ZONDER
NOG JUIST
Pover resultaat van
AANVAL
GELIJK
Nederlands elftal tegen
bijzonder zwakke Belgen
'A
m a
rf ps
i&V -
4
3
Eén doelpunt voor en één na de rust
en nauwelijks spanning
W'
Jffl
Zwijgenduidelijke^ taal van Legioen
té*
i
,&S -
m
'Za
'A
Uk
N'
D
H
r
Holland—België brengt
deze keer „niets"
H?4elanda
DE „DERBY" IN CIJFERS
aK
l
SS5
Coppens-v. d. Hart
niet beslist
:-V
Debutanten Pieters Graafland en
Van Wissen de besten
TWEE KEER
JUICHEN
Ook verlies voor
Rotterdam
De Vroet gaat
S.V.V. trainen
(S*
V
vss'j
5
in
J
Westelijke amateurs
verslaan zuid
MAANDAG 29 APRIL 1957
PAGINA 7
pre I -V ./o
v J
(Van onze sportredacteur)
end. precies vier weken voor de climax van
a*ids iniernaiionale voetbalseizoen dreigt een
verl c'ePressie. Terwijl de voor de kansen in het
h» van hei toernooi om hei wereldkampioen-
ver° rneer beslissende wedstrijd tegen Oostenrijk
j cjScaie± ligt, is Oranje's voetbalteam niet verder
een armzalig gelijk spel tegen het zwakste
vy' dat sedert de bevrijding in het veld is
A1 was de uitslag van een vertoning die
d^Vai1 een genoeglijk onderonsje van kosischool-
K ^chi n °°h maar één herinnering opriep aan menig
'<h i van weleer, dat demonische uiidrukkin-
van Deurne" heeft opgeleverd. Nederland
V* gestreden in de als vanouds volgepakte
fNp 1, bomu s^erc^ams Olympisch Stadion, inspireerde
Pjf N^cht- Stische uitroepen. Zelfs Hei Legioen, anders
f ^a* h®* kilomeiers ver nog gesignaleerd
Al*1 d© sPrah duidelijke taal. Hei zweeg. En intussen
Ns 9e van Oranje er een nieuw probleem
<VkS oftn' hebben vier weken slechts de tijd om
■R^de N sporen, die een waardige, schoivaardige
k nnen vormen. Een probleem, waarvan bij
ah worden gezegd, dat het niet zal worden
na rust
BELGIË
voor rust
en"-
\X'''1.^r reln' ach dat was
0
mil
S°Kanje
Doejman in actie
Uittrap doelman
Ingooibal
Vrije trap
Buitenspel
Corners
Schoten op doel
Kopballen op doel
NEDERLAND
voor rust
21
5
17
8
4
4
6
1
19
6
14
9
4
5
4
0
27
8
4
4
3
4
3
1
na rust
24
13
8
10
3
5
4
1
>0$.
.2,
tanten alleen
^£Vreden
1 Meeuaan.' lid van de Keuze-
vC ïnTr> do ?Tlet erg voldaan over
11 wü Nederlandse ploeg als
lil rt de oud-internationaal
M C lil Wedstrijd in de kleed-
1 Ir! mening vroegen, zei
Werd vrijwel gedeeld
2.V F hl„ van de T.C., de heer
C I' F-, Hoolboom, voorzitter
'YJ kfi de heer Steinvoorte,
1' -Maar denk er wel
Y H>fjaatste nog, „wij zijn nog
v. y* de volgende reacties op:
^Voerder): „Ik was bang
van „we gaan win-
- Coppens, Piters en
*yevaarlijke spelers zijn.
een kleine overwinning
ben ook met die 11
t ,,Of Coppens het duel
^friaakt weinig verschil.
tifji tocb komen. Nu had
Vilt 'l kW- om me herstellen,
gespeeld".
