Schandalige vertoning in Wenen
Onsportiefste grofheden van de Oostenrijkse
spelers niet één keer bestraft
Oostenrijks eerste doelpunt, gevolgd
door incident, brengt ommekeer
Kans in het toernooi om de wereldtitel
Wiersma in
ziekenhuis
Een gelijk spel minste wat het
Oranjeteam verdiende
Hannie Bloemhof
snel op 100 meter
Eindhoven
verliest van
Valenciennes
thans aanzienlijk verkleind
MAANDAG 27 MEI 1957
PAGINA 7
(Van onze sportredacteur)
Aan de oever van de Donau, in hei oude koninklijke jacht
gebied Prater, heeft Nederlands voetbalelftal de meest
dramatische nederlaag uit zijn historie moeten incasseren.
Slechts mei de hulp van de oneerlijke Duitse scheidsrechter
Schmeizer heeft Oostenrijk mei 32 van hei Oranje-team
kunnen winnen. Twee a drie minuien voor het eindsignaal
beroofde de Duitse fluitist de Nederlanders van een vol-
volkomen verdiend gelijk spel. Hij, die al vanaf het begin
de indruk had gewekt niet voor zijn taak ie zijn berekend,
schonk de Oostenrijkers een op zijn zachtst gezegd
zeer twijfelachtige strafschop. Dat was het toppunt van de
voor Oranje rampzalige reeks onjuiste beslissingen. De
heer Schmeizer heeft namelijk meer op zijn geweten. Hij
Was er de schuld van dat dit eerste treffen tussen Oosten
rijk en Nederland in de voorronde van hei tournooi om
hei wereldkampioenschap is ontaard in een ontmoeting,
die niets meer mei voetbal te maken had. Zo geïntimideerd
door hei gehuil van de meer dan 65.000 Oostenrijkse
fanatici op de tribunes ontpopte hij zich als een der be
ruchtste „home-referees", hei soort fluitisten dat bibbe
rend van angst als een wezel alle objectiviteit vol
komen heeft verloren. Hei resultaat was een schandalige
vertoning, waarin de grofste uitingen van onsporiiviieii
aan Oostenrijkse zijde ongestraft bleven en elke charge
van de Nederlanders correct of incorrect, het deed er
niet toe een snerpend fluitsignaal opleverde. Zo verloor
Oranje, nadat hei geruime tijd bijzonder rooskleurige
vooruitzichten voor een uitstekend resultaat heeft gehad.
Nederland leidde immers mei de rust, volkomen verdiend,
mei O2 en hei had tien minuien voor hei einde nog een
voorsprong, zii het met slechts een doelpunt verschil. Hef
slot kwam echter met een nederlaag, welke, hoe teleur
stellend de cijfers ook zijn, in feite een morele triomf voor
Oranje's voetbalteam betekende. Nimmer immers heeft
hef de grofheden der Oostenrijkers mei gelijke munt
betaald.
SCHMETZER EN
ARGAUER AAN
HET WOORD
Eén van de vele
WEER 4 TOPSPELERS
NAAR N.N.B.B.
TUMPEK ZWEMT
WERELDRECORD
a
Spelers Nederland-B
tegen Noorwegen-B
Duitse scheidsrechter doet Oostenrijk overwinning
op Nederland cadeau
doellat Kring;. Kort daarna was het raak.
De Oostenrijkse linksachter Barschandt
legrde de bal ln uiterste verwarring; voor
de voeten van Van Melis. Nog geen mi
nuut later was het zelfs 0-2, weer door
Van Melis. Toen was de chaos aan Oos
tenrijkse zijde compleet. Met iets meer
geluk had Oranje ook nog een derde en
vierde doelpunt gehad en niemand had
dan kunnen zeggen dat die score ge
flatteerd was. Tegenover de werkelijke
kansen voor de Nederlanders stond na
melijk niet één serieuze dreiging van
Oostenrijkse zijde. Wat er ook gebeurde,
de Oostenrijkse voorhoede bleek niet
in staat een aanval op te bouwen van
de kwaliteit als vele der Nederlandse
attaques. Wel openbaarde zich in de
laatste periode voor de rust iets van
wat in de tweede helft aan onbehoor
lijks en onsportiefs te verwachten was.
