MOSKOU laat Tito
met rust doch geeft
hem geen
Belgrado wantrouwt de
scheiding van politiek
en ideologie
gelijk
Stralende juwelenschat in
Amsterdamse Apollohal
Diamantstad legt dertig
miljoen te pronk
Sensatie
Joegoslavische theorieën verworpen
K_2h2
i
Mijn liefste wens is een manege
Meer dan dertig
miljoen waarde
Het ronselen van
arbeiders
Vijf jaar geëist
tegen de moeder
Eindhoven
Tweelingenstad
mmm
GROOTSTE DIAMANTEXPOSITIE OOIT GEHOUDEN
Irene Jansen
K.A.B.-bedevaart naar
Lourdes
Agenda van het
Holland Festival
Jongeman tracht zijn
vader te doden
Met verlopen pas
naar Frankrijk
Groot maatschappelijk
kwaadaldus het CNV
Anjumse moordzaak
VRIJDAG 21 JUNI 1957
PAGINA 3
Er bestaat geen ander
socialisme
Rusland als gids
geweigerd
-
IBIMIWI
pöI.
20 st. 95 cl
x:::i
Mgr. Nierman onder
de pelgrims
AGFA films voor elke camera,
voor elke foto
IV2 jaar geëist
(Van een bijzondere correspondent)
Na maanden van kritiek en van
min of meer rechtstreekse, bit
tere aanvallen van de zijde van
de Sovjet-leiders en van de communis
tische pers schijnt Tito nu eindelijk
met rust te worden gelaten. Terwijl
men in Belgrado verwachtte, dat het
recente bezoek van staats- en partijlei
ders uit Albanië aan Moskou tot een
ontknoping zou leiden, die onvermijde
lijk scheen, d.w.z. een plechtige ver
oordeling van de Joegoslavische com
munisten en van hun politieke en ide
ologische opvattingen, is in werkelijk
heid het omgekeerde gebeurd. Sinds
büna tien jaar dient de houding van
Albanië jegens Joegoslavië als toets
steen voor de Russisch-Joegoslavische
betrekkingen. Zelfs na het bezoek van
Khroesjtsjev en Boelganin aan Bel
grado, in juni 1955, in een tijdperk,
dat het hoogtepunt betekende van de
toenadering tussen de beide regimes
na de breuk in 1948, moesten Enver
Hodja en de andere Albanese commu
nisten de reserves tot uitdrukking bren
gen, die Moskou in het openbaar lie
ver niet moer wilde formuleren. Het
bezoek van t Albanese delegatie aan
Moskou zou dus een keerpunt kunnen
betekenen in de Sovjet-politiek ten
aanzien van Joegoslavië. In de verkla
ringen, die zjj tijdens de recepties ter
ere van de Albanezen aflegden, dron
gen Khroesjtsjev en Boelganin aan op
de noodzaak om tot een verbetering
van de Russisch-Joegoslavische betrek
kingen te komen, al merkten zij wel
iswaar op, dat de Joegoslavische lei
ders het Initiatief behoorden te nemen.
Aldus breidde het nieuwe Russische
„vredesoffensief", waarvan de buiten
landse correspondenten in Moskou spre
ken, zich ook uit tot de Joegoslavische
sector, hoewel de Russisch-Joegosla
vische betrekkingen zowel uit het oog
punt van de politiek als uit dat van
de ideologie bekeken moeten worden.
Wat het ideologische aspect van de
ze betrekkingen aangaat, blijft er aan
Sovjet-zijde afwijzing te constateren.
De onverzoenlijkheid, die in dit op
zicht aan de dag is gelegd door Soes-
lov de partijsecretaris die is belast
met alle kwesties betreffende de volks
democratieën, toont dat op treffende wij
ze aan. Op ideologisch terrein zal geen
enkele concessie worden gedaan.
