Prof. dr. Muntendam: Niets
bijzonders aan de hand
GROOT LAWIJT op het Hoornse Hop
Reprise van de slag op de Zuiderzee
D
jt^w^rxssas
ZOMERSE GEDACHTEN
Gesinswerk en jeugdzorg
Overspannen moeder doodt
kindje van zeven maanden
Khroesjtsjev had onvoldoende
meerderheid in het presidium
Men make zich niet onnodig ongerust
Regisseer van
de Slag
Graaf Bossu gevankelijk binnen
gevoerd in feestelijk Hoorn
Drs. J. Stalpers
Amsterdammer
werd 20 jaar
jonger
Rusland-deskundige meent:
J
4
ZATERDAG 6 JULI 1957
DE AZIATISCHE GRIEP
Door
FRED THOMAS
Joh. M. Ridderikhoff
w.
Prof. Muntendam vroeg
om „tegenbericht"
KARPER VAN ACHT
KILO GEVANGEN
hebt U de nieuwe
table top-serie gezien'
't zijn juwelen van koelkasten
Zon en warmte zijn tot oo zekere hoogte
aangenaam, maar kunnen ook hinderlijk en
zelfs nadelig zijn
Geknoeid met officiële
papieren
Tijdelijke vrachttoeslag
naar Spanje vervallen
To en
HMhm
:v- Vv
i
s «loot in aantocht was rukten Hoorns weerbare mannen uit. Soldeniers sleepten kanonnen
naar het Houten Hoofd om stad en kust te verdedigen.
Do directeur-generaal van de volks
gezondheid, prof. dr. P. Muntendam
heeft vrijdagavond in een radiotoe
spraak de verzekering gegeven, dat er
in Nederland niets bijzonders aan de
hand is met de griep. Prof. Munten
dam gaf allereerst te kennen, dat er
over het optreden van Aziatische griep
in Nederland een onnodig alarmerende
berichtgeving is geweest. Na voorts
te hebben vastgesteld, dat het bulletin
van de Wereld Gezondheidsorganisatie
over de influenza-epidemie vermeldt,
dat we te maken hebben met een
goedaardige ziekte, die een normaal
verloop heeft, zei de directeur-generaal,
dat er geen enkele reden is aan deze
ziekte meer aandacht te besteden, dan
aan de soortgelijke epidemietjes, die
ons meestal met een tussentijd van on
geveer twee jaar komen bezoeken.
Er zyn in ons land slechts enkele ge
vallen van lichte griep vastgesteld, zo
voegde prof. Muntendam daaraan toe.
Hij vervolgde: „De gevolgen van onno-
Z \j naar het Houten Hoofd om stad en kust te verdedigen.
^gavon^llo^ velen, aie lich vry_
8pektat!?rnse Watert °?gen aan de
s'aS vb» aansch om ^et UI>iek
het veriLi Ss<b will P van de Zee"
de Ron»a?en met he, Cr fdn 8®tuige uit
licht dt°fen uSenis aan dit feit:
hlerhi«f zich en *roen str«k"
have« ut en monument als
Ware en losuÜ^ S'Vmho°l, hoog boven
zH(r uJ'an heel hét midde,Punt als het
het °v®r a gebeuren. De toren
al* fjandljji. 'westelijke stad en over
»dfi d'e ntt u water, dat even-
n1hlsitie., Oernacht van 1573, toen
Bossu's "laggeschlp,
Van Pig v
ken GeUie,, bt tegen een overmacht
din «Pliehw r°.od was gekleurd en tel-
'r(in,Sv"Ur a in d® "'ts van het mon-
Plnül1len n zijn voet roffelden de
t>iu^en zt„, schalden klaroenen, ent
en n?n \v-i,!,?e vanen der schutterijen,
blei» n in de wind, helmen,
TervvL kancT" h'onken. En men rolde
bftveiü. de tr?en naar het havenhoofd.
z'ch t °rd ?enWok met heldere slag
het, iJUssen ti» kwartieren telde, vulde
een a^se en e" do lucht boven
Van i P met het gerucht van
do» 6 der kanonnade, het schutge-
in ,Jan slan~ciltcnde schepen, de don-
W», est-i>?A?n p,n 'a'honetten, die ver
<Pa donderifeï?, te horen was. Het
tK.-hlet het Benoaoi Iampi<>bommen
Zo 'Seh schiinooi vuur een fan-
te». "dnsel verspreidden over
v'ilsn men de schimmen van vele
Vi0*! PfSSren ïag' helwit of bloed-
'rs eil in deze entourage was nog
/•at» OP de achtergrond laaiden de
"V, tl op van de in zee verankerde
eil in deze entourage was nog
er „d'Inquisltle" verwikkeld in
°P leven en dood.
