ISD Ml olieke Middenstandsbond bestaat vijftig jaar ^OMMENIE begon s de victorie 4 f MAO TSE TOENG verwerpt optreden in Hongarije PROF. DR. A. A. SMIJERS f Hulpactie voor Hongarije loopt eind juni af OMMEN HAARLEM EN ROTTERDAM "V <#i bekman jaar Sik Rusland moet „ijzeren vuist'opgeven Nieuwe generatie van Nederlandse musicologen Werkzaamheden van Nederlandsche Roode Kruis zeer omvangrijk beroemde geneesmiddelen in 1 tablet doen wonderen! Chefarine ..4' Parlement en tuinbouw WOENSDAG 15 MEI 1957 PAGINA j A M, V? fg>^ !»>V *°>3' J W f r. 'eb VwacU- '•M er deed in beraden jaar en vv?<IC!'C0rtzettlng van Wt?Kh8esto? uit Eindh°- ^^i^fieiste tegen de Levensvatbaar MËMÊÊÈm Nederlandse zeeman in Ierland verongelukt Pater Jorna SS.CC. overleden Molens vallen aan het snelverkeer ten offer Jacques Groen Jeugdige bandieten staan terecht Anderhalf jaar wegens mij ndiefstallen geëist De speelclubs te Baarle-Hertog V.V.V. wijst op „het grote belang" ervan geia*''" iag: igs' Ito" |r t da-^ef)' Cfl* ti ja'a*a' 'n Haarlem even plechtig: als feestelijk worden her- l'fiit,,. Seleden de Diocesane Haarlemse Hanze Bond tot stand iw. dienen ae uiocesane tiaanemse ttanze nonci tot stand S^Hb 'C' d-'e tllans bekend staat als de „Interdiocesane Katho- yj.p <n de bisdommen Haarlem en Rotterdam". Haarlems a"' Wh'k SiiTibe". draagt 's morgens een pontificale Hoogmis op in ■Ü'ïji p |i b>an 6 S'it Bavo, waaronder de geestelijk adviseur, rector A fElJH Ui-' aar> de bisschop het geheel verfraaide (o.a. door schilde- <ceE V' X' etafPIv°e') Hanze-altaar in de St. Bavo zal aanbieden. Een JSl Se<neP vormt de inleiding op een herdenkingsbijeenkomst in fe nteli.ike concertzaal, waar dr. A. A. Olierook, pastoor te S 'lf m esl'-ede zal uitspreken en waar voorts het woord gevoerd J A- Ja"sen van Rotterdam, die ten behoeve van zijn k'viseer onder couvert aangeboden krijgt, door dr. G. M. J. r V ®e i r®^aris van „Economische Zaken" en door de landelijk VSld? h°lieke middenstandsbond, de heer J. A. Koops. Het ,wte"slotte een staande receptie in de tuinzaal van het etl diner in „Treslong" te Hillegom. •e rfenti U» Ai tsf lOi r iilP0Pt de Amsterdam- tij-6r Chris Hendrik '■ti zeventigste ver- vrienden zijn U die verjaardag ^Vjfiaken. Het aanbe- .0- Vele bekenden in ailrtMarl Andriessen, t:. Krop, Jhr. Sand ys, Van Vriesland en Ha-Kagenaar van ge- jS »J|Se Academie heeft maar te Ara- lij; bij zich als kun- <1%,een actief lid '^lijken" en ,,De 8fg°°t bijzondere aan- bttner en daaraan .schrijven, dat het "HQbet museum Kröl- I Kr ^e'uwe goed is voic begon na zijn Ui £ehng van de Haag- I 4<?°edi£ had hij gro- 'doderne richtin- vWi, bisme. Hij werd NeV8" dr. F. M. W. Malerei in Hol- ^idd re i'Buur behan- grote aandacht Jt3lad „Beeldende te "dertig" begon hij p,'e8gen op de mo- er trad toen ir&en e voorgrond om k'p]„n expressies het e61 di.nK te brengen. pchpLei§en- altijd van e» b wijze. Beek- gaven van gemoed, Zni?' vele vrienden f> «en het bereiken biaip^ker tot een on- \ande" t^*eijUstltie te Arnhem een Arnhemse S? en zes maan- '"gstelling van gelegd: het "l" Eindho dezelfde recht- i ,^p,-<?!( btstonden. De iW Niu?®r de sieraden Bk. a,; tovvel deze als '4^ beiS n aut0 voor -»?1 'h H n aanduwen. wagen pleidooi °e: te vinden diehten"65 maar ,die zat V^«stahRp®? twee jaar cN Wpbisstraf met tv»ddt'] bs opzette- V^ehirtVan de door X^e sieraden. Een indrukwekkend programma dus, waarmede men ook de buitenstaander duidelijk wil maken, van hoe grote be tekenis men het acht, dat de katholieke middenstanders in een eigen organisa tie verenigd zijn om te komen tot verwezenlijking van de gemeenschappe lijke idealen. De geschiedenis van de voorbije halve eeuw heeft de werkers van het eerste uur groot gelijk gegeven, een historie, die leerzaam en interes sant is, en waarvan Jan Bakker, direc teur van het r.