Geleerden sterk verdeeld
over de gevaren van de
kernp
roeven
Chefarine 4
z
L
OVEREENKOMST MET V.S.
OVER KERNENERGIE
Triest ongeluk
Arnhem
in Duitsland te
berecht
Ex-koning Peter kent niet het
verlossende woord
Weer Anglicaanse aanval
op Britse katholieken
Khroesjtsjev
oogst bijval
Aangespoelde walvis overleefde
de hulpverlening niet
D
H'
Het lot
Dr. Friedlander
90 jaar
Vier middelen die
betrouwbaar zijn!
Moeilijkheden in
bouwbedrijf
Dodelijk ongeval
bij Delft
Waarom niet eerder aan de Kamers
voor
gelegd
Beweringen over communistische
methodes bij bekeringspogingen
Tegenspraak van
Tussen neus en lippen
Kort
van memorie
Igor Strawinsky
75 jaar
S<3(J
WOENSDAG 5 JUNI 1957
PAGINA
DISCUSSIE IN AMERIKA GAANDE
Ridder Nederlandse
Leeuw
Mgr. Jansen bij de
Heilige Vader
Bestedingsbeperking
de oorzaak
Auto geslipt en door
andere wagen geramd
Duitse onderscheiding
voor mevr. Wijsmuller
GQ
Eis van officier bep
optreden van
erkt wegens moedig
de verdachte
Na Hongarije
katholieke zijde
Na T.V.-optreden
Kus-filosofie
Vriendelijk verzoek
Negen jaar voor
SS-kolonel Hoppe
In de Verenigde Staten is de discussie
over de omvang van de gevaren, die aan
kernproeven zyn verbonden, weer in
Voile hevigheid opgelaaid. Dat er over
zulk een belangrijke kwestie van ge
dachten wordt gewisseld is minder ver
wonderlijk dat het feit, dat verscheide
ne geleerden met zoveel stelligheid tot
zulke tegenstrijdige conclusies komen.
Tweeduizend geleerden hebben een op-
toep ondertekend, waarin dr. Linus Pau
ling, die in 1954 de Nobelprijs voor schei
kunde heeft gewonnen, op grond van de
grote gevaren, waarmee de bü kern
proeven vrijkomende radioactiviteit de
mensheid bedreigt, pleit voor het stop
zetten van die proeven. De helft van de
endertekenaars zijn biologen, de andere
duizend zijn biochemici, scheikundigen
en artsen. Ook dr. Snyder, voorzitter van
de Amerikaanse vereniging tot bevorde
ring van de wetenschap, heeft de oproep
als particulier ondertekend. Twee
Vooraanstaande geleerden van de univer
siteit van Californië, dr. K. Pitzer en dr.
Joel H. Hildebrand, de eerste deken en
de tweede emeritus-hoogleraar van de
chemische faculteit, hebben de oproep
Van dr. Pauling „een ongelukkige daad"
genoemd, waaraan zij hun steun niet
kunnen geven. Dr. Hildebrand zei, dat
een wetenschapsman „zeker van zijn
zaak moet zijn, eer hij alarmerende be
tichten met zijn wetenschappelijk gezag
omkleedt". Dr. Pitzer verklaarde, dat het
tisico van atoomproeven voor de mens
heid „zeer klein" is, „veel kleiner dan de
tisico's, die wij elke dag nemen".
Naar aanleiding van het manifest der
tweeduizend Amerikaanse geleerden
heeft de kernfysicus dr. Marcus Oli-
Phant te Canberra in Australië ver
klaard, dat er geen onweerlegbare be
wijzen zijn, dat de proeven met kern-
Wapenen schadelijk zijn.
Strauss, de voorzitter van de Ameri
kaanse commissie voor atoomenergie,
heeft de stelling van prof. Albert
Schweitzer betwist, die onlangs in zijn
oproep voor radio Oslo heeft medege
deeld, dat een aanzienlijke toeneming
Van de radio-activiteit in de wateren van
de Columbia-rivier. veroorzaakt door het
atoomstation van Hanford, gevaar zou
opleveren, vooral voor hen, die vis uit
deze rivier eten. Strauss zei, dat een
htens jaren achtereen iedere dag een
pond vis uit de Columbiarivier kan eten
Zonder schade te ondervinden van de
door het station in de rivier gedeponeer
de afvalstoffen.
Een gezaghebbende geneticus, dr. A.