Welk een dramatisch eind dus van
een wedstrijd, die om geheel andere
redenen echter met enige vrees tege
moet gezien was. De Nederlanders wis
ten voor zij begonnen, dat de Oosten
rijkers hard kondenspeien. Maar die
"frdheid vreesde men niet. Er was
™eer respect voor de herhaaldelijk
naar voren gebrachte mogelijke techni
sche meerderheid van de tegenstander.
Vandaar ook, dat Oranje vanaf het be
gin enthousiast en stevig, maar toch
sportief ten strijde trok, in de hoop zo
de vermeende technische achterstand te
nivelleren. Die opzet bracht wonderwel
succes. Terwijl voor de Oostenrijkse
voorhoede de weg naar het Nederlandse
doel telkens weer versperd bleek, kwam
Oranje's aanval gaandeweg tot een
spelletje zoals die linie dit seizoen in
nog geen enkele interland had gede
monstreerd. Wilkes, spelend als in zijn
grootste dagen, was de dirigent. Tel
kens weer bracht hij met solo's of ver
bluffend zuivere passes zoveel variatie
in het Nederlandse aanvaisspel, dat
fraaie en degelijke combinaties werden
getoverd op de Weense grasmat.
Twee snelle treffers
Dit verkwikkende spelletje, waarvopr
®p een gegeven moment zelfs het beest,
dat bevooroordeelde toeschouwers
massa heet, bewondering bleek te heb
ben, leidde tot grote verrassingen. De
scherp op winst spelende Van Melis
kreeg plotseling kansen. De Oostenrijk
se defensie wankelde en kraakte in
haar voegen. De ene blunder volgde op
de andere. Toen werd Oranje's eerste
doelpunt spoedig ingeluid. Een rush
van Wilkes langs vijf tegenstanders re
sulteerde in een schot dat juist over de
Eerste grofheden
De wedstrijd was feitelijk nauwe-
lijks begonnen of het bleek reeds, dat
er in het Oostenrijkse elftal enkele
Jieden rondliepen, die het met de nor
men van fatsoen en sportiviteit niet
zo nauw namen I egenover de Ne
derlandse overtredingen van de spel
regels zij vloeiden echter nimmer
voort uit pogingen om de tegenstan
der te verwonden stonden toen
reeds duidelijkeonsportieve daden
van in het bijzonder linksbinnen
Dienst. Hij was kennelyk van plan
Oranje's doelman Pieters Graafland
zo snel mogelijk buiten gevecht te
stellen, om zo te profiteren van de
bepaling dat in de gehele wedstrijd
geen invallers waren toegestaan. De
eerste poging daartoe, al te opzette
lijk uitgevoerd, kwam hèm op een
waarschuwing ta staan. Later, toen
Nederland reeds leidde met 2-0,
trachtte hij Oostenrijk opnieuw aan
een numerieke meerderheid te hel
pen. Nu was Van der Hart de kan
brancards, die aan alle zijden van het
veld gereed werden gehouden. Wat er
echter ook gebeurde, voorlopig had
den de Oostenrijkers geen succes.
Wiersma in ziekenhuis
Het was duidelijk, dat de tweede helft
nog veel meer staaltjes van onsporti-
vlteit zou brengen. Vooral toen Oosten
rijk de achterstand spoedig verkleinde,
werd het gevaar voor excessen acuut.
Tot overmaat van ramp leidde toen
een botsing tussen Van Melis en de
Oostenrijkse doelman tot een kniebles
sure van de laatste. Meteen werd van
alle kanten een brancard aangedragen.