-k. Middenstandsbureau te Den Haag, in een door hem geschre ven gedenkboek „En zij deden het" uitvoerig vertelt. In dat boek, rijkelijk geïllustreerd, herinnert de schrijver er nog eens aan, hoe moeilijk het is de middenstander met zijn zin vpor vrijheid en zelfstan digheid aan een organisatie te binden. Van 3 september 1902 dateert de eerste organisatie, een algemeen gerichte, na tionale vereniging voor middenstanders, in de totstandkoming waarvan de katho lieke dr. J. Nouwens een groot aandeel had. Om principiële redenen zagen de katholieken zich genoodzaakt uit dit verband te treden en de basis werd ge legd voor de „Hanze", een door dr. Nouwens gekozen naam, welke door de tegenpartij al spoedig omgedoopt werd in de „Ganze". Dr. Nouwens repli ceerde daarop afdoende met de woor den: „Goed zo mijne heren, maar dan zullen wij toch trachten te worden de ganzen van het capitool, die de solda ten door hun geschreeuw wakker maak ten, toen de vijand voor Rome stond". De soldaten waren inmiddels wakker geworden, want vóór de afscheiding (1911) waren er reeds diocesane katho lieke middenstandsbonden opgericht. Die van het bisdom Haarlem kreeg zijn beslag in 1907. In het Haarlemse dio cees was voordien slechts één katholie ke (plaatselijke) organisatie van mid denstanders, en wel in Krommenie, wel ke 23 augustus 1905 was opgericht. De eerste diocesane katholiekendag te Delft, gehouden 3 oktober 1906, gaf de stoot tot de oprichting van de eigen or ganisatie, toen mgr. A. J. Callier ver klaarde: „Ziet, ik hoop, dat er thans ook verenigingen voor de middenstand zullen worden gesticht, en nog spoedi ger dan de patronaten gesticht zijn". Onder leiding van mr. R. Regout nam men de propaganda ter hand, Hanze- verenigingen werden opgericht in Pur- merend, Haarlem, Rotterdam, Alkmaar, Vlaardingen, Oudewater en Hoorn, die zich in februari 1907 te Den Haag met Kro amenie verenigden tot één bond. Achteraf lijkt dat de gewoonste zaak ter wereld, maar de pioniers hebben harde noten moeten kraken, vooraleer zij konden spreken van een hechte or ganisatie, die representatief naar bui ten voor de katholieke middenstand kon optreden. Eenvoudig maar doelbewust werd begonnen met 8 afdelingen, om vattend 421 leden. Thans telt de inmid dels interdiocesaan geworden bond voor de bisdommen Haarlem en Rotterdam ruim 12000 leden, ondergebracht in 145 afdelingen. Onder de energieke leiding van de verschillende voorzitters - J. J A. Ver beek (1907-1916), C. J. G. Struycken (1916-1934), E. J. M. Stumpel (1934-1943) L. J. A. van Doorn (1945-1946), H. E v.d. Brule (1946-1949) en F. C. de Hos- son (sedert 1949) is er gewerkt ten dien ste van de middenstand in het alge meen en van de katholieke middenstan ders in het bijzonder. Met vraagstuk ken van velerlei aard werd de organi satie geconfronteerd en steeds werd er geholpen, waar dat mogelijk was. Uit al die activiteiten doen wij slechts een greep, en wij memoreren hier de oprichting in 1909 van de Centrale Coöperatieve Credietbank, later de Hanzebank. Een jaar daarop werd be sloten tot de stichting van het fonds „Uitkering bij overlijden", thans be kend als de ..Onderlinge Middenstands Levensverzekeringsmaatschappij". In 1916 kreeg de organisatie een eigen bu reau en de naam van een der drie di recteuren, Chris Jansen, werd later ver bonden aan een fonds, dat gesticht was om middenstanders te helpen, die in nood verkeren. Van grote betekenis is het incasso- en informatiekantoor voor de Midden stand, de N.V. Mikanto, geworden, wel ke voortgekomen is uit het door de Bond in 1921 van de afdeling Amster dam overgenomen Hanze-informatiebu- reau. Zoals gezegd, wij doen slechts een greep, waarbij evenmin aan de aandacht mag ontgaan, wat de Bond met en voor „Santos" heeft gedaan, en wat