At» OhAHen in de Nederlandse
\t da 'daan over de uitslag
rustig op de bank de
wie de uitslag
h|!in, streelde het oranje
StiSlNt' blfi^j houden. „Het ging
V- KtN i de MVV-er. „Ja, eerst
ij hl k i„ 'ast van zenuwen, maar
"ili. Wk Uil J?Cil.
van zenuwen, maar
;s dat voorbij. Het ging
ij j Graafland vond het
gag al hij die schoten van
s Y-1rrioe,rd' „Als keeper heb
eea 00g op- Je voelt als
J» jfc Ut speler gaat doen.
Zr\ gctat uu
5 mb sne' kon reageren.'
fUst,-Sche kleedkamer was
V'Yri biJna berustend.
VI, ?f dnlt enkeIe keren goed
ig h,elan_„rnan Vanderstappen
StVCjt e|®te'lmg voor spil Ne-
V'tiC?. dikke knie pijnlijk
V «"Pftli lk-xvc: XV.H1C pi.JllJ.JJlV
ta*en. jlfUP strompelde. Maar
^è'e^ sp'°eg,"da t"" Holland.
I»? aW!npe!ue! maar
W* f?et leek wel, alsof de
rdn6rgeten was- Alleen
1 nog een beetje na,
en hi6t als dat schot van
If'JY eip dat ttgen de lat was ge-
VVf'. kon V te hard in het
11 hef haast niets met de
V - ach ja,
Geef ons slagvaardige aanvallers, zo
zal ongetwijfeld de eerstkomende we
ken de roep rond het Nederlands elftal
zijn. Geef ons allereerst echter twee
bekwame binnenspelers, zo zouden wij
eraan toe willen voegen. Hier immers
ligt het grote probleem van Oranje's
twee spelers die in staat zijn de ver
binding tot stand te brengen tussen
aanval en defensie. Twee spelers voor
al, die snel en met raffinement hande
len, opdat de vleugelspelers en de mid-
denvoor niet altijd zoals nu tegen de
Belgen volkomen geïsoleerd staan
doch een paar speelbare ballen in hun
bezit krijgen. Want de teleurstelling
van het schamele gelijke spel was in de
eerste plaats te wijten aan het falen
ten te tracteren. In plaats daarvan be
leefde men het ongerijmde, dat de Bel
gen met een voorsprong van 10 de
rust ingingen.
Was Oranje's aanvalskracht zwak,
ook defensief haperde er het nodige.
Wiersma en Kuys maakten soms kost
bare fouten, terwijl Van der Hart zo
veel moeite met Coppens had, dat hij
menigmaal als verliezer uit het strijd
perk kwam. Zo beleefden we dus het
in de laatste tijd ongekende verschijn
sel, dat het Nederlands elftal niet he
lemaal kon vertrouwen óp zijn verdedi
ging. De Belgische voorhoede kreeg
heel wat kansen en een quintet van be
kwame voetballers, dat zich internatio
naal zou kunnen laten zien, zou er on
getwijfeld beter van geprofiteerd heb
ben dan Coppens en zijn mannen nu
deden.
Debutanten vallen op
BiJ al het trieste nieuws over dit
traag spelende, soms futloos lijkende
Oranjeteam, dat de werkelijke interna
tionale klasse miste, zijn er echter zo
waar nog enkele prettige geluiden. Het
Nederlands elftal telde twee debutan
ten. De een. Pleters Graafland, als op
volger van De Munck, de ander, Van
Wissen, als vervanger van de zieke No-
termans, de beste speler uit de laatste
interlands. De keuzecommissie kan ver
heugd zijn. De twee benjamins hebben
zich waardige opvolgers getoond. Voor
al Van Wissen was een openbaring. Na
een wat aarzelend begin, duidelijk te
lijk werk gehad. Maar wat hij deed,
was inderdaad voortreffelijk. Als
Oranje voor de rust met 20 had
achter gestaan, zou men Pieters Graaf
land hiervan geen verwijt hebben kun
nen maken. Hij keerde eens een bij
zonder hard schot van Houf, dat van
heel dichtbij was afgevuurd. De wij
ze waarop hij voorts na de rust de
bal van de schoen van Coppens, die
alleen op het doel af kwam, dook was
bovendien bijzonder fraai. Ge ziet het
Pieters Graafland voorkwam feitelijk
twee zeker schijnende doelpunten,
zodat men hem de ene zwakke uit
trap uit de eerste helft gevoeglijk kan
vergeven. Daarvoor behoeft ge geen
mild gebaar te maken en dat zoudt
ge wel moeten doen, zo ge de sfeer
loze vertoning van gisteren een
interland, laat staan een Nederland-
België nauwelijks waardig nog
enigszins wilt goedpraten.