Doelman Schmied bleef echter, zij het
pijnlijk met zijn leden trekkend. Vanaf
dat ogenblik konden de Nederlanders
geen goed meer doen. Wat zij ook on
dernamen, telkens klonk het fluitje van
de heer Schmeizer. Overtreding of niet,
Oostenrijk kreeg de vrije schoppen. Een
kwartier voor het einde beleefde deze
vertoning haar hoogtepunt. Voor de
tweede keer trachtte Dienst doelman
Pieters Graafland uit te schakelen.
Een arm ging in de nek van Oranje's
doelman, een knie werd in de rug ge
plant. Weer snelden de mannen met
worden gebracht. De overtredingen, die
behoorden te leiden tot het uit net veld
zenden van de schuldigen, bleven onge
straft.
De kans om aan al deze grofheden,
die naarmate de tijd verstreek steeds
erger werden, te ontkomen, was voor
de Nederlanders slechts geweest, dat zij
een derde doelpunt zouden maken. De
kansen daarop werden echter steeds
kleiner. Oostenrijk bleek zich na de
rust te hebben hersteld van de onzeker
heden in de defensie en veroverde een
duidelijk veldoverwicht. Dat de dubieu
ze beslissingen van de scheidsrechter
deze meerderheid in de hand hebben
gewerkt, lijdt geen twijfel. De druk, die
op de Nederlandse verdediging werd
uitgeoefend, werd zodoende steeds gro
ter en ook daar leed de afweer onder
de gedragingen van de scheidsrechter.
Dat de Oostenrijkers tien minuten voor
het einde dan ook gelijk maakten, lag
volkomen in de lijn der verwachtingen.
Sterker nog, bü de toen geldende
krachtsverhoudingen was de stand 2-2
volkomen juist. Maar de zich steeds
meer misdragende Oostenrijkers op
het veld en op de tribune wilden
meer. Zij wensten een overwinning.
Toen Wiersma uit het veld werd ge
slingerd, leek de dreiging wel groter,
maar toch nog niet fataal. Oranje ver-
de brancards toe, maar Pieters Graaf
land kon na over de eerste schrik
heen te zijn verder spelen. De climax
kwam ruim vijf minuten voor het einde.
De Oostenrijkse linksbuiten Haummer
werkte Wiersma met een heupworp bui
ten het veld. Wiersma kwam met zijn
hoofd op de sintelbaan en moest met
een hersenschudding naar het ziekenhuis
FAAS WILKES
dirigent
sterkte de verdediging immers prompt.
Van Wissen kwam op Wiersma's plaats
en ook Wilkes trok zich terug.
Ten onrechte slrafschop
Twee minuten voor het einde nam
toen scheidsrechter Schmetzer de grof
ste beslissing van deze dag. Terwijl de
naar links gezworven rechtsbinnen
Walzhofer feitelijk een overtreding be
ging door de bal op veel te geringe
hoogte te willen koppen en Van Wissen
niets anders deed dan de bal over de
zijlijn werken, speelde Walzhofer de rol
van de onheus bejegende met het ta
lent van een volgroeid acteur. Kwasi
gewond sloeg hij tegen de grond en ge
had eens moeten zien met welk een
spoed de heer Schmetzer naar voren
holde om te beduiden dat Oostenrijk een
strafschop mocht nemen.
Zo zegevierde Oostenrijk.
Commentaar
Hevig was de verontwaardiging in het
Nederlandse kamp. De deur van de
Nederlandse kleedkamer bleef lange
tijd dicht. De spelers moesten de on
heuse behandeling enigszins verwerken.
De commentaar van de Nederlandse
officials was niet mals. De heer Kruy-
ver, de leider van het gezelschap, ver
klaarde ronduit: „De scheidsrechter
heeft de wedstrijd voor Oostenrijk ge
wonnen. De Oostenrijkers speelden bo
vendien met opzet gemeen." Later, in
de kleedkamer, werd door de diep te
leurgestelde spelers ook duidelijke taal
gebruikt. De Munck, wijzer geworden
door de ervaring van zijn Duitse tijd,
vertelde hoe hij in de rust nog had ge
waarschuwd. Klaassens beet een Oos
tenrijkse journalist toe: „U hebt met
Schmetzer gespeeld." Van der Hart, de
aanvoerder, voegde eraan toe: „HU
heeft ons bestolen."