,,Er kan geen ander socialisme zijn
dan het socialisme, dat door het mar-
xisme-leninisme is ontdekt en dat
bevestigd is door de ervaring van
de Sovjet-Unie, China en de volksde
mocratieën", verklaarde hij onlangs en
hij voegde eraan toe: „Wij zullen ter-
wille van het proletarische interna
tionalisme onbarmhartig strijden te
gen revisionisme, chauvinisme en
nationalisme".
Op politiek gebied zouden zich dus de
eerste gevolgen van het nieuwe Russi
sche „offensief" openbaren. De Sovjet
leiders verenigden zich op die manier,
althans voor het ogenblik of misschien
huns ondanks, met de Joegoslavische
stelling, volgens welke ideologische ver
schillen geen hinderpaal oehoeven te
vormen voor een „vruchtbare ontwik
keling" van de betrekkingen tussen
staten.
Het belang van deze concessie blijkt
pas goed, als men zich herinnert, hoe
veel inspanningen het Kremlin zich
heeft getroost en hoeveel offers het
heeft gebracht om Joegoslavië ertoe
te brengen zün plaats in het „sooahs-
tische kamp" en in het oostelijke blok
weer in te nemen. Heeft Khroesjtsjev
zelf niet tijdens zijn bezoek aan Belgra
do in juni 1955 verklaard, dat er van
een versterking van de banden tussen
de beide landen niets kon komen, als
niet tegelijkertijd de beide partijen een
ideologische toenadering vertoonden?
Deze ideologische toenadering heeft
men beproefd. In de verklaring, die
aan het eind van dat bezoek werd ge
publiceerd, erkenden de Sovjetleiders
het principe van de veelvuldigheid der
wegen, die naar het socialisme leiden,
waarbij ieder land zijn eigen weg kon
volgen. De Joegoslavische communisten
onderbraken hun kritiek op het „bu
reaucratische despotisme" in de Sovjet
unie, maar zij weigerden de Sovjet-
Unie de rol van „gids", „leider" of
„voorbeeld" toe te kennen. Ofschoon
Khroesjtsjev later heeft gezegd, dat hij
niet voel belang had gehecht aan de
zinsnede over de verschillende wegen,
heeft zU in de volksdemocratieën toch
gevolgen gehad, die hij geenszins had
verwacht.
Het beeld van een „nationaal com
munisme" (overigens een onjuiste
term, die ook nooit door de Joegosla
vische communisten wordt gebezigd om
hun „weg" aan te duiden) begon spoe
dig zijn invloed uit te oefenen op een
deel van het communistische kader in
die landen. De erkenning van het Joego
slavische schisma betekende, dat, al
thans theoretisch, een van Moskou on
afhankelijk communistisch regime ook
gevestigd zou kunnen worden in een
ander land dan Joegoslavië.
In de praktijk gingen de zaken
heel anders. Het oostelijke blok, dat
fegroepeerd is op een ideologische
asis, vormt ook een enorme politieke
macht, waaruit de Sovjet-Unie, in
haar kwaliteit van leider op interna
tionaal gebied het voornaamste profijt
trekt. Omdat elke scheur in dit
blok een verzwakking van die
macht betekent, werd het verlangen
naar onafhankelijkheid, dat in Polen
aan de dag trad, met Argus-ogen be
keken door de Sovjet-Unie, die uit
eindelijk koos voor het minste kwaad;
in Hongarije smoorde zij dat verlangen
in bloed. Want de Sovjet-leiders be
grepen direct, dat als een deel van
het communistische kader zich wenste
te bevrijden van de controle van Mos
kou, de volkeren zich op hun beurt
zouden willen bevrijden van het com
munistische regime.
De meesters van het Kremlin heb
ben de situatie in de volksdemocratie-
en weer onder controle gebracht. Nu zi),
met het bezoek van de Albanezen, aan
het eind zijn gekomen van een in no
vember j.l. aangevangen reeks bespre
kingen met de leiders van al die lan
den, geloven zij, dat zich een werke
lijke hergroepering van de leden van
het „socialistische kamp" heeft vol
trokken. Volgens hen is het mogelijk
geworden een versoepeling van hun
houding jegens Joegoslavië in overwe
ging te nemen, ook al blijven de Joego
slavische theorieën veroordeeld en ver
worpen als „deviationistisch", „natio-
naal-opportunistisch" en „chauvinis
tisch".
