VREEMDELINGEN IN HET ZOMERSE HAARLEM
HEBBEN HUN EIGEN ERVARINGEN
Een oude liefde voor De Hout,
bewondering voor de mooiste
meisjes en tevredenheid in
Hollands Bloemenstad
In Zandvoort is men over het
voorseizoen best tevreden
DOORSNEDE VAN BEZIELD DORP
Bergense School tentoongesteld
in Huis van Looy te Haarlem
Voorlopers van de nieuwe tijd
B
DOOR EEN ZATERDAGSE BRIL
i
NAAIMACHINES
PERZISCHE TAP'JTEH
Al voor de oorlog was de badplaats
bij de Duitsers zeer geliefd
Expositie studieresultaten van hand
werken en tekenen in de H.B.Svoor
meisjes
ZATERDAG 29 JUNI 1957
PAGINA 3
Mooiste meisjes
Geliefd vakantie-oord
Wielernieuwtjes
Steenvoorden en Van
Weeren naar Engeland
Bezetting hotels
Muziek en feest
Charmante ontmoeting
Kindercircus „Wigwam"
ENGEL, Gr. Houtstr. 181. Tel. 14444
IIAII1 O MOORS
Verkopingen
VOLLEYBAL.
TOERNOOI
Ambtenarengerecht te
Haarlem
Koor Katholiek Haarlem
H.H. MISSEN OP ZON
DAG
FUUTLAAN 18 OEN HAAS
Mèt de zomer, zyn ook de vreemdelingen weer in
Haarlem gekomen. Zoals men aan de komst van
de zwaluwen de lente herkent, zo ziet men aan de veel
kleurige overhemden, de linnen petten en de camera's,
dat het zomer is in het land. De toeristische industrie
begint weer op volle toeren te draaien. Ruim een half
jaar lang hebben talloze nijvere vingers honderden lijs
ten en formulieren ingevuld en geparafeerd om dit be
gin mogelijk te maken. Haarlem blijft daarbij niet ach
ter. Natuurlijk niet. De stad heeft zoveel aantrekkelijk
heden, die de vreemdeling wel moeten boeien, dat de
oude stad aan het Spaarne niet achter kin blijven. Men
schikt haar op, men tooit haar met wat verwacht wordt
oog en oor te strelen. En men wacht af. Dat wachten
duurt echter niet lang. Het werk is niet vergeefs ge
weest, want nu reeds wandelen tientallen vreemdelin
gen door de binnenstad. Mensen, die deze maanden voor
kortere of langere tijd stadgenoten zijn. We zijn er eens
op uitgetrokken om met enkelen hunner te spreken en
te vernemen wat hen hier boeit.
In de Hout troffen wij madame Thérèse Perquier uit
Avignon. Madame Perquier is een schat van een dame
tje, dat zonder meer weggelopen zou kunnen zijn uit
een blijspel uit het Fin de Siècle. Natuurlijk hanteert
zij met sierlijkheid een lorgnette en wordt zij op haar
schreden gevolgd door een laaghangend takshondje.
Het leek, alsof zij er prijs op stelde in alles haar type
trouw te blijven. Met precieze gebaren streelt zij nu en
dan heur grijze haar, om een ogenblik later met een
zekere felheid-een sigaret uit haar tasje te rukken en
deze met een duur-besteende aansteker te ontvlammen.
Madame Perquier was slecht» voor
een dagje in Haarlem. Haar zoon, die
een fikse boterham schijnt te verdie
nen in de olie, was zo vriendelijk ge
weest haar met zijn auto mee te ne
men naar Holland. Zij hadden kamers
genomen in het Victoria Hotel in Am
sterdam en overdag, wanneer mijnheer
Perquier zakelijke besprekingen voerde
trok madame er tussen uit met een
huurauto. En natuurlijk had ze de ge
legenheid niet verzuimd om Haarlem
te bezoeken, want Haarlem betekende
voor haar een herinnering, een mooie
herinnering. Meer dan veertig jaar ge
leden, nog vóór de eerste wereldoor
log, had zij met haar ouders een be
zoek gebracht aan deze contreien en
het was haar aan te zien, dat zij in
De Hout, die stil en ritselend om haar
heen stond, iets terug gevonden had
van wat zij misschien al zoveel jaren
had gezocht.