Al^
tchip '^'Inquisitie", het admiraals-
?i' 'un»" Maximiliaan, Graaf van Bos-
hol" baa»r.de de Texelse blazer „Born-
het s'rbdtoistorisch model getuigd. En
sPrn»Pektake,el had men omwille van
hc-t fG'i1kr,e .verplaatst van de oor-
?,üizenrtnt va»t»a,ie by de Nek naar
"gtai ?teu.» S«om, vijfhonderd tot
de«l, vo-Jbcn de kust. Een veer-
N6, V°0raveeld ovl" aan het gevecht
hwk en .Vor>d eof er drie eskaders, in
i»rd® inl?r hoopt0rmeerd resP- bÜ de
i de jj" de L.? van Shardam, het
^00^^ ^leincto enkenor, 4
ï6h in'ci»0rbse hieinste schepen paraat
gen vo 0£dzaavVen- Belde vloten wa-
- va- -gevormd door vaar
tui'gen ho°'dzahuV -
t^t^^4U»^°Staniboek Ronde
maakt en van alle aangroeisel ontdaan
het lopend want vernieuwd en een
fraaie ver uitwaaiende vleugel op de
mast geplant. Twee miniatuur scheeps-
kanonnetjes, met rolpaarden compleet,
die anders bij ons thuis op de schoor
steen staan, waren onder protest van
onze wederhelft aan boord gebracht.
En zo gingen wy daags tevoren in de
middag onder zeil met de wil naar
Hoorn. De wind was gunstig: een mild
briesje uit de Zuid-West droeg ons
langs Uitdam tot in de Gouwzee. Daar
werd het volslagen blak en dreven wij
in de middaghitte, sudderend au bain
Marie urenlang ter hoogte van Mar
ken. Eindelijk kwam er een zuchtje,
het water rutselde en zong langs boord
en wij maakten weer gang. Maar de
wind bleek verraderlijk geruimd en
naar het Noord-Westen gekropen.
Wij hadden als Bossu onze tijd laten
passeren: die avond zouden wij met
geen mogelijkheid Hoorn meer berei
ken. En toen zich ter hoogte van
Edam een donderbui dreigend aankon
digde, keerden wij schielijk om en
zochten veiligheid in Volendam. Hier
ei'"k('nd ,eeuJI»n' veIe versierd met
h prihsrt °Perw i.en dolfijnen, met
bfit 2ü?a v» k' de 'anSe vleugels
»vab al etl naa lngsschepen' die uit
^1 vri» de DI n' bleken herken-
1 f0e8endeh, ron°HUrgondische vlag, die
Sds 5 2iJ nam en wit Gelijkelijk
8 dif» .^men» even goed Neder-
°P U Sperw an 157c: hïaartie en See-
?ah h» v°b" fchollevaer, „Ziet
ï^di? °rd on' jrb hadden donderbussen
^Pa»\der ^ngfals vuur' dat naar
,buiten ?nde jachten °P een koe-
'ai l beschiu. werd ontstoken. En
?attif°n?:en ill men °ver een twaalf-
bct »,l,lier ^noMetjes, uit musea en
eff®ct veS14' die met hun salvo's
C>a boogden.
b®venrb0'nUvas het een zomeravond
hon behooli.yerwachting mooi. Met
s üvrel uke Wlnd,. die alle ma-
Si m°Z*W maakte. Zo
te r de u,JGe,ds duizenden
v z'en ,materkant om de eskaders
k®ri:ameln,m?ren' ,°P weS naar hun
heï dSfll en tot het vallen van
ue'd te ongekende bedryvig-
vol?en °P en rondom het
btetde water, waar met de deeine-
vn rnotrfC-hepen tal van andere zeil-
k^P'aat» Jachten in de ruime bassins
even Vonden. in afwachting van
7! 8edr«elnent' Het werd een gewoel
e» 'o küg van schepen, een beeld
e»r de omraa beste tijd' met als de-
Slande huil'JslnR van hoog geboomte
evJi6rshav-B n Xan Veermanskade en
ter»>rd o. E)jt decor werd onge-
'icht heei ®Sr toen met de duis-
Sro». We).,, dit gevelfront in strijk-
eriee,dagen j het Hoorn uit zijn
arrivEngeheimzinnig was
naderi®rde 0 „en als weleer een bode
de st dg Van Bode Steen om de
begopp dog Bossu te melden, kwam
en, en te iui2 s ln alarm. Klokken
senmas^B0averB??n' trommen te roffe-
Wat wee»wd°or °°Ed tussen de men-
P'eken h ar w» "aastte zich alles
havenlionfiSsen met zwaarden en
kon be°5d- Het §eschut naar het
w©er .en» riö*.grote schouwspel
Worden ,^ltld tot L begunstigd door
Van al J n hee] t p hoogtepunt zou