A -
van het binnentrio. Terwijl de nieuwe I vvijten aan debutanten-koorts, kwam de
vleugelspelers Van der Kuil en Carlier I Maastrichtenaar er steeds beter
menigmaal nog wel tot een bevredigen- Jonf»e Maastrichtenaar er steeas peter
de prestatie kwamen, bleek al spoedig
hoe zwak het verdere deel van Oran
je's voorhoede was.
Revanche op Terlouw
gespeeld
4
Timmermans was de enige die ten
minste nog even een spelletje liet
zien, dat de toeschouwers kon beko
ren. Zijn spel was in het eerste kwar
tier veelbelovend. Daarna leek het
reeds of hij adem te kort kwam en al
spoedig kon men ook hem afschrij
ven van het lijstje der mogelijk ge
vaarlijke lieden. Tevoren reeds was
een streep gezet door de namen van
Van der Gijp en Bosselaar. Feijen-
oords aanvalsleider zal door
zijn tweede falen een paar weken
geleden ook al als linksbuiten tegen
Duitsland het oranje shirt onge
twijfeld niet dragen tegen Oostenrijk.
Nu immers bleek hij ook niet opge
wassen tegen de wel robuuste, maar
overigens bijzonder primitief spelen
de centrale ver
dediger van de
Belgen, de debu
terende spil Ne-
lissen. De Belg
kwam niet verder
dan het op goed
geluk koppen of
schoppen van de
bal, daarbij kwis
tig omspringend
met zijn „granie
ten" lichaams
kracht. Terlouw
was er niets bij.
Van der Gijp oor
deelde het intus
sen reeds spoe
dig wenselijk
zich bescheiden
op de achtergrond
te houden, tot
nadeel uiteraard
van Oranje's aan
valskracht. En
met de opvolger
van Appel faalde
ook Bosselaar.
Ge ziet het, er
zijn redenen te over
om aan te wijzen,
in. Hij beheerste gaandeweg zelfs een
groot deel van het middenveld en
werd de beste speler van het Oranje
team. Samen met Notermans zou hij
een sterke middenlinie kunnen vormen.
Zoiets zou dan betekenen dat Klaassens
de zilveren Klaassens want hij
speelde zijn vijfentwintigste interland
het veld moet ruimen. Of gaat de keuze
commissie Notermans opsdhuiven naar
een der binnenplaatsen, wat al eens eer
der is gebeurd?
De andere debutant, Pieters Graaf
land dus, heeft weinig kansen gehad
om een der helden van de wedstrijd
te worden. Hij heeft nauwelijks moei-
I' Yx
Twee keer slechts heerste er enige
opwinding in het Olympisch Sta
dion. Het Nederlandse doelpunt
bovenste foto lokte uiteraard de
meeste kreten uit. Men ziet, hoe ge
desorganiseerd de Belgische verde
diging was, toen Carlier (11) raak
schoot. Ook bij de Nederlanders
klopte het echter niet, toen de Bel
gen succes hadden. Coppens (9) en
Houf (10) stellen zulks met wel
gevallen vast.