De taks liet het zich allemaal wel
gevallen. Hij sleepte zich achter zijn
meesteres aan, als een aftandse be
diende. Hi) at de koekjes, die zijn
meesteres in een grote zak met zich
mee droeg. Hij dronk zelfs zwarte
koffie van een schoteltje en verslikte
zich deerlijk. Madame Perquier was
als een kind zo opgetogen, toen zij
langs de hertenkamp liep. Zij streelde
de dieren over het hoofd en fluisterde
lieve woordjes. Van Haarlem had zij
niet meer gezien dan De Hout en
ze zou er ook niet meer van zien,
want op de parkeerplaats van restau
rant Dreefzicht wachtte de chauffeur
in een hoge, zwarte wagen. ,,Men
mag die man toch geen uren in een
auto laten zitten", glimlachte zij en
beloofde bij het afscheid nemen opti
mistisch dat zij nog eens terug zou
komen om het Frans Halsmuseum
te bezichtigen. „Men zegt, dat daar
zulke prachtige regentenstukken han
gen" verklaarde zij met de hand op
de Guide Bleu.
Richard Laurens is een heel andere
tourist. Hij is speciaal naar Europa ge
komen om ,,the things over here" eens
te bekijken. Richard (Dick) Laurens is
free lance-journalist. Hij schrijft te hooi
en te gras in allerlei tijdschriften en
kranten. Hij is stof komen opdoen voor
nieuwe verhalen. Vandaar, dat hij de
tijd heeft genomen om alle indrukken
rustig op zich te laten inwerken. Van
daar ook, dat hij na zijn aankomst in
Rotterdam een fiets heeft gekocht,
waarmee hij van plan is een ronde van
Europa te rijden.
„Wie zegt, dat die Hollandse meis
je» zo dik zijn", vraagt hij verwo-ylerd.
Een paar dagen geleden heeft iemand
hem dat in Amsterdam op de mouw
gespeld. Met alle gratie van een Ame
rikaanse reehttoe-reehtaan-jongen be
weert hij, dat in Haarlem de mooiste
meisje» wonen, die hij ooit in Europa
heeft gezien. „Maar ik ben natuurlijk
pa» drie dagen, in Europa", voegde hij
er grinnikend aan toe. 1
Wij stonden met de mond vol tanden,
toen Dick Laurens ons vroeg waarom
je. Dit proces is nog steeds aan de
gang, vandaar dat het aantal bezoekers
op „top dagen" telkens groter wordt,
Een belangrijke factor is ook de ver
betering van de wegverbetering met
Duitsland. In enkele uren kan men per
auto van West-Duitsland naar Zand
voort komen en dat verklaart ook de
groei van het week-end- en dagbezoek
vanuit Duitsland. De intensieve propa
ganda die ,,Touring-Zandvoort"de laat
ste jaren in Duitsland heeft gevoerd
werpt dan ook goede vruchten af.
kingen maakten het de Duitsers prak-
geliefd vakantie-oord
Wy spraken enkele oude Zandvoor-
ter» over het bezoek van de Duitsers
aan de badplaats. Zy vertelden ons dat
in het begin van deze eeuw Zandvoort
ook ai een geliefd vakantie-oord voor
de Duitsers was. Een groep Duiste
financiers heelt toen in het noorden van
Zandvoort een gebouwen-complex ge
sticht met een casino, een winkelgale
rij en een spoorwegstation. De naam
van de heer Elsbacher wordt nu nog
genoemd als een der pioniers die Zand
voort zijn internationale vermaardheid
als badplaats hebben gegeven.
In de dertiger jaren kwam het natio-
naal"s°cialisrne in Duitsland aan de
macht en de rigoureuse deviezen-beper-
kingen maakten het de Duitsers prak
tisch onmogelijk naar het buitenland te
8aai!',Voor.. Zandvoort brak toen een
moeilqke tijd aan en menig bedrijf
moest zijn deuren sluiten. De Zandvoor-
ters zien in de nieuwe stroom van Duit-
?e 'JfySasten een voortzetting van de
traditie, die in de dertiger jaren werd
onderbroken. De moderne verkeersmid
delen hebben het bezoek uit Duitsland
r j rnat* gestimuleerd. Uit ver
schillende gesprekken is ons gebleken,
dat het yru grote contingent Duitse bad-
f'*kh d'" voort seen enkele moei-
Aan de voor-avond van het hoog-gei-
zoen maakt Zandvoort e en balans op
van hetgeen het voorseizoen de bad
plaat» heeft opgeleverd. Juli en augus
tus zijn de maanden met een constant
druk vreemdelingenverkeer maar het
voorseizoen wint steeds meer in be
tekenis. Een In het bedrijf vergrysd
strandexploitant verzekerde ons, dat
men op het strand best tevreden is over
de inset van het zomerseizoen 1957. Pa
sen en Pinksteren brachten grote be-
dryvlgheid en bovendien kon men ree
dryvigheid en bovendien kon men reeds
enkele „gewone" zondagen met een
massaal bezoek registreren. Het voor
seizoen Is vooral na de bevryding een
grotere rol gaan spelen. In vroeger ja
ren begon de drukte pas in juli en was
het dag-bezoek aan Zandvoort in mei
en juni van weinig betekenis. De mees
te strandexploitantei» openden hun be-
drqf dan ook pas omstreeks Hemel
vaartsdag. Hoe grondig de situatie
sindsdien gewijzigd is, biykt wel uit het
feit, dat de strandbedryven nu al in
maart werden opgesteld.