H. Sturtevant van het Technologisch
Instituut van Californië, heeft een rap
port gepubliceerd, waarin hij conclu
deert. dat de straling tengevolge van
de tegenwoordige bewapeningsproeven
in het niet valt bij de natuurlijke stra-
ling, waaraan de mens is blootgesteld.
Deze conclusie komt overeen met het
geen een commissie van de „National
Academy of Sciences" onlangs heeft
Vastgesteld. Volgens deze commissie staat
mens in de loop van dertig jaar
bloot aan de volgende hoeveelheden
straling; natuurlijKe straling door kos
mische invloeden en door de stoffen.
Waaruit de aarde bestaat, 4 röntgen; stra
ling door gebruik van röntgenapparaten,
3 röntgen, en straling door radio-actieve
hijprodukten van kernproeven, 0.1
Röntgen.
K.B. is benoemd tot ridder in de
Orde van De Nederlandse Leeuw dr.
M. I. Friedlander, kunsthistoricus te
Amsterdam, wonende aldaar.
Mr. H. J. Schölvinck, raadadviseur
lh algemene dienst bij het ministerie
Van onderwijs, kunsten en wetenschap
ben heeft dr. Friedlander deze onder
scheiding, welke hem ten de'el valt ter
gelegenheid van zijn 90ste verjaardag
Vanmorgen uitgereikt.
Paus Pius XII heeft dinsdag de bis
schop van Rotterdam, mgr. Jansen in
•beciale audiëntie ontvangen.
Deze commissie is overigens van me
ning, dat de invloed van de straling,
zelfs bij een atoomoorlog, op de mense
lijke soort als zodanig gering zou zijn.
Zelfs indien men de ontwikkeling over
een miljoen jaar zou bestuderen, en
daarbij rekening zou houden met „een
aantal atoomoorlogen", aldus de com
missie, dan zouden er mismaakte en
zieke individuen zijn, maar het genus
mens zou onveranderd blijven.
Tot een geheel andere conclusie komen
drie genetici, die voor een subcommissie
van de Amerikaanse Senaat voor atoom
energie verklaringen hebben afgelegd.
De drie geleerden, dr. J. Crow, dr.
Bentley Grass en dr. H. J. Muller, zijn
unaniem van mening, dat er voor de
erfelijkheidsleer geen „veilige dosis"
s'.aling bestaat en dat de kernproeven
er reeds voor gezorgd hebben dat mil
joenen mensen ziekelijk of mismaakt
ter wereld zullen komen. Dr. Crow zei,
dat men mag verwachten, dat de mensen,
die thans aan radio-actieve neerslag zün
blootgesteld, twee miljard kinderen zul
len krijgen en dat ruw geschat 80.000
van die kinderen „met bepaalde ernstige
geestelijke of lichamelüke afwükingen
van erfelüke oorsprong zullen zün
behept".
Dr. Muller verklaarde, dat er een
merkwaardig officieel stilzwijgen heeft
geheerst over de ontdekking, dat de stra
ling van matige intensiteit „de weerstand
van het lichaam verraderlijk verzwakt"
tegen ziekte, hetgeen tot verkorting van
de gemiddelde levensduur leidt.
(AFP-Rtr.-UP)
Advertentie
V/er werkelijk betrouwbare middelen
helpen elkaar en doen wonderen I
De vier geneesmiddelen van Chefarine
„4" worden in de hele wereld op grote
schaal gebruikt. Ze hebben hun volkomen
betrouwbaarheid wel zeer afdoende be
wezen. Stuk voor stuk hebben zij mil-
lioenen mensen baat gebracht. Tezamen
in één tablet verenigd werken zij nog
beter en helpen vaak waar andere
middelen falen. Chefarine „4" is een
middel tegen pijnen en griep, dat Uw
vertrouwen inderdaad waard is. y
BEROEMDE CEMEESMIDDELEM
IN ÉÉN TABLET
Tegen pijnen en griep. Geschikt voor de gevoeligste maeg,
want die wordt beschermd door het bestanddeel Cheiaros.