bijeengebracht kon worden voor de priesterstudenten uit middenstandskrin gen via het dr. Van Beurdenfonds. Wie mocht twijfelen aan de levens vatbaarheid van de Bond wat is per slot van zaken vijftig jaar? moge zich de enorme moeilijkheden herinneren, waarmede de nu jubilerende Bond te kampen lieeft gehad als gevolg van ge voelige tegenslagen. Men denke bij voorbeeld aan de trieste liquidatie van de Hanze-bank in 1923, buiten de schuld overigens van de Bond zelf, een ramp, die voorkomen had kunnen worden, in dien het Rijk via een garantie de Bank had willen helpen. Vele middenstands gezinnen kwamen in grote zorgen, en het ledental van de Bond liep maar liefst met 50 pet. terug. De crisisjaren stelden de middenstand en daarmede ook de Haarlemse Bond voor problemen, die bijkans onoplos baar waren. In menig middenstandsge zin steeg de nood zeer hoog, en overal kwamen commissies van bijstand in ac tie om daar waaT mogelijk te redden wat er te redden viel. Intussen nam het ledental weer in die mate toe, dat in 1938 de 10.000 gepasseerd werd. Was het tijdens de eerste wereldoor log niet gemakkelijk geweest het hoofd boven water te houden, de bezettings jaren 1940-1945 werden nog zwaarder. De beruchte commissie-Woltersom deed haar werk en met lede ogen moesten de katholieke middenstanders het aan zien, hoe hun organisatie naar een li quidatie geleid werd, welke in 1942 een feit werd. Het onderling contact bleef natuurlijk mede dank zij de grote lasten, die ieder te dragen had bewaard, en daarom kon na mei 1945 ook de Haar lemse Bond zo glorieus herrijzen. Wie zoveel moeilijkheden weet te overwin nen in de loop der jaren, heeft zijn recht van bestaan wel bewezen. De innerlijke kracht maakte het mo gelijk de gecompliceerde na-oorlogse jaren met glans door te komen. Op ve lerlei gebied kon de Haarlemse Bond, die door de splitsing van het bisdom Haarlem interdiocesaan werd, zijn vleu gels wijder uitslaan. Economische, so ciaal-cultureel en niet te vergeten gods dienstig werden er bergen werk verzet. Te veel om op te noemen zijn de be moeienissen geweest ter verbetering van de positie van de middenstander. Waar eerst de middenstand een groep was, die zichzelf maar moest bedrui pen, werd tenslotte de toestand zo, dat zij althans de aandacht kreeg van ho gerhand, die broodnodig was. Het le ven van de middenstander, die feitelijk een slaaf was geworden van zijn eigen bestaan, werd menselijker. De onder linge verhoudingen kwamen gunstiger te liggen, en door cursussen, instruc ties en lessen werd de middenstander zelf op een plan gebracht, waarop hij meer recht van spreken kreeg. Werd dus de materiële kant op een zo goed mogelijke manier behartigd, alle aandacht werd vanwege de Bond ook gegeven aan de geestelijke vor ming. In dat verband noemen wij slechts het voortreffelijk kernwerk, dat verzorgd wordt door pater Rembertus, Capucijn. Na dit overzicht in vogelvlucht kan men moeilijk ontkennen, dat er voor de katholieke middenstanders in de bis dommen Haarlem en Rotterdam geen reden is om het gouden jubileum van hun Bond te vieren, even plechtig als feestelijk natuurlijk volgens bovenver meld recept. 'T t ..i'-i} v i S i 1 'f4-. f Leden van het hoofdbestuur van de Kath. Middenstandsbond en de directeur voor ,,'t Gildehuys". Het 600 ton metende zandschip „Lim burg" is dinsdagmorgen in het Haring vliet op een anker van de zandzuiger „Ahoy" gevaren. Het schip is gezon ken en doormidden gebroken. De opva renden konden worden gered. De „Lim burg" stond onder bevel van schipper Jacob Oostenrijk. Mao Tse Toeng, de president van communistisch China, heeft naar thans bekend wordt in februari in Polen een rede gehouden, waarin bittere kritiek geleverd werd op de Sovjet-Unie we gens het optreden in Hongarije. In die rede zou Mao Tse Toeng met