De heer J. B. Th. Hugenhaltz, direc
teur van „Touring Zandvoort" ver
klaarde dit verschijnsel door te wijzen
op de enorme groei van het aantal mo-
torvoertuigtn. Bij gunstig weer kan de
stedeling gemakkeiyk met zijn wagen
er even uit wippen en Zandvoort is dan
een aantrekkelijk doel van zo'n uitstap-
De nationale wegkampioen Piet
Steenvoorden uit Heemstede en de
Haarlemmer Henk van Weeren zullen
op zaterdag 6 juli „De Kampioen" ver
tegenwoordigen in een internationale
wegwedstrijd op het circuit van Chob-
ham in Engeland.
Behalve de twee „Kampioenen"
wordt aan deze 113 mijlsrace (181 km)
ook deelgenomen door de Belgen Jos
Vloebergs en Gilbert Maes, de Fransen
René Pavard (wegkampioen 1956) en
Guy Cloud, de Zuid-Afrikaan Malcolm
Commons en 36 Engelsen, o.w. Alan
Jackson (wegkampioen 1956), Mike
Gambrlll (nat. achtervolgingskampioen)
Johny Rea, Billy Holmes en anderen.
Steenvoorden en Van Weeren worden
op hun reis vergezeld door de heer J.
Engel en zijn in Engeland de gasten
.van de Twickenham Cycling Club.
De Haarlemse professional Adri
Voorting, die zijn geluk achter de grote
motoren gaat beproeven, behoort zon
dag tot de deelnemers van een Stay-
erswedstryd die in het programma van
de Olympische dag wordt verreden.
Cor Bijster rjjdt zaterdagavond een
omnium op de wielerbaan in Wagenin-
gen, Voor het overige is er voor de
Haarlemse baanrenners weinig werk
aan de winkel. Beter is het gesteld met
de amateur-wegrenners, die in het ko
mende weekeinde deelnemen aan de
Ronden van Dtnteloord en Midden-Ne
derland (Steenvoorden), Oud Beyerland
(Van Weeren) en 't Veld (Buis, Vaars
en Van Weeren).
Tot de favorieten voor het militaire
wielerkampioenschap op de weg, dat
zaterdag 13 juli in de omgeving van
Woerden wordt gehouden, behoort de
in Haarlem gelegerde militair Jo de
Haan. Deze uit Klaaswaal afkomstige
amateur bewees in de Ronde van
Nieuw Vennep dat hij zijn topvorm van
vorige jaren weer heel dicht Is be
naderd.
Wat de bezetting van de hotels en
pensions betreft, het voorseizoen
heeft niet ten volle aan de gekoes
terde verwachtingen beantwoord.
Hoewel men meer overnachtingen
kon boeken dan verleden jaar, had
men gezien het groter aantal aan
vragen op een drukker bezoek
gerekend, v ooral de maand juni is
tegengevallen.
Voor juli en augustus is een groot
deel der bedden-capaciteit van Zand
voort reeds gereserveerd. De heer
Hugenholtz kwam dezer dagen ter ore
dat ®en buitenlands reisbureau geen
boekingen voor Zandvoort meer aan
neemt omdat men meent dat de bad
plaats al „vol zou zijn. De heer Hu
genholtz heeft dit bericht onmiddellijk
tegengesproken.
Er is nog zeker voldoende ruimte
in Zandvoort beschikbaar al zal men
niet in alle gevallen aan de verlangens
der gasten ten volle kunnen voldoen;
men had dan ook maar tydig moeten
reserveren.
Zandvoort ziet het zomerseizoen met
optimisme tegemoet. „Touring Zand
voort" doet weer haar best om het de
gasten en de bezoekers in de badplaats
zo aangenaam mogelijk te maken. In
de muziektent op het Raadhuisplein
zullen veertien zomer-avond concerten
worden gegeven. Op 10 augustus vindt
een zwemwedstrijd voor badgasten
plaats in „Bad Rish" en 's avonds
zal op het strand een groot vuurwerk
worden afgestoken. Voor de kinderen
zal een ballonwedstrtjd worden gehou
den op 3 augustus en zandbouw-wed-
strijden op 24 juli en 14 augustus. Be
halve het strand, de zee en de duinen
zal er dus in het dorp het nodige ver
tier worden geboden.