Er is weinig goeds te vertellen over de
wedstrijd tussen de teams van Rotter
dam en Antwerpen, die zaterdag op het
terrein van Sparta is gespeeld en die
onze landgenoten met 10 verloren. De
Rotterdamse ploeg speelde, met uitzon
dering van Terlouw en Koning en bij
vlagen ook Moulijn en Van Ede zeer
slecht.
De achterhoede der Belgen ondervond
in de eerste fase weinig moei
lijkheden, mede door het goede spel
van de halflinie. Later bleek deze ver
dediging toch vaak zeer kwetsbaar.
Vooral in de slotperiode, toen Rotter
dam eindelijk ijverig werd, in een po
ging om de achterstand weg te werken.
Dat doelman Geerts desondanks niet
gepasseerd werd dankt hij aan links
achter Lambert, die eenmaal de bal
voor de doellijn wegtrapte, toen Geerts
al door Van Ede was verslagen.
Het enige doelpunt werd reeds na
acht minuten gemaakt, juist in een pe
riode van een Rotterdams overwicht.
Een voorzet van Dam belandde, namis-
trappen van verdedigers en aanvallers,
bij linksbuiten Everaert, die de bal ver
volgens hard langs Van Dijk schoot.
3
ss
IIIIIHIIIIIIIIIIIIItNIlIHWtWttlMHIIIIItlMilltWHWHHIWttWHIHWWBfi!
(Vajj onze sportredacteur)
ederlands tweehonderdvijfenvijftig-
ste interland, de vierentachtigste
tegen België; zou er na de wat
zouteloze derby van het najaar in Ant
werpen waar aldus destijds onze spe
ciale verslaggever de Hel van Deurne
slechts een sudderfornuis was, weer een
voetbalgevecht-met-opgetroopte-mouwen,
hard en vol spanning en rivaliteit, vol
gen? Coppens stond tegenover Van der
Hart. De Antwerpse visboer had nog een
revanche te nemen op zijn nederlaag van
enkele jaren geleden. Doch helaas, op
nieuw een derby zonder inspiratie en
overtuiging. Het begon al met het door
de Koninklijke Almelose Harmonie
schuchter, traag en soms zelfs vals ge
speelde Belgische volkslied. Het vervolg
was een slaapverwekkende wedstrijd
waarom Nederland i waarbij de vijfenzestigduizend op de tri-
zelfs dit zwakke
Belgische team niet
heeft verslagen. Een
waardig Oranje
team, een elftal dat
in de voetsporen
getreden zou zijn
van de formatie die
ruim een jaar ge
leden tot hoopvolle
resultaten kwam,
zou reeds een half
uur na het begin
een voorsprong heb
bunes leken te dommelen in de voor
jaarszon. En het einde was een gelijk
spel, dat niemand bevrediging bood. Van
het „alles of niets", dat de Holland
België's sinds het eerste treffen in 1905
steeds heeft gekenmerkt, was het deze
keer „niets". Wellicht was het „alles" ge
worden als de Oostenrijkse scheidsrech
ter Grill geen ongerechtigheidje had be
speurd aan het doelpunt dat Nederland
reeds in de derde minuut door Carlier
gemaakt liet aantekenen. Wellioht
was het ook nog allemaal goed afgelopen
als drie minuten later Oranje's voorhoe.
ben opgebouwd, die de wat attenter was geweest, toen bij een
de wedstrijd had voorzet van Carlier, zowel de Belgische
spil Nelissen als de doelman der Rode
Duivels, Vanderstappen, zich deerlijk
vergisten. Maar toen dan die eerste mi
nuten verstreken zonder dat zich revo
lutionaire zaken afspeelden in 's heren
Bessems voetbalarena, leek het pleit
reeds beslecht.