berinneren Stad^ t Hoornse £eest'
badde
eesten, die w\ï ons
inge(ja en waren slag zullen decl-
bet d eldn op papier ook reeds
biiral. ^er onrtl» 2 Smaldeel van
Nek B. van 5» beve' van vice-ad-
duverzamelen pen' dat zich b« de
siUjot de Ge" ,est' WU behoorden
„Atie, wb» vloot een hachelijke
t)eS hebben ,A? omstandigheden
meern", d" g„e.roed w« hadden de „Seute
*Luh mogeiHttaverse jol, die naar men
iChenk Was nn bfvhmert, het feestge-
|erust tot °P 0"5 zjlveren jubilé, toe-
Urgerdam -— haar tliuishaven
was zij grondig schoonge-
Op een dag ln augustus 1899, tijdens
de kermis, terwijl een draaiorgel buiten
het klassiek geworden „Kom Karlineke,
kom" ten gehore bracht, werd te Hoorn
niet een meisje Caroline, maar de heer
Joh. M. Ridderikhoff geboren, evenzeer
een geroepene. Dag en uur hadden hem
tot iets bijzonders voorbestemd, een le
ven met tal van hoogtepunten, zoals
het er gisteravond een was: het uur
van de slag op de Zuiderzee. De heer
Van Waning, voorzitter van het Stam
boek Ronde en Platboomde Jachten,
voerde het commando, maar de regie
van dit zo geslaagd festijn berustte ge
heel bij de heer Joh. M. Ridderikhoff,
die bovendien al wat hierbij gecostu-
meerd was, men zou haast mogen zeg
gen: persoonlijk heeft aangekleed. Want
de heer Joh. M. Ridderikhoff is groot-
costumier, met de keuze uit een gar
derobe van 13.000 toiletten.
Dag en uur van zijn geboorte hebben
de heer Ridderikhoff voorbestemd tot
blijmoedigheid en enthousiasme. Zijn
initiatief en rusteloze ambitie hebben
de stadsfeesten van Hoorn bezield. Een
groot succes is zijn regie van de revue
„Loop naar de pomp van het Breed",
die reeds ettelijke voorstellingen heeft
beleefd. Maar de Slag van gisteravond,
dat was iets zonder weerga. Zo'n 160
gecostumeerden kwamen er aan te pas,
door de heer Ridderikhoff deskundig in
d.® kleren gestoken, maar wat belang
rijker was: ook van binnen aangekleed,
doordrongen van het spel en goed ge-
ÜLt o erd- Het gezicht van de gevan-
?ssu op zijn weg door Hoorn was
°P 7-'e*1 een stuk regie. De heer Ridde-
heeft weinig rust in deze dagen.
HO is overal tegelijk: zo zie je hem
hi?r, zo zie je hem daar en zo in geen
velden of wegen meer. Aan de Appel
haven, waar hy woont, midden in oud-
Hoorn, zien ze hem nauwelijks of niet.
De heer Ridderikhoff is begonnen als
heren- en dameskapper. Toen kreeg het
toneel hem helemaal te pakken: zijn
liefhebberij werd zijn beroep, het mooi
ste wat een mens kan overkomen. Van
toneelkapper kwam hy via snorren en
pruiken vanzelf in de costuums, zyn
zaak dateert van 1924 en is uitgegroeid
tot een der meest bekende adressen in
het land. Maar grimeren en aankleden
alleen was niet voldoende, de regie
moest het werk voltooien. En zo leidde
de heer Ridderikhoff tal van spectacu
laire spelen en gebeurtenissen, o.a. bij
de stadsfeesten van 's Hertogenbosch,
het tienjarig bestaan van de N.O.Pol
der, de vereniging van Beverwijk en
Wyk aan Zee, de Jan Pieterszoon Coen-
herdenking in Hoorn. Gedurende een
reeks van jaren verzorgde hij ook de
3 October-optocht te Leiden. En de
Slag van Bossu, na zo korte tyd van
voorbereiding en zonder iets als repe
titie, is wel een bijzonder succes ge
weest voor deze groot-costumler en
groot-regisseur, wiens naam alleen
reeds de beelden tovert van spectacu
lair toneel.
was het havengat recht in de wind,
maar geen nood: een zwerm Volen-
dammertjes plaste en spartelde_ om
ons heen, en het eind was, dat zij ons
als een stoet Tritonen aan de anker-
tros naar binnen zwommen.