Haarlem hier geschreven wordt met
twee ,,A"'s. Veel had hij niet op met
de Europese conventies, maar hij was
enthousiast over het grote aantal fiet
sen en bromfietsen. „Het is een veel
persoonlijker manier van zich voort
bewegen dan met de auto", meent hij.
Laurens heeft er plezier in zijn mede
mensen een beetje te prikkelen. Niet
teveel natuurlijk, want daarvoor is hij
te gemoedelijk. Maar hij houdt ervan
om bijvoorbeeld ongegeneerd over zijn
borstelige hoofd te krabbelen als hij
naast een heer in chic Oxford-costuum
zit. Wanneer deze hem dan beledigd
aankijkt, glimlacht ht) breed en ver
legt zijn operatieterrein van zijn hoofd
naar zijn borst.
Onze charmantste ontmoeting was wel
die met de 22-jarige Pat Dujit uit
Toronto in Canada. Pat heeft haar
economische studies achter de rug en
is toen voor een jaartje naar Enge-
Pat Dujit uit Toronto verzamelt
jeiten. In haar geheugen en op de
gevoelige plaat.
land gegaan om daar op een kantoor
te werken. Samen met een tweetal
vriendinnen heeft zij half mei de boot
genomen en is zij naar Nederland af
gezakt, naar Rotterdam. Nu zwerft ze
van jeugdherberg naar jeugdherberg
en bezoekt zij alle adressen, die Neder
landers in Toronto haar hebben mee-
fegeven. Daarna gaat ze door naar
'arijs, naar Zuid-Frankrijk, naar Ita
lië, Zwitserland en hopelijk ook nog
naar Wenen. Om dit najaar in Toronto
accountancy te gaan studeren. Eigen
lijk is ze het type om iets veel roman
tischer te doen, maar haar vader is
nu eenmaal accountant, en och straks
gaat ze toch trouwen.
Haarlem stond aanvankelijk niet op
haar reisprogramma, maar toen ::e
door Lisse en Hillegom kwam om
dat een gids haar verteld had, dat
daar de tulpenvelden lagen ver
nam ze, dat Haarlem de „bloemenstad'
genoemd werd en dat het het centrum
van de Nederlandse bloemencultuur is.
Dies huurde ook zij een fiets en reed
zy naar Haarlem. Nu ze hier een paar
dagen is, vraagt ze zich af waarom
nu juist Haarlem „bloemenstad" heet,
maar ze is toch wel tevreden hier,
want er is zoveel moois te zien en
er wonen hier zulke aardige mensen.
Ze heeft zich door Haarlem laten rond
leiden en weet meer van de Sint Baal',
van het Frans Halsmuseum, van het
Stadhuis en van de Vleeshal dan de
gemiddelde Haarlemmer.
Het is de eerste keer dat ze in Europa
en in Nederland komt. „Komen hier
Mis Dujit, engelssprekend, maar van
merken op, dat volgens recente gege
vens het aantal buitenlandse bezoekers
dit jaar minder is. Ze denkt een ogen
blik na en merkt dan op, dat zij wel
meent te weten waarom de Engelsen
en Amerikanen langzamerhand minder
op Holland gesteld zijn.
„Wij zijn echt niet zo erg op de
Duitsers gebrand", zegt ze. „En om
dat je hier zo ontzettend veel Duitsers
tegenkomt, lijkt het hier wel een twee
de Duitsland. Vergeet niet, dat veel
Engelsen en Amerikanen hierheen ko
men uit Duitsland, waar ze gelegerd
zijn. Die willen ook wel eens Iets
anders". We moeten eerlijk bekennen
het toeristisch vraagstuk van die kant
nog nooit bekeken te hebben.
Miss Dufit, engelssprekend, maar van
Frans-Canadese afkomst, wil leren. Zij
houdt ervan feiten te verzamelen. Daar-
pm is zij niet tevreden met haar graad
in de economie. Daarom ook heeft
ze haar reis door Europa ondernomen.