ri-
f Heene»eKersn/i',?ers''' Men zou het haast den-
^iïfei "inneemt. Pieter Graaf-
"ecHte" over de vraag wie de paar vernietigend
toas- werkende doelpun-
beslist. Toen lm
mers reeds had
Oranje zoveel kan
sen gehad om de
Belgen met hun
wankele defensie,
hun bepaald niet
overtuigend optre
dende middenlinie
en als los zand aan
elkaar hangende
voorhoede op een
ertien minuten heeft het geduurd
eer de Belgische voorhoede de
eerste actie op touw zette, die enig
gevaar inhield. Van Wissen, die eerst
nog even een gevecht met zijn zenuwen
moest aangaan hij deed het met succes
had de bal voor de voeten van de
linksbinnen Houf gelegd. Houf deed, wat
hij naderhand nog slechts één keer zou
doen. Hij loste een hard schot. Pieters
Graafland liet zich echter niet verrassen.
Vanaf dat ogenblik kreeg Oranje de kans
om enige tijd zonder onderbreken ten
aanval te trekken. Met de wind in de
rug werd België's veste belaagd. Toen
kwamen opnieuw de kansen. Zo pikte
Van der Kuil eens de bal weg bij de
heftig duellerende Van der Gijp en Ne
lissen. Hij schoot echter recht op doel
man Vanderstappen af. Vervolgens werk
te Van der Kuil de bal precies op het
hoofd van Timmermans. Maar weer
hoefde Vanderstappen geen stap te ver
zetten om de bal te kunnen bemachtigen.
En tot slot van de bedrijvigheden voor
het Belgische doel kwam er een unieke
kans voor Van der Gijp na een lage voor
zet van Van der Kuil en een bij de Bel
gen verwarring stichtend overstapje van
Timmermans. De Nederlandse aanvals
leider trapte echter over de bal heen.
Toen was het weer de beurt voor Houf.
Hij kwam tot zijn laatste schot van de
wedstrijd, nu van dichtbij afgevuurd.
Pieters Graafland stond echter voor de
tweede keer pal.
aren er dus momenten geweest,
waarop het Legioen even op
veerde in de hoop in een luid
gejuich te kunnen losbarsten om dan
echter telkens teleurgesteld terug te
vallen op de houten banken, eindelijk
kwam het grote ogenblik. De Belgische
rechtsbuiten Piters was helemaal naar
links gezworven en had Van der Hart
de verkeerde kant opgestuurd. Onze
buurman had juist gezegd: „Er moest
eens een doelpunt komen, misschien
gebeurt er dan wat." Piters kwam met
een gepast antwoord. Laag dirigeerde
hij de bal voor het Nederlandse doel en
daar stond rechtsbinnen Vandenberg
helemaal vrij. Tegen het harde schot
dat toen volgde, was uiteraard geen
kruid gewassen. Er was dus een doel
punt, maar er gebeurde verder niets.
Oranje kwam niet met een felle reac
tie, België vond in de treffer niet de
kracht om eindelijk eens voetbal te
laten zien. Eerst op een ogenblik, dat
zeker dertigduizend man zich meer
bezighield met de vraag wat er in de
rust gedronken zou worden dan met
hetgeen er beneden, op het grasveld,
werd gepresteerd, kwam er een onver
wachte en bijzonder felle schuiver van
Carlier, precies in de benedenhoek.
de kans voor Carlier. Met een boogje
over alle springende spelers heen lepelde
hij de bal hoog in het Belgische doel.
Oranje stond dus gelijk. Zou het gaan
winnen?
et Legioen meende mogelijkheden
te zien voor een tweede Neder
lands succes. Het begon zich zo
waar even te weren, maar al heel spoe
dig was het weer opmerkelijk stil op de
tribunes. De treffer bleek een uitschie-
Doelman Vanderstappen maakte een
reflexbeweging. Hij had geluk. Van
zijn borstkas vloog de bal het veld uit.