Dit werd het ontijdig einde van ons
avontuur. Want vrijdagmorgen was
de wind nog steeds Noordelyk, pre
cies uit de richting Hoorn, en daar
valt met een Staverse jol, die toch
al slecht keep houdt, moeilijk tegen
op te tornen. De „Seute Deern" bleef
in Volendam en als schipper zonder
schip zaten wij vrijdagmiddag op het
groot palaver in het Waaggebouw te
Hoorn, waar de heer C. J. W.- van
Waning admiraal van alle deelnemen
de schepen, de samenstelling der vlo
ten bekend maakte en zijn instruc
ties gaf. Toen bleek ons, dat wij niet
bij Bossu, maar bij diens tegenstan
ders waren ingedeeld, zelfs bestemd om
meer direct het Kontnklyk vlagge-
schip te belagen. Konden wij dit de
lezers van ons blad en de stad Am
sterdam aandoen: te vechten tegen
„d'Inquisitie" en „de Heilige Geest"
en tegen de Bourgondische vlag,
waaraan Amsterdam ten dage van
Bussu nog volop trouw was? Een
afschuwelijk dilemma bleef ons ge
spaard. Als onpartydlg toeschouwer
niet als deelnemer zouden wjj de
slag volgen, een beetje met spyt in
het hart, maar overigens content:
frontloge aan de voet van de Hoofd
toren.
Voor de tienduizenden die haar heb
ben gadegeslagen, is de reprise van
de Slag op de Zuiderzee wel een bele
venis geweest. Wie vlak aan zee kon
kijken, had het gezicht der in linie zei
lende schepen, telkens in het felle
licht van berstende vuurpijlen of in de
onheilspellende gloed van Bengaals
vuur. Kortstondige momenten was het
water wijd en zijd daghelder verlicht
en kreeg men te zien wat zich afspeel
de. De hevig belaagde „Inquisitie"
vormde het middelpunt, omringd door
Hoornse vissersschepen, herkenbaar
aan hun donkere zeilen, die hun don-
derbusen als mortieren vuur lieten
sproeien. In wijde boog daarachter
kruiste de hoofdmacht van beide vlo
ten, terwijl op de achtergrond van het
geheel zich de branders van hun taak
kweten en de einder in vlammen zet
ten. Het. eskader, dat tot het laatst in
Hoorn was achter gehouden, voer ten
slotte uit om de hardnekkig vechtende
„Inquisitie" tot overgaaf te brengen.
Het waren als in 1573 lichte schepen
en sloepen, die versterking, munitie en
proviand aan de Geuzen moesten bren
gen. Zes sloepen der Koninkiyke Ma
rine waren thans hierbii ingeschakeld,
ten dele bemand met matrozen in zee-
manskledij van de zestiende eeuw.
Een vol uur duurde de strijd ter
ze'e. Toen werd aan het Havenhoofd
uit luidsprekers meegedeeld, dat Jan
Haring de vag van Bossu had neer-
gehaaid, maar dit met de dood bekocht.
Kort daarna volgden de overgaaf en
slotapotheose. Een Marinesloep bracht
Bossu aan wal, waar een smadelijk
hoera hem begroette. In het licht van
fakkels formeerde zich aan de voet van
de Hoofdtoren de stoet van gewapen-
den, di'e met vaandels, trommen en
trompetten de stad in trok en Bossu
met zich voerde. Ook nu werd de graaf
bij zijn aankomst een kan bier over
handigd met de historische woorden:
„Mijnheer, 't is beter, dat gü tot ons
komt dat dat wy tot U kwamen. Ik
breng 't U toe!" En Bossu, die zich
niet kennen liet, dronk de beker uit.
Met somber gelaat liet hy zich door
Hoorn voeren, temidden der mensen
menigte, die zich juichend langs de
weg verdrong. De verlichting boven de
hoofden was niet het enig anachronis
me op dit uur, maar het deed niets
af aan styi en sfeer van dit festijn, dat
Hoorn tot eer heeft gestrekt.
Vandaag wordt het feest voortgezet
met een vlootsehouw en Admiraalzei-
len voor de rede van Hoorn.
dig alarmerende berichtgeving zyn
in de eerste plaats, dat men de mensen
nodeloos ongerust maakt, als ze zich
wat grieperig voelen. Als men dan im
mers vermoedt de Aziatische griep te
hebben (zal wel erg zyn, komt hele
maal uit Azië, waar je ook nog ziekten
als pokken en pest hebt), dan is Leiden
in last. Dat is dus reeds de minst gun
stige omstandigheid voor ziekte in het
algemeen, de angst voor de ziekte.
Als men zegt, dat een op de drie Ne
derlanders ziek zal worden aan deze
griep, dan heeft men een goede kans
dit te bereiken op deze wijze. Overi
gens zegt men hier rjiets nieuws mee,
want alle ziektestatistieken ter wereld
hebben altyd al uitgewezen, dat de
meeste verzuimen te wijten zlin aan in
fluenza en verkoudheidsziekten. Dus al
weerniets byzonders.
Men laadt met voorlichting een gro
te verantwoordeiykheid op zich en met
zaken als deze niet alleen tegenover
de eigen bevolking maar ook tegenover
het buitenland. Welnu, als overheids
vertegenwoordiger aarzel ik niet deze
verantwoordelijkheid ten volle te dra
gen en te verklaren, dat er in Neder
land op dit ogenblik totaal niets bijzon
ders aan de hand is. Mocht er onver
hoopt een verandering in de toestand
intreden, dan kunt u er zeker van zün,
dat de betrokken autoriteiten van de
volksgezondheid u tijdig zullen inlich
ten. Maar nu heb ik maar een raad
aan u: Iaat iedereen in deze zomer
maanden zqn vakantie gaan genieten
zonder enig angstgevoelen. Want angst
is een slecht gezelschap in het leven,
ook voor de gezondheid".