„De internationale situatie is verbe
terd en er bestaan nieuwe mogelijk
heden tot ontspanning", verzekerde
Khroesjtsjev de Albanezen. „Wij staan
gereed tot nieuwe pogingen om onze
betrekkingen met de andere landen te
verbeteren", voegde Boelganin daaraan
toe.
De Russische tactiek bevalt Tito hele
maal niet, want hij vraagt zich af, hoe hij
de verklaringen van Khroesjtsjev moet
rijmen met die van Soeslov. „Wie moet
ik nu geloven? De ene dag drukt men
zich zo uit en daags daarop is alles
weer anders. Wij moeten de Russen
zeggen, dat het zo niet langer kan. Als
ze werkelijk oprecht verlangen naar
een verbetering en ontwikkeling van
onze betrekkingen, in hun belang zowel
als in dat van ons en van alle volkeren
ter wereld, dan moeten ,zü zulke me
thoden in de betrekkingen tussen onze
beide landen verwerpen", zei de
maarschalk op een vergadering van
de Joegoslavische Socialistische Allian
tie, die onlangs op Brioni is gehouden.
(Copyright AFP)
Het nichtje van een der exposanten
kon het niet nalaten om tijdens het
inrichten van de expositie voor een
rococo-spiegel even zelf een stralend
collier om te hangen.
Advertentie
f
De liefste wens
van Irene Jansen
uit Ubbergen is om
in de toekomst nog
eens eigenares van
een manege te wor
den. Die toekomst
ligt voor Irene met
haar 17 jaren nog
wagenwijd open. En
dat ze iets van paar
den afweet, heeft ze
zondag nog eens
bewezen op het
concours hippique
in Den Haag, waar
zij zelfs oude cracks
uit de hippische
sport met haar kra
nige prestaties res
pect afdwong.
Ireentje is overi
gens geen onbe
kende in de hippi
sche wereld. Vanaf
haar vierde jaar
zit ze al te paard
en hoe. Van die
leeftijd af heeft ze
00k deelgenomen
aan officiele wed
strijden en sinds ze
Adelboom berijdt
dezelfde waar-
'mee ze zondag
haar trotse succes
sen boekte heeft
ze menig ere-tro-
phee aan haar ver
zameling kunnen
toevoegen. »Adei-
boom" werd bij
een boer in Duits
land gekocht en
hoewel er herhaaldelijk een bod op wordt gedaan, is er geen haar op
liet hoofd van Irene, dat er ook maar aan denkt „Adelboom" kwijt te
willen Paard en meesteres zijn aan elkaar verknocht en zelfs als „Adel
boom" alle fut heeft verdaan, wil Irene er nog niet van scheiden.
Irene's liefde voor de ruitersport vindt begrip thuis. Vader Jansen
zelf was een verwoed ruiter en zo vader zo dochter. Jurken of rokken
vindt Irene maar lastige dingen; het liefst loopt ze rond in een rijbroek
en dat doet ze dan ook bijna dagelijks nu ze van school af is. Paarden
houden haar bezig van de vroege morgen tot de late avond. Of ze verder
dan geen interessen of liefhebberijen meer heeft? Schaatsen-en skiën
liggen haar ook na aan het hart. Haar goede prestatie op het concours
van zondag vergroot haar kansen om straks te worden uitgezonden naar
Londen om ons land te vertegenwoordigen tijdens de internationale
jeugdkampioenschappen. Dat zou dan in juli moeten zijn en, zo hoopt
ze, samen met Arts (Amsterdam), Guus van der Kar (Hoogerheide,) en
Rob Kouwenberg (Woensdrecht). Irene heeft wel zin in Londen. De
hippische sport in Engeland staat op een hoog plan, waarmee zij graag
nader en persoonlijk kennis wil maken.
