per
etmaal 1450 liter lucht nodig heeft.
Er staat niet in, dat men een poes
ook wijn kan leren drinken. Maar
dat hebben we ons ook alleen maar
laten vertellen van een Franse
kat, die het zover in beschaving
heeft gebracht.
t~"v e schrijver van dit „katte-
J praat"je, die een speciale
voorliefde heeft voor kleine
huisdieren, hebben wij gevraagd,
of hij veel gezinnen kent, die het
Amerikaanse mode-huisdier, ty
pisch geschikt voor kleinbéhuis-
den, hebben geadopteerd, namelijk
de goudhamster. Maar die rage
schijnt hier nog niet ingeburgerd.
Toch geloven wij, dat een terra
rium met hamsters de concurrent
gaat worden van het aquarium
rpet siervissen. Naar vissen kun
je per slot alleen kijken (al gaat
er van het sierlijk wuivend be
wegen van de gevinde vislijven
iets heel rustgevends uit), maar
met de hamstertjes, die net staart
loze ratten zijn, kun je spelen. Wij
hebben tenminste een avond lang
in een gezin, dat een hamsterpaar
tje bezit, aan het amusement deel
genomen. De roestbruine donzige
hamstertjes, met marmotachtig
velletje en een spits kopje met
kraaloogjes, zijn precies speelgoed
beestjes, die je zo zou kunnen la
ten meedoen met Alice in Won
derland. Overdag liggen ze slape-
Ze weten niet beter of de wereld van de hamster is een glazen ruimte in een
verwarmde kamer.
rig en doezelig weggekropen in het
holletje, dat ze graven in het turf
molm van het verblijf. Maar des
avonds worden ze levendig en
klimmen in alles wat ze daartoe
in hun terrarium vinden. Oók in
de das van de heer des huizes als
die er plezier in heeft ze dit soort
acrobatiek te laten bedrijven.
Als ze in hun „speeluurtje" vrij
op tafel mogen rondlopen knagen
ze met grote happen het blad af
van de bloemen uit de vaas en
met een biskwietje vertonen ze
hun typische „hamster"-kunstje.
Ze moffelen grote stukken als een
goochelaar in hun enorme wang
zakken en kijken onmiddellijk
daarna of er niets gebeurd is. La
ter, in hun hol, wrijven ze met de
eigenwijze pootjes over hun kaken
en brengen droog! de ham
stervoorraad weer te voorschijn.
Met die handjes zijn ze alsmaar
bedrijvig. Ze wassen hun snoetjes
om de haverklao en ze strelen en
Ukken elkaar onophoudelijk
schoon. Het zijn zindelijke dier
tjes, helemaal aangepast aan het
vaderlandse renommée van kraak
helderheid. Ze bewonen hun woon
ruimte keurig, net als de mensen,
met één speciale hoek voor afval
En dat is niet veel Ze eten wei
nig, wat rauwe wortel, appel
klokhuis en graan. Allround sober
zijn ze; een oude sok die ze in
stukken knagen en een boom
stronk zijn het liefste wat men ze
kan geven om een hol van te ma
ken. Want hun stamouders woon
den in onderaardse gangen. Maar
dat hebben de nazaten, die ons nu
gezelschap houden, nooit beleefd.
Van het bestaan van goudhamsters
wist men vroeger wel, maar mid
den vorige eeuW dacht men, dat
ze uitgestorven waren. Totdat plot
seling in 1930 by opgravingen in
Syrië een hele familie gesigna
leerd en gevangen werd. Daarvan
stammen alle huisdier-hamsters
af, die men in Amerika fokt en
die hier nu ook steeds meer ver
schijnen. Ze weten dus niet beter
of de wereld van een hamster is
een terrarium in een verwarmde
kamer met grote mensen en met
kleine mensjes, die vol enthou
siasme met hun handjes tegen de
glaswand slaan.
Maar instinct laat zich niet ver
nietigen. Af en toe gaan de klei
ne lenige diertjes gestrekt op hun
achterpootjes staan, de voorpoot
jes slap hangend als van een
hondje, dat „mooi" zit. En dan
kun je je verbeelden, dat ze met
al hun zintuigen een geluidloze
roep uitzenden naar de vrije we
reld waar ze horen. Op den duur
zullen ze echter wel weer verwil
deren, want er ontsnappen er na
tuurlijk wel eens een paar van
hei binnenhuis-geslacht, dat wordt
voortgekweekt als de stekken van
een kamerplant. Zes weken oud
zijn ze reeds huwbaar en na zes
tien dagen kan er al een nest van
twaalf jongen zijn. Die vreugde is
acht maal per jaar mogelijk. Maar
niet alle hamsters houden zich aan
jj
(NADRUK VERBODEN)
Op de groenteveiling te Roelofarends
veen zijn de eerste (20) „glas'-aardbeien
aangevoerd door tuinder J. Bakker. Een
Amsterdamse firma (C. Oudhof Jzn.) werd
voor 53 cent per stuk eigenaresse van de
ze vruchten. Vorig jaar werden de eerst»
glasaardbeien op deze veiling eerst op 13
april aangevoerd.
Advertentie
Huidje van alle smetten vrij.
hoofdje rein met gezonde haargroei
dat maximum. Dan zou hun popu
lariteit in Amerika ook niet zo
groot zijn. Want ze zijn het nieu
we gezelschap uit de natuur voor
wie niet veel ruimte heeft!
A.Bgl.