Naar aanleiding van een bericht over
een „griepepidemie" in Nederland, af
komstig van de Wereld Gezondheids
organisatie te Genève die de bericht
geving over de Aziatische griep ver
zorgt, heeft de directeur-generaal
voor de volksgezondheid, prof. dr. P.
Muntendam, deze organisatie om een
„tegenbericht" verzocht. Dit in tegen
stelling tot de mededeling die de Al
gemene Nederlandse Vereniging voor
Vreemdelingenverkerr in een telegram
aan haar buitenlandse kantoren heeft
gedaan, als zou de minister van socl
ale zaken en volksgezondheid heftig
tegen het bericht hebben geprotesteerd.
In de mededeling van de A.N.V.V.
aan haar buitenlandse kantoren is met
klem tegengesproken de bewering dat
er in ons land sprake kan zijn,van een
Aziatische griepepidemie.
ƒ:1 de rijkgeschakeerde ac
tiviteiten op de gebieden
van jeugdzorg, wijk- en ge-
zmswerk men denke aan
S.F.L. en Francisca Homana-
uierk, aan hetgeen gedaan wordt
onder de namen Don Bosco,
Pius X enz. is langzamerhand
van onderop een zekere bunde
ling gegroeid, die landelijk vorm
heeft gekregen in de Katholieke
Nationale Stichting voor Bijzon
der Gezinswerk en Jeugdzorg.
Tot directeur van het bureau
dezer stichting is dezer dagen
benoemd drs. J. A. Stalpers te
Den Haag, tot nu toe diocesaan
directeur, eerst voor het bisdom
Haarlem en daarna voor het
bisdom Rotterdam.
Vraagt men hem hoe hij het
werk voor de sociaal achterge
bleven ziet, dan gebruikt drs.
Stalpers het beeld van de brief-
schrijver, die in vroeger tijden
op de hoek van de straat zat; de
mensen, die niet konden lezen
en schrijven, konden bij deze
man terecht.
De heer Stalpers is de mening
toegedaan, dat het maatschappij
patroon zo gedifferentieerd
dient te zijn, dat ook de sociaal-
verwaarloosden er een plaats in vinden; het heeft geen zin er alleen maar
op aan te sturen de onzelfstandig en zelfstandig te maken. Dit kan uitein
delijk wel eens het effect zijn van zekere inspanningen, maar wie b.v.
jeugdzorg slechts ziet als een voorportaal van het gewone jeugdwerk,
miskent de eigen situatie, waarin een bepaalde categorie van de jeugd
verkeert. Men maakt om een extreem geval te noemen van een
debiele huisvrouw toch geen ideale huisvrouw; men kan wel proberen er een
ideale debiele huisvrouw van te maken. Wanneer er gedacht wordt in
termen van enerzijds de goede maatschappij en anderzijds degenen, die
daar bui ten staan en die we binnen onze formules moeten zien te krijgen,
dan komt men er niet. De maatschappij omvat mede deze mensen; alleen:
zij hebben een bepaalde hulp nodig. Een ieder moet trouwens ergens op
kunnen terugvallen; ook wij, die denken dat we zelfstandig zijn, hebben
onze moeilijkheden, maar daarvoor vinden we dan instellingen, die ons er
overheen helpen. De maatschappij heeft in het verleden beter aan ons dan
aan die andere groep van de bevolking gedacht. Die groep moeten we nu
een eigen geaarde hulp geven. Vandaar het beeld van de briefschrijver op
de hoek van de straat.
Na het vorenstaande zal nauwelijks gezegd behoeven te worden, dat
de heer Stalpers, hoezeer ook geporteerd voor en rationele aanpak van het
werk, waar het hier om gaat, zich keert tegen een te intellectualistische
metodiek. Het gaat in buurthuizen, opbouwwerk in de gezinnen, jeugdzorg,
enz. in eerste aanleg vooral om praktische hulp.
Men heeft thans 'n tweehonderd club- en buurthuizen tn het hele
land, die centra zijn of worden, waar de mensen met hun moeilijkheden
terecht kunnen. Op enkele plaatsen is men tot een zekere openheid ge
komen wat de financiële kant van de zaak betreft; de mensen, die m deze
huizen komen, krijgen een inzicht in de financiering, zij werken daar naar
vermogen aan mee en aldus ontstaat een werkelijke leef- en werkgemeen-
schap. De nationale stichting wil, de vele verschillende activiteiten lTl aan
eigen stijl respecterend, zorgen voor kadervorming, voorlichting, plan-
mng' Drs. Stalpers heeft sociologie gestudeerd in Tilburg en Psychologie
in Leiden en hij heeft ook in Amerika college gelopen. Hy is enige tyd we (v-
zaam geweest in de journalistiek en publiceert ook nu nog. zopas
scheen van zijn hand een essay in „Dux" over jeugd en natuur.