Of het paardrijden deze jeugdige en veelbelovende amazone is aan
geboren? Zij heeft eens in Kleef in Duitsland voor een weekje een cursus
gevolgd in rijden ïn springen. Met een echt diploma als erkenning dat ze
er wel wat van kon. De rest is haar aangewaaid tijdens de tochten in de
bosrijke omgeving van haar geboorte- en woonplaats Ubbergen. En met
zoveel doortastendheid zal die manege ook nog wel eens komen.
(Van een verslaggever)
Al de licht ontvlambare naturen, wier
hart bewogen wordt door de priklicht-
jes van een Ioupezuivere briljant en
wier gemoed volstroomt van een oncon-
troleerbaar_ verlangen by het aanschou
wen van vitrines vol kostbare juwelen,
kunnen wjj aanraden deze of de komen
de weken de pchreden te richten naar
de Apollohal in Amsterdam, waar de
grootste diamanttentoonstelling ooit ge
organiseerd vandaag is geopend. Al de
grote en kleine goden van deze intrige
rende wereld, Asscher en Komkommer,
Natklel en De Zoete, Schaap, Soep en
Van Moppes, Ziekenoppasser en Gazan,
juweliers en diamantairs hebben daar
een schat van juwelen uitgestald, die
in cijfers goed is voor meer dan der
tig miljoen, maar die in het bijzonder
het prachtlievende hoofdstedelijke ge
moed weer de streling geeft van een
bijna vergeten illusie: handen vol bril-
jantjes in bergen als kiezelstenen.
„Bright sparkles", zei een der heren
Asscher, wijzend naar een bergje ge
slepen en loupezuiver goed. Daar moet
de handel het van hebben, al kijkt de
toeschouwer meer geïnteresseerd naar
de waarlijk superieure transparanten
der Britse kroonjuwelen, die met de
stralende Cullinan-brokken in kroon en
scepter blijvend de roem van de Am
sterdamse slijpers vertolken.
Om even duidelijk te stellen waar
het in deze wereld om gaat: de Cul-
linan woog ruim 3025 karaat. In de
vitrine van een juwelier zagen wij een
kistje met daarin vijftien puur gou
den staven van elk een kilo. Ernaast
lag een ring met een stralende bril
jant van vijf karaat (een gram). De
waarde van de kist vol goud en het
vederlichte diamantje was gelijk, bei
de 75.000 gulden.
Tijdens onze rondgang vingerde een
juwelier nonchalant met een steen van
negen karaat. Hij had honderdduizend
gulden in zijn hand. Natuurlijk gaat al
ler oog naar de Hope-diamant van de
Amerikaanse juwelier Harry Wiston,
een bejaard juweel, behept met alle bo
ze ogen en boudoirschandalen der oude
aristocratie. Een juweel met zulk een
mythe is zelfs bestand tegen de loupe
en het vlijmscherpe oog van de Amster. I
damse slijpers, die eigenlijk maar von-
den dat de Hope-diamant niet al te vak-
kundig was geslepen.
De heer Van Moppes toont daarom
met niet minder trots de kleinste, gesle
pen diamant ter wereld, een speldeknop
met 58 geslepen facetten. Daarvan gaan
er 4165 in een gram. De heer Van
Moppes is een verzamelaar van curiosa.
Hij toonde een steen, geslepen in de
vorm van een kruisje en in zijn vitrine
staat het wapen van de Verenigde Na
ties, vervaardigd van 5180 briljantjes.
Zijn buurman doet niet voor hem onder.
Bij hem zagen wy de authentieke
waaier van Anastasia, de dochter van
de laatste Russische Tsaar: een verfynd
ivoren kleinood met gouden dekblad,
ryk bezet met bloedrode robijnen.