zoveel woorden gezegd hebben, dat meer re voltes zouden volgen tenzij Rusland zijn politiek van de ijzeren hand in Oost- Europa prijsgaf. De rede van de Chi nese president is destijds nimmer ge publiceerd. Waar Mao gesproken heeft, is niet eens bekend. Wat er thans over bekend wordt, is afkomstig uit welingelichte diplomatieke kringen. Een aanwijzing, dat zulk een rede is gehouden, vond men vorige week in het te Warschau verschijnende blad „Szan- dar Mlobych". Dit blad staat bekend als het~ meest anti-Russisch van alle Warschause bladen. Het gaf vorige week een gedeelte, van Mao's rede weer, volgens diplomaten in Warschau echter niet het bitterste gedeelte. Vol gens diplomatieke zegslieden gaf Mao als zijn mening, dat de communistische regimes in Oost-Europa ten dode zijn opgeschreven, tenzij zii de volkeren meer individuele vrijheid geven. Zelfs „Szandar Mlobych" maakte er mel ding van, dat Mao had verklaard dat er in de communistische maatschappij an tagonisme bestaat tussen de regering en het volk, tussen de bestuurders en De officier van justitie te Belfast heeft een gerechtelijk onderzoek inge steld naar de dood van de Nederlandse zeeman Jacobus Johannes Hoogduyn uit Den Haag, opvarende van de 1.030 ton metende „Trito". Van Hoogduyn was op het dak van een gebouw in de haven van Belfast ge klommen om een voetbal te halen. Hij viel door een dakvenster, stortte negen meter naar beneden en overleed zeven dagen later in het ziekenhuis. Het onge val gebeurde op 1 mei. dagen. Op 68-jarige leeftijd is in de afge lopen nacht in zijn woning te Huis ter Heide overleden prof. dr. A. Smijers, hoogleraar in de muziekwetenschappen aan de rijksuniversiteit te Utrecht en o.m. oud-voorzitter van de Nederlandse St.-Gregoriusvereniging. Prof. Smijers leed reeds enige maanden aan een ernstige longziekte en verbleef korte tijd in het St.-Antoniusziekenhuis te Utrecht, waarna hij verder thuis ver pleegd werd. Ondanks zijn ziekte kwam het overlijden hedennacht toch nog on verwachts. Albert Smijers werd 19 juli 1888 te Raamsdonksveer geboren. Na zijn pries terwijding studeerde hij muziekweten schappen aan de Weense universiteit als leerling van prof. Guido Adler, waarna hij in 1917 promoveerde op een proefschrift over Karl Luython als motettencomponist. Als professor aan het seminarie te St.-Michielsgestel zette hij in zijn vrije tijd de studie voort, welke reeds in 1919 bekroond werd met de vererende opdracht van de vereni ging voor Nederlandse muziekgeschie denis, die hem de volledige uitgave van de werken van Josquin des Prez toe vertrouwde. Om hiervoor het nodige materiaal te verzamelen, voornamelijk in Italië, had prof. Smijers slechts zijn vakanties ter beschikking. Hij volgde daarom een toen nieuwe methode en liet van de handschriften en oude drukken van Josquin des Prez foto- copieën vervaardigen, welke methode hij later als hoogleraar ook veelvuldig toepaste. In 1921 verscheen de eerste afleve ring van de verzamelde werken, nadien door nog bijna veertig andere gevolgd. Later verzorgde prof. Smijers ook de heruitgave van de werken van Obrecht, die in vier delen verschenen. In 1930 selde de maatschappij tot be vordering der toonkunst aan de Utrecht se universiteit een bijzondere leerstoel in voor de muziekwetenschappen en werd prof. Smijers tot bijzonder hoogleraar benoemd. In 1934 werd hij buitengewoon en in 1944 gewoon hoogleraar. In 1930 werd tevens het instituut voor muziek wetenschap opgericht, waarvan prof. Smijers directeur werd. Twee jaar ge leden werd het zilveren jubileum hier van luisterrijk gevierd, waarbij prof. Smijers erin slaagde een groot deel van de belangstelling van zijn hiermee samen vallende zilveren jubileum als hoogle raar af te leiden. Dat prof. Smijers als hoogleraar en directeur voor de beoefening van