De sportvisser J. Dresens te Maas
tricht heeft, dezer dagen een karper
van acht kilo en 2% ons aan de haak
geslagen, in de Maas achter de stuw
bij de Belgische grens. De heer Dre
sens viste met een werphengel met
werprol en een snoer van 0.24 mm.
Vóór de knaap op het droge lag, gingen
tien minuten van worsteling tussen vis
en visser voorbij.
De 30-jarige mevr. A. L.-v. M. uit
Haarlem-Noord die zoals wij reeds in
een deel onzer oplage meldden donder
dagavond door de politie is aangehou
den in verband met de dood van haar
zeven maanden oude zoontje Peter, is
gistermiddag op last van de officier
van justitie naar een inrichting voor
verpleging van geesteszieken in Den
Dolder overgebracht. Zij ljjdt aan hys
terische aanvallen en kan nog steeds
Advertentie
ermjiTrrom
(Van onze medische medewerker)
Deze zomer doet vol
op zyn best om
om zijn voorganger
anno 1956 te doen ver
geten. Ons wispelturig
klimaat biedt evenwel
geen garantie, dat u,
deze kroniek lezend,
nog zult genieten van
fraai zomerweer. Maar
nogmaals: deze zomer
schynt het goed te wil
len doen, daarom nemen
wij maar aan dat eventuele koele da
gen weer gevolgd zullen worden door
zon en warmte.
Zóveel zon en warmte zijn wij niet
gewend. Elke dag opnieuw te ervaren
dat een zomer warm kan zyn en dat
een warme dag geen uitzondering is
doet ons vreemd aan.
Hoewel te grote warmte ook niet
prettig en voor de gezondheid zelfs
schadelijk kan zijn, maakt een re-
deiyke hoeveelheid warmte en zonne
schijn voor de meeste mensen in ons
natte landje het leven toch wel aan
genamer. Lichaam en geest ondergaan
er de heilzame invloed van. Dit is ook
wel te verklaren. De mens hoeft min
der dik en zwaar gekleed te gaan, be
halve luchtiger betekent dit veeal ook
fleuriger hetgeen niet alleen voor de
drager (draagster) zelf plezierig is.
Op sommigen kan de vanwege het
vocht en de temperatuur noodzakelijke
be- of liever geslotenheid van het huis
wel eens benauwend werken. Als ra
men en deuren open kunnen blijven
geeft dit de indruk van meer ruimte
en bewegingsvrijheid. Op den duur zou
dit misschien niet bevredigen, maar
herfst en winter zorgen wel weer voor
het contrast en dwingen de mens zich
terug te trekken binnen muren en dich
te ramen. Deze afwisseling is onge
twijfeld een van de voordelen van
ons klimaat, dat vergeleken met dat
van vele andere landen minder
ongezond Is dan wij wel eens denken.
De behagelijkheid van een bepaal
de weersgesteldheid wordt behalve
door de temperatuur ook beïnvloed
door de wind, het vochtigheidsgehalte
van de lucht en de electrische lading.
Verder nodigt mooi weer ons om
er op uit te trekken. De natuur staat
voor ons open, het is mogelijk, om
zonder gevaar voor de gezondheid
langdurig in de buitenlucht te ver
toeven; ge kunt gaan zitten in het
gras zonder risico van kou vatten,
pijnlijke spieren en gewricten.
In die buitenlucht doet de mens ge
zondheid op door het inademen van
frisse zuivere lucht, door de zonnestra
len en niet in de laatste plaats door
de invloed op de geest: het gevoel van
vrijheid en ontspanning. By dit laat
ste hebben wy onlangs in de kroniek
over de vakantie uitvoeriger stilge
staan.
Zoals gezegd, zon en warmte kun
nen ook hinderlyk en zelfs na
delig zijn. Droogte, zonnebrand,
warmte-uitputting (zonnesteek is een
verouderd begrip al wordt het nog wel
gebruikt), voetblaren zijn enkele van
de nadelen van het warme jaarge
tijde.
Vandaag zullen wy ons bepalen tot
de zonnebrand, een euvel waaraan tel
ken jaren vele onwetenden en onver-
standigen lijden. Vooral voor kinderen,
zaakt de door velen zo zeer begeerde
bruine teint. De beste en snelste ma
nier om bruin te worden is, blijkens
de ervaring, om regelmatig geduren
de korte tijd te zonnen. Ais de huid
er niet aan gewend is lang achtereen
aan de zon te worden blootgesteld,
treedt verbranding op als men een
paar uur gaat zonnen. Dit betekent
dus, dat de huid beschadigd is, het
geen tot uiting komt in sterke rood
heid, enige zwelling (door vochtopho
ping), flinke pijn en tenslotte door het
loslaten van de dode huidlaag: ver
vellen. Helaas worden deze verschyn-
selen eerst merkbaar enige lijd nadat
het kwaad is geschied. Hierdoor is
te verklaren, dat zoveel mensen den
ken dat het nog wel even kan als het
echt niet meer kan.