Zo ge al deze uitlatingen nog wilt
bezien in het kader van enig chauvinis
me, dan wordt de conclusie van Hard-
wick, de oefenmeester, de man met wie
Nederland noch Oostenrijk verder enig
contact zal hebben, omdat hij naar
Engeland terugkeert, belangrijk. „Wat
zich hier heeft afgespeeld, is een schan
daal," aldus de man die in zijn tijd
als voetballer voor Engelse clubs en het
Engelse nationale elftal het nodige
heeft meegemaakt. En inderdaad, deze
wedstrijd was een schandaal. Een
schandaal van opzettelijke grofheden
aan Oostenrijkse zijde en van intriges
van de Duitse scheidsrechter. Van voet
bal was geen sprake meer.
De scheidsrechter, de heer Schmetzer,
weigerde op onze vraag een oordeel uit
te spreken over de waarde en de kwa
liteiten van de beide ploegen, aangezien
het spel te snel was geweest dan dat
zijn aandacht ook maar een ogenblik
kon verslappen. Hij zeide het evenwel
te betreuren dat, waarschijnlijk wegens
te grote nervositeit, over en weer ge
speeld was met een hardheid die grens
de aan bruutheid.
De samensteller van het Oostenrijkse
elftal, Josef Argauer, meende dat de
Oostenrijkers de zege ruimschoots ver
diend hadden, omdat zij met verbeten
heid hadden gespeeld en zich niet had
den laten ontmoedigen door de achter
stand na de eerste helft.
De wedstrijd werd bijgewoond door
tal van vooraanstaande figuren, bij wie
de heer H. Drimmel en F. Graf, on
derscheidenlijk minister van Opvoeding
en van Defensie in het Oostenrijkse ka
binet, en mr. E. Star Busman, buiten
gewoon gezant en gevolmachtigd minis
ter van Nederland te Wenen.
Een van de vele onverkwikkelijke
incidenten in de wedstrijd Oosten
rijkNederland. Een ongelukkige
botsing van Van Melis met de Oos
tenrijkse doelman Schmied, die
men hier op de grond ziet liggen,
was bijna aanleiding van een vecht
partij geworden. Wij zien hier Van
Melis (tussen de nummers 3 en 10)
omringd door boze Oostenrijkers.
Tweede van rechts Van der Kuil.
Tijdens de internationale wedstrijden te
Munster, waaraan door enige Nederlandse
atleten werd deelgenomen, heeft Hannie
Bloemhof een zeer goede indruk achter
gelaten. Ondanks de zeer sterke wind in
de rug, waardoor een geflatteerde tijd voor
Hannie Bloemhof werd genoteerd, liet zij
haar sterke Duitse tegenstandsters in-
doorkampioene Renate Nitschke en Erika
Fischin 11.6 sec. achter zich. Renate
Nitschke liet 11.8 sec. en Erika Fisch 11.9
sec. afdrukken Ook de 200 meter werd een
Nederlandse overwinning. Hannie Bloemhof
zegevierde in 25.1 sec. Winnares van de
bronzen medaille Marianne Werner (Duits
land) kwam op het nummer kogelstoten
tot 15.12 meter.
Hoe hevig de wind wel was bleek uit de
tijd van de onbekende jonge Duitser Riede,
die op de 100 meter 10.3 sec. noteerde, ge
volgd door de Amerikaan Duckett in 10.4
sec.; derde Korbjun (Did.), 10.5 sec. en
onze landgenootAad van Hardeveld in
10.8 sec.