De voorzitter van de Nederlandse
Aannemersbond en Patroonsbond voor
de bouwbedrijven in Nederland, de heer
J. Dura Dzn., vreest, dat de bestedings
beperking over enige jaren een vacuum
in het bouwbedrijf zal veroorzaken. De
heer Dura heeft, zo deelt de bond ons
mee, deze mening uitgesproken in de
rede, waarmee hij vandaag te Valken
burg de jaarvergadering van zün bond
heeft geopend. De heer Dura had be
toogd, dat de bestedingsbeperking voor
een zeer groot deel op de bouwnijver
heid neerkomt en hij vervolgde, dat
zonder over de nodige gegevens te
kunnen beschikken, die een verantwoor
de planning misschien mogelijk zouden
maken, de bouwnijverheid op deze
manier wordt gedirigeerd. Wanneer de
gemeenten bijvoorbeeld wel wordt toe
gestaan huizen te bouwen, maar niet om
straten en rioleringen in de richting van
de nieuwe wijken aan te leggen, dan
wordt het bouwen van die woningen
ook problematisch, aldus spr.
De heer Dura Wilde er met nadruk
op wijzen, dat een ernstige terugslag in
zijn volle omvang eerst over langere
tijd zal worden ondervonden.
Op het gedeelte van de rijksweg tus
sen Delft en Overschie, waar de aard
van het wegdek al meer dan eens aan
leiding tot kritiek heeft gegeven, is
dinsdagmiddag een dodelijk ongeval ge
beurd.- De heer M. de Bruin uit Zaan
dam slipte er, komende uit de richting
Rotterdam, met zijn auto en kwam
dwars op de weg te staan. Zijn auto
werd geramd door een personenauto uit
Rotterdam. De heer de Bruin werd
zwaar, de chauffeur van de andere wa
gen, de heer H. uit Rotterdam, licht ge
wond. Beiden werden overgebracht
naar het oude en nieuwe gasthuis te
Delft, waar de heer de Bruin des
avonds is overleden. De heer H. kon,
na behandeld te zijn, naar zün woning
worden vervoerd.
De consul-generaal van West-Duits-
land te Amsterdam, dr. K. von Holten,
heeft te zijnen huize aan mevr. G. Wijs-
muller-Meijer het kruis van verdien
ste van het Duitse Rode Kruis uitge
reikt als bewijs van erkentelijkheid
voor haar hulpverlening aan Duitse
kinderen, wier ouders ten gevolge van
vervolgingen door het nationaal-socia-
listisch regiem zijn omgekomen.
Het eerbetoon betreft evenzeer de
hulp, die mevr. Wijsmuller aan perso
nen van verschillende nationaliteiten in
de jaren 1938-1945 heeft verleend door
verzorging met genees-, levensmidde
len en kleding.
Aan het voorlopig verslag der vaste
commissie voor de kernenergie uit de
Tweede Kamer over het wetsontwerp
tot goedkeuring van de op 32 juni 1956
te Washington gesloten overeenkomst
tussen het koninkrük der Nederlanden
en de V.S. betreffende het niet-militair
gebruik van atoomenergie, is het vol
gende ontleend.
De vele leden, die de wens te ken
nen hadden gegeven, dat het onderha
vige wetsontwerp aan de uitdrukkehjke
goedkeuring van de Staten-Generaal
zou worden onderworpen, waren bereid
voor het ogenblik van een meer diep
gaande gedachten wisseling tussen re
gering en Kamer af te zien, gezien de
wenselükheid, dat de overeenkomst zo
spoedig mogelük zal worden bekrach
tigd, en gezien het feit, dat, o.m. naar
aanleiding van het Euratom-verdrag,
in de komende maanden de gelegenheid
tot een dergelpke gedachtenwisseling
Be officier van justitie bij de Arn
hemse rechtbank heeft dinsdag tegen
e*U 32-jarige technisch tekenaar uit
Arnhem een geldboete van honderd gul
den, subs, dertig dagen gevangenisstraf
Reëist, omdat hij als bestuurder van
busje door onoplettendheid een on
geluk zou hebben veroorzaakt.
Op 4 augustus 1956 overkwam een
gezelschap vakantiegangers uit Arn
hem en omstreken, dat met twee busjes
dit Denemarken terugkeerde, op de
"Autobahn" tussen Hamburg en Bre
ien een zeer ernstig ongeluk. Een van
twee busjes kantelde door een
Plotselinge manoeuvre in volle vaart
bh vloog in brand. Ondanks heldhafti-
pogingen van de bestuurder, ver
achte, en van inzittenden van deze en
6 andere bus, kon mevrouw Oudega
S1* Arnhem niet meer uit '<e vlammen
,rden gered.
ri Verdachte zou sneller hebben gere-
?eti dan de toegestane dertig km op
plaats, waar het verkeer over
v chts één weghelft werd geleid. Een
2?r(J, dat het verkeer weer naar de
?l8en weghelft verwees, merkte hij te
op en doordat hij plotseling eerst
"aar rechts en daarna naar links had
«sstuurd, was het busje omgeslagen.