de muziekwetenschappen in Nederland, vóór hem een vrijwel onbetreden ter rein, betekend heeft, is desalniettemin toen duidelijk in het daglicht gesteld. Hij bracht zijn studenten vooral be langstelling bij voor de bloeitijd van de Nederlandse scholen maar naast de muziekhistorische wetenschappen hadden ook de muziektheoretische zijn grote aandacht. Aldus ontstond rond deze eminente hoogleraar minzaam en, waar het zijn persoon betrof, steeds zeer bescheiden een nieuwe gene ratie van Nederlandse musicologen. De muziekwetenschappelijke opleiding te Utrecht kreeg Europese vermaardheid en de bibliotheek van het instituut, waarin een groot foto-archief is onder gebracht, behoort tot de beste der we reld. Het was daarom geen verrassing, dat prof. Smijers in 1952 benoemd werd tot president van de Assemblee Generale van de Société Internationale de Musi cologie; de Leuvense universiteit ver leende hem in 1953 een eredoctoraat. Wij noemden reeds het voorzitterschap van de Nederlandse St. Gregoriusver- eniging, die onder zijn jarenlange lei ding tot grote bloei kwam en een af spiegeling was van de grote belang stelling, welke prof. Smijers ook voor de kerkmuziek had. Het is ondoenlijk alle andere functies, die hij bekleedde, te releveren; hij was enige jaren hoofd leraar aan het Amsterdamse conserva torium, voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor muziekgeschiedenis, be stuurslid van de Nederlandse Klokken- en Orgelraad, voorzitter van de sectie muziek van de voorlopige raad voor de kunst en lid van talrijke adviescom missies. Schijnbaar leefde hij terugge trokken, geheel in overeenstemming met zijn karakter, en weinig trad hij in de openbaarheid, althans voor zover het zijn persoon betrof, maar op het terrein van de muziekwetenschappen passeerde er in Nederland nauwelijks iets, waarbij prof. Smijers niet op een of andere wijze was betrokken. Nu hij na een zeer arbeidzaam leven is heengegaan, blijft naast de herinnering aan een edel mens zijn veelomvattend werk achter, dat door anderen, die eens zijn leerlingen waren, zal worden voortgezet. de arbeiders. Een dergelijke uitspraak is in lijnrechte tegenspraak met de communistische theorie, dat alle com munisten arbeiders zijn en dat er geen klasse-tegenstellingen zijn. Men herinnert zich nu overigens ook, dat in de loop van dit jaar reeds een artikel in het te Peking verschijnende dagblad „Jen Min Wen Pao" verscheen, dat enig opzien baarde. Terwijl het of- ficieel-gepubliceerde standpunt van de Chinese regering inzake Hongarije is, dat de Sovjet-Unie terecht had ingegre pen om een opstand te onderdrukken die was aangestookt door „imperialis ten", liet „en Min Wen Pao" door schemeren, dat er meningsverschillen tussen Peking en Moskou bestaan over Hongarije. Het blad beschuldigde in dat verband Rusland van „chauvinis me" inzake Hongarije. Naar de directeur van het Nederland sche Roode Kruis A. van Einden op een persconferentie meedeelde, zal de ze organisatie haar hulpactie voor Hon garije op 30 juni a.s. beëindigen. Het Oostenrijkse Rode Kruis zet zijn werk zaamheden echter voort, waarbij de in ternationale organisatie haar steun zal blijven verlenen. Verwacht wordt dat voor de 15.000 vluchtelingen die zich thans nog in Oostenrijk bevinden tegen het einde van het jaar een bestemming gevonden zal zijn in de Oostenrijkse in dustrie. Een groot aantal Rode-kruis- goederen is deze dagen naar Joegosla vië gezonden waar nog 30.000 Hongaar se vluchtelingen verblijven. Het groot ste deel van het Nederlandsche Roode- Kruisteam dat in Oostenrijk zulk goed werk heeft verricht zal tegen 30 juni naar Nederland terugkeren. Naar de heer van Emden verder mee deelde heeft het Nederlandse volk ten behoeve van de Hongaarse vluchtelin gen, naast bijdragen in natura ter waar de van