De oude wereld ligt op de ten
toonstelling eigenlijk een beetje over
hoop met de nieuwe. Het is Europa
met alle gloed van oude allure te
gen Amerika, dat de markt financieel
volkomen beheerst. Rococo tegen nieu
we zakelijkheid, gobelins tegen non-
figuratief. In de strakke lijnen van
sommige moderne interieurs liggen
de juwelen fris te pronken als on
schuldige jonge rijkaards, maar in de
kleine Rococo-boudoirs van sommige
Parijse en Amsterdamse juweliers
schijnt de pracjit der edelstenen met
de gloed van heel oude wijn. Men kan
zich daar langdurig aan bedrinken in
dit prikkelende milieu, waar de zonen
van het oude volk met hun praalzucht
en hun flikkerende realistische humor
juist de sfeer geven die de juwelen-
minnaar behoeft.
Leergierige bezoekers kunnen alle sta
dia van bewerking der edelstenen, het
kloven, zagen, snijden en slijpen door
ervaren vaklieden op de modernste ap
paratuur zien demonstreren. Het al
machtige „syndicaat" toont de ruwe di
amanten, zoals ze door de zwetende ne
gers uit de Afrikaanse bodem worden
gehaald. En ergens ziet men ook nog
iets van de industriële diamant, die de
sierdiamant in belangrijkheid verre over
treft, maar die als alle industrie erg
prozaïsch is. De meeste bezoekers zul
len de voorkeur geven aan de ringen,
braceletten, tiara's en halskettingen
met hun pracht van glasheldere en
kleurrijke stenen. Mem ziet ze in de
meest verblindende variaties.
Smaragden uit de Oeral en saffieren
uit Kashmir, almandinen van Groen
land en Braziliaanse agaten, jade uit
China, turquoises van de Sinaï, lapus
lazuli, beryll, robijnen, aquamarijnen,
amethisten en topazen. De historische
inzendingen tonen kunstvoorwerpen
van hoge kwaliteit en pronkstukken van
snobs. Zq liggen ryk en weelderig te
stralen in het beweegiyke licht der vi
trines. Een kostbaar gezelschap, dat
enigszins uit de pas schqnt met het zui
nige en sobere vaderland van na de
oorlog. Maar juist die illusie zal mis
schien velen de komende dagen naar
de Appolohal doen gaan. De blik in de
wereld zonder zorgen, waar het juweel
thuishoort, is een bescheiden compen
satie voor de onvervulde dromen van
het bestedingsbeperkings-tqdperk.
Donderdagmiddag heeft de twee en
twintigste K.A.B.-bedevaart ons land
verlaten, met aan boord van de eerste
trein 350 zieken, van de tweede 450
gezonde pelgrims, onder wie mgr. P.
A. Nierman, bisschop van Groningen,
die met zijn secretaris dr. T. Roorda
de pelgrimage meemaakt.
Om half drie verliet de ziekentrein
het station Eindhoven na een hartelijk
afscheid van mgr. W. M. Bekkers, bis
schop-coadjutor van Den Bosch, die
elke zieke goede reis wenste, en al
len zegende.
Advertentie
Zaterdag 22 juni
AMSTERDAM:
Concertgebouw: Clara Haskil/Arthur
Grumiaux.
Stadsschouwburg: Piccolo Teatro.
DEN HAAG:
Gebouw K. en W.: The Royal Ballet.
ROTTERDAM:
Schouwburg: The Rake's Progress.
DELFT:
Prinsenhof: Elckerlyc.
HILVERSUM:
Gooiland: Moortje.
In de nacht van 20 op 21 januari heeft
een 20-jarige tuinarbeider uit Honselers-
djjk getracht met een stoel zijn vader
dood te slaan. Donderdag stond de jon
geman voor deze poging tot doodslag op
zijn vader terecht voor de Haagse recht
bank. De officier van justitie eiste een
gevangenisstraf van één jaar en zes
maanden met aftrek van voorarrest en
terbeschikkingstelling van de regering.
Uitspraak 17 juli.
De A.N.W.B. heeft bekend gemaakt
dat de onderhandelingen, die dooy Ne
derland gevoerd worden met Frankrijk
en Duitsland over een wederzijdse ver
lichting van de paspoortplicht, tot resul
taat hebben gehad, dat het voor Neder
landers mogelijk is een bezoek aan
Frankrijk te brengen met een paspoort,
dat maximaal vijf jaar verlopen is. De
regeling, die onmiddellijk is ingegaan,
bestaat reeds jaren voor België en
Luxemburg.