De officier van justitie schreef het
°ngeluk toe aan onoplettendheid van
V.ordachte, die, met te hoge snelheid
Dldend, te laat een verkeersbord op-
jhorkte en toen verviel in een wijze
Jfh sturen, die hü wellicht gewend
v'hs in een personenauto, doch die dit
niet kon verdragen. Bü het be-
Pajen van de strafmaat wilde de of-
neier er rekening mee houden, dat
v#rdachte met gevaar voor eigen
leven heeft gepoogd mensen uit het
in lichterlaaie staande busje te red
den, waarbij hij ernstige brandwon
den opliep. Dit moedige optreden is
de enige reden, waarom ik me wil
bepalen tot het eisen van een geld
boete van honderd gulden, subsidiair
dertig dagen, aldus de officier.
Wat deze chauffeur is overkomen, zo
zei de verdediger, kan iedere autobe
stuurder gebeuren, maar deze man heeft
de ontzaglpke pech gehad, dat de ge
volgen zo ernstig zün geworden.
Uitspraak over veertien dagen.
zich in voldoende mate zal voordoen.
Over een punt echter zouden deze le
den toch gaarne een opmerking maken.
De overeenkomst werd te Washing
ton geparafeerd op 22 juni 1956. Op
2 augustus 1956 was van de züde der
V.S. voldaan aan alle vereisten om
de overeenkomst in werking te doen
treden. Op de 26ste september 1956
werd de tekst der overeenkomst op
genomen in het tractatenblad van het
koninkrük der Nederlanden, waarbü
in Nederland het parlement voor het
eerst de gelegenheid had zich een oor
deel te vormen over de overeenkomst.
En tenslotte werd de overeenkomst
per 19 februari 1957 ter goedkeuring
aan het parlement voorgelegd. Gezien
het feit, dat de wenselükheid van een
spoedige ratificatie van meet af aan
heeft bestaan, vragen deze leden zich
af, of de overeenkomst niet op een
vroeger tüdstip ter goedkeuring aan
de Kamer had kunnen zün aangebo
den. De parlementaire behandeling
van de jongste luchtvaartovereen
komst met de Verenigde Staten heeft
laten zien, dat in werkelüke spoedge
vallen de parlementaire behandeling
geen oorzaak van te grote traagheid
behoeft te zün.
De leden zün van oordeel, dat de on-
derwerpelijke overeenkomst de belang-
rükste overeenkomst op het gebied der
kernenergie is, tot nu toe door de Ne
derlandse regering gesloten, en dat dit
op zich zelf voldoende had gewettigd,
dat de regering de overeenkomst eigener
beweging ter uitdrukkelüke goedkeu
ring aan het parlement had voorgelegd.
Deze leden hebben echter de indruk,
dat niet vanwege de inhoud van de
overeenkomst, doch enkel vanwege de
spoed, van de züde der regering de pro
cedure van de stilzwügende goedkeu
ring werd gekozen. De leden zijn van
mening, dat hiermee van de procedure
van de stilzwügende goedkeuring een
gebruik wordt gemaakt, dat^niet over
eenstemt met de oorspronkelijke bedoe
lingen van de grondwetgever. Op dit
punt zullen de leden gaarne het oordeel
der regering vernemen.
Ex-koning Peter 11 van Joegoslavië heeft gisteren in Genève een nieuwe
mislukte poging gedaan een schat van zes miljoen Zwitserse francs xn
handen te krijgen.
Minstens 23 jaar geleden deponeerde de vader van Peter II, Alexander 1,
die in 1934 te Marseille werd vermoord, goederen ter waarde van minstens
zes miljoen Zwitserse francs bij een bank te Genève.
In Zwitserland is het gebruikelijk, dat aan de houder van een safe-
deposit slechts goederen worden afgegeven, wanneer hij een bepaald, van
tevoren overeengekomen sleutelgetal of -woord kan noemen. Het is de Zwit
serse banken bij de wet verboden enige inlichtingen te verstrekken over
de inhoud der deposit of het sleutelgetal te noemen, ook al zijn hiervoor
verzachtende omstandigheden aan te voeren.
Ex-koning Alexander I heeft het geheim van zijn safe-deposit kennelijk
in zijn graf meegenomen.