een miljoen gulden, op de giro rekening van het Roode Kruis nog een bedrag van 5 miljoen honderdduizend gulden gestort. Een woord van lof sprak hij aan het adres van de Nederlandse Spoorwegen en de K.L.M. die zorgden voor het gratis vervoer der goederen. Het Nederlandsche Roode Kruis heeft echter niet alleen hulp verleend aan de Hongaarse vluchtelingen. In het afge lopen jaar werden eveneens goederen ter waarde van 250.000 gulden gezon den naar Haiti, Columbia, Italië, Tur kije. Griekenland, Afghanistan, Egypte, Jordanië en Iran. Na de mijnramp te Marcinelle kon het Nederlandsche Roode Kruis een bedrag van 225.000 gulden ter beschikking stellen voor hulp aan de nabestaanden. De heer van Emden deelde verder nog mee dat het nieuwe invalidenschip van het Roode Kruis waarschijnlijk over twee jaar in gebruik zal kunnen worden genomen, dat het Jeugd Roode Advertentie Bij pijn, griep oi „landerig" gevoel zorgt een enkel labiel dei U weer met plezier Uw werk kuni doen I Kruis zich thans over 12.000 scholen uitstrekt, dat de trombosedienst thans werkt in Den Haag, Utrecht, Haarlem, Leiden, Nijmegen en Den Bosch, dat het welfarewerk van het Roode Kruis, naast het huisbezoek, in 67 ziekenhui zen wordt verricht, het Rode Kruis thans beschikt over 109.000 vaste bloed gevers en het aantal leden van het Roo de Kruis momenteel 585.000 bedraagt. Ten huize van zijn ouders te Amster dam- is pater Boneventura Jorna SS.CC., plotseling overleden. Hij was daar sinds februari vanuit Brazilië op vakantie. De plechtige uitvaart en begrafenis heeft vandaag plaats gehad in het kloos ter van de paters der H.H. Harten t« Bavel, Nieuw Ginneken. Pater Bonaventura, Th. C. W. M. Jor na, werd 5 september 1912 te Amster dam geboren. Na zqn gymnasiale stu dies in het missiehuis Pater Damiaan te Sint Oedenrode trad hij in de Con gregatie der H.H. Harten te Nw. Ginne ken, waar hij 25 september 1933 werd geprofest. De H. Priesterwijding ont ving hij op 31 juli 1938 te Valkenburg. Een jaar later vertrok hij naar Brazi lië, waar hij werkzaam was in het on- derwijs en de zielzorg. Het laatst was hij leraar op het klein seminarie van zijn Congregatie te Ferraz de Vascon- celos. Bijna drie uur hebben wij deze week allergenoegelijkst doorgebracht in het huis van het kamerlid Jacques Groen in Alkmaar. Een nuchtere West fries, die in een gesprek zelfs bij hem thuis niet aanstonds ontdooit. Eerst nadat wij die harde kop met het volle grijze haar, waaronder een paar don kere ogen de bezoeker lang en scherp opnemen, getrotseerd hadden, was het alsof de gast heer zich voorzichtig uit een pantser van stugheid loswerkte. Het bezoek eindigde met een praatje over de muts, met en zonder hul, van zijn moeder, wier portret wij boven zijn bu reau aantroffen: de ogen even fel en de mond even scherp en vastberaden als het hele wezen van haar zoon, het kamerlid. „Drink je een borrel mee als inleiding tot het feest van don derdag?" vroeg Groen, toen wij die gelijkenis ter sprake hadden gebracht. Er was ook een schil derij in de huiskamer, dat onze aandacht trok. Christus slapend in het bootje van Petrus, ter wijl de storm fel-blauwe golven doet opspatten tegen de boot. Dat stuk heeft kapelaan Groen geschilderd, een van de zes zoons van de tuinder-politicus, die donderdag zeventig jaar wordt. Hij is zielzorger in de kerk aan de Vondelstraat te Amsterdam. In de Vondelstraat werkt ook een van de beide dochters van Jacques Groen. Zij is apothekersassistente. Geen van de Kinderen heeft het beroep van vader overgenomen, die jarenlang zijn kamerlidmaatschap combineerde met de grove tuinbouw, 'hei koudegrondbedrijf van de Langedijk. In dat vak is Groen een van de pioniers geweest. Niet voor niets heeft hij het gebracht tot voorzitter van dc L. T. B. in het bisdom Haarlem en bestuurslid