Het effect van de verbranding ten
opzichte van de pigmentatie (dus het
bruin worden) is averechts, want een
die gevoeliger zijn voor verbranding
dan volwassenen kunnen de dagen na
één dagje aan het strand tot een mar
teling worden, waar wy niet gering
over moeten denken. Bij kinderen is
het meestal een gevolg van onnaden
kendheid van de ouders, die een kind
te lang naakt in de zon laten spe
len. Het kind is meer gebaat met een
luchtig bloesje. Bij volwassenen daar
entegen kunnen wij in zekere zin wel
van opzet spreken, al is de eigenlijke
bedoeling niet de huid te laten ver
branden, maar om haar mooi bruin
te laten worden. Een geheel foutieve
methode, zoals wy zullen zien.
De zon zendt behalve het zichtbare
licht ook onzichtbare infra-rode en ul
traviolette stralen naar ons toe. De
ultraviolette stralen zijn in staat om
bepaalde stoffen in de huid om te zet
ten in vitamine D, dat onder meer no
dig is voor de gezonde ontwikkeling
van de botten van het kind. Verder
ontstaat er onder de invloed van de
ultraviolette stralen een pigmentopho
ping in de huid. Dit pigment veroor-
verbrande huid wordt niet bruin, voor
bruinworden is tijd nodig en bovendien
gaat door het vervellen een huidlaag
verloren, waardoor het eventueel aan
wezige pigment dichter aan de opper
vlakte komt en dus sneller verloren
gaat. Dat de pigmentatie min of meer
onafhankelijk verloopt van de verbran
ding wordt bewezen door het feit, dat
er mensen zijn die door gebrekkige,
pigmentvorming niet bruin worden,
hoezeer zy het proberen. Deze men
sen "kunnen echter wel en zelfs vry
gemakkelijk verbranden.
P.S. Wat betreft de z.g. Aziatische
griep: de geruststellende woorden, die
wU enkele weken geleden neerschre
ven voordat deze ziekte zich in ons
land vrspreidde, kunnen wy gelukkig
handhaven. Al zal mogelijk een groot
aantal mensen een griepje doorma
ken, zoals altijd tydens een griepepi
demie, de kans op ernstige complica
ties blykt gering te zijn, zodat deze
griep zich vooralsnog zelfs vrij (pui
stig onderscheidt van vorige griepepi
demieën. St.
niet verhoord worden. Inmiddels heeft
dokter J. Hulst uit Leiden, de bekende
politiedeskundige, sectie verricht op het
Hikje van het kind, en mede op grond
van zijn bevindingen heeft de politie
besloten de vrouw in verzekerde be
waring te houden. Op het halsje werden
sporen van mishandeling aangetroffen.
Naar het schijnt, wond de vrouw zich
steeds opnieuw op wanneer het jongetje
begon te huilen. Zij bracht het kind dan
altyd naar de tuinschuur. Tijdens het
noodweer woensdagmiddag heeft een
buurvrouw haar met het kind naar
de schuur zien gaan. Na enige tijd
werd het stil in de schuur en even la
ter rende de vrouw met het kindje het
huis weer in. Niemand weet of Petertje
toen reeds gestorven was. Tegenover
haar man, die lag te slapen omdat hy
in de nachtdienst werkte bij de Hoog
ovens, had de vrouw verklaard, dat zy
bij het voeden van het kind door de
matras van het bed was gezakt. De
man was toen onmiddellijk een dokter
gaan halen. Die kon echter slechts con
stateren dat het kind al overleden was.
De politie stelt thans ook een onder
zoek in naar een ongeval dat zich vyf
maanden geleden heeft voorgedaan met
het kindje. Petertje was toen van de
tafel gevallen. Hij huilde erg en na een
paar dagen besloot de vader, die van het
ongeval niets wist, de dokter te halen.
Het kind bleek een armpje gebroken
te hebben en moest daarvoor veertien
dagen in een'ziekenhuis verblijven. Het
gezin L. woonde in bij de vader van
mevr. L.-v. M., waar ook haar zestien
jarig zusje inwoont. De ouders waren
pas enige jaren getrouwd. ZO hadden
behalve Peterje ook nog een dochtertje
Elly, die een tweelingzusje was van het
overleden kindje.