Peter 11, op weg naar Baden-Baden, waar zijn broer Tomislaw deze
week in het huwelijk treedt, zou van een vroegere vriend van zijn vader
het nummer of woord hebben gekregen. Maar de bankdirectie zei, dat
wat de ex-koning noemde niet het juiste was. (U.P.)
(Van onze Londense correspondent)
LONDEN, hedenmorgen.
Men zou büna gaan geloven dat er
aan de kant van de bisschoppen van de
Engelse Staatskerk sprake is van een
moedwillige «n georganiseerde cam
pagne tegen Rome en Engelands ka
tholieken. Want gisteren voegde zich
opnieuw een Anglicaanse bisschop bij
het liefdeloze en onchristelijke prelaten-
koor, dat sedert enige tyd bezig is de
Katholieke Kerk aan te vallen. Deze
keer was het de Anglicaanse bisschop
van Southwell die gisteren, tijdens een
conferentie van de diocesane geestelü-
ken van Nottingham, een aanval lan
ceerde op de Katholieke Kerk, welke in
verbeeldingrijkheid en liefdeloosheid
zelfs de beste pogingen van de aarts
bisschop van Canterbury overtrof.
De bisschop verklaarde dat hü wist
van personen in zün diocees die waren
uitgekozen door de katholieke hiërar
chie om verleid te worden tot bekering
tot de Katholieke Kerk. „Er zün men
sen op hen afgezonden om te proberen
hen los te weken van hun trouw aan
de Anglicaanse kerk. Ik zou u namen
kunnen noemen. Wat hun aangeboden
wordt door de priester is als iets dat
zü in een zak kunnen doen om mee te
nemen naar huis, zoiets van het soort
dat de communistische partü aanbiedt."
Hü had de euvele moed om aan dit
laatste toe te voegen: „Ik hoop dat dit
niet indruist tegen de naastenliefde."
Hij was van mening dat in zün dio
cees de Katholieke Kerk weinig succes
had en dat het „verkeer" niet uitslui
tend plaats vond in één richting. Een
Anglicaanse bisschop in het graafschap
Lancashire had hem meegedeeld dat hü
nooit het Vormsel toediende zonder te-
gelükertüd een of twee roomskatholie-
ken toe te laten tot de Kerk van Enge
land. Hü verklaarde dit uit eigen erva
ring te kunnen bevestigen.
Aan het eind van zün anti-katholieke
betoog verklaarde deze prelaat: „Ik
hoop, dat wij niet betrokken zullen ra
ken in een anti-papistische campagne of
in een wedstrüd, waarin men ons de
loef zou kunnen afsteken of waarin wij
waarschijnlijk zouden ervaren, dat wij
verloren hadden". De „Daily Telegraph"
wendde zich in verband met de boven
staande uitlatingen tot de katholieke
vicaris-generaal van het diocees van
Nottingham. De laatste verklaarde
„Dit is louter verbeelding. Het spüt mü
dat de bisschop zich geroepen heeft ge
voeld dergelüke beschuldigingen te
uiten, en ik ben bang dat hij verkeerd
is ingelicht".
Hü voegde hieraan toe, dat katho
lieken hopen, dat alle mensen toe
zouden treden tot de Kerk van Ro
me en dat katholieken voor deze in
tentie baden. „Maar wjj kunnen nie
mand opnemen, tenzy hü onze geloofs
leer begrijpt en aanvaardt en toe
wenst te treden uit eigen vrüe wil..
Het is een verbazingwekkende bewe
ring, dat mensen zouden zün aange
wezen door de katholieke hiërarchie
(dat wil zeggen om bekeerd te wor
den). We zouden de bisschop van
Southwell dankbaar zün, indien hü de
ze bewering kon staven met bewij
zen".
Merkwaardigerwijze bracht de „Daily
Telegraph", waaruit wij gisteren in ons
blad reeds een dergelük ingezonden
schrijven publiceerden, hedenoentend op
nieuw een ingezonden stuk van een An
glicaans geestelüke, die zich geroepen
heeft gevoeld om te protesteren tegen
de anti-katholieke campagne van de
Anglicaanse bisschoppen. Dit ontroerend
schrüven begint als volgt: „Als een
Anglicaanse geestelüke, die veertig jaar
geleden de H. Wijding ontving, dank ik
u dat u plaatsruimte beschikbaar heeft
gesteld om uiting te geven aan de on
tevredenheid van de lagere clergé over
aanvallen tegen de r.-k. Kerk welke van
onze züde van bisschoppelük niveau
worden gedaan".