van het Landbouw schap. Als jongen begon hij de mogelijkheden van meer doelmatig werken in „het land van de duizend eilanden" al te zien. „Als je op de toren in Noord-Scharwou staat, dan begrijp je waar die naam vandaan komt. Het land is doortrokken met brede vaarten, waarover de tuinders hun kool en vroege aardappelen wegvoeren. Ruilverkavelng, die nu gaat komen, is hard nodig". Groen is geen romanticus, maar hij leeft op als hij gaat praten over die jaren van hard werken en groeiend handelsvernuft, waarmede de Westfriese tuinders hun export ondanks ongehoorde moeilijkheden wisten op te bouwen. Aan vroege aardappelen, die van internationaal vermaarde kwaliteit zijn, exporteren zij nu voor bijna f 20 miljoen per jaar. Wie zich de handelsbelemmeringen herinnert in de crisisjaren en later, die op de Duitse en ook de Amerikaanse markt aan die export in de weg zijn gelegd, die begrijpt, waar die keiharde koppen vandaan komen. Aan zijn scherpzinnigheid in dat vak heeft Groen zijn kamerlidmaat schap te danken. In 1933 kwam hfj in de Kamer. Men had toen, midden v de crisis, zijn gaven met een verkiesbare plaats op de kandidatenlijst gewaardeerd. Groen is er steeds op uit geweest de risico's van de tuin bouw te beperken. „Wij zijn geen schoenfabriek, die de produktie naar believen kan stopzetten. Wij moeten maar afwachten wat O. L. Heer ons voor weer stuurt en zien dat wij zelf het aanbod op onze veilingen in de hand houden". Groen heeft met theologen gedebatteerd over de ver meende wraak, die heli „doordraaien" van groente zou afroepen. „Wij zijn er helemaal niet op uit groente naar de mestvaalt te brengen. Iedereen kan bij ons terecht tegen minimumprijzen, onze eigen grote steden zo goed als de onderontwikkelde gebieden. Maar wij gaan het er niet heen brengen". Tegen deze harde zakelijke logica waren zelfs knappe Jezuïeten niet opgewassen. Van de andere kant zag hij de dringende noodzaak tot verbetering van het kwaliteitsprodukt door steeds verder gaande selectie en werd hij een var de stuwende krachten van de nu een kwart-eeuw bestaande N. A. K., waarvan de afdeling Noord-Holland mede door zijn toedoen in het leven werd geroepen. De Kamer- en de Statenvergaderingen van Noord-Holland, waarin hij fractievoorzitter ts, zijn vanzelfsprekend voor deze nuchter denkende mens geen podium voor retorisch vuurwerk. Zijn betogen, die bijna altijd op de tuinbouw betrekking hebben, zijn van eenzelfde zakelijkheid door trokken als zijn werk thuis. Toch heeft hij vele andere belangstellingen. Een daarvan is de bevolkingsstatistiek. Daarover brengt hij op gezette tijdein de fractievergaderingen het een en ander naar voren, waarvan zelfs prof. Romme pleegt op te kijken. Over de positie en de politieke invloed van de katholieken in Nederland is hij, bij alle waakzaamheid, die op grond van de nuchtere cijfers vooral met het oog op de benoemingen geboden is, geenszins pessimistisch. Wel staat hij vooraan op de bres als het om. onze gezinsbelangen gaat en vecht hij voor de gelijkstelling van de gezinnen van zelfs4-ndigen wat de kinderbijslag en andere sociale regelingen betreft met die van werknemers. Het is voor hem een van de meest schrijnende tekortkomingen in onze na-oorlogse sociale wet geving dat de regering aan deze discriminatie maar geen eind maakt. Daar de premies, die voor de algemene ouderdomsvoorziening moeten wor den opgebracht, voor vele zelfstandigen een al te zwaar offer betekenen, is deze zaak volgens hem thans urgenter geworden dan ooit. Zes van de zestien molens in het be roemde moiengebied ten n.o. van Lei den zullen in de naaste toekomst bui ten bedrijf zjjn gesteld. Dit is het ge volg van de aanleg van rijksweg 4a tussen Ypenburg en de weg Amster dam-Den Haag, zo deelt minister Alge- ra mede in antwoord op vragen van