De 5000 meter werd een overwinning voor
Porbadnik (Did.) In 14.34.0 met op de
tweede plaats zijn landgenoot Ida 14.43.2
en op de derde plaats Henk Viset van
Ciaifo uit Amhrni in 14.49.8.
Een estafetteploeg van V. en L. uit Den
Haag legde ln de 4 x 100 meter beslag op
de derde plaats ln 42.8 sec.
Eindhoven, gedegradeerd naar de
eerste divisie van het betaalde voetbal,
heeft zaterdagavond in een vriend
schappelijke wedstrijd een 3-2 nederlaag
geleden tegen Valenciennes. Bij de rust
was de stand 1-1. Eindhoven verkreeg
twee keer een voorsprong, beide malen
werd deze echter weggewerkt door de
Fransen. Een minuut voor tijd scoorde
Valenciennes uit een vrije schop het be
slissende doelpunt.
Na de wedstrijd volgde een bespre
king tussen de besturen van beide ver
enigingen over een mogelijke transfer
van Van Rhijn naar Eindhoven. Het is,
hoewel nog geen definitieve overeen
komst werd bereikt, nu vrijwel zeker,
dat Van Rhijn komend seizoen voor
Eindhoven zal uitkomen.
Wederom hebben zich vier topspelerg van
de Koninklijke Nederlandse Biljart Bond
gedistancieerd. De driebandenspelers H.
Popeyus, H. de Ruyter, J. C. Baay en G.
M. Louwers hebben zich ook aangesloten
bij de Nieuwe Nederlandse Biljart Bond.
De Hongaar Gyorgy Tumpek heeft tij
dens wedstrijden te Boedapest een nieuw
wereldrecord op de 100 meter vlinderslag
fevestigd. Hij zwom de afstand in 1 min.
.4 sec. Dit is eentiende seconde binnen de
door de F.I.N.A. op 1 mei ingestelde 11-
miettijd van 1 min. 3.5 sec.
TlOee
Nederlandse aoeipunten, aie lange tijd de hoop op een overwinning of een
jmijJe spel levendig hielden, in beeld. Op de foto boven: een juichende Van
stadt voor het Oostenrijkse doel na in de 23ste minuut het eerste Neder-
j-jhdse doelpunt te hebben gescoord. Foto onder: zo kwam het tweede Neder-
ndse doelpunt in de 33ste minuut tot stand. In het doel de verslagen Oosten
rijkse doelman Schmied.
(Van onze sportredacteur)
De vrees die het kleine groepje Ne
derlanders ln Wenens voetbalstadion
bekroop, nauwelijks na het begin van
de tweede helft van de in een veld
slag ontaarde wedstrijd tussen Oos
tenrijk en Nederland, is dus niet ten
onrechte geweest. Alle symptomen
wezen erop, dat Oranje ondanks
de voorsprong van 20 met de rust
nog niet veilig was. Voor er na de
hervatting namelijk anderhalve mi
nuut verstreken was, had Oostenrijk
zijn achterstand verkleind. Toen
stond het vast dat de Oostenrijkers,
met welke middelen dan ook, zouden
trachten in elk geval een gelijke
stand te bereiken. Welnu, Oostenrijk
heeft gewonnen. Vraagt niet hoe het
is gebeurd wij hebben er elders al
uitvoerig over gesproken. Een feit is
echter, dat Oranje's voetbalteam voor
een vrijwel onmogelijke opgave staat
om toch nog de eindronden van het
toernooi om het wereldkampioen
schap te bereiken. Een trieste weten
schap na zo'n droevige ervaring als
die van gisteren in het Weense
Prater
De toss verloren en tegen de sterke
wind in spelen, het waren kwade voor
tekenen voor het Oranje-team, nog voor
Van Melis de bal aan het rollen mocht
brengen. Maar al gauw was er toch
meer hoop in de Nederlandse harten.