Om iets te weten te komen, feiten
te leren kennen en op grond daarvan
haar conclusies te trekken, zo jong als
ze is. „Jullie Europese eenwording ver
loopt zo traag, omdat ieder land een
veel te waardevolle, eigen culturele tra
ditie heeft," meent zij en wij kunnen
haar niet tegenspreken. „De taal zal
wel een grote hindernis zijn op de weg
naar de Europese eenheid, misschien
wel de grootste". Maar zij stelt niet
voor om in alle Europese landen nu
maar Engels in te voeren als voertaal.
Zij is dan ook geen Engelse, maar
Canadese.
Holland trok haar bijzonder, om
dat de Hollanders die ze in Toronto
had leren kennen, haar bijzonder trok
ken. „Zij hebben zich van alle immi
granten het best aangepast. Zij vor
men een deel van het Canadese volk
en daarom kunnen we met ze praten,
zonder dat ze blijk geven van een min
derwaardigheidscomplex" oordeelt
miss Dujit en diep in ons hart zijn
we toch wel een beetje trots. Wij
mogen dan graag kankeren en rodde
len; we mogen dan graag vergade
ren en dik doen; als het erop aan
komt, weten we hoe we handelen moe-
en dat is een belangrijk ding.
Maar dat miss Dujit ons dat nou
moest komen vertellen
Het kindercircus „De Wigwam", van
de Haarlemse katholieke sociale jeugd
zorg, geeft zondagmiddag een bijzonde
re voorstelling op het schoolplein in
de parochie van de H.H. Petrus en
Paulus in Oud-Schoten. In het oude
programma zyn enkele nieuwe aardige
nummers gevoegd. De organisatoren
rekenen op een zeer grote opkomst van
de parochianen, voóral omdat de baten
bestemd worden ten behoeve van de
nieuwe kerk in Oud-Schoten.
Portret van de dichter A. Roland Holst door Matthieu Wiegman (bezit Stedelijk
Museum, Amsterdam)
Het dorp Bergen, tussen Alkmaar
en de zee is een bijzonder dorp.
Dat weten de stadse vreemdelingen
en zij slijten er hun zomer, maar
voordien wisten dat de kunstenaars
die zich er als in een zwerm vestig
den. En ook Bergen als leefgemeen
schap is zich zijn bijzonderheid be
wust: men exploiteert het maar
tracht tegelijkertijd angstvallig om
het fris, onbedorven en levend te
houden.
De dichter A. Roland Holst, die er
over enige jaren zijn gouden jubi
leum als inwoner kan vieren, schreef
in zijn hommage „Bezielde dorpen",
dat „de kunstenaars die verlossing
zoeken uit de tijd in de ruimte" in het
begin van de eeuw „schuil zochten
tegen het opkomend noodweer" in
dorpen „waar het leven het wint van
de wereld". „Zij distancieerden zich
van de actualiteit om zich den wer-
kelijken achtergrond bewust te blij
ven". Daarom is Bergen gelijk aan
Barbizon, Ascona, Laethem, Veere
en Laren. Maar meer dan deze kun
stenaarsdorpen heeft Bergen zich tot
vandaag toe gehandhaafd als een le
vend centrum van actuele kunstbe
oefening.
In de tentoonstelling van Bergense
kunst, oude en nieuwe, die in het
Van Looy museum te Haarlem wordt
gehouden, voelt men in de werken der
eerste Bergense schilders de nieuwe
tijd geboren worden.
Met in hun hart de beraamde breuk
met de in Laren residerende, 19e
eeuwse Haagse school zochten in 1910
Leo Gestel, Colnot en Matthieu Wieg
man afzondering in het Noordhollandse
dorp Bergen waar zij, geraakt door Van
Gogh, door Céranne en j^e Fauconnier,
kubisme en expressionisme, de litterai
re Tachtigers en het socialisme hun
houding tegenover al dit nieuwe be
paalden en deze picturaal gestalte
gaven.
Het contact met Amsterdam als eind
punt van de internationale relaties ver
braken zU daarbij niet, de kunstbroe
ders uit de stad woonden kortere of
langere tijd bij hen en men redetwist
te in „De Rustende Jager".
Bezinningscentrum
Zo kan men wel degelijk spreken
van een Bergense school, zijnde een
bezinningscentrum waar onderlinge
verwantschap is gegroeid en gezamen
lijke. picturale, gematigde, menselijke
uitdrukkingsvorm" is gevonden op de
problemen van bet tijdperk.
Het isolement is er trouwens nooit
volkomen geweest, want ook de jonge
ren, wier voornaam meestal Jaap luidt,
hebben de weg naar Amsterdam dik
wijls vice versa gedaan. Maar nog
steeds is Bergen een begrip in 4e Ne
derlandse kunstwereld dat een eigen
beeld oproept: een vormingscentrum
waar de ouderen van voor de eerste,
en de jongeren van na de tweede we
reldoorlog in gematigd eensgezinde sa
menspraak zijn gebleven over het
achterland.