het Tweede Kamerlid Van RUckevor- sel (KVP). Reeds thans zijn drie molens buiten werking gesteld. De andere drie zullen dit lot gaan delen zodra het ruilverka velingsplan, dat tegelijk met de aanleg van de nieuwe rijksweg zal worden aangepakt, zijn beslag heeft gekregen. De minister betreurt deze gang van zaken in hoge mate doch hij meent dat de waterhuishoudkundige toestand in het betreffende gebied een dergelijke ingreep noodzakelijk maakt. De rege ring heeft echter gestreefd naar een oplossing waarbij de windmolens zoveel als technisch en economisch mogelijk is, hun bemalingstaak blijven vervul len. Inmiddels wordt nader onderzocht in hoeverre de zes molens die buiten be drijf zullen komen, als landschapsele ment een functie zullen kunnen blijven vervullen. De officier van justitie bij de recht bank te Alkmaar heeft tegen een 18-ja- rige opperman uit Krommenie en een 19-jarige fabrieksarbeider uit Assendelft 2 jaar jeugdgevangenisstraf geëist. De twee jeugdige bandieten hadden te Alk maar en te Wormer jonge meisjes van haar tasjes beroofd. Voorts hadden zij te Alkmaar een bromfiets gestolen, in Beverwijk een grammofoonplaat ont vreemd en in een modemagazijn te Am sterdam een overjas, enige overhem den stropdassen en shawls weggeno men. Nog onlangs waren beiden te Am sterdam veroordeeld tot een maand on voorwaardelijk wegens een poging tot joy-riding. De zaak van twee andere inwoners van Krommenie, die bevriend waren geworden met dit tweetal en die hun eerste stappen op het pad van de mis daad hadden gezet met diefstallen van een potje zure haring en een rijksdaal der werd aangehouden op verzoek van de officier voor het uitbrengen van rap porten. Uitspraak 28 mei a.s. Anderhalf jaar gevangenisstraf heeft de officier van justitie van de Maas trichtse rechtbank geëist tegen twee mannen, die ervan beschuldigd worden, dat zij op 19 december 1956 van het ter rein van het stikstof bindings bedrijf der staatsmijnen te Geleen-Lutterade een partij kostbare chroomnikkelstalen af sluiters (ter gezamenlijke waarde van 10.000,) hebben gestolen en ze voor slechts enige honderden guldens aan een opkoper van de hand hebben ge daan. De enkele maanden geleden opge richte V.V.V. Baarle Nassau-Hertog heeft een schrijven gericht aan de Bel gische minister van justitie en de pro cureur-generaal in België, waarin wordt gevraagd om een concessie voor de twee casino's in Baarle-Hertog die vo rige week, op last van de procureur des Konings te Turnhout, gesloten zijn. In het geschrift wijst de V.V.V. op het grote belang van de speelclubs voor het vreemdelingenverkeer en de Baar- lese middenstands. De Baarlese V.V.V. waarin Neder landers en Belgen weer broederlijk naast elkaar zitting hebben hoopt een officieuze concessie los te krijgen, zo als ook de Belgische badplaatsen die hebben. Men is door het optreden van de Bel gische justitie verrast geweest, omdat beide clubs eerst een tijdlang ongehin derd hebben gedraaid, na officieel een bedrag van 250.000 Belgische francs aan belasting te hebben betaald voor het gehele jaar. Bij de jongste inval werd de speelclubdirectie te verstaan gegeven dat de zaken die dag op het gebruikelijke sluitingsuur hun activitei ten moesten staken; tot dat uur mocht men blijven doorspelen... Intussen is sinds vrijdag op het be twiste gebied opnieuw een speelclub geopend. Naar men weet is de enige club die hier sinds de grootscheepse overval van de Nederlandse justitie in december van het vorig jaar gedraaid heeft na enkele weken opgerold. Ook de nieuwe club wordt daarom geen lang leven beschoren geacht. DJAKARTA in In Djakarta is een handelsovereenkomst ondertekend tus sen Indonesië en Noord-Korea. De overeenkomst zal een jaar van kracht zijn.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1957 | | pagina 5