De dorst was gelest. Men had nieuwe
moed verzameld. En zowaar, daar
ging Oranje meteen doortastend
ten aanval. Voor er drie minuten waren
verstreken hadden de Belgen al twee
corners moeten toestaan en had doelman
Vanderstappen de bal na een schot van
Timmermans onder de lat weggehaald
Maar alle goede vooruitzichten verdwe
nen als sneeuw voor de zon, toen vijf
minuten later Vandenberg bij een Bel
gische tegenaanval het Nederlandse doel-
hout raakte en Oranje's moreel vanaf
dat ogenblik weer kwetsbaar bleek.
Doch ziet, toch kwam er een doelpunt.
Een fraai doelpunt zelfs. Bosselaar lan
ceerde in de tiende minuut een hoge
voorzet. Timmermans en Vanderstappen
sprongen gelijktijdig hoog op naar de bal
en zaten elkaar daarbij zo dwars, dat
geen van tweeën succes had. Toen kwam
ter te zijn geweest en bovendiener
dreigde toch ook nog wel enig gevaar
aan Belgische zijde. Zo kon Coppens na
een misser van Van der Hart regelrecht
op Pieters Graafland afstevenen. Neder
lands nieuwe doelman holde naar voren
en bedacht zich geen ogenblik. Op het
moment dat Coppens wilde schieten, lag
de opvolger van De Munck op de schoen
van de Belg. Geen doelpunt dus voor de
Rode Duivels. Maar in de volgende mi
nuut ook geen treffer voor Oranje, toen
Timmermans en Van der Gijp over de
bal heen stapten, waardoor Carlier een
unieke schietkans kreeg. Hoog ging de
bal de tribunes in. Neen, van Oranje's
voorhoede kwam geen gevaar meer.
Daarvoor moest de ver opgerukte Van
Wissen zorgen. Vanaf de rand van het
strafschopgebied waagde hij zijn kans.
Doelman Vanderstappen wist zo gauw
geen oplossing, maar toen dook Van
Rooy op en trapte de bal van de doel
lijn. Toen Van Wissen het tien minuten
voor het einde nog eens probeerde, bleek
Vanderstappen een gewaarschuwd man.
Hij telde, zoals dat heet voor twee, dook
naar de hoek en had de bal veilig in de
handen geklemd. Vanderstappen mocht
zich er toen wel op beroemen match
winner te zijn geworden. Kort voordien
immers had hij bij een schot van Van der
Gijp diens enige goede daad in de
ganse wedstrijd met een magnifieke
redding een doelpunt voorkomen. Het
offensief dat Oranje geruime tijd op de
Belgische veste had ontwikkeld mede
dank zij 'iet voortreffelijk stuwende
werk van Van Wissen was daarmede
ten einde gekomen, zonder dat het enig
tastbaar resultaat had opgeleverd. En
toen Coppens drie minuten voor het
einde zowaar nog een kans kreeg en
alleen voor Pieters Graafland verscheen,
zag het er zelfs naar uit, dat Nederland
zowaar nog zou verliezen. Coppens kwam
echter niet verder dan een slap schot en
daarmee wist Oranje's doelman wel
raad. Daarna was het tijd om naar huis
te gaan.
De oud-Internationaal en vroegere aan
voerder van het Nederlands elftal. Arle de
Vroet, die sinds vier jaar met korte onder
breking de training van „Be Quick"
(Groningen) heeft verzorgd, gaat deze club
verlaten. De Vroet heeft, mede in verband
met de nog onzekere ontwikkeling bh
Be Quick per 1 juli a s. een contract ge
tekend met het Schledamse SVV.
Voor ongeveer 1500 teschouwers is te
Gorkum een wedstrijd gespeeld tussen se
lectieteams amateursvan de westelijke en
zuidelijke districten. De westelijke amateurs
wonnen de ontmoeting met 20. Het duel
tussen noord en ooet in Leerdam eindigde
onbeslist: 33.