Terwijl de eerste Oostenrijkse aanval
len nauwelijks enig gevaar hadden ge
bracht, was Nederland in de zevende
minuut reeds heei dicht bij een doel
punt. Spil Stotz miste toen namelijk een
voorzet van Carlier. Van Melis moest
in een moeilijke positie schieten en de
opgaaf bleek juist iets te zwaar. De
bal ging naast het doel. Voorlopig was
het toen even met Oranje gedaan. Ge
steund door de wind, maar vooral door
de massa op de tribune, die, in de laat
ste dagen door de kranten opgezweept,
van de Nederlanders niets duldde, be
gon Oostenrijk aan een offensief. Maar
al wat die aanvallen ook opleverden,
zoals enkele corners, de eerste
de beste uitval van de Nederlanders
was veel gevaarlijker. Een voorzet van
Carliër bUvoorbeeld was slechts enkele
centimeters te hoog voor Van Melis.
Nauwelyks was men voorts tot de ont
dekking gekomen, dat er in de Oosten
rijkse defensie soms merkwaardig
vreemde dingen gebeurden, of hét on
verwachte geschiedde. Wilkes legde in
zijn eentje vijf Oostenrijkers in de luren
en schoot. De bal vloog juist over de
lat.
Spelbeeld veranderd
Vanaf dat ogenblik was het voorlopig
gebeurd met de Oostenrijkers. Na
tuurlijk, zij probeerden herhaaldelijk
tot het Nederlandse doel door te drin
gen, maar wat uit al die aanvalspo-
gingen sprak, was de teleurstelling
over het feit, dat Oranje's defensie
nog niet eenmaal was overrompeld.
Het superioriteitsgevoel had de Oos
tenrijkers parten gespeeld en het ge
volg was dat bü alles wat zU deden
de overtuiging ontbrak. Sterker nog,
men werd nerveus in het Oostenrijkse
kamp en daardoor verdween de zui
verheid uit het aanvaisspel en maak
te de defensie steeds meer fouten.
Een Nederlands doelpunt kon nog
worden voorkomen. Maar eens zocht
linksachter Barschandt toch zün heil
in het trekken aan het shirt van Van
der Kuil, toen die op het punt stond
alleen naar de OostenrUkse veste
door te breken.
De ommekeer
was in zicht en
liet toen ook niet
lang op zich
wachten. Een
nieuwe Neder
landse uitval, nu
via Wilkes geleid
over de linker
vleugel, resulteer
de in een pass
van Carlier. Van
Melis werd afge
schermd. Toch
kreeg hij de bal.
Barschandt wisl
kennelijk niet
waarheen hij
trapte. Het gevolg
was dat de ba!
precies voor de
voeten van Van
Melis kwam en
toen was doel
man Schmied
natuurlijk kans
loos, 01. Nog
geen minuut later
de Oostenrij
kers waren nau
welijks van de
schrik bekomen
kwam Neder
lands tweede
doelpunt. Weer
ging de aanval
over links. Nu
stormde Wilkes
naar voren, zijn
schot stuitte af op
het lichaam van
doelman Schmied
en Van Wissen
schoot de terug
springende bal meteen weer in. Op
nieuw bood Schmied tegenstand, nu
sloeg hU de bal weg, maar precies voor
VAN MELIS
Twee doelpunten!
de voeten van Van Melis. Dat beteken
de toen uiteraard 02.
De Oostenrijkers kwamen' er toen
nauwelijks nog aan te pas. Zij hadden
bovendien de pech even met tien man
te moeten spelen, omdat rechtsback
Kozlicek na een botsing met Van Wis
sen in de kleedkamer werd opgeknapt.
Intussen rolde een vloedgolf van Neder
landse aanvallen op het doel der Oos
tenrijkers. Telkens leek een derde doel
punt nabU. Zo bUvoorbeeld, toen
Schmied miste na een voorzet van Van
Wissen en Barschandt bUna in eigen
doel schoot. De bal kwam tegen de
lat. Twee minuten voor de rust miste
Schmied weer, nu na een voorzet van
Carlier. Spil Stotz kon toen de bal nog
juist voor de voeten van Van Melis
weghalen. De OostenrUkse doelman
mocht verder van geluk spreken toen
een schot van Van der Kuil na een
combinatie tussen Wilkes en Carlier
precies over de lat vloog.