Het „Kunstenaarscentrum Bergen"
dat aan de tentoonstelling in het Van
Looy-museum zyn medewerking heeft
verleend, en de heren Baard en Vos
kuil die de vindplaatsen der Bergen
se schilderijen in den lande hebben
afgezocht hebben een duidelijke
doorsnede gegeven van de betekenis
van Bergen in de nieuwere Neder
landse kunst, waarbü werken van
Gestel, Colnot, Filarsky, Weyand en
de beide Wiegmannen, over Kuyten,
Elsa Berg, Van Herwynen en Char
ley Toorop tot Anna van Loo, Jaap
de Carpentier, Berkhout en Selhorst
te zien zijn, geaccidenteerd met plas
tieken van John en J. W. Radecker
en Tjipke Visser en edelsmeedwerken
van diens dochter Marycke.
De tentoonstelling duurt tot 22 juli.
L. T.
Advertentie
Alle merken dus ruime seuze
Waarom schrijf je nooit eens
over de kinderen van Haar
lem? Een goede relatie, die
ter meerdere glorie en bloei van
Haarlem financiële en andere boe
ken houdt, stelde die vraag zo on
bevangen, dat ik er ernstig over na
gedacht heb, waarom het kind zo
veel minder aandacht krijgt dan ai
die volwassenen, belangrijke en
minder belangrijke mensen, doch
zelden interessant.
Ik geloof, dat die mindere atten
tie voortvloeit uit een soort wee
moed om een verleden, dat nooit
terugkeert. Onlangs nog liet een
meisje zich de woorden ontglippen,
toen er over tien jaar geleden ge
sproken werd: „Dat was nog in
mijn gouden tijd." Het klonk wat
droefgeestig, in de toon der Da-
miaatjes op een romantische zo
meravond. Maar in wezen dragen
wij allen het heimwee mee naar
een tijd, die wij ons nu zorgeloos
voorstellen.
Natuurlijk is dat maar een idee.
De angst om te laat op school te
komen, de weerzin om boodschap
pen te doen en iedere avond op
nieuw de veters van je schoenen
los te maken: het waren evenzove-
le zorgen in dat kleine leven.
De tijd van spelen is voor ons
voorbij. Steeds weer nieuwe genera,
ties kinderen hebben die taak van
spelen overgenomen, met een vuur,
dat gelukkig onuitblusbaar is. En
ook: met wat een verschil.
Vroeger was de straat nog ons
domein, een prachtig speelveld,
waar zo niet de rust, dan toch de
veiligheid groot genoeg was om on
gestoord te kunnen spelen. Dat is
nu allemaal anders. De sfeer van
het spel is vaak ook veranderd. Het
is heel normaal, dat ik, wandelend
door de Lepelstraat naar de Oude
Groenmarkt, op de hoek een jeug
dige cowboy ontmoet, tot de tan.
den gewapend, die me met zijn be
schilderd gezicht zo vol ontzetting
en strijdlust aankijkt, dat het bijna
beter zou zijn een straatje om te
lopen.
Politiemensen en jeugdpsycholo-
gen hebben Interessante statistieken
opgesteld, waaruit moet blijken,
hoe erg het soms is gesteld met
onze jeugd. Uit de rapporten over
de jeugdbaldadigheid zou moeten
blijken, hoe ook onze Haarlemse
kinderen te keer kunnen gaan. Nu
kan ik me moeilijk indenken, dat
onze kinderen allemaal zoveel
„slechter" zijn dan wij vroeger.
Wij verkeren in de gunstige om
standigheid, dat er over ons geen
statistieken werden aangelegd, zo
dat ieder vergelijkingsmateriaal ont
breekt. Wij ondervinden allen wel
eens overlast, maar Ik troost me
dan met de gedachte, dat ik wel
meer het kind van de rekening ben.
Het vakantie-seizoen breekt bin
nen enkele weken voor onze
Haarlemse kinderen aan. En
nu al hoor ik de klacht van vele
moeders: wat moet Ik er mee be
ginnen? Voor vele huisvrouwen heet
de kindervakantie een ramp te zijn,
en zij vragen zich af, of de scholen
niets anders weten.
Van buiten het gezin wordt er ook
in onze stad veel georganiseerd om
de kinderen tijdens de vakantie be
zig te houden, verdienstelijke ver
enigingen, die nooit genoeg steun
kunnen krijgen. Ik ben echter bang,
dat in vele gezinnen daardoor het
eigen initiatief verloren dreigt te
gaan; dat men er bijna niet meer
aan denkt om ook zelf iets te onder
nemen, waaraan de kinderen ple
zier kunnen beleven.