De tijden, dames en
heren, veranderen wel,
maar niet zo heel veel.
Gisteren dwaalde ik even
rond op de expositie „Af
fiche en film", die op het
ogenblik in het Haagse
Gemeentemuseum wordt
gehouden. Mijn oog viel
daarbij op een riant aan
plakbiljet uit het jaar 1909, dat des
tijds de massa naar de Stadsgehoor
zaal in Leiden trachtte te lokken. En
de reclamejongens van nu mogen dan
hun best doen, die van toen wisten er
ook raad mee. Zij beloofden de goede
burgers „Zeven prachtavonden" en
niet minder dan „Zestienduizend meter
film in één week". Tableau. En een
van hun voornaamste attracties was
dan „De verwoesting van Messina, met
twintigduizend slachtoffers".
Zij leefden in die goeie ouwe tijd van
de sensatie van het verleden. Wij moe
ten het in onze dagen doen, geloof ik,
met de sensatie van de toekomst.
De verbondsraad van het Christelijk
Nationaal Vakverbond in Nederland
heeft zich bezig gehouden met de pro
blemen welke verband houden met de
toeneming van het ronselen van ar
beiders.
Vastgesteld werd, dat, hoewel het
vraagstuk van de ronselarij niet van
recente datum is, dit verschijnsel in
deze tijd dusdanige vormen aanneemt,
dat gesproken moet worden van een
groot maatschappelijk kwaad. Reeds is,
aldus het C.N.V., in verscheidene ge
vallen gebleken, dat door het inschake
len van geronselde arbeiders de ar-
beidsvrede verstoord werd, terwijl, vol
gens het C.N.V., veelal blijkt dat zo
wel de sociale verzekeringswetten als
de veiligheidsvoorschriften met voeten
getreden worden.
De verbondsraad besloot een nader
onderzoek in te stellen naar de omvang
van dit kwaad. Zodra uit dit onderzoek
voldoende gegevens beschikbaar zijn,
zal worden overwogen welke stappen
nodig zijn.
De officier van justitie bij de Leeu
wardense rechtbank heeft bjj de voort
gezette behandeling van de Anjumse
moordzaak tegen de 37-jarige vrouw
van een landarbeider, de moeder van
de 20-jarige jongeman tegen wie woens
dag zéven jaar geëist is wegens doodslag
op de 47-jarige slibwerker P. Steegstra,
wegens uitlokking van dit misdrijf een
gevangenisstraf van vijf jaar met aftrek
geëist.
Tegen de vader, de 43-jarige land
arbeider, werd vrijspraak van de hgm
eveneens ten laste gelegde uitlokking
tot moord geëist.
In de Eindhovense binnenstad ver
toonde zich donderdagmiddag een op
vallend groot aantal tweelingen. Het wa
ren de eerste buitenlandse deelnemers
aan het tweede wereld-tweelingencon
gres, dat tot en met zondag in Eindho
ven wordt gehouden.
De buitenlandse gasten werden don-
dedagavond verwelkomd in de con
greshal, de Philips' jubileumhal, waar
later op de avond een contactavond
plaats vond.
Vandaag hebben ze bezoeken gebracht
aan de Eindhovense industrieën.
Het eigenlijke congres waaraan
meer dan driehonderd tweelingparen
deelnemen wordt zaterdagmiddag om
drie uur geopend met een vlaggenpara-
de en vendeldemonstraties, 's Avonds
volgt het concours „muzikaalste twee
ling. Voorts staan voor zaterdag en zon
dag lezingen van medici op het pro
gramma, dat zondagmiddag om zes
uur „officiële sluiting", om half negen
„sluiting" en om 1 uur 's nachts „ein
de" vermeldt. Hetgeen erop duidt, dat
de organisatoren een gezellige avond
verwachten.