Minder optimisme
Ge ziet, Oranje's aanhang kon gedu
rende de rust met een opgeruimd ge
moed de verdere toekomst tegemoet
zien. Anderhalve minuut na de hervat
ting werd het optimisme echter klei
ner. Uit een dubieuze vrüe schop tegen
Van Wissen speelde Hanappi de bal
naar linkshalf Koller. Meteen volgde
een hard, effectvol schot op het Neder
landse doel. Voor Pieters Graafland
zag wat er gebeurde en voor h(j af
doende kón reageren, vloog de bal in
het doel. Dat was dus 1-2. En toen
begonnen de Oostenrijkers prompt aan
hun intimidatie van de scheidsrechter.
Zij kregen onverwachte steun toen een
wat ongelukkige botsing tussen Van
Melis en doelman Schmied leidde tot
c n incident. Vanaf dat ogenblik werd
het Praterstadion een hel. Als wolven
die bloed ruiken, zo huilde de massa op
de tribunes. Geen Nederlander moest
het wagen een tegenstander aan te val
len, hU werd prompt onthaald op een
hels spektakel. Een rumoer waarvoor
kannibalen zich zouden hebben ge
schaamd, zo onbehoorlijk was het. En
in deze sfeer speelde de gehele tweede
helft zich af. Intussen meenden de
OostenrUkse spelers zich alles te kun
nen permitteren. En ging er dan een
Nederlander tegen de grond, de heet
hoofden op de tribunes schreeuwden
„show". Z(j gilden zelfs toen Wiers
ma met een gezicht vol gruis en met
een hersenschudding van de sintelbaan
werd gedragen.
Dat Oranje onder deze omstandighe
den nog zo lang stand wist te houden,
was reeds een compliment. Dat het
zelfs tot twee keer toe nog dicht bU
een doelpunt is geweest was het
maar gekomen! is dan ook bijzonder
prUzenswaardig. Eenmaal moest doel
man Schmied zich voor de voeten van
Van Melis werpen toen rechtsbuiten
Halla, die rechtsachter was gaan spe
len, de bal voor de voeten van de Ne
derlandse midvoor legde. In het tweede
geval redde Barschandt na een corner
met veel moeite op de doellUn. De kan
sen voor de OostenrUkers werden ech
ter talrUker. Pieters Graafland kon
slechts trappend redden na een kogel
van Haummer en Hanappi presteerde
het om voor open doel over te schieten.
De wedstrijd belandde toen in het sta
dium van de onbehoorlUkste aanvallen
der OostenrUkers in de hoop een nume
rieke meerderheid te krUgen. En zo
kwam in de vöfendertigste minuut, na
dat een overtreding van Hanappi niet
was bestraft, de bal bU midvoor Buzek,
die met een fraaie kopbal scoorde.
Drie minuten voor het einde dan volgde
de befaamde strafschop, waarmee
Oostenrijk de overwinning behaalde.
Stotz zorgde voor de treffer.
Het Nederlands B-elftal, dat op 12
juni in Bergen tegen Noorwegen B en
op 13 juni in Stavanger tegen een Noors
bondselftal zal aantreden, wordt uit 16
spelers geselecteerd. 14 spelers zijn
reeds bekend, t.w.: Van der Voort
(RCH), Ockhuizen (DOS), Walhout
(Noad). Kraay (DOS), Anderiesen
(Ajax), Schilder (Volendam), Kruyver
(KFC), Tol iVolendam), Coenen (MVV).
Dahrs (Blauw Wit), Bisschops (Rapid
JC), Koopal (Willem 2), De Koe (GVAV)
en Louer (Noad). Twee spelers zullen
nog nader worden aangewezen.