De schrijver gaat voort met te ver
klaren: „Ik heb altüd ervaren dat r.-k.
priesters bedeesd en nogal schuw zün,
dat zü zich er op pünlijke wüze van be
wust zün dat zü zich in oppositie moe
ten bevinden, en dat zü beleefd zün en
veel begrip tonen. Ongetwüfeld verlan
gen zü ernaar om in broederschap met
ons samen te kunnen werken.Kunnen
wij onzerzijds niet begrip tonen en be
denken dat de r.-k. Kerk ongetwijfeld
in het bezit is van de akte van eigen
dom en van de sleutels?... Ik heb zelfs
van een heilige Anglicaanse geestelüke
geleerd nooit kritiek te oefenen op de
godsdienst van een ander, en ik heb
een afkeer van polemiek. Ik herinner
mü een hele nacht zonder slaap toen ik
vijftien jaar oud was en ik in kinder
lijk verdriet leed tengevolge van onze
onfortuinlijke verdeeldheid. Dit verdriet
neemt toe naarmate men'ouder wordt."
Voor iemand die de gebeurtenissen in
de Engelse Staatskerk de laatste jaren
van nabij heeft gevolgd is het büna on-
vermijdelük zich af te vragen of de on
onderbroken reeks van bittere en lief
deloze aanvallen van de Anglicaanse
bisschoppen op Rome niet worden in
gegeven door de angst dat de golf van
bekeringen van Anglicaanse geestelü-
ken die overgaan naar Rome zeven
entwintig in het afgelopen jaar zal
worden gevolgd door een nieuwe uit
tocht, dank zij de voorstellen tot gedeel
telijke vereniging van de Episcopale
Engelse Staatskerk met de Presbyte
riaanse Kerk, welke laatste in Engeland
haar aanhang heeft en welke in Schot
land de staatskerk is.
Onder meer bestudeert men nu de
mogelijkheid dat de Presbyterianen bis
schoppen zullen aanstellen, terwül de
Engelse Staatskerk op haar beurt het
ouderlingenstelsel van de Presbyteria
nen zou overnemen. Uit corresponden
tiekolommen in Anglicaanse kerkbladen
blijkt dat er bü vele Anglicaanse gees-
telüken ongerustheid is over deze laat
ste voorstellen, die, evenals de unie van
de Engelse protestantse kerken van
Zuid-Indië, gemakkelük zouden kunnen
leiden tot afscheiding van Anglicaanse
geestelüken. Het is in dit opzicht nuttig
te bedenken dat vooral de Presbyteria
nen een dusdanige afkeer hebben voor
het episcopale stelsel dat er vooralsnog
zeer weinig kans op toegeven hunner-
züds is.
Radio Moskou deelt mee, dat de
Russische partijsecretaris, Nikita
Khroesjtsjev, naar aanleiding van
zijn optreden voor de Amerikaanse te
levisie, telegrammen heeft ontvangen
van drie Amerikanen. Anna Louise
Strong en Genevieve Mottsmith uit Los
Angeles (Californië) zonden hem een te
legram van de volgende inhoud: „Wij
zijn erg blij, dat wij u op de televisie
hebben gezien. Zo'n discussie voor
de ogen van de Amerikaanse natie
vormt een geweldige bijdrage voor de
zaak van het wederzijds begrip en de
vrede over de gehele wereld. Onze ge
lukwensen".
Een ander telegram kwam van Meyer
Jacoby uit New York en het luidde:
„Ik bewonder uw ernst en uw opvat
tingen, die dezelfde zün als van onze
beste president Eisenhower. Ik geloof
dat u ertoe kunt büdragen, dat overal
in de wereld de vrede wordt gevestigd.
Zolang de wereld onder heerschappij
leeft van de waterstofbom, is eigenlük
niemand zijn leven zeker. Ik zou u graag
willen ontmoeten in het belang van de
vrede. Laten wij terwille van een leven
in vrede goed zijn en een eind maken
aan alle twisten. Beste wensen."
Te Cincinnati heeft een hoogleraar in
de economie, Ilapold Welss, commen
taar geleverd op de uitlating van
Khroesjtsjev, da/ „uw kleinkinderen in
een socialistische maatschappü zullen
leven". Als wü de Amerikaanse vak
bonden hun gang laten gaan, aldus
prof. Weiss, dan krügt Khroesjtsjev
nog gely'k ook.