Zoals de betrokken verenigingen
reeds lang tevoren haar program
ma opmaken, zo zouden ook in de
gezinnen, waar het mogelijk is, be-
sprekingen gevoerd moeten worden
om te zien, wat er op de „vrije"
vakantiedagen gedaan kan worden.
Er zijn er, die zeggen: „Alles
*DCFNóDl_
goed en wel, maar het huishouden
gaat door. De kamers moeten een
beurt hebben, en het geld groeit ons
niet op de rug." Och, is het werke
lijk zo erg om de boel een keer de
boel te laten, en er gewoon op uit
te trekken, zonder dat er al te diep
in de beurs getast hoeft te worden?
Het is opvallend, hoe de een met
veel improvisatie een hele dag voor
de kinderen weet te vullen, en een
ander na een half uur al geen raad
meer weet.
Gelukkig dus, dat nog vele kin
deren zich zelf kunnen vermaken.
Op een gezonde en prettige manier.
De zwartkijkers ten spijt heb ik in
verschillende straatjes van de bin
nenstad en in de grotere buurtstra
ten kunnen zien, hoe de lieve jeugd
nog niet helemaal veranderd is, en
met weinig middelen (en een grote
dosis prachtige fantasie) op straat
een eigen wereldje weet op te bou
wen, een imitatie van het grote le
ven, dat in het klein echter oprech
ter geleefd wordt.
Misschien zouden fietsers, brom
mers en autobestuurders daar reke
ning mee kunnen houden: met die
spelende kinderen op straat tijdens
de vakantie. Misschien kunnen zij
voor een paar weken extra voorzich
tig zijn in de anders zo stille stra-
ten, die nu bevolkt
worden door jonge
mensen. De straat is
ook van hun.
gelegenheid van het eindexamen
aan de gemeentelijke H.B.S. voor
meisjes zijn ten gerieve van" de
gecommitteerden de prestaties van de
kandidaten in vakken Tekenen en Hand
werken door de respectievelijke docen
ten, Emond de Kat en mevr. Van
Hezel uitgestald in de aula. Ouders en
geïnteresseerden werden tevens uitge
nodigd: de tekeningen zijn daartoe uit
gebreid tot en overzicht van de leer
stof vanaf de eerste klasse.
Deze beide ,voor openbaarmaking ge-
eigende vakken tonen aan hoe de mid
delbare meisjesschool specifiek gericht
kan zijn op de vorming van de leer
lingen in vrouwelijke zin.
Bij de tekeningen, in vele materialen
uitgevoerd, worden latent aanwezig
talent en gevoeligheid ontwikkeld en
verfijnd. Voor een re-creatievak in de
strikte zin zijn de resultaten, in ver
gelijking met de gemiddelde beeld
vaardigheid van middelbare scholie
ren, zeer ver-gaand. Een opmerkelijk
groot aantal voorbeelden getuigt van
persoonlijke interesse, aandacht, obser
vatie-zin en liefdevolle verwerking van
de opgegeven motieven, waarbij het
materiaal veelal op zeer beheerste wij
ze is behandeld.
Een schakel met het vak Handwer
ken vormen de stofontwerpen, die op
het blad uitgewerkt zijn in jurkjes, rok
ken en bloezen. Deze artikelen in na-
Aavertentle
Van ouds bekend. Tel. 14809
Officieel Phflips-reparateur
Kruisstraat 38 - Haarlem
Brouwersstraat 10 zw/rd, Haarlem,
opbod f 9000.afslag f 150.totaal
f 9150.koper J. G. Boeree qq. No-
belstraat 10, Haarlem, opbod 2300.
afslag f 900.totaal f 3200.koper
J. G. Boeree qq. Maerten van Heems-
kerkstr. 11 zw/rd., Haarlem, f 12.700.
koper D. de Vries qq. Bosch en Vaart
straat 30-32, Haarlem, f 18.800.koper
G. A. Hoogendijk; Rijksstraatweg 198,
Haarlem, opbod f 20.000.afslag
f 400.totaal f 20.400.koper J. W.
Th. Fibbe qq. Coornherstraat 10, Haar
lem, opbod f 17.000.afslag f 5.to
taal f 17.005.koper D. J. M. Kerk
hof! Van der Meerstraat 35, Haarlem,
uit de hand verkocht. Herenweg 174,
Heemstede, opbod f 9400.afslag
f 1100.—, totaal f 10.500.koper J. C.