„Deze man heeft een volkomen min
achting getoond voor officiële stukken en
zich door een beetje knoeien en gummen
20 jaar jonger gemaakt voor de amb
tenaar van de burgeUjke stand", aldus
de officier van justitie mr. Kolkert tij
dens zyn requisitoir tegen een 64-ja-
rige fabrikant te Amsterdam-, die vry-
dag wegens valsheid in geschrifte voor
de Utrechtse politierechter moest ver-
schynen.
Verdachte had gemeend ter gelegen
heid van zlin derde huwelijk een gun
stige indruk op zyn bruid en a.s.
schoonfamilie te zullen maken door ais
zyn leeftyd 41 jaar op te geven ter
wijl hij in december 1953 in werkelijk
heid 61 jaar oud was. Op het uittrek
sel uit het geboorteregister van de
gemeente Amsterdam wist hy het ge
boortejaar 1892 te veranderen in 1912
en dit was blykbaar zo geraffineerd
gedaan dat de ambtenaar by de bur
gerlijke stand in de voormalige ge
meente Zuilen geen argwaan had ge
koesterd en de Amsterdammer in de
trouwakte had ingeschreven als zijnde
41 jaar. Eerst toen er onlangs een
justitieel stuk bij hem werd thuisbe
zorgd kreeg zijn echtgenote de wer-
kelyke geboortedatum onder ogen en
geraakte de man in de moeilijkheden.
Drie maanden voorwaardelyke gevan
genisstraf met een proeftijd van drie
jaar en een geldboete van 250 gld. of
een maand hechtenis eiste de offi
cier van justitie. De politierechter
maakte er twee maanden voorwaarde
lijk van en wees de geldboete con
form de els toe.
De tijdelijke toeslag voor verschepingen
naar en van Spanje komt met ingang van
15 juli 1957 geheel te vervallen, zo deelt
ons de K.N.S.M. mede.
De Rusland-deskundigen in het Westen
zijn nu langzamerhand zo ver, dat zy
voorzichtig proberen de gebeurtenissen
te reconstrueren, die tot de jongste wij
zigingen in de Sovjet-leiding hebben ge
leid. Don Dallas, voormalig correspon
dent van Reuter in Moskou, schryft, dat
het presidium van het centrale comité
van de Russische communistische par
tij was bijeengekomen om alle aspecten
van de Sovjet-politiek grondig te bestu
deren. Een belangrijke aanleiding tot de
ze diepgaande beschouwing was de re
de, die de leider van communistisch
China, Mao Tse Tung, heeft gehouden.
De vraag rees, of de „liberale" rich
ting (het bestaan van méér dan één
weg naar het socialisme, het verbete
ren van de betrekkingen met Joegosla
vië en het Westen, de industriële decen
tralisatie, Khroesjtsjev's agrarische
hervormingen en diens persoonlijke di
plomatieke styi) op de duur niet tot
verwatering en tot de ondergang van
het communisme zou leiden.
Uit de besprekingen in het presidium
bleek, dat vyf leden (Vorosjilov, Boel-
ganin, Mikojan, Kiritsjenko, leider van
de partij-afdeling in de Oekraïne, en
Soeslov) de politiek van Khroesjtsjev
steunden.
Vijf leden waren er tegen: Mo-
lotov, Malenkov, Kaganovitsj, Saboe-
rov en Pervoekhin. aldus Don Dallas.
Het elfde lid, Khroesjtsjev, had na
tuurlijk de balans in zijn voordeel kun
nen laten doorslaan, maar hy wenste
een grotere meerderheid dan 6 tegen
5. Daarom liet hy het op een stem
ming niet aankomen en verwees da
hele kwestie naar het centrale comi
té, dat 133 leden telt, wier leeftijd
aanmerkelijk lager ligt dan die van
de presidiumleden.
Jongere communisten zyn over het al
gemeen meer anti-Stalinistisch. Het cen
tra'» comité plaatste zich later „een
stemmig" achter hem.
Don Dallas meent, dat Kaganovitsj,
Stalins industriële specialist, de aanval
op de Industriële decentralisatie leidde
en dat hy daarby steun kreeg van Sa-
boerov en Pervoekhin, vertegenwoor
digers van de machtige groep der
„technocraten", de in Moskou zetelen
de industriële deskundigen, die er niets
voor voelen naar Siberië of Midden-Azië
te worden „gedecentraliseerd". Soeslov
die b.v. te Belgrado als Stalinist en
aanhanger van Molotov werd beschre
ven, begreep in het presidium al spoe
dig uit welke hoek de wind waalde en
hy steunde de groep-Khroesjtsjev. Het
gevolg was, dat hij gehandhaafd is als
lid van het presidium.
Het nieuwe lid van het presidium, Ko-
sygin, is specialist op het gebied van
de vervaardiging van verbruiksgoede-
ren. De correspondent in Moskou van
het Italiaanse communistische blad
„L'Unita" meldt, dat er geen sprake is
van arrestatie of andere vrijheidsbe
perking van de afgezette leiders.
(A.F.P.-Reuter-U.P.)