President Eisenhower heeft besloten
geen maatregel te nemen om via de
Russische televisie of radio Khroesjt
sjev te antwoorden, aldus heeft de
perschef van het Witte Huis gisteren
meegedeeld. De perschef liet echter
de mogelükheld van een beantwoording
door een ander dan de president open.
(Reuter-UP)
De Amerikaanse kustwacht en
verscheidene arbeiders hebben
onlangs vergeefs de grootste
moeite gedaan om het leven van een
walvis te redden. Twee schepen van
de kustwacht en een bulldozer heb
ben getrokken aan en geduwd tegen
een walvis van 65 voet en zo gepro
beerd om het dier van het strand te
Assateaque in Virginia te krügen,
waar het de avond tevoren was aan
gespoeld. Toen het tenslotte lukte,
was de walvis dood. De portier van
een restaurant te Assateaque had
alarm geslagen, toen de geweldige
kolos was aangespoeld. Onder aus
piciën van de dierenbescherming
werden ijlings boten en bovendien een
bulldozer opgeroepen. Terwül de
bulldozer met zün met jute zakken 7/v vprmnpipnrl
afgeschermde scherpe neus tegen de veiiiiueicuu
walvis aanduwde, trokken de boten
aan een kabel, die om de romp van
de vis was geslagen. De operatie
duurde de walvis nochtans te lang.
Het dode dier werd een paar mül
buiten de kust gesleept en toen los
gelaten. In een minimum van tüd
sloegen haaien toen hun slag.
i e geliefde in het openbaar kus
sen is in Wenen altüd nog een
gebaar, waar men moeilijkhe
den mee kan krijgen. Zo verging
het ook de jongeling, die zijn ge
liefde een hele poos niet had gezien
en haar toen plots in het centrum
van Wenen tegenkwam. Hü kuste
haar uitbundig maar werd prompt
naar het bureau gevoerd. Een dag
later stond hij voor de rechter, die
ter geruststelling van de jongeling
en van alle jongelingen, die in We
nen van hun hart geen moordkuil
wensen te maken, bepaalde „dat de
hedendaagse gebruiken de kus
hebben gemaakt tot een instituut
van het openbare leven, waardoor
hij, de kus voornoemd, is ontdaan
van het karakter van onvoegzaam
heid of onzedelijkheid."
et gebeurde in Miami, tüdens
een gewone verkeerscontrole
door de politie. Jim werd aan
gehouden. Hü moest uit de wagen
stappen, omdat de politie de wagen
ook wel van binnen wilde zien. Toen
zulks was geschied, viel het de poli
tiemannen op, dat Jim bijzonder dik
gekleed was. Hij bleek drie costuums
over elkaar te dragen. Op de vraag
waarom dat zo was, antwoordde
Jim, dat hü een hekel had aan het
vermoeiende gedoe van met koffers
te sjouwen
De pastoor van een klein kerkje
in Zuid-Engeland heeft zün pa
rochianen wel even laten blo
zen van schaamte, toen hü op de
preekstoel mededeelde, dat hü zich
wel kon indenken, dat er mensen zün,
die een knoop op de collecteschaal
deponeren, doch dat hü deze dan toch
wel vriendelük zou willen verzoeken,
dan voor hun eigen knopen zorg te
dragen en ze niet van de bidstoeltjes
af te draaien....
Het interview, dat Khroesjtsjev
voor de Amerikaanse televisie heeft
kunnenweggeven, en waarover de
Amerikaanse pers nogal tevreden
was, men prees de prettige en re
delijke toon raakte even Honga
rije aan. Zou het regime van Kadar
zich zonder Russische troepen kun
nen handhaven? Prettig en redelijk
antwoordde Khroesjtsjev: „Het com
munistisch systeem moet zijn ge
grondvest op de wil van het volk.
Als het volk dat stelsel niet wenst,
dan moet het een ander tot stand
brengen. Om die reden zijn we niet
bang onze troepen uit Oost-Europa
terug te trekken: we zijn ervan over
tuigd, dat de volken daar hun stel
sel zonder ons zelfs nog beter zullen
verdedigen".
Dit zegt Khroesjtsjev een half jaar
na het bloedig onderdrukken van de
Hongaarse volkswil door Russische
tanks. Is dit brutaliteit of domheid?