Th. Smit qq. Stationsplein 2. Haarlem,
opbod f 160.000.—, afslag f 200.—, totaal
f 160.200.koper J. M. Strjjbis qq.
Op de velden van het gemeentelijk
sportpark te Heemstede organiseert
de volleybalafdeling van de Heem-
steedse katholieke sportvereniging
P' zondag 30 juni een groot
volleybaltoernooi, waaraan door niet
minder dan vijftig dames- en heren
teams zal worden deelgenomen, onder
gebracht in tien poules.
Het is bijzonder verheugend dat niet
alleen de sterkste verenigingen uit
Haarlem en naaste omgeving een team
hebben afgevaardigd, doch dat vele
sterke teams uit Nederland aan dit zo
langzaam aan traditionele jaarlijkse
H.B.C. volleybaltoernooi zullen deel
nemen.
De wedstrijden beginnen reeds des
morgens om twaalf uur terwijl de prijs
uitreiking direct na afloop der wed
strijden, vermoedeiyk ongeveer halt ze
ven'des avonds, zal plaatsvinden.
tura en voor de eigen garderobe, maar
ook kinderkleding, in de handwerkles
vervaardigd, worden tentoongesteld. De
harmonie van stof en model is voortref
felijk.
Stofversiering wordt beoefend zowel
op kleding als op kleden en kussens.
De goede smaak met betrekking tot
de eigen persooniykheid en de fantasie
worden hier kennelijk gevormd.
Op maandag en dinsdag aanstaande
's avonds van half 8 tot 9 en maandag
middag bovendien van 2 tot 4 uur is
de hier besproken tentoonstelling vrye-
Hjk te bezichtigen. L. T.
Bij besluit van de Minister van Ju
stitie zijn benoemd voor de tijd van
zes jaren tot lid van het ambtenaren
gerecht te Haarlem: mr. O. P. F. M.
Cremers, burgemeester van Haarlem,
mr. J. F. Jansonius, oud-burgemeester
van Haarlemmermeer, mr. J. W. Rut
gers, advocaat en procureur te Haar
lem, dr. D. van der Wel, administra
teur ter provinciale griffie van Noord-
Holland.
De repetities van Koor Katholiek
Haarlem beginnen 26 augustus om 8
uur in het gebouw Sint-Bavo Smede-
straat.
H. Bavo (Kathedraal): 6.30. 7.30, 9
(Hoogmis) 11 en 12 uur.
H. Antonius van Padua: 6.30, 7.30, 8.30
(Hoogmis) 10, 11 en 12 uur.
H. Jozef: 6.45, 8. 9.15 (Hoogmis) en 11
uur; 18 uur: Avondmis.
O. L. Vr. Rozenkrans (Spaarne): 6. 7.30,
9, 10.30 (Hoogmis) en 12 uur.
H. Joannes de Doper (Amsterdamstraat):
7, 8.15, 9.30 (Hoogmis), 11 en 12.15 uur.
H. Hart (Kleverpark): 6.30, 7.45, 9, 10.30,
(Hoogmis) en 12 uur.
H.H. Elisabeth en Barbara (Paul Kru-
gerstraat): 6.30. 7.45, 9 (Hoogmis), en
11 uur.
H. Lidulna (Rijksstraatweg): 6.30, 7.30,
9 (Hoogmis), 10.45 en 12 uur.
O. L. Vr. van Zeven Smarten (Rijks
straatweg); 6.30. 7.30, 8.45 (Hoogmis),
10.15 en 11.30 uur. 18 u. avondmis.
H.H. Petrus en Paulus (Tesselschade-
straat): 6.30, 7.45, 9 (Hoogmis) 10.45
en 12 uur.
Allerheiligste Drieëenheid Bloemendaal:
7.30, 9 (Hoogmis) 10.45 en 12 uur.
Hulpkerk Bloemendaal: 7.30 en 9 uur.
O. L. Vr. Onbevlekt Ontvangen (Over-
veen): 7, 8, 9. (Hoogmis), 10.30 en 11
uur.
H- Agatha (Zandvoort), 6.30, 7.30, 9
(Hoogmis) en 11 uur..
H. Bavo (Heemstede) 6.30, 7.45, 9, 10.15
(Hoogmis) en 12 uur.
O. L. Vr. Hemelvaart (Heemstede): 7,
8.30 (Hoogmis) 10. 11 en 12 uur.
H. Antonius van Padua (Aerdenhout):
7.30, 9 (Hoogmis) en 11 uur.
4d»ertcn«e
TEL K 1700—33892?