Adenauer heeft gereageerd met de
verklaring, dat de Russen blijkbaar
in de juistheid van hun optreden
geloven. Inderdaad, erg verontrust
over de gepleegde gruwelen schijnt
Khroesjtsjev niet te zijn. Misschien
is hij dus eerlijk, hetgeen dan niet
voor zijn geweten pleit. Zonder re
spect voor de deugd is het niet eent
nodig hypocriet te wezen.
Als het dus geen bewuste bruta
liteit behoeft te zijn geweest, een
domheid zonder meer was de uitla
ting over Hongarije ook weer niet.
Televisiepubliek verwacht in een
schelmenrol een gezicht als dat van
Boris Karlof. Als men daarentegen
een boers en dik hoofd heeft, kan
men wat wagen. Het publiek is kort
van memorie.
A
Igor Strawinsky, eerst Rua, toen
Fransman, nu Amerikaan, is wmdaag
75 jaar geworden; misschien neemt hij
op deze dag in zijn Hollywoodse huis
een ogenblik de tüd om zyn gedachten
te laten gaan over de belangrijkste ge
beurtenissen uit zijn leven. Waarschijn
lijker is het intussen, dat hij die terug
blik overlaat aan de kranten, waarin
men ter ere van deze verjaardag over
hem schrijft en zelf rustig doorgaat
met toveren, zoals hy zün hele leven
gedaan heeft. Want een tovenaar blijft
hü, de man die zoveel jaar geleden de
wereld versteld deed staan van zyn
„Petrouchka" en ,,1'Oiseau de Feu",
die met „Le Sacre du Printemps" in
Parijs bijna een oorlog ontketende tus
sen de traditionalisten en de jongere
generatie, die elkaar, ter gelegenheid
van de première, met wandelstok
ken te lijf gingen. Er is altijd rumoer
geweest om Strawinsky's muziek en dat
rumoer is nog lang niet verstomd, ook
nu zijn oudste werken gemeengoed zijn
geworden en men voor zijn obsederende
barbaarse ritmiek niet langer op de
vlucht gaat. Voor de bewonderaars, die
zich langzamerhand aan zijn muziek
durfden toe te vertrouwen, zijn de com
posities uit later jaren zoals ,,Sym-
phonie des Psaumes" en „The Rake's
Progress" weer voor een goed deel
raadsels gebleken.
Men is nu eenmaal niet bij machte,
een tovenaar als Igor Strawinsky op d«
voet te volgen. En wie weet trouwens,
volgens welk magisch recept de vol
gende compostie zal worden toebereid.
De voormalige commandant van
het Duitse concentratiekamp Strutthoff
bü Danzig, de S.S. kolonel Paul Werner
Hoppe, is gisteren te Bochum op be
schuldiging van medeplichtigheid aan
moord op honderden gevangenen tot ne
gen jaar dwangarbeid veroordeeld. In
december 1955 was hy tot vüf jaar ver
oordeeld, maar de openbare aanklager,
die Hoppe moord ten laste had gelegd
en daarvoor levenslang had geëist, was
in hoger beroep gegaan.
(AFP)
Het staat in mijn noodlot
geschreven, dat Ik in trei
nen altyd mensen tegen
kom, die ik ken. Nu heb ik
niets tegen mensen, in
tegendeel: ook niet tegen
mensen, die ik ken. Maar
nu precies in de trein ver
lang ik naar rust. Ik houd
van een gezellige conver
satie, maar wanneer ik mij tussen de
wielen voortbeweeg, geef ik mij het
liefst over aan een peinzend zwygen.
Het zal wel een beschikking des
hemels zijn, dat ik juist in dit harts-
verlangen het meest wordt beproefd.
Overigens, ik doe er wél wat tegen.
Toen ik gisteren in de trein wilde
stappen, zag ik nog net op tijd die
gewezen buurman zitten. Ik liep dus
onmiddellijk een andere kant uit,
maakte een lange boog om het ver
voermiddel heen en belandde ten
slotte in de eerste coupé, waar ik mij
zonder meer in een krant begroef.
Pas toen wij reden kwam ik weer
boven. Maar op hetzelfde moment
wendde de tegenover mij geposteerde
heer zich tot my en zei:
„Gut. ik dacht dat U nü al sliep".
„Welnee", antwoordde ik flauwtjes
en greep haastig naar een boek.
De heer las begerig de titel:
„Aardig boek heeft U daar", zei hij.
„Ik heb het ook gelezen. Bijzonder
verrassende intrige. Op pagina zes
denk je nog...."
En in de buurt van Culemborg zei
hij:
„Ja, ik dacht al, ik heb U toch méér